Μιλώντας στην κάμερα του ΑΝΤ1, ο νεαρός ανέφερε αρχικά: «Συγγνώμη αδελφέ, δεν τα κατάφερα. Αυτό θέλω να πω, τίποτα άλλο».

Ο Χρήστος έτρεχε μαζί με τον φίλο του για να ξεφύγουν, όταν «το μόνο που άκουσα ήταν μία φωνή να λέει “αδερφέ, χτυπήθηκα” και να γυρνάω πίσω να δω ποιος είναι και τι είναι και να είναι εκείνο το παιδί.

Τον Μιχάλη τον γνωρίζω από το γήπεδο. Στην ίδια κερκίδα, εκδρομές μαζί, φαγητό μαζί, στις καφετέριες εδώ, στη γειτονιά μας, στη Φιλαδέλφεια» είπε, και περιέγραψε ότι οι δυο τους διήνυσαν μια απόσταση 100 μέτρων και βρήκαν καταφύγιο σε ένα περίπτερο μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας.

Υπήρχε τρελή αιμορραγία, ασταμάτητη. Σε όλη τη διαδρομή πηγαίναμε εκεί παρεούλα, μέχρι και την καρέκλα που κάθισε στο περίπτερο. Το μόνο που μας έκανε, ένα τίναγμα. Ήθελε να φύγει από την καρέκλα και να κάτσει κάτω, να ξαπλώσει κάτω. Δεν τον αφήσαμε. Υπήρχε μία κοπέλα εκεί, νοσηλεύτρια. Προσπαθούσε η κοπελίτσα να κάνει ό,τι μπορεί» ανέφερε, καθώς περιέγραφε τις στιγμές που εκτυλίχθηκαν αφότου δέχθηκαν την επίθεση.

Ο Χρήστοςέφυγε με το μηχανάκι του, για να αναζητήσει ασθενοφόρο.

«Δεν υπήρχε ασθενοφόρο, πουθενά! Καλούσαμε, αλλά από ό,τι μάθαμε η Αστυνομία είχε εγκλωβίσει τα ασθενοφόρα και την Πυροσβεστική 20 λεπτά και δεν τους άφηνε να περάσουν επίτηδες, μέχρι να σταματήσουν οι φασαρίες. Μάθαμε τέτοια πράγματα.

Εγώ έφυγα μόνος μου να φέρω το ιδιωτικό ασθενοφόρο από τη διασταύρωση της Δεκελείας, το οποίο το βρήκα κατά λάθος, ο άνθρωπος είχε σχολάσει. Τον παρακάλεσα, ότι πεθαίνει κόσμος, χάνουμε τον άνθρωπό μας, και έτσι ήρθε το ασθενοφόρο.

«Δεν είχε πειράξει ποτέ άνθρωπο, η αγάπη του για την ομάδα ήταν εκεί πέρα. Ήταν στη βόλτα του. Αυτό. Η ομάδα είναι οικογένεια, όποιος κι αν είναι δίπλα, είναι αδελφός. Είμαστε δυο μέρες άυπνοι» πρόσθεσε.

Στην Σκιάθο έφτασε το πρωί της Παρασκευής (29/09) η σορός της μητέρας του Γιώργου Αγγελόπουλου, η οποία έφυγε από τη ζωή την Δευτέρα 25/09) λίγες ώρες μετά τον γάμο του γιου της με τη Δήμητρα Βαμβακούση.

Ο Ντάνος έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του, συνόδευσε με τα πόδια μέχρι την εκκλησία τη μητέρα του για το τελευταίο «αντίο».

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος θέλοντας μάλιστα να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας του, επέλεξε να σηκώσει ο ίδιος το φέρετρο μαζί με τον αδερφό του, Χάρη και να το μεταφέρουν μέσα στην εκκλησία.

Η εξόδιος ακολουθία της Ράνιας Σουλτάνη θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι στον ιερό ναό της Παναγίας της Λιμνιάς.

Ο Χρήστος Μάστορας, μέσα από τον δικό του λογαριασμό στο instagram έγραψε για την τραγικη μέρα που ξημέρωσε στη χώρα μας.

Η ανάρτηση

«Οι καλλιτέχνες, οι εργαζόμενοι και η επιχείρηση του “Έναστραν” δηλώνουν συντετριμμένοι για την ασύλληπτη τραγωδία που συνέβη στη χώρα μας με το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Συμμετέχουν στο τριήμερο Εθνικό Πένθος αποφασίζοντας την αναβολή ιδιωτικής εκδήλωσης που ήταν προγραμματισμένη για την Πέμπτη 2/3 καθώς και τη μη λειτουργία του Έναστρον την Παρασκευή 3/3. Εκφράζουν τη βαθιά οδύνη τους και τα θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς και φίλους των θυμάτων» έγραψε ο Χρήστος Μάστορας.

Συντετριμμένοι έφτασαν λίγο μετά τις 9:30 το πρωί, στην Εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών για να που το τελευταίο αντίο στο παιδί τους, οι γονείς του Ευστάθιου Τσιτλακίδη, του σμηναγού – κυβερνήτη του μαχητικού Phantom F-4 που συνετρίβη 25 ναυτικά μίλια νότια της Ανδραβίδας το πρωί της Δευτέρας.

Τραγική φιγούρα, η μητέρα του 31χρονου πιλότου, η οποία, καθώς προχωρούσε προς την εκκλησία έλεγε ψιθυριστά «ψήλα, ψηλά» και κοίταζε τον ουρανό. Στις 10 έφτασε και η σύντροφος του αδικοχαμένου πιλότου, κρατώντας μία φωτογραφία του στα χέρια της.

Η σύντροφος του αδικοχαμένου πιλότου με μία φωτογράφια του στα χέρια της:

https://www.youtube.com/watch?v=OJfLARBDAHM

«Ήταν ένα πολύ καλό παιδί. Ο πιλότος της περιοχής που μας πρόσεχε. Πετούσε και τον θαυμάζαμε. Κατά κάποιον τρόπο ήταν ο ήρωάς μας . Πετούσε χαμηλά, βγαίναμε έξω από τα σπίτια για να τον δούμε. Τον θαυμάζαμε πολύ», είπε κάτοικος του χωριού.
«Ήταν ένα πολύ καλό παιδί. Ο πιλότος της περιοχής που μας πρόσεχε. Πετούσε και τον θαυμάζαμε. Κατά κάποιον τρόπο ήταν ο ήρωάς μας . Πετούσε χαμηλά, βγαίναμε έξω από τα σπίτια για να τον δούμε. Τον θαυμάζαμε πολύ», είπε κάτοικος του χωριού.

Η κηδεία αναμένεται να γίνει στις 12.00 ενώ η σορός του αναμένεται από στιγμή σε στιγμή στην Εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Το χωριό Γρανίτης Νευροκοπίου όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Ευστάθιος Τσιτλακίδης, έχει βυθιστεί στο πένθος. Με απόφαση του δημάρχου έχει κηρυχτεί τριήμερο πένθος έτσι ώστε σήμερα να είναι ημιαργία και όλοι οι κάτοικοι να μπορέσουν να βρεθούν στην εκκλησία για το ύστατο χαίρε στον πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας

Παράλληλα ο Δήμος αποφάσισε:

Να παρευρεθεί σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο στην εξόδιο ακολουθία, που θα πραγματοποιηθεί στην Κοινότητα του Γρανίτη στις 12 το μεσημέρι στην Εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Να κατατεθεί στεφάνι από τον δήμαρχο Νευροκοπίου και το Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ στεφάνι θα καταθέσει και ο πρόεδρος της Κοινότητας Γρανίτη.

Να δοθεί το επώνυμο του σμηναγού είτε σε κεντρικό δρόμο της πόλης είτε σε μεγάλο δημοτικό κτίριο.

Θλίψη σκόρπισε η είδηση του θανάτου του τραγουδιστή Γιάννη Βογιατζή σε ηλικία 89 ετών.

Τον τελευταίο μήνα ο Γιάννης Βογιατζής βρισκόταν στο νοσοκομείο με την κατάστασή του να επιβαρύνεται τις τελευταίες ημέρες.

Σήμερα το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή λόγω πολυοργανικής ανεπάρκειας.

«Στην αρχή νοσηλεύτηκε στον Ερυθρό Σταυρό και μετά πήγε στο Ιπποκράτειο. Πήρε την κατηφόρα. Ήρθε στο σπίτι, ξαναπήγαμε στο Ιπποκράτειο. Ήμασταν μαζί περίπου 50 χρόνια. Τα παιδιά τα είχε με την πρώτη του γυναίκα. Τα πήρα εγώ 5 και 6 χρόνων. Ήμασταν ένα πράγμα. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, γι’ αυτό τον αγάπησα πολύ. Τίμιος άνθρωπος. Να τον θυμάται ο κόσμος», δήλωσε συντετριμμένη η σύζυγός του μιλώντας στο Star.

«Ήταν ένας καλλιτέχνης που δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα. Πολύ καλός άνθρωπος. Τον λάτρευα. Τι να σας πω για τον πατέρα μου; Ήταν ένας άγγελος. Μια μεγάλη φωνή. Να είμαστε καλοί άνθρωποι, ήταν η συμβουλή του» είπε από την πλευρά του ο γιος του Χρήστος.

Ο άλλος του γιος, ο Βασίλης, αναφέρθηκε στις τελευταίες στιγμές του πατέρα του σημειώνοντας: «Ήμουν χθες το βράδυ μαζί του. Έφυγα κάποια στιγμή και με πήρε τηλέφωνο η κυρία που ήταν μέσα στο δωμάτιο και μου λέει “έλα γρήγορα, έχουν πέσει οι γιατροί από πάνω του, προσπαθούν του κάνουν ΚΑΡΠΑ. Πήγα, γιατί μένω κοντά, με το ποδήλατο, δεν τον πρόλαβα όμως. Και τι δε θυμάμαι. Το χιούμορ του, την αγάπη του για εμάς και τη γυναίκα του, τα τραγούδια του, την καλοσύνη του».