Στο πλευρό του συντρόφου της, Σάκη Τανιμανίδη είναι και πάλι η Χριστίνα Μπόμπα, η οποία ταξίδεψε για ακόμη μία φορά μέχρι τον Άγιο Δομίνικο για να τον συναντήσει.
Το όμορφο ζευγάρι, λοιπόν, αποφάσισε να δείξει στο Instagram πως εκτός από πολύ αγαπημένο είναι και fit, βγάζοντας βίντεο την ώρα της γυμναστικής τους.
Συγκεκριμένα, από την μία φαίνεται η Χριστίνα Μπόμπα να σηκώνει έναν κορμό ξύλου και να κάνει καθίσματα στην παραλία, ενώ από την άλλη ο Σάκης Τανιμανίδης διάλεξε έναν πιο πρωτότυπο τρόπο εκγύμνασης, σηκώνοντας ένα τεράστιο λάστιχο φορτηγού.
Το ζευγάρι μάλιστα δεν δίστασε να αποκαλύψει και το «μυστικό» τους για τέλεια προπόνηση στην άμμο, το οποίο δεν ήταν άλλο από τα ειδικά παπούτσια τους που τους επιτρέπουν να μην γλιστράνε.
Αφήνοντας πια πίσω τους την πιο όμορφη και σημαντική στιγμή της ζωής τους, ο Σάκης Τανιμανίδης και η Χριστίνα Μπόμπα ξεκίνησαν την κοινή τους ζωή, πλέον ως παντρεμένο ζευγάρι! Το Σάββατο 1η Σεπτεμβρίου, ο γνωστός παρουσιαστής και η εκλεκτή της καρδιάς του ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου σε μία ρομαντική τελετή στην Σίφνο και δύο ημέρες μετά… έφυγαν για το ταξίδι του μέλιτος.
Ο Σάκης και η Χριστίνα λατρεύουν τις αποδράσεις και έχουν πάει σχεδόν… σε όλο τον κόσμο! Άλλωστε η αγάπη για τα ταξίδια ήταν ένα από τα κοινά τους ενδιαφέροντα που τους έδεσε και ερωτεύτηκε ο ένας στον άλλον εξαρχής. Έτσι, το ερωτευμένο ζευγάρι αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό για το πρώτο του ταξίδι ως παντρεμένο!
Παρά το γεγονός ότι και οι δυο τους επιθυμούσαν να ταξιδέψουν κάπου μακριά και εξωτικά, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις του Σάκη Τανιμανίδη τον ανάγκασαν να διαλέξει κάτι πιο κοντινό για το πρώτο ταξίδι με την σύζυγό του. Έτσι, ο Σάκης και η Χριστίνα μάζεψαν βαλίτσες και έφυγαν για… road trip στην Ιρλανδία!
Ο Mr Survivor ανέβασε τα πρώτα στιγμιότυπα από το ταξίδι του μέλιτος στα Instagram Stories του, παρουσιάζοντάς μας την οικογένεια Τανιμανίδη. Ο Σάκης και η Χριστίνα μόλις είχαν φτάσει στην Ιρλανδία και κατευθύνονταν προς την πόλη Γκαλγουέι, φυσικά με αμάξι!
Ευχαριστώ στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, για «τον τεράστιο αγώνα του» είπε η Τάνια Τσανακλίδου.
Μιλώντας στο «Κόκκινο 105,5», η τραγουδίστρια επισήμανε: «Έχουμε χρέος να σταθούμε όρθιοι και να μην επιτρέψουμε στην κοινωνική σήψη να απλωθεί. Να μην επιτρέψουμε να σαπίσει κι ο εαυτός μας. Οπως υπέροχα το διατύπωσε ο Βαμβακάρης: Βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι», συνέχισε.
«Με διέλυσε συναισθηματικά ότι το πάγιο αίτημα της Αριστεράς για απλή αναλογική, τορπιλίστηκε από κόμματα του αριστερού χώρου», ανέφερε σε άλλο σημείο και πρόσθεσε: «Και δεν μπορώ να συγχωρήσω στον Δημήτρη Κουτσούμπα ότι μετά από τέτοια τετραετία της Δεξιάς, είπε ότι η χειρότερη κυβέρνηση ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ντροπιαστικό».
«Ο κόσμος που μέσα από το δόγμα του σοκ και του φόβου ψήφισε Μητσοτάκη θα καταλάβει σύντομα πόσο μεγάλο λάθος έκανε. Τιμώρησαν τον Αλέξη Τσίπρα το μόνο πρωθυπουργό και τη μόνη κυβέρνηση που δεν έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι. Θέλω να πω ένα δημόσιο μεγάλο ευχαριστώ στον Αλέξη Τσίπρα για τον τεράστιο αγώνα που έκανε», επισήμανε η Τάνια Τσανακλίδου.
«Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι Μοίρες» τραγούδαγε η όμορφη Τάνια Τσανακλίδου και ο λυγμός δεν έλειπε από τη φωνή της
Γεννημένη στη Δράμα (1952) και με καταγωγή από το Πλοέστι της Ρουμανίας και την Ανατολική Ρωμυλία και Θράκη, η Τάνια Τσανακλίδου έζησε για λίγο στη Ξάνθη αλλά πολύ νωρίς βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, από όπου έφυγε σε ηλικία 21 ετών με το δίπλωμα της ηθοποιού στο χέρι και αφήνοντας στη μέση τις σπουδές της Αρχαιολογίας.
Τάνια Τσανακλίδου: «Τη Δράμα, τη γενέθλια πόλη τη θυμάμαι καλά
Έφυγα μικρή, 4 χρόνων στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στη μεγάλη πόλη, είχε πει. Ζούσαμε πάντα κέντρο. Ναβαρίνου, Χρυσοστόμου Σμύρνης τα τελευταία σπίτια. Πάντα με τα πόδια. Τσιμισκή πάνω κάτω, Γκιγκιλίνης, έρωτες. Πήγαινα στο 1ο Θηλέων στη Β. Σοφίας. Η ζωή συνδεδεμένη με τη θάλασσα. Στην πρώτη στεναχώρια, στο πρώτο στρίμωγμα και γω και η μάνα μου και τα αδέρφια μου κατεβαίναμε στη θάλασσα. Έχω μια εικόνα του αδερφού μου να τον έχει μαλώσει η μάνα μου και έφυγε από το σπίτι. Κατεβαίνοντας με τους φίλους μου βόλτα στη θάλασσα τον είδα εκεί στα σκαλοπάτια που έδεναν τις βάρκες να κάθεται μόνος. Ήταν μια εικόνα που συντάραξε. Μια εικόνα μεγάλης λύπης. Ένα παιδάκι 7 χρόνων να κάθεται βαθιά λυπημένο στη θάλασσα. Ότι καημό είχαμε πηγαίναμε στη θάλασσα. Θυμάμαι με γλύκα τα φοιτητικά χρόνια, το Φιλώτα, το κυλικείο στη Φιλοσοφική. Τους καθηγητές μου. Τους εξαιρετικούς δασκάλους στο γυμνάσιο. Ερωτευόμουνα τους δασκάλους μου. Ήθελα να είμαι αρεστή, η καλύτερη μαθήτρια για να με αγαπάνε οι δάσκαλοι. Μου άνοιξαν το μυαλό. Είχα την Ελένη την Κακριδή φιλόλογο που λάτρευε τον Όμηρο και τον λατρέψαμε και μεις. Η Ζιπίδου, ο μαθηματικός μου ο Μπάμπης Λασκαρίδης. Που μου επέτρεπαν να λύνω με δικούς μου τρόπους. Δεν ξεχνώ τους δασκάλους μου”.
Η Τάνια Τσανακλίδου στο θέατρο
‘Ξεκίνησα με το παιδικό θέατρο της Μαίρης Ζωύδου σε ηλικία 8 ετών και στα 10 έπαιζα στο ‘Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε’ στον θίασο Μυράτ – Ζουμπουλάκη. Εκεί μαγεύτηκα από τους αριστουργηματικούς ηθοποιούς και τη μουσική του Χατζιδάκι. Υπήρξα ένα πολύ ζωηρό παιδί, με τα παιχνίδια στις αλάνες και τις αλητείες, αλλά διάβαζα σαν παλαβή. Σαν να μην μου έφτανε η ζωή που ζούσα και ήθελα και μιαν άλλη” είχε πει.
«Πήγα στην πρώτη μου διαδήλωση σε ηλικία 12 ετών»
“Ήταν η εποχή που πλακώνονταν οι Λαμπράκηδες με τους τύπους της ΕΡE. Από τη δημοκρατική μου καταγωγή απουσίασαν τα βύσματα για να μας βολέψουν κάπου και, έχοντας γονείς με ελεύθερο πνεύμα και σχεδόν μποέμικη διάθεση, ταλαιπωρηθήκαμε οικονομικά, αφού όσα βγάζαμε τα τρώγαμε αμέσως, κάτι που το χαίρομαι, γιατί δεν είμαστε μίζεροι, κανένα από τα πέντε αδέρφια. Όλοι έχουμε κάκιστη, ελεεινή σχέση με το χρήμα. Έχουμε ζήσει πολλές ζωές κι έχουμε βιώσει βαθιές ηδονές και συγκινήσεις. Έχουμε μάθει να χαιρόμαστε το τίποτα. Έτσι μεγαλώσαμε”.
Τα λευκά μαλλιά και η συμφιλίωση με τον χρόνο
Εξηγώντας τι την ώθησε να κάνει την τεράστια αλλαγή στα μαλλιά της, αφήνοντας τα να ασπρίσουν, η Τάνια Τσανακλίδου είχε πει:
«Έχει να κάνει με τη συμφιλίωση με τον χρόνο και το γήρας, γιατί ο χρόνος φέρνει το γήρας και φέρνει και τον θάνατο. Αισθάνθηκα ότι μπήκα σε μια ηλικία που έληξαν τα ψέματα ότι όλα αυτά δεν υπήρχαν στη ζωή μου – ήταν κάτι που με πλήγωνε και τραυμάτιζε την ψυχή μου».
Όπως αποκάλυψε, από τα 16 μέχρι τα 40 της, «πάλευε» με την ιδέα του θανάτου, με αποκορύφωμα την στιγμή που «πάτησε» την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, οπότε και έπαθε σοβαρή κρίση ηλικίας: «Μέχρι τότε έλεγα μεγαλοστομίες. Στα 40 μου, που λες, που ήμουν και κουκλάρα, μου φέρνουν τα ανίψια μου μια τούρτα στα γενέθλιά μου. Είπα τότε ότι θα σβήσω 40 κεράκια, γιατί ήταν μια σημαντική επέτειος στη ζωή μου. Σημειωτέον, επειδή τα γενέθλιά μου έπεφταν πάντα σχεδόν μες στη Μεγάλη Εβδομάδα, σπάνια τα γιορτάζαμε στο σπίτι μου. Την ώρα, λοιπόν, που σκύβω να σβήσω τα κεράκια, κοιτιέμαι στον καθρέφτη και βλέπω μια μούρη κρεμασμένη… Μια εικόνα του εαυτού μου που δεν την ήξερα. Παθαίνω σοκ. Σοκ! Δεν έβλεπα την ώρα να φύγουν όλοι και μόλις έφυγαν, πατάω ένα κλάμα! Μπήκα στην πρώτη κρίση ηλικίας στα 40 μου, μολονότι ήμουν ακόμα και όμορφη και δημιουργική! Έκανε πάρα πολύ καιρό να μου περάσει η κρίση αυτή. Την ίδια περίοδο είχα και σχέση με τον Άλκη Κούρκουλο, έναν πολύ νεότερό μου άνδρα, κι αισθάνθηκα πραγματικά πολύ άσχημα!»
Η σχέση της Τάνιας Τσανακλίδου με τον Άλκη Κούρκουλο
«Γενικώς, δεν μπορώ να είμαι με άντρες συνομήλικούς μου είχε πει. Ειδικά από μια ηλικία και μετά μου άρεσαν μόνο νεότεροί μου άνδρες».
Χωρίς να μασήσει τα λόγια της, ωστόσο, λέει πως την περίοδο που είχε σχέση με τον Άλκη Κούρκουλο, ντρεπόταν γι’ αυτή: «Από τα 35 μου μέχρι τα 40, όσο κράτησε η σχέση μου με τον Άλκη, τεσσεράμισι χρόνια περίπου. Ντράπηκα που είχα σχέση με έναν άνδρα, ένα αγόρι, την ίδια ώρα που έβλεπα να ‘χουν κρεμάσει τα μούτρα μου».
Αυτή της η ανησυχία όμως «βασάνιζε» και τον τότε σύντροφό της; «Όλα μόνο μέσα στο δικό μας κεφάλι υπάρχουν, και τα καλά και τα κακά. Δεν πα’ να μας λεν οι άλλοι… Χωρίζω με τον Άλκη και παίρνω τα πρώτα μου κιλά. Τότε μπήκα σε μια ακόμη βασανιστική διαδικασία, να μη μου αρέσει πια η δουλειά μου. Δεν μπορούσα να τραγουδάω και οι άλλοι να τρώνε ή να πετάνε λουλούδια κι έψαχνα τρόπο να εντάξω χαρούμενα τραγούδια στα προγράμματά μου.
Ξέρετε, εμένα δεν μου αρέσουν καθόλου τα χαρούμενα τραγούδια. Άμα δεν είναι μινόρε, λέω: “Α, δεν μου αρέσει”. Ακούω ματζόρε και φεύγω! Ειρωνεία: Το “Γερνάω, μαμά” είναι ματζόρε! Εκεί ήρθε μια στροφή στην καριέρα μου, με τεράστιο οικονομικό κόστος(…)Δεν μου αρέσουν, μάνα μου, οι μεγαλύτεροι άνδρες ή οι συνομήλικοί μου, ούτε να γυρίσω να τους κοιτάξω. Κι εσύ έλα πες μου τώρα τι μπορεί να θέλει ένα νέο παιδί με μια γριέτζω, ρε γαμώτο; Ο έρωτας μπορεί να σε γελοιοποιήσει κι εγώ ανήκω στους ανθρώπους που λένε: “Ναι, ας γίνω χάλια από έναν έρωτα, ρεζίλι, όλα να τα πάθω”… Αυτή όμως η εμμονική αυτογελοιοποίηση, το να ζεις σαν ένας γελοίος άνθρωπος, είναι κάτι που με πληγώνει βαθιά» είχε απαντήσει.
Στη συνέχεια, είχε παραδεχτεί πως έζησε την ζωή της «στο κόκκινο», αποζητώντας τον έρωτα: «Ποτέ δεν την ήθελα τη συντροφικότητα, αφού ήμουν παθιασμένη με τον έρωτα. Από την ώρα που ξυπνάω μέχρι την ώρα που κοιμάμαι σκέφτομαι αυτόν και μόνο αυτόν κάθε φορά, τίποτε άλλο. Δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο, δεν με απασχολεί τίποτε άλλο! Ζω σε έναν πυρετό, έχω πυρετό, πώς το λένε;»
Η κρίση ηλικίας
Περιγράφοντας την σχέση που έχει με το σώμα της, λέει: «Το σώμα και το Εγώ είναι η φυλακή μας και ταυτοχρόνως το όχημα για να ζήσουμε και να αντέξουμε. Το δικό μου σώμα το ταλαιπώρησα πολύ. Κάποια στιγμή είδα ότι δεν μπορούσα να περπατήσω, να ανέβω τα σκαλιά, να αναπνέω με ευκολία. Απέκτησα Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια και είπα: “Γιατί να ‘χω έναν πολύ κακό και οδυνηρό θάνατο; Να μην μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ, εγώ που ήμουν τόσο ανεξάρτητη; Να είμαι κατάκοιτη και να περιμένω απλώς να πεθάνω;”. Όχι, είπα, οφείλω να τιμήσω το σώμα μου για τις τόσες χαρές που μου ‘χει δώσει. Παραπετώντας το σώμα, δεν φροντίζουμε και την ψυχή μας. Μέσα σε δυο μήνες ελάττωσα το τσιγάρο και αποκαταστάθηκαν οι λειτουργίες μου».
“Μαμά, γερνάω”: Η ιστορία του θρυλικού τραγουδιού που ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Τάνια Τσανακλίδου
Ο Γιώργος Παπαστεφάνου είχε πει: “Κουβεντιάζοντας με την Τάνια Τσανακλίδου μπροστά στις κάμερες για την εκπομπή «Οι φίλοι μου» το 2001, τής είχα πει πως για μάς που δεν κάναμε οικογένεια, θα λένε ότι ζήσαμε μια πολύ ωραία ελεύθερη ζωή, αλλά ότι θα έχουμε άσχημα γεράματα. «Γιώργο, έξι αδέλφια ήμασταν εμείς, αλλά οι γονείς μου έφυγαν μόνοι» μού απάντησε η Τάνια. Μόνη έφυγε και η δική μου η μητέρα. Θα πήγαινε στη Ρόδο για τις καλοκαιρινές της διακοπές κι εγώ είχα περάσει από το σπίτι της για να την αποχαιρετήσω και να αφήσω και την σακούλα με τα άπλυτα, «που ακόμα δεν ήξερα να πλένω».
Το ταξίδι στη Ρόδο έγινε τελικά μια μέρα αργότερα για την κηδεία της στον οικογενειακό τάφο, στο παλιό νεκροταφείο τού Άι Δημήτρη. Ήτανε 1990. Δύο χρόνια πριν, σε έναν από τους ωραιότερους δίσκους τής καριέρας της, η Τάνια Τσανακλίδου είχε τραγουδήσει ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. «Μαμά γερνάω» σε μουσική, όπως και στα υπόλοιπα τού δίσκου, τού ακούραστου, ανεξάντλητου Σταμάτη Κραουνάκη.
Η ίδια η Τάνια είχε παραγγείλει τους στίχους στην Λίνα Νικολακοπούλου και η συγκίνησή της όταν είπε στο στούντιο το τραγούδι, έχει αποτυπωθεί και στο βινύλιο. Αυτό το τραγούδι διάλεξα για την αυριανή παγκόσμια μέρα τής μητέρας. Το βίντεο το δανείζομαι από την εκπομπή «Μουσικά πορτρέτα», που είχε αφιερώσει στην Λίνα Νικολακοπούλου η Δάφνη Τζαφέρη το 1995. Φυσικά η Τάνια Τσανακλίδου είναι η υπέροχη ερμηνεύτρια, αλλά στην εικόνα βλέπουμε πλάνα και τής Λίνας”.
Αποκαλυπτική για το περιεχόμενο του ψηφοδελτίου που θα ρίξει στην κάλπη της Κυριακής εμφανίστηκε η τραγουδίστρια Τάνια Τσανακλίδου.
Με ανάρτησή της στα social media η κ Τσανακλίδου δήλωσε ότι θα στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα με όλη της «την καρδιά και τη λογική» στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Την Κυριακή θα ψηφίσω Αλέξη Τσίπρα με όλη μου την καρδιά και την λογική. https://t.co/kb6dG7DGeE
Μία οργισμένη ανάρτηση για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter η Τάνια Τσανακλίδου. Η δημοφιλής τραγουδίστρια τοποθετήθηκε για τις πυρκαγιές που έχουν κάψει περισσότερα από 200.000 στρέμματα γης, ξεσπώντας και επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική ηγεσία.
Η ανάρτηση της Τάνιας Τσανακλίδου
“Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας μεγαλομανής ηλίθιος που αγοράζει αεροπλάνα για πάρτη του, ταΐζει πουλημένους δημοσιογράφους για να τον λιβανίζουν και έχει γραμμένο έναν ολόκληρο λαό εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Βαθιά λύπη και οργή”.
Η επόμενη δημοσίευση της Τάνιας Τσανακλίδου λίγες ώρες αργότερα
«Την ώρα που δεχόμουνα ομαδική χυδαία επίθεση από έμμισθους υβριστές, εγώ φύλαγα σκοπιά για να προστατέψω τον τόπο που ζω. Ούτε καν σας διαβάζω. Ο καθένας με τις προτεραιότητες του»
Η μεγάλη ερμηνευτρια Τάνια Τσανακλίδου, χαρακτήρισε, μεταξύ άλλων, τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «μεγαλομανή ηλίθιο που αγοράζει αεροπλάνα για πάρτη του, ταΐζει πουλημένους δημοσιογράφος για να τον λιβανίζουν».
Συγκεκριμένα σε ανάρτησή της στο Twitter, γράφει:
«Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας μεγαλομανής ηλιθιος που αγοράζει αεροπλάνα για πάρτη του, ταΐζει πουλημένους δημοσιογράφος για να τον λιβανίζουν και έχει γραμμένο έναν ολόκληρο λαό εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Βαθιά λύπη και οργή».
Η επόμενη δημοσίευση της Τάνιας Τσανακλίδου λίγες ώρες αργότερα
«Την ώρα που δεχόμουνα ομαδική χυδαία επίθεση από έμμισθους υβριστές, εγώ φύλαγα σκοπιά για να προστατέψω τον τόπο που ζω. Ούτε καν σας διαβάζω. Ο καθένας με τις προτεραιότητες του»
Σε μια επιλεκτική της τηλεοπτική συνέντευξη, η Τάνια Τσανακλίδου μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Καλύτερα δε γίνεται» και την δημοσιογράφο Ειρήνη Αρβανίτη την Κυριακή στον Alpha.
Μεταξύ άλλων, μάλιστα, η δημοφιλής ερμηνεύτρια εξέφρασε το μεγάλο της παράπονο για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα media τους καλλιτέχνες και όχι μόνο.
Πιο συγκεκριμένα, η Τάνια Τσανακλίδου σημείωσε χαρακτηριστικά πως «εσάς τους δημοσιογράφους σας θεωρώ υπεύθυνους για το χάλι που ζούμε σήμερα. Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν είναι δημοσιογραφία αυτή που ασκείται στις μέρες μας. Είναι ντροπή. Η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να κολακεύει καλλιτέχνες ή πρόσωπα του δημόσιου βίου».
«Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να αποκαλύπτει σκάνδαλα, να συνεισφέρει στην ανάδειξη του πολιτισμού, να κατακεραυνώνει τους απατεώνες και τα λαμόγια. Αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου».
«Θα σας πω και μια αστεία ιστορία. Όταν είχαν γίνει τα γεγονότα της Νομικής στην Αθήνα, εγώ ήμουν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο. Πριν φύγω από το σπίτι, είχα πει στη μαμά μου ότι θα πάω και «θέλω να πάρω μαζί μου κανένα όπλο». mου λέει «χαζό είσαι παιδί μου, θα πάρεις όπλο;» και πήρα μια βούρτσα ξύλινη που χτενίζουμε τα μαλλιά. Μας διέλυσαν σε χρόνο dt. Δεν χρησιμοποίησα ποτέ τη βούρτσα μου, δεν βγήκε ποτέ από την τσέπη μου» συμπλήρωσε η Τάνια Τσανακλίδου στο μαγκαζίνο της Ναταλίας Γερμανού στον Alpha.
Μέσα σε 81 λέξεις η Τάνια Τσανακλίδου συγκλονίζει σχολιάζοντας τη στάση της Εκκλησίας, αλλά και τα όσα έγιναν χθες στη Βουλή στην ψήφιση του Νομοσχεδίου για το Σύμφωνο Συμβίωσης. Όπως έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η σπουδαία ερμηνεύτρια: «Σέβομαι και τιμώ τις άλλες θρησκείες, τις άλλες πατρίδες, τις διαφορετικές από τις δικές μου επιλογές» έγραψε αφού πρώτα… δήλωσε Ελληνίδα και χριστιανή ορθόδοξη.
«Με ντροπιάζουν οι υποκριτές παπάδες, οι υστερικοί πολιτικοί, οι φασίστες και οι βάρβαροι» σημείωσε η Τάνια Τσανακλίδου και αποκάλυψε ότι έχει κρατήσει ένα τελευταίο όνειρο: «ότι στην άκρη του κόσμου, μας περιμένει ακόμη εκείνη η βαθιά κατανόηση του “άλλου” που δεν είναι παρά η άλλη όψη του ακατανόητου και σκοτεινού μας εαυτού. Μας περιμένει, δηλαδή, η αγάπη».
Ειμαι Ελληνιδα, χριστιανη ορθοδοξη.Σεβομαι και τιμω τις αλλες Θρησκειες, τις αλλες πατριδες, τις διαφορετικες απο τις δι…
“Πεθαίνει η μητέρα μου. Νοέμβρης του ’86. Είμαι στα χάλια μου εγώ, δεν θέλω να βγαίνω, δεν θέλω να τρώω, περνάω δύσκολα… ούτε δίσκο θέλω ούτε τίποτα… Το μόνο που θα είχε τώρα νόημα για μένα θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στην μάνα μου ό,τι δεν πρόλαβα να της πω”
Εποχή αλλαγών. Και δισκογραφικού «μπουμ». Οι παρέες ανακατεύονται, οι εποχές του τραγουδιού επίσης, ενώ στο στερέωμα αρχίζει και ανεβαίνει αργά και σταθερά το δίδυμο Σταμάτης Κραουνάκης – Λίνα Νικολακοπούλου και μαζί τους η Αλκηστις Πρωτοψάλτη.
Μετά την πρώτη τους μεγάλη επιτυχία, «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ», που πούλησε 90.000 κομμάτια (1985) το τιμ Σταμάτης, Λίνα, Αλκηστις δίνουν «σώμα» και σε ένα διαφορετικό είδος θεάματος, πρωτόγνωρο μέχρι τότε.
Οι σκηνοθετημένες παραστάσεις που ανέβασαν στη Συγγρού («Λεωφόρος Α» και «Λεωφόρος Β», Ανδρέας Βουτσινάς σκηνοθεσία και Μανόλης Παντελιδάκης σκηνικά) πρότειναν έναν νέο τρόπο διασκέδασης στο κοινό, θεατροποιημένο τραγούδι, με αρχή, μέση, τέλος, μεικτό ρεπερτόριο από ρεμπέτικο μέχρι Σουγιούλ, προσεγμένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια στο ανέβασμα, εντελώς διαφορετικό από τη νοοτροπία των προγραμμάτων της εποχής.
Η Τάνια Τσανακλίδου δεν ανήκε ακριβώς σε εκείνη τη μεγάλη παρέα. Ηταν ήδη όνομα από τα μέσα του ’70 (πολλοί τη θυμούνται από την παράσταση του Κουν «Η Ισαβέλλα, τρεις καραβέλες και ένας παραμυθάς» να τραγουδάει Λεοντή), το ’78 μας εκπροσώπησε στη Eurovision με το «Τσάρλι Τσάπλιν», ενώ ανήκε στη μεγάλη ομάδα των ανερχόμενων φωνών που εμφανίζονταν και στις πίστες της παραλιακής.
Στα μέσα του ’80 ήταν καθιερωμένη πλέον στις συνειδήσεις μας ως τραγουδίστρια (και όχι ως ηθοποιός όπως είχε ξεκινήσει), ένα κορίτσι που έβγαινε και έκανε γκελ στη σκηνή, μια φωνή που… φλεγόταν από δύναμη και πάθος. Θα περίμενε κανείς μάλιστα να είναι από τα πρόσωπα που θα πλησίαζε το δίδυμο Σταμάτης – Λίνα για τις ανάγκες της παράστασής τους – «Λεωφόρος Α» – ακριβώς γιατί είχε το θεατράλε ύφος που χαρακτήριζε την ομάδα.
Τότε όμως η Τάνια ζούσε μια μεγάλη απώλεια. Ιδού τι λέει για εκείνη την εποχή.
«Είχαμε γνωριστεί με τα παιδιά και όλο λέγαμε να κάνουμε κάτι μαζί, αλλά δεν καθόταν. Εν τω μεταξύ πεθαίνει η μητέρα μου. Νοέμβρης του ’86. Είμαι στα χάλια μου εγώ, δεν θέλω να βγαίνω, δεν θέλω να τρώω, περνάω δύσκολα…
Ενα βράδυ, αρχές του άλλου χρόνου, με τραβάνε τα παιδιά να πάω στην παράστασή τους, να βγω λιγάκι, και όντως πάω στη “Λεωφόρο Α”, όπου τραγουδούσαν η Αλκηστις και η Ελευθερία. Είμαι όμως χάλια. Απαρηγόρητη. Μου λένε πάλι να κάνουμε κάτι μαζί και τους απαντώ, “παιδιά, ούτε δίσκο θέλω ούτε τίποτα… Το μόνο που θα είχε τώρα νόημα για μένα θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στην μάνα μου ό,τι δεν πρόλαβα να της πω”.
Περνάνε λίγες μέρες και ένα βράδυ που παίζουμε χαρτιά με τον Σταμάτη, καταλαβαίνω ότι το πάει από ‘δώ, το πάει από ‘κεί, κάτι θέλει να μου πει. Στο τέλος δεν αντέχει και μου το ξεφουρνίζει: “Σου ‘χει γράψει ένα τραγούδι η Λίνα που δεν θα το πιστεύεις”. Ετσι όπως είμαστε, παρατάμε τα χαρτιά, τα παρατάμε όλα και δίνουμε ραντεβού με τη Λίνα… Αυτό το τραγούδι, όντως, δεν μπορούσα να το προβάρω όπως τα άλλα που έγιναν για τον δίσκο. Δεν το άντεχα.
Ετοιμος ήταν ο υπόλοιπος δίσκος, αλλά αυτό δεν μπορούσα… Πρώτη φορά λοιπόν μπαίνουμε και οι τρις στο στούντιο να ψάξουμε τόνο… Και αρχίζω… Κάποια στιγμή ψάχνω να τους βρω και είχαν εξαφανιστεί όλοι… Ο Σταμάτης, ο ηχολήπτης, όλοι. Μόνο η Λίνα έκανε ότι διάβαζε εφημερίδα… Ολοι μέσα στο στούντιο έκλαιγαν… Τελικά αυτή την πρώτη “πρόβα” την κρατήσαμε και στον δίσκο, είναι το “Υστερόγραφο”».
Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1988 αλλά δεν σημείωσε καμιά μεγάλη επιτυχία. Ακόμη και στην ίδια εταιρεία που κυκλοφόρησε (CBS) έλεγε ένα από τα στελέχη του: «Τα σουξέ πρέπει να τα κράτησαν για τον επόμενο δίσκο της Πρωτοψάλτη». Αλλά η… εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Τότε πούλησε μόνο 12.000 κομμάτια (εποχή που ο χρυσός δίσκος ήταν στα 50.000) αλλά σήμερα πλέον ξέρουμε ότι δεν υπάρχει σπίτι, αυτοκίνητο, πάρτι, κέντρο που ακόμη και τώρα δεν δακρύζει μ’ αυτό το κομμάτι. Στιχουργικά, καθιερώνει και μια νέα εποχή για το ελληνικό τραγούδι.
Ο λόγος της Νικολακοπούλου, ελλειπτικός πολλές φορές (όχι ειδικά σ’ αυτό το κομμάτι) και βασισμένος σε εικόνες, δίνει με έναν μοναδικό τρόπο το αίσθημα της γενιάς του ’80, τον τρόπο που έβλεπε τον εαυτό της… Γυναικείο τραγούδι, αλλά όχι σαν τα γυναικεία τραγούδια που ξέραμε μέχρι τότε… «Στο “Μαμά, γερνάω”» έλεγε χρόνια αργότερα ο Σταμάτης Κραουνάκης, «έπρεπε να μελοποιήσω τη γυναικεία ψυχή, και δεν ήταν εύκολο πράγμα.
Πολλές φορές εκείνη την εποχή ένιωθα ότι η μουσική έπρεπε να είναι πιο συμβατική από τον στίχο… Γιατί ένιωθα ότι ο λόγος της Λίνας θα βγάλει το φίδι από την τρύπα, αυτός θα είναι το ανατρεπτικό στοιχείο».
