Συγκλονισμένη η κοινωνία της Πάτρας στο άκουσμα της δυσάρεστης είδησης ότι ο συμπολίτης τους Αποστόλης Μαυρέλης έφυγε ξαφνικά μόλις στα 37 του χρόνια
Πέθανε ξαφνικά στα 37 του ο Αποστόλης Μαυρέλης
Όλα ξεκίνησαν για τον Αποστόλη Μαυρέλη την προηγούμενη Πέμπτη (16/03) και ενώ έφευγε από την δουλειά του. Ο 37χρονος Αποστόλης Μαυρέλης μόλις είχε φύγει από το συνεργείο αυτοκινήτων το οποίο διατηρεί και αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία. Επισκέφθηκε νοσοκομείο της Πάτρας και οι γιατροί λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης έκριναν απαραίτητο να μεταφερθεί στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και κατέληξε σύμφωνα με πληροφορίες από ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής
Ο Αποστόλης Μαυρέλης ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και εξαιρετικός επαγγελματίας
Ο εκλιπών σύμφωνα με πληροφορίες διατηρούσε συνεργείο αυτοκινήτων στο Ζαβλάνι και ήταν ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και καλό παιδί, όπως αναφέρουν όσοι τον γνώριζαν.
Η είδηση βύθισε στο πένθος την οικογένεια του, όσους τον γνώριζαν και τον εκτιμούσαν και την τοπική κοινωνία της Πάτρας. Ο Αποστόλης Μαυρέλης σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες διατηρούσε συνεργείο αυτοκινήτων στο Ζαβλάνι και ήταν ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και καλό παιδί. Ο εκλιπών αφήνει πίσω του τον πατέρα του Ιωάννης Μαυρέλη, ενώ είχε δύο αγαπημένες ανιψιές την Χριστίνα και τη Ναταλία Μαυρέλη.
Αποστόλης Μαυρέλης: Αύριο Παρασκευή η κηδεία του
Η κηδεία του θα τελεστεί την Παρασκευή 24-3 -2023 & ώρα 1.30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Πατρών & θα ακολουθήσει η ταφή θα γίνει στο Α’ Δημοτικό Νεκροταφείο Πατρών.
Εξαπολύει επίθεση στον πρόεδρο της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), Τάκη Μπαλτάκο
Συζητήσεις και αντιδράσεις έχει προκαλέσει η φανέλα της Εθνικής Ελλάδας, με τις εντάσεις να ξεφεύγουν από τα όρια των γηπέδων και να φτάνουν μέχρι και την… πολιτική.
Ειδικότερα, το ΜέΡΑ25 πήρε επίσημα θέση για τη φανέλα της Εθνικής ομάδας τη χώρας, εξαπολύοντας επίθεση στον πρόεδρο της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), Τάκη Μπαλτάκο.
Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Έρικ Μιλτιάδης Έντμαν, αναφέρει ότι η φανέλα φέρει «αγκυλωτές απολήξεις» από τον «γνωστό και μη εξαιρετέο θεωρητικό της ακροδεξιάς, κύριο Μπαλτάκο», ενώ αφήνει αιχμές και για την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Σημειώνεται ότι Έρικ Μιλτιάδης Έντμαν ανέλαβε χρέη εκπροσώπου Τύπου του κόμματος στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου, καθώς ο μέχρι πρότινος εκπρόσωπος Μιχάλης Κριθαρίδης θα κατέβει υποψήφιος με το ΜέΡΑ25 στην Α’ Θεσσαλονίκης στις προσεχείς εκλογές του Μαΐου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25
«Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού, και τα μυαλά στα κάγκελα του αόρατου εχθρού…», έλεγε ο Τζίμης Πανούσης, συμπληρώνοντας πως «όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες». Κι έρχεται η ΕΠΟ, υπό τον γνωστό και μη εξαιρετέο θεωρητικό της ακροδεξιάς, κ. Μπαλτάκο, να βάλει σταυρό τεράστιο στη φανέλα, με αγκυλωτές απολήξεις.
Από τη μια η κυβέρνηση φέρνει ακραία αντιδημοκρατικές, επικίνδυνες τροπολογίες δήθεν για να αποκλείσει την παρουσία των ναζί στη Βουλή κι από την άλλη κάνει το παν για να τους κανονικοποιήσει στην κοινωνία…
Ο μικρός Άγγελος από το ακριτικό νησί των Αρκιών φέτος δε θα είναι μόνος του στη μαθητική παρέλαση για τη 25η Μαρτίου, καθώς μετά από πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου δημοτικού σχολείου Βούλας αναμένεται να παρελάσουν μαζί του άλλοι 13 μαθητές
«Θα παρελάσουμε μαζί, θα παίξουμε κρυφτό, κυνηγητό, θα ψαρέψουμε και τα τσιπουράκια», ευχάριστα είναι τα νέα για τον μικρό Άγγελο από τους Αρκιούς, το νησί των Δωδεκανήσων, ο οποίος θα παρελάσει στο πλαίσιο της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου μαζί με άλλους μαθητές. Υπενθυμίζεται ότι ο μικρός Άγγελος είναι ο μόνος μαθητής του ακριτικού νησιού, αλλά και το μόνο παιδί που διαβιώνει στο νησί. Φέτος, όμως, δε θα είναι μόνος του καθώς αναμένεται να παρελάσει με 13 μαθητές δημοτικού σχολείου από τη Βούλα.
Τα παιδιά του 1ου δημοτικού σχολείου Βούλας είναι προετοιμασμένα για τη «συνάντηση» που θα έχουν με τον Άγγελο, καθώς έχουν φτιάξει ήδη ζωγραφιές τις οποίες και θα του δώσουν όταν βρεθούν. Μάλιστα, παιδάκι μιλώντας στην τηλεόραση του Open ανέφερε ότι περιμένουν τον Άγγελο και στο σχολείο τους στη Βούλα, έτσι ώστε να μην είναι μόνος του στο ακριτικό νησί. Ενα άλλο παιδί συμπλήρωσε πως ανυπομονεί να γνωρίσει τον μικρό μαθητή, ο οποίος επί σειρά ετών παρέλαυνε μόνος του κατά τη διάρκεια των εθνικών επετείων.
Ο μικρός μαθητής είναι ενθουσιασμένος που θα συμμετέχουν και άλλα παιδιά μαζί του στην παρέλαση και αναμένεται, όπως είπε, να γνωρίσει ένα-ένα τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά και τους γονείς του. Η δασκάλα του, μιλώντας για τη γιορτή, ανέφερε ότι ο Άγγελος έχει ετοιμάσει και το δικό του ποίημα, το οποίο και θα παρουσιάσει κατά τη διάρκεια της παρέλασης. Η πρωτοβουλία αγάπης και αλληλεγγύης διοργανώνεται, όπως αναφέρεται, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου Βούλας.
Προλαβαίνουμε, δεν προλαβαίνουμε… «Χρονοταξιδιώτης» του Tik Tok και μας προειδοποιεί ότι οι εξωγήινοι όπου να ναι φτάνουν
Οι «χρονοταξιδιώτες» φαίνεται να είναι της μόδας στο Tik Tok και αρκετοί είναι οι χρήστες που ισχυρίζονται ότι προέρχονται από το μέλλον και κάνουν προβλέψεις για το μέλλον της ανθρωπότητας. Κάποιοι από αυτούς προβλέπουν μάλιστα πολέμους και προσκρούσεις αστεροειδών.
Σύμφωνα με τη Daily Mail η τελευταία πρόβλεψη χρονοταξιδιώτη ξεπερνάει τα όρια και προβλέπει ότι εξωγήινοι θα εισβάλλουν στη Γη… σήμερα
Ο TikToker, Eno Alaric, ισχυρίζεται ότι είναι από το έτος 2671. Ο λογαριασμός του έχει περισσότερους από 350.000 followers και η συγκεκριμένη ανάρτηση έχει συγκεντρώσει χιλιάδες προβολές.
Η πρώτη ανάρτησή του ήταν τον περασμένο Οκτώβριο και είχε γράψει: «Ναι, είμαι πραγματικός ταξιδιώτης στο χρόνο, ο κόσμος σύντομα θα τελειώσει».
«Ένα πολύ εχθρικό εξωγήινο είδος έρχεται να πάρει πίσω τη Γη, δεν θα κερδίσουμε. Ένας άλλος εξωγήινος, του οποίου ο κόσμος καταστράφηκε από τους εχθρούς, θα σώσει κάποιους από εμάς. Στις 23 Μαρτίου 2023, περίπου 8.000 άνθρωποι θα μεταφερθούν σε έναν άλλο κατοικήσιμο πλανήτη», αναφέρει χαρακτηριστικά στον λογαριασμό του.
Μάλιστα διευκρίνισε στην προφητεία του ότι η Γη δεν τελειώνει στις 23 Μαρτίου, αλλά το είδος «The Champion» θα φέρει ανθρώπους σε κάποιον άλλο πλανήτη.
Όπως ήταν φυσικό το βίντεο συγκέντρωσε επικά σχόλια με κάποια από αυτά να λένε: «Αυτή την Πέμπτη; Φτιάχνω το χειρόφρενο μου, θα γίνει η εισβολή πριν πληρώσω ή μετά;». Άλλο ένα ακόμα λέει: «Κι εγώ είμαι ταξιδιώτης στο χρόνο και ήρθα να σας πω ότι την 1η Ιανουαρίου είναι η Πρωτοχρονιά…»
To 2012 βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσω το καθιερωμένο πλέον TedxΤhessaloniki. Κάποια στιγμή βρέθηκε λοιπόν στη σκηνή ένας 27χρονος δάσκαλος από τη Δράμα που δίδασκε σε ένα τετραθέσιο δηµοτικό σχολείο στον Φουρφουρά, ένα χωριό στο ορεινό Ρέθυµνο της Κρήτης.
Στο τέλος της ομιλίας του κατάφερε κάτι απίστευτο: όλη η αίθουσα είχε σηκωθεί όρθια και τον χειροκροτούσε. Τι ήταν αυτό που μοιράστηκε με τον κόσμο που οδήγησε σε αυτή την έκρηξη ενθουσιασμού;
Συχνά οι πιο απλές κινήσεις είναι αυτές που μιλάνε απευθείας στην καρδιά του κόσμου. Ο νεαρός δάσκαλος που συνεπήρε το κοινό ονομάζεται Άγγελος Πατσιάς και τα τελευταία πέντε χρόνια, μαζί με μία ομάδα δασκάλων, αλλάζουν τα δεδομένα της διδασκαλίας όπως την ξέραμε.
Μόλις 25 χρονών όταν διορίστηκε, με δύο χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στην πλάτη του, ο Άγγελος βρέθηκε σε αυτό το μικρό σχολείο στον άγνωστο Φουρφουρά παρέα με δύο ακόμη νέα παιδιά, τον Γιάννη Μανωλακάκη και την Γιούλη Μποσδελεκίδου. «Δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος σκοπός ή στόχος για το που θέλουμε να φτάσουμε, αλλά θέλαμε να φτιάξουμε ένα περιβάλλον που πρώτα απ’ όλα θα ικανοποιεί εμάς», λέει σήμερα στη HuffPost Greece.
Η τριάδα σήκωσε λοιπόν τα μανίκια και αργά, αλλά σταθερά άρχισε να αλλάζει το σύστημα … εκ των έσω. Έχοντας στο μυαλό τους τη φιλοσοφία του «βρες τον τρόπο να μαθαίνουν τα παιδιά χωρίς τα ίδια να το συνειδητοποιούν», έβαλαν στην άκρη τα εγχειρίδια των παλαιότερων και τόλμησαν να δημιουργήσουν ένα σχολείο αλλιώτικο.
Οι τάξεις άλλαξαν μορφή και διακόσμηση, ενώ τα παιδιά άρχισαν να μαθαίνουν την αυτοδιαχείριση μέσα από την κουζίνα, το θερμοκήπιο,τους βοτανόκηπους και το κοτέτσι.
Έγιναν οι ρεπόρτερ του «Φουρφουράς TV», βγήκαν στη φύση με το «Δίκτυο των Ορέων», λασπώθηκαν, έμαθαν τη γη, συνεργάστηκαν. Και έτσι γεννήθηκε «το σχολείο της φύσης και των χρωμάτων», ένα άκρως ενδιαφέρον υβρίδιο που έχει ως στόχο πρώτα τη μάθηση και μετά τη γνώση.
Ο , πέντε χρόνια μετά από εκείνη την πρώτη μέρα στο άγνωστο, μιλάει στη HuffPost Greece για το πώς τον σημάδεψε η καθαρότητα στα μάτια ενός μικρού μαθητή, για τον τρόπο που εξελίχθηκε η ιδέα για αυτό το αλλιώτικο σχολείο, για το – πάντα – επίκαιρο ζήτημα του bullying, αλλά και για τη σημασία του να «αλλάξεις τον τρόπο που ρωτάς.»
Πώς ήταν οι πρώτες μέρες στο σχολείο του Φουρφουρά;
Ο Γιάννης Μανωλακάκης ήταν από τον Φουρφουρά, είχε πάρει απόσπαση για να είναι εκεί, επομένως λειτούργησε ως ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο σχολείο και στο χωριό. Το κοινό χαρακτηριστικό και των τριών μας ήταν ότι θέλαμε όλοι να προσφέρουμε με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε. Το σχολείο δεν διέφερε από όλα τα άλλα σχολεία της επαρχίας, οι δάσκαλοι έμεναν σε αυτό για μικρό χρονικό διάστημα, όπως γίνεται συνήθως. Εμείς λοιπόν «φάγαμε» πολλά Σαββατοκύριακα και πολλές εργατοώρες στο σχολείο.
Το φτιάχναμε, το καθαρίζαμε, προσαρμόσαμε τις αίθουσες όπως θέλαμε. Επομένως, βλέποντας όλα αυτά οι χωριανοί αυτόματα νομίζω μας συμπάθησαν. Ακόμα και όταν υπήρξαν κάποια ερωτήματα, ήταν όλα πολύ καλοπροαίρετα και σε πολύ καλό κλίμα.
Πριν πας εκεί, είχες σκεφτεί ότι θα επιδιώξεις να κάνεις κάτι «διαφορετικό» ή αυτό βγήκε στην πορεία;
Πήγα χωρίς σκέψη, δεν ήξερα ακριβώς ποια κατάσταση θα συναντήσω, γνώριζα μόνο ότι οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί από άλλους συναδέλφους που είχαν πάει εκεί παλαιότερα. Δεν υπήρχε κάποιος σκοπός, υπήρχε απλά όρεξη, γιατί ήμασταν όλοι νέοι στο επάγγελμα. Υπήρχε αρκετή ενέργεια, αλλά και άγχος, επειδή ήμασταν τρεις νέοι σε ένα σχολείο.
Πώς άρχισε λοιπόν να παίρνει μορφή το σχολείο της «φύσης και των χρωμάτων;»
Αυτό έγινε πολύ σταδιακά. Η πρώτη χρονιά ήταν πολύ μεταβατική, κάναμε το Φουρφουράς TV, όπου τα πιτσιρίκια έκαναν εκπομπές στο Ίντερνετ, γινόταν στην ουσία ρεπόρτερ για πράγματα που τα ενδιέφεραν.
Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για την εξωστρέφεια του σχολείου. Η ανάγκη μας να διαφοροποιήσουμε λίγο το μάθημα ήρθε πολύ σταδιακά και έγινε με προσεκτικά βήματα. Την πρώτη χρονιά, η δική μου τάξη ήταν αρκετά παραδοσιακά δομημένη. Το TedxThessaloniki ήρθε την άνοιξη της δεύτερης χρονιάς.
Το όνομα «το σχολείο της φύσης και των χρωμάτων» το βάλαμε συμβολικά, κάτι το οποίο είχε όμως και μεγάλη δύναμη, καθώς το σχολείο έγινε κάτι ζωντανό, απέκτησε ταυτότητα. Ήταν κάτι που οι εκπαιδευτικοί που ήμασταν εκεί θέλαμε να στηρίξουμε. Οπότε, σιγά σιγά, οι διδασκαλίες άλλαξαν προς αυτή την κατεύθυνση. Και από τότε συνεχίζουμε να προσπαθούμε να κάνουμε το κέφι μας.!
Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει το σχολείο σας;
Μετά από τόσα χρόνια, έχουμε κάνει στροφή σε ένα πιο ανθρώπινο σχολείο που στοχεύει πρώτα στη μάθηση και μετά στη γνώση, που σέβεται την άποψη του μαθητή και τον χαρακτήρα του. Του διδάσκει πάνω απ’ όλα πώς να μάθει τον εαυτό του και από εκεί και πέρα να μπορεί να αποφασίζει για αυτόν. Με βάση με αυτά τα πράγματα αναπτύσσονται και όλες αυτές οι δραστηριότητες, με τις περισσότερες από αυτές να είναι όντως κάτι καινούριο.
Ποιες είναι περισσότερα αναλυτικά κάποιες από τις δραστηριότητες που ενσωματώθηκαν στη διδασκαλία σας;
Με το Φουρφουράς TV άρχισαν όλα, με το οποίο στην ουσία κάναμε μάθημα χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται ότι κάνουμε μάθημα. Αυτό ήταν το πρώτο «καμπανάκι» με το οποίο είδαμε ότι η διαδικασία της μάθησης μπορεί να γίνει με πολύ ωραίους τρόπους.
Στη συνέχεια, κάναμε το σχολικό δίκτυο των Ορέων, των βουνών δηλαδή, στο οποίο μαζευτήκαμε πολλά ορεινά σχολεία και προσπαθήσαμε να στηρίξουμε, να τιμήσουμε και να αναβαθμίσουμε – αν θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει αυτή τη λέξη – την παράδοση και την τοπική ιστορία. Αυτό αργότερα «μεταλλάχθηκε» και σε ένα Μουσείο Προφορικής Ιστορίας από παιδιά, για να διασωθεί η προφορική παράδοση, να μάθουν τα παιδιά τις τέχνες των παππούδων τους και να τα πάνε όλα αυτά ένα βήμα παραπέρα, προτείνοντας και πράγματα.
Γνώρισαν πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους μέσα από αυτό. Είμαστε πολύ χαρούμενοι επειδή πλέον αυτό το σχολικό δίκτυο το έχει αναλάβει ένα άλλο σχολείο από το Ρέθυμνο και προχωράει πάρα πολύ καλά. Στη συνέχεια είχαμε και άλλα πολλά, το κοτέτσι, τον κήπο, τον μετεωρολογικό σταθμό, την κουζίνα. Είχε ένα ενδιαφέρον πώς διαχειρίζονται τα παιδιά όλα αυτά, το πώς ένιωθαν ελεύθερα να ανακαλύψουν τις κλίσεις τους. Κάθε φορά που κάναμε ένα δειλό βήμα μπροστά, βλέπαμε την ανταπόκριση τους.
Είχε ενδιαφέρον να βλέπουμε τα παιδιά να λερώνονται με τις λάσπες, να δημιουργούν με χώματα, το μάθημα έξω στη φύση είναι ο καλύτερος δάσκαλος που μπορούν να έχουν. Διδάσκεις στα παιδιά τη συνύπαρξη, την υπομονή, την επιμονή και σίγουρα … όλα τα παιδιά θέλουν να είναι λερωμένα!
Και με τη μικρή κοινωνία ποια είναι η σχέση σας;
Δεν νομίζω ότι θα υπερβάλλω αυτή τη στιγμή αν πω ότι είμαστε μια οικογένεια, κάπως έτσι το νιώθουμε όλοι. Έχουμε την άνεση να νιώθουμε έτσι ο ένας για τον άλλο. Αυτό σημαίνει πως ό,τι θέμα προκύψει, είμαστε εκεί για να το λύσουμε για να το στηρίξουμε, να το φροντίσουμε, ώστε να καθησυχάσουμε κάποια πράγματα, να τους ενημερώσουμε.
Σίγουρα, υπήρξαν ερωτήματα για κάποιες μεθοδολογίες, ακόμα και για το Φουρφουράς TV που τα παιδιά έβγαιναν στο Ίντερνετ. Το παν είναι να έχεις την εμπιστοσύνη των γονιών και των παιδιών και να τους πεις ότι δουλεύουμε για το ίδιο πράγμα. Ότι αγαπάμε όλοι τα παιδιά πάρα πολύ, επομένως είμαστε προσανατολισμένοι σε αυτό. Νομίζω ότι ουσιαστικά μεγαλώνουμε μαζί και πάντα είμαστε κοντά.
Τι θεωρείς ότι είναι το πιο απλό, αλλά και το πιο ουσιαστικό που μπορεί να κάνει κάποιος δάσκαλος μέσα στην τάξη;
Αυτό που λέμε όλοι μας, και στο σχολείο, είναι: «Δεν έχεις παρά να αλλάξεις τον τρόπο που ρωτάς.» Δεν χρειάζεται να κάνεις οφθαλμοφανή υπερπράγματα τα οποία θα έχουν ένα αντίκτυπο, αρκεί να αρχίσεις να αλλάζεις τον τρόπο που θέτεις τα ερωτήματα. Για παράδειγμα, μία ερώτηση που θα μπορούσες να κάνεις είναι: «Πότε ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο;», Αυτός είναι ο τρόπος του παλιού εκπαιδευτικού συστήματος.
Η ίδια ερώτηση θα μπορούσε να τεθεί ως εξής: «Πώς πιστεύετε ότι θα ένιωθαν οι κάτοικοι ενός χωριού, βλέποντας τον στόλο του Ιμπραήμ να έρχεται;» Να αρχίσεις δηλαδή να κάνεις τις ερωτήσεις σου όλο και πιο ανθρώπινες, να επικαλείσαι το συναίσθημα, να βλέπεις τα παιδιά ως ολότητα. Να προσπαθείς να εκπαιδεύσεις και τον συναισθηματικό τους κόσμο και το μυαλό τους, αλλά και το σώμα τους.
Έχουν έρθει άλλα σχολεία σε επαφή μαζί σας για να «ζητήσουν τα φώτα σας;»
Ναι, έχει γίνει αυτό και για μας είναι ιδιαίτερη τιμή, δεν το περιμέναμε. Είμαστε σε επικοινωνία με αρκετούς ανθρώπους, και αυτοί μας ρωτάνε, αλλά και εμείς αυτούς. Έχουμε γνωρίσει πολλά σημαντικά άτομα, με την ουσία της έννοιας, τα οποία έχουν μοιραστεί μαζί μας κομμάτια από τη γνώση και την ιστορία τους και μας έχουν βοηθήσει να προχωρήσουμε. Αυτό είναι μεγάλο κέρδος για μας.
Τι θα έλεγες ότι έχετε πετύχει οι δάσκαλοι ως ομάδα στο σχολείο του Φουρφουρά;
Ίσως το πραγματικό αντίκτυπο να το δούμε όταν τα παιδιά αυτά μεγαλώσουν και γίνουν κάτοικοι του χωριού τους.
Θεωρώ όμως ότι στο κομμάτι που ήταν δυνατό, επειδή δεν μπορείς ποτέ να κάνεις θαύματα, βγάλαμε μέσα από τα παιδιά έναν «περίεργο» εαυτό. Ένα χαμόγελο αγάπης και περιέργειας και νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό που πετύχαμε.
Με αφορμή την υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη, αλλά και ακριβώς επειδή είσαι δάσκαλος, δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στο φαινόμενο του bullying.
Το bullying πιστεύω ότι πάντα υπήρχε, από τα μαθητικά μας χρόνια γινόταν όλα αυτά, απλά τώρα βρέθηκε η ονομασία του. Δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο, το θέμα είναι τι το προκαλεί. Για μένα, η οικογένεια έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Για κάθε παιδί που ασκεί τραμπουκισμό, η οικογένεια που βρίσκεται από πίσω του είναι υπεύθυνη σε έναν τεράστιο βαθμό.
Προφανώς είναι ένα παιδί που δεν έχει ακουστεί ποτέ, ίσως να είναι κακοποιημένο σωματικά και λεκτικά. Έχοντας λοιπόν μια ηγετική προσωπικότητα, προσπαθεί να ακουστεί, ασκώντας βία. Σε αυτά τα παιδιά η κοινωνία πρέπει να ζητήσει «συγγνώμη.»
Πώς το αντιμετωπίζετε λοιπόν εσείς εκεί στο σχολείο;
Δεν έχουμε ακραία παραδείγματα bullying, αλλά στα συμβούλια του σχολείου έχουμε λύσει πάρα πολλές τέτοιες προβληματικές καταστάσεις. Για τα παιδιά που είναι επιρρεπή στο να τραμπουκίσουν, γιατί έτσι ίσως έχουν μεγαλώσει και έτσι έχουν μάθει, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τους βρεις μια εναλλακτική και πιο δημιουργική διέξοδο για την ενέργειά τους. Είναι φυσικά πολύ λεπτές οι ισορροπίες.
Όταν προκύπτουν λοιπόν τέτοια ζητήματα, οι δάσκαλοι του σχολείου γνωρίζουν και πώς να μιλήσουν στο παιδί για να το επιβάλλουν στη θέση του, χωρίς όμως να τον απομακρύνουν. Την ώρα που του επισημαίνουν το λάθος, του δίνουν και το χέρι για να το πουν «έλα και προχώρησε μαζί μας.»
Πρέπει ουσιαστικά να του δείξουν ότι δεν είναι μόνο του. Παράλληλα ωστόσο, πρέπει να γιατρεύεται και η οικογένεια. Αν την αφήσεις να μείνει η ίδια, χωρίς να την εκπαιδεύσεις σε κάτι διαφορετικό, τότε και το παιδί θα γυρίσει πίσω στα ίδια. Χρειάζεται λοιπόν παράλληλη διαπαιδαγώγηση και της οικογένειας και του παιδιού.
Τι είναι αυτό που θα ήθελες να ζητήσεις από το Υπουργείο Παιδείας;
Υπάρχουν σίγουρα τεράστια προβλήματα, όπως για παράδειγμα η τεράστια ύλη που σε περιορίζει από το να γίνεις πιο δημιουργικός. Πάνω απ’ όλα νομίζω όμως ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να ακουστούν όλοι αυτοί που είναι μέσα στην τάξη. Ο δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει το Υπουργείο Παιδείας και εγώ θα ήθελα να δω μια τέτοια στροφή προς τον δάσκαλο.
Ίσως αυτό να ακούγεται ουτοπικό και να να είναι πρακτικά ανεφάρμοστο, αλλά εγώ θα ήθελα να το δω να γίνεται. Το ίδιο ισχύει και με τους μαθητές, ειδικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο μιλάμε πλέον για διαμορφωμένες προσωπικότητες που έχουν πολλά πράγματα να προτείνουν.
Ποιο είναι το μέλλον στο σχολείο του Φουρφουρά;
Στόχος μας είναι να τελειοποιήσουμε αυτή τη διαφοροποιημένη διδασκαλία που αρχίσαμε, να μην αντιλαμβάνεται κανείς ποιοι είναι οι καλοί και οι κακοί μαθητές, όπως παραδοσιακά γινόταν ανάλογα με το ποιοι «έλεγαν καλά το μάθημα» ή έγραφαν καλά στα διαγωνίσματα, αλλά κάθε μαθητής να έχει τη δυνατότητα να γίνει καλός, να έχει ίσες ευκαιρίες να φτάσει εκεί που μπορεί να φτάσει.
Τώρα προέκυψε και μία πολύ ωραία συνεργασία με κάποιους έλληνες επιστήμονες από το CERN, οποίοι θα αναθέτουν στα «Φουρφουράκια» αποστολές που διαρκούν μια εβδομάδα ή δύο. Τα πιτσιρίκια ουσιαστικά θα έχουν τους καλύτερους ερευνητές να τους διδάσκουν.
Και για να σε πάω πίσω, όταν άρχισαν όλα… Όταν πήγες στον Φουρφουρά, ήσουν μόλις 25 χρονών, με μικρή επαγγελματική εμπειρία. Τι είναι εκείνο που σε «σημάδεψε» εκείνες τις πρώτες μέρες;
Εμένα μου έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη μου ο 10χρονος Γιάννης Διαμαντάκης, ο πρώτος μαθητής που συνάντησα στον Φουρφουρά. Καθόμουν στο πλατύσκαλο του σχολείου και ο Γιάννης ήρθε εκεί. Είναι κάτι που δεν είναι εύκολο να το περιγράψω με λόγια.
Ήρθε πραγματικά άφοβος απέναντί μου, με διάθεση να γνωριστούμε, είχε κάτι το γνήσιο, το καθαρό. Με κοίταξε, συστήθηκε φωναχτά, όπως φωναχτά μιλάνε και σχεδόν όλοι οι Κρητικοί, χωρίς να ντρέπεται. Εγώ του έκανα κλασικές ερωτήσεις, γιατί δεν ήξερα και τι να πω, και αυτός μου απάντησε για τα ενδιαφεροντά του.
Ο Γιάννης, το παιδί αυτό που γνώρισα πρώτο πριν από πέντε χρόνια, ήταν για μένα και η πρώτη θετική εντύπωση απέναντι σε αυτό που θα συναντούσα. Αυτή η καθαρότητα, η γνησιότητα, μου άρεσε πάρα πολύ, και είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους περισσότερους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει στο χωριό
Ο Τάσος Μπουγάς, που έχει τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω του, τις τελευταίες ημέρες, λόγω της πασχαλινής διαφήμισης των Jumbo, η οποία έχει προκαλέσει αίσθηση, έχει κάνει 12 γάμους, ενώ έχει αποκτήσει έναν γιο, στον οποίο έχει αδυναμία.
Ο Πλανητάρχης, όπως αποκαλούν τον 70χρονο τραγουδιστή, έχει ζήσει μία έντονη ζωή, καθώς έχει κάνει 12 γάμους, δύο στην Ελλάδα και δέκα στο εξωτερικό, ενώ έχει ζήσει μέσα στη χλιδή, λόγω των χρημάτων που έβγαζε τη χρυσή εποχή των μπουζουκιών, στα 80s-90s, αλλά και φτώχεια τα πρώτα χρόνια της ζωής του, σε ένα μικρό χωριό έξω από τον Πύργο, όπου γεννήθηκε.
Μέχρι και φυλακή έκανε για χάρη μιας γυναίκας, καθώς όπως είχε υπογραμμίσει σε παλιότερη συνέντευξή του «κατηγορήθηκα για μαστροπεία, αλλά απαλλάχτηκα. Δεν έγινε ποτέ δικαστήριο. Ήμουν σε σχέση με μια γυναίκα, η οποία ήταν μπλεγμένη σε μια υπόθεση μαστροπείας και νόμιζαν ότι ήμουν κι εγώ. Κι επειδή έπαιξα πολύ τότε στα κανάλια, αναγκάστηκαν να με στείλουν στη φυλακή. Έναν μήνα έμεινα μέσα. Μετά με άφησαν με ομόφωνη απόφαση προέδρου. Χωρίς να γίνει δίκη».
Για το παρατσούκλι του “πλανητάρχης”, ο Τάσος Μπουγάς επεσήμανε «το 1998 ένα από τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας διεθνώς ήταν το σκάνδαλο με τον Μπιλ Κλίντον και τη Μόνικα. Εγώ τότε δούλευα στη Θεσσαλονίκη, αλλά στα ρεπό μου κατέβαινα στην Αθήνα. Καθόμουν, λοιπόν, σε μια καφετέρια κι είχα παραγγείλει φραπέ. Τότε, μου λέει ένας φίλος μου, ο Μπάμπης: «Γράψε, ρε, ένα τραγούδι για τον Κλίντον». Μου το λέει μία, μου το λέει δύο, μου το λέει τρεις, στο τέλος φωνάζω αυτόν που είχε το μαγαζί: «Ρε Θανάση, φέρε ένα στιλό κι ένα χαρτί». Σε δύο λεπτά το είχα γράψει. Τρεις μέρες μετά έχω κανονίσει ένα εξτρά στην Κοζάνη. Έχουμε περίπου 5.000 κόσμο. Λέω στην ορχήστρα: «Πάμε να πούμε τον “Πλανητάρχη”». Κάποιοι είχαν ενδοιασμούς. Τελικά το παίξαμε. Ε, από εκείνη τη στιγμή και για μια ώρα δεν παίζαμε άλλο τραγούδι. Έγινε τεράστιο σουξέ! Είχε κυκλοφορήσει με το περιοδικό «Πίστα». Κάθε 13 μέρες έκοβαν 33.000 cd. Μιλάμε για νούμερα, όχι αστεία. Υπολογίζεται ότι πρέπει να πέρασε το 1.000.000 cd συνολικά. Είχε γίνει χαμός».
Οι 12 γάμοι του Τάσου Μπουγά
Σχετικά με την προσωπική του ζωή, ο Τάσος Μπουγάς σημείωσε «οι 10 γάμοι στο εξωτερικό δεν έγιναν από έρωτα, αλλά και για να διευκολυνθώ στο θέμα της δουλειάς μου. Πιο παλιά μας φώναζαν από τα νυχτερινά μαγαζιά, π.χ., στη Γερμανία. Κλείναμε μια συμφωνία με τον επιχειρηματία, αρχικά για τρεις μήνες, κι αν πηγαίναμε καλά, μας κρατούσε έξι μήνες ή ακόμη κι έναν χρόνο. Έπρεπε, φυσικά, ο επιχειρηματίας να πάρει άδεια παραμονής για κάθε καλλιτέχνη που έφερνε από την Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα. Τύχαινε, όμως, αυτός ο καλλιτέχνης, ο οποίος είχε συμφωνήσει σε μια X αμοιβή, να κάνει μεγάλη επιτυχία και να δεχτεί πρόταση με τα διπλά λεφτά από άλλο μαγαζί. Ελα, όμως, που δεν μπορούσε ν’ αποδεχτεί αυτή την πρόταση αφού, αν το έκανε, ο επιχειρηματίας που τον είχε φέρει στη Γερμανία θα του δημιουργούσε πρόβλημα. Οχι μόνο θα τον έστελνε πίσω στην Ελλάδα, αλλά θα τον έβαζε και σε μαύρη λίστα, με συνέπεια να μην μπορεί μετά να βγάλει καθόλου επαγγελματική βίζα για το εξωτερικό για 10 χρόνια. Ενας διερμηνέας που γνώρισα στη Γερμανία εκείνα τα χρόνια ήταν ο άνθρωπος που μου έδωσε τη λύση. «Θέλεις να πας σε όποιο μαγαζί γουστάρεις και να μην έχεις ανάγκη κανέναν; Θα κάνεις έναν πολιτικό γάμο» μου είπε. Ε, και το έκανα».
Ο Τάσος Μπουγάς έχει αδυναμία στον γιο του
Όσον αφορά τον γιο του, τον οποίο υπεραγαπά και όπως λέει και τον έχει μεγαλώσει μόνος του, δεν είναι ο ράπερ Μηδενιστής, που επειδή το πραγματικό του όνομα είναι Παναγιώτης Μπουγάς, νόμιζαν όλοι ότι είναι γιος του Τάσου Μπουγά.
Ο Σάκης Τανιμανίδης και η Χριστίνα Μπόμπα βιώνουν την απόλυτη οικογενειακή ευτυχία από τότε που απέκτησαν τις δίδυμες κόρες τους, Αριάννα και Φιλίππα.
Το σπίτι της Χριστίνας Μπόμπα και του Σάκη Τανιμανίδη βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και είναι σχετικά καινούργιο. Η γνωστή Influencer και ο παρουσιαστής πήραν πριν από περίπου έναν χρόνο την απόφαση να μετακομίσουν σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα για να στεγάσουν την οικογένειά τους που μεγάλωσε.
Μέσα από τις φωτογραφίες που δημοσιεύει στο Instagram, η Χριστίνα Μπόμπα μάς έχει αποκαλύψει διάφορα σημεία από τους χώρους και τη μοντέρνα διακόσμηση που επέλεξε για το σπίτι. Κυριαρχούν τα γήινα χρώματα, υπάρχει χώρος για τις δίδυμες που πλέον περπατούν, ενώ έχουν τοποθετήσει λιτά διακοσμητικά αντικείμενα.
Αυτό όμως που είδαμε στο νέο βίντεο που ανέβασε με τις κόρες της σε ώρα παιχνιδιου, η αλήθεια είναι πως δεν το περιμέναμε. Στη μέση του σαλονιού της είδαμε τη μια από τις δυο μικρούλες να χοροπηδάει χαριτωμένα πάνω σε ένα… τραμπολίνο.
Το ζευγάρι έχει διαμορφώσει ένα υπέροχο σπίτι, μοντέρνας αισθητικής, στο οποίο περνούν ποιοτικό χρόνο με τις κόρες τους.
Ένα σημείο του σπιτιού που λατρεύουν είναι το μπαλκόνι και η βεράντα τους. Ο εξωτερικός χώρος του σπιτιού είναι πραγματικά βγαλμένος από περιοδικό και θυμίζει εικόνες που βλέπουμε στο Pinterest.
Συγκεκριμένα, στην ευρύχωρη βεράντα υπάρχει ένας μεγάλος καναπές σε γκρι και λευκό χρώμα σε συνδυασμό με ένα ξύλινο τραπέζι.
Επίσης, περιμετρικά έχουν επιλέξει ως τρόπο περίφραξης τα ξύλινα καφασωτά, τα οποία είναι μια εξαιρετική ιδέα που προσδίδει μια όμορφη πινελιά στο χώρο και ταυτόχρονα καλύπτει καταλλήλως το μπαλκόνι.
Με αφορμή τις επαναλήψεις του «Ντόλτσε Βίτα», ο Θανάσης Ευθυμιάδης έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Instagram.
Μάλιστα, ο ηθοποιός αποκάλυψε όσα έγιναν με την εγκυμοσύνη της Μαρίας Καβογιάννη, αλλά και τη δύσκολη περίοδο που βίωνε ο ίδιος με αφορμή έναν χωρισμό του.
«Σας ευχαριστώ από καρδιάς για όλη την αγάπη που μου στέλνετε, κάθε φορά που (ξανά) βλέπετε το ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΙΤΑ.
Βλέπω στην φετινή επανάληψη, ένα “χρωματικό φρεσκάρισμα” στην εικόνα και υποπτεύομαι ότι θα προορίζουν τις επαναλήψεις για άλλα 28 χρόνια
Το 1995 μία τρελοπαρέα καλλιτεχνών (που η σημερινή κυβέρνηση απαξιώνει τις σπουδές μας και μάς θεωρεί αποφοίτους Λυκείου) , βάλαμε το λιθαράκι μας, ώστε να απενοχοποιηθει ο έρωτας μιας μεγαλύτερης γυναίκας με έναν νεαρό άνδρα.
Μέχρι τότε κάτι τέτοιο ήταν προνόμιο μόνο των ανδρών.
Κολακευτικά σχόλια άκουγες για όποιον μεσήλικα είχε ερωτική σχέση με μία νεαρή γυναίκα.
Για την μεσήλικη γυναίκα όμως, που είχε σχέση με νεαρό άντρα, η ελληνική πουριτανική κοινωνία, επιφύλασσε μόνο χλευασμό. Ο αληθινός έρωτας της Χριστίνας και του Αντώνη , ήταν μία ειρηνική επανάσταση. Βάλαμε έναν δυναμίτη στην καρδιά της πατριαρχίας. Το μέχρι τότε δικαίωμα των ανδρών, έγινε και δικαίωμα των γυναικών . Και αυτό το έβλεπε στην τηλεόρασή της, ακόμα και η γυναίκα που ζούσε στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας και έπαιρνε δύναμη.
Σε όσους πιστεύουν ότι μία τέτοια διαχρονική επιτυχία έγινε χωρίς κόπο και πόνο, λέω ότι κάνουν λάθος. Ο καθένας από τους συμμετέχοντες καταθέταμε την ψυχή μας σε κάθε γύρισμα, άσχετα με τις δυσκολίες που είχαμε στην προσωπική μας ζωή.
Και πιστέψτε με, δεν ήταν μικρές οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο κάθε ένας μας. Αναφέρω μόνο δύο περιπτώσεις, που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί:
1) Η Μαρία Καβογιάννη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων έμεινε έγκυος και γέννησε το παιδί της, χωρίς να διακόψει καθόλου τα γυρίσματα. Για να δικαιολογηθούν τα παραπάνω κιλά της εγκυμοσύνης (μιας και ο ρόλος που έπαιζε δεν είχε σεξουαλικές επαφές με κανέναν άντρα), προστέθηκε στο σενάριο, απλά, ότι πάχυνε.
2) Εγώ ζούσα μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής μου. Την ημέρα τής πρεμιέρας τού σήριαλ, η κοπέλα μου έφυγε κι εγώ για πολύ καιρό ήμουν χάλια – στα όρια της κατάθλιψης, σκούπιζα τα δάκρυά μου πριν από αρκετές σκηνές.
Αν λοιπόν κάνεις κάτι σήμερα,
που πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο,
μη φοβηθείς να κουραστείς,
μη φοβηθείς ακόμα και να πονέσεις.
Αν δεν υποστηρίξεις εσύ τα όνειρά σου, ποιος περιμένεις ότι θα το κάνει;».
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, εν ώρα γυμναστικής, παραχώρησε η Ιωάννα Μπούκη στην κάμερα της εκπομπής Breakfast@Star το πρωινό της Πέμπτης.
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον γάμο και την καθημερινότητα με τον σύζυγο της, Αντώνης Σρόιτερ, το κομμάτι της ζήλιας ενώ εξέφρασε και τη διάθεση να βρεθεί στο μέλλον σε τηλεοπτικό πόστο.
Πιο συγκεκριμένα, η Ιωάννα Μπούκη σημείωσε χαρακτηριστικά πως «μου έχουν γίνει καλές τηλεοπτικές προτάσεις με πάρα πολύ καλό οικονομικό δέλεαρ. Θα με έβλεπα σε κάποιο πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής. Δεν θέλω να σχολιάζω αρνητικά, θέλω να είμαι λίγο η καλή της παρέας γιατί βλέπεις από πάρα πολλούς ανθρώπους του χώρου άλλα να λένε και άλλα να κάνουν, κρίνουν τους άλλους ενώ οι ίδιοι έχουν κάνει χειρότερα».
«Πιο μικρή δεν ζήλευα. Μετά που ανακαλύφθηκε το Instagram νομίζω ότι ζηλεύω πιο πολύ από τον Αντώνη. Οι καρδούλες πολλαπλασιάζονται συνέχεια. Κάποιες φορές το δείχνω ότι ζηλεύω, κάποιες φορές όχι. Ο Αντώνης το δείχνει λίγο, όχι πολύ, είναι πολύ έξυπνος για να το δείχνει».
«Έχει συμβεί να με πλησιάζουν άνθρωποι φιλικά, όχι γιατί είχαν ανάγκη εμένα, αλλά είχαν ανάγκη τον Αντώνη. Ήμασταν κάπου διακοπές με τον Αντώνη και τα παιδιά, με παίρνει ένας φίλος μου από ένα μεγάλο περιοδικό, του είπα που βρισκόμαστε και το κλείνουμε. Την άλλη εβδομάδα βλέπω όλη την οικογένεια στο περιοδικό. Μας είχαν στείλει φωτογράφο, «είδες που σου έχω πει να μη μιλάς ποτέ και να λες όλα όσα πρέπει» μου είπε ο Αντώνης» πρόσθεσε, ακόμα, η Ιωάννα Μπούκη στην ψυχαγωγική εκπομπή του STAR.
«Έχει τύχει να τον φλερτάρουν μπροστά μου πολλές φορές. Για αυτό και… προπονούμαι για να είμαι έτοιμη! Ξέρεις, πόσες σέλφι έχω βγάλει εγώ τον Αντώνη με άλλες κοπέλες; Τι να κάνω, είναι ωραίος άνδρας οπότε είναι λογικό».
Την 25η Μαρτίου η Ελλάδα το πρωί παρελαύνει και το απόγευμα «ναρκώνεται» από το πολύ σκόρδο που έχει καταναλωθεί στο μεσημεριανό τραπέζι!
Γιατί όμως τρώμε όλοι μπακαλιάρο με σκορδαλιά ανήμερα της εθνικής επετείου τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια; Η εξήγηση για την ψαροφαγία της ημέρας συνδέεται με την εκκλησιαστική παράδοση, η οποία μέσα στη νηστεία της μεγάλης Σαρακοστής επιτρέπει μόνον δύο εξαιρέσεις, κατά τις οποίες μπορούμε να φάμε ψάρι : Η μία είναι της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου, η μόνη ίσως χαρμόσυνη γιορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής. Και η δεύτερη, η Κυριακή των Βαιων.
Οσο για την επιλογή του παστού μπακαλιάρου φαίνεται ότι έγινε κυρίως γιατί σε αντίθεση με όσους ζούσαν κοντά στη θάλασσα και είχαν εύκολη πρόσβαση σε φρέσκα ψάρια, όσοι ζούσαν σε απομακρυσμένα και ορεινά χωριά, ακόμη κι αν μπορούσαν να προμηθευτούν ψάρια, δεν ήταν δυνατόν να τα συντηρήσουν ( για ψυγεία ούτε λόγος εκείνη την εποχή)…
Επιπρόσθετα, εκείνα τα χρόνια ο μπακαλιάρος ήταν και φτηνός ( πράγμα που δεν πολύ ισχύει στις μέρες μας ).
Η ιστορία του μπακαλιάρου
Λέγεται ότι η ιστορία του μπακαλιάρου χάνεται στα βάθη του χρόνου και συγκεκριμένα στην εποχή των Βίκινγκς, που εμφανίστηκαν στη διάρκεια του Μεσαίωνα ως εξερευνητές, έμποροι, πειρατές, μισθοφόροι ( ή και τα τέσσερα μαζί ) με κοιτίδα τους τη Σκανδιναβία.
Η παράδοση λέει ότι οι Βίκινγκς ανακάλυψαν τον «νέο κόσμο» κατά λάθος, ψαρεύοντας μπακαλιάρους! Οι πρώτοι που σκέφτηκαν να τον συντηρήσουν με αλάτι, να τον παστώσουν, δηλαδή, ήταν οι Βάσκοι που ξεκίνησαν και το εμπόριο του μπακαλιάρου, που τότε τον αποκαλούσαν «ψάρι του βουνού»!
Στη χώρα μας λέγεται ότι ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας. Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες. Ο τηγανητός μπακαλιάρος που έχει την τιμητική του την 25η Μαρτίου συνδυάζεται υπέροχα με την λατρεμένη σκορδαλιά!
Η σκορδαλιά
Η σκορδαλιά είναι ένα συνοδευτικό που γίνεται από πολτοποιημένο σκόρδο με κάποια βάση ψωμιού, πατάτας, ξηρών καρπών (ή μείγμα τους) και ξίδι, λεμόνι και ελαιόλαδο. Σε νησιά του Ιονίου όπως στη Ζάκυνθο και στην Κεφαλονιά τη λένε αλιάδα!. Αυτό ενισχύει την εκδοχή ότι έχει ιταλική επιρροή καθώς aglio στα ιταλικά σημαίνει σκόρδο. Υπάρχουν πολλές τοπικές παραλλαγές για τη σκορδαλιά. Στην Κεφαλονιά χρησιμοποιούν ζωμό από βραστό μπακαλιάρο και λεμόνι ενώ τη φτιάχνουν και με καρύδι. Η Μακεδονίτικη σκορδαλιά γίνεται με πατάτα, καρύδια ή αμύγδαλα. Στην Χαλκιδική υπάρχει μια παραλλαγή με φέτα, δυόσμο και λεμόνι. Η Πολίτικη σκορδαλιά γίνεται με ψωμί, αμύγδαλα, κουκουνάρια ή καρύδια και ξίδι, ενώ υπάρχει και μία εκδοχή με φιστίκια Αιγίνης. Μια Ποντιακή παραλλαγή περιέχει αμύγδαλα, γιαούρτι και ξίδι. Σερβίρεται παραδοσιακά με μπακαλιάρο τηγανητό, τηγανητά και βραστά λαχανικά όπως κολοκυθάκια, παντζάρια και μελιτζάνες.
Μυστικά για να φάτε άφοβα σκορδαλιά!
Aν ανήκετε στους λάτρεις της σκορδαλιάς, η 25η Μαρτίου είναι μια καλή μέρα για να την απολαύσετε, γιατί λίγοι θα το καταλάβουν την επόμενη ( αφού όλοι, λίγο ή πολύ, πέφτουμε στον πειρασμό ). Παρ όλα αυτά, αν θέλετε να διώξετε ( ή έστω να μειώσετε ) τη μυρωδιά του σκόρδου στην αναπνοή σας, υπάρχουν κάποια μικρά μυστικά. Ένα από αυτά είναι να μασήσετε φυλλαράκια φρέσκου μαϊντανού, ή να φάτε λίγο ελληνικό καφέ ωμό. Μια άλλη καλή ιδέα είναι να κρατήσετε στο στόμα μας για κάποια ώρα να καρφάκι γαρύφαλλο ή να μασήσετε λίγα φύλλα φασκόμηλου.
