«Με λένε Μαργαρίτα και διάβασα την ιστορία του Παύλου που έχει σχέση με μια χωρισμένη μάνα και τα σχόλια του κόσμου. Αποφάσισα να σας γράψω για να σας πω για την ιστορία της οικογένειάς μου και για τις χαρές του παιδιού μου!
Έκανα δυο αγόρια, ο ένας είναι τώρα 35 και ο άλλος θα ήταν 39. Λέω «θα ήταν» γιατί σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν 20 χρόνια. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να χάνει ο γονιός το παιδί του. Όσα χρόνια και να περάσουν το έχω πάντα μέσα μου και με πονάει. Έπεσα πάνω στο μικρό μου γιο να το μεγαλώσω σωστά και να του προσφέρω όσα δεν μπόρεσα να δώσω στο μεγάλο μου γιο.
Ο μικρός μου γιος παντρεύτηκε στα 30 του και χώρισε επειδή προσπαθούσαν για παιδί και δεν τα κατάφερναν, και του είπαν οι γιατροί πως είχε πρόβλημα. Δεν το έψαξαν παραπάνω γιατί μόλις το άκουσε η γυναίκα του δεν πέρασαν λίγοι μήνες και τον άφησε.
Σαν μάνα δεν με πόνεσε που δεν μπορούσε να μου χαρίσει εγγονάκια αλλά που η γυναίκα του τον παράτησε. Δεν κάθισε μαζί του να τον στηρίξει, τόσα ζευγάρια κάνουν παιδιά με άλλο τρόπο μα και αν δεν έκαναν τι έγινε; Δεν του στάθηκε στα δύσκολα. Δεν το αγαπούσε το παιδί μου.
Ύστερα από καιρό, ο γιος μου γνώρισε μια κοπέλα στη δουλειά του, 27 χρονών. Είχα καταλάβει ότι κάτι καλό συνέβαινε στη ζωή του αλλά δεν ήθελα να τον πιέσω και δεν ρωτούσα. Μας έφτανε με τον άντρα μου που βλέπαμε το παλικάρι μας χαμογελαστό και ξαλαφρωμένο. Μετά από ένα χρόνο μας την έφερε σπίτι.
Δεν ήταν μόνη της. Είχε και δύο παιδάκια μαζί της, αγοράκια. Το ένα 5 χρονών το άλλο 3. Μου θύμισαν τους γιους μου. Χωρισμένη η κοπέλα του μεγάλωνε τα παιδάκια αυτά μόνη της γιατί ο πρώην άντρας της έφυγε στο εξωτερικό και δεν ξαναγύρισε.
Το αγκάλιασα αυτό το κορίτσι γιατί είδα τη ταλαιπωρία, την ατυχία, τις δυσκολίες που περνούσε. Γιατί έδωσε χαμόγελο στο παιδί μου και καλοσύνη και το έβαλε στην οικογένειά της, στα παιδιά της και αυτό ήταν τιμή για εμένα. Σαν να την έστειλε Ο Θεός αυτή τη κοπέλα για να αγαπήσει το παιδί μου που υπέφερε.
Εγώ βέβαια έχω ξετρελλαθεί με τα παιδάκια της. Έχουν γίνει όλη μου η ζωή, απέκτησα εγγονάκια και έγινα γιαγιά όχι της κοιλιάς, της καρδιάς. Με φωνάζουν «γιαγιά» και τα κάνω πάνω μου που λένε!
Τον άλλο μήνα είναι ο γάμος τους και έχουμε μεγάλη χαρά στο σπίτι μας. Ο γιος μου παντρεύεται έναν άγγελο. Είμαι πολύ περήφανη που το παιδί μου δεν το έβαλε κάτω και στάθηκε ξανά στα πόδια του.
Κορίτσι μου δεν με νοιάζει αν είσαι χωρισμένη, αν έχεις παιδιά από άλλο γάμο ή από άλλους εκατό γάμους. Σε ευχαριστώ που έκανες το γιο μου να χαμογελάσει ξανά, εμένα αυτό με νοιάζει σαν μάνα.
Θέλω να πω σε όλες τις μανάδες επειδή και εμένα μου έκαναν πολλά άσχημα σχόλια τότε και έκανα πολλούς πέρα, να κοιτάτε την ευτυχία του παιδιού σας. Είναι καλά το παιδί σας; Ξυπνάει χαρούμενο;
Νοιάζεται ο άντρας ή η γυναίκα του, το αγαπάει; Αν το αγαπάει, δεν σας αφορά, ο λόγος σας είναι μέχρι εδώ. Αυτό να σας νοιάζει. Έχασα το μεγάλο μου γιο και θα έδινα τα πάντα να τον δω να μεγαλώνει, να αγαπάει, να κάνει οικογένεια. Μόνο η υγεία έχει σημασία στη ζωή. Μόνο η υγεία!
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.»
*Το άρθρο αυτό αναρτήθηκε στο φόρουμ του singleparent.gr
Την αγάπησαν οι ιππότες του τάγματος του Αγίου Ιωάννη, την πολιόρκησαν οι Οθωμανοί, την ερωτεύτηκαν οι Ιταλοί. Αφήνοντας ο καθένας το δικό του σημάδι, όλοι μαζί δημιούργησαν μια πόλη μέσα στην πόλη, ένα πραγματικό κομψοτέχνημα οικιστικής ανάπτυξης.
Η Παλιά Πόλη της Ρόδου είναι ένας λαβύρινθος από στενά δρομάκια με μικρά σπίτια αλλά και επιβλητικά ιπποτικά κτίρια, κτισμένα τα περισσότερα τον 15ο και τον 16ο αιώνα, πλαισιωμένα από περίπου 35 μεσαιωνικές εκκλησίες και αρκετά τζαμιά, που με τους μιναρέδες τους δίνουν μια ανατολίτικη πινελιά.
Η UNESCO έχει συμπεριλάβει την πόλη στον Κατάλογο των πόλεων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (World Heritage Towns) και λόγω αυτού, απαγορεύεται οποιαδήποτε μεταβολή στην όψη των σπιτιών και των κτιρίων, χωρίς την έγκριση της αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Η πόλη αυτή αποτελεί ζωντανό κύτταρο της Ρόδου καθώς μέσα από τα τείχη της ζουν περίπου 6.000 άνθρωποι. Αυτήν την πόλη την ερωτεύεσαι, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ο έρωτας αυτός ουδόλως επηρεάζεται από την έντονη τουριστική εκμετάλλευσή της από εγχώριους και ξένους τουριστικούς επιχειρηματίες, που άρχισε πριν από πολλά χρόνια και συνεχίζεται ακάθεκτη και σήμερα.
Όμως τα τείχη, οι πύλες, οι πολεμίστρες, οι μισοσκότεινες στοές και τα πλακόστρωτα στενά της κρύβουν τόσες εκπλήξεις που ξεπερνούν τα μπλουζάκια με τα απίστευτης εμπνεύσεως συνθήματα και τα σουβενίρ.
Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου άρχισε να διαμορφώνεται στο τελευταίο τέταρτο του 7ου αι. μ.Χ., πάνω στα λείψανα του προϋπάρχοντος ελληνιστικού οικισμού.
Το πρωτοβυζαντινό φρούριο στην ΒΑ πλευρά της σημερινής μεσαιωνικής πόλης κτίστηκε για να αντιμετωπιστούν οι αραβικές θαλάσσιες επιδρομές και διέθετε τείχος, προτείχισμα και τάφρο στη νότια, δυτική και βόρεια πλευρά του, ενώ προς ανατολάς υψωνόταν πάνω από τον αρχαίο λιμένα.
Σύγχρονο του φρουρίου είναι το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου μέχρι το ύψος του ορόφου και έπαιζε το ρόλο της ακρόπολης, δηλαδή ήταν το τελευταίο καταφύγιο των αμυνόμενων σε περίπτωση άλωσης των τειχών.
Στα τέλη του 11ου με αρχές 12ου αι. η οχύρωση διευρύνθηκε και περιέλαβε τον οικισμό που βρισκόταν εκτός των τειχών.
Μετά την έλευση των Ιωαννιτών ιπποτών, το 1309, οι οχυρώσεις της πόλης επεκτάθηκαν και τετραπλαστιάστηκε σε μέγεθος σε σχέση με τη βυζαντινή, αναπτυσσόμενη σε μια ημικυκλική περιοχή έκτασης 800.000 τ.μ. γύρω από το κεντρικό λιμάνι.
Η κατασκευή των νέων τειχών προσαρμόστηκε σταδιακά στις απαιτήσεις της εποχής, όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τη γενικευμένη χρήση της πυρίτιδας και των πυροβόλων όπλων.
Οι επισκευές και τροποποιητικές παρεμβάσεις στην ροδιακή οχύρωση στη διάρκεια της Ιπποτοκρατίας αποτελούν σαφείς μαρτυρίες της παραπάνω εξέλιξης.
Οι νέες οχυρώσεις όριζαν τρεις γραμμές άμυνας, με τελευταίο το φρουριακό συγκρότημα του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου. Μεταξύ αυτού και του περιμετρικού τείχους υπήρχε μια ενδιάμεση αμυντική γραμμή, ένα τείχος που διαιρούσε την πόλη σε δύο άνισα μέρη.
Το βόρειο και μικρότερο τμήμα ονομαζόταν Κολλάκιο και προοριζόταν αποκλειστικά για τις δραστηριότητες των μελών του ιπποτικού τάγματος.
Κύριος άξονάς του ήταν η οδός Ιπποτών, η οποία ξεκινούσε από το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου και κατέληγε στην εκκλησία της Παναγίας του Κάστρου, ενώ στις δύο πλευρές του υψώνονταν ορισμένα από τα σπουδαιότερα ιπποτικά κτίσματα, ο Αγιος Ιωάννης του Κολλακίου, τα Καταλύματα των Γλωσσών, το παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας, το Νοσοκομείο και οι οικίες των αξιωματούχων του τάγματος.
Ο υπόλοιπος πληθυσμός κατοικούσε στο Μπούργκο.
Την περιοχή αυτή διέσχιζε ο φαρδύς δρόμος της Αγοράς που κατέληγε σε δύο πολύ σημαντικά κτίρια της εποχής, την Παναγία του Μπούργκου και τον Ξενώνα της Αγίας Αικατερίνης.
Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου είναι τα τείχη της. Η περίμετρός τους είναι περίπου 4 χιλιόμετρα, με αμέτρητους πύργους και προμαχώνες.
Πάνω τους είναι σκαλισμένα τα οικόσημα των Ιπποτών που τα έχτισαν, τα βελτίωσαν ή τα υπερασπίστηκαν.
Η διάσημη οδός των Ιπποτών έχει αποκατασταθεί πιστά στη μορφή που είχε το Μεσαίωνα. Κατά μήκος της βρίσκονται τα καταλύματα των περισσοτέρων «γλωσσών», των εθνικών ομάδων, δηλαδή, που συγκροτούσαν το Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη.
Κάθε «γλώσσα» είχε το δικό της κατάλυμα, κάτι μεταξύ λέσχης και ξενοδοχείου, όπου συγκεντρώνονταν τα μέλη (δεν έμεναν μόνιμα εκεί) και φιλοξενούνταν οι επίσημοι προσκεκλημένοι.
Στο ψηλότερο σημείο της οδού Ιπποτών βρίσκεται το Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου, το Καστέλο όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν οι Ροδίτες. Η πύλη του, με τη βαριά ξύλινη πόρτα και τους δυο τεράστιους πύργους, είναι μια από τις πιο κλασικές εικόνες της Ρόδου.
Ηταν ένα από τα πρώτα κτίρια που έφτιαξαν οι Ιππότες, και ολοκληρώθηκε το 1346. Το 1856 ισοπεδώθηκε από μια έκρηξη, για να αναστηλωθεί το 1939 από τον Ιταλό διοικητή της Δωδεκανήσου Cesare Maria de Vecchi. Αυτός στην κυριολεξία το ξαναέκτισε, κάνοντάς το πιο μεγάλο και πιο επιβλητικό απ’ ό,τι ήταν αρχικά.
Σήμερα το Παλάτι λειτουργεί ως μουσείο. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν εκθέματα από την ιπποτική εποχή: έπιπλα, πολυέλαιοι, χαλιά, βάζα, αγάλματα, πανοπλίες, κομψοτεχνήματα. Στις αίθουσες του ορόφου αυτού, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει και τα ψηφιδωτά δάπεδα που μεταφέρθηκαν από τους Ιταλούς, κυρίως από κοσμικά και εκκλησιαστικά κτίρια της Κω, με σκοπό να διακοσμήσουν το Παλάτι.
Εκτός από τα εντυπωσιακά ψηφιδωτά, υπάρχουν επίσης κίονες και κιονόκρανα, έπιπλα μεσαιωνικά, καθρέπτες, πίνακες, κηροστάτες και άλλα αντικείμενα που συμπληρώνουν τον διάκοσμο του επιβλητικού οικοδομήματος. Στο υπόγειο υπάρχει πτέρυγα αφιερωμένη στην αρχαία Ρόδο, με ευρήματα από τις ανασκαφές που έγιναν στα μέσα του 20ου αιώνα στο Μανδράκι.
Σε τμήμα του ισογείου του Παλατιού, σε διαδοχικές αίθουσες, στεγάζεται η μόνιμη έκθεση της 4ης Εφορείας βυζαντινών αρχαιοτήτων με τίτλο «Η Ρόδος από την παλαιοχριστιανική εποχή μέχρι την κατάληψή της από τους Τούρκους (1522)». Σ’ αυτήν περιλαμβάνονται ευρήματα των ανασκαφών που διεξήχθησαν στη Μεσαιωνική Πόλη (κεραμεικά, γλυπτά, αποτοιχισμένες τοιχογραφίες, φορητές εικόνες, έργα μικροτεχνίας κτλ.).
Κάτω από τα θεμέλια του Παλατιού του Μεγάλου Μάγιστρου οι αρχαιολόγοι τοποθετούν το ιερό του θεού Ήλιου, αρχαίου πολιούχου της Ρόδου.
Πολλοί υποστηρίζουν μάλιστα πως εδώ -και όχι στην είσοδο του λιμανιού- στεκόταν ο Κολοσσός της Ρόδου. Η παράδοση λέει πως το άγαλμα φαινόταν από τη θάλασσα και πως όταν έπεσε, καταπλάκωσε κτίρια.
Θαύματα της φύσης ή δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, τα παρακάτω είναι μέρη που είναι πιθανό ο άνθρωπος να μην έχει για πολύ καιρό ακόμα την ευκαιρία να επισκεφθεί ή να έχει ήδη χάσει αυτή την ευκαιρία.
Από παγετώνα στη Βολιβία μέχρι λίμνη στην Καμπότζη, τον καταρράκτη φωτιάς στις ΗΠΑ αλλά και τη γειτονική Βενετία, ακολουθεί μια λίστα με αξιοθέατα ή εμπειρίες ζωής που είναι πιθανό σε λίγα χρόνια να βρίσκουμε μόνο στα βιβλία ιστορίας, λόγω δραματικών αλλαγών που προκαλούν άλλοτε ο άνθρωπος κι άλλοτε η φύση.
Τη λίστα με τίτλο «Disappearing World», συνέθεσε η εταιρεία Staysure.
Παγετώνας Chacaltaya
Σε ύψος 5300 μέτρων πάνω από τις Άνδεις στη Βολιβία, στις πλαγιές του Chacaltaya ήταν το παλαιότερο χιονοδρομικό κέντρο στον κόσμο.
Ο παγετώνας των 18.000 ετών δεν προσέλκυσε ποτέ ορδές τουριστών αλλά προσέφερε περιπέτεια στο χιόνι για εκείνους που έκαναν το μακρύ και συχνά δύσκολο ταξίδι ως εκεί.
Μεταξύ 1940 και 1982 συρρικνώθηκε από τα 222.967 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα 139.355. Το 1996 είχε φτάσει τα 79.990 μέχρι που το 2005 εξαφανίστηκε.
Λίμνη Boeung Kak
Στη μέση της πρωτεύουσας της Καμπότζης Πνομ Πενχ, η λίμνη Boeung Kak ήταν ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος υγρότοπος της χώρας. Δημοφιλής προορισμός όπου οι επισκέπτες απολάμβαναν το ηλιοβασίλεμα και ψάρευαν.
Αλλά τον Φεβρουάριο του 2007, η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε συμφωνία ύψους 79 εκατ. δολαρίων με κατασκευαστική εταιρεία. Μέχρι το 2010 περισσότερο από 90% της λίμνης είχε «μπαζωθεί» με άμμο.
Γέφυρα Pont des Arts
Όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια που επισκέπτονταν το Παρίσι έκαναν απαραιτήτως μια στάση στη γέφυρα Pont des Arts για να τοποθετήσουν το λουκετάκι τους και να δηλώσουν αιώνια αγάπη.
Η τάση αυτή γιγαντώθηκε μετά το 2008 με αποτέλεσμα το 2015 να υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο λουκέτα στη γέφυρα. Με βάρος 45 τόνων η κατασκευή άρχισε να δυσκολεύεται και όταν ένα κομμάτι κατέρρευσε υπό το βάρος των λουκέτων, οργανώθηκε επιχείρηση πλήρους αφαίρεσής τους.
Οι καταρράκτες Yosemite
Από το 1872 το θερινό τελετουργικό στην κορυφή του Glacier Point στο Yosemite National Park, στις ΗΠΑ, περιλάμβανε το προσωπικό του ομώνυμου ξενοδοχείου να ανάβει μεγάλες φωτιές και να τις αφήνει να κάψουν πριν ρίξει, σαν χόβολη, τα απομεινάρια τους στο γκρεμό.
Για εκείνους που έβλεπαν από κάτω, έμοιαζε σαν καταρράκτης φωτιάς.
Ωστόσο τον Ιανουάριο του 1968, η National Park Service έδωσε εντολή να σταματήσει αυτό το έθιμο.
Σκι πάνω από τη ζούγκλα
Μπορεί να μοιάζει ασυνήθιστος προορισμός για σκι αλλά σε ύψος 4.877 μέτρων, πάνω από ένα τροπικό δάσος, ο παγετώνας στην κορυφή του Pico Espejo στο όρος Humboldt στις Άνδεις στη Βενεζουέλα φιλοξενούσε τη δεκαετία του ’50 το εθνικό πρωτάθλημα σκι σλάλομ.
Στις αρχές του 1980 το σκι ήταν εφικτό μόνο σποραδικά στους χειμερινούς μήνες, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Σήμερα το χιόνι μετά βίας πέφτει μια μέρα το χρόνο στο Pico Espejo και για σκι ούτε λόγος.
Παλαιολιθικές τοιχογραφίες στο Grotte de Lascaux
Παρέμεναν κρυμμένες για 17.000 χρόνια και ανακαλύφθηκαν το 1940. Περισσότερα από 600 σχέδια που απεικονίζουν μεταξύ άλλων ζώα και κυνήγι.
Για να θαυμάσουν αυτή την τέχνη της παλαιολιθικής εποχής, οι επισκέπτες συνέρρεα στο σπήλαιο με αποτέλεσμα να μεταφέρουν ζέστη, υγρασία, διοξείδιο του άνθρακα και άλλες ουσίες που μετέβαλλαν την κλιματική ισορροπία του.
Βενετία, η πόλη που βυθίζεται
Με τα κανάλια και τις γέφυρές της, είναι ένας από τους πιο διάσημους προορισμούς στον κόσμο. Ήταν ναυτική δύναμη τον 5ο αιώνα και προορισμός εκατομμυρίων τουριστών στο παρόν.
Ο πολιτισμός της, η ιστορία της στο θέατρο, τη μουσική και τον κινηματογράφο δεν μπορούν ωστόσο να σώσουν τη Βενετία από τα υγρά στηρίγματά της.
Παρά τις προσπάθειες να μείνει στη θέση της, η πόλη εξακολουθεί να βυθίζεται κατά 2 χιλιοστά το χρόνο.
Οι γραμμές Nazca
Με ηλικία ίσως και 2500 ετών, η τοποθεσία τους, στην έρημο Nazca στο Περού ίσως είναι αυτή που βοήθησε το μέρος αυτό να αντέξει στο χρόνο.
Τα αρχαία γεωγλυφικά παίρνουν σχήμα και μορφή μόνο αν τα δει κανείς από αέρος και παρότι είναι από το 1994 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο, απειλούνται από τις υποδομές που κατασκευάζονται για τους επισκέπτες.
Το 2009 νερό που πλημμύρισε τον κοντινό Pan-American Highway ύστερα από σφοδρή βροχόπτωση «έσβησε» ένα από τα γεωγλυφικά αυτά. Άλλα καταστράφηκαν από την εξόρυξη μεταλλευμάτων ενώ δεν λείπουν και οι λεηλασίες.
Ο μεγάλος κοραλλιογενής ύφαλος
Στην ακτή της βορειοανατολικής Αυστραλίας, ο ύφαλος είναι συνώνυμο της ζωής, αποτελείται από περισσότερα από 600 είδη κοραλλιών που συνθέτουν 3000 μεμονωμένους υφάλους και 900 νησιά.
Κάθε χρόνο τον επισκέπτονται περισσότεροι από 2 εκατ. τουρίστες.
Ωστόσο τα κοράλλια του μειώθηκαν κατά 50% τα τελευταία 30 χρόνια- τα 2/3 από το 1998 και μετά.
Πιστεύεται πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κλιματική αλλαγή που προκαλεί άνοδο της θερμοκρασίας της θάλασσας.
Παράλληλα δεν λείπουν οι «εισβολές» ψαριών που τρέφονται με κοράλια, ο πληθυσμός των οποίων μεγάλωσε λόγω της ρύπανσης από λιπάσματα και εντομοκτόνα.
Μοιάζει απίστευτο, είναι όμως αληθινό. Μπορείς να γυρίσεις τα διανυθέντα χιλιόμετρα του αυτοκινήτου σου κατά εκατοντάδες χιλιάδες χλμ. σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, όπως φαίνεται και στο βίντεο.
Σύμφωνα με το autotriti.gr οποιοσδήποτε πλέον μπορεί να γυρίσει τα χιλιόμετρα στον πίνακα οργάνων του αυτοκινήτου του. Αρκεί να διαθέτει ένα τηλέφωνο σύγχρονης τεχνολογίας (smart phone) με το οποίο θα κατεβάσει τη σχετική εφαρμογή και ένα μηχάνημα ανάγνωσης του εγκεφάλου του αυτοκινήτου, το οποίο μπορεί να αγοραστεί μέσω διαδικτύου με μερικές δεκάδες ευρώ.
Η πραγματικότητα δεν είναι παραμυθένια για κάποια παιδιά!
Δεν είναι ένα κλασικό παραμύθι, είναι μια συγκινητική νέα σειρά κινουμένων σχεδίων που δημιούργηθηκε από τη UNICEF με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων μας για τα δεινά που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στη Συρία στα μικρά παιδιά που είναι το μέλλον αυτού του κόσμου.
Η πρώτη ιστορία, «Η Μαλάκ και η Βάρκα: Το ταξίδι από τη Συρία», ακολουθεί τη Μαλάκ, ένα 7χρονο κορίτσι, στο ταξίδι που κάνει από την Συρία προς την Ευρώπη, μέσα σε μια βάρκα, διασχίζοντας τα νερά της Μεσογείου.
Η σειρά κινουμένων σχεδίων με τίτλο «Unfairy Tales» είναι μέρος της ανθρωπιστικής εκστρατείας #NoLostGeneration για να σηματοδοτήσει τα 5 χρόνια εμφύλιου πολέμου στη Συρία. Η επόμενη ταινία κινουμένων σχεδίων θα κυκλοφορήσει μέσα στον Μάρτιο με τίτλο «Η Ivine και το μαξιλάρι».
Περισσότερα από 14 εκατομμύρια παιδιά σε όλη τη Συρία και το Ιράκ έχουν επηρεαστεί από την αιματηρή αυτή σύγκρουση που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 250.000 ανθρώπους, σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF.
Το παρκούρ, γνωστό και ως Τέχνη της Κίνησης, είναι μια γαλλικής καταγωγής μη-ανταγωνιστική σωματική και πνευματική τέχνη που έχει ως στόχο την ταχύτατη και βέλτιστη δυνατή μετακίνηση από οποιοδήποτε σημείο του χώρου Α σε διαφορετικό σημείο Β, χρησιμοποιώντας μόνο τις ανθρώπινες σωματικές ικανότητες.
Γιαυτό το λόγο κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με το παρκουρ, χρειάζεται να έχει καλή σωματική κατάσταση. Το παρκού, όπως αρκετοί υποστηρίζουν, δεν είναι για όλους. Παρακάτω θα δούμε ένα βίντεο με ανθρώπους που νόμιζαν ότι μπορούν να κάνουν παρκουρ… νόμιζαν…
Δυστυχώς ή ευτυχώς το ανθρώπινο σώμα γερνάει. Μέχρι κάποιος να ανακαλύψει την φόρμουλα της αιωνιότητας θα πρέπει να το χωνέψουμε καλά και απλά να ζήσουμε με αυτό.
Υπάρχουν κάποιοι όμως που έχουν τόσο καλά γονίδια που, ενώ τα χρόνια περνάνε, εκείνοι μοιάζουν να μην έχουν γεράσει καθόλου!
Ας δούμε 12 αστέρες που έχουν βρει το συντριβάνι της νιότης…
Η Βενετία σαγηνεύει εδώ και αιώνες όχι μόνο τους κατοίκους και τους επισκέπτες της αλλά τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους των Γραμμάτων που την έχουν αναφέρει πλείστες φορές στα κείμενά τους, τους ζωγράφους που την έχουν απαθανατίσει στον καμβά αλλά και τους ποιητές που την έχουν υμνήσει στους στίχους τους.
Σε διάφορα σημεία του κόσμου υπάρχουν πόλεις που προσπαθούν να κλέψουν λίγη από την ομορφιά και την αίγλη της, λόγω της θέσης τους μέσα στο νερό, λόγω των καναλιών που τις περιβάλλουν αλλά και λόγω των συνολικότερων εικόνων που θυμίζουν -άλλοτε πολύ και άλλοτε λιγότερο- την αγαπημένη ιταλική πόλη.
1. Suzhou, Κίνα: Μια από τις “Βενετίες της Ανατολής” με κανάλια και γέφυρες.
2. Άμστερνταμ, Ολλανδία: Μια από τις διάφορες πόλεις που αποκαλούνται “Βενετία του Βορά”, με περισσότερα κανάλια και γέφυρες από την ιταλική.
3. Alappuzha, Ινδία: Η πόλη έχει κερδίσει τον τίτλο “Βενετία της Ανατολής” εδώ και περίπου100 χρόνια, παρότι εκτός από το νερό, δεν υπάρχει κανένα απολύτως άλλο παρεμφερές στοιχείο.
4. Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη: Ακόμα μία “Βενετία της Ανατολής” με διάσημες “πλωτές αγορές”.
5. Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία: Επίσης “Βενετία του Βορά”, η μεγαλοπρεπής αυτή πόλη βρέχεται από τη Βαλτική και στις αρχές του 18ου αι. οι άρχοντες θέλησαν να κατασκευάσουν ένα δίκτυο καναλιών για να διευκολυνθεί η διακίνηση αγαθών, τα περισσότερα από τα οποία διατηρούνται ως σήμερα.
6. Νάντη, Γαλλία: Η “Βενετία της Δύσης” είναι μια υδάτινη μεγαλούπολη χτισμένη στο δέλτα των ποταμών Σεβρ, Ερντρ και Λίγηρα.
7.Giethoorn, Ολλανδία: Η “Βενετία των Κάτω Χωρών” που έχει πολλά κανάλια, πανέμορφα σπίτια και καθόλου αυτοκίνητα!
8. Sète, Γαλλία: Η “Βενετία του Languedoc” (η περιοχής της νότιας Γαλλίας). Tουριστικό θέρετρο όλον τον χρόνο που συγκεντρώνει λάτρεις των θαλάσσιων σπορ.
9. Ft. Lauderdale, ΗΠΑ: Η “Βενετία της Αμερικής” στην Ανατολική Ακτή, διαθέτει ένα υδάτινο δίκτυο καναλιών που καλύπτει γύρω στα 265 χλμ.
10. Μικρή Βενετία, Μύκονος: Ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Ελλάδας.
Έχετε ακούσει για τα μικροσκοπικά σπίτια; Πρόκειται για μια κοινωνική τάση στην Αμερική, κατά την οποία οι άνθρωποι επιλέγουν να μικρύνουν τον χώρο διαβίωσης τους. Την στιγμή που το τυπικό αμερικάνικό σπίτι είναι περίπου 180 τετραγωνικά μέτρα, το τυπικό μικρό σπίτι είναι από 9 έως 40 τμ.
Σχεδιασμένα για έναν ταπεινό, απλό και οικονομικά αποδοτικό τρόπο ζωής, τα σπίτια αυτής της τάσης έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλή στις ΗΠΑ εδώ και περίπου έναν χρόνο. Έτσι και ο πρωταγωνιστής του παρακάτω βίντεο, Brett Sutherland, κατασκεύασε αυτό το ιδανικό μικροσκοπικό σπίτι και πλέον ζει με τον τρόπο που επέλεξε.
Ο Βρετανός σχεδιαστής και εφευρέτης Dominic Wilcox ρώτησε περισσότερα από 400 παιδιά από τη Σάντερλαντ και τη Νότια Τάινσάϊντ του Ηνωμένου Βασιλείου για να βρει νέες εφευρέσεις και ιδέες. Στη συνέχεια, διάλεξε 60 σχέδια εφευρέσεων από τα 600 που υποβλήθηκαν και τα παρουσίασε στους τοπικούς φορείς που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν με την κατασκευή τους.
Τα παιδιά κλήθηκαν να εξηγήσουν τις δημιουργίες τους ενώ οι κατασκευαστές είχαν μόλις 4 εβδομάδες στη διάθεσή τους για να τα φτιάξουν ως πραγματικά αντικείμενα και να σιγουρευτούν πως το αποτέλεσμα θα είναι αυτό ακριβώς που θα ήθελαν τα παιδιά. Το έργο ονομάστηκε «INVENTORS». «Αντί οι ζωγραφιές να τοποθετηθούν στα ψυγεία των σπιτιών όπως κάνουν τις περισσότερες φορές οι γονείς με αυτές, γιατί να μην προωθήσουμε τις ιδέες μέχρι εκεί που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν ; Παίρνοντας τη δύναμη από τη φαντασία των παιδιών στα σοβαρά προσπαθούμε να δούμε που θα μας οδηγήσει.» αναφέρετε στη σελίδα του προγράμματος.
Οι τηλεφωνικοί θάλαμοι δεν είναι αρκετά μεγάλοι για να χωρούν αναπηρικά καροτσάκια. Με αυτή την εφεύρεση όταν ένα καροτσάκι ακουμπά πάνω σε ειδικούς αισθητήρες, το τηλέφωνο θα προεκτείνετε προς τον άνθρωπο ενώ πατώντας ένα κουμπί μπορεί να επιστρέψει στη θέση του.
2# Shady Lamp
Αυτή η λάμπα χρησιμοποιεί περσίδες για να μειώνετε ή να αυξάνετε το φως προς την κατεύθυνση που επιθυμεί ο καθένας.
3# Tooth-O-Matic
Αυτή η οδοντόβουρτσα έχει ειδική υποδοχή για να προσθέτει κανείς αρκετή ποσότητα οδοντόκρεμας. Κάθε φορά που ο ενδιαφερόμενος θα θέλει να πλύνει τα δόντια του αλλά βιάζεται, θα μπορεί να πατά ένα κουμπί και η οδοντόκρεμα να βγαίνει στην επιφάνεια της οδοντόβουρτσας.
4# Γάντζος για Pringles
Με αυτό τον ειδικό γάντζο, μπορεί κανείς να απολαύσει τα πατατάκια του χωρίς να χρειαστεί να τα αδειάσει σε μπολ ή να βάλει βαθιά το χέρι του στη συσκευασία.
5# Ψύκτης φαγητού
Μέσω ενός ανεμιστήρα που βρίσκεται τοποθετημένος στο πίσω μέρος του πιρουνιού, το φαγητό θα κρυώνει πιο γρήγορα.
6# Οικογενειακό πατίνι
Αυτή η εφεύρεση λειτουργεί όταν τα μέλη της οικογένειας ωθούν με τα πόδια τους το πατίνι και η βόλτα ξεκινά. Είναι ιδανικό για μεγάλες οικογένειες.
7# Leaf Catcher
Μπορεί η μητέρα φύση να είναι λίγο ακατάστατη αλλά αυτή η ιδέα για το μάζεμα των φύλλων μπορεί να κρατήσει εν μέρει τους δρόμους καθαρούς.
8# Ezy Slice Fryer (Στιγμιαίες πατάτες)
Αυτή η εφεύρεση δίνει στις πατάτες το κατάλληλο σχήμα κόβοντάς τες και τις ρίχνει άμεσα στο λάδι χωρίς να φοβάται κάποιος πως ο τόπος θα γεμίσει λεκέδες (το λάδι πιτσιλάει) και φυσικά χωρίς να καεί.
9# The Liftolator (Προς αποφυγή πολέμου)
Αν θέλετε να αποφύγετε τον πόλεμο απλά τοποθετήστε το σπίτι και την αυλή σας πάνω σε μια πλατφόρμα που θα μπορεί να ανυψωθεί και να κατέβει επίπεδο.
10# Self Waterer Plant Pot (S.W.P.P)
Αυτή η εφεύρεση είναι για όλους και δίνει την δυνατότητα να προγραμματίσει κανείς το πότε θα ξεκινήσει το πότισμα του φυτού. Σταματά την κατάλληλη στιγμή και υπάρχει ειδική υποδοχή για να προσθέτετε νερό.
11# Glasswards
Αν φορέσετε αυτά τα γυαλιά θα μπορείτε να δείτε τι γίνεται πίσω σας.
12# Handy high 5
Μια μηχανή που σας επιτρέπει να χτυπήσετε (κολλήσετε) τα χέρια.
13# The Paint Slatta Baby Sleeper
Βάζετε το μωρό στη θέση και τοποθετείτε την απλωμένη κουβέρτα στον τοίχο.
14# Shout-Activated Camera
Κάποιος μπορεί να φωνάξει σε μια συσκευή με μικρόφωνο και η κάμερα ενεργοποιείται.
15# Creakless Slippers
Αυτή η εφεύρεση απευθύνεται σε ανθρώπους που το πάτωμα του σπιτιού τους τρίζει. Πατώντας ένα κουμπί εμφανίζετε ένα μαξιλαράκι στην κάτω πλευρά της παντόφλας. Έτσι ο θόρυβος μειώνετε και δεν θα ενοχλείτε κανείς μέσα στο σπίτι.
