Άσχημα είναι τα νέα για τον Ολυμπιακό, αφού ο Νίκος Σιδέρης, μέλος της ομάδας που κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ελλάδας τη δεκαετία του ’60, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών και αφού πρώτα είχε εξασφαλίσει, με όσα έκανε όταν ήταν εν ενεργεία ποδοσφαιριστής, ότι θα μνημονεύεται πάντα ανάμεσα στους θρύλος της πειραϊκής ομάδας.

Η ανακοίνωση του Συνδέσμου Βετεράνων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού αναφέρει τα εξής…

«Ο Σύνδεσμος βετεράνων ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού Πειραιώς αποτίει φόρο τιμής και απευθύνει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του θρύλου του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου Νίκου Σιδέρη.

Ο Νίκος Σιδέρης ξεκίνησε από την θρυλική ομάδα των μπέμπηδων του Ολυμπιακού στην αρχή της δεκαετίας του 1960 και γρήγορα αγωνίστηκε σε ηλικία 18 ετών στην πρώτη ομάδα κατακτώντας πρωταθλήματα και κύπελλα μαζί με τους σπουδαίους συμπαίκτες του εκείνης της εποχής, ενώ ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του συνδέσμου βετεράνων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού συμμετέχοντας στους αγώνες και τις εκδηλώσεις του συνδέσμου και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε συμπαίκτες και αντιπάλους. Ο Νίκος Σιδέρης είναι πλέον στο πάνθεον των ηρώων της θρυλικής ιστορίας του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΝΙΚΟ ΣΙΔΕΡΗ!»

Γεννήθηκε στη φυλακή τον Αύγουστο του 1951, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατουμένη

Το πρωί της Κυριακής, πέθανε ύστερα από νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ο Νίκος Μπελογιάννης. Ήταν γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά. Γεννήθηκε στη φυλακή τον Αύγουστο του 1951, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατουμένη. Τον Μάρτιο του 1952, ο πατέρας του καταδικάστηκε από το στρατοδικείο και εκτελέστηκε, ενώ η μητέρα του αποφυλακίστηκε το 1964. Ο ίδιος μεγάλωσε στην οικογένεια της θείας του, Διδώς Σωτηρίου.

Ο Ν. Μπελογιάννης ήταν απόφοιτος της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και εργάστηκε στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης και σε άλλες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού. Επί πολλά χρόνια και μέχρι τη συνταξιοδότησή του, ήταν επικεφαλής του Κέντρου Λίθου (μονάδα του υπουργείου Πολιτισμού) και διέσχιζε ακάματος την Ελλάδα απ’ άκρου εις άκρον για να «θεραπεύει» μνημεία.

Συνεργάστηκε με την «Ελευθεροτυπία» και το Fragilemag, γράφοντας κείμενα που «έδεναν» την επικαιρότητα, ελληνική και διεθνή, με την Ιστορία, και στα οποία ξεχώριζαν η ευρυμάθεια, το χιούμορ, η ευφυΐα και ο ανθρωπισμός του. Παράλληλα, από την αυγή του 21ου αιώνα ασχολήθηκε με το έργο των γονιών του, καθώς και της θείας του, Διδώς Σωτηρίου, μέσω επανεκδόσεων, εκδόσεων, επιμελειών και εκδηλώσεων.

Ο ίδιος έγραψε τα βιβλία: «Σταλινισμός: Η τέταρτη μονοθεϊστική θρησκεία» (εκδόσεις ‘Αγρα, 2012, με την Αγγελική Κώττη) και «Αυτά λοιπόν τα νέα του Αλεξάνδρου. Στιγμιότυπα της μνημονιακής εποχής δεξιάς και αριστεράς» (Εκδόσεις ‘Αγρα, 2016).

Με γραπτές οδηγίες, ανέθεσε στους φίλους του την αποτέφρωση της σορού του, ορίζοντας σαφώς πως δεν επιθυμεί να προηγηθεί ή να ακολουθήσει οποιαδήποτε τελετή.

Η ανάρτηση του Νίκου Παππά για τον θάνατο δικηγόρου και μέλους του ΣΥΡΙΖΑ.

Θλίψη έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του δικηγόρου και μέλους του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Λύτρα, σε ηλικία 47 ετών.

“Γιατί ρε Νίκο; Γιατί; Δεν υπάρχουν λόγια. Αντίο σύντροφε αγαπημένε” έγραψε στο Facebook ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Νίκος Παππάς.

“27 χρόνια αδέρφια. Πανεπιστήμιο, δικηγορία, αριστερά… Χαρές , αγωνίες, φόβοι… Αλλά πάντα μια σταθερά στο πλευρό όλων των φίλων σου. Θα μου λείψεις Νικόλα. Αλλά τουλάχιστον θα ξαναβρείς την αγαπημένη μας Ευαγγελία, το μωρό σου, και θα χαμογελάσεις ξανά” αποχαιρέτησε τον Νίκο Λύτρα με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ ο Γιώργος Βασιλειάδης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

27 χρόνια αδέρφια. Πανεπιστήμιο, δικηγορία, αριστερά… Χαρές , αγωνίες, φόβοι… Αλλά πάντα μια σταθερά στο πλευρό όλων των φίλων σου. Θα μου λείψεις Νικόλα. Αλλά τουλάχιστον θα ξαναβρεις την αγαπημένη μας Ευαγγελία, το μωρό σου, και θα χαμογελάσεις ξανά… pic.twitter.com/a0xgxW74al

— Γιώργος Βασιλειάδης / Giorgos Vassiliadis (@g_vassiliadis) September 16, 2024

“Δεν υπάρχουν λόγια… Μεγάλο σοκ… τόσο άδικα… Τόσο ξαφνικά… Έφυγε από κοντά μας ένας από τους πιο αξιόλογους συντρόφους… Ένας εξαιρετικός δικηγόρος, ένας πολύτιμος φίλος…” έγραψε η Ελένη Καβρουδάκη, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. “Θα σε θυμάμαι πάντα για την μαχητικότητα, το κουράγιο, το καθαρό μυαλό σου…” συμπλήρωσε, εκφράζοντας τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του.

Ο Νίκος Λύτρας είχε γεννηθεί στον Άγιο Δημήτριο το 1977, ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός αγοριού.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος και εν συνεχεία πρόεδρος του ΔΣ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας την περίοδο 2017-2019, όπου κατάφερε και απέδωσε με τους συνεργάτες του στους πολίτες 11 νέα γήπεδα, παιδικές χαρές, έργα αθλητικής υποδομής χωρίς εξωτερικό δανεισμό και επιπλέον κρατική χρηματοδότηση, αυξάνοντας παραλλήλως τα έσοδα του Οργανισμού κατά 50%.

Στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τον Γιώργο Ιωακειμίδη και τον συνδυασμό “Αττικός Κύκλος” στο Νότιο Τομέα της Αθήνας.

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών, ο Νικόλαος Παπαγεωργίου, μεγάλος εθνικός ευεργέτης και από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς παράγοντες στον τομέα της γουνοποιίας. Μαζί με τον προσφάτως αποβιώσαντα αδελφό του Λεωνίδα υπήρξαν δωρητές του Γενικού Νοσοκομείου Παπαγεωργίου, στη Θεσσαλονίκη.

Πρωτότοκος γιος του Γεωργίου Παπαγεωργίου και της Αλεξάνδρας Γκίμπα, ο Νικόλαος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1930 στη Σιάτιστα Κοζάνης.

Έχοντας χάσει νωρίς τον πατέρα του στο πόλεμο του 1940, αναγκάστηκε να δουλεύει από παιδί για να στηρίξει την οικογένειά του. Οι δύσκολες συνθήκες της ζωής τον όπλισαν με θάρρος και επιμονή. Φιλομαθής και άοκνος, ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα το 1953 μαζί με τα αδέλφια του Λεωνίδα και Απόστολο. Από νωρίς επικεντρώθηκε στην παραγωγή και το εμπόριο γούνας, πάντα με στόχο τις εξαγωγές στις αγορές του εξωτερικού.

Το διορατικό πνεύμα και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο ανέδειξαν τις εταιρίες της οικογένειας στην κορυφή της Ελλάδας ήδη από το 1963. Το όνομα Παπαγεωργίου έγινε συνώνυμο με την υψηλή ποιότητα και την πρωτοπορία και μέσα στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 κυριάρχησε όχι μόνο στην ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια αγορά.

‘Ανθρωπος με τόλμη και κοινωνική ευαισθησία, ο Νικόλαος Παπαγεωργίου δεν περιορίστηκε στο τιμόνι του δραστήριου ομίλου των επιχειρήσεών του. Μαζί με τον αδελφό του Λεωνίδα δημιούργησαν το 1991 το Ίδρυμα Παπαγεωργίου. Έχοντας όραμα και στόχο την προσφορά στην ελληνική κοινωνία, διέθεσαν 30 εκατομμύρια δολάρια και ανέλαβαν την κατασκευή και τον εξοπλισμό του Γενικού Νοσοκομείου Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη.

Πλούσια ήταν η φιλανθρωπική προσφορά και το κοινωνικό του έργο στην γενέτειρά του, την ιστορική πόλη της Σιάτιστας, όπου έκανε δωρεές για την κατασκευή και συντήρηση του Γυμνασίου και Λυκείου και την ανακατασκευή των εκκλησιών «’Αγιος Δημήτριος» και «Προφήτης Ηλίας». Χορηγούσε υποτροφίες σε οικονομικά αδύναμους μαθητές του Δήμου Βοΐου, για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα των πανεπιστημιακών τους σπουδών.

Ήταν παντρεμένος με την ‘Αννα Τζιουρά, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Μάρκο.

πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ

Πηγή φωτ.: Ιιστότοπος Ιδρύματος Παπαγεωργίου

Εφυγε από τη ζωή ένας από τους σπουδαιότερους ανθρώπους του τουρισμού, ο Μπόρις Μουζενίδης, ο οποίος απεβίωσε λόγω επιπλοκών του κορονοϊού σε νοσοκομείο της Μόσχας.

Ο ιδρυτής του ομίλου Μουζενίδη, ένας μεγάλος οραματιστής του ελληνικού Τουρισμού, ταξίδεψε στην Μόσχα πριν από 2 εβδομάδες για την διεθνή έκθεση Τουρισμού MITT. Αμέσως μετά την έκθεση ένιωσε τα πρώτα ήπια συμπτώματα κορονοϊού και για το λόγο αυτό, αρνήθηκε να μπει σε νοσοκομείο. Δυστυχώς τα συμπτώματα χειροτέρευσαν και χθες το βράδυ εσπευσμένα εισήχθη σε νοσοκομείο της Μόσχας. Τα ξημερώματα απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς, καθώς είχε και στο παρελθόν καρδιολογικά προβλήματα.

Ο Μπόρις Μουζενίδης, με την Ελλάδα την καρδιά του, ήρθε σε νεαρή ηλικία στην Θεσσαλονίκη για να ζήσει το όνειρο της πατρίδας που τόσο αγαπούσε, από τα βάθη της ρωσικής στέπας.

Το παιδί που πήρε την τύχη στα χέρια του και από οδηγός φορτηγού στην παγωμένη Τσάλκα, έγινε πρόεδρος δεκάδων εταιριών, με χιλιάδες εργαζόμενους, πρωταγωνιστώντας στις ελληνορωσικές και όχι μόνο σχέσεις, είναι ένα “κινηματογραφικό success story”, με άσχημο, άδικο και απροσδόκητο τέλος.

Ποιος ήταν ο Μπόρις Μουζενίδης

Ο Πόντιος γιος του δασοφύλακα στα μικρά, ξεχασμένα από τον Θεό, χωριά της Τσάλκας, στη Γεωργία, μεγάλωσε με την Ελλάδα στην καρδιά του. Είναι σημαντικό ότι, η σύγχρονη Τσάλκα ιδρύθηκε από Έλληνες, που μετανάστευσαν στην περιοχή από την Ανατολική Τουρκία, το 1830 και στο παρελθόν ήταν αμιγώς ελληνική.

Η πατρίδα ήταν το άσβεστο πάθος του και αυτό φαίνεται και στην επιχειρηματική του πορεία. Μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής του ως μηχανικός αυτοκινήτων, εργάστηκε ως οδηγός φορτηγού και ιδιοκτήτης βουλκανιζατέρ.

Με την ανεξαρτητοποίηση και τον εμφύλιο πόλεμο της Γεωργίας, αλλά και τη γενικότερη αναταραχή στις χώρες της περιοχής, ο Μπόρις Μουζενίδης, το 1992, με μια βαλίτσα, με τα λιγοστά υπάρχοντά του, αλλά με πολύ πάθος και έφεση για πρόοδο, εγκαθίσταται στη Θεσσαλονίκη, κάνοντας όποια δουλειά μπορεί, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, ξεκινώντας από το μηδέν.

Το επιχειρηματικό του αισθητήριο τον οδηγεί, αντιλαμβανόμενος ότι θα έρθουν καλύτερα χρόνια στη Ρωσία και τις όμορες χώρες και πως οι Ρώσοι θα αρχίσουν να ταξιδεύουν για διακοπές, να αποκτήσει ένα πρώτο τουριστικό λεωφορείο και να ιδρύσει ένα μικρό ταξιδιωτικό πρακτορείο, το Mouzenidis Travel, ακριβώς απέναντι από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, σε γραφεία, τα οποία διατηρούσε μέχρι πρόσφατα.

Εκμεταλλευόμενος τη γνώση της γλώσσας, άρχισε να δουλεύει με Ρώσους, που ήθελαν να αγοράσουν γούνες. Άνθρωποι στην Καστοριά έχουν να λένε πως ο Μπόρις Μουζενίδης τους είχε πει σε ένα καφενείο που είχαν μαζευτεί: “Εμπιστευτείτε με και εγώ θα κάνω τη γούνα Καστοριάς, γνωστή σε όλη τη Ρωσία”.

Μέχρι σήμερα διεύθυνε έναν όμιλο με δεκάδες εταιρίες, σε πολλές χώρες, περισσότερους από 3.000 εργαζόμενους, τζιράροντας πολλά εκατομμύρια ευρώ.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο Μπαρτ Ρέινολντς, ο χαρισματικός σταρ των ταινιών, όπως «Όταν ξέσπασε η βία», «πρωτάθλημα για βαρυποινίτες» και «Smokey and the Bandit».

Ο Ρέινολντι, που είχε προταθεί Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του ως Τζακ Χόρνερ, στην ταινία του Τόμας Άντερσον «Boogie Nights», πέθανε την Πέμπτη νοσηλευόμενος σε νοσοκομείο της Φλόριντα.

Αν και λέγεται ότι είχε απορρίψει ρόλους του Τζέιμς Μποντ και του Χαν Σόλο, τελικά δεν του στέρησε μία κινηματογραφική καριέρα που τον χαρακτήρισε ως μοναδικό ταλέντο.

Από το ποδόσφαιρο στην υποκριτική

Ο Μπαρτ Ρέινολντς γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1936, είχε ολλανδούς, Άγγλους, Ιρλανδο-σκωτσέζους και Σκωτσέζους προγόνους, ενώ λέγεται ότι είχε και ρίζες από τη φυλή των Τσερόκι. Στην αυτοβιογραφία του το 2014 « But Enough About Me» ο Ρέινολντς λέει ό τι η μητέρα του είχε ιταλικές ρίζες.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του συχνά ισχυριζόταν ότι είχε γεννηθεί στο Waycross της Τζόρτζια, ωστόσο το 2015 επιβεβαιώθηκε ότι είχε γεννηθεί στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν. Εκεί ζούσε η οικογένειά του, πρωτού ο πατέρας του ενταχθεί στον Αμεικανικό Στρατό. Μαζί με την μητέρα του και την αδελφή του ακολούθησαν τον πατέρα του στο Fort Leonard Wood στο Μισούρι, όπου έζησαν για δύο χρόνια. Όταν ο πατέρας του μετατέθηκε στην Ευρώπη, οι οικογένεια μετακόμισε στο Lake City του Μιζούρι, όπου είχε μεγαλώσει η μητέρα του.

Το 1946, η οικογένεια μετακόμισε ξανά, αυτή τη φορά στο Ριβιέρα Μπιτς της Φλόριντα. Στα νεανικά του χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο, όμως αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει, όταν υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, έπειτα από τροχαίο ατύχημα.

Τότε άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στο Palm Beach Junior College, όπου το υποκριτικό του ταλέντο ανακάλυψε ο Watson B Duncan III, ένας Άγγλος καθηγητής, στον οποίο άρεσε πολύ ο τρόπος με τον οποίο διάβαζε τα έργα του Σαίξπηρ. Όπως είχε πει αργότερα ο Ρέινολντς, ο Duncan ήταν η πιο σημαντική επιρροή στη ζωή του.

Σύντομα ξεκίνησε να εργάζεται τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση. Όμως, καθυστέρησε να ακολουθήσει το δρόμο του Χόλιγουντ, καθότι έχασε την αυτοπεποίθησή του, όταν απορρίφθηκε στην πρώτη του οντισιόν για το πολεμικό δράμα Sayonara το 1957. Κι ο λόγος ήταν επειδή έμοιαζε πολύ στον Μάρλον Μπράντο, ο οποίος πήρε τελικά το ρόλο. Το ντεμπούτο του έγινε τελικά το 1961 με την ταινία «Angel Baby», ένα θρίλερ για τον θρησκευτικό φανατισμό στον Αμερικανικό Νότο.

Η γυμνή φωτογράφιση στο Cosmopolitan που τον έκανε σύμβολο του σεξ

Το προφίλ του απογειώθηκε το 1972, όταν μία γυμνή φωτογράφισή του για το περιοδικό Cosmopolitan τον ανέδειξε σε σύμβολο του σεξ. Ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα δήλωσε ότι δεν το μετάνιωσε ποτέ.

Τις φωτογραφίες τράβηξε ο Ιταλός Φραντσέσκο Σκαβούλο, ο οποίος συνεργαζόταν με το περιοδικό. Οι πόζες που είχαν δοκιμάσει ατελείωτες και με τον Ρέινολντς να κρύβει τα… επίμαχα είτε με το χέρι του, είτε με καπέλο ή ακόμα και με ένα σκύλο .

Η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε επιλέχτηκε από τον ηθοποιό και ήταν εκείνη που κρύβει τα επίμαχα με το χέρι του. Είχε αποκαλύψει, δε, ότι το χαμόγελο του ήταν αποτέλεσμα… αλκοόλ και όχι οδηγία του καλλιτένχη.  Το τεύχος Απριλίου 1972 έγινε ανάρπαστο, πουλώντας περισσότοερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα.”

Η κάμψη και το δυναμικό come back με το «Boogie Nights»

Η κινηματογραφική του καριέρα, ωστόσο εκτοξεύτηκε με την ταινία «Όταν ξέσπασε η βία», όπου πρωταγωνίστησε με τον Γιον Βόιτ.  Η ταινία, γνωστή για την αμφιλεγόμενη σκηνή σεξουαλικής επίθεσης σε έναν από τους εκδρομείς, έκανε τον Ρέινολντς σταρ, ενώ η ταινία προτάθηκε για τρία Όσκαρ.

Στο αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας και οι ταινίες του ήταν μεταξύ των κορυφαίων σε εισιτήρια στο αμερικανικό box office.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 όμως, η καριέρα του παρουσίασε κάμψη μέχρι το 1997, όταν προτάθηκε για  Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Ξέφρενες νύχτες» (Boogie Nights), ενώ είχε τιμηθεί με Emmy για την ερμηνεία του στην τηλεοπτική σειρά Evening Shade (1990-94).

Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε αποκτήσει ένα παιδί με την δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Λόνι Άντερσον.