Πρόσφατα, άνοιξε ένας δημόσιος διάλογος στο δημοφιλές διαδικτυακό φόρουμ «Reddit», όταν ένας παρατηρητικός χρήστης έθεσε το ερώτημα: «Γιατί τόσα πολλά εσώρουχα έχουν αυτόν τον μικρό φιόγκο στο κέντρο μπροστά; Από πού προήλθε αυτή η παράδοση;»

Η ερώτηση του έδωσε έναυσμα σε πολλούς χρήστες να διατυπώσουν τις θεωρίες τους για τη χρησιμότητα του φιόγκου. Παρόλο που δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να επιβεβαιώσει κανείς κατά πόσο αυτές οι θεωρίες ισχύουν, η επικρατέστερη ερμηνεία φαντάζει αρκετά εύλογη.

Οι περισσότεροι συμφωνούν πως σήμερα το φιογκάκι είναι απλώς μια διακοσμητική προσθήκη -είναι χαριτωμένο, θηλυκό και φινετσάτο. Ωστόσο, όσον αφορά την παράδοση και την ιστορία του φιόγκου, πολλοί πιστεύουν πως παλιά είχε ιδιαίτερη χρηστικότητα.

Πριν εφευρεθούν τα ελαστικά υφάσματα, τα εσώρουχα συγκρατούνταν με μία λεπτή κορδέλα που περνούσε μέσα από τη δαντέλα. Συνεπώς, αρκετοί redditors υποστήριξαν πως γυναίκες έδεναν την κορδέλα στο μικρό φιογκάκι μπροστά προκειμένου το εσώρουχό τους να εφαρμόζει.

Ωστόσο, η χρηστικότητα του φιόγκου δεν σταματά εκεί. Σύμφωνα με έναν άλλο χρήστη του φόρουμ, παλαιότερα οι γυναίκες σηκώνονταν πριν από το φως της ημέρας και ντύνονταν στο σκοτάδι ή υπό το φως των κεριών. Εικάζεται λοιπόν πως οι φιόγκοι τις βοηθούσαν να καταλάβουν από ποιά μεριά να φορέσουν το σλιπ. Κάποιοι βέβαια διαπίστωσαν πως ακόμη και σήμερα ο φιόγκος μπορεί να σε βοηθήσει όταν ντύνεσαι βιαστικά στο σκοτάδι.

Πηγή: bovary.gr

Ο Κωνσταντίνος Δέδες βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Είμαστε Μαζί» με την Ελίνα Παπίλα.

Ο γνωστός οδοντίατρος μίλησε για την συνεργασία του με την Σοφία Αλιμπέρτη στην νέα εκπομπή του ΑΝΤ1 «Ζήσε Αλλιώς» και την γνωριμία τους πριν από καιρό.

«Την Σοφία Αλιμπέρτη την είχα γνωρίσει πολύ σπασμωδικά. Την έχω γνωρίσει, όπως την ξέρουμε όλοι, ως παρουσιάστρια κι ηθοποιό και την γούσταρα πάρα πολύ. Την έχω γνωρίσει κι ως επιχειρηματία στην Πάρο, όπου μου έχει τύχει ένα πάρα πολύ αστείο συμβάν» είπε αρχικά ο Κωνσταντίνος Δέδες.

Δείτε το βίντεο:

«Πήγαμε με την παρέα μου στην Πάρο για Πάσχα και πετύχαμε την Σοφία. Πήγαμε στο μαγαζί, όπου δεν ξέραμε ότι είναι δικό της και μας άρεσε πάρα πολύ γιατί η Σοφία ήταν καλή και σε αυτό. Πήγαμε και την δεύτερη ημέρα κι είδαμε ξαφνικά, όπως πίναμε τον καφέ μας, την Σοφία Αλιμπέρτη να καθαρίζει ένα τραπέζι δίπλα και λέω παιδιά τι κρίμα αυτή η γυναίκα! Καθαρίζει τραπέζια στην Πάρο; Όχι ότι είναι κακό, αλλά τύπου ότι δεν ήξερα ότι έχει μαγαζί και καθαρίζει. Μου λέει η φίλη μου: «Είναι δικό της το μαγαζί χριστιανέ μου». Μας σέρβιρε. Την πέτυχα στην συναυλία του Good Job Nicky και τις τρεις φορές και στην έκθεση του Μιχαήλ, που είχαμε μιλήσει. Είχαμε συνδεθεί κάπως. Μετά υπάρχει τέτοια εκτίμηση μεταξύ μας, είναι πολύ αμοιβαίο και περνάμε τέλεια» διηγήθηκε ο Κωνσταντίνος Δέδες.

Το ύστατο «αντίο» είπε σήμερα η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην 34χρονη κόρη του πρώην πρωθυπουργού Λένα που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη.

Η κηδεία της έγινε νωρίτερα στο Α’ Νεκροταφείο.

Στην επικήδεια ομιλία ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε συντετριμμένος:

Η πιο δύσκολη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που λάτρεψες τόσο πολύ.

Η πιο αφύσικη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που είναι το ίδιο σου το παιδί.

Όμως δεν την αποχαιρετούμε σήμερα την Λένα μας, ούτε η Γεωργία, ούτε ο Κώστας, ούτε η γιαγιά της, ούτε εγώ.

Μαζί της θα’ μαστε συνέχεια.

Δίπλα στο φως το δικό της.

Δίπλα στο χαμόγελο το δικό της.

Δίπλα στην ταπεινοφροσύνη την δικιά της που -όταν έπρεπε- γινόταν και αρχοντιά ελληνική.

Δίπλα στα τόσο λαμπερά, τα γαλάζια τα μάτια τα δικά της, ένα κομμάτι λάμψης από Ελλάδα και αγάπη που μοίραζε απλόχερα.

Δίπλα στην καλοσύνη την δικιά της, που χάριζε ηρεμία, φροντίδα και κουράγιο.

Δίπλα στο «σ’ αγαπώ» το δικό της.

Δίπλα στο «να προσέχεις, μπαμπά» το δικό της.

Δίπλα σε αυτήν την σιωπηλή αλλά πανάκριβη, αυθεντικά αγνή και απροσποίητη ακτινοβολία αγάπης που σου πρόσφερε, χωρίς αντάλλαγμα.

Τι να πει ένας πατέρας που χάνει το παιδί του;

Τι να πει μία μάνα που δεν θα ξανα-αγκαλιάσει το σπλάχνο της;

Τι να πει ένας αδελφός που χάνει το άλλο του μισό, όταν η ψυχή του χάνει τον πιο πιστό της σύντροφο;

Τι να πω σαν πατέρας, για αυτήν την πνοή αγάπης που γέμιζε τη ζωή μας, για αυτή την μυστική αύρα καλοσύνης της Λένας, που συγκίνησε με το χαμό της τόσους πολλούς, που τόσο πολύ ευγνωμονούμε;

Πίστευε πολύ η Λένα στο καλό και στο Θεό.

Έλαμπε όταν έδινε.

Για αυτό και εγώ ευχαριστώ τον Θεό που μας έδωσε αυτό το δώρο, έστω για 34 χρόνια μόνο…

Καλό ταξίδι, Λενάκο μου!

Στην κηδεία ήταν μεταξύ άλλων παρόντες:

1. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας,
2. ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης,
3. οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Λουκάς Παπαδήμος,
4. ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος,
5. ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης,
6. ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκος Ανδρουλάκης,
7. από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο γραμματέας του Στέργιος Καλπάκης
8. και οι Νίνα Κασιμάτη,
9. Συμεών Κεδίκογλου και
10. Γιάννης Ματζουράνης,
11. η Διαμάντω Μανωλάκου από το ΚΚΕ,
12. ο Νάσος Ηλιόπουλος από τη Νέα Αριστερά,
13. η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου,
14. σχεδόν όλοι οι υπουργοί, βουλευτές από όλα τα κόμματα, φίλοι, γνωστοί και πολίτες.

Η Λένα Σαμαρά πέθανε το βράδυ της Πέμπτης σε ηλικία 34 ετών.

Άφησε την τελευταία της πνοή από ανακοπή στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Είχε αποφοιτήσει το 2008 από το Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Λονδίνο.

Ο Δεκαπενταύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι απλώς άλλη μια μέρα στο ημερολόγιο.

Είναι η «γιορτή της γιορτής» – μια ημέρα γεμάτη πίστη, μνήμες, οικογενειακές αγκαλιές και το άρωμα του καλοκαιριού που αρχίζει σιγά σιγά να γλυκαίνει. Χωριά και πόλεις φορούν τα καλά τους, οι καμπάνες χτυπούν, και η Παναγία γίνεται το κέντρο κάθε ευχής και σκέψης.

Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν εκείνη τη μέρα οι ουρανοί άνοιγαν; Αν για μια στιγμή, ο χρόνος έπαυε να τρέχει και μπορούσατε να έχετε δίπλα σας όποιον λαχταρά η καρδιά σας – είτε βρίσκεται μακριά, είτε έχει φύγει για πάντα;

Ίσως να ήταν η μητέρα που σας κράτησε από το χέρι στις πρώτες σας λιτανείες. Ίσως ο παππούς που σας έμαθε τα λόγια του «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» με τη βραχνή φωνή του. Ίσως ένας φίλος που χάθηκε μέσα στις στροφές της ζωής, ή το παιδί σας που μεγάλωσε και λείπει.

Η σκέψη αυτή δεν είναι μόνο ρομαντική· είναι και βαθιά ανθρώπινη. Ο Δεκαπενταύγουστος φέρνει μαζί του τη νοσταλγία και τη γλυκιά επιθυμία να μοιραστείς τη στιγμή με κάποιον που σημαίνει πολλά για εσένα. Να καθίσετε μαζί στο τραπέζι, να ανταλλάξετε ιστορίες κάτω από τα φώτα του πανηγυριού, να νιώσετε για λίγο ότι τίποτα δεν άλλαξε.

Κι αν πραγματικά οι ουρανοί άνοιγαν; Ίσως τότε να μη λέγαμε πολλά. Ίσως να αρκούσε μια ματιά, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά. Γιατί τελικά, εκείνες οι στιγμές δεν χρειάζονται λόγια – μόνο παρουσία.

Κι εσείς; Αν άνοιγαν οι ουρανοί τον Δεκαπενταύγουστο… ποιον θα θέλατε να κρατάτε από το χέρι;