Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 13843

Αυτό το πιγκουινάκι τρέχει προς τον άνθρωπο του! Όταν τον φτάσει; Θα σας κάνει να χαμογελάσετε!

0

Η Cookie είναι ένας μικρός πιγκουίνος και ανήκει σε ένα είδος που φτάνουν ως τα 3 κιλά και 13 εκατοστά ύψος.

Ζει στον ζωολογικό κήπο Cincinnati Zoo’s Bird House στο Οχάιο των Η.Π.Α. ενώ άλλα παρόμοιου είδους ζώα μπορούν να βρεθούν στις ακτές της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Περνούν τη μέρα τους κοντά στις ακτές, ψάχνοντας για μικρά ψάρια.

Η γλυκιά Cookie πάσχει από Bumblefoot, μια κατάσταση στην οποία δημιουργείτε φλεγμονή από τα βακτήρια του νερού. Για να μην γίνει χειρότερα, οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου την κρατούν μακριά όταν οι άλλοι πιγκουίνοι πάνε για κολύμπι.

Η αντίδρασή της θα σας κλέψει την καρδιά αφού στη θέα του αγαπημένου της υπεύθυνου τρέχει προς το μέρος του και παράγει ένα σωρό χαρούμενους ήχους.

Δείτε το βίντεο με την γλυκιά Cookie παρακάτω.

Μοιάζει σαν να χαϊδεύει την κοιλιά ενός σκύλου! Αλλά αυτό το αξιολάτρευτο πλάσμα δεν είναι σκύλος!

0

Τα σκυλάκια λατρεύουν ένα πράγμα περισσότερο από κάθε τι άλλο, να τα τρίβει κάποιος στην περιοχή της κοιλιάς. Μπορούν με τις ώρες να το απολαμβάνουν και δείχνουν ιδιαίτερα την ευχαρίστησή τους.

Δεν είναι όμως μόνο τα γλυκά τετράποδα που το προτιμούν. Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε ένα υπέροχο καφέ αλογάκι που έχει ξαπλώσει πάνω στον ιδιοκτήτη του, ο οποίος δεν σταματά να το χαϊδεύει ως ένδειξη αγάπης και τρυφερότητας. Παρατηρώντας την έκφραση του μικρού αλόγου είναι εμφανές ότι το απολαμβάνει.

Δείτε το όμορφο αλογάκι στο βίντεο που ακολουθεί.

Κρητικός ο εφευρέτης που αλλάζει τις συνήθειες στις παραλίες όλου του κόσμου!

0

Ο Κρητικός εφευρέτης Χρήστος Μιχελάκης, αντιστεκόμενος στην κρίση, θέλησε να υλοποιήσει και να προωθήσει μια πατενταρισμένη με Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας ιδέα του με σκοπό να τη βγάλει σε μαζική παραγωγή.

Πρόκειται για το AquaSafeBag, ένα 100% αδιάβροχο τσαντάκι μέσης που μετατρέπεται αυτόματα σε σωσίβιο και είναι απαραίτητο σε:

  • Λουόμενους σε παραλίες- πλαζ-πισίνες
  • Διάφορα είδη σκαφών (αναψυχής, ιστιοπλοϊκά, αλιευτικά, φουσκωτά)
  • Ναυαγοσώστες και όσους ασχολούνται με τα θαλάσσια sports
  • Ψαράδες

Με το AquaSafeBag ο καθένας μπορεί να έχει με ασφάλεια τα προσωπικά του αντικείμενα (κινητό. τηλέφωνο, κλειδιά, χρήματα) προστατευμένα από το νερό, και ταυτόχρονα να απολαμβάνει την απόλυτη προσωπική του ασφάλεια μέσα στο νερό αφού με το τράβηγμα ενός κορδονιού το AquaSafeBag μετατρέπεται σε σωσίβιο.

Όπως μας εξηγεί ο εφευρέτης Χρήστος Μιχελάκης έμπνευσή του για το AquaSafeBag υπήρξαν οι πανέμορφες κρητικές παραλίες, οι ανάγκες των λουόμενων να ασφαλίσουν τα πράγματά τους και η ανάγκη τους να νιώθουν ασφάλεια κατά τη διάρκεια που κολυμπούν.

Δείτε το βίντεο

Αυτές τις μέρες η προώθηση του AquaSafeBag γίνεται μέσα από το site IndieGogo που παρέχει τη δυνατότητα σε εφευρέτες να υλοποιήσουν και να παράξουν μαζικά το προϊόν τους μέσω μιας πλατφόρμας υποστήριξης της εφεύρεσης.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το AquaSafeBag και να στηρίξετε την παραγωγή του δείτε περισσότερα στον σύνδεσμο από κάτω.

Υποστηρίξτε το στο IndieGogo (πλατφόρμα διαδικτυακής χρηματοδότησης).

via

Η Αθήνα καλωσορίζει το πρώτο Σχολείο του Δάσους

0

Η Αθήνα καλωσορίζει το πρώτο Σχολείο του Δάσους

Από αυτό το καλοκαίρι, η αττική γή καλωσορίζει το πρώτο Σχολείο του Δάσους.

Σύμφωνα με τις αρχές της Παιδαγωγικής του Δάσους και των Ελεύθερων Σχολείων κι έτσι όπως έχουν εφαρμοστεί σε χώρες της Ευρώπης (I Ur och Skur) και του κόσμου, ομάδες παιδιών ηλικίας 2 έως 5 ετών και 6 έως 10, θα προσεγγίσουν τη ζωή στο ύπαιθρο, με την καρδιά, το νου και τα χέρια, σε ένα σχολείο καθοδηγούμενο από τα ίδια, χωρίς τοίχους, αυτό της φύσης.

Οδηγίες για να φτάσεις στο σχολείο του δάσους

Ερχόμενοι από Λεωφόρο Κηφισίας διερχόμαστε την Κηφισιά, συνεχίζουμε προς Νέα Ερυθραία όπου η λεωφόρος μετονομάζεται σε Βενιζέλου, συνεχίζουμε προς Εκάλη όπου γίνεται Θησέως και φτάνουμε Δροσιά όπου γίνεται ο ίδιος πάντα δρόμος Μαραθώνος.

Εκεί στην πλατεία Δροσιάς, στα φανάρια δεξιά στρίβουμε και κινούμαστε επί της Λεωφόρου Δροσιάς-Σταμάτας.

Στα δεύτερα φανάρια που συναντούμε στρίβουμε δεξιά προς Ροδόπουλη και στο αριστερό μας χέρι εντοπίζουμε την οδό Αγίου Ιωάννου και στρίβουμε αριστερά. Αυτός είναι ο δρόμος μας που διέρχεται μέσα από έναν μικρό οικισμό ονόματι Γαλήνη.

Λίγο πριν αρχίσει να ανηφορίζει προς το ξωκλήσι του Άϊ-Γιάννη και το γήπεδο της Ροδόπολης, θα δούμε στο αριστερό μας χέρι και στην κορυφή ενός λόφου την πέτρινη καλύβα-τόπο συνάντησης των εξορμήσεων μας στη γύρω περιοχή. Φτάσαμε!

Μία ανταπόκριση από μία μέρα στο σχολείο του Δάσους

Ανηφορίζουμε στο λόφο με τις απαλές καμπύλες ώστε να βρεθούμε στην πέτρινη καλύβα μας και τα βήματα μας χώνονται στο βρεγμένο ακόμη χορτάρι από την χθεσινοβραδινή μπόρα, αναδύοντας μια υπέροχη μυρωδιά από νοτισμένο ξερό άχυρο και άγρια μέντα.

Ανοίγουμε τη βαριά πόρτα και καθόμαστε κάτω απ’ τον πλάτανο περιμένοντας τα παιδιά. Ο ήχος του ρυακιού ακούγεται ξεκάθαρα σήμερα ανακατεμένος με το θρόισμα των πλατύφυλλων δέντρων και το απόμερο κάλεσμα του μεγάλου πεύκου. Θυμήθηκα το κάλεσμα της αλεπούς προς τα μικρά της το προηγούμενο βράδυ με το φως του φεγγαριού να κυριαρχεί…

Σύντομα οι γύρω λόφοι αρχίζουν να υποδέχονται τα παιδιά, μεγάλα και μικρά. Σήμερα είχα φέρει μαζί μου και το μεταλλόφωνο για να συνοδέψουμε το πρωινό μας τραγούδι κι αυτό φάνηκε ταιριαστό, καθώς η πρώτη νότα στριφογύρισε στον αέρα:

“Βήμα-βήμα, ένα-δυο
ποιός να πέρασε από’δω
Βήμα-βήμα, ένα-δυο
μόνη μου θε’ να το βρω.
Ένα σάλτο σταματάει
ο λαγός μας προχωράει
ο σκαντζόχοιρος τσιμπάει
…”

Κατρακυλάμε με τα μεγαλύτερα παιδιά προς το ρυάκι. Κάποια ψάχνουν για ξύλα, κάποιος ψάχνει για ίχνη και η μεγαλύτερη της παρέας παρακολουθεί τις λιμπελούλες σάμπως απορροφημένη απόλυτα απ’ το θέαμα του ανάλαφρου πετάγματος τους.

Σύντομα ανηφορίζουμε προσεκτικά ανάμεσα στις ελιές αποφασισμένοι να φτάσουμε αθέατοι στην φωλιά του λαγού, δίπλα στο παλιό καμίνι. Τα μικρότερα παιδιά με την Αθηνά ήδη σκαρφαλώνουν στο καράβι τους όπως λένε ένα τεράστιο σωρό από πέτρες στην κορυφή του λόφου.

Μια αίσθηση ελευθερίας φουσκώνει το στήθος μου καθώς μισανοίγω τα μάτια και βλέπω τα παιδιά ανακούρκουδα πίσω απ’ τα σχίνα και τα πουρνάρια, με κλειστά τα μάτια και τα χέρια πίσω απ’ τ΄αυτιά ν’ αφουγκράζονται γύρω τους, ρουφώντας τους ήχους μιας αθόρυβα πολύβουης γης. Ο Γιώργος μου χαμογελάει συνωμοτικά κι η Έλια μου δείχνει το γεράκι στον ουρανό που σχίζει διαπεραστικά τη σιωπή.

Κι ύστερα φτάνουμε στα μεγάλα πλατάνια κι επιλέγουμε τη μεγάλη κουφάλα του πιο γέρικου για να ‘χτίσουμε’ την φωλιά μας. Η γη γύρω είναι υγρή και παρατηρούμε πόσο διαφορετικό είναι εδώ το χώμα απ’ ό,τι στους λόφους.

Κάποια παιδιά βγάζουν τα παπούτσια τους κι όλοι σχεδόν συλλέγουν πεσμένα κλαδιά και τα στερεώνουν ανάμεσα στις διχάλες του ανοιγμένου κορμού, δημιουργώντας μια ανάλαφρη ‘στέγη’. Ο Φίλιππος κάθεται με τα κιάλια στην απαρχή του λιβαδιού που ξεδιπλώνεται πιο πέρα προσμένοντας να ξαναδεί μια μάχη όπως αυτή που προηγήθηκε, ανάμεσα σε ένα ζευγάρι μικρών αρπακτικών πουλιών και σε έναν εισβολέα, γεράκι.

Είναι όμορφο να τα βλέπω να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, κι αντί να καθαρίσουν το ‘δάπεδο’ της φωλιάς τους, να το στρώνουν με χλωρό τριφύλλι που συλλέγουν τριγύρω, καθώς θα ‘ταν λένε πολύ υγρό για να καθίσουν.

 Τρώνε το κολατσιό τους καθισμένα μέσα στην κουφάλα, στα χόρτα επάνω, ή σκαρφαλωμένα στα κλαδιά των δέντρων.

Έρχεται και η ομαδούλα με τα μικρά παιδιά κι ο δίχρονος Ορέστης θέλει να σκαρφαλώσει κι αυτός στον πλάτανο. Μαγεία… Χωρίζονται σε αλεπούδες και λύγκες και παίζουν κυνηγητό, μπαινοβγαίνοντας στην φωλιά.

Γυρίζοντας στην καλύβα καθόμαστε πάλι γύρω απ’ τον πλάτανο και διαβάζουμε ένα παραμύθι, λίγο πριν το μεσημεριανό αποχαιρετισμό μας. Αύριο πάλι.

Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 698-4960821, 210-6218707, e-mail: [email protected] και [email protected] και στην ιστοσελίδα facebook.com/pefkites 

via

33 αλλόκοτα άτομα που συναντάς μόνο στο μετρό.

0

Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και ειδικότερα στο μετρό όπου χιλιάδες κόσμος μπαίνει και βγαίνει συνεχώς.

Σε αυτή τη φωτογραφική συλλογή θα δούμε κάποιες ακραίες περιπτώσεις ανθρώπων που έκαναν μεγάλη εντύπωση και τους φωτογράφησαν μ ε αποτέλεσμα να βρεθούν στις οθόνες των υπολογιστών μας.

the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_13 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_19 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_23 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_28 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_29 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_30 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_31 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_32 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_33 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_34 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_01 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_03 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_04 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_05 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_06 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_07 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_08 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_09 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_11 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_12 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_14 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_15 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_16 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_17 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_18 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_20 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_21 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_22 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_24 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_25 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_26 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_640_high_35 the_strangest_people_ever_seen_on_subway_rides_f8uP8_640_27

 

Λιλή Ζωγράφου: “Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας.”

0

«Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους.

Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό.

Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του καταστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη.

Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δε χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης.

Η ζωή γίνηκε πια πάρα πολύ απάνθρωπη για να την καλουπώνουμε σε σχήματα, δε μας ανήκει καν, όπως δε μας ανήκει τίποτα, από τη γη που κατοικούμε ως τα πρόσωπά μας.

Όταν ο κάθε τυχάρπαστος, ο κάθε τιποτένιος, μπορεί να μάς δέσει πάνω σε μια καρέκλα, σ’ έναν πάγκο ή σ’ ένα κρεβάτι, να μάς φτύσει, να μάς μαστιγώσει, να μάς βιάσει.

Το Σύστημα αποχαλινωμένο καλλιεργεί σκόπιμα την ασυνειδησία, την αγριότητα, το χάος, καταλύοντας το σεβασμό για τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν άφησε τίποτα ανεκμετάλλευτο, από το “χάσμα των γενιών” που αποκόβει τους ανθρώπους μεταξύ τους και ετοιμάζει τους αυριανούς παιδιά-καταδότες του Χίτλερ, ως την κατάργηση της οικογένειας.

Ο άνθρωπος βγαίνει στο σφυρί. Για να μη βρίσκει το Σύστημα καμιά αντίδραση και να μπορέσει αύριο να βγάλει ελεύθερα στο σφυρί και τις πατρίδες.

Ο Παπαδόπουλος ήταν μια δοκιμή και στον ευρωπαϊκό χώρο, κατά το σύστημα των χιλιάδων πειραμάτων που πραγματοποιούνται σ’ όλες τις περιοχές του πλανήτη. Η συνταγή είναι πια κοινή: Όταν ένας λαός σηκώσει κεφάλι κατά του κυβερνήτη του, εκπρόσωπου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, βρείτε έναν αλήτη και αναθέστε του να περάσει χειροπέδες σ’ αυτό το λαό. Κι αφήστε τον να εξουθενωθεί.

Το πιθανότερο είναι να συνηθίσει και να ζήσει εξουδετερωμένος από τριάντα μέχρι σαράντα χρόνια, όπως συνέβη στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Επειδή όμως οι καιροί αλλάζουν, τα πράματα πάνε γρηγορότερα, η συνταγή τροποποιήθηκε.

Πάρτε τα κλειδιά από τον αλήτη, δώστε τα στον παλιό κυβερνήτη και στείλτε τον να ξεκλειδώσει τις χειροπέδες. Ο λαός θα του γλείφει τα χέρια, βλέποντάς τον σαν ελευθερωτή του.

Γι’ αυτό και μεις, τα σύγχρονα πειραματόζωα, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε πάντα τον όρο π.Χ., που θα σημαίνει τώρα πια “προ Χούντας”, και μ.Χ., “μετά τη Χούντα”. Γιατί το πείραμα πέτυχε και δεν πρέπει να το λησμονούμε ούτε στιγμή. Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας».

Απόσπασμα από το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου “Επάγγελμα Πόρνη”, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1998

Η τελευταία συνέντευξη της Λιλής Ζωγράφου στον Ανδρέα Ρουμελιώτη.

35 καθημερινά ενοχλητικά πράγματα που «σκοτώνουν» όλους εμάς που δεν έχουμε υπομονή!

0

Θα μπορούσε να πει κανείς πως η υπομονή είναι αρετή, ένα χαρακτηριστικό που όλοι οι άνθρωποι πρέπει να διαθέτουν για να ζουν με ψυχική ηρεμία, γαλήνη και να προοδεύουν.

Ωστόσο, υπάρχουμε κι εμείς που έχουμε τσακωθεί με την υπομονή εδώ και χρόνια. Και δυστυχώς, το να έχεις υπομονή στη σημερινή εποχή είναι μία πρόκληση με την οποία έρχεσαι αντιμέτωπος καθημερινά και που συνήθως εμείς οι ανυπόμονοι, δεν καταφέρνουμε πολλά!

Πραγματικά, ό,τι κι αν συμβαίνει σε καθημερινή βάση μπορεί εύκολα να μας φέρει στα όρια, ειδικά όταν απαιτεί μερικά λεπτά παραπάνω απ’ όσο υπολογίζαμε. Επιπλέον, το να ερχόμαστε σε επαφή με άλλους ανθρώπους μπορεί να γίνει ο χειρότερος μας εφιάλτης, καθώς λίγοι είναι αυτοί που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας.

Ποια είναι λοιπόν τα πράγματα που οι ανυπόμονοι άνθρωποι δυσκολεύονται να χειριστούν καθημερινά; Νομίζω πως τα παρακάτω καλύπτουν αρκετά από αυτά και θα σε κάνουν να ταυτιστείς πλήρως:

1. Αυτοί που περπατούν αργά. Τόσο αργά που θες να τους βάλεις τρικλοποδιά και να περάσεις από πάνω τους!

2. Αυτοί που κάθονται στα αριστερά στις σκάλες του μετρό.

3. Αυτοί που προσπαθούν να διαβάσουν βιβλίο, περιοδικό ή εφημερίδα, ενώ περπατούν. ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΕΤΣΙ;

4. Αυτοί που προσπαθούν να γράψουν μήνυμα ή χαζεύουν στο facebook, ενώ περπατούν μπροστά σου ή ακόμα χειρότερα, πέφτουν πάνω σου.

gif1.gif5. Όταν περιμένεις να σου απαντήσουν σε μήνυμα που πραγματικά επείγει και η απάντηση δεν έρχεται μέσα στα πρώτα 10 λεπτά.

6. Όταν σου κάνουν αναπάντητη ή σου στέλνουν μήνυμα «Πάρε με!» κι ενώ παίρνεις τηλέφωνο δευτερόλεπτα μετά, δεν το σηκώνουν. ΑΝΟΙΞΕ Η ΓΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΤΑΠΙΕ;

7. Η φάση που περιμένεις να σου στείλει ένας άντρας/μία γυναίκα που γνώρισες κι έδωσες τον αριθμό σου. Όσο η ώρα περνάει, είσαι όλο και πιο κοντά στο νευρικό κλονισμό.

8. Οι μονολεκτικές απαντήσεις τύπου «Οκ» ή ακόμα χειρότερα, τα αποσιωπητικά «…»!

gif2.gif9. Οι διαφημίσεις του Star.

10. Οι διαφημίσεις στο YouTube.

11. ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ.

12. Τα intros που έχουν τα σίριαλ και οι εκπομπές στην τηλεόραση που απλά σε κάνουν να θες να βγάλεις τα μάτια σου.

gif3.gif13. Όταν βλέπεις πως σε παίρνει τηλέφωνο κάποιος συγγενής από το χωριό. Ξέρεις πως η συνομιλία σας δεν θα διαρκέσει λιγότερο από μισάωρο!

14. Όταν ακούς τηλέφωνο να χτυπάει πάνω από δύο φορές. Ή που θα το σηκώσουν ή που θα το σπάσεις!

15. Όταν πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ σε ώρα αιχμής.

16. Όταν είσαι στο σούπερ μάρκετ και το ταμείο express έχει περισσότερα άτομα στην ουρά απ’ ότι τα κανονικά. #fuckmylife

gif4.gif17. Όταν προσπαθείς να επικοινωνήσεις με το τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης πελατών κι αφού ακούσεις όλα τα αυτοματοποιημένα μηνύματα το ένα μετά το άλλο (κι έχεις δώσει μάχη να σε καταλάβει η αυτόματη τηλεφωνήτρια), η μουσικούλα της αναμονής σε αποτελειώνει.

18. Έχεις να τσεκάρεις τον τηλεφωνητή σου στο κινητό από το Γυμνάσιο, μόνο και μόνο γιατί η διαδικασία σε εκνευρίζει.

19. Οι ενδείξεις “buffering” και “loading” μπορούν να σου προκαλέσουν αργό και βασανιστικό θάνατο.

20. Όταν περιμένεις τον υπολογιστή σου να κάνει ενημέρωση λογισμικού κι έχεις άπειρη δουλειά να βγάλεις.

gif5.gif21. Όταν σου δίνουν ρέστα γεμίζοντας σε με πεντάλεπτα, δίλεπτα και μονόλεπτα. ΔΕ ΘΕΛΩ ΧΑΛΚΙΝΑ!

22. Ένας λόγος που έχεις σταματήσει να πηγαίνεις σε νυχτερινά μαγαζιά είναι επειδή δεν αντέχεις να περιμένεις στην ουρά για να μπεις, στην ουρά για να πάρεις ποτό, στην ουρά για να πας τουαλέτα, στην ουρά γενικότερα…

23. Όταν η μαμά σου σου ζητάει να της εξηγήσεις για μία ακόμη φορά πως λειτουργεί το καινούριο κινητό με οθόνη αφής ή ακόμα χειρότερα, το facebook.

24. Όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει με την πρώτη αυτό που προσπαθείς να του εξηγήσεις. Απλά τα παρατάς.  Σίγουρα πάντως, δεν μπαίνεις στη διαδικασία να το εξηγήσεις από την αρχή.

gif6.gif25. Οι προωθητές προϊόντων στον δρόμο μπορούν να σου χαλάσουν τη μέρα μέσα σε λίγα λεπτά. Ειδικά όταν επιμένουν!

26. Οι ταξιτζήδες που σε πηγαίνουν μέσω Λαμίας κι όχι από τη σύντομη διαδρομή και συνεχίζουν να υποστηρίζουν πως «…από εδώ είναι καλύτερα».

27. Όταν περιμένεις στην ουρά του σουβλατζίδικου για να φτάσει η σειρά σου και να σου πουν πως μόλις τελείωσε ο γύρος (ή τα καλαμάκια). Και να πεθαίνεις και της πείνας!

28. Όταν παραγγέλνεις delivery και σε επιβεβαιώνουν πως το φαγητό σου θα φτάσει σε 20-30 λεπτά και τελικά κάνει περισσότερο από μία ώρα.

gif7.gif29. Όταν περιμένεις να παραγγείλεις καφέ/φαγητό/γλυκό/ποτό και μπροστά σου βρίσκεται κάποιος αναποφάσιστος. Τη γλιτώνει δεν τη γλιτώνει την μπουνιά!

30. Όταν είσαι για ψώνια και ο/η μπροστινός/ή σου τσακώνεται με τον/την ταμία, αποφασίζει να προσθέσει κι άλλα προϊόντα ή να κάνει αλλαγή κι εσύ περιμένεις να πληρώσεις.

31. Όταν ο/η συνοδηγός σου δεν σταματάει να σου δίνει οδηγίες, ακόμα και για το πότε πρέπει να αλλάξεις ταχύτητα. ΔΗΛΑΔΗ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ!

32. Όταν ο οδηγός μπροστά σου πατάει συνεχώς φρένα χωρίς να υπάρχει λόγος.

gif8.gif33. Αυτοί που παίρνουν το ασανσέρ για να πάνε στον πρώτο όροφο.

34. Αυτοί που μπαίνουν στο ασανσέρ μαζί σου και σταματάνε σε όλους τους ορόφους ανεξαιρέτως. Πιο γρήγορα θα πήγαινες από τις σκάλες!

35. Όταν πηγαίνεις στο ραντεβού με το γιατρό στην ώρα σου και σε δέχεται 30 λεπτά αργότερα.

gif9.gifτης Eirini Li από το neopolis.gr

Οι 40 καλύτερες παραλίες της Χαλκιδική σε μια μοναδική συλλογή

0

Εξωτικά νερά, χρυσαφένια άμμος, δέντρα που σχεδόν ακουμπούν στο κύμα και γραφικά χωριά στο φόντο.

Από τις αμέτρητες παραλίες της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας επιλέξαμε τις 40 αγαπημένες μας και σας τις παρουσιάζουμε.

Ας αρχίσουμε την περιήγηση μας στις καλύτερες παραλίες της Χαλκιδικής.

1

2

3

4

Κριαρίτσι

DSC_0113

4

Σαν την Χαλκιδική δεν έχει!

Επιμέλεια λίστας Art Travel.

Αυτή η Pizza-υπερπαραγωγή έχει 9.000 θερμίδες!

0

Ένας χρήστης του διαδικτύου αποφάσισε να δημιουργήσει την πιο παχυντική πίτσα που θα μπορούσε να φανταστεί. Το αποτέλεσμα επιφυλάσσει ένα μικρό έμφραγμα σε οποιονδήποτε καταφέρει να την φάει, αν και υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την γεύση της…

pizza-9000-thermidwn-01 pizza-9000-thermidwn-02 pizza-9000-thermidwn-03 pizza-9000-thermidwn-04 pizza-9000-thermidwn-05 pizza-9000-thermidwn-06 pizza-9000-thermidwn-07 pizza-9000-thermidwn-08 pizza-9000-thermidwn-09 pizza-9000-thermidwn-10 pizza-9000-thermidwn-11 pizza-9000-thermidwn-12 pizza-9000-thermidwn-13 pizza-9000-thermidwn-14via

Μυστηριώδεις ήχοι από την άβυσσο του Ειρηνικού ξυπνούν αρχαίους φόβους περί θαλασσίων τεράτων

0

Οι περισσότεροι φίλοι της λογοτεχνίας τρόμου γνωρίζουν τον H.P. Lovecraft: Ο διάσημος στους κύκλους των φίλων του φανταστικού συγγραφέας έγραψε μια σειρά διηγημάτων στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα που έμελλε να γίνουν γνωστά ως «Μυθολογία Κθούλου» (Cthulhu Mythos). «Πρωταγωνιστές» ήταν οι Μεγάλοι Παλαιοί: πανάρχαια, πανίσχυρα τερατώδη πέρα από κάθε όριο λογικής πλάσματα, συχνά κολοσσιαίων διαστάσεων, που διαφέντευαν κάποτε τον πλανήτη μας, αλλά και το σύμπαν, και κάποια στιγμή θα επιστρέψουν, με ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Η «μυθολογία» του Lovecraft πήρε το όνομά της από το πιο διάσημο διήγημά του, το «Κάλεσμα του Κθούλου» (Call of Cthulhu, 1928- αν και άλλοι φαν μπορεί να αναφερθούν στα «Βουνά της Τρέλας» ή τη «Σκιά πάνω από το Ίνσμουθ»), με βασικό «πρωταγωνιστή» ένα γιγαντιαίο τέρας που κείτεται κοιμώμενο και ονειρευόμενο, αλλά όχι νεκρό, στη βυθισμένη πόλη της Ρ’Λυέ (R’lyeh) στον Ειρηνικό- και κάποια στιγμή – «όταν τα άστρα θα βρίσκονται στη σωστή θέση»-θα ξυπνήσει και θα ανεβεί ξανά στον θρόνο του, βυθίζοντας την ανθρωπότητα στο αιώνιο σκότος- ανταμείβοντας τους πιστούς του, στους οποίους στέλνει μηνύματα μέσω ονείρων.

Ο Lovecraft ήταν ένας άνθρωπος με πολύ έντονα ψυχολογικά προβλήματα- και ένα από αυτά ήταν και ο φόβος για τη θάλασσα, την οποία θεωρούσε ένα «αιώνιο βασίλειο απύθμενου σκότους», και για αυτό τον λόγο τοποθετούσε συχνά ιδιαίτερα «εφιαλτικά» στοιχεία των ιστοριών του εκεί, αντλώντας από μια μακριά και αρχαία παράδοση μύθων και θρύλων για θαλάσσια τέρατα, που «στοίχειωναν» από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος ανοίχτηκε στη θάλασσα τη φαντασία. Παρεμφερώς κινήθηκαν και πολλοί συγγραφείς που συνέχισαν να γράφουν διηγήματα πάνω στο «Cthulhu Mythos» (Κλαρκ Άστον Σμιθ, Μπράιαν Λάμλεϊ και άλλοι) ακόμα και σήμερα. Η «μυθολογία Κθούλου» συνεχίζει να είναι εξαιρετικά δημοφιλής και εν έτει 2015, με νουβέλες, επιτραπέζια, παιχνίδια ρόλων, videogames, κόμικ κ.α.

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, είναι εύκολο να παραλληλίσει κανείς με τον «Κθούλου» και τις ιστορίες του Lovecraft μυστηριώδεις, ανεξήγητους ήχους που έχουν καταγραφεί στον βυθό του Ειρηνικού εδώ και μερικές δεκαετίες- οι οποίοι βρίσκονται στο επίκεντρο δημοσιεύματος του Playboy News.

Όπως αναφέρεται σχετικά, τη δεκαετία του 1960 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έστησε ένα δίκτυο μικροφώνων στους βυθούς για την παρακολούθηση των σοβιετικών υποβρυχίων. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, τα μικρόφωνα αυτά καταγράφουν πάσης φύσης ήχους (από πλάσματα της θάλασσας, γεωλογική/ θαλάσσια δραστηριότητα κ.α.), οι οποίοι μπορούν συνήθως (αν και όχι πάντα) να εξηγηθούν επιστημονικά.

Τα τελευταία 15 χρόνια ωστόσο, κάποιοι ήχοι που χαρακτηρίζονται «άνευ προηγουμένου» έχουν καταγραφεί στον Ειρηνικό (όπου, παρεμπιπτόντως, ο Lovecraft τοποθετούσε τον «υγρό τάφο» του Κθούλου, την βυθισμένη μεγαλούπολη της Ρ’Λυέ), από την NOAA (US National Oceanic and Atmospheric Administration). Αν και οι περισσότεροι ήχοι εξηγούνται βάσει ερμηνειών όπως οι προαναφερθείσες (ηφαίστεια, μετακινήσεις παγόβουνων κλπ), υπάρχουν δύο εξαιρέσεις: Τα αποκαλούμενα «The Bloop» και «The Julia», που είναι πολύ δυνατοί για να προέρχονται από κάποιο γνωστό στον άνθρωπο πλάσμα.

Το «The Bloop» κατεγράφη το καλοκαίρι του 1997 και διήρκεσε μόλις πάνω από ένα λεπτό, με τη ΝΟΑΑ να αποκλείει ανθρώπινη δραστηριότητα, ηφαιστειακή δραστηριότητα και δονήσεις από τα ρεύματα του ωκεανού. Το 1999 επίσης, κάθε αισθητήρας στον Ειρηνικό ξανά, έπιασε έναν άλλον ήχο άγνωστης προέλευσης, διάρκειας 15 δευτερολέπτων που κατονομάστηκε «Julia», επειδή «θυμίζει» μια φωνή που λέει «Τζούλια» μέσα στο νερό. Η προέλευσή του εκτιμάται ότι ήταν 1.500 μίλια δυτικά του Περού- δηλαδή περίπου 1.000 μίλια βόρεια του σημείου που θεωρείται ως ο χώρος προέλευσης του «The Bloop».

Απουσία κάποιας απόλυτα ολοκληρωμένης επιστημονικής εξήγησης ακόμα, οι συνωμοσιολόγοι και οι φαν της λογοτεχνίας του φανταστικού/ τρόμου/ επιστημονικής φαντασίας ήταν αναμενόμενο να στραφούν στα έργα του Lovecraft, μεταξύ σοβαρού και αστείου (το σε τι ποσοστό γίνεται αυτό, ποικίλλει…). Ειδικά από τη στιγμή που η ευρύτερη περιοχή προέλευσης του αντιστοιχεί στην περιοχή όπου ο Lovecraft τοποθετούσε τη Ρ’Λυέ.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, θεωρείται πως η ανθρωπότητα είναι…μάλλον ασφαλής, καθώς η ΝΟΑΑ εκτιμά ότι το Bloop είναι μάλλον περίπτωση «icequake», (δραστηριότητα παγόβουνων- κατακερματισμός, διάσπαση κ.ο.κ), ενώ κάτι ανάλογο θεωρείται πως ισχύει και για το Julia.

via