Εμείς καλά είμαστε εδώ στην Ελλάδα. Στη Ρωσία τα πράγματα όμως είναι λίγο διαφορετικά…
Αν θα μπορούσαμε να παραδεχτούμε τους Ρώσους σε κάτι, αυτό είναι σίγουρο ότι είναι τόσο ακομπλεξάριστοι και «σκληροί» που τολμούν και κάνουν το διαφορετικό γιατί απλά έτσι θέλουν και τους αρέσει!
Δείτε τις φωτογραφίες!
Κική Δημουλά. Koρυφαία ποιήτρια. Διαβάζοντας κάποιος οποιονδήποτε από τους υπέροχους στίχους της, αυτομάτως φέρνει στο μυαλό του τη μορφή της.
Τα πρώτα ποιήματα της τα εξέδωσε ένας θείος της. «Επειδή στην οικογένεια τα μυστικά ήταν κολάσιμα, είχα ένα γραφείο και ένα συρτάρι ξεκλείδωτο. Ανοιξε και βρήκε τα χαρτιά. Τα εκτύπωσε σε έναν εκδοτικό οίκο στη Σταδίου, και μια Πρωτοχρονιά μου τα έφερε.Τρελάθηκα από τη χαρά μου, αλλά τα απέσυρα από την κυκλοφορία γιατί δεν ήταν δική μου πράξη». Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και από τον περασμένο Μάιο επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής. Τη συναντήσαμε στις 5 Ιουνίου, παραμονή των γενεθλίων της.
Είστε 83 ετών και 364 ημερών.
«Τίποτα δεν ανακουφίζει ότι είσαι 85 ετών, και πολύ κοντά σε αυτό που δεν θέλουμε να είμαστε».
Ποια ήταν η μεγαλύτερη εξαπάτηση που σας έκανε το σώμα σας;
«Οτι γερνάει. Με εξαπάτησε ότι θα είναι πάντα νέο και σφριγηλό».
Δεν σας το έταξε όμως.
«Εγώ το προεξοφλώ. Κοιτώντας στον καθρέφτη δεν μπορώ να φανταστώ μια τέτοια παραμόρφωση. Επειτα έχω μάρτυρες και τις φωτογραφίες. Και αυτές με εξαπάτησαν. Στέκονται αυτές αμετάβλητες και εγώ μεταβάλλομαι συνεχώς. Είναι φοβερό πως όλα γίνονται με ρυθμό αναπότρεπτο».
Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί ότι δεν θα περάσει πλέον από τη ζωή σας;
«Δεν θα περάσει το απρόοπτο, η έκπληξη, αυτό που περιμένουμε ζώντας. Ενα απρόοπτο περιμένουμε. Και περιμένουμε, προπάντων, αυτό το περίφημο “αύριο”. Δεν θέλουμε να γίνουμε παρελθόν. Δεν μπορώ να ανατρέψω τη φύση. Ή θα ήθελα η φύση να είναι πιο ανθρώπινη».
Μα, η φύση δεν ξέρει καν ότι υπάρχουμε.
«Αμα δεν ξέρει να μην ανακατεύεται και μας μεταβάλλει».
Υπάρχει κάτι που πιστεύετε ότι θα συμβεί στο μέλλον και λυπάστε που δεν θα το δείτε;
«Το καθετί. Και το πιο βρώμικο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί παύουμε να ζούμε. Πού σκόνταψε η φύση και δεν προέβλεψε οι άνθρωποι να ζουν για πάντα. Ή όσο ζουν γιατί δεν είναι νέοι;
Γιατί πρέπει να γίνεται αυτή η απογοητευτική αλλοίωση που στέλνει οικειοθελώς τον άνθρωπο στον θάνατο; Εκεί είμαι μέχρι αφέλειας έκπληκτη. Υπολόγισε η φύση ότι η Γη δεν θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος μιας αθανασίας;».
Όμως πόσα σπουδαία πράγματα θα χάναμε χωρίς τον φόβο του θανάτου;
«Γι’ αυτό γράφουμε ποιήματα, μουσική. Το κίνητρο είναι ότι η ζωή τελειώνει».
Θα στρέφατε το βλέμμα σε μια μετέπειτα ζωή;
«Δεν μπορώ να απιστήσω στην αβεβαιότητα. Δεν ξέρω τίποτα για τη μετέπειτα ζωή. Οφειλαν τα πράγματα να έχουν αποδείξει ότι υπάρχει, διότι έτσι ο άνθρωπος θα λυτρωνόταν από τον φρικτό φόβο του “μετά”. Αυτόν τον φόβο του θανάτου που σημαίνει το “τίποτα”».
Μοιάζει σαν να μην υπήρξατε ποτέ παιδί, και χωρίς σχέση με την ποίηση.
«Δεν υπήρξα πράγματι παιδί με την έννοια ότι δεν ήμουν ποτέ χαρούμενη. Ημουν πολύ μελαγχολικό παιδί. Αν αυτό είναι προεόρτιο ποίησης, ναι. Που μπορεί να είναι, κάλλιστα. Ουδείς ευτυχής έχει διακόψει ευτυχία για να γράφει ποιήματα».
Η ευτυχία δεν βγάζει ποίηση;
«Δεν βγάζει. Δεν μιλάω για το “Φως” του Ελύτη, εκείνη την έξαρση. Είναι άλλο. Να ξέρετε ότι η ποίηση είναι και μια πολύ μεγάλη θεατρίνα, υποδύεται τα πράγματα όπως δεν είναι ακριβώς. Εγώ γράφω ένα ποίημα, δεν αναπαριστώ την πραγματικότητα. Αναπαριστώ αυτό που αισθάνομαι, που επιθυμώ να συμβαίνει».
Ως παιδί δεν ήσασταν χαρούμενη λόγω χαρακτήρα ή από το περιβάλλον;
«Ηταν λίγο καταθλιπτικό και το περιβάλλον. Είχε μια περίεργη σύνθεση. Δεν ήμασταν μόνο η μάνα μου, ο πατέρας μου και εγώ, υπήρχαν και δύο αδέλφια της μάνας, ανύμφευτα, δικτάτορες. Έζησαν μαζί μου.
Ο ένας με αγαπούσε πολύ, του οφείλω πολλά. Αυτός μου γνώρισε και την έννοια του δώρου, μου χάριζε. Οι γονείς μου αυτά δεν τα ήξεραν. Ηταν πολύ περιορισμένη εποχή. Ηθελα να σπουδάσω αλλά η οικογένεια είχε επαφή με μια τράπεζα και μόλις τελείωσα το σχολείο βρέθηκα στη φυλακή της τράπεζας.
Έχω πάντα αυτό το κενό, ότι δεν έκανα αυτό που ήθελα. Δεν ξέρω μήπως στο βάθος δεν το ήθελα, γιατί ήμουν ένας τεμπέλης άνθρωπος. Ο ποιητής είναι ένας τεμπέλης πριν απ’ όλα».
Πώς βιώσατε τον πόλεμο, τον Εμφύλιο;
«Θυμάμαι στην ιστορική Κυψέλη, γύριζαν στους δρόμους άνθρωποι και άκουγα “πεινάω, μάνα μου, πεινάω”. Μετά δεν ακουγόταν η φωνή, είχαν πεθάνει στον δρόμο. Ημουν θεατής που πέρναγε το κάρο και τους μάζευε.
Ό,τι και να ξεχάσω, αυτό θα το θυμάμαι πάντα. Στον Εμφύλιο ήμουν στο γυμνάσιο. Η μετέπειτα πεθερά μου ήταν τότε καθηγήτριά μου, φιλόλογος, και έμενε κοντά. Πέρασε ένα απόγευμα και μου είπε “έλα να με συνοδεύσεις να πάμε επάνω στα Τουρκοβούνια”. Πήγαμε. Είχε σκαφτεί ένας τεράστιος λάκκος απ’ όπου εξείχαν χέρια, πόδια, κεφάλια, ήταν ένα σωρό εκτελεσμένοι. Αυτές οι εικόνες με παρακολουθούν συχνά».
Πότε συνειδητοποιήσατε ότι υπάρχει η ποίηση;
«Στην επαφή με τον Αθω Δημουλά, τον άντρα μου. Mαθηματικός, πολιτικός μηχανικός και κατά την Κατοχή παρέδιδε μαθηματικά. Δεν καταλάβαινα τίποτα, ενώ εκείνος ήταν και ποιητής, αν και δεν ευτύχησε να του αναγνωριστεί ως τον βαθμό που έπρεπε.
Ήμουν δεκατεσσάρων ετών όταν μου μίλαγε για ποίηση. Αυτός μου έμαθε τον Καβάφη. Είχα γίνει δεκαεφτά όταν με κατσίκωσε ο διάολος να γράψω κάτι λυρικά».
Ο διάβολος και η Κική…
«Ναι. Όμως στον Αθω οφείλω ότι συνέχισα να γράφω. Μου έλεγε “εσύ είσαι ποιήτρια, εγώ δεν είμαι”. Tου έδειχνα ένα στίχο και μου έλεγε “προχώρα” ή “μην προχωράς”».
Τους στίχους που δεν προχωρήσατε τους έχετε κρατήσει;
«Οχι, τα σκίζω όλα. Δεν αφήνω τεκμήρια. Εχω ένα μίσος προς τα αποτυχημένα πράγματα».
Τι θεωρείτε πραγματικά αποτυχημένο στη ζωή που ζούμε;
«Το όλον. Το μόνο επιτυχημένο είναι ότι επιζούμε. Λέει: “αυτοκτόνησε από έρωτα”. Εγώ ξεκαρδίζομαι. Οταν μια μάνα χάνει παιδί και δεν αυτοκτονεί, επισκέπτεται το μνήμα κάθε μέρα για να αφήσει λουλούδια, δεν είναι δυνατόν να αυτοκτονεί κανείς από έρωτα».
Την ποίησή σας την υπεραγαπά η πλειοψηφία κυρίως των γυναικών. Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις τη ζωή με ξένο αίμα, θεωρείτε λάθος κάποιες να εξαντλούν το πάθος τους στους στίχους της ποίησης;
«Ο άνθρωπος θέλει να τον ανακαλύψεις μέσα από αυτά που γράφεις και ότι αυτό που νιώθει το έχει αισθανθεί κι άλλος. Βρίσκει συνεργάτες στον ψυχισμό του. Και οι γυναίκες αυτό κάνουν, θέλουν να με καταστήσουν συγγενή τους. Πρέπει να πούμε ότι είναι ένα φύλο ολίγον εγκαταλελειμμένο».
Γιατί συνέβη αυτό;
«Γιατί μπλέχτηκαν οι ίδιες σε ελευθερίες και στη μεγάλη απάτη της ισότητας. Δεν υπάρχει ισότητα από τη στιγμή που κάθε άνθρωπος, ασχέτως φύλου, διαφέρει από τον άλλον. Είναι ουτοπικό να λέγεται ότι είμαστε όλοι ίσοι. Δεν είμαστε».
Και δεν είμαστε όλοι ίδιοι νομίζω. Είναι μια «ηθική» που συνήθως τραβάει προς τα κάτω και στην ουσία εννοεί ότι είμαστε όλοι μέτριοι.
«Πολύ σωστά. Νομίζω ότι είναι πολύ σκληρά τα πράγματα αν τα κοιτάξει κανείς κατάματα. Γι’ αυτό μισώ τις αλήθειες. Ενώ το ψέμα είναι πιο ανακουφιστικό καθώς είμαστε όλοι ψεύτες».
Έχετε κάποια αξίωση από τους αναγνώστες;
«Να αντιλαμβάνονται την ποίηση, όχι εμένα. Είναι η αξίωση της ποίησης».
Να προσεγγίζουν την ποίησή σας και με έναν άλλον τρόπο;
«Η ποίηση δεν είναι το θέμα, είναι αυτή η από κάτω πονηρία, η κρυφή συνεννόηση μεταξύ των λέξεων, η συνωμοσία. Στην τελευταία συλλογή έχω ένα ποίημα που λέγεται “Παγίδα”.
Η παγίδα που στήνουν οι λέξεις. Τις θεωρώ υπεύθυνες για όλα. Σε ένα παλιό ποίημα έλεγα ότι οι λέξεις φταίνε, αυτές διευκόλυναν τα πράγματα σιγά-σιγά να αρχίσουν να συμβαίνουν. “Πως δεν μ’ αγαπούσες δεν το ήξερες, η λέξη σου το είπε”».
Ποια πλάνη θα λέγατε να αποφύγουν οι νέοι ποιητές;
«Μάλλον βρίσκονται στα νύχια της πλάνης πολλοί νέοι ποιητές, και εκεί είναι “ένας τρίτος βράχος από το σκότος”, και όχι “Ο τρίτος βράχος από τον Ηλιο”, όπως λέγεται το καινούργιο βιβλίο του Δημήτρη Νανόπουλου.
Είμαι αντίθετη προς τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής. O διδάσκων, όσο ικανός και αν είναι, δεν ξέρει αυτό που δεν ξέρει ούτε ο ποιητής: Τι είναι η ποίηση και τι κάνει. Τα γκρίζα πέπλα διευκολύνουν πολύ τον ποιητή να κρυφοκοιτάζει και να βλέπει».
Ένας νέος δεν πρέπει να έχει ενός είδους άγνοια και θράσος για να προοδεύσει;
«Πρέπει να έχει άγνοια γιατί θα τον ωθήσει να αντιληφθεί. Ενα “δεν ξέρω” είναι πολύ καλή σπουδή, δίνει πολλά πτυχία. Ευτυχώς που δεν ξέρουμε. Είναι ο λόγος που προχωράμε.
Και δεν θα μάθουμε ποτέ. Κάτω από αυτό που βρίσκει ο Νανόπουλος υπάρχει ένα μυστικό που δεν μπορείς να το διαρρήξεις. Πριν από μια αρχή, υπάρχει μια άλλη αρχή και αυτό δεν τελειώνει πουθενά».
Tι είναι αυτό που πάντα ξέρετε για τον εαυτό σας;
«Ηξερα και ξέρω πάντα πόσο ανώριμη είμαι».
Τι είναι ωριμότητα;
«Ευστοχία».
Είστε εξαιρετικά εύστοχη στις ψυχές και στο μυαλό των αναγνωστών.
«Ναι, αλλά πέραν αυτού του στόχου που επιτυγχάνεται, πόσα σκοτώνονται μέσα μου;».
Η ζωή χωρίζεται σε δύο κομμάτια. Στο πρώτο κυριαρχεί η επιθυμία για ευτυχία και στο δεύτερο κυριαρχεί ο φόβος.
«Γιατί έχουμε αρχίσει να έχουμε επαφή με το απώτατο μέλλον που είναι ο θάνατος. Για εμένα δεν υπάρχει άλλος φόβος εκτός από αυτόν.
Ο οποίος ταυτόχρονα είναι και κινητήρια δύναμη. Σε κάνει και παραλύεις αλλά την ίδια στιγμή λες “άθλιε, θα σε καταπολεμήσω”. Οσο για την ψυχή, άμα πεθάνει το σώμα, τα τίναξε από την απελπισία της».
Το μεγάλωμα των παιδιών πώς επέδρασε σε μια ποιήτρια;
«Ημουν πολύ συνεπής μάνα. Δεν ήθελα να δώσω στα παιδιά που μεγάλωνα την εικόνα μιας μάνας απασχολημένης με κάτι άλλο».
Άρα δεν ήταν επείγουσα η ποίηση;
«Εκτοπίστηκε σαν ανάγκη. Ενα πράγμα που έπρεπε να ζήσω, που συνεχώς με ξάφνιαζε, ήταν αυτό των παιδιών».
Τους διαβάζατε ποιήματά σας;
«Ποτέ. Γιατί να τα μυήσω σε κάτι που κάνω και που ενδεχομένως δεν είναι το καλύτερο; Η προτροπή μου ήταν να διαβάζουν τους πολύ καλούς ποιητές. Επρεπε να αποκτήσουν κριτήρια».
Αν είχατε τη δυνατότητα να σφίξετε το χέρι με το οποίο έγραφε κάποιος, ποιου θα επιλέγατε;
«Του Καβάφη. Θα τον φιλούσα κιόλας, εκείνος δεν θα ήθελε, αλλά δεν πειράζει. Εχω ένα δέος. Ηταν γνησιότατος».
Δεν είναι καταπληκτικό ότι ο Καβάφης με δέκα βασικές λέξεις ξεμπέρδεψε με την ποίηση;
«Νομίζω ότι το μεγάλο του κόλπο είναι η διάταξη, και είναι μεγάλο κόλπο για τον καθένα, αν το μπορεί. Είναι βέβαια και οι λέξεις του απλές και καθαρές. “Θ’ ασκήμυναν θαρρώ τα ωραία εκείνα μάτια”.
Αυτό δεν γράφεται εύκολα. Το νομίζεις απλό ή απλοϊκό αλλά είναι φοβερά σύνθετο. Μόνο το “θαρρώ” αλλάζει την κλίμακα, το πάει πολύ ψηλά. Γιατί είναι βέβαιο ότι ασκήμυναν, αλλά ο Καβάφης δεν θέλει να το αποδεχτεί αμέσως και λέει “θαρρώ”».
Πώς γίνεται κάποιος να βρει αυτή τη διάταξη στις λέξεις;
«Δεν υπάρχει μέσα μας. Είναι αποτέλεσμα επιμονής, αμφισβήτησης σε αυτό που έχεις βρει. Είναι πολύ κοπιώδες πράγμα και απατηλό, γιατί συχνά αυτά που επιλέγεις δεν αποδίδουν».
Πότε αποδίδουν;
«Φαίνεται ότι η ποίηση αγγίζει, αποκτά πιστούς, εάν θίγει το θέμα “βάσανο”».
«Στους πολιτικούς με ενοχλεί το δυσπερίγραπτο»
Κάθε βιβλίο για μία φράση, έναν στίχο δεν το διαβάζουμε τελικά;
«Το διαβάζουμε για να μπορούμε κάποια στιγμή να το απολαύσουμε ενθυμούμενοι. Είναι και ένας οδοδείκτης, ένα “μην περνάς με κόκκινο”. Μέγας ο Καβάφης αλλά θυμάμαι έναν στίχο. Θυμάμαι έναν από τους ήρωες του Ντοστογέφσκι. Θυμάμαι στις “Τρεις Αδελφές” που λένε στο τέλος “Αχ, να ξέραμε… τουλάχιστον να ξέραμε”. Γιατί μου έμεινε αυτό; Γιατί είναι και δικό μου ερώτημα».
Σας έχει λείψει ο έρωτας;
«Πολύ. Και το κακό είναι ότι μου έχει λείψει ως ανάγκη. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να αναζητήσω κάποιον να τον ερωτευτώ. Δεν χρειαζόταν να έχει τα φόντα, θα τα έπλαθα».
Οι μοναχικοί άνθρωποι είναι που δημιουργούν αυτά που ενώνουν πιο πολύ τους ανθρώπους…
«Επειδή οι μοναχικοί άνθρωποι νοσταλγούν τους πραγματικούς ανθρώπους».
Έχετε υπάρξει φοβισμένη στη ζωή σας;
«Γενικώς, ναι. Κυρίως σε όσα μου συνέβαιναν εκτός προσδοκίας. Στην Ακαδημία νομίζω ότι έπαθε την πρώτη βλάβη η καρδιά μου. Τελείωσα ένα φρικαλέο Γυμνάσιο σε καιρό Κατοχής και δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπαίνω εκεί που τα βιογραφικά είναι τόμοι. Περνάω αγωνία ακόμα διότι δεν αισθάνομαι ισότιμη με τις γνώσεις τους».
Ίσως και αυτοί να μην αισθάνονται ισότιμοι με τον τρόπο που εσείς τοποθετείτε τις λέξεις.
«Το ταλεντάκι είναι άλλη ιστορία και άλλο η Σπουδή. Βέβαια θα είχε πεθάνει αν το άφηνες όπως εμφανίζεται. Του έχεις βάλει λίπασμα, έχεις ξοδέψει ύπαρξη. Αυτό όμως δεν λέγεται εγγράμματος».
Είναι ενδιαφέρον που νιώθετε έτσι.
«Ναι, έτσι νιώθω. Εχω μεγάλη εκτίμηση σε αυτό που λέγεται Γνώση. Οταν βλέπω τον Νανόπουλο και τον Κριμιζή δεν λέω “ναι, αλλά εγώ είμαι ποιήτρια”. Είμαι αυτό που μπόρεσα να είμαι».
Μόλις σας φαντάστηκα να βγαίνετε στον δρόμο και να κάνετε γκραφίτι.
«Θα το ήθελα πολύ αλλά δεν ξέρω τι θα έγραφα. Διάβασα κάποτε σε έναν τοίχο “αμάν, βαρέθηκα”. Τρελάθηκα. Το βρήκα τόσο ωραίο».
Είστε ενημερωμένη γύρω από την πολιτική;
«Την αφήνω στην άκρη γιατί με τρομάζει ως άγνωστο πράγμα. Δεν μπορώ να φανταστώ, όταν εγώ δεν μπορώ να κυβερνήσω έναν εαυτό, πώς ένας άνθρωπος, μία κυβέρνηση, κυβερνάει έναν λαό. Στους πολιτικούς αυτό που με ενοχλεί είναι το δυσπερίγραπτο».
Τι ήταν αναπότρεπτο στη ζωή σας;
«Ο βασανισμός. Εάν δουλεύουν οι αισθήσεις σου, πρωτίστως βασανίζονται. Και νομίζω ότι βασανίζονται από φόβο. Ο φόβος είναι αναπότρεπτος».
Θα ζητούσατε ευθανασία;
«Νομίζω ναι. Αν και φοβάμαι πάρα πολύ την ελπίδα. Μη μου ξεφυτρώσει και σκεφτώ ότι μπορεί να τη γλιτώσω».
Οπότε τι θα θέλατε να γραφτεί στον τάφο σας;
«Δεν το έχω σκεφτεί. Θα έγραφα “σας βαρέθηκα”. Ή “άντε τώρα ησυχάστε, έφυγα”».
Τι μας ανήκει σε αυτή τη ζωή;
«Τίποτα πραγματικά. Kυνηγάμε αυτό που δεν πρόκειται να έχουμε».
Πηγή : tovima.gr
Με τις καινοτομίες που συμβαίνουν στον τομέα της τεχνολογίας κάθε χρόνο και τις βελτιώσεις στον χώρο των μεταφορών και των ταξιδιών, οι ταξιδιώτες έχουν την δυνατότητα να ταξιδέψουν σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα μερικά μέρη που παραμένουν αυστηρώς απρόσιτα για τον κόσμο.
Τα παρακάτω μέρη είναι τα ενδιαφέροντα του πλανήτη, αλλά το καθένα για τον δικό του λόγο απαγορεύετε να τα επισκεφθούμε. Δεν έχετε την περιέργεια να βρεθείτε το θησαυροφυλάκιο, που φυλάσσετε η μυστική συνταγή της Coca-Cola ή να δείτε το νησί που κατοικείται μόνο από φίδια. Κάποια από αυτά τα μέρη είναι προσωρινά κλειστά για το κοινό και κάποια άλλα μόνιμα. Όπως και έχει μας εξάπτουν την περιέργεια και θέλουμε να τα εξερευνήσουμε. Άλλωστε, τα απαγορευμένα είναι πάντα πιο ενδιαφέροντα!
Βασιλική Πολεμική Αεροπορία στο Menwith Hill, Ηνωμένο Βασίλειο
Βρίσκεται σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από το Harrogate στο Βόρειο Yorkshire και καλύπτει 640 τετραγωνικά μέτρα βαλτώδους περιοχής. Διευθύνεται από την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA), που πιστεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία παρακολούθησης στον κόσμο. Οι διακριτικές δομές του που μοιάζουν με μπάλες του γκολφ και είναι γνωστές ως σφαιρικοί θόλοι, πιστεύεται, ότι παρακολουθούν κρυφά τις τηλεπικοινωνίες.
Εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη αντιπαράθεση, ειδικά ανάμεσα στους ακτιβιστές, που δεν μπορούν να αποφανθούν, αν οι μυστικές δραστηριότητες που συμβαίνουν εκεί μέσα είναι αποδεκτές ή όχι.
Bohemian Grove, H.Π.Α.
Περίπου 75 χιλιόμετρα βόρεια του Σαν Φρανσίσκο υπάρχει το Redwood, μια περιοχή 2.700 στρεμμάτων, που ονομάζεται Bohemian Grove. Κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων του Ιουλίου, συγκεντρώνονται οι πλουσιότεροι και ισχυρότεροι άντρες του κόσμου για να πιουν ένα ποτό και να ανταλλάξουν μυστικές συνομιλίες. Για να μπορέσεις να έχεις πρόσβαση στην συγκεκριμένη λέσχη, πρέπει να είσαι μέλος του Bohemian Group. Παρόλα αυτά έχουν υπάρξει μερικοί που μπόρεσαν να εισχωρήσουν στην λέσχη, όπως ο σκηνοθέτης Alex Jones, που τρύπωσε μέσα με μια κρυφή κάμερα και ο συντάκτης του Vanity Fair, Alex Shoumatoff, που συνελήφθη για παράνομη είσοδο το 2008.
Το θησαυροφυλάκιο με την μυστική συνταγή της Coca-Cola
H Coca-Cola δημιουργήθηκε από τον φαρμακοποιό John S. Pemberton και η αυθεντική συνταγή της παραμένει μέχρι και σήμερα μυστική. Το 2011, η Coca-Cola μετακίνησε μετά από 125 χρόνια την μυστική αυτή συνταγή από την SunTrust Bank της Ατλάντα στο World of Coca-Cola..
Οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφθούν το World of Coca-Cola, αφού περάσουν πρώτα από πολύ αυστηρό έλεγχο, και να πάρουν μια μικρή γεύση. Βέβαια, το θησαυροφυλάκιο με την συνταγή παραμένει επτασφράγιστο.
Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές παρόμοιες συνταγές, αλλά καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί για την αυθεντικότητά της.
Τα μυστικά αρχεία στο Βατικανό.
Στο μυστικό και απόρρητο αρχείο του Βατικανού φυλάσσονται αρχεία και προσωπικά έγγραφα από όλες τους Πάπες από τον 8ο αιώνα μέχρι σήμερα. Μεταξύ αυτών των εγγράφων είναι ένα αντίγραφο της Παπικής βούλας του Πάπα Λέοντα, που αφόρησε τον Λούθηρο, τον οποίο στην συνέχεια έκαψε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Αν και τα αρχεία παρέμεναν απόρρητα για το κοινό στο παρελθόν, ο Πάπας Λέων ο 13ος παρείχε πρόσβαση σε ειδικούς ερευνητές στα τέλη του 19ου αιώνα.
Σπήλαιο Λασκώ, Γαλλία
Το Lascaux ανακαλύφθηκε στη νοτιοδυτική Γαλλία το Σεπτέμβριο του 1940 και παρέχει πολλές πληροφορίες για την προϊστορική τέχνη και την προέλευση του ανθρώπου.
Το 1979, μαζί με άλλα σπήλαια στην κοιλάδα Vézère, το Lascaux τιμήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Στο παρελθόν η σπηλιά ήταν προσβάσιμη από το κοινό, αλλά μετά ανακαλύφθηκε ένας μύκητας, που πιστεύεται, ότι οφείλεται στο σύστημα εξαερισμού που εγκαταστάθηκε και στους συχνούς επισκέπτες. Η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη και έτσι οι υπεύθυνοι αναγκάστηκαν το 2008 να κλείσουν την σπηλιά για 3 μήνες, ακόμα και για τους ερευνητές.
Pine Gap, Αυστραλία
Το Pine Gap είναι ένας δορυφορικός σταθμός παρακολούθησης, που βρίσκεται κοντά στην περιοχή Alice Springs στην κεντρική Αυστραλία. Ο μυστικοπαθής αυτός σταθμός διευθύνεται από την Αυστραλία και την Αμερική και πιστεύεται, ότι συνεργάζεται με την CIA. Ο Έντουαρντ Σνόουντεν την είχε κατονομάσει ως μια από τις βασικές εγκαταστάσεις παρακολούθησης των ΗΠΑ.
Το μετρό-2 της Μόσχας
Δεν πρέπει να συγχέεται με τον μετρό της Μόσχας. Το μετρό-2 είναι ένα ειδικό σύστημα σιδηροδρόμου, που φημολογείται, ότι είχε φτιαχτεί την εποχή του Στάλιν. Μερικοί πιστεύουν, ότι σκοπός του ήταν να παρέχει εύκολη πρόσβαση ή διαφυγή, ειδικά στην περίπτωση πυρηνικού πολέμου, σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους.
Κάποιοι περιπετειώδεις άντρες ισχυρίστηκαν, ότι βρήκαν την είσοδό του στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Παρόλο που η ύπαρξη του ούτε έχει επιβεβαιωθεί ούτε διαψευστεί, το όνομά του έχει αναφερθεί σε έγγραφα του Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.
Δωμάτιο 39 ή Γραφείο 39
Η Βόρεια Κορέα δεν θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Σύμφωνα με άρθρο του Business Insider, υπάρχει ένα μυστικό γραφείο στο εσωτερικό της χώρας, που ούτε οι ντόπιοι δεν έχουν πρόσβαση.
Το Δωμάτιο 39 δεσμεύεται να διασφαλίσει το ξένο νόμισμα για τους ηγέτες του έθνους. Το γραφείο δημιουργήθηκε από τον Κιμ Γιονγκ Ιλ στη δεκαετία του 1970, και πιστεύεται ότι είναι ένα κέντρο που χαρακτηρίζεται από παράνομες οικονομικές δραστηριότητες.
Mezhgorye, Μπασκορτοστάν, Ρωσία
Στη Δημοκρατία της Bashkortosan στη Ρωσία, κοντά στο όρος Yamantau, βρίσκεται η κλειστή στρατιωτική πόλη της Mezhgorye. Η ιδιότητά του σημαίνει, ότι διοικητικά υπάγεται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία έχει την εξουσία να χορηγήσει ή να αρνηθεί την πρόσβαση στους επισκέπτες. Στο παρελθόν ονομαζόταν Ufa-105 και Beloretsk-16 και εικάζεται, ότι είναι αποθήκες κατά πυρηνικής επίθεσης. Κάποιοι υποψιάζονται, ότι είναι μια αναπτυσσόμενη πυρηνική βάση.
Club 33, Άναχαϊμ, Καλιφόρνια. Η.Π.Α.
Αυτή η λέσχη απευθύνεται μόνο σε λίγους ανθρώπους και ιδρύθηκε από τον Ουώλτ Ντίσνεϋ. Αρχικά, ο κατάλογος περιείχε διάφορους επισήμους, επενδυτές και σελέμπριτις. Η τιμή για κάθε μέλος της λέσχης είναι 11.000 δολάρια τον χρόνο.
Η λίστα αναμονής για τα μελλοντικά μέλη είναι μεγάλη και χρονοβόρα. Βέβαια, υπάρχει η δυνατότητα να δειπνήσουν για μια μέρα στην λέσχη. Στην λέσχη αυτή ανήκουν και πολλοί σύγχρονοι σελέμπριτις.
Περιοχή 51
Η περιοχή 51 είναι γνωστή για μυστικές επιχειρήσεις της Αμερικανικής κυβέρνησης σε σχέση με τους εξωγήινους. Πριν από μερικά χρόνια, η CIA έδωσε στην δημοσιότητα ένα έγγραφο, που γνωστοποιούσε, ότι η συγκεκριμένη περιοχή στην Νεβάδα χρησιμοποιείται για κυβερνητικά πειράματα και προγράμματα παρακολουθήσεων.
Η περιοχή 51 τραβάει την προσοχή πολλών ανθρώπων και λέγεται, ότι τα έγγραφα αυτά αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου για το μυστικό που κρύβεται στον θρυλικό αυτό χώρο.
Το κέντρο δεδομένων της Google.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως διαχερίζεται η Google όλον αυτόν τον δωρεάν αποθηκευτικό χώρο που παρέχει στους πάνω από 3 δισεκατομμύρια χρήστες της καθημερινά; Καμιά φορά βασιζόμαστε στην Google πιο πολύ από στην ίδια την μνήμη μας. Οι πληροφορίες που παρέχει η Google υπάρχουν μέσα σε τεράστια κέντρα δεδομένων σε όλον τον κόσμο. Ως παγκόσμιος κολοσσός, οι εργαζόμενοι πρέπει να μάθουν να φυλάνε τα μυστικά οργάνωσης της εταιρίας. Το 2012, ωστόσο, η Google δημοσίευσε φωτογραφίες από τα κέντρα δεδομένων της για το κοινό.
Αυτή η φωτογραφία είναι από το κέντρο δεδομένων της στο Douglas County στην Georgia της Αμερικής.
Εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου στην Σιών
Η εκκλησία αυτή είναι από τις πιο σημαντικές στην Αιθιοπία. Η Εκκλησία ισχυρίζεται, ότι έχει στην κατοχή της ένα ξύλινο κιβώτιο που φυλάσσονται οι πλάκες με τις 10 εντολές, για τα τελευταία 3.000 χρόνια.
Παρθένοι μοναχοί αφιερώνουν την ζωή τους στην φύλαξη του κιβωτίου. Βέβαια, κανείς δεν το έχει δει ποτέ με τα μάτια του για να να μπορεί να επιβεβαιώσει αυτόν τον ισχυρισμό.
Σύμφωνα με έναν παραδοσιακό μύθο ο Menelik ήταν γιος της βασίλισσας του Σαβά και του βασιλιά Σολομώντα. Όταν κάποια στιγμή αργότερα ο Menelik πήγε να επισκεφθεί τον πατέρα του και επέστρεψε στην Αιθιοπία με τους πρωτότοκους γιους του, ένας από αυτούς έκλεψε κρυφά το κιβώτιο. Ο βασιλικός γιος θεώρησε, ότι από την στιγμή που δεν έγινε κανένα κακό, θα πρέπει να ήταν θέλημα Θεού.
Η λέσχη White Gentleman, Λονδίνο
H συγκεκριμένη λέσχη είναι ιστορική και βρίσκεται στην οδό St. James’s Street στο Λονδίνο. Αν και η λέσχη είναι προσβάσιμη μόνο σε άντρες, άνοιξε κατ’ εξαίρεση την πόρτα της για την Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ το 1991. Η λέσχη περιέχει ένα τεράστιο μενού, μπαρ, τυχερά παιχνίδια και πολλά άλλα. Ο Πρίγκιπας Κάρολος έκανε το μπάτσελορ πάρτι του εδώ πριν από τον γάμο του με την Πριγκίπισσα Νταϊάνα
Μουσείο Εθνικής Ασφάλειας Τσιανγκσού, Κίνα
Το κατασκοπευτικό μουσείο της Κίνας άνοιξε το 2009 και έχει εκθέματα, όπως όπλα μεταμφιεσμένα σε κραγιόν. Ένας εκπρόσωπος του μουσείου δήλωσε το Associated Press, ότι η συλλογή είναι ακόμα πολύ ευαίσθητη για τα ξένα μάτια, για αυτό και δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε όλους.
Ilha da Queimada Grande (Το νησί των φιδιών)
Το συγκεκριμένο νησί βρίσκεται 90 μίλια από την ακτή Santos στην Βραζιλία. Εδώ υπάρχουν πάνω από 2.000 είδη από χρυσές οχιές, ένα από τα πιο δηλητηριώδη φίδια του πλανήτη. Λέγεται, ότι το δηλητήριο τους μπορεί λιώσει το δέρμα γύρω από την περιοχή του τσιμπήματος. Σύμφωνα με το VICE, το δηλητήριο τους είναι τόσο σπάνιο που μπορεί να πουληθεί μέχρι και 30.000 δολάρια στην μαύρη αγορά.
Νησιά Heard και McDonald
Τα νησιά αυτά βρίσκονται στο νότιο τμήμα του Ινδικού Ωκεανού και σε απόσταση 1,700 χιλιομέτρων από την Ανταρκτική. Αποτελούν τις μόνες ηφαιστειογενείς μάζες, που φημίζονται για το πλούσιο φυσικό τους περιβάλλον, που περιλαμβάνουν περίεργα φυτά και ζώα. Η περιοχή είναι γνωστή για το Big Ben, ένα ενεργό ηφαίστειο της περιοχής, που υψώνεται στα 2,745 μέτρα.
Ο τάφος του Τσιν Σι Χουάνγκ
Αυτή η φωτογραφία απεικονίζει τον πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας, Qin Shi Huang, στην κεντρική Κίνα. Είναι γνωστός για την δημιουργία του πρώτου ενωμένου έθνους της Κίνας πριν τον θάνατό του το 210 π.Χ.
Σύμφωνα με το Live Science, το άνοιγμα του μαυσωλείου δεν εξαρτάται μόνο από την Κυβέρνηση της Κίνας, αλλά και από την επιστήμη. H εκσκαφή της συγκεκριμένης περιοχής είναι εξαιρετικά δύσκολη, γιατί και το παραμικρό λάθος μπορεί να καταστρέψει τα μυστικά που είναι θαμμένα χιλιάδες χρόνια εκεί.
Νησί North Sentinel στον Ινδικό Ωκεανό
Το συγκεκριμένο νησί θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα στον κόσμο, καθώς οι κάτοικοί του αρνούνται να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο και σκοτώνουν όποιον προσπαθεί να πάει στο νησί. Επίσης, οι ντόπιοι δεν έχουν κανένα τρόπο να καταπολεμήσουν τις διάφορες ασθένειες. Το νησί είναι σε μέγεθος όσο το Μανχάταν και η κυβέρνηση της Ινδίας στην οποία ανήκει έχει κηρύξει την περιοχή μη προσβάσιμη από το κοινό.
Ποβέλια, Ιταλία
Αυτό το νησί είναι η άλλη πλευρά της γοητευτικής Βενετίας, που φημολογείται, ότι είναι στοιχειωμένο. Είναι, επίσης, γνωστό για τα θύματα της πανούκλας του 18ου αιώνα και ως άσυλο για ψυχικά ασθενείς του 20ου αιώνα. Λέγεται, ότι γίνονταν πειράματα σε ασθενείς, όπως λοβοτομές. Το νοσοκομείο έκλεισε το 1968, εγκαταλείφθηκε και λίγα χρόνια αργότερα η Ιταλική κυβέρνηση το έβγαλε σε πλειστηριασμό.
Μεγάλος ναός του Ίσε
To Ise Jingu είναι ένα από τα 125 πιο ιερά κτίσματα του Shinto. Το εξωτερικό τμήμα είναι αφιερωμένο στον θεό Geku και το εσωτερικό στον θεό Naiku. Αυτά τα δυο κτίσματα ανακαινίζονται κάθε 20 χρόνια. Επιτρέπεται η είσοδος στους επισκέπτες, αλλά απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών και η πρόσβαση σε ενδότερα σημεία.
Θησαυροφυλάκιο Svalbard Global Seed Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ ανάμεσα στη Νορβηγία και τον Βόρειο Πόλο
Η κυβέρνηση της Νορβηγίας άνοιξε το πιο ασφαλές θησαυροφυλάκιο του κόσμου τον Φεβρουάριο του 2008 σε απόσταση 1,300 χιλιομέτρων από τον Αρκτικό κύκλο.
Στο συγκεκριμένο θησαυροφυλάκιο φυλάσσονται πολλές ποικιλίες διάφορων τροφών και πάνω από 4.000 διαφορετικά είδη φυτών. Είναι κατασκευασμένο να αντέξει σε κάθε είδους εξωτερικό κίνδυνο και κλιματική αλλαγή. Η κατασκευή του κόστισε στην Νορβηγική κυβέρνηση περίπου 9 δισεκατομμύρια USD. Οι καταθέτες παραμένουν κάτοχοι των σπόρων τους.
Είναι η στιγμή που μία γυναίκα που κάνει ηλιοθεραπεία στη Νότιο Αφρική, αποκρούει με τα γυμνά της χέρια της την επίθεση ενός αγριεμένου φιδιού.
Η γυναίκα κάθεται αμέριμνη στις όχθες της λίμνης Robertson και ο φίλος της καταγράφει τη στιγμή που η κόμπρα της επιτίθεται. Η γυναίκα με απίστευτη άνεση πιάνει το φίδι από το λαιμό και το πετάει μακριά, ή μήπως όχι;
Το βίντεο ανέβηκε στο you tube το έχουν δει χιλιάδες θεατές, όμως οι αετομάτηδες χρήστες παρατήρησαν ότι το φίδι είναι ψεύτικο και φαίνεται ότι κάποιος το τραβάει με μία πετονιά ψαρέματος.
Στα σχόλια κάποιοι χρήστες παρατήρησαν τη σκιά της πετονιάς που όντως είναι δύσκολο να φανεί με την πρώτη θέαση και κάποιοι άλλοι παρατήρησαν ότι τα φίδια δεν κινούνται σε ευθεία γραμμή.
Δείτε το βίντεο
Πηγή: dailymail.co.uk
Όταν ακούει κανείς ένα χτύπημα στην εξωτερική πόρτα της ελέγχει για να δει ποιος είναι πριν ανοίξει. Οι δυο γυναίκες που βρίσκοντας σπίτι τους δεν περίμεναν με τίποτα να δουν ένα εξωτικό πλάσμα να τις κοιτά.
Ήταν ένα μωρό κουκουβάγιας. Είναι δύσκολο να τα δει κάποιος και ακόμη πιο απίθανο να βρεθούν στο σπίτι τους. Οι γυναίκες είδαν και μίλησαν στον ξαφνικό επισκέπτη τους με έκπληξη. Τι έκανε εκεί;
Το μωρό μετά βίας κινούνταν ενώ κοιτούσε τις γυναίκες με επιφύλαξη. Τότε ξεκίνησαν να ανησυχούν για τη ασφάλειά του και αποφάσισαν να επικοινωνήσουν με το τοπικό καταφύγιο πουλιών ώστε να βοηθήσουν το χαμένο πλάσμα. Ήταν η καλύτερη απόφαση όπως αποδείχτηκε καθώς το μωρό είχε πέσει από τη φωλιά του και δεν ήξερε ακόμη να πετάει. Οι υπεύθυνοι το επέστρεψαν στη μητέρα του πριν βρεθεί σε κίνδυνο και η περιπέτειά του έλαβε τέλος.
Δείτε τη συνάντηση των γυναικών με την κουκουβάγια παρακάτω.
Ο Walter Cavanagh από τη Βρετανία έχει περισσότερες πιστωτικές κάρτες από όσα… μπορεί να ξοδέψει και όπως λέει όλα ξεκίνησαν από ένα στοίχημα.
Σύμφωνα με την βρετανική Mirror ο συγκεκριμένος άνδρας καταλαμβάνει το παγκόσμιο ρεκόρ καθώς έχει 1.497 πιστωτικές κάρτες! Ο Walter Cavanagh έγινε γνωστός για την μεγάλη και… παράξενη συλλογή του με πιστωτικές κάρτες τις οποίες βέβαια όπως λέει δεν κουβαλάει μαζί του.
Σύμφωνα με ο ABC News σε ισχύ είναι οι 800 από τις 1.497 πιστωτικές κάρτες και τις φυλάει σε θυρίδες για να μην του συμβεί κάποια απρόοπτη έκπληξη αν του κλαπούν από το σπίτι του. Το βιβλίο Γκίνες τον αναφέρει ως ‘Mr Plastic Fantastic’ δηλαδή ως τον «κύριο Πλαστικό Φανταστικό».
Η ιστορία του ξεκίνησε από ένα στοίχημα με έναν φίλο του στη δεκαετία του 1960, σύμφωνα με το οποίο ο νικητής στο τέλος του έτους θα έπαιρνε ένα δωρεάν δείπνο αν συγκέντρωνε τις περισσότερες πιστωτικές κάρτες. Και ο Walter το κέρδισε.
Ο ίδιος αποκαλύπτει σε συνέντευξή του: «Μάζεψα 143 κάρτες ως το τέλος του έτους και ο φίλος μου συγκέντρωσε 138. Είναι ακόμα ένας φαρμακοποιός – όπως ήμουν και εγώ τότε – αλλά αν ο ίδιος είχε εργαστεί λίγο σκληρότερα ίσως θα μπορούσε να είναι αυτός με το ρεκόρ σήμερα.»
Το συνολικό ανοικτό ποσό της πίστωσης που μπορεί ο Cavanagh να ξοδέψει είναι περίπου 1,1 εκατομμύρια λίρες και όπως λέει ο ίδιος χειρίζεται άψογα τις κάρτες καθώς στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί μόνο μία κάρτα και πληρώνει το ποσό σταθερά σε μηνιαία βάση.
Έχει κάρτες με συνεργασίες με αεροπορικές εταιρείες, πρατήρια βενζίνης και μπαρ, με χαμηλότερο όριο πίστωσης τις 33,95 λίρες και του έχουν αρνηθεί την έκδοση μιας κάρτας μόνο μία φορά. Ήταν στη δεκαετία του 1970 όταν του είπαν ότι είχε «πάρα πολύ μεγάλο άνοιγμα πίστωσης»
Πηγή: dailymail.co.uk
Οι εποχές αλλάζουν και οι μόδες κάνουν κύκλους. Κάποιες μόδες, όμως, δεν πρέπει να ξαναέρθουν ποτέ στην επιφάνεια. Θυμάστε τότε που φοράγατε παντελόνια κάπρι μαζί με γραβάτες και θεωρούσατε, ότι είστε πολύ cool; Ή που φορούσαμε λαστιχένια βραχιόλια για να καταπολεμήσουμε την φτώχεια. Όλα αυτά συνέβαιναν στο όχι και τόσο μακρινό 2006.
Δείτε παρακάτω 18 πράγματα που λατρεύαμε το 2006, αλλά τώρα εν έτη 2016 θέλουμε να τα ξεχάσουμε πάση θυσία.
Χαμηλοκάβαλα τζιν που φαίνονταν τα εσώρουχα.
Πραγματικά, γιατί έπρεπε να υπάρχει αυτή η μόδα; Τι σκεφτόμασταν, όταν το κάναμε;
Αυτό το τραγούδι που έπαιζε παντού.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτόν, αλλά το 2006 ακούσαμε το τραγούδι του τόσες πολλές φορές, που το σιχαθήκαμε.
Να βλέπουμε ταινίες στο iPod Nano.
Πραγματικά, πως βλέπαμε ταινίες σε αυτή την μικροσκοπική συσκευή;
Τα κάπρι παντελόνια.
Είναι κάτι ανάμεσα σε σορτσάκια και κανονικά παντελόνια. Όπως και να έχει ευτυχώς δεν τα φοράμε πια.
Όταν ποζάραμε σε όλες τις φωτογραφίες με αυτόν τον τρόπο.
Πλέον έχουμε τις μπροστινές κάμερες στα κινητά, όποτε δεν υπάρχει δικαιολογία για τέτοιες πόζες.
Όταν βλέπαμε όλοι Μαρία η Άσχημη και στο τέλος σοκαριστήκαμε γιατί τελικά η Μαρία ούτε τόσο άσχημη ήταν ούτε τόσο κουκλάρα έγινε.
Πολύχρωμα σιδεράκια.
Κάποτε αυτά τα πολύχρωμα σιδεράκια μας έκαναν να θέλουμε οπωσδήποτε να βάλουμε σιδεράκια.
Αυτά τα πολύχρωμα λαστιχένια βραχιόλια.
Μα πραγματικά πιστεύαμε, ότι με αυτά τα βραχιόλια μπορούσαμε να νικήσουμε την φτώχια και την πείνα;
Η μεγάλη ανεκτικότητα στο ψεύτικο μαύρισμα.
Πραγματικά, σε κάποια φάση τα πράγματα είχαν ξεφύγει πολύ.
Όταν αντί για facebook είχαμε το Hi-5 (το θυμάστε;)
Ευτυχώς, αυτή η εφαρμογή έχει πια ξεχαστεί. Δεν υπάρχει λόγος για ανούσιες ειδοποιήσεις.
Οι ανταύγειες – Ζέβρα.
Ευτυχώς, αυτή η μόδα έχει φύγει ανεπιστρεπτί.
Φουσκωτά έπιπλα.
Αυτά τα έπιπλα κάποτε μας άρεσαν πολύ. Απορώ, γιατί.
Τα πειράματα με την Coca-Cola και τις καραμέλες Mentos.
Είχε πολύ πλάκα μέχρι που κάποιος έτρωγε το μπουκάλι στο κεφάλι.
Όταν συνδυάζαμε όλα μας τα ρούχα με μια γραβάτα.
Που ακριβώς χρησίμευε η γραβάτα; Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω.
Τα πολύ περιγραφικά e-mails.
Δεν είναι και ό,τι καλύτερο, όταν ψάχνεις για δουλειά.
Ο Κώδικας Ντα Βίντσι.
Όλοι ασχολούνταν μανιωδώς με αυτή την ταινία.
Οι μπότες Ugg.
Παντόφλες ήταν το 2006, παντόφλες παραμένουν και το 2016.
Τα ανέκδοτα με τον Chuck Norris.
Είναι λίγο περίεργο, αφού οι περισσότεροι έφηβοι που λένε τα ανέκδοτα με τον Chuck Norris, δεν ξέρουν καν ποιος είναι.
Crocs.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει να σταματήσει. Σοβαρά.
Η ζωή και η καθημερινότητα της κάθε γυναίκας είναι πάντα γεμάτη. Είναι γεμάτη από υποχρεώσεις, άσχημα και αστεία περιστατικά και πολλές φορές από παράλογες καταστάσεις.
Η Sarah Andersen θέλησε να αποτυπώσει την καθημερινότητα της γυναίκας σε μια σειρά από κόμικ. Δείτε παρακάτω τα καλύτερα από αυτά τα κόμικ και απολαύστε!
Σκιτσογράφος: Sarah Andersen, μετάφραση: tilestwra.com
Υπάρχουν πολλές φάρσες που ίσως έχετε δει και αρκετές από αυτές είναι τρελές, άλλες τρομακτικές στα όρια της παράνοιας και άλλες απλά ξεκαρδιστικές που σας κάνουν να γελάσετε με την καρδιά σας. Είναι περιττό να αναφέρουμε πως κάποιες ήταν άσκοπες ενώ άλλες πέτυχαν τον βασικό τους σκοπό που ήταν να προκαλέσουν γέλιο σε όσους υπήρξαν «θύματα» αλλά και σε όσους παρακολούθησαν τη φάρσα ως απλοί θεατές.
Η παρακάτω φάρσα από το Improvln Toronto είναι τόσο καλά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη που θα σας κάνει να γελάσετε βλέποντάς το βίντεο ξανά και ξανά. Το σενάριο είναι το εξής: ένας άνδρας ντυμένος στα μαύρα ως κλασσικός ninja στέκεται ακίνητος σε ένα δρόμο έχοντας μπροστά του μια ταμπέλα που γράφει «Fight me» ή αλλιώς «Πολέμησέ με»!
Η κατάσταση παίρνει μια απροσδόκητη τροπή όταν ένας νεαρός σηκώνει το ξίφος για να προκαλέσει τον άνδρα στα μαύρα και η περιπέτεια ξεκινά.
Δείτε το βίντεο της φάρσας
Η Μελίνα είναι 15 χρόνων και μας έστειλε αυτό το κείμενο, που επίσης μπορείτε να το βρείτε στο προσωπικό της ιστολόγιο εδώ:
Εσύ, που σε ενοχλούν οι ομοφυλόφιλοι. Εσύ, που τους κατακρίνεις επειδή το θεωρείς ανήθικο και εξωπραγματικό. Εσύ, που ενώ έχεις ορκιστεί παππάς, βγάζεις λόγο υποστηρίζοντας την εξαφάνισή τους από τον πλανήτη γη.
Εσύ, που αν τους πετύχεις στον δρόμο θα κλείσεις τα μάτια του μικρού σου παιδιού, θεωρώντας ότι αποτελούν κακό παράδειγμα. Εσύ, που ζεις στον πιο σύγχρονο αιώνα, όπως ο ίδιος υποστηρίζεις, και δεν έχεις μάθει ακόμα να αποδέχεσαι το διαφορετικό. Ναι, σε εσένα απευθύνομαι.
Που πιστεύεις ότι αυτός ο κόσμος θα πάει μπροστά με τέτοιου είδους αντιλήψεις. Που έχεις πεισθεί ότι οτιδήποτε διαφορετικό από εσένα, είναι ταυτόχρονα αφύσικο. Θα σου θέσω μια ερώτηση λοιπόν. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις ποιο είναι το φυσιολογικό; Ποιος είσαι εσύ που θα βάλεις τα όρια στην αγάπη; Θα σου πω κάτι που μπορεί να σε σοκάρει. Είναι ά ν θ ρ ω π ο ι. Όπως εγώ και εσύ.
Όπως το παιδί που θα κρατήσεις μια μέρα στην αγκαλιά σου. Όπως οι άνθρωποι που βλέπεις στις ταινίες και θαυμάζεις. Τίποτα απολύτως δεν τους διαφοροποιεί από τους ετερόφυλους. Και ναι, είμαι 15 χρονών. 15 χρόνια μου πήρε να καταλάβω πόσο σάπιος είναι ο κόσμος στον οποίο ζω.
Όμως όχι. Δεν θα σου κάνω την χάρη και δεν θα κλείσω τα μάτια μου και τα αυτιά μου σε όλα αυτά που γίνονται. Και τώρα, θα λες από μέσα σου, “Όταν θα κάνεις παιδί και θα σου βγει γκέι, θα καταλάβεις”.
Φίλε ομοφοβικέ, εάν γεννήσω παιδί και έρθει μια μέρα να μου πει συνειδητά και με ωριμότητα πως είναι ομοφυλόφιλος, τότε θα το πάρω μια αγκαλιά και θα του πω το εξής: “Μέσα σε έναν κόσμο πλημμυρισμένο από στερεότυπα και οργή στο διαφορετικό, είμαι χαρούμενη που βρίσκεις το θάρρος να αποδέχεσαι αυτό που νιώθεις.” Και ξέρεις γιατί θα είμαι χαρούμενη;
Γιατί αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται να το εκφράσουν αυτό που νιώθουν. Και ο λόγος; Εσύ και οι όμοιοί σου. Εσύ που αυτομάτως τους τοποθετείς όλους αυτούς σε μία μειονότητα που όλοι την μισούν. Εσύ που τον μαθαίνεις στο σχολείο, πως αυτό που νιώθει είναι λάθος.
Ο άνθρωπος λοιπόν που θα βρει το θάρρος να εκφράσει και να υποστηρίξει μία γνώμη διαφορετική από όλες τις άλλες, για εμένα έχει κερδίσει στην ζωή. Λυπάμαι που δεν είναι αυτονόητο και αναγκάζομαι να το πω.
Κάτι τελευταίο όμως. Αν κάτι δικαιώνει τον λόγο ύπαρξής μας στον πλανήτη γη, είναι η ανθρωπότητα. Γι’αυτό, την επόμενη φορά που θα γυρίσεις την πλάτη σου στην εικόνα ενός γκέι ζευγαριού, βρίσκοντάς το αηδιαστικό, θυμίσου αυτά που είπα, αλλά και αυτό: Η ομοφυλοφιλία βρίσκεται σε περισσότερα από 450 είδη. Η ομοφοβία μονάχα σε 1. Τι σου φαίνεται αφύσικο τώρα;