Ούτε ένα βήμα χωρίς να είναι απαραίτητο
Blog Σελίδα 13799
“Μια γιαγιά μπήκε ξυπόλητη στο λεωφορείο και βρήκε…”
Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα…Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι.
Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη… θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσeξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.
Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.
Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δε φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δε μίλησε.
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό.
Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα.
Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.
Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».
Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι.
«Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται».
Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της.
«Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».
«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν’ αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος.
«Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δε θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.
Αλλ’ ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».
Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο.
Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσικής. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουρια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.
Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: «Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ…».
«Η κόρη μου, η όμορφη αποτυχία μου»: Το συγκλονιστικό γράμμα μιας μητέρας
Στο ερώτημα που θέτει κάθε γονιός για το παιδί του, τι είναι ευτυχία, προσπαθεί να δώσει απάντηση η δημοσιογράφος του Guardian Λούσι Κλαρκ μέσω του άρθρου της «Η κόρη μου, η όμορφη αποτυχία μου».
Οπως γράφει η δημοσιογράφος, χάρη στην κόρη της επαναπροσδιόρισε τη σημασία και το νόημα της λέξης επιτυχίας και αν δεν είναι ανθεκτικότητα της κόρης της απέναντι στις δυσκολίες, τότε δεν ξέρει τι άλλο μπορεί να είναι.
Η Κλαρκ πήρε ως αφορμή την αποτυχία της κόρης της στο σχολείο. Κατά τις δύο τελευταίες τάξεις του σχολείου, η κόρη της απέτυχε σε όλα από το να είναι στην ώρα της, μέχρι να παραδώσει εγκαίρως τις εργασίες της. Μάλιστα, οι επιστολές που έφταναν στο σπίτι τους για την «κακή» της συμπεριφορά απέναντι στις σχολικές της υποχρεώσεις ήταν τόσες πολλές, που η Κλαρκ παραδέχεται πως εδώ και έναν χρόνο σταμάτησε να τις ανοίγει. Μάλιστα, τους τελευταίους έξι μήνες, βρέθηκε πολλές φορές στο χείλος της αποβολής.
«Ηταν δύσκολο για τους καθηγητές της. Ηταν δύσκολο για τους γονείς της» γράφει η Κλαρκ η οποία ωστόσο παραδέχεται πως «περισσότερο από όλους πιο δύσκολο ήταν για εκείνη την ίδια». Και προσθέτει: «Κάθε μέρα της ζωής της κόρης μου στο λύκειο ήταν ένα αγώνας. Ξυπνά το πρωί και μόνο στη σκέψη πως πάει στο σχολείο, είναι σαν να νιώθει πως πρέπει να ανέβει στην κορυφή ενός βουνού. Και πολύ συχνά δεν κατάφερνε να το ανέβει. Υπήρχαν φορές που δεν κατάφερνε καν να φτάσει στο σχολείο: καθόταν σε ένα πάρκο μόνη της, αναρωτόμενη γιατί το βρίσκει τόσο δύσκολο, ενώ οι φίλοι της προχωρούν μπροστά στην “κανονικότητά” τους».
Τα πράγματα ήταν εξ ίσου δύσκολα και όταν κατάφερνε να φτάσει στο σχολείο, παραδέχεται η Κλαρκ. «Σκέψεις άγχους την κυρίευαν, που μπλόκαραν την αφομοίωση οποιασδήποτε χρήσιμης πληροφορίας που ίσως προσπαθούσε να της μεταδώσει ο καθηγητής. Μια φορά μου είχε πει σε μια ευάλωτη στιγμή ότι ένιωθε τόσο συντετριμμένη που έμενε τόσο πίσω στα μαθήματά της που περνούσε μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο που ήθελε να πέσει στις γραμμές του τρένου».
Ευτυχώς για την Κλαρκ, αν και πολλές φορές η κόρη της επέλεγε να φύγει από το μάθημα, δεν έφτασε στο σημείο να αυτοκτονήσει. «”Τίποτε δεν θα είναι πιο εύκολο στη ζωή σου από τα μαθητικά σου χρόνια” της έλεγαν με καλή διάθεση οι ενήλικες, αλλά εγώ ξέρω ότι για την κόρη μου και πολλούς ακόμη, αυτή η φράση είναι εντελώς λάθος» γράφει η Κλαρκ η οποία στην ερώτηση τι «έσωσε» την κόρη της απαντά: Η σχολική κοινότητα, οι φίλοι της και οι καθηγητές με κατανόηση, εκτός από τον καθηγητή της αγγλικής φιλολογίας ο οποίος παρόλο που ήταν ενήμερος για τα προβλήματα υγείας της κόρης της συνέχιζε να την εξευτελίζει μπροστά σε όλη την τάξη.
Επίσης, είναι κατά την Κλαρ αξιοσημείωτο, πως «ενώ έχει χάσει το οτιδήποτε σε αυτό που ονομάζεται σχολικό ταξίδι, ωστόσο η κοινωνική της ζωή λειτουργεί πολύ καλά». Στην τελική, αναρωτιέται η Κλαρκ: «Τι είναι πιο σημαντικό από το να επιτυγχάνεις στις προσωπικές σου σχέσεις; Αυτό δεν λέμε πάντα εντέλει;».
«Αλλά το λαχείο της ζωής έχει ευλογήσει αυτό το κορίτσι με μια προσωπικότητα που απορρίπτει την οποιαδήποτε κατάταξή οπουδήποτε. Δεν μπορεί ούτε τους Ολυμπιακούς αγώνες να παρακολουθήσει επειδή δεν μπορεί να αντέξει στη σκέψη πως κάποιος θα τερματίσει πρώτος, κάποιος δεύτερος, τρίτος και κάποιος τελευταίος» προσθέτει η δημοσιογράφος του Guardian.
«Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εδώ και καιρό έχει μετεξελιχθεί σε επίπονο αγώνα δρόμου, η κόρη μου βγήκε εκτός συναγωνισμού πολύ γρήγορα» παραδέχεται και προσθέτει: «Συνεχώς είναι μεταξύ εκείνων που τερματίζουν τελευταίοι και με διαφορά, κουτσαίνοντας από μια αόρατη και παρεξηγημένη αναπηρία, αλλά εξακολουθεί να είναι αποφασισμένη να διασχίσει τη γραμμή του τερματισμού. Το στάδιο δεν επευφημεί (την προσπάθεια). Αλλά αν δεν είχε έστω κι από συμπόνια την υπομονή και τη σιωπηρή κατανόηση ενός καταπληκτικού εκπαιδευτικού και φίλων που την στήριζαν, δεν θα τα κατάφερνε. Μπορεί να μην είχε διασχίσει με εκείνο το μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό της, τη σχολική αίθουσα την τελευταία ημέρα του σχολείου. Μπορεί να μην είχε καταφέρει να πάρει το κομμάτι από χαρτί που γράφει “απολυτήριο”».
«Οπως τόσα άλλα παιδιά της ηλικίας της, τρέμει μπροστά στο άγνωστο» προσθέτει η Κλαρκ και επισημαίνει ότι η πίεση μπροστά στο άγνωστο «είναι απαίσια» και πως «τα τελευταία βήματα μέχρι τη γραμμή του τερματισμού είναι ιδιαιτέρως επίπονα. Αλλά η γραμμή του τερματισμού είναι εκεί. Είμαστε στο τέλος του Λυκείου και δεν με νοιάζει πώς τα πήγε, δεν ενδιαφέρομαι για τα αποτελέσματά της. Κατάφερε να σηκωθεί έπειτα από τόσες “αποτυχίες”, τη μία μετά την άλλη. Εχει αρχειοθετήσει αυτές τις “αποτυχίες”, έχει αποθηκεύσει κάθε λάθος και συνέχισε και συνεχίζει, ακόμα κι αν έχει πολύ άγχος. Αν αυτό δεν είναι ανθεκτικότητα, αν αυτό δεν είναι γενναιότητα, αν αυτό δεν είναι θρίαμβος, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι».
«Σήμερα μου έστειλε ένα μήνυμα μετά τις τελικές της εξετάσεις: “Επιτέλους τελείωσα!!!!!”. Ξέρω πως η ανακούφιση που νιώθει είναι απερίγραπτη, αλλά πρέπει να πω “όχι, κάνεις λάθος αγαπημένο μου κορίτσι, αυτό είναι μόνο η αρχή για εσένα. Η ελευθερία είναι εδώ και ξέρω πως θα είσαι εντάξει”. Η κόρη μου, η αποτυχία, με δίδαξε πως να επαναπροσδιορίσω την έννοια της λέξης επιτυχίας και δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο υπερήφανη»
iefimerida.gr
Ενας Κρητικός στους σπουδαιότερους επιστήμονες του κόσμου!
Τη λίστα με τους 3.200 σπουδαιότερους επιστήμονες του πλανήτη δημοσίευσε την Τρίτη η εταιρεία Thompson Reuters και πρόκειται για εκείνους που μέσω του έργου, των ερευνών και των δυνατοτήτων τους φαίνεται πως θα επηρεάσουν δραστικά την πορεία της επιστήμης και της ζωής μας τα επόμενα χρόνια.
Ανάμεσα σε αυτούς τους επιστήμονες βρίσκονται και 24 Ελληνες, ενώ, ένας εξ αυτών είναι ο Μανώλης Δερμιτζάκης, ένας Κρητικός που απέκτησε πτυχίο Βιολογίας στην Κρήτη και τώρα εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.
Οπως αναφέρει το e-kriti, ο Μανώλης Δερμιτζάκης, απέκτησε πτυχίο B.Sc. Το 1995 και M.Sc. Το 1997 στη Βιολογία από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το διδαοκτορικό του το 2001 από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ, όπου μελέτησε την εξελικτική βιολογία και τη γενετική του πληθυσμού των ρυθμιστικών DNA σε θηλαστικά και Δροσόφυλα.
Μετα-διδακτορική εργασία του ήταν στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ιατρική Σχολή, εστιάζοντας σε συγκριτική ανάλυση του γονιδιώματος και του λειτουργικού χαρακτηρισμού των διατηρημένων μη γονιδιακών στοιχείων. Στο παρελθόν ήταν ανακριτής και ανώτερος ερευνητής στο Wellcome Trust Sanger Institute από τον Απρίλιο του 2004.
Η τρέχουσα έρευνά του εστιάζεται στη γενετική βάση της ρυθμιστικής διακύμανσης και διαφοροποίησης της έκφρασης των γονιδίων στο ανθρώπινο γονιδίωμα, διαδικασίες που διέπουν την μη-κωδικοποίηση της εξέλιξης του DNA.
Εχει συγγράψει περισσότερες από 80 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά όπως το Nature, Science και Nature Genetics. Οι εργασίες του έχουν προσελκύσει πάνω από 8500 αναφορές. Η έρευνά του υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Louis-Jeantet, το Wellcome Trust, το Ελβετικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το NIH.
Εχει προσκληθεί να δώσει κεντρικές ομιλίες στην πιο αριστοκρατική γενετική συνάντηση στον κόσμο και είναι ο διοργανωτής των πολλαπλών μαθημάτων κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένης της πορείας Wellcome Trust HapMap και διοργανωτής του Leena Peltonen στηνΣχολή Ανθρωπιστικών Γονιδιωματικής.
Εχει υπηρετήσει ως αναλυτής στην πιλοτική φάση του ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ (Εγκυκλοπαίδεια του DNA Elements) της κοινοπραξίας και μέλος της ομάδας ανάλυσης του Mouse Genome Sequencing. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάλυση της επέκτασης του (έργο aka HapMap3) HapMap και είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας του έργου 1000 γονιδιώματα.
Υπηρετεί σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Αναθεωρητικής των Συντακτών της Επιστήμης, και είναι ανώτερος συντάκτης στο PLoS Genetics, ενώ είναι καθηγητής στο Τμήμα Γενετικής Ιατρικής και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Γενεύης στην Ιατρική Σχολή.
Δείτε τη λίστα με τους πιο επιδραστικούς επιστήμονες όπως την παρουσιάζει το ellines.com
iefimerida.gr
Ο Κώστας Βουτσάς κάνει τρελίτσες με την κατά 50 χρόνια νεότερη σύντροφό του.
Ο Κώστας Βουτσάς δείχνει να έχει αστείρευτο κέφι για ζωή και το αποδεικνύει η σχέση του με την επίσης ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού, ετών 36.
Το ζευγάρι εμφανίστηκε στο Baraonda, για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του Τόλη Βοσκόπουλου, και δεν σταμάτησε να δείχνει πόσο δεμένο και ερωτευμένο είναι. Φιλιά, αγκαλιές και τρελίτσες, ό,τι ακριβώς χαρακτηρίζει κάθε ερωτευμένο ζευγάρι.
«Ήμουν μόνος και η Αλίκη Κατσαβού ήρθε και φώτισε τη ζωή μου και την καρδιά μου. Τώρα είμαι με μια νεαρή κοπέλα, ένα εκπληκτικό πλάσμα, την Αλίκη Κατσαβού. Έχει παιδικό θέατρο με δυο θιάσους για μικρά και μεγάλα παιδιά.
Δεν έχω να της χαρίσω τίποτα κι έτσι της είπα: “Δεν έχω να σου δώσω τίποτα, Αλίκη μου. Πάρε τον εαυτό μου και κάν’ τον ό,τι θέλεις”. Είναι μικρή σε ηλικία. Τηρώ τη θεωρία του Τσάρλι Τσάπλιν: “Η γυναίκα πρέπει να έχει τη μισή ηλικία του άντρα μείον πέντε χρόνια”. Εγώ είμαι 83 ετών.
Τα μισά μου είναι σχεδόν 41. Αν αφαιρέσουμε 5, φτάνουμε στα 36. Τόσο είναι η σύντροφός μου. Έχουμε σχεδόν 50 χρόνια διαφορά. Ζούμε ευτυχισμένοι, γελάμε συνεχώς. Την αγαπώ πολύ και τον χειμώνα θα παίξουμε μαζί παιδικό θέατρο», έχει δηλώσει ο Κώστας Βουτσάς.
iefimerida.gr
Τι κατέγραψε το Google Street View; (εικόνες)
Όταν η κάμερα των Google Cars συλλαμβάνει τα πιο απίθανα περιστατικά στους δρόμους του κόσμου!
Μπορεί να φαίνεται φιλικός, όμως δείτε 10 δευτερόλεπτα και θα αλλάξετε γνώμη… (βίντεο)
Ένα εξαιρετικό βίντεο κινουμένων σχεδίων που απεικονίζει τι ακριβώς έχει κάνει ο άνθρωπος στον πλανήτη και τα πλάσματα του.
Και να σκεφτεί κανείς πως δεν αγγίζει καν το θέμα του τι έχει κάνει ο ένας άνθρωπος στον άλλον!
Τα μεγαλύτερα Fails του Φθινοπώρου 2014 (βίντεο)
Μια 15λεπτη συλλογή με τα μεγαλύτερα Fails του Φθινοπώρου που κατέγραψε ο φακός και έκαναν τον γύρο του διαδικτύου!
Δείτε γιατί ΔΕΝ πρέπει να πλένουμε το κοτόπουλο πριν το μαγείρεμα
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι πρέπει να πλένουμε το κοτόπουλο πολύ καλά πριν το μαγείρεμα.
Όμως αυτή η τακτική είναι λάθος σύμφωνα με το πανεπιστήμιο Drexel, καθώς με το πλύσιμο του κοτόπουλου, όχι μόνο δεν το «καθαρίζουμε», αλλά αντίθετα μεταφέρουμε τα βακτήρια που υπάρχουν πάνω του σε άλλα τρόφιμα και επιφάνειες.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, το το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να βάλει το κοτόπουλο όπως είναι στο φούρνο ή στο τηγάνι και να το μαγειρέψει καλά, έτσι ώστε να σκοτωθούν όλα τα βακτήρια.
familylife.gr
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ανατροπή για Μ. Αλέξανδρο-Αμφίπολη!
ΝΕΑ ΣΕΝΑΡΙΑ που συνδέουν τον Μέγα Αλέξανδρο με το ταφικό μνημείο του λόφου Καστά!..
Με ποιον τρόπο συνδέεται; Είναι πολύ πιθανό στον τάφο να βρίσκεται θαμμένος ο γιός του!
Τον φρούραρχο Αριστόνου, διοικητή της μακεδονικής φρουράς της Αμφίπολης, ή τον γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αλέξανδρο Δ”, «βλέπει» στον τάφο της Αμφίπολης ο Κωνσταντίνος Σουέρεφ, αρχαιολόγος, προϊστάμενος Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων.
«Δεν είναι καθόλου τυχαίο στο σημείο που ανεγέρθηκε το ταφικό αυτό μνημείο, καθώς είναι ορατό από μεγάλη απόσταση. Οπωσδήποτε είναι ένα εντυπωσιακό και μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο και παραπέμπει σε τύπο μακεδονικού τάφου, με τη ναόσχημη πρόσοψη και τη θέση του δίπλα στον δρόμο», σχολίασε σε δηλώσεις του στο «Έθνος» ο κ. Σουέρεφ και συμπληρώνει:
«Τα τρία στοιχεία που το ξεχωρίζουν είναι ασφαλώς οι Σφίγγες, οι Καρυάτιδες και το ψηφιδωτό, ένα πρωτόγνωρο εύρημα με εικονιστικό θέμα παρόμοιο με αυτό ιδιωτικών οικιών στην Πέλλα. Αυτά τα τρία μαζί με τη χαρακτηριστική μαρμάρινη θύρα οδηγούν στο μακεδονικό βασίλειο και παρότι μόνο υποθέσεις εργασίας μπορούμε να κάνουμε, εκτιμώ ότι ο νεκρός έχει σχέση με την αριστοκρατία της εποχής.
Πιθανόν να είναι θαμμένος εκεί ο φρούραρχος Αριστόνους, διοικητής της μακεδονικής φρουράς της Αμφίπολης, ή ίσως ο γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αλέξανδρος Δ”. Επίσης δεν αποκλείω μέσα στον περίβολο να υπάρχουν και άλλοι τάφοι, γιατί ο περίβολος αποδεικνύεται πολύ μικρός για αυτό το μνημείο μόνο. Ακόμη ωστόσο και αν δεν βρεθεί τίποτα για την ταυτότητα του νεκρού, η μελέτη της ανασκαφής θα οδηγήσει σε ισχυρές πιθανότητες.
Ένα ερώτημα που πρέπει επιπλέον να απαντηθεί είναι αν η σύληση έγινε μόνο για τον πλουτισμό των τυμβωρύχων, αν δηλαδή πήραν χρυσά, ασημένια, χάλκινα αντικείμενα και μόνο αυτά. Σίγουρα πάντως η σύληση έγινε σε πολλές και διαφορετικές περιόδους, επειδή το μνημείο ήταν ξεχωριστό».
Πηγή: newsbomb.gr