Το παρακάτω άρθρο παρουσιάζει μια ασυνήθιστη προοπτική για την αντιμετώπιση της κούρασης. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, διαβάστε το άρθρο και ακολουθήστε τις συμβουλές.
“Ξέρω πώς είναι να είσαι κουρασμένος και όχι μόνο με την σωματική έννοια.
Ο κόσμος που ζούμε είναι ένα εξαντλητικό μέρος. Είναι άχαρος. Απαιτεί τεράστιες προσπάθειες και έχει ελάχιστες ανταμοιβές. Είστε κουρασμένοι απλά και μόνο, επειδή ζείτε μέσα σε αυτόν.
Είστε κουρασμένοι με το να αγαπάτε πάρα πολύ, να νοιάζεστε πάρα πολύ και να δίνετε πάρα πολλά σε έναν κόσμο που δεν ανταποδίδει ποτέ. Έχετε κουραστεί να επενδύετε συνεχώς σε αβέβαια αποτελέσματα. Έχετε κουραστεί από την αβεβαιότητα. Έχετε κουραστεί από το γκρίζο.
Το ξέρω ότι δεν ήσασταν πάντα έτσι. Κάποτε υπήρξατε γεμάτοι ελπίδα και αγνοί. Όταν η αισιοδοξία υπερτερούσε του κυνισμού και είχατε ατελείωτα αποθέματα του εαυτού σας για να δώσετε.
Ξέρω, ότι σπάσατε σιγά σιγά σε πολλά μικρά κομμάτια. Μια πληγωμένη καρδιά από την μια, μια υπόσχεση που δεν κρατήθηκε από την άλλη. Ξέρω, ότι ο κόσμος δεν ήταν ευγενικός μαζί σου και οι φορές που έχασες ήταν περισσότερες από αυτές που κέρδισες. Ξέρω, ότι δεν έχεις την έμπνευση για να προσπαθήσεις ξανά. Το ξέρω.
Η αλήθεια είναι, ότι όλοι είμαστε κουρασμένοι. Από μια ηλικία και μετά, δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από ένας στρατός από πληγωμένες καρδιές και ψυχές που πονούν, που ψάχνουν απεγνωσμένα για ικανοποίηση και ολοκλήρωση. Θέλουμε περισσότερα, αλλά είμαστε πολύ κουρασμένοι για να τα ζητήσουμε.
Έχουμε σιχαθεί το πού είμαστε, αλλά και πολύ φοβισμένοι για να ξεκινήσουμε από την αρχή. Πρέπει να πάρουμε ρίσκα, αλλά φοβόμαστε ότι θα καταρρεύσουν όλα γύρω μας. Μετά από όλα αυτά, δεν είμαστε σίγουροι πόσες φορές θα έχουμε την δύναμη να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή.
Όλοι πιστεύουμε ότι είμαστε μόνοι μας στην εξάντληση. Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουμε βαρεθεί ο ένας τον άλλον, έχουμε βαρεθεί τα παιχνίδια που παίζουμε και τα ψέματα που λέμε και την αβεβαιότητα που δημιουργούμε ο ένας στον άλλον. Δεν θέλουμε να παίξουμε τον ρόλο του κακού, αλλά ούτε θέλουμε να είμαστε οι ανόητοι. Οπότε, οι άμυνές μας ενισχύονται. Κατά συνέπεια, παίζουμε τον ρόλο που απεχθανόμαστε, γιατί δεν είμαστε σίγουροι για τις επιλογές που μας έχουν απομείνει.
Ξέρω πόσο αδύνατο φαντάζει το να συνεχίζεις να προσπαθείς και να δίνεις, όταν η κούραση πηγάζει από την ψυχή σου. Ξέρω ότι τα ιδανικά που κάποτε είχες τώρα φαίνονται παρωχημένα και χωρίς ελπίδα.
Ωστόσο, υπάρχει κάτι που εύχομαι, αν είσαι ένα βήμα πριν τα παρατήσεις: κάνε μια ακόμα προσπάθεια, γεμάτη συναίσθημα. Ξέρω ότι έχεις κουραστεί από τις προσπάθειές σου. Ξέρω ότι είσαι σε αδιέξοδο. Αλλά η αλήθεια για αυτό τον δεύτερο άνεμο του πάθους είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσεις πως τον έχεις εκτός και αν δεν συνεχίσεις να πασχίζεις και να προσπαθείς μετά την πρώτη φορά.
Όλοι είμαστε πιο ανθεκτικοί από όσο πιστεύουμε και αυτό είναι μια αναμφισβήτητη αλήθεια. Υπάρχει πάντα περισσότερη αγάπη από όση μπορούμε να δώσουμε, περισσότερη ελπίδα από όση μπορούμε να πιστέψουμε και περισσότερο πάθος από όσο μπορούμε να απελευθερώσουμε.
Απλά, δεν προχωράμε αρκετά παρακάτω για να δούμε τις πράξεις μας αυτές να ανταμείβονται. Θέλουμε άμεσα αποτελέσματα και όταν δεν τα βλέπουμε, παραιτούμαστε. Αφήνουμε την εξάντληση να μας σταματήσει. Απογοητευόμαστε από έλλειψη ανατροφοδότησης και υποθέτουμε ότι πρέπει να αφήσουμε όλη μας την προσπάθεια να πάει χαμένη.
Γιατί υπάρχει κάτι που όλοι δεν θέλουμε να παραδεχτούμε: κανείς από εμάς δεν νιώθει εμπνευσμένος κάθε μέρα. Όλοι κουραζόμαστε και έχουμε το δικαίωμα να επεξεργαστούμε αυτά τα συναισθήματα.
Απλά επειδή έχουμε ηττηθεί, κουραστεί και σιχαθεί την ζωή που ζούμε, δεν σημαίνει ότι δεν κάνουμε την διαφορά. Κάθε άνθρωπος που έχετε θαυμάσει έχει βιώσει στιγμές που ένιωθε ηττημένος και ήθελε να παραιτηθεί από τα όνειρά του, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε από το να κυνηγήσουν τους στόχους τους. Όλοι έχουν το δικαίωμα να κουραστούν, καθώς σιγά σιγά μεταμορφώνονται κυνηγώντας τους στόχους τους.
Κάποιες φάσεις της ζωής συμβαίνουν σιωπηλά. Συμβαίνουν αργά. Συμβαίνουν χάρη στις μικρές και προσεκτικές επιλογές που κάνουμε κάθε μέρα και μας μεταμορφώνουν στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Πρέπει να δώσουμε στους εαυτούς μας τον χρόνο για να γίνουν αυτές οι τροποποιήσεις. Να τις βλέπουμε να εξελίσσονται. Να μην μεγαλώσουν απελπιστικά απογοητευμένοι στο ενδιάμεσο.
Όταν είστε κουρασμένοι, πηγαίνετε πιο αργά. Προχωρήστε σιωπηλά. Προχωρήστε δειλά. Αλλά, μην σταματήσετε. Νιώθετε κουρασμένοι γιατί έτσι πρέπει να νιώσετε. Είστε κουρασμένοι γιατί προσπαθείτε να κάνετε μια αλλαγή.
Είστε κουρασμένοι για όλους τους σωστούς λόγους και αυτό είναι μια ένδειξη για να συνεχίσετε. Είστε κουρασμένοι επειδή ωριμάζετε. Και κάποια στιγμή, αυτή η ωρίμανση θα δώσει την θέση της στην αναζωογόνηση που τόσο χρειάζεστε.”
[thoughtcatalog]
