Ένας καλός ύπνος δεν είναι απλώς ξεκούραση—είναι απαραίτητος για τη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι αυτό που πίνουν πριν τον ύπνο μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα σακχάρουκαι την ποιότητα του ύπνου.
Ας δούμε επτά απλά βραδινά ροφήματα που μπορούν να σας βοηθήσουν να κοιμηθείτε καλύτερα, να μείνετε ενυδατωμένοι και να διατηρήσετε πιο σταθερά επίπεδα σακχάρου κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Γιατί το Σάκχαρο του Αίματος Διακυμαίνεται τη Νύχτα
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σάκχαρο μπορεί να πέσει. Όταν συμβαίνει αυτό, το σώμα απελευθερώνει ορμόνες στρες—κυρίως κορτιζόλη—για να το ανεβάσει πάλι. Όμως, η υπερβολική κορτιζόλη μπορεί να διαταράξει τον ύπνο και να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμες ανισορροπίες στο σάκχαρο.
Το υψηλό σάκχαρο τη νύχτα έχει τα δικά του προβλήματα, όπως η συχνή ούρηση που προκαλεί αφυδάτωση. Η αφυδάτωση μπορεί να κάνει το σάκχαρο να γίνει πιο συγκεντρωμένο.
Προσθέστε σε αυτό και την φυσική αύξηση κορτιζόλης γύρω στις 8 π.μ. (γνωστή ως «φαινόμενο της αυγής»), και κάποιοι, ιδιαίτερα όσοι πάσχουν από διαβήτη, μπορεί να ξυπνήσουν με υψηλό σάκχαρο ακόμα κι αν δεν έφαγαν πολύ το προηγούμενο βράδυ.
Τα καλά νέα; Ορισμένα ροφήματα μπορεί να βοηθήσουν να διακοπεί αυτός ο κύκλος και να διατηρήσουν τα επίπεδα πιο ισορροπημένα.
1. Μηλόξυδο με Κανέλα
Ένα μείγμα μηλόξυδου και κανέλας σε νερό μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση του σακχάρου κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το ξύδι βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, ενώ η κανέλα βοηθά στον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης.
2. Τσάι Χαμομήλι
Γνωστό για τις χαλαρωτικές του ιδιότητες, το τσάι χαμομήλι μπορεί επίσης να μειώσει την κορτιζόλη και να προστατεύσει τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Ένα ζεστό φλιτζάνι πριν τον ύπνο μπορεί να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε και να ελέγξετε καλύτερα το σάκχαρό σας.
3. «Χρυσό» Γάλα
Το χρυσό γάλα είναι ένα καταπραϋντικό ρόφημα από κουρκουμά, τζίντζερ και γάλα (ζωικό ή φυτικό). Η κουρκουμίνη του κουρκουμά και οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του τζίντζερ βοηθούν στη ρύθμιση του σακχάρου.
4. Χυμός Αλόης Βέρα
Η αλόη βέρα δεν είναι μόνο για εγκαύματα—μπορεί επίσης να βοηθήσει το πάγκρεας να παράγει ινσουλίνη. Μια μικρή ποσότητα χυμού αλόης πριν τον ύπνο μπορεί να ενισχύσει την παραγωγή ινσουλίνης και να βελτιώσει τη σταθερότητα της γλυκόζης τη νύχτα.
5. Τσάι Βερβερίνης
Η βερβερίνη, ένα φυτικό εκχύλισμα, έχει αποτελέσματα παρόμοια με το φάρμακο Metformin για τον διαβήτη, αλλά χωρίς τις παρενέργειες. Το τσάι με βερβερίνη μπορεί να είναι μια εξαιρετική φυσική λύση για ισορροπία του σακχάρου τη νύχτα.
6. Ηλεκτρολυτικά Ροφήματα (χωρίς ζάχαρη)
Το μαγνήσιο και το κάλιο είναι σημαντικά για τη διαχείριση του σακχάρου. Ένα ηλεκτρολυτικό ρόφημα χωρίς ζάχαρη πριν τον ύπνο μπορεί να ηρεμήσει το σώμα και να προωθήσει καλύτερο ύπνο.
7. Νερό με Λίγο Αλάτι
Αν και φαίνεται αντιφατικό, μια μικρή ποσότητα αλατιού στο νερό βοηθά στην ενυδάτωση και ισορροπία του σακχάρου. Το νάτριο υποστηρίζει τη λειτουργία των επινεφριδίων, μειώνει την κορτιζόλη και βοηθά στην καλή λειτουργία μυών και νεύρων.
Τελικό Συμπέρασμα
Αυτό που πίνετε πριν τον ύπνο μπορεί πραγματικά να επηρεάσει τον ύπνο και το σάκχαρό σας. Δοκιμάστε αυτά τα επτά φυσικά και απλά ροφήματα για να δείτε ποια λειτουργούν καλύτερα για εσάς.
Η κριτική για τα ελληνοτουρκικά τους ένωσε. Για κίνδυνο κατάστασης ομηρίας από την Τουρκία, μίλησε ο Καραμανλής, για «τρικυμία εν κρανίω» ο Σαμαράς. Τι απάντησε στον Κ. Μητσοτάκη για «τους αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ».
Παρουσιάστηκε το απόγευμα της Τρίτης (17/6) το βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Σταύρου Λυγερού «Οι αθέατες πτυχές του πολέμου στην Ουκρανία», σε εκδήλωση όπου μίλησαν:
Κώστας Καραμανλής, πρώην πρωθυπουργός
Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός
Αλέκος Παπαδόπουλος, πρώην υπουργός και ο συγγραφέας.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών.
Ο κ. Σαμαράς μεταξύ άλλων τόνισε: «Δεν έχουμε ήρεμα νερά, αλλά τρικυμία εν κρανίω», ενώ απαντώντας για τους «αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ» του Πρωθυπουργού, σχολίασε: «Τόση αλαζονεία… Πείτε του, να μην στεχοχωριέται και να μη ζορίζεται. Δεν χρειάζεται να ακούει κανένα άλλον. Άλλωστε, έχει δίπλα του, τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο, όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ».
«Η αφέλεια είναι το μόνο που δεν συγχωρεί ποτέ η Ιστορία» επεσήμανε σε ένα άλλο σημείο κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.
Ολόκληρη η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά:
Ο Σταύρος Λυγερός καταπιάστηκε με ένα εγχείρημα δύσκολο, περίπλοκο, και τολμηρό.
Δύσκολο, γιατί, έπρεπε να αποκαλύψει τις “Αθέατες Όψεις” της Ουκρανικής κρίσης. Όσα δεν γνωρίζουμε – κι όσα αποσιωπήθηκαν από τη μονομέρεια των ΜΜΕ, κι από τις δύο πλευρές των εμπλεκομένων…
Περίπλοκο γιατί έπρεπε να αναδείξει διαφορετικές διαστάσεις: γεωπολιτικές, νομικές, οικονομικές, ιστορικές και στρατιωτικές. Όπου η απλή παράλειψη μιας λεπτομέρειας, αλλάζει εντελώς τη συνολική εικόνα.
Τολμηρό, γιατί ζούμε σε εποχές, όπου όποιος αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα, συχνά αντιμετωπίζεται με καχυποψία και εχθρότητα. Βέβαια τον Σταύρο Λυγερό δεν είναι εύκολο να τον απαξιώσουν. Και το βιβλίο αυτό είναι δύσκολο να το αποσιωπήσουν…
Όπως αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες του, στην Ουκρανία ανατράπηκαν τα πάντα – και αιφνιδιάστηκαν οι πάντες:
- Οι ρωσικές δυνάμεις δεν έκαναν “στρατιωτικό περίπατο” όπως περίμεναν οι ίδιοι…
- Κι όταν, τους πρώτους μήνες, υπήρξε ευκαιρία για ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης, οι περισσότεροι πίστεψαν ότι η κρίση θα εκτονωνόταν. Αλλά ούτε αυτό συνέβη…
- Κι όταν, άρχισαν να κλιμακώνονται οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης, οι πάντες προεξοφλούσαν ότι η Ρωσία δεν θα αντέξει – όπου να ‘ναι θα καταρρεύσει οικονομικά. Kι ότι το καθεστώς Πούτιν, θα ανατραπεί εσωτερικά.
Τίποτα από αυτά δεν συνέβη τα επόμενα τρία χρόνια. Αλλώστε. αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι δυτικοί ηγέτες που ήταν τότε στην εξουσία έχουν πάει σπίτι τους. Και ο Πούτιν παραμένει στο Κρεμλίνο.
Στη συνέχεια οι Ουκρανικές δυνάμεις, πέρασαν στην αντεπίθεση, ανακαταλαμβάνοντας μεγάλες περιοχές από τους Ρώσους. Σε επόμενη όμως φάση, απέτυχε η μεγάλη αντεπίθεση των Ουκρανών στο νότο, το καλοκαίρι του 2023. Και στη συνέχεια οι Ρώσοι ανασυντάχθηκαν κι αυτοί κι άρχισαν πόλεμο φθοράς κατά των Ουκρανών. Με σταδιακή, επέκταση των θέσεών τους, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στο μεταξύ, όλα τα επιχειρησιακά δόγματα ανατράπηκαν κι από τις δύο πλευρές. Κυρίως από την εκτενέστατη χρήση drones και αντι-drones… Όποιος δεν μελετήσει λεπτομερειακά τις μεγάλες και αλλεπάλληλες τομές που έγιναν στην στρατιωτική τέχνη τα τελευταία δυόμιση χρόνια στην Ουκρανία, δεν έχει ιδέα που βρισκόμαστε πλέον.
Όποιος δεν μελετήσει πώς και γιατί η Ρωσία επιβίωσε των δυτικών κυρώσεων, επίσης δεν καταλαβαίνει τίποτα από τη σύγχρονη διεθνή οικονομία. Ο Λυγερός παρουσιάζει τη μελέτη του Ουκρανικού, ως ένα «εργαστήριο πολέμου» του 21ου αιώνα. Το σήμερα και το αύριο συναντιούνται σε ένα πεδίο μάχης, στο οποίο χωράνε:
- τα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου,
- οι συνδυασμένες κινήσεις τεθωρακισμένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου,
- τα μη επανδρωμένα οχήματα, οι βαλλιστικοί πύραυλοι, οι ιδιωτικοί στρατοί, οι πολέμαρχοι, και η τεχνητή νοημοσύνη.
Δηλαδή το ίδιο το μέλλον, που τώρα παίρνει, μπροστά στα μάτια μας, υπόσταση και εικόνα…
Μια από τις μεγαλύτερες αρετές του Λυγερού, είναι ότι δεν στοιχειοθετεί εκ των προτέρων κατασταλαγμένες απόψεις! Διαμορφώνει απόψεις καθώς εξετάζει μία-μία τις πλευρές της κρίσης…
Το “χτίζει” και το “δένει” βήμα-βήμα. Κι αυτό το κάνει το βιβλίο συναρπαστικό και πολύτιμο…
Να, λοιπόν, και τα δικά μου συμπεράσματα:
* Πρώτον: Το ότι κάποιος είναι δυτικός, δεν σημαίνει ότι οφείλει να υποστηρίζει κάθε λανθασμένη κίνηση των δυτικών κυβερνήσεων. Η Δύση θεμελίωσε Πολιτισμό Ελευθερίας – όχι «Μοναδικές Αλήθειες».
Στην περίπτωσή μας, η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν μια πολύ κακή ιδέα – που θα έβλαπτε μακροχρόνια τα συμφέροντα της Δύσης. Όπως και έγινε! Γιατί τώρα οδηγούμαστε σε οριστικό αποκλεισμό της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ, αλλά με ακρωτηριασμένη Ουκρανία, και με τους αντιπάλους της Δύσης συσπειρωμένους εναντίον της.
Την αντίρρησή τους για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ την είχαν εκφράσει σε ανύποπτο χρόνο μεγάλες προσωπικότητες της Δύσης: όπως ο πατέρας της αμερικανικής στρατηγικής στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο George Kennan. Και φυσικά ο αρχιτέκτονας του αμερικανικού ανοίγματος στη Κίνα, ο Henry Kissinger. Μπορεί να έχεις οποιαδήποτε γνώμη για αυτούς. Πάντως “άνθρωποι του Πούτιν”, δεν ήταν! Ούτε ο Kennan, ούτε ο Kissinger… Για κάτι προειδοποιούσαν. Αλλά δεν εισακούστηκαν.
Το πιο σημαντικό: Προωθώντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η Δύση συσπείρωνε τους πάντες εναντίον της. Ενώ θεωρεί την Κίνα πια βασικό ανταγωνιστή των ΗΠΑ, έστελνε την Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας! Έστελνε και την Ινδία, επίσης στην αγκαλιά Ρωσίας και Κίνας! Έστελνε και τον Αραβικό κόσμο στην αγκαλιά του Ευρω-ασιατισμού! Καθώς και μεγάλο μέρος της Αφρικής και την Λατινικής Αμερικής… Το να συσπειρώνεις τους πάντες εναντίον σου, για να διεκδικήσεις κάτι που ποτέ δεν ήταν δικό σου, συνιστά κορυφαίο σφάλμα γεωπολιτικής.
Κι όμως, αυτό το σφάλμα το έκανε η Δύση πριν τρία χρόνια. Τώρα βέβαια, τουλάχιστον οι Αμερικανοί, φαίνεται να το αναθεωρούν. Αλλά η Δύση συνολικά το πλήρωσε ακριβά.
* Το δεύτερο συμπέρασμα, είναι πώς ό,τι εμφανίζεται συγκυριακά ως κυρίαρχο αφήγημα, δεν είναι αναγκαστικά η… “σωστή πλευρά της Ιστορίας”!
Όταν οι Έλληνες ξεσηκώνονταν το 1821, δεν έπαιρναν ενθαρρυνικά μηνύματα απ’ έξω. Και δεν τους ενδιέφερε αν πήγαιναν με την «σωστή πλευρά»… Όταν οι Έλληνες αντιστέκονταν στον «Αξονα» το 1940-41, την στιγμή που ο Άξονας θριάμβευε παντού, και πάλι δεν τους ενδιέφερε αν πηγαίνουν με τη «σωστή πλευρά». Δεν τζόγαραν. Αγωνίζονταν! Το πού θα πάνε τελικά τα πράγματα, δεν το ξέρεις ποτέ εκ των προτέρων.
Και τώρα που η Αμερική προσπαθεί να τα βρει με τη Ρωσία, τώρα που ο Τράμπ μιλάει κάθε βδομάδα με τον Πούτιν στο τηλέφωνο, και η Ευρώπη δεν μπορεί μόνη της να στηρίξει την Ουκρανία,
τώρα οι ευφυείς άνθρωποι αρχιζουν και καταλαβαίνουν ότι μάλλον μας έκανε ζημιά όλος αυτός ο «υπερβάλλων ζήλος» στήριξης του Ζελένσκι…
Όταν μιλάμε λοιπόν, για τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”, όπως μας λένε τώρα για το Ουκρανικό, να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί: Να βλέπουμε λίγο μακρύτερα. Όχι να γινόμαστε κλακαδόροι του συρμού. Δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κάποιους απ’ έξω ότι είμαστε “πιστοί οπαδοί” – ούτε “καλοί μαθητές”. Έχουμε να δείξουμε στο λαό που μας εξέλεξε, ότι βάζουμε τα δικά του συμφέροντα πάνω απ’ όλα. Για να επιβιώσει μια χώρα μεσαίου μεγέθους ανάμεσα στις μεγαλύτερες, επαναλαμβάνω, πρέπει πάντα να βλέπει πιο μακριά… Πράγμα που εμείς, ασφαλως. δεν το κάναμε…
Όταν, βέβαια, ξεκίνησε ο Πόλεμος στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, όλοι ξέραμε πως η Ελλάδα δεν μπορούσε να πάει κόντρα με όλους τους εταίρους της. Αλλά δεν χρειαζόταν να γίνει και “βασιλικότερη του Βασιλέως”! Cheer leader, να ζητωκραυγάζει μπροστά-μπροστά… Την ώρα μάλιστα που συνεχίζουμε να εισάγουμε το 50% του φυσικού μας αερίου από τη Ρωσία…
Το είχα πει εξ αρχής: Η Ελλάδα ώφειλε να καταδικάσει την παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπογραμμίζοντας όμως πάντα, ότι η Ρωσία κάνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία ό,τι ακριβώς έκανε και συνεχίζει να κάνει η Τουρκία στην Κύπρο! Δεν το κάναμε! Αντίθετα υπογράψαμε “Συνθήκη φιλίας” με την Τουρκία! Η οποία, Τουρκία, την ίδια στιγμή, επέκτεινε τα τετελεσμένα της εναντίον της Κύπρου και επέβαλε στο πεδίο πρωτοφανείς προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας.
Κατακεραυνώναμε τη Ρωσία, αλλά με την Τουρκία, που μας έκανε τα ίδια, ήμασταν «μέλι- γάλα»! Ποιός να μας πάρει στα σοβαρά; Αυτό δεν είναι καθόλου «ήρεμα νερά»… Αυτό είναι «τρικυμία εν κρανίω»!
Είχα πει τότε και κάτι ακόμα: Ότι μετά τον Πόλεμο έρχεται η Ειρήνη. Και η Ελλάδα πρέπει να προετοιμάζεται για την Ειρήνη. Δηλαδή να μην κόβει γέφυρες… Έτσι κάνουν οι χώρες που βάζουν σε προτεραιότητα της εθνικά τους συμφέροντα. Δεν το κάναμε… Με αποτέλεσμα τώρα που η Αμερική αλλάζει γραμμή και τα βρίσκει με τη Ρωσία σε κάποιου τύπου νέο γεωπολιτικό συμβιβασμό, η Ελλάδα να είναι απομονωμένη – και από την Ρωσία και από τις ΗΠΑ!
Ενώ η Τουρκία που κράτησε πολύ πιο “ισορροπημένη” στάση, να έχει γέφυρες – και με τη Μόσχα και με την Ουάσιγκτων. Εμείς βέβαια, Πολιτική Αυτο-παραίτηση…
Αυτό ακριβώς: Αυτό-παραίτηση από κάθε διεθνή ρόλο και Αυτο-εξαφάνιση από το διεθνές προσκήνιο! Που τα πληρώνουμε πανάκριβα. Η “φίλη” Τουρκία διακηρύσσει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς την άδειά της, έξω από τα χωρικά μας ύδατα. Δηλαδή μέχρι τα 6 μίλια! Αλλά και ποια 6 μίλια; Εδώ ψαρεύουν ανενόχλητοι οι Τούρκοι έξω από το Καψάλι στα Κύθηρα ή έξω από την Κάρυστο, δίπλα στις ακτές μας! Δεν μας επιτρέπουν ούτε καλώδια να ποντίσουμε έξω από την Κάσο. Μας απειλούν ακόμα και για τα αιολικά πάρκα στις Κυκλάδες. Καταπατούν τη διακηρυγμένη Ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Κρήτης και Αιγύπτου. Χθες μολις η Τουρκία ανήρτησε στην Unesco δικό της Χάρτη, όπου καπελώνει το μισό Αιγαίο. Για να πούμε κι ένα καλό νέο όμως, το Ιόνιο – ακομα – δεν το πείραξε!
Aλλά για να σοβαρευτούμε επί τέλους, θέλω την προσοχή σας: Η κυβέρνηση ανακοίνωσε προ ημερών το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Μάλιστα. Ρωτάω ευθέως: Έχει αναρτηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Κι αν δεν έχει αναρτηθεί, γιατί; Και ποιός ευθύνεται; Με τα εθνικά θέματα δεν παίζουμε…
Επίσης, η Ελλάδα δεν πέτυχε εξαίρεση της Τουρκίας από τον αμυντικό πρόγραμμα της Ευρώπης, το SAFE. Tης Τουρκίας, που ενώ απειλεί δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι εταίροι μας τη σπρώχνουν στην κοινή Ευρωπαϊκή Άμυνα! Κι όχι μόνο την περιλαμβάνουν στις μελλοντικές παραγγελίες εξοπλισμών, αλλά – ακόμα χειρότερα – συνεχίζουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες να την εξοπλίζουν! Αλλά πώς να μην συνεχίζουν, αφού η ίδια η Ελλάδα διακηρύσσει πως η Τουρκία είναι «φίλη» της; Πώς να μην συμμετέχει και η Τουρκία στο SAFE, αφού εμείς πρώτοι διακηρύσσουμε πώς οι Τούρκοι είναι “φίλοι” μας;
Όταν κάνεις «συμφωνίες φιλιας» με χώρες που σε απειλούν με casus belli και σου αμφισβητούν τα πάντα – δεν έχεις απλώς έλλειμμα στρατηγικής. Έχεις περίσσευμα αφέλειας. Κι όπως έλεγε και ο Οscar Wilde «η αφέλεια είναι το μόνο που δεν συγχωρεί ποτέ η Ιστορία»!
Ακόμα και χώρες, όπως η Αίγυπτος – που κι αυτή αντιμετωπίζει απειλές από την Τουρκία – μας προκαλεί σήμερα με τη Μονή του Σινά. Την οποία επί 1500 χρόνια τη σεβάστηκαν όλες οι αυτοκρατορίες που πέρασαν από εκεί! Και τώρα απλώς μας ανακοινώνουν ότι θα επιτρέπεται η λατρευτική χρήση της Μονής και μόνον. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της αμφισβητείται.
Προφανώς αν την υπολόγιζαν την Ελλάδα, δεν θα φέρονταν έτσι. Αλλά δεν την υπολογίζουν.
Ακόμα και ο Χάφταρ στη Λιβύη, που είχε καταγγείλει το Τουρκολυβικό μνημόνιο, σήμερα σκέπτεται να το επικυρώσει! Ελπίζουμε να μη συμβεί. Αλλά όπως όλα δείχνουν πλέον, την Ελλάδα δεν την υπολογίζουν πια ούτε οι εχθροί της, ούτε καν οι μέχρι χθες φίλοι της! Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις “διακηρύξεις φιλίας”… με τους εχθρούς σου: Αποθρασύνεις τους εχθρούς σου, ενώ απομακρύνεις τους φίλους σου!
Και μια που αναφέρθηκα στη Λιβύη, ο κορυφαίος σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού είχε δηλώσει το 2020, όταν είχε επισκεφτεί ο στρατηγός Χάφταρ την Ελλάδα, ότι «κακώς επενδύαμε σε αυτόν»! Γιατί, όπως είπε, ο Χάφταρ «μέτραγε μέρες»… Τέτοια υπεροψία… Και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Πολιτικότητα; Μηδέν. Πολιτική συμμαχιών στα δύσκολα; Μηδέν! Διορατικότητα; Μηδέν… Απαξίωναν τον Χάφταρ όταν συγκρουόταν με τα συμφέροντα της Τουρκιας. Και τώρα που τον Χάφταρ τον προσέγγισε η Τουρκία, τάχουν χαμένα…
Και δεν είναι η μόνη φορά που ακυρώσαμε τον εαυτό μας και τα συμφέροντά μας για να δείξουμε “καλοί μαθητές” προς τα έξω… Σπεύσαμε να υιοθετήσουμε τη λεγόμενη “Πράσινη Μετάβαση”, δηλαδή τη κατάργηση των υδρογονανθράκων, ταχύτερα από όλους τους άλλους. Και θέσαμε εκτός λειτουργίας, για κάποιο διάστημα, σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες, όταν η ίδια η Γερμανία εγκαινίαζε τέτοια εργοστάσια, παρά την “Πράσινη Μετάβαση”!
Όπου υιοθετήθηκε η “Πράσινη Συμφωνία”, το αποτέλεσμα ήταν να εκτιναχθεί η τιμή της Ενέργειας. Πράγμα που το βιώνουν και οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά όταν φτάνουν οι λογαριασμοί.
Σήμερα, η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ευθέως εγκαταλείψει την Πράσινη Μετάβαση. Στην Ευρώπη το μαζεύουν: Τροποποιούν τους “πράσινους στόχους” κάνοντας στροφή στην “προσιτή ενέργεια”, “με όρους ρεαλιστικούς κι όχι ιδεοληπτικούς”.
Άρα ομολογούν ότι μέχρι τώρα έκαναν πολιτική με “πράσινες ιδεοληψίες” και ότι δεν τους ενδιέφερε η “προσιτή ενέργεια”! Κι όμως η Ελλάδα πρωτοστατούσε σε αυτή την “τρέλα”….
Με αποτέλεσμα η διεθνής τιμή πετρελαίου να είναι σήμερα 30% πιο κάτω απ’ ό,τι το 2014 – αλλά τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις να πληρώνουν μιάμιση και δύο φορές παραπάνω! Πράγμα που δείχνει πόσο λάθος ήμασταν όλα αυτά τα χρόνια.
Κι εμείς εδώ “πανηγυρίζουμε” για τα “υπερ-πλεονάσματα”, όταν χάνουμε θέσεις σε ανταγωνιστικότητα, χάνουμε σε πραγματική αγοραστική δύναμη, αφού το Ενεργειακό έγινε πια αβίωτο – και για νοικοκυριά και για επιχειρήσεις. Ας μη ψάχνουμε δικαιολογίες. Το κόστος της Ενέργειας είναι η βασική αιτία της Ακρίβειας, που γονατίζει σήμερα την Ελληνική κοινωνία…
Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα, όπου θέλαμε να κάνουμε τον «καλό μαθητή» και την πατήσαμε… Πάρτε το δημογραφικό. Που δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, είναι πανευρωπαϊκό. Αλλά εδώ εμείς βρισκόμαστε σε μια από τις χειρότερες θέσεις από πλευράς αριθμών – και στην πιο ευάλωτη θέση από πλευράς Γεωγραφίας. Είμαστε η πρώτη χώρα της Ευρώπης που κινδυνεύει να σαρωθεί από τους λαθροδιακινητές και τα κύματα παράνομων μεταναστών. Από Ασία και Αφρική… Κι εμείς, αντί να επιδοτούμε τα νεαρά ζευγάρια να κάνουν παιδιά, επιδοτούμε τα… ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Κι αντί να ενθαρρύνει η κυβέρνηση τα νεαρά ζευγάρια να κάνουν οικογένεια, νομιμοποιεί το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.
Κι επιπλέον ετοιμάζεται η κυβέρνηση να εγκαταστήσει μόνιμα πάνω από ένα εκατομμύριο παράνομους μετανάστες! Εδώ πια είναι η περίπτωση που οι “καλοί μαθητές” μετατρέπονται σε “χρήσιμους ηλίθιους”…
Προσέξτε: πάνε να δημιουργήσουν μέχρι και 16 χιλιάδες κέντρα υποδοχής παρανόμων! Δηλαδή κανονικό εποικισμό της χώρας. Και πληθυσμιακή αλλοίωσή της.
Δεν βλέπουν καν τις ταραχές που γίνονται σήμερα παντού, από το Παρίσι, μέχρι το Los Angeles… Oι ταραχές από παράνομους μετανάστες είναι πια εφιάλτης για όλες τις χώρες της Δύσης. Κι εμείς εδώ, πάμε να εγκαταστήσουμε μαζικά στη χώρα μας αυτόν τον εφιάλτη… Υπάρχει λογική; Συνειδητοποιούν τι πάνε να κάνουν; Γιατί, όπου χρειάζονται εργατικά χέρια, δεν τα φέρνουν νόμιμα, με διμερείς συμφωνίες από φίλες χώρες, όπως η Αίγυπτος;
Δείτε και τη διαβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία τα Σκόπια την παραβιάζουν ανοικτά και εμείς δεν αντιδρούμε. Το πρόβλημα, όπως είχα προειδοποιήσει, έχει μετασχηματιστεί:
από διαμάχη Ελλάδας-Σκοπίων για το όνομα, σε διαμάχη Σκοπίων-Βουλγαρίας για τη λεγόμενη «Μακεδονική» Εθνότητα και «Μακεδονική» γλώσσα – που οι Βούλγαροι ευθέως αμφισβητούν. Και βάζουν βέτο στην ευρωπαϊκή ένταξη των Σκοπίων.
Οι Βούλγαροι βάζουν βέτο, αλλά η Ελλάδα δεν κάνει το ίδιο. Γιατί της το απαγορεύει, λέει, η Συμφωνία των Πρεσπών. Δηλαδή μας “δεσμεύει”, υποτίθεται, μια διμερής συμφωνία, την οποία η άλλη πλευρά ανοιχτά παραβιάζει! Θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με τη Βουλγαρία στο θέμα αυτό. Αλλά δεν το κάνουμε… Η τωρινή κυβέρνηση των Σκοπίων καταργεί το επίθετο «βόρεια» από το επίσημο όνομά τους, κι εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε. «Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα». Είμαστε εντελώς παραιτημένοι από κάθε έννοια Εξωτερικής Πολιτικής.
Τόσο παραιτημένοι που όπως είπε ο Μητροπολίτης Αλεξανδροπούλεως: «ό,τι δράσεις ανακοινώθηκαν από την Κυβέρνηση στον Εβρο, δεν τις είδαμε όχι να υλοποιούνται, ούτε καν να ξεκινούν». Την ώρα, μάλιστα, που τουρκικών συμφερόντων εταιρίες, αγοράζουν ανεξέλεγκτα και μαζικά εγκαταλελειμμένα ελληνικά σπίτια στον Έβρο κι όχι μόνο…
Είμαστε λοιπόν, «Φίλοι» με τους εχθρούς μας, ανεκτικοί σε όσους μας προκαλούν, μη αξιόπιστοι απέναντι σε δυνητικούς συμμάχους μας, εμμονικοί στην αποδοχή της λαθρομετανάστευσης
που όλοι οι άλλοι απορρίπτουν, δεκτικοί στην woke ατζέντα που απορρίπτουν πια οι λαοί της Δύσης, και ακραίοι σε θέματα Πράσινης Μετάβασης, που η Αμερική την έχει ήδη εγκαταλείψει και η Ευρώπη την έχει χαλαρώσει. Τα κάνουμε όλα ανάποδα…
Ήμασταν οι «πιο καλοί μαθητές» – οι «απουσιολόγοι» – μιας παγκόσμιας Τάξης, που όμως πια δεν υπάρχει! Ήμασταν «καλοί μαθητές» στα πάντα. Αλλά «αμελείς» στα δικά μας εθνικά συμφέροντα…
Το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού για τον Πόλεμο στην Ουκρανία φωτίζει τις δικές μας αθέατες όψεις. Κυρίως: ότι δεν μπορούμε να δούμε το εθνικό συμφέρον μας, σε μια εποχή που η Αμερική και άλλες χώρες της Δύσης κοιτάνε πρώτα τα δικά τους.
Γιατί η νέα αρχιτεκτονική των διεθνών σχέσεων θα στηρίζεται σε ευθυγράμμιση εθνικών συμφερόντων. Όχι σε ξεπερασμένα αφηγήματα περί «παγκοσμιοποίησης»… Κι αν δεν στραφούμε κι εμείς στα δικά μας συμφέροντα, θα είμαστε αδικαιολόγητα φοβικοί και απόντες.
Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, που ήδη τη συνειδητοποιεί η Δύση συνολικά. Κι εγκαταλείπει την ανοχή στην παράνομη μετανάστευση, εγκαταλείπει τις πράσινες ακρότητες, εγκαταλείπει τον «δικαιωματισμό» και τη συζήτηση για το πόσα είναι τα φύλα…
Η κυβέρνησή μας, όμως, δεν τα βλέπει! Ούτε και τα περισσότερα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Τα οποία είναι, κι αυτά, μέρος του προβλήματος. Το μόνο κριτήριο Πολιτικής για την Κυβέρνηση είναι η Επικοινωνία. Ενώ η Αντιπολίτευση, απλά, πετάει… χαρταετό!
Δείτε τώρα τι γίνεται στη Μέση Ανατολή. Που φλέγεται πάλι… Μόνο που, αυτή τη φορά, στο επίκεντρο βρίσκεται η σύγκρουση του Ισραήλ με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Που τον υποστηρίζει το Ιράν με τους συμμάχους του Σιίτες. Και η Τουρκία με τους συμμάχους της Σουνίτες τζιχαντιστές. Το Ισραήλ εξουδετέρωσε τα ισλαμιστικά δίκτυα του Ιραν. Και τώρα μένουν τα ισλαμιστικά δίκτυα που καθοδηγεί η Τουρκία. Και η Μέση Ανατολή εξελίσσεται σε πεδίο αντιπαράθεσης Ισραήλ-Τουρκίας. Όπου οι Κούρδοι παίζουν πια κεντρικό ρόλο. Γιατί ήταν αυτοί που νίκησαν το ΙΣΙΣ. Και δεν υποτάχθηκαν ποτέ στην Τουρκία. Βλέπουμε καθαρά να γίνεται πια ανασχεδιασμός ολόκληρης της περιοχής, με τους Κούρδους στην πρώτη γραμμή
και το Ισραήλ ως βασική δύναμη ανάσχεσης της Τουρκίας. Εμείς, όμως, εδώ – αν είναι δυνατόν – δεν ψάχνουμε για συμμάχους, απέναντι σε αυτούς που μας απειλούν, αλλά μένουμε με μόνο σταθερό συνομιλητή μας τον… Ζελένσκι!
Είμαστε δυτικοί, ναι! Αλλά δεν υπάρχει Δύση χωρίς Ελευθερία. Ούτε υπάρχει Ελευθερία χωρίς Αλήθεια. Κι αφού είμαστε δυτικοί, ας είμαστε σοβαροί δυτικοί. Δεν μπορούμε χρόνια να χτίζουμε φράχτη στον Έβρο για να μην περνάνε οι παράνομοι και τώρα να εγκαθιστούμε πάνω από 1 εκατομμύριο παράνομους στα χωριά μας, σε όλη την ελληνική επικράτεια!
Ο Σταύρος Λυγερός, με αυτό το βιβλίο, δεν προσφέρει “εύκολες λύσεις”. Προσφέρει, όμως, κάτι πολύ πιο κρίσιμο: Τη δυνατότητα να δούμε καθαρά. Την αλήθεια πέρα από προπαγάνδες, ιδεοληψίες και αφηγήματα. Και τη θέση μας στον τελείως καινούργιο κόσμο που έρχεται!
Το βιβλίο του Σταύρου είναι δύο πράγματα ταυτόχρονα: Είναι μεγεθυντικός φακός για να καταλάβουμε όσα κοσμοϊστορικά συμβαίνουν γύρω μας – στην Ουκρανία κυρίως, αλλά όχι μόνο… Είναι ταυτόχρονα καθρέφτης για να δούμε τις δικές μας αναπηρίες. Και μια που μιλάμε για πολιτικές «αναπηρίες», άκουσα χθές τον Πρωθυπουργό να παραπονιέται για «αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ» στα εθνικά ζητήματα… Τόση αλαζονεία…. Πείτε του, να μην στεχοχωριέται και να μη ζορίζεται. Δεν χρειάζεται να ακούει κανένα άλλον. Άλλωστε, έχει δίπλα του, τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο, όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ. Αυτούς να ακούει… Ολα καλά! Και μη χειρότερα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…
Ένα μήνυμα θα ήθελα να πώ τελειώνοντας, σε όσους κάθε μέρα, χωρίς να έχω εγώ μιλήσει, μιλούν για μένα, συνήθως απαξιώνοντας ή διαστρεβλώνοντας όσα λέω… είτε ακόμα κι όσα δεν λέω.
Αντιλαμβάνομαι ότι θα προτιμούσαν να παραμένω σιωπηλός. Αυτό όμως δεν είναι το Χρέος ενός πρώην Πρωθυπουργού… Ακούστε: Το έφερε συχνά η μοίρα, να μείνω όρθιος, ακόμα και μόνος καμια φορά, στα δύσκολα. Ακόμα κι όταν έβλεπα απέναντί μου «τη φοβερή ερημία του πλήθους». Όμως το βλέμμα μου ούτε σκοτίνιασε ποτέ, ούτε λύγισε. Να θυμούνται λοιπόν, οι περισπούδαστοι επικριτές μας, πως αυτά που πρέπει να λέω για την Πατρίδα μου, θα συνεχίζω να τα λέω, όπως έκανα πάντα. Είναι θέμα ευθύνης. Πολύ περισσότερο τώρα, που όπως βλέπετε, είμαστε πολλοί και παραμένουμε όρθιοι.
Από αυτή τη λέξη – Ευθύνη – γεννιέται η άλλη μεγάλη λέξη – Ελπίδα! Η Ελλάδα είναι Χρέος για μας τους Έλληνες. Η Ελλάδα είναι υπερ-πολύτιμη και για τη Δύση συνολικά. Όχι, λοιπόν! Αυτη η χώρα δεν θα αφεθεί στη μοίρα της! Δεν θα παραιτηθεί από τα συμφέροντά της. Oύτε από τα δίκαιά της. Δεν θα γονατίσει. Δεν θα εγκαταληφθεί. Ούτε τώρα, ούτε αύριο, ούτε ποτέ!
Σας ευχαριστώ.
K. Καραμανλής: Δικαιοσύνη και μέσα ενημέρωσης είναι πυλώνες της δημοκρατίας και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού
Κυρίες και Κύριοι,
Εκτιμώ ιδιαίτερα την γραφή του Σταύρου Λυγερού. Tην διεισδυτικότητα της πένας του, το συνολικό δημοσιογραφικό αλλά και συγγραφικό του έργο, την παρρησία της γνώμης του. Ειδικά σε θέματα διεθνούς και εξωτερικής πολιτικής περιλαμβάνεται στους λίγους επαΐοντες στον χώρο του. Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι κατά την άποψή μου ίσως η κορυφαία μέχρι σήμερα δουλειά του. Διεξοδική ανάλυση του ευρύτερου διεθνούς πλαισίου, οξύτητα σκέψης και κυρίως το θάρρος να διατυπώνει απόψεις που, παρ’ ότι ξεφεύγουν από την κυρίαρχη τάση, είναι τεκμηριωμένες με ισχυρά στοιχεία και επιχειρήματα. Και είναι αναμφισβήτητο ότι γνώμονάς του είναι η αγωνία για τα εθνικά μας συμφέροντα και για μια κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερη εξωτερική πολιτική.
Κυρίες και Κύριοι,
Ορθώς καταδικάζεται η προ τριάμισι περίπου ετών ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όμως, η συλλογική Δύση δεν είναι αθώα του αίματος ούτε για τις συνθήκες που οδήγησαν στην σύγκρουση, ούτε για το συνεχιζόμενο δράμα, πρωτίστως εις βάρος του ουκρανικού λαού. Η πυροδότηση των ταραχών του 2014, η απαξίωση των συμφωνιών του Μίνσκ, η εμμονή να ενταχθεί η Ουκρανία στην βορειοατλαντική Συμμαχία με ξεκάθαρο αντιρωσικό πρόσημο, προφανώς δεν δικαιολογούν την ρωσική επιθετικότητα. Σίγουρα όμως θέτουν και την Δύση στο κάδρο των ευθυνών για τον πρώτο, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο, μεγάλο πόλεμο επί Ευρωπαϊκού εδάφους.
Όπως είχα τονίσει ήδη τον Ιούνιο του 2022 η παράταση του πολέμου ζημίωσε πρωτίστως την ίδια την Ουκρανία και σε ανθρώπινες απώλειες και σε καταστροφικές συνέπειες. Κατέστησε δε την ειρήνευση ακόμα δυσκολότερη και πιθανότατα με δυσμενέστερους για την Ουκρανία όρους με την πάροδο του χρόνου. Η χρονική επιμήκυνση και η κλιμάκωση της σύγκρουσης έφερε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ο μεγάλος χαμένος του πολέμου είναι η Ουκρανία.
Δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι η Ευρώπη. Υιοθετώντας άκριτα ένα εξόχως επιθετικό προσανατολισμό, αντί να πρωταγωνιστήσει στην αναζήτηση διεξόδου από την κρίση, ενεπλάκη με μεγάλο κόστος, ενεργειακό, οικονομικό και πολιτικό. Και μπορεί μεν οι ΗΠΑ να βρήκαν αγορές για τους υδρογονάνθρακές τους, μπορεί πράγματι να επέτυχαν την διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας. Η αλήθεια όμως είναι πως η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει προς μια στρατηγικού χαρακτήρα ήττα για την συλλογική Δύση. Και σε επίπεδο εντυπώσεων και ως ενίσχυση της τάσης προς ένα πολύ πιο πολυπολικό κόσμο που αυξανόμενα αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της Δύσης και των θεσμών που αυτή επέβαλε στο διεθνές σύστημα.
Το «δυτικό κόμμα του πολέμου» όπως επιτυχώς χαρακτηρίζει ο Λυγερός τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις που σχεδόν υστερικά υποστήριξαν με μένος τον πόλεμο, την απόλυτη δαιμονοποίηση της Ρωσίας και την μανιχαϊστική ιδεολογικοποίηση της σύγκρουσης στον άξονα καλού κακού, έχουν τεράστια ευθύνη για τις δυσάρεστες εξελίξεις. Για να τις συγκαλύψουν μάλιστα επιχειρούν την κλιμάκωση του πολέμου και την διασπορά φόβου για την επικείμενη τάχα γενικευμένη ρωσική εισβολή στην Ευρώπη. Η αλλαγή κυβέρνησης και στάσης των ΗΠΑ στο Ουκρανικό τους εκθέτει ακόμα περισσότερο.
Κυρίες και Κύριοι,
Όπως ήδη ελέχθη, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι πράξη απαράδεκτη και καταδικαστέα. Τίποτα δεν δικαιολογεί την προσφυγή στην βία και την αιματοχυσία. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία είναι το κίνητρο που καθοδήγησε τη Δύση στον πόλεμο αυτό και όχι οι αρχές και οι αξίες. Διαφορετικά, δεν θα βλέπαμε αυτήν την τεράστια αναντιστοιχία της δυτικής στάσης στον πόλεμο στην Ουκρανία με τη στάση της απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Η Δύση σύρθηκε σε έναν πόλεμο χωρίς τέλος, πόλεμο που – κακά τα ψέματα – δεν αφορούσε καν κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στιγμή που τη βλέπουμε να εθελοτυφλεί σε απειλές εναντίον μελών της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε για άλλη μια φορά να αυτοσχεδιάζει και απέτυχε να αναλάβει εγκαίρως πρωτοβουλίες για την ίδια την ήπειρό της, για την κατάπαυση του πυρός, τη λήξη του πολέμου και την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενδεχομένως στη βάση των συμφωνιών του Μίνσκ.
Αυτήν τη στιγμή, διαδραματίζονται στο κόσμο πρωτόγνωρες εξελίξεις. Για πρώτη φορά, οι ΗΠΑ αποσύρονται από τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και επιδεικνύουν διάθεση προσέγγισης και συνεργασίας με τη Μόσχα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει, για μια ακόμη φορά, ανέτοιμη να διαμορφώσει πολιτική και ακολουθεί ασθμαίνοντας τις πολιτικές που διαμορφώνουν άλλοι για την ίδια την ήπειρό της. Παρακολουθούμε την Ουκρανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση να σύρονται σε μια διαδικασία ειρήνευσης, υπό τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους. Χωρίς ουσιαστικά να έχουν καμία δυνατότητα αντίδρασης. Γιατί, πλέον, καταδεικνύεται με τον πιο προφανή τρόπο η αδυναμία της Ένωσης να έχει λόγο και ρόλο στη διεθνή σκηνή, ακόμα και όταν πρόκειται για την ίδια την Ευρώπη, καθώς και η αδυναμία της να στηρίζει τις αποφάσεις της με αξιόπιστη αμυντική ικανότητα. Είναι χαρακτηριστικό το πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε κατάσταση σοκ, προσπαθούσε να βρει τρόπο να αντιδράσει, με συναντήσεις σε διαφορετικές συνθέσεις και με εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χώρες, ουσιαστικά με ημίμετρα. Οι οποίες διαδικασίες οδηγούν σε ένα αποτέλεσμα που είναι πολύ μακριά από τις αρχές της εδαφικής κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας, υπέρ των οποίων υποτίθεται ότι μαχόταν μέχρι πρότινος η Δύση. Και αυτό, φυσικά, είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει όλους μας και να μας προετοιμάσει για την ανάγκη να μπορούμε να βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να ενισχύουμε τις δικές μας αποτρεπτικές και αμυντικές δυνατότητες.
Ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα έχει η προσπάθεια που γίνεται αυτήν τη στιγμή, για την οικοδόμηση της αμυντικής ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας ικανότητας, για την οποία η Ένωση αμφιταλαντεύτηκε για πάρα πολλά χρόνια και που τώρα επιδιώκει να αποκτήσει, φοβάμαι εσπευσμένα και σπασμωδικά. Χωρίς ξεκάθαρη πολιτική βούληση και ολοκληρωμένο σχέδιο.
Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεώρησε την ειρήνη και την ασφάλεια στα εδάφη της ως δεδομένα. Όμως, η συνειδητοποίηση ότι η ασφάλεια που παρείχαν όλα αυτά τα χρόνια οι ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν είναι πια δεδομένη αποτέλεσε ισχυρό σοκ. Σήμερα, η Ένωση οφείλει να κατανοήσει ότι οι κίνδυνοι στην περιφέρειά της είναι πολλοί και δεν προέρχονται μόνο από ανατολάς, δηλαδή –όπως θεωρούν κάποιοι– από τη Ρωσία, αλλά και από το νότο, δηλαδή από την Τουρκία και άλλους παράγοντες αστάθειας στην περιοχή μας. Και θα πρέπει να αντιληφθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι πια είναι μόνη της σε αυτό. Συνεπώς, οφείλει να οικοδομήσει έναν ισχυρό αμυντικό μηχανισμό που θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει, όπου αυτό απαιτηθεί στα σύνορά της, χωρίς εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες που δεν είναι μέλη της! Μόνο έτσι θα μπορούν τα κράτη μέλη της Ένωσης να αισθάνονται ασφαλή.
Κυρίες και Κύριοι,
Ηδημιουργία αυτού του Ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού είναι ένας πάγιος στόχος της Ελλάδας. Η ασφάλεια ήταν ίσως ο σοβαρότερος λόγος, για τον οποίο η χώρα μας εντάχθηκε στην τότε ΕΟΚ. Όμως, για να έχει αυτός ο μηχανισμός αξιοπιστία, θα πρέπει η Ένωση να μην έχει δύο μέτρα και σταθμά, αλλά να πείθει ότι λειτουργεί πράγματι στη βάση αρχών, αξιών και του Διεθνούς Δικαίου. Δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να κρατάει ίσες αποστάσεις σε ότι αφορά την Τουρκία που κατέχει περίπου το 37% ενός κράτους μέλους της, της Κύπρου, και απειλεί καθημερινά με πόλεμο ένα άλλο κράτος μέλος της, την Ελλάδα.
Είναι εξωφρενικό να ακούμε, αυτόν τον καιρό, από κορυφαίους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι η Τουρκία πρέπει να συμμετάσχει στους αμυντικούς μηχανισμούς της Ένωσης, γιατί αποτελεί πυλώνα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ευρώπης! Αυτά θα πρέπει να απαντηθούν. Καμία αξιοπιστία δεν μπορεί να έχει η Ένωση όταν δαιμονοποιεί τη Ρωσία, ενώ κατευνάζει την Τουρκία.
Η Ελλάδα οφείλει να καταδεικνύει αυτήν την ασυνέπεια και να αναδεικνύει τον αναθεωρητισμό, την επιθετικότητα και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου που διαχρονικά παίζει και τον αυταρχισμό που επικρατεί στο εσωτερικό της. Δεν μπορεί να προσπαθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να αυτονομηθεί αμυντικά από τις ΗΠΑ και να εξαρτηθεί αμυντικά από την Τουρκία!
Αν θέλει η Ένωση να αποκτήσει μια αληθινά αυτόνομη αμυντική ικανότητα, οφείλει να πάρει τις γενναίες εκείνες αποφάσεις που θα της επιτρέψουν να πατήσει στα δικά της πόδια και όχι να εξαρτάται πάλι από τρίτους! Και, μάλιστα, από μια Τουρκία που έχει αποδείξει ότι χρησιμοποιεί εκβιαστικά τον όποιο μοχλό πίεσης έχει απέναντι στην Ευρώπη! Ποιος πυλώνας σταθερότητας μπορεί να είναι η Τουρκία για την ασφάλεια της Ευρώπης; Που παρεμβαίνει στρατιωτικά σε όλες τις γειτονικές της χώρες και τις απειλεί με πόλεμο, προκειμένου να χαράξει δικές της ζώνες επιρροής και να υπερασπιστεί αυτά που θεωρεί ιστορικά της δικαιώματα! Στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια, όπως στην Αλβανία και το Κόσοβο.
Καμία συμμετοχή δεν μπορεί να έχει η Τουρκία στους μελλοντικούς αμυντικούς μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν συμβεί αυτό, θα αναδειχθεί η βαθιά υποκρισία της Ευρώπης. Όμως, θα ακυρωθεί και η όποια μελλοντική δυνατότητα να μας στηρίξει έμπρακτα η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Όπως δεν μπορεί να ενταχθεί η Τουρκία στους Ευρωπαϊκούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την άμυνα, να χρησιμοποιήσει δηλαδή ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, για να επενδύσει στην επιθετικότητά της εναντίον μας και εναντίον της Κύπρου και να εξυπηρετήσει τους δικούς της επεκτατικούς σκοπούς στην περιοχή και όχι φυσικά την Ευρωπαϊκή ασφάλεια και σταθερότητα. Ούτε προφανώς θα μας προστατεύσουν οι όποιες αόριστες παραινέσεις τής τεθούν για εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, ως δήθεν όροι για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Άμυνα.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο σημερινός κόσμος επιστρέφει σε μια realpolitik σφαιρών επιρροής και ωμής ισχύος ως μέσου διευθέτησης των διεθνών διαφορών με πλήρη απαξίωση των κανόνων δικαίου και των διεθνών οργανισμών. Είναι η επιστροφή στον ανταγωνισμό των μεγάλων και των ανερχόμενων δυνάμεων. Ο αιφνίδιος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες είναι εκκωφαντικό παράδειγμα της αστάθειας, του απρόβλεπτου και της επικινδυνότητας του κόσμου στον οποίο ζούμε. Ένα κόσμο που διολισθαίνει σε κατάσταση διεθνούς αναρχίας, χωρίς κανόνες και αρχές, με την βία να επιβάλλει το δίκαιο του ισχυρότερου. Οι εξελίξεις αυτές κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι για την Ελλάδα, μια χώρα status quo, μια χώρα υπέρμαχο της δικαιοκρατικής τάξης (rules based order). Ένα διεθνές περιβάλλον χαρακτηριζόμενο από κατακερματισμό, αναθεωρητισμό, ηγεμονικές επιδιώξεις και σφαίρες επιρροής αντίκειται στα ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα.
Αντιθέτως σε αυτό το περιβάλλον η Τουρκία εμφανίζεται αναβαθμισμένη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο ρόλος του επιτήδειου ουδέτερου στον πόλεμο της Ουκρανίας τής εξασφάλισε τη θέση του διαμεσολαβητή μεταξύ των μερών, κάτι που φάνηκε πλέον πως εκτιμάται από εταίρους και συμμάχους. Παρά την επιθετική και αναθεωρητική της συμπεριφορά σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από εταίρους και συμμάχους ως παράγων σταθερότητας και ασφάλειας.Τα ακούμε αυτά από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Το στρατιωτικό μέγεθος της Τουρκίας την κάνει να φαίνεται στα μάτια των Ευρωπαίων ως πολύφερνη νύφη τώρα που οι ίδιοι αδυνατούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια και ψάχνουν εύκολες λύσεις.
Από την άλλη η ανοιχτή στήριξη της Ελλάδας στην Ουκρανία δεν εξασφάλισε αυτομάτως υποστήριξη για τα δικά μας δίκαια. Ζητήθηκαν από εμάς πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαμε να κάνουμε, ενώ ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθούν οι δικοί μας περιορισμοί στην παροχή βοήθειας, εξαιτίας των τεράστιων απαιτήσεων και αναγκών που θέτει σε μας η απολύτως αντίστοιχη απειλή που αντιμετωπίζουμε.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει η Διακήρυξη των Αθηνών Περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας και η λογική των «ήρεμων νερών» να εμποδίζουν την ανάδειξη του νέο-οθωμανικού, αναθεωρητικού και επιθετικού χαρακτήρα της Τουρκίας. Είναι εξωφρενικό να αναστέλλεται η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών μας, καταμεσής του Αιγαίου. Και, μάλιστα σε θαλάσσιες περιοχές που είναι αδιανόητο να υπάρχουν διεκδικήσεις εκ μέρους της Τουρκίας! Πού; Μέσα στο Αιγαίο; Πίσω από μία συστάδα ελληνικών νησιών; Η όποια κίνηση εναντίον μας και εναντίον ιταλικών σκαφών μισθωμένων από γαλλική εταιρεία, για ένα καλώδιο, ανάμεσα από ελληνικά νησιά καταδεικνύει το μέγεθος της τουρκικής επιθετικότητας και της καταχρηστικής συμπεριφοράς της.
Με το να επιμένουμε στη διατήρηση μιας εξωραϊσμένης εικόνας, παρά τα όσα συμβαίνουν, εταίροι και σύμμαχοι δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αποθράσυνσης της Τουρκίας ότι λειτουργεί ως νταής και ταραξίας απέναντί μας, αλλά μένουν με την εντύπωση ή, χειρότερα ακόμη προσποιούνται, ότι έχουν εξομαλυνθεί οι σχέσεις μας και είναι μόνο τεχνικά τα ζητήματα μεταξύ μας. Αντιθέτως, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθεί προς τα έξω ο πραγματικός και εξόφθαλμα αποσταθεροποιητικός ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή και όχι να περνούν λανθασμένα μηνύματα αδυναμίας της Ελλάδας ή ανοιχτών ζητημάτων στην καρδιά του Αιγαίου! Διαφορετικά, αποδίδουμε λόγο στην Άγκυρα για οτιδήποτε αφορά την παραμικρή λειτουργία της Ελλάδος μεταξύ των νησιών της θέτοντας έτσι ουσιαστικά υπό αίρεση την εδαφική μας συνοχή.
Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου θαλάσσιου πάρκου, στην καρδιά του Αιγαίου, το οποίο δεν μπορεί να διολισθήσει σταδιακά σε ένα σχέδιο που αποκλείει νησιά από τον αρχικό σχεδιασμό, ώστε να καταλήξει να αποφεύγει να ενσωματώσει περιοχές, όπου η κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Ένα πράγμα θέλω να τονίσω. Στις εν λόγω περιοχές στην καρδιά του Αιγαίου, πίσω από ελληνικά νησιά, είναι αδιανόητο να αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε άλλη χώρα να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα πέραν της Ελλάδας! Επ’ ουδενί!
Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα προς διαπραγμάτευση με την Τουρκία σε τέτοιες περιοχές και αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο προς κάθε κατεύθυνση! Όταν μάλιστα, το θράσος της Τουρκίας δεν έχει τέλος, όπως φαίνεται και από τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που κατέθεσε χθες στην UNESCO, όπου παρουσιάζει το μισό Αιγαίο να ανήκει στη δική της ευθύνη χωροταξικού σχεδιασμού! Όπως και στην ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον τον μεγαλύτερο παραλογισμό τον ζήσαμε με το διαβόητο και νομικώς παντελώς ανυπόστατο Τουρκο–λιβυκό Μνημόνιο. Μια οριοθέτηση που δεν στηρίζεται πουθενά νομικά! Και που εξαλείφει τελείως τα νησιά μας από το χάρτη, για να καταστεί εφικτή! Αυτός ο παραλογισμός θα έπρεπε να καταδειχθεί και να αξιοποιηθεί πιο επίμονα, πιο έντονα. Θα έπρεπε να είχαμε κινηθεί πιο δυναμικά για την ενίσχυση των δικών μας ερεισμάτων στη Λιβύη. Πρόκειται για μια χώρα με την οποία έχουμε άμεση γειτνίαση και με την οποία οι ΑΟΖ μας συνορεύουν, σε αντιδιαστολή με την Τουρκία που δεν έχει καμιά γειτνίαση. Οφείλει η Ελλάδα να διαμορφώσει ολοκληρωμένη και προληπτική εξωτερική πολιτική απέναντί της, με στήριξη των συμμάχων και της επιρροής της εκεί, και όχι να αιφνιδιάζεται από τις πρωτοβουλίες και κινήσεις άλλων.
Κυρίες και κύριοι,
Τα επισημαίνω με έμφαση όλα αυτά διότι βλέπω ορατό έναν σοβαρό κίνδυνο: Σταδιακά, βήμα – βήμα, ανεπαισθήτως (κατά Κωνσταντίνο Καβάφη) να περιέλθει η χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας έναντι της Τουρκίας.Με απλά λόγια τίποτα να μη μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την έγκρισή της, έστω και αν παραβιάζονται βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο, οι Διεθνείς Συνθήκες, τα ισχυρά θεμελιωμένα δίκαια της Ελλάδας. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία.
Κυρίες και Κύριοι,
Ένα τελευταίο σχόλιο που αφορά άμεσα και την ποιότητα της δυτικής δημοκρατίας. Παραθέτω δύο τρία σύντομα αποσπάσματα από το βιβλίο. «Η Δύση δρομολόγησε μια ολόκληρη επιχείρηση φίμωσης ιστοτόπων και λογαριασμών στα social media επειδή δημοσίευαν πληροφορίες εκτός του επίσημου αφηγήματος». «Δεν άφησαν κανένα χώρο για άσκηση κριτικής στις επιλογές της Δύσης, καταργώντας στην πράξη τη θεμελιώδη αξία της φιλελεύθερης δημοκρατίας». «Ακόμα και όταν τα γεγονότα βοούσαν, οι κυβερνήσεις και τα συστημικά ΜΜΕ στην Δύση είχαν, στην πλειονότητά τους, προτιμήσει τη βύθιση στη χοντροκομμένη προπαγάνδα» και παρακάτω «το κλίμα μακαρθισμού που είχε επιβάλει «το κόμμα του πολέμου» είχε οδηγήσει σε εξόφθαλμη συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθεριών, για τις οποίες ήταν δικαιολογημένα υπερήφανη η Δύση».
Όλοι ξέρουμε ότι σε πολεμικές περιόδους υπάρχει πάντα κάποια αυτοσυγκράτηση, ίσως και κάποιος έλεγχος, στην ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών και την ελευθερία έκφρασης. Από το σημείο αυτό όμως μέχρι το άλλο άκρο, να διαχέεται συστηματικά χονδροειδής προπαγάνδα στα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ, να διασπείρονται απροκάλυπτα fake news, να λιθοβολείται κάθε αντίθετη άποψη και να συκοφαντείται κάθε κριτική σκέψη ως τάχα υποκινούμενη από ρωσικές μυστικές υπηρεσίες η απόσταση είναι τεράστια. Και δικαιολογημένα βάζει σε σκέψεις. Δυσάρεστες σκέψεις.
Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με τις όλο και συχνότερες απόπειρες κυβερνήσεων σε πολλές χώρες να αξιοποιήσουν προς όφελός τους την δικαστική εξουσία, όπως το είδαμε στις ΗΠΑ, και πιο πρόσφατα στη Γαλλία και την Ρουμανία, είτε επιχειρώντας να σπιλώσουν αντιπάλους είτε ακόμα και να τους αποκλείσουν από τις εκλογές, το πράγμα γίνεται πολύ σοβαρότερο. Η δικαιοσύνη και τα μέσα ενημέρωσης είναι πυλώνες της δημοκρατίας. Και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού. Η προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης και των μέσων ενημέρωσης είναι ακραία αντιδημοκρατική συμπεριφορά και συνιστά ορατό κίνδυνο φαλκίδευσης του δυτικού τύπου δημοκρατίας.
Για όλους εμάς που αγωνιστήκαμε για πολλές δεκαετίες και εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην ηθική και ποιοτική υπεροχή του Δυτικού πνεύματος, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της ελευθερίας του ανθρώπου αυτό είναι η πρώτιστη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα.
Απίστευτη ατάκα Μερτς: Το Ισραήλ κάνει τη «βρώμικη δουλειά για όλους μας» αντιμετωπίζοντας το Ιράν
Ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς εξέφρασε εκ νέου την ισχυρή του υποστήριξη στο Ισραήλ στις επιθέσεις του στο Ιράν, μιλώντας στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G7 στον Καναδά.
«Αυτή είναι η βρώμικη δουλειά που κάνει το Ισραήλ για όλους μας. Είμαστε κι εμείς θύματα αυτού του καθεστώτος. Αυτό το καθεστώς των μουλάδων έχει φέρει θάνατο και καταστροφή στον κόσμο», λέει ο Μερτς σε συνέντευξή του στον ραδιοτηλεοπτικό φορέα ZDF.
Μιλώντας στον ραδιοτηλεοπτικό φορέα Welt, ο Μερτς είπε ότι η ηγεσία στην Τεχεράνη έχει αποδυναμωθεί από τις επιθέσεις του Ισραήλ τις τελευταίες ημέρες.
«Αυτό το καθεστώς είναι πολύ αποδυναμωμένο και πιθανότατα δεν θα επιστρέψει στην προηγούμενη δύναμή του, καθιστώντας το μέλλον της χώρας αβέβαιο. Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε», λέει.
Πρόσθεσε ότι η προσφορά των Ευρωπαίων για διπλωματική βοήθεια, σε περίπτωση επανέναρξης των συνομιλιών, εξακολουθεί να ισχύει όπως ήταν πριν από τις επιθέσεις.
«Εάν προκύψει μια νέα κατάσταση, η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι και πάλι έτοιμα να παράσχουν διπλωματική βοήθεια, όπως ήταν μέχρι την περασμένη Πέμπτη», πρόσθεσε.
Συγκινημένος μετά την απόφαση της οικογένειας του ήρωα του Αράχθου που του έδωσε ζωή
Η τραγική ιστορία του πνιγμού των δύο παιδιών στον Άραχθο συνεχίζει να συγκλονίζει την Άρτα, όμως πρόσφερε τη ζωή με τη δωρεά οργάνων, που πραγματοποίησαν οι οικογένειές τους.
Στις «Αλήθειες με τη Ζήνα» μίλησε ο 43χρονος λήπτης, που δέχθηκε το ήπαρ του 14χρονου Σπύρου. Ο ίδιος παλεύει με τον καρκίνο και θα πραγματοποιήσει μεταμόσχευση ήπατος, τονίζοντας μέσα σε λυγμούς, ότι βιώνει το δικό του θαύμα ζωής.
Δείτε το βίντεο:
«Είναι μια πράξη αγάπης από όλες τις πλευρές. Συγκίνηση, σεβασμός, τίποτα άλλο για τα δύο παιδάκια. Θα τους έχουμε πάντα στην καρδιά μας. Πήγαινα στο θάνατο και κατάφερε να έρθει το απροσδόκητο», ανέφερε.
Θλίψη και οδύνη στην κηδεία του 14χρονου Σπύρου που πνίγηκε στον Άραχθο
Σε κλίμα βαθιάς θλίψης τελέστηκε η κηδεία του 14χρονου Σπύρου, που έχασε τη ζωή του όταν έχασε τις αισθήσεις του ενώ κολυμπούσε στον Άραχθο, στο Νεοχώρι στην Άρτα. Μαζί του ήταν και ένας 12χρονος, ο οποίος δυστυχώς είχε την ίδια μοιραία κατάληξη.
Οι γονείς του Σπύρου, μέσα στον ανείπωτο πόνο τους, πήραν τη γενναία και συγκινητική απόφαση να δωρίσουν τα όργανά του, χαρίζοντας ζωή σε συνανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, φίλοι, συμμαθητές και συγγενείς αποχαιρέτησαν τον αγαπημένο τους Σπύρο, κρατώντας λευκά λουλούδια και με δάκρυα στα μάτια.
«Συγγνώμη που δεν κατάφερα να σε σώσω»: Ο άνδρας που πήδηξε στον Άραχθο για τα δύο παιδιά έστειλε στεφάνι στην κηδεία του 14χρονου
Ραγίζει καρδιές ο Γκόγκα Λεβιάν
Σε κλίμα βαθιάς οδύνης πραγματοποιήθηκε η κηδεία του 14χρονου Σπύρου, που βούτηξε στον Άραχθο για να σώσει τον 12χρονο φίλο του, που πνιγόταν και τελικά άφησαν και τα δύο παιδιά την τελευταία τους πνοή.
Δεκάδες ήταν και τα στεφάνια με συγκινητικά μηνύματα έξω από την εκκλησία, μεταξύ των οποίων αυτό του Γκόγκα Λεβιάν, που βούτηξε στον Άραχθο για να σώσει τα παιδιά. «Έκανα τα πάντα για να σε σώσω. Συγγνώμη που δεν τα κατάφερα παλικάρι μου», γράφει το στεφάνι του κ. Λεβιάν, σύμφωνα με το pelop.gr.
«Είσαι άνδρας – Ψηλά το κεφάλι» φώναζε ο πατέρας του
Τραγικές φιγούρες οι γονείς του 14χρονου, οι οποίοι πήραν τη γενναία απόφαση να δωρίσουν τα όργανα του και να χαρίσουν ζωή σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Όπως αναφέρει το flamis.gr, ο τραγικός πατέρας ακουμπούσε με τα δυο του χέρια το αυτοκίνητο που μετέφερε το φέρετρο και φώναζε: «Είσαι άνδρας. Ψηλά το κεφάλι». Η μητέρα του κατέρρευσε και ο διευθυντής της ΜΕΘ Παίδων Ανδρέας Ηλιάδης, ο οποίος ανέλαβε τα δύο παιδιά όταν μεταφέρθηκαν στην Πάτρα, πήγε κοντά της και την αγκάλιασε.
Όλοι οι φίλοι του, οι συμμαθητές του, ήρθαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής με ένα λευκό λουλούδι και με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησαν τον αγαπημένο τους Σπύρο.
Τελεσίγραφο Τραμπ: «Ξέρουμε πού κρύβεται ο Χαμενεΐ, να παραδοθεί άνευ όρων» – Σχέδια για χτυπήματα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν – Οι ΗΠΑ στέλνουν μαχητικά αεροσκάφη στη Μέση Ανατολή
O Ντόναλντ Τραμπ σε νέα του ανάρτηση αναφέρει ότι οι ΗΠΑ «ελέγχουν απόλυτα» τον εναέριο χώρο του Ιράν, ενώ δηλώνει ότι ξέρει που κρύβεται ο ανώτατος ηγέτης του Αλί Χαμενεΐ, καθώς εντείνεται η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν με εκατέρωθεν επιθέσεις προκαλεί παγκόσμια ανησυχία για κλιμάκωση και γενίκευση του πολέμου, με τον Αμερικανό πρόεδρο να δηλώνει ότι γνωρίζει που κρύβεται ο Αλί Χαμενεΐ, ανώτατος ηγέτης του Ιράν.
Παραδοθείτε άνευ όρων γράφει επίσης ο Αμερικανός πρόεδρος:
«Ξέρουμε ακριβώς πού κρύβεται ο αποκαλούμενος “Ανώτατος Ηγέτης”. Είναι εύκολος στόχος, αλλά είναι ασφαλής εκεί – Δεν πρόκειται να τον εξουδετερώσουμε (να τον σκοτώσουμε!), τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Αλλά δεν θέλουμε πυραύλους να ρίχνουν κατά αμάχων ή Αμερικανών στρατιωτών. Η υπομονή μας εξαντλείται. Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας σε αυτό το θέμα!»
Δείτε τις ανακοίνωσεις του:
Τύμπανα πολέμου με το Ιράν από τις ΗΠΑ – Στέλνουν περισσότερα μαχητικά στη Μ. Ανατολή, κρίσιμη σύσκεψη με Τραμπ στον Λευκό Οίκο
Ενισχύονται οι στρατιωτικές δυνάμεις ΗΠΑ και Βρετανίας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής – Την άμεση εκκένωση Τελ Αβίβ και Χάιφα ζήτησε το Ιράν, προαναγγέλλει νέες πυραυλικές επιθέσεις
Κοινό μέτωπο φαίνεται πως έχουν οικοδομήσει για ακόμη μία φορά για την Μέση Ανατολή, ΗΠΑ και Βρετανία. Μετά τις διαρροές από την έκτακτη σύσκεψη με το στρατιωτικό του επιτελείο αυτή την ώρα στον Λευκό Οίκο, όπου ο Αμερικανός Πρόεδρος εμφανίζεται σήμερα πιο κοντά από ποτέ στην απόφαση να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τεχεράνη και η Βρετανική Κυβέρνηση φαίνεται πως έχει δώσει σαφείς εντολές για ενίσχυση με περισσότερα μαχητικά και προσωπικό των δυνάμεών της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ λίγο πριν αναχωρήσει εσπευσμένα από την σύνοδο των G7 συναντήθηκε με τον Βρετανό Πρωθυπουργό και η επιστροφή του στην Ουάσιγκτον δείχνει πως έχουν ληφθεί συγκεκριμένες αποφάσεις για τις εξελίξεις στην εκτός ελέγχου ένταση που μαίνεται τις τελευταίες ημέρες ανάμεσα σε Ιράν και Ισραήλ.
Η άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ σε πόλεμο με το Ιράν φέρνει στο προσκήνιο μνήμες τόσο από το από τον Πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1990 όσο και από το 2003 και την κοινή επιχείρηση ΗΠΑ – Βρετανίας στο Ιράκ.
Το Ιράν με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού σε μήνυμά του ζήτησε την άμεση εκκένωση των Τελ Αβίβ και Χάιφα καθώς όπως υπογράμμισε οι μέχρι σήμερα βομβαρδισμοί ήταν «προειδοποίηση» για όσα από σήμερα ακολουθούν.
Οι ΗΠΑ στέλνουν μαχητικά αεροσκάφη στη Μέση Ανατολή
Μεταξύ των αμερικανικών αεροσκαφών που αναπτύσσονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι μαχητικά F-16, F-22 και F-35
Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις αναπτύσσουν περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη στη Μέση Ανατολή, ενισχύοντας την στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή εν μέσω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, δήλωσαν τρεις αμερικανοί αξιωματούχοι.
Ένας εξ αυτών διευκρίνισε ότι μεταξύ των αμερικανικών αεροσκαφών που αναπτύσσονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι μαχητικά F-16, F-22καιF-35.
Οι άλλοι δύο αξιωματούχοι έσπευσαν να υπογραμμίσουν τον αμυντικό χαρακτήρα της ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί άλλωστε για την κατάρριψη πυραύλων και drones.
Τα σημεία – κλειδιά της 5ης μέρας που «φλέγεται» η Μέση Ανατολή
– Παρέμβαση Τραμπ: « Ξέρουμε πού κρύβεται ο Χαμενεΐ, είναι εύκολος στόχος» έγραψε σε ανάρτησή του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και κάλεσε τον «Ανώτατο ηγέτη να παραδοθεί άνευ όρων»
–Οι ΗΠΑ στέλνουν μαχητικά αεροσκάφη στη Μέση Ανατολή – Έκτακτη συνάντηση του Τραμπ με την ομάδα εθνικής ασφαλείας στον Λευκό Οίκο την Τρίτη
– Το Ιράν κατηγορεί το Ισραήλ ότι εξαπολύει «μαζικό κυβερνοπόλεμο» κατά των ψηφιακών υποδομών της χώρας
– Νέες επιθέσεις από το Ισραήλ: Οι Ισραηλινοί έπληξαν νέους στόχους στο Ιράν μετά τους ισχυρισμούς της Τεχεράνης πως έπληξαν τα γραφεία της Μοσάντ
– Ιρανική απάντηση μετά το σφυροκόπημα του Ισραήλ: Οι IDF ανακοίνωσαν ότι το απόγευμα σημειώθηκαν νέες εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων από το Ιράν προς το Ισραήλ
–Με C-130 μέσω Αιγύπτου επιστρέφουν οι Έλληνες που είχαν εγκλωβιστεί στο Ισραήλ: Οι εγκλωβισμένοι Έλληνες ταξίδεψαν στην Αίγυπτο και από εκεί τους παρέλαβε – βάσει κυβερνητικού σχεδίου – το μεταγωγικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας που αναμένεται να προσγειωθεί στην Ελευσίνα
Άδειοι οι ουρανοί πάνω από τη Μέση Ανατολή
Το flightradar24 μας υπενθυμίζει ότι χθες, τέταρτη ημέρα της σύρραξης, οι ουρανοί πάνω από το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και το Ισραήλ είχαν αδειάσει εντελώς από αεροσκάφη πολιτικής αεροπορίας.
Αλί Χαμενεΐ, ο νούμερο 1 στόχος: Ποιος είναι ο Ιρανός ηγέτης που θέλει να εξοντώσει το Ισραήλ
Σε νούμερο 1 στόχο για να «αλλάξει το Ισραήλ την όψη της Μέσης Ανατολής» φαίνεται να αναδεικνύεται ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, όπως αποκάλυψε για δεύτερη φορά ο ίδιος ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, την ώρα που οι συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή και οι φόβοι για εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο «φουντώνουν». Ποιος είναι όμως ο ανώτατος αξιωματούχος που θέλει να βγάλει εκτός «κάδρου» το Ισραήλ;
Ο Χαμενεΐ ήταν γιος ενός ανήλικου κληρικού χωρίς μεγάλη οικονομική επιφάνεια στην πόλη-ιερό του ανατολικού Ιράν, τη Μασάντ.
Έκανε τα πρώτα του βήματα στην πολιτική στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ο τότε σάχης Μοχάμεντ Ρεζά Παχλεβί ξεκίνησε ένα σημαντικό μεταρρυθμιστικό έργο που απορρίφθηκε, όμως σε μεγάλο βαθμό από τον συντηρητικό κλήρο της χώρας.
Εντρυφώντας στις παραδόσεις του σιιτικού Ισλάμ
Ως νεαρός φοιτητής θρησκευτικών στο κέντρο θεολογίας, Κομ, ο Χαμενεΐ είχε εντρυφήσει στις παραδόσεις του σιιτικού Ισλάμ και στη ριζοσπαστική νέα σκέψη του αναδυόμενου ηγέτη της συντηρητικής αντιπολίτευσης, Αγιατολάχ Ρουχόλα Χομεϊνί.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Χαμενεΐ διηύθυνε μυστικές αποστολές για τον Χομεϊνί, ο οποίος είχε εξοριστεί και οργάνωνε δίκτυα ισλαμιστικού ακτιβισμού.
Ο Αλί Χαμενεΐ
Ο Χομεϊνί δεν ήταν η μόνη επιρροή του. Αν και δηλωμένος λάτρης της δυτικής λογοτεχνίας, ιδιαίτερα του Λέοντα Τολστόι, του Βίκτορα Ουγκώ και του Τζον Στάινμπεκ, είχε επηρεαστεί από τις αντιαποικιακές ιδεολογίες της εποχής και το αντιδυτικό συναίσθημα που συχνά τις συνόδευε.
Όπως υπενθυμίζει ο Guardian, ήρθε σε επαφή με στοχαστές που προσπαθούσαν να συνδυάσουν τον μαρξισμό και τον ισλαμισμό για να δημιουργήσουν νέες ιδεολογικές αναφορές, του άρεσαν έργα που περιέγραφαν την «δυτικοποίηση» της χώρας του και μετέφρασε έργα του Αιγύπτιου συγγραφέας και ηγετικού στελέχους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Σαγίντ Κουτμπ στα Φαρσί.
Παρά το γεγονός ότι φυλακίστηκε επανειλημμένα από τις υπηρεσίες ασφαλείας του Ιράν, ο Χαμενεΐ κατάφερε να συμμετάσχει στις μαζικές διαμαρτυρίες του 1978 που τελικά έπεισαν τον σάχη να φύγει και επέτρεψαν στον Χομεϊνί να επιστρέψει.
Δεκάδες διαδηλωτές στους δρόμους κοσμούς ιρανικό στρατιωτικό όχημα με εικόνες του θρησκευτικού ηγέτη Αγιατολάχ Χομεϊνί το 1979
Όντας «προστατευόμενος» του κληρικού κατάφερε να «αναρριχηθεί» γρήγορα στην ιεραρχία του ριζοσπαστικού καθεστώτος που κατέλαβε την εξουσία. Τελικά μέχρι το 1981, αφού επέζησε από μια απόπειρα δολοφονίας που του στέρησε τη χρήση όπλου, είχε καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές αξίωμα του προέδρου.
Ο θάνατος του μέντορά του το 1989
Όταν ο Χομεϊνί πέθανε το 1989 και αφού άλλες το Σύνταγμα – ώστε να επιτραπεί σε κάποιον με χαμηλότερα κληρικά προσόντα να αναλάβει τον ρόλο με πολύ μεγαλύτερες εξουσίες από ό,τι πριν – ο Χαμενεΐ επιλέχθηκε ως διάδοχός του.
Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί
Ο Χαμενεΐ άδραξε την ευκαιρία και αξιοποίησε γρήγορα αυτές τις εξουσίες για να εδραιώσει τον έλεγχό του επί του κατακερματισμένου μηχανισμού του μετεπαναστατικού κράτους του Ιράν.
Μια βάση εξουσίας ήταν το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), η «καρδιά» του νέου καθεστώτος και μια ισχυρή στρατιωτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη.
Ο Χαμενεΐ, όμως, δεν επαναπαύθηκε στους Φρουρούς για την εδραίωσή του. Βρήκε πολλούς ισχυρούς συμμάχους.
Εξαλείφοντας αντιπάλους και ανταμείβοντας τους πιστούς
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενίσχυσε περαιτέρω την κυριαρχία του, εξαλείφοντας τους αντιπάλους και ανταμείβοντας τους ανθρώπους που θα έμεναν πιστοί σε αυτόν. Ακόμα και ποιητές που κάποτε ο Χαμενεΐ θαύμαζε έγιναν στόχος των υπηρεσιών ασφαλείας.
Οι αντιφρονούντες στο εξωτερικό κυνηγήθηκαν και η σχέση με τη Χεζμπολάχ, την οποία οι Φρουροί της Επανάστασης είχαν βοηθήσει να εδραιωθεί μετά την επανάσταση, ενισχύθηκε.
Όταν το 1997, ο Μοχάμεντ Χαταμί, ένας μεταρρυθμιστής υποψήφιος, κέρδισε την προεδρία με σαρωτική νίκη, ο Χαμενεΐ του επέτρεψε να έχει σε ένα βαθμό ελευθερία δράσης, αλλά εργάστηκε σκληρά για να προστατεύσει τον πυρήνα του καθεστώτος και την ιδεολογία του από οποιαδήποτε σοβαρή πρόκληση.
Παρόλα αυτά, δεν εμπόδισε τον Χαταμί να προσεγγίσει την Ουάσινγκτον σε μια -τελικά αποτυχημένη – προσπάθεια για την οικοδόμηση καλύτερων σχέσεων στον απόηχο της 11ης Σεπτεμβρίου και ακολουθώντας το παράδειγμα του Χομενέι, είπε «όχι» τα όπλα μαζικής καταστροφής.
Ο Μικρός Σατανάς
Την ίδια ώρα, όμως υποστήριξε επίσης τις προσπάθειες των Φρουρών της Επανάστασης να προκαλέσουν απώλειες στις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ μετά την εισβολή τους το 2003 και να επεκτείνει την ιρανική επιρροή στη γειτονική χώρα.
Αυτό σηματοδότησε την περαιτέρω επέκταση της στρατηγικής του να βασίζεται σε μία μέθοδο προβολής της ισχύος του δι’ αντιπροσώπων σε όλη την περιοχή. Την περίοδο αυτή και συγκεκριμένο το 1979 το Ισραήλ εμφανίστηκε από τους επαναστάτες ως Μικρός Σατανάς και ως Μεγάλος Σατανάς των ΗΠΑ.
Η επένδυση στον Άξονα της Αντίστασης
Στην εξωτερική του πολιτική, ο Χαμενεΐ επέλεξε να επενδύσει στον Άξονα της Αντίστασης – τη Χαμάς στη Γάζα, τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, τους Χούθι στην Υεμένη, μια ετερόκλητη ομάδα ισλαμικών μαχητικών πολιτοφυλακών στη Συρία και το Ιράκ.
Τον Άξονα της Αντίστασης, όμως συνέτριψε τελικά το ισραηλινό σφυροκόπημα, την ώρα που η ιστορική συμμαχία του Ιράν με τη Δαμασκό κατέρρευσε με την πτώση του Μπασάρ αλ-Άσαντ τον Δεκέμβριο.
Τα διαδοχικά κύματα αναταραχών στο εσωτερικό της χώρας του έχουν αντιμετωπιστεί με άγρια καταστολή, ενώ αντιδράσεις έχουν προκληθεί και για το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό, σε συνδυασμό με την επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών, έχει απογοητεύσει πολλούς πρώην υποστηρικτές της ηγεσίας του και έχει διευρύνει την υπάρχουσα αναταραχή.
Το «βέτο» του Τραμπ στα ισραηλινά σχέδια να σκοτώσουν του Χαμενεΐ
Ο Ιρανός ηγέτης που εδώ και τρεις δεκαετίες έχει εδραιώσει την εξουσία του, όμως, έχει μπει στο στόχαστρο των ισραηλινών δυνάμεων.
Σύμφωνα με το ABC News, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να άσκησε βέτο σε σχέδιο του Ισραήλ να σκοτώσει τον Χαμενεΐ, κάτι το οποίο όπως άφησε να εννοηθεί ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν έχει βγει από την εξίσωση. Η δολοφονία του Χαμενεΐ, σύμφωνα με εκείνον, θα «τερμάτιζε τη σύγκρουση» και θα απέτρεπε τον πυρηνικό πόλεμο, όπως δήλωσε.
Ο Νο1 στόχος
Τι σημαίνει αυτό για τον Χαμενεΐ;
«Νομίζω ότι η επιβίωση του καθεστώτος είναι ο νούμερο ένα στόχος του» δήλωσε στο BBC ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα Εγγύς Ανατολής, Τζέφρι Φέλντμαν.
«Έτσι, αν η επιβίωση του καθεστώτος θα απαιτήσει από αυτόν να προσφέρει κάποιες παραχωρήσεις … να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον “διάβολο”, όπως περιγράφει τις Ηνωμένες Πολιτείες, νομίζω ότι θα ήταν πρόθυμος να το κάνει».
Ειδάλλως, θα μπορούσε επίσης να συνεχίσει στο ίδιο μήκος κύματος και τελικά ο πόλεμος να του «δώσει κίνητρο να ρίξει μια βόμβα».
Υπενθυμίζεται ότι, ο Χαμενεΐ ήταν σκεπτικός απέναντι στην πυρηνική συμφωνία που με κόπο διαπραγματεύτηκαν Ιρανοί αξιωματούχοι με τις ΗΠΑ, αλλά τελικά δεν εναντιώθηκε στην εφαρμογή της το 2015.
Πιάστηκαν «στα πράσα» από κάμερα πολίτη να εpwτοτροπούν σε χωράφι στη σκιά του περιπολικού – Δείτε το βίντεο
Χαμός στα social media της Κύπρου με ένα βιντεάκι λίγων δευτερολέπτων, όπου ένα ζευγάρι αστυνομικών, με στολή και περιπολικό, πιάστηκαν «στα πράσα» από κάμερα πολίτη, να εpwτοτροπούν σε χωράφι.
Αδυσώπητος ο φακός κατέγραψε τη σκηνή, καθώς και τα επιφωνήματα του ερασιτέχνη κάμεραμαν και προφανώς ενός φίλου του.
Το βιντεάκι αυτό έχει κάνει το γύρο του νησιού και αποτελεί το θέμα προς συζήτηση στα καφενεία και τις καφετέριες.
Οι Κύπριοι ασχολούνται με το ζευγαράκι των αστυνομικών και έχουν ξορκίσει τον πόλεμο που μαίνεται στη γειτονιά τους…
Ο χρόνος αφήνει σημάδια σε όλους μας – γκρίζες τρίχες, γραμμές έκφρασης και μια φυσική φθορά που είναι αναπόφευκτη.
Όμως, για ορισμένους ανθρώπους, η γοητεία δεν εξασθενεί με το πέρασμα των χρόνων αντίθετα, ενισχύεται.
Η ομορφιά που γεννιέται από την αυτογνωσία, την εμπειρία και την εσωτερική δύναμη είναι αυτή που καθιστά ορισμένα ζώδια πραγματικά διαχρονικά.
Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μπορεί να αλλάζουν, αλλά η αύρα, η αυτοπεποίθηση και η εσωτερική λάμψη αυξάνονται, δημιουργώντας μια διαχρονική γοητεία που ξεπερνά το πέρασμα του χρόνου.
Στον ζωδιακό κύκλο, πέντε ζώδια ξεχωρίζουν για την ικανότητά τους να μεγαλώνουν με χάρη, κομψότητα και εσωτερική δύναμη.
Καθώς ωριμάζουν, αναπτύσσουν μια αβίαστη γοητεία που μαγνητίζει τους γύρω τους. Αυτά τα ζώδια καταφέρνουν να συνδυάσουν την εμπειρία ζωής με την εσωτερική ισορροπία, δημιουργώντας ένα μοναδικό κράμα σοφίας και ελκυστικότητας.
Ας δούμε ποια είναι αυτά τα ζώδια και τι ακριβώς τα κάνει τόσο ξεχωριστά όσο μεγαλώνουν.
Ταύρος – Κομψότητα και αυτοκυριαρχία
Ο Ταύρος, που κυβερνάται από την Αφροδίτη, τον πλανήτη της ομορφιάς και της αγάπης, είναι από τα ζώδια που αναδεικνύουν τη διαχρονική γοητεία μέσα από την απλότητα και τη σταθερότητα.
Από νεαρή ηλικία, οι Ταύροι είναι γνωστοί για την αισθητική τους αντίληψη, την αγάπη τους για την ομορφιά και την αρμονία. Καθώς μεγαλώνουν, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εξασθενούν – αντίθετα, δυναμώνουν και εμπλουτίζονται με την εμπειρία και τη σοφία που αποκτούν με τα χρόνια.
Οι Ταύροι έχουν μια ήρεμη δύναμη που τους καθιστά σταθερούς και αξιόπιστους. Αυτή η αίσθηση σταθερότητας και αυτοκυριαρχίας είναι που προσδίδει στους Ταύρους έναν αέρα αριστοκρατίας. Δεν προσπαθούν να εντυπωσιάσουν – η γοητεία τους προέρχεται από τη φυσική τους ηρεμία και την εσωτερική τους αρμονία.
Το εκλεπτυσμένο τους γούστο και η διακριτική πολυτέλεια που εκπέμπουν τους κάνουν να ξεχωρίζουν σε κάθε ηλικία. Καθώς μεγαλώνουν, οι Ταύροι αναδεικνύουν τη γοητεία τους μέσα από την αυτοκυριαρχία και τη βαθιά αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τη σταθερή αίσθηση του εαυτού τους.
Ζυγός – Ο ορισμός της διαχρονικής ομορφιάς
Ο Ζυγός, επίσης κυβερνώμενος από την Αφροδίτη, είναι το ζώδιο που ενσαρκώνει την αρμονία και την κομψότητα.
Οι Ζυγοί έχουν ένα φυσικό χάρισμα να ισορροπούν τις καταστάσεις και να φέρνουν ηρεμία στους γύρω τους.
Από νεαρή ηλικία, ξεχωρίζουν για το εκλεπτυσμένο τους στυλ και τη φυσική τους χάρη.
Καθώς μεγαλώνουν, αυτή η φυσική ομορφιά μετατρέπεται σε διαχρονική γοητεία.
Οι Ζυγοί αναπτύσσουν μια βαθύτερη αίσθηση αυτογνωσίας και αποπνέουν ηρεμία και σιγουριά.
Η ευγένεια, η διπλωματία και η κατανόηση που τους διακρίνει γίνονται ακόμη πιο εμφανείς με την ηλικία, δημιουργώντας μια ακαταμάχητη ατμόσφαιρα γύρω τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ζυγοί συχνά θεωρούνται από τα πιο ελκυστικά ζώδια – η ομορφιά τους δεν είναι μόνο εξωτερική, αλλά και βαθιά εσωτερική.
Υδροχόος – Η γοητεία της αυθεντικότητας
Ο Υδροχόος είναι το ζώδιο της μοναδικότητας και της πρωτοτυπίας.
Από νεαρή ηλικία, ξεχωρίζει για τον εναλλακτικό τρόπο σκέψης και τη διαφορετική προσέγγιση στη ζωή. Καθώς μεγαλώνει, αυτή η αυθεντικότητα γίνεται το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του.
Οι Υδροχόοι δεν ακολουθούν τα κοινωνικά πρότυπα – δημιουργούν τα δικά τους.
Η γοητεία τους πηγάζει από την αφοσίωση στις αξίες τους και την ειλικρίνεια με την οποία εκφράζουν τον εαυτό τους.
Καθώς αποκτούν εμπειρία και σοφία, η αυτοπεποίθηση που αναπτύσσουν τους καθιστά ακαταμάχητους.
Η αντισυμβατική τους φύση και η πνευματική τους δύναμη μαγνητίζουν τους γύρω τους, καθώς προσφέρουν μια αίσθηση ελευθερίας και αυθεντικότητας.
Λέων – Φωτεινή παρουσία και προσωπική εξέλιξη
Ο Λέων, κυβερνώμενος από τον Ήλιο, είναι από τα ζώδια που ακτινοβολούν αυτοπεποίθηση και θετική ενέργεια.
Οι Λέοντες αγαπούν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής και δεν φοβούνται να εκφραστούν. Καθώς μεγαλώνουν, αυτή η αυτοπεποίθηση εξελίσσεται σε μια βαθύτερη εσωτερική δύναμη.
Η γοητεία των Λεόντων δεν βασίζεται μόνο στην εξωτερική εμφάνιση – είναι αποτέλεσμα της ισχυρής προσωπικότητας και της αφοσίωσης στην αυτοβελτίωση.
Οι Λέοντες επενδύουν στον εαυτό τους, καλλιεργούν τις ικανότητές τους και αποκτούν έναν αέρα επιβλητικότητας που μαγνητίζει.
Με τα χρόνια, η λάμψη τους γίνεται ακόμη πιο δυνατή, καθώς συνδυάζεται με την εμπειρία και τη σοφία που αποκτούν.
Παρθένος – Εκλεπτυσμένη ωριμότητα
Οι Παρθένοι είναι γνωστοί για την τελειομανία και την προσοχή στη λεπτομέρεια.
Από νεαρή ηλικία, ξεχωρίζουν για την ευφυΐα, την ευαισθησία και την κομψότητα τους.
Καθώς μεγαλώνουν, αναπτύσσουν μια ήρεμη δύναμη και μια σταθερή αυτοπεποίθηση που ενισχύει τη γοητεία τους.
Η φυσική τους κομψότητα συνδυάζεται με μια εσωτερική ηρεμία και αυτοκυριαρχία.
Οι Παρθένοι αποπνέουν ένα αίσθημα ποιότητας και αξιοπιστίας, το οποίο ενισχύεται με την πάροδο του χρόνου.
Η διακριτική τους παρουσία και η ευγένεια τους γίνονται πιο έντονες όσο μεγαλώνουν, δημιουργώντας μια αύρα ηρεμίας και σοφίας που μαγνητίζει τους γύρω τους.
Τα ζώδια που μεγαλώνουν με χάρη και διατηρούν τη γοητεία τους με την πάροδο του χρόνου έχουν ένα κοινό στοιχείο: εσωτερική ισορροπία και αυτογνωσία.
Η ομορφιά που αναπτύσσεται μέσα από την εμπειρία και την αυτοβελτίωση είναι αυτή που διαρκεί πραγματικά, κάνοντας τους ανθρώπους αυτούς ακαταμάχητους σε κάθε ηλικία.
Θεσσαλονίκη: Το έβγαλαν για να δροσιστεί, λένε οι γονείς για το βρέφος στο μπαλκόνι- Δεν είναι η πρώτη φορά, λένε οι γείτονες
«Το αφήσαμε στο μπαλκόνι για να… δροσιστεί», είπαν οι γονείς του 11 μηνών βρέφους που εντοπίστηκε να κλαίει σε μπαλκόνι διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη, ενώ εκείνοι και τα υπόλοιπα τρία παιδιά τους κοιμούνταν με κλειστές τις μπαλκονόπορτες στο εσωτερικό του σπιτιού.
Ωστόσο οι γείτονες έχουν άλλη γνώμη: «Κάθε βράδυ εδώ και μια βδομάδα το μωρό έκλαιγε διαρκώς, συνήθως τα ξημερώματα. Ένα βράδυ το είδα έξω στο μπαλκόνι, σκεπασμένο με μια χοντρή κουβέρτα, και αυτοί ήταν μέσα και κοιμούνταν στο πάτωμα. Μια εβδομάδα τώρα, το μωρό έλιωνε από το κλάμα»λέει μια γυναίκα που μένει δίπλα και συμπληρώνει:«Είναι κάθε βράδυ στο μπαλκόνι. Οι γονείς του λείπουν όλη μέρα, γυρίζουν το απόγευμα και κάθονται στο μπαλκόνι. Δεν έχουν ούτε ρεύμα, ζουν με ένα φωτάκι αναμμένο».
Το σπίτι της οικογένειας
Το κλάμα του κινητοποίησε τους αστυνομικούς που περιπολούσαν στο κέντρο της πόλης. Όταν έφτασαν, διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι το παιδί ήταν μόνο του, με τις μπαλκονόπορτες κλειστές, ενώ στο εσωτερικό του σπιτιού κοιμούνταν οι δύο γονείς μαζί με τα άλλα τρία παιδιά τους.
Οι αστυνομικοί του Τμήματος Ασφάλειας Λευκού Πύργου συνέλαβαν τον 36χρονο πατέρα και την 35χρονη μητέρα, υπηκόους Βουλγαρίας. Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο.
Σε βίντεο που δημοσίευσε το voria.gr το μωράκι ακούγεται να κλαίει για ώρα αβοήθητο.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ:
«Ξημερώματα χθες (16-06-2025), αστυνομικοί του Α.Τ. Λευκού Πύργου, στο πλαίσιο περιπολίας τους για την αστυνόμευση του κέντρου πόλης, εντόπισαν βρέφος να κλαίει, ευρισκόμενο εντός καροτσιού σε μπαλκόνι διαμερίσματος, ενώ οι γονείς με τα υπόλοιπα τρία παιδιά τους κοιμόταν στο εσωτερικό του σπιτιού με κλειστές τις μπαλκονόπορτες. Συνελήφθησαν οι δύο αλλοδαποί γονείς ηλικίας 36 (άντρας) και 35 (γυναίκα) ετών, σε βάρος των οποίων, αστυνομικοί του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Λευκού Πύργου σχημάτισαν δικογραφία για το αδίκημα της Έκθεσης».
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ο πλανήτης τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, με τη σύγκρουση ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν ολοένα να κορυφώνεται, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις για διπλωματία και αποκλιμάκωση.
Η περιοχή προετοιμάζεται για μια μακρά και παρατεταμένη σύγκρουση, μετά τον αιφνιδιαστικό βομβαρδισμό του Ισραήλ την Παρασκευή, που είχε στόχο ιρανικές πυρηνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα τον θάνατο αρκετών ανώτερων στρατηγών και επιστημόνων του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Καμία από τις δύο πλευρές δε δείχνει πρόθυμη να υποχωρήσει.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στις ενέργειες του Ισραήλ, προειδοποιώντας παράλληλα το Ιράν ότι μπορεί να αποφύγει περαιτέρω καταστροφή μόνο αν δώσει το «πράσινο φως» σε μια νέα πυρηνική συμφωνία.
Εύλογα, λοιπόν, γεννάται το ερώτημα σε πολλούς για το πώς θα εξελιχθεί αυτή η γενικευμένη σύρραξη των δύο κρατών και κατά πόσο θα επηρεάσει το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για έναν επικείμενο Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε περίπτωση που γινόταν όντως ένα τέτοιο ολέθριο σενάριο, υπάρχουν τέσσερις περιοχές του κόσμου οι οποίες είναι απόλυτα ασφαλείς για μετάβαση.
Οι 4 πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου
4. Ισλανδία. Τοποθετημένη στη μέση του Ατλαντικού Ωκεανού, χωρίς στρατό και χωρίς εχθρούς, διατηρεί απόσταση ασφαλείας από όσα διαδραματίζονται σε παγκόσμια κλίμακα.
3. Νέα Ζηλανδία. Ακόμα μία απομακρυσμένη χώρα, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι τόσο μακριά, που πιθανότατα δε θα καταλάβει καν ότι γίνεται ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Διαθέτει μια αχανή γη, ένα ήπιο κλίμα και τη δυνατότητα να παράγει τα δικά της τρόφιμα, γεγονός που την καθιστά ισχυρή.
2. Μπουτάν. Πρόκειται για μια χώρα «φωλιασμένη» βαθιά στα Ιμαλάια όρη, με θερμοκρασίες ψύχους και ορεινό ανάγλυφο, που έχει συμβάλλει ώστε να αποφευχθεί αποιαδήποτε επιδρομή. Ακόμα, δε βασίζεται στο διεθνές εμπόριο, αφού είναι σε θέση να παράγει τη δική της τροφή.
1. Ελβετία. Είναι η πιο ασφαλής χώρα του κόσμου, έχοντας φυσικές άμυνες, λόγω των Άλπεων. Κάθε ξένος στρατός είναι αναγκασμένος να αντιμετωπίσει αυτά τα τεράστια «τείχη». Διαθέτει, επίσης, ένα σύστημα με καταφύγια και κρυψώνες μέσα στα βουνά.
