Αποσωληνώθηκε το 4χρονο κοριτσάκι από την Σαντορίνη, το οποίο κατάπιε φιστίκια, με αποτέλεσμα ένα από αυτά να βρεθεί στον δεξιό της πνεύμονα και να κινδυνεύσει να πνιγεί.
Ειδικότερα, παρά το γεγονός ότι η 4χρονη εξακολουθεί να νοσηλεύεται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, μετά τη χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε για την αφαίρεση του ξένου σώματος, τα νέα φέρνουν συγκρατημένη αισιοδοξία.
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή διοικητή του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, Στυλιανό Κτενιαδάκη, ο οποίος μίλησε στο neakriti.gr, «το 4χρονο κοριτσάκι αποσωληνώθηκε, ωστόσο η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη».
Υπενθυμίζεται ότι το σοβαρό περιστατικό έλαβε χώρα την Τρίτη, 29 Νοεμβρίου όταν κινητοποιήθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες για την αερομεταφορά του κοριτσιού από την Σαντορίνη στο Ηράκλειο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του neakriti.gr, το 4χρονο κοριτσάκι δυσκολευόταν να αναπνεύσει, μετά την κατάποση ξένου σώματος.
Άμεσα οι γιατροί στην Σαντορίνη κινητοποιήθηκαν και έκριναν επιβεβλημένη την μεταφορά του παιδιού σε νοσοκομείο του Ηρακλείου για την αντιμετώπιση του περιστατικού. Αφού μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση άμεσα.
Οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι υποχρεούνται σε rapid test μέχρι και τις 31 Μαρτίου 2023, με διάταξη του νομοσχεδίου Υγείας, που μπήκε σε διαβούλευση.
Ειδικότερα, παρατείνεται έως την 31η Μαρτίου 2023 η υποχρέωση επίδειξης πιστοποιητικού ή βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης από τους εργαζόμενους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε σχετική διάταξη του νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας «Ολοκληρωμένο Σύστημα Παροχής Ανακουφιστικής Φροντίδας – Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την προστασία της δημόσιας υγείας και λοιπές διατάξεις».
Οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι υποχρεούνται σε rapid test μία φορά την εβδομάδα
Οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, με φυσική παρουσία στον χώρο εργασίας, που δεν έχουν νοσήσει από κορωνοϊό το τελευταίο εξάμηνο, υποβάλλονται υποχρεωτικά -και με δική τους επιβάρυνση- σε διαγνωστικό έλεγχο νόσησης από τον κορωνοϊό, μια φορά την εβδομάδα.
Ο έλεγχος ισχύει μια εβδομάδα από την ημέρα διενέργειάς του. Κατά την πρώτη εφαρμογή της ΚΥΑ, ο έλεγχος διενεργείται οποτεδήποτε εντός της εργάσιμης εβδομάδας κάθε εργαζομένου, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω δυσμενή συνέπεια.
Άρα, οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να προσέρχονται στην εργασία τους με αρνητικό rapid test, το οποίο θα δηλώνεται στην πλατφόρμα του gov.gr.
Από τον Σεπτέμβριο πήρε παράταση η προηγούμενη απόφαση για τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους και σύμφωνα με την απόφαση, που πήρε παράταση μέχρι 31 Δεκεμβρίου, η υποχρέωση των ανεμβολίαστων εργαζόμενων για πραγματοποίηση διαγνωστικού ελέγχου είναι για μία φορά τη βδομάδα.
Με επιβάρυνση των ανεμβολίαστων εργαζομένων τα rapid test
Στους διαγνωστικούς ελέγχους δεν προσμετρώνται οι διαγνωστικοί έλεγχοι που διενεργούνται, ως οικειοθελής παροχή του εργοδότη, χωρίς επιβάρυνση του εργαζόμενου.
Πλήρως εμβολιασμένοι θεωρούνται:
α) όσοι έχουν ολοκληρώσει προ τουλάχιστον 14 ημερών τον εμβολιασμό για κορονοϊό COVID-19 και επιδεικνύουν πιστοποιητικό εμβολιασμού με ταυτόχρονο έλεγχο ταυτοπροσωπίας του κατόχου και β) όσοι έχουν εμβολιαστεί για κορονοϊό COVID-19 με την πρώτη δόση του εμβολίου των δύο δόσεων, κατόπιν νοσούν από κορονοϊό COVID-19 και επιδεικνύουν πιστοποιητικό πλήρους κάλυψης-ανάρρωσης και εμβολιασμού με ταυτόχρονο έλεγχο ταυτοπροσωπίας του κατόχου.
Στις περιπτώσεις που οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα κληθούν να παραστούν εκτάκτως στο χώρο εργασίας, το rapid test δύναται να διενεργείται και αυθημερόν.
Το rapid test είναι υποχρεωτικό για τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους, για να παρέχουν την εργασία τους με φυσική παρουσία στον συμφωνημένο στην ατομική τους σύμβαση τόπο εργασίας.
Οι εργαζόμενοι που εργάζονται μία ημέρα την εβδομάδα ή δύο ημέρες την εβδομάδα, με χρονική απόσταση μεταξύ αυτών κατά μέγιστο μία ημέρα, υποχρεούνται, στη διενέργεια διαγνωστικού ελέγχου νόσησης, υπό τους ίδιους όρους, μία φορά την εβδομάδα έως και είκοσι τέσσερις ώρες πριν από την προσέλευση στον χώρο εργασίας.
Κώστας Δούκας: Τον αγαπημένο ηθοποιό Κώστα Δούκα γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από την ταινία του Κώστα Χατζηχρήστου “Της Κακομοίρας”, ενώ παράλληλα έχει αφήσει το στίγμα του στο χώρο του κινηματογράφου και θεάτρου ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Ο χώρος της υποκριτικής ήταν για εκείνον μόνο ένα τμήμα της ζωής του, όμως έδωσε τα πάντα και υπηρέτησε το ελληνικό θέατρο με αφοσίωση και με μεράκι.
Κώστας Δούκας: Λίγα λόγια
Ο Κώστας Δούκας γεννιέται το 1895 στη Σμύρνη ως Κωνσταντίνος Ασλανίδης. Για το οικογενειακό του πλαίσιο δεν είναι τίποτα γνωστό, ξέρουμε όμως πως ήρθε στην Αθήνα το 1921, όπου και τέλειωσε την Εμπορική Σχολή. Μετά έπιασε δουλειά στην Τράπεζα Αθηνών, όταν και κόλλησε το μικρόβιο της υποκριτικής. Στα τριάντα του πια, αφήνει τη βολή της τράπεζας για να βρεθεί σε θεατρικό μπουλούκι να ερμηνεύει τον Κίτσο στην «Γκόλφω», οργώνοντας την ελληνική επικράτεια.
Το 1924 θα τον ανακαλύψει ο βωβός ελληνικός κινηματογράφος, καθώς το ταλέντο του ξεχείλιζε. Ο Δούκας θα παίξει στο βωβό φιλμ «Ο Γάμος της Κοντσέτας και του Μιχαήλ» του Λυκούργου Καλαποθάκη, μια μικρού μήκους μπουρλέσκ κωμωδία με πρωταγωνιστή τον δημοφιλή τότε ηθοποιό Μιχαήλ Μιχαήλ. Η καριέρα του ωστόσο θα ξεκινήσει, όπως και τόσων ακόμα, μεταπολεμικά…
Κώστας Δούκας: Κινηματογραφική και θεατρική καριέρα
Ο Κώστας Δούκας θα ξαναεμφανιστεί το 1943 ως μέλος της θρυλικής παράστασης «Ακουαρέλλες», που ανέβασε ο Βασίλης Αργυρόπουλος στο θέατρο «Λυρικόν» σε κείμενα του Ασημάκη Γιαλαμά. Εκεί τραγουδά τζαζ δημιουργίες η Ρένα Βλαχοπούλου. Η θεατρική του καριέρα θα απογειωθεί μεταπολεμικά και θα γίνει ένα από τα αστέρια της αθηναϊκής σκηνής. Πολλές οι ανεπανάληπτες θεατρικές του επιτυχίες, αναφέρουμε ενδεικτικά τις παραστάσεις «Οι φοιτηταί» (1949), «Πάμε πρίμα» (1950), «Σκάνδαλα γυναικών» (1951), «Το τραγούδι της Αθήνας» (1954), «Ομόνοια πλας» (1955) και «Σκάνδαλα και κομπίνες» (1961).
Στο κινηματογραφικό πανί θα επανέλθει το 1947, στη δραματική ταινία του Σακελλάριου «Μαρίνα», πλαισιώνοντας ιδανικά τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Δημήτρη Μυράτ και τη Στέλλα Γκρέκα. Μέχρι το 1965 και τον τελευταίο του ρόλο στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (τον θυμόμαστε ως τον εργολάβο που αναλαμβάνει την κατεδάφιση), ο Δούκας θα προλάβει να γυρίσει καμιά τριανταριά ταινίες και να γίνει αναπόσπαστο μέλος της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά! Μετά τη «Μαρίνα», ακολουθεί η «Λύκαινα» το 1951 και η «Μαύρη Γη» το 1952, αν και η πρώτη μεγάλη προσωπική του επιτυχία θα έρθει το 1957, στον «Φανούρη και το σόι του», πλαισιώνοντας ιδανικά τον Μίμη Φωτόπουλο.
Κώστας Δούκας: Η συνεργασία με τον Χατζηχρήστο
Τη χρονιά του 1960 θα έρθει η πρώτη συνεργασία του με τον Χατζηχρήστο στο «Ο Θύμιος τα ’χει 400» και η χημεία τους είναι κάτι παραπάνω από προφανής! Αφού περάσει και από μια σειρά κλασικών ελληνικών ταινιών της εποχής, όπως τα φιλμ «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Τα κίτρινα γάντια» (1960), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1962), «Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος» (1962), «Ο άντρας της γυναίκας μου» (1962), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Ο κύριος πτέραρχος» (1963), «Οι κατεργάρηδες» (1963) κ.λπ., έρχεται η μεγάλη του στιγμή.
Οι ηθοποιοί Χατζηχρήστος και Δούκας μάς κάνουν ακόμα να ξεκαρδιζόμαστε στο «Της κακομοίρας» (1963), μια ταινία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου, αν και βρίθει αυτοσχεδιασμών και λεκτικών παιχνιδιών εκτός σεναρίου! Η απλούστατη, υποτυπώδης και σχεδόν σχηματική πλοκή μετατρέπεται στα χέρια του αξέχαστου διδύμου σε κωμικό φαινόμενο γεμάτο ιδιαιτερότητες και πρωτοτυπίες.
Ο Δούκας είναι πια στα 68 του όταν ερμηνεύει τον ρόλο της ζωής του, τον ηλικιωμένο παντοπώλη κυρ Παντελή που νομίζει ότι με τα λεφτά του μπορεί να αγοράσει τα πάντα και τους πάντες…
Κώστας Δούκας: Η σκηνή με τον Βέγγο και το τέλος
Αν υπάρχει μια ακόμα χαρακτηριστική του στιγμή στο ελληνικό σινεμά, αυτή θα ήταν αναμφίβολα στον «Τρελάρα» (1963): ο Ολυμπιακός Κώστας Δούκας συναντιέται για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό Θανάση Βέγγο ως μέλλοντας πεθερός του στις κερκίδες της «Λεωφόρου». Τα υπόλοιπα επί της οθόνης…
Μέσα στην πλούσια δράση του στο ελληνικό σινεμά περιλαμβάνονται και οι πέντε ταινίες που σκηνοθέτησε: «Οι 900 της Μαρίνας» (1960), «Δέσπω» (1962), «Για την αγάπη του παιδιού μας» (1963), «Τ’ αδέλφια μου» (1966) και «Συντρίμμια τα όνειρά μας». Αλλά και τα πέντε σενάρια που υπέγραψε στα παραπάνω φιλμ (πλην της ταινίας «Οι 900 της Μαρίνας»), με τελευταία του σεναριακή δουλειά το «Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου» (1968), που βγήκε στις αίθουσες έναν χρόνο μετά τον θάνατό του.
Δεδομένου ότι ο Κώστας Δούκας ήταν προπάντων ένας πραγματικός κινηματογραφάνθρωπος, αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά ακόμα πόστα που κράτησε στα πλατό. Ως βοηθός σκηνοθέτη, για παράδειγμα, δούλεψε στις ταινίες «Δελησταύρου και υιός» (1957), «3 τρελλοί ντετέκτιβς» (1957), «Η κυρά μας η μαμμή» (1958), «Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας» (1958) και «Οι κληρονόμοι του Καραμπουμπούνα» (1959). Τη διεύθυνση παραγωγής υπέγραψε στους «Κληρονόμους του Καραμπουμπούνα» αλλά και στην «Αγιούπα, το κορίτσι του κάμπου» (1957), ενώ ως φροντιστής δούλεψε στα φιλμ «Το ξυπόλυτο τάγμα» (1953) και «4 νύφες, 1 γαμπρός» (1958).
Έφυγε από τη ζωή το 1967, στα 72 του χρόνια, έχοντας διαγράψει τη δική του πορεία στο ελληνικό θέαμα ως μια αυθεντικά λαϊκή μορφή μιας εποχής που θυμόμαστε με νοσταλγία…
Ο γνωστός παίκτης του μπάσκετ στην ομάδα του Παναθηναϊκού Νίκος Παππάς συμμετείχε στις εκδηλώσεις μνήμης για την 14η επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Ο μπασκετμπολίστας, σύμφωνα με τo avgi.gr, συνάντησε στα Προπύλαια τη Μάγδα Φύσσα και είχε μαζί της διάλογο και μία ζεστή αγκαλιά.
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε από σφαίρα του αστυνομικού Κορκονέα με το Πανελλήνιο να μένει σοκαρισμένο από την τραγική απώλεια ενός παιδιού.
Ανήμερα της επετείου του Γρηγορόπουλου, η Νατάσσα Μποφίλιου δημοσίευσε ένα συγκλονιστικό κείμενο στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, περιγράφοντας την ημέρα εκείνη που συνέβη το μοιραίο γεγονός.
«Όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης από σφαίρα του αστυνομικού Κορκονέα ήμαστε στο σπίτι του πατέρα μου για τη γιορτή του. Νίκος στο όνομα. Τρώγαμε και τραγουδούσαμε και περνάγαμε υπέροχα. Ξαφνικά διακόπηκε η ατμόσφαιρα, γιατί χτύπησε το τηλέφωνο και μας είπαν ότι μάλλον έχουν σκοτώσει ένα παιδί στα Εξάρχεια. Πήρα την αδερφή μου. Ήταν καλά. Πήρα τον αδερφό μου, μικρός τότε, ήταν έξω. Και δεν σήκωνε το τηλέφωνό του. Τον καλούσα ασταμάτητα. Το μυαλό μου έκανε χίλιες σκέψεις που δεν περιγράφονται.
Μέχρι να βρούμε τον Αντώνη, είχαμε χάσει τον Αλέξη. Η μάνα μου ήταν τυχερή. Η μάνα του Αλέξη τραγικά άτυχη. Έτσι είναι η βία στην αισχρότερη μορφή της, την κρατική βία. Διακόπτει τη φυσική ροή της ζωής, κάτι που δεν μπορεί ο εγκέφαλος του ανθρώπου να μεταβολίσει, διακόπτει τη γιορτή, την ελπίδα, την πίστη. Και σε αφήνει στο απόλυτο κενό. Στο απόλυτο σκοτάδι. Ένα σκοτάδι που πότε δεν μπορείς να ξεπεράσεις και σε ακολουθεί σε όλη την πορεία της ζωής σου.
Κάθε τέτοια μέρα, σκέφτομαι έναν αδερφό μου στη θέση του Αλέξη. Κάθε τέτοια μέρα, πονάω και οργίζομαι και δεν μπορώ να πάρω ανάσα και πεισμώνω πιο πολύ. Ανήμερα 6 Δεκέμβρη 2022 έχουμε ένα παιδί που χαροπαλεύει στην εντατική. Χτυπημένο από σφαίρα αστυνομικού. Για 20 ευρώ βενζίνη. Πώς ξυπνάμε χωρίς να σκεφτόμαστε μόνο πώς θα ξαναφτιάξουμε από την αρχή αυτόν τον κόσμο;» έγραψε η Νατάσσα Μποφίλιου στα social media.
Ούτε την αμερικανική πρεσβεία οταν εχει πορεία δεν εχει φυλάξει ετσι η αστυνομία οπως το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Συνταγμα.
Στενό κλοιό γύρω από το έλατο που έφερε ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης απο το Καρπενήσι έχουν κάνει δυνάμεις των ΜΑΤ αυτή την ώρα στο Σύνταγμα.
Οι αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο που έχει στολιστεί στην πλατεία Συντάγματος, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Υπό τον φόβο πιθανών επεισοδίων, ομάδα αστυνομικών βρίσκεται σε ετοιμότητα να εμποδίσει οποίον επιχειρήσει να κάνει ζημιά στο έλατο 21 μέτρων με τα χιλιάδες λαμπιόνια.
Αύριο “χτυπάει το σφυρί” για το εξοχικό του γνωστού ηθοποιού στο Σοφικό, ωστόσο έρχονται ακόμα πιο δύσκολα τις επόμενες ημέρες.
Ο εφιάλτης των πλειστηριασμών πλησιάζει και πάλι για τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Στις 7 Δεκεμβρίου σε πλειστηριασμό “βγαίνει” το εξοχικό σπίτι στο Σοφικό Κορινθίας με πρώτη τιμή τα 176000 ευρώ. Το σπίτι αυτό παραμένει ημιτελές, καθώς δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει.
Στις 14 Ιουνίου θα πλειστηριαστεί και το διπλανό οικόπεδο της εξοχικής μεζονέτας. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι στιγμής έχουν “χαθεί” άλλα δύο σπίτια της οικογένειας, αυτό στο Ψυχικό – στο οποίο παραμένει με κάποια προθεσμία ο ηθοποιός με τη σύζυγό του – και ένα στην Κέρκυρα.
Μάλιστα, στο ρεπορτάζ αναφέρθηκε πως τα χρέη της οικογένειας στις τράπεζες ανέρχονται στο 1 εκατομμύριο ευρώ.
Η Ρένα Κουμιώτη, η σπουδαία τραγουδίστρια του «νέου κύματος», που ξεκίνησε την καριέρα της στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 βρίσκεται εδώ και μερικές εβδομάδες στο Γηροκομείο Αθηνών. Η ίδια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και αποφάσισε να φιλοξενηθεί στον οίκο ευγηρίας.
Η Ρένα Κουμιώτη σύμφωνα με την εφημερίδα «Epsresso» ύστερα από απόφαση δικής της αλλά και των πολύ στενών της συγγενών, αποφάσισε να φιλοξενηθεί στο Γηροκομείο Αθηνών.
Εκεί όπου φιλοξενείται τα τέσσερα τελευταία χρόνια και η Μαίρη Λίντα. Μάλιστα, οι δύο κυρίες του ελληνικού τραγουδιού βρίσκονται σε διπλανά δωμάτια.
Η Ρένα Κουμιώτη δεν προκάλεσε ποτέ για την προσωπική της ζωή, ενώ ελάχιστες φορές έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση.
Τον περασμένο Ιούλιο έφυγε από τη ζωή ο πρωτότοκος γιος της, Νίκος Σαββίδης, από ανακοπή καρδιάς.
Η τραγουδίστρια δεν έδωσε το «παρών» στην κηδεία του, που έγινε στο παρεκκλήσι του κοιμητηρίου του Ελληνικού, λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει και τα οποία δεν της επιτρέπουν συγκινήσεις.
Ο 61χρονος ήταν και καρπός του έρωτά της με τον Σταύρο Σαββίδη. Οι δυο τους παντρεύτηκαν σε μικρή ηλικία και απέκτησαν τον Νίκο. Έμειναν στο Ελληνικό και δύο χρόνια μετά το γάμο τους χώρισαν.
Μέχρι και σήμερα, η Ρένα Κουμιώτη δεν γνωρίζει ότι ο γιος της έχει φύγει από τη ζωή. Κανένας δικός της άνθρωπος δεν μπορεί να της πει για την τραγική είδηση του θανάτου του.
«Ο γάμος ήρθε πολύ νωρίς, το 1960, εννοείται, προτού μπλεχτώ με το τραγούδι.
Με τον άντρα μου δουλεύαμε μαζί στον Παπαστράτο και το βράδυ πήγαινε νυχτερινό γυμνάσιο. Έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε. Γέννησα τον πρώτο μου γιο, που τον πρόλαβε η γιαγιά μου και μου τον μεγάλωσε.
Ο γάμος αυτός κράτησε δύο χρόνια – να ξέρετε ότι εγώ πάνω στο “δύο” τις χάλαγα τις σχέσεις μου», είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή της στη «Lifo» η Ρένα Κουμιώτη.
«Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι», «Μέθυσα και τρέχω», «Φωτιά στα τρένα», είναι μόνο κάποιες από τις μεγάλες επιτυχίες της Ρένας Κουμιώτη.
Ο Σπύρος Πετρουλάκης ήταν καλεσμένος στο «Στούντιο 4» και την ΕΡΤ1. Μεταξύ άλλων μίλησε για τη ζωή στην Κρήτη, την οικονομική καταστροφή που του άφησε χρέη και τα δύσκολα χρόνια στην Αθήνα.
Σπύρος Πετρουλάκης: «Η Κρήτη ήταν και είναι για μένα ένας μαγνήτης»
Πιο συγκεκριμένα, ο συγγραφέας του «Σασμού» που βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4», έκανε μία αναδρομή στην περίοδο της μετεγκατάστασής του από την Αθήνα στην Κρήτη, τις επαγγελματικές του προσπάθειες σε Ρέθυμνο και Χανιά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν αναγκάστηκε να αφήσει τον τόπο που ζούσε 20 χρόνια.
Αρχικά, ο Σπύρος Πετρουλάκης είπε: «Η Κρήτη ήταν και είναι για μένα ένας μαγνήτης, ο οποίος με τράβαγε από τότε που ήμουν μικρός. Ήταν πάντα ένας πόλος έλξης. Το σκέφτηκα και επιχειρηματικά γιατί ήθελα να ανοίξω ένα γυμναστήριο και δεν είχε ανταγωνισμό. Στην αρχή ήταν λίγο ψυχρό το κλίμα στο Ρέθυμνο. Σε κάποια μέρη πας ξένος και παραμένεις ξένος. Στάθηκα όμως τυχερός. Εκεί παντρεύτηκα, έμεινα μέχρι το 2006 και μετά πήγα στα Χανιά. Τα παιδιά μου γεννήθηκαν στην Κρήτη, η κόρη μου έγινε 17 και ο γιος μου είναι 15».
Σπύρος Πετρουλάκης: «Έφτασα ένα βήμα πριν ανοίξω τον κάδο για να φάω»
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Αποφάσισα να φύγω από την Κρήτη για λίγο καιρό για να παίξω μουσική. Στην Αθήνα οι σκηνές ήταν πιο πολλές. Ήμουν αρκετά μεγάλος, γύρω στα 40. Υπήρξαν τεράστιες οικονομικές δυσκολίες με την κρίση, μια οικονομική καταστροφή στις δουλειές. Μου άφησε χρέη. Ήταν πολύ μεγάλη η επιχείρηση. Δεν είχα κάτι άλλο να κάνω και ξεκίνησα τη μουσική. Έπρεπε κάπως να ζήσω. Μόλις ήρθα στην Αθήνα βρήκα δουλειά ως μουσικός. Ζούσα στο πατρικό μου που ήταν εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια, σε ένα στρώμα στο πάτωμα, χωρίς ρεύμα. Έφτασα ένα βήμα πριν ανοίξω τον κάδο για να φάω».
Αποκάλυψε πτυχές της ζωής του που κανείς δε γνώριζε!
Εσείς πώς θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε πως ο σύζυγός σας σάς απατά επί δέκα συναπτά έτη; Σίγουρα, δεν είναι και το καλύτερο νέο. Θα πιστεύατε, όμως, πως αυτό θα βοηθούσε, τελικά, τον γάμο σας; Ο Dark Horse, συντάκτης του yourtango.com, ξεκίνησε ένα blog στο οποίο γράφει το πώς έχει καταφέρει να κρατήσει κρυφή τη διπλή του ζωή. Απατά για δέκα χρόνια τη σύζυγό του και όπως γράφει, δεν είναι καλός μόνο σε αυτό, αλλά και στο να το κρύβει. Ωστόσο, καταλήγει πως η εξωσυζυγική του σχέση βοήθησε τον γάμο του.
«Ζω διπλή ζωή. Το πρωί είμαι ένας αφοσιωμένος μπαμπάς και τρυφερός σύζυγός. Τα βράδια βγαίνω έξω με διαφορετικές γυναίκες – για την αδρεναλίνη. Για να είμαι ακριβής διατηρώ παράλληλες σχέσεις τόσα πολλά χρόνια που πλέον είναι δεύτερη φύση μου. Μερικές από τις γυναίκες με τις οποίες έχω βγει ραντεβού είναι απίστευτα όμορφες – έξω από τα κυβικά μου. Νιώθω τόσο ενθουσιασμό που θέλω να δείχνω τις φωτογραφίες τους σε όλους μου τους φίλους. Όμως, το πρόβλημα με το να είσαι άπιστος είναι ότι δεν μπορείς να το πεις πουθενά. Σε κανέναν.
Γιατί, να σας πω κάτι; Η απιστία καταστρέφει ζωές. Το αναγνωρίζω. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να πληγώνουν τους άλλους. Όταν απατάς δεν σημαίνει πως δεν αγαπάς τα παιδιά ή τη γυναίκα σου.
Είμαι 40 ετών παντρεμένος για 10 χρόνια και έχω τρία υπέροχα παιδιά. Απατώ τη γυναίκα μου από την πρώτη κιόλας ημέρα. Για εμένα δεν έχει να κάνει τόσο με το σεξ με κάποια άλλη, όσο με το κυνήγι και την αδρεναλίνη να καταφέρω να κατακτήσω μία ακόμα γυναίκα. Είναι κάτι σαν εθισμός αυτό για εμένα.
Δεν νιώθω ενοχές
Τον πρώτο καιρό προσποιούμουν πως ήμουν ελεύθερος. Όσο ο καιρός περνούσε αποφάσισα να είμαι ειλικρινής. Δεν έκρυβα ότι έχω οικογένεια. Δεν νιώθω όμως ενοχές. Ξέρετε γιατί; Επειδή πιστεύω πως η απιστία με έκανε καλύτερο σύζυγο. Γίνομαι καλύτερος, αν και ξέρω πως αυτό που κάνω δεν είναι τίμιο.
Για να σας πω την αλήθεια, ένα κομμάτι μου έχει λιγάκι κουραστεί. Δεν μπορώ να ζω συνέχεια στην κόψη του ξυραφιού. Ωστόσο, ήθελα και θέλω να δείχνω άνετος και cool. Ως έφηβος δεν ήμουν αυτό που λέμε “δημοφιλές παιδί”. Παχουλός και αντικοινωνικός είχα το πρώτο μου φιλί στα 17 και από τότε έκανα τα πάντα.
Την πρώτη φορά που απάτησα σχέση ήταν στα 19 μου. Ακόμα και τότε είχα εκπλαγεί με το πόσο λίγες ενοχές ένιωθα. Όλα τα αρνητικά συναισθήματα νικήθηκαν από τον ενθουσιασμό και τις πεταλούδες στο στομάχι μου. Έκτοτε κυνηγώ αυτό το συναίσθημα.
Είμαι πολύ καλός στο να κρύβω τις απιστίες μου
Από τη στιγμή που παντρεύτηκα, όμως, οι εξωσυζυγικές σχέσεις έγιναν κάτι σαν θεραπεία για εμένα. Με βοήθησαν να ισορροπήσω ανάμεσα στις ευθύνες τις διεύθυνσης μιας επιχείρησης, στα προβλήματα, τις απαιτήσεις της συζύγου μου και τις υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά μου.
Οι εξωσυζυγικές σχέσεις με έκαναν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Γυμνάζομαι, τρώω σωστά, προσέχω την εμφάνισή μου. Αν δεν υπήρχαν αυτές δεν θα έκανα τίποτα από τα παραπάνω. Με γέμισαν αυτοπεποίθηση σε όλους τους τομείς της ζωής μου.
Ναι ξέρω ότι δεν είναι σωστό. Αλλά για μένα η απιστία είναι τέχνη. Κρύβομαι πολύ καλά και αν ποτέ με πιάσουν θα είναι αποτέλεσμα ατυχίας ή κακού timing. Καλύπτω πολύ έξυπνα και καλά τα ίχνη μου.
Δέκα χρόνια τώρα άλλωστε, η σύζυγός μου, μια πολύ έξυπνη γυναίκα δεν έχει αντιληφθεί τίποτα. Ξέρω πως αρκετοί από εσάς θα με κρίνουν αρνητικά, όμως σας ρωτάω τι κακό κάνω, από τη στιγμή που είμαι σωστός σύζυγος και πατέρας στην οικογένειά μου;»
