Τις δραματικές στιγμές που έζησε από τη φωτιά στη Ροδό αλλά και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον «Έλληνα ήρωα» που την έσωσε περιέγραψε με βίντεο που ανήρτησε στο TikTok η Έιμι από τη Βρετανία.
Όπως ακούγεται να λέει στο βίντεο τόσο η ίδια όσο και η οικογένεια της – ο σύζυγός της και η 11χρονη κόρη τους = «τρέξαμε για να σωθούμε» από τη μεγάλη φωτιά.
«Δεν μπορούσαμε να ανασάνουμε ούτε και να δούμε σωστά οπότε αρχικά μας πήγαν σε ένα άλλο ξενοδοχείο από αυτό που μέναμε» ξεκίνησε την περιγραφή της η γυναίκα από τη Βρετανία για όσα έζησε στη Ρόδο. «Ξαφνικά όμως η κατάσταση επιδεινώθηκε, το προσωπικό του ξενοδοχείου το έβαλε στα ποδία και είπε σε εμάς να κάνουμε το ίδιο».
Η ίδια εμφανίστηκε οργισμένη με την αεροπορική εταιρεία Jet2 υποστηρίζοντας ότι «δεν έκαναν τίποτα» και προσθέτοντας ότι «μας παράτησαν στο ξενοδοχείο για να πεθάνουμε».
Συεχίζοντας την περιγραφή των δραματικών στιγμών που βίωσε στη Ρόδο εξομολογήθηκε ότι «αυτο που σκεφτόμουν είναι πού θα πάω την κόρη μου για τις τελευταίες της στιγμές όταν η φωτιά θα μας φτάσει, τι θα της πω, ενώ παράλληλα έτρεχα για να σώσω τη ζωή της».
Όπως προσθέτει αν δεν ήταν ένας Έλληνας ήρωας που τους έβαλε στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, δεν θα τα είχαν καταφέρει. Με αυτό το φορτηγό ήταν, λέει η Έιμι, που έφτασαν σε μια παραλία από όπου τους απεγκλώβισαν πλωτά σκάφη.
«Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια την ευγνωμοσύνη μου για τον άνθρωπο αυτό. Έσωσε τις ζωές μας. Γλυτώσαμε από τον θάνατο μετά από 14 ώρες χάρη σε αυτόν τον Έλληνα. Του χρωστάμε τα πάντα. Το μικρό μου αγόρι θα έμενε χωρίς γονείς και μεγάλη αδερφή επδή η Jet2 δεν κατάφερε να μας προστατεύσει ως όφειλε» πρόσθεσε η Βρετανίδα μητέρα.
«Είμαι ευγνώμων για όλους τους Έλληνες που μας έσωσαν τις ζωές μας αλλά και για τη δύναμη που δείξαμε όλοι μας για να παλέφουμε για τις οικογένειές μας» κατέληξε η Έιμι.
Η απώλεια της Μαριάννας Βαρδινογιάννη αφήνει μεγάλο κενό για τους ανθρώπους που στάθηκε δίπλα τους όλα αυτά τα χρόνια, την οικογένεια, τους φίλους και τους συνεργάτες της.
Η Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO «έφυγε» σε ηλικία 80 ετών, φέρνοντας ανείπωτη θλίψη σε όσους τη γνώριζαν. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι από τους ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου που βρέθηκε πολλές φορές στο πλάι της στα πλαίσια του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».
Με μία κοινή τους φωτογραφία και ένα μακροσκελές μήνυμα, ο τραγουδιστής αποχαιρέτησε τη σπουδαία Ελληνίδα, γράφοντας:
«Η απώλεια της Μαριάννας Βαρδινογιάννη με συγκλόνισε…. Είναι μια δύσκολη στιγμή για μένα και μεγάλη μου τιμή που την γνώρισα..
Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO, ιδρύτρια και πρόεδρος του “Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια” το οποίο μετονομάστηκε σε “Ίδρυμα Μαριάννα Βαρδινογιάννη” και του συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο “ΕΛΠΙΔΑ” όπου έχω την τιμή να με έχει ανακηρύξει καλλιτέχνη – Πρεσβευτή. Ήταν φίλη, αγαπημένη συνοδοιπόρος, μελιστάλαχτη και συνάμα δυναμική προσωπικότητα. Ένας άνθρωπος γλυκός, αποφασισμένη να βοηθά τον συνάνθρωπο με αλτρουισμό. Μια γυναίκα γεμάτη συναισθήματα που σε κάθε μας κουβέντα ζούσε με την αγωνία στο πώς να βοηθήσει… Η ψυχή της ήταν μεγάλη και χωρούσε μέσα της όλο τον κόσμο και τα προβλήματα του… Ζούσε ενεργά στην κοινωνία και καταλάβαινε τον πόνο..
Ήταν απλή, προσεγγίσιμη. Θυμάμαι κάθε φορά που πηγαίναμε στα νοσοκομεία παίδων αλλά και σε όλες τις εκδηλώσεις στήριξης των παιδιών με καρκίνο την υποδέχονταν παιδικές αγκαλιές αλλά και οι αγκαλιές των γονιών που βοηθούσε. Κέρδισε την αγάπη και τον σεβασμό γιατί έβαζε σε προτεραιότητα το εσείς ξεπερνώντας χρόνια τώρα το εγώ! Διακριτική, χαμογελούσε κάθε φορά που βοηθούσε ακόμη κι ένα παιδί να κερδίσει τη μάχη. Η νίκη ήταν μεγάλη μου ψιθύριζε. Μου έλεγε «θυμάμαι είδες; Τα καταφέραμε αλλά έχουμε πολύ δουλειά ακόμη.. Μας έχουν ανάγκη κι εμείς όμως παίρνουμε αγάπη… έτσι δεν είναι;» και μου χαμογελούσε όλο νόημα και αποφασιστικότητα για το έργο που έγινε η ζωή της όλη….
Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη θα παραμείνει για πάντα στην καρδιά μου και υπόσχομαι να συνεχίσω ενεργά σε ότι με χρειαστεί ο Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο “ΕΛΠΙΔΑ” και να είμαι δίπλα τους.. Χάσαμε έναν υπέροχο άνθρωπο αλλά το έργο και το όραμα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη θα συνεχιστεί.. Σ’ευχαριστούμε για όλα.. Καλό ταξίδι».
Η Ζαφειρένια Τσιμπίνου, έχασε τον 22χρονο γιο της Νικο που ήταν φαντάρος, σε τροχαίο στην Κύμη.
Πιο συγκεκριμένα, στις 25/6/2023 και επιστρέφοντας από μπάνιο, ο νεαρός οδηγός κατευθυνόταν προς Αλιβέρι και στο ΙΧ επέβαιναν δύο φίλες και ένας φίλος του. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες έχασε τον έλεγχο του οχήματος και διασχίζοντας το αντίθετο ρεύμα καρφώθηκε σε μια κολόνα.
Η μητέρα του, με αφορμή τις 30 ημέρες από τον χαμό του γιου της, έγραψε σήμερα το παρακάτω συγκλονιστικό ποστ.
«Σαν να ζούσα ένα κακό όνειρο, εκείνο το βράδυ
θυμάμαι ότι ήταν ακατάστατο το σπίτι μας γιε μου, γιατί είχα αποφασίσει να περνώ καλά μαζί σας.. Γιατί ήσασταν πολύ χαρούμενοι..
Δεν θυμάμαι πολλά, θυμάμαι ότι δεν το πίστευα, δεν ήθελα και δεν μπορούσα να το καταλάβω. Ήρθε πάρα πολύς κόσμος στο σπίτι σου εκείνη την μέρα γιε μου, σου άρεσε πολύ όταν είχαμε κόσμο στο σπίτι. Νύσταζα πάρα πολύ, δεν ήθελα όμως να κοιμηθώ, γιατί δεν ήθελα να ξυπνήσω την επόμενη μέρα, την ημέρα της κηδείας σου. Δεν ήθελα να κοιμηθώ και να ξυπνήσω και να είναι είναι όνειρο όλο αυτό. Ξύπνησα το πρωί και ήταν ενα κακό όνειρο.
Ντύθηκα για την κηδεία σου.
Γιε μου, η εκκλησία ήταν γεμάτη. Δεν ξαναείδα ποτέ την εκκλησία με τόσο πολύ κόσμο. Εσύ ήσουν εκεί ξαπλωμένος ακόμη δεν το πίστευα. Πίστευα ότι θα σηκωθείς, ότι θα γίνει το θαύμα. Δεν μπορεί να πέθανες έτσι εύκολα, δεν μπορεί να μην υπάρχεις πια. Σου κρατούσα το χέρι, μα δεν μου το έσφιξες, δεν με κοιτούσες, δεν μου φώναξες «μαμά».
Όταν τελειώσαμε από την εκκλησιά και πήγαμε στο νεκροταφείο, πίστευα ακόμη ότι θα σηκωθείς. Όταν σε κατέβασαν στο χώμα όμως, άφησα να πάρεις μαζί σου την μισή μου καρδιά, το δικό μου κομμάτι που θα είναι πάντα δικό σου και την μισή μου ψύχη. Ήθελα να με θάψουν μαζί σου γιε μου… Ήθελα μόνο να ξαπλώσω διπλά σου, να μην είσαι
μόνος σου να σου κάνω παρέα εκεί που πας.
Έμεινα όμως πίσω, μισή και θα είμαι πάντα μισή, μέχρι να σε ξανασυναντήσω» ( ο Θεός να μου δώσει δύναμη γιε μου τώρα ζω για την αδερφή σου.. Ζω και αναπνέω μόνο για την αδερφή σου)
25/6/2023 ⛪⛪⛪ 25/7/2023
Βλέποντας ότι οι αστυνομικοί δεν συνοδεύονται από δικαστικό λειτουργό, ζήτησαν και από εκείνους να πληρώσουν το αντίτιμο- Η αστυνομία προχώρησε σε μία σύλληψη
Όχι μόνο διοργάνωσαν παράνομο πάρτι σε βίλα της Μυκόνου, αλλά ζήτησαν από τους αστυνομικούς, που πήγαν στο σημείο ύστερα από καταγγελία, να πληρώσουν και εκείνοι εισιτήριο για να περάσουν στο εσωτερικό της, παρόλο που φορούσαν στολή.
Στις δυο και μισή τα ξημερώματα της Τρίτης έγινε καταγγελία στην αστυνομία για διατάραξη ησυχίας, λόγω μουσικής, και οι ένστολοι προσεγγίζοντας πεζοί τον χώρο διαπίστωσαν μια ουρά περίπου εκατό ατόμων μπροστά σε ένα αυτοσχέδιο ταμείο να περιμένουν να πληρώσουν εισιτήριο, για να φορέσουν στο χέρι το «βραχιολάκι» και να περάσουν για να διασκεδάσουν.
Ο υπάλληλος, βλέποντας ότι οι αστυνομικοί δεν συνοδεύονται από δικαστικό λειτουργό, ζήτησαν και από εκείνους να πληρώσουν το αντίτιμο. Οι αστυνομικοί ζήτησαν τους ιδιοκτήτες της βίλας και εμφανίστηκε μια 28χρονη από την Κύπρο, ως υπεύθυνη, την οποία και συνέλαβαν. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία, περίπου διακόσια άτομα, τα οποία διασκέδαζαν, αποχώρησαν από τη βίλα.
Συγκλονιστικές δορυφορικές εικόνες από την τεράστια φωτιά στη Ρόδο καταγράφει η ευρωπαϊκή υπηρεσία διαχείρισης εκτάκτων καταστάσεων «Copernicus».
Σύμφωνα με αυτά, μέχρι και την Κυριακή (23/7) είχαν καεί 114.140 στρέμματα στο Νησί των Ιπποτών, αριθμός που δυστυχώς αυξάνεται σημαντικά σήμερα Δευτέρα, με τις αναζωπυρώσεις σε πολλές περιοχές.
Ο «Copernicus» έδωσε στη δημοσιότητα δορυφορική φωτογραφία από τη φωτιά στη Ρόδο που δείχνει την καταστροφή και τον καπνό που έχουν προκληθεί από την πυρκαγιά.
Βασίλης Παλαιοκώστας: Είναι ο πλέον επικηρυγμένος καταζητούμενος στην Ευρώπη.
Οι αποδράσεις του και οι απαγωγές του έμειναν στην ιστορία. Πού βρίσκεται σήμερα ο Βασίλης Παλαιοκώστας;
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας βρίσκεται στις λίστες με τους πιο καταζητούμενους κακοποιούς της Ιντερπόλ, και είναι επικηρυγμένος για 1.000.000 ευρώ, ποσό πολύ μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλο καταζητούμενο στη λίστα αυτή, ακόμα και από αυτούς που κατηγορούνται για δολοφονίες.
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας γεννήθηκε το 1966 στο Μοσχόφυτο Τρικάλων. Σε συνεργασία με τον αδερφό του, Νίκο Παλαιοκώστα, πραγματοποίησαν ληστείες κοσμηματοπωλείων, τραπεζών καθώς και απαγωγές.
Το BBC το 2014 είχε αφιέρωμα στο “BBC News Magazine profile”, για τον Βασίλη Παλαιοκώστα με τίτλο “The Uncatchable” («Ο άπιαστος»).
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας συνεχίζει να είναι ελεύθερος μετά την θεαματική του απόδραση. Μόλις πέρυσι εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Μια φυσιολογική ζωή – Δράσεις και αποδράσεις ενός επικηρυγμένου» από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.
Στο βιβλίο αυτό, ο Παλαιοκώστας αποδέχεται τις ευθύνες για τα εγκλήματα που έχει κάνει δίνοντας και τις ανάλογες αιτιολογίες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ταυτόχρονα αποποιείται την ευθύνη που του έχει αποδώσει η Ελληνική Αστυνομία για πληθώρα εγκλημάτων αναφέροντας φυσικά και τις ανάλογες αποδείξεις. Άλλωστε, στις συνειδήσεις αρκετών ανθρώπων ο Βασίλης Παλαιοκώστας, δεν έμεινε ως εγκληματίας αλλά ως λαϊκός ήρωας. Και αυτό γιατί βασικός άξονας των ενεργειών του, όπως υποστήριζε, ήταν το να κλέψει από όσους έχουν περίσσευμα και να δώσει σε όσους δεν είχαν τα βασικά.
Τα νεανικά χρόνια
Από πολύ νεαρή ηλικία ο Βασίλης Παλαιοκώστας άρχισε να εργάζεται. Δούλεψε για περίπου δύο χρόνια σε ένα τυροκομείο. Σύμφωνα με πληροφορίες του πατέρα του, ο Βασίλης ήταν ήσυχος και εσωστρεφής. Ωστόσο, μέσα σε αυτή την ησυχία και την εσωστρέφεια δημιουργήθηκε και μεγάλωνε όλο και περισσότερο ένα αίσθημα αδικίας που θα έπληττε στη συνέχεια την τάξη που πλουτίζει εις βάρος άλλων.
Έτσι, κάποια στιγμή αναπόφευκτα, αποφάσισε να στραφεί εναντίον αυτής της τάξης. Τη δεκαετία του 1980 μαζί με τον αδερφό του, που προέρχονταν από ένα ανεπιτυχές πέρασμα στα καράβια ως εργάτης, γνωρίζουν και ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον διαβόητο εκείνη την εποχή, Κώστα Σαμαρά. Ο Κώστας Σαμαράς ήταν ένας μορφωμένος άνθρωπος που στη συνέχεια σχεδίασε με λεπτομέρεια τις ληστείες που ακολούθησαν.
Η δεκαετία του 1990
Η δεκαετία του 1990 διακρίνεται από το ανθρωποκυνηγητό που ακολούθησε και από ένα συνεχές παιχνίδι γάτας και ποντικιού ανάμεσά στις αρχές και τον ίδιο. Τον Απρίλιο του 1990 ο Παλαιοκώστας συνελήφθη ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει τον αδερφό του να δραπετεύσει από τη φυλακή οδηγώντας ένα κλεμμένο όχημα. Η προσπάθεια του δεν πέτυχε και έτσι φυλακίστηκε και ο ίδιος στις φυλακές της Χαλκίδας. Από εκεί όμως δραπέτευσε τον Ιανουάριο του 1991 με ένα αυτοσχέδιο σχοινί από δεμένα σεντόνια. Ο αδερφός του Νίκος, αν και είχε καταδικαστεί για πληθώρα ληστειών, αποφυλακίζεται με εγγύηση. Τα δυο αδέρφια θα δημιουργήσουν μια ομάδα που θα απαρτίζεται από τους ιδίους, τον Κώστα Σαμαρά, τον Μιχάλη Μακρυγιάννη και τον Παύλο Κερεμίδη.
Ο στόχος πλέον θα προσανατολιστεί στις τράπεζες οπού τα ποσά είναι ιλιγγιώδη. Η ομάδα διαπράττει 16 καταγεγραμμένες ληστείες σε πανελλαδικό επίπεδο. Τον Ιούνιο του 1992, οι ληστές σχεδίαζαν ένα τολμηρό εγχείρημα στην Καλαμπάκα, όταν αποφάσισαν να χτυπήσουν μια τράπεζα. Η τράπεζα ήταν σε πολύ μικρή απόσταση από το αστυνομικό τμήμα και οι ληστές είχαν σκοπό φυσικά να γελοιοποιήσουν τους αστυνομικούς.
Οι ληστείες τραπεζών
Το πιο «δυνατό» χτύπημα των αδελφών Παλαιοκώστα ήταν μία επίθεση που έγινε τον Ιούνιο του 1992 σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Καλαμπάκα με λεία 125.000.000 δραχμές. Τα πολλά χρήματα του έδωσαν το περιθώριο να βρίσκει καλύτερη κάλυψη και να ικανοποιεί χρηματικά τα άτομα που τον βοηθούσαν. Οι ληστείες του όσο περνούσε ο καιρός ήταν όλο και καλύτερα οργανωμένες. Στην Καλαμπάκα οι δράστες μπλόκαραν το περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ. τοποθετώντας μπροστά και πίσω του οχήματα, ενώ κατά την καταδίωξή τους από αστυνομικούς πετούσαν χαρτονομίσματα.
Η απαγωγή Χαΐτογλου
Το 1995 ο Βασίλης Παλαιοκώστας οργάνωσε την απαγωγή του επιχειρηματία Αλέξανδρου Χαΐτογλου. Ο όμηρος κρατήθηκε για τέσσερις ημέρες. Η οικογένειά του έδωσε τα λύτρα και ο επιχειρηματίας αφέθηκε ελεύθερος στην Καρδίτσα. Και ενώ ο Βασίλης Παλαιοκώστας είχε έρθει αρκετές φορές τετ α τετ με αστυνομικούς και πάντα κατάφερνε να διαφύγει, ένα τροχαίο ατύχημα το Δεκέμβριο του 1999 τον οδήγησε στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ. Στο αυτοκίνητό του βρέθηκαν τότε πιστόλια, χειροβομβίδες, πολυβόλα και ασύρματοι για να ακούει τα σήματα των αστυνομικών .Ένα χρόνο αργότερα, το 2000, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 25 ετών για την απαγωγή Χαΐτογλου.
Το χρονικό της απαγωγής
Τον παρακολουθούν και μαθαίνουν την καθημερινή διαδρομή που ακολουθεί από το σπίτι του αφήνοντας πρώτα τα παιδιά του στο σχολείο τους για να μεταβεί μετά στην δουλειά του.
Ήταν μέσα Δεκέμβρη, ένα πρωί με παγωνιά, όταν ο επιχειρηματίας μπήκε στο στενό χαλικόδρομο που οδηγούσε στην εθνική οδό, έχοντας μπροστά του τον Νίκο Παλαιοκώστα να προπορεύεται και τον Βασίλη, να περιμένει σε προκαθορισμένο σημείο μεταμφιεσμένος, με ένα Μπράουνινγκ γεμάτο και δύο εφεδρικούς γεμιστήρες.
«Ο Νίκος σαν καλός οδηγός που σέβεται τον ΚΟΚ, σταμάτησε στη διαστάυρωση να ελέγξει την κίνηση. Ο Χαϊτογλου σαν νομοταγής πολίτης σταμάτησε πίσω από το προπορευόμενο Ραβ. Η πόρτα του συνοδηγού του Όπελ (σ.σ. το αυτοκίνητο του επιχειρηματία) σχεδόν με ακουμπούσε. Την άνοιξα σαν να μην συμβαίνει κάτι. Κάθισα στην θέση του συνοδηγού, πάλι σαν να μην συμβαίνει κάτι! Όμως είχα ήδη το Μπράουνινγκ στο δεξί μου χέρι και του το κόλλησα στα πλευρά.
-Κάνε ότι σου λέω γιατί θα σε εκτελέσω επί τόπου.
Πανικοβλήθηκε. Προσπάθησε να βγάλει τη ζώνη. Τον χτύπησα με την αριστερή παλάμη στο στήθος. Γραπώνοντας ταυτόχρονα τα πέτα του μπουφάν και του πουκαμίσου του, τα πίεσα με δύναμη στο λαιμό του.
-Μην τολμήσεις χλεχλέ! Θα σε σκίσω! Παραδόθηκε».
Οι δύο απαγωγείς βάζουν τον επιχειρηματία στο πίσω μέρος του τζιπ, αφού πρώτα αρνούνται να πάρουν τα δύο εκατομμύρια δραχμές που κουβαλάει στον χαρτοφύλακά του, τα οποία τους προσφέρει.
Η πρώτη επικοινωνία του απαχθέντα με την οικογένειά του θα γίνει λίγη ώρα αργότερα μέσω κινητού τηλεφώνου, όταν ενημερώνει τον αδερφό του Κώστα ότι είναι όμηρος.
Του ζητάει να τηρήσει πιστά τις οδηγίες που θα πάρει και να μην επικοινωνήσει με την αστυνομία και όταν εκείνος το πράτει προσπαθεί αφελώς να αποκτήσει μια κάποια οικειότητα με τα δύο αδέρφια.
«Ξέρεις, επειδή είμαι πρόεδρος του Ηρακλή γνωρίζω πολλούς ανθρώπους της νύχτας» ξεκινάει να λέει αλλά δεν τελειώνει την φράση του, αφού ο Νίκος τον αποστομώνει.
«Εμείς φαντασμένε, δεν είμαστε της νύχτας, είμαστε της μέρας: Δεν έχεις να κάνεις ούτε με μπράβους, ούτε με φίλαθλους, έχει να κάνεις με επαγγελματίες. Ανάλογα να φέρεσαι».
Κατά την διάρκεια της διαδρομής ο Χαϊτογλου δεν αισθάνεται καλά και τα δύο αδέρφια σταματούν το αυτοκίνητο σε μια φυσική καβάντζα, του μιλούν ήρεμα και τον ηρεμούν, λέγοντας του: «Όποια κι αν είναι η εξέλιξη, γίνει δεν γίνει η δική μας δουλειά, εσύ θα πας σπίτι σου».
Όταν ξεκίνησαν να ταξιδεύουν πάλι, ο επιχειρηματίας ήταν πολύ πιο ήρεμος παρόλο που πέρασε το πρώτο βράδυ δεμένος μέσα στο αυτοκίνητο πάνω στο οροπέδιο ενός χιονισμένου βουνού.
Μετά από λίγα 24ωρα ξημερώνει μια Δευτέρα αλλιώτικη από τις άλλες, αφού τα αδέρφια πρόκειται να παραλάβουν τα τρία εκατομμύρια γερμανικά μάρκα και ακολούθως να απελευθερώσουν τον επιχειρηματία.
Ο Νίκος που χειρίζεται την επαφή με την οικογένεια μιλάει στο κινητό μακριά από τον αδερφό του και τον επιχειρηματία, επειδή ο τελευταίος στρεσάρεται.
Μόλις κλείνει το τηλέφωνο ανακοινώνει ότι τελικά δέχθηκε τα λύτρα να είναι διακόσια εβδομήντα εκατομμύρια δραχμές, λιγότερα δηλαδή από το ποσό που είχε συμφωνηθεί.
Ο Βασίλης γίνεται έξαλλος γι’ αυτή την υποχώρηση και κυρίως επειδή ο αδερφός του συμφώνησε χωρίς πρώτα να το συζητήσει μαζί του, αλλά τελικά ηρεμούν.
Ο Κώστας Χαϊτογλου έφτασε στη Λαμία γύρω στις εννιά η ώρα το βράδυ, ακολούθησε το δρόμο προς την Άμφισσα, πέρασε το πρώτο βενζινάδικο, έστριψε δεξιά στον πρώτο χωματόδρομο όπως του είχαν πει οι απαγωγείς και μετά από πενήντα μέτρα έφτασε στο γεφυράκι που θα άφηνε τα λύτρα.
Μόλις έφυγε ο Νίκος και οι Βασίλης πήραν τα χρήματα και κατεθύνθηκαν με προεπιλεγμένο δρομολόγιο προς την Καρδίτσα.
«Μπήκαμε στην πόλη της Καρδίτσας και αφήσαμε τον Αλέκο στο ΚΤΕΛ της πόλης. Ήταν φανερά χαρούμενος, μας αποχαιρέτησε δια ασπασμού πετώντας το πλέον αμίμητο: «Παιδιά, αν δεν κόστιζε τόσο πολύ θα ήθελα μια ακόμη περιπέτεια».
Ο Βασίλης του απάντησε άμεσα: «Μην ανησυχείς, κάνουμε σκόντο».
Η απαγωγή του Γιώργου Μυλωνά
Το καλοκαίρι του 2008 ο Βασίλης Παλαιοκώστας οργανώνει την απαγωγή του πρόεδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), Γιώργου Μυλωνά, στη Θεσσαλονίκη. Τα λύτρα που ζητήθηκαν ήταν 12 εκατομμύρια ευρώ. Ο Παλαιοκώστας συνελήφθη και πάλι, καταδικάστηκε αλλά κατάφερε ξανά να αποδράσει με ελικόπτερο το Φεβρουάριο του 2009 από τις φυλακές Κορυδαλλού.
Το χρονικό της απαγωγής
Ήταν ένα βράδυ που επέστρεφαν από μια εκδήλωση στην νέα τους κατοικία και όταν έφτασαν ο Παλαιοκώστας και οι συνεργοί του ανέλαβαν δράση.
«Τον τσάκωσα από το μπράτσο και σπρώχνοντάς τον στο πίσω κάθισμα του είπα με φωνή που δεν επιδέχεται παρερμηνείες.
-Έλα Μυλωνά…Πάμε μια βολτίτσα»
Παρά το αρχικό σοκ και την απορία του ο βιομήχανος ακολουθεί τελικά την μοίρα του, οδηγώντας ο ίδιος το αυτοκίνητό του, αφού ο Παλαιοκώστας δεν μπορούσε να το βάλει μπροστά.
Λίγη ώρα μετά εγκαταλείπουν το αυτοκίνητο και ένας από την ομάδα ειδοποιεί την σύζυγο του επιχειρηματία που θα την βρει, μαζί με τα αιτήματα των απαγωγέων.
Στο δρόμο ο Μυλωνάς ηρεμεί κάπως και αρχίζει τις ερωτήσεις.
-Γιατί εμένα βρε παιδιά και όχι κάποιον άλλον;
-Σε είδαμε αλευρωμένο και σε περάσαμε για Μυλωνά, τον πείραξα.
-Όχι, αλήθεια ρωτάω για τα κίνητρα, μήπως μπορώ να βοηθήσω, επέμεινε
-Μην ανησυχείς, θα βοηθήσεις με τα λεφτά σου Γιώργο.
Ο Παλαιοκώστας οδηγεί τον επιχειρηματία σε μια αποθήκη, η οποία έχει διαμορφωθεί σαν σπίτι και οι επόμενες μέρες κυλούν ήσυχα, αφού ο απαχθείς δεν τους δημιουργεί προβλήματα.
Τα λύτρα θα παραδοθούν από την σύζυγο του Μυλωνά, Νέλλη η οποία λαμβάνει συγκεκριμένες οδηγίες από τους απαγωγείς, τις οποίες αφήνουν σε μια πυροσβεστική φωλιά έξω από την κατοικία του ζεύγους.
Την πρώτη φορά εξαιτίας ενός λάθους η παράδοση δεν γίνεται, την δεύτερη όλα θα πάνε καλά και τα λύτρα θα φτάσουν στα χέρια του επονομαζόμενου και Ρομπέν των φτωχών.
Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα. Αντί για τριάντα εκατομμύρια ευρώ το ποσό είναι δέκα εκατομμύρια οχτακόσιες χιλιάδες ευρώ και συνοδεύεται από ιδιόχειρη επιστολή της Νέλλυς Μυλωνά με εξηγήσεις.
Ο Παλαιοκώστας σκέφτηκε πολύ και συζήτησε με τον ίδιο τον Μυλωνά που του είχε πει να μην περιμένει πάνω από δέκα εκατομμύρια γιατί όλα τα κέρδη επενδύονταν στην επιχείρηση.
Την επόμενη μέρα είχε έρθει η ώρα της απόφασης.
-Μυλωνά…Θα σου κάνω μια ερώτηση κι από την απάντηση που θα δώσεις θα κριθεί η ζωή σου. Θες να πεθάνεις ή να πας σπίτι σου;
Φωτίστηκε το πρόσωπό του…κατάλαβε.
-Να πάω σπίτι μου βρε παιδιά…
Λίγες ώρες αργότερα, στη περιοχή των Γιαννιτσών, ο Παλαιοκώστας έβγαλε το κάλυμμα των ματιών από τον επιχειρηματία, του έδωσε ένα κλειδί αυτοκινήτου και του είπε:
-«Ακολούθα τον χωματόδρομο χωρίς να κοιτάξεις πίσω σου. Στο τέρμα του δρόμου θα βρεις ένα αυτοκίνητο να πας σπίτι σου» και καταλήγει γράφοντας: «Εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας».
Οι τέσσερις κινηματογραφικές αποδράσεις
Ο Βασίλης Παλαιοκώστας είναι ο καταζητούμενος που έγινε «θρύλος» από τις ληστείες, τις απαγωγές και κυρίως από τις τέσσερις κινηματογραφικές αποδράσεις που έχουν γραφτεί στο «βιογραφικό» του. Η ικανότητά του να μεταμφιέζεται, να μπορεί να κρύβεται κάτω από τη… μύτη των Αρχών και να συνεχίζει τη ζωή του έχοντας κατά περιόδους εκατοντάδες αστυνομικούς να τον αναζητούν, έχει γιγαντώσει όλα αυτά τα χρόνια τη φήμη του. Τα κλιμάκια που είχαν σχηματιστεί από την Ασφάλεια με αποκλειστικό σκοπό τον εντοπισμό του δεν κατάφεραν να βρουν τα ίχνη του, χωρίς όμως να έχει εγκαταλειφθεί η προσπάθεια των Αρχών.
Στις 4 Ιουνίου του 2006, ένα ελικόπτερο που εκτελούσε αερομεταφορές αναψυχής για λογαριασμό της ελληνικής εταιρείας ενοικίασης Airlift απογειώνεται με δυο επιβάτες. Ο ένας από αυτούς, λίγα λεπτά αργότερα, σημαδεύει τον πιλότο με ένα όπλο. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Νίκος Παλαιοκώστας και είχε ως γνώμονα να βοηθήσει τον αδερφό του να δραπετεύσει.
Εντός ολίγων λεπτών, το ελικόπτερο βρίσκονταν πάνω από τις φυλακές Κορυδαλλού. Οι φρουροί υπέθεσαν ότι πρόκειται για μια επιθεώρηση, παρόλο που δεν είχαν ενημερωθεί για κάτι τέτοιο. Καθώς το ελικόπτερο πλησίαζε, ο πιλότος φώναξε προς τους φρουρούς ότι οι επιβάτες είναι οπλισμένοι. Σύντομα οι φύλακες αντιλήφθηκαν τι γινόταν, όμως ήταν ήδη αργά. Η επιχείρηση είχε ξεκινήσει και σύντομα οι Βασίλης Παλαιοκώστας και Αλκέτ Ριζάι έτρεχαν προς το ελικόπτερο. Οι φύλακες, ανήμποροι να αποτρέψουν την απόδραση, παρακολουθούσαν την εξέλιξη της. Ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ο Αλκέτ Ριζάι ήταν ξανά ελεύθεροι.
Μετά από την κινηματογραφική αυτή απόδραση, ο Αλκέτ Ριζάι και ο Νίκος Παλαιοκώστας συνελήφθησαν αρκετά γρήγορα. Ο Βασίλης ωστόσο έμεινε ελεύθερος και συνέχισε να δρα. Στις 9 Ιουνίου του 2008 απήγαγε τον Γιώργο Μυλωνά, έναν δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα αλουμινίου που είχε εξοργίσει το λαό με τις πρακτικές που ακολουθούσε. Ο επιχειρηματίας κρατήθηκε από τον Παλαιοκώστα σε σπίτι – κρησφύγετο στη Σουρωτή για δύο εβδομάδες περίπου. Για να τον αφήσει ελεύθερο, ζήτησε πάνω από δέκα εκατομμύρια ευρώ.
Όταν πήρε αυτό το ποσό, άφησε τον Μυλωνά να φύγει ελεύθερο χωρίς να του κάνει κανένα κακό. Όπως και στην περίπτωση του Χαΐτογλου, έτσι και ο Μυλωνάς είπε ότι οι απαγωγείς του ήταν ευγενικοί και του φέρονταν καλά. Δήλωσε μάλιστα ότι ο Παλαιοκώστας του αγόραζε και εφημερίδα. Λίγες μέρες αργότερα, οι αρχές κατάφεραν να εντοπίσουν τον δράστη στο σπίτι όπου είχε κρατηθεί ο βιομήχανος. Έτσι, στις 2 Αυγούστου του 2008 μία ομάδα ειδικών δυνάμεων τον συνέλαβε. Ο Παλαιοκώστας είχε πιαστεί ξανά από τις ελληνικές αρχές και το αίσθημα δικαιοσύνης της Ελληνικής Αστυνομίας είχε αποκατασταθεί, προσωρινά ωστόσο.
Η μεγάλη απόδραση: Τhe sequel
Κατά την προδικαστική του ακρόαση στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2009, συγκεντρώθηκαν πολλοί άνθρωποι έξω από το δικαστήριο υποστηρίζοντας τον Παλαιοκώστα. Αγρότες, φοιτητές και αναρχικοί φώναζαν για «Λευτεριά στον Παλαιοκώστα». Ο ίδιος δήλωνε στο δικαστήριο «Έπαιξα και έχασα, η αστυνομία νίκησε». Έτσι, στάλθηκε πίσω στις φυλακές Κορυδαλλού μέχρι τη δίκη του, παρέα με τον Αλκέτ Ριζάι. Πολλοί ήταν αυτοί που πίστεψαν αυτή τη δήλωση και θρήνησαν το τέλος της αξιοσημείωτης πορείας του Βασίλη Παλαιοκώστα. Ωστόσο ο ίδιος δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Στις 22 Φεβρουαρίου του 2009, μια μέρα πριν ξεκινήσει η δίκη του, ο Βασίλης Παλαιοκώστας δραπετεύει ξανά από τις φυλακές Κορυδαλλού. Στο πλευρό του είναι και πάλι ο Αλκέτ Ριζάι και το μέσο της απόδρασης είναι και πάλι το ελικόπτερο. Αυτή τη φορά, μια γυναίκα είχε επιβιβαστεί σε ένα ενοικιαζόμενο ελικόπτερο της Interjet. Υπό την απειλή μια χειροβομβίδας, οδήγησε τον πιλότο στη φυλακή. Η γυναικά αυτή ήταν η σύντροφος του Ριζάι, Σούλα Μητροπία.
Στις 15:50, ένα ελικόπτερο προσγειώθηκε στην οροφή της πτέρυγας, και η Μητροπία έριξε ένα σχοινί προς το μέρος των Ριζάι και Παλαιοκώστα. Το ελικόπτερο απογειώθηκε και η απόδραση είχε στεφθεί με επιτυχία για ακόμα μια φορά. Οι κρατούμενοι που παρακολουθούσαν από την φυλακή πανηγύριζαν και οι φύλακες είχαν μείνει για ακόμα μια φορά εκτεθειμένοι.
Οι αλλαγές στην εμφάνιση και οι φήμες για πλαστικές
Οι αλλαγές στην εμφάνισή του έγιναν αντιληπτές στις 6 Φεβρουαρίου 2011, σε καφετέρια του Αγίου Στεφάνου Αττικής. Ο διαβόητος κακοποιός, φανερά αδυνατισμένος με αρκετά αλλοιωμένα χαρακτηριστικά προσώπου, ίσως με πλαστική επέμβαση και προσθετική μαλλιών, φαινόταν να αγοράζει δύο καφέδες, πρόχειρο φαγητό, μερικές εφημερίδες και να επιβιβάζεται ξανά σε σκούρο αυτοκίνητο μάρκας AUDI A4, που το οδηγούσε ένας ψηλός και ξανθός άνδρας.
Σχεδόν μία ώρα αργότερα φέρεται να ήρθε αντιμέτωπος με περιπολία του Τμήματος Ασφαλείας Λιβαδειάς στην περιφερειακή οδό Λιβαδειάς – Αράχωβας. Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης, ένα από τα δύο άτομα που επέβαιναν στο ύποπτο όχημα, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, βγήκε από το αυτοκίνητο, γονάτισε και πήρε θέση σκοπευτή. Στη θέα του περιπολικού και από απόσταση περίπου 100 μέτρων άρχισε να πυροβολεί. Μία από τις σφαίρες τραυμάτισε στο μηρό έναν από τους αστυνομικούς.
Λίγο αργότερα το συγκεκριμένο αυτοκίνητο βρέθηκε εγκαταλελειμμένο έξω από τη Χαιρώνεια Βοιωτίας. Είχε υποστεί μηχανική βλάβη. Κάποιοι πολίτες μάλιστα προθυμοποιήθηκαν να τους βοηθήσουν, με τον Παλαιοκώστα να τους λέει ότι έχει καλέσει… οδική βοήθεια. Πήραν δύο ορειβατικούς σάκους και έφυγαν με τα πόδια. Στο εσωτερικό του οχήματος βρέθηκαν, σύμφωνα με την Αστυνομία, αποτυπώματα του Βασίλη Παλαιοκώστα. Από τη Χαιρώνεια οι δράστες άρπαξαν ένα μπλε αυτοκίνητο, που βρήκαν με τα κλειδιά στη μίζα, έξω από ένα καφενείο. Και αυτό το όχημα βρέθηκε σχεδόν ενάμιση μήνα αργότερα, μετά από τηλεφώνημα, στην περιοχή Αγία Τριάδα Μαραθώνα Αττικής.
Πού εικάζεται πως βρίσκεται σήμερα
Ο «βασιλιάς των Ορέων», ο σύγχρονος Γιαγκούλας ή ο Έλληνας φαντομάς, όπως συχνά αποκαλείται ο Βασίλης Παλαιοκώστας φαίνεται πως «συνταξιοδοτήθηκε» και αφοσιώθηκε στην οικογένεια, μεγαλώνοντας τον γιο του! Μπορεί λιτοί και δεμένοι στην Ελλάδα να ψάχνουν ένα του σημάδι, ωστόσο τα ίχνη του νούμερο ένας καταζητούμενου στη χώρα έχουν χαθεί ολοσχερώς από τότε που το έσκασε με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού μαζί με τον Αλβανό βαρυποινίτη Αλκέτ Ριζάι!
Σύμφωνα με την Espresso, ο «μετρ» των αποδράσεων φαίνεται πως έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την παρανομία, προκειμένου να απολαύσει μια ήρεμη και γαλήνια οικογενειακή ζωή! Άλλωστε έχουν περάσει και τα χρόνια… και είναι μεγάλος ο κ.Παλαιοκώστας για χολιγουντιανές αποδράσεις, ληστείες και καταδιώξεις!
Μάλλον ο Βασίλης Παλαιοκώστας γοητεύεται πλέον και θέλει να ζει περιπέτειες με τον γιο του, τον οποίο και απέκτησε με μια αλλοδαπή από τη Βόρεια Ευρώπη! Η Ασφάλεια Αττικής πάντως εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά την υπόθεση και σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχει σαφείς ενδείξεις πως ο 47χρονος έπειτα από την τελευταία συνάντηση που είχε με τους αστυνομικούς στο Αλεποχώρι, τον χειμώνα του 2009, φρόντισε να το σκάσει από τη χώρα, κλείνοντας όμως έναν τελευταίο λογαριασμό , που ουσιαστικά έριξε την Αντιτρομοκρατική στο κατόπι του. Εκείνον τον χειμώνα, το αποτύπωμα του «Έλληνα φαντομά» είχε βρεθεί στον φάκελο βόμβα που είχε αποσταλεί τον Φεβρουάριο του 2009 στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης με αποδέκτη τον τότε υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Ο φάκελος για όσους δεν θυμούνται, εξερράγη στα χέρια του υπασπιστή του υπουργού με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο του.
Το ερώτημα που προσπαθούν σήμερα να απαντήσουν οι άντρες της αντιτρομοκρατικής και της ασφάλειας είναι ένα: Βουλγαρία ή Ολλανδία;; Σε μια από αυτές τις χώρες πιστεύει η αστυνομία πως ζει ο Βασίλης Παλαιοκώστας μαζί με την οικογένεια του! Οι μεν πρώτοι θεωρούν ότι ο δάσκαλος των αποδράσεων βρίσκεται στην Ολλανδία , ενώ οι δεύτεροι πιστεύουν ότι ο Βασίλης Παλαιοκώστας κινείται κάπου στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στην Βουλγαρία!
Ντρέπομαι πολύ γι’ αυτό που έκανα αλλά δεν είχα άλλη επιλογή.
Έμεινα χήρα με δύο μικρά παιδιά όταν ο άντρας μου σκοτώθηκε σε τροχαίο. Μετά από 6 μήνες, στο σούπερ μάρκετ που εργαζόμουν με έκαναν 6ωρη αντί για 8ωρη και μετά από λίγο καιρό 4ωρη. Είπα δόξα Το Θεό που δεν με απέλυσαν και ας μου έκοψαν τον μισθό στα δύο, τουλάχιστον να τρώνε τα παιδιά μου και εγώ ας μην έτρωγα. Όμως ένα χρόνο μετά η ιδιοκτήτρια μας έδιωξε γιατί ήθελε το σπίτ για την κόρη της. Βρέθηκα στο δρόμο σε μια εποχή που τα ενοίκια είχαν διπλασιαστεί. Νοικιάσαμε την πρώτη γκαρσονιέρα που βρήκαμε μπροστά μας και εγώ άρχισα να καθαρίζω και σπίτια όταν δεν δούλευα στο σούπερ μαρκετ για να μπορέσουμε να ζούμε.
Δυστυχώς από το σούπερ μάρκετ με απέλυσαν λόγω περικοπών. Είχα πλέον μόνο τα σπίτια που καθάριζα αλλά ίσα που έφταναν για το ενοίκιο. Φώτα; Νερά; Φαγητό; Φροντιστήρια των παιδιών; Πώς; Μια μέρα έπιασα τον ιδιοκτήτη και του είπα πως θα του καθυστερούσα λίγο το ενοίκιο. Το ίδιο έγινε και τον επόμενο μήνα. Τον μεθεπόμενο, μου έκανε νύξη να τα βρούμε…αλλιώς. Θύμωσα, νευρίασα, είπα θα φύγω, πώς τολμούσε. Κι όμως δεν έφυγα. Έκατσα και έκανα ό,τι μου είπε. Συμφώνησα. Για τα παιδιά μου, για εμένα, για να μην πεθάνουμε στον δρόμο.
Πολλά βράδια παρακάλεσα τον άντρα μου να με πάρει μαζί του να μην τυρρανιέμαι. Πολλές φορές ντράπηκα για το ψωμί που αγόραζα και για το κολατσιό των παιδιών γιατί ήξερα ότι ήταν χρήματα που δεν είχαν βγει σωστά. Μα τί να έκανα; Μπορούσα να κάνω αλλιώς;
Βρες μια δουλειά σου λένε. Πούν’τη; Έτσι εύκολα βρίσκονται οι δουλειές; Είχα τα σπίτια που καθάριζα αλλά τί να σου κάνουν 300ευρώ το μήνα; Πώς να ζήσεις; Και μέχρι να βρεις δεύτερη δουλειά τί τρως και πώς πληρώνονται οι λογαριασμοί;
Πολλές φορές με ρώτησαν τα παιδιά μου τί έλεγα με τον σπιτονοικοκύρη, ποτέ δεν τους είπα. Ούτε σήμερα 10 χρόνια μετά, είπα ποτέ τίποτα σε κανέναν. Τα αγόρια μου είναι τώρα φαντάροι, δεν γνωρίζουν ούτε θα μάθουν ποτέ. Η ιστορία αυτή κράτησε ενα χρόνο ώσπου βρήκα δεύτερη δουλειά και μέσα σε ένα βράδυ πήρα τα παιδιά και τα πράγματά μας, άλλαξα τηλέφωνο και εγκατέλειψα εκείνο το σπίτι. Μια φορά πρόπερσι τον είδα τυχαία στον δρόμο, ευτυχώς δεν με γνώρισε. Μου ήρθε μια αηδία. Δεν τον κατηγορώ όμως. Ό,τι έγινε ήταν με τη συναίνεσή μου. Μπορούσα να αρνηθώ με όλες τις συνέπειες.
Εκείνη η ιστορία, με έμαθε να μην κρίνω κανέναν. Κάθε άνθρωπος έχει λόγο γι αυτά που κάνει και γι’ αυτά που δεν κάνει. Έστω κι έτσι, με βοήθησε Ο Θεός να μην πεθάνουμε στον δρόμο. Και μόνο Εκείνος θα με κρίνει.
Η γυναίκα μου έχει εξωσυζυγική σχέση εδώ και ένα χρόνο. Ένας χρόνος μαρτυρικός, ένας χρόνος θάνατος για μένα. Δεν είναι απλά ένα πήδημα. Τον αγαπά, τον θέλει, κάνει όνειρα για κοινή ζωή μαζί του.
Έχασα τη δουλειά μου πρίν 2 χρόνια και όλα πήραν τη κάτω βόλτα. Από τα 1500 ευρώ το μήνα μείναμε με την αποζημίωση που τελείωσε γρήγορα, το επίδομα ανεργίας που και αυτό μετά τους 12 μήνες κόπηκε και ύστερα τίποτα. Έστελνα βιογραφικά παντού σαν τρελός. Χρησιμοποίησα ό,τι γνωριμία είχα και δεν είχα, τίποτα. Τότε η γυναίκα μου βρήκε δουλειά. Θα κρατούσα εγώ τη κόρη μας (σήμερα είναι 4 ετών) και εκείνη θα πήγαινε να δουλέψει.
Ένιωσα τον ανδρισμό μου να χάνεται αλλά δεν είπα τίποτα. Κάπως έπρεπε να ζήσουμε. Είχαμε ένα στεγαστικό να πληρώσουμε. Κρατούσα εγώ τη μικρή και η γυναίκα μου στη δουλειά. Στην αρχή 9-5. Μετά 9-7 μετά 9-9. Έλειπε 12 και 14 ώρες. Γρήγορα ανακάλυψα πως έκανε εξωσυζυγική σχέση με τον διευθυντή της. Τα έχουν εδώ και ένα χρόνο. Αυτή νομίζει πως δεν ξέρω τίποτα. Εγώ τα ξέρω όλα από τη πρώτη εβδομάδα.
Τα βράδια έρχεται χαμογελαστή και ευτυχισμένη. Τα Σαββατόβραδα προφασίζεται εξόδους με φίλες. Το καλοκαίρι που μας πέρασε προφασίστηκε επαγγελματικό ταξίδι και πήγε διακοπές μαζί του. Ερωτική ζωή μηδέν, δεν την ακουμπάω, δεν με ακουμπάει. Κοιμόμαστε πλάτη με πλάτη. Μιλάμε για τα τυπικά, τους λογαριασμούς, το σούπερ μάρκετ, τον παιδικό σταθμό της μικρής. Αποφεύγουμε να κοιταχτούμε πια, τηλεόραση δεν βλέπουμε πια μαζί, δεν τρώμε μαζί, δεν υπάρχουμε μαζί. Εκείνη κάνει τη ζωή της πια και εγώ είμαι ένας εσώκλειστος άνθρωπος, ευνουχισμένος και απατημένος, κλεισμένος σε ένα σπίτι με ένα παιδί που δεν μπορώ να φροντίσω με τη καρδιά μου γιατί το μυαλό μου είναι συνέχεια στη κοροϊδία της και πιο πολύ στη δική μου δειλία. Δεν είμαι μόνο δειλός είμαι και άνεργος. Νιώθω προδομένος.
Προδομένος γιατί όταν εκείνη έμενε σπίτι να φροντίσει το παιδί, έκανα τα πάντα για να μην της λείψει τίποτα. Γιατί το μυαλό μου δεν ήταν στο ποιά θα πηδήξω όσο ήμουν οικονομικά πιο ισχυρός αλλά στο πώς θα τη κάνω να νιώσει ίση με εμένα, πως θα τη κάνω να νιώσει γυναίκα. Και αυτή με το που έπιασε δουλειά και άρχισε να βγάζει δικά της λεφτά, με το που έμεινα άνεργος, με πέταξε για τον πρώτο τυχόντα που δεν είναι απλά ένας μεροκαματιάρης αλλά διευθυντής. Πρόσφατα ανακάλυψα στο πορτοφόλι της, τη πιστωτική του. Λεφτά αισθήματα. Δυστυχώς και για μένα που όσο δούλευα ήμουν καλός.
Μπροστά στους άλλους, είμαστε το ιδανικό ζευγάρι. Κοινές φωτογραφίες και κοινό προφίλ στο facebook, χαβαλές κάτω από τα στάτους μου, ένας άλλος άνθρωπος στο διαδίκτυο και μπροστά σε τρίτους. Όλοι γνωρίζουν ότι εκείνη δουλεύει και εγώ όχι και στην αρχή το αντιμετώπισαν κάπως με αμηχανία, μετά όμως που μας είδαν “ευτυχισμένους”, το κατάπιαν. Που να ήξεραν…
Γιατί δεν φεύγεις θα μου πεις. Που να πάω; Είμαι άνεργος, δεν έχω φράγκο να πληρώσω δικηγόρο για να βλέπω το παιδί μου (που είμαι σίγουρος πως θα κάνει τα πάντα για να το βλέπω στο ελάχιστο αφού πια είμαι άχρηστος και δεν έχω να τους παρέχω) ή για να φύγω και να νοικιάσω σπίτι με ό,τι έξοδα συνεπάγεται και το βασικότερο, δεν έχω τη δύναμη να την αντιμετωπίσω, να τη ξεφτιλίσω, να τη φτύσω στα μούτρα. Δεν έχω τη δύναμη να φύγω.
Πολλές γυναίκες στην ηλικία μου εκεί έξω βγαίνουν με μικρότερους άντρες, δεν πίστευα όμως ποτέ ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν έτσι και για’ μένα.
Καθόμουν σε μια γαμήλια δεξίωση γάμου μόνη μου, όταν η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Μόλις είχα χωρίσει από μια σχέση 10 ετών με έναν άντρα ο οποίος ήταν συνομήλικος μου και βγαίναμε από όταν ήμασταν στο Λύκειο. Ήταν ελκυστικός, έξυπνος και τον είχα ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή. Δεν υπήρχε όμως χημεία και ένιωθα ότι μας έδενε το σεξ. Απορώ πως έμεινα μαζί του τόσο καιρό.
Μέχρι που ένας τύπος στη δεξίωση μου ζητούσε επίμονα, να χορέψουμε. Η νύφη ήταν φίλη μου και ήμουν 36 εκείνη την περίοδο. Εκείνος ήταν 22 ετών, μόλις είχε τελειώσει τη σχολή του και ήταν συγγενής του γαμπρού.
Στην αρχή ένιωσα ότι με λυπόταν, γιατί καθόμουν μόνη με τις άλλες μεγαλύτερες γυναίκες, αλλά συνέχισε να χορεύει μαζί μου. Κατά τη διάρκεια ενός μπλούζ, κοιταχτήκαμε στα μάτια, πήρε τα χέρια μου στα δικά του και μου είπε το εξής, «Δεν τα πάω πολύ καλά με αυτά, μην ανησυχείς ξέρω να χορεύω και θα σου δείξω πως να το κάνεις σωστά». Ανατρίχιασα και ένιωσα ότι ήμουν ξανά 14 ετών.
Είχα τρομοκρατηθεί, ένιωθα μπερδεμένη και έξω από τα νερά μου. Κοιμόμουν όρθια σε όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου και ο συγκεκριμένος με είχε ξυπνήσει απότομα.
Όπως και άλλες μεγαλύτερες γυναίκες που κάνουν σχέση με μικρότερους άντρες, δεν το είδα να έρχεται. Η κοινωνία το θεωρεί ανήθικο, αλλά άφησα τον εαυτό μου να ξεκινήσει μια καινούρια σχέση μαζί του, γιατί φοβόμουν ότι δεν θα ένιωθα ποτέ ξανά τόσο ζωντανή. Θα πλήρωνα όποιο τίμημα και αν χρειαζόταν.
Έτσι και έγινε. Η νύφη έγινε έξαλλη όταν έμαθε ότι είχα κάνει σχέση με έναν από τους συγγενείς του συζύγου της και η οικογένεια της κατέκρινε τη διαφορά ηλικίας. Με απείλησε και μου είπε ότι θα με ξεμπρόστιαζε παντού. Επίσης είπε πάρα πολλά ψέματα και ιστορίες για να προσπαθήσει να μας χωρίσει. Μου είπε ότι εκείνος παντρευόταν και ότι δεν ήθελε να με ξαναδεί, ενώ σε εκείνον είπε ότι τα είχα με ένα μαφιόζο, ο οποίος τον έψαχνε για τον σκοτώσει. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν αλήθεια. Βγαίναμε για ένα μήνα περίπου, αλλά στο τέλος ένιωθα τόσες ενοχές που τον χώρισα.
Η εμπειρία όμως της σχέσης με ένα νεότερο άντρα με άλλαξε για πάντα. Μετά το χωρισμό, έκανα σχέση με έναν άντρα, 16 χρόνια μικρότερο μου.
Βγαίναμε για 2 χρόνια, ήταν υπέροχος, αλλά κατάλαβα ότι ήταν ανώριμος. Έμενε στο σπίτι των γονιών του και στο δικό μου και σκέφτηκα ότι αν τον έδιωχνα, ίσως να καταλάβαινε ότι θα έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες του.
Για τους επόμενους 6 μήνες, προσπάθησα να βγώ με κάποιους στην ηλικία μου. Μέχρι που γνώρισα κάποιον από το γυμναστήριο. Για ένα χρόνο του έδινα συμβουλές για τις κοπέλες με τις οποίες έβγαινε και κάναμε τεράστιες συζητήσεις πάνω στην ψυχολογία. Θεωρούσα τον εαυτό μου μέντορα του και ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα, δεν πίστευα ότι θα με ερωτευόταν. Μια μέρα μου είπε ότι με αγαπά και πως δεν το είχε ξαναπεί ποτέ, σε άλλη γυναίκα. Είχα συγκινηθεί τόσο πολύ, που δεν μπορούσα να του απαντήσω καν.
Ήταν 19 και βγαίναμε για πάνω από 5 χρόνια μέχρι που το έμαθε η οικογένεια του και μας ανάγκασε να χωρίσουμε. Η μητέρα του τον έδιωξε από το σπίτι και προσπάθησε να με καταστρέψει επαγγελματικά. Ήθελε να πείσει τους άλλους ότι ήμουν επαγγελματίας συνοδός, παρά να αποδεχτεί ότι με τον γιό της ήμασταν ερωτευμένοι.
Αρκετοί άνθρωποι με ρωτάνε πως καταφέρνω να ξεπερνώ τους χωρισμούς, με τους νεότερους άντρες που υπήρξαν στη ζωή μου. Ποτέ δεν αναζήτησα κάποιον, δεν βγαίνω έξω σε μπάρ, οπότε με τα χρόνια τους περισσότερους από αυτούς, τους γνώριζα στο γυμναστήριο. Μιλούσαμε, κάναμε μαζί γυμναστική, πηγαίναμε για καφέ και από εκεί και πέρα τα πράγματα προχωρούσαν μόνα τους.
Επίσης ποτέ δεν ήθελα να παντρευτώ και να αποκτήσω παιδιά και άλλαξα το επάγγελμα μου αρκετές φορές. Νομίζω ότι η αναμελιά που έχει ο χαρακτήρας μου, έπαιξε ρόλο. Επίσης στα 40 και στα 50 μου είχα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από ότι στα 20 μου.
Φυσικά δεν θεωρούν όλοι οι μικρότεροι άντρες ελκυστική μια μεγαλύτερη γυναίκα. Είναι μια πολύ συγκεκριμένη ομάδα αντρών.
Οι μικρότεροι άντρες που έβγαινα ήταν ιδιαίτερα έξυπνοι και αρκετά συναισθηματικοί. Διψούσαν για κάποια που θα κέντριζε την περιέργεια τους, κάποια που θα μπορούσε να τους διδάξει πράγματα. Οι γυναίκες που βγαίνουν με μικρότερους άντρες κάνουν υποχωρήσεις.
Άδοξο τέλος φαίνεται πως είχε η ιστορία αγάπης της 82χρονης Iris Jones και του 36χρονου Mohamed Ibriham. Το ζευγάρι είχε ενωθεί με τα δεσμά του γάμου το 2021, παρά τα 46 χρόνια που τους χώριζαν. Όμως, μετά από περίπου 2,5 χρόνια γάμου, το ζευγάρι χώρισε.
Διαζύγιο μετά από 2,5 χρόνια γάμου
Τελικά, ο έρωτας ίσως και να κοιτά χρόνια. Οι δυο τους είχαν γίνει πρωτοσέλιδο για την συγκλονιστική σχέση που είχαν.
«Λάτρευα τα πάντα στον Mohamed», φέρεται να είχε δηλώσει η 82χρονη Jones στο περιοδικό Closer, στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Είχαμε εξαιρετική σεξουαλική ζωή, αλλά μετά, αντί να κάνουμε έρωτα, καταλήγαμε να διαφωνούμε συνέχεια για τα πάντα», συνέχισε.
Ή Iris Jones συνομίλησε για πρώτη φορά με τον Mohamed Ibriham το 2019 μέσω Facebook και γρήγορα ξεκίνησε ένα ειδύλλιο μεταξύ τους. Η συνταξιούχος, η οποία λαμβάνει μια εβδομαδιαία σύνταξη 266 δολαρίων από την κυβέρνηση, σύντομα πέταξε στο Κάιρο της Αιγύπτου για να τον συναντήσει.
Ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου τον Νοέμβριο του 2020 και λίγο αργότερα, ο Ibriham μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να είναι μαζί με τη σύζυγό του. Κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισής του το 2021 στο βρετανικό talk show «This Morning», ο αποκαλούμενος «toyboy» επέμεινε ότι δεν φλέρταρε την Jones για την βίζα ή τα χρήματά της.
