Ένα συνηθισμένο βράδυ μετατράπηκε σε εφιάλτη. Όλα άρχισαν με μια δυνατή έκρηξη που ακούστηκε από την κουζίνα.
Έτρεξα εκεί και πάγωσα από τρόμο: οι γυάλινες πόρτες του φούρνου ήταν τελείως κατεστραμμένες και τα θραύσματα ήταν σκορπισμένα στο πάτωμα.
Το πιο τρομακτικό ήταν ότι ο φούρνος εκείνη τη στιγμή δεν λειτουργούσε καθόλου.
Και αποδεικνύεται ότι δεν είμαι η μόνη που βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το διαδίκτυο, υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις. Από το 2019, η Επιτροπή Ασφάλειας Καταναλωτικών Προϊόντων έχει καταγράψει περισσότερες από 450 αναφορές για αυθόρμητη καταστροφή γυάλινων πορτών φούρνων.
Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό;
Κύριοι λόγοι για τις εκρήξεις των γυάλινων πορτών φούρνων:
Αλλαγή του τύπου του γυαλιού
Παλαιότερα, οι πόρτες των φούρνων κατασκευάζονταν από γυαλί βοροπυριτικό ανθεκτικό στη θερμότητα, το ίδιο που χρησιμοποιείται στα εργαστηριακά σκεύη και στις παλιές ανθεκτικές φόρμες.
Μπορούσε να αντέξει απότομες αλλαγές θερμοκρασίας χωρίς να υποστεί ζημιά.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι κατασκευαστές έχουν στραφεί σε φθηνό γυαλί νατρίου-ασβέστη, το οποίο είναι πολύ λιγότερο ανθεκτικό στις θερμικές καταπονήσεις.
Μικροκατασκευές στη δομή του γυαλιού
Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, μπορεί να παραμείνουν μικροσκοπικές ενσωματώσεις θειούχου νικελίου στο γυαλί. Δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι, αλλά με την πάροδο του χρόνου διογκώνονται και, με τη θέρμανση, μπορούν να οδηγήσουν σε ξαφνική καταστροφή.
Μηχανικές ζημιές
Ακόμα και μια μικρή γρατσουνιά ή ένα ελαφρύ χτύπημα με κατσαρόλα στο γυαλί μπορεί να αποδυναμώσει τη δομή του. Η ζημιά μπορεί να είναι αόρατη, αλλά μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες, μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνική έκρηξη.
Πώς να αποφύγετε την καταστροφή των γυάλινων πορτών του φούρνου;
✅ Μην χρησιμοποιείτε αβρασιβικά καθαριστικά – μπορούν να αφήσουν μικροκατασκευές. ✅ Κλείνετε την πόρτα του φούρνου με προσοχή – μην την κλείνετε με δύναμη, ειδικά αν υπάρχει ζεστός αέρας μέσα. ✅ Μην καταχράστε τη λειτουργία αυτοκαθαρισμού – θερμαίνει τον φούρνο σε ακραίες θερμοκρασίες, αυξάνοντας τον κίνδυνο καταστροφής του γυαλιού. ✅ Ελέγχετε τακτικά τις πόρτες – αν παρατηρήσετε ακόμη και μικρές ρωγμές ή ραγίσματα, καλύτερα να αντικαταστήσετε το γυαλί νωρίτερα. ✅ Σε περίπτωση οποιασδήποτε ζημιάς, καλέστε έναν ειδικό – μην ρισκάρετε την ασφάλειά σας!
Τα ζευγάρια DADT είναι ένα νέο μοντέλο σχέσεων που έχει προκύψει εσχάτως. Τι είναι, ποια τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματά τους.
Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος των συναισθηματικών σχέσεων έχει υποστεί μια σημαντική μεταμόρφωση. Σε έναν κόσμο πολύπλοκο με πολλά κλασικά καθιερωμένα να έχουν ανατραπεί, προέκυψε ένας τύπος σχέσης που μάλιστα φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε κάποιες χώρες: τα ζευγάρια DADT.
Τι σημαίνει DADT
Το DADT είναι το ακρωνύμιο του Don’t Ask, Don’t Tell. Ουσιαστικά, λέει: και μαζί και με άλλους. Είναι ένας τύπος σχέσης στην οποία και οι δύο έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους ότι ναι μεν θα είναι μαζί αλλά θα μπορούν να δημιουργήσουν σχέσεις με άλλα άτομα, πάντα υπό την προϋπόθεση να μη μιλήσουν για αυτό με τον κύριο σύντροφό τους.
Ανοιχτή σχέση με άλλα λόγια, αλλά και λίγο… στα κρυφά.
Στη σχέση DADT η θεμελιώδης συμφωνία είναι η απόκρυψη: Το ζευγάρι προτιμά να μη γνωρίζει λεπτομέρειες για ό,τι κάνει εκτός σχέσης ο/η σύντροφός του. Δεν συζητούν και δεν το λένε.
Σε αυτόν τον τύπο σχέσης το ζευγάρι θεσπίζει εκ των προτέρων τα όρια: Τι επιτρέπεται, τι όχι και πόσα (ή πόσο λίγα) θέλουν να μάθουν για τις άλλες εμπειρίες του άλλου. Κάποια ζευγάρια συμφωνούν να γνωρίζουν ορισμένες γενικές πτυχές -όπως αν ο σύντροφός τους έβγαινε με κάποιον ή αν ήταν μια περιστασιακή ή μακροχρόνια σχέση-, ενώ άλλα προτιμούν να παραμείνουν εντελώς σιωπηλοί για τυχόν άλλες σχέσεις εκτός της δικής τους.
Το μοντέλο DADT επιτρέπει στους ανθρώπους να λαμβάνουν μόνο τις πληροφορίες που πραγματικά θέλουν να μάθουν, κάτι που μπορεί να μειώσει τις εντάσεις και να αποτρέψει τη ζήλια.
Πλεονεκτήματα του μοντέλου DADT
Για μερικούς ανθρώπους, αυτός ο τύπος σχέσης προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία και συναισθηματική αυτονομία, επιτρέποντάς τους να εξερευνήσουν νέες εμπειρίες, χωρίς καβγάδες.
Επιπλέον, μερικά ζευγάρια βρίσκουν σε αυτό το μοντέλο έναν τρόπο να ανανεώσουν το αμοιβαίο ενδιαφέρον ή να διατηρήσουν την επιθυμία, χωρίς να εγκαταλείψουν τη συναισθηματική σταθερότητα της κύριας σχέσης τους.
Μειονεκτήματα
Προφανώς, υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα, όπως το να δημιουργούνται αμφιβολίες, ανασφάλειες ή παρεξηγήσεις. Εάν δεν υπάρχει σταθερή βάση εμπιστοσύνης και σεβασμού για τα συμφωνημένα όρια, κάποιος από τους δύο μπορεί να αισθανθεί προδομένος ή αποκλεισμένος.
Μπορεί, επίσης, να καταστήσει δύσκολη τη συναισθηματική διαχείριση μέσα στο ζευγάρι, καθώς εμπειρίες που δεν μοιράζονται μπορεί να προκαλέσουν καταπίεση συναισθημάτων.
Τι κάνει μια σχέση DADT να λειτουργεί;
Η συναίνεση και το ξεκαθάρισμα. Πριν υιοθετήσουν αυτό το είδος δεσμού, τα ζευγάρια συνήθως συζητούν βαθιά για τα όρια, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους. Αν και το μοντέλο υπονοεί ότι δεν μιλάμε για παραδοσιακές σχέσεις, απαιτεί υψηλό βαθμό ειλικρίνειας σχετικά με τον κύριο δεσμό: οι προσδοκίες, οι φόβοι, τα συναισθήματα και οι συμφωνίες πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένα.
Γιάννης Κυριατζίδης: Ο 33χρονος που έζησε το μαρτύριο στα χέρια των φίλων του στην Καβάλα – Τον έδεσαν σε ένα δέντρο, τον βασάνισαν και τον μαχαίρωσαν
Ο33χρονος Γιάννης Κυριατζίδης είχε μια δύσκολη ζωή από τα πρώτα του χρόνια. Ορφανός από πατέρα και μητέρα, μεγάλωσε με συγγενείς του και σε νεαρή ηλικία μόλις 22 ετών έφυγε στη Γερμανία για να εργαστεί.
Εκεί γνώρισε έναν Έλληνα, τον Ευγένιο Κεσογλίδη, και οι δυο τους έγιναν φίλοι. Μέσω του Κεσογλίδη γνώρισε και τον Γιάννη Καγιαλίδη. Το 2006 σε ηλικία 32 ετών ο Γιάννης Κυριατζίδης αποφάσισε να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του, τον νομό Καβάλας, αφού είχε πει στους δικούς του ανθρώπους ότι θέλει να ζήσει πλέον στην Ελλάδα. Μετακόμισε προσωρινά σε συγγενείς του στη Θάσο και εργάστηκε εκεί σε ξενοδοχείο.
Τον Οκτώβριο του 2006 επέστρεψε στην Καβάλα στο πατρικό του σπίτι για να δουλέψει τον χειμώνα, μέχρι την επόμενη τουριστική περίοδο που θα εργαζόταν ξανά στο νησί της Θάσου. Από τις νέες και παλιές γνωριμίες του σχηματίστηκε μια παρέα δέκα περίπου φίλων που μερικοί έμεναν στην Καβάλα και μερικοί στη Θεσσαλονίκη. Τόσο ο Γιάννης Κυριατζίδης όσο και οι φίλοι του ήταν τοξικοεξαρτημένοι και είχαν οικονομικές δοσοληψίες μεταξύ τους.
Από ένα χρηματικό ποσό ύψους 12.900 ευρώ ξεκίνησε η υπόθεση που κατέληξε στη δολοφονία του 33χρονου Γιάννη Κυριατζίδη. Ο Ευγένιος Κεσογλίδης έδωσε στον Κυριατζίδη το ποσό αυτό για να το κρύψει στο πατρικό του σπίτι στην Καβάλα προκειμένου τα χρήματα αυτά να χρησιμοποιηθούν για την αγορά ναρκωτικών ουσιών. Το ποσό των 7.900 ευρώ ανήκε στον ίδιο και προέρχονταν από τη διακοπή ασφαλιστήριου συμβολαίου του, ενώ τα υπόλοιπα προέρχονταν από φίλους που συνέδραμαν χρηματικά για την αγορά ναρκωτικών ουσιών για προσωπική χρήση. Το ποσό των 12.900 ευρώ αποθηκεύτηκε σε μια πολυθρόνα στο πατρικό του Κυριατζίδη. Αλλά τα χρήματα αυτά εξαφανίστηκαν και από εκεί ξεκίνησε η ιστορία που κατέληξε στη δολοφονία του Γιάννη Κυριατζίδη.
Στις 7 Ιανουαρίου 2007 οι τρεις φίλοι Γιάννης Κυριατζίδης, Ευγένιος Κεσογλίδης και Γιάννης Καγιαλίδης πήγαν από την Καβάλα στη Θεσσαλονίκη για την αγορά κοκαΐνης. Οι δύο Γιάννηδες είχαν τη μέρα εκείνη την γιορτή τους και τηλεφώνησαν στον επίσης φίλο τους Αντώνιο Χάσαρη για να τον προσκαλέσουν στην παρέα τους και να γιορτάσουν. Εκείνος βρισκόταν στην κτηνοτροφική μονάδα του πατέρα του στην ορεινή Καβάλα και τους κάλεσε να πάνε εκεί για να ψήσουν και να γλεντήσουν. Πράγματι, οι τρεις άνδρες πήγαν και έστησαν ένα γλέντι στην ξύλινη καλύβα, δίπλα σε εκτροφείο χοίρων.
Όλη τη νύχτα έκαναν χρήση μεγάλης ποσότητας κοκαΐνης και κατανάλωσαν μεγάλη ποσότητα αλκοόλ. Στην καλύβα έγινε συζήτηση για το χαμένο ποσό των 12.900 ευρώ. Ο Γιάννης Κυριατζίδης δήλωσε ότι τα χρήματα κλάπηκαν από το σπίτι του και δεν τα οικειοποιήθηκε ο ίδιος. Λογομάχησαν με τον Ευγένιο Κεσογλίδη και ήρθαν στα χέρια. Ο καβγάς τους δεν συνεχίστηκε, αφού το Κυριατζίδης δήλωσε ότι παρόλο που δεν πήρε ο ίδιος τα χρήματα θα τα επέστρεφε πουλώντας κτήματα που είχε στη Θάσο, ώστε να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις στην παρέα. Όμως τα ξημερώματα της 7ης προς 8ης Ιανουαρίου δολοφονήθηκε και θάφτηκε στην ορεινή περιοχή της Καβάλας.
Από τα ξημερώματα της 7ης προς 8ης Ιανουαρίου ο Κυριατζίδης θεωρούνταν αγνοούμενος, αφού οι συγγενείς είχαν χάσει τα ίχνη του. Η γυναίκα που τον μεγάλωσε όταν έμεινε ορφανός, η θεία του Χαρίκλεια Κυριατζίδου που έμενε στην Κοζάνη, ήταν εκείνη που μίλησε τηλεφωνικά μαζί του τη μέρα της γιορτής του και τον άκουσε χαρούμενο, της είπε ότι ήταν με φίλους και γιόρταζαν. Όμως από τότε τα ίχνη του χάθηκαν και κατήγγειλε την εξαφάνισή του. Η υπόθεση είχε απασχολήσει επανειλημμένα την εκπομπή «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη.
Το κουβάρι της δολοφονίας του Γιάννη Κυριατζίδη άρχισε να ξετυλίγεται όταν τη διερεύνηση ανέλαβε αστυνομική υπηρεσία της Θεσσαλονίκης και τον Μάιο του 2010 προσήχθησαν για ανάκριση μέλη της παρέας του αγνοούμενου. Έγιναν γνωστά στοιχεία για τη νύχτα εκείνη στην ορεινή Καβάλα και τελικά ποιος και γιατί σκότωσε τον νεαρό Κυριατζίδη. Στις 19 Μαΐου 2010 ο 44χρονος τότε ομογενής από τη Γερμανία κάτοικος Φλώρινας, Γιάννης Καγιαλίδης ομολόγησε ότι μαζί με δυο συνεργούς του είχαν απαγάγει τον άτυχο άνδρα με νοικιασμένο Ι.Χ. αυτοκίνητο και τον είχαν μεταφέρει στην ορεινή περιοχή του Αγίου Ανδρέα, στο Δήμο Ελευθερών Καβάλας, όπου τον έδεσαν σε ένα δέντρο για να τον εξαναγκάσουν να τους επιστρέψει τα 12.900 ευρώ, που τον κατηγορούσαν ότι είχε κλέψει. Το θύμα αρνιόταν πεισματικά ότι είχε κλέψει τα χρήματα, αλλά ο 44χρονος δεν πείστηκε και τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου. Στη συνέχεια, μαζί με τους άλλους δυο, έθαψαν τη σορό σε σημείο που υπέδειξε στους αστυνομικούς και εκείνοι βρήκαν τα οστά του σε πρόχειρο λάκκο.
Για τη δολοφονία του Γιάννη Κυριατζίδη που διαπράχθηκε το 2007 (και το πτώμα ανακαλύφθηκε το 2010) καταδικάστηκαν οι φίλοι του Γιάννης Καγιαλίδης από τον Νέο Καύκασο Φλώρινας, Ευγένιος Κεσογλίδης και Αντώνης Χάσαρης από την Καβάλα για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, της άμεσης συνέργειας σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, για αρπαγή, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ότι ο 33χρονος Γιάννης έχει δολοφονηθεί, αλλά πριν έχει βασανιστεί. Τα στοιχεία έδειξαν σπασμένα πλευρά και σπασμένο σαγόνι, ενώ (από καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη) αναφέρθηκε ότι το θύμα είχε κακοποιηθεί και σεξουαλικά με τη χρήση ξύλινου αντικειμένου. Επίσης έγινε γνωστό ότι όσο βασανίζονταν ήταν δεμένος σε ένα δέντρο. Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν ότι έδεσαν τον φίλο τους στο δένδρο και τον βασάνισαν.
Ο Γιάννης Καγιαλίδης δέχτηκε ότι αυτός σκότωσε τον Κυριατζίδη τη νύχτα εκείνη, αλλά τίποτα δεν ήταν προσχεδιασμένο. Στην απολογία ανέφερε ότι λογομάχησαν για τα χρήματα, ότι πάλεψαν, το θύμα προσπάθησε να τον χτυπήσει με ένα ξύλο και αυτός αμύνθηκε τραυματίζοντας τον με σουγιά. Τα στοιχεία έδειξαν ότι ο δολοφόνος έκοψε το λαιμό του θύματος με μαχαίρι. Ο κατηγορούμενος δήλωσε ότι βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ και ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει το φίλο του. Ζήτησε συγνώμη από τους συγγενείς του θύματος. Ο Ευγένιος Κεσογλίδης που κατηγορήθηκε ως άμεσος συνεργός στη δολοφονία είπε στην απολογία του ότι δεν είχε σχέση με αυτή.
Αυτός βρίσκονταν μέσα στην καλύβα τη νύχτα της 7ης προς 8ης Ιανουαρίου 2008, όταν οι δύο φίλοι του βρίσκονταν έξω και πάλευαν. Δήλωσε ότι δεν άκουσε κάτι λόγω του θορύβου μίας γεννήτριας που υπήρχε στην καλύβα. Πρόσθεσε ότι μόνο όταν άργησαν οι δύο φίλοι του να επιστρέψουν στην καλύβα, βγήκε έξω. Είδε τον Γιάννη Καγιαλίδη μέσα στα αίματα και τον Γιάννη Κυριατζίδη πεσμένο στο έδαφος. Έσπρωξε τον δεύτερο και διαπίστωσε ότι είναι νεκρός και τότε φώναξε στον πρώτο «τι έκανες τρελέ». Οι τρεις φίλοι αποφάσισαν να θάψουν τον φίλο τους κοντά στην κτηνοτροφική μονάδα.
Οι κατηγορούμενοι Γιάννης Καγιαλίδης και Ευγένιος Κεσογλίδης φυλακίστηκαν στις φυλακές Γρεβενών, ενώ ο Αντώνιος Χάσαρης για τον οποίο υπήρχαν ενδείξεις ότι επίσης είχε ρόλο στην ανθρωποκτονία καταδικάστηκε ερήμην, αφού είχε διαφύγει σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Όταν η υπόθεση εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θράκης, το δικαστήριο κατέληξε σε καταδικαστική απόφαση, μετά και την πρόταση του εισαγγελέα -διαφορετική ως προς τις ποινές από την πρώτη δίκη στο Μικτό Ορκωτό της Δράμας.
Ειδικότερα ο Γιάννης Καγιαλίδης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, 10 χρόνια για αρπαγή, ενώ καταδικάστηκε και για παράνομη οπλοχρησία και οπλοφορία. Εξέτιε ήδη ποινή ισόβιας κάθειρξης στις φυλακές Γρεβενών. Για τον Ευγένιο Κεσογλίδη η κατηγορία της άμεσης συνέργειας σε ανθρωποκτονία από πρόθεση μετατράπηκε σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη και έτσι η ισόβια κάθειρξη μετατράπηκε σε ποινή 10 ετών, ενώ καταδικάστηκε και 10 χρόνια για αρπαγή, με το σύνολο της ποινής να ανέρχεται σε 14 χρόνια.
Άντζελα Δημητρίου: «Έχω την φωτογραφία του στο πορτοφόλι μου»
Πριν από μερικά χρόνια η Άντζελα Δημητρίου είχε παραχωρήσει μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη και μεταξύ άλλων, μίλησε για τον πρώτο άντρα της ζωής της.
Η τραγουδίστρια τόνισε ότι ήταν ο δερματέμποροςΘωμάςΠαπαδόπουλος:
«Ο πρώτος έρωτας και το πρώτο φιλί δεν ξεχνιούνται ποτέ. Έχω στο πορτοφόλι μου τη φωτογραφία του ακόμα. Ήμουν 18 ετών τότε. Αυτός με έκανε γυναίκα» εξομολογήθηκε.
Ο πατέρας της και η σχέση της με τους γκέι
«Ο πατέρας μου έφυγε και μας παράτησε. Τα περισσότερα λάθη στα κορίτσια γίνονται γιατί δεν έχουν τον πατέρα δίπλα τους. Έφαγα πολλά “χαστούκια” γιατί έβλεπαν ότι εγώ ζητάω τον πατέρα και αυτό το εκμεταλλεύονταν. Από μικρή πήρα τα ηνία στα χέρια μου και μεγάλωσα την οικογένειά μου με τη μητέρα μου που ήμασταν τρία παιδιά. Δούλεψα σε εργοστάσιο, κορδελιάστρα πριν βγω στο πάλκο. Μόνο δημοτικό έχω βγάλει. Δεν συνέχισα το σχολείο γιατί έπρεπε να κάνω νυχτερινό. Κάποιες φορές ούτε ψωμί δεν είχαμε να φάμε.
Υποστήριξε ότι οι καλύτεροι φίλοι της είναι γκέι γιατί, όπως είπε, «είναι αγνές ψυχές. Είναι πιο άντρες από τους άντρες γιατί ό,τι πρέπει να σου πουν, θα στο πούνε». Αποκάλυψε, δε, ότι «εμένα μου έτυχε να έχω στο πλευρό μου κάποιον που είχε διπλή ζωή. Δεν το έμαθα αλλά το είδα. Ήμουν στην κρεβατοκάμαρα και ο άλλος έβλεπε ταινία με τον “φίλο” του στο σαλόνι. Η πρώτη αντίδραση ήταν να τα σπάσω όλα και να βγω στο δρόμο να φωνάξω βοήθεια»
Σοκάρει η Άντζελα Δημητρίου: «Από τον Πανταζή έμεινα τέσσερις φορές έγκυος και δεν τα κρατήσαμε»
Η Δούκισσα Νομικού τη ρώτησε «Ο Λευτέρης Πανταζής είχε πει ότι έμεινες έγκυος και δεν το κρατήσατε» και η Άντζελα Δημητρίου προέβη σε αποκάλυψη: «Από τον Πανταζή έμεινα έγκυος όχι μία φορά, αλλά τέσσερις φορές και δεν τα κρατήσαμε και πηγαίναμε για γάμο, αφού θέλαμε να κάνουμε καριέρα και όχι γάμο… Δεν το μετάνιωσα, ειδικά με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, γιατί Δούκισσα δεν ξέρεις κάποια πράγματα… Ήμασταν μαζί έξι χρόνια, δεν το ήθελε ο ίδιος να τα κρατήσω…»!
Άντζελα Δημητρίου: «Έχω κάνει πάνω από δέκα εκτρώσεις»
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκανε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Άντζελα Δημητρίου… Mια εξομολόγηση εκ βαθέων καθώς δεν δίστασε να αποκαλύψει πως έχει κάνει πάνω από δέκα εκτρώσεις.
«Κάθε φορά που έχανα ένα παιδί, πληγωνόμουν. Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος και δεν μπορεί να κρατήσει το παιδί, αφού ολοκληρωθεί η άμβλωση και περάσει η επήρεια της νάρκωσης, μένουν κατάλοιπα», λέει και καταλήγει στο περιοδικό Εγώ: «Έχω κάνει έκτρωση πάνω από δέκα φορές. Είχα παράλληλα πολλές επιπτώσεις στην υγεία μου. Από τα 39 μου ήρθε εμμηνόπαυση. Πάντα ένιωθα τύψεις».
Γεροντοκόρη σαραντάρα: Επέστρεψα στο πατρικό των γονιών μου που βρίσκεται σε ένα χωριό της Ηπείρου πριν πέντε χρόνια λόγω…
προβλημάτων υγείας του πατέρα μου και δικών μου οικονομικών προβλημάτων.
Στην αρχή νόμιζα ότι θα καταφέρω να… λύσω τα προβλήματα μας, υγείας και οικονομικά, σύντομα.
Δυστυχώς όμως από τότε που ήρθα δεν έχω καταφέρει να δώσω μια λύση και όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Μέσα σε όλα αυτά δεν μπορώ να βρω και σύντροφο.
Και πως να δεσμευτώ όταν έχω άλυτα προβλήματα που δημιουργούν μια χάλια ψυχολογία.
Πως να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Τελευταία άρχισα να πιστεύω πως δεν θα ξανά βρω σύντροφο ποτέ. Τελευταία άρχισα να πιστεύω πως θα μείνω για πάντα 40αρα γεροντοκόρη με τους γονείς και τα προβλήματα τους.
Τι να κάνω; Θέλω να σας ακούσω
Στην Ήπειρο και δεν μπορείς να βρεις γκόμενο με τόσους αρχιτσέλιγκες; Ντύσου όμορφα, περπάτα τσαχπίνικα και κάνε μια γύρα στα βοσκοτόπια. Είμαι σίγουρος, ότι θα γοητεύσεις πολλά μουστάκια…
Ειλικρινα τωρα υπαρχει ο ορος «γεροντοκορη» ακομα; βρε μπραβο οσο παει και δεν εξελισσομαστε…το γεροντοκορη ειναι πιο παροχυμενο και ξεπερασμενο και απο τον ορο «τρελος» για τους ψυχασθενεις… Συμφωνείτε; Για κάποιους της κλάσης των 40+ είναι πολύ οικεία λέξη… Εμού συμπεριλαμβανομένου… Συμφωνείτε;
Όπως το περιγράφεις, το πρόβλημά σου δεν είναι το να βρεις σύντροφο αλλά τα προβλήματα των γονέων σου. Πολύ απλά θα σου πω ότι όσο τα προβλήματα των γονέων σου είναι και δικά σου, προκοπή στα προσωπικά σου, εννοώ ουσιαστική προκοπή, δε θα μπορέσεις να δεις. Αν μπορέσεις να αποκτήσεις δικό σου »χώρο», παραμερίζοντας τα προβλήματα των δικών σου, το ξανασυζητάμε.
Αυτό το «γεροντοκορη» μου εβγαλε το ματι ωρη Φιλεναδα. Λοιπον, μαθαινω πως στην Ηπειρο υπαρχουν πολλοι ανδρες που ψαχνουν συντροφο. Πρεπει να βρεις τροπο να δικτυωθείς και λιγο παρα περα. Και να μην ντρεπεσαι να λες πως θα ηθελες να γνωρίσεις καποιον,θελω να πω, ενημερωσε και κανεναν ανθρωπο γυρω σου. Κακως δεν υπαρχει φορουμ ειδικα για Ηπειρώτες, μηπως να το ξεκινήσεις εσυ;
Εγώ όταν λέω ότι είμαι μόνιμα 23 δεν με πιστεύει κανείς, λες να πιστέψουν εσένα ότι θα μείνεις για πάντα 40; (Δεν είδα να σχολιάζει κανείς την ηλικία, γι’ αυτό επενέβην :p ) Κάνε αυτό που πρότεινε ο Μακεδόνας, αλλά δεν φτάνει να ντυθείς όμορφα στα βοσκοτόπια. Φτιάξε και μια πίτα να κολατσίσει κατιτίς ο αρχιτσέλιγκας!
Γαλλία: Άγρια δολοφονία σε γάμο – «Γάζωσαν» τη νύφη μετά το γλέντι
Νύφη σκοτώθηκε και ο γαμπρός με τον γιο τους τραυματίστηκαν όταν ένοπλοι με καλυμμένα πρόσωπα άνοιξαν πυρ στο γαμήλιο γλέντι τους.
Βασικό σενάριο παραμένει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που σχετίζεται με κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών
Αιματηρό επεισόδιο με πυροβολισμούς σημειώθηκε 04:30 τα ξημερώματα στο χωριό Γκουλτ της Γαλλίας, την ώρα που ολοκληρωνόταν γαμήλια δεξίωση.
Άγνωστοι δράστες με καλυμμένα πρόσωπα έφτασαν με αυτοκίνητο στον χώρο της εκδήλωσης και, χωρίς προειδοποίηση, άνοιξαν πυρ εναντίον των παρευρισκομένων, πριν τραπούν σε φυγή πεζοί.
Στην αίθουσα βρίσκονταν 28 άτομα. Από την επίθεση τραυματίστηκαν σοβαρά το ζευγάρι και το παιδί τους, ενώ μία ακόμη γυναίκα υπέστη ελαφρά τραύματα. Κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πυροβολισμών, ένας από τους δράστες σκοτώθηκε, όπως επιβεβαίωσε η εισαγγελέας της Αβινιόν.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για τον εντοπισμό των υπόλοιπων δραστών, με τη συμμετοχή δεκάδων αστυνομικών και ελικοπτέρου. Οι αρχές ερευνούν το περιστατικό ως υπόθεση ανθρωποκτονίας και απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες γαλλικών μέσων ενημέρωσης, βασικό σενάριο παραμένει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που σχετίζεται με κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών.
Ο δήμαρχος του Γκουλτ, εκφράζοντας την οργή του για την αιματηρή επίθεση, σημείωσε ότι η αίθουσα είχε ενοικιαστεί από άτομα που δεν ανήκουν στην τοπική κοινότητα. Κάτοικος της περιοχής δήλωσε πως το τραγικό συμβάν θα αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στο μικρό, μέχρι πρότινος ήσυχο, χωριό των περίπου 1.000 κατοίκων — όπου το τελευταίο σοβαρό βίαιο περιστατικό είχε καταγραφεί πριν από 125 χρόνια.
Μια γυναίκα πήγε να ψωνίσει σε σούπερ μάρκετ τα απαραίτητα. Τα χρήματα δεν έφταναν για όλα και η ίδια το διαπίστωσε στο ταμείο. Ο Βόλος και όχι μόνο συζητάει τα όσα ακολούθησαν…
Ο Βόλος στο επίκεντρο για τα όσα έγιναν σε σούπερ μάρκετ της Νέας Ιωνίας. Εκεί που δόθηκε ένα μεγάλο μάθημα αλληλεγγύης. Μια γυναίκα είχε βάλει στο καρότσι της, βασικά τρόφιμα και είχε φτάσει στο ταμείο για να πληρώσει.
Έριχνε ανά τακτά διαστήματα ματιές στη μηχανή, για να διαπιστώσει πού βρίσκεται το σύνολο. Όταν διαπίστωσε πως τα χρήματα που είχε στο πορτοφόλι της, δεν έφταναν άρχισε να αφαιρεί πράγματα. Η συνέχεια ήταν απρόβλεπτη…
Σε μια περίοδο που η ακρίβεια «τσακίζει» τα νοικοκυριά, ολοένα περισσότερες οικογένειες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμη και στην προμήθεια βασικών τροφίμων καθημερινά, η εικόνα μίας μητέρας να αδειάζει από τρόφιμα το καλάθι στο σούπερ μάρκετ, διότι δεν επαρκούσαν τα χρήματα, που είχε στο πορτοφόλι της, αποτελεί «γροθιά» στο στομάχι.
Αυτή τη «γροθιά» ένιωσε συμπολίτης χθες το πρωί σε τοπικό σούπερ μάρκετ, στη Νέα Ιωνία, όταν μαζί με άλλους πελάτες, που περίμεναν στην ουρά, βρέθηκε αντιμέτωπος με το σκηνικό. Τότε ήταν που «μίλησε» η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά «έσπασε καρδιές», αφού τελικά η μητέρα έφυγε από το μάρκετ με γεμάτο το καλάθι, για να «στρωθεί» με αξιοπρέπεια το τραπέζι της.
Το περιστατικό έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον Μίλτο Μιχαηλίδη, διαχειριστή της σελίδας «Η Νέα Ιωνία της καρδιάς μας». Ο κ. Μιχαηλίδης ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Περιέγραψε το συμβάν με μοναδικό τρόπο και ευαισθησία, «γκρεμίζοντας» το Facebook, αφού δεκάδες χρήστες με σχόλιά τους από κάτω εκθειάζουν τον ανώνυμο συμπολίτη, που βοήθησε.
Η γυναίκα πήγε στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια των ημερών. Εφτασε στο ταμείο για να πληρώσει. Στο καλάθι της είχε τρόφιμα. Ο λογαριασμός όμως ήταν μεγαλύτερος από ότι είχε υπολογίσει. Ζήτησε «συγγνώμη» και άρχισε να αφαιρεί τρόφιμα. Τα μάγουλά της είχαν γίνει κόκκινα από αμηχανία. Ηρθε σε δύσκολη θέση.
Και σαν από μηχανής θεός πελάτης του μάρκετ που περίμενε στην ουρά προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Για να μην την κάνει να νιώσει άσχημα, προσποιήθηκε ότι βρήκε πεσμένο δίπλα της ένα 10ευρω, που πιθανότατα, όπως της είπε, έπεσε από το πορτοφόλι της. Ετσι τελικά πληρώθηκε ο λογαριασμός. Η μητέρα επέστρεψε στο σπίτι με όσα χρειαζόταν για να ταΐσει την οικογένειά της.
«Η ιστορία είναι αληθινή και θα μπορούσε να συμβεί στον καθέναν από εμάς», γράφει στην ανάρτησή του ο κ. Μιχαηλίδης, εξιστορώντας το περιστατικό στο taxydromos.gr. «Στην ουρά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ η οθόνη δείχνει 26,80 €. «Αχ συγγνώμη ξέχασα την κάρτα, έχω μόνο 25 €, θα βγάλω κάτι». Στο μικρό καρότσι δεν υπάρχουν περιττά. Βλέπω ψωμί, μακαρόνια, γάλα, ντομάτες, χαρτί υγείας. Οσοι βρίσκονται μόλις ένα μέτρο μακριά ντροπιάζονται. Το πρόσωπο μιας μαμάς στενόχωρο. Πρέπει να επιλέξει τι δεν θα πάρει για τα παιδιά της.
«Συγγνώμη, σας έπεσε κάτι» λέει. Η κυρία εκπλήσσεται. Στο δάπεδο υπάρχουν 10 ευρώ. Ξέρει ότι δεν της ανήκουν. Το αγαπημένο βλέμμα του ανθρώπου την πείθει ότι πάει πολύ να πει ότι είναι δικό του. Δεν έχει επώνυμα ρούχα, αλλά δεν φορά κουρέλια.
Δεν έχει μακιγιάζ, αλλά το πρόσωπό της αποπνέει μια γλυκύτητα. Ο κύριος σκύβει, σηκώνει τον λογαριασμό και λέει: «Μάλλον συνέβη όταν ανοίξατε την τσάντα σας». Mόλις το ακούει αυτό, μονομιάς μοιάζει με παιδί, είναι ευτυχισμένη. Πληρώνει και με χαμόγελο αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης του λέει «ευχαριστώ».
Eκείνος θα μπορούσε να πει «μην ανησυχείς, θα τα δώσω εγώ». Αντίθετα, επέλεξε να διατηρήσει την αξιοπρέπεια, τη δική του και της κυρίας. Καλημέρα Νέα Ιωνία.
Απίστευτη δημόσια εξομολόγηση από την πασίγνωστη ηθοποιό για τον άνδρα που την έκανε… γυναίκα!
Πότε ήταν η πρώτη της φορά και από ποιον; Διαβάστε τι αποκάλυψε…
Χωρίς ταμπού και κόμπλεξ, η Μπέσυ Μάλφα είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή της ότι το έκανε για πρώτη φορά όταν ήταν 18 ετών.
Μάλιστα, είχε ζητήσει από έναν φίλο της, φοιτητή της Ιατρικής, άρα προφανώς μεγαλύτερο σε ηλικία, να την κάνει… γυναίκα. Εκείνος δεν αρνήθηκε, αλλά της συμπεριφέρθηκε με σεμνότητα.
«Η πρώτη μου φορά ήταν με έναν πολύ καλό μου φίλο που σπούδαζε Ιατρική και του είπα ευθέως πως θέλω να ενηλικιωθώ. Ήμουν 18 και του ζήτησα να με κάνει γυναίκα!», είχε σχολιάσει αρχικά συμπληρώνοντας…
«Όχι, καθόλου, ήταν φίλος μου, ήταν πολύ ωραία σχέση. Του ζήτησα να το κάνουμε και εκείνος με δέχτηκε με σεμνότητα, πολύ καλό παιδί».
Μπέσυ Μάλφα: Ο όγκος στον εγκέφαλο και οι δύσκολες ώρες για την ζωή της – Η άγνωστη περιπέτεια
Η Μπέσυ Μάλφα είναι μια από τις πιο πετυχημένες και αγαπημένες ηθοποιούς στην ελληνική τηλεόραση και όχι άδικα. Ωστόσο έχει περάσει δύσκολα. Ποια η σοβαρή περιπέτεια υγείας που πέρασε;
Η Μπέσυ Μάλφα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και σ’ ένα ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα, αποκάλυψε για πρώτη φορά πως ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο.
Η ηθοποιός μετά από απαραίτητες εξετάσεις, διαπίστωσε ότι είχε έναν όγκο οκτώ εκατοστών στο κεφάλι της. Όπως εκμυστηρεύτηκε της το ανακοίνωσε ο γιατρός τονίζοντας της πως ήταν απαραίτητο να χειρουργηθεί την επόμενη κιόλας μέρα. Όλα αυτά συνέβηκαν όταν η Μπέσυ, ήταν κριτής στο «Your Face Sounds Familiar».
Ευτυχώς, χειρουργήθηκε, ανάρρωσε και κατάφερε να κερδίσει την ασθένεια αυτή. Η ηθοποιός ξεκαθάρισε πως δεν ήθελε να το πει τότε, διότι θα ξεσπούσε σάλος και θα έγραφαν: «Η Μπέσυ Μάλφα πεθαίνει» ή ακόμη και για να προστατέψει τα παιδιά της στο σχολείο.
Όσο για το γιατί το αποκαλύπτει τώρα, είναι διότι θέλει να στείλει ένα αισιόδοξο μήνυμα σε όσους ήρθαν ή θα έρθουν αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο και να κατανοήσουν ότι είναι κάτι που μπορεί να θεραπευτεί.
Δείτε τα συγκινητικά της λόγια στον «αέρα» της εκπομπής:
Κρήτη: Ανοίχτηκε η διαθήκη της φιλολόγου Στέλλας Κατσαράκη – Λουλάκη: H συγκλονιστική ζωή της
Η τελευταία επιθυμία για μια ακόμη σπουδαία δωρεά: Οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο Άρβης-Σε ποιους αφήνει την υπόλοιπη περιουσία της
Η φιλόλογος Στέλλα Κατσαράκη – Λουλάκη, έγινε γνωστή σε όλη την Κρήτη από τις μεγάλες δωρεές της σε εκκλησία, νοσοκομεία και πανεπιστημιακά ιδρύματα, στη μνήμη του συζύγου και των δύο παιδιών της που χάθηκαν πρόωρα.
Η ίδια έφυγε από την ζωή τον Ιούνιο του 2025 και πριν λίγες μέρες ανοίχτηκε η διαθήκη της, η οποία συντάχθηκε στις 10-12-2015, στην συμβολαιογράφο κυρία Βασιλάκη.
Σύμφωνα με την επιθυμία της, παραχωρεί οικόπεδο έκτασης 6.867,53 μ2 στο Δημοτικό Σχολείο της Άρβης, το παραθαλάσσιο χωρίο του Δήμου Βιάννου.
Στην δημόσια διαθήκη, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες από το Πρωτοδικείο Ηρακλείου, στις 31 Οκτωβρίου του 2025, η σπουδαία δωρήτρια κάνει μνεία στο ακίνητο του Μασταμπά, που μεταβίβασε αργότερα (2017) και με συμβόλαιο στην εκκλησία, ενώ παραχωρεί ένα οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο της Άρβης, το οποίο βρίσκεται στο καλύτερο σημείο του χωριού, με πανοραμική θέα σε όλο τον κόλπο.
Οικόπεδο – φιλέτο στο Δημοτικό Σχολείο Άρβης
Η ίδια, μαζί με την αδελφή της Αικατερίνη Λυριντζάκη, η οποία απεβίωσε το 2020, είχαν παραχωρήσει και ένα άλλο οικόπεδο εντός του οικισμού της Άρβης στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, περίπου ένα στρέμμα, στην μνήμη των γονιών της.
Οι άνθρωποι αυτοί, έζησαν και μεγαλούργησαν τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους σε αυτόν τόπο. Μάλιστα ο πατέρας τους, Σταύρος Λουλάκης, γνωστός για την αντιστασιακή του δράση, διετέλεσε για πολλά χρόνια γυμνασιάρχης στην Βιάννο.
Τρία θετά παιδιά
Σύμφωνα με τη διαθήκη, την υπόλοιπη περιουσία της την αφήνει κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην οικογένεια του ανιψιού της, Τιμοθέου Λυριντζάκη και κατά ένα ποσοστό στον άλλο ανιψιό της, Σταύρο Λυριντζάκη, παιδιά της αδελφής της.
Με δικαστικές αποφάσεις είχε υιοθετήσει τόσο τον Τιμόθεο Λυριντζάκη και την σύζυγό του Μαρία, όσο και την σύζυγο του Σταύρου Λυριντζάκη, Ειρήνη, έχοντας με τον τρόπο αυτό τρία θετά παιδιά.
Η συγκλονιστική ιστορία τής ζωής της, όπως τη διηγήθηκε
Η Στέλλα Κατσαράκη – Λουλάκη, μίλησε για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή της στην εφημερίδα «Πατρίς» και μοιράστηκε μαζί μας τη συγκλονιστική ιστορία της ζωής της.
Τον Μάιο του 2017, που την επισκεφθήκαμε στο σπίτι της στο κέντρο του Ηρακλείου, το τηλέφωνο της τότε 90χρονης φιλολόγου, δεν σταματούσε να χτυπά.
Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, όχι μόνο από το Ηράκλειο, αλλά ολόκληρη την Κρήτη, της τηλεφωνούν για να της πουν λίγα λόγια αγάπης και συμπάθειας για την απόφασή της να δώσει ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας της σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, την εκκλησία, νοσοκομεία, για τη σκέψη της να στηρίζει ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
«Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Κι έπειτα ο πόνος, οι πίκρες, σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, σε μαλακώνουν, σου δημιουργούν την ανάγκη να σκύψεις και να βοηθήσεις τον διπλανό σου», μας είπε με τη σοφία των 90 χρόνων της η Σ. Κατσαράκη και μοιράστηκε μαζί μας τον αγώνα και τις αγωνίες μιας ολόκληρης ζωής.
«Σας ανοίγω την καρδιά μου»
«Σας ανοίγω την καρδιά μου, γιατί πάντα για μένα αυτό που λέμε τα “εν οίκω μη εν δήμω“ ήταν τρόπος ζωής» είπε και μας εξιστόρησε τα όσα πέρασε η ίδια και όλη της η οικογένεια μετά τη γέννηση του Σταύρου, του δεύτερου παιδιού της:
«Γεννήθηκα στη Βιάννο, ο πατέρας μου Σταύρος Λουλάκης ήταν επίσης εκπαιδευτικός και σπουδαίος αγωνιστής. Και στα άρματα και στα γράμματα.
Αποφάσισα να γίνω κι εγώ φιλόλογος και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξα σε πολλά σχολεία και παντρεύτηκα τον επίσης φιλόλογο Γιάννη Κατσαράκη, έναν καλό και δραστήριο άνθρωπο.
Αποκτήσαμε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Σταύρο, και τα καμαρώναμε. Ζούσαμε μια καλή ζωή».
«Η αρρώστια – κεραυνός, που έπεσε πάνω μας»
«Όλα άλλαξαν όταν ο Σταύρος έγινε 15 ετών. Ήταν έναν έξυπνο, ομιλητικό, κοινωνικό παιδί, ένας καλός μαθητής γυμνασίου, ένα θαυμάσιο αγόρι.
Ξαφνικά, την πρώτη ημέρα του Αγιασμού, στο σχολείο άρχισε να μας λέει “Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ, δεν μπορώ να πάω στο σχολείο, έχω δαιμόνια μέσα μου“. Αμέσως κατάλαβα ότι συμβαίνει κάτι σοβαρό. Τρέξαμε εκεί που έπρεπε να πάμε. Σε έναν καλό ψυχίατρο.
Αφού τον εξέτασε, χωρίς περιστροφές μάς είπε ότι ο γιος μας πάσχει από ένα βαρύ ανίατο ψυχιατρικό νόσημα, ότι η κατάστασή του ήταν πολύ σοβαρή, ότι πρέπει να αρχίσει αμέσως φαρμακευτική αγωγή. Μας το είπε τόσο απότομα, που πάθαμε σοκ. Ήταν ένας κεραυνός που έπεσε πάνω στον Σταύρο και μας έκαψε όλους μέσα στο σπίτι».
Ο Γολγοθάς για την οικογένεια είχε μόλις αρχίσει. «Ήταν ένας Γολγοθάς χωρίς Ανάσταση», μας είπε η Σ. Κατσαράκη, η οποία συνέχισε να εξιστορεί τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν και περιλάμβαναν εισαγωγές σε ψυχοθεραπευτήρια, πόνο και απέραντη θλίψη σε όλη την οικογένεια.
Τρεις θάνατοι, του συζύγου και των παιδιών της
Ο Γιάννης Κατσαράκης με τους γιους Γιώργο και Σταύρο
Η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο με τον θάνατο του συζύγου της το 1980, λόγω νεφρικής ανεπάρκειας. «Όταν έχασα τον άνδρα μου, συνειδητοποίησα ότι έχω να σηκώσω μόνη μου ένα τεράστιο βάρος. Δεν ήθελα να καταρρεύσω, γιατί είχα ανθρώπους να στηρίξω. Τα δυο παιδιά μου.
Ο Σταύρος ήταν 25 χρόνια άρρωστος. Όλοι οι γιατροί -γιατί πήγαμε σε πολλούς και στους καλύτερους- μας έλεγαν ότι πρέπει να νοσηλεύεται και να παρακολουθείται στενά, να παίρνει πάντα τα φάρμακά του, γιατί η κατάστασή του ήταν από τις πολύ σοβαρές, γιατί δεν είναι βέβαια όλες οι περιπτώσεις ίδιες.
Τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του, τον είχαμε πάει στο καλύτερο ιδιωτικό ψυχιατρικό κατάστημα που υπήρχε τότε στην Αθήνα, με σπουδαίους πανεπιστημιακούς γιατρούς.
Επί 10 χρόνια, 15 ημέρες κάθε μήνα βρισκόμουν στην Αθήνα για να είμαι δίπλα του να τον βλέπω, να μιλάμε, να πηγαίνουμε βόλτες.
Τις υπόλοιπες 15 ημέρες έτρεχα να γυρίσω στο Ηράκλειο για να συμπαραστέκομαι στον πρώτο γιο μου, τον Γιώργο, που ήταν τόσο πονεμένος και πικραμένος από όσα συνέβαιναν με τον αδελφό του.
Ο Γιώργος σπούδασε στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και διορίστηκε στη Γεωργική Υπηρεσία του Ηρακλείου. Αλλά δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος του Γολγοθά της οικογένειας και εγκατέλειψε τον εαυτό του.
Ο Σταύρος έφυγε από τη ζωή, στα 40 χρόνια του, λόγω παθολογικών προβλημάτων, το 1999. Ο Γιώργος πέθανε από την καρδιά του σε ηλικία περίπου 52 ετών, το 2008.
Τρεις θάνατοι μέσα σε ένα σπίτι από όπου είχε χαθεί το γέλιο, είχε χαθεί η χαρά και μια ζωή που είχε τη διαδρομή σπίτι – ψυχοθεραπευτήριο και ήταν βυθισμένη στη σιωπή».
Το στίγμα: «Ζούσα αποκομμένη από τον κόσμο»
«Ζούσα αποκομμένη από τον κόσμο, γιατί όλα αυτά τα χρόνια, τι να πεις σε συγγενείς και φίλους και τι να καταλάβουν. Μπορεί να μην το κουβέντιαζα… τι να έλεγα, κανένας δεν ρωτούσε αλλά όλοι ήξεραν…
Αυτή η προκατάληψη μακάρι να μην υπήρχε. Όλοι μας χρειαζόμαστε ανθρώπους δίπλα μας και δεν πρέπει οι ασθενείς και οι οικογένειές τους να νιώθουν στιγματισμένοι», τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ψυχικών νοσημάτων, βαριές ή ελαφρύτερες, οι άνθρωποι θα πρέπει να απευθύνονται αμέσως σε έναν ειδικό γιατρό, για να ζητήσουν βοήθεια».
«Νιώθω τους πονεμένους ανθρώπους»
Τότε, στα 90 χρόνια της, μας είχε πει ότι ζει μια ζωή γεμάτη. «Μου αρέσει να κάθομαι σπίτι, να διαβάζω, να βλέπω τηλεόραση, να λύνω σταυρόλεξα, να σκέφτομαι να γράφω. Έχω τόσα πολλά να κάνω, που δεν μου μένει χρόνος. Όλα αυτά που έχω βιώσει με έχουν κάνει να νιώθω τους πονεμένους ανθρώπους, να τους καταλαβαίνω, να θέλω να τους βοηθήσω».
«Αισθάνομαι γαλήνη προσφέροντας»
«Η οικογένειά μου και η οικογένεια του άνδρα μου, εργάστηκαν σκληρά και άφησαν μια μεγάλη περιουσία. Πουλάω ακίνητα και κάνω δωρεές». «Έτσι -μας είπε τότε- έκανα τη δωρεά των 100.000 ευρώ για υποτροφίες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, έτσι θα γίνει η αγορά των ιατρικών μηχανημάτων στο Γαστρεντερολογικό Τμήμα του Βενιζελείου και θα δώσω άλλες 50.000 ευρώ σε άλλη κλινική του νοσοκομείου.
Όσο για την τριώροφη οικοδομή που έκανα δωρεά στον Ιερό Ναό της Παναγίτσας του Μασταμπά, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους της εκκλησίας ότι θα την αξιοποιήσουν άριστα, για να βοηθήσουν τον κόσμο».
«Σκοπεύω να συνεχίσω τις δωρεές στη μνήμη των δικών μου ανθρώπων και το μόνο που θέλω είναι να πιάνουν τόπο», μας είπε η δωρήτρια, που στα 90 χρόνια της είχε ένα κοφτερό μυαλό, αγάπη για τη ζωή και καλοσύνη που συγκινούσε.
«Νιώθω ανακούφιση και εσωτερική γαλήνη όταν προσφέρω στη μνήμη των παιδιών μου. Με αυτές τις αξίες τα ανέθρεψα», ανέφερε και συμπλήρωσε: «Είμαι σίγουρη ότι και εκείνα, θα έκαναν το ίδιο.»
Μετά τη βασική εκπαίδευση ο γιος του Θεόδωρου Πάγκαλου θα υπηρετήσει τη θητεία του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Παρουσιάστηκε στον στρατό ο γιος του Θεόδωρου Πάγκαλου. Ο Ανδρέας Πάγκαλος μπήκε χθες, Τρίτη (11/11), στον Αυλώνα για τη βασική εκπαίδευση της θητείας του, στον Στρατό Ξηράς. Ο 25χρονος γνωστοποίησε την έναρξη της στρατιωτικής του θητείας μέσω ανάρτησης στα κοινωνικά δίκτυα, με τον ίδιο να φωτογραφίζεται πλάι σε ακόμα έναν φαντάρο, φορώντας παραλλαγή.
Σε ακόμα μία φωτογραφία που τράβηξε ο Ανδρέας Πάγκαλος, φαίνεται ένα τανκ στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων Αυλώνα, όπου βρίσκεται εκεί από την Τρίτη. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του parapolitika.gr, ο 25χρονος φαντάρος, μετά την εκπαίδευση, θα μεταφερθεί στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Η πληροφορία βέβαια μεταφέρεται με κάθε επιφύλαξη, καθώς επίσημα δεν έχουν ανακοινωθεί οι μεταθέσεις από το Υπουργείο Άμυνας.
Μέλος της Νέας Δημοκρατίας ο γιος του “πράσινου” πολιτικού
Σημειώνεται ότι ο Ανδρέας Πάγκαλος, γιος του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρου, είναι µέλος της Νέας ∆ηµοκρατίας από το 2019 και µάλιστα, σύµφωνα µε τα ρεπορτάζ, αναµένεται να πολιτευθεί µε την κυβερνώσα παράταξη στην Ανατολική Αττική. Ο ίδιος μίλησε ανοιχτά στο «S» των «Παραπολιτικών» και στη Σάσα Σταμάτη για τα πολιτικά του «πιστεύω», για τον τρυφερό και χιουµορίστα πατέρα του, ενώ αποκάλυψε τον ρόλο της µητέρας του, την πρώτη γνωριµία του µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα 16 του, αλλά και την προσωπική του ζωή και τον αγαπηµένο του Ολυµπιακό.
Η συνέντευξη του Ανδρέα Πάγκαλου στη Σάσα Σταμάτη
Πώς βρεθήκατε στη Ν.∆.; Σας είδαµε να υποδέχεστε τον Ανδρέα Λοβέρδο. Πώς σας φάνηκε η απόφασή του να έρθει στη Νέα ∆ηµοκρατία;
Ηµουν πάντα υπέρµαχος της ελευθερίας της οικονοµίας, διάβασα φιλοσοφία, Ανταµ Σµιθ και Μαρξ µικρός, γρήγορα κατάλαβα ότι είµαι φιλελεύθερος και η Ν.∆. παραδοσιακά υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά και τη µείωση της κρατικής παρέµβασης στην οικονοµία. Ο Ανδρέας έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα, σε αντίθεση µε την τωρινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία προτάσσει την ανευθυνότητα, καθώς θεωρεί πως η ακυβερνησία αποτελεί τη λύση για τον τόπο. Εχει σηµαντική αξία η κυβερνητική σταθερότητα για την οικονοµία, προσφέρει ασφάλεια, προβλεψιµότητα.
Ο πατέρας σας τι σας έλεγε; Είχε ψηφίσει ποτέ Νέα ∆ηµοκρατία;
Ο πατέρας µου επικροτούσε την επιλογή µου να γραφτώ στη Ν.∆. Ο ίδιος είχε ψηφίσει Ν.∆. τρεις φορές. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι µετακινήθηκε ο πατέρας µου – το ΠΑΣΟΚ έχει εγκαταλείψει οριστικά τον χώρο του Κέντρου. Παρακολουθούσα από παιδί το κανάλι της Βουλής µε ιδιαίτερο ζήλο και ξεχώριζα τότε τη Ν.∆. ως το κόµµα που µπορεί να δώσει πρακτικές λύσεις σε προβλήµατα και που ευθυγραµµίζεται µε τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Θέλετε να ασχοληθείτε µε την πολιτική;
Θέλω να ασχοληθώ µε την πολιτική, γιατί έχω µια προσωπική ανάγκη να προσφέρω στη χώρα µου. Από πάντα είχα το µικρόβιο της πολιτικής στο αίµα µου. Μάλιστα, θυµάµαι, παιδάκι πήγαινα στη Βουλή µε τον πατέρα µου και 8-9 χρόνων µπορούσα να αναγνωρίσω τις βασικές φυσιογνωµίες, όπως ο Βενιζέλος ή η Ντόρα. Αυτή τη στιγµή, όµως, το µικρόβιο αυτό είναι σε καταστολή, γιατί έχω άλλες προτεραιότητες, όπως δουλειά και σπουδές. Σταδιακά θα το δω πιο στοχευµένα. Αν και δεν το σκέφτοµαι τώρα, πάντα πιστεύω ότι οι καταστάσεις µπορεί να αλλάξουν και οι ευκαιρίες να παρουσιαστούν.
Πώς ήταν ο Πάγκαλος ως πατέρας; Εχουµε µια εικόνα ανθρώπου ιδιαίτερα χειµαρρώδους, αλλά και πολύ µορφωµένου συνάµα. Μιλήστε µας για τη σχέση σας.
Είχα το προνόµιο να τον χαρώ σε στιγµές που ήταν πλέον αποφορτισµένος από τις ευθύνες. Οταν ήταν στην πολιτική, η αλήθεια είναι ότι τον είχα στερηθεί αρκετά – νοµίζω, όλα τα παιδιά των πολιτικών έχουν το ίδιο παράπονο. Πάντως, ο χρόνος που περνούσα µαζί του, αν και λίγος, ήταν πάντοτε ποιοτικός. Τα χρόνια της πολιτικής ο πατέρας µου είχε ένταση, πάντα όµως, όταν έµπαινε στο σπίτι, άφηνε την ένταση έξω από την πόρτα, δεν τη µετέφερε στην οικογένεια. Μου αρέσει που ξέρω σε κάθε ερώτηση πώς θα απαντούσε. Ηταν τρυφερός πατέρας και αυστηρός µε τον τρόπο του, γιατί ήθελε εγώ και ο αδελφός µου να είµαστε επιµελείς και τακτοποιηµένοι στις καθηµερινές υποχρεώσεις. Για εµένα πάνω από όλα ήταν ο πατέρας µου, όχι ο πολιτικός.
Εχετε βιώσει bullying λόγω του πατέρα σας; Τι σας λένε;
Εχω δεχτεί πολλά κακόβουλα σχόλια. Αδιαφορώ εντελώς και το ίδιο έκανε και ο πατέρας µου, ο οποίος µου εµφύτευσε από νωρίς ότι πρέπει να «χτίσω» γερό στοµάχι για να αντέχω και να προσπερνώ τις κακίες. Ο πατέρας µου έχει αφήσει το δικό του στίγµα στην πολιτική, αλλά εγώ ακολουθώ το δικό µου µονοπάτι. Πιστεύω ότι η
πολιτική δεν είναι κληρονοµική. Η δική µου συµµετοχή σε αυτήν δεν είναι αποτέλεσµα της οικογενειακής µου κληρονοµιάς, αλλά της προσωπικής µου ανάγκης να προσφέρω. Είµαι περήφανος για την οικογένειά µου, αλλά θέλω να διαγράψω τη δική µου πορεία.
Τι σας λείπει από εκείνον; Προλάβατε να του πείτε όσα θέλατε;
Μου λείπουν το αστείρευτο χιούµορ του και οι ιστορίες που του άρεσε να διηγείται φωναχτά, να γελάει µε την καρδιά του. Είχε έναν µοναδικό τρόπο να δίνει ζωή ακόµα και στις πιο απλές στιγµές. Στη δεύτερη ερώτηση, ναι, πρόλαβα να του τα πω όλα.
Η σχέση σας µε τη µητέρα σας ποια είναι;
Η µητέρα µου είναι µια ισχυρή προσωπικότητα και ένας πολύ ζεστός άνθρωπος. Εχουµε άριστη σχέση, µας κράτησε όλα τα παιδιά γειωµένα και µε συµβουλεύει λέγοντάς µου ότι η πολιτική και η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα εργαλείο για να βοηθάµε τον κόσµο.
Πώς γνωρίσατε τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Γνώρισα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο σχολείο µου, όταν είχε έρθει για να ρωτήσει τους καθηγητές για τα παιδιά του. Του είπα ότι τον πιστεύω και ότι του εύχοµαι να γίνει πρωθυπουργός και, επίσης, πως θεωρώ ότι εκφέρει πιο σοβαρό και τεκµηριωµένο λόγο από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Ηµουν αγχωµένος όταν πήγα να του µιλήσω, γιατί ήµουν µόλις 16 χρόνων, αλλά εκείνος µε έκανε να νιώσω άνετα, γιατί ήταν πολύ προσιτός και απλός.
Ασχολείστε πολύ έντονα µε τη «Synergia». Τι ακριβώς είναι;
H «Synergia» είναι think tank ως πρωτοβουλία νέων ανθρώπων επαγγελµατιών και επιστηµόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, µε στόχο να συµβάλει στον δηµόσιο διάλογο και να παραγάγει συγκεκριµένες προτάσεις διακυβέρνησης σε διάφορους κρίσιµους τοµείς, όπως η οικονοµία, η ενέργεια, το ∆ηµογραφικό, το κοινωνικό κράτος, οι θεσµοί και η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Θεωρώ ότι δείκτης της επιτυχίας µας είναι πως προτάσεις µας ενσωµατώνονται στο κυβερνητικό πρόγραµµα και έχουµε πολύ µεγάλη συµµετοχή. Και θεωρώ ότι σιγά-σιγά πρέπει να δοθεί πιο ενεργός ρόλος στους νέους. Χρειαζόµαστε φρεσκάδα µαζί µε την εµπειρία των παλαιοτέρων, θεωρώ ότι είναι το κατάλληλο κράµα που χρειάζεται στην πολιτική σήµερα. ∆εν γίνεται οι νέοι να συµπληρώνουν απλώς τα ψηφοδέλτια τελευταία στιγµή.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας τραγουδιστές και ποιο τραγούδι σάς αρέσει περισσότερο;
Μαζωνάκης και Μητροπάνος. Αγαπηµένο κοµµάτι, η «Ρόζα». Είναι πραγµατικά τροµερή η ερµηνεία του Μητροπάνου. Η «Ρόζα» δεν είναι απλώς ένα όνοµα – γίνεται σύµβολο για τη γυναίκα, την απώλεια, το πάθος. Είναι ένα τραγούδι που σε πιάνει από την ψυχή και σε αναγκάζει να νιώσεις.
Αγαπηµένη οµάδα;
Ολυµπιακός είµαι, πολύ Ολυµπιακός. Πάω «Γ. Καραϊσκάκης» και ΣΕΦ και αγαπηµένος παίκτης ασφαλώς ο Ποντένσε.
Κλείνοντας, δεν µπορώ να µη σας ρωτήσω για την ιστορική δήλωση του πατέρα σας «Μαζί τα φάγαµε». Πώς τη σχολιάζετε;
Αυτά είναι περσινά, ξινά σταφύλια. Ζούµε στο σήµερα, δεν µου αρέσει γενικώς η παρελθοντολογία, το να µιλάµε σχετικά µε το παρελθόν.