Ο γνωστός φωτογράφος Τάσος Μπαλάσκας, ταξιδευτής του κόσμου και συλλέκτης εμπειριών από όλον τον Πλανήτη, που τις απαθανάτισε μέσα από τις υπέροχες φωτογραφίες του, κάποιες δημοσιευμένες στο περιοδικό του Ομίλου μας “ICONS TRAVELLER’ S” , επέστρεψε σήμερα στην Ελλάδα από την Καππαδοκία, χωρίς τη σύντροφο της ζωής του. Η τρυφερή και γλυκιά Αλεξάνδρα Λούτση, συνοδοιπόρος του στη ζωή, από την Κυριακή 02 Απριλίου 2023 ταξιδεύει προς τα αστέρια. Μόνη της, σε ένα ταξίδι που δεν είχαν σχεδιάσει και που κανείς τους δεν φανταζόταν ότι θα τους χώριζε για πάντα.
Το ζευγάρι αναχώρησε από την Αθήνα για την Καππαδοκία το πρωί της Πέμπτης 30 Μαρτίου 2023, για τέσσερις ημέρες, όπου θα συνδύαζαν δουλειά με αναψυχή. Λίγες ώρες μετά την άφιξή τους στην Καππαδοκία η τριανταπεντάχρονη Αλεξάνδρα διεκομίσθηκε στο Νοσοκομείο με ρήξη ανευρύσματος.
Ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα.
Σαν να μη έφτανε η αγωνία για τη γυναίκα του ο φωτογράφος κλήθηκε να δώσει μάχη με τη γραφειοκρατία , σε μια χώρα όπου ούτε ένας αστυνομικός ούτε ένας γιατρός απ’ όσους ήρθε σε επαφή δεν μιλούσαν Αγγλικά. Όλες οι συνεννοήσεις γίνονταν μέσω του ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου τους, του καλοσυνάτου Μουσταφά, ο οποίος προσφέρθηκε να συνοδεύσει το φωτογράφο, μεταφράζοντας από τα τουρκικά στα αγγλικά. Ο Μπαλάσκας έδινε καταθέσεις και υπέγραφε έγγραφα συνταγμένα στην τουρκική γλώσσα, αγνοώντας πλήρως το περιεχόμενό τους, μέχρι που το τουρκικό κράτος έστειλε μεταφραστή στο νοσοκομείο για να τον βοηθήσει.
Η Αλεξάνδρα κατέληξε την Κυριακή 02 Απριλίου στο νοσοκομείο του Νεβ Σεχίρ με τους συγκλονισμένους Τούρκους γιατρούς και αστυνομικούς να συμπαρίστανται στο φωτογράφο, στην αδελφή της Αλεξάνδρας, Αντωνία Λούτση, και στους Έλληνες φίλους τους – που είχαν ήδη αφιχθεί από την Ελλάδα – σε μια πρωτοφανή εκδήλωση ανθρωπιάς και συμπάθειας στην οδύνη τους.
Την Κυριακή, όμως, ξεκίνησε ένας νέος Γολγοθάς, καθώς η διαδικασία του επαναπατρισμού, της σορού πλέον, της άτυχης κοπέλας, εκτός από οδυνηρή αποδείχθηκε ιδιαίτερα πολύπλοκη . Όλες οι προσπάθειες του φωτογράφου και των συγγενών από την Αθήνα και ιδίως του αδελφού της Αλεξάνδρας, Αντώνη Λούτση, να επικοινωνήσουν με την ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα απέβησαν άκαρπες. Μέσω γνωστού τελικά από την Ελλάδα ο φωτογράφος ήρθε σε επαφή με μια υπάλληλο της Πρεσβείας, την ευγενική Μαρία, η οποία του έδωσε κάποιες κατευθύνσεις, με τον Μπαλάσκα να αναρωτιέται εάν δεν ήταν έμπειρος ταξιδιώτης κι εάν δεν είχε χρήματα να αντιμετωπίσει το τεράστιο οικονομικό κόστος που προέκυψε με τα νοσήλεια σε μια ξένη χώρα και τις διαδικασίες επαναπατρισμού της σορού της άτυχης γυναίκας του τι θα γινόταν άραγε;
Η Αλεξάνδρα δεν έκανε ποτέ τη βόλτα που ονειρευόταν με αερόστατο στην Καππαδοκία…. Έφυγε πρόωρα και δεν θα φτάσει στον τελευταίο προορισμό πριν συναντήσει τον τρυφερό άγγελο που θα σκεπάσει με τα φτερά του το μικρό τους Μάξιμο, τον μόλις ενάμισι έτους γιο τους που ακόμη δεν είχε προφέρει τη λέξη “μαμά”, και την έφηβη πανέμορφη Μαρία τους, που απαρηγόρητη θα συνεχίσει να την περιμένει.
Ο φωτογράφος είναι συγκλονισμένος και δήλωσε στο Athensmagazine.gr και στον Παναγιώτη Παπανικολάου “Μακάρι να είχα φύγει εγώ κι όχι η μάνα. Πώς θα μεγαλώσει ο Μάξιμος χωρίς την αγκαλιά και το χάδι της; ”
Κακά τα Ψέματα! Οι φωτογραφίες της μάνας του παιδιού του, τραβηγμένες από τον ίδιο, θα παραμείνουν απλά σωσίβια μνήμης στον απέραντο Ωκεανό του Τίποτα.
Η κηδεία της Αλεξάνδρας θα γίνει την Πέμπτη 06 Απριλίου 2023 και ώρα 14:00 από τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών.
Κι βωτός του Κόσμου:Τις δικές του απαντήσεις στις καταγγελίες σε βάρος του περί ασέλγειας και σεξουαλικής κακοποίησης δύο αγοριών έδωσε ο πατέρας Αντώνιος σε ένα υπόμνημα 110 σελίδων, το οποίο παρουσίασε αποκλειστικά σήμερα το μεσημέρι η εκπομπή «Tlive». Υπενθυμίζεται, ότι η Εισαγγελία Αθηνών είναι ένα βήμα πριν τις διώξεις για την πολύκροτη υπόθεση.
Στο πολυσέλιδο σημείωμα παροχής εξηγήσεων ο πατέρας Αντώνιος, ξεκινά, απαντώντας στις καταγγελίες του 19χρονου πρώην τροφίμου της δομής, η κατάθεση του οποίου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και μέσα από την οποία κατήγγειλε τον πατέρα Αντώνιο για εξευτελιστική συμπεριφορά, σεξουαλική παρενόχληση και ασέλγεια σε βάρος του από τον Σεπτέμβριο του 2020 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2022.
Πατέρας Αντώνιος: «Ποιος θύτης άραγε απομακρύνει το θύμα από τη σφαίρα την άμεσης επιρροής του»;
«Κατηγορούμαι για τη διάπραξη ειδεχθών αδικημάτων σεξουαλικής φύσεως σε βάρος ανηλίκων με αφορμή, κατ’ αρχάς τις δύο καταθέσεις του ενηλίκου σήμερα», είπε ο Πατέρας Αντώνιος. Στη συνέχεια ανέφερε: «Φέρομαι να ξεκινώ να τον παρενοχλώ σε ηλικία 17 ετών, παρά το γεγονός ότι φιλοξενείται στην Κιβωτό από την ηλικία των 6 ετών και αφού η μητέρα του είχε αναλάβει ήδη την επιμέλειά του. Μολονότι, περιγράφομαι ως δήθεν «παιδόφιλος», που επιχειρώ να κακοποιήσω με κάθε ευκαιρία τον καταγγέλλοντα, ο ίδιος φροντίζω τη μεταφορά του στον Βόλο και την Καλαμάτα. Ποιος θύτης άραγε απομακρύνει το θύμα από τη σφαίρα την άμεσης επιρροής του;».
Ωστόσο, ο 19χρονος, στην κατάθεσή του είχε περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τα φερόμενα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησής του από τον πατέρα Αντώνιο. «…Στην Καλαμάτα όταν μιλάγαμε και σηκωνόμουν να φύγω, καθώς έφευγα μου χτυπούσε τον ποπό με το χέρι… Στη θάλασσα, στα παιχνίδια που κάναμε στο νερό, καθώς έκανε πως με έπνιγε στο νερό, άρχισε να βάζει το χέρι του μέσα στο μαγιό μου. Σε μια από τις εκδρομές που κάναμε, πριν τα Χριστούγεννα του 2020, τα βράδια πήγαινα στο δωμάτιό του να του κάνω παρέα. Καθώς βλέπαμε τηλεόραση ενώ αυτός ήταν ξαπλωμένος, μου χάιδευε το κεφάλι και κάποια στιγμή έβαλε τα δάκτυλα του μέσα στα ρουθούνια μου. Ένα άλλο πρωινό, εκεί που κοιμόμουν, κατάλαβα ότι ο πατήρ ασέλγησε σε βάρος μου».
Ο πατέρας Αντώνιος απαντά και στους ισχυρισμούς του 19χρονου ότι δεν μίλησε νωρίτερα καθώς φοβόταν για τη διακοπή της παροχής βοήθειας από την Κιβωτό προς τη μητέρα του.
Πατέρας Αντώνιος: «Οι καταγγέλλοντες αντλούν πληροφόρηση από τον 19χρονο»
«Ο καταγγέλλων φέρεται να εκβιάζεται από εμένα, αναφορικά με τη συνέχιση της οικονομικής βοήθειας προς τη μητέρα του, η οποία φιλοξενούνταν σε σπίτι της Κιβωτού. Ωστόσο, παρόλο που ο ίδιος έχει αποχωρήσει από την Κιβωτό ήδη από τον Ιανουάριο του 2022 και η πρώτη κατάθεσή του δίνεται το Νοέμβριο του 2022, τίποτα δεν έχει αλλάξει όσον αφορά στο status της μητέρας του και την παροχή βοήθειας προς το πρόσωπό της μέχρι την κατάθεσή του οπότε και εξαφανίστηκε η μητέρα του με δική της απόφαση».
Στη συνέχεια ο πατέρας Αντώνιος υποστηρίζει πως ο 19χρονος που ήταν ένα παιδί με δυσλειτουργίες αποφάσισε να συγκρουστεί μαζί του μετά την εμπλοκή του στη κλοπή του χρηματοκιβωτίου στη δομή του Βόλου ενώ υπογραμμίζει ότι μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2021 εκθείαζε δημόσια το έργο της Κιβωτού.
«Πότε άραγε λέει την αλήθεια; Ή μήπως εκβιάστηκε και πάλι ο καταγγέλλων να εμφανιστεί τηλεοπτικά; Ο καταγγέλλων ψεύδεται. Σε κάθε περίπτωση επισημαίνεται ότι η μητέρα του καταγγέλλοντος ασκούσε από τον Δεκέμβριο του 2018 τη γονική μέριμνα και η παρακολούθηση του όποιου προγράμματος της δομής τελούσε υπό την έγκρισή της. Κανείς δεν μπορούσε τον εξαναγκάσει να μείνει στη Δομή. Το παρόν κατηγορητήριο δομείται μόνο στις δύο καταθέσεις του. Οι υπόλοιποι μάρτυρες- καταγγέλλοντες αντλούν πληροφόρηση από τον ίδιο».
Ως μυθοπλασία χαρακτηρίζει ο πατήρ Αντώνιος το περιγραφόμενο από τον 19χρονο περιστατικό ασέλγειας σε βάρος του, στη Χίο, τονίζοντας πως ο νεαρός πρώην τρόφιμος δίνει διαφορετικές εκδοχές στις δύο καταθέσεις του.
Στην κατάθεσή του στις 16 Νοεμβρίου 2022 ο 19χρονος αναφέρει πως «ο μάγειρας μια φορά που μπήκε στο δωμάτιο του πατρός να αφήσει το φαγητό του, πρόλαβε και είδε για δευτερόλεπτα τον πατέρα που με παρενοχλούσε. Δεν ξέρω τι ακριβώς είδε, δεν το συζητήσαμε γιατί ντρεπόμουν». Στην κατάθεσή του, ωστόσο, τον Δεκέμβριο, περιγράφει με λεπτομέρειες τα όσα φέρεται να είδε ο μάγειρας την ώρα που έφερνε το πρωινό».
Αναφορικά με τις καταγγελίες του 14χρονου, ο οποίος επίσης, κατέθεσε δύο φορές, ο πατήρ Αντώνιος υποστηρίζει πως στην αρχική του κατάθεση δεν ανέφερε κάποιο περιστατικό κακοποίησης σε βάρος του.
«Στο πλαίσιο της 2ης κατάθεσής του, προσέρχεται (στην πραγματικότητα μετακινήθηκε βιαίως από το Βόλο στην Αθήνα συνοδευόμενος από πρόσωπα άσχετα από τη δομή), εκ νέου για κατάθεση. Σκοπός είναι να πει αυτά τα οποία υποτίθεται ότι του έκανα. Συνοδεύεται όχι από κάποιον παιδαγωγό ή υπεύθυνο της δομής, αλλά από καθηγήτρια δικαστικής ψυχολογίας και τον έμπιστο φίλο του, τον 19χρονο καταγγέλλοντα. Δέχεται καταιγισμό καθοδηγητικών ερωτήσεων. Η περιγραφή των υποτιθέμενων περιστατικών κακοποίησης ακολουθούν τις αντίστοιχες περιγραφές του 19χρονου».
Η κατάθεση του δεύτερου καταγγέλλοντα
Η εκπομπή “Tlive” της Τατιάνας Στεφανίδου παρουσίασε το μεσημέρι της Τρίτης 4 Απριλίου, για πρώτη φορά, στοιχεία από την κατάθεση του δεύτερου καταγγέλλοντα.
«Ο ίδιος φέρεται να είπε πως είναι φίλος με τον έναν γιο του ιερέα με τον οποίο έκανε πολύ παρέα. Έτσι έκανε παρέα και με τον πατέρα Αντώνιο και ξεκίνησε να τον βάζει στο δωμάτιό του. Του ζητούσε να του βγάλει τα παπούτσια, το μπουφάν, το ράσο και μετά να τα ξαναβάλει. Μετά από 1-2 βδομάδες του έλεγε να καθίσει στο κρεβάτι του και να κοιμηθούν μαζί. Του έλεγε να του κάνει μασάζ και του χάιδευε την πλάτη και μετά κάτω από τα ρούχα… Στην αρχή γίνονταν μία- δύο φορές και μετά το έκανε καθημερινά».
Καθοδηγήθηκε από τον 19χρονο καταγγέλλοντα ισχυρίζεται ο πατέρας Αντώνιος
«Η συμπεριφορά του δεν παραπέμπει σε ανήλικο παιδί που έχει κακοποιηθεί αλλά σε ανήλικο καθοδηγούμενο να καταθέσει όσα έχει ήδη ισχυριστεί ο «έμπιστος 19χρονος φίλος του». Ο 14χρονος δεν αναφέρει κάτι περί σπα και μασάζ μαζί μου σε ξενοδοχείο των Ιωαννίνων όπως καταθέτει παιδαγωγός της δομής ότι του εκμυστηρεύτηκε. Και σε αυτή την περίπτωση φέρομαι να αποφάσισα να εκδηλώσω συμπεριφορά «παιδόφιλου» για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2022 και μάλιστα σε βάρος ενός παιδιού που έκανε στενή παρέα με τον γιο μου».
Στο πατρικό της Καρολάιν μπήκε πωλητήριο αντί 500.000 ευρώ. Ο πατέρας της Καρολάιν έφυγε μόνιμα για τη Μανίλα
Πωλητήριο έβαλε στο σπίτι στην Αλόννησο ο πατέρας της Καρολάιν, καθώς μετά τον χαμό της έφυγαν οριστικά από το νησί. Η μητέρα της Καρολάιν μαζί με τη μικρή Λυδία πήγαν στις Φιλιππίνες και ζουν μαζί με την αδερφή της αδικοχαμένης 20χρονης.
Ο Ντέιβιντ και η Σούζαν Κράουτς θέλουν η μικρή Λυδία να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές περιβάλλον μακριά από όσα θυμίζουν την αποτρόπαια δολοφονία της μητέρας της. Από τη στιγμή που κέρδισαν την κηδεμονία της αποφάσισαν να απομακρυνθούν ώστε το παιδί να μεγαλώσει με ηρεμία, ενώ ο Ντέιβιντ Κράουτς τόνισε ότι θα αλλάξει και επώνυμο.
«Θα ήταν απαράδεκτο η Λυδία να φέρει το επίθετο του άνδρα που δολοφόνησε τη μητέρα της. Η Λυδία σίγουρα θα αλλάξει το επίθετό της. Ήταν πάντα πρόθεσή μου να αλλάξω το όνομά της από αυτό του φυσικού της πατέρα, από εκείνη την ημέρα τον Ιούνιο του 2021 όταν συνελήφθη στο μνημόσυνο της κόρης μου και είχε γίνει σαφές ότι την είχε δολοφονήσει», είχε πει.
Μάλιστα, όπως είχαν αναφέρει οι γονείς της Καρολάιν, η μικρή Λυδία δεν μιλάει ελληνικά ενώ αποκαλεί «μαμά» την αδερφή της Καρολάιν και θεωρεί αδερφάκια της τα ξαδέρφια της.
Παρά τη δικαστική διαμάχη των δύο οικογενειών, οι δύο πλευρές καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για το καλό της εγγονής τους. Ωστόσο, η μικρή δεν αναγνωρίζει τους γονείς του Αναγνωστόπουλου πλέον.
Μετά από όλον αυτό τον πόνο που βίωσαν αποφάσισαν να κάνουν μια νέα αρχή αφήνοντας τα πάντα πίσω τους στην κυριολεξία.
Το σπίτι στην Αλόννησο αποφάσισαν να το πουλήσουν, καθώς έφυγε από το νησί και ο πατέρας της Καρολάιν. Στις φωτογραφίες για την πώληση, το σπίτι φαίνεται άθικτο, όπως όταν ζούσαν ακόμα εκεί. Έχει ακόμα την κούνια της Λυδίας και τις φωτογραφίες της Καρολάιν.
Πρόκειται για ένα σπίτι 3 υπνοδωματίων, συνολικού εμβαδού 150 τμ, το οποίο κατασκευάστηκε το 2000.
Ωστόσο, στις φωτογραφίες που υπάρχουν στην σχετική ανάρτηση της αγγελίας του σπιτιού φαίνεται σαν να το έχουν αφήσει όπως ήταν, όσο ζούσαν εκεί, με την κούνια της μικρής Λυδίας να είναι ακόμα εκεί.
Στην τελική ευθεία βρίσκεται η δίκη για την υπόθεση θανάτου της Δέσποινας Καραγεωργίου, η οποία απεβίωσε τον Απρίλιο του 2021, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, ενώ ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί, το οποίο επίσης απεβίωσε.
Να θυμίσουμε ότι η γυναίκα διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με πόνους και λίγες ώρες αργότερα άφησε την τελευταία της πνοή μαζί με το μωρό που κυοφορούσε.
Ο σύζυγός της δίνει μεγάλη μάχη για την δικαίωση της μνήμης της, ενώ καταγγέλει λάθη και παραλείψεις από τους γιατρούς, που όπως λέει δεν φρόντισαν την σύζυγό του, ενώ έχει την πλήρη στήριξη του πατέρα και του αδελφού της Δέσποινας.
«Ήταν δύσκολες οι στιγμές και έχει να κάνει με τον τρόπο που έγινε η αντιμετώπιση του θανάτου της Δέσποινας από τη μια κατηγορούμενη. Ειπώθηκαν πράγματα που στην πραγματικότητα δεν ήταν έτσι. Με αποκάλεσε ψεύτη, πράγματα που δεν μπορείς να τα ακούς μέσα στο δικαστήριο. Περίμενα ένα ίχνος μεταμέλειας, όμως δεν έγινε αυτό», δήλωσε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» ο σύζυγος της αδικοχαμένης Δέσποινας.
«Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που είπε η πρώτη κατηγορούμενη, ότι ζητά συγγνώμη, η οποία δεν έχει έρθει εδώ και δύο χρόνια. Η κόρη μας και το αγέννητο παιδί έχουν φύγει, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Ζητώ όλες τις ευθύνες που έχουν τις πληρώσουν εδώ», δήλωσε ο πατέρας της κοπέλας, προσθέτοντας ότι καμία ποινή δε θα αποκαταστήσει τη μνήμη της κόρης του.
Τι κατέθεσαν οι κατηγορούμενοι
Για την υπόθεση στο εδώλιο κάθισαν δύο γιατροί, μία νοσηλεύτρια και μία μαία του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, που απολογήθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης.
Η νοσηλεύτρια υποστήριξε: «Το βράδυ εκείνο εκτελούσα χρέη βοηθού νοσηλεύτριας. Εκτέλεσα τις οδηγίες της ειδικού όπως ακριβώς δόθηκαν. Εγώ δεν είχα καμία τηλεφωνική επικοινωνία με το ιατρικό προσωπικό και δεν αντιλήφθηκα αν και από ποιους αντιμετωπιζόταν το περιστατικό. Όταν υπήρξε επιδείνωση της κατάστασης, η μαία μου είπε ότι θα καλέσει αμέσως την ειδικευόμενη να προσέλθει και εκεί έμεινε η δική μου ανάμειξη», ισχυρίστηκε και πρόσθεσε: «Την επόμενη φορά που μπήκαμε στον θάλαμο, η ασθενής ήταν σε άσχημη κατάσταση. Η ασθενής προσήλθε στην κλινική μας σε πολύ κακή κατάσταση, με πολύ έντονους πόνους και χωρίς να έχει τη δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης. Ήταν η πρώτη φορά που είδα ένα τέτοιο περιστατικό στην κλινική».
Η μαία ανέφερε: «Έχω έντονη συναισθηματική φόρτιση αυτή την ώρα που καταθέτω. Περιγράφω όμως τα γεγονότα που έγιναν κατά τη διάρκεια της βάρδιάς μου. Η κατάσταση της ασθενούς δεν ήταν καλή, δε μπορούσε να σταθεί όρθια, καθόταν σε καρότσι και είχε έντονη εφίδρωση. Επικοινώνησε πολλές φορές με την υπεύθυνη γιατρό της εφημερίας και την ενημέρωνα συνεχώς για την κατάσταση της ασθενούς, η οποία σημειωτέον παρέμενε σταθερή».
Η κατάσταση της υγείας της Δέσποινας όμως επιδεινώθηκε ραγδαία: «Η πρώτη μεταβολή έγινε στις ζωτικές της ενδείξεις περί τις τέσσερις το πρωί και ενημέρωσα αμέσως τη γιατρό, η οποία έλαβε και τις αποφάσεις. Η επιδείνωση της κατάστασης ήταν ραγδαία. Γύρω στις 6 το πρωί όπου σε συνήθη επίσκεψή μας το αντιληφθήκαμε αμέσως. Η νοσηλεύτρια ειδοποίησε κατόπιν υποδείξεώς μου τη γιατρό, που παρόλες τις προσπάθειες που έγιναν αμέσως από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, δυστυχώς η ασθενής κατέληξε».
Στο δικαστήριο κατέθεσαν και οι δύο γιατροί.
Η ειδικευόμενη γιατρός υποστήριξε: «Συνόδευα την ειδικό γιατρό στα επίεγοντα, όπου είχε εισαχθεί η ασθενής. Η ειδικός έκανε την εισαγωγή της και με διάγνωση ουρολοίμωξη, πιθανή πυελονεφρίτιδα και έδωσε τις ιατρικές οδηγίες. Όταν κλήθηκα από τη μαία, η ασθενής δεν είχε κάποια σημαντική αλλαγή, αντιθέτως τα ζωτικά της σημεία ήταν φυσιολογικά, γι΄αυτό και δεν ενημέρωσα κατά τη διάρξεια της νύχτας την ειδικό γιατρό».
Η ειδική γιατρός κατέθεσε: «Κλήθηκα στα επείγοντα περιστατικά, όπου είχε προσέλθει η ασθενής στην 31η εβδομάδα κύησης με άλγος στην κοιλιακή χώρα. Προέβη σε σειρά εργαστηριακών εξετάσεων και καρδιοτοογράφημα, από το οποίο δεν προέκυψε μαιευτικό ζήτημα, αλλά παθολογικής φύσεως πρόβλημα και συγκεκριμένα στο ουροποιητικό σύστημα. Η ασθενής είχε προσέλθει και στις 11 Απριλίου, οπότε είχε διαγνωστεί με ουρολοίμωξη και λάμβανε αντιβίωση. Μετά από δυόμισι ώρες που παρακολουθήκε και εξετάστηκε στα επείγοντα, έγινε εισαγωγή στην κλινική και έδωσα οδηγίες για την αντιμετώπιση της ουρολοίμωξης. Από τις 2:30 το βράδυ που αναχώρησα από την κλινική, δεν είχα από κανέναν καμία ενημέρωση και το επόμενη τηλεφώνημα που δέχτηκα ήταν στις 6:25 το πρωί. Η διάγνωσή μου δεν ήταν λανθασμένη, σύμφωνα με τα ευρήματα των εξετάσεων. Η ρήξη της μήτρας συνέβη μετά τις 3 τη νύχτα, οπότε εγώ δεν ήμουν εκεί και δεν είχα ούτε εικόνα, ούτε ενημέρωση».
Ο πατέρας της Καρολάιν ακολουθεί τη μητέρα και την εγγονή του και φεύγει από την Αλόννησο βάζοντας πωλητήριο στο σπίτι στο νησί.
Ο πατέρας της Καρολάιν, έφυγε μόνιμα για την Μανίλα στις Φιλιππίνες.
Ο Ντέιβιντ και η Σούζαν Κράουτς θέλουν η μικρή Λυδία να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές περιβάλλον μακριά από όσα θυμίζουν την αποτρόπαια δολοφονία της μητέρας της.
Από τη στιγμή που κέρδισαν την κηδεμονία της αποφάσισαν να απομακρυνθούν ώστε το παιδί να μεγαλώσει με ηρεμία, ενώ ο Ντέιβιντ Κράουτς ξεκαθάρισε ότι θα αλλάξει και το επίθετο της μικρής.
“Θα ήταν απαράδεκτο η Λυδία να φέρει το επίθετο του άνδρα που δολοφόνησε τη μητέρα της. Η Λυδία σίγουρα θα αλλάξει το επίθετό της. Ήταν πάντα πρόθεσή μου να αλλάξω το όνομά της από αυτό του φυσικού της πατέρα, από εκείνη την ημέρα τον Ιούνιο του 2021 όταν συνελήφθη στο μνημόσυνο της κόρης μου και είχε γίνει σαφές ότι την είχε δολοφονήσει”, είχε πει.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εκπομπής το “Πρωινό” στον ΑΝΤ1 στο πατρικό της Καρολάιν μπήκε πωλητήριο αντί 500.000 ευρώ.
Φωτογραφίες από το εσωτερικό του σπιτιού προβλήθηκαν στην εκπομπή “Το Πρωινό” και δείχνουν για πρώτη φορά το εσωτερικό του, την κρεβατοκάμαρα του ζευγαριού και δίπλα την κούνια που κοιμόταν η μικρή Λυδία, όταν επισκεπτόντουσαν οικογενειακώς το νησί.
Η Δανάη Μπάρκα δίνει για άλλη μια φορά γροθιά στα στερεότυπα με μια ανάρτησή της στο Instagram.
Η γνωστή παρουσιάστρια έχει μιλήσει πολλές φορές για τα αρνητικά σχόλια που μπορεί να έχει δεχτεί για τα κιλά της, τον τρόπο που η ίδια τα αντιμετωπίζει, αλλά και για το πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας έτσι όπως είμαστε.
Σήμερα, με αφορμή μια αναφορά που έκανε στην εκπομπή της για την εξομολόγηση που της έκανε μια 26χρονη κοπέλα, η Δανάη Μπάρκα δημοσίευσε δυο φωτογραφίες της με μαγιό στον λογαριασμό της στο Ιnstagram. Φυσικά συνόδευσε τις φωτογραφίες και με ένα μικρό κειμενάκι.
“Επειδή σήμερα είχαμε μια κουβέντα στην εκπομπή-που θα ξανακάνουμε σύντομα γιατί από τα μηνύματα αντιλήφθηκα ότι είναι θέμα επίκαιρο πάντα- ήθελα απλά να σας θυμίσω την μοναδικότητα σας. Την αναγκαιότητα σας. Την σπανιότητα σας. Την τύχη μας που ζούμε.
Την αγάπη μας για ΕΜΑΣ Κορίτσια μου,αγόρια μου,μαμάδες μπαμπάδες..δεν ξέρω αν είμαι η ειδική αλλά μιας και μιλάμε πάντα εμείς εδώ μεταξύ μας, να θυμάστε ότι όλοι με τον τρόπο μας..με τα ταλέντα μας,με την ομορφιά μας,με την προσωπικότητα μας, με τα όλα μας..είμαστε το ίδιο απαραίτητοι και ίσοι.
Χαμογελάστε,χορέψτε, και αγαπήστε. Πρώτα εσάς και μετά τους γύρω σας. Κι αν κάποιοι δεν μπορούν να αγαπήσουν εσάς,όπως κι αν είστε, κι ασχολούνται με παλιακά στερεότυπα, ίσως δεν αγαπάνε καν τον εαυτό τους..γι αυτό,μην κρατάτε κακία. Εμείς, στην αγάπη στραμμένοι” έγραψε η Δανάη Μπάρκα.
Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: Συγκλόνισε ο πατέρας της Ανυσίας Λιούρη, που σώθηκε από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα της 28ης Φεβρουαρίου, μιλώντας στο MEGA για το πώς δύο Αντιπλοίαρχοι έσωσαν το παιδί του.
«Η Ανυσία, μου είπε προχτές συγκεκριμένα “Μπαμπά πονούσα, κρύωνα και φοβόμουνα επειδή ήταν νύχτα και αυτοί οι δύο με σκέπασαν, μου μίλαγαν και δε φοβόμουν”», λέει αρχικά ο πατέρας της και συνεχίζει:
«Εάν δεν ήταν αυτοί οι δύο Αντιπλοίαρχοι, θα εύρισκαν την Ανυσία αλλά και τους άλλους τέσσερις με το πρώτο φως της ημέρας νεκρούς».
«Η Ανυσία είχε τις αισθήσεις της εκείνη την ώρα, μιλούσε. Τη ρώτησαν “ποιον δικό σου να πάρουμε τηλέφωνο;” και τους απάντησε “τη μαμά μου στη Σάμο”. Πράγματι, ο Πάρις (αντιπλοίαρχος) τηλεφώνησε στη σύζυγό μου στη Σάμο και την ενημέρωσε, μίλησε και η κόρη μου με τη μητέρα της, λέγοντάς της “Έλα μαμά, σας έβαλα σε φουρτούνες…”», λέει ο Κων. Λιούρης.
«Αν δεν την έβρισκαν αυτοί οι δύο, εκεί κοντά σε θάμνους που ήταν, θα έσβηνε… Όλοι θεωρούσαν νεκρούς όσους ήταν στο διαλυμένο εστιατόριο, όχι όμως οι δύο αυτοί άνδρες.
Της μιλούσαν, της έδιναν κουράγιο, την κρατούσαν ξύπνια. Αυτοί μίλησαν με το ασθενοφόρο, που ήρθε και πήρε πρώτα μια άλλη κοπέλα, μετά την κόρη μου, έπειτα τους άλλους τρεις από τους πέντε τραυματίες που βρήκαν έξω από το βαγόνι – εστιατόριο και σήμερα είναι όλες/ όλοι στη ζωή», λέει για τις εφιαλτικές στιγμές μετά τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη ο πατέρας της Ανυσίας.
‘Eχουν περάσει έκτοτε 6 ολόκληρα χρόνια. Με τη γυναίκα μου περνάμε θαυμάσια. Γελάμε και κάνουμε όσα κάνει ένα φυσιολογικό ζευγάρι, εκτός από σεξ.
Είμαι βέβαιος πως δε λαμβάνετε συχνά γράμματα από άντρες. Ίσως γιατί είμαστε πιο κλειστοί σε σχέση με σας και δε θέλουμε να εκδηλώνουμε τα συναισθήματά μας.
Η δική μου ιστορία περιλαμβάνει κάτι από υποχρέωση και πολλές τύψεις. Ο λόγος; Γιατί παντρεύτηκα με την προοπτική να χωρίσω σε 3 μήνες.
Το είχα συνεννοηθεί αυτό με την κοπέλα που παντρεύτηκα. Το έκανα για τη μητέρα μου που θα έφευγε λόγω καρκίνου και ήθελε να με δει αποκαταστημένο. Δυστυχώς λόγω δικών μου εσωτερικών ενοχών και μπόλικης ανασφάλειας δεν είχα ομολογήσει πως δεν μου άρεσαν οι γυναίκες.
Πράγμα που μου έκανε τη ζωή τραγικά σύνθετη και δύσκολη. Όμως, επειδή κατάγομαι από μια οικογένεια με πολύ αυστηρές αρχές και ζω σε κωμόπολη ήταν αδύνατο να φανερώσω αυτό το μυστικό.
Έτσι, συμφώνησα με μια πολύ καλή μου φίλη να ανέβουμε τα σκαλιά της εκκλησίας και να κάνουμε ένα γάμο με σύντομη ημερομηνία λήξης. Παντρεύτηκα, λοιπόν με δόξα και τιμή με την προοπτική να χωρίσουμε μέσα σε 3 μήνες και ο καθένας να πάρει το δρόμο του.
Ομολογώ πως στην πορεία μου άρεσε η παρέα της κολλητής μου και όπως δεν είχα σχέση με κάποιον άντρα είπαμε σιωπηλά να παρατείνουμε το γάμο παρωδία.
Για να μην σας πολυλογώ έχουν περάσει έκτοτε 6 ολόκληρα χρόνια.
Με τη γυναίκα μου περνάμε θαυμάσια. Γελάμε και κάνουμε όσα κάνει ένα φυσιολογικό ζευγάρι, εκτός από σεξ.
Την αγαπώ πολύ, είναι καλή σύντροφος και σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε και ένα παιδάκι. Σε ό,τι αφορά στη σεξουαλική μας ζωή έχουμε κάνει τη συμφωνία να λέμε ο ένας την αλήθεια στον άλλο αλλά να μην κάνουμε σχέσεις σοβαρές παρά μόνο σεξουαλικές.
Μεταξύ μας υπάρχει απίστευτη σύμπνοια και αγάπη και βέβαια σεβασμός. Το τι κάνουμε στα κρεβάτια μας αφορά!
Ένα από τα ωραιότερα video που έχουμε δει ποτέ είναι τα νεογέννητα διδυμάκια που απολαμβάνουν το πρώτο τους μπανάκι. Με τα μάτια κλειστά και τα χεράκια να απλώνονται για να αγγίξουν το διπλανό κορμάκι που επί εννέα μήνες ήταν η μοναδική συντροφιά μέσα στο σκοτεινό περιβάλλον της μήτρας. Κινήσεις ανεπαίσθητες, αυθόρμητες, μοναδικές!
Τα μωρά είναι εξάλλου γνωστό ότι διατηρούν για αρκετούς μήνες μια ισχυρή ανάμνηση της παραμονής τους στην κοιλιά της μητέρας, γι΄αυτό και κρατούν την ανάσα τους και κολυμπούν αν βυθιστούν απότομα στο νερό.
Τα δυο χαριτωμένα αδερφάκια αγκαλιάζουν το ένα το άλλο, και αυτό που εύκολα μπορούμε να νιώσουμε εμείς είναι αυτή η προέκταση του ενός στον άλλο. Μακάρι σε όλη τους τη ζωή να διατηρήσουν αυτό το δέσιμο και τη μοναδική ζεστή αγκαλιά.
Το όνομά του έχει συνδεθεί με την έρευνα, την παιδιατρική, την ψυχολογία, την Βιολογία και την Βιοχημεία. Ο Γεώργιος Χρούσος γεννήθηκε στην Πάτρα, μεγαλούργησε σε Αμερική και Ελλάδα και θεωρείται –πλέον – ένας από τους πιο γνωστούς ερευνητές – επιστήμονες παγκοσμίως.
Η έρευνά του πάνω στο σύστημα του Στρες, καθώς και οι πρωτότυπες επιστημονικές του εργασίες τον κατατάσσουν στα μεγαλύτερα μυαλά της εποχής μας και σίγουρα οι γνώσεις και οι συμβουλές του είναι πολύτιμες για κάθε νέο άνθρωπο και ιδαιτέρως για κάθε νέο γονιό.
Πρόσφατα, διαβάσαμε μία συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας τα όσα είπε για τη σημασία των πρώτων χρόνων ζωής ενός παιδιού, αλλά και τη σπουδαιότητα της εγκυμοσύνης στην διαμόρφωση των προσωπικοτήτων των ανθρώπων…
Για την έρευνα, την οποία έχει υπηρετήσει για πάνω από 40 χρόνια, δηλώνει πως είναι εθιστική. «Η έρευνα είναι σαν την τέχνη.Ικανοποιεί τον άνθρωπο και του γίνεται συνήθεια. Από εκεί άρχισα, συνέχισα και τώρα με αυτό θα ασχοληθώ. Στην Ιατρική δουλεύω από 25 χρόνων. Είμαι 67. Είχα την τύχη να προσληφθώ από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, τα οποία είναι τα μεγαλύτερα κέντρα έρευνας στον κόσμο. Είναι η Μέκκα της βιοϊατρικής έρευνας. Σε αμείβουν φυσικά για να ασχοληθείς με αυτό που σου αρέσει». «Και σε αξιολογούν», προσθέτω. «Κάθε τρεις μήνες!» απαντά. «Μου έχει τύχει διευθυντής να ζητάει κάθε τρεις μήνες να δει τι έχουμε προσθέσει στο βιογραφικό…»
Πόσο ζήσατε στην Αμερική;
Είκοσι επτά χρόνια.
Γιατί επιστρέψατε το 2001;
Δεν είχα το αίσθημα της προσφοράς στην Αμερική. Είναι τόσο μεγάλη η χώρα και τόσο πολλοί οι καλοί που δεν έχεις το αίσθημα ότι προσφέρεις. Δουλεύεις για τον εαυτό σου. Εδώ, πράγματα που εκεί θεωρούνται δεδομένα, είναι καινούργια. Δηλαδή μπορείς να εισάγεις στην Ελλάδα νεωτερισμούς που για την Αμερική δεν είναι, πλέον.
Τώρα, σκέφτεστε, ίσως, να ξαναγυρίσετε εκεί;
Στην Αμερική είμαι ομότιμος και έχω θέση στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν. Μπορώ να πάω όποτε θέλω και να διδάξω ή να κάνω έρευνα. Συνεπώς τώρα που τελειώνω εδώ, θα μπορώ να επανέλθω και στην ακαδημαϊκή καριέρα μου στην Αμερική ή αλλού στην Ευρώπη. Μου αρέσει όμως εδώ. Το κλίμα, οι άνθρωποι. Εχει μια πολυχρωμία και η κοινωνία και η δουλειά στη χώρα μας.
Η αριστεία είναι μοχλός για την εξέλιξη μιας κοινωνίας;
Ολη η πρόοδος που έχουμε οφείλεται σε εφευρέσεις από ανθρώπους. Αυτός που ανακάλυψε τη φωτιά ήταν σούπερ άριστος! Το ίδιο κι αυτός που ανακάλυψε τον τροχό ή το σπίτι. Αριστεία σημαίνει και δημιουργικότητα. Είναι μεν παραγωγός άγχους αλλά τη χρειαζόμαστε. Είναι ευ-στρες η αριστεία. Εχει σημασία η ηλικία του καθενός και σε ποια φάση της ζωής του βρίσκεται. Το πολύ άγχος είναι από τα 15 μέχρι τα 40-45. Μετά, απότομα, ελαττώνεται γιατί έχεις αυτοταυτοποιηθεί. Εχεις κατανοήσει, έχεις μάθει. Το συναίσθημα βελτιώνεται στη μέση ηλικία.
Ορίστε μου την αριστεία.
Να είσαι ανταγωνιστικός και δημιουργικός. Να έχεις την ικανότητα να δημιουργείς στο περιβάλλον σου. Η επίδραση του σχολείου, στα 5 ή 6 χρόνια ενός παιδιού, ξεκινάει αργά. Ηδη έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στον εγκέφαλο. Η καλύτερη επένδυση των γονιών είναι η κύηση και τα πέντε πρώτα χρόνια. Η ενασχόληση των γονιών με το παιδί είναι πολύ σημαντική. Εκτός από αγάπη και τρυφερότητα, πρέπει να τους παρέχουν θετικά ερεθίσματα. Να καταλάβουν τι σημαίνει η σωστή μάθηση για τα παιδιά τους. Η μάθηση φέρνει ευχαρίστηση στον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν μαθαίνουμε κάτι καινούργιο αισθανόμαστε ευχαρίστηση. Το ήξερε και ο Πλάτων.
Ελεγε: «επιστήμη ποιητική ευδαιμονίας». Η ευδαιμονία δεν είναι απλώς η ευτυχία. Είναι ένα συναίσθημα που νιώθεις μετά τα 40-45. Ενα παιδί, όπως πίστευε και ο Αριστοτέλης, δεν μπορεί να είναι ευδαιμονικό. Μπορεί να είναι ευτυχισμένο.
Οι κακοποιήσεις μικρών παιδιών αυξάνονται, μαζί με τη νοσηρότητα της οικογένειας, το μπούλινγκ. Το παιδί πολιορκείται από κινδύνους.
Το να κακοποιείς ένα παιδί είναι τεράστιο κακούργημα. Η πιθανότητα να μην πάει καλά στη ζωή του είναι πολύ μεγάλη. Η μόνη θεραπεία είναι η παιδεία των ανθρώπων. Η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει μια κοινωνία είναι στις εγκύους και στα πέντε πρώτα χρόνια ενός παιδιού. Το πώς αισθάνεται μια μητέρα επηρεάζει το έμβρυο και το παιδί, το οποίο ξεκινάει τη ζωή του με προίκα, μεγαλύτερη ή μικρότερη. Δεν βρίσκεις εύκολα στις ΗΠΑ γιατρούς που σκίζονται για τον ασθενή
Κλείνετε έναν επαγγελματικό κύκλο. Τι θα σας λείψει, τι αφήνετε με ανακούφιση;
Το αφήνω με ανακούφιση γιατί είναι μια βαριά διανοητική και συναισθηματική δουλειά. Eχεις να κάνεις με ανθρώπους, προβλήματα, διλήμματα, πρέπει να λύνεις καταστάσεις που αφορούν τους εργαζομένους και τις οικογένειες των ασθενών.
Θα μου λείψουν οι νέοι άνθρωποι, ειδικευόμενοι, φοιτητές. Σκοπεύω βέβαια να επιβλέψω δύο, τρεις διδακτορικές διατριβές και να τις παρακολουθήσω. Θα συνεχίσω έτσι το ερευνητικό μου έργο, αλλά θα κρατήσω και την επαφή μου με τους νέους. Πολλές ιδέες προέρχονται από τους νέους ανθρώπους.
Στο ελληνικό πανεπιστήμιο, το επίπεδο βελτιώνεται ή παραμένει στάσιμο;
Εχει παραμείνει στάσιμο μάλλον. Η συμπεριφορά των φοιτητών δεν έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια. Αναστατώνεται το σύστημα διδασκαλίας και μάθησης κάθε τόσο με τις καταλήψεις.
Στην Ιατρική, επιπλέον, χάνονται και υλικά που είναι ανεκτίμητα, όπως ανθρώπινα κύτταρα, τα οποία χρειάζονται παρακολούθηση, θρεπτικά υλικά. Χάνονται έτσι χιλιάδες ευρώ. Αλλά τα ελληνικά πανεπιστήμια διαθέτουν και εξαιρετικό ανθρώπινο υλικό που παράγει νέα γνώση. Εξαιρετικούς καθηγητές και φοιτητές. Νησίδες αριστείας που ανεβάζουν το συνολικό επίπεδο. Υπάρχουν αμερικανικά πανεπιστήμια πολύ χειρότερα από τα δικά μας. Δεν είναι όλα Χάρβαρντ και Γέιλ.
Βλέπω στο νοσοκομείο φιλότιμους ανθρώπους που σκίζονται για τον ασθενή. Δεν τους βρίσκεις εύκολα στην Αμερική. Εχω κυρίες παιδιάτρους μεγάλες σε ηλικία πια. Να δείτε τα ξενύχτια που κάνουν, αγόγγυστα, για να φροντίσουν ασθενείς. Διαθέτουμε πολύ λίγο προσωπικό σε σχέση με τον αριθμό των ασθενών. Στο Παίδων, μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο μπορούν να έρθουν και 800 παιδιά. Με το περιορισμένο αριθμητικά προσωπικό που έχουμε το ότι πάνε τόσο καλά τα παιδιά μας είναι αξιοθαύμαστο. Γίνονται σωστές διαγνώσεις, οι γιατροί μας είναι ευαισθητοποιημένοι και υπεύθυνοι. Φροντίζουμε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο χωρίς καμία διάκριση, είτε είναι Ρομά είτε από πλούσιες οικογένειες.
Επίσης οφείλω να πω ότι δεν έχει λείψει τίποτα από το νοσοκομείο, ούτε τα πολύ ακριβά φάρμακα. Το κράτος δίνει τα χρήματα που απαιτούνται για τα παιδιά. Με όλα μας τα προβλήματα έχουμε καλή ιατρική φροντίδα στην Ελλάδα. Στην Αμερική αν είσαι ανασφάλιστος την έχεις πατήσει.
Τα χρόνια της κρίσης έφυγαν πολλοί Ελληνες γιατροί στο εξωτερικό.
Πολλοί καλοί δικοί μου παιδίατροι φεύγουν ακόμη. Ζευγάρια γιατρών πάνε στη Γερμανία, στη Σουηδία. Διδάσκονται, εξοπλίζονται και ύστερα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλη χώρα. Φεύγουν πολλοί καλοί. Επίσης, κάποιοι εξαιρετικοί και έμπειροι γιατροί με μεταπτυχιακές σπουδές έχουν πλέον συνταξιοδοτηθεί και μας λείπουν.
Η μεγαλύτερη απειλή που αισθανθήκατε αυτά τα χρόνια;
Η οικονομική κρίση παρήγαγε πολύ κοινωνικό στρες. Η κοινωνία μας πάσχει ψυχικά και χρειάζεται θεραπεία, που είναι πρώτα απ’ όλα η παιδεία και ό,τι μπορούμε να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας. Οπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, αν πάσχει η ψυχή θα πάσχει και το σώμα· αλλά και τανάπαλιν.
Τι προσδοκάτε;
Όσο είμαστε υγιείς, ψυχικά και σωματικά, να είμαστε ευτυχείς και να το εκτιμούμε. Να έχουμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτό που έχουμε. Να βρούμε την ευδαιμονία.
Το χρόνιο στρες
Ο κ. Χρούσος συμμετείχε στην ανάπτυξη νέων εθνικών καμπυλών αύξησης του ελληνικού πληθυσμού παιδιών και εφήβων, ξεκίνησε εκστρατεία κατά της παιδικής παχυσαρκίας, προεδρεύει στην Εθνική Επιτροπή Μητρικού Θηλασμού. «Οταν πρωτοήρθα εντυπωσιάστηκα από το πόσο πολύ είχαν παχύνει τα παιδιά στην Ελλάδα. Το χρόνιο στρες συμβάλλει στην παχυσαρκία». «Μπορείς να ρυθμίσεις το στρες ώστε να είναι ωφέλιμο (ευ-στρες);» ρωτώ. «Ναι. Με γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Η ίδια που χρησιμοποιούσαν οι στωικοί και οι επικούρειοι στην αρχαιότητα. Μαθαίνεις τι είναι αυτό που σε στρεσάρει και μετά πώς να το ελέγχεις. Ο μετωπιαίος λοβός ρυθμίζει το συναίσθημα και το κατευνάζει. Η τέχνη και η έρευνα που αναφέραμε και προηγουμένως διεγείρουν το σύστημα του μετωπιαίου λοβού και μειώνουν το στρες».
Ο κ. Χρούσος, παράλληλα με τις σπουδές, την έρευνα και την εργασία του δημιούργησε οικογένεια με την οφθαλμίατρο καθηγήτρια, δρα Γεωργία Χρούσου, αποκτώντας τρεις κόρες, οι οποίες ζουν στο εξωτερικό: «Την πρώτη δεν τη γνώρισα καλά. Μεγάλωσε χωρίς να το καταλάβω. Είναι τώρα 38 (έχει δύο παιδάκια), έχει σπουδάσει business και δούλεψε στον Λευκό Οίκο την περίοδο Ομπάμα. Ηταν υπεύθυνη ενός τμήματος για την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Η δεύτερη είναι 35 και είναι γιατρός και η τρίτη 30 και είναι αρχιτέκτονας».
Oι σταθμοί του
1951
Γεννήθηκε στην Πάτρα.
1975
Αποφοίτησε πρώτος από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ.
1981
Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση σε Παιδιατρική, Ενδοκρινολογία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας στη Βηθεσδά των ΗΠΑ.
1985
Καθηγητής της Παιδιατρικής και Φυσιολογίας – Βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, Washington DC.
2000
Καθηγητής Ιατρικής και διευθυντής της Πρώτης Παιδιατρικής Κλινικής του ΕΚΠΑ.
2010
Μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής των ΗΠΑ, έδρα UNESCO στην Εφηβική Υγεία και Ιατρική, βραβείο Μποδοσάκη.
2011
Διακεκριμένη έδρα John Kluge στην Τεχνολογία και Κοινωνία, Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, ΗΠΑ.
