Γενικότερα κυκλοφορεί η φήμη πώς οι γυναίκες που είναι λίγο ψηλότερες από το κανονικό που είναι περίπου στο 1,68 έχουν ένα extra plus.
Αυτό φυσικά είναι υποκειμενική άποψη. Σε αυτό το άρθρο ωστόσο θα σας παρουσιάσουμε «Νταρντανογυναίκες» οι οποίες είναι πολύ ψηλές και σίγουρα κάθε άνδρες δίπλα τους θα ένιωθε μειονεκτικά.
Δείτε ορισμένες από αυτές τις γυναίκες.
«Αν παρακολουθείς την επικαιρότητα, θα ξέρεις γιατί έπρεπε να αποδράσουμε από το σπίτι μας. Αυτή είναι η σωστή λέξη – αποδράσαμε.
Αποδράσαμε για να σώσουμε τα παιδιά μας από το θάνατο που πήρε τη ζωή 200 χιλιάδων ανθρώπων. Τα σπίτια μας καταστράφηκαν, οι δικοί μας μπήκαν φυλακή, τις γυναίκες τις βίασαν» γράφει μεταξύ άλλων η Χάνα, πρόσφυγας από τη Συρία που πια βρίσκεται στην Αυστρία σε επιστολή της προς τη γενική διευθύντρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Μαριέττα Προβοπούλου, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της.
Και συνεχίζει η Χάνα: «Αυτό το γράμμα δεν μπορεί να μεταφέρει το μέγεθος του πόνου, της αδικίας, του φόβου που νιώθουμε.
Οι ευρωπαϊκές χώρες εκφράζουν την συμπαράστασή τους και δηλώνουν πρόθυμες να μας δεχτούν σαν πρόσφυγες πολέμου. Αλλά για τι είδους υποδοχή μιλάμε και με ποιους όρους; Είναι πρόθυμες να μας δεχτούν, αλλά δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε αεροπορικώς, δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε από τη θάλασσα, δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε νόμιμα από τη στεριά. Άρα; Μας το λένε ξεκάθαρα: πρέπει να γίνει η ζωή μας κόλαση, πρέπει να κινδυνεύσουμε να πεθάνουμε, μέσα σε φουσκωτές βάρκες που δεν ξεπερνούν τα τρία μέτρα μήκος και ταξιδεύουν με 60 πρόσφυγες μέσα στη νύχτα. Το ερώτημα είναι αν θα φτάσουμε ή αν θα μείνουμε για πάντα θαμμένοι στη θάλασσα – είναι θέμα τύχης.
Ακόμα και αν προσπαθήσουμε να έρθουμε από τη στεριά, πρέπει να διασχίσουμε δάση και βουνά, να κρυβόμαστε μέσα σε εγκαταλειμμένα τρένα, να βρεθούμε στο έλεος κάθε λογής μαφίας και λαθρέμπορων που μας παίρνουν τα λεφτά και την αξιοπρέπεια και βάζουν σκληρούς όρους προκειμένου να μας αφήσουν να περπατήσουμε αυτά τα δύσβατα μονοπάτια. […]
Αναρωτιέμαι: Αν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν στ’αλήθεια να μας δεχτούν, γιατί δεν το κάνουν νόμιμα, μέσω των πρεσβειών τους; Έχει τυφλωθεί ολόκληρος ο κόσμος και δε βλέπει τι γίνεται; Θέλουν να εξαφανίσουν τον συριακό λαό; Ποντάρουν πως θα πεθάνουμε πριν φτάσουμε;
Ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό και γνωρίζουμε ότι η οικονομική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να δεχτεί πρόσφυγες και να τους εξασφαλίσει παροχές. Για μας η Ελλάδα είναι χώρα τράνζιτ. Γιατί λοιπόν μας πιέζουν κι άλλο; Γιατί μας φυλακίζουν; Γιατί μας συλλαμβάνουν στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι, ακόμα και στο δρόμο; Επειδή είμαστε πρόσφυγες;[…]»
Το συγκλονιστικό γράμμα της Χάνα αποτυπώνει τον αγώνα των ανθρώπων, αλλά και την αδιαφορία της Ευρώπης-φρούριο για την τύχη τους.
Στην Ελλάδα, που αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου των προσφύγων στην Ευρώπη, εξελίσσεται μια προσφυγική κρίση, προειδοποιούν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σε ανακοίνωσή τους. Από την αρχή του χρόνου, περισσότεροι από 46.000 πρόσφυγες έχουν περάσει στην Ελλάδα από τα θαλάσσια σύνορα, ενώ τα νησιά που έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων είναι η Λέσβος, η Χίος, η Κως, η Λέρος και η Σάμος. Πάνω από το 90% προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες, όπως η Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Σομαλία.
Σε ένα από τα σημεία εξόδου της χώρας, στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που εργάζονται στην περιοχή, βλέπουν καθημερινά έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων που προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα, και μέσω της δυτικής βαλκανικής οδού, να φτάσουν στη δυτική και βόρεια Ευρώπη. Εκατοντάδες πρόσφυγες αναγκάζονται να περπατήσουν με τα πόδια για 70 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τα σύνορα, καθώς οι Αρχές έχουν απαγορεύσει την παραμονή των προσφύγων στο Νομό Κιλκίς και την προσέγγιση της περιοχής με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Εν συνεχεία, οι πρόσφυγες κοιμούνται στο ύπαιθρο, ενώ κρύβονται στο δάσος, περιμένοντας να περάσουν στην ΠΓΔΜ.
Μόνο στην Κω καταφθάνουν περίπου 150-200 άνθρωποι κάθε μέρα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες στο νησί ένα πρόγραμμα παροχής ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά η κατάσταση κρίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική, εξαιτίας της παντελούς έλλειψης υπηρεσιών υποδοχής από τις Αρχές. Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες αναγκάζονται να διαμένουν σε ένα εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο ξενοδοχείο, το «Κάπταιν Ηλίας» (Captain Elias), χωρίς ηλεκτρισμό και παροχή οποιασδήποτε βοήθειας και προστασίας. Αυτή τη στιγμή οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι η μόνη οργάνωση που προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης στον προσφυγικό καταυλισμό «Κάπταιν Ηλίας», παρέχοντας ταυτόχρονα ιατρική και ψυχοκοινωνική φροντίδα στους ανθρώπους που διαμένουν εκεί. Καμία επίσημη αρχή δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διαχείριση του προσφυγικού αυτού καταυλισμού προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των προσφύγων και οι σωστές συνθήκες διαβίωσης.
Εκτός από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, η μόνη βοήθεια στους πρόσφυγες και μετανάστες που καταφθάνουν στα Δωδεκάνησα παρέχεται από τοπικές ομάδες εθελοντών.
Παρόμοια βοήθεια παρέχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα με κινητές ομάδες στη βόρεια Ελλάδα, θεραπεύοντας τα τραύματα που προκαλούνται εξαιτίας του διήμερου επίπονου ταξιδιού με τα πόδια (φουσκάλες, αιμορραγίες κ.α.) και τη Σερβία, κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία και το Βελιγράδι.
Παράλληλα, με τρία διασωστικά πλοία, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πραγματοποιούν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, με επίκεντρο την Μάλτα. Από τις αρχές Μαΐου, οι ομάδες της οργάνωσης διέσωσαν περισσότερους από 3.500 ανθρώπους. Ταυτόχρονα παρέχουν ιατρική φροντίδα και ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε νεοαφιχθέντες πρόσφυγες που φτάνουν στην Σικελία της Ιταλίας.
Αναστάτωση έχει προκαλέσει στους φιλόζωους και τις οργανώσεις προστασίας άγριων ζώων παγκοσμίως, ένα βίντεο που διέρρευσε πρόσφατα και απεικονίζει δύο άντρες να χρησιμοποιούν έναν καρχαρία-φάλαινα (whale shark) ως σανίδα του σερφ, ανοικτά της Βενεζουέλας.
Δείτε το βίντεο
Απίστευτα πράγματα έκαναν οι Βρετανοί πιλότοι Paul Bonhomme και ο Steve Jones οι οποίοι κατάφεραν να πετάξουν τα αεροπλάνα τους μέσα από ένα υπόστεγο αεροπλάνων.
Η ταχύτητα εισόδου ξεπερνούσε τα 185 μίλια/ώρα. Η προσπάθεια ήταν πολύ ριψοκίνδυνη καθώς τα δυο αεροπλάνα πετούσαν το ένα δίπλα στο άλλο.
Το βίντεο ανέβηκε στο κανάλι της Red Bull στο Youtube.
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους!
7 αξιαγάπητες περιπτώσεις μπαμπάδων με τα μωράκια τους, που κοιμούνται ακριβώς το ίδιο!
Δείτε την τρυφερή συλλογή και κοινοποιείστε την!
Ένας αλεξιπτωτιστής του βρετανικού στρατού, της περίφημης μονάδας επιδείξεων των «Κόκκινων Διαβόλων» σώθηκε την τελευταία στιγμή, μπροστά σε εκατοντάδες θεατές, όταν τον έπιασε στον αέρα ένας συνάδελφός του καθώς το αλεξίπτωτό του δεν είχε ανοίξει κανονικά και κατευθυνόταν με ταχύτητα προς το έδαφος.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 25 χρόνια που παρουσιάζεται πρόβλημα σε ένα αλεξίπτωτο της συγκεκριμένης ομάδας η οποία αποτελείται από 12 μέλη του Τάγματος των Αλεξιπτωτιστών της Βρετανίας.
Το επεισόδιο σημειώθηκε αργά την Παρασκευή, σε μια επίδειξη στο Γουαϊτχέιβεν της βορειοδυτικής Αγγλίας. Οι θεατές ανήρτησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βίντεο και φωτογραφίες από τη διάσωση του άνδρα: ένας συνάδελφός του, το αλεξίπτωτο του οποίου είχε ανοίξει κανονικά, πρόλαβε και έπιασε με τα πόδια του τα μπερδεμένα σκοινιά.
Δείτε το βίντεο
Προσεγμένα χτενίσματα μέσα σε ένα λεπτό.
Το κλασικό ponytail αναβαθμίζεται γρήγορα με 2 έξτρα λαστιχάκια. Αφήστε έξω από την κοτσίδα λίγες τούφες και γυρίστε τις γύρω από τη βάση της.
Με το Modbar Street Coffee Bike πόλη η πόλη μυρίζει καφέ!
Ο καφές για τους περισσότερους από εμάς είναι κάτι σαν ελιξίριο ζωής, νέκταρ νεότητος, η actual είσοδος μας στον κόσμο.
Στη Θεσσαλονίκη, είναι και ιεροτελεστία.
Φήμες περί λατρείας του φραπέ και ύπαρξη ειδικών ναών για τους πιστούς του κρίνονται αληθείς *ρουφάει κάνοντας ήχο με το καλαμάκι*.
Ωστόσο κανείς, ποτέ δεν θα απορρίψει ένα απολαυστικό φρέντο-κρέμα-παγάκια-καλαμάκι-γύρω-γύρω ή έναν μερακλίδικο ελληνικό, έτσι για το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι.
Δύο κορίτσια από τη Θεσσαλονίκη, η Γεωργία και η Σοφία, γνωρίζοντας πολύ καλά όλα τα παραπάνω και έχοντας σαν φιλοσοφία τους τη σκέψη “αν δεν πας εσύ για καφέ, ο καφές έρχεται σε σένα” δημιούργησαν το Modbar.
Με άλλα λόγια ένα χειροποίητο ποδήλατο που σου σερβίρει καφέ στο δρόμο. Με άλλα λόγια, μια κινητή καφετέρια. Το όλο εγχείρημα, εκτός από καλαίσθητο, βασίζεται σε “πράσινη” ιδεολογία.
Οι συσκευασίες είναι ανακυκλώσιμες, ο καφές εξαιρετικής ποιότητας ενώ αν δεν έχεις κέφι για καφεϊνη μπορείς να δοκιμάσεις την υπέροχη χειροποίητη λεμονάδα από στέβια (πατέντα των κοριτσιών!), ένα δροσερό κοκτέιλ, ακόμη και θρεπτικές μπάρες δημητριακών! Με 4 λέξεις, δεν του λείπει τίποτα.
Αν θέλεις να μάθεις ποια θα είναι η επόμενη του στάση, ακολούθησε το στην σελίδα του στο Facebook.
Όταν η νύφη και ο γαμπρός έχουν κέφια, το γαμήλιο άλμπουμ παίρνει άλλη διάσταση!
Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω είναι διαλεγμένες μία και μία από τους πιο τρελούς γάμους που έγιναν!
Σοκαριστικές ιστορίες ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν στο σώμα και το μυαλό τους.
Στο άκουσμα της λέξης «εξάρτηση» ο νους μας πάει στο αλκοόλ, στο κάπνισμα, στα ναρκωτικά, σε αυτές τις καταχρήσεις δηλαδή που συνήθως προκαλούν βλάβες στο σώμα, ακόμα και θάνατο.
Υπάρχει όμως μια κατηγορία ανθρώπων που οι καθημερινές τους καταχρήσεις ξεπερνούν κάθε φαντασία και κάνουν την ιατρική και επιστημονική κοινότητα να μένει με το στόμα ανοιχτό. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ανήμποροι να σταματήσουν αυτό που κάνουν. Δηλώνουν εγκλωβισμένοι στις πράξεις τους και οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι τους ωθεί σε αυτές.
Οι περιπτώσεις που ακολουθούν παρουσιάστηκαν στην αμερικανική εκπομπή του τηλεοπτικού δικτύου TLC, «My strange addiction», και καθήλωσαν το τηλεοπτικό κοινό με τη μοναδικότητά τους και την αφοπλιστική ειλικρίνεια των πρωταγωνιστών τους. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και δείτε πώς περιγράφουν τις ιστορίες τους…
Σε κάποιους αρέσει να πίνουν σόδα, καφέ και τσάι. Σίγουρα στο μενού δεν συγκαταλέγονται τα… ούρα. Κι’ όμως η 53χρονη Carrie από το Κολοράντο έχει αυτή τη συνήθεια, να πίνει περίπου δύο λίτρα από τα ούρα της κάθε μέρα, πιστεύοντας ότι έτσι ξεγελάει την εξάπλωση του καρκίνου.
«Μου αρέσουν τα ζεστά ούρα, είναι ανακουφιστικά. Την πρώτη φορά που τα ήπια δεν έκανα εμετό, δεν ήταν φρικτό. Κάποιες φορές είναι αλμυρά, άλλες έχουν τη γεύση σαμπάνιας» λέει στην αμερικάνικη εκπομπή του δικτύου TLC «My strange addiction».
Η εξάρτησή της ξεκίνησε όταν διαγνώστηκε με καρκίνο -μελάνωμα- σε προχωρημένο στάδιο και οι γιατροί της είπαν ότι κάνοντας χημειοθεραπείες θα είχε τουλάχιστον ένα χρόνο ζωής. Εκείνη αρνήθηκε και στράφηκε στην κατανάλωση ούρων. Ποτέ δεν συμβουλεύτηκε κάποιο γιατρό για την ανορθόδοξη μορφή θεραπείας που επέλεξε. Της αρκούσε ότι συνέχιζε να ζει παρά τα ιατρικά προγνωστικά.
O Josh είναι 27 ετών, κατάγεται από το Οχάιο και αγαπημένο του φαγητό -αν κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει έτσι- είναι τα γυαλιά. «Όταν δαγκώνω το γυαλί νιώθω ωραία και λίγο γαργαλιστικά. Συνήθως επιλέγω να τρώω ποτήρια σαμπάνιας ή λάμπες, καθώς το γυαλί σε αυτά είναι ήδη λεπτό» λέει στην εκπομπή «My strange addiction».
Η παράξενη συνήθειά του ξεκίνησε την ώρα που διάβαζε ένα βιβλίο και μασουλούσε κάποια φύλλα του. «Στην αρχή ήταν λίγο τρομακτικό, αλλά όταν επιβεβαίωσα ότι δεν πλήγωνα τον εαυτό μου, τότε έγινε πιο εύκολο» υποστηρίζει. Ο 27χρονος παραδέχεται ότι στην ουσία είναι εθισμένος στην ανάγκη να τραβάει την προσοχή καθώς συνηθίζει να τρώει γυαλιά μπροστά σε κόσμο. «Τρελαίνομαι για τις αντιδράσεις τους όταν το κάνω» λέει.
«Αγαπάω τα λευκαντικά, ίσως τα αγαπάω περισσότερο και από τον εαυτό μου». Με αυτά τα λόγια περιγράφει η Gloria στην εκπομπή «My strange addiction» την παράξενη συνήθειά της να καθαρίζει με αυτά όχι μόνο το σπίτι της, αλλά και το σώμα της!
Υποστηρίζει ότι δεν είναι υποχόνδρια, δεν φοβάται τη βρωμιά και τα μικρόβια, αλλά τρελαίνεται για την αίσθηση που της προσφέρει η επαφή του δέρματός της με το λευκαντικό. Ετησίως χρησιμοποιεί πάνω από 12.000 λίτρα και δεν αποχωρίζεται το αγαπημένο της καθαριστικό όσο και αν αυτό καταστρέφει τα πάντα μέσα στο σπίτι και την γκαρνταρόμπα της. Και φυσικά κάθε πρωί ξυπνάει και απολαμβάνει το μπάνιο της βουτηγμένη μέσα στο καθαριστικό!
Η Julia Caples είναι μητέρα τριών παιδιών και έχει ένα παράξενο… χόμπι. Της αρέσει να πίνει αίμα, καταναλώνοντας μηνιαίως δύο λίτρα τα τελευταία 30 χρόνια. «Όταν πίνω αίμα νιώθω πιο δυνατή και υγιής. Ξέρω ότι διατροφικά το αίμα δεν μου προσφέρει κάτι, αλλά ίσως υπάρχει μια αξία του που ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει» λέει.
Η αλλόκοτη συνήθειά της ξεκίνησε στην εφηβεία, όταν στο πρώτο φιλί της ήρθε η ιδέα να δαγκώσει τον έρωτά της και ενθουσιάστηκε στη γεύση του αίματος. Την ίδια συνήθεια μοιράστηκε και με το σύζυγό της, αν και όταν απέκτησαν το πρώτο τους παιδί εκείνος αποσύρθηκε από το «άθλημα» καθώς πίστευε ότι ο ένας από τους δύο έπρεπε να αφιερωθεί χωρίς παρεμβολές στην ανατροφή του παιδιού.
Παρά την κριτική που δέχεται από τους αγαπημένους της, ακόμα και από την κόρη της, εκείνη δεν σταματά και υποστηρίζει ότι είναι προσεχτική. «Οι αιμοδότες υποβάλλονται σε εξετάσεις αιματολογικά τεστ ώστε να επιβεβαιωθεί ότι δεν είναι φορείς κάποιας ασθένειας» υποστηρίζει.
Το μανικιούρ είναι μια συνήθεια που κάθε γυναίκα απολαμβάνει. Η Bertha όμως πάει αυτή τη συνήθεια ομορφιάς σε ένα άλλο επίπεδο: λατρεύει να καταπίνει το μανό. Μια επίσκεψη σε ινστιτούτο ομορφιάς ήταν αρκετή για να την κάνει να δοκιμάσει το βερνίκι που μύριζε τόσο ωραία. Τώρα, όμως, αυτή η συνήθεια έχει ξεφύγει καθώς κάθε μέρα η Bertha αδειάζει πέντε μπουκαλάκια, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή της. «Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλε. Λατρεύω επίσης όσα έχουν μέσα glitter. Όταν το πίνω νιώθω ότι λάμπω μέσα από το στομάχι μου και λάμπω και εξωτερικά» λέει.
Στο βίντεο που ακολουθεί εκτός από την Bertha θα δείτε και την ιστορία της Jamie, της γυναίκας που είναι εθισμένη με το να καθαρίζει ανελλιπώς το αυτί της. Και αν αυτό δεν σας ακούγεται παράξενο έχετε δίκιο. Μέχρι τη στιγμή που θα δείτε τη Jamie να χρησιμοποιεί ακόμα και ψαλίδι για να πετύχει το σκοπό της.
Η Jade Sylvester απέκτησε μια ασυνήθιστη συνήθεια ενώ ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί. Άρχισε να τρώει ολόκληρα ρολά χαρτιού τουαλέτας και μάλιστα υποστήριζε ότι κάθε μάρκα έχει και τη δική της γεύση. «Όταν ήμουν δύο μηνών έγκυος άρχισα να λαχταρώ το ρολό του χαρτιού. Ακόμα δεν ξέρω γιατί. Μου αρέσει η υφή στο στόμα περισσότερο από τη γεύση. Μου αρέσει η υγρασία. Η οικογένειά μου μού λέει ότι δεν μου κάνει καλό, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ» λέει. Σε κάθε επίσκεψή της στην τουαλέτα η Jade τρώει περίπου 8 κομμάτια χαρτιού. «Με κάνει να νιώθω χορτάτη» προσθέτει.
Εδώ και 21 χρόνια η Adele Edwards δεν μπορεί να αντισταθεί στην ημερήσια κατανάλωση αφρολέξ από καναπέδες. Η εξάρτησή της ξεκίνησε όταν ήταν 10 ετών, ενώ έπαιζε με έναν ξάδερφό της, ο οποίος για πλάκα έκοψε ένα κομμάτι αφρολέξ και άρχισε να το μασάει. Και από τότε η Adele τρώει το αφρολέξ, καταπίνοντας ολόκληρα κομμάτια. Ακόμα και όταν κατέληξε στο νοσοκομείο, καθώς το αφρολέξ είχε κλείσει το στομάχι της, εκείνη δεν σταμάτησε. Είναι ικανή να τρώει ασταμάτητα το αφρολέξ για μισή ώρα, ακόμα και ως σνακ! «Είναι μαλακό και έχει ωραίο γεύση» υποστηρίζει.
H Casie ήταν 26 χρονών όταν έχασε τον αγαπημένο σύζυγό της πριν από 4 χρόνια. Η θλίψη και το πένθος της ήταν τόσο μεγάλα που μετά την αποτέφρωσή του αποφάσισε να κουβαλάει την τέφρα του σε ό,τι έκανε. Πήγαινε για ψώνια και του μαγείρευε τα αγαπημένα του φαγητά, έβλεπε τηλεόραση έχοντας δίπλα τη στάχτη και ποτέ δεν ένιωθε άβολα όταν οι άλλοι γύρω της την κοίταζαν με απορία. Μέχρι που μια μέρα έπεσε λίγη από την τέφρα στο χέρι της. Και αποφάσισε να τη δοκιμάσει. «Δεν μπορώ να σταματήσω, τρώω τον άντρα μου» λέει με άκρως αφοπλιστικό τρόπο.
«Θέλω να σου πω κάτι σημαντικό» λέει ο 27χρονος Nathaniel στον πατέρα του. «Εδώ και πέντε χρόνια έχω σεξουαλικές σχέσεις με το αυτοκίνητό μου!». Όσο παράξενο και αν σας φαίνεται αυτό, το κόκκινο όχημα με το όνομα Chase είναι το άλλο του μισό. Το φιλάει, το χαϊδεύει και κάνει σεξ μαζί του. Η εξάρτηση του Nathaniel ξεκίνησε όταν σαν έφηβος ασχολήθηκε με το μοντελισμό. «Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι. Απλά λατρεύω την Chase» λέει.
Πηγή: Newsbeast.gr
Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2015/06/akraies-kathimerines-synitheies-sta-oria-trelas/#ixzz3djCEiyka