Οι δύο υπουργοί, ‘Ολγα Κεφαλογιάννη και Δόμνα Μιχαηλίδου, τίμησαν τον συμβολισμό της εκδήλωσης, επιλέγοντας στυλιστικά το γαλανόλευκο χρώμα.

Εντυπωσιακές ήταν οι εμφανίσεις της Όλγας Κεφαλογιάννη και της Δόμνας Μιχαηλίδου, στη δεξίωση για την 51η επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στο Προεδρικό Μέγαρο, το βράδυ της Πέμπτης 24/7.

Οι δύο υπουργοί τίμησαν τον συμβολισμό της εκδήλωσης, επιλέγοντας στυλιστικά το γαλανόλευκο χρώμα.

Από τις πιο όμορφες και καλοντυμένες της βραδιάς ήταν η Όλγα Κεφαλογιάννη, η οποία φόρεσε ένα κομψό μακρύ φόρεμα, με τον έναν ώμο έξω, σε γαλανόλευκη απόχρωση.

Από την πλευρά της, η Δόμνα Μιχαηλίδου επέλεξε για την περίσταση μία γαλάζια ολόσωμη φόρμα με διακριτικό ζωνάκι ενώ τα μαλλιά της επέλεξε να τα έχει μαζεμένα ψηλά.

Ο τόνος σε κονσέρβα είναι ένα γεύμα-σταθερά για πολλούς: οικονομικός, πλούσιος σε πρωτεΐνη και εξαιρετικά βολικός.

Αλλά τι θα γινόταν αν το αγαπημένο σου σάντουιτς η σαλάτα με τόνο έθετε σιωπηρά την υγεία σου σε κίνδυνο; Αυτό το καθημερινό προϊόν που έχεις στο ντουλάπι μπορεί να κρύβει μια σοβαρή ανησυχία: τη μόλυνση από υδράργυρο.

Ο υδράργυρος είναι ένα επικίνδυνο βαρύ μέταλλο που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο νευρικό σύστημα, ειδικά με την επαναλαμβανόμενη έκθεση. Αυτό που είναι ακόμα πιο ανησυχητικό, είναι ότι δεν είναι όλα τα είδη κονσερβοποιημένου τόνου ίδια — ορισμένα έχουν πολύ υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου από άλλα. Χωρίς να το καταλάβεις, μπορεί να καταναλώνεις τακτικά επικίνδυνες ποσότητες.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο τι είναι ο υδράργυρος, γιατί καταλήγει στον τόνο και πώς μπορείς να κάνεις πιο ασφαλείς επιλογές χωρίς να στερηθείς αυτή τη θρεπτική τροφή.

Τι είναι ο υδράργυρος και γιατί καταλήγει στον τόνο;

Ο υδράργυρος υπάρχει φυσικά στη Γη, αλλά οι βιομηχανικές δραστηριότητες όπως η εξόρυξη και η καύση άνθρακα έχουν απελευθερώσει υπερβολικές ποσότητες στο περιβάλλον. Αυτός ο υδράργυρος καταλήγει τελικά στους ωκεανούς, όπου μετατρέπεται σε μεθυλυδράργυρο — μια εξαιρετικά τοξική μορφή.

Η ουσία αυτή συσσωρεύεται στη θαλάσσια ζωή, κυρίως στα μεγάλα αρπακτικά ψάρια όπως ο τόνος. Η διαδικασία ονομάζεται βιοσυσσώρευση: τα μικρά ψάρια απορροφούν τον υδράργυρο από το νερό, τα μεγαλύτερα τρώνε τα μικρά και ούτω καθεξής στην τροφική αλυσίδα.

Όταν φτάσει στον τόνο — και τελικά στο πιάτο σου — τα επίπεδα υδραργύρου μπορεί να είναι ανησυχητικά υψηλά.

Με την πάροδο του χρόνου, η συχνή έκθεση σε υδράργυρο μπορεί να βλάψει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Οι έγκυες γυναίκες, τα παιδιά και άτομα με καρδιολογικά ή νευρολογικά προβλήματα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.

Το βασικό λάθος που κάνουν οι περισσότεροι

Το πιο συνηθισμένο λάθος; Να μην ξέρεις τη διαφορά ανάμεσα στα είδη τόνου. Δεν είναι όλοι οι τόνοι σε κονσέρβα ίδιοι και το είδος που επιλέγεις έχει τεράστια σημασία στην ποσότητα υδραργύρου που λαμβάνεις.

Δείτε τα τρία βασικά είδη:

• Παλαμίδα (Skipjack) (Ελαφρύς Τόνος): Το μικρότερο είδος, συνήθως αναγράφεται ως “Ελαφρύς Τόνος”. Έχει τα χαμηλότερα επίπεδα υδραργύρου — περίπου 0,12 ppm — και θεωρείται η πιο ασφαλής επιλογή για συχνή κατανάλωση.

• Κιτρινόπτερος (Yellowfin) (Κίτρινος Τόνος): Ελαφρώς μεγαλύτερος, περιέχει περισσότερη ποσότητα υδραργύρου (περίπου 0,35 ppm). Αν και όχι τόσο υψηλά όσο ο albacore, πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο.

• Μακρυπτέρυγος (Albacore) (Λευκός Τόνος): Το είδος με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε υδράργυρο, με μέσο όρο έως και 0,50 ppm. Οι υγειονομικές αρχές συνιστούν να περιορίζεις σημαντικά τη συχνότητα κατανάλωσης.

Δηλαδή η Παλαμίδα έχει την λιγότερη περιεκτικότητα υδραργύρου ενώ τα άλλα δυο είδη έχουν περισσότερη ποσότητα. 

Συμβουλή: Αν η κονσέρβα δεν αναγράφει το είδος, κατά πάσα πιθανότητα είναι κιτρινόπτερος. Πάντα να διαβάζεις την ετικέτα για να είσαι σίγουρος.

Άλλα λάθη που πρέπει να αποφεύγεις με τον τόνο σε κονσέρβα

Εκτός από τη σύγχυση με τα είδη, υπάρχουν και τρία ακόμη κοινά λάθη που κάνουν πολλοί καταναλωτές:

Αδιαφορία για τις ετικέτες: Η παράλειψη να διαβάσεις τις λεπτομέρειες μπορεί να σε κάνει να αγνοήσεις σημαντικές πληροφορίες για την υγεία σου. Κάποιες μάρκες είναι πιο διαφανείς σχετικά με τα επίπεδα υδραργύρου, οπότε μια σύντομη διαδικτυακή αναζήτηση μπορεί να αξίζει τον κόπο.

Υπερκατανάλωση: Ο τόνος είναι υγιεινός όταν καταναλώνεται με μέτρο, αλλά η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση υδραργύρου. Οι ειδικοί προτείνουν να περιορίζεται η συνολική κατανάλωση θαλασσινών περίπου στις 8 ουγκιές (227 γραμμάρια) την εβδομάδα, ιδιαίτερα για όσους ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου.

Μη σωστό στράγγισμα: Είτε ο τόνος είναι σε λάδι είτε σε νερό, το σωστό στράγγισμα αποτρέπει τα “νερουλά” γεύματα και βοηθά στη μείωση της πρόσληψης ρύπων. Για καλύτερα αποτελέσματα, χρησιμοποιήστε το καπάκι της κονσέρβας ή σουρωτήρι.

Τόνος σε λάδι ή τόνος σε νερό: Τι είναι πιο ασφαλές;

Αυτό μπορεί να σας εκπλήξει: ο τόνος σε λάδι ίσως μειώνει τελικά την έκθεση στον υδράργυρο. Ο υδράργυρος δεσμεύεται στα λιπαρά, οπότε όταν στραγγίζετε καλά το λάδι, απομακρύνετε μέρος του μετάλλου μαζί με αυτό.

Ο τόνος σε λάδι είναι επίσης πιο πλούσιος σε ωμέγα-3 και βιταμίνη D, αν και έχει περισσότερες θερμίδες.

Αντίθετα, ο τόνος σε νερό είναι πιο άπαχος, αλλά μπορεί να κρατάει περισσότερο υδράργυρο. Αν λοιπόν ο υδράργυρος είναι η βασική σας ανησυχία, ο καλά στραγγισμένος τόνος σε λάδι ίσως είναι η πιο έξυπνη επιλογή.

Πώς να κρατήσετε τον τόνο στη διατροφή σας με ασφάλεια

Δεν χρειάζεται να κόψετε τελείως τον τόνο—αρκεί να κάνετε έξυπνες επιλογές:

• Επιλέγετε κιτρινόπτερο τόνο για τακτική κατανάλωση.

• Διαβάζετε πάντα τις ετικέτες και προτιμάτε επώνυμες, διαφανείς μάρκες.

• Εναλλάσσετε τον τόνο με άλλα ψάρια χαμηλής περιεκτικότητας σε υδράργυρο, όπως σολομός, σαρδέλες, πέστροφα ή σκουμπρί.

• Ακολουθείτε τις συστάσεις για τις μερίδες, ειδικά αν πρόκειται για παιδιά ή εγκύους.

Την επόμενη φορά που θα ψωνίσετε, αφιερώστε λίγο χρόνο για να διαβάσετε την ετικέτα και να κάνετε μια ενημερωμένη επιλογή. Η υγεία σας αξίζει αυτή την προσοχή!

Το σπλαγχνικό λίπος είναι αυτό που τυλίγεται γύρω από τα όργανα της κοιλιάς, βαθιά μέσα στο σώμα.

Δεν είναι πάντοτε εμφανές ούτε μπορεί κάποιος να το ψηλαφήσει εύκολα. Ακόμα και άνθρωποι με ίσια κοιλιά, μπορεί να έχουν υψηλά επίπεδα σπλαγχνικού λίπους.

Τι έδειξε μελέτη στην Ιαπωνία για τις επιδράσεις ενός χυμού στο σπλαγχνικό λίπος. Ποια ποσότητα φάνηκε να είναι ωφέλιμη και σε τι συχνότητα κατανάλωσης. Τι έδειξε η μελέτη για τις μεγαλύτερες ποσότητες.

Ένα ρόφημα που εύκολα μπορούμε να παρασκευάσουμε, μπορεί να μειώνει σημαντικά το σπλαγχνικό λίπος, αναφέρουν επιστήμονες από την Ιαπωνία. Το εύρημα αυτό θεωρείται σημαντικό διότι το «λίπος στην κοιλιά», όπως είναι επίσης γνωστό, είναι επικίνδυνο για την υγεία καθώς σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιομεταβολικών νοσημάτων.

Το σπλαγχνικό λίπος είναι αυτό που τυλίγεται γύρω από τα όργανα της κοιλιάς, βαθιά μέσα στο σώμα. Δεν είναι πάντοτε εμφανές ούτε μπορεί κάποιος να το ψηλαφήσει εύκολα. Ακόμα και άνθρωποι με ίσια κοιλιά, μπορεί να έχουν υψηλά επίπεδα σπλαγχνικού λίπους. Πόσο μάλλον τα άτομα με λίγα ή πολλά περιττά κιλά και μεγάλη κοιλιά.

Μελέτες έχουν δείξει ότι το σπλαχνικό λίπος είναι επιζήμιο για την υγεία. Σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως σοβαρών προβλημάτων υγείας στα οποία συμπεριλαμβάνονται:

• Η καρδιοπάθεια
• Η νόσος Αλτσχάιμερ
• Ο τύπου 2 διαβήτης
• Τα εγκεφαλικά επεισόδια
• Τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα
• Η αυξημένη αρτηριακή πίεση

Για την προστασία από αυτά τα προβλήματα είναι σημαντικό να μειωθεί το σπλαγχνικό λίπος και οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους για να το επιτύχουν. Στην παρούσα μελέτη, οι Ιάπωνες επιστήμονες εξέτασαν αν ο χυμός μήλου είναι ασφαλής και αποτελεσματικός για τον σκοπό αυτό.

Οι πολυφαινόλες

Η επιλογή του χυμού μήλων δεν ήταν τυχαία. Τα μήλα αποτελούν πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, που ασκούν ωφέλιμες επιδράσεις στην υγεία. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η συστηματική κατανάλωσή τους σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως εκφυλιστικών και καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η δράση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πολυφαινόλες που περιέχουν. Οι πολυφαινόλες είναι πανίσχυρες αντιοξειδωτικές ουσίες και τα μήλα είναι μία από τις κυριότερες πηγές τους στη διατροφή μας. Αναλύσεις στο εργαστήριο έχουν δείξει ότι, αναλόγως με την ποικιλία τους, τα μήλα περιέχουν 100-300 mg πολυφαινολών ανά 100 γραμμάρια. Αρκεί να καταναλώνονται με τη φλούδα, που περιέχει τις υψηλότερες συγκεντρώσεις.

Η νέα μελέτη

Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην διατροφική επιθεώρηση Journal of Oleo Science. Όπως γράφουν οι ερευνητές, διεξήγαγαν μελέτη σε 124 εθελοντές, ποικίλου σωματικού βάρους (από λιποβαρείς έως παχύσαρκοι πρώτου βαθμού). Στόχος τους ήταν να εξετάσουν τις επιδράσεις που έχει ο χυμός μήλου στο σπλαγχνικό λίπος.

Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Οι 94 από αυτούς έπιναν καθημερινά ένα ποτήρι χυμό μήλου επί 12 εβδομάδες. Οι υπόλοιποι 30 έπιναν καθημερινά τρία ποτήρια χυμό μήλου επί 4 εβδομάδες.

Η μελέτη είχε δύο σκέλη. Στο πρώτο σκέλος, ο χυμός μήλου περιείχε 600 mg πολυφαινολών. Στο δεύτερο σκέλος, ο χυμός δεν περιείχε πολυφαινόλες.

Πριν και στη διάρκεια της μελέτης, οι επιστήμονες μετρούσαν το σπλαγχνικό λίπος των εθελοντών τους. Όπως διαπίστωσαν, το λίπος στην κοιλιά μειώθηκε σημαντικά στους εθελοντές που έπιναν για 12 εβδομάδες χυμό μήλου. Η μείωση αυτή έγινε αισθητή από την 8η εβδομάδα και συνεχίστηκε στην 12η.

Ωστόσο, το λίπος μειώθηκε μόνο όταν οι εθελοντές έπιναν τον χυμό με τις πολυφαινόλες και μόνο εφ’ όσον είχαν περίσσεια σπλαγχνικού λίπους. Σε όσους είχαν κατά την ένταξή τους στη μελέτη φυσιολογική συγκέντρωση σπλαγχνικού λίπους, ο χυμός μήλου δεν παρείχε ιδιαίτερο όφελος.

Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, η υπερκατανάλωση χυμού μήλου δεν φάνηκε να παρέχει ανάλογο όφελος. Ωστόσο δεν δημιούργησε ούτε κλινικά προβλήματα στους εθελοντές. Τουναντίον, οι αιματολογικές εξετάσεις και η κλινική εξέταση στην οποία υποβλήθηκαν οι εθελοντές, είχαν φυσιολογικά αποτελέσματα. Αυτό ίσχυε ήταν έπιναν ένα ποτήρι χυμό για 12 εβδομάδες είτε τρία για 4 εβδομάδες.

«Τα ευρήματα αυτά τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των ροφημάτων με πολυφαινόλες μήλων», καταλήγουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.

Πηγή: iatropedia.gr