Ο άνδρας στο βίντεο, ο Πάτρικ, άκουσε στο πάρκινγκ του σπιτιού του ένα επίμονο τιτίβισμα. Ο ήχος προερχόταν από ένα θάμνο στο πλάι και χωρίς να διστάσει, έψαξε και βρήκε ένα μικρό πουλί εγκλωβισμένο μέσα σε ένα σωλήνα!
Αφού το απελευθέρωσε, παρατήρησε κάτι απίστευτο! Οι “γονείς” του μικρού πουλιού είχαν παραμείνει εκεί γύρω και παρακολουθούσαν τις κινήσεις του! Μόλις λοιπόν άφησε το μικρό τους στο έδαφος, εκείνο αμέσως άρχισε να τρέχει προς τους γονείς του.
Εκείνοι, προφανώς φοβισμένοι από την παρουσία του ανθρώπου, έκαναν διστακτικά βήματα προς το μωρό τους, μέχρι που ξανάσμιξαν.
Το πουλάκι έτρεξε κάτω από τα φτερά της μητέρας του και ο Πάτρικ φανερά συγκινημένος, είπε στην κάμερα ότι “αυτό ήταν το πιο απίθανο πράγμα που μου έχει συμβεί ποτέ!”. Τελικά δεν περίμενε ότι θα γίνει ο ήρωας αυτής της μικρής οικογένειας!
Το είδος του πουλιού αυτού ονομάζεται στα αγγλικά “killdeer” και ανήκει στους χαραδριούς (ή αλλιώς λέγονται και σφυριχτές).
Βίντεο
Κανείς δεν θα περίμενε τη λέξη «Χιονάτη» δίπλα από έναν γορίλα και είναι και πάλι το καπρίτσιο της Φύσης που μας αναγκάζει σε τέτοιους άπαιχτους συνδυασμούς. Ο λευκός γορίλας είναι πράγματι γεγονός και είναι υπέροχος όπως κι αν τον δεις…
Την ώρα που τα δελφίνια είναι γνωστά για πάρα πολλά πράγματα, το χρώμα τους δεν ήταν ένα από αυτά, εκτός κι αν μιλάμε φυσικά για τα δελφίνια του Αμαζονίου, τα οποία βγαίνουν αποκλειστικά σε ροζ. Η Φύση σε μεγάλα κέφια…
Οι αστακοί βγαίνουν πράγματι σε πάρα πολλά χρώματα (πράσινοι, πορφυροί, ακόμα και μπλε!), εκτός από το κόκκινο που τους έχουμε συνηθίσει, μιας και αυτή είναι η απόχρωση που αποκτούν μέσα στα μαγειρικά σκεύη του ανθρώπου.
Το γατάκι Αφροδίτη έγινε παγκόσμια διασημότητα όταν μάγεψε το ίντερνετ το 2013. Γιατί είναι άλλο να είσαι δίχρωμος αστακός και άλλο γάτα-Ιανός, με διαφορετικό μάλιστα χρώμα οφθαλμών.
Την ώρα που τα χρυσόψαρα έλκουν το όνομά τους από το χρώμα του σώματός τους(!), δεν είναι ασυνήθιστο να αλλάζουν χρώμα στο διάβα της ζωής τους και χωρίς μάλιστα ιδιαίτερο λόγο. Η αλλαγή αυτή κυμαίνεται από μια απλή εξασθένιση του έντονου πορτοκαλί τους μέχρι και την οριστική απώλεια του χρώματός τους, όταν και μετατρέπονται σε χρυσόψαρα-φαντάσματα!
Αυτό είναι αποτέλεσμα αμφιλεγόμενης ανθρώπινης παρέμβασης: καλλιτέχνης της Βενετίας αποφάσισε να αλλάξει τις προσλαμβάνουσές μας για τα περιστέρια και τα έκανε πολύχρωμα, μπας και τα αγαπήσει λέει ο άνθρωπος. Τα κακόμοιρα περιστέρια δεν τα ρώτησε κανείς φανταζόμαστε…
Πώς το έλεγε ο ποιητής Φανφάρας με τα μαύρα κοράκια και τα άσπρα κοράκια; Φαίνεται ότι κάτι ήξερε ο άνθρωπος! Κι έτσι πλάι στον κακό οιωνό του μαύρου κόρακα φιγουράρουν συχνά-πυκνά τα «αθώα» λευκά κοράκια, αν και τα βρίσκουμε συνήθως υποσιτισμένα και κακοποιημένα από τα μαύρα, καθώς κανείς δεν φαίνεται να τα θέλει στη φωλιά του…
Όπως είπε η Κάθλιν Σμιθ, η προέλευση όλων αυτών των μετάλλων είναι οτιδήποτε καταλήγει σε έναν υπόνομο, μεταξύ των οποίων τα ανθρώπινα κόπρανα. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις άλλων ερευνητών του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, για τις ΗΠΑ τουλάχιστον, σε κάθε ένα εκατομμύριο κατοίκων αντιστοιχούν πολύτιμα μέταλλα αξίας έως 13 εκατομμυρίων δολαρίων που διατρέχουν τους υπονόμους κάθε χρόνο.
Όπως ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια, «μέταλλα υπάρχουν παντού: στα προϊόντα περιποίησης των μαλλιών (σαμπουάν κ.λπ.), στα απορρυπαντικά, στα αποσμητικά, στα αντηλιακά κ.α.», ιδίως όταν αυτά περιέχουν νανοσωματίδια μετάλλων. Στο ερώτημα κατά πόσο τα ίδια τα κόπρανα περιέχουν χρυσάφι, η απάντηση των αμερικανών ερευνητών είναι ότι «δεν ξέρουμε με σιγουριά, αλλά δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε».
