Πως είναι σήμερα: Η Τόνια Καζιάνη είναι μια αγαπημένη Ελληνίδα ηθοποιός που έπαιξε σε πολλές ταινίες και σήριαλ τη δεκαετία του ΄70 και του ΄80.

Ήταν μια πολύ όμορφη και διακριτική ηθοποιός.

Με τον σύζυγό της, επίσης ηθοποιό Γιώργο Τζώρτζη, συναντήθηκαν στα γυρίσματα της ταινίας «Ένας Γερμανός στα Καλάβρυτα» και ερωτεύτηκαν αμέσων.

Ένα χρόνο μετά πρωταγωνίστησαν μαζί στο σήριαλ «Άγνωστος Πόλεμος».

Από το γάμο τους απέκτησαν μια κόρη, την Ευγενία.

Η τελευταία της συμμετοχή σε σήριαλ, ήταν στην «Τυφλόμυγα» το 2007 στον Αντέννα.

Μετά από πολύ καιρό, η Τόνια Καζιάνη έκανε μια σπάνια δημόσια εμφάνιση.

Δείτε πως είναι σήμερα:

Σε μια πρόσφατη και επείγουσα εξέλιξη, ορισμένα φάρμακα έχουν αποσυρθεί από τα φαρμακεία και τα συστήματα υγείας σε διάφορες χώρες λόγω σοβαρών καρδιαγγειακών κινδύνων.

Οι υγειονομικές αρχές έχουν σημάνει συναγερμό για τη δυνητική σύνδεση συγκεκριμένων φαρμάκων με απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, όπως εμβολές, θρόμβους αίματος (θρομβώσεις) και ακόμη και εμφράγματα. Οι ασθενείς και οι επαγγελματίες υγείας καλούνται να είναι ενημερωμένοι και ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Τι είναι οι θρόμβοι και γιατί είναι επικίνδυνοι;

Φωτογραφία: veintherapy.gr

Οι θρόμβοι, ή θρομβώσεις, δημιουργούνται όταν το αίμα πήζει μέσα σε μια φλέβα ή αρτηρία. Αν και η πήξη είναι φυσική διαδικασία για την αποφυγή αιμορραγίας, ο ανώμαλος σχηματισμός θρόμβων μέσα στην κυκλοφορία μπορεί να εμποδίσει τη ροή του αίματος προς ζωτικά όργανα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει:

• Πνευμονική εμβολή (θρόμβος στους πνεύμονες)

• Εγκεφαλικό (θρόμβος στον εγκέφαλο)

• Έμφραγμα (θρόμβος στις στεφανιαίες αρτηρίες)

• Βαθιά φλεβική θρόμβωση (DVT)

Ακόμη και ένας μόνο θρόμβος μπορεί να αποβεί μοιραίος αν εμποδίσει το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά να φτάσουν σε κρίσιμα σημεία του σώματος. Γι’ αυτό τα φάρμακα που συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης λαμβάνονται πολύ σοβαρά από τις ρυθμιστικές αρχές.

Ποια χάπια βρίσκονται υπό διερεύνηση ή έχουν αποσυρθεί;

Αν και τα ακριβή ονόματα των φαρμάκων διαφέρουν ανά χώρα και απόφαση των αρχών, οι πιο συχνά αναφερόμενες κατηγορίες περιλαμβάνουν:

– Ορμονικά αντισυλληπτικά (ιδίως ορισμένα τρίτης γενιάς)

– Ορισμένα αντιφλεγμονώδη φάρμακα

– Ειδικά χάπια αδυνατίσματος ή κατασταλτικά της όρεξης

– Συγκεκριμένες θεραπείες ή εμβόλια για τον COVID-19 (σε σπάνιες περιπτώσεις)

Αρχές όπως ο FDA (Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ΗΠΑ), ο EMA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων) και τα κατά τόπους υπουργεία υγείας έχουν περιορίσει, αναστείλει ή αποσύρει εντελώς τη χρήση αυτών των φαρμάκων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος σε άτομα με προϋπάρχουσες καταστάσεις όπως:

• Υπέρταση (υψηλή πίεση)

• Ιστορικό καπνίσματος

• Παχυσαρκία

• Διαβήτης

• Κληρονομικές διαταραχές πηκτικότητας

Συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε

Εάν έχετε λάβει πρόσφατα κάποιο φάρμακο και εμφανίσετε κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια:

• Ξαφνικός πόνος στο στήθος

• Δύσπνοια

• Ανεξήγητο πρήξιμο σε πόδια ή χέρια

• Έντονος πονοκέφαλος ή διαταραχές όρασης

• Ταχυκαρδία ή ακανόνιστος σφυγμός

Ο χρόνος είναι κρίσιμος στην αντιμετώπιση θρομβωτικών επεισοδίων. Ακόμη κι αν δεν είστε σίγουροι, προτιμήστε να σας εξετάσει γιατρός παρά να αγνοήσετε πιθανά προειδοποιητικά σημάδια.

Τι πρέπει να κάνετε αν παίρνετε τέτοια φάρμακα;

• Μην διακόψετε το φάρμακο απότομα χωρίς συμβουλή γιατρού. Η απότομη διακοπή μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο κίνδυνο.

• Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας για εναλλακτικές θεραπείες ή επανεκτίμηση του κινδύνου.

• Ενημερώνεστε από έγκυρες πηγές, όπως το Υπουργείο Υγείας ή διεθνείς οργανισμούς υγείας.

• Αναφέρετε τυχόν παρενέργειες στο εθνικό σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης.

Η ενημέρωση και η προσοχή σας μπορεί να σώσει τη δική σας ζωή ή ενός άλλου ατόμου. Τα συστήματα υγείας βασίζονται στην επαγρύπνηση του κοινού και την έγκαιρη αναφορά για την πρόληψη εκτεταμένων κινδύνων.

Τελικές σκέψεις

1. Ναι, ορισμένα φάρμακα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για θρομβώσεις, εμβολές ή έμφραγμα. Οι πιο γνωστές κατηγορίες είναι ορισμένα ορμονικά αντισυλληπτικά, μερικά αντιφλεγμονώδη, σκευάσματα αδυνατίσματος (ειδικά παράνομα ή μη εγκεκριμένα) και κάποιες θεραπείες ή εμβόλια (σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις). Αυτός είναι ο λόγος που πάντα συνοδεύονται από προειδοποιήσεις και αντενδείξεις.

2. Οι ρυθμιστικές αρχές (FDA, EMA, ΕΟΦ κ.λπ.) πράγματι αποσύρουν ή περιορίζουν φάρμακα αν διαπιστωθεί σημαντικός κίνδυνος. Αυτή είναι η διαδικασία ασφαλείας για την προστασία του κοινού.

3. Τα συμπτώματα που αναφέρονται (πόνος στο στήθος, δύσπνοια, πρήξιμο, ταχυκαρδία κ.λπ.) είναι όντως σημεία που πρέπει να ελέγχονται άμεσα από γιατρό.

Όμως:

• Δεν ισχύει για όλα τα φάρμακα ή για όλες τις περιπτώσεις.

• Ο κίνδυνος είναι συνήθως μεγαλύτερος σε άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις ή παράγοντες κινδύνου.

• Οι περισσότερες φαρμακευτικές αγωγές, όταν χορηγούνται σωστά και υπό ιατρική παρακολούθηση, είναι ασφαλείς για τους περισσότερους ανθρώπους.

• Η ξαφνική διακοπή φαρμάκων χωρίς ιατρική συμβουλή μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αντιμετωπίσει υγρασία ή μούχλα στους τοίχους του σπιτιού μας κάποια στιγμή.

Αν και συχνά φαίνεται σαν ένα απλό αισθητικό πρόβλημα, η υγρασία μπορεί να αποτελεί ένδειξη βαθύτερων ζητημάτων στη δομή του σπιτιού.

Τα σπίτια με θεμέλια που έρχονται σε επαφή με το έδαφος είναι εκτεθειμένα στη φυσική υγρασία του εδάφους. Με τον καιρό, αυτή η υγρασία μπορεί να διαπεράσει τους τοίχους, να ανέβει μέσα από την τοιχοποιία και να προκαλέσει μούχλα, λεκέδες και ξεφλούδισμα των χρωμάτων. Ένα απλό πέρασμα με μπογιά μπορεί να φαίνεται προσωρινή λύση, αλλά η υγρασία συνήθως επιστρέφει και επιδεινώνεται με τον χρόνο.

Ταλκ για ελαφριά υγρασία

Το ταλκ ίσως να ακούγεται παράξενο, αλλά είναι αποτελεσματικό για την απορρόφηση ελαφριάς επιφανειακής υγρασίας—όπως κρατάει στεγνά τα παπούτσια.

Οδηγίες χρήσης:

• Πασπαλίστε μια λεπτή στρώση ταλκ πάνω στην υγρή επιφάνεια.

• Τρίψτε απαλά με ένα καθαρό πανί.

• Επαναλάβετε αρκετές φορές για να απορροφηθεί όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία.

  Σημείωση: Αυτή η μέθοδος ενδείκνυται μόνο για ήπια επιφανειακή υγρασία και δεν αντιμετωπίζει βαθύτερα προβλήματα.

Απομάκρυνση μούχλας με χλωρίνη (προσωρινή λύση)

Η χλωρίνη σκοτώνει άμεσα τη μούχλα, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα της υγρασίας. Αποτελεί περισσότερο αισθητική ή προσωρινή λύση.

Οδηγίες χρήσης:

• Αναμείξτε ίσες ποσότητες χλωρίνης και νερού σε ψεκαστήρι.

• Φορέστε γάντια, μάσκα και γυαλιά προστασίας.

• Ψεκάστε το μείγμα πάνω στη μούχλα και τρίψτε με σκληρή βούρτσα.

• Εργαστείτε σε καλά αεριζόμενο χώρο, χωρίς παρουσία παιδιών ή κατοικίδιων.

  Προσοχή: Μην χρησιμοποιείτε χλωρίνη σε έγχρωμους τοίχους, γιατί ξεθωριάζουν.

Οξυζενέ για μικρά σημεία μούχλας

Για μικρές περιοχές μούχλας, το οξυζενέ (3%) είναι πιο ήπιο από τη χλωρίνη.

Οδηγίες χρήσης:

• Βρέξτε ένα πανί με οξυζενέ.

• Τοποθετήστε το πάνω στη μούχλα και αφήστε το για 15 λεπτά.

• Τρίψτε μέχρι να καθαρίσει η επιφάνεια.

  Όπως με τη χλωρίνη, αερίστε τον χώρο και φοράτε γάντια και μάσκα. Μακριά από παιδιά κατά τη διάρκεια του καθαρισμού.

Φυσικό καθαριστικό: Ξύδι και οινόπνευμα

Για ήπια και επαναλαμβανόμενη χρήση, δοκιμάστε αυτό το φυσικό διάλυμα:

• Αναμείξτε ζεστό νερό, 1 φλιτζάνι λευκό ξύδι και 1 φλιτζάνι οινόπνευμα.

• Εφαρμόστε με σφουγγάρι ή πανί στις προβληματικές περιοχές.

• Αφήστε για λίγο και σκουπίστε.

  Ιδανικό για βαμμένες επιφάνειες, καθώς δεν ξεβάφει τον τοίχο.

Μόνιμη λύση: Εντοπίστε και διορθώστε την πηγή της υγρασίας

Όλες οι παραπάνω μέθοδοι προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση. Η οριστική λύση απαιτεί αντιμετώπιση της αιτίας—συνήθως δομικό ζήτημα.

Τι μπορεί να προτείνει ένας ειδικός:

• Αφαίρεση του κατεστραμμένου σοβά και εφαρμογή νέου με υδατοστεγανωτικό υλικό.

• Σε σοβαρές περιπτώσεις, σπάσιμο και επανακατασκευή του κάτω μέρους του τοίχου (συνήθως το πρώτο μέτρο από το δάπεδο).

• Τοποθέτηση αδιαβροχοποιητικής μεμβράνης ώστε να μην «ανεβαίνει» ξανά η υγρασία.

• Αφού μονωθεί σωστά η βάση, ο υπόλοιπος τοίχος παραμένει στεγνός.

Φυσικοί απορροφητές υγρασίας

Μπορείτε να υποστηρίξετε τον έλεγχο της υγρασίας και με φυσικούς τρόπους:

• Χοντρό θαλασσινό αλάτι: Τοποθετήστε μπολ με αλάτι κοντά σε υγρούς τοίχους. Απορροφά σταδιακά την υγρασία του αέρα.

• Μαγειρική σόδα: Λειτουργεί παρόμοια. Βάλτε ανοιχτά δοχεία κοντά στις προβληματικές περιοχές και ανανεώνετε τακτικά.

• Έλαιο τεϊόδεντρου: Αναμείξτε 2 κουταλιές έλαιο τεϊόδεντρου με 2 φλιτζάνια νερό. Ψεκάστε ή απλώστε το σε σημεία με μούχλα—έχει φυσική αντιμυκητιασική δράση και ευχάριστο άρωμα.

Αυτοί οι τρόποι δεν υποκαθιστούν τη δομική λύση, αλλά βοηθούν στη μείωση της υγρασίας σε κλειστούς χώρους, όπως ντουλάπια, υπόγεια ή μπάνια.

Τα λακκάκια της Αφροδίτης είναι δύο μικρές εσοχές στο κάτω μέρος της πλάτης, ακριβώς πάνω από τους γλουτούς, που συχνά θεωρούνται σημάδι ομορφιάς, υγείας και καλής φυσικής κατάστασης.

Πήραν το όνομά τους από την Αφροδίτη, τη θεά της αγάπης και της ομορφιάς, και σχηματίζονται εκεί όπου ένας σύνδεσμος ενώνει το δέρμα με ένα τμήμα του πυελικού οστού.

Συνήθως είναι πιο ορατά σε άτομα με χαμηλό ποσοστό λίπους και καλοσχηματισμένους μύες, αλλά η εμφάνισή τους εξαρτάται κυρίως από τη γενετική. Αν οι γονείς ή οι παππούδες σου έχουν τέτοια λακκάκια, τότε είναι πιο πιθανό να τα έχεις και εσύ.

Οι άνδρες μπορεί να έχουν παρόμοια σημάδια, γνωστά ως λακκάκια του Απόλλωνα, που πήραν το όνομά τους από τον θεό της δύναμης. Όπως και τα λακκάκια της Αφροδίτης, συνδέονται με «καλή υγεία, καλή κυκλοφορία του αίματος και ένα γυμνασμένο σώμα».

Αν και η γυμναστική μπορεί να τα κάνει πιο εμφανή, «δεν μπορούν να δημιουργηθούν τεχνητά μόνο με άσκηση ή προπόνηση». Μόνο όσοι έχουν τη συγκεκριμένη δομή των συνδέσμων εκ γενετής μπορούν να τα αποκτήσουν.

Στη σημερινή κουλτούρα της φυσικής κατάστασης, αυτά τα λακκάκια θαυμάζονται συχνά. Κάποιοι προσπαθούν να τα αναδείξουν με διατροφή και άσκηση, αλλά είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι αποτελούν «ένα φυσικό μέρος της ανατομίας του σώματός σου».

Τα λακκάκια της Αφροδίτης τα έχουν κυρίως άτομα που έχουν συγκεκριμένη γενετική προδιάθεση. Δηλαδή, δεν τα έχουν όλοι οι άνθρωποι – εμφανίζονται σε όσους έχουν το κατάλληλο σχήμα και θέση στους συνδέσμους που ενώνουν το δέρμα με τα οστά της λεκάνης. Αν οι γονείς ή οι παππούδες σου έχουν λακκάκια στο κάτω μέρος της πλάτης, τότε είναι πολύ πιθανό να τα κληρονομήσεις κι εσύ.

Συνοψίζοντας:

1. Τα λακκάκια τα έχουν άτομα με συγκεκριμένη κληρονομικότητα (γονίδια).

2. Είναι πιο ορατά σε όσους έχουν λιγότερο λίπος και τονωμένους μυς.

3. Δεν αποκτώνται με άσκηση, απλώς μπορεί να τονιστούν αν υπάρχει ήδη η κατάλληλη δομή.

4. Δεν τα έχουν όλοι οι άνθρωποι, αλλά μόνο όσοι γεννιούνται με τη συγκεκριμένη ανατομική προδιάθεση.