Μπορείτε να παρακολουθείτε για ώρες το νερό που τρέχει, μια μπάλα φωτιάς και φυσικά, μια γάτα που δεν κάνει τίποτα απολύτως. Οι αγαπημένοι μας τριχωτοί φίλοι είναι πάντα περίεργη και παρέχουν μια από τις καλύτερες και μέγιστες ψυχαγωγίες για να ξεχνάμε τα προβλήματά μας και τους μπελάδες της καθημερινότητας
Δείτε παρακάτω 15 συναισθηματικές γάτες που βιώνουν τα ίδια συναισθήματα με τους ανθρώπους.
Τα περίεργα πειράματα είναι πολύ τις μόδας στο YouTube αυτή την φορά ο χρήστης Tito4re αποφάσισε να πάει στα McDonalds να αγοράσει δυο burger και να πειραματιστεί με τον πιο κουφό τρόπο.
Από ότι έχουμε καταλάβει όσο πιο κουφό το βίντεο-πείραμα τόσο πιο επιτυχημένο θα είναι στο διαδίκτυο. Βέβαια ο υγρός χαλκός είναι ένα υλικό που μπορεί να πιάσει αστρονομικές θερμοκρασίες όπως στο συγκεκριμένο βίντεο που αγγίζει τους 1,085°C βαθμούς!
Ο γενικά χαλκός έχει θερμοκρασία τήξης 1084,6 °C και θερμοκρασία βρασμού 2567 °C. Το αγγλικό του όνομα copper προκύπτει από το λατινικό Cuprum, λέξη η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το νησί της Κύπρου, όπου και εξορυσσόταν κατά την ρωμαϊκή εποχή.
Ένα στοιχείο που πραγματικά μας αρέσει σε τέτοιου είδους πειράματα είναι η πολύ υψηλή ευκρίνεια του βίντεο που νομίζεις ότι γίνεται σχεδόν μπροστά σου!
Δείτε το βίντεο
Είναι γνωστό το γεγονός πως για να γίνει κανείς υπέροχος ή έστω καλός σε κάτι, πρέπει να διαθέσει πολύ χρόνο και προσπάθεια πριν δει πραγματικά αποτελέσματα και να τα παρουσιάσει στον κόσμο.
Οι άνδρες στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζουν τα ταλέντα και τις ικανότητές τους που πήρε μια ζωή για να πετύχουν. Καθώς είναι βέβαιο πως διαθέτουν φυσικό ταλέντο και μερικοί από εμάς θα αγαπούσαμε να είχαμε γεννηθεί με αυτό, έχουν κάνει σκληρή δουλειά για να το τελειοποιήσουν. Αυτό δεν αφορά μόνο στα ντραμς και στη μουσική τους αλλά και στο να μάθουν να εργάζονται και να δρουν με μια ομάδα που κινείται.
Το «The Secret Drum Corps» είναι μια ομάδα από την Ελβετία που έχουν αποδείξει πολλές φορές πως είναι ένα από τα καλύτερα γκρούπς στον κόσμο. Κάθε χρόνο, δείχνουν τα απίθανα ταλέντα τους σε διαγωνισμούς που συνήθως προορίζονται για στρατιωτικές ομάδες. Είναι όμως τόσο καλοί που ο κόσμος παρακαλά να βρεθεί σε μια από τις εκδηλώσεις τους.
Η γνωστή και μεγάλη τους παρουσίαση διαθέτει μερικές από τις πιο δύσκολες κινήσεις στον κόσμο της μουσικής. Πρέπει να γνωρίζουν απόλυτα τι συμβαίνει γύρω τους, τι παίζουν και πότε. Το κοινό τους αγαπά και εντυπωσιάζεται από τα κόλπα και τις εκπληκτικές τους κινήσεις ενώ οι ίδιοι ξέρουν πραγματικά πώς να κάνουν μια καλή επίδειξη.
Απολαύστε τους στο παρακάτω βίντεο και θα εντυπωσιαστείτε.
Το τραγούδι «Μισιρλού», που σημαίνει «Αιγύπτια», είναι ο τίτλος ενός ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού, το οποίο ηχογραφήθηκε το 1925 στην Αμερική από τον Τίτο Δημητριάδη, σε παραγωγή Columbia, και πρωτοπαίχτηκε από τη ρεμπέτικη ορχήστρα του Μιχάλη Πατρινού το 1927.
Οι στίχοι του αναφέρονται σε μια σχέση κόντρα σε θρησκευτικά πιστεύω και φυλές, θέμα ταμπού και καθόλα απρεπές για την εποχή του. Η εκτέλεση του Τίτου Δημητριάδη:
Όπως συνέβαινε σχεδόν με όλα τα πρώιμα ρεμπέτικα τραγούδια, ο αυθεντικός συνθέτης του τραγουδιού (πλανόδιος και αυτοδίδακτος μουσικός πανηγυριών) πιθανολογείται κάπου στο 1910 στη Σμύρνη, αλλά παρέμεινε άγνωστος. Έτσι, ο αρχηγός της κομπανίας, Μιχάλης Πατρινός, επικαρπώθηκε τα εύσημα για τη σύνθεση.
Πιθανολογείται, ότι η μελωδία συντέθηκε από τους μουσικούς συλλογικά, όπως συνέβαινε εκείνη την εποχή, οι στίχοι όμως αποδίδονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους στον Πατρινό.
Στην αρχική του έκδοση, γύρω στο 1930, το κομμάτι πρωτογράφτηκε ως ζεϊμπέκικο, σε πιο αργό ρυθμό και διαφορετικό τόνο από τη σημερινή, «οριεντάλ» έκδοση, με την οποία έγινε γνωστό, ενώ το όνομα της κοπέλας του τίτλου προφερόταν από τον Μιχάλη Πατρινό «Μουσουρλού», με βαριά, αργόσυρτη, σμυρναίικη προφορά. Η εκτέλεση του Μιχάλη Πατρινού:
Το 1934, ο Ελληνοαμερικανός μουσικός δάσκαλος, Νικ Ρουμπάνης, κυκλοφόρησε μια ορχηστρική, τζαζ εκτέλεση του τραγουδιού, κατοχυρώνοντας και νομικά τον εαυτό του, ως τον συνθέτη του τραγουδιού.
Ο Ρουμπάνης άλλαξε τον τόνο και τη μελωδία, δίνοντας στο τραγούδι ανατολίτικο άρωμα, προσθέτοντας στοιχεία τζαζ και αποτινάσσοντας τον βαρύ, σμυρναίικο ήχο. Η εκτέλεση του Νικ Ρουμπάνη:
Τη δεκαετία του ‘60, ο surf κιθαρίστας, Ντικ Ντέιλ, σε μια ζωντανή του εμφάνιση, δέχτηκε την ερώτηση – πρόκληση, από έναν ακροατή στο κοινό, αν μπορούσε να παίξει ένα ολόκληρο τραγούδι, πάνω σε μία και μόνη χορδή της κιθάρας του, οπότε και η χάρη της «Μισιρλούς» πέρασε τα σύνορα του Ατλαντικού κι έγινε γνωστή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ντέιλ είχε λιβανέζικες ρίζες και συχνά αναφερόταν στην επιρροή της αρμένικης μουσικής στο κιθαριστικό στιλ του, κάτι που συνέχισε να υφαίνει τεχνηέντως την παρεξήγηση σχετικά με τις ρίζες του τραγουδιού, αφού πολλοί το κατέταξαν ως αρμένικο ή λιβανέζικο.
Η ανατολίτικη εκδοχή του υπήρξε επί σειρά ετών τόσο δημοφιλής στη Μέση Ανατολή, που οι ντόπιοι το ενστερνίστηκαν ως παραδοσιακό τραγούδι της χώρας τους.
Το 1963, οι Beach Boys συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ τους «Surfin’ USA» μια εκτέλεση της «Μισιρλούς» παρόμοια με αυτή του Ντέιλ, κάνοντάς την έτσι αναπόσπαστο κομμάτι της surf παράδοσης και της αμερικανικής ποπ κουλτούρας.
Το 1994, η ευφυΐα που ακούει στο όνομα Κουέντιν Ταραντίνο, ερωτεύτηκε παράφορα τη μελωδία και αποφάσισε να ντύσει με την αλά Ντέιλ «Μισιρλού» την Ούμα Θέρμαν, στην ταινία του «Pulp Fiction», καθιερώνοντας το τραγούδι ως παγκόσμια καλτ λατρεία.
Το 2004, το κομμάτι επιλέχθηκε από την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ως ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών.
Τον Μάρτιο του 2005, το περιοδικό «Q Magazine» κατέταξε την εκδοχή του Ντέιλ στο νούμερο 89, στη λίστα του με τα 100 Σπουδαιότερα Κομμάτια Παιγμένα σε Κιθάρα.
Το 2006, η εκτέλεση του Ντέιλ αναβιώνει ξανά, μέσω του τραγουδιού «Pump It» των Black Eyed Peas.
Μετά από όλη της αυτή τη διαδρομή, η «Μισιρλού» είναι σήμερα εξαιρετικά δημοφιλής σε τέσσερα εντελώς διαφορετικά είδη μουσικής: στο ρεμπέτικο, στη λαϊκή μουσική της Μέσης Ανατολής, στην εβραϊκή μουσική, που παίζεται σε γάμους και γιορτές (Κλεζμέρ) και στο surf ροκ.
Οι στίχοι:
Μουσουρλού μου η γλυκιά σου η ματιά
μ άναψε μικράκι μου φωτιά
άιντε, για χαμπίμπι, άιντε για λελέλι, ωχ
άιντε, να σε κλέψω μέσα από την Μπαρμπαριά
Ωχ, Μουσουρλού
Τρέλα θα μου ρθει, δεν υποφέρω πια
άιντε αν δεν δε σε πάρω, πω, πω, θα τρελαθώ
Μουσουρλού μου η γλυκιά σου η ματιά
φλόγα μ άναψε, μες στην καρδιά
Άιντε για χαμπίμπι, άιντε για λελέλι, ωχ
μέλι στάζει από τα χείλη, ωχ
Ωχ, Μουσουρλού
Αν δεν σε πάρω, φως μου, θα τρελαθώ
άιντε, να σε κλέψω μέσα από την Αραπιά
Μουσουρλού μου, η γλυκιά σου η ματιά
φλόγα μ άναψε στο στόμα μου φωτιά
άιντε για χαμπίμπι, άιντε για λελέλι, ωχ
άντε αν δε σε πάρω πω, πω, θα τρελαθώ
Ωχ, Μουσουρλού…
Πηγή: constantinoupoli.com
Υπάρχει ένας λογαριασμός στο Instagram που θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμος σε όσους σχεδιάζουν να κάνουν τη μεγάλη ερώτηση περί γάμου στο άλλο τους μισό και ανυπομονούν να ακούσουν ΝΑΙ, χίλιες φορές ΝΑΙ, δυνατά!
Το project «HowHeAsked» έχει περισσότερους από 418.000 συνδρομητές και περιλαμβάνει τις πιο ασυνήθιστες, όμορφες και απίθανες προτάσεις γάμου και ιστορίες. Κύριοι και κυρίες ετοιμαστείτε να πάρετε μια μικρή γεύση και αν χρειαστεί να κρατήσετε σημειώσεις.
Χαιρόμαστε να μαθαίνουμε πως η αγάπη και ο ρομαντισμός δεν πέθαναν και είναι πιθανό να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που νιώθουν έτσι.
Πάνω σε ένα βράχο
«Μετά από 9 ώρες μακριάς πεζοπορίας, ενώ κοιτούσα την κάμερα ο Connor πήρε το χέρι μου και όταν γύρισα ήταν γονατισμένος.»
Δίπλα στην ακτή του ωκεανού
Μετά από ένα μαραθώνιο χρωμάτων
«Αφού τελειώσαμε την πορεία 5 χιλιομέτρων, έπεσε στα γόνατα και μου ζήτησε να ξεκινήσουμε τη δική μας πορεία»
Κάτω από μαγικά φώτα που κρέμονταν
Πρόταση γάμου με κατοικίδια
«Θα παντρευτείς τον μπαμπά μου;»
Μέσα σε μια τεράστια σπηλιά
«Μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο του κόσμου, στηρίχτηκα στο ένα μου γόνατο και ζήτησα από την επί 6 χρόνια κοπέλα μου, την Alesha να με παντρευτεί»
Στο τρενάκι του λούνα παρκ
«Δεν είχε δει τι συνέβαινε μέχρι που είδε τη φωτογραφία αναρτημένη σε ένα πίνακα στο τέλος της διαδρομής.»
Στην παραλία
«Μου έκανε μια απίστευτη πρόταση στην παραλία»
Μια πρόταση γάμου με θέμα το έργο «Περηφάνια και Προκατάληψη» της Jane Austen
Μια πρόταση γάμου σε Kinder- έκπληξη
Με ένα δελφίνι
Σε ένα παγοδρόμιο με κόκκινο χαλί
«Άνοιξε τις πόρτες του παγοδρομίου και υπήρχε ένα κόκκινο χαλί που οδηγούσε σε ένα κουτί στο τέλος του»
Στα βουνά
«Ήμασταν στη μέση του πουθενά, περιτριγυρισμένοι από βουνά, μίλια μακριά από κάποιον άνθρωπο. Ήταν σαν να ήμασταν σε κάποια παραμυθένια χιονισμένη χώρα»
Πρόταση γάμου με θέμα το UP της Disney
Με ροζ ροδοπέταλα
«Με πήγε μέσα από τα ροδοπέταλα σε ένα σημείο στην άκρη των βράχων. Δεν έκλαψα αμέσως. Αλλά μετά τα μάτια του κοίταξαν τα δικά μου και τα έχασα»
Σε μια λίμνη
«Μου έκανε πρόταση σε μια όμορφη λίμνη ενώ ένας κρυφός φωτογράφος απαθανάτιζε τη στιγμή»
Με μια ταινία
«Υπήρχαν παντού ροδοπέταλα, κεριά και μια οθόνη ταινιών εγκατεστημένη. Ο Aaron πάτησε το play, ήρθε και κάθισε δίπλα μου στη σκηνή και ξεκίνησε να τρέμει και να δακρύζει»
Στην κορυφή ενός βουνού
«Ξεκίνησα να κατεβαίνω από τον απότομο βράχο αλλά τότε ο Andrew ξεκίνησε να μιλά για το πώς αυτή η όμορφη ανάβαση του θύμιζε τη σχέση μας. Μετά έπεσε στα γόνατα και μου ζήτησε να τον παντρευτώ»
Καθώς ο Πλάτων έκανε βόλτα, ένα πρωινό με τον δάσκαλο του Σωκράτη, τον κοίταξε βαθιά στα μάτια και τον ρώτησε ποιο είναι το μυστικό για να πετύχεις οτιδήποτε.
Ο Σωκράτης δεν απάντησε και ο Πλάτων από σεβασμό δεν επίμεινε, λίγο πριν φτάσουν όμως στην πηγή στερνή για να πιουν νερό, δεν άντεξε και ξαναρώτησε…
Τότε ο δάσκαλος έσκυψε ήπιε νερό και έπιασε άγρια τον Πλάτωνα από τα μαλλιά και έβαλε το κεφάλι του βίαια μέσα στη γούρνα και λίγο πριν πνιγεί τον απελευθέρωσε ενώ εκείνος τραβήχτηκε παίρνοντας βαθιά ανάσα.
Μετά από λίγη ώρα και αφού ο Πλάτων είχε συνέλθει ο Σωκράτης είπε:
«Θα πετύχεις μόνον όταν στην επιθυμία σου βάλεις, την ίδια δύναμη που έβαλες τώρα για να ζήσεις.
Οι άνθρωποι Πλάτων έχουν επιθυμίες, που αν δεν γίνουν σφοδρές επιθυμίες θα παραμείνουν μόνον φαντασιώσεις».
1. Η πιο συχνή ερώτηση που κάνεις σε μαγαζί με ρούχα είναι “αυτό βγαίνει σε μαύρο”; (Έλα πες, όταν είδες αυτή τη φράση ένιωσες την απόλυτη ταύτιση).
2. Όταν ψωνίζεις online, το πρώτο “κριτήριο” που βάζεις, είναι το χρώμα να είναι μαύρο. Ε, και τι πειράζει να μην είναι ακριβώς το νούμερο σου; Είναι μαύρο και είναι τέλειο.
3. Δυσκολεύεσαι να διαλέξεις τι θα φορέσεις (αλήθεια τώρα;) γιατί ΟΛΑ μέσα στην ντουλάπα σου είναι μαύρα και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο.
4. Οι φίλες σου έχουν σταματήσει πια να σε ρωτάνε «τι θα βάλεις στο αυριανό πάρτι» γιατί μέχρι και οι πέτρες ξέρουν τι θα φορέσεις.
5. Το total black look σου σε έχει βγάλει ασπροπρόσωπη (ουχεχε) αρκετές φορές όταν έχεις λερωθεί με ποτό/ σάλτσα κλπ. γιατί δεν φαίνεται τόσο ο λεκές. Εκτός φυσικά αν πέσει μαγιονέζα, τότε την πάτησες.
6. Ζεις τον απόλυτο εφιάλτη αν έχεις κατοικίδιο (ειδικά αν είναι ιδιαίτερα μαλλιαρό) και έχεις πάντα μαζί σου ρολό για να μαζεύεις τις τρίχες.
7. Αν πρέπει να ετοιμαστείς μέσα σε πέντε λεπτά, είναι πολύ εύκολο γιατί απλά ΟΛΑ ταιριάζουν μεταξύ τους.
8. Το μαύρο είναι πάντα κομψό, διαχρονικό, cool και ταιριάζει σε κάθε περίσταση.
9. Το instagram timeline σου είναι γεμάτο με φωτογραφίες street style στις οποίες κυριαρχεί το μαύρο. Έτσι για την έμπνευση βρε παιδί μου.
10. Συνήθως προσπαθείς να «σπάσεις» την πολύ μαυρίλα, βάζοντας ένα πιο έντονο κραγιόν ή βερνίκι νυχιών.
11. Αν έβαζες 5 ευρώ στην άκρη κάθε φορά που κάποιος σου λέει «για κηδεία ντύθηκες;» θα είχες αρκετά χρήματα για να πάρεις εκείνο το ακριβό μαύρο φόρεμα που σου αρέσει.
12. Δεν θα μάθει ΠΟΤΕ κανείς ότι φοράς το ίδιο μαύρο τζιν 3 μέρες σερί γιατί έτσι και αλλιώς όλα σου τα παντελόνια μοιάζουν.
13. Απορείς με τους ανθρώπους που δεν ξεχωρίζουν ότι ΑΥΤΟ το μαύρο φόρεμα είναι διαφορετικό από ΑΥΤΟ το μαύρο φόρεμα. Και όχι, δεν μιλάμε για το σχέδιο αλλά για το actual χρώμα του.
14. Όταν σε ρωτάνε γιατί δεν φοράς κάτι πιο φωτεινό, απαντάς “Τι εννοείς; Και το γκρι τι είναι”;
Αυτές οι πεταλούδες θα σας γίνουν λατρεία. Μπορείτε να τις φτιάξετε πολύ εύκολα και να διακοσμήσετε πετσέτες, κουρτίνες, μαξιλάρια και οτι άλλο φανταστείτε!
Θα χρειαστείτε:
Κόψτε λωρίδες από τη κορδέλα, όχι πολύ μακριές γιατί από αυτό καθορίζεται το μέγεθος των φτερών.
Διπλώστε τη λωρίδα στη μέση και περάστε το βελόνι με τη κλωστή χωρίς όμως να το ράψετε, μόνο το βελόνι περασμένο. Κόψτε σε τρίγωνα. Τώρα θα έχετε 2 τρίγωνα, ένα με περασμένο το βελόνι και ένα χωρίς.
Τώρα μπορείτε να ράψετε δηλαδή να τραβήξετε το βελόνι απο το ένα τρίγωνο και να συνεχίσετε στο άλλο έτσι ώστε να σχηματιστεί κάτι σαν την παρακάτω φωτογραφία.
Τραβήξτε τη κλωστή έτσι ώστε να σουρώσει το ύφασμα στο κέντρο και να σχηματίσει τη μια πλευρά των φτερών. Επαναλάβετε για να σχηματίσετε και την άλλη πλευρά.
Ράψτε τα 2 κομμάτια μεταξύ τους,
Στη συνέχεια ράψτε επάνω χάντρες ή μαργαριταράκια για να φτιάξετε το κορμό της πεταλούδας.
Εαν θέλετε να στολίσετε πετσέτες ή κουρτίνες με αυτές τις πανέμορφες πεταλούδες μπορείτε να κεντήσετε με όμορφο νήμα καμπυλωτές γραμμές (το φτερούγισμα) που θα καταλήγει στην πεταλούδα.
Διακόσμηστε όπως σας αρέσει κεντώντας φύλλα, λουλουδάκια και ότι άλλο σας αρέσει.
Περισσότερα παρόμοιες φανταστικές κατασκευές μπορείτε να βρείτε στην σελίδα στο facebook DIY φτιάξτο μόνος σου – toftiaxa.gr.
Πισίνα στον 55ο όροφο κτιρίου; ΝΑΙ, έχει την καλύτερη θέα!
Οι σύγχρονες πόλεις σήμερα φαίνεται να αυξάνονται… Να αυξάνονται προς τα πάνω! Νέοι ουρανοξύστες και άλλα άριστα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα συνεχίζουν να εμφανίζονται και να μας εκπλήσσουν με τις τεχνολογικές καινοτομίες και τη μοναδικότητά τους.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα καλύτερα έργα που ώθησαν την σύγχρονη αρχιτεκτονική σε νέα επίπεδα (τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά).
Το Μονοπάτι Trolls στη Νορβηγία
Kρεμαστή γέφυρα με γυάλινο πυθμένα στην Κίνα
Πισίνα στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου Marina Bay Sands στη Σιγκαπούρη
Cliff House: Ένα (εξαιρετικό) ενοικιαζόμενο κατάλυμα στην Αυστραλία
Πύργος στις όχθες του ποταμού Mur στην Αυστρία
Σπίτι που κρέμεται από βράχο στην Ελλάδα (το έργο βρίσκεται σε προσχέδιο)
Κρεμαστή καταπράσινη γέφυρα για διάβαση πεζών στην Πολωνία
Το ξενοδοχείο Ritz Carlton and Holiday Inn στη Σαγκάη
Επιμέλεια: RISE
Τσάρκες, μαγκιά, αλητεία και εφηβικές τρέλες ενσαρκώνονταν άλλοτε ιδανικά στη χώρα μας μέσα από ένα μικρού κυβισμού μηχανάκι που συστάσεις δεν χρειάζεται, μιας και δεν έφυγε ποτέ από τις ζωές μας.
Εκεί λοιπόν στην καρδιά της δεκαετίας του 1980, ανάμεσα στα φαντεζί χτενίσματα, το κιτσάτο ντύσιμο, τα έντονα βαψίματα, τις φωτεινές επιγραφές, τις ντίσκο και τις βιντεοταινίες, ένα πειραγμένο μηχανάκι βάλθηκε να απαθανατίσει τη νεανική κουλτούρα με την απαραίτητη εξαλλοσύνη της εποχής: το πενηντάρι Honda Super Cub!
Το λατρεμένο «παπάκι» ανέβασε στη σέλα του όλα όσα σήμαινε η ιδιαίτερη δεκαετία του ’80 και με ένα κατοστάρικο βενζίνη τα έφερε γυροβολιά απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα, δίνοντας έκφραση αλλά και μορφή στην εφηβική αναστάτωση.
Σε μια εποχή που ο Σταμάτης Γαρδέλης ράγιζε καρδιές και η Ισμήνη Καλέση ήταν το sex symbol στα ελληνικά, το πειραγμένο «παπάκι» μεταμορφωνόταν στο όχημα της πολυπόθητης κοινωνικής αλλαγής που θα έβγαζε την Ελλάδα από την επαρχιώτικη φύση της και θα την άνοιγε στην ξενομανία και τον νεοπλουτισμό.
Κι αν σήμερα πολλοί σπεύδουν να κατηγορήσουν τα ’80s για την αισθητική του κιτς και τις υπερβολές της, το «παπάκι» διασώζεται αναγκαστικά για όλη τη γλυκόπικρη νοσταλγία που προκαλεί…
Η γέννηση του θρύλου
Καμιά εικόνα, ιστορία, κατάσταση ή θέαμα των ’80s δεν θα ήταν πλήρες χωρίς ένα «παπάκι» συνοδευτικό, καθώς πάνω του γαλουχήθηκαν όλα τα νιάτα στις γυροβολιές, τη σούζα και τις νεανικές αποκοτιές. Το προσιτό οικονομικά πενηντάρι «παπάκι», μεταχειρισμένο συνήθως από Ιαπωνία μεριά, το έβαζαν στο χέρι ακόμα τα 16χρονα αποκτώντας την πρώτη «ρόδα» τους, με την οποία θα γίνονταν οι πρώτες κοπάνες αλλά και τα παρθενικά μπασίματα στις ντισκοτέκ και τα καφέ.
Εργαλείο από κάθε άποψη, δεν θα έπαιρνε πολύ στο «παπί» να γίνει μόδα, κι από κει η πορεία του ως σύμβολο κοινωνικής ανυπακοής και επανάστασης των ηθών ήταν εξασφαλισμένη. Με το χαρτζιλίκι προκαταβολή και τα υπόλοιπα γραμμάτια, ο πιτσιρικάς καβάλαγε το «παπάκι» αψηφώντας τις απεγνωσμένες κραυγές της μάνας για τις «σκοτώστρες τα μηχανάκια» και ανοιγόταν σε ένα νέο σύμπαν εμπειριών, χαβαλέ και απαραίτητων δόσεων μαγκιάς.
Όσο για τη σταδιοδρομία της φιγούρας, μία ήταν η υποχρεωτική στάση: το τσαμπουκάλεμα του «παπιού»! Η ποδιά κοβόταν ή αφαιρούνταν τελείως, η μαμίσια εξάτμιση άλλαζε αναγκαστικά σε Sebring και το μοτέρ «πειραζόταν», φτάνοντας από τα ταπεινά 50cc στα 72, τα 80 ή ακόμα περισσότερα κυβικά. Το μυθικό πια Honda Super Cub φορούσε τετράχρονο αερόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα 50 κυβικών και ημιαυτόματο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων (ή τριών αρχικά), αν και αυτά ήταν για τους φλώρους. Γιατί τα αλάνια της εποχής έψαχναν να ξεζουμίσουν το εύστροφο μοτεράκι φτάνοντάς το στα 72 ή τα 85 κυβικά.
Η τελική τιμή του «παπιού» μετά τις μεταποιήσεις εκτοξευόταν σε διπλάσια ή τριπλάσια νούμερα, καθώς το τσαμπουκάλεμα δεν είχε πρακτικά τέλος: αντικατάσταση κυλίνδρου, αλλαγή καρμπιρατέρ και άλλαγμα εξάτμισης ώστε να γίνει «σεμπρίκι» (Sebring) και να προκαλεί τέτοια βαβούρα ώστε να σε παίρνουν χαμπάρι από χιλιόμετρα. Αν μάλιστα ήσουν ακόμα πιο μάγκας, φόραγες την «κοντή» εξάτμιση ή ακόμα και κοντοκομμένο σωλήνα!
Τα μαρσαρίσματα έξω από τα ουφάδικα έδιναν και έπαιρναν, όπως και τα σπινιαρίσματα στο τσιμέντο με την ταχύτητα πατημένη. Μετά ακολουθούσαν σούζες και «κωλιές» έξω από τις ντισκοτέκ, καθώς με ένα κατοστάρικο (δραχμές!) έφερνες γύρο όλη την Αθήνα. Αν και το «πείραγμα» δεν είχε να κάνει μόνο με τα μηχανικά μέρη, καθώς όλο το ζουμί ήταν στο στιλ και τη φιγούρα: το «παπί» έπρεπε να φυσάει! Γι’ αυτό και ξερίζωνες αμέσως τους καθρέφτες και τη σχάρα, αποσυναρμολογούσες την ποδιά (ή αν την κρατούσες τελικά, τη γέμιζες αυτοκόλλητα) και έκοβες τα φτερά. Αν ήσουν μάλιστα σουζάκιας, πετσόκοβες και την πινακίδα για να μη σε ενοχλεί στις σούζες.
Ο σκοπός ήταν να μη μοιάζει με τίποτα με το εργοστασιακό μοντέλο, κι έτσι οι ρόδες, η σέλα και τα φλασάκια δεν έμεναν στο απυρόβλητο των μεταποιήσεων. Γιατί πέρα από τη μόστρα σε πλατείες και νεολαιίστικα μέρη, στο πίσω μέρος του μυαλού υπήρχε αναγκαστικά το «γκάζι» και οι κόντρες με τους φλώρους της διπλανής συνοικίας. Η εικόνα του παπόβιου συμπληρωνόταν με μαλλάκι-χαίτη και υποχρεωτικά λευκή καλτσούλα, ενώ ολοκληρωνόταν με πινελιές μπουφάν flight ή δερμάτινου perfecto, αν ήσουν αγριόμαγκας και καβαλούσες «αγριόπαπια».
Για να έχεις βέβαια «αγριόπαπια», έπρεπε το μηχανάκι να βγάζει απίστευτα θορύβια κι εσύ να ήσουν μαέστρος όλων των τσαλιμακίων στις δύο ρόδες. Όφειλες ταυτοχρόνως να το λύνεις και να το δένεις με τα μάτια κλειστά και το «παπάκι» σου να είσαι εξίσου πειραγμένο εξωτερικά και εσωτερικά. Μόνο έτσι ήσουν αληθινά περπατημένος και σε σέβονταν όλοι. Είπαμε, η «πάπια» έσερνε μια ολόκληρη κουλτούρα ξοπίσω της και μόνο τηρώντας τη απαρέγκλιτα σε σέβονταν όλοι οι μάγκες του ντουνιά.
«Δεν οδήγησα ποτέ μηχανή, πάντα οδηγούσα παπάκι», εξομολογήθηκε παλιότερα το σύμβολο της εποχής Σταμάτης Γαρδέλης, επιβεβαιώνοντας την απήχηση του «παπιού» στα έξαλλα εκείνα χρόνια. Γιατί το πενηντάρι μηχανάκι ήταν όχημα κοινωνικής αλλαγής, μεταφέροντας με τα ταπεινά αλογάκια του όλους τους πόθους της νιότης: επανάσταση στο κατεστημένο και υπέρβαση των κοινωνικών συμβάσεων.
Αν και η κουλτούρα του «παπιού» δεν πρέπει να εξαντλείται στο Χοντάκι, καθώς εξίσου θρυλικό ήταν το πενηντάρι Town Mate της Yamaha. Η γνωστή σε πολλούς «ταούνα»! Το Town Mate ήταν το μοναδικό «παπάκι» που φορούσε διαφορικό αντί αλυσίδας στη μετάδοση και έζησε εξίσου μεγάλες δόξες με το Honda Super Cub. Όλα τους δηλωμένα πενηντάρια, αν και στην πραγματικότητα ήταν πολύ μεγαλύτερα μετά τις ερασιτεχνικές μεταποιήσεις.
Όσο για τον όρο «παπί», κανείς δεν ξέρει πώς έχει προέλθει. Παρά την τεράστια απήχησή του δηλαδή στην ελληνική κοινωνία, η καταγωγή του παρατσουκλιού αγνοείται. Άλλοι λένε ότι ήταν η εμφάνισή του με την ποδιά που το έκανε να μοιάζει με πάπια, άλλοι πάλι θέλουν τον ήχο της βγαλμένης εξάτμισης να πυροδοτεί αυτό το «παπάκι». Παρά τη νοσταλγική θέση που έχει όμως για μας τους Έλληνες ως σύμβολο μιας άλλης εποχής, το «παπάκι» παραμένει το δημοφιλέστερο μηχανάκι όλων των εποχών!
Το «παπάκι» μπαίνει σουζάτο στην πολιτική
Ακόμα και προεκλογικό σύνθημα έγινε το ιστορικό μηχανάκι όταν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ τραγουδούσαν εν χορώ «Καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη»! Πριν από τις εκλογές του Ιουνίου 1985, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε μειώσεις στις τιμές των αυτοκινήτων και χαμηλότερη φορολογία στην αυτοκίνηση, αν και οι πασοκτζήδες δήλωσαν την προτίμησή τους στο ταπεινό δίτροχο με το περιβόητο σύνθημα, που όχι μόνο ακουγόταν κατά κόρον στις συγκεντρώσεις και τους κεφενέδες, αλλά γράφτηκε κιόλας σε μαντρότοιχους.
Το «Καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη» άρεσε μάλιστα τόσο πολύ στους αντιπάλους της Δεξιάς που έμελλε να το τιμήσουν και στις επόμενες προεκλογικές περιόδους, κι ας μην είχε πια καμιά αντιστοιχία με τις νέες εξαγγελίες της ΝΔ…
Η ιστορία της «πάπιας»
Το δημοφιλέστερο μηχανάκι όλων των δίτροχων εποχών, το «πολύ» Honda Super Cub, εμφανίστηκε στην Ιαπωνία το 1958, μετρώντας αδιάλειπτη παρουσία μέχρι και σήμερα στις γραμμές παραγωγής της Honda και έχοντας πουλήσει μέχρι το 2014 περισσότερα από 87 εκατομμύρια κομμάτια! Ο δαιμόνιος μηχανικός Σοϊτσίρο Χόντα συνέλαβε την ιδέα για μια μικρού κυβισμού μηχανή πόλης ήδη από το 1956, όταν βρέθηκε στη Γερμανία και είδε από κοντά τα μοτοποδήλατα του καιρού που αγκομαχούσαν στις ανηφόρες.
Κι έτσι ένα ελαφρύ και κυρίως αξιόπιστο μηχανάκι μικρού κυβισμού μπήκε αμέσως στο δημιουργικό στόχαστρο του μεγάλου πιονέρου της Honda, ο οποίος άλλαζε εν αγνοία του την ιστορία των δίτροχων. Παρά την έμφαση στην ποιότητα παραγωγής, τα πρώτα πενηντάρια «παπάκια» της Honda δεν πήγαν καλά στην Ιαπωνία και έβγαλαν αρκετά προβλήματα, αναγκάζοντας τον τελειομανή Σοϊτσίρο να ξαποστέλνει τους μηχανικούς του στα σπίτια των πελατών για τις απαραίτητες επισκευές!
Ο μακροχρόνιος συνεργάτης του Χόντα μπήκε μια μέρα στο σχεδιαστήριό του και του ζήτησε να φτιάξει το μηχανάκι με τρόπο που να μπορεί να οδηγηθεί με το ένα χέρι, ώστε να μπορούν οι ντελιβεράδες του Τόκιο να κουβαλούν στο άλλο τις παραγγελίες με τα νουντλς! «Αν μπορέσεις να σχεδιάσεις μια μικρή μοτοσικλέτα, ας πούμε 50 κυβικών, με ένα κάλυμμα για να κρύβει τη μηχανή, τους σωλήνες και τα καλώδια στο εσωτερικό, τότε μπορώ να την πουλήσω. Δεν ξέρω πόσα μαγαζιά με νουντλς υπάρχουν στην Ιαπωνία, αλλά σε πάω στοίχημα ότι κάθε κατάστημα θα θελήσει μία για τους ντελιβεράδες του».
Το Super Cub είχε γεννηθεί και λίγο μετά (αρχές δεκαετίας 1970) θα ακολουθούσε η Yamaha με το ανταγωνιστικό Town Mate, δημιουργώντας έναν νέο τρόπο φτηνής δίτροχης μετακίνησης. Το χαρακτηριστικό τους σχήμα, η ευκολία στη χρήση και το χαμηλό κόστος συντήρησης και μετακίνησης τα έστειλαν στα ουράνια, αλλά και η σύνδεσή τους φυσικά με τα εξεγερμένα νιάτα μιας άλλης εποχής…
Πηγή: Weekend