Ένας καθηγητής φιλοσοφίας, την ώρα του μαθήματος, άνοιξε το συρτάρι στο γραφείο του, πήρε κάποια αντικείμενα που βρίσκονταν στο εσωτερικό του και τα τοποθέτησε πάνω στο γραφείο.

Ένα από αυτά τα αντικείμενα ήταν ένα άδειο βάζο. Στη συνέχεια πήρε μερικά μπαλάκια του γκολφ και τα έβαλε μέσα στο βάζο μέχρι που το γέμισε εντελώς. Κοίταξε τα παιδιά στην τάξη του και τους ρώτησε αν συμφωνούν ότι το βάζο είναι εντελώς γεμάτο. Όλοι οι μαθητές συμφώνησαν. Ναι, το βάζο ήταν πράγματι γεμάτο.

Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε ένα κουτί με μικρά βότσαλα και τα έριξε στο βάζο, ανάμεσα από τις μπάλες του γκολφ μέχρι να μην υπάρχουν πλέον κενά σημεία. Γύρισε προς τους μαθητές του και τους έκανε την ίδια ερώτηση. Είναι το βάζο γεμάτο; Η απάντηση τους ήταν η γνωστή. Ναι, τώρα το βάζο είναι τελείως γεμάτο.

Στη συνέχεια ο καθηγητής σήκωσε ένα μικρό σακουλάκι με άμμο και έχυσε το περιεχόμενο του στα κενά σημεία ανάμεσα στις μπάλες του γκολφ και στα βότσαλα. Έκανε στους εμβρόντητους μαθητές του, την ίδια πάλι ερώτηση και φυσικά είσπραξε την αναμενόμενη απάντηση. Ναι, τώρα το βάζο είναι πλέον εντελώς γεμάτο.

Ο καθηγητής δεν σταμάτησε όμως εδώ. Έσκυψε και έβγαλε δύο μπύρες κάτω από το γραφείο του και έριξε το περιεχόμενο τους μέσα στο βάζο. Οι μαθητές του άρχισαν να γελούν με την πράξη του και να αναρωτιούνται τι θέλει να τους πει με αυτό το τρόπο.

Ο καθηγητής περίμενε λίγο μέχρι να ησυχάσουν όλοι και τους είπε:

«Αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μπάλες του γκολφ αντιπροσωπεύουν τα πιο σημαντικά πράγματα σε αυτή. Την οικογένεια σας, τα παιδιά σας, την υγεία σας, τους φίλους σας και τα πάθη σας. Αν όλα τα άλλα χαθούν και σας μείνουν μόνο αυτά, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι πλήρης.

Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν τα αλλά πράγματα στη ζωή σας που έχουν σημασία, τη δουλειά σας, το σπίτι σας και το αυτοκίνητο σας. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα. Τα πιο μικρά και τα πιο ασήμαντα. Αν ρίξετε την άμμο πρώτα στο βάζο δεν θα μείνει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις μπάλες του γκολφ.

Το ίδιο ισχύει και στη ζωή. Εάν ξοδεύετε όλο το χρόνο και την ενέργειά σας στα πιο ασήμαντα πράγματα, ποτέ δεν θα έχετε χώρο για τα πράγματα που αξίζουν πραγματικά. Δώστε λοιπόν προσοχή στα σημαντικά πράγματα στη ζωή σας.

Απολαύστε το χρόνο με την οικογένεια σας. Πηγαίνετε να δειπνήσετε με τη σύζυγο σας. Παίξτε παιχνίδια με τα παιδιά σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για να καθαρίσετε το σπίτι ή να αγοράσετε πράγματα στον εαυτό σας.

Προσέξτε πρώτα από όλα τις μπάλες του γκολφ που πραγματικά έχουν σημασία. Τα υπόλοιπα είναι απλά.. άμμος.»

Τότε χτύπησε το κουδούνι και οι μαθητές σηκώθηκαν να βγουν από την αίθουσα. Πριν φύγουν όλοι ένας που κάθονταν στο βάθος της αίθουσας φώναξε στον καθηγητή: «Ναι, αλλά ποτέ δεν μας είπατε τι αντιπροσωπεύει η μπίρα!»

Ο καθηγητής χαμογέλασε και του είπε: «Είμαι χαρούμενος που με ρώτησες. Τι αντιπροσωπεύει η μπύρα; Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη νομίζετε πως είναι η ζωή σας. Πάντα θα υπάρχει χώρος για μια μπύρα με έναν πολύ καλό σας φίλο»

Οι ονειρεμένες διακοπές στα νησιά Φίτζι, μόλις έγιναν ακόμη καλύτερες! Δείτε το διώροφο πλωτό μπαρ που συνδυάζει την διασκέδαση με τα καταγάλανα εξωτικά νερά της περιοχής…

Ενα διαφορετικό και εντυπωσιακό έργο παρουσίασε ο γνωστός φωτογράφος Joel Pares, ο οποίος απέδειξε μέσα από τις φωτογραφίες του, ότι δεν πρέπει πότε και κανείς να κρίνει κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση.

Φωτογράφισε διάφορους ανθρώπους από δύο φορές τον καθένα και στην κάθε φωτογραφία το μόνο που άλλαξε ήταν τα ρούχα τους. «Στόχος μου είναι να ανοίξω τα μάτια του κόσμου» δήλωσε ο ίδιος. Το έργο του δίνει τροφή για σκέψη…

Alexander Hufmann: Διάσημος Ζωγράφος

Edgar Gonzalez: Διευθύνων Σύμβουλος

Jack Johnson: Πάστορας/ιεραπόστολος

Sahar Shaleem: Νοσοκόμα

Jeffreson Moon: Απόφοιτος Χάρβαρντ

Sammie Lee: Απόφοιτος του Stanford

Joseph Messer: iPhone app inventor

Ο Jasper Newton «Jack» Daniel ήταν το μικρότερο από τα 10 παιδιά της οικογένειάς του. Μυστήριο αποτελεί το έτος γέννησής του, καθώς στην ταφόπλακά του αναφέρεται πως ήρθε στη ζωή στις 5 Σεπτεμβρίου του 1850, ενώ η μητέρα του είχε πεθάνει έναν χρόνο πριν, το 1849.

Ήταν μικρόσωμος και ασθενικός, ενώ στα 13 του έμεινε μόνος με τον άρρωστο πατέρα του, καθώς τα μεγαλύτερα του αδέρφια πολεμούσαν στον αμερικανικό εμφύλιο.

Μιας και η οικογενειακή τους φάρμα στο Τεννεσί καταστράφηκε, ο Jack, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα προς το ζην, άρχισε να δουλεύει στο πλευρό του ιερέα της ενορίας, που παρασκεύαζε και πουλούσε ουίσκι.

Ο έφηβος Jack αποδείχτηκε εκπληκτικός μαθητής, που τελικά κατάφερε να ξεπεράσει τον δάσκαλο. Λίγα χρόνια μετά αναλαμβάνει εκείνος την επιχείρηση, η οποία όσο πάει και ανεβαίνει.

Παρασκευάζοντας ουίσκι με τον δικό του, μοναδικό τρόπο, καταφέρνει να αποκτήσει μεγάλη πελατεία και ακόμα και μέσα στα χρόνια του πολέμου, αγοραστές και από το αντίπαλο μέτωπο ζητούσαν το ποτό του.

Το 1866 ο πανέξυπνος Jack έχει αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση επρόκειτο να νομιμοποιήσει το αλκοόλ για να το φορολογήσει και έτσι δηλώνει την εταιρεία του, με την επωνυμία «Jack Daniel Distillery», κάνοντάς την το πρώτο καταγεγραμμένο οινοπνευματοποιείο στην Αμερική. Ο Jack όμως είχε επίσης αντιληφθεί ήδη από τον 19ο αιώνα και τη σημασία της διαφήμισης. Πάντα τύπωνε στα μπουκάλια του το όνομα της εταιρείας, ενώ, θέλοντας να ξεχωρίσει, πρώτος χρησιμοποίησε τετράγωνα μπουκάλια, που βόλευαν πολύ περισσότερο στη μεταφορά και έγιναν το σήμα κατατεθέν του.

Επίσης, δημιούργησε μια μπάντα, την «Jack Daniel’s Silver Cornet Band», η οποία έδινε παραστάσεις σε όλη την Αμερική και μέσα από αυτήν προωθούσε το προϊόν του, ενώ τύπωσε το όνομα της εταιρείας και σε αερόστατα. Ακόμα και ο ίδιος ήταν μια κινούμενη διαφήμιση, με τη χαρακτηριστική του εμφάνιση.

Το ύψος του μόλις που έφτανε το 1,57 και πάντα φορούσε τα ίδια ρούχα: ένα μακρύ παλτό, καπέλο, ένα μεταξωτό γιλέκο, άσπρο πουκάμισο και φαρδύ παπιγιόν. Αν και υπήρξε πολύ γυναικάς, φαίνεται πως δεν βρήκε ποτέ τον αληθινό έpωτα, καθώς δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι προτιμούσε τις νεότερες γυναίκες.

Πάντως η εργασιομανία του στο τέλος τού βγήκε σε κακό. Μια μέρα που ήταν μόνος του στο γραφείο και ήθελε να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο, εκνευρίστηκε που δεν ήξερε τον συνδυασμό, που μόνο η γραμματέας του γνώριζε, και του έριξε μια κλωτσιά, η οποία του στοίχησε το πόδι του.

Παραμελώντας την πληγή που δημιουργήθηκε από το χτύπημα, προκλήθηκε μεγάλη μόλυνση, που οδήγησε σε γάγγραινα, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του ποδιού του Jack. Μετά από αυτό το γεγονός, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και έτσι, πέντε χρόνια μετά, στις 10 Οκτωβρίου του 1911, ο Jack Daniel πεθαίνει. Δικαιολογημένα λοιπόν, ο βιογράφος του, Peter Krass, τον αποκαλεί «καταραμένο παιδί» στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του.

Mπορεί να μοιάζουν με γάτες αλλά έχουν κάτι το… σκυλίσιο! 

Αυτές οι φοβερές γάτες στις φωτογραφίες που ακολουθούν… ή μπέρδεψαν τον ρόλο τους ή πραγματικά ήταν σκύλοι στην προηγούμενη ζωή τους!

Όπως και να έχει είναι σίγουρα αξιολάτρευτες!