Οι ανησυχίες του Elon Musk δεν περιορίζονται μόνο στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και το ταξίδι στο Διάστημα, αλλά περιλαμβάνουν και το νέο σύστημα μεταφορών Hyperloop που όταν ανακοινώθηκε ως ιδέα πριν από 3 χρόνια, χλευάστηκε από πολλούς ως μη υλοποιήσιμο. Τελικά, ο Musk όχι μόνο προχώρησε την έρευνα, αλλά προχώρησε χτες και στην πρώτη επίδειξη του συστήματος στην έρημο της Νεβάδα (ΗΠΑ)!
Η εταιρεία μετονομάστηκε σε Hyperloop One (από Hyperloop Technologies) και ο αντιπρόεδρος Josh Geigel αποκάλυψε ορισμένα στοιχεία για την λειτουργία του φουτουριστικού τραίνου. Συγκεκριμένα, επιβεβαίωσε ότι χρησιμοποιείται ένα ηλεκτρομαγνητικό σύστημα προώθησης των βαγονιών (χωρίς να αναφέρει περισσότερα για την τεχνολογία) και ότι η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια παράγεται από πρωτοποριακές ηλεκτρικές μηχανές που δεν διαθέτουν κινούμενα μέρη.
Ονομάζει τις μηχανές αυτές ως “blades”, επειδή μοιάζουν με λεπίδες που σπρώχνουν το βαγόνι μέσα στον αγωγό όπου κινείται. Υπενθυμίζουμε ότι το βαγόνι κινείται μέσα σε ένα αγωγό κενού, επομένως, δεν χρειάζονται πολλές τέτοιες μηχανές για την προώθηση του. Ο Geigel αναφέρει ότι απαιτείται εγκατάσταση στο 5-10% της διαδρομής δηλαδή περίπου κάθε 80km.
Στην χτεσινή επίδειξη, το βαγόνι έπιασε ταχύτητα 0-180km μέσα σε μόλις 1.1 δευτερόλεπτο! Στη συνέχεια έπεσε στην άμμο, καθώς δεν έχουν σχεδιάσει ακόμα το σύστημα πέδησης. Θεωρητικά, το Hyperloop μπορεί να φτάσει στο σημείο να κινείται με ταχύτητα 1100km/h σε έναν αγωγό πολύ χαμηλής πίεσης!
Τη φαντασία του ελεύθερη άφησε ο Ιταλός designer Gabriel Teruzzi σχεδιάζοντας το σούπερ γιοτ Shaddai με χώρο σε ύψος σχεδόν 40 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας!
Στο υπερυψωμένο παρατηρητήριο ο designer τοποθέτησε στα σχέδιά του τη μάστερ σουίτα προσφέροντας στον ιδιοκτήτη που θα χρηματοδοτήσει την κατασκευή του σκάφους θέα που κόβει την ανάσα και «ένωση» του ουρανού και της θάλασσας.
Η καμπίνα διαθέτει χώρο 100 τετραγωνικών μέτρων και βρίσκεται σε απόσταση 38 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Διαθέτει επίσης πισίνα, τραπεζαρία και μπαρ και μπορεί να αποτελέσει το ιδανικό μέρος για να απολαύσει κανείς το ηλιοβασίλεμα.
«Από εκεί μπορεί να νιώσει πολύ δυνατός, περικυκλωμένος από την απεραντοσύνη της θάλασσας και του ουρανού, σαν να φτάνει τα σύννεφα», εξήγησε ο Teruzzi.
Στο τμήμα του γιοτ που ακουμπά στη θάλασσα υπάρχει γυάλινο δάπεδο και ενυδρείο.
Όσο για τη φουτουριστική μορφή του ο σχεδιαστής είπε: «Το να υψωθεί από το έδαφος ήταν πόθος του ανθρώπινου είδους από την αρχή της ύπαρξης- υπάρχουν πολλά παραδείγματα όπως ο Πύργος της Βαβέλ, οι πυραμίδες και οι σύγχρονοι ουρανοξύστες. Η επιθυμία να αγγίξουμε τα σύννεφα παραμένει ολοζώντανη».
Στην Ελλάδα της κρίσης παρά τις αντικειμενικές αντιξοότητες της εποχής, υπάρχουν ευτυχώς ακόμη πολλοί που συνεχίζουν να παράγουν σοβαρό επιστημονικό και ερευνητικό έργο.
Μία εξ αυτών είναι και η Δρ. Ζωή Κούρνια, με σπουδές πάνω στη Χημεία σε Ελλάδα, Γερμανία και ΗΠΑ, ερευνήτρια πλέον στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, εργάζεται εντατικά πάνω στο σχεδιασμό αντικαρκινικών φαρμάκων και σε προσομοιώσεις βιομορίων, με τη βοήθεια υπερ-υπολογιστών, καταφέροντας να αποσπά διεθνείς διακρίσεις.
Όταν αποφοίτησε από το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών ανακάλυψε την αγάπη της για τους υπολογιστές και συνδυάζοντας επιστήμη και αγάπη αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της στην έρευνα για την αντιμετώπιση του καρκίνου.
Εμείς τη γνωρίσαμε με αφορμή την τελευταία της σημαντική διάκριση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Prace (Partnership for Advanced Computing in Europe) που δίνεται σε γυναίκες ερευνήτριες για το έργο τους στην ιατρική και φαρμακευτική επιστήμη με τη χρήση υπολογιστών.
Η διάκριση έδωσε χαρά στην ίδια, “φούσκωσε” με περηφάνια όλους εμάς, αλλά το κυριότερο γέμισε με αισιοδοξία και ελπίδα όσους δίνουν τη μάχη με την επάρατη νόσο και προσδοκούν πως σύντομα ένα νέο φάρμακο θα αλλάξει τα σημερινά δεδομένα στη θεραπεία της.
Πόσο κοντά όμως είμαστε σε αυτό; Πώς μπορούν οι Έλληνες επιστήμονες να συμβάλλουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα που θα αλλάξει τη ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας; Η κυρία Κούρνια απαντά μέσα από την προσωπική της διαδρομή και την έρευνα της που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ασχολούμαι με τον σχεδιασμό αντικαρκινικών φαρμάκων μέσω υπολογιστή. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εμφανίσει διαφορετικό υπο-τύπο καρκίνου για διαφορετικούς λόγους – είτε λόγω μίας συγκεκριμένης μετάλλαξης σε μία πρωτεΐνη είτε λόγω υπερ-έκφρασης ή αλλαγής στη σηματοδότηση μίας άλλης πρωτεΐνης. Τα νέα φάρμακα στοχεύουν στο συγκεκριμένο τύπο καρκίνου που εμφανίζει ο ασθενής και δεν εντάσσονται στην κατηγορία της χημειοθεραπείας γιατί έχουν συγκεκριμένο στόχο. Ο στόχος αυτός συνήθως είναι μια πρωτεΐνη η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του καρκινικού κυττάρου. Αν μπλοκάρουμε αυτή τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη με ένα χημικό μόριο-φάρμακο τότε μπορούμε να σταματήσουμε την εξέλιξη του καρκίνου. Δουλεύουμε λοιπόν για να εξελίξουμε φάρμακα συγκεκριμένα για κάθε τύπο, ο οποίος διαγιγνώσκεται μετά από βιοψία, και όχι γενικά, όπως συμβαίνει με τις χημειοθεραπείες” μας εξηγεί, βάζοντάς μας στο κλίμα των ερευνών της.
Αν μπλοκάρουμε αυτή τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη με ένα χημικό μόριο-φάρμακο τότε μπορούμε να σταματήσουμε την εξέλιξη του καρκίνου
Αυτή τη στιγμή η ομάδα υπό την κυρία Κούρνια, εργάζεται συγκεκριμένα πάνω σε δύο μεταλλάξεις της πρωτεΐνης PIK3CA η οποία απαντάται στο 30% των ασθενών με καρκίνο του μαστού και στο 15% των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου, με τις προκαταρκτικές προκλινικές μελέτες σε πειραματόζωα να έχουν μέχρι τώρα δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
“Επίσης, σε συνεργασία με ερευνητές του ΙΙΒΕΑΑ, εργαζόμαστε και σε σχεδιασμό υποψηφίων φαρμάκων κατά της ογκοπρωτεΐνης Myc, η οποία υπερεκφράζεται στο 30% των ανθρώπινων όγκων και θεωρείται από πολλούς ως η “Πρωτεΐνη-Κλειδί” για τη θεραπεία διαφόρων μορφών καρκίνου.
Τα υποψήφια φάρμακα αξιολογήθηκαν και οι μελέτες έδειξαν ότι παραμένουν στην κυκλοφορία του αίματος για αρκετό χρόνο ώστε να μπορούν να δράσουν. Μετά την χορήγηση φαρμάκου, ετοιμοθάνατα πειραματόζωα επέζησαν τουλάχιστον για τρεις μήνες χωρίς να εμφανίσουν τοξικότητα στο φάρμακο και διαπιστώθηκε θεαματική σμίκρυνση των όγκων με τη χορήγηση υποψηφίων φαρμάκων εναντίον του Myc” λέει η κυρία Κούρνια εκφράζοντας την αισιοδοξία της πως η ομάδα θα καταφέρει σχετικά σύντομα να ξεκινήσει κλινικές δοκιμές σε ασθενείς.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα δούμε σύντομα ένα νέο φάρμακο στην αγορά διότι αυτό απαιτεί χρόνο και τεράστια κεφάλαια. Ενδεικτικό είναι πως για να φτάσει στο στάδιο των κλινικών δοκιμών (μακριά ακόμα από μια γραμμή παραγωγής) μπορεί να χρειαστούν ακόμα και 5 χρόνια, ενώ για να βγει στην αγορά η φαρμακοβιομηχανία επενδύει περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια.
“Αν οι προκλινικές μελέτες είναι επιτυχείς τότε μπορούμε να περάσουμε στη διαδικασία των κλινικών δοκιμών. Για το σκοπό αυτό το ΙΙΒΕΑΑ σε συνεργασία με το νοσοκομείο Σωτηρία έχει δημιουργήσει μία πρότυπη μονάδα κλινικών δοκιμών για τη διενέργεια μελετών βιοϊσοδυναμίας γενοσήμων φαρμάκων αλλά και για τον έλεγχο πρωτοτύπων φαρμάκων όπως αυτά που σχεδιάζουμε στο εργαστήριό μου” σημειώνει στη συνέχεια κυρία Κούρνια, θεωρώντας επιπλέον μονόδρομο τη σύμπραξη ερευνητικών ακαδημαϊκών ινστιτούτων με τις βιομηχανίες φαρμάκου.
Οι υπολογισμοί που κάνουμε θα έπαιρναν σε ένα υπολογιστή γραφείου 493 χρόνια για τους εκτελέσει
Τίποτα από τα παραπάνω δε θα είχε γίνει χωρίς τη χρήση υπερ-υπολογιστών που υπολογίζουν μεγέθη με τέτοια ακρίβεια και σε τέτοιο χρόνο που το ανθρώπινο μυαλό είναι αδύνατο να συλλάβει.
“Η έρευνα που κάνουμε δεν μπορεί να γίνει μόνο σε ένα υπολογιστή γιατί οι πρωτεΐνες είναι πολύ πολύπλοκα συστήματα του οργανισμού μας. Έτσι χρειάζεται να συνεργαστούν πολλοί υπολογιστές παράλληλα για να κάνουν προσομοίωση μιας καρκινικής πρωτεΐνης. Μπορεί ένας υπολογισμός να τρέξει για τρεις μήνες σε ταυτόχρονα 2000 υπολογιστές. Όμως αυτός ο υπολογισμός σε έναν υπολογιστή γραφείου θα έπαιρνε 493 χρόνια!
Η χρήση του υπερυπολογιστή συντομεύει πάρα πολύ το χρόνο και το κόστος που απαιτείται για πειραματική αξιολόγηση των υποψηφίων φαρμάκων γιατί δε χρειάζεται να κάνουμε κοστοβόρα πειράματα για πάρα πολλές χημικές ουσίες, αλλά επιλέγουμε για το πείραμα μόνο τα χημικά μόρια που έχουν αξιολογηθεί θετικά στον υπολογιστή” λέει η κυρία Κούρνια εξηγώντας την υπολογιστική ισχύ που χρησιμοποιείται στην ερευνητική διαδικασία.
Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται οι 8520 επεξεργαστικοί πυρήνες του ελληνικού υπερυπολογιστή “ARIS” που κατατάσσεται ανάμεσα στα 500 ισχυρότερα υπολογιστικά συστήματα παγκοσμίως (Top500.org/λίστα Ιουνίου 2015) και είναι δημιούργημα του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας.
Να εμπνεύσω και άλλες γυναίκες ερευνήτριες
Το έργο που παράγει η κυρία Κούρνια στην Αθήνα με τους συνεργάτες της έφεραν πρόσφατα τη βράβευση από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό PRACE ο οποίος αποτελείται από 25 χώρες για γυναίκες ερευνήτριες που χρησιμοποιούν υπερ-υπολογιστές στην έρευνά τους.
“Το βραβείο αυτό είναι μεγάλη τιμή για μένα αλλά και για την Ελλάδα, γιατί αναγνωρίζεται η ελληνική προσπάθεια και το ελληνικό ερευνητικό έργο. Επίσης γιατί αναδεικνύεται και η έρευνα στους υπερ-υπολογιστές που είναι ένας καινούριος τομέας, ο οποίος όμως είναι πολύ σημαντικός για την ανάπτυξη κάθε νέου προϊόντος. Μέσω της συμμετοχής της Ελλάδας στο PRACE, οι Έλληνες ερευνητές έχουν την δυνατότητα πρόσβασης στις μεγάλες υπερ-υπολογιστικές υποδομές της Ευρώπης (Tier-0). Είναι πολύ σημαντικό για τους Έλληνες ερευνητές η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι μέλος του PRACE. Είναι η πρώτη φορά που απονέμεται αυτό το βραβείο και ελπίζω να εμπνεύσω κι άλλες Ελληνίδες ερευνήτριες σ’ αυτό τον τομέα”
Για την Ελληνίδα ερευνήτρια δεν ήταν η πρώτη φορά που διακρίνεται για το έργο της καθώς έχει ήδη βραβευθεί με τις υποτροφίες της Αμερικανικής Ένωσης κατά του Καρκίνου, την υποτροφία “Marie Curie” από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς επίσης με τα βραβεία «Woman of Innovation 2009» του Τεχνολογικού Συμβουλίου του Κονέκτικατ, ΗΠΑ και «Outstanding Junior Faculty Award 2014» από την Αμερικανική ΕταιρείαΧημείας (ACS), ΗΠΑ. Πάντα ήταν στο μυαλό μου η Ελλάδα.
Και στο σημείο αυτό προκύπτει το εξής ερώτημα: Πως μια γυναίκα με τέτοιες σπουδές και τέτοιες περγαμηνές επιλέγει να επιστρέψει στη χώρα μας και να παράγει ένα τέτοιο έργο την ώρα που αντιμετωπίζουμε τη μεγαλύτερη διαρροή νέων επιστημόνων προς τις χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ;
“Γύρισα μόλις η κρίση στην Ελλάδα ξεκινούσε. Όλα αυτά τα χρόνια σπουδών στο εξωτερικό πάντα ήταν στο μυαλό μου η Ελλάδα και πώς θα συμβάλλω στην ανάπτυξη της έρευνας στη χώρα μου. Ήταν στόχος μου να επιστρέψω στην Ελλάδα για να εργαστώ για την ανακάλυψη νέων φαρμάκων αλλά και για να εκπαιδεύσω και τους φοιτητές μας σε αυτό το νέο πεδίο έρευνας με όσα έμαθα στις ΗΠΑ. Το 2009 έγινε μια προκήρυξη στο ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, όπου και έκανα αίτηση” απαντά.
Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα και ρομαντικά και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια οι τεράστιες οικονομικές αλλαγές δεν άφησαν ανεπηρέαστο το ερευνητικό έργο. Στην αρχή υπήρχαν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και τα ξένα κεφάλαια που έδιναν ανάσα στους επιστήμονες τώρα όμως η στρόφιγγα έχει κλείσει και πολλοί ερευνητές εγκαταλείπουν το εργαστήριο με την κυρία Κούρνια να κρούει το καμπανάκι του κινδύνου καλώντας την Πολιτεία να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες.
“Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες στη συνέχιση του ερευνητικού έργου λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης. Η Πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει γιατί αν οι άξιοι ερευνητές δεν μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους, αναπόφευκτα θα προσφύγουν στο εξωτερικό και αυτό θα είναι καταστροφικό για τη Χώρα. Το πιο σημαντικό είναι να πραγματοποιείται άριστη έρευνα στην Ελλάδα που αναγνωρίζεται παγκόσμια και γιαυτό είναι απαραίτητα τα κονδύλια” τονίζει.
* Αν κανείς θέλει να μάθει περισσότερα για τις δραστηριότητες δεν έχει παρά να επισκεφτεί τις παρακάτω σελίδες και να συμμετάσχει στις ανοιχτές συζητήσεις που απευθύνονται στο ευρύ κοινό:
Παρά το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι μπορούν να διαβάσουν οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, όλοι καταλαβαίνουμε ότι ένα άνετο, καλά φωτισμένο, μαλακό σημείο είναι το ιδανικό. Μπορεί να είστε από αυτούς που διαβάζουν στα πάρκα ή κάπου έξω αλλά ίσως θέλετε και κάποια ήσυχη γωνιά μέσα στο σπίτι σας.
Δείτε παρά κάτωμια λίστα από γωνίες για ανάγνωση για εκείνους τους βιβλιοφάγους που θα ήθελαν ίσως να διαβάσουν έξω, αλλά που θέλουν και έναν άνετο χώρο μέσα για να γυρίσουν τις σελίδες του αγαπημένου τους βιβλίου.
Ο Second Life Toys είναι ένας οργανισμός στην Ιαπωνία που ελπίζει να αυξήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη δωρεά οργάνων. Όπως μπορείτε να δείτε, η έξυπνη ιδέα τους σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων.
Ο οργανισμός δίνει νέα άκρα σε παλιά και χαλασμένα λούτρινα με σκοπό να τα κάνει και πάλι πλήρη. Το καλύτερο μέρος είναι πως μπορείτε να δωρίσετε τα παλιά παιχνίδια σας που δεν θέλετε πια. Επιπλέον, θα λάβετε ένα γράμμα από τον αποδέκτη των παιχνιδιών που θα σας ενημερώνει για το πώς η δωρεά σας βοήθησε να βελτιωθούν οι ζωές τους.
Είναι μια γλυκιά ιδέα και το μήνυμα πίσω από αυτήν πολύ σημαντικό. Η δωρεά οργάνων είναι ένα θέμα που δεν λαμβάνει πολύ δημοσιότητα στην Ιαπωνία άρα ούτε και πολύ προσοχή.
Περίπου 14.000 άνθρωποι περιμένουν σε λίστες αναμονής εκ των οποίων μόνο οι 300 λαμβάνουν τα όργανα που χρειάζονται. Ευτυχώς, αυτή η ιδέα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση του κόσμου ενώ μπορείτε να κάνετε και εσείς κάτι απλά δωρίζοντας τα παλιά σας λούτρινα εδώ.
Δείτε παρακάτω το βίντεο του οργανισμού Second Life Toys και την έξυπνη ιδέα τους για τη δωρεά.
Η ζωή μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Σίγουρα, μπορεί να έχουμε τα σχέδιά μας και κάποιες φορές να τα υλοποιούμε αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν πως το απρόσμενο είναι μέρος της ζωής μας. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στις σχέσεις μας, τότε ξέρουμε πως αποτελούνται σχεδόν εξολοκλήρου από απροσδόκητες και απρόσμενες καταστάσεις.
Κάποτε, ένας παντρεμένος άνδρας είχε εξωσυζυγική σχέση με μια Ιταλίδα για πολλά χρόνια και μια μέρα του ανακοίνωσε πως είναι έγκυος.
Ο άνδρας μη θέλοντας να αμαυρώσει τη μνήμη του κα να καταστρέψει τον μακροχρόνιο γάμο του, της ζήτησε να επιστρέψει στην Ιταλία και να φέρει στον κόσμο κρυφά το παιδί με αντάλλαγμα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Επιπλέον της υποσχέθηκε να της δίνει χρήματα μέχρι το παιδί να γίνει 18 ετών.
Η γυναίκα συμφώνησε και τον ρώτησε πως θα μπορούσε να τον ενημερώσει όταν γεννηθεί το παιδί. Για να αποφευχθεί κάθε πιθανή δημοσιότητα του θέματος, της ζήτησε να του στείλει μια κάρτα γράφοντας τη λέξη «Spaghetti» όταν φτάσει εκείνη η ώρα. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, είπαν αντίο ο ένας στον άλλον και η γυναίκα επέστρεψε στην Ιταλία.
Στη συνέχεια, πέρασαν περίπου 9 μήνες…
Ένα βράδυ, όταν ο άνδρας επέστρεψε στο σπίτι του, η σύζυγός του τον συνάντησε με ένα έκπληκτο βλέμμα. «Γλυκέ μου», του είπε, «Λάβαμε μια πολύ παράξενη κάρτα σήμερα.»
«Αυτό είναι ενδιαφέρον» απάντησε. «Άσε με να τη δω.»
Η γυναίκα του έδωσε την κάρτα και παρακολουθούσε την αντίδρασή του. Ο άνδρας, έχοντας διαβάσει μερικές γραμμές, αρχικά έγινε νεκρικά χλωμός και μετά λιποθύμησε. Η σύζυγός του έτρεξε να τον βοηθήσει και η κάρτα έπεσε στο πάτωμα.
Αυτό που έγραφε η κάρτα ήταν το εξής: «Spaghetti, spaghetti, spaghetti, spaghetti, spaghetti. Τρία με κεφτεδάκια και δύο χωρίς αυτά. Παρακαλώ στείλε περισσότερη σάλτσα…»
Όταν ήμασταν μικροί όλοι είχαμε ένα αγαπημένο παιχνίδι ή αρκουδάκι, που δεν θέλαμε να αποχωριστούμε με τίποτα και το είχαμε μαζί μας πάντα και παντού. Κάποιος μπορεί να είχε μια κούκλα ή ένα αυτοκινητάκι ή ακόμα και μια κουβέρτα.
Βέβαια, δεν είμαστε μόνο εμείς οι άνθρωποι οι μοναδικοί που έχουν αγαπημένα παιχνίδια. Έχουμε δει πολλές φορές γάτες και σκύλους να δένονται με ένα μικρο παιχνίδι και να μην θέλουν να το αποχωριστούν με τίποτα. Αυτό ακριβώς έπαθε και αυτό το μικρό και χαριτωμένο πάντα.
Ο Xiao Liwu γεννήθηκε το ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο το 2012. Αν και τώρα πρέπει να έχει μεγαλώσει αρκετά, το βίντεο τραβήχτηκε, όταν ήταν ακόμα μερικών μηνών και έπρεπε να κάνει ιατρικές εξετάσεις. Οι φροντιστές του σίγουρα περνάνε πολύ ωραία μαζί του, αλλά πρέπει να μόχθησαν λίγο για να μπορέσουν να τον ζυγίσουν και να τον μετρήσουν.
Από ότι φαίνεται μπορούμε να πάμε σε όποιο μέρος τους πλανήτη θέλουμε, αρκεί να έχουμε όρεξη και χρήματα. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά μέρη στον κόσμο, που απαγορεύεται η πρόσβαση σε οποιονδήποτε τουρίστα.
Δείτε παρακάτω τα 5 πιο γνωστά και μυστηριώδη μέρη του πλανήτη, που απαγορεύεται να πάμε.
Το 1963, στα ύδατα της Ισλανδίας εξερράγη ένα ηφαίστειο και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα σχηματίστηκε ένα νέο νησί 2,7 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αμέσως, τράβηξε την προσοχή επιστημόνων από διάφορες χώρες, καθώς είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα σχηματισμού ενός καινούργιου νησιού και της αρχής νέας ζωής. Από τότε το νησί χρησιμοποιείται μόνο για επιστημονικούς σκοπούς και απαγορεύεται η πρόσβαση σε οποιονδήποτε επισκέπτη.
Ilha da Queimada Grande
Αιτία ταξιδιωτικής απαγόρευσης: είναι γεμάτο με δηλητηριώδη φίδια.
Το Ilha da Queimada Grande βρίσκεται 35 χιλιόμετρα από τις ακτές της Βραζιλίας και μοιάζει με πραγματικό παράδεισο. Ωστόσο, αυτός ο παράδεισος είναι γεμάτος με 4.000 δηλητηρίωδη φίδια. Το πιο δηλητηριώδες από τα φίδια που υπάρχουν στο νησί είναι το Bothrops insularis, του οποίου το δηλητήριο είναι πέντε φορές πιο ισχυρό από ότι άλλες οχιές. Το δάγκωμά του προκαλεί σχεδόν ακαριαίο θάνατο. Γι’ αυτό ακριβώς οι Αρχές της Βραζιλίας απαγορεύουν ρητά την πρόσβαση στο νησί, το οποίο ονομάζεται και “Νησί των φιδιών.”
Νήσος Βόρειο Σέντινελ
Αιτία ταξιδιωτικής απαγόρευσης: επιθετικότητα από τους αυτόχθονες.
Ένα από τα νησιά Ανταμάν στον Κόλπο της Βεγγάλης είναι το σπίτι της επικίνδυνης φυλής Sentinelese, η οποία αποφεύγει την οποιαδήποτε επαφή με τον πολιτισμό και αντιστέκονται έντονα στην οποιαδήποτε εισβολή. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η φυλή έχει περάσει 60.000 χρόνια απομονωμένη από τον υπόλοιπο πολιτισμό.
Αυτοί οι άνθρωποι υπερασπίζονται σθεναρά το έδαφός τους: για παράδειγμα το 2004 χτύπησαν με βέλη ένα Ινδικό κυβερνητικό ελικόπτερο, το οποίο πετούσε πάνω από το νησί μετά από ένα τσουνάμι, για να δουν αν οι ντόπιοι χρειάζονταν βοήθεια. Τα τελευταία θύματά τους ήταν μερικοί χαμένοι ψαράδες: μετά την δολοφονία τους οι Ινδικές Αρχές ζήτησαν από τους πολίτες να μείνουν μακριά από το νησί.
Ise το Grand Shrine, Ιαπωνία
Αιτία ταξιδιωτικής απαγόρευσης: μόνο για την ελίτ.
Στην Ιαπωνία, το πιο σημαντικό ιερό σε όλη την χώρα είναι το συγκρότημα ναών Ise Jingu. Ο κυρίως ναός περιβάλλεται από έναν ψηλό ξύλινο φράχτη. Η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο σε υψηλόβαθμους ιερείς και στα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας.
Μέχρι το 1945 η πρόσβαση στον ναό ήταν ακόμα πιο δύσκολη: το ιερό χωριζόταν από τον έξω κόσμο από τον ποταμό Miyagawa, ο οποίος συμβόλιζε τα όρια μεταξύ της συνηθισμένης και της ιερής γης. Οι μοναχοί απαγορευόταν αυστηρά να περάσουν το ποτάμι, καθώς πίστευαν, ότι με αυτόν τον τρόπο θα παραβίαζαν την ιερότητα του ναού και θα προκαλούσαν προβλήματα σε ολόκληρη την Ιαπωνία.
Το 1942, η Βρετανική κυβέρνηση αγόρασε το σκωτσέζικο νησί Gruinard για τη δοκιμή βιολογικών όπλων, κυρίως άνθρακα. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, διαπιστώθηκε ότι ο άνθρακας είχε μολύνει το έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκαλώντας το θάνατο του πληθυσμού στο 95% των περιπτώσεων.
Μέχρι τη δεκαετία του 1980, το νησί ήταν ένα από τα πιο θανατηφόρα μέρη του πλανήτη. Το 1986, οι επιστήμονες άρχισαν επιτέλους να “καθαρίζουν” το νησί και ανακηρύχθηκε ασφαλές το 1990. Παρόλα αυτά κανείς δεν έχει εγκατασταθεί εκεί. Οι ειδικοί προειδοποιούν, ότι το έδαφος έχει ακόμα υπολείμματα άνθρακα και δεν θα είναι κατοικήσιμο για εκατοντάδες χρόνια ακόμα.
Πολλές γυναίκες ονειρεύονται μια κόρη που θα της χτενίζουν τα μαλλιά, θα της αγοράζουν όμορφα ρούχα και θα είναι σαν μια δική τους μινιατούρα. κατ`εικόνα και καθ`ομοίωσιν῎
Παρακάτω θα δείτε 40 από τις καλύτερες φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο από μαμάδες μαζί με τις αγαπημένες κόρες τους που η μια προσπαθεί να μοιάσει στην άλλη. Τελικά και οι δυο είναι υπέροχες μαζί και σίγουρα διασκεδαστικό!
Οι διάσημοι, όπως και όλοι οι άνθρωποι, στην παιδική τους ηλικία ήταν νέοι, αθώοι και απρόσεχτοι. Μερικοί από αυτούς ήθελαν να γίνουν γιατροί, ενώ άλλοι ονειρεύονταν να γίνουν φύλακες ή πυροσβέστες. Ωστόσο, δεν είχαν ιδέα τι τους επιφύλασσε το μέλλον. Σήμερα, όλοι τους αποτελούν πρότυπα για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Δείτε παρακάτω 28 φωτογραφίες διάσημων από τα παιδικά τους χρόνια. Μπορείτε να μαντέψετε ποιο είναι το κάθε παιδί από τις φωτογραφίες;
* Αν κανείς θέλει να μάθει περισσότερα για τις δραστηριότητες δεν έχει παρά να επισκεφτεί τις παρακάτω σελίδες και να συμμετάσχει στις ανοιχτές συζητήσεις που απευθύνονται στο ευρύ κοινό:
