“Θα φτάσω ψηλά” έλεγε ο υποσμηναγός ήρωας και τα κατάφερε τελικά. Ο Νίκος Σιαλμάς έχασε τη ζωή του επί το έργο ενώ υπερασπιζόταν το Αιγαίο.

“Θα φτάσω ψηλά”

“Θα με γράψουν με μεγάλα γράμματα. Θα φτάσω ψηλά”, είχε πει όταν ήταν πιτσιρικάς, ο υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς, στον πατέρα του. Ο μικρός Νίκος είχε από νωρίς εκδηλώσει το πάθος του να γίνει Ίκαρος. Όλοι απέδιδαν την προφητεία του μικρού, στην πρόθεσή του να γίνει πιλότος και να υπερασπίζεται το Αιγαίο. Πάντως τα λόγια του ήταν προφητικά.

Το μικρό αγόρι που γεννήθηκε το 1965 στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, έγινε έφηβος και πράγματι μπήκε στη Σχολή Ικάρων τον Σεπτέμβριο του 1984. Τον Ιούνιο του 1988 αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυποσμηναγού. Από τότε πετούσε ψηλά. Από τότε φρουρούσε Θερμοπύλες. Τις Θερμοπύλες των ελληνικών ουρανών, πάνω από το μπλε του Αιγαίου.

Ο Νίκος Σιαλμάς, τέσσερα χρόνια μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ικάρων, υπηρετούσε ως ιπτάμενος υποσμηναγός στην 342 Μοίρα Παντός Καιρού. Στις 18 Ιουνίου, τα ελληνικά ραντάρ εντόπισαν 4 άγνωστα ίχνη να εισέρχονται στο FIR Αθηνών. Αμέσως διατάχθηκε η απογείωση τριών ζευγών αεροσκαφών επιφυλακής από τα αεροδρόμια Αγχιάλου, Λήμνου και Σκύρου. Ο Σιαλμάς απογειώθηκε από την 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα, με ένα αεροσκάφος Mirage F1 CG. Μαζί του με ένα δεύτερο Mirage ίδιου τύπου, απογειώθηκε ο σμηναγός Μανωλάκος.

Mirage εναντίον F-16

Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα, τότε. Οι Έλληνες αεροπόροι κλήθηκαν να αναγνωρίσουν τα ολοκαίνουργια, τρίτης γενιάς μαχητικά τύπου F-16C, που η Τουρκία μόλις είχε αποκτήσει. Οι Έλληνες πιλότοι πήραν βόρεια πορεία προς τη Λήμνο και πάνω από τον Αϊ Στράτη, εντόπισαν τα τουρκικά αεροσκάφη. προχώρησαν στη συνήθη διαδικασία αναγνώρισης – αναχαίτισης, αλλά οι Τούρκοι δεν έφυγαν όπως έκαναν συνήθως. Είχαν καινούργια αεροπλάνα και είχαν αποφασίσει να αντιδράσουν.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ακολούθησε εμπλοκή. Οι Έλληνες πιλότοι χρειάστηκε να βασιστούν στις ικανότητές τους και στις παράτολμες τεχνικές που είχαν διδαχτεί, για να αντισταθμίσουν τις “καλύτερες μηχανές” που είχαν οι Τούρκοι στα χέρια τους.

Σύμφωνα με μαρτυρία του δεύτερου χειριστή, Ι. Μανωλάκου, κατά τους ελιγμούς που ακολούθησαν τα ελληνικά αεροσκάφη για να αποκτήσουν τακτικό πλεονέκτημα, χρειάστηκε να κατεβούν σε πολύ χαμηλό ύψος. Κάποια στιγμή ο σμηναγός Μανωλάκος είδε το αεροσκάφος του Σιαλμά να προσκρούει στη θάλασσα και να συντρίβεται. Είχαν περάσει μόλις 17 λεπτά από την εντολή άμεσης απογείωσης, το γνωστό “scramble”.

Στο σημείο της συντριβής έσπευσαν αμέσως ελικόπτερο και αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας, όπως και ταχύπλοο του Λιμενικού Σώματος. Βρήκαν μόνο συντρίμμια. Και το πράγμα με την πρόκληση των Τούρκων, τότε, δεν σταμάτησε εκεί. Όπως διαβάζουμε σήμερα στα ΜΜΕ εκείνης της εποχής, η Τουρκία έστειλε στην περιοχή ταχύπλοο πολεμικό σκάφος, με το πρόσχημα της βοήθειας στην έρευνα και διάσωση. Αλλά την ευθύνη έρευνας διάσωσης την έχει η Ελλάδα στην περιοχή. Η αποστολή του ταχύπλοου ήταν ακόμα μία διεκδίκηση και αμφισβήτηση από την πλευρά της Τουρκίας.

Η μοίρα του

Ο Νικόλαος Σιαλμάς είναι ο πρώτος νεκρός Έλληνας πιλότος σε αερομαχία στο Αιγαίο με τουρκικά αεροσκάφη που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Τέσσερα χρόνια πριν από το θάνατο του υποσμηναγού Σιαλμά, ο ξάδελφος του Νίκος Κοντογιώργης είχε σκοτωθεί με τον ίδιο τύπο αεροπλάνου. Ανήκε μάλιστα στην ίδια μοίρα. Ο Κοντογιώργης είχε χαθεί στο πέλαγος. «Δεν μπορώ να το δεχτώ. Να χάνουμε έτσι τα παιδιά μας. Γιατί;», φώναζαν οι συγγενείς της οικογένειας. Ο πατέρας του νεκρού υποσμηναγού, όταν πληροφορήθηκε το θάνατο του γιου του υπέστη καρδιακό επεισόδιο.

Η κηδεία του Έλληνα αεροπόρου έγινε με κάθε τιμή. Το φέρετρο ήταν καλυμμένο με την ελληνική σημαία, με το πηλήκιο και το ξίφος του αεροπόρου. Τα στεφάνια ήταν αμέτρητα. Του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του αρχηγού της αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου και όλων των κομμάτων. Αυτό που ξεχώριζε ήταν ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα. Από το κορίτσι του. Εκείνη τη μέρα θα αρραβωνιάζονταν. Αντί για αρραβώνες έκαναν κηδεία.

Το μνημείο Σιαλμά

Η αυτοθυσία του υποσμηναγού δεν πέρασε απαρατήρητη. Η Πολιτεία άλλαξε το όνομα του νότιου ακρωτηρίου στον Άγιο Ευστράτιο, στα ανοιχτά του οποίου έπεσε ο Σιαλμάς. Η “Τρυπητή” μετονομάστηκε σε “Νικόλαος Σιαλμάς”. Σε περίοπτη θέση, η Πολεμική Αεροπορία έστησε ένα μεγάλο μνημείο, στη μνήμη του νεκρού υποσμηναγού. Μια σπαρτιατική ασπίδα μαζί με ένα δόρυ, που είναι ο θυρεός της 342 Μοίρας Παντός Καιρού, στην οποία ανήκε ο Σιαλμάς. Η επιγραφή με τεράστια κεφαλαία γράμματα αναφέρει “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ”. Το μέγεθος του μνημείου είναι τόσο μεγάλο που φαίνεται από ψηλά κάθε φορά που οι αεροπόροι περνούν από την περιοχή.

O πατέρας του Σιαλμά, όταν αντίκρισε το μνημείο είπε: «Θυμάμαι που από πιτσιρικάς μου έλεγε “Θα με γράψουν με μεγάλα γράμματα! Θα φτάσω ψηλά”. Όμως, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι εννοούσε. Πιστεύαμε ότι το έλεγε επειδή θα έμπαινε στη Σχολή Ικάρων. Πού να καταλάβουμε τι ήθελε να μας πει τότε, μιλώντας γι’ αυτά τα μεγάλα γράμματα…”

Θλίψη έχει προκαλέσει ο θάνατος του 29χρονου Υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα ο οποίος ανασύρθηκε νεκρός μετά την πτώση του μαχητικού αεροσκάφους F-4 Phantom το οποίο εκτελούσε εκπαιδευτική πτήση στην Ανδραβίδα.

Ο 29χρονος Υποσμηναγός είχε καταγωγή από την Αρκαδία και το μεγάλο του όνειρο από μικρό παιδί ήταν να γίνει Ίκαρος.

Ο Βασίλης Νομικός ο οποίος γνώριζε τον 29χρονο πιλότο και τους γονείς του είναι συγκλονισμένος, και με ένα μήνυμά του στο facebook θέλησε να εκφράσει τα συλλυπητήριά του.

«Ήταν από αυτές τις μαγικές καλοκαιρινές βραδιές στην Άνδρο όταν ο Κώστας μας έλεγε, “όποτε πετάει ο Μάριος έχω ένα βάρος στην καρδιά μου”. Σήμερα όλη η Ελλάδα έχει το ίδιο βάρος. Κώστα μου, Βούλα μου… Δεν έχω λόγια. Είμαι συγκλονισμένος. Τα θερμά μου συλλυπητήρια…» έγραψε ο Βασίλης Νομικός.

Σοκαρισμένος ο πατέρας του Μάριου – Μιχαήλ δήλωσε στην ΕΡΤ: «Ήρθε χθες το Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι έφυγε. Μας χαιρέτισε κανονικά… «γιατί φεύγεις νωρίς του λέω», «φεύγω, γιατί το πρωί πετάω». Πέταξε και τέλος. Του έλεγα εγώ «κάνε το δικό μου επάγγελμα, θα βρεις έτοιμη δουλειά να δουλέψεις, δεν θα ταλαιπωρηθείς στη ζωή σου». «Όχι πατέρα, μου λέει, θα δηλώσω την Ικάρων πρώτη». Τη δήλωσε πρώτη και πέθανε 29 χρονών… Και καταστραφήκαμε όλοι».

Στη Δράμα βρέθηκε σήμερα η εκπομπή «Αλήθεις με τη Ζήνα» και συγκεκριμένα στο χωριό του Στάθη Τσιτλακίδη, του κυβερνήτη του Φάντομ που έπεσε χθες, με τον ίδιο να αγνοείται, για να συνομιλήσει με φίλους και γνωστούς του.

Τι λένε οι συγχωριανοί του στο Νευροκόπι Δράμας για τον κυβερνήτη του Phantom που κατέπεσε στην Ανδραβίδα

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν η οικογένεια και οι συγχωριανοί του τις έρευνες για τον εντοπισμό του Σμηναγού Στάθη Τσιτλακίδη, ο οποίος ήταν κυβερνήτης του Phantom που κατέπεσε σε θαλάσσια περιοχή νότια της Ανδραβίδας.

Η εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» βρέθηκε στο χωριό του, το Γρανίτη Νευροκοπίου στη Δράμα, και όλοι είχαν να πουν τα καλύτερα για τον 31χρονο Σμηναγό.

Ο Στάθης Τσιτλακίδης ετοιμαζόταν να παντρευτεί

Τελευταία φορά που επισκέφτηκε το χωριό του ήταν τα Χριστούγεννα. Μάλιστα ήταν πολύ ευτυχισμένος, αφού αρραβωνιάστηκε τη σύντροφό του και ετοιμαζόταν να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια.

«Ο Στάθης ήταν το καλύτερο παιδί. Άριστος μαθητής, πάντα χαμογελαστός και καλοσυνάτος. Το όνειρό του ήταν να γίνει πιλότος, αυτό ήθελε να κάνει, να πετάει», ανέφερε, μιλώντας στην εκπομπή, ο Χαράλαμπος Παϊσίδης, πρόεδρος της κοινότητας Γρανίτη.

«Όλοι θα ήθελαν να έχουν ένα παιδί σαν τον Στάθη, να είναι περήφανοι. Η επιλογή του ήταν να γίνει πιλότος. Ήταν άριστος μαθητής, μπορούσε να πάει σε όποια σχολή ήθελε, όμως εκείνος ήθελε να γίνει πιλότος. Ετοιμαζόταν να κάνει οικογένεια, δυστυχώς δεν πρόλαβε», είπε φίλος της οικογένειας του 31χρονου κυβερνήτη του Phantom.

Όλοι είναι σοκαρισμένοι από τη συντριβή του αεροσκάφους και δεν θέλουν καν να πιστέψουν ότι μπορεί ο Στάθης να μην είναι ζωντανός.

«Ο Στάθης είναι από τα καλύτερα παιδιά. Χαμογελαστός, κοινωνικός, δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που έχει συμβεί», είπε μια ακόμα οικογενειακή φίλη.

Οι έρευνες για τον εντοπισμό του συνεχίζονται, ωστόσο, προς το παρόν, δεν έχει βρεθεί κάποιο ίχνος του κυβερνήτη του Phantom και όλοι στο Νευροκόπι προσεύχονται να έχουν καλή έκβαση.

Συγγενείς και φίλοι βιώνουν έναν εφιάλτη, καθώς δεν έχει εντοπιστεί ακόμα ο σμηναγός Στάθης Τσιτλακίδης.

Τι λένε οι φίλοι του Στάθη Τσιτλακίδη

Του έλεγα “έλα και μια φορά κοντά στο σπίτι, να σε δω σε έναν ελιγμό”, όταν τον είδα είπα “Θεέ μου, ολοκληρώθηκα” τόνισε ο πατέρας του Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα

Στο πένθος έχουν βυθιστεί τα Δολιανά Αρκαδίας, το χωριό του υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, ο οποίος έχασε τη ζωή του τη Δευτέρα (30/1) μετά την πτώση του μαχητικού Phantom F4 το οποίο εκτελούσε εκπαιδευτική πτήση.

Το περασμένο καλοκαίρι ο 29χρονος υποσμηναγός, πραγματοποίησε ελιγμούς για πρώτη φορά πάνω από το χωριό του κάνοντας πραγματικότητα την επιθυμία του πατέρα του, Κώστα Τουρούτσικα, ο οποίος τράβηξε και το βίντεο.

Η στιγμή που ο υποσμηναγός πετά πάνω από το χωριό του:

Δείτε και το βίντεο στο 2.48:

Ώρες αγωνίας ζουν συγγενείς και φίλοι του σμηναγού Στάθη Τσιτλακίδη και κυβερνήτη του Phantom που κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Ανδραβίδας, καθώς οι προσπάθειες για τον εντοπισμό του δεν έχουν αποδώσει μέχρι στιγμής.

Στο χωριό του 31χρονου σμηναγού, στο Γρανίτη Νευροκοπίου, στη Δράμα, οι κάτοικοι μιλούν για ένα πολύ καλό παιδί, το οποιο μάλιστα τον τελευταίο καιρό ήταν πολυ ευτυχισμένο, καθώς είχε αρραβωνιστεί τη σύντροφό του κι ετοιμαζόταν να αποκτήσει οικογένεια.

«Ο Στάθης ήταν το καλύτερο παιδί. Άριστος μαθητής, πάντα χαμογελαστός και καλοσυνάτος. Το όνειρό του ήταν να γίνει πιλότος, αυτό ήθελε να κάνει, να πετάει», ανέφερε μιλώντας στο Star ο πρόεδρος της κοινότητας Γρανίτη, Χαράλπαμπος Παϊσίδης.

Από την πλευρά του, φίλος της οικογένειας του σμηναγού ανέφερε: «Όλοι θα ήθελαν να έχουν ένα παιδί σαν τον Στάθη, να είναι περήφανοι. Η επιλογή του ήταν να γίνει πιλότος. Ήταν άριστος μαθητής, μπορούσε να πάει σε όποια σχολή ήθελε, όμως εκείνος ήθελε να γίνει πιλότος. Ετοιμαζόταν να κάνει οικογένεια, δυστυχώς δεν πρόλαβε». «Ο Στάθης είναι από τα καλύτερα παιδιά. Χαμογελαστός, κοινωνικός, δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που έχει συμβεί», πρόσθεσε μια οικογενειακή φίλη.

«Πέρασαν 100 μέτρα πάνω από το κεφάλι μου και χάθηκαν» λέει μάρτυρας

Την ώρα που οι έρευνες για τον εντοπισμό του αγνοούμενου κυβερνήτη του Phantom F-4 που συνετρίβη στη θάλασσα νότια της Ανδραβίδας το πρωί της Δευτέρας συνεχίζονται, μαρτυρίες δίνουν εικόνα για το τι ακριβώς συνέβη.

Μία από τις μαρτυρίες είναι αυτή του Παναγιώτη Ρούσσου ο οποίος βρισκόταν με το αλιευτικό του σκάφος, όταν ξαφνικά είδε το μαχητικό να πετά πολύ χαμηλά και να χάνεται στην συνέχεια στον ορίζοντα. Ο ίδιος, όπως αναφέρει, συμμετέχει και στις έρευνες για τον εντοπισμό και του άλλου πιλότου.

«Πέρασαν με κεκτημένη ταχύτητα, στην κυριολεξία 100 μέτρα πάνω από το κεφάλι μου και στη συνέχεια χάθηκαν στον ουρανό. Δύο λεπτά αργότερα με πήραν τηλέφωνο από το λιμεναρχείο Ζακύνθου και μου είπαν ότι ένα μαχητικό αεροσκάφος έπεσε στη θάλασσα και να πάω να βοηθήσω στην ανεύρεση των πιλότων. Πάγωσα στο άκουσμα της είδησης, ειλικρινά . Έφυγα γρήγορα με το αλιευτικό μου, έκανα σχεδόν δύο ώρες να φτάσω στο σημείο και είχαν ήδη ανασύρει νεκρό τον 29χρονο Υποσμηναγό. Από εκείνη την ώρα βοηθάω στις έρευνες για την ανεύρεση του άλλου παιδιού κι όλη τη νύχτα κάναμε υπεράνθρωπες προσπάθειες. Δεν είναι η πρώτη φορά που πετούν τόσο χαμηλά, είναι οι εκπαιδευτικές ασκήσεις τέτοιες ώστε να μην γίνονται αντιληπτοί από τα ραντάρ κι αναγκάζονται να πετούν χαμηλά», επισήμανε ο κ. Ρούσσος.

Την Έλενα Χριστοπούλου θα υποδεχτούν απόψε το βράδυ 31/1 ο Ηλίας Ψινάκης και η Αννίτα Πάνια στην εκπομπή τους, «Έλεος».

Σε ένα μικρό απόσπασμα που προβλήθηκε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα», η Έλενα Χριστοπούλου αναφέρθηκε στον λόγο που δεν έκανε παιδιά.

Αρχικά, δήλωσε: «Κάθε μέρα καταλαβαίνω ότι έχω πολλές πληγές που δεν έχω γυρίσει να τις κοιτάξω. Αν εγώ είμαι πολύ, εσύ που είσαι λίγος δεν σημαίνει ότι μου κάνεις πλέον. Έχω κάνει πολλά χρόνια back up στο λίγο και δεν με ενδιαφέρει πια».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στους λόγους που δεν έγινε μητέρα. «Οι επιλογές μου με έφεραν σε ένα σημείο να μην μπορώ να κάνω παιδιά, όταν έπρεπε. Αυτό δεν το σεβάστηκε ποτέ κανένας», είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος, μίλησε για τον σύντροφό της. «Είμαι με έναν άνθρωπο που γουστάρω. Είναι φούρναρης», αποκάλυψε.

Ήταν 31 Ιανουαρίου του 1996, όταν το πανελλήνιο «πάγωσε» από μια πρωτοφανή αεροπορική τραγωδία που θα έμενε ανεξίτηλη στην μνήμη ακόμα και 27 χρόνια μετά.

Τραγικοί πρωταγωνιστές οι αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης και Έκτορας Γιαλοψός οι οποίοι ήταν το μοιραίο πλήρωμα του ελικοπτέρου Augusta Bell 212, το οποίο απογειώθηκε ξημερώματα από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να πετάξει πάνω από την βραχονησίδα Ίμια καταγράφοντας την τουρκική παρουσία στην περιοχή μιας και τότε βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η λεγόμενη «κρίση των Ιμίων».

27 χρόνια έχουν συμπληρωθεί από τότε και κανείς δεν έχει ξεχάσει τι συνέβη εκείνο το μοιραίο πρωινό.  Πολλοί περισσότερο οι σύζυγοι των τριών ηρώων. Οι γυναίκες άνοιξαν την καρδιά τους και μοιράστηκαν τις οδυνηρές αναμνήσεις στην εκπομπή «365 στιγμές» της ΕΡΤ.

«Το μόνο που είναι καλό είναι ότι οι Έλληνες θυμούνται ακόμη το γεγονός» τόνισε η Ειρήνη Ζωγραφάκη, τότε σύζυγος του υποπλοίαρχουν Χρήστου Καραθανάση, η οποία εμφανίστηκε πεπεισμένη ότι το πλήρωμα τριών ανδρών του ελικοπτέρου γνώριζε ότι πήγαινε ουσιαστικά σε «αποστολή αυτοκτονίας». Η ίδια θυμάται πως του είχε πει «αυτή είναι η δουλειά σου και πρέπει να πας» αν και όπως ανέφερε «ήταν κάποιος άλλος υπηρεσία και επειδή βούιζε το σταθερό του (σ.σ. άλλου) πήραν τον Χρήστο».

Σε ταξίδι ήταν και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός και «δεν έπρεπε να πάει ξανά» σύμφωνα με την τότε σύζυγό του, Λεμονιά Κότογλου.

Η Ματίνα Αναγνωστοπούλου, τότε σύζυγος του υποπλοίαρχου, Παναγιώτη Βλαχάκου,ανέφερε πως δεν του είπε ποτέ να μην πάει. Ωστόσο, η ίδια  ανακαλεί πάντα στην μνήμη της τη φράση του τότε πεθερού της: «ήταν ανάγκη να σκοτωθεί το παιδί το δικό μου για να γκριζαριστεί το Αιγαίο;».

Πώς έμαθαν το τραγικό νέο

Η Ειρήνη Ζωγραφάκη ετοιμαζόταν για δουλειά, όταν χτύπησε το τηλέφωνο από τον πατέρα της, ρωτώντας την σε ποιο πλοίο ήταν ο άνδρας της εκείνη την νύχτα. Ο ίδιος την επισκέφτηκε στην δουλειά και της είπε τα νέα που δεν τα είχε μάθει από κανέναν άλλο.

«Από την τηλεόραση έμαθα το συμβάν» θυμάται και η Λεμονιά Κότογλου, συμπληρώνοντας πως «δεν χρειαζόταν καν να ακούσω το όνομά του».

Η Ματίνα Αναγνωστοπούλου υποψιασμένη από τον πρώην πεθερό της δεν είχε διαφορετική μεταχείριση, καθώς «μέσα στο ταξί, άκουσα και το όνομα» επισημαίνει, οδεύοντας εκείνο το πρωί και μετά τα γεγονότα, προς τον Πειραιά.

Την επόμενη ημέρα η σωρός του Χριστόδουλου Καραθανάση, η οποία εντοπίστηκε πρώτη, φτάνει στην Αθήνα και την παραλαμβάνει η σύζυγός του, Ειρήνη Ζωγραφάκη, στην οποία ειπώθηκε ότι «μέχρι εδώ είναι τα έξοδα του Ναυτικού, από εδώ και πέρα είναι δικά σας». Τις επόμενες ώρες η κρίση αποκλιμακώνεται και μεσολαβεί μια εβδομάδα μέχρι να εντοπιστούν τελικά οι σωροί του Παναγιώτη Βλαχάκου και του Έκτορα Γιαλοψού.

Το χρονικό και η απόρρητη έκθεση

Τα Χριστούγεννα του 1995 το τουρκικό φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσάραξε στα Ίμια, αρνούμενο την ελληνική βοήθεια, λέγοντας ότι βρίσκεται εντός τουρκικής περιοχής.

Ακολουθεί ένας αόρατος διπλωματικός «πόλεμος» μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας μέχρι τις 20 Ιανουαρίου του 1996, οπότε η ελληνική πλευρά καθιστά γνωστές τις τουρκικές αιτιάσεις, δηλαδή την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στα Ίμια, με τον τότε Δήμαρχο Καλύμνου, Δημήτρη Διακομιχάλη και τρία ακόμη άτομα να αποβιβάζονται στις 25 του μήνα στη βραχονησίδα, υψώνοντας την ελληνική σημαία.

Η έπαρση της ελληνικής σημαίας γίνεται το κατεξοχήν θέμα στον τουρκικό τύπο και δυο μέρες μετά Τούρκοι δημοσιογράφοι καταφθάνουν με ελικόπτερο στα Ίμια, υψώνοντας την τουρκική σημαία.

Την επομένη, στις 28 του μήνα περιπολικό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού υποστέλλει την τουρκική σημαία και το ίδιο βράδυ βατραχάνθρωποι των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αποβιβάζονται στη βραχονησίδα, προς φύλαξη της ελληνικής σημαίας.

Τις πρώτες ώρες της 31ης Ιανουαρίου του 1996, μέλη των τουρκικών ειδικών δυνάμεων αποβιβάζονται στην Μεγάλη Ίμια. Τότε ξεκινούν τα τηλεφωνήματα στα σπίτια των τριών ηρώων και στις 5.30 το πρωί το ελικόπτερο απογειώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο», για να καταμετρήσει τους τούρκους κομάντος που είναι πάνω στη βραχονησίδα. Κάνει τέσσερις κύκλους πάνω από τα Ίμια και καταγράφει την τουρκική παρουσία, αλλά στη διαδρομή της επιστροφής προς τη φρεγάτα, το ελικόπτερο πέφτει.

Δύο χρόνια μετά την πτώση του ελικοπτέρου, η Ματίνα Αναγνωστοπούλου καταθέτει εγγράφως αίτημα στο Πεντάγωνο, ζητώντας να έχει πρόσβαση στην απόρρητη μέχρι σήμερα έκθεση για το συμβάν. 

Μετά το μνημόσυνο των 40 ημερών, ο τότε Αρχηγός ΓΕΝ, Λεωνίδας Παληογιώργος καλεί τις τρεις συζύγους στο Πεντάγωνο και τις διαβεβαιώνει πως το ελικόπτερο «δεν το ρίξανε» και ότι «δεν υπήρχε πουθενά καμία σφαίρα».

Σύμφωνα με την Ματίνα Αναγνωστοπούλου, «το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε με λάθος, ούτε με τον καιρό. Θεωρώ ότι οι κομάντος φοβηθήκανε και το πυροβόλησαν με δική τους πρωτοβουλία και χωρίς να έχουν λάβει σχετική εντολή από την Τουρκία».

Βαρύ το πένθος στα Δολιανά Αρκαδίας, το χωριό του υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα

Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του 29χρονου υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, ο οποίος έχασε τη ζωή του χθες μετά την πτώση του μαχητικού F4 PHANTOM το οποίο εκτελούσε εκπαιδευτική πτήση.

Μιλώντας στο MEGA ο πατέρας του αδικοχαμένου πιλότου, έκανε λόγο για ένα τραγικό συμβάν: «Για εμάς αυτό ήταν το τελειωτικό μας χτύπημα σαν οικογένεια. Ήταν ένα παιδί πολύ συνεσταλμένο, μεθοδικό και δε θα μπορέσουμε να το αντέξουμε αυτό το πλήγμα».

«Αν οδηγούσε μόνος του μπορεί να ζούσε»

«Δεν σκοτώθηκε από μόνος του, άλλος οδηγούσε, χωρίς να θέλω να πω ότι έφταιγε ο άλλος ο πιλότος», είπε ο ίδιος, συμπληρώνοντας: «Δεν ήταν στο χέρι του να κάνει κάτι, δε βοήθησε τον εαυτό του, δεν έκανε extreme πράγματα. Αν οδηγούσε μόνος του, μπορεί και να ζούσε».

Ο πατέρας του αδικοχαμένου νέου, τόνισε: «Εμένα με σκοτώνει το αποτέλεσμα. Δεν μπόρεσε να προφυλαχτεί, να κάνει μια προσπάθεια. Αυτός πέρασε από τη ζωή στον θάνατο σε ντε ντε χρόνο. Δεν μπορώ να το χωνέψω».