Ένα τεράστιο λυκόψαρο ψάρεψε ο Hirasaka Hiroshi στις ακτές του νησιού Χοκάιντο, κοντά στην Φουκουσίμα.
Τα νερά της περιοχής που ψαρεύτηκε το λυκόψαρο, περιέχουν 2.500 φορές περισσότερη ραδιενέργεια από το κανονικό.
Ο ψαράς έγραψε στο Twitter του: “Άξιζε που πέταξα εδώ δύο φορές μέσα σε 3 μήνες”.
Μάλιστα, το εν λόγω ψάρι που ψάρεψε είναι κοντά στα δύο μέτρα!
Πηγή: dailymail
Η σελίδα στο facebook Jo Di Graphics πρόσφατα δημοσίευσε ένα σατιρικό αλλά αληθινό σκίτσο για όσους δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν.
Με ωμό και ρεαλιστικό τρόπο το διάγραμμα που θα δείτε σχολιάζει τις απόψεις και πολιτικές κινήσεις του κάθε κόμματος πάντα σύμφωνα με τον δημιουργό της σελίδας.
Ο μεγάλος Robert Plant δακρύζει ακούγοντας την Ann Wilson να ερμηνεύει με εκπληκτικό τρόπο το περίφημο «Stairway To Heaven»
Λάτρεις της μουσικής, αυτό είναι αφιερωμένο σε σας!
Τον Δεκέμβριο του 2012, ένα από τα τιμώμενα συγκροτήματα των βραβείων του Κέντρου Παραστασιακών Τεχνών Κέννεντυ (Kennedy Center Honors), ήταν το Βρετανικό ροκ συγκρότημα Led Zeppelin.
Οι Led Zeppelin ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα γκρουπ στην ιστορία της μουσικής. Αναδύθηκαν μέσα από τη βρετανική blues σκηνή και είναι ένα από τα δέκα πρώτα συγκροτήματα σε πωλήσεις, στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.
Αποτελούνταν από τον Τζίμι Πέιτζ, τον Ρόμπερτ Πλαντ, τον Τζον Πωλ Τζόουνς και τον Τζον Μπόναμ. Θεωρούνται πρωτοπόροι στην δημιουργία νεότερων ειδών μουσικής, όπως το χέβι μέταλ και το χαρντ ροκ και η μουσική τους είχε επιρροές από άλλα είδη, όπως η μπλουζ και το ροκ εντ ρολ.
Το τραγούδι «Stairway to Heaven», που κυκλοφόρησαν οι Led Zeppelin το 1971, αναφέρεται συχνά ως ένα από τα μεγαλύτερα ροκ τραγούδια όλων των εποχών.
Όταν η Ann και η Nancy Wilson του συγκροτήματος Heart, ανέβηκαν στη σκηνή για το φινάλε των Kennedy Center Honors, ούτε ο ίδιος ο τραγουδιστής των Led Zeppelin, ο Robert Plant, δεν μπόρεσε να παραμείνει ασυγκίνητος.
Ακούστε την.. Αυτή είναι με βεβαιότητα μια από τις καλύτερες διασκευές του «Stairway To Heaven» που έχετε ακούσει ποτέ!
Μερικά χιλιόμετρα έξω από τα Χανιά, σε μια πλαγιά του Κισσάμου, κρυμμένος ανάμεσα στα βουνά, βρίσκεται ένας οικισμός βγαλμένος από άλλη εποχή. Στη Μηλιά δεν υπάρχει ηλεκτρικό και δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα.
Οχι γιατί δεν έχουν φθάσει εκεί, αλλά από επιλογή. Γιατί όσοι επιλέγουν να περάσουν λίγες ημέρες εκεί το κάνουν για να έρθουν σε επαφή με τη φύση, για να περνούν τα βράδια τους κάτω από το φως των αστεριών και να ακούνε μόνο τα πουλιά και τα νερά που τρέχουν από τα κοντινά ρυάκια. Μηλιά, ένας οικισμός χτισμένος στα πρότυπα του οικοτουρισμού.
Η Μηλιά είναι ένα πρόσφατα κτισμένο χωριό, αλλά με τρόπο τελείως παραδοσιακό και με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και την αισθητική του τοπίου. Μια ομάδα ανθρώπων μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες αναστήλωσε το μεσαιωνικό οικισμό, χτίζοντας στα ερείπια των παλιών αγροτόσπιτων 13 νέα σπίτια με ντόπια πέτρα και ξύλο, παλιά έπιπλα και ανέσεις βασικές, φύτεψαν χιλιάδες δέντρα, καλλιέργησαν συστηματικά τη γη.
Κάθε σπιτάκι μπορεί να φιλοξενήσει 2 -4 άτομα, η θέρμανση γίνεται με ξυλόσομπες ( ή τζάκια σε ορισμένα απ’ αυτά), το ζεστό νερό στο μπάνιο προέρχεται από εξωτερικά καζάνια με ξύλακαι δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, μονάχα κάποιες λάμπες για το βράδυ που λειτουργουν με μπαταρίες και φωτοβολταϊκά στοιχεία.
Το φαγητό γίνεται με βιολογικά προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες της Μηλιάς, το νερό έρχεται κατευθείαν από την πηγή, το κρασί φτιάχνεται εκεί και όλοι, ανεξάρτητα με το αν γνωρίζονται ή όχι καταλήγουν να γίνονται… φίλοι.
Το Lonely Planet το κατατάσσει στα 50 μυστικές, μαγικές τοποθεσίες της Ευρώπης που όλοι κάποια στιγμή αξίζει να ανακαλύψουν και να επισκεφθούν.
Το νέο παγκόσμιο οδικό δίκτυο ετοιμάζει η Ρωσία, με δρόμο που θα ξεκινά από το Λονδίνο και θα φτάνει μέχρι και τη Νέα Υόρκη διασχίζοντας 10 ευρωπαϊκές χώρες και σχεδόν όλη την Ασιατική ήπειρο, καλύπτοντας περίπου 20.777 χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με δήλωση του προέδρου του Ρωσικού Σιδηρόδρομου Vladimir Yakunin, υπάρχουν σχέδια για τη δημιουργία ενός οδικού δικτύου που θα καλύπτει την ευρωπαϊκή, την ασιατική και το βόρειο κομμάτι της αμερικανικής ηπείρου.
Το δίκτυο αυτό, σύμφωνα με τα σχέδια, θα ξεκινά από το Λονδίνο, θα καταλήγει στη Μόσχα, θα διασχίζει την ασιατική ήπειρο και, τέλος, θα καταλήγει στην βόρεια Αμερική και την Αλάσκα.
“Πρόκειται για ένα διακρατικό και διαπολιτισμικό εγχείρημα” τονίζει ο Vladimir Yakunin, που εκτιμά ότι η υλοποίησή του θα κάνει τη ζώνη από όπου θα πέρνα το κέντρο του μελλοντικού κόσμου.
Όσον αφορά την υλοποίησή του, αναφέρει ότι πολλοί από τους δρόμους που υπάρχουν ήδη στη Ρωσία αλλά και τις υπόλοιπες περιοχές από όπου θα περνά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διασυνδέσουν τα νέα κομμάτια που εκτιμάται ότι θα δημιουργηθούν.
Παράλληλα, στα ερωτήματα που εγείρονται για το πως θα διασχίζουν οι οδηγοί τον Ωκεανό που διαχωρίζει την Ασία και την Αμερική, απαντά ότι “οι οδηγοί θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα πλοία που θα τοποθετηθούν για αυτό τον σκοπό”.
Παράλληλα, αναφέρονται πολλά προβλήματα στα οποία θα πρέπει να δοθεί λύση προτού δημιουργηθεί το οδικό δίκτυο, όπως είναι οι ακραίες θερμοκρασίες, ιδιαίτερα στη Σιβηρία και την Αλάσκα ή τα απαγορευτικά ύψη στις ορεινές περιοχές των χωρών που θα διασχίζει.
Σχετικά με τη χρηματοδότηση του έργου αφήνονται υπόνοιες ότι ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν θα καλύψει ένα σημαντικό μέρος των εξόδων του γιγαντιαίου έργου.
Το σίγουρο είναι πως, αν υλοποιηθεί το συγκεκριμένο εγχείρημα, το οδικό δίκτυο θα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και τα πιο ιστορικά έργα που έχουν δημιουργηθεί ποτέ, καθώς θα παρέχει τη δυνατότητα στους ταξιδιώτες να διασχίσουν με τα αυτοκίνητά τους ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του σύγχρονου κόσμου.
Ένας μοτοσικλετιστής που οδηγούσε μαζί με την κοπέλα του στο δρόμο με άφθονο νερό λόγω της καταρρακτώδους βροχής έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας και δεν μπορούσε να αποτρέψει την πτώση. Ευτυχώς είχε την ηρεμία για να πιάσει την φίλη του και να την προστατεύει στον δρόμο.
Δείτε το βίντεο
Ένας Γάλλος, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας είναι σε μια υπερατλαντική πτήση.
Μετά απο μερικά κοκτέιλ, οι άντρες άρχισαν να συζητούν για προσωπικά
θέματα.
“Χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου τέσσερις φορές”, είπε ο Γάλλος,
“και το πρωί μου έκανε υπέροχες κρέπες και μου είπε πόσο πολύ με λατρεύει”.
“Χα, εγώ χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου έξι φορές”,
απαντά ο Ιταλός, “και το πρωί αφού μου έκανε μια υπέροχη ομελέτα, μου είπε
ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να αγαπήσει άλλον άντρα στη ζωή της”.
Ο Έλληνας είχε μείνει σιωπηλός και έτσι, ο Γάλλος γύρισε με ύφος και τον
ρώτησε:
“Και εσύ, πόσες φορές έκανες έρωτα στη γυναίκα σου χτες το βράδυ;”
“Μία”, του απαντά ο Έλληνας
“Χα, μόνο μία;” του λέει ειρωνικά ο Ιταλός.
“… Και τι σου είπε σήμερα το πρωί;”
“Μη σταματάς” !!!!!!!!!!
Της Ευαγγελίας Β.
Συνάντησα μια φίλη στο δρόμο πρόσφατα που είχα να τη δω χρόνια.
Χαμογέλασε και με ενδιαφέρον με ρώτησε τι κάνω και πως είναι η ζωή μου.
Μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να απαντήσω…
Θα μπορούσα να της πω: “Τι να κάνω; Δεν βλέπεις τι γίνεται; Χάλια! Δράμα!!! Είμαι δυο χρόνια άνεργη και δεν βρίσκω καμιά δουλειά, συν του ότι χώρισα, δεν έχω να ζήσω τα παιδιά μου, τα χρέη με πνίγουν, ζω με χορηγίες συγγενών, δεν βλέπω μέλλον στη χώρα αυτή, με έχει απογοητεύσει η κατάσταση και ανησυχώ για τα παιδιά σε τι κόσμο θα ζήσουν…”
Αντίθετα, χαμογέλασα πλατιά και με απόλυτη βεβαιότητα της είπα: “Είμαι καλά! Σ’ ευχαριστώ που ρωτάς. Εσύ πως είσαι, τι κάνεις;”
Εμφανώς απορημένη με ρώτησε για επιβεβαίωση “Είσαι καλαααααά;;;”.
Της πρότεινα να πιούμε ένα καφέ στα γρήγορα.
Δέχτηκε -μάλλον περισσότερο για να διερευνήσει το ενδεχόμενο να μου έχει λασκάρει η βίδα-.
Περάσαμε μαζί μια ώρα και κάτι. Όταν δώσαμε τα χέρια για να αποχαιρετιστούμε, με τράβηξε κοντά και με αγκάλιασε. Είπε ένα “ευχαριστώ” που το ένιωσα πραγματικά εγκάρδιο και είδα στα μάτια της μια μικρή σπίθα να ανάβει.
Οι άνθρωποι έχουμε το συνήθειο να δίνουμε έμφαση στα αρνητικά γεγονότα της ζωής μας.
Μιλάμε συνεχώς για τα προβλήματά μας κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει, αν θέλουμε να στρέψουμε τη ζωή μας προς έναν καλύτερο δρόμο. Παρατηρήστε το μετά από σύντομη κουβέντα με έναν γνωστό σας.
Αν το ενδιαφέρον στρέφεται γύρω από δυσάρεστα και αρρώστιες, φεύγοντας θα νιώσετε μια μαυρίλα να σας πλακώνει την ψυχή, σαν ένα γκρίζο συννεφάκι να έχει καθίσει από πάνω σας και να σας βαραίνει τη διάθεση.
Αντιθέτως, μιλώντας για τα ευχάριστα, φέρνει χαμόγελο στα χείλη, ανοίγει η καρδιά σας, αισθάνεστε μια αισιοδοξία να σας γεμίζει, νιώθετε φρέσκο αέρα στα πνευμόνια. Κι αυτό είναι κάτι που μπορείτε να μεταδώσετε ξέρετε, σε όποιον συναντάτε από εκεί και πέρα.
Μιλώντας για κάτι δυσάρεστο, του δίνουμε ζωή και δύναμη, αποκτά “υπόσταση” και επειδή είναι φορτισμένο αρνητικά, έχει “βάρος” που δύσκολα διαλύεται από πάνω μας. Μας ακολουθεί και μας απομυζά ενέργεια.
Γι’ αυτό οι δυσάρεστες καταστάσεις μας εξουθενώνουν και σωματικά, ενώ αντίθετα οι ευχάριστες μας δίνουν κέφι, χαρά, αναζωογονούν, ενδυναμώνουν και μας “φορτίζουν” θετικά, ψυχή τε και σώματι.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι πρόβλημα. Είναι η στάση μας απέναντί του που θα καθορίσει αν είναι πρόβλημα.
Ας σπάσουμε την κακιά συνήθεια να διαδίδουμε τα άσχημα κι ας αποκτήσουμε τη συνήθεια να μιλάμε για τα όμορφα που ΠΑΝΤΑ υπάρχουν στη ζωή μας.
Για τις νέες ευκαιρίες που ανοίγονται στις δυσκολίες.
Για τα νέα ενδιαφέροντα πρόσωπα που γνωρίζουμε κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Για μια ωραία δημιουργική ιδέα που είχαμε που ίσως πέρα από τον εαυτό μας θα μπορούσε να ωφελήσει και άλλους.
Για ένα συναρπαστικό βιβλίο που διαβάσαμε και τους κόσμους που ταξιδέψαμε με αυτό ή για μια παράσταση που θέλουμε να παρακολουθήσουμε.
Για το πόσο όμορφοι άνθρωποι είναι τα παιδιά που μεγαλώνουμε -δεν είναι κακό να τους αναγνωρίζουμε τα θετικά τους ξέρετε-.
Για το νέο μπουμπούκι που άνθισε στη γλάστρα μας ανέλπιστα, από ένα ξερόκλαδο.
Για το νέο μαγαζί που άνοιξε ο γείτονάς μας με κόπο, με τα χέρια του, για να πουλάει τα χειροποίητα καλά του.
Για τα όμορφα κουταβάκια που γέννησε το σκυλάκι μας -η γέννηση, είναι ΠΑΝΤΑ ελπίδα-.
… Για το ότι είμαστε καλά, για το ότι ξυπνάμε κάθε πρωί -εντάξει, μπορεί να πονάνε λιγάκι οι αρθρώσεις, αλλά ξυπνάμε και βλέπουμε τον Ήλιο κι αυτόν τον Κόσμο …
Για το ότι είμαστε ΕΔΩ.
Είμαστε αυτοί που είμαστε. Έχουμε ανθρώπους που μοιραζόμαστε αγάπη και χαρά…
ΑΥΤΟΣ είναι ο Πλούτος…
Αυτά, ξέρετε, δεν είναι δεδομένα.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο…
Ο νεαρός δημοσιεύει κατά καιρούς φωτογραφίες και βίντεο από τα ψηλότερα κτήρια του κόσμου
Ο Oleg Cricket είναι ένας από τους πιο γνωστούς αθλητές extreme παρκούρ στον κόσμο, όχι μόνο χάρη στις εκπληκτικές του ικανότητες αλλά και χάρη στο «ιδιαίτερο» περιβάλλον που επιλέγει κάθε φορά να τις επιδείξει.
Ο νεαρός δημοσιεύει κατά καιρούς φωτογραφίες και βίντεο από τα ψηλότερα κτήρια του κόσμου, που τον δείχνουν να εκτελεί να εκτελεί ακροβατικές κινήσεις οι οποίες «αψηφούν τον θάνατο» και κόβουν την ανάσα.
Στα βίντεο και τις φωτογραφίες που δημοσιεύει, ο Cricket δεν φαίνεται να χρησιμοποιεί εξοπλισμό ασφαλείας, ωστόσο κινείται με άνεση ανάμεσα σε κτίρια, ισορροπώντας στο χείλος της οροφής, ακόμα και όταν βρίσκεται σε ύψος εκατοντάδων μέτρων.
A video posted by NO ONE (@olegcricket) on
Κατ’αρχάς αν πεινάς ή θα ήθελες κάτι γλυκό τώρα δίπλα σου, σου επιτρέπω να φύγεις από αυτό το άρθρο. Αν πάλι μείνεις, θα δεις τη μεγαλύτερη ανακάλυψη της ημέρας κι όχι, δεν υπερβάλω!
Ο Ιταλός, Paolo Ulian, αποφάσισε να πάει ένα βήμα παρακάτω τον τρόπο που απολαμβάνουμε τη Nutella κι ο παράδεισος για τον ουρανισκό μας να αποτελεί πλέον διπλή απόλαυση. Άφησε λοιπόν τη βούτα του δαχτύλου σου σαν να μην υπάρχει αύριο, και προσευχήσου να έρθουν αυτά τα θαυματουργά μπισκοτάκια στην Ελλάδα.
Πρόκειται για τα “Finger Biscuits”, για τα οποία δεν γνωρίζουμε από τι έχουν φτιαχτεί, αλλά σίγουρα θα είναι νόστιμα. Σε περίπτωση που δεν έχεις καταλάβει, τα τοποθετείς στο δάχτυλο σου κι όπως είναι, το βάζεις μέσα στον παράδεισο της σοκολάτας. Δες τις φωτογραφίες:
