Μπορεί να βλέπουμε καθημερινά εικόνες με λέμβους γεμάτες πρόσφυγες και μετανάστες να φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τα τουρκικά παράλια και να ακούμε για τα υπέρογκα ποσά που καταβάλλουν στους διακινητές, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που, ελλείψει χρημάτων, κάνουν το ταξίδι αυτό… κολυμπώντας.
Οπως ο Ameer Mehtr από τη Συρία, ο οποίος έχασε όλο του το βιος στον πενταετή εμφύλιο στη Συρία και, όπως πολλοί άλλοι, θέλησε να κυνηγήσει το ευρωπαϊκό όνειρο. Δεν είχε, όμως, χρήματα για το πέρασμα στην Ευρώπη. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω. Ταξίδεψε στη Βηρυτό και άρχισε καθημερινή, εντατική προπόνηση στην κολύμβηση.
Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για εκείνον. Ηταν άλλωστε, στο παρελθόν μέλος της εθνικής ομάδας κολύμβησης. Επί μήνες μελετούσε, επίσης, ένα χάρτη του Αιγαίου πελάγους για να ανακαλύψει το συντομότερο δρόμο για την Ευρώπη για εκείνον. Και το βρήκε. Θα ερχόταν στην Ευρώπη δια μέσου του στενού Κουσάντασι-Σάμου.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ένιωσε ότι ήρθε «η μεγάλη στιγμή». Πήγε στην παραλία στο Κουσάντασι, φόρεσε το μαγιό του, ειδικά γυαλιά και έδεσε στη ζώνη του, μέσα σε μεμβράνη μερικούς χουρμάδες με γεύση τζίντζερ, το μόνο φαγητό που είχε για να τον κρατήσει στον κουραστικό «διάπλου» τον εφτά ωρών. Ετρεξε γρήγορα να διαφύγει από τους αστυνομικούς που περιπολούσαν στις ακτές για παράνομους διακινητές προσφύγων, βούτηξε στη θάλασσα και αυτό ήταν… Το μεγάλο ταξίδι είχε αρχίσει.
Μετά από επτά ώρες πάλης με τη θάλασσα έφθασε εξαντλημένος στις ακτές της Σάμου. Μιλώντας στους The Sunday Times, από τον καταυλισμό προσφύγων στη Σουηδία όπου βρίσκεται τώρα, δήλωσε ότι όσο κουρασμένος και αν ήταν, χαμογέλασε όταν είδε τα πρώτα βράχια του νησιού, επειδή αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο μέλλον του.
Κατά τη διάρκεια του επικίνδυνου «διάπλου» του, παραδέχτηκε, υπήρξαν στιγμές που ένιωσε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον θάνατο, αλλά γνώριζε καλά ότι έπρεπε να κολυμπήσει για να φθάσει στον προορισμό του, στο μέλλον του.
Ο Σύρος πρόσφυγας και άλλοι Σύροι, που κολύμπησαν για να φθάσουν στην Ελλάδα, έφτιαξαν μια σελίδα στο Facebook, μέσω της οποίας δίνουν συμβουλές σε συμπατριώτες τους που θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Πηγές: Daily Mail, The Independent
Οι μαθητές φοβούνται να πάνε σχολείο γιατί έχουν δει με τα μάτια του ή να βομβαρδίζονται κτίρια δίπλα από το σχολείο τους ή και τους συμμαθητές τους να σκοτώνονται.
Και δεν είναι μόνο ο κίνδυνος του βομβαρδισμού που αποτρέπει τους μαθητές από το να πάνε στο σχολείο τους, είναι και που πολλά μικρά παιδιά υποχρεωτικά βοηθούν τους δικούς τους στον αγώνα τους για επιβίωση.
