Δεν έχουμε καμία σχέση με αυτούς τους πυραύλους, λέει ο πρόεδρος των ΗΠΑ, όμως οι Storm Shadow χρησιμοποιούν αμερικανικά δεδομένα, για να πλήξουν τους στόχους τους – Το Κίεβο χτύπησε χθες κρίσιμης σημασίας ρωσικό εργοστάσιο, κάνοντας χρήση των Storm Shadow
Η κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε να άρει ένα βασικό περιορισμό που είχε θέσει στην Ουκρανία για τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς δυτικής προέλευσης, αναφέρει δημοσίευμα της Wall Street Journal. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το Κίεβο θα είναι σε θέση να χτυπά στόχους μέσα στη ρωσική επικράτεια και σε βάθος δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιομέτρων από τη γραμμή του μετώπου.
Ο Αμερικανός πρόεδρος, ωστόσο, με ανάρτησή του στο Truth Social, κάνει λόγο για «fake news», υποστηρίζοντας ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς τους πυραύλους, απ’ όπου κι αν προέρχονται και ό,τι κι αν σκοπεύει να κάνει η Ουκρανία με αυτούς.
Trump:
The Wall Street Journal story on the U.S.A.’s approval of Ukraine being allowed to use long range missiles deep into Russia is FAKE NEWS! pic.twitter.com/AzKmFUN3BQ
Το σημείο-«κλειδί» είναι πως οι ΗΠΑ μπορούν να περιορίσουν τη χρήση των πυραύλων Storm Shadow (που είναι γαλλοβρετανικής παραγωγής), γιατί οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν δεδομένα στοχοποίησης από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ενέκρινε προς το τέλος της θητείας του τη χρήση από την Ουκρανία των Storm Shadow και αμερικανικών πυραύλων Atacms εναντίον στόχων εντός της Ρωσίας.
Ωστόσο, μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Τραμπ, το Πεντάγωνο θέσπισε μια διαδικασία επανεξέτασης για την έγκριση διασυνοριακών επιθέσεων με χρήση αμερικανικών πυραύλων ή πυραύλων άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Storm Shadow, που βασίζονται σε αμερικανικά δεδομένα για τον εντοπισμό των στόχων.
Σύμφωνα με τον μηχανισμό αυτό, ο υπουργός Άμυνας είχε τον τελικό λόγο για το αν η Ουκρανία μπορούσε να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα μακράς εμβέλειας για να επιτεθεί στη Ρωσία. Μέχρι πρόσφατα, πριν η αρμοδιότητα περάσει στην Ευρωπαϊκή Διοίκηση, δεν εγκρίνονταν επιθέσεις.
Σε συνέχεια του δημοσιεύματος της WSJ, φαίνεται μάλιστα ότι το Κίεβο έχει ήδη προχωρήσει σε ενέργειες αυτού του τύπου, οι οποίες αναμένεται να εντείνουν την πίεση στη Ρωσία.
Χθες, Τρίτη η Ουκρανία χρησιμοποίησε πύραυλο Storm Shadow (είναι οι γνωστοί γαλλικοί SCALP) για να χτυπήσει ένα ρωσικό εργοστάσιο στο Μπριάνσκ το οποίο παράγει εκρηκτικά και καύσιμα πυραύλων. Το χτύπημα «ήταν επιτυχημένο» καθώς κατάφερε «να διαπεράσει τη ρωσική αεράμυνα», ανέφερε το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο χωρίς να δώσει περισσότερες πληροφορίες.
Η WSJ αναφέρει ότι η απροειδοποίητη κίνηση των ΗΠΑ να επιτρέψουν στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει τον πύραυλο μέσα στη Ρωσία έρχεται μετά την πρόσφατη μεταβίβαση της αρμοδιότητας για την υποστήριξη τέτοιων επιθέσεων από τον υπουργό Πολέμου Πιτ Χέγκσεθ στον ανώτατο Αμερικανό στρατηγό στην Ευρώπη, στρατηγό Αλέξους Γκρίνκεβιτς, ο οποίος έχει υψηλή θέση και στο ΝΑΤΟ. Αλλά εντάσσεται και στην πολιτική πιέσεων του Τραμπ κατά του Κρεμλίνου.
Είναι δε σημαντικό ότι η απόφαση να αρθεί ο περιορισμός για τους Storm Shadow ελήφθη πριν από τη συνάντηση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τον πρόεδρο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα στον Λευκό Οίκο.
Ο Ζελένσκι ζητούσε πυραύλους Tomahawk, οι οποίοι έχουν σημαντικό βεληνεκές και θα μπορούσαν θεωρητικά να χτυπήσουν στόχους στη Μόσχα και ακόμη βορειότερα. Αλλά ο Τραμπ απέρριψε το αίτημα, επισημαίνοντας ότι Ρωσία και Ουκρανία πρέπει να τερματίσουν τον αιματηρό πόλεμο.
Με τη Δέσποινα Βανδή και το βίντεο που δείχνει την τραγουδίστρια να μεταφέρεται στη Χαλκιδική από περιπολικό έπειτα από λάστιχο που έπαθε καθ’ οδόν, ασχολήθηκαν για δεύτερη μέρα στο Πρωινό.
Στην εκπομπή μίλησε ο Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Χαλκιδικής, Γιώργος Αρχοντόπουλος, ο οποίος αποκάλυψε πως εκείνη την ημέρα βρέθηκαν δύο περιπολικά στο σημείο όπου είχε μείνει το αυτοκίνητο της Δέσποινας Βανδή.
«Αυτό το οποίο εγώ γνωρίζω είναι ότι διερχόμενο περιπολικό διαπίστωσε ότι υπήρχε το συγκεκριμένο πρόβλημα, σταμάτησε στο σημείο και προφανώς είδαν ότι η κυρία που είχε το πρόβλημα ήταν η κυρία Βανδή μαζί με τους συνεργάτες της. Δόθηκε βοήθεια ώστε να τοποθετηθούν αρχικά κώνοι στο σημείο για να μην υπάρξει κάποιο ατύχημα.
Στη συνέχεια κλήθηκε από τους συνεργάτες και η οδική βοήθεια. Και λόγω της αναγνωρισιμότητας της κυρίας Βανδή αλλά και για να μη δημιουργηθεί οποιοδήποτε πρόβλημα με τους οδηγούς που θα χάζευαν τη διαδικασία αυτή και επειδή δεν υπήρχε και λωρίδα έκτακτης ανάγκης, άρα και κίνδυνος πρόκλησης νέου ατυχήματος, έγινε η διαδικασία ώστε να απομακρυνθεί για τρία χιλιόμετρα. Δεν απομακρύνθηκαν όλοι οι επιβάτες, μόνο η κυρία Βανδή και ένας συνεργάτης της.
Αυτό (σ.σ. που βλέπετε) είναι το περιπολικό που παρέλαβε τη Δέσποινα Βανδή. Υπήρχε και περιπολικό της τροχαίας το οποίο μετά παρέμεινε στο σημείο. Το διερχόμενο περιπολικό έκανε τη διαδικασία για να μπορέσει να απομακρυνθεί από το σημείο και παράλληλα ήρθε η οδική βοήθεια ώστε να απομακρυνθεί το αυτοκίνητο με ασφάλεια από την οδό. Το περιπολικό μετά έμεινε ώσπου να απομακρυνθεί το αυτοκίνητο», δήλωσε ο Γιώργος Αρχοντόπουλος.
Μετά την αποκάλυψη αυτή, ο Γιώργος Λιάγκας ξέσπασε στον αέρα λέγοντας: «Δεν μπορεί η Βανδή να έχει τέτοια τύχη ώστε να περάσουν δύο περιπολικά. Να πάει να παίξει και τζόκερ. Το πρώτο περιπολικό ενημέρωσε το δεύτερο. Η εικόνα δύο περιπολικών δίπλα από ένα ατύχημα που δεν είναι και τόσο σοβαρό, ένα λάστιχο ήταν, που… τυχαία είναι ένας επώνυμος εκεί και το ένα περιπολικό απομακρύνει μόνο την κυρία Βανδή και τον ένα συνεργάτη και όχι τους άλλους δύο, είναι μία εικόνα προβληματική. Η συγκεκριμένη εικόνα. Δεν μιλάω για το σύνολο της αστυνομίας. Υπήρχε και δεύτερο περιπολικό. Τώρα καταλάβαμε τι εννοούσε όταν έλεγε στο βίντεο “ήρθαν να μας σώσουν”».
Ανήμερα της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, όλα τα εμπορικά καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά, καθώς η ημέρα αποτελεί επίσημη αργία.
Το ίδιο καθεστώς ισχύει και για τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ.
Ωστόσο, για την εξυπηρέτηση των πολιτών ανοιχτά θα παραμείνουν τα καταστήματα ΑΒ Βασιλόπουλός Shop & Go με ωράριο λειτουργίας 07:30 – 23:00 και τα OK Markets με ωράριο λειτουργίας 08:00 – 11:00.
28η Οκτωβρίου: Τα μέτρα της Τροχαίας
Αυστηρά μέτρα εξέδωσε και η Τροχαία στα πλαίσια εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου.
Συγκεκριμένα κατά το τετραήμερο εορτασμών (24 – 28 Οκτωβρίου), θα ισχύουν οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας φορτηγών αυτοκινήτων μέγιστου επιτρεπόμενου βάρους άνω των 3,5 τόνων, όπως αναφέρονται στη σχετική κοινή Υπουργική Απόφαση κατά τις ημερομηνίες Παρασκευή 24-10-2025, Σάββατο 25-10-2025 και Τρίτη 28-10-2025.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η Τροχαίαπεριλαμβάνουν:
αστυνόμευση του οδικού δικτύου κατά τομείς, βάσει των ιδιαίτερων κυκλοφοριακών συνθηκών κάθε περιοχής,
αυξημένη αστυνομική παρουσία και στοχευμένη αστυνόμευση στα σημεία του οδικού δικτύου, όπου παρατηρείται συχνότητα πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων,
εντατικά μέτρα τροχαίας αστυνόμευσης στις εισόδους-εξόδους μεγάλων αστικών κέντρων, όπου παρατηρείται αυξημένη ροή διέλευσης,
ειδικές δράσεις και αυξημένα μέτρα τροχαίας εντός των πόλεων,
αυξημένα μέτρα τροχαίας σε χώρους όπου παρατηρείται μαζική συγκέντρωση επιβατών (αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμοί, κ.λπ.),
συγκρότηση συνεργείων γενικών και ειδικών τροχονομικών ελέγχων, εστιάζοντας την προσοχή στη βεβαίωση επικίνδυνων παραβάσεων, καθώς και παραβάσεων που βάσει στατιστικών στοιχείων ευθύνονται για την πρόκληση σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων (υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, αντικανονικό προσπέρασμα, χρήση κινητών τηλεφώνων κατά την οδήγηση, μη χρήση προστατευτικού κράνους και ζώνης ασφαλείας, παραβίαση διπλής διαχωριστικής κλπ),
έγκαιρη εξασφάλιση συνεργασίας και συντονισμού με όλους τους συναρμόδιους φορείς – Υπηρεσίες, όπου αυτό απαιτείται,
ενημέρωση των πολιτών μέσω των αρμοδίων Υπηρεσιών επικοινωνίας του Σώματος, σε κάθε περίπτωση που καθίσταται αναγκαία η ευρεία πληροφόρηση του κοινού για την ύπαρξη τυχόν κυκλοφοριακών και άλλων προβλημάτων.
Η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη και τα ειλικρινή της συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους οικείους του αγαπητού φίλου και συναδέλφου, ΕΠΟΠ Αλχία (ΕΜ) Αλέξανδρου Φωτιάδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 47 ετών, στο 424 ΓΣΝΕ την 21η Οκτωβρίου 2025, ύστερα από γενναία αλλά άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Ο Αλέξανδρος υπήρξε εξαίρετος συνάδελφος, αγαπητός στους κύκλους της Θεσσαλονίκης όπου υπηρετούσε, ενώ ως ενεργό και δραστήριο μέλος της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αποτελούσε παράδειγμα ήθους και αφοσίωσης και προσφοράς ως στρατιωτικός και συνάδελφος, αλλά κυρίως και πρωτίστως ως άνθρωπος.
Το τελευταίο διάστημα αγωνίστηκε με περίσσιο θάρρος, δίνοντας γενναία μάχη αθόρυβα και με θαυμαστή αξιοπρέπεια.
Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε σήμερα (22/10) στις 11:00 στον Ιερό Ναό του Αγίου Φανουρίου στην Τούμπα, με πλήθος φίλων, συγγενών και συναδέλφων να συμμετέχουν.
Στεφάνια στην μνήμη του απέστειλαν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ, ο Αρχηγός του ΓΕΣ, ο Δκτης ΑΣΔΥΣ, η ΜΕΡΥΠ, ΔΙΣΜΕ, ΕΣΠΕΚΜ κ.λπ.
Καλό Παράδεισο φίλε Αλέξανδρε, θα σε θυμόμαστε πάντα και θα παραδειγματιζόμαστε από την δύναμη και την επιμονή σου να προσπαθείς και να αγωνίζεσαι με αξιοπρέπεια και ηθική»
«Αν νομίζουν όλοι ότι θα ξεπλυθούν πάνω μου, θα γελάσουμε καλά, θα πέσουν πολλοί» δήλωσε ο Νίκος Ξυλούρης
Στην αντεπίθεση περνά ο αγροτοσυνδικαλιστής της Κρήτης και εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο αποκαλούμενος και «φραπές», Νίκος Ξυλούρης, μετά τα όσα είδαν το «φως» της δημοσιότητας από την έρευνα της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος για τις επιδοτήσεις που έλαβε ο ίδιος από τον Οργανισμό.
Δείτε το βίντεο:
Σύμφωνα με τα ευρήματα της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος ο Νίκος Ξυλούρης φέρεται να κατείχε περίπου 2,5 εκατ. ευρώ μόνο για την περίοδο 2021–2023, καθώς και οκτώ αυτοκίνητα, μεταξύ τον οποίων και μια Jaguar, τα οποία δεν δικαιολογούνται. «Με είδε κανείς στο Ηράκλειο να κυκλοφορώ με Jaguar; Ένα αγροτικό έχω, φορτωμένο μέρα και νύχτα ζωοτροφές», είπε μεταξύ άλλων ο κρητικός αγροτοσυνδικαλιστής, ο οποίος ελέγχεται και από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
«Είμαι καθαρός, θα κινηθώ νομικά, όλα είναι ψέματα», επεσήμανε μιλώντας στο creta24.gr, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Αν νομίζουν όλοι ότι θα ξεπλυθούν πάνω μου, θα γελάσουμε καλά. Θα πέσουν πολλοί. Εγώ δε θα πέσω γιατί είμαι καθαρός».
«Η Jaguar έγινε παλιοσίδερα»
O «γαλάζιος» αγροτοσυνδικαλιστής μιλώντας και σήμερα (22/10) στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR, είπε πως η Jaguar είναι μοντέλο του 1999, τη μεταβίβασε στον αδερφό του και έγινε «παλιοσίδερα». «Ως προς την ουσία, θα απαντήσω σε ένα στοιχείο, ακούγεται εναντίον μου και είναι ενδεικτικό του ψεύδους. Η “πανάκριβη” Jaguar είναι μοντέλο του 1999, 21 ετών αυτοκίνητο. Το 2021 ήρθε στη δικαιοδοσία μου σε κατάσταση ακινησίας και εντελώς κατεστραμμένη. Μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες να την επισκευάσω, τη μεταβίβασα στον αδερφό μου, όπου τελικά και αυτός δεν κατάφερε να την επισκευάσει και τη μεταβίβασε για πώληση, παλιοσίδερα, η οποία βγάλαμε και χαρτί και πήγε στην Ιταλία» υποστήριξε.
Συνέχισε δε λέγοντας ότι «σεβόμενος απόλυτα τις εισαγγελικές αρχές και ιδιαιτέρως τον κ. Βουρλιώτη, βλέπω άλλη μία φορά εισαγγελικά πορίσματα να δημοσιοποιούνται στα κανάλια, χωρίς να έχω λάβει γνώση, στοιχεία που άπτονται του σκληρού πυρήνα των δικαιωμάτων που η δικαιοδοσία προστατεύει, πολλά εξ’ αυτών ψευδή, να δημοσιοποιούνται στο πανελλήνιο και εγώ να δικάζομαι σε δημόσια δίκη, χωρίς δικαίωμα να πω την αλήθεια στους αρμόδιους δικαστές».
«Χαίρε Διόνυσε» λέει ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης και μαέστρος, αποχαιρετώντας τον «Νιόνιο» – «Στην Ελλάδα, συχνά οι καλλιτέχνες κρίνονται με βάση το αν συμβαδίζουν με τις επικρατούσες απόψεις και ιδεολογίες» αναφέρει
«Χαίρε Διόνυσε, καλό σου κατευόδιο»: με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο αποχαιρετά ο μεγάλος Έλληνας μουσουργός, Σταύρος Ξαρχάκος, έναν άλλο σπουδαίο του ελληνικού πενταγράμμου, τον Διονύση Σαββόπουλο, που «έφυγε» χθες από τη ζωή, στα 81 του χρόνια.
Σε ανάρτησή του στη σελίδα του στο Facebook, ο Σταύρος Ξαρχάκος υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ότι ο Σαββόπουλος δεν υπήρξε ποτέ «κανονικός», ως δημιουργός, καθώς διατηρούσε την αυθεντικότητά του, παρά τις επιθέσεις που κατά καιρούς δεχόταν.
Θίγει μάλιστα ένα ευρύτερο κοινωνικό ζήτημα, σχολιάζοντας την τάση που έχει η ελληνική κοινωνία να θέλει τους καλλιτέχνες στα δικά της «μέτρα», σύμφωνα με το «κοινώς αποδεκτό».
«Η Τέχνη απαιτεί θάρρος, τόσο για τον καλλιτέχνη όσο και για το κοινό που τον κρίνει. Στην Ελλάδα, συχνά οι καλλιτέχνες κρίνονται με βάση το αν συμβαδίζουν με τις επικρατούσες απόψεις και ιδεολογίες. Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, δεν υπήρξε ποτέ “κανονικός” με την παραδοσιακή έννοια. Η δύναμη της δουλειάς του προήλθε ακριβώς από την ατομικότητά του, την αντίστασή του στις επιταγές της κοινωνίας και την αυθεντικότητα που πάντα διατηρούσε. Παρά την αμφισβήτηση και τις επιθέσεις που δέχτηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του, το έργο του παραμένει αθάνατο, συνεχίζοντας να καθρεφτίζει την ψυχή του Έλληνα σε κάθε του κατάσταση. Αυτός είναι ο λόγος που, ακόμα και μετά τον θάνατό του, ο Διονύσης θα ζει μέσα από τα τραγούδια του, αποδεικνύοντας ότι η Τέχνη του δεν μπορεί να πληγωθεί από τις κοινωνικές πιέσεις» υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ο διεθνούς φήμης συνθέτης και μαέστρος.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Στον πλανήτη αυτό μεταξύ των κανονικών ανθρώπων υπάρχουμε εμείς, οι όχι και τόσο -για κάποιους- κανονικοί άνθρωποι, οι καλλιτέχνες.
Στο μικρό αυτό κομμάτι της γης που λέγεται Ελλάδα θέλουμε καλλιτέχνες σύμφωνα με το προσωπικό μας γούστο, τις απόψεις, τις κοσμοθεωρίες μας.
Ευτυχώς, όμως, συνεχίζουμε να διατηρούμε τις απόψεις, τα ελαττώματα, τις ιδιορρυθμίες μας, τις σεξουαλικές, κομματικές και ιδεολογικές μας προτιμήσεις, καθώς και το δικαίωμά μας να ζούμε και να εκφραζόμαστε όπως εμείς θέλουμε στην Τέχνη και τη ζωή μας.
Να διατηρούμε το θάρρος της γνώμης μας ακόμα κι όταν δε συμφωνείτε…
Αλλιώς, πιστέψτε με, δε θα είμασταν καλλιτέχνες ούτε κι εσείς θα μας αγαπούσατε-μισούσατε τόσο!
Αυτό το δικαίωμα ευτυχώς ο Διονύσης το διατήρησε και εκεί κυρίως θα εστιάσω το κειμενό μου.
Κατ´ αρχάς να πω ότι με τον Διονύση δεν κάναμε ποτέ παρέα, δεν ήμασταν φίλοι αν και πάντα υπήρχε αλληλοεκτίμηση.
Μια φορά μονάχα -και αυτό μου το θύμισε ο ίδιος διαβάζοντας το βιβλίο του – όταν έπαιζε κάπου, ανέβηκα στο πιάνο και άρχισα να τον συνοδεύω.
Τον είδα σε κάποιες συναυλίες του, ήρθε σε δικές μου και πέρυσι είχα τη χαρά να γιορτάσω μαζί του, με την παρέα και την οικογένειά του, τα τελευταία του γενέθλια .
Σε ένα αφιέρωμα τον ονόμασα «Διόνυσο Σαββόπουλο» γιατί αυτό ήταν στα δικά μου μάτια, ένας σύγχρονος Διόνυσος.
Πολεμήθηκε, αμφισβητήθηκε και κατά καιρούς έγινε βορά , απλώς και μόνο επειδή είχε διαφορετική άποψη ή ιδεολογία.
Ας θυμόμαστε πόσο σκληρά κρίθηκε, ας αναρωτηθούμε πόσο δημοκράτες είμαστε όταν αποδομούμε τόσο εύκολα τους καλλιτέχνες και όταν τους θέλουμε «στα μέτρα μας».
Ισως να είμαστε η μοναδική χώρα που θέλει να κάνει τους καλλιτέχνες σύμφωνα με το κοινώς αποδεκτό!
Αυτός άραγε είναι ρόλος του καλλιτέχνη;
Ας αναρωτηθούμε…
Όμως, το καλό στην ιστορία αυτή είναι ότι στην πραγματικότητα κανείς δε μπόρεσε ούτε θα μπορέσει να τον βλάψει διότι πολύ απλά, ο Διονύσης θα υπάρχει μέσα από το έργο του, κάθε μέρα με τα τραγούδια του θα κρατάει έναν καθρέφτη απέναντι στον Έλληνα είτε αυτός είναι ερωτευμένος είτε επαναστατημένος είτε ταλαιπωρημένος είτε ιδεαλιστής είτε απλώς «Κωλοέλληνας».
Ας διαλέξει ο καθένας σε ποια κατηγορία ανήκει κι ας πορευτεί αναλόγως…
Η καθαρίστρια φίλησε τον δισεκατομμυριούχο αφεντικό της για να του σώσει τη ζωή… αλλά αυτό που συνέβη μετά σόκαρε τους πάντες
Τα χείλη του δισεκατομμυριούχου γίνονταν μπλε, και όλοι τον κοιτούσαν καθώς πέθαινε.
Η Κατερίνα άφησε τη σφουγγαρίστρα της. Ο μεταλλικός ήχος αντήχησε στο μαρμάρινο πάτωμα της αίθουσας του συμβουλίου, αλλά κανείς δεν γύρισε να την κοιτάξει. Επτά άνδρες με ακριβά κοστούμια κοιτούσαν, ακίνητοι, το αφεντικό ξαπλωμένο στο πάτωμα. Ο Μιχάλης Φωτιάδης, ένας από τοηυς νεότερος δισεκατομμυριούχους στον κόσμο δεν ανέπνεε.
Επί τρεις μήνες, η Κατερίνα ήταν η αόρατη καθαρίστρια σε αυτόν τον αστραφτερό γυάλινο πύργο. Κανείς δεν την παρατηρούσε, κανείς δεν την αναγνώριζε· ήταν μέρος της επίπλωσης, ένα φάντασμα που υπήρχε μόνο όταν μια βρωμιά έμενε ακαθάριστη. Όμως εκείνη τη στιγμή, ήταν η μόνη που κινιόταν.
Πέρασε ανάμεσα από τα στελέχη και γονάτισε δίπλα του. Η καρδιά της χτυπούσε τόσο δυνατά που την άκουγε να βροντάει στα αυτιά της. Έβαλε δύο δάχτυλα στον λαιμό του, ψάχνοντας για σφυγμό. Τίποτα.
Τότε θυμήθηκε το δωρεάν σεμινάριο πρώτων βοηθειών στο οποίο είχε παρακολουθήσει μόνο και μόνο επειδή στο τέλος έδιναν φαγητό. Η φωνή του εκπαιδευτή αντήχησε στο μυαλό της: «Όταν όλοι πανικοβάλλονται, κάποιος πρέπει να δράσει.»
Η Κατερίνα έγειρε το κεφάλι του Μιχάλη προς τα πίσω, του έκλεισε τη μύτη και φύσηξε αέρα στο στόμα του. Μία φορά. Δύο φορές. Στη συνέχεια, έδεσε τα δάχτυλά της μεταξύ τους και άρχισε να πιέζει δυνατά το στήθος του, μετρώντας δυνατά. Ο ιδρώτας κυλούσε στους κροτάφους της, τα μπράτσα της έκαιγαν.
«Τι του κάνεις;» φώναξε κάποιος.
«Πάρτε την μακριά από τον κύριο Φωτιάδη!» διέταξε ένας άλλος.
Αλλά τα χέρια της Κατερίνας δεν σταμάτησαν. Τριάντα συμπιέσεις. Δύο αναπνοές. Τριάντα συμπιέσεις.
Ο ήχος που ακολούθησε ήταν αμυδρός αλλά αναμφισβήτητος: ένα λαχάνιασμα. Το στήθος του Μιχάλη σηκώθηκε ξαφνικά, και η Κατερίνα πάγωσε. Για μια στιγμή, η σιωπή γέμισε την αίθουσα του συμβουλίου. Μετά, ξέσπασε το χάος.
«Αναπνέει!» φώναξε ένα από τα στελέχη.
«Καλέστε ασθενοφόρο τώρα!» φώναξε ένας άλλος, καθώς η Κατερίνα ταλαντεύτηκε προς τα πίσω, καλύπτοντας τα χείλη της με τρεμάμενα χέρια.
Ο Μιχάλης Φωτιάδης, ο άπιαστος δισεκατομμυριούχος που ολόκληρη η πόλη θαύμαζε από μακριά, μόλις είχε κερδίσει πίσω τη ζωή του από την καθαρίστρια που κανείς δεν παρατηρούσε.
Οι διασώστες έφτασαν λεπτά αργότερα και την τράβηξαν στο πλάι. Στεκόταν εκεί, τρέμοντας, το πρόσωπό της χλωμό, τα μάτια της διάπλατα. Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά, όχι από την πράξη καθεαυτή, αλλά από τους ψιθύρους. Ήδη τους άκουγε:
«Ποια νομίζει ότι είναι;»
«Μια καθαρίστρια να φιλάει το αφεντικό; Τι τραγικό.»
Κάποιος μάλιστα μουρμούρισε περιφρονητικά,
«Ίσως αυτό ήταν το σχέδιό της για να πλουτίσει.»
Δάκρυα τσούζαν τα μάτια της, αλλά δεν είπε τίποτα. Επέστρεψε σιωπηλά στη σφουγγαρίστρα της, η στολή της βρεγμένη από τον ιδρώτα και την ταπείνωση. Το ασθενοφόρο πήρε τον Μιχάλη, και μέσα σε λίγα λεπτά, η αίθουσα του συμβουλίου ήταν πάλι άδεια.
Πριν φύγει, ο επικεφαλής της ασφάλειας στράφηκε προς το μέρος της και είπε ψυχρά,
«Μην ξαναέρθεις αύριο. Το Τμήμα Ανθρωπίνων Πόρων θα επικοινωνήσει μαζί σου.»
Εκείνο το βράδυ, η Κατερίνα καθόταν στο στενό κρεβάτι της στο μικρό της διαμέρισμα, κοιτάζοντας το τηλέφωνό της. Η μητέρα της τηλεφώνησε για να ρωτήσει πώς πήγε η δουλειά, και εκείνη είπε ψέματα,
«Όλα καλά, μαμά.»
Αλλά βαθιά μέσα της, ήξερε ότι είχε τελειώσει. Είχε σώσει μια ζωή… και είχε χάσει τη δουλειά της γι’ αυτό.
Δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ. Το σώμα της έτρεμε καθώς ξαναζούσε τη στιγμή: τη ζεστασιά των χειλιών του, την έλλειψη ζωής στο πρόσωπό του, την έκπληξη στα μάτια των άλλων. Είχε κάνει αυτό που κανείς άλλος δεν τόλμησε. Αλλά στον κόσμο στον οποίο ζούσε, αυτό δεν λεγόταν γενναιότητα, αλλά θράσος.
Το επόμενο πρωί, πήγε στην πύλη της εταιρείας για να παραλάβει την τελευταία της πληρωμή. Οι φύλακες αρνήθηκαν να την αφήσουν να μπει.
«Εντολές από ψηλά», είπαν.
Η Κατερίνα γύρισε να φύγει, αλλά ένα κομψό μαύρο αυτοκίνητο σταμάτησε απότομα δίπλα της. Το φιμέ παράθυρο κατέβηκε αργά… και εκεί ήταν.
Ο Μιχάλης Φωτιάδης. Χλωμός, αδύναμος, αλλά ζωντανός. Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο πάνω της με μια ένταση που την πάγωσε.
«Εσύ,» είπε ήρεμος, η φωνή του βραχνή αλλά σταθερή. «Μπες στο αυτοκίνητο.»
Οι φρουροί κοιτάχτηκαν έκπληκτοι, και η καρδιά της Κατερίνας χτυπούσε δυνατά καθώς πλησίαζε.
«Κύριε, εγώ… δεν ήθελα να…»
«Μου έσωσες τη ζωή,» τη διέκοψε, χωρίς να πάρει το βλέμμα του. «Τώρα είναι η σειρά μου να σώσω τη δική σου.»
Δίστασε για μια στιγμή, μετά μπήκε μέσα. Η πόρτα έκλεισε, απομονώνοντάς την από τον κόσμο που την είχε περιφρονήσει. Μέσα στο αυτοκίνητο, ο δισεκατομμυριούχος στράφηκε προς το μέρος της και ψιθύρισε, «Από αυτή τη στιγμή και μετά, η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.»
Η Κατερίνα καθόταν μαζεμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του δισεκατομμυριούχου, η καρδιά της χτυπούσε τόσο δυνατά που μετά βίας άκουγε τον ήχο του κινητήρα. Ο Μιχάλης Φωτιάδης ήταν δίπλα της, τα μάτια του κρυμμένα πίσω από σκούρα γυαλιά, παρόλο που ο ήλιος μόλις ξεπρόβαλλε μέσα από τα σύννεφα.
Η σιωπή ανάμεσά τους ήταν βαριά, μέχρι που μίλησε μαλακά,
«Σε… σε απέλυσαν, έτσι;»
Η Κατερίνα κατάπιε.
«Ναι, κύριε. Είπαν ότι ξεπέρασα ένα όριο.»
Ο Μιχάλης έστρεψε το κεφάλι του προς το μέρος της.
«Και ποιο είναι αυτό το όριο; Το να σώζεις τη ζωή ενός άνδρα;»
Δεν ήξερε τι να πει. Αναστέναξε και έβγαλε τα γυαλιά του. Το πρόσωπό του ήταν χλωμό, αλλά εξακολουθούσε να είναι εντυπωσιακό: το ίδιο που εμφανιζόταν στα εξώφυλλα των περιοδικών, το ίδιο στο οποίο είχε αποκαταστήσει τον σφυγμό με τη δική της αναπνοή.
«Δεν έπρεπε να υποστείς συνέπειες για αυτό που έκανες,» είπε, ο τόνος του πιο μαλακός τώρα. «Σου χρωστάω τα πάντα.»
Το αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά σε μια τεράστια έπαυλη, περικυκλωμένη από ψηλές σιδερένιες πύλες. Η Κατερίνα λαχάνιασε· δεν είχε ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο.
«Έλα μέσα,» είπε, βγαίνοντας από το αυτοκίνητο. «Από εδώ και πέρα, θα δουλεύεις για μένα… προσωπικά.»
Μέσα, η έπαυλη φάνταζε εξωπραγματική: κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, μαρμάρινα πατώματα, τοίχοι γεμάτοι έργα τέχνης. Η Κατερίνα στάθηκε κοντά στην είσοδο, φοβούμενη να αγγίξει οτιδήποτε.
«Κύριε, δεν καταλαβαίνω… γιατί να κάνω κάτι τέτοιο;»
«Επειδή με έσωσες,» τη διέκοψε. «Και επειδή…» Έκανε μια παύση, χαμηλώνοντας το βλέμμα του, «είδα κάτι στα μάτια σου όταν αρνήθηκες να τα παρατήσεις. Κανείς δεν με έχει κοιτάξει έτσι ποτέ. Ούτε καν αυτοί που πληρώνω.»
Για πρώτη φορά, η Κατερίνα τον κοίταξε κατευθείαν στα μάτια. Είδε μοναξιά εκεί, βαθιά και ειλικρινή.
«Είστε καλός άνθρωπος,» ψιθύρισε.
Χαμογέλασε ελαφρά.
«Αν είμαι, είναι χάρη σε αυτό που έκανες.»
Οι μέρες έγιναν εβδομάδες. Ο Μιχάλης την προσέλαβε ως βοηθό του, της αγόρασε καινούργια ρούχα, της δίδαξε πράγματα που ποτέ δεν πίστευε ότι θα μάθαινε: πώς να γράφει e-mail, να παρακολουθεί συναντήσεις, να μιλάει με αυτοπεποίθηση.
Το υπόλοιπο προσωπικό ψιθύριζε πίσω από την πλάτη της, υπονοώντας ότι κοιμόταν με το αφεντικό. Αλλά η Κατερίνα τους αγνόησε. Επικεντρώθηκε στη δουλειά της, ευγνώμων για τη δεύτερη ευκαιρία της.
Ωστόσο, κάτι άλλαξε στον Μιχάλη. Μερικές φορές ήταν απόμακρος, ανήσυχος, κοιτούσε έξω από τα παράθυρα για ώρες. Ένα βράδυ, η Κατερίνα τον βρήκε στο γραφείο του, να ιδρώνει και να λαχανιάζει ξανά.
«Κύριε! Κύριε, τι σας συμβαίνει!» ούρλιαξε, τρέχοντας προς το μέρος του.
Της άρπαξε τον καρπό σφιχτά, τα μάτια του πεταγμένα έξω.
«Εγώ… με δηλητηρίασαν, Κατερίνα,» ψιθύρισε βραχνά. «Το διοικητικό συμβούλιο… ήθελαν να με σκοτώσουν επειδή αποκάλυψα την απάτη.»
Πάγωσε.
«Τι;»
Ο Μιχάλης έβηξε, τρέμοντας, και της έδωσε ένα μικρό μαύρο USB στικάκι.
«Όλα είναι εδώ. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν… ούτε την οικογένειά μου.»
Πριν προλάβει να απαντήσει, τα μάτια του γύρισαν προς τα πίσω, και κατέρρευσε στα χέρια της ξανά. Αυτή τη φορά δεν περίμενε κανέναν. Φώναξε για βοήθεια, αλλά κανείς δεν ήρθε.
Η έπαυλη, που κάποτε φαινόταν επιβλητική, έγινε σκοτεινή και άδεια.
Τότε η μπροστινή πόρτα άνοιξε με ένα τρίξιμο… και μια σκιά εμφανίστηκε στο κατώφλι.
«Σε είχα προειδοποιήσει, καθαρίστρια,» είπε μια ψυχρή φωνή. «Έπρεπε να είχες μείνει αόρατη.»
Το αίμα της Κατερίνας πάγωσε. Όποιος κι αν ήταν, τα ήξερε όλα.
Η Κατερίνα πάγωσε, η καρδιά της χτυπούσε σαν σφυρί στο στήθος της καθώς η σκιά πλησίαζε. Η φωνή ανήκε στον κύριο Δημητρίου, τον πιο στενό συνεργάτη του Μιχάλη, τον ίδιο που είχε δει να κάθεται δίπλα του στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου.
Ο Δημητρίου την προσπέρασε, το ακριβό του κοστούμι αψεγάδιαστο, ένα διαβολικό χαμόγελο στα χείλη του. «Ήταν τόσο εύκολο,» είπε, κουνώντας το κεφάλι του με απογοήτευση. «Ο Μιχάλης εμπιστευόταν πάντα τους αριθμούς. Όχι τους ανθρώπους. Αλλά δεν υπολόγισε τη δική μου φιλοδοξία.»
Η Κατερίνα έσφιξε το μικρό μαύρο στικάκι USB στην παλάμη της. Ήταν η απόδειξη. «Είστε ένα τέρας!» ψιθύρισε.
«Όχι, Καθαρίστρια. Είμαι ένας επιζών. Τώρα, δώσε μου αυτό το παιχνιδάκι.»
Έκανε ένα βήμα προς το μέρος της. Η Κατερίνα έκανε πίσω. Το μόνο όπλο που είχε ήταν η ταχύτητά της και η γνώση της έπαυλης από τις ημέρες της καθαριότητας.
«Δεν θα τα παρατήσω.»
Θυμήθηκε την κρυφή σκάλα υπηρεσίας πίσω από τη βιβλιοθήκη. «Δεν θα το πάρεις ποτέ!» φώναξε, τρέχοντας προς την ξύλινη επένδυση του γραφείου.
Ο Δημητρίου γελούσε. Ήταν σαν να κυνηγούσε ένα ποντίκι. «Έχεις χάσει, κοριτσάκι!»
Καθώς ο Δημητρίου έφτασε στη βιβλιοθήκη, η Κατερίνα είχε ήδη πατήσει τον κρυφό μηχανισμό (έναν συγκεκριμένο τίτλο βιβλίου). Η βιβλιοθήκη άνοιξε με ένα τρίξιμο. Πρόλαβε να περάσει πριν κλείσει εντελώς.
Ο Δημητρίου έβρισε και άρχισε να χτυπάει το ξύλο. Η Κατερίνα ανέβαινε τρέχοντας τη σκάλα, φτάνοντας στην κρεβατοκάμαρα του Μιχάλη. Τηλεφώνησε αμέσως στην αστυνομία και στην ιδιωτική ασφάλεια του Μιχάλη. Χρειαζόταν όμως να τον κρατήσει ζωντανό.
Το Μυστικό του Μιχάλη: Το Αντίδοτο Καθώς έψαχνε για κάτι, το βλέμμα της έπεσε πάνω σε ένα κουτί πρώτων βοηθειών, καλά κρυμμένο πίσω από έναν πίνακα. Στο εσωτερικό, υπήρχε μια σύριγγα και ένα φιαλίδιο με ένα διαυγές υγρό, δίπλα σε μια χειρόγραφη σημείωση: «Αν συμβεί ξανά, αυτό είναι το αντίδοτο. Εμπιστεύσου μόνο εσένα.»
Ο Μιχάλης το είχε προβλέψει! Η Κατερίνα, με τρεμάμενα χέρια αλλά απόλυτη αποφασιστικότητα, τράβηξε το καπάκι από τη σύριγγα. Η βελόνα έλαμψε κάτω από το φως του δωματίου. Βρήκε μια φλέβα στο χέρι του Μιχάλη και του έκανε την ένεση του αντίδοτου.
Δεν είναι αρκετό. Οι ώρες ήταν κρίσιμες.
Τότε, όπως έκανε στην αίθουσα του συμβουλίου, άρχισε τις συμπιέσεις στο στήθος, πιέζοντας δυνατά, με ρυθμό, με τον φόβο και την αγάπη να την οδηγούν. Ήταν μια μάχη ενάντια στον χρόνο και ενάντια στο δηλητήριο.
Μόλις ο Μιχάλης άνοιξε τα μάτια του, ο Δημητρίου έσπασε την πόρτα του γραφείου και όρμησε μέσα, το πρόσωπό του παραμορφωμένο από τη μανία.
«Πέθανε!» ούρλιαξε ο Δημητρίου, κοιτάζοντας την Κατερίνα, αλλά τότε είδε τον Μιχάλη να κάθεται όρθιος, με τα μάτια του διάπλατα. Η έκπληξη ήταν τόσο μεγάλη που ο Δημητρίου σταμάτησε εντελώς.
Ο Μιχάλης κοίταξε την Κατερίνα, μετά τον Δημητρίου. «Δημητρίου,» είπε ο Μιχάλης, η φωνή του τώρα δυνατή και ψυχρή, παρά την αδυναμία του. «Τουλάχιστον η καθαρίστρια μου έδειξε περισσότερη πίστη από εσένα. Φαίνεται ότι πρέπει να αναθεωρήσω τις προσλήψεις μου.»
Στο σημείο αυτό, η αστυνομία και η ιδιωτική ασφάλεια του Μιχάλη εισέβαλαν στην έπαυλη, περικυκλώνοντας τον Δημητρίου.
Ο Δημητρίου συνελήφθη επί τόπου. Η Κατερίνα, τρέχοντας, έδωσε το USB στικάκι στον αρχηγό της ασφάλειας, ο οποίος το παρέδωσε αμέσως στον πιο έμπιστο δικηγόρο του Μιχάλη.
Η Αποκάλυψη της Απάτης: Οι πληροφορίες στο στικάκι περιείχαν λεπτομερή αρχεία για μια τεράστια οικονομική απάτη, όπου ο Δημητρίου και αρκετά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είχαν κλέψει δισεκατομμύρια από την εταιρεία. Ο Μάικλ είχε ξεκινήσει την έρευνα και γι’ αυτό προσπάθησαν να τον δηλητηριάσουν, ώστε να καλυφθούν τα ίχνη τους. Μέσα σε 48 ώρες, οι ένοχοι είχαν συλληφθεί και η αυτοκρατορία του Μιχάλη είχε αποκατασταθεί.
Μέρες αργότερα, η Κατερίνα καθόταν σε μια μεγάλη βεράντα με θέα τον ωκεανό. Ο Μιχάλης στεκόταν δίπλα της.
«Η αλήθεια είναι,» είπε ο Μιχάλης, με το βλέμμα του καρφωμένο στον ορίζοντα, «ότι μου έσωσες τη ζωή δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν με το φιλί… η δεύτερη με το να με εμπιστευτείς και να δράσεις ενάντια σε έναν δολοφόνο.»
Της έδωσε έναν φάκελο και άρχισε να εξηγεί τη νέα της θέση. «Είδα τι σημαίνει αληθινή αφοσίωση, Κατερίνα. Όλοι οι ‘εμπιστευμένοι’ σύμβουλοί μου ήθελαν τα λεφτά μου. Εσύ ήθελες τη ζωή μου. Για τον λόγο αυτό, δεν θα είσαι πλέον βοηθός. Αυτός ο φάκελος περιέχει το μερίδιό σου στην εταιρεία, ως αναγνώριση του ρόλου σου στην αποκάλυψη της απάτης. Θα είσαι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και, το σημαντικότερο, θα είσαι η Διευθύντρια του ιδρύματός μου. Θέλω να βάλεις την ανθρωπιά σου, την πίστη σου, σε αυτό που χτίζω. Κανείς δεν θα σε ξαναπεί αόρατη.»
Η Κατερίνα ένιωσε τα μάτια της να βουρκώνουν, αλλά αυτή τη φορά όχι από ταπείνωση, αλλά από υπερηφάνεια. «Κύριε Μιχάλη, εγώ… δεν ξέρω τι να πω.»
Χαμογέλασε και της έπιασε το χέρι. «Και ξέρεις το καλύτερο; Στο φιλί το πρώτο, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν…»
Ο Μιχάλης έσκυψε και της ψιθύρισε στο αυτί, «…αυτή η γυναίκα μυρίζει λεβάντα, και θέλω να ξυπνήσω και να μάθω το όνομά της»
Η Κατερίνα γέλασε, τα δάκρυά της χάθηκαν από τη ζεστασιά του χαμόγελου της. Η ζωή της δεν ήταν ποτέ πια ίδια. Η καθαρίστρια έγινε η συνέταιρος. Και ίσως, κάτι πολύ περισσότερο.
Φ. Κοσκερίδης: Ο ερευνητής που ανακάλυψε 700 νέα γονίδια αιματικών κυττάρων
Ο επιστήμονας, που τιμήθηκε με το Αριστείο Ευάγγελου Ευαγγέλου, μιλά στο iatronet.gr για τα ευρήματα της μελέτης του και την πρακτική τους σημασία στην πρόληψη και θεραπεία παθήσεων.
Στο πλαίσιο του 9ου Πανελληνίου Συνεδρίου του Φόρουμ Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Ηράκλειο της Κρήτης, απονεμήθηκε το “Αριστείο Καθηγητού Ευάγγελου Ευαγγέλου” στον Φώτη Κοσκερίδη (φωτογραφία πάνω) για τη μελέτη του σχετικά με την “Πολυμεταβλητή ανάλυση στην ανακάλυψη εκατοντάδων νέων γενετικών τόπων των αιματικών κυττάρων”.
Ο κ. Κοσκερίδης είναι υποψήφιος διδάκτορας στην μοριακή και γενετική επιδημιολογία στο Εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ενώ έχει ήδη ξεκινήσει μεταδιδακτορική έρευνα ως ερευνητής στο Τμήμα Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Ιατρικής Σχολής του Imperial College στο Λονδίνο.
Μιλώντας στο iatronet.gr “αποκωδικοποιεί” την σημασία της ανακάλυψης άνω των 700 νέων γονιδίων και της επίδρασής τους στη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών του αίματος. Εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η νέα αυτή γνώση έχει ήδη αρχίσει να παρέχει θεραπευτικές παρεμβάσεις σε γονίδια – στόχους για αιματολογικές ασθένειες και όχι μόνο, ενώ μελλοντικά θα παίξει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη ασθενειών σε άτομα με γενετική προδιάθεση να τις εμφανίσουν, στο πλαίσιο της εξατομικευμένης ιατρικής.
Ο νέος επιστήμονας αναφέρεται, τέλος, στον πρόωρα εκλιπόντα καθηγητή και μέντορά του, Ευάγγελο Ευαγγέλου, ενώ μοιράζεται τα συναισθήματά του για την απονομή του βραβείου που φέρει το όνομά του.
Η μελέτη
Η μελέτη επικεντρώθηκε σε 15 κοινούς αιματολογικούς δείκτες, όπως για παράδειγμα ο αριθμός λευκών και ερυθρών αιμοσφαιρίων, αιμοπεταλίων, τιμές αιματοκρίτη. “Ανακαλύψαμε συνολικά περισσότερα από 700 νέα γονίδια και διερευνήσαμε το ρόλο τους πάνω σε αυτούς τους αιματικούς δείκτες”, αναφέρει ο κ. Κοσκερίδης και συμπληρώνει: “Τα 65 από αυτά τα γονίδια για πρώτη φορά συσχετίστηκαν με οποιοδήποτε αιματικό κύτταρο”.
Η νέα αυτή γνώση, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πρόληψη και στη θεραπεία παθήσεων του αίματος, όπως και άλλων συστημάτων που συνδέονται με το αίμα, όπως παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, του μεταβολισμού, του νευρικού συστήματος, καρκίνοι, που σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό επηρεάζονται από την “υγεία” του αίματος.
“Στην πράξη, ορισμένα από αυτά τα νέα γονίδια που ανακαλύψαμε μπορούν να αποτελέσουν πιθανούς θεραπευτικούς στόχους, ούτως ώστε με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή να παρεμβαίνουμε στα γονίδια ενός ασθενή με τέτοιο τρόπο που για να το πω απλά θα μπλοκάρει τα βλαβερά γονίδια και θα ενεργοποιεί τα ωφέλιμα”, σημειώνει, διευκρινίζοντας πως στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετο: “σε πολλά σύνθετα νοσήματα το αποτέλεσμα είναι πολυγονιδιακό, δηλαδή επηρεάζεται από την επίδραση πολλών, πολλές φορές εκατοντάδων ή ακόμα και χιλιάδων γονιδίων”.
Αντίστοιχα, στο πλαίσιο της εξατομικευμένης ιατρικής ακριβείας, θα είναι δυνατό στο μέλλον να εφαρμόζεται και αποτελεσματικότερη πρόληψη ασθενειών, με βάση το γενετικό προφίλ του ατόμου, με κατάλληλες προσαρμογές του τρόπου ζωής ώστε να εξουδετερώνονται οι όποιες αρνητικές επιδράσεις συγκεκριμένων γονιδίων.
Τα γονίδια – “κλειδιά”
Μια πρόκληση για τους ερευνητές είναι να εντοπίσουν γονίδια “κλειδιά” τα οποία έχουν κομβικότερο ρόλο στην ανάπτυξη ασθενειών. “Κανένα γονίδιο μόνο του δεν θα αλλάξει δραματικά το αποτέλεσμα, όμως με επιλογή κατάλληλων γονιδίων μπορούν να παρέμβουν με τον τρόπο που θέλουμε”, εξηγεί ο κ. Κοσκερίδης.
Όπως αναφέρει, έχουν ήδη ξεκινήσει αρκετές θεραπευτικές παρεμβάσεις σε γονίδια στόχους, κυρίως σε εξειδικευμένες παθήσεις, όπου έχουν εντοπιστεί συγκεκριμένα γονίδια με ισχυρή επίδραση πάνω σε συγκεκριμένες παθήσεις του καρδιαγγειακού ή του νευρικού συστήματος. “Για παράδειγμα, υπάρχουν φάρμακα που επιδρούν σε γονίδια που σχετίζονται με την υπέρταση, όπως οι βήτα-αναστολείς (beta-blockers) και άλλα. Κάτι αντίστοιχο μπορούμε να κάνουμε και σε άλλες παθήσεις”, σημειώνει.
Φόρος τιμής στον Ε. Ευαγγέλου
Εμπνευστής της συγκεκριμένης ερευνητικής εργασίας ήταν ο αείμνηστος καθηγητής Κλινικής και Μοριακής Επιδημιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ευάγγελος Ευαγγέλου (φωτογραφία), ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 47 ετών, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.
“Ήταν ο επιβλέπων της διδακτορικής μου διατριβής μέρος της οποίας ήταν το συγκεκριμένο project. Ο ίδιος το ιεραρχούσε πολύ ψηλά στα ερευνητικά ενδιαφέροντα, αλλά δεν πρόλαβε δυστυχώς να το δει ολοκληρωμέν﨔, παρατηρεί ο κ. Κοσκερίδης, και μοιράζεται τα συναισθήματά του για το γεγονός ότι απονεμήθηκε στον ίδιο το πρώτο βραβείο που φέρει το όνομά του. “Δεν ήταν απλώς ένας επιβλέπων καθηγητής για εμένα. Ήταν μέντορας, ένας άνθρωπος στον οποίο οφείλω ένα πολύ μεγάλο μέρος της μέχρι τώρα εξέλιξής μου στον τομέα της έρευνας, άφησε το στίγμα του πάνω στη δική μου πορεία. Ήταν μεγάλη απώλεια, θεωρώ χρέος μας να πάρουμε την παρακαταθήκη του και να την συνεχίσουμε”, τονίζει.
Η νέα έρευνα στο Imperial
Στο πλαίσιο της μεταδιδακτορικής του έρευνας στο Imperial College, ο Έλληνας επιστήμονας θα εργαστεί στη μοριακή επιδημιολογία της νόσου Αλτσχάιμερ και καρδιαγγειακών νοσημάτων, με εφαρμογή στην ιατρική ακριβείας και στην ανακάλυψη νέων θεραπευτικών στόχων.
“Προσπαθούμε να εντοπίσουμε και γενετικούς στόχους κλειδιά που παίζουν ρόλο σε συνυπάρχοντα νοσήματα. Για παράδειγμα, η αναιμία πολλές φορές συνυπάρχει με διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα ή η νόσος Αλτσχάιμερ με την οποία θα ασχοληθώ εγώ συνυπάρχει πολλές φορές με καρδιαγγειακά νοσήματα”, καταλήγει.
6 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα όπου η ψυχή του Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεϊτη, του ανθρώπου που εισήγαγε τον Ορθόδοξο μοναχισμό και καθ’ ομολογίαν φώτισε την Αμερική, πέταξε για τον ουρανό.
Ήταν βράδυ του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου (Κυριακή 8 Δεκεμβρίου πρωί στην Ελλάδα) όπου ο μακαριστός Γέροντας της Αριζόνας όπως καθιερώθηκε στη συνείδηση του λαού μετέβη εις τας ουρανίους μονάς πλησίον του Κυρίου του πόσο τόσο αγάπησε και διακόνησε στην επίγεια ζωή του.
Μία ζωή η οποία ξεκίνησε στις 24 Ιουνίου 1928 από τον Βόλο, περπάτησε και ανδρώθηκε πνευματικά στο Άγιον Όρος και έριξε την σπορά του Λόγου του Θεού στην Αμερική, στην έρημο της Αριζόνας η οποία με την παρουσία και τη δράση του ‘εξήνθησεν”.
Στον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας μίλησε το πνευματικοπαίδι του οσιακού Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη. Ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος και αποκάλυψε τη νέα προφητική εμφάνισή του για μία φρικτή αρρώστια που έρχεται η οποία θα σαπίζει το στόμα, τα χέρια και τον πρωκτό αφήνοντας πολλούς νεκρούς.
Δείτε το βίντεο..
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: Ο Βίος και Ιεραποστολικό Έργο
Ο Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας (κατά κόσμο Ιωάννης Μωραΐτης), Γέροντας της απανταχού Ορθοδοξίας, της Ελλάδας και της Αριζόνας, εκτός από τους διδακτικούς και ωφέλιμους λόγους του, άφησε σε τούτο τον άστατο κόσμο ως ιερή παρακαταθήκη 20 Μοναστήρια, τα οποία όπως και ο φιλόθεος ιδρυτής τους, εκπέμπουν το γνήσιο και ανόθευτο φρόνημα της Εκκλησίας ασκώντας ταυτόχρονα και φιλανθρωπικό έργο στην αμερικάνικη ήπειρο, ακόμη και μετά την κοίμηση του.
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας ο βίος
Γεννήθηκε το 1928 στην πόλη του Βόλου και σε ηλικία μόλις 14 ετών του δημιουργήθηκε η επιθυμία να ακολουθήσει τον μοναχισμό, ωστόσο ο πνευματικός του δεν του έδωσε ευλογία να πάει στο Άγιο Όρος μέχρι να συμπληρώσει το 19ο έτος της ηλικίας του.
Το 1947 μετέβη στο Άγιο Όρος σε μια πολύ ασκητική μοναστική αδελφότητα και από εδώ και στο εξής θα έχει δίπλα του για πνευματικό οδηγό τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή στη σπηλιά του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος τον αποδέχτηκε στην αδελφότητα του, και έκανε την κουρά του 9 μήνες αργότερα το 1948 με το όνομα Εφραίμ.
Μετά την κοίμηση του γέροντα Ιωσήφ το 1959, συγκεντρώθηκαν αρκετοί μοναχοί γύρω από γέροντα Εφραίμ που τον είχαν ως πνευματικό πατέρα. Ο Γέροντας Εφραίμ γίνεται και ο ίδιος τώρα πια πνευματικός φάρος για νεότερους μοναχούς.
Το 1973 όλη η αδελφότητα μετακομίζει πλέον στην Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους, εκεί όπου ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης γίνεται και ο Ηγούμενος του Μοναστηριού. Έκτοτε, αρχίζει να καλλιεργείται και να επικρατεί μια καλή φήμη στο Άγιο Όρος προς το πρόσωπο του, όπως συμβαίνει άλλωστε και με όλους τους χαρισματικούς και ενάρετους Γέροντες του Χριστού, οι οποίοι αποτελούν πάντα πόλο έλξης, τόσο για τον κόσμο, όσο και για την θεία Χάρη του Τριαδικού Θεού.
Του ζητήθηκε από την επιστασία του Αγίου Όρους, να αναβιώσει και να επανδρώσει πολλά μοναστήρια στο Άγιο Όρος τα οποία έπασχαν από λειψανδρία, όπως του Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου και Καρακάλλου. Αυτά τα μοναστήρια είναι κάτω από την πνευματική του καθοδήγηση μέχρι και σήμερα.
Επίσης βοήθησε και πολλά άλλα μοναστήρια στην Ελλάδα.
Η μετακίνηση του Γέροντα Εφραίμ στην Αμερική
Ο Γέροντας μετακινήθηκε στον Καναδά της Αμερικής το 1979 για λόγους υγείας. Καθώς έκανε τις εξετάσεις για την υγεία του ξεκίνησε να εξομολογεί, να νουθετεί και να διδάσκει τους απόδημους Έλληνες. Η ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, από τον Καναδά εξαπλώθηκε στις Η.Π.Α. Έκτοτε οι επισκέψεις συνεχίσθηκαν και η ποιμαντική προσφορά του όλο και αυξανόταν.
Για να βοηθήσει και τους Έλληνες της διασποράς που βρίσκονται εκεί, ξεκίνησαν με την συμβολή του να ιδρύονται, όχι ένα αλλά δύο αρχικώς Ορθόδοξα Μοναστήρια, ένα στο Μόντρεαλ του Καναδά και ένα στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ. Εντέλει το σπουδαίο αυτό ιεραποστολικό έργο του Γέροντα κατέληξε στην οικοδόμηση και σύσταση 19 Μοναστηριών που υπάγονται στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και Καναδά, ενώ ακόμη δύο βρίσκονται αναμένεται να ιδρυθούν στις μέρες μας. Εκτός από την ίδρυση των δεκάδων αυτών Μονών, ο Γέροντας Εφραίμ ίδρυσε και έναν οίκο ευγηρίας.
Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου
Το 1995 ξεκίνησε την κατασκευή την Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου. Η ιερά μονή είναι ανδρική και λειτουργεί με περίπου 35 μοναχούς από διάφορες εθνικότητες, με ηγούμενο τον αγιορετίτη ιερομόναχο π. Παϊσιο που προέρχεται από το Άγιο Όρος.
Το μοναστήρι είχε 2000 στρέμματα με πολλούς προσκυνητές από όλο τον κόσμο.
Ο Γέροντας Εφραίμ, μέχρι την κοίμησή του, εγκαταβιούσε στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα, λίγη ώρα μακριά από την πρωτεύουσα της Αριζόνα, το Phoenix, και κοντά στην πόλη Florence.
Το μοναστήρι προσφέρει συσσίτια για φτωχούς και σε δημιούργησε ίδρυμα για φτωχές και εγκαταλειμμένες γυναίκες στην πόλη του Tuscon.
Οι μοναχοί από την Ελλάδα είναι ελάχιστοι, η πλειονότητα των μοναχών αποτελείται από γηγενείς ορθοδόξους της Αμερικής διαφόρων εθνοτήτων και από προσήλυτους. Η γλώσσα των ακολουθιών είναι η ελληνικής, καθώς όλοι οι μοναχοί μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα και την βυζαντινή μουσική.
Ο Γέροντας Εφραίμ έκλεισε τα μάτια του σε ηλικία 91 ετών το βράδυ του Σαββάτου 7 Δεκεβρίου.
Προφητικός Λόγος Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας
Ο γέροντας είχε πει σε κάποιο πνευματικοπαίδι του:
«Παιδί μου δεν θα προλάβω την Πόλη..»
«..γιατί παιδί μου θα κοιμηθώ στην αρχή των γεγονότων για την Πόλη»
«Όταν θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη, θα περάσουν 33 χρόνια ευημερίας και μετά θα ξεκινήσει η πλήρης αποστασία των ανθρώπων και θα κυβερνήσει ο Αντίχριστος! Δεν είναι ακόμα η εποχή της κυβερνήσεως του Αντιχρίστου, διότι υπάρχουν ακόμα προφητείες που δεν έχουν συμβεί, όπως είναι η κυβέρνηση της 33χρονης βασιλείας του κοιμώμενου Βασιλιά Ιωάννη μετά τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και το πάρσιμο της Κωνσταντινούπολης από τους Έλληνες»
«..Υπάρχει κοιμώμενος Στρατηγός ονόματι Ιωάννης, ο οποίος, τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι αυτός θα βασιλεύσει τώρα. Θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό. Και θα γίνει αυτό.»
Σε μια σπάνια αναφορά στην πρώην σύντροφό του πέρασε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου μέσα από το The 2Night Show.
Ο παρουσιαστής του ANT1 το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου υποδέχτηκε στο πλατό τη Λένα Δροσάκη. Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για τον χωρισμό της από τον Αλέξανδρο Μπουρδούμη και τα νέα δεδομένα, έχοντας πάντα σε προτεραιότητα τον γιο τους.
«Την ερώτηση θα σου την κάνω, επειδή κι εγώ με τη μαμά του Αναστάση δεν προλάβαμε να μείνουμε μαζί πάρα πολύ καιρό. Υπήρξε ένα χρονικό διάστημα από τη στιγμή που κάναμε τον Αναστάση και χωρίσαμε γρήγορα», ανέφερε αρχικά ο Γρηγόρης Αρναούτογλου.
«Ουσιαστικά, είμαστε πολλά περισσότερα χρόνια χωρισμένοι ως γονείς παρά μαζί. Κι εσείς το ίδιο με τον Αλέξανδρο. Πώς το αντιμετωπίσατε αυτό;», συμπλήρωσε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου περιμένοντας απάντηση από τη Λένα Δροσάκη.
Ο Αρναούτογλου αποκάλυψε πως, με τη μητέρα του παιδιού του, τον Αναστάση, δεν πρόλαβαν να περάσουν πολύ καιρό μαζί. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «υπήρξε ένα χρονικό διάστημα από τη στιγμή που κάναμε τον Αναστάση και χωρίσαμε γρήγορα». Με αυτή τη φράση, ο παρουσιαστής άφησε να εννοηθεί πως η σχέση τους τελείωσε σχετικά σύντομα μετά τη γέννηση του γιου τους.
Συνεχίζοντας, ανέφερε πως στην πορεία των χρόνων συνειδητοποίησε ότι έχει περάσει περισσότερα χρόνια χωρισμένος ως γονιός παρά μαζί με τη σύντροφό του. Ο ίδιος, μέσα από τα λόγια του, θέλησε να δείξει ότι, παρόλο που οι συνθήκες ήταν δύσκολες, έμαθε να αντιμετωπίζει τη νέα πραγματικότητα με ωριμότητα και υπευθυνότητα απέναντι στο παιδί του.
Η δήλωσή του αυτή προκάλεσε συγκίνηση στο κοινό, καθώς ο Αρναούτογλου σπάνια μιλά δημόσια για την προσωπική του ζωή. Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες φορές που ο παρουσιαστής έκανε αναφορά στην πρώην σύντροφό του και στη σχέση τους, χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτει περισσότερες λεπτομέρειες για το παρελθόν ή τις συνθήκες του χωρισμού.
Πριν από καιρό σε συνέντευξή του από τις Φιλιππίνες, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου δήλωσε για πρώτη φορά δημόσια πως έχει χωρίσει από την Κατερίνα Κόκλα. Σήμερα η ίδια μιλά για την απόφασή τους αυτή.
Είχατε κανονίσει να το ανακοινώσετε την περίοδο που θα έλειπε στις Φιλιππίνες για το Nomads, ώστε να περάσει κάπως ήσυχα;
Με τον Γρηγόρη χωρίσαμε πριν από ένα χρόνο. Το timing που το ανακοίνωσε ήταν δική του απόφαση, εγώ δεν πήρα καμία θέση. Ήμασταν ήδη χωρισμένοι.
Ο χωρισμός σας συζητήθηκε έντονα. Ήταν εύκολο να το διαχειριστείς;
Ήταν λίγο δύσκολο. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν εκτίθεμαι στα ΜΜΕ, οπότε δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ κάποια πράγματα. Είμαι πολύ συναισθηματική και όταν ακούω διάφορα, στενοχωριέμαι πολύ. Δεν ήθελα να γίνει ευρέως γνωστό, γιατί δεν μου αρέσει να πηγαίνω στη δουλειά και να με ρωτάνε όλοι αν έχω χωρίσει ή όχι. Νομίζω πως δεν αφορά κανέναν τι κάνω μέσα στο σπίτι μου. Ξέρω πως όταν είσαι με ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο, θα συζητηθεί κάτι παραπάνω. Αλλά εγώ από την αρχή της σχέσης μας δεν είχα δώσει βάση στο επάγγελμά του. Εγώ δεν είχα δίπλα μου τον Αρναούτογλου. Εγώ είχα σχέση με τον Γρηγόρη.
Πώς είναι σήμερα οι σχέσεις σας;
Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο μέχρι να βρούμε τις ισορροπίες μας. Όσο περνάει ο χρόνος, όλα φτιάχνουν. Θέλει περισσότερη δουλειά από το ζευγάρι όταν υπάρχει ένα παιδί. Οι γονείς χρειάζεται να έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους για να μεγαλώσει σωστά το παιδί.
Σου πέρασε η σκέψη να επιστρέψεις στη Νάξο με το μικρό;
Ποτέ. Αν δεν είχα τον Αναστάση, ίσως να επέστρεφα στο νησί. Από τη στιγμή που έγινα μαμά θέλω το παιδί μου να έχει καθημερινή επαφή με τον μπαμπά του.
Ο Γρηγόρης πώς είναι ως μπαμπάς;
Είναι πολύ τρυφερός και λατρεύει το μικρό. Πιστεύει πως του μοιάζει. Η δική μου γνώμη είναι πως έχει γίνει μια ωραία μείξη.
