Οι μικροί χώροι αποκτούν νέα ζωή με τη νέα κυκλοφορία της IKEA.
Η ζωή στις πόλεις γίνεται ολοένα και πιο περιορισμένη σε τετραγωνικά, ενώ οι ανάγκες μας παραμένουν ίδιες: δουλειά, ξεκούραση, φιλοξενία φίλων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η IKEA παρουσιάζει το νέο LYCKSELE LÖVÅS, έναν καναπέ – κρεβάτι που φιλοδοξεί να μεταμορφώσει την καθημερινότητα των κατοίκων μικρών σπιτιών, προσφέροντας άνεση, λειτουργικότητα και αισθητική.
Μια νέα φιλοσοφία για τα μικρά σπίτια
Οι παραδοσιακοί καναπέδες – κρεβάτια είναι συνήθως ογκώδεις, δύσχρηστοι και συχνά άβολοι. Ο LYCKSELE LÖVÅS προτείνει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση: λεπτή σιλουέτα, κομψός σχεδιασμός και μηχανισμός που μετατρέπει τον καναπέ σε κανονικό κρεβάτι σε λίγα δευτερόλεπτα. Χωρίς βαριά ελατήρια, χωρίς δύσκολους μηχανισμούς, χωρίς το γνωστό «πάλεμα» με το έπιπλο.
Με μια κίνηση, ο καφές στο σαλόνι γίνεται απογευματινός υπνάκος ή ξενύχτι με φίλους που μπορούν να μείνουν άνετα. Η πολυμορφικότητα αυτή καθιστά τον καναπέ ιδανικό για γκαρσονιέρες, στούντιο, home office ή δωμάτια φιλοξενίας που αξιοποιούνται καθημερινά.
Άνεση που αντέχει
Συχνά οι λύσεις για μικρούς χώρους σημαίνουν θυσία στην άνεση. Στην περίπτωση του LYCKSELE LÖVÅS, το στρώμα από αφρό πολυουρεθάνης υπόσχεται σωστή στήριξη, τόσο για το κάθισμα όσο και για τον ύπνο. Η σταθερότητα του υλικού προσφέρει ευθυγράμμιση στη σπονδυλική στήλη και αποφεύγει τα «βουλιάγματα» που ταλαιπωρούν την πλάτη. Έτσι, είτε πρόκειται για μια πολύωρη τηλεργασία είτε για έναν φιλοξενούμενο, η εμπειρία παραμένει ξεκούραστη.
Σχεδιασμός που σέβεται τον χώρο
Ο καναπές παραμένει λιτός και διακριτικός, με καθαρές γραμμές και ουδέτερο στυλ που ταιριάζει σε κάθε αισθητική: από σκανδιναβική μινιμαλιστική μέχρι πιο ζεστή mid-century ή ακόμα και σε πολυεπίπεδες eclectic διακοσμήσεις. Το σημαντικότερο: δεν καταλαμβάνει πολύτιμο χώρο ούτε όταν είναι κλειστός ούτε όταν ανοίγει. Μπορεί να συνδυαστεί εύκολα με ένα μικρό τραπεζάκι, ένα φωτιστικό ή ένα χαλί, χωρίς να βαραίνει το δωμάτιο.
Πρακτικότητα στην καθημερινότητα
Τα καλύμματα είναι αφαιρούμενα και πλενόμενα στο πλυντήριο, καθιστώντας το κομμάτι ιδανικό για οικογένειες με παιδιά, κατοικίδια ή για εκείνους που αγαπούν να απολαμβάνουν σνακ στον καναπέ τους. Παράλληλα, υπάρχει η δυνατότητα να αλλάζετε τα υφάσματα ανάλογα με την εποχή ή τη διάθεσή σας, παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής του επίπλου και προσφέροντας εύκολη ανανέωση στο χώρο χωρίς επιπλέον κόστος.
Τιμή και αντοχή
Στα 279 ευρώ, ο LYCKSELE LÖVÅS αποτελεί μια επιλογή που καλύπτει διπλή ανάγκη – καναπέ και κρεβάτι φιλοξενίας ενώ συνοδεύεται από εγγύηση 10 ετών, στοιχείο που επιβεβαιώνει την ανθεκτικότητά του. Ένα έπιπλο που σέβεται τον χώρο, το πορτοφόλι αλλά και το περιβάλλον, αφού ο σχεδιασμός του προάγει τη μακροχρόνια χρήση με λιγότερα απόβλητα.
Η φιλοσοφία «λιγότερα έπιπλα, περισσότερη ζωή»
Με το νέο του μοντέλο, η IKEA υπενθυμίζει ότι ο σωστός σχεδιασμός δεν αφορά μόνο την αισθητική αλλά και την ποιότητα ζωής. Ο LYCKSELE LÖVÅS είναι ένα κομμάτι που προσαρμόζεται στις πραγματικές ανάγκες των μικρών κατοικιών: απλό, ευέλικτο, ανθεκτικό και προσιτό.
Για όσους αναζητούν έναν καναπέ που να «μεγαλώνει» το χώρο τους και να τους απελευθερώνει από τους περιορισμούς του τετραγωνικού, ο LYCKSELE LÖVÅS δεν είναι απλώς μια ακόμα λύση, είναι μια μικρή επανάσταση στην καθημερινότητα.
Η κηδεία ενός αγαπημένου προσώπου είναι μια συντριπτική στιγμή.
Μέσα στη βιασύνη των διαδικασιών και τη θολούρα της θλίψης, οι οικογένειες συχνά παίρνουν γρήγορες αποφάσεις — συμπεριλαμβανομένου του τι θα κρατήσουν και τι θα πετάξουν.
Όμως κάποια πράγματα, όταν χαθούν, δεν μπορούν ποτέ να αντικατασταθούν. Ορισμένα αντικείμενα έχουν αξία που ξεπερνά την υλική τους υπόσταση — κουβαλούν συναισθηματικό βάρος, οικογενειακή ιστορία και μια σύνδεση με το πρόσωπο που χάσαμε.
Δείτε τέσσερα πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πετάξετε μετά από μια κηδεία, ακόμα κι αν προσπαθείτε να «προχωρήσετε».
1. Χειρόγραφες σημειώσεις ή γράμματα
Είτε πρόκειται για μια κάρτα που έστειλαν κάποτε, ένα χαρτάκι στο ψυγείο, ή ένα γράμμα καλά φυλαγμένο σε ένα συρτάρι, αυτά τα χειρόγραφα είναι πολύ προσωπικά. Κρατούν τις πραγματικές σκέψεις του αγαπημένου σας — με τα δικά του λόγια, το δικό του γραφικό χαρακτήρα. Με τον καιρό, ίσως τα διαβάζετε με δάκρυα, αλλά και με παρηγοριά και ζεστασιά.
Πολλοί μετανιώνουν που τα πέταξαν σε μια στιγμή λύπης. Κρατήστε τα. Κάποια μέρα, ίσως σημαίνουν περισσότερα απ’ ό,τι φαντάζεστε.
2. Ηχογραφήσεις ή ηχητικά μηνύματα
Στην ψηφιακή εποχή, συχνά παραβλέπουμε τη δύναμη της φωνής. Εκείνο το σύντομο ηχητικό μήνυμα που άφησαν — «Πάρε με όταν μπορείς» ή «Σ’ αγαπώ, τα λέμε σύντομα» — μπορεί τώρα να φαίνεται ασήμαντο. Αλλά όταν φύγουν, γίνεται μια ζωντανή ανάμνηση. Ο τόνος τους, το γέλιο τους, ο τρόπος που λένε το όνομά σας — όλα είναι αποτυπωμένα σε αυτό το μικρό απόσπασμα.
Σώστε το. Κάντε αντίγραφο ασφαλείας. Ίσως το ακούσετε όταν τους νοσταλγείτε περισσότερο.
3. Αντικείμενα που ήταν πάντα “δικά τους”
Ίσως είναι η αγαπημένη τους κούπα, το παλιό τους πουλόβερ, τα γυαλιά διαβάσματος ή ακόμη και η καρέκλα που κάθονταν πάντα. Δεν είναι απλώς αντικείμενα — ήταν μέρος της καθημερινότητάς τους, και η παρουσία τους μπορεί να φέρει στο νου πολύτιμες αναμνήσεις.
Ίσως να σας φαίνεται πιο εύκολο να αδειάσετε τα πάντα γρήγορα, όμως σκεφτείτε να κρατήσετε μερικά από αυτά τα αντικείμενα. Συνήθως προσφέρουν παρηγοριά αργότερα και μπορούν να περάσουν ως ενθύμια στις επόμενες γενιές.
4. Οικογενειακές φωτογραφίες — ειδικά όσες δεν έχουν λεζάντες
Μέσα στη θολούρα των συναισθημάτων, μερικές φορές οι άνθρωποι πετούν παλιά άλμπουμ ή κουτιά με «άγνωστα πρόσωπα». Αλλά αυτές οι φωτογραφίες κρύβουν συχνά αναμνήσεις γενεών — παππούδες, προπάππουδες, στιγμές παιδικής ηλικίας που μόνο λίγοι θυμούνται.
Ακόμα κι αν δεν αναγνωρίζετε όλους στις φωτογραφίες, κρατήστε τες. Ζητήστε από τους μεγαλύτερους συγγενείς να βοηθήσουν στην ταυτοποίηση των προσώπων. Ίσως ανακαλύψετε οικογενειακές ιστορίες που δεν είχατε ακούσει ποτέ — και τις διασώσετε για την επόμενη γενιά.
Συνοψίζοντας:
Η θλίψη μπορεί να μας κάνει να θέλουμε να καθαρίσουμε, να οργανώσουμε, να ξεκινήσουμε από την αρχή — αλλά να είστε προσεκτικοί. Στην προσπάθειά σας να προχωρήσετε, μην χάσετε τα κομμάτια που σας βοηθούν να κρατηθείτε. Αυτό που σήμερα φαίνεται μικρό, αύριο μπορεί να είναι ανεκτίμητο.
Η ηθοποιός μίλησε για τους «Απαράδεκτους», την απουσία του Βλάσση, την κατάρα της ομορφιάς, αλλά και την κριτική του κόσμου.
Η Ρένια Λουιζίδου ήταν καλεσμένη στο «Καλύτερα Αργά» του Action 24 και είχε μια γυναικεία κουβέντα με την Αθηναΐδα Νέγκα για την ηλικία, τα κιλά, την ομορφιά, τα λίφτινγκ, τα γηρατειά. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μην αναφερθούν και στους «Απαράδεκτους», το σίριαλ που την έκανε διάσημη και πρωταγωνίστρια σε μια βραδιά.
Η δυσκολία της ομορφιάς
«Δεν λέω ότι ήμουν ένας άνθρωπος που δυσκολεύτηκε με την εμφάνιση του, αλλά δεν ήμουν ποτέ κάτι exceptional που δεν το είχαμε ξαναδεί. Στην αρχή της καριέρας μας είχα δυσκολία, γιατί δεν ήμουν η καλλονή από τα Καλλιστεία, οπότε να μην μπορεί κανένας να με αμφισβητήσει. Όλοι συνδέουν τη νεότητα και την ομορφιά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Εγώ, επειδή έγινα και γνωστή από τους “Απαράδεκτους” που ήμουν η χαζή γκόμενα με την τσίχλα κλπ, αλλά αυτό δεν μου έφερνε τα πράγματα που ήθελα να μου φέρει επαγγελματικά αμέσως μετά.
Και δεν είχε άδικο ο χώρος, γιατί δεν είχαν καμία άλλη πληροφορία, κανένα στίγμα από μένα, ούτε το κοινό. Δικαίως δηλαδή συνέβαινε. Ήθελε απλά υπομονή, να πεις ότι για τα επόμενα χρόνια θα επιμείνω να μην ξανακάνω κάτι ακριβώς παρόμοιο. Μπορούσα να έχω πάει πιο γρήγορα, να παίζω πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αυτά ήταν παρόμοια πράγματα. Και είχα πάντα την ιδέα ότι άμα το κάνω αυτό μπορεί να μου αποφέρει τώρα, αλλά δεν θα μου αποφέρει μακροπρόθεσμα».
Τα κιλά
«Ο κόσμος μιλάει και αναρωτιέται είναι αυτή, δεν είναι. Άλλη φορά λένε είναι ψηλή, χοντρή, λεπτή, α πιο γριά, πιο νέα. Μια μέρα, μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ κατάλαβα όλη την γκάμα των σχολίων. Είμαι στην αρχή του διαδρόμου, με το καρότσι και είναι μια κυρία η οποία πέφτει κάτω με το που με βλέπει. “Σας αγαπώ, σας λατρεύω, με φιλάει”, όλο αυτό σε σημείο αμηχανίας. Ήταν πρωί, ήμουν με φόρμα, μόνο με το μαξιλάρι μου δεν είχα πάει. Η κυρία ωστόσο με έβλεπε πεντάμορφη. Της λέω ευχαριστώ πολύ και συνεχίζω με το καρότσι.
Στη μέση του διαδρόμου, είναι μια κυρία από αυτές που μας έδιναν να δοκιμάσουμε κάτι ένα σαλάμι, μια γαλοπούλα, ένα κάτι. Και το κρατάω εγώ τώρα με την οδοντογλυφίδα. Είναι πάρα πολύ πρωί και δεν θέλω να φάω ακόμα και σπρώχνω το καρότσι με το σαλάμι εδώ. Και σπρώχνω, σπρώχνω. Στο τέλος λοιπόν του διαδρόμου με βρίσκει μια άλλη κυρία, η οποία λέει: “ε, μα τρως, τρως γι’ αυτό παχαίνεις”. Και λέω, παιδιά, είναι ο ίδιος διάδρομος. Από την αποθέωση στην αποκαθήλωση. Πάντως ούτε η μία κυρία είχε δίκιο, ούτε η άλλη, δηλαδή ούτε πεντάμορφη ήμουν, ούτε για κράξιμο».
Το λίφτινγκ
«Με έχει διευκολύνει πάρα πολύ ο άντρας μου στο να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι γερνάω. Του χρωστάω ένα πολύ μεγάλο μέρος της όποιας ψυχραιμίας έχω στο θέμα. Δεν μου λέει ότι είμαι κούκλα, απλώς μου κατεβάζει τον βαθμό του στρες και του άγχους ότι συνεχίζει να με αγαπάει, συνεχίζει να ενδιαφέρεται για μένα, υπάρχει μια αποδοχή ότι μαζί πηγαίνουμε προς μια άλλη φάση.
Θέλω πάρα πολύ να κάνω λίφτινγκ σε ορισμένα πράγματα, αλλά δεν το κάνω γιατί αναρωτιέμαι αν μετά από αυτό θα είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου ή θα αρχίσει να μου φταίει το ένα και το άλλο και στο τέλος θα βγω σαν τον Φρανκενστάιν. Βλέπω ότι λειτουργεί σαν ένα βαρέλι χωρίς πάτο που δημιουργεί ανθρώπους με μια ουδέτερη ηλικία και το αντιμετωπίζουμε και στη δουλειά μερικές φορές αυτό. Δηλαδή ψάχνεις ανθρώπους από 50 μέχρι 70 και είναι ένα σχέδιο, δεν διαβαθμίζεται και μετά ξαφνικά γινόμαστε 80.
Και λες τώρα δημιουργείται μια φυλή με άλλα χαρακτηριστικά και εγώ αν μπω σε αυτή τη φυλή θα ησυχάσω στα αλήθεια, θα μου φύγει ο φόβος; Γιατί τη μέση μου που πονάει το πρωί όταν ξυπνάω ποιος θα την κοροϊδέψει; Αυτό που θα γίνω απέξω πρέπει να το υποστηρίξω μετά και από μέσα. Δεν γερνάει μόνο το δέρμα. Γερνάς, μεγαλώνεις όλος μαζί».
Ο Βλάσσης
«Είναι καθαρά θέμα προσωπικότητας, είναι one of a kind. Δεν σου θυμίζει κανέναν άλλον που ξέρεις. Κανένας άλλος που ξέρεις δεν είχε αυτόν τον συγκεκριμένο συνδυασμό. Ο Βλάσσης είχε πράγματα που μπορούσαν να σε βγάλουν από τα ρούχα σου και το επόμενο δευτερόλεπτο να τον λατρεύεις. Ήταν τρομερή ψυχή και πολύ καλός άνθρωπος, αλλά με τρέλα που δεν μπορούσες να την παρακολουθήσεις. Εγώ δηλαδή, φαντάσου, ούσα τόσο νεότερή του τότε, ήταν αδύνατον να παρακολουθήσω τον ρυθμό του. Με φώναζε μούχλα. Ήμουν 22 χρόνων τότε και εγώ ήμουν η μούχλα.
Όταν “έφυγε” ο Βλάσσης πιο πολύ με φρίκαρε το πώς μπορεί η ζωή να τα φέρνει έτσι που να φεύγει αυτός που ξέρει να τη ζήσει πιο καλά από όλους μας. Αυτός που την εκτιμά και την απολαμβάνει, που ξέρει να την πάει στο τέρμα. Μπορεί βέβαια ένας τέτοιος άνθρωπος να πρέπει να φύγει όταν είναι με το γκάζι πατημένο. Δεν μπορώ να τον φανταστώ και γέρο από την άλλη, ενώ τον εαυτό μου τον φαντάζομαι μια χαρά γριά».
Οι “Απαράδεκτοι”
«Δεν θα μπορούσε να γίνει remake, λείπει ένας μας. Ήταν μια κωμωδία. Δεν μπορώ να σκεφτώ θλιβερότερη συνθήκη από το να βρεθούμε όλοι μαζί. Νομίζω ότι θα βάλουμε τα κλάματα. Οι χαρακτήρες αυτών των ανθρώπων είχαν χτιστεί πάνω σε μια νεανική τρέλα. Τώρα είμαστε πολύ μεγάλοι άνθρωποι όλοι μας και δεν νομίζω ότι κανένας θα χρηματοδοτούσε ή θα ενδιαφερόταν να δει το πώς έγιναν αυτοί. Δηλαδή 60 χρόνων πώς θα ήταν το Αστροπελέκι;
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να περάσει ο άνθρωπος από κάποιες φάσεις στη ζωή του και άμα δεν τις περάσεις, είναι σαν αυτό που λέμε με την εφηβεία, αν περάσεις μία πολύ κουλ και δεν ξέρω τι εφηβεία, χωρίς να κάνεις καμία βλακεία απολύτως σε κανέναν απολύτως τομέα, κάπου στα 30, θα σου ’ρθει».
Οι ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες βιώνουν ένα πολύ ισχυρό σοκ όταν ο γιατρός τους ανακοινώνει ότι πάσχουν από την ασθένεια.
Σίγουρα κανείς, ακόμη κι αν είναι φανατικός καπνιστής, δεν περιμένει ότι ο καρκίνος θα χτυπήσει τη δική του πόρτα.
Η περίπτωση λοιπόν του ασθενή που ακολουθεί είναι εξ ορισμού ιδιαίτερη. Έμαθε ότι έχει καρκίνο στους πνεύμονες χωρίς να έχει καπνίσει ποτέ ούτε ένα τσιγάρο στη ζωή του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν βρήκε το θάρρος να μοιραστεί μαζί μας την ιστορία του και να μας περιγράψει τον δικό του Γολγοθά. Τα λόγια του πραγματικά είναι γροθιά στο στομάχι.
Ακολουθεί η συγκλονιστική εξομολόγηση ενός άντρα με καρκίνο στους πνεύμονες.
Η ζωή μου ήταν στρωμένη, ήταν όμορφα φτιαγμένη. Με τη δουλειά μου ως καθηγητής, με τη γυναίκα μου και την κόρη μας. Παντρεμένοι για περισσότερα από 23 χρόνια, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα ο πόθος, το έντονο καρδιοχτύπι του έρωτα από όταν γνωριστήκαμε. Η κόρη μας όμως μας θυμίζει ότι καλό φέραμε σε αυτόν τον κόσμο. Κοιμόμαστε μαζί, ο καθένας πηγαίνει στη δουλεία του και η ζωή συνεχίζεται. Έχουμε όλο το μέλλον μπροστά μας. Τώρα που βάλαμε τη ζωή μας σε μια τάξη.
Η τάξη για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ως καθηγητής, αγαπώ τη τάξη. Όπως αγαπώ κάθε χρόνο και τους μαθητές της τάξης μου. Διαφορετικά πρόσωπα, διαφορετικά μυαλά, διαφορετική προσέγγιση προς τον κάθε μαθητή. Αγαπώ τη δουλεία μου, θεωρώ μάλιστα ότι είμαι και πολύ καλός σε αυτό που κάνω. Όχι απλά διεκπεραιωτικός ή να ακολουθήσω το καθήκον. Μπαίνω στη φύση του μαθήματος και στα βαθύτερα ένστικτα των μαθητών μου.
Κάπου εκεί ήρθε η αταξία στη ζωή μου. Μια επίσκεψη στο γιατρό μου που μου ανέτρεψε τα πάντα. Καρκίνος στους πνεύμονες, 4ο στάδιο. Δηλαδή ο καρκίνος είναι σε προχωρημένο στάδιο, έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και σημεία του σώματος μου. Δεν υπάρχει επιστροφή. Αν ακολουθήσω κάποια θεραπεία θα ζήσω περίπου ένα χρόνο. Αν όχι μου απομένουν 6 μήνες ζωής.
Το δίλημμα της θεραπείας όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο στους πνεύμονες .
Όταν ζεις την καθημερινότητα σου πιστεύοντας πως έχει άπλετο χρόνο μπροστά σου, δεν σκέφτεσαι την ανατροπή. Δεν σκέφτεσαι το θάνατο. Λες συνέχεια: έχω χρόνο να κάνω και αυτό και εκείνο. Να πάω σε εκείνο το μέρος για διακοπές, να επισκεφτώ ξανά εκείνο τον αγαπημένο προορισμό. Να δω ξανά αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Έχω χρόνο.
Και ξαφνικά, δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεση σου. Αναρωτιέσαι πως έγινε αυτό. Γιατί συνέβη σε μένα. Βρίζεις, φωνάζεις, αντιδράς. Δεν είσαι ο εαυτός σου, γίνεσαι ένας άλλος. Αυτός που έχασε χρόνο, νομίζοντας πως έχει χρόνο. Τραγική ειρωνεία, ο κύκλος της ζωής μας, που δεν τον ορίζουμε εμείς. Όμως ζούμε καθημερινά σα να έχουμε τον έλεγχο.
Όταν δεν έχεις χρόνο, σκέφτεσαι τι είναι καλύτερο να κάνεις. Και εγώ επέλεξα να μην κάνω καμία θεραπεία. Όχι γιατί ξέρω κάποιο κρυμμένο μυστικό για τις θεραπείες και τις απέφυγα. Όμως δεν ήθελα να χάσω χρόνο, προσπαθώντας να κερδίσω μια άνιση μάχη με το χρόνο! Όπως σας είπα, επιστροφή δεν υπάρχει. Γιατί λοιπόν να σπαταλήσω ώρες ατέλειωτες με χημειοθεραπείες; Γιατί να μην αξιοποιήσω τον χρόνο που μου απομένει, για να κάνω ότι θέλω εγώ; Για πρώτη φορά να κάνω πραγματικά ότι θέλω με τη ζωή μου. Με ότι έστω απομένει από αυτή.
Δεν κάπνισα ποτέ! Κι όμως φεύγω από καρκίνο στου πνεύμονες
Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι δεν είμαι καπνιστής, δεν ήμουν ποτέ καπνιστής. Ούτε η σύζυγος μου ή κάποιος άλλος στο σπίτι καπνίζει. Στο κολέγιο και γενικά στο εργασιακό μου περιβάλλον ελάχιστες φορές έχω υπάρξει παθητικός καπνιστής. Όμως έχω καρκίνο στους πνεύμονες και το κατάλαβα όταν ένιωσα πόνους στην πλάτη και στο στήθος.
Όπως έμαθα αργότερα, για τον καρκίνο στους πνεύμονες: Μπορεί να προκληθεί από επικίνδυνες ουσίες όπως ο αμίαντος, το αρσενικό, τα φυτοφάρμακα, τη σκόνη και τις αναθυμιάσεις. Από την ατμοσφαιρική ρύπανση, την έκθεση σε ραδόνιο και σαφώς από το παθητικό κάπνισμα. Λιγότερες οι πιθανότητες για έναν μη καπνιστή, όμως ο κίνδυνος παραμονεύει! Η έκθεση στην ακτινοβολία, οι πνευμονοπάθειες και οι λοιμώξεις μπορούν επίσης να τον πυροδοτήσουν.
Το ότι δεν κάπνισα ποτέ, ήταν και ένας από τους λόγους που δεν δέχτηκα να κάνω κάποια θεραπεία. Αν ως μη καπνιστής δεν κατάφερα να τη γλιτώσω από τον καρκίνο στους πνεύμονες, τι να το κάνω να κερδίσω λίγους μήνες ακόμα; Προτιμώ να έρθει το τέλος φυσικά…και με πολύ πόνο.
Μου ήταν δύσκολο να μιλήσω στους άλλους.
Πώς να πεις σε όλους ότι πεθαίνεις; Πώς να αποκαλύψεις ότι έχεις μόνο 6 μήνες ζωής; Πώς να ανατρέψω τη ζωή της γυναίκας μου και της κόρης μου; Που να βρω το θάρρος, που είχα παγώσει από την ημέρα της διάγνωσης; Μετά από λίγες μέρες, το αποκάλυψα μόνο στον κολλητό μου. Έκλαψε περισσότερο από ότι εγώ. Τελικά αυτοί που αφήνουμε πίσω μας, πονάνε περισσότερο.
Αποφάσισα να τελειώσω με τη δουλειά μου και τη τάξη μου κανονικά. Άλλωστε μόνο δυο μήνες έμειναν. Και να φροντίσω η τελευταία μου τάξη να προχωρήσει μπροστά, να φτιάξει ένα καλύτερο αύριο για όλους όσους αφήνω πίσω μου. Τους πίεσα από πλευράς μαθήματος, τους έβγαλα τον καλύτερο τους εαυτό και μετά τους άφησα να πετάξουν ελεύθεροι, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για την κατάσταση μου.
Κάπνισα το πρώτο και τελευταίο τσιγάρο μου, με έναν μαθητή μου. Το πέταξα αμέσως μετά την πρώτη τζούρα. Θα πεθάνω και δεν θα καταλάβω, τι είδους απόλαυση βρίσκει κάποιος στο τσιγάρο. Κέρδισα όμως μια πολύ προσωπική στιγμή με τον μαθητή μου, που άδραξε την ευκαιρία να μου μιλήσει για ένα πολύ προσωπικό του θέμα. Κάτι καλό βγήκε από αυτή τη μια και μοναδική εισπνοή καπνού.
Το τέλος.
Ξέρω ότι είναι κοντά. Το νιώθω όταν ξυπνάω και νιώθω το στήθος μου βαρύ. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ από το άγχος και τη δυσκολία να αναπνεύσω. Όταν κάνω μπάνιο και το ζεστό νερό και οι ατμοί με πνίγουν. Όταν για να οδηγήσω χρειάζομαι υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φτάσω στον προορισμό μου. Για αυτό και όταν το ανακοίνωσα στην οικογένεια μου, σταμάτησα να οδηγώ. Δεν μου φταίει κανείς άλλος, σε περίπτωση τρακαρίσματος, να φύγει νωρίτερα και από εμένα.
Έκλεισα τις υποθέσεις μου, ζήτησα άδεια, θέλω να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με τους δικούς μου ανθρώπους. Χωρίς όμως να τους πιέσω, χωρίς να είναι η κάθε μέρα ένα μνημόσυνο. Όχι, θέλω να χαμογελάω και να κρατήσω αναμνήσεις, αν φυσικά υπάρχει μνήμη για το μετά. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει, όμως ποτέ δεν ξέρεις.
Στη σύζυγο μου της είπα να ψάξει να βρει την ευτυχία, να συνεχίσει τη ζωή της. Να κάνει αυτό που θέλει, να προστατέψει την κόρη μας όσο μπορεί και να χαμογελά. Στην κόρη μου της είπα πόσο περήφανος είμαι για αυτήν και όσα έχει καταφέρει. Πως ένα μου κομμάτι, θα ζει πάντα μέσα από αυτήν. Πως είναι τόσο δυνατή που η ζωή που είναι μπροστά της, περιμένει να την αρπάξει και την ρουφήξει. Πως την αγαπώ.
Σε εσάς θα πω να μην έχετε τίποτα ως δεδομένο. Ούτε τους ανθρώπους γύρω σας, ούτε τη ζωή. Μην περιμένετε την ανατροπή για να ζήσετε. Να κάνετε αυτό που σας γεμίζει, να είστε με θετικούς ανθρώπους γύρω σας που μόνο καλό έχουν να σας προσφέρουν. Να κυνηγάτε τα όνειρα σας, μικρά και μεγάλα. Να αφήσετε κάτι όμορφο πίσω σας. Να σέβεστε τους άλλους και ας μην σας αρέσει. Είναι η δική τους ζωή, όχι η δική σας. Εσείς αφοσιωθείτε στη δική σας, γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει το δικό του νήμα. Μέχρι τότε όμως, κάντε το να αξίζει!
Ρίγη συγκίνησης προκαλεί ο μικρός Ταξιάρχης Πατσέλλης από την Μυτιλήνη που έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα στη βυζαντινή μουσική.
Ο 5χρονος Ταξιάρχης ψέλνει το «Χριστός Ανέστη» με καθαρή και μελωδική φωνή και μαγεύει τους πιστούς μέσα στην εκκλησία της ενορίας του. Ο ίδιος λέει ότι το όνειρό του είναι να γίνει ιερέας, ενώ οι γονείς του ενθαρρύνουν το ταλέντο του αναγνωρίζοντας την βαθιά σύνδεσή του με την θρησκεία.
Δείτε το βίντεο:
«Από μικρός κοιμόταν με ένα σταυρουδάκι. Ψέλνει εδώ και 1,5 με 2 χρόνια περίπου. Συνήθως τις Κυριακές πηγαίνει στην εκκλησία και λέει το Πάτερ Ημών», λέει ο πατέρας του.
Η Άλι ΜακΓκρόου έγινε αμέσως σούπερ σταρ του Χόλιγουντ. Αλλά τόσο γρήγορα όσο απέκτησε φήμη, εξαφανίστηκε τελείως από τον κόσμο του θεάματος.
Σήμερα, η 84χρονη ηθοποιός ζει σε ένα μικρό και απομακρυσμένο χωριό και απολαμβάνει την τρίτη ηλικία.
Στην νεότητά της, η Άλι ήταν μια εξαιρετική στυλίστρια. Αλλά σύντομα της προσφέρθηκε να δουλέψει μπροστά από τις κάμερες ως μοντέλο.
Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να βρεθεί στα εξώφυλλα περιοδικών σε όλο τον κόσμο, εμφανιζόμενη ακόμη και σε τηλεοπτικές διαφημίσεις. Τελικά, η Άλι βυθίστηκε πλήρως στη δουλειά της ως ηθοποιός.
Μετά από έναν μικρό ρόλο στην ταινία “Μια όμορφη τρόπος να πεθάνεις” (1968), της προσφέρθηκε ο κύριος ρόλος στην ταινία “Αντίο, Κολόμπους” το 1969.
Αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή και η ΜακΓκρόου κέρδισε το βραβείο Golden Globe ως καλύτερη ηθοποιός νεοφώτιστη.
Το επόμενο έτος είχε την μεγάλη διεθνή επιτυχία με έναν ρόλο που καθόρισε μεγάλο μέρος της καριέρας της.
Ο παραγωγός Ρόμπερτ Έβανς την αγαπούσε όχι μόνο στη μεγάλη οθόνη, αλλά ερωτεύτηκε και στην πραγματική ζωή. Το 1969, το ζευγάρι παντρεύτηκε.
Η Άλι ΜακΓκρόου ήταν το νέο καυτό αστέρι της δεκαετίας του ’70, αλλά η προσωπική της ζωή και ο γάμος της με τον Έβανς σύντομα τελείωσαν.
Ο Στιβ ΜακΚουίν επισκέφθηκε το σπίτι τους για να της ζητήσει να παίξει μαζί του στην ταινία “Διαφυγή”, και οι δύο αστέρες του Χόλιγουντ συνδέθηκαν αμέσως.
Η ΜακΓκρόου και ο ΜακΚουίν άρχισαν μια σχέση, και σύντομα εκείνη άφησε τον Έβανς για να ζήσει με τον ηθοποιό.
Δεν του άρεσε που εργαζόταν και είχε τη δική της καριέρα. Για ένα διάστημα, η Άλι έμεινε στο σπίτι για να μεγαλώσει τα παιδιά τους. Αλλά οι απαιτήσεις του συζύγου της ήταν κάτι που η Άλι απλά δεν μπορούσε να αποδεχτεί μακροπρόθεσμα.
Επιπλέον, εκρήγνυτο αν κοιτούσε ακόμη και έναν άλλο άντρα. Ήθελε επίσης να υπογράψει μια προγαμιαία συμφωνία υποσχόμενη να μην ζητήσει τίποτα σε περίπτωση διαζυγίου. Η Άλι τήρησε τη συμφωνία όταν χώρισαν το 1978.
Τελικά, η Άλι έχασε το ενδιαφέρον της για την καριέρα της και εγκατέλειψε την υποκριτική, ενώ ο ΜακΚουίν συνέχιζε τα σχέδιά του.
Η Άλι παντρεύτηκε κάποιον άλλο και απέκτησε έναν γιο.
Από τότε που αποχώρησε από το Χόλιγουντ, η ηθοποιός ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα μικρό χωριό στο Μεξικό και απολαμβάνει τη ζωή. Πάντα διάλεγε την προσωπική ευτυχία αντί για την καριέρα.
Σε σοκ η μητέρα βρέφους από το Οχάιο: Πίτμπουλ της οικογένειας κατασπάραξε 7 μηνών κοριτσάκι – “Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί!”
Απαρηγόρητοι είναι οι γονείς του βρέφους που έχασε τη ζωή του όταν του επιτέθηκε ένα από τα τρία πίτμπουλ της οικογένειας.
Ένα βρέφος από το Οχάιο των Ηνωνένων Πολιτειών κατασπαράχθηκε από ένα από τα τρία πίτμπουλ της οικογένειας της. Την τραγική είδηση έκαναν γνωστοί οι γονείς της με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανοίγοντας τη συζήτηση για την ασφαλή διαβίωση των πίτμπουλ με τα βρέφη και εν γένει με οικογένειες με μικρά παιδιά
“Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί!!!”
“Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί!!!” έγραψε η μητέρα του βρέφους, Μακένζι Κόπλεϊ, στο Facebook το Σάββατο, δημοσιεύοντας φωτογραφίες της 7 μηνών κόρης της αγκαλιά με τα σκυλιά της οικογένειας.
“Είμαι τόσο χαμένη και συντετριμμένη. Αυτός ήταν ο ίδιος σκύλος που ήταν δίπλα-δίπλα με το μωρό μου κάθε μέρα”, έγραψε.
“Τραγικό ατύχημα” – Άγνωστο τι θα γίνει με το σκυλί που επιτέθηκε
Η αστυνομία του Κολόμπους χαρακτήρισε το περιστατικό “τραγικό ατύχημα”. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας, ένα από τα σκυλιά της οικογένειας δάγκωσε τη μικρούλα Ελίζα Τέρνερ και “η κατάσταση κλιμακώθηκε πολύ γρήγορα”.
“Δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά λόγια που μπορώ να πω για να μεταφέρω αυτό που νιώθω” είπε στο τοπικό κανάλι WBNS ο λοχαγός της αστυνομίας του Κολόμπους Τζέιμς Φούκουα.
“Όλοι όσοι εμπλεκόμαστε σε αυτή τη διαδικασία κυριολεκτικά θρηνουμε σαν να ήταν δικό μας παιδί, γιατί οι περισσότεροι από εμάς είμαστε γονείς και δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς μπορεί κάποιος να αντικρίσει κάτι τέτοιο”, πρόσθεσε.
Δεν έγιναν γνωστές άλλες λεπτομέρειες ενώ δεν είναι σαφές ποιο από τα τρία σκυλιά της οικογένειας δάγκωσε το παιδί.
Η υπηρεσία “Franklin County Animal Control” πήρε τα τρία σκυλιά μετά την τραγωδία και θα αποφασίσει ποια θα είναι η τύχη τους αφού διερευνήσει το τραγικό περιστατικό.
Μια γυναίκα, που αντιμετωπίζει σοβαρή ασθένεια, καταγγέλλει πως υποχρεώθηκε να κάνει πέντε χειρουργεία από λάθη ενός γιατρού δημοσίου νοσοκομείου, ο οποίος μάλιστα κάθε φορά της ζητούσε και φακελάκι για να την χειρουργήσει.
«Μπήκα μέσα και χιόνιζε και βγήκα έξω κι ήταν άνοιξη από το νοσοκομείο. Δεν του πήγαινε καλά το χειρουργείο και στράβωνε το χειρουργείο. Στο πρώτο χειρουργείο 2 χιλιάδες ευρώ. Όλα τα χειρουργεία που έκανα σε αυτόν τον γιατρό έδωσα 5 χιλιάδες ευρώ σε δημόσιο νοσοκομείο» ανέφερε η καταγγέλλουσα μιλώντας στον ΑΝΤ1.
Μια άλλη γυναίκα που έκανε διπλή μαστεκτομή έζησε μια αδιανόητη περιπέτεια όταν ήρθε η στιγμή να προχωρήσει σε αποκατάσταση. Όπως καταγγέλλει, ο συγκεκριμένος γιατρός που την χειρούργησε την άφησε με παραμορφωμένο στήθος.
«Ήταν ένα αίσχος, ήταν ένα έκτρωμα αυτό που έβλεπα. Δεν πίστευα ότι θα συνέχιζε η ζωή μου με αυτό το στήθος. Το ένα ήταν περίπου κάτω από τη μια μασχάλη και το άλλο κάτω από την άλλη μασχάλη. Είχαν πολλά εκατοστά μεταξύ τους απόσταση κι άρχισε να μας λέει ότι θα έπρεπε να τον ανταμείψουμε χρηματικά».
Η εκπομπή «Νύχτα Αποκαλύψεων» επικοινώνησε με τον συγκεκριμένο γιατρό ο οποίος αρνήθηκε τα πάντα και είπε ότι αυτό γίνεται από κακόβουλα άτομα που θέλουν να τον πλήξουν ηθικά και επαγγελματικά.
Γεωργιάδης: «Θα διατάξω αμέσως τις σχετικές διαδικασίες»
Γι’ αυτές τις καταγγελίες θέση πήρε και ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης. «Έμαθα για τις καταγγελίες κατά ενός γιατρού στον Άγιο Σάββα. Αν και στο παρελθόν είχαν έρθει καταγγελίες για τον ίδιο γιατρό και κι είχαν τόσο διαταχθεί όσο και διεξαχθεί ΕΔΕ, στην πορεία οι καταγγέλλοντες ανασκεύασαν κι οι υποθέσεις μπήκαν στο αρχείο. Εντούτοις και τώρα θα διατάξω αμέσως τις σχετικές διαδικασίες για τι νέες αυτές καταγγελίες» δήλωσε.
Όπως αναφέρει ο ΑΝΤ1, οι καταγγέλλοντες ζητούν να μάθουν γιατί δεν προχώρησαν οι αναφορές που έκαναν κατά του συγκεκριμένου γιατρού κι εκείνος παραμένει στη θέση του.
Ο γιατρός φέρεται να ζητούσε «φακελάκια» που ξεκινούσαν από τις 5 χιλιάδες ευρώ κι έφταναν τις 20 χιλιάδες ευρώ. Για λογαριασμό του έγιναν δύο ΕΔΕ τις οποίες ουσιαστικά υποκίνησαν ειδικευόμενοι που εκείνη την περίοδο και ζούσαν εκ του σύνεγγυς όσα συνέβαιναν στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Παράλληλα, καταγγέλλουν ότι στη συνέχεια απειλήθηκαν από τον συγκεκριμένο γιατρό ότι δεν θα πάρουν την ειδικότητά τους με αποτέλεσμα όταν έγινε η ΕΔΕ να τα πάρουν πίσω
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι για τον ίδιο γιατρό υπάρχουν άλλες 16 καταγγελίες.
1. Τοποθετώντας το ψυγείο πολύ κοντά σε άλλες συσκευές που παράγουν θερμότητα:
Ένας από τους λόγους για τους οποίους τα ψυγεία εκρήγνυνται είναι επειδή τοποθετούνται πολύ κοντά σε άλλες συσκευές που παράγουν θερμότητα, όπως σόμπες αερίου, φούρνους μικροκυμάτων, φούρνους κ.λπ. Εάν η θερμότητα είναι πολύ μεγάλη ή αυτές οι συσκευές βραχυκυκλώσουν, το ψυγείο θα εκραγεί.
Επιπλέον, εάν τα ηλεκτρικά καλώδια που οδηγούν στο ψυγείο τοποθετηθούν πολύ κοντά σε κουρτίνες ή κουβέρτες ή στρώματα θα αυξηθεί ο κίνδυνος. Εάν τα ηλεκτρικά καλώδια βραχυκυκλώσουν, μπορούν εύκολα να ανάψουν και οι φλογες να φτάσουν στο ψυγείο.
2. Χρήση ψυγείου που είναι πολύ παλιό, που δεν συντηρείται ή επισκευάζεται τακτικά:
Ψυγεία που είναι πολύ παλιά, έχουν επισκευαστεί και έχει αντικατασταθεί πολλές φορές το αέριο τους, έχουν βρωμιές που φράζουν τον τριχοειδή σωλήνα που συνδέει τον συμπυκνωτή με τον εξατμιστή, με αποτέλεσμα η πίεση να είναι πολύ υψηλή, μειώνοντας την ικανότητα ψύξης του ψυγείου .
Τα σημάδια ότι το ψυγείο σας είναι παλιό και κινδυνεύει να εκραγεί είναι: «Ο συμπιεστής λειτουργεί συνεχώς χωρίς να σταματάει, υπάρχει δυνατός θόρυβος, υπάρχει πολύς πάγος και κακή ψύξη».
Είναι καλύτερο να φέρνετε τακτικά έναν τεχνικό για να ελέγξει το ψυγείο και να το επισκευάσει ή να αγοράσετε ένα νέο το συντομότερο.
3. Βάζοντας ανθρακούχα ποτά ή αλκοόλ στην κατάψυξη:
Το να βάζεις ανθρακούχα ποτά στην κατάψυξη είναι ένα από τα λάθη που κάνουν πολλοί και προκαλούν έκρηξη του ψυγείου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα κουτιά ανθρακούχων ποτών είναι πολύ ευαίσθητα στη θερμοκρασία, τα πολύ ζεστά ή κρύα μπορεί να τα μετατρέψουν σε «βόμβες» και να εκραγούν βίαια.
Ομοίως, η τοποθέτηση μπύρας ή αλκοόλ στην κατάψυξη μπορεί επίσης να αλλάξει την πίεση, η οποία μπορεί εύκολα να προκαλέσει έκρηξη. Επίσης δεν πρέπει να βάζετε γυάλινα μπουκάλια νερό στην κατάψυξη. Όταν πέσει η θερμοκρασία, το νερό θα διαστέλλεται ενώ το γυάλινο μπουκάλι του νερού συστέλλεται. Αυτό μπορεί εύκολα να προκαλέσει σπάσιμο ή έκρηξη του μπουκαλιού νερού.
4. Διαρροή αερίου μαζί με διαρροή ηλεκτρικής ενέργειας:
Η δεξαμενή αερίου του ψυγείου έχει πολύ βαρύ ατσάλινο κέλυφος, οπότε η πιθανότητα αυτόματης ανάφλεξης είναι πολύ απίθανη. Εκτός, από την περίπτωση διαρροής αερίου, (διαρροή σωλήνα κλπ.) που θα έρθει σε επαφή με ηλεκτρικό σπινθήρα λόγω βραχυκυκλώματος στην ηλεκτρική γραμμή.
Εάν η έκρηξη της δεξαμενής αερίου συμβεί, οι συνέπειες θα είναι φωτιά, καπνός και αναθυμιάσεις αερίου από το ψυγείο.
5. Σύνδεση πολλών συσκευών στην ίδια πρίζα με το ψυγείο:
Ως συσκευή που καταναλώνει πολύ ρεύμα, εάν συνδέσετε πολλές συσκευές στην ίδια πρίζα με το ψυγείο, είναι εύκολο να προκληθεί βραχυκύκλωμα, που θα οδηγήσει σε πυρκαγιά στο ψυγείο.
6. Χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικό κοντά στο ψυγείο:
Αποφύγετε τη χρήση χημικών ουσιών όπως εντομοαπωθητικό ή λακ για τα μαλλιά κοντά στο ψυγείο. Ο λόγος είναι ότι μπορεί να δημιουργηθούν σπινθήρες, να αντιδράσουν με τα χημικά και να προκαλέσουν έκρηξη.
Ο 88χρονος βρέθηκε νεκρός στις φυλακές που ήταν κρατούμενος μέχρι να δικαστεί. Το έγκλημα που είχε ομολογήσει είχε συνταράξει την Ηλεία και όχι μόνο…
Έφυγε από την ζωή σε ηλικία ο 88χρονος, που τον περασμένο Φεβρουάριο, δολοφόνησε εν ψυχρώ με καραμπίνα, τον 67χρονο Κωνσταντίνο Φωτόπουλο, έξω από την επιχείρηση ξυλείας που διατηρούσε το θύμα, κοντά στο χωριό Πράσινο του δήμου Πύργου, στην Ηλεία.
Ο ηλικιωμένος, ο οποίος είχε και στο παρελθόν απασχολήσει την δικαιοσύνη, ήταν προφυλακισμένος, όμως δεν πρόλαβε να δικαστεί για την δολοφονία του επιχειρηματία. Ο θάνατος του προήλθε από παθολογικά αίτια.
Το έγκλημα είχε σημειωθεί στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη. Αιτία ήταν οι κτηματικές διαφορές ανάμεσα σε δράστη και θύμα. Ο 88χρονος κατέβηκε από το αυτοκίνητο και ζήτησε να δει τον επιχειρηματία.
Όταν ο αδικοχαμένος Κωνσταντίνος Φωτόπουλος έφτασε στην είσοδο της επιχείρησης του, ο δράστης φέρεται να ρώτησε τον επιχειρηματία αν θυμάται την κτηματική διαφορά που είχαν πριν κάποια χρόνια μιας και ο ίδιος ήθελε να τακτοποιήσει τα κληρονομικά του και αν θυμάται και τον ίδιο.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα οι τόνοι ανέβηκαν και τότε ο ηλικιωμένος άνδρας άρπαξε την μονόκαννη καραμπίνα που είχε πάρει μαζί του και πυροβόλησε τον 67χρονο τραυματίζοντας τον σοβαρά στην περιοχή της δεξιάς κοιλιακής χώρας.
Σύμφωνα με το patrisnews.gr, άμεσα κλήθηκε ασθενοφόρο για να παραλάβει τον 67χρονο και να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο του Πύργου.
Ο άτυχος επιχειρηματίας κατά την διακομιδή του, που έγινε συνοδεία και του γιου του, είχε τις αισθήσεις του όμως λίγη ώρα αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή αφού τα τραύματα που έφερε σε ζωτικά όργανα ήταν πάρα πολύ βαριά και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έκαναν οι γιατροί για τον κρατήσουν στη ζωή, εξέπνευσε λίγη ώρα αργότερα.
“Δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά λόγια που μπορώ να πω για να μεταφέρω αυτό που νιώθω” είπε στο τοπικό κανάλι WBNS ο λοχαγός της αστυνομίας του Κολόμπους Τζέιμς Φούκουα.
