Πολλές φορές αποθηκεύουμε ψάρια στην κατάψυξη για ευκολία.
Η κατάψυξη τους είναι εύκολη αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με την απόψυξή τους. Ακολουθούν 3 γρήγοροι και αποτελεσματικοί τρόποι για να ξεπαγώσετε τα ψάρια χωρίς να χάσετε τη γεύση ή την ποιότητα.
Η λανθασμένη απόψυξη του ψαριού μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη γεύση και τη φρεσκάδα του. Ωστόσο, ένας σεφ από ένα εστιατόριο μοιράστηκε 3 απλούς τρόπους για να ξεπαγώσει το ψάρι χωρίς να το βυθίσει στο νερό, διασφαλίζοντας ότι θα παραμείνει τόσο φρέσκο όσο όταν το πιάσανε. Αυτές οι συμβουλές είναι εξαιρετικές για την προετοιμασία τέλειων πιάτων από την αρχή:
3 συμβουλές που μοιράζεται ο σεφ για να ξεπαγώσετε τα ψάρια διατηρώντας τη φρεσκάδα τους:
1. Απόψυξη με αλμυρό νερό
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλμυρό νερό για να ξεπαγώσετε τα ψάρια. Ετοιμάστε ένα μεγάλο μπολ, προσθέστε μια κουταλιά της σούπας αλάτι και ρίξτε νερό μέχρι να βυθιστεί πλήρως το ψάρι. Ανακατέψτε το νερό μέχρι να διαλυθεί τελείως το αλάτι και μετά προσθέστε τα κατεψυγμένα ψάρια να μουλιάσουν στο διάλυμα.
Το αλάτι βοηθά στην αποτελεσματική απόψυξη, όπως ακριβώς λιώνει τον πάγο. Μετά από περίπου 15 λεπτά, ελέγξτε τα ψάρια. Εάν έχει ξεπαγώσει και είναι σαν φρέσκο, μπορείτε να συνεχίσετε το μαγείρεμα αμέσως.
2. Απόψυξη με λευκό ξύδι
Μια άλλη μέθοδος είναι να χρησιμοποιήσετε λευκό ξύδι. Ετοιμάστε μια μεγάλη κατσαρόλα, προσθέστε αρκετή ποσότητα λευκού ξυδιού. Μην προσθέσετε πολύ για να μην ξινίσει το ψάρι.
Ανακατεύουμε το μείγμα και μετά βυθίζουμε τα κατεψυγμένα ψάρια. Ενώ αυτός ο τρόπος διαρκεί λίγο περισσότερο από τη χρήση αλμυρού νερού, μετά από περίπου 20 λεπτά, το ψάρι θα είναι μαλακό και φρέσκο, έτοιμο για μαγείρεμα.
3. Απόψυξη στο φούρνο μικροκυμάτων
Η απόψυξη των ψαριών στο φούρνο μικροκυμάτων είναι μια γρήγορη και βολική επιλογή. Απλώς βγάλτε το ψάρι από την κατάψυξη, τοποθετήστε το στο φούρνο μικροκυμάτων και ρυθμίστε το στη ρύθμιση απόψυξης με χαμηλή θερμοκρασία. Αφήστε το στο φούρνο μικροκυμάτων για περίπου 3 λεπτά και μετά ελέγξτε.
Εάν δεν έχει ξεπαγώσει πλήρως, μπορείτε να το βάλετε στο φούρνο μικροκυμάτων για επιπλέον 1-2 λεπτά μέχρι να μαλακώσει εντελώς. Αυτός ο τρόπος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για το χοιρινό και βοηθά στην γρήγορη απόψυξη χωρίς να θυσιάζεται η γεύση. Μια παρατήρηση:
Αποφύγετε την απόψυξη των ψαριών σε κρύο νερό ή βραστό νερό, καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του ψαριού.
Ακολουθώντας αυτούς τους τρόπους, μπορείτε να ξεπαγώνετε αποτελεσματικά το ψάρι, διατηρώντας παράλληλα ανέπαφη τη γεύση και την υφή του, επιτρέποντάς σας να απολαμβάνετε φρέσκα γεύματα κάθε φορά.
Το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης στο κέντρο της Αθήνας ανεγέρθηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας στο Ροδακιό, στη διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Πεντέλης, στο ίδιο σημείο όπου κατά την αρχαιότητα βρίσκονταν οι περίφημες Πύλες Διοχάρους του Θεμιστόκλειου Τείχους.
Κατά την αρχαία ελληνική συνήθεια, κοντά στις Πύλες υπήρχαν λουτρά που αργότερα έγιναν θερμά (ρωμαϊκά βαλανεία) και στους ίδιους χώρους θα έπρεπε να στήνονται και ιερά σχετικά με τη λειτουργία των αρχαίων γυμνασίων.
Έτσι, αρχικά φτιάχτηκε ιερό του Ηρακλή, πάνω στα ερείπια του οποίου χτίστηκε αιώνες αργότερα (τον 16ο αι. μ.Χ.) ο ναός της Αγίας Δύναμης, αφιερωμένος στην «προστάτιδα των επίτοκων γυναικών» (αυτών που είναι έτοιμες να γεννήσουν).
Μάλιστα, εντοπίστηκαν και αρχαία αφιερώματα προς τον ημίθεο Ηρακλή, αφιερωματικό ανάγλυφο με ανάγλυφη κορύνη (ρόπαλο) και με την επιγραφή «ΗΡΑΚΛΕΙΔΙ (ΟΜΟΙΩ) ΚΑΙ ΑΝΕΘΗΚΕΝ». Η Δύναμις του Ηρακλέους εκχριστιανίστηκε και έγινε Δύναμις της Παναγίας. Και εκτός από τις επίτοκες γυναίκες, από εδώ έπαιρναν δύναμη και οι αγωνιστές του ’21.
Από την αθηναϊκή παράδοση και από τις μαρτυρίες του ηγούμενου της Μονής Πεντέλης, Κυρίλλου Δέγλερη, γνωρίζουμε ότι η Αγία Δύναμις αποτελούσε μετόχι της Μονής Πεντέλης και ήταν γνωστή ως «Μεντελίτισσα» (παραφθορά του Πεντελίτισσα), «του Μεντελιώτη» ή «του Ροδακιού» (από το όνομα της συνοικίας).
Μέχρι τη δεκαετία του ’50, οπότε χτίστηκε το υπουργείο Παιδείας, είχε και αυλόγυρο και άλλα κτίσματα, τα οποία κατεδαφίστηκαν για να χτιστούν το υπουργείο και ο δρόμος. Το 1641, κοντά στον ναό της Αγίας Δύναμης έμενε ο Ιησουίτης μοναχός Φραγκίσκος, ο οποίος δίδασκε ιταλικά και γαλλικά, μέχρι που κατηγορήθηκε για προσηλυτισμό και εκδιώχτηκε.
Σε αυτό το σπίτι, το οποίο επικοινωνούσε υπόγεια με τον ναό της Αγίας Δύναμης, τις παραμονές της Επανάστασης λειτουργούσε το εργαστήριο πυρομαχικών του πυροτεχνίτη μαστρο-Παυλή Αλέξη του Μπαρουξή, προγόνου της οικογένειας Παυλίδη (ο γιος του Σπυρίδων δημιούργησε το 1841 το «Γλυκισματοποιείον Παυλίδου» στον χώρο του παλιού μπαρουτόμυλου που βρισκόταν Αιόλου και Βύσσης), ο οποίος έφτιαχνε φισέκια με την προτροπή των Τούρκων που νόμιζαν ότι προορίζονταν για την άμυνα του κάστρου της Ακρόπολης.
Από την υπόγεια δίοδο του εργαστηρίου του, που επικοινωνούσε με το υπόγειο της Αγίας Δύναμης, μεταφέρονταν κρυφά στο Μενίδι. Εκεί τα παραλάμβαναν χωριάτες με μουλάρια και τα μετέφεραν στους αγωνιστές. Το πλέον έμπιστο άτομο για τη μυστική μεταφορά των πυρομαχικών εκτός πόλεως ήταν η κυρα-Μανώλαινα, η Μαρία Μπινιάρη. Κάτω από τα άπλυτα ρούχα που πήγαινε δήθεν να πλύνει στον Ιλισό κουβαλούσε το πολύτιμο φορτίο και το παρέδιδε στα χέρια των αγωνιστών.
Στους υπόγειους χώρους της εκκλησίας είχαν φυλάξει τους θησαυρούς της Μονής Πεντέλης, δυστυχώς όμως, στις 21 Ιουλίου 1821, κατά την τουρκική εισβολή του Ομέρ Βρυώνη, χάθηκαν τα πάντα. Μετά την Απελευθέρωση, το 1837, η Αγία Δύναμη έγινε σταθμός ιππικού. Στον ναό φυλάσσεται επίσης το ιερό λείψανο του σύγχρονου Αγίου Νικολάου του Πλανά.
Ο Θρύλος και η αλήθεια
Παλιότερα υπήρχαν δημοσιεύματα που ήθελαν κάτω από το εκκλησάκι να υπάρχουν υπόγειες στοές που το συνδέουν με την Πεντέλη και την Καισαριανή. Δεν υπήρξε επιβεβαίωση από τους σπηλαιολόγους για στοές. Υπάρχει όμως ένας αρκετά μεγάλος χώρος σε βάθος 15 μέτρων που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες κατά την περίοδο της Επανάστασης φτιάχνοντας πολεμοφόδια. Και σύνδεση με την Πεντέλη υπάρχει, αλλά όχι γεωγραφική.
Κάτω από την Αγία Τράπεζα του ναού, υπάρχει μια σκάλα που κατεβαίνει στα έγκατα του κτιρίου. Όπως αναφέρει το σχετικό λήμμα του αθηναϊκού οδηγού των Θανάση Γιοχάλα και Τόνιας Καφετζάκη, το κτίριο επικοινωνούσε υπόγεια με την παρακείμενη οικία του Ιησουίτη μοναχού Φραγκίσκου και για χρόνια ήταν γνωστό ότι στο υπόγειο αυτό παράγονταν φυσίγγια.
Όταν πρόκειται για το πλύσιμο των ρούχων, πάντα αναζητούμε τρόπους να προστατέψουμε τα ρούχα μας και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο το πλυντήριό μας.
Ένα απλό κόλπο με δύο άδεια πλαστικά μπουκάλια μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά — και δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη συσκευή ή αλλαγή στη λειτουργία του πλυντηρίου σας.
Ακούγεται περίεργο; Ας το αναλύσουμε.
Ποιο είναι το κόλπο με τα πλαστικά μπουκάλια στο πλυντήριο;
Αυτό το έξυπνο τρικ περιλαμβάνει τοποθέτηση δύο άδειων, κλειστών πλαστικών μπουκαλιών μέσα στον κάδο του πλυντηρίου, μαζί με τα ρούχα σας. Αν και φαίνεται ασυνήθιστο, μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τα ρούχα σας να βγουν πιο καθαρά και σε καλύτερη κατάσταση.
Δείτε πώς να το κάνετε:
Βάλτε τα ρούχα σας στο πλυντήριο όπως συνήθως.
Πάρτε δύο καθαρά, άδεια πλαστικά μπουκάλια (με καλά βιδωμένο καπάκι) και τοποθετήστε τα μέσα στον κάδο.
Επιλέξτε το συνηθισμένο πρόγραμμα πλύσης και ξεκινήστε τον κύκλο.
Πώς λειτουργεί;
Κατά τη διάρκεια του κύκλου πλύσης, τα ρούχα περιστρέφονται γρήγορα. Αυτό μπορεί να τα κάνει να μπλέκονται μεταξύ τους, να τρίβονται υπερβολικά και ακόμα και να ξεχειλώνουν. Τα μπουκάλια λειτουργούν σαν απαλοί διαχωριστές, κινούνται μαζί με τα ρούχα και δημιουργούν απόσταση ανάμεσα στα υφάσματα. Αυτό βοηθά στην καλύτερη κυκλοφορία νερού και απορρυπαντικού, ενώ παράλληλα μαλακώνει την κίνηση των ευαίσθητων ρούχων.
Οφέλη από τη χρήση πλαστικών μπουκαλιών στο πλύσιμο:
Μειώνει το μπλέξιμο: Τα μπουκάλια διασπούν τα συσσωματώματα υφασμάτων, βοηθώντας τα ρούχα να κινούνται πιο ελεύθερα. Αυτό οδηγεί σε καλύτερο ξέβγαλμα και λιγότερη παραμόρφωση του σχήματος.
Βελτιώνει την κατανομή του απορρυπαντικού: Με λιγότερα “πακέτα” ρούχων, το σαπούνι και το νερό φτάνουν πιο ομοιόμορφα σε κάθε σημείο του υφάσματος.
Προστατεύει τα ευαίσθητα: Πουλόβερ, εσώρουχα και μαλακά υφάσματα είναι λιγότερο πιθανό να τεντωθούν ή να πιαστούν, αφού η κίνηση είναι πιο ήπια.
Μειώνει τη φθορά των υφασμάτων: Λιγότερη τριβή σημαίνει λιγότερα “κομπάκια” και πιο ανθεκτικά ρούχα.
Επιπλέον συμβουλές για πιο αποτελεσματικό πλύσιμο:
Μην υπερφορτώνετε τον κάδο: Τα ρούχα χρειάζονται χώρο για να κινηθούν και να καθαριστούν σωστά.
Μετράτε σωστά το απορρυπαντικό: Περισσότερο σαπούνι δεν σημαίνει καθαρότερα ρούχα – αντίθετα, μπορεί να αφήσει υπολείμματα.
Καθαρίζετε το πλυντήριο κάθε μήνα: Τρέξτε έναν άδειο κύκλο με λευκό ξίδι ή μαγειρική σόδα για να διατηρήσετε τον κάδο φρέσκο και άοσμο.
Επιλέξτε το σωστό πρόγραμμα: Ταιριάξτε τον κύκλο πλύσης με τον τύπο υφάσματος — ευαίσθητα, βαριά, γρήγορο πλύσιμο — για καλύτερα αποτελέσματα.
Ελέγχετε τις τσέπες: Κέρματα, χαρτιά ή κλειδιά μπορούν να καταστρέψουν ρούχα και μηχανή.
Χρησιμοποιήστε μπάλες πλυσίματος για ογκώδη ρούχα: Βάλτε μερικές καθαρές μπάλες του τένις όταν πλένετε παπλώματα ή μπουφάν για να διατηρήσουν το σχήμα και τον όγκο τους.
Τελικές σκέψεις
Το κόλπο με τα πλαστικά μπουκάλια είναι μια μικρή αλλαγή που μπορεί να έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα στο πλύσιμο των ρούχων σας. Σε συνδυασμό με άλλες έξυπνες συνήθειες, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να φροντίσετε καλύτερα τα ρούχα σας και να βοηθήσετε το πλυντήριο να λειτουργεί πιο αποδοτικά. Δοκιμάστε το — τα ρούχα (και το πορτοφόλι σας) θα σας ευχαριστήσουν!
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναμορφώνει πλήρως το Κληρονομικό Δίκαιο, καθιερώνοντας προστασία των κληρονόμων από χρέη, ψηφιακές διαδικασίες, γραφολογικούς ελέγχους, δικαιώματα συντρόφων και αυστηρότερο, διαφανές σύστημα εκκαθάρισης
Σε μία από τις σημαντικότερες θεσμικές παρεμβάσεις των τελευταίων ετών προχωρά το υπουργείο Δικαιοσύνης: την πλήρη αναθεώρηση του Κληρονομικού Δικαίου. Το νέο νομικό πλαίσιο αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση εντός των επόμενων μηνών και να ψηφιστεί έως τα τέλη του 2025, με ισχύ από τις αρχές του 2026.
Οι κληρονόμοι δεν θα επωμίζονται τα χρέη
Σύμφωνα με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, οι οφειλές του θανόντος θα εξοφλούνταιαποκλειστικά από την κληρονομιαία περιουσία, χωρίς προσωπική ευθύνη των δικαιούχων. Εάν το ύψος των χρεών υπερβαίνει την αξία της περιουσίας, το υπόλοιπο θα διαγράφεται αυτόματα, χωρίς να απαιτείται οικονομική συμμετοχή των κληρονόμων.
Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή εισηγείται τη δημιουργία ενός διαφανούς και αυτοματοποιημένου μηχανισμού εκκαθάρισης, ώστε οι διαδικασίες να ολοκληρώνονται ταχύτερα και χωρίς δικαστική εμπλοκή. Οι πιστωτές και το Δημόσιο θα αποζημιώνονται μόνο από το ενεργητικό της κληρονομιάς, ενώ οι κληρονόμοι θα μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση της περιουσίας, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο.
Αυστηρότεροι κανόνες για τις ιδιόγραφες διαθήκες
Το νέο πλαίσιο θέτει περιορισμούς στις ιδιόγραφες διαθήκες με σκοπό την ενίσχυση της αξιοπιστίας και της διαφάνειας. Καθιερώνεται υποχρεωτική γραφολογική πραγματογνωμοσύνη πριν από την επικύρωση κάθε ιδιόγραφης διαθήκης και εξετάζεται η δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου διαθηκών, που θα λειτουργεί υπό κρατική εποπτεία.
Κληρονομικά δικαιώματα για συντρόφους εκτός γάμου
Για πρώτη φορά, αναγνωρίζεται δικαίωμα κληρονομικής διαδοχής και στους εκτός γάμου συντρόφους, εφόσον υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης ή αποδεδειγμένη μακροχρόνια σχέση. Η ρύθμιση ευθυγραμμίζει την Ελλάδα με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές πρακτικές ισότητας.
Προωθούνται επίσης τροποποιήσεις στη νόμιμη μοίρα, δηλαδή στο υποχρεωτικό μερίδιο της περιουσίας που λαμβάνουν τα τέκνα και ο/η σύζυγος. Το υπουργείο εξετάζει αύξηση των ποσοστών και απλούστευση των διαδικασιών, ώστε να περιοριστούν οι διαμάχες και οι προσφυγές στη Δικαιοσύνη.
Η μεταρρύθμιση θα συνοδευτεί από ψηφιακά εργαλεία και νέες ηλεκτρονικές διαδικασίες, όπως πιστοποιητικά μέσω gov.gr και ψηφιακή ταυτοποίηση. Οι δηλώσεις αποδοχής ή αποποίησης, καθώς και οι εκκαθαρίσεις, θα διεκπεραιώνονται εξ ολοκλήρου διαδικτυακά, μειώνοντας κόστος, χρόνο και διοικητικά εμπόδια.
Συνολικά, το νέο Κληρονομικό Δίκαιο φιλοδοξεί να τερματίσει χρόνιες αδικίες, να προστατεύσει τους κληρονόμους και να καθιερώσει ένα απλό, δίκαιο και διαφανές σύστημα διαχείρισης περιουσιών και χρεών στη χώρα.
Υπάρχουν τηλεοπτικές σειρές που γίνονται θρύλοι. Υπάρχουν και άλλες που, παρά την ποιότητά τους, εξαφανίζονται σχεδόν μυστηριωδώς από το προσκήνιο.
Στην περίπτωση του «Κακού Βεζύρη», μιλάμε για το δεύτερο — αλλά με όλα τα χαρακτηριστικά μιας cult κωμωδίας που θα μπορούσε να είχε μείνει στην ιστορία… αν την είχαν αφήσει.
Η σειρά προβλήθηκε στο Mega Channel τη σεζόν 1997-1998, φέροντας τις υπογραφές των Χάρη Ρώμα και Άννας Χατζησοφιά, με συμπαραγωγό και σκηνοθέτη τον Κώστα Κιμούλη. Αντλώντας έμπνευση από τον Ιζνογκούντ, ο Ρώμας δημιούργησε έναν βεζύρη βουτηγμένο στη διαφθορά, τις μίζες και τις πολιτικές δολοπλοκίες, σε ένα σενάριο που θύμιζε μεσαιωνική φάρσα και ταυτόχρονα φώναζε «Ελλάδα του ’90».
Ήταν η πιο “αντισυμβατική” σειρά που έδωσαν ποτέ οι Ρώμας – Χατζησοφιά στο κοινό. Ένα σατιρικό βέλος κατευθυνόμενο στην καρδιά της πολιτικής υποκρισίας, της γραφειοκρατίας και των μικρο-σκανδάλων που έπνιγαν —και ακόμα πνίγουν— το δημόσιο βίο της χώρας. Και αυτό, όπως αποδείχθηκε, είχε το τίμημά του.
Παρά το θετικό ξεκίνημα σε τηλεθέαση και την τοποθέτηση στην prime time της Δευτέρας, η σειρά δεν άργησε να βρεθεί στο στόχαστρο. Λογοκρισία από το ΕΣΡ, παρεμβάσεις από πολιτικά πρόσωπα που ενοχλήθηκαν από τη θεματολογία, και παρεμβάσεις του ίδιου του Mega που αποφάσισε να τη μεταφέρει σε απογευματινή ώρα, σχεδόν την «έκαψαν» μετά το 12ο επεισόδιο. Επεισόδια κόπηκαν ή μικρύνθηκαν σε διάρκεια, και ο αρχικός της δυναμισμός «χάθηκε» πίσω από τις κουρτίνες του σταθμού και της πολιτικής ορθότητας.
Όπως αποκάλυψε χρόνια μετά ο ίδιος ο Χάρης Ρώμας, «είναι ίσως και η πιο αδικημένη σειρά μου», ενώ δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι το MEGA έδωσε γενναιόδωρα το budget που αρνήθηκε ο ANT1, πιστεύοντας ότι κρατούσαν στα χέρια τους μια τηλεοπτική επιτυχία.
Η ειρωνεία; Παρά τη σπανιότητα των επαναλήψεων (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού), η σειρά γνώρισε δεύτερη ζωή στο YouTube, όπου τα επεισόδιά της συγκεντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές. Και αυτό, χωρίς τη στήριξη καμίας επίσημης πλατφόρμας, χωρίς remaster, χωρίς καμία αναφορά από τα «νοσταλγικά αφιερώματα» του Mega.
Αν υπάρχει μια αληθινά συλλεκτική στιγμή στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, αυτή είναι ο Κακός Βεζύρης. Ένα «μαύρο πρόβατο» που έδειξε πως η σάτιρα έχει κόστος, ειδικά όταν αγγίζει την εξουσία.
Οι μικροί χώροι αποκτούν νέα ζωή με τη νέα κυκλοφορία της IKEA.
Η ζωή στις πόλεις γίνεται ολοένα και πιο περιορισμένη σε τετραγωνικά, ενώ οι ανάγκες μας παραμένουν ίδιες: δουλειά, ξεκούραση, φιλοξενία φίλων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η IKEA παρουσιάζει το νέο LYCKSELE LÖVÅS, έναν καναπέ – κρεβάτι που φιλοδοξεί να μεταμορφώσει την καθημερινότητα των κατοίκων μικρών σπιτιών, προσφέροντας άνεση, λειτουργικότητα και αισθητική.
Μια νέα φιλοσοφία για τα μικρά σπίτια
Οι παραδοσιακοί καναπέδες – κρεβάτια είναι συνήθως ογκώδεις, δύσχρηστοι και συχνά άβολοι. Ο LYCKSELE LÖVÅS προτείνει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση: λεπτή σιλουέτα, κομψός σχεδιασμός και μηχανισμός που μετατρέπει τον καναπέ σε κανονικό κρεβάτι σε λίγα δευτερόλεπτα. Χωρίς βαριά ελατήρια, χωρίς δύσκολους μηχανισμούς, χωρίς το γνωστό «πάλεμα» με το έπιπλο.
Με μια κίνηση, ο καφές στο σαλόνι γίνεται απογευματινός υπνάκος ή ξενύχτι με φίλους που μπορούν να μείνουν άνετα. Η πολυμορφικότητα αυτή καθιστά τον καναπέ ιδανικό για γκαρσονιέρες, στούντιο, home office ή δωμάτια φιλοξενίας που αξιοποιούνται καθημερινά.
Άνεση που αντέχει
Συχνά οι λύσεις για μικρούς χώρους σημαίνουν θυσία στην άνεση. Στην περίπτωση του LYCKSELE LÖVÅS, το στρώμα από αφρό πολυουρεθάνης υπόσχεται σωστή στήριξη, τόσο για το κάθισμα όσο και για τον ύπνο. Η σταθερότητα του υλικού προσφέρει ευθυγράμμιση στη σπονδυλική στήλη και αποφεύγει τα «βουλιάγματα» που ταλαιπωρούν την πλάτη. Έτσι, είτε πρόκειται για μια πολύωρη τηλεργασία είτε για έναν φιλοξενούμενο, η εμπειρία παραμένει ξεκούραστη.
Σχεδιασμός που σέβεται τον χώρο
Ο καναπές παραμένει λιτός και διακριτικός, με καθαρές γραμμές και ουδέτερο στυλ που ταιριάζει σε κάθε αισθητική: από σκανδιναβική μινιμαλιστική μέχρι πιο ζεστή mid-century ή ακόμα και σε πολυεπίπεδες eclectic διακοσμήσεις. Το σημαντικότερο: δεν καταλαμβάνει πολύτιμο χώρο ούτε όταν είναι κλειστός ούτε όταν ανοίγει. Μπορεί να συνδυαστεί εύκολα με ένα μικρό τραπεζάκι, ένα φωτιστικό ή ένα χαλί, χωρίς να βαραίνει το δωμάτιο.
Πρακτικότητα στην καθημερινότητα
Τα καλύμματα είναι αφαιρούμενα και πλενόμενα στο πλυντήριο, καθιστώντας το κομμάτι ιδανικό για οικογένειες με παιδιά, κατοικίδια ή για εκείνους που αγαπούν να απολαμβάνουν σνακ στον καναπέ τους. Παράλληλα, υπάρχει η δυνατότητα να αλλάζετε τα υφάσματα ανάλογα με την εποχή ή τη διάθεσή σας, παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής του επίπλου και προσφέροντας εύκολη ανανέωση στο χώρο χωρίς επιπλέον κόστος.
Τιμή και αντοχή
Στα 279 ευρώ, ο LYCKSELE LÖVÅS αποτελεί μια επιλογή που καλύπτει διπλή ανάγκη – καναπέ και κρεβάτι φιλοξενίας ενώ συνοδεύεται από εγγύηση 10 ετών, στοιχείο που επιβεβαιώνει την ανθεκτικότητά του. Ένα έπιπλο που σέβεται τον χώρο, το πορτοφόλι αλλά και το περιβάλλον, αφού ο σχεδιασμός του προάγει τη μακροχρόνια χρήση με λιγότερα απόβλητα.
Η φιλοσοφία «λιγότερα έπιπλα, περισσότερη ζωή»
Με το νέο του μοντέλο, η IKEA υπενθυμίζει ότι ο σωστός σχεδιασμός δεν αφορά μόνο την αισθητική αλλά και την ποιότητα ζωής. Ο LYCKSELE LÖVÅS είναι ένα κομμάτι που προσαρμόζεται στις πραγματικές ανάγκες των μικρών κατοικιών: απλό, ευέλικτο, ανθεκτικό και προσιτό.
Για όσους αναζητούν έναν καναπέ που να «μεγαλώνει» το χώρο τους και να τους απελευθερώνει από τους περιορισμούς του τετραγωνικού, ο LYCKSELE LÖVÅS δεν είναι απλώς μια ακόμα λύση, είναι μια μικρή επανάσταση στην καθημερινότητα.
Οικογενειακές στιγμές στην Πάρο απολαμβάνει ο Γιάννης Πάριος.
Η γοητευτική γυναίκα που στέκεται διακριτικά στο πλευρό του σπουδαίου ερμηνευτή, Γιάννη Πάριου – Είναι μαζί από το 2019
Τις τελευταίες ημέρες, στο νησί βρίσκονται οι τρεις από τους τέσσερις γιους του, ο Χάρης, ο Μιχαήλ και ο Νικόλας Βαρθακούρης. Ο Χάρης βρίσκεται στο πανέμορφο νησί των Κυκλάδων μαζί με τη σύζυγό του, Αντελίνα και τις δύο κόρες του, τη Μελωδία και τη Λιόνα.
Το Σαββατοκύριακο, είχαν όλοι μαζί ένα οικογενειακό τραπέζι στο σπίτι του Γιάννη Πάριου και o Xάρης μοιράστηκε την οικογενειακή φωτογραφία.
“Για όσους παραπονέθηκαν ότι από την προηγούμενη ανάρτηση έλειπε ο πατέρας μας και η γυναίκα μου. ΣΧΕΔΟΝ απαρτία.@thanvar, μας έλειπες 🥰 Φαγητό και γλέντι Παριανό από τα χεράκια της γυναίκας μου… και όμορφες στιγμές στο σπίτι μας ❤️ Και του χρόνου να είμαστε γεροί να το ξαναζήσουμε”, έγραφε η λεζάντα της ανάρτησης.
Στη φωτογραφία, διακρίνεται δίπλα στον σπουδαίο τραγουδιστή, η σύντροφός του, Στέλλα Δόντση. Η Στέλλαείναι μία εντυπωσιακή γυναίκα που εργάζεται ως αεροσυνοδός και στέκεται με διακριτικότητα από το 2019, στο πλευρό του Γιάννη Πάριου.
Ακολούθησε άλλη μία ανάρτηση, όπου ο Χάρης και οι κόρες του είναι στο σπίτι του Γιάννη Πάριου και ο σπουδαίος τραγουδιστής, καθισμένος λίγο πιο δίπλα σταυρώνει τα αγαπημένα του πρόσωπα. “Παππούκας. Αχ με αυτό το σταύρωμα…όπου και αν βρεθεί η καρδιά δεν φοβάται τίποτα. Σας λατρεύω όλους”, έγραφε η λεζάντα της ανάρτησης.
Η κηδεία ενός αγαπημένου προσώπου είναι μια συντριπτική στιγμή.
Μέσα στη βιασύνη των διαδικασιών και τη θολούρα της θλίψης, οι οικογένειες συχνά παίρνουν γρήγορες αποφάσεις — συμπεριλαμβανομένου του τι θα κρατήσουν και τι θα πετάξουν.
Όμως κάποια πράγματα, όταν χαθούν, δεν μπορούν ποτέ να αντικατασταθούν. Ορισμένα αντικείμενα έχουν αξία που ξεπερνά την υλική τους υπόσταση — κουβαλούν συναισθηματικό βάρος, οικογενειακή ιστορία και μια σύνδεση με το πρόσωπο που χάσαμε.
Δείτε τέσσερα πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πετάξετε μετά από μια κηδεία, ακόμα κι αν προσπαθείτε να «προχωρήσετε».
1. Χειρόγραφες σημειώσεις ή γράμματα
Είτε πρόκειται για μια κάρτα που έστειλαν κάποτε, ένα χαρτάκι στο ψυγείο, ή ένα γράμμα καλά φυλαγμένο σε ένα συρτάρι, αυτά τα χειρόγραφα είναι πολύ προσωπικά. Κρατούν τις πραγματικές σκέψεις του αγαπημένου σας — με τα δικά του λόγια, το δικό του γραφικό χαρακτήρα. Με τον καιρό, ίσως τα διαβάζετε με δάκρυα, αλλά και με παρηγοριά και ζεστασιά.
Πολλοί μετανιώνουν που τα πέταξαν σε μια στιγμή λύπης. Κρατήστε τα. Κάποια μέρα, ίσως σημαίνουν περισσότερα απ’ ό,τι φαντάζεστε.
2. Ηχογραφήσεις ή ηχητικά μηνύματα
Στην ψηφιακή εποχή, συχνά παραβλέπουμε τη δύναμη της φωνής. Εκείνο το σύντομο ηχητικό μήνυμα που άφησαν — «Πάρε με όταν μπορείς» ή «Σ’ αγαπώ, τα λέμε σύντομα» — μπορεί τώρα να φαίνεται ασήμαντο. Αλλά όταν φύγουν, γίνεται μια ζωντανή ανάμνηση. Ο τόνος τους, το γέλιο τους, ο τρόπος που λένε το όνομά σας — όλα είναι αποτυπωμένα σε αυτό το μικρό απόσπασμα.
Σώστε το. Κάντε αντίγραφο ασφαλείας. Ίσως το ακούσετε όταν τους νοσταλγείτε περισσότερο.
3. Αντικείμενα που ήταν πάντα “δικά τους”
Ίσως είναι η αγαπημένη τους κούπα, το παλιό τους πουλόβερ, τα γυαλιά διαβάσματος ή ακόμη και η καρέκλα που κάθονταν πάντα. Δεν είναι απλώς αντικείμενα — ήταν μέρος της καθημερινότητάς τους, και η παρουσία τους μπορεί να φέρει στο νου πολύτιμες αναμνήσεις.
Ίσως να σας φαίνεται πιο εύκολο να αδειάσετε τα πάντα γρήγορα, όμως σκεφτείτε να κρατήσετε μερικά από αυτά τα αντικείμενα. Συνήθως προσφέρουν παρηγοριά αργότερα και μπορούν να περάσουν ως ενθύμια στις επόμενες γενιές.
4. Οικογενειακές φωτογραφίες — ειδικά όσες δεν έχουν λεζάντες
Μέσα στη θολούρα των συναισθημάτων, μερικές φορές οι άνθρωποι πετούν παλιά άλμπουμ ή κουτιά με «άγνωστα πρόσωπα». Αλλά αυτές οι φωτογραφίες κρύβουν συχνά αναμνήσεις γενεών — παππούδες, προπάππουδες, στιγμές παιδικής ηλικίας που μόνο λίγοι θυμούνται.
Ακόμα κι αν δεν αναγνωρίζετε όλους στις φωτογραφίες, κρατήστε τες. Ζητήστε από τους μεγαλύτερους συγγενείς να βοηθήσουν στην ταυτοποίηση των προσώπων. Ίσως ανακαλύψετε οικογενειακές ιστορίες που δεν είχατε ακούσει ποτέ — και τις διασώσετε για την επόμενη γενιά.
Συνοψίζοντας:
Η θλίψη μπορεί να μας κάνει να θέλουμε να καθαρίσουμε, να οργανώσουμε, να ξεκινήσουμε από την αρχή — αλλά να είστε προσεκτικοί. Στην προσπάθειά σας να προχωρήσετε, μην χάσετε τα κομμάτια που σας βοηθούν να κρατηθείτε. Αυτό που σήμερα φαίνεται μικρό, αύριο μπορεί να είναι ανεκτίμητο.
Η ηθοποιός μίλησε για τους «Απαράδεκτους», την απουσία του Βλάσση, την κατάρα της ομορφιάς, αλλά και την κριτική του κόσμου.
Η Ρένια Λουιζίδου ήταν καλεσμένη στο «Καλύτερα Αργά» του Action 24 και είχε μια γυναικεία κουβέντα με την Αθηναΐδα Νέγκα για την ηλικία, τα κιλά, την ομορφιά, τα λίφτινγκ, τα γηρατειά. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μην αναφερθούν και στους «Απαράδεκτους», το σίριαλ που την έκανε διάσημη και πρωταγωνίστρια σε μια βραδιά.
Η δυσκολία της ομορφιάς
«Δεν λέω ότι ήμουν ένας άνθρωπος που δυσκολεύτηκε με την εμφάνιση του, αλλά δεν ήμουν ποτέ κάτι exceptional που δεν το είχαμε ξαναδεί. Στην αρχή της καριέρας μας είχα δυσκολία, γιατί δεν ήμουν η καλλονή από τα Καλλιστεία, οπότε να μην μπορεί κανένας να με αμφισβητήσει. Όλοι συνδέουν τη νεότητα και την ομορφιά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Εγώ, επειδή έγινα και γνωστή από τους “Απαράδεκτους” που ήμουν η χαζή γκόμενα με την τσίχλα κλπ, αλλά αυτό δεν μου έφερνε τα πράγματα που ήθελα να μου φέρει επαγγελματικά αμέσως μετά.
Και δεν είχε άδικο ο χώρος, γιατί δεν είχαν καμία άλλη πληροφορία, κανένα στίγμα από μένα, ούτε το κοινό. Δικαίως δηλαδή συνέβαινε. Ήθελε απλά υπομονή, να πεις ότι για τα επόμενα χρόνια θα επιμείνω να μην ξανακάνω κάτι ακριβώς παρόμοιο. Μπορούσα να έχω πάει πιο γρήγορα, να παίζω πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αυτά ήταν παρόμοια πράγματα. Και είχα πάντα την ιδέα ότι άμα το κάνω αυτό μπορεί να μου αποφέρει τώρα, αλλά δεν θα μου αποφέρει μακροπρόθεσμα».
Τα κιλά
«Ο κόσμος μιλάει και αναρωτιέται είναι αυτή, δεν είναι. Άλλη φορά λένε είναι ψηλή, χοντρή, λεπτή, α πιο γριά, πιο νέα. Μια μέρα, μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ κατάλαβα όλη την γκάμα των σχολίων. Είμαι στην αρχή του διαδρόμου, με το καρότσι και είναι μια κυρία η οποία πέφτει κάτω με το που με βλέπει. “Σας αγαπώ, σας λατρεύω, με φιλάει”, όλο αυτό σε σημείο αμηχανίας. Ήταν πρωί, ήμουν με φόρμα, μόνο με το μαξιλάρι μου δεν είχα πάει. Η κυρία ωστόσο με έβλεπε πεντάμορφη. Της λέω ευχαριστώ πολύ και συνεχίζω με το καρότσι.
Στη μέση του διαδρόμου, είναι μια κυρία από αυτές που μας έδιναν να δοκιμάσουμε κάτι ένα σαλάμι, μια γαλοπούλα, ένα κάτι. Και το κρατάω εγώ τώρα με την οδοντογλυφίδα. Είναι πάρα πολύ πρωί και δεν θέλω να φάω ακόμα και σπρώχνω το καρότσι με το σαλάμι εδώ. Και σπρώχνω, σπρώχνω. Στο τέλος λοιπόν του διαδρόμου με βρίσκει μια άλλη κυρία, η οποία λέει: “ε, μα τρως, τρως γι’ αυτό παχαίνεις”. Και λέω, παιδιά, είναι ο ίδιος διάδρομος. Από την αποθέωση στην αποκαθήλωση. Πάντως ούτε η μία κυρία είχε δίκιο, ούτε η άλλη, δηλαδή ούτε πεντάμορφη ήμουν, ούτε για κράξιμο».
Το λίφτινγκ
«Με έχει διευκολύνει πάρα πολύ ο άντρας μου στο να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι γερνάω. Του χρωστάω ένα πολύ μεγάλο μέρος της όποιας ψυχραιμίας έχω στο θέμα. Δεν μου λέει ότι είμαι κούκλα, απλώς μου κατεβάζει τον βαθμό του στρες και του άγχους ότι συνεχίζει να με αγαπάει, συνεχίζει να ενδιαφέρεται για μένα, υπάρχει μια αποδοχή ότι μαζί πηγαίνουμε προς μια άλλη φάση.
Θέλω πάρα πολύ να κάνω λίφτινγκ σε ορισμένα πράγματα, αλλά δεν το κάνω γιατί αναρωτιέμαι αν μετά από αυτό θα είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου ή θα αρχίσει να μου φταίει το ένα και το άλλο και στο τέλος θα βγω σαν τον Φρανκενστάιν. Βλέπω ότι λειτουργεί σαν ένα βαρέλι χωρίς πάτο που δημιουργεί ανθρώπους με μια ουδέτερη ηλικία και το αντιμετωπίζουμε και στη δουλειά μερικές φορές αυτό. Δηλαδή ψάχνεις ανθρώπους από 50 μέχρι 70 και είναι ένα σχέδιο, δεν διαβαθμίζεται και μετά ξαφνικά γινόμαστε 80.
Και λες τώρα δημιουργείται μια φυλή με άλλα χαρακτηριστικά και εγώ αν μπω σε αυτή τη φυλή θα ησυχάσω στα αλήθεια, θα μου φύγει ο φόβος; Γιατί τη μέση μου που πονάει το πρωί όταν ξυπνάω ποιος θα την κοροϊδέψει; Αυτό που θα γίνω απέξω πρέπει να το υποστηρίξω μετά και από μέσα. Δεν γερνάει μόνο το δέρμα. Γερνάς, μεγαλώνεις όλος μαζί».
Ο Βλάσσης
«Είναι καθαρά θέμα προσωπικότητας, είναι one of a kind. Δεν σου θυμίζει κανέναν άλλον που ξέρεις. Κανένας άλλος που ξέρεις δεν είχε αυτόν τον συγκεκριμένο συνδυασμό. Ο Βλάσσης είχε πράγματα που μπορούσαν να σε βγάλουν από τα ρούχα σου και το επόμενο δευτερόλεπτο να τον λατρεύεις. Ήταν τρομερή ψυχή και πολύ καλός άνθρωπος, αλλά με τρέλα που δεν μπορούσες να την παρακολουθήσεις. Εγώ δηλαδή, φαντάσου, ούσα τόσο νεότερή του τότε, ήταν αδύνατον να παρακολουθήσω τον ρυθμό του. Με φώναζε μούχλα. Ήμουν 22 χρόνων τότε και εγώ ήμουν η μούχλα.
Όταν “έφυγε” ο Βλάσσης πιο πολύ με φρίκαρε το πώς μπορεί η ζωή να τα φέρνει έτσι που να φεύγει αυτός που ξέρει να τη ζήσει πιο καλά από όλους μας. Αυτός που την εκτιμά και την απολαμβάνει, που ξέρει να την πάει στο τέρμα. Μπορεί βέβαια ένας τέτοιος άνθρωπος να πρέπει να φύγει όταν είναι με το γκάζι πατημένο. Δεν μπορώ να τον φανταστώ και γέρο από την άλλη, ενώ τον εαυτό μου τον φαντάζομαι μια χαρά γριά».
Οι “Απαράδεκτοι”
«Δεν θα μπορούσε να γίνει remake, λείπει ένας μας. Ήταν μια κωμωδία. Δεν μπορώ να σκεφτώ θλιβερότερη συνθήκη από το να βρεθούμε όλοι μαζί. Νομίζω ότι θα βάλουμε τα κλάματα. Οι χαρακτήρες αυτών των ανθρώπων είχαν χτιστεί πάνω σε μια νεανική τρέλα. Τώρα είμαστε πολύ μεγάλοι άνθρωποι όλοι μας και δεν νομίζω ότι κανένας θα χρηματοδοτούσε ή θα ενδιαφερόταν να δει το πώς έγιναν αυτοί. Δηλαδή 60 χρόνων πώς θα ήταν το Αστροπελέκι;
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να περάσει ο άνθρωπος από κάποιες φάσεις στη ζωή του και άμα δεν τις περάσεις, είναι σαν αυτό που λέμε με την εφηβεία, αν περάσεις μία πολύ κουλ και δεν ξέρω τι εφηβεία, χωρίς να κάνεις καμία βλακεία απολύτως σε κανέναν απολύτως τομέα, κάπου στα 30, θα σου ’ρθει».
Οι ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες βιώνουν ένα πολύ ισχυρό σοκ όταν ο γιατρός τους ανακοινώνει ότι πάσχουν από την ασθένεια.
Σίγουρα κανείς, ακόμη κι αν είναι φανατικός καπνιστής, δεν περιμένει ότι ο καρκίνος θα χτυπήσει τη δική του πόρτα.
Η περίπτωση λοιπόν του ασθενή που ακολουθεί είναι εξ ορισμού ιδιαίτερη. Έμαθε ότι έχει καρκίνο στους πνεύμονες χωρίς να έχει καπνίσει ποτέ ούτε ένα τσιγάρο στη ζωή του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν βρήκε το θάρρος να μοιραστεί μαζί μας την ιστορία του και να μας περιγράψει τον δικό του Γολγοθά. Τα λόγια του πραγματικά είναι γροθιά στο στομάχι.
Ακολουθεί η συγκλονιστική εξομολόγηση ενός άντρα με καρκίνο στους πνεύμονες.
Η ζωή μου ήταν στρωμένη, ήταν όμορφα φτιαγμένη. Με τη δουλειά μου ως καθηγητής, με τη γυναίκα μου και την κόρη μας. Παντρεμένοι για περισσότερα από 23 χρόνια, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα ο πόθος, το έντονο καρδιοχτύπι του έρωτα από όταν γνωριστήκαμε. Η κόρη μας όμως μας θυμίζει ότι καλό φέραμε σε αυτόν τον κόσμο. Κοιμόμαστε μαζί, ο καθένας πηγαίνει στη δουλεία του και η ζωή συνεχίζεται. Έχουμε όλο το μέλλον μπροστά μας. Τώρα που βάλαμε τη ζωή μας σε μια τάξη.
Η τάξη για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ως καθηγητής, αγαπώ τη τάξη. Όπως αγαπώ κάθε χρόνο και τους μαθητές της τάξης μου. Διαφορετικά πρόσωπα, διαφορετικά μυαλά, διαφορετική προσέγγιση προς τον κάθε μαθητή. Αγαπώ τη δουλεία μου, θεωρώ μάλιστα ότι είμαι και πολύ καλός σε αυτό που κάνω. Όχι απλά διεκπεραιωτικός ή να ακολουθήσω το καθήκον. Μπαίνω στη φύση του μαθήματος και στα βαθύτερα ένστικτα των μαθητών μου.
Κάπου εκεί ήρθε η αταξία στη ζωή μου. Μια επίσκεψη στο γιατρό μου που μου ανέτρεψε τα πάντα. Καρκίνος στους πνεύμονες, 4ο στάδιο. Δηλαδή ο καρκίνος είναι σε προχωρημένο στάδιο, έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και σημεία του σώματος μου. Δεν υπάρχει επιστροφή. Αν ακολουθήσω κάποια θεραπεία θα ζήσω περίπου ένα χρόνο. Αν όχι μου απομένουν 6 μήνες ζωής.
Το δίλημμα της θεραπείας όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο στους πνεύμονες .
Όταν ζεις την καθημερινότητα σου πιστεύοντας πως έχει άπλετο χρόνο μπροστά σου, δεν σκέφτεσαι την ανατροπή. Δεν σκέφτεσαι το θάνατο. Λες συνέχεια: έχω χρόνο να κάνω και αυτό και εκείνο. Να πάω σε εκείνο το μέρος για διακοπές, να επισκεφτώ ξανά εκείνο τον αγαπημένο προορισμό. Να δω ξανά αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Έχω χρόνο.
Και ξαφνικά, δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεση σου. Αναρωτιέσαι πως έγινε αυτό. Γιατί συνέβη σε μένα. Βρίζεις, φωνάζεις, αντιδράς. Δεν είσαι ο εαυτός σου, γίνεσαι ένας άλλος. Αυτός που έχασε χρόνο, νομίζοντας πως έχει χρόνο. Τραγική ειρωνεία, ο κύκλος της ζωής μας, που δεν τον ορίζουμε εμείς. Όμως ζούμε καθημερινά σα να έχουμε τον έλεγχο.
Όταν δεν έχεις χρόνο, σκέφτεσαι τι είναι καλύτερο να κάνεις. Και εγώ επέλεξα να μην κάνω καμία θεραπεία. Όχι γιατί ξέρω κάποιο κρυμμένο μυστικό για τις θεραπείες και τις απέφυγα. Όμως δεν ήθελα να χάσω χρόνο, προσπαθώντας να κερδίσω μια άνιση μάχη με το χρόνο! Όπως σας είπα, επιστροφή δεν υπάρχει. Γιατί λοιπόν να σπαταλήσω ώρες ατέλειωτες με χημειοθεραπείες; Γιατί να μην αξιοποιήσω τον χρόνο που μου απομένει, για να κάνω ότι θέλω εγώ; Για πρώτη φορά να κάνω πραγματικά ότι θέλω με τη ζωή μου. Με ότι έστω απομένει από αυτή.
Δεν κάπνισα ποτέ! Κι όμως φεύγω από καρκίνο στου πνεύμονες
Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι δεν είμαι καπνιστής, δεν ήμουν ποτέ καπνιστής. Ούτε η σύζυγος μου ή κάποιος άλλος στο σπίτι καπνίζει. Στο κολέγιο και γενικά στο εργασιακό μου περιβάλλον ελάχιστες φορές έχω υπάρξει παθητικός καπνιστής. Όμως έχω καρκίνο στους πνεύμονες και το κατάλαβα όταν ένιωσα πόνους στην πλάτη και στο στήθος.
Όπως έμαθα αργότερα, για τον καρκίνο στους πνεύμονες: Μπορεί να προκληθεί από επικίνδυνες ουσίες όπως ο αμίαντος, το αρσενικό, τα φυτοφάρμακα, τη σκόνη και τις αναθυμιάσεις. Από την ατμοσφαιρική ρύπανση, την έκθεση σε ραδόνιο και σαφώς από το παθητικό κάπνισμα. Λιγότερες οι πιθανότητες για έναν μη καπνιστή, όμως ο κίνδυνος παραμονεύει! Η έκθεση στην ακτινοβολία, οι πνευμονοπάθειες και οι λοιμώξεις μπορούν επίσης να τον πυροδοτήσουν.
Το ότι δεν κάπνισα ποτέ, ήταν και ένας από τους λόγους που δεν δέχτηκα να κάνω κάποια θεραπεία. Αν ως μη καπνιστής δεν κατάφερα να τη γλιτώσω από τον καρκίνο στους πνεύμονες, τι να το κάνω να κερδίσω λίγους μήνες ακόμα; Προτιμώ να έρθει το τέλος φυσικά…και με πολύ πόνο.
Μου ήταν δύσκολο να μιλήσω στους άλλους.
Πώς να πεις σε όλους ότι πεθαίνεις; Πώς να αποκαλύψεις ότι έχεις μόνο 6 μήνες ζωής; Πώς να ανατρέψω τη ζωή της γυναίκας μου και της κόρης μου; Που να βρω το θάρρος, που είχα παγώσει από την ημέρα της διάγνωσης; Μετά από λίγες μέρες, το αποκάλυψα μόνο στον κολλητό μου. Έκλαψε περισσότερο από ότι εγώ. Τελικά αυτοί που αφήνουμε πίσω μας, πονάνε περισσότερο.
Αποφάσισα να τελειώσω με τη δουλειά μου και τη τάξη μου κανονικά. Άλλωστε μόνο δυο μήνες έμειναν. Και να φροντίσω η τελευταία μου τάξη να προχωρήσει μπροστά, να φτιάξει ένα καλύτερο αύριο για όλους όσους αφήνω πίσω μου. Τους πίεσα από πλευράς μαθήματος, τους έβγαλα τον καλύτερο τους εαυτό και μετά τους άφησα να πετάξουν ελεύθεροι, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για την κατάσταση μου.
Κάπνισα το πρώτο και τελευταίο τσιγάρο μου, με έναν μαθητή μου. Το πέταξα αμέσως μετά την πρώτη τζούρα. Θα πεθάνω και δεν θα καταλάβω, τι είδους απόλαυση βρίσκει κάποιος στο τσιγάρο. Κέρδισα όμως μια πολύ προσωπική στιγμή με τον μαθητή μου, που άδραξε την ευκαιρία να μου μιλήσει για ένα πολύ προσωπικό του θέμα. Κάτι καλό βγήκε από αυτή τη μια και μοναδική εισπνοή καπνού.
Το τέλος.
Ξέρω ότι είναι κοντά. Το νιώθω όταν ξυπνάω και νιώθω το στήθος μου βαρύ. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ από το άγχος και τη δυσκολία να αναπνεύσω. Όταν κάνω μπάνιο και το ζεστό νερό και οι ατμοί με πνίγουν. Όταν για να οδηγήσω χρειάζομαι υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φτάσω στον προορισμό μου. Για αυτό και όταν το ανακοίνωσα στην οικογένεια μου, σταμάτησα να οδηγώ. Δεν μου φταίει κανείς άλλος, σε περίπτωση τρακαρίσματος, να φύγει νωρίτερα και από εμένα.
Έκλεισα τις υποθέσεις μου, ζήτησα άδεια, θέλω να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με τους δικούς μου ανθρώπους. Χωρίς όμως να τους πιέσω, χωρίς να είναι η κάθε μέρα ένα μνημόσυνο. Όχι, θέλω να χαμογελάω και να κρατήσω αναμνήσεις, αν φυσικά υπάρχει μνήμη για το μετά. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει, όμως ποτέ δεν ξέρεις.
Στη σύζυγο μου της είπα να ψάξει να βρει την ευτυχία, να συνεχίσει τη ζωή της. Να κάνει αυτό που θέλει, να προστατέψει την κόρη μας όσο μπορεί και να χαμογελά. Στην κόρη μου της είπα πόσο περήφανος είμαι για αυτήν και όσα έχει καταφέρει. Πως ένα μου κομμάτι, θα ζει πάντα μέσα από αυτήν. Πως είναι τόσο δυνατή που η ζωή που είναι μπροστά της, περιμένει να την αρπάξει και την ρουφήξει. Πως την αγαπώ.
Σε εσάς θα πω να μην έχετε τίποτα ως δεδομένο. Ούτε τους ανθρώπους γύρω σας, ούτε τη ζωή. Μην περιμένετε την ανατροπή για να ζήσετε. Να κάνετε αυτό που σας γεμίζει, να είστε με θετικούς ανθρώπους γύρω σας που μόνο καλό έχουν να σας προσφέρουν. Να κυνηγάτε τα όνειρα σας, μικρά και μεγάλα. Να αφήσετε κάτι όμορφο πίσω σας. Να σέβεστε τους άλλους και ας μην σας αρέσει. Είναι η δική τους ζωή, όχι η δική σας. Εσείς αφοσιωθείτε στη δική σας, γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει το δικό του νήμα. Μέχρι τότε όμως, κάντε το να αξίζει!
