Νίκος Μουρατίδης για Γλυκερία: Έγινε φίρμα «πατώντας» πάνω στην Αλεξίου, μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα
«Γρήγορα λοιπόν “ξέφτισε” και από κει που πήγαινε για πρώτο όνομα έγινε “συμπλήρωμα”» γράφει μεταξύ άλλων ο Νίκος Μουρατίδης για την Γλυκερία
Ο Νίκος Μουρατίδης έκανε μια αιχμηρή ανάρτηση για την Γλυκερία στο facebook. Υποστήριξε ότι προσπάθησε να μιμηθεί την Χαρούλα Αλεξίου, στο ξεκίνημα της καριέρας της και πως επηρεάστηκε σημαντικά από τον γάμο της με τον Στέλιο Φωτιάδη, ο οποίος έγινε παραγωγός και μάνατζέρ της.
«Ποια είναι η Γλυκερία- με ρωτάνε κάποιοι φίλοι. Η Γλυκερία λοιπόν, ετών 72, έγινε φίρμα «πατώντας» πάνω στην Αλεξίου. Δηλαδή, Σμυρναίικα, ντέφι, ίδιο χτένισμα, σχεδόν ίδια τσαλίμια στην φωνή κτλ. κτλ.» γράφει αρχικά ο Νίκος Μουρατίδης και συνεχίζει στο ίδιο πνεύμα για την τραγουδίστρια.
«Η Γλυκερία που είχε ξεκινήσει να κάνει φωνητικά στον Κώστα Καρουσάκη. Καρουσάκης μεγάλη φίρμα και για φωνητικά, πάνω στην πίστα – το έχω δει με τα μάτια μου – είχε τους: Άντζελα Δημητρίου, Αντύπα, Πίτσα Παπαδοπούλου και Γλυκερία. Μετά η Γλυκερία πήγε σε talent show – στο «Να η ευκαιρία».
Μετά παντρεύτηκε τον Στέλιο Φωτιάδη (των Νοστράδαμος), ο οποίος έγινε παραγωγός και μάνατζερ της. Και την κατεύθυνε σωστά με την σκέψη να την κάνει την νέα Αλεξίου. Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα. Ο Τζόγος. Έπαιζε και έχανε και χρωστούσε… οπότε η Γλυκερία δούλευε συνέχεια και παντού. Χωρίς διακρίσεις.
Έπρεπε να βγάζει λεφτά να ξεχρεώνει ο Στέλιος. Το φόρτε της έγιναν οι χοροί. Έγινε η Νο1 τραγουδίστρια σε χορούς που διοργανώνουν τα χιλιάδες σωματεία. Οι υπόλοιπες έκαναν καριέρα, δίσκους, συνεργασίες, έφτιαχναν καινούργιους χώρους κτλ. και η Γλυκερία κολλημένοι στους χορούς.
Γρήγορα λοιπόν «ξέφτισε» και από κει που πήγαινε για πρώτο όνομα έγινε- σαν να λέμε – «συμπλήρωμα». Τα χρόνια πέρασαν, η Γλυκερία εξακολουθεί να δουλεύει πολύ, χειμώνα – καλοκαίρι, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, επαρχία και αρπαχτές στο εξωτερικό… Συνέχεια non stop».
Την κόρη τους βάφτισαν το απόγευμα του Σαββάτου 31 Μαΐου ο Πύρρος Δήμας και η Αφροδίτη Σκαφίδα, στο Ιερό Προσκύνημα Αγίας Μαρίνας Αλυκού.
Η πρώην παίκτρια του Survivor και ο χρυσός Ολυμπιονίκης υποδέχτηκαν το κοριτσάκι τους τον Μάιο του 2024 και ένα χρόνο μετά αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τη βάφτιση της, με νονά τη Χριστίνα Παναγουλέα. (δες εδώ φωτογραφίες)
Η νεοφώτιστη πήρε το όνομα Ελευθερία, το οποίο ήταν και το όνομα της μητέρας του Πύρρου Δήμα.
Η κάμερα της εκπομπής Weekenders βρέθηκε εκεί με τον Πύρρο Δήμα να αποκαλύπτει τον λόγο που τα μεγαλύτερα παιδιά του δεν έδωσαν το παρών αλλά και ότι σε λίγο καιρό ο δεύτερος γιος του θα ντυθεί γαμπρός.
«Το όνομα της μικρής μας, το Ελευθερία, είναι της μητέρας μου. Είχαμε γνωριστεί με την Αφροδίτη σε μια δύσκολη στιγμή, όταν έχασα τη μητέρα μου και τότε η Αφροδίτη μου είχε υποσχεθεί ότι αν ποτέ κάνουμε ένα παιδάκι και είναι κοριτσάκι, θα το πούμε Ελευθερία»
«Τα μεγαλύτερα παιδιά μου δυστυχώς δεν κατάφεραν να έρθουν. Δουλεύουν, σπουδάζουν. Είναι ο μικρότερος εδώ. Σύντομα θα έχουμε και γάμο και θα έρθουν με το καλό. Παντρεύεται ο δεύτερος γιος μου. Είναι πολύ νωρίς ακόμα να γίνω παππούς. Αλλά εντάξει, αν θέλει ο Θεούλης, ας μου φέρει κι ένα εγγονάκι»
Με μια πρώτη ματιά, μπορεί να νομίσεις ότι βλέπεις μόνο ένα ζώο.
Ξέρεις όμως ότι υπάρχει κι άλλο, καλά κρυμμένο μπροστά στα μάτια σου; Οι περισσότεροι δεν το παρατηρούν – μόνο όσοι έχουν παρατηρητικό μάτι και γρήγορη σκέψη το ανακαλύπτουν.
Γύρισε την εικόνα ανάποδα – θα δεις ένα σκιουράκι!
Πρόκειται για μια έξυπνη οπτική ψευδαίσθηση που ξεγελά τον εγκέφαλό σου να επικεντρώνεται σε κάτι, ενώ κρύβει κάτι άλλο τελείως.
Αν το εντόπισες, συγχαρητήρια! Έχεις παρατηρητικότητα που δεν έχουν πολλοί. Αν όχι, γύρισε την εικόνα ανάποδα και ετοιμάσου να εκπλαγείς!
Τον Μάρτιο του 2016 ένας άστεγος άντρας περιπλανιόταν στο καφέ Abi στη Μινεάπολη της Μινεσότα. Κοίταξε κατ’ ευθείαν την ιδιοκτήτρια, την Cesia Abigail και της ζήτησε χρήματα. “Γιατί δεν έχετε δουλειά;” απάντησε η Cesia. “Ξέρεις, τίποτα δεν είναι δεδομένο για μένα.”
Ο άστεγος άντρας, ο Marcus, εξήγησε στην Cesia δεν ήθελε τίποτα περισσότερο από μια δουλειά, αλλά οι κακουχίες που είχε περάσει στέκονταν εμπόδιο στους υποψήφιους εργοδότες του, με αποτέλεσμα να μην τον προσλαμβάνουν.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΊΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ . Για να επιβιώσει, ο Marcus αναγκάστηκε να ζητιανέψει. Αλλά αντί να διώξει τον Marcus, η Cesia αποφάσισε να κάνει κάτι τόσο απίστευτο που έκανε την ιστορία της να γίνει viral…
Η Cesia Abigail είναι η εικοσάχρονη ιδιοκτήτρια του Abi’s Cafe στη Μινεάπολη της Μινεσότα.
Η Cesia κράτησε με πολλούς κόπους και θυσίες το μαγαζί της. Τον Μάρτιο του 2016 ένας άστεγος άνδρας με το όνομα Marcus μπήκε μέσα στο Cafe Abi και ζήτησε χρήματα από την Cesia. Ένιωσε κάτι μέσα της γι’ αυτόν τον άστεγο άνθρωπο. Η Cesia δεν μπορούσε να προσφέρει στον Marcus χρήματα. Οι υποχρεώσεις της ήταν τεράστιες. Αλλά χρειαζόταν ένα χέρι βοηθείας.
“Ήταν μια δύσκολη ημέρα εκείνη η μέρα,” έγραψε στο Facebook η Cesia . “Έτσι, τον ρώτησα, “Θέλεις να δουλέψεις; Έχω μια δουλειά για σένα!” “Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και το χαμόγελό του μου έφτιαξε τη μέρα!!!! Είπε, ‘Θα έκανα τα πάντα για λίγο φαγητό.’”
Έτσι, τις 2 τελευταίες εβδομάδες, εκείνος είναι στην ώρα του για τη δίωρη βάρδιά του… Τη βοηθάει να βγάλει τα σκουπίδια, στο το πλύσιμο των πιάτων, κ.λπ. “Μόλις τον πληρώσω, μάντεψε τι κάνει! Αγοράζει φαγητό από το εστιατόριο μου (πάντα πληρώνει), επειδή τον κάνει να νιώθει καλά!”
Με μια πρωτόγνωρη αίσθηση αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού, ο Marcus ήταν πια άλλος άνθρωπος. Μια μέρα, η Cesia τον είδε να συσκευάζει ακόμα και το δικό του σάντουιτς και να το δίνει σε μια άστεγη γυναίκα.
“Κάντε κάτι όμορφο για κάποιον σήμερα και μην τον κρίνετε μόνο και μόνο επειδή είναι άστεγος και ζητάει χρήματα, χωρίς να γνωρίζετε την κατάστασή του… μερικοί αξίζουν μια άλλη αντιμετώπιση,” γράφει η Cesia στο Facebook. “Ο Θεός μου έδωσε αυτή την τύχη, οπότε γιατί να μην μπορώ κι εγώ με τη σειρά μου να δώσω λίγη χαρά στους άλλους;”
Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίστηκαν το στο κέντρο του Βόλου
Σύμφωνα με όσα καταγράφει αποκλειστικά το TheNewspaper.gr, ένας άνδρας Αλβανικής καταγωγής εισήλθε σε έναν οίκο ανοχής επί της οδού Μπόρελ και ζήτησε από την κοπέλα να κάνουν σεξ.
Εκείνη δέχτηκε το αντίστοιχο αντίτιμο, όμως οι σεξουαλικές προτιμήσεις του πελάτη ήταν λίγο… παράδοξες για τα όρια της κοπέλας.
Ειδικότερα, ο άνδρας προσπάθησε να της κάνει βίαιο σεξ, δένοντας τα πόδια της στο κρεβάτι. Η νεαρή κοπέλα αντέδρασε, ζήτησε να τη λύσει, όμως εκείνος δεν υπάκουσε.
Έτσι, η κοπέλα έβαλε τις φωνές ζητώντας βοήθεια. Οι φωνές της αναστάτωσαν όλη τη γειτονιά, τους κατοίκους των γύρω διαμερισμάτων, αλλά και τους καταστηματάρχες, οι οποίοι ειδοποίησαν την Αστυνομία.
Άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ με τις μοτοσικλέτες τους έφτασαν άμεσα στο σημείο, μπήκαν στον οίκο ανοχής και συνέλαβαν τον δράστη, ο οποίος οδηγήθηκε στο Αστυνομικό μέγαρο.
O δράστης φέρεται να προκάλεσε φθορές στον οίκο ανοχής.
Όταν χάνουμε κάποιον αγαπημένο μας, είναι φυσικό να θέλουμε να κρατήσουμε κάτι – ένα ρούχο, ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα προσωπικό αντικείμενο.
Αυτά τα χειροπιαστά αντικείμενα γίνονται συναισθηματικές άγκυρες, δείγματα σύνδεσης με το άτομο που έχουμε χάσει.
Αλλά ενώ μπορεί να προσφέρουν παρηγοριά, ορισμένα αντικείμενα μπορούν να εμποδίσουν αθόρυβα τη διαδικασία του πένθους. Μήπως αν τα αφήσουμε, θα μπορούσε να είναι ένας άλλος ουσιαστικός τρόπος για να τιμήσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα;
Δείτε είδη αναμνηστικών που ίσως είναι καλύτερο να αφήσουμε ή να μεταμορφώσουμε προσεκτικά , παρά να τα διατηρήσουμε ή να κληροδοτήσουμε.
1. Ρούχα: Όταν το ύφασμα γίνεται χρονοκάψουλα
Ένα σακάκι που κρέμεται στην ντουλάπα, ένα κασκόλ που εξακολουθεί να φέρει το άρωμά του – τα ρούχα είναι συχνά το πρώτο πράγμα που κρατάμε μετά από μια απώλεια. Φέρνουν την παρηγορητική ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμα κοντά, ότι μπορεί να στρίψουμε σε μια γωνία και να τα δούμε ξανά.
Αλλά αυτή η ψευδαίσθηση μπορεί να γίνει εμπόδιο. Το να κρατάμε τα ρούχα τους ανέγγιχτα μπορεί να μας κρατήσει ριζωμένους στο παρελθόν, κάνοντας πιο δύσκολο το να αποδεχτούμε την απουσία τους. Για τις νεότερες γενιές, η κληρονομιά αυτών των ρούχων μπορεί να μοιάζει περισσότερο με συναισθηματικό βάρος παρά με ένα πολύτιμο δώρο.
Αντίθετα, σκεφτείτε να επαναχρησιμοποιήσετε ένα ρούχο σε κάτι συμβολικό – ένα μαξιλάρι, μια μικρή θήκη – ή να το δωρίσετε σε κάποιον που έχει ανάγκη. Το να μην προσκολλάται κάποιος στα πράγματα μπορεί να είναι μια πράξη γενναιοδωρίας και γιατρειάς.
2. Αγαπημένα αντικείμενα: Μεταξύ συναισθήματος και δεσίματος
Είτε πρόκειται για ένα αγαπημένο βιβλίο, ένα αντίκα ρολόι ή ένα μπιχλιμπίδι από το ράφι τους, αυτά τα αντικείμενα μπορεί να είχαν βαθύ νόημα για το άτομο που έφυγε από τη ζωή. Αλλά για όσους έμειναν πίσω, μπορούν να φορτιστούν συναισθηματικά και να είναι δύσκολο να συνεχίσουν.
Το να κρατάμε ένα ή δύο αντικείμενα μπορεί να είναι παρήγορο, αλλά το να προσκολλόμαστε σε πάρα πολλά μπορεί να μετατρέψει ένα σπίτι σε ιερό. Μπορεί να μας παγιδεύσει στη θλίψη, καθιστώντας δύσκολο να προχωρήσουμε και να ζήσουμε πλήρως στο παρόν.
Αυτό που πραγματικά κρατάει ζωντανή τη μνήμη ενός ατόμου δεν είναι τα υπάρχοντά του, αλλά οι αξίες με τις οποίες έζησε, οι ιστορίες που μοιράστηκε και η αγάπη που έδωσε.
3. Παπούτσια: Σύμβολα προηγούμενων ταξιδιών
Τα παπούτσια φέρουν ισχυρό συμβολισμό – αφηγούνται την ιστορία για το πού έχει περπατήσει κάποιος, τη ζωή που έχει ζήσει. Αλλά είναι επίσης προσωπικά και πρακτικά αντικείμενα που σπάνια ταιριάζουν απόλυτα σε κάποιον άλλο.
Το να κληροδοτείς τα παπούτσια ενός αποθανόντος, ειδικά στα παιδιά, μπορεί να στείλει ένα ακούσιο μήνυμα – να περπατήσεις στα βήματά του αντί να χαράξεις το μονοπάτι σου.
Το να δίνεις σε ένα αγαπημένο σου πρόσωπο καινούργια παπούτσια μπορεί να είναι μια όμορφη χειρονομία ενθάρρυνσης, ένας τρόπος να πεις: Διάλεξε το δικό σου ταξίδι.
4. Καπέλα: Μια ήσυχη υπογραφή ταυτότητας
Ένα καπέλο μπορεί να φαίνεται σαν κάτι μικρό, αλλά συχνά αντανακλά την προσωπικότητα ή την καθημερινή ρουτίνα κάποιου. Το να το κρατάς μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα, λειτουργώντας ως καθημερινή υπενθύμιση της απουσίας.
Αντί να διατηρείς ένα καπέλο που κουβαλάει θλίψη, γιατί να μην δημιουργήσεις μια ανάμνηση που σε ανεβάζει – μια κοινή ιστορία, ένα εγκάρδιο γράμμα, μια φωτογραφία στο δείπνο; Μερικές φορές οι πιο φωτεινές αναμνήσεις είναι αυτές που λάμπουν περισσότερο.
Μετατρέποντας την απώλεια σε ζωντανή ανάμνηση
Το να αφήσουμε πίσω μας την απώλεια δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε. Σημαίνει να επιλέγουμε προσεκτικά πως θα συνεχίσουμε να ζούμε. Το πένθος δεν αφορά την απόρριψη του παρελθόντος, αλλά τη μεταμόρφωσή του – τη μετάβαση από το φυσικό στο συναισθηματικό, από την φυσική κατοχή στην αόρατη παρουσία.
Αυτό που αφήνουμε στα παιδιά μας δεν πρέπει να είναι ένα βάρος από θλιβερά αντικείμενα, αλλά μια κληρονομιά δύναμης, αγάπης και ειρήνης που συνεχίζει να τα στηρίζει, ακόμα και στην απουσία μας.
Την κόρη τους βάφτισαν το απόγευμα του Σαββάτου 31 Μαΐου ο Πύρρος Δήμας και η Αφροδίτη Σκαφίδα, στο Ιερό Προσκύνημα Αγίας Μαρίνας Αλυκού.
Η πρώην παίκτρια του Survivor και ο χρυσός Ολυμπιονίκης υποδέχτηκαν το κοριτσάκι τους τον Μάιο του 2024 και ένα χρόνο μετά αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τη βάφτιση της, με νονά τη Χριστίνα Παναγουλέα.
Η νεοφώτιστη πήρε το όνομα Ελευθερία, το οποίο ήταν και το όνομα της μητέρας του Πύρρου Δήμα.
Ο φωτογραφικός του TLIFE βρέθηκε στο μέρος που πραγματοποιήθηκε η βάπτιση και απαθανάτισε την οικογένεια αλλά και τους καλεσμένους που έδωσαν το παρών σε μια τόσο ξεχωριστή στιγμή για το ζευγάρι.
Δείτε τις αποκλειστικές φωτογραφίες από τη βάφτιση:
Με το τέλος του τελικού του Champions League, ο Λουίς Ενρίκε φόρεσε ένα μπλουζάκι, αφιερωμένο στην μνήμη της κόρης του, Χάνα
Εκθαμβωτική Παρί Σεν Ζερμέν! Η ομαδάρα του ο Λουίς Ενρίκε πέρασε σαν οδοστρωτήρας «πάνω» από την Ίντερ και με ιστορικό 5-0, έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Champions League.
Ο Λουίς Ενρίκε, συγκινήθηκε, χάρηκε, χειροκρότησε και καμάρωσε τα «παιδιά» του, με την Παρί Σεν Ζεμρέν να σηκώνει για πρώτη φορά το Champions League (έγινε η 24η ομάδα που το κάνει). Ποτέ του, όμως, δεν ξέχασε το παιδί που «έχασε» πριν χρόνια, ένα γεγονός που του στιγμάτισε τη ζωή. Ο Ισπανός κατάφερε να συγκινήσει τους πάντες!
Τον Αύγουστο του 2019 η οικογένεια του Λουίς Ενρίκε βίωσε την απόλυτη τραγωδία, καθώς η κόρη του Ισπανού προπονητή, Χάνα πέθανε σε ηλικία μόλις 9 ετών, μετά από μάχη με καρκίνο στα οστά.
Tο μπλουζάκι που φόρεσε ο Λουίς Ενρίκε μετά τη λήξη του τελικού είναι αφιερωμένο στο ίδρυμα που δημιούργησε με το όνομα της κόρης του, ένα ίδρυμα που στηρίζει οικογένειες παιδιών που έχουν προσβληθεί από σοβαρές ασθένειες. pic.twitter.com/Hq6N3AL6i1
Πριν 6 χρόνια, η κόρη του Σάνα «έφυγε» από τη ζωή. Μόλις 9 ετών. Ως πατέρας μιας κόρης 21 μηνών, βλέπω αυτές τις εικόνες του Λουίς Ενρίκε με τη μικρή του και «λυγίζω». Το 5-0 της Παρί Σεν Ζερμέν επί της Ίντερ, δεν ήταν μια επίδειξη δύναμης μέσα σε ένα γήπεδο. Το χάρηκα γιατί είδα… pic.twitter.com/KVNAGpIwnl
“Θυμάμαι μια απίστευτη φωτογραφία που έχω με την κόρη μου, μετά την κατάκτηση του Champions League, κρατώντας μια σημαία της Μπαρτσελόνα στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Λουίς Ενρίκε #Luis_Enrique προπονητης της #ParisSaintGermain,ειναι ο στρατηγός του θριάμβου των Γάλλων στον τελικό του #UCLfinal Απόψε, 31 Μαΐου 2025, αφιερώνει τη νίκη στη μνήμη της 9χρονης κόρης του, Χάνα, που έφυγε το 2019 από οστεοσάρκωμα και το παρακολουθεί από ψηλά#Παριpic.twitter.com/D3LsTHi9pu
Το βράδυ της 31ης Μαΐου του 2025, ο προπονητής της Παρί σήκωσε για δεύτερη φορά στην ιστορία του το Champions League, αλλά δεν ξέχασε την Χάνα. Ούτε αυτός, ούτε και οι φίλοι της Παρί Σεν Ζερμέν.
Αμέσως μετά το τέλος του τελικού και την «πεντάρα» στην Ίντερ, ο Λουίς Ενρίκε, έβγαλε μια μπλούζα του και του έδωσαν. Ένα ιδιαίτερο μπλουζάκι, που συγκλόνισε κι έσπασε καρδιές.
Ο μπαμπάς με την κόρη να καρφώνουν μια σημαία της Παρί. Αυτή την εικόνα που είδαμε το 2015 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, μετά την επιτυχία της δικής του Μπαρτσελόνα. Ο Λουίς Ενρίκε με τη Χάνα.
Αμέσως μετά την απονομή του τροπαίου, οι φίλοι της Παρί εμφάνισαν ένα τεράστιο πανό, με την ίδια εικόνα, με τον Λουίς Ενρίκα να έχει βουρκωμένα μάτια και να τους χαιρετάει.
«Η κόρη μου αγαπούσε τόσο πολύ τα πάρτι και είμαι βέβαιος ότι εξακολουθεί να κάνει πάρτι όπου κι αν είναι. Θυμάμαι μια καταπληκτική φωτογραφία που είχα μαζί της στον τελικό στο Βερολίνο, μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, τοποθετώντας μια σημαία της Μπαρτσελόνα στο γήπεδο. Έχω την επιθυμία να κάνω το ίδιο με την Παρί. Η κόρη μου δεν θα είναι εκεί σωματικά, αλλά θα είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Έχω το κίνητρο να συνεχίσω να προχωρώ με ό,τι μου δίνει η ζωή και να το μοιραστώ με την οικογένειά μου. Όλοι αγαπάμε τις όμορφες και χαρούμενες στιγμές, αλλά κάτι εξίσου σημαντικό είναι να μάθουμε να ξεπερνάμε τις τραγωδίες. Θα ξανασυναντηθούμε» είχε αναφέρει ο Λουίς Ενρίκε, μετά την πρόκριση της Παρί στον τελικό του Champions League.
Λίγα χρώματα τραβούν τόση προσοχή όσο το μαύρο. Είναι κομψό, κλασικό και μυστηριώδες. Αγαπημένο σε πολλές ντουλάπες, δεν φαίνεται ποτέ να φεύγει από τη μόδα.
Αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι το αγαπούν; Αν φοράτε συχνά μαύρο, μερικοί από τους παρακάτω λόγους μπορεί να σας φαίνονται οικείοι.
Το μαύρο ως ασπίδα
Το να φοράτε μαύρο είναι κάτι περισσότερο από μια απλή επιλογή μόδας – μπορεί να είναι ένας τρόπος για να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Δημιουργεί χώρο, θέτει όρια και σας βοηθά να νιώθετε δυνατοί όταν αντιμετωπίζετε κρίση, πίεση ή απλώς δύσκολες μέρες.
Σε επαγγελματικά περιβάλλοντα, το μαύρο μπορεί επίσης να πει, “Πάρτε με στα σοβαρά”. Είναι ήρεμο αλλά και δυνατό. Λέει στους ανθρώπους ότι είστε παρόντες – αλλά όχι απαραίτητα ανοιχτοί σε όλους.
Οι άνθρωποι με συναισθηματικό βάθος, Αυθεντικοί Άνθρωποι Συχνά Αγαπούν το Μαύρο
Πολλοί άνθρωποι που φορούν μαύρο είναι στοχαστικοί και συναισθηματικά συντονισμένοι. Γι’ αυτό είναι τόσο συνηθισμένο σε emo ή goth στυλ – ομάδες που αγκαλιάζουν το συναίσθημα, την ευαλωτότητα και την εσωτερική αντανάκλαση.
Αλλά το μαύρο δεν είναι μόνο για τους ανοιχτά συναισθηματικούς. Είναι επίσης για όσους προτιμούν την απλότητα και την εστίαση. Χωρίς φωτεινά χρώματα, υπάρχει λιγότερη απόσπαση της προσοχής — περισσότερη προσοχή δίνεται στα λόγια σας, στις πράξεις σας και στην παρουσία σας.
Διαχρονικό Στυλ και Ήσυχη Κομψότητα
Το μικρό μαύρο φόρεμα είναι διάσημο για έναν λόγο — είναι απλό, κομψό και ποτέ υπερβολικό. Οι άνθρωποι που φορούν μαύρα συχνά φαίνονται αβίαστα συνδυαζόμενοι και εκλεπτυσμένοι.
Το μαύρο κολακεύει σχεδόν όλους, ταιριάζει με οτιδήποτε και βοηθά τα φυσικά σας χαρακτηριστικά να αναδειχθούν. Είναι μια αξιόπιστη επιλογή όταν θέλετε να δείχνετε όσο το δυνατόν καλύτεροι χωρίς να προσπαθείτε πολύ.
Φιλοδοξία, Χωρίς Θόρυβο
Το μαύρο φοριέται συχνά σε συνεντεύξεις εργασίας — και για καλό λόγο. Συνδέεται με την αυτοπεποίθηση, τη φιλοδοξία και μια ισχυρή αίσθηση κατεύθυνσης. Είναι σοβαρό, αλλά όχι επιδεικτικό.
Οι άνθρωποι που φορούν μαύρα συχνά θέλουν να πετύχουν. Μπορεί να μην κάνουν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό, αλλά συνήθως ξέρουν τι θέλουν και εργάζονται αθόρυβα προς την κατεύθυνση αυτή.
Διακριτικός αλλά Ισχυρός Αισθησιασμός
Το μαύρο είναι επίσης ένα χρώμα έλξης. Σε αντίθεση με το έντονο κόκκινο, δεν τραβάει την προσοχή, αλλά τραβάει τα βλέμματα. Γι’ αυτό τα μαύρα εσώρουχα είναι τόσο δημοφιλή – είναι απαλά και δυνατά, μυστηριώδη και τολμηρά.
Το να φοράς μαύρο συχνά αφήνει περισσότερα στη φαντασία. Δεν πρόκειται πάντα για επίδειξη – πρόκειται για παρουσία, στάση σώματος και υποκίνηση.
Έξυπνο, Ήρεμο και με Αυτοπεποίθηση
Μελέτες δείχνουν ότι το μαύρο θεωρείται συχνά το χρώμα της νοημοσύνης και της σοβαρότητας. Οι άνθρωποι το φορούν σε σημαντικά γεγονότα επειδή δείχνει σεβασμό και αξιοπιστία.
Το μαύρο βοηθά επίσης την προσωπικότητά σας να ξεχωρίσει – επειδή δεν αποσπά την προσοχή, οι άνθρωποι εστιάζουν περισσότερο σε αυτά που λέτε και κάνετε. Το μήνυμα βγαίνει πιο καθαρά.
Τελικές Σκέψεις: Το Μαύρο Δεν Είναι Απλώς ένα Χρώμα
Το να φοράς μαύρο δεν σημαίνει ότι αποφεύγεις το χρώμα – σημαίνει ότι επιλέγεις να εκφράσεις κάτι πραγματικό. Μπορεί να αντανακλά τη δύναμή σου, τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου – ακόμη και μέρη του εαυτού σου που είναι δύσκολο να περιγραφούν με λόγια.
Είτε λοιπόν φοράς μαύρο για την κομψότητά του, την απλότητά του είτε για την ήσυχη δύναμή του – να ξέρεις ότι αυτό το χρώμα λέει πολλά για εσένα. Και το κάνει αυτό με ηρεμία, αυτοπεποίθηση και σαφήνεια.
Δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να χρησιμοποιούν το δέρμα τους ως καμβά
Μιλάμε φυσικά για τα τατουάζ, τα οποία έχουν επηρεάσει σημαντικά πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χιλιάδες χρόνια. Τα τατουάζ ιστορικά έχουν αποδοκιμαστεί σε διάφορες κοινότητες, αλλά τώρα αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως έκφραση της ατομικότητας και του πνεύματος του κατόχου τους.
Ποικίλλει από άτομο σε άτομο, αλλά τα τατουάζ συχνά έχουν νόημα για όσους τα κάνουν, καλό αλλά και κακό. Σημάδια και σύμβολα που δείχνουν ενθουσιασμό ή ενδιαφέρον είναι συχνά, όπως και λέξεις ή φράσεις που περιέχουν βαθύτερα μηνύματα και συμβολισμούς.
Ίσως αυτό που το κάνει τόσο αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα περισσότερα τατουάζ έχουν νόημα. Με άλλα λόγια, μπορούν να δώσουν μια ματιά στις σκέψεις του κατόχου τους, οι οποίες μπορεί να είναι σαφείς ή ασαφείς.
Είναι ζωτικής σημασίας να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα καλά πράγματα. Υπάρχουν εκείνοι που φορούν με τόλμη εμβλήματα που περιφρονούνται από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Άλλοι έχουν τατουάζ που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σαφής δείκτης πολέμου.
Για παράδειγμα, πολλοίάνθρωποι πιστεύουν ότι το τατουάζ τριών κουκκίδων σχετίζεται στενά με το ρωσικό σωφρονιστικό σύστημα.
Στην κουλτούρατωνφυλακών, το τατουάζ με τις τρεις κουκκίδες είναι σύμβολο εγκληματικής κατάστασης και αδελφοσύνης. Αντιπροσωπεύει την προσήλωση στον «νόμο των κλεφτών» (воровской закон) και σηματοδοτείμιαζωήεγκληματικότητας.
Επόσισης, στη λατινική κουλτούρα, ιδιαίτερα σε συμμορίες (π.χ., Chicano gangs), οι τρεις τελείες αντιπροσωπεύουν το ρητό “Mi Vida Loca”, δηλαδή“Η τρελή ζωή μου”.
Συμβολίζει τον επικίνδυνο τρόπο ζωής, τον σεβασμό προς τον κώδικα της ομάδας, και την αποδοχή μιας ζωής γεμάτης ρίσκα και αντισυμβατικότητα.
Πιθανότατα έχετε δει ή ακούσει για ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους έχουν ποινικό παρελθόν, να κάνουν τατουάζ με ένα δάκρυ στο πρόσωπό τους, αλλά μπορεί να μην γνωρίζετε για τις τρεις απλές κουκκίδες που σας αποκαλύπτουμε σήμερα.
Με απλά λόγια, το τατουάζ τριών κουκκίδων έχει ποικίλες έννοιες, αλλά συνήθως αντιπροσωπεύει τη μυστικότητα, την αφοσίωση και τη διάρκεια μιας ποινής φυλάκισης.
Το σημάδι, το οποίο συνήθως τοποθετείται στο αριστερό χέρι, λέγεται ότι έχει τις ρίζες του στον βουδιστικό συμβολισμό. Οι κουκκίδες λέγεται ότι αντιπροσωπεύουν τους τρεις σοφούς πιθήκους που δεν βλέπουν κακό, δεν ακούν κακό και δεν λένε κακό, συμβολίζοντας την απόρριψη της βίας και της κακίας.
Στην πραγματικότητα, το τατουάζ με τις τρεις κουκκίδες συνδέεται συχνότερα με το ρωσικό σωφρονιστικό σύστημα, όπου χρησιμοποιείται για την αναγνώριση σοβαρών παραβατών. Κάθε κουκκίδα αντιπροσωπεύει δέκα χρόνια φυλάκισης, επομένως ένα άτομο με τρεις κουκκίδες θα μπορούσε να έχει εκτίσει έως και τριάντα χρόνια φυλάκισης.
