Οι καλοί βαθμοί και οι υψηλές βαθμολογίες είναι για πολλά παιδιά ένα “βάρος” που τους φορτώνουν πιεστικά οι γονείς.

Κι όμως η βαθμοθηρία και συνεχής πίεση για σχολικές επιδόσεις πολλές φορές φορτίζουν τόσο πολύ τα παιδιά, που φοβούνται πως αν δεν αποδώσουν τα μέγιστα δεν αξίζουν την αποδοχή των γονιών.

Βέβαια, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το πιεστικό οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα λόγω της υπερβολικής πίεσης που ασκείται απέναντι στα παιδιά.

Αγωνιούμε για τη βαθμολογία στο σχολείο και αφήνουμε σε δεύτερη μοίρα αν το παιδί μας είναι ευτυχισμένο, είναι ένας καλός άνθρωπος, έχει αξίες και αρχές και η παρουσία του σε κάθε περιβάλλον είναι η δέουσα.

ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΑ;

Αλιεύσαμε στη σελίδα του Εκπαιδευτικού/Σχολικού Ψυχολόγου, Ανδρέα Δημητρίου, το τρυφερό σημείωμα μιας μητέρας προς το γιο της αναφορικά με τις σχολικές του επιδόσεις.

Η μαμά γράφει χαρακτηριστικά στο γιο της “Συγχαρητήρια αγάπη της ζωής μας! Είσαι αστέρι! Σε αγαπούμε. Μην ξεχνάς να είσαι καλό αγόρι και οι βαθμοί δεν έχουν σημασία“.

Σε αυτές τις 4 προτάσεις η μητέρα δείχνει με τον δικό της μοναδικό τρόπο πως σημασία για εκείνη έχει πάνω από όλα να ξέρει ότι το παιδί της είναι ένας σωστός άνθρωπος. Οι βαθμολογίες αυξομειώνονται αλλά ο χαρακτήρας και το ήθος ενός παιδιού διαμορφώνονται άπαξ.

Όπως επισημαίνει και ο κ. Δημητρίου “Η αγάπη των γονιών δεν εξαρτάται από τους βαθμούς που κουβαλάνε τα παιδιά τους στο σπίτι και αυτό ακόμη μια φορά αποδείχτηκε σε αυτό το όμορφο γράμμα μιας μάνας στο παιδί της!

Αυτοί οι γονείς που βάζουν προτεραιότητα την συναισθηματική ισορροπία των παιδιών τους είναι αξιέπαινοι! Μπράβο σε όλους σας!”

Πηγή: Infokids.gr

Στην εντατική νοσηλεύεται ο Ηλίας Μαμαλάκης. Τα δημόσια μηνύματα και η έκκλησή του.

Στην εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας στην Κύπρο νοσηλεύεται ο αγαπημένος μάγειρας, Ηλίας Μαμαλάκης, σύμφωνα με ανάρτηση που έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook.

«Από την εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας τους χαιρετισμούς μου. Πάω καλά. Οι Κύπριοι είναι πολύ μπροστά στο ΕΣΥ. Ταχύτατοι αποτελεσματικοί», έγραψε χαρακτηριστικά.

Σε νέα ανάρτηση που έκανε, ο κ. Μαμαλάκης σημειώνει ότι «είναι πολύ καλύτερα», ενώ ζητά να μην του στέλνουν μηνύματα, καθώς «τον δυσκολεύουν».

Γιατί ο Αριστείδης Καμπανός σηκώθηκε και φώναξε δύο φορές τα τελευταία λόγια του γιου του, που είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο

Την απόλυτη ψυχραιμία που διατηρούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης για τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη, έχασε για λίγο ο πατέρας του, ξεσπώντας και βγαίνοντας από τη δίκη.

Την ώρα που ο μάρτυρας-αστυνομικός του Τμήματος Εγκλημάτων Κατά Ζωής εξεταζόταν από τον συνήγορο υπεράσπισης του δεύτερου κατηγορούμενου, ο Άρης Καμπανός διαμαρτυρήθηκε έντονα.

Σε ερωτήσεις σχετικά με το «αν είχαν προηγηθεί τέτοιου είδους περιστατικά οπαδικής βίας τέτοιας κλίμακας πέρα όμως από το τραγικό γεγονός» αλλά και για τους τρεις φίλους του Άλκη που πρόλαβαν να φύγουν «γιατί δεν κάλεσαν την αστυνομία», ο πατέρας του άτυχου νέου σηκώθηκε και φώναξε δύο φορές τα τελευταία λόγια του γιου του, που είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο. «Μην με χτυπάτε άλλο», είπε δύο φορές και βγήκε από την αίθουσα ενώ λίγο αργότερα τον ακολούθησε η σύζυγός του.

Πηγή: voria.gr

Λάρισα, 3/7/2048 (μια μαθήτρια γράφει)

Ήρθαμε πάλι στην Ελλάδα, την πατρίδα της μαμάς που τόσο αγαπάει. Ο μπαμπάς κι αυτός την αγαπάει πολύ την Ελλάδα και είναι πιο χαρούμενος από όλους, όταν ερχόμαστε εδώ. Φέτος γίνομαι 17 και σκοπεύω να ρωτήσω τη μαμά μου αν μπορώ να πάω σε ένα πάρτυ μόνος και να γυρίσω μόνος. Όλο μου λέει «όταν θα μεγαλώσεις» ή «αργότερα». Μα δεν καταλαβαίνω. Στο σπίτι στο εξωτερικό με αφήνει. Εδώ αλλάζει εντελώς. Γίνεται ίδια η γιαγιά. Υστερική! «Μη βγεις έτσι, θα κρυώσεις», «πού πας τέτοια ώρα;». Και αν αργήσω έστω και λίγο, κάνει χαμό. Με παίρνει πάνω από χίλιες φορές τηλέφωνο. Με κάνει ρεζίλι και μετά όταν γυρνάμε από Ελλάδα, ηρεμεί. Μα γιατί; Θα τη ρωτήσω.

Μαμά, να σε ρωτήσω κάτι;
Ναι, αγάπη μου. Ό,τι θες.
Θα με αφήσεις να πάω σε ένα πάρτυ το βράδυ και να γυρίσω μόνος;
Όχι, αγάπη μου. Σου έχω ξαναπεί, όταν θα μεγαλώσεις.
Τι εννοείς βρε μαμά; Μεγάλος δεν είμαι; Σε λίγο θα γίνω ενήλικας. Τι σε έχει πιάσει και όταν ερχόμαστε εδώ δεν με αφήνεις ούτε να κουνηθώ;

Πολλά, γλυκέ μου. Μην ανοίγεις παλιές πληγές, σε παρακαλώ.
Όχι, μαμά! Θέλω να μάθω! Μου αξίζει! Αλλιώς θα πάω μόνος και δεν θα έρθω ποτέ πίσω!
Και αν σου πω δηλαδή, δεν θα πας;
Αν έχεις σοβαρό λόγο, όχι.
Εντάξει, τότε. Μπες μέσα στο αμάξι.

Μπήκα και φύγαμε. Κάπου πηγαίναμε. Είχαμε βγει από τη Λάρισα που μέναμε. Ήταν πολύ όμορφα. Σε μια ταμπέλα έγραφε «Τέμπη» και εκεί πιο κάτω σταματήσαμε. Η μαμά μου ανακάθισε:
Σου αρέσει εδώ;
Είναι πολύ ωραία, αλλά πού κολλάει αυτό το μέρος με όλα τα άλλα;

Θα σου πω μια ιστορία. Πριν κάποια χρόνια, όταν εγώ ήμουν στην ηλικία σου, εδώ έγινε ένα τραγικό δυστύχημα. Ήταν 1η Μαρτίου του 2023. Δυο τρένα συγκρούστηκαν κατά μέτωπο. Σχεδόν εξήντα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι πιο πολλοί νέοι. Νέοι που είχαν όνειρα για το μέλλον. Νέοι που πριν από λίγο είχαν στείλει ότι θα φτάσουν και δεν έφτασαν ποτέ… Θα σ` αφήσω λοιπόν εδώ , να περπατήσεις λίγο, να σκεφτείς…Σε μισή ώρα θα είμαι πίσω. Εντάξει;

«Εντάξει», είπα ταραγμένος, καθώς έβλεπα πώς έτρεμε η φωνή της, όταν τα έλεγε όλα αυτά.
Περπατούσα, θαύμαζα το τοπίο, έβλεπα το τρένο και σκεφτόμουν πώς ένιωθαν τότε οι άνθρωποι. Μια κοπέλα όμορφη, νέα με πλησίασε.
«Ωραία, δεν είναι;» , μου είπε και στάθηκε δίπλα μου.
«Ναι, πολύ όμορφα», απάντησα ξαφνιασμένος, καθώς δεν την γνώριζα. «Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε τι συνέβη εδώ;». Ήθελα να δω αν πει τα ίδια με τη μαμά ή άλλα.

«Εδώ μικρέ μου, έγινε κάτι τραγικό. Εδώ έχασα την ευκαιρία να έχω ένα παιδί σαν εσένα και να πηγαίνουμε βόλτα. Εδώ έχασα την ευκαιρία να ερωτευτώ. Εδώ έχασα την ευκαιρία να κάνω ταξίδια και να κάνω τη δουλειά των ονείρων μου. Εδώ μου στέρησαν τα πάντα, που μακάρι να μην σου στερήσουν. Και πολλοί με έχουν ξεχάσει, λες και δεν υπήρξα ποτέ».
Γύρισα και είχε εξαφανιστεί. Στη θέση της, ένα χαρτάκι που έγραφε: «Μην με ξεχάσεις και εσύ όπως οι άλλοι. Και μην πας κόντρα στη μαμά σου, αυτή θυμάται…» .

Γεωργία Φωτάκη, Μαθήτρια της Β΄ τάξης του 3ου Γενικού Λυκείου Ρεθύμνου.

Η μικρή Αναστασία έφυγε από τη ζωή μετά από δύσκολη μάχη που έδινε με μια σπάνια μορφή καρκίνου.

Βυθισμένη στη θλίψη και το πένθος είναι η οικογένεια της μικρής Αναστασίας και όχι μόνο, καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 7 ετών, μετά από μια δύσκολη -και τελικά άνιση- μάχη της με σπάνια μορφή καρκίνου.

Την είδηση έκανε γνωστή η μητέρας της αδικοχαμένης Αναστασίας μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook. Μάλιστα έφυγε από τη ζωή την ημέρα της επετείου του γάμου της με τον Ηλία Τριανταφυλλάκη.

«Σήμερα έχουμε επέτειο γάμου με τον Ηλία Ντριανταφυλλάκη και σήμερα διάλεξε η κόρη μας, το παρανυφάκι μας να φύγει από τη ζωή. Η Αναστασία Πάλεψε όσο λίγοι, ήταν πάντα αισιόδοξη και έδωσε γερή μάχη με το χειρότερο είδος καρκίνου που έχει υπάρξει ποτέ.

Έφυγε ήρεμη στον ύπνο της με την μανούλα και τον πατερούλη να την κρατάνε αγκαλιά. Ξέρω πόσοι προσευχηθήκατε για την νεράιδα και ξέρω πόσοι ήσασταν δίπλα μας όλο αυτό το διάστημα που παλεύαμε και σας ευχαριστώ. Η Αναστασία δεν υποφέρει πια..», ανέφερε στο μήνυμα της η μητέρα της Αναστασίας.

Το πρώτο της μήνυμα για τον θάνατο της 7χρονης, έκανε και η Έρρικα Πρεζεράκου, που θρηνεί για το χαμό της ανιψιάς της.

«Σήμερα θα πας να συναντήσεις τους φίλους σου τα υπόλοιπα αγγελακια εκεί στο Παράδεισο . Χαρές και γέλια που θα κάνετε .. παιχνίδια πολλά θα έχουν εκεί για σένα να ξέρεις Αναστασια μου ..

Μας τίμησες αγγελούδι μου 7 χρόνια της ζωή σου τα μοιράστηκες απλόχερα , θυμίζοντας μας πως είναι οι Άγγελοι στη Γη .
Μην μας κοιτάς εμάς εδώ που κλαίμε καρδούλα μου … μην μας δίνεις σημασία ,
απο χαρα είναι αγάπη μου που έκανες ότι είχε αποφασίσει η ψυχή σου και ο Θεός .. απο χαρα είναι τα δάκρυα μας που είχαμε την τιμή να δούμε πως είναι οι νεράιδες… και ποσό μαχήτριες είναι στα ακατόρθωτα ..

Δεν θα σου πω αλλά λόγια .. θα μπω σε σιωπή.. μπας και ακούσω το σιγοτραγουδισμα σου απο εκεί ψηλά που θα παίζεις …

Καλό Παράδεισο Αναστασια μου ..», αναφέρει στην ανάρτησή της η Έρρικα Πρεζεράκου.

Σάλος έχει ξεσπάσει μετά την καταγγελία της Έλενας Χρονοπούλου για πρόκληση σωματικής βλάβης και σεξουαλικής κακοποίησης από τον Αλέξη Γεωργούλη. Ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας, με ανάρτησή του στα social media σχολίασε κάποια πράγματα για τις ερωτήσεις που δέχεται το σωματείο σε σχέση με το ζήτημα.

«Επειδή πολλοί βιάζονται και ασφυκτικά μας πολιορκούν ως ΣΕΗ και εμένα προσωπικά για να πάρουν δηλώσεις για την νέα περίπτωση καταγγελίας κατά του Ευρωβουλευτή Γεωργούλη που τυχαίνει να είναι και μέλος του ΣΕΗ κ ΤΑΣΕΗ, ας κάνουν υπομονή θα τηρηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες που προβλέπει το καταστατικό μας αλλά και το τεκμήριο αθωότητας.

Μην κάνετε σαν τους κανίβαλους που βρήκαν κάτι για να το κατασπαράξουν. Και για όσους επιπόλαια με κατηγορείτε προσωπικά ως υποστηρικτή του ΣΥΡΙΖΑ είστε τελείως άσχετοι αφού είμαι υποψήφιος με ΤΗΝ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που καταγγέλλει τα πάντα για όλα τα κόμματα. Ας σοβαρευτούμε, πάντα εξετάζονται οι καταγγελίες, πάντα περιμένουμε τα αρμόδια όργανα και την δικαιοσύνη να λειτουργήσουν και μετά μιλάμε. Δεν θα γίνουμε μπαλάκι στα πολιτικά παιχνίδια και στις σκοπιμότητες κανενός. Σεβόμαστε τα φερόμενα ως θύματα και αναμένουμε. Εξ άλλου δυστυχώς 4 ως τώρα ευρωβουλευτές μας, διαφόρων κομμάτων, μας έχουν εκθέσει στην Ευρώπη ανεπανόρθωτα».

Η ανάρτηση του: