Τι λες τώρα | Έγκυρες ειδήσεις, κοινωνικά θέματα, βίντεο και φωτογραφίες από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Μα πως ζούσαμε τότε… Αφιερωμένο στις γενιές της αλάνας

νοσταλγικά

Stathis

-

11 Ιανουαρίου 2023 15:06

0

Μα πως ζούσαμε τότε…

…χωρίς κανάλια

…χωρίς τάμπλετ

…χωρίς πλέιστέισον

…χωρίς άιφον

…χωρίς εορτοδάνεια

…ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

Παλιότερα δεν υπήρχαν τηλεοράσεις, στερεοφωνικά, ή τηλεοπτικά παιχνίδια, δεν υπήρχαν χρήματα για ακριβά παιχνίδια και οι γονείς μας ήταν πολύ απασχολημένοι για να ασχοληθούνε μ΄εμάς. Ευτυχώς η κίνηση στους δρόμους ήταν μικρή η δεν υπήρχε, οπότε ο δρόμος ήταν η παιδική χαρά μας Οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, καθώς και στους μικρούς κήπους μπροστά Παίζαμε έξω έως ότου βράδιαζε και δεν βλέπαμε πια.

Απο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παλαιότερης εποχής ήταν ότι τα πιό αγαπημένα παιχνίδια ήταν αυτά που τα φτιάχναμε μόνοι μας αφού η κατασκευή τους, η συνεχής τροποποίηση και τελειοποίησή τους αποτελούσε απο μόνη της το μεγαλύτερο ίσως παιχνίδι.

Είχαμε, το παιχνίδι με τα τσέρκια. Υπήρχαν ξύλινα σε διάφορα μεγέθη για τα κορίτσια με τα ραβδιά τα κιλούσαν στα πεζοδρόμια.Τα αγόρια είχαν σιδερένια τσέρκια.Κέρδιζε το παιδί που θα έφτανε πρώτο στο προκαθορισμένο σημείο.

Το πατίνι είναι ένα όχημα χωρίς μηχανή, χωρίς πεντάλ και χωρίς σέλα ή άλλο κάθισμα, στο οποίο ο οδηγός στέκεται όρθιος η» καθιστός τοποθετώντας το ένα πόδι του στον πεπλατυσμένο άξονα που ενώνει τους δυο τροχούς ενώ με το άλλο δίνει ώθηση με συνεχείς παλινδρομικές κινήσεις εκκρεμούς ώστε να μετακινηθεί το όχημα.

ΠΕΡΝΑ, ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ Τα παιδιά, από 6 και πάνω, διαλέγουν από τα πιο μεγάλα, δυο μάνες και η κάθε μια παίρνει με λάχνισμα τον ήλιο ή το φεγγάρι. Οι 2 μάνες σχηματίζουν με τα χέρια τους μια καμάρα και στέκονται όρθιες στη μέση. Τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν μια γραμμή, το ένα πίσω απ’ το άλλο, κρατημένα απ’ τη μέση ή απ’ τη ζώνη τους.

Όπως έχουν σχηματίσει τη σειρά προχωρούν προς την καμάρα τραγουδώντας:Περνά, περνά η μέλισσα Με τα μελισσόπουλα Και με τα παιδόπουλα! ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ ΚΥΡΑ ΜΑΡΙΑ Πιάνονται απ’ το χέρι και σχηματίζουν κύκλο, ενώ ένα κορίτσι απ’ τα μεγαλύτερα, η κυρα-Μαρία, στέκεται στη μέση. Αρχίζουν να γυρίζουν γύρω γύρω και τραγουδούν, ενώ η κυρα-Μαρία προσπαθεί να περάσει ανάμεσά τους. Εκείνη την εποχή, τα παιδιά είχαν απαραίτητα μαζί τους και από μία ξύλινη σφεντόνα ( τέγκαλα ) για το κυνήγι των πουλιών και για το σημάδι διαφόρων στόχων. Κρυφτό Μετά από κλήρο , ένας παίκτης τα «φυλούσε» (δηλ. μετρούσε μέχρι ένα αριθμό με κλειστά μάτια) .

Σε τούτο το χρονικό διάστημα , οι άλλοι παίκτες κρυβόντουσαν . Αυτός που τα φύλαγε είχε σκοπό να βρεί έναν παίκτη . Μόλις τον έβρισκε , τα φύλαγε αυτός. Τυφλόμυγα Η τυφλόμυγα παίζεται από δύο παιδιά και πάνω. Στην αρχή όλοι τραβάνε έναν κλήρο για να δούνε ποιος θα τα φυλάει. Αυτός κλείνει τα μάτια του με ένα μαντήλι . Την ώρα που τα έχει κλειστά τα παιδιά ανακατεύονται.

Όποιο παιδί πιάσει πρέπει να βρει πως το λένε δηλαδή ποιο είναι. Αν το αναγνωρίσει τότε αυτό το παιδί κάνει τη τυφλόμυγα. Και έτσι αυτό συνεχίζεται. Το Μπιζζζ! Μαζεύονται τα παιδιά και αποφασίζουν ποιος θα τα «φυλάει».

Αυτός λοιπόν κάθεται σ’ ένα σκαμνί ή στέκει σκυφτός και βάζει το δεξί του χέρι κάτω από την αριστερή του μασχάλη, κρατώντας την παλάμη ανοιχτή προς τα επάνω, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατάει κλειστά τα μάτια του. Οι άλλοι παίκτες στέκονται προς τ’ αριστερά του και ένας απ’ αυτούς τον πλησιάζει, του χτυπάει την ανοιχτή παλάμη και ύστερα απομακρύνεται μαζί με τους άλλους. Όλοι χοροπηδούν γύρω του και στρυφογυρίζουν το δάχτυλο τους φωνάζοντας «Μπιζζ!» όπως κάνει η μέλισσα. Αυτός που τα φυλάει πρέπει να μαντέψει ποιος τον χτύπησε.

Εάν τον ανακαλύψει, τότε εκείνος παίρνει τη θέση του αλλιώς το παιχνίδι συνεχίζεται κατά τον ίδιο τρόπο. Τα αγόρια έπαιζαν «βόλους» έστρωναν τους βόλους σε μια σειρά, και τα παιδιά έριχναν το καθένα το δικό του βώλο από κάποια καθορισμένη απόσταση, προσπαθώντας να πετύχουν κάποιον απο τους «στρωμένους» βώλους. Οποιο βώλο πετύχαινε το παιδί, τον κέρδιζε.

O Πάριος δίνει τα έσοδα από το νέο του δίσκο για νέα ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Μεταξά»

Stathis

-

11 Ιανουαρίου 2023 14:40

0

O Πάριος δίνει τα έσοδα από το νέο του δίσκο για νέα ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Μεταξά»

Ο τραγουδιστής του έρωτα, Γιάννης Πάριος, παραχώρησε το βράδυ της Δευτέρας συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και έκανε γνωστό ότι τα έσοδα από τη νέα του δισκογραφική δουλειά «Αχ έρωτα» και «Αχ αγάπη», θα διατεθούν για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) και τη δημιουργία δύο ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Μεταξά».

Αυτή δεν είναι πρώτη φορά που ο Γιάννης Πάριος δωρίζει τα έσοδα δουλειάς του, καθώς από τα «Νησιώτικα» που κυκλοφόρησαν πριν από περίπου 20 χρόνια και γνώρισαν τεράστια επιτυχία, ο ίδιος δεν έλαβε χρήματα, προκειμένου να δημιουργηθεί το γήπεδο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πάρο.

Η νέα δισκογραφική δουλειά του Γιάννη Πάριου θα κυκλοφορήσει την ερχόμενη Κυριακή 20 Δεκεμβρίου με την εφημερίδα Real News. Πρόκειται για τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος και είχε στο συρτάρι του για πολλά χρόνια.

Ο τραγουδιστής εξέφρασε, μάλιστα, την επιθυμία του να ολοκληρώσει την καριέρα του μετά από δύο ακόμη δισκογραφικές δουλειές. Να τραγουδήσει τα ερωτικά του Σταμάτη Σπανουδάκη και να κλείσει τον κύκλο με νησιώτικα.

Τα πρώτα βήματά του στο τραγούδι, οι γιοί του και ο γάμος

Ο Γιάννης Πάριος έδωσε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη. Αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα στο τραγούδι και τη γνωριμία – σταθμό με τον Γιώργο Κατσαρό, στους τέσσερις γιους του, που αποκαλεί «άστρα μου», αλλά και τους δύο γάμους που έκανε.

«Ο Κατσαρός μου είχε πει τότε αν ήσουν μετοχές σε εταιρία θα τις αγόραζα όλες. Όταν πήγα στον Κατσαρό να με δει είχα ένα δίφραγκο στην τσέπη δεν είχα να πάρω λεωφορείο και περπάτησα από το Φάληρο στην Αθήνα με τα πόδια! Αλλά είχα μεγάλη χαρά, έφυγα πετώντας. Το Πάριος ήρθε λίγες μέρες μετά. Νονοί ήταν πολλοί και ο Κατσαρός και ο Μάτσας και γω που πέταξα την ιδέα. Στην αρχή έπεσε στο τραπέζι το όνομα Παργιανός αλλά επειδη υπήρχε ένας τραγουδιστής με αυτό το όνομα έμεινε το Πάριος», είπε για την αλλαγή του επωνύμου του από τον Μάκη Μάτσα.

Ο τραγουδιστής συγκινήθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης όταν προβλήθηκε βίντεο με τον ίδιο και τη μητέρα του να τραγουδούν πριν από αρκετές δεκαετίες. «Kαι η μητέρα μου και ο πατέρας μου είχε ωραία φωνή. Ο πατέρας μου ήταν άγιος άνθρωπος. Ο άγιος Χαραλάμπης. Ο πατέρας μου όταν είχε νεύρα η μάνα μου έφευγε για να μην τσακωθούν. Η μάνα μου ήταν ο καπετάνιος όπως είναι σε κάθε υγιές σπίτι. Εγώ ήμουν μπαμπάκιας, όχι μαμάκιας. Της έδινες 1000 δραχμές και τα έξοδά μας ήταν 1200. Της έφταναν και κράταγε και δυο κατοστάρικα στην άκρη. Δεν ξέραμε τι είναι το χορτάτος για να πεινάσουμε».

Στην εκπομπή – αφιέρωμα μίλησε και ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα παιδιά του, Χάρης Βαρθακούρης, που ακολουθεί τα βήματα τού πατέρα του. «Μου έκανε δυο εγγονές που είναι σαν καραμέλες!» είπε στον Χάρη ο Γιάννης Πάριος, ενώ, ο Χάρης είπε για τον μπαμπά του. «Μου κάνει εντύπωση ότι προέβλεψα ότι ο μικρός μου αδελφός θα ακολουθήσει τα χνάρια μας. Για μένα ο πατέρας μου δεν είναι μόνο ένας μεγάλος τραγουδιστής και συνθέτης αλλά και ένας μεγάλος στιχουργός. Μου έχει δώσει έτοιμο τραγούδι σε ένα τέταρτο. Μιλάμε για μια μηχανή και ζηλεύω το ταλέντο του. Επειδή κάνει μια δουλειά που αναγκαστικά στερείσαι την οικογένειά σου, δεν ήταν ποτέ καταπιεστικός δεν ήταν ποτέ αυστηρός. Ήταν ένας καταπληκτικός πατέρας όσο ήταν εκεί».

«Ο Νικόλας μου είναι έκπληξη»

Όσο για τον μικρότερο γιο του, τον Νικόλα Βαρθακούρη που έχει ξεκινήσει τη δική του καριέρα στη μουσική ως «Good Job Nicky» είπε: «Ο Νικόλας είναι έκπληξη! Δεν μας εκπλήσει εμένα και το Χάρη βέβαια, γιατί όταν ήταν 8 ετών καθόταν στο πιάνο στην Πάρο ο Χάρης και ο μικρός τον κοιτούσε και του λέει σήκω να το παίξω εγώ. Και έπαιξε. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Εγώ δε συμφωνώ με τη μουσική του αλλά ξέρει τη γενιά του…ο Νικόλας. Η Σοφία Αλιμπέρτη, είναι ο πολυτιμότερους άνθρωπος και για τους δυο».

Τέλος για τους δύο γάμους που έκανε είπε: «Παντρεύεσαι έναν άνθρωπο γιατί τον αγαπάς. Και παντρεύεσαι έναν άνθρωπο γιατί σέβεσαι τα παιδιά. Ο γάμος ποτέ δεν μου πήγαινε, ή δεν τον πήγαινα… Δεν είχα χρόνο να αφιερώσω στα παιδιά μου. Τους αγαπάω και τους στηρίζω. Έχω 4 φίλους, όχι παιδιά!»

Δασκάλα έβαλε μια εργασία στους μαθητές της που θα θυμούνται για πολύ καιρό

συγκινητικά

manos

-

11 Ιανουαρίου 2023 14:30

0

Δασκάλα έβαλε μια εργασία στους μαθητές της που θα θυμούνται για πολύ καιρό

Αυτή η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Reader’s Digest πριν από μερικά χρόνια. Στο άρθρο αναφέρεται η ιστορία μιας εξαιρετικής δασκάλας, η οποία κατάφερε να κάνει τους μαθητές της να πιστέψουν στον εαυτό τους με μια μόνο προσεχτικά σχεδιασμένη εργασία.

“Μια μέρα, μια καθηγήτρια μαθηματικών από την Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών προετοίμασε για τους μαθητές της μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία. Ζήτησε από τα παιδιά να κάνουν μια λίστα με τα ονόματα των άλλων μαθητών σε ένα φύλλο χαρτί. Μετά, τους ζήτησε να σκεφτούν το πιο ωραίο και καλό πράγμα για κάθε έναν από τους συμμαθητές τους και να γράψουν. Στο τέλος του μαθήματος όλοι της έδωσαν τα χαρτιά τους. Ήταν Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο η καθηγήτρια διάβασε και ανέλυσε τα αποτελέσματα. Έγραψε το όνομα κάθε παιδιού σε ένα ξεχωριστό χαρτί και έγραψε δίπλα όλα τα όμορφα πράγματα που είχαν πει για αυτόν. Την Δευτέρα έδωσε στο κάθε παιδί την λίστα του.

Τα παιδιά ήταν τόσο ενθουσιασμένα, που η τάξη γέμισε με ψιθύρους και σχόλια όπως: “Αυτό αλήθεια αναφέρεται σε μένα; ή Δεν ήξερα, ότι κάποιος με συμπαθούσε τόσο πολύ!” Δεν συζήτησαν τα αποτελέσματα στην τάξη, αλλά η δασκάλα ήξερε, ότι είχε πετύχει τον στόχο της. Οι μαθητές είχαν πιστέψει στον εαυτό τους.

Μερικά χρόνια αργότερα, ένας από αυτούς τους μαθητές, ο Μαρκ Έκλουντ, σκοτώθηκε στο Βιετνάμ. Η κηδεία έγινε στην Μινεσότα, οπότε οι παλιοί συμμαθητές του και η δασκάλα των μαθηματικών του πήγαν στην τελετή. Μετά την κηδεία, ο πατέρας του θαρραλέου νεαρού πλησίασε την καθηγήτρια και της είπε: “Θέλω να σου δείξω κάτι” και αμέσως έβγαλε ένα κομμάτι χαρτί από το πορτοφόλι του. Ήταν εμφανώς διπλωμένο και ξαναδιπλωμένο πολλές φορές. “Το βρήκαν ανάμεσα στα πράγματα του γιου μου. Ξέρεις τι είναι;” Της έδωσε το χαρτί, που ήταν η λίστα με τα καλά πράγματα που κάποτε είχαν γράψει οι συμμαθητές του για τον Μαρκ.

“Σε ευχαριστώ πολύ που το έκανες αυτό. Ο γιος μας το εκτιμούσε πολύ”, της είπε η μητέρα του νεαρού.

Μετά, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Ο ένας μετά τον άλλον, οι συμμαθητές του Μαρκ έβγαλαν από το πορτοφόλι τους την ίδια λίστα. Κάποιοι είχαν βάλει την λίστα στο φωτογραφικό τους άλμπουμ. Μάλιστα, ένας νεαρό είπε: “Νομίζω, ότι όλοι τα έχουμε κρατήσει. Πως θα μπορούσαμε να πετάξουμε κάτι τέτοιο;”

[Helen P. Mrosla, “All the Good Things”]