Η Άβα Γαλανοπούλου ήταν καλεσμένη στο πλατό της εκπομπής “Το Πρωινό”. Η γνωστή ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη στον Γιώργο Λιάγκα στη διάρκεια της οποίας μίλησε για τα θέματα που αντιμετώπισε αλλά και στις οικονομικές δυσκολίες που πέρασε.

Η Άβα Γαλανοπούλου έχει αποτραβηχθεί από τα φώτα της δημοσιότητας: “Δεν δίνω συνεντεύξεις γιατί με ρωτούν πράγματα που δεν… Δεν θέλω να χαλάει η διάθεσή μου, θέλω να λέμε χαρούμενα πράγματα”.

Αμέσως μετά η ίδια αναφέρθηκε στο οικονομικό ζήτημα που αντιμετώπισε: “Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, δεν θέλω να σταθώ σε αυτό. Εγώ εννοείται ότι προσπαθώ να το αφήσω πίσω, υπάρχουν όμως κάποια θεματάκια. Μην ακούτε το τι έχει γραφτεί και το τι λέγεται”.

Και τόνισε: “Είναι μία ιστορία που με τσάκισε οικονομικά και ψυχολογικά. Προσπαθώ να το ξεπεράσω. Όλο αυτό ξεκίνησε το 2013 που δεν ξέρατε τίποτα, μίλησα το 2015, τον Απρίλιο. Το θυμάμαι γιατί μετά νοσηλεύτηκα, κατέρρευσε ο οργανισμός για άλλη μία φορά. Τώρα είμαι καλά στην υγεία μου”.

Θα επιστρέψει στην υποκριτική; Η ίδια απάντησε πάνω σε αυτό: “Δεν μπορώ να πω ότι κάνουν ουρές για να μου προτείνουν δουλειές. Ίσως με όλη αυτή η περιπέτεια να θεώρησαν κάποιοι ότι έχω αποσυρθεί. Έπαιξε ρόλο νομίζω και αυτό. Βέβαια είμαι διαθέσιμη. Θέλω να κάνω θέατρο, τηλεόραση έχω κάνει πολλή. Θα ήθελα να επιστρέψω στο θέατρο γιατί έχω μάθει την τηλεόραση σε άλλο τρόπο δουλειάς”.

Η Άβα Γαλανοπούλου ρωτήθηκε για τον Πέτρο Φιλιππίδη, τον οποίο τον έζησε καθώς πρωταγωνίστησαν στο “50 – 50” και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.

Τα δύσκολα οικογενειακά της χρόνια εξομολογήθηκε η Δήμητρα Παπαδήμα σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα OnTime.

Η γνωστή ηθοποιός, που φέτος πρωταγωνιστεί στο έργο «Το Αγρίμι», μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, τους φόβους και την ανασφάλεια που αντιμετώπισε. Γιατί ο πατέρας της έφτασε στο σημείο να τη σημαδέψει με μία καραμπίνα;

Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;

Γεννήθηκα ανάποδα, με τα πόδια, από δύο καταθλιπτικούς γονείς, οπότε τούς μεγάλωσα. Δεν με μεγάλωσαν. Με εξάντλησε η ανωριμότητά τους. Έζησα από πολύ μικρή με το «βουητό» ενός οικογενειακού μυστικού στα αφτιά μου, πως είμαι από άλλον πατέρα, ο οποίος ήταν τραγουδιστής στα πανηγύρια. Έμεινε αδιευκρίνιστο. Δεν έμαθα ποτέ την αλήθεια από τους γονείς μου.

Δεν με στήριξαν σε τίποτα και για τίποτα. Έπρεπε να δουλεύω για να προσφέρω στην οικογένεια. Νόμιζα πως αυτό έπρεπε να κάνω. Βίωσα φόβο που μου έμεινε για πολλά χρόνια κι ύστερα μετατράπηκε σε οργή. Ειδικά προς τη μητέρα. Πέθανε πριν από 7 μήνες. Μου φίλησε το χέρι, ευχαριστώντας με για όσα έκανα για την οικογένεια.

Φόβος, οργή. Πολύ δύσκολα συναισθήματα, ειδικά για ένα παιδί. Είναι μεγάλη η πληγή;

Ναι, είναι. Έχω πληγωθεί πολύ, γι’ αυτό ήμουν ένα μοναχικό παιδί. Μου απαγόρευσαν ακόμα και να σπουδάσω, αν και πέρασα στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης, γιατί έπρεπε να δουλέψω για να φροντίσω τα δίδυμα μικρότερα αδέλφια μου. Ήμουν 18 χρονών και πήγαινα κρυφά στη Σχολή Κλασικού Χορού της Ραλλούς Μάνου, γιατί από παιδί λάτρευα τον χορό, κι αργότερα στη Δραματική Σχολή Βεάκη.

Δήμητρα Παπαδήμα: «Σκέφτηκα ότι η σφαίρα θα βγει από την πλάτη στο στήθος μου και δεν θα πάθω τίποτα»

Όταν το έμαθε ο πατέρας μου, θυμάμαι να με σημαδεύει με την καραμπίνα! Τότε σκέφτηκα ότι η σφαίρα θα βγει από την πλάτη στο στήθος μου και δεν θα πάθω τίποτα, γιατί ένιωθα πολύ δυνατή! Αυτή τη σκηνή την έχω γράψει έτσι ακριβώς – και δεν είναι μυθοπλασία – στο μυθιστόρημά μου με τίτλο «Όλα Μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει σύντομα. Είναι μία μαύρη κωμωδία, γιατί εγώ πλέον έτσι βλέπω τη ζωή.

Τελικά, ευτυχώς, ο πατέρας μου δεν το έκανε. Η μητέρα μου, δυστυχώς, ήταν αμέτοχη σε όλα. Ακόμα και σήμερα έχω οργή μέσα μου, παρόλο που τη φρόντισα μέχρι την τελευταία της στιγμή. Με πόνεσε πολύ, είναι πληγή αγιάτρευτη.

Μεγάλες δυσκολίες, τραυματικές μνήμες. Πού δουλεύατε;

Από 17 χρονών δούλευα υπάλληλος σε μία ασφαλιστική εταιρεία και περνούσα τα χίλια μύρια, γιατί ήμουν και ωραία. Το τι πέρναγα δεν λέγεται, η φύση όμως με προστάτεψε κι έμεινα όπως έμεινα, δεν με άγγιξε ποτέ άνθρωπος που δεν ήθελα. Έχουν φάει κάποιοι κάτι σφαλιάρες που «κόλλαγαν» στον τοίχο και μετά μου ζητούσαν συγγνώμη.

«Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εγώ…»

Για τις εντάσεις που υπάρχουν ανάμεσα στον ίδιο και την Κατερίνα Καινούργιου στον αέρα της “Super Κατερίνα” μίλησε ο Ανδρέας Μικρούτσικος στην εκπομπή της Ελένης Τσολάκη “Open Weekend”.

«Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εγώ, με τελείως οργανωμένο και ήρεμο τρόπο, ζητώ όταν έχω άποψη, να έχω τον χρόνο να την πω την άποψή μου. Γι’ αυτό και πολλές φορές με έχει δείξει η τηλεόραση να σηκώνω το χέρι. Δεν είμαι μαθητής αλλά είμαι πολύ σωστός συμμετέχων μιας εκπομπής, που αν μιλούν όλοι, δε βγαίνει άκρη.

Έχω κουραστεί πολλές φορές να σηκώνω το χέρι. Το ότι σηκώνω το χέρι δε σημαίνει ότι θα πάρω πάντα τον λόγο. Όταν μου δώσουν τον λόγο, θεωρούν ότι αυτό που θα πω είναι αιρετικό. Εγώ διαφωνώ κάθετα με αυτό. Εγώ πιστεύω ότι αυτό που λέω, αποκρυπτογραφεί την πραγματικότητα….» ανέφερε αρχικά ο Ανδρέας Μικρούτσικος.

«Πάντα το ζητούμενό μου είναι να λέει ο τηλεθεατής, “ναι ρε Αντρέα, αυτό ήθελα να πω, αυτό εννοούσα”. Αυτό δε το πετυχαίνεις πάντα… Εκεί επάνω νιώθω φωνές να λένε “όχι δεν είναι έτσι”. Πετιούνται όλοι… Αυτό με έχει κουράσει… Με κουράζει το ότι αναγκάζομαι να φωνάζω… μιλούν όλοι επάνω μου και αναγκάζομαι να φωνάζω…» πρόσθεσε σε άλλο σημείο ο Ανδρέας Μικρούτσικος ο οποίος παραδέχτηκε ότι πολλές φορές έχει σκεφτεί αν αυτό που γράφεται, ότι τον προκαλούν να φωνάξει για να γίνουν θέμα, είναι αλήθεια ή όχι.
«Δεν είμαι γλάστρα της Κατερίνας, ούτε κανενός» ανέφερε ο Ανδρέας Μικρούτσικος λίγο μετά και συνέχισε, «Η άποψή μου είναι καλοπροαίρετη και είναι και ένα είδος αυτοκριτικής… Δίνεται η εικόνα μιας αντιπαράθεσης σχεδόν πολεμικής… Η Κατερίνα κάθε φορά που τσακωνόμαστε μου λέει πόσο πολύτιμος είμαι για την εκπομπή, αλλά και όποτε χρειαστεί.

Εγώ όμως έχω την εξής άποψη, “μη μου το λες, δείχτο μου”. Όταν υπάρχει ένας μηχανισμός που με διακόπτει και δε με αφήνει να μιλήσω, δεν υπάρχει σεβασμός…

Ο γνωστός και πετυχημένος σχεδιαστής κοσμημάτων Περικλής Κονδυλάτος τον οποίο φέτος μετά το Survivor All Star απολαύσαμε και στο J2US έκανε κάποιες δηλώσεις μπροστά στην κάμερα της εκπομπής “Χαμογέλα και πάλι” οι οποίες και θα συζητηθούν. Ο Περικλής και με αφορμή πρόσφατες δηλώσεις του Νίκου Βέρτη που είπε ότι θέλει η σύντροφός του να έχει κάποια από τα στοιχεία της μητέρας του, και εξέφρασε τη δική του άποψη λέγοντας πως είναι υπέρ του παραδοσιακού μοντέλου οικογένειας καθώς θεωρεί πως πολλές οικογένειες έχουν διαλυθεί γιατί οι γυναίκες βγήκαν στην αγορά εργασίας.

«Μου αρέσει το παραδοσιακό μοντέλο οικογένειας που ο άντρας δουλεύει και φροντίζει την οικογένειά του βγάζοντας το προς το ζην και έχει τη γυναίκα του βασίλισσα για να είναι στο σπίτι και να μεγαλώνει σωστά παιδιά με αρχές. Αν έχει διαλυθεί η οικογένεια, είναι γιατί η γυναίκα βγήκε στην αγορά εργασίας και έχασε αυτή τη κολώνα, την τεράστια που είχε η οικογένεια.

Οι φίλες μου, μου λένε ότι θα ήθελαν να έχουν παντρευτεί έναν ευκατάστατο άντρα, όχι γιατί ψάχνουν σπόνσορα αλλά για να μπορούν να είναι στο σπίτι και να φροντίζουν τα παιδιά. Που είναι το κακό σε αυτό; Δεν το καταλαβαίνω. Η γυναίκα φροντίζει τον άντρα γιατί έχει τη δύναμη να το κάνει. Ποιος θα το κάνει, ο άντρας;» είπε ο Περικλης Κονδυλάτος.

Δείτε όλα όσα είπε ο Περικλής Κονδυλάτος

Ενώ λίγες ώρες μετά πήρε θέση και ο συμπαίκτης του Tάκης Καραγκούνιας

Σε μια υπέροχη και ανιδιοτελής κίνηση προχώρησαν οι υπάλληλοι ενός καταστήματος Zara στην Καλαμάτα οι οποίοι υιοθέτησαν ένα τρίποδο αδέσποτο σκυλί αφού πρώτα το περιέθαλψαν, καθώς περιφερόταν σε άθλια κατάσταση, στους δρόμους της πόλης, τους τελευταίους μήνες.

Η επιχείρηση στο πλευρό τρίποδου αδέσποτου σκυλιού

Όλο και περισσότερες φιλοζωικές οργανώσεις, εθελοντές και εταιρείες κάνουν ό,τι μπορούν, προκειμένου να βοηθήσουν τα αδέσποτα σκυλιά, όπως να παρέχουν τροφή και φάρμακα, κάτι που έγινε και με τον τρίποδο Τζακ.

Ο Τζακ βρέθηκε σε άθλια κατάσταση στην Αριόπολη, τον περασμένο Φεβρουάριο και πολύ πεινασμένος. Καθώς το ένα του πόδι είχε ακρωτηριαστεί, κρίθηκε αδύνατη η επανένταξή του στην κοινωνία, οπότε υιοθετήθηκε.

Το τρίποδο αδεσποτάκι βρήκε την αγάπη που του αξίζει

Όπως αναφέρει η ομάδα: «Οι εργαζόμενοι του καταστήματος Ζάρα της Καλαμάτας υιοθέτησαν εικονικά τον Τζακ μας τον τριποδάκο. Η χαρά μας ήταν μεγάλη όταν η υπεύθυνη του καταστήματος μας κάλεσε και μας ρώτησε με τι τρόπους θα μπορούσαν να βοηθήσουν το σύλλογό μας, καθώς είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι με τα ζώα και αναγνωρίζουν το έργο που προσφέρουμε! Έτσι κατέληξαν στην εικονική υιοθεσία… Κάθε μήνα δηλαδή ο κάθε υπάλληλος θα δίνει ένα μικρό ποσό και το σύνολο θα γίνεται τροφή του Τζακ ή ό,τι άλλο χρειαστεί… Η προσφορά δε θέλει μεγάλες τσέπες μα μεγάλη καρδιά και για ακόμα μια φορά μας το απέδειξαν νέοι εργαζόμενοι άνθρωποι».

ια την απώλεια του Γιάννη Φλωρινιώτη και το “μετά” μίλησε η σύζυγός του, Μάχη, στην εκπομπή “Super Κατερίνα”.

Η Μάχη Φλωρινιώτη αναφέρθηκε στην κατάσταση υγείας του το τελευταίο διάστημα και πόσο αρνητικός ήταν στο να πάει σε γιατρούς. Μετά από δική της επιμονή μπήκε στο “Σωτηρία”, όπου τελικά άφησε την τελευταία του πνοή.

Πώς θα μοιραστεί η περιουσία του Γιάννη Φλωρινιώτη

Η Μάχη Φλωρινιώτη αποκάλυψε: “Το μεσημέρι είναι η κηδεία και όλη η οικογένεια περνάει δύσκολα σήμερα. O Γιάννης δεν είχε κάνει διαθήκη, αλλά ουσιαστικά είχε μοιράσει την περιουσία του στα τρία μας παιδιά”.

Ο κύριος Σάββας Παπασάββας, είναι 68 ετών, με καθαρή ψυχή, κατάγεται από το Μέσα Χωριό, κάτοικος Γαλλίας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης με ειδικότητα στη Βιολογία, αποφάσισε να διασχίσει τρεις χώρες με το ποδήλατό του. Για ένα τάμα. Στη μνήμη του 23χρονου Κυπριανού Παπαϊωάννου, που έχασε τη ζωή του στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.

Ο κ. Παπασάββας πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη του ανθρώπου που μπορεί να πετύχει πολλά και να προχωρήσει τη ζωή του ακόμη και μέσα από συμπληγάδες πέτρες χάρη στη πίστη του αλλά και στην πνευματική ικανότητα του.

Ταξίδεψε από την Γαλλία εώς την Κύπρο με το ποδήλατο

Αυτό που τον ώθησε περισσότερο να τολμήσει αυτό το εγχείρημα και να ταξιδέψει από την Γαλλία στην Ελβετία, την Ιταλία στην Ελλάδα και ακολούθως στην Κύπρο, πέρα από ένα δικό του στοίχημα αντοχών, υπήρξε ο τραγικός θάνατος του νεαρού Κυπριανού.

Παρακολούθησε, όπως αφηγείται, τον τρόπο που ο ιερωμένος πατέρας του και όλη η οικογένεια του αντιμετώπισαν τον θάνατο του. «Με θεολογική αντιμετώπιση, είχαν προβεί σε μια ασυνήθιστη για τα θρησκευτικά δεδομένα της Κύπρου, εξόδιο ακολουθία, όλοι ήταν χαμογελαστοί αφού τον παρέδιδαν στην αγκαλιά του Θεού», όπως λέει. Αυτό τον ταρακούνησε συναισθηματικά και θαύμασε τη θεώρηση και ανάλυση του θανάτου εκ μέρους των δικών του ανθρώπων. Κι έκανε ένα τάμα. Αυτό το τόλμημα του ταξιδιού με ποδήλατο, διασχίζοντας τρείς χώρες, Ελβετία, Ιταλία και Ελλάδα με κατάληξη την Κύπρο να γίνει στη μνήμη αυτού του παλληκαριού αλλά και για την εκτίμηση αυτών γονέων του. Ο ίδιος ανέφερε ότι θα επιδιώξει να γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους.

Ξεκίνησε από το σπίτι του λοιπόν που βρίσκεται στη γαλλική πλευρά των Αλπεων, 10 χλμ από τη Γενεύη, πέρασε στην Ιταλία, πήρε το πλοίο από την Αγκόνα και έφτασε την Ελλάδα. Μέχρι την Αθήνα μετέβη με το ποδήλατο ενώ από την Αθήνα πήρε το πλοίο για την Κύπρο, τη Λεμεσό, και έφτασε στην Πάφο. Πέρασε μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες βροχές σε αρκετές περιπτώσεις από πολλές πόλεις, ποδηλατώντας.

Στο ταξίδι του με το ποδήλατο κουβαλούσε και τη σκηνή του αλλά και βολταϊκά για να φορτίζει το τηλέφωνο του. Ήθελε, όπως παραδέχτηκε, να το κάνει όσο πιο ανεξάρτητα μπορεί.

Το ταξίδι του εκτός από τον Κυπριανό που αγάπησε πολύ, χωρίς να τον γνωρίζει, το αφιέρωσε και στην μνήμη των Κυπρίων και Ελλήνων που κατά καιρούς επισκέπτονται την Ελβετία για χειρουργική επέμβαση καρδιάς και τυγχάνουν της στήριξης του. Κάποιοι τα κατάφεραν, κάποιοι όχι. Ακολούθως αναφέρθηκε και στην αγάπη και ευγνωμοσύνη που παίρνει από τα άτομα που στήριξε και τη δύναμη που του δίνουν.

Δύναμη ωστόσο του έδινε και το χτύπημα της καμπάνας σε κάθε εκκλησία που έβρισκε στο ταξίδι του. Ανέβηκε και κατέβηκε βουνά και πεδιάδες, πέρασε από την πόλη Forli της Ιταλίας που καταστράφηκε από τις πλημμύρες από μικρά χωμάτινα δρομάκια, από ποτάμια και λίμνες, από καταπράσινα λιβάδια γεμάτα κόκκινες παπαρούνες και πανέμορφα τοπία, καθώς και από μικρά κουκλίστικα αγροτόσπιτα. Συνάντησε και ανθρώπους που τον καθοδήγησαν πού να έβαζε τη σκηνή του για λίγη ξεκούραση τη νύχτα. Άλλοι πάλι του έφερναν λίγο νερό, σάντουιτς, λίγο τσάι και κάποιοι άλλοι λίγα φρούτα. Ανθρώπινες πράξεις που σημάδεψαν τη ζωή του.

Καθημερινά διέσχιζε 150 χιλιόμετρα την ημέρα. Αναχώρησε λοιπόν την ημέρα του Αγίου Κωνσταντίνου στις 21 Μαΐου και έφτασε στην Ελλάδα στις 30 Μαΐου. Από εκεί σε μιάμιση με δύο ημέρες έφτασε στην Αθήνα.

Στην Κύπρο θα συναντήσει τους φίλους του, αλλά επιθυμία του είναι να γνωρίσει και την οικογένεια του Κυπριανού.

Τρεις μήνες, έχουν συμπληρωθεί από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών που στοίχησε τη ζωή σε 57 ανθρώπους με τον 20χρονο Γεράσιμο, να παραμένει ακόμα στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου της Λάρισας.

Η κατάσταση της υγείας του

Σύμφωνα με πληροφορίες του ενθέτου Secret των Παραπολιτικών και του δημοσιογράφου, Βασίλη Βενιζέλου, ο Γεράσιμος είναι πιθανόν τις επόμενες ημέρες να μεταφερθεί σε κέντρο αποκατάστασης της Γερμανίας, και συγκεκριμένα στο Ανόβερο προκειμένου να συνεχίσει τη θεραπεία του. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, αίτημα είχε γίνει και σε ανάλογο κέντρο στην Ελβετία, το οποίο όμως δεν είχε γίνει δεκτό.

Σημειώνεται πως ο Γεράσιμος, που είναι ο μόνος επιζών από το πρώτο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας, συνεχίζει να δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, ενώ τις τελευταίες ημέρες, και κατά διαστήματα ανοίγει τα μάτια του, και σηκώνει έστω και λίγο τα χέρια του τα οποία και κινεί ελάχιστα.

Ο νεαρός, βρίσκεται σε μια αργή διαδικασία ανάκτησης της επικοινωνίας με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, με τους θεράποντες ιατρούς να είναι συνεχώς από πάνω του.