Ο αυχενογενής πονοκέφαλος είναι μία από τις πιο επίπονες μορφές πονοκεφάλου, που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντος.
Σε αντίθεση με άλλους τύπους πονοκεφάλων, η πηγή του πόνου προέρχεται από τον αυχένα, αν και γίνεται αντιληπτός στο κεφάλι.
Αιτίες του αυχενογενούς πονοκεφάλου
Ο αυχενογενής πονοκέφαλος οφείλεται κυρίως σε δυσλειτουργίες ή βλάβες του αυχένα. Οι κυριότερες αιτίες περιλαμβάνουν:
Τραυματισμοί στον αυχένα ή στη σπονδυλική στήλη (π.χ. τροχαία ατυχήματα).
Κακή στάση σώματος, ιδιαίτερα κατά την πολύωρη εργασία στον υπολογιστή ή το διάβασμα.
Μυϊκή ένταση και ανισορροπία στον αυχένα και στους ώμους.
Έντονο και παρατεταμένο στρες.
Λανθασμένη θέση κατά τον ύπνο.
Έλλειψη άσκησης και μυϊκή αδυναμία.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του αυχενογενούς πονοκεφάλου είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:
Πόνος που ξεκινά από τον αυχένα και επεκτείνεται στο πίσω μέρος του κεφαλιού, τα αυτιά, τους κροτάφους ή το μέτωπο.
Συνήθως ο πόνος εντοπίζεται μόνο στη μία πλευρά του κεφαλιού.
Δυσκολία στις κινήσεις του αυχένα.
Μούδιασμα ή βελονισμοί στους ώμους και στα χέρια.
Ναυτία, ζάλη και μειωμένη συγκέντρωση σε σοβαρές περιπτώσεις.
Αυξημένη ευαισθησία στην πίεση των μυών του αυχένα.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του αυχενογενούς πονοκεφάλου περιλαμβάνει διάφορες προσεγγίσεις:
Φυσικοθεραπεία και ειδικές ασκήσεις: Βοηθούν στην αποκατάσταση της κινητικότητας του αυχένα και στη μείωση της μυϊκής έντασης.
Μαλάξεις από ειδικούς: Ανακουφίζουν από την ένταση και βελτιώνουν την κυκλοφορία στην περιοχή.
Φαρμακευτική αγωγή: Παυσίπονα, μυοχαλαρωτικά και αντιφλεγμονώδη μπορεί να ανακουφίσουν τον πόνο.
Διόρθωση της στάσης σώματος: Είναι σημαντικό να διατηρείται μια σωστή στάση κατά τη διάρκεια της ημέρας, ιδιαίτερα σε καθιστική εργασία.
Χρήση αυχενικού κολάρου: Σε περιπτώσεις έντονου πόνου μπορεί να προσφέρει άμεση ανακούφιση.
Διαχείριση του στρες: Τεχνικές χαλάρωσης και μείωση του άγχους έχουν θετικά αποτελέσματα.
Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη αντιμετώπιση είναι καθοριστικής σημασίας για τη διαχείριση του αυχενογενούς πονοκεφάλου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Λούτσα: Βίντεο ντοκουμέντο από το αυτοκίνητο που πέφτει πάνω στους πεζούς – Σκότωσε τον 24χρονο μπροστά στα μάτια της μητέρας του και της συντρόφου του
Το αυτοκίνητο τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα χάνει την πορεία του και πέφτει πάνω σε ένα αυτοκίνητο που μόλις έχει παρκάρει και κάποιοι κατεβάζουν πράγματα από αυτό.
Δείτε το βίντεο:
Σοκάρει το βίντεο ντοκουμέντο από το τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου (29.11.2025) στη Λούτσα με έναν 24χρονο να χάνει τη ζωή του με φρικτό τρόπο.
Στο βίντεο από το τροχαίο δυστύχημα στη Λούτσα καταγράφεται καρέ καρέ η τρελή πορεία του αυτοκινήτου το οποίο έπεσε πάνω σε παρκαρισμένο ΙΧ αφαιρώντας τη ζωή του 24χρονου.
Δείτε το βίντεο:
Οδηγός του αυτοκινήτου που προκάλεσε το φρικτό τροχαίο ήταν ένας 29χρονος, ο οποίος και έχει συλληφθεί.
Στο βίντεο ντοκουμέντο διακρίνεται σε δυο φάσεις η πορεία του μπλε αυτοκινήτου. Αρχικά φαίνεται να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και να βγαίνει από τον δρόμο. Ο ήχος της πρόσκρουσης είναι σοκαριστικός.
Στην συνέχεια του βίντεο φαίνονται τέσσερα άτομα να κατεβάζουν πράγματα από το πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου που είναι παρκαρισμένο στην άκρη του δρόμου.
Δείτε το βίντεο:
Το μπλε αυτοκίνητο πέφτει με σφοδρότητα πάνω στους πεζούς. Από την παράσυρση ο 24χρονος χάνει ακαριαία τη ζωή του, ενώ τρία ακόμη άτομα τραυματίζονται. Λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα το μπλε αυτοκίνητο είχε παρασύρει ένα σταθευμένο όχημα χωρίς ευτυχώς να υπάρχει κάποιος τραυματισμός.
Το όχημα του 29χρονου μετά την τρελή πορεία σφηνώθηκε σε μια αυλή και ακινητοποιήθηκε.
Ο 24χρονος που έχασε την ζωή του είχε επιστρέψει από το Βέλγιο όπου και εργαζόταν για να δώσει το παρών στην ορκωμοσία της κοπέλας του την προσεχή Δευτέρα, καθώς πήρε πτυχίο.
Δείτε το βίντεο:
Το φρικτό τροχαίο έγινε μπροστά στα μάτια της γιαγιάς του 24χρονου, ενώ έχει τραυματιστεί και η κοπέλα που αύριο θα ορκιζόνταν. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι η γιαγιά έχει χάσει δύο παιδιά. Τραυματίες είναι μια 22χρονη, μια 57χρονη και μια 21χρονη που μεταφέρθηκαν στο ΚΑΤ.
Ο θείος του 24χρονου που έχασε τη ζωή του μίλησε για το τροχαίο. «Είχαν σταθμέυσει και έβγαζαν τα πράγματα από το αυτοκίνητο και ήρθε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και έπεσε πάνω τους. Μέσα στο αυτοκίνητο ήταν η αδερφή μου και εκτός η κόρη της, ο ανιψιός και βαφτισιμιός μου ήταν πίσω στο πορτμπαγκάζ και δίπλα του ήταν η σύντροφός του. Η ανιψιά μου είδε τη μητέρα της, τον αδερφό της και την κοπέλα του αδερφού της χωρίς τις αισθήσεις τους», ανέφερε μεταξύ των άλλων.
Το τροχαίο στη Λούτσα έγινε λίγο μετά τις 12:30 τα μεσάνυχτα του Σαββάτου…. Ο οδηγός ενός ΙΧ που κινούνταν στη λεωφόρο Αρτέμιδος στη Λούτσα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα αυτό να καταλήξει πάνω σε τρία άτομα.
Ο γάμος, που συχνά χαρακτηρίζεται ως μία από τις μεγαλύτερες περιπέτειες της ζωής, μεταμορφώνεται με κάθε νέο ξεκίνημα.
Ο πρώτος γάμος, για τους περισσότερους, είναι γεμάτος προσδοκίες, όνειρα και ενθουσιασμό για το μέλλον. Οι σύντροφοι συχνά αντιμετωπίζουν μαζί πρωτόγνωρες προκλήσεις, μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον και χτίζοντας από κοινού τα θεμέλια της νέας τους ζωής.
Στον δεύτερογάμο, οι εμπειρίες του παρελθόντος παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι άνθρωποι συχνά έχουν πλέον καλύτερη επίγνωση των αναγκών και των επιθυμιών τους, καθώς και των λαθών που θέλουν να αποφύγουν. Η προσέγγιση της σχέσης γίνεται πιο ώριμη και ρεαλιστική, ενώ η επικοινωνία και η διαχείριση των συγκρούσεων συνήθως βελτιώνονται σημαντικά.
Ο τρίτοςγάμος συχνά αντανακλά ακόμη μεγαλύτερη προσωπική εξέλιξη και αποδοχή. Οι προτεραιότητες αλλάζουν, με έμφαση στην ψυχική ηρεμία, τη σταθερότητα και την ειλικρινή σύνδεση με τον σύντροφο. Σε αυτό το στάδιο, οι προσδοκίες είναι πιο γειωμένες, και οι σύντροφοι εκτιμούν περισσότερο την ουσία της συντροφικότητας, αποφεύγοντας τις περιττές εντάσεις και συγκρίσεις.
Τελικά, κάθε γάμος – πρώτος, δεύτερος ή τρίτος – φέρει τις δικές του προκλήσεις και ευκαιρίες για ευτυχία. Η συσσωρευμένη εμπειρία της ζωής δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τι πραγματικά έχει αξία για τους ίδιους και να δημιουργήσουν σχέσεις πιο συνειδητές, αυθεντικές και ανθεκτικές στις δυσκολίες.
Η Κατερίνα Καραβάτου περνάει ωραίες στιγμές μαζί με τα δύο της παιδιά, τα οποία απέκτησε από τον γάμο της με τον Κρατερό Κατσούλη.
Η ίδια απολαμβάνει να περνάει χρόνο μαζί τους και μοιράζεται αρκετές φωτογραφίες μαζί τους.
Μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram η παρουσιάστρια και ραδιοφωνική παραγωγός δημοσίευσε κάποιες φωτογραφίες με την Αέλια και τον Αρίωνα, αλλά και την παρέα της.
Η 14χρονη κόρη της Αέλια
Εμείς παρατηρήσαμε την πανύψηληΑέλια, η οποία είναι αρκετά εντυπωσιακή. Η 14χρονη φορούσε κάποια φαρδιά ρούχα, ενώ είχε τα μαλλιά της πιασμένα σε ψηλό κότσο. Μάλιστα, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες έχει ξυρίσει το πίσω μέρος των μαλλιών της.
Ο Μάριος Ιορδάνου και η Σοφία Καζαντζιάν μίλησαν στον Βαγγέλη Καράλη και την εκπομπή Talk of the Town με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου τους, Μαύροι Πίνακες.
Ο γνωστός ηθοποιός και σεναριογράφος, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη στιγμή που ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο, ύστερα από τέσσερα εγκεφαλικά επεισόδια. Η εξομολόγησή του συγκλονίζει…
Όσα είπε ο Μάριος Ιορδανού για την περιπέτεια της υγείας του και τις σκέψεις του για τον θάνατό
Δείτε το βίντεο:
«Δεν χρειάζεται πάρα πολύ να ψάξεις για να βρεις τη δύναμη, υπάρχει γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Είναι ένα ταξίδι, στο ταξίδι αυτό ζεις έντονα και την αρρώστια. Εγώ την αρρώστια ή τον θάνατο τα ζω πάρα πολύ έντονα, και το ζω ευτυχισμένα. Ήμουν ευτυχής όταν έφευγα, όταν το έλεγα πάθαιναν σοκ. Μα αυτή είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου. Γεννιέσαι μέχρι την ημέρα που θα πεθάνεις», τόνισε ο Μάριος Ιορδάνου.
Στη συνέχεια, ο ίδιος μοιράστηκε τις σκέψεις που έχει γύρω από τη ζωή και τον θάνατο, λέγοντας: «Δεν σε γεννούν οι γονείς σου, υπάρχει παρεξήγηση, οι γονείς σου σε φέρουν στον κόσμο. Το σημαντικό δεν είναι να έρθεις στον κόσμο, το σημαντικό είναι να γεννήσεις τον εαυτό σου με δικές σου ιδέες, ιδεολογίες και αντιλήψεις χωρίς να καταβροχθίζεις τις έτοιμες. Το κλειδί για να μη φοβάσαι τον θάνατο είναι το εξής: ο πραγματικός πολεμιστής πολεμάει σαν να είναι ήδη νεκρός, κι εγώ ζω σαν να είμαι νεκρός γιατί πήγα και γύρισα. Έχω συμφιλιώθει με τον θάνατο, γιατί ξέρω ότι θα φύγω».
Η Σοφία Καζαντζιάν, από την πλευρά της, ανέφερε: «Έτσι κι αλλιώς η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει από τη στιγμή που θα γεννηθείς. Παρατηρώντας απ’ έξω αυτό που συνέβαινε στον Μάριο, εγώ άφησα να μου κοπούν τα πόδια, αφού περάσαν όλα αυτά. Όταν είδα τον Μάριο με τον σκύλο μας τον Μπράντο να κολυμπούν στη θάλασσα. Σε μια ακραία συνθήκη, όπως το να νιώθεις ότι χάνεις τη ζωή σου, αποκαλύπτεται ο πραγματικός σου εαυτός. Ο Μάριος ήταν απίστευτα ψύχραιμος, γεμάτος και ευτυχισμένος. Ήταν ένα σεμινάριο για το πώς αντιμετωπίζεται ο θάνατος».
Ποιες οι καλύτερες στιγμές από το μεγάλο ειδύλλιο της εποχής ανάμεσα σε Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Βλάσση Μπονάτσο;
Το καλοκαίρι του 1982 η Αλίκη έπαιζε στο θέατρο την «Εβίτα» με συμπρωταγωνιστή τον Βλάσση Μπονάτσο ενώ είχε προηγηθεί η χειμερινή σεζόν του έργου με θριαμβευτική επιτυχία. Ήταν και η χρονιά που οι δυο τους έγιναν ζευγάρι.
Ο Tύπος της εποχής ζητούσε εξονυχιστικές λεπτομέρειες και οι φωτογράφοι ένα καρέ αφού ο κόσμος λάτρευε να τους βλέπει μαζί: Την «εθνική του σταρ» Αλίκη με τον «επαναστάτη» Βλάσση. Δυο κόσμοι χωριστά, που ενώθηκαν με μοναδική αρμονία.
Τον Αύγουστο του 1982 η Αλίκη πραγματοποιεί με τον Βλάσση στον Θεολόγο, την πρώτη τους κοινή φωτογράφηση, σε εβδομαδιαίο περιοδικό της εποχής, επισημοποιώντας στην ουσία την σχέση τους. Τότε η Αλίκη Βουγιουκλάκη μεταξύ άλλων έλεγε:
• «Αν χάνονταν τα χαρτιά μας και χρειαζόταν να ανακαλύψουν την ηλικία μας, θα την έβρισκαν από τη διάθεση, το κορμί και το μυαλό μας. Και για εμένα θα έγραφαν… κοριτσόπουλο».
• «Με τον Βλάσση μας συνδέει μια στενή, τρυφερή, ρομαντική συνενοχή».
• «Στον έρωτα δεν υπάρχουν ηλικίες. Και εγώ δεν έχω ηλικία γιατί είμαι πάντα ερωτευμένη» (σ.σ. σαν απάντηση σε όσους μίλαγαν για την διαφορά ηλικίας των 16 ετών, που τη χώριζε από το Βλάση).
Η χώρα μας σε βάθος 10ετίας θα είναι η πιο καλά οχυρωμένη σε επίπεδο στρατού ξηράς, σε επίπεδο θάλασσας και αέρα, συνολικά, με όλες αυτές τις κινήσεις, οι οποίες έχουν γίνει με τη σφραγίδα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού
«Κάντε λίγο μια εικόνα, πραγματική, πού ήταν το 2019 η Τουρκία και η Ελλάδα και πού είναι σήμερα. Και εγώ θα σας πω για την Ελλάδα, για την Τουρκία είναι γνωστά τι είχε εξασφαλισμένο και τι σήμερα έχει ζητούμενο με όρους, που απ’ ό,τι φαίνεται από τις ίδιες τις δηλώσεις των αξιωματούχων της Τουρκίας, δύσκολα θα τα καταφέρει, π.χ. τα F-35. Αλλά, το ξαναλέω, αυτό είναι δικό τους θέμα, δεν είναι δική μας δουλειά. Η Ελλάδα το 2019 δεν είχε τίποτα δεδομένο από όλα αυτά τα εξοπλιστικά που έχει σήμερα δεδομένα, και τα F-35 και τα F-16 και πολλά ακόμα, Rafale, Belharra. Η χώρα μας σε βάθος 10ετίας θα είναι η πιο καλά οχυρωμένη σε επίπεδο στρατού ξηράς, σε επίπεδο θάλασσας και αέρα, συνολικά, με όλες αυτές τις κινήσεις, οι οποίες έχουν γίνει με τη σφραγίδα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν δεδομένο, ούτε καν, εγώ θα έλεγα, σε ένα καλό στάδιο προχωρημένο, μέχρι να αναλάβει την ηγεσία της χώρας, να αναλάβει την εξουσία, μετά τις εκλογές του 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης» ανέφερε ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης σε συνέντευξή του στον RealFM.
«Θυμάστε άλλον πρωθυπουργό και σε επίπεδο ΟΗΕ, αλλά και συνολικά, να έχει θέσει θέμα επίσημα άρσης του casus belli που για 30 χρόνια πλανάται γύρω από τη χώρα μας;» πρόσθεσε, ενώ απαντώντας στις αιτιάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη είπε: «Να θυμίσουμε στον κ. Ανδρουλάκη, επειδή δεν είναι μόνο το casus belli, ότι με πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης, κάτι το οποίο δεν θα ήταν αποτέλεσμα ομοφωνίας, δηλαδή η συμμετοχή της Τουρκίας σε όλα αυτά τα προγράμματα, με δική μας, της κυβέρνησης, πρωτοβουλία κατέστη αναγκαία η ομοφωνία, δηλαδή αν δεν πούμε εμείς “ναι” ή οποιοδήποτε άλλο κράτος, αλλά εν προκειμένω εμείς, να μην μπορεί να προχωρήσει τίποτα. Και βάλαμε εμείς όρο, δημοσίως, την άρση του casus belli που επί 30 χρόνια πλανάται γύρω από τη χώρα μας. Κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο, κάτι το οποίο είναι ενάντια στα εθνικά συμφέροντα -και το ξαναλέω – όχι ένα και δύο χρόνια, 30 χρόνια. Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι απολύτως επωφελής για τα εθνικά συμφέροντα η συγκεκριμένη πρωτοβουλία».
«Η Ελλάδα κατάφερε κάτι το οποίο δεν ήταν στο χέρι της, βάζοντας απαραίτητη την ομοφωνία, να είναι στο χέρι μας, ως ισότιμο μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης. Είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία. ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο υπήρχαν πριν από το 2019; Δεν υπήρχαν. Υπάρχουν τώρα. Η Ελλάδα μεγάλωσε στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια. Είχε γίνει αυτό πριν από το 2019; Δεν είχε γίνει. Είχε έρθει η Exxon και η Chevron πριν από το 2019; Δηλαδή, τι; Οι αμερικανικοί κολοσσοί που βάζουν τη σφραγίδα τους επί των ελληνικών συμφερόντων. Θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, τεράστια επιτυχία. Έρχεται η Ευρώπη και βάζει τη σφραγίδα της στα απώτατα δυνητικά όρια της χώρας. Είχε γίνει πριν από το 2019; Δεν είχε γίνει. Όλα αυτά και πολλά ακόμα που μπορώ να σας πω, οι κινήσεις, δηλαδή, που κάνουμε, το καλώδιο με την Αίγυπτο, όλες αυτές οι συμφωνίες, το γεγονός ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη, για τα εμβόλια, για το Ταμείο Ανάκαμψης, ότι έχει πάρει τα περισσότερα χρήματα αναλογικά με το ΑΕΠ της, τα είχε η Ελλάδα δεδομένα τα προηγούμενα χρόνια;» τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντώντας στην κριτική για την ασκούμενη εξωτερική πολιτική.
«Ενώ η χώρα μας έχει καταφέρει όσα δεν κατάφερε ολόκληρες δεκαετίες, αυτό επειδή ενοχλεί κάποιους εκ δεξιών της Νέας Δημοκρατίας, τα ακροδεξιά κόμματα και κάποια Μέσα που στηρίζουν το αφήγημά τους, φτιάχνουν ένα ψεύτικο αφήγημα, δήθεν ενδοτικότητας, το καλλιεργούν κάθε μέρα με fake news, ασταμάτητα, λυσσαλέα, επίμονα. Και ξέρετε κάτι; Κάθε ψευδής είδηση είναι προβληματική και επικίνδυνη. Όταν, όμως, αυτή αφορά τα εθνικά συμφέροντα, είναι εθνικά επιζήμια» υπογράμμισε.
Σχετικά με τα όσα δήλωσε ο κ. Σημανδράκος, καθώς και με τη λίστα των μαρτύρων ο κ. Μαρινάκης σημείωσε: «Και οι δύο, -Σαλάτας Σημανδράκος- ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, από τις καταθέσεις τους ανέδειξαν ότι αυτό για το οποίο προσπαθεί να πείσει τον κόσμο η αντιπολίτευση περί προσπάθειας συγκάλυψης της έρευνας από το Μαξίμου, δεν ισχύει. Ο μεν Σαλάτας ανέδειξε ή μάλλον από την κατάθεσή του ανεδείχθη ότι, αναφερόμενος μάλιστα και στον κ. Μυλωνάκη, που έχει “ιδιαίτερη αγάπη”, εντός εισαγωγικών, η αντιπολίτευση, ότι ουσιαστικά τον πίεζε για να αφήσει την ευρωπαϊκή εισαγγελία να κάνει τη δουλειά της. Το είπε ο κ. Σαλάτας αυτό, για να λέμε τις αλήθειες. Δηλαδή το δήθεν “κακό Μαξίμου” που θέλει να συσκοτίσει την υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ και την έρευνα της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, ζητάει από τον μεν Σαλάτα να αφήσει την ευρωπαϊκή εισαγγελία να κάνει τη δουλειά της -αυτό ήταν το αίτημα του Μαξίμου- ο δε Σημανδράκος, άμα δείτε, που λέει όσα λέει, -γιατί είναι γνωστή η αντιπαράθεση που είχε με τον κ. Αυγενάκη, την οποία μάλιστα δεν την είχαμε αρνηθεί κι εμείς ποτέ και είχαμε μάλιστα πει από την πρώτη στιγμή, ότι εκλήθη το τότε Μαξίμου να την διαχειριστεί- ότι το Μαξίμου, “μου είπε” και για τους διασταυρωτικούς ελέγχους και για όλα τα υπόλοιπα, “να κάνω αυτό που πιστεύω σωστό”. Δηλαδή και οι δύο μέχρι τώρα, τους οποίους περίμενε στη γωνία και με το δίκιο τους θα πω εγώ, η αντιπολίτευση για να τους ρωτήσει, γκρεμίζουν το αφήγημα συγκάλυψης ή εμπλοκής του Μαξίμου, με στόχο το να “κουκουλωθεί” η υπόθεση».
Σε ερώτηση για το εάν θα παραστεί ο κ. Μυλωνάκης και άλλα πρόσωπα που ζητά η αντιπολίτευση στην εξεταστική είπε: «Ο κ. Μυλωνάκης ήδη έχει εμφανιστεί δύο φορές στη Βουλή. Ήδη. Έχει απαντήσει και ουδέποτε έχει αρνηθεί να καταθέσει στην εξεταστική, δεδομένου του γεγονότος ότι έχουμε πει από την πρώτη μέρα ότι θα επανέλθουμε με νέο κατάλογο μαρτύρων. Η φιλοσοφία του πρώτου καταλόγου, ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν διοικήσει ή οι εποπτεύοντες αυτών, για να μπούνε τα πράγματα σε μια σειρά και με βάση όσα ακουστούν από αυτούς, θα επανέλθουμε με δεύτερο κατάλογο».
«Παράλληλα με την εξεταστική, η δικαιοσύνη προχωρά και τη δική της έρευνα. Με βάση τα στοιχεία τα οποία ήρθαν στην Βουλή, για τα μη πολιτικά πρόσωπα, γιατί για τα πολιτικά πρόσωπα δεν υπήρχαν σοβαρά στοιχεία και αυτό αναδείχθηκε θεωρώ. Είναι πολύ πιθανόν, για να μην κάνουμε τους εισαγγελείς, να ασκηθούν και ποινικές διώξεις για τα πρόσωπα αυτά. ‘Αρα δεν είναι ότι η εξεταστική θα καταδικάσει ή θα αθωώσει τον όποιον “φραπέ”, όπως αναφέρατε. Όλους αυτούς τους ερευνά κανονικότατα η δικαιοσύνη και φαντάζομαι για κάποιους, για όλους, δεν το ξέρω, θα ασκηθούν και ποινικές διώξεις» πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι στον δεύτερο κατάλογο, με τεκμηρίωση όμως, όχι με βολές στον αέρα για εντυπώσεις, θα είναι και τα ονόματα που πρέπει να είναι.
Απαντώντας σε ερώτηση για την υπόθεση των Τεμπών και τα σενάρια που διατυπώνονται, ο κ. Μαρινάκης είπε: «Αυτό το οποίο συμβαίνει ειδικά μετά τη δεύτερη επέτειο του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών μέχρι και σήμερα, τώρα πάνε να κάνουν έναν δεύτερο γύρο αυτής της εργαλειοποίησης σε μια χώρα που δυστυχώς έχει κακές τέτοιες στιγμές πολλές από το πολιτικό σύστημα, εργαλειοποίησης, δεν έχει προηγούμενο. Πάνε να επιβιώσουν πολιτικά μια σειρά από κόμματα, εκμεταλλευόμενα τον πόνο των συγγενών ενός τραγικού δυστυχήματος. Όσο περνά ο καιρός, εγώ το βλέπω, μια κοινωνία η οποία ζητά δικαιοσύνη, μια κοινωνία η οποία ζητά αλήθεια, αντιλαμβάνεται παράλληλα η κοινωνία ότι σε όλο αυτό το πράγμα πρέπει να μπει ένα τέλος. Δεν θα ανεχτούμε, με όλα τα θεσμικά εργαλεία που διαθέτουμε, άλλο ένα κύμα τοξικότητας, διχασμού, πάνω μάλιστα σε ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών».
«Η μεγαλύτερη ασέβεια είναι να πας, ενώ είσαι πολιτικός, να αποκομίσεις το οποιοδήποτε όφελος από έναν πονεμένο πατέρα. Επειδή είμαι πατέρας, στέκομαι με σεβασμό απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο, σέβομαι απόλυτα κάθε αίτημά του και το δικαίωμά του να το υποβάλλει, πραγματικά με απόλυτο σεβασμό και λέω, ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι μαζί του απολύτως ανθρώπινα, αλλά η δικαιοσύνη είναι να του δώσει τις απαντήσεις» συμπλήρωσε.
Ο 33χρονος Μάξγουελ Άντερσον, μετά από ένα αθώο δείπνο στο Μιλγουόκι με τη 19χρονη Σέιντ, διέπραξε ένα φρικτό έγκλημα σκοτώνοντας και διαμελίζοντας με πριόνι τη νεαρή γυναίκα.
Στη συνέχεια, διασκόρπισε τα κομμάτια του σώματός της σε διάφορα σημεία της πόλης.
Η νεαρή ήταν γεμάτη ανυπομονησία για το ραντεβού της
Το μοιραίο ραντεβού έγινε στις 1η Απριλίου, με την Σέιντ Καρλίνα Ρόμπινσον να είναι ενθουσιασμένη για την έξοδο αυτή, χωρίς να γνωρίζει το τραγικό τέλος που την περίμενε. “Νομίζω πως θα πάμε για θαλασσινά”, έγραψε σε μήνυμα που έστειλε σε φίλο της.
33χρονος έβγαλε για φαγητό 19χρονη, τη σκότωσε και μετά τη διαμέλισε με πριόνι
Η ανησυχία για το τι συνέβη στην κοπέλα ξεκίνησε όταν δεν εμφανίστηκε την επόμενη ημέρα στη δουλειά της στην τοπική πιτσαρία. Στις 3 Απριλίου ανακαλύφθηκαν καμένα κομμάτια του αυτοκινήτου της και κομμάτια από τα ρούχα που φορούσε κατά τη διάρκεια του ραντεβού, ενώ αργότερα την ίδια ημέρα βρέθηκε ένα κομμένο πόδι στο πάρκο της λίμνης Μίσιγκαν, και οι εξετάσεις DNA επιβεβαίωσαν την ταυτότητα της άτυχης νεαρής.
Τις επόμενες ημέρες, βρέθηκαν κομμάτια της ανθρώπινης σορού σε διάφορα σημεία του Μιλγουόκι και ο Άντερσον συνελήφθη στις 4 Απριλίου. Η περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι το κινητό της 19χρονης έστελνε σήματα από διάφορα σημεία της πόλης μετά τα μεσάνυχτα, πριν απενεργοποιηθεί στις 4:30 τα ξημερώματα. Κάμερες ασφαλείας κατέγραψαν κάποιον να μεταφέρει αντικείμενα από και προς το αυτοκίνητο της κοπέλας στο πάρκο, ενώ ο Άντερσον εθεάθη να επιβιβάζεται σε λεωφορείο στην ίδια περιοχή.
Η οργισμένη μητέρα της 19χρονης εξέφρασε την αγανάκτησή της μετά το κατηγορητήριο του 33χρονου, ο οποίος είχε ήδη καταδικαστεί τρεις φορές για περιστατικά βίας. «Ποιος άρρωστος θα μπορούσε να κάνει αυτό στο μωρό μου; Δεν είχε πειράξει κανέναν. Ήταν ένας πανέμορφος άγγελος»
Ο ουρανός κρεμόταν χαμηλά πάνω από τη μικρή πόλη, ποτισμένος από βροχή και θλίψη. Σκοτεινές ομπρέλες είχαν μαζευτεί γύρω από τον ανοιχτό τάφο, ενώ η τελευταία προσευχή έσβηνε…
Ο 7χρονος Όλιβερ στεκόταν δίπλα στον πατέρα του· τα μικρά του παπούτσια βυθίζονταν στη λάσπη. Η μητέρα του, Μαργαρίτα, είχε μόλις ταφεί λίγα λεπτά νωρίτερα. Η φωνή του ιερέα δεν είχε προλάβει να σωπάσει, όταν το αγόρι άρχισε να τρέμει.
«Μπαμπά,» ψιθύρισε, πιάνοντας το παλτό του πατέρα του. «Δεν έφυγε. Την άκουσα.»
Ο πατέρας του τον κοίταξε, με το πρόσωπο ρημαγμένο από τη θλίψη.
«Όλιβερ, η μητέρα σου είναι πια ήσυχη τώρα.»
Αλλά το αγόρι κούνησε το κεφάλι του τόσο δυνατά, που το καπέλο του έπεσε στη λάσπη.
«Με φώναξε! Όταν έκλεισαν το φέρετρο. Είπε το όνομά μου!»
Οι ψίθυροι των πενθούντων σταμάτησαν απότομα. Ένα ρεύμα αέρα σάρωσε το κοιμητήριο, τα δέντρα έτριξαν σαν προειδοποίηση. Ο πατέρας του προσπάθησε να το αποδώσει στη φαντασία του παιδιού, όμως κάτι στη φωνή του Όλιβερ τού διαπέρασε την ψυχή.
Όταν ο μικρός άρχισε να ουρλιάζει, ικετεύοντας να ανοίξουν τον τάφο, τα χέρια του πατέρα άρχισαν να τρέμουν. Γονάτισε και άρχισε να σκάβει με τα γυμνά του χέρια. Ο κόσμος πάγωσε. Μερικοί άντρες κινήθηκαν να τον σταματήσουν, μα το βλέμμα τρόμου του παιδιού τούς ακινητοποίησε όλους.
Σε λίγα δευτερόλεπτα, φτυάρια αντικατέστησαν τα χέρια. Η λάσπη πέταγε παντού. Και τότε, ο μεταλλικός ήχος από το φτυάρι που χτύπησε το ξύλο πάγωσε κάθε καρδιά. Το φέρετρο ανασύρθηκε μισό, κι ο πατέρας άνοιξε με τρεμάμενα χέρια το μάνταλο.
Αυτό που είδε μέσα, διέλυσε τον κόσμο του.
Τα μάτια της Μαργαρίτας ήταν ανοιχτά. Τα νύχια της σκισμένα και ματωμένα. Η σατέν επένδυση ξεσκισμένη, τα δάχτυλά της παγωμένα στη μέση μιας απελπισμένης προσπάθειας. Δεν υπήρχε αμφιβολία. Ήταν ζωντανή όταν την έθαψαν.
Ο πατέρας οπισθοχώρησε, έπεσε στη λάσπη. Ο Όλιβερ ούρλιαξε, απλώνοντας το χέρι του προς τη μητέρα του. Ο ιερέας έκανε τον σταυρό του, η φωνή του πνίγηκε στη βροχή. Κανείς δεν μίλησε για αρκετά λεπτά. Έπειτα κάποιος έτρεξε να φωνάξει την αστυνομία.
Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί, το νεκροταφείο έμοιαζε με πεδίο μάχης. Φανάρια τρεμόπαιζαν μέσα στην καταιγίδα, καθώς οι αστυνομικοί περικύκλωσαν τον τάφο. Τα πρώτα λόγια του ιατροδικαστή επιβεβαίωσαν τον εφιάλτη:
Η Μαργαρίτα δεν είχε πεθάνει από καρδιακή ανεπάρκεια, όπως ισχυρίστηκε το νοσοκομείο. Είχε πεθάνει από ασφυξία μέσα στο φέρετρο.
Την υπόθεση ανέλαβε η ντετέκτιβ Αμέλια Στόουν. Ρώτησε τον πατέρα στο γραφείο του νεκροταφείου, ενώ ο μικρός Όλιβερ κοιμόταν τυλιγμένος με ένα δανεικό παλτό:
«Πότε ακριβώς κηρύχθηκε νεκρή η σύζυγός σας;» ρώτησε.
«Πριν δύο μέρες» απάντησε εκείνος αδύναμα. «Ο γιατρός, ήρθε μετά το μοιραίο πρωινό. Είχε λιποθυμήσει. Της έπιασε τον σφυγμό και είπε… πως έφυγε.»
Η Αμέλια Στόουν συνοφρυώθηκε.
«Δεν ζητήσατε δεύτερη γνώμη; Δεν έγιναν εξετάσεις;»
«Είπε πως δεν χρειάζεται.»
Ως το βράδυ, οι αντιφάσεις άρχισαν να ξεπροβάλλουν. Ο γιατρός δεν είχε κάνει ηλεκτροκαρδιογράφημα. Είχε μείνει στο σπίτι λιγότερο από πέντε λεπτά. Η Μαργαρίτα υπέφερε από σοβαρή υπογλυκαιμία, μα εκείνος δεν έλεγξε ποτέ τα επίπεδα σακχάρου. Τα αρχεία έδειχναν πως εκείνο το πρωί κάλυπτε πολλά επείγοντα περιστατικά· η κούραση και η βιασύνη τύφλωσαν την κρίση του.
Όταν η αλήθεια βγήκε στο φως, εξαπλώθηκε σαν φωτιά. Μια γυναίκα που παρευρισκόταν στην κηδεία είχε καταγράψει με το κινητό της τη φωνή του Όλιβερ να φωνάζει: «Σας παρακαλώ, είναι ζωντανή!». Το βίντεο έγινε viral. Μέσα σε ώρες, η είδηση είχε φτάσει στα εθνικά δελτία.
Η οργή του κόσμου ήταν τεράστια. Ο γιατρός τέθηκε σε διαθεσιμότητα, και το νοσοκομείο ξεκίνησε έρευνα. Οι δημοσιογράφοι περικύκλωσαν το σπίτι της μοιραίας οικογένειας. Ο πατέρας δεν μίλησε σε κανέναν. Περνούσε τις μέρες του κοιτώντας έξω από το παράθυρο, προς τον κήπο που είχε φυτέψει η Μαργαρίτα.
Όταν έφτασε η επίσημη ιατροδικαστική έκθεση, επιβεβαίωσε τον χειρότερο φόβο κάθε γονιού:
Ο πατέρας διάβασε τις λέξεις φωναχτά και με σπασμένη φωνή φώναξε:
«Ανέπνεε. Κι εγώ την έθαψα!»
Πέρασαν εβδομάδες ώσπου να μπορέσει να μιλήσει δημόσια. Όταν τελικά το έκανε, το πρόσωπό του έμοιαζε κοκαλωμένο και ανέκφραστο. Οι κάμερες γέμισαν το σαλόνι του, καθώς απευθυνόταν στο έθνος.
«Δεν ζητάω εκδίκηση», είπε. «Αλλά κάτι τέτοιο δεν πρέπει να ξαναγίνει. Ο σφυγμός μόνο δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι νεκρός. Ένα τέτοιο λάθος παίρνει κάτι που καμία συγγνώμη δεν μπορεί να φέρει πίσω.»
Τα λόγια του συγκλόνισαν. Οι ιατρικοί σύλλογοι συγκάλεσαν έκτακτες συνεδριάσεις. Μέσα σε λίγους μήνες, προτάθηκε νέος νόμος — ο «Νόμος της Μαργαρίτας» — που απαιτούσε δεύτερη ανεξάρτητη γνωμάτευση και παρατεταμένη παρακολούθηση πριν εκδοθεί οποιοδήποτε πιστοποιητικό θανάτου εκτός νοσοκομείου.
Για τον πατέρα και τον Όλιβερ, όμως, ο νέος νόμος δεν έφερε παρηγοριά.
Κάθε νύχτα, το παιδί ονειρευόταν τη φωνή της μητέρας του να τον καλεί από το σκοτάδι. Κάθε πρωί, ο πατέρας ξυπνούσε με τη μνήμη των χεριών της στο φέρετρο.
Ένα γκρίζο φθινοπωρινό απόγευμα, πατέρας και γιος επέστρεψαν στο νεκροταφείο. Η νέα μαρμάρινη πλάκα έλαμπε απαλά μέσα στη ψιλή βροχή. Ο πατέρας άφησε δίπλα της μια λευκή τουλίπα.
«Είχες δίκιο, αγόρι μου» ψιθύρισε. «Άκουσες αυτό που κανείς άλλος δεν τόλμησε να πιστέψει.»
Ο Όλιβερ γονάτισε και άγγιξε τον παγωμένο τάφο.
«Δεν ήταν θυμωμένη» είπε. «Ήθελε μόνο να μας πει αντίο»
Ο πατέρας τον κοίταξε και ένιωσε για πρώτη φορά μια σπίθα γαλήνης μέσα στα συντρίμμια. Η αγάπη που αποκάλυψε την αλήθεια της μητέρας, ένωνε τώρα τους δυο τους — πιο δυνατά από τη θλίψη, πιο βαθιά από τον φόβο.
Το ίδιο βράδυ, έγραψε ένα γράμμα και το ανάρτησε στο διαδίκτυο:
«Αν χάσετε ποτέ κάποιον ξαφνικά, κάντε ερωτήσεις. Μην αποδέχεστε τη σιωπή ως βεβαιότητα. Μερικές φορές, η αγάπη ακούει εκεί όπου η επιστήμη ξεχνά να αφουγκραστεί.»
Ως το επόμενο πρωί, το γράμμα είχε διαβαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους.
Μηνύματα κατέκλυσαν το σπίτι — από οικογένειες, γιατρούς, αγνώστους.
Μια μικρή φωνή είχε αλλάξει τους νόμους μιας χώρας — και ίσως τη συνείδησή της.
Κι ενώ η βροχή συνέχιζε να πέφτει, ο χαροκαμένος πατέρας ήξερε πια πως ένα πράγμα δεν θα θαφτεί ποτέ ξανά: Το θάρρος ενός παιδιού που αρνήθηκε να πάψει να ακούει.
Μερικές φορές, η αλήθεια δεν ακούγεται με λόγια — τη φωνάζει η αγάπη.
Όταν όλοι σωπαίνουν, να έχεις το θάρρος να ακούς αυτό που οι άλλοι φοβούνται να πιστέψουν. Γιατί ένα παιδί που τόλμησε να ακούσει, απέδειξε πως η καρδιά μπορεί να σώσει εκεί που η επιστήμη κάνει λάθος.
Ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν!(Αφιερώστε 3 λεπτά και διαβάστε το)
Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ. Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της.
Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της. Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες. Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.
Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ’ όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν. Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα και του είπε: – Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!
Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν’ αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται. Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει: “Πατέρα, σ’ ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μούστειλε!”.
Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, τόνειρο έσβησε… Ο ιερέας , όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Το βράδυ διηγήθηκε τό ονειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν, μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του. Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν.
Απ’ το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του: – “Θεέ μου!”, ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος. Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθησε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή:
– “Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε. Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος… Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ’ τον πέρα γιαλό. Τούχα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου τόφερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο.
Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα: – Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου! Ο άνθρωπος όταν τάκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα: – Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!
Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν τόπα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μούστειλε τις ευχαριστίες της”, είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά! Μέσα σ’ αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε… – “Δοξασμένο τόνομά Σου Πολυέλεε Κύριε”, ψιθύρισε ο ιερέας κα τον αγκάλιασε με το βλέμμα του…
