Ως ανθρωπότητα έχουμε υποστεί απίστευτες σε έκταση και αριθμούς τραγωδίες, από φυσικές καταστροφές μέχρι και ανθρώπινες θηριωδίες, καταλήγοντας σε βαρύτατους φόρους αίματος που λειτουργούν διαχρονικά ως ορόσημα φρίκης και ολέθρου.

Πάμπολλες μάλιστα έπιασαν τους ανθρώπους κυριολεκτικά στον ύπνο, αιφνιδιάζοντάς τους και αυξάνοντας έτσι τις απώλειες.

Κάποιες εξ αυτών βέβαια θα μπορούσαν να είχαν αποσοβηθεί αν ακούγαμε τις εκκλήσεις όσων προειδοποιούσαν με τον πιο κατηγορηματικό και απερίφραστο τρόπο.

Εμείς θα μιλήσουμε για σύγχρονα πολεμικού τύπου γεγονότα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν τα αυτιά μας ήταν πρόθυμα και η ανθρώπινη φύση μας λιγότερο φονική φυσικά…

Το Περλ Χάρμπορ

Ο αιφνιδιαστικός ιαπωνικός βομβαρδισμός της αμερικανικής ναυτικής βάσης στη Χαβάη οδήγησε τις ΗΠΑ σε μια συγκεκριμένη περιπέτεια που θα γινόταν γνωστή ως Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Πολύ πριν από την επίθεση βέβαια, οι Αμερικανοί ήξεραν ότι οι Ιάπωνες συγκέντρωναν σαν τρελοί κατασκοπευτικές πληροφορίες για τις κινήσεις του αμερικανικού στρατού, την ίδια ώρα που είχαν εντοπιστεί αναρίθμητες ιαπωνικές αναγνωριστικές αποστολές στις ακτές των ΗΠΑ.

Τρεις μέρες μάλιστα πριν από την επίθεση που θα σκότωνε 2.400 αμερικανούς ναύτες και θα έσερνε τις ΗΠΑ στον πόλεμο, ο πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ είχε λάβει κατεπείγον και διαβαθμισμένο 26σελιδο υπόμνημα (με ημερομηνία 4 Δεκεμβρίου 1941) από το Τμήμα Αντικατασκοπείας του Ναυτικού, το οποίο προειδοποιούσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο για την επικείμενη αιματοχυσία στη «Δυτική Ακτή, τη Διώρυγα του Παναμά και την περιοχή της Χαβάης». Γιατί αγνόησε η Ουάσιγκτον τις ρητές προειδοποιήσεις για χτύπημα σε αμερικανικό έδαφος, αυτό αποτελεί ζητούμενο όλα αυτά τα χρόνια.

Ακόμα και πριν από αυτό όμως, ο στρατηγός εν αποστρατεία Γουίλιαμ Μπίλι Μίτσελ είχε διατυπώσει τις παραινέσεις του για συναγερμό του αμερικανικού στρατού, καθώς διέβλεπε αιφνιδιαστικές ιαπωνικές επιθέσεις χωρίς την κήρυξη πολέμου σε Χαβάη, Αλάσκα και Φιλιππίνες. Τόσο καθησυχασμένος εμφανιζόταν ο αμερικανικός στρατός για τις προθέσεις των Ιαπώνων που είχε βάλει να υπηρετούν στα νευραλγικής σημασίας ραντάρ του Ειρηνικού νεοσύλλεκτους οπλίτες χωρίς καμία ειδίκευση!

Όταν μάλιστα εμφανίστηκαν τα πρώτα «μπιπ» στα ραντάρ που σηματοδοτούσαν τη μαζική άφιξη των ιαπωνικών αεροπλάνων, ο επικεφαλής της βάρδιας καθησύχασε τους φαντάρους λέγοντάς τους να μην ανησυχούν. Δεν ανησύχησαν, κι έτσι 2.459 άντρες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μέρα, πυροδοτώντας φυσικά τα σενάρια που θέλουν την Ουάσιγκτον να αγνοεί ηθελημένα τις εκκλήσεις για να αλλάξει η κοινή γνώμη των Αμερικανών και να ριχτούν οι ΗΠΑ στον πόλεμο…

Η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

Η εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση ξεκίνησε επισήμως στις 22 Ιουνίου 1941 και κατέληξε με 775.000 γερμανούς και άλλους 800.000 σοβιετικούς στρατιώτες νεκρούς (σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις). Ταυτοχρόνως, σηματοδότησε την είσοδο της ΕΣΣΔ στον Β’ Παγκόσμιο. Αν δεν ήταν βέβαια ο βαρύς ρωσικός χειμώνας, οι ναζί θα έπαιρναν εύκολα την Ένωση, καθώς την αιφνιδιαστική τους προέλαση τίποτα δεν φαινόταν να μπορεί να την ανακόψει.

Οι Σοβιετικοί έπρεπε βέβαια να περιμένουν την επιθετικότητα του Χίτλερ, καθώς ο «Πατερούλης» Στάλιν είχε λάβει τουλάχιστον εκατό προειδοποιήσεις για τα απόρρητα ναζιστικά σχέδια. Οι Σοβιετικοί γνώριζαν εξάλλου από πρώτο χέρι την τεράστια κινητοποίηση του γερμανικού στρατού στη συνοριακή τους γραμμή, φάνηκε ωστόσο ότι ήθελαν να πειστούν από τις δικαιολογίες του Χίτλερ ότι η στρατιωτική κίνηση γινόταν για να γλιτώσουν από τους βρετανικούς βομβαρδισμούς, παρά το γεγονός ότι ήταν σαφές σε όλους ότι ο Χίτλερ κέρδιζε μέχρι τότε τον πόλεμο.

Ο ίδιος ο επικεφαλής της σοβιετικής αντικατασκοπείας προανήγγειλε στον Στάλιν για τα επικείμενα σχέδια του Γ’ Ράιχ, αν και κατέληξε με μια σφαίρα φυτεμένη στο κεφάλι του. Πάμπολλοι επίσης σοβιετικοί κατάσκοποι είδαν την «κόκκινη» ηγεσία να κωφεύει στις εκκλήσεις τους για άμεση οργάνωση της σοβιετικής άμυνας.

Στο τελευταίο μάλιστα δεκαήμερο πριν από τη ναζιστική εισβολή, οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες απέστειλαν όχι λιγότερα από 47 υπομνήματα στο Κρεμλίνο προβλέποντας σωστά ακόμα και την ακριβή ημερομηνία της επίθεσης! Την ίδια μοιραία περίοδο, οι σοβιετικοί συνοριοφύλακες είχαν αιχμαλωτίσει εκατοντάδες γερμανούς κατασκόπους, οι οποίοι ομολόγησαν ότι το Γ’ Ράιχ ετοιμαζόταν για άμεση επίθεση στις 22 Ιουνίου. Ακόμα και οι Πολωνές ούρλιαζαν στους σοβιετικούς στρατιώτες της μεθορίου «Σοβιετικοί, Σοβιετικοί, ο πόλεμος καταφτάνει», αλλά και «Σοβιετικοί, ο πόλεμος θα ξεκινήσει σε μια βδομάδα»!

Τρεις ημέρες πριν από την εισβολή, τα ιπτάμενα αναγνωριστικά της ΕΣΣΔ αποκάλυψαν ότι τα γερμανικά άρματα μάχης και τα βομβαρδιστικά είχαν κατακλύσει τα ρωσικά σύνορα, αν και πάλι ο Στάλιν δεν έκανε τίποτα…

Η ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ

Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της 2ας Αυγούστου 1990, περισσότεροι από 100.000 ιρακινοί στρατιώτες πέρασαν τα σύνορα με το Κουβέιτ και μέχρι να ξημερώσει η μέρα, είχαν στα χέρια τους την πρωτεύουσα και τους άρχοντες σε φυγή στην έρημο. Η επίθεση λογίστηκε αιφνιδιαστική και πολλοί αποτύγχαναν να βρουν έναν καλό λόγο για την εισβολή, αν και στην πραγματικότητα το σκηνικό προετοιμαζόταν εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια ως άλλος ένας σταθμός στην άκαρπη απόπειρα του Σαντάμ να βάλει στο χέρι τις πετρελαιοπηγές της Σαουδικής Αραβίας.

Τόσο η CIA όσο και ο αμερικανικός στρατός είχαν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για την επικείμενη επίθεση, αν και εκείνη όχι μόνο έκλεισε τα αυτιά της στα καλέσματα, αλλά έσπευσε και να εκχωρήσει στον Χουσεΐν δάνειο 1,2 δισ. δολαρίων δύο μέρες πριν από την εισβολή! Η ίδια η άρνηση εξάλλου των ΗΠΑ να πάρουν ρητή θέση κατά μιας ενδεχόμενης εισβολής ήταν αυτή που ώθησε τον Σαντάμ να επιτεθεί, θεωρώντας τη ως απόδειξη ότι η Αμερική ήταν στο πλευρό του.

Η αμερικανική πλευρά ήταν τόσο ανέτοιμη κατά τους τακτικισμούς του Σαντάμ που θα χρειάζονταν τέσσερις μέρες για να καταφτάσουν τα πολεμικά πλοία του αμερικανικού Ναυτικού στην περιοχή, αλλά και πάλι το Κουβέιτ θα έπρεπε να περιμένει την παρέμβαση του ΝΑΤΟ για να αποχωρήσουν οι δυνάμεις κατοχής από τα εδάφη του, σηματοδοτώντας έτσι τον Πόλεμο του Κόλπου. Κάπου 25.000 ιρανικοί στρατιώτες και άλλοι 248 νατοϊκοί, αλλά και 100.000 ιρακινοί πολίτες σκοτώθηκαν στον Πόλεμο του Κόλπου, αν και οι απώλειες του Ιράκ σε ανθρώπινες ζωές θα άγγιζαν το 1 εκατ. ψυχές στα επόμενα χρόνια, εξαιτίας των εξαντλητικών κυρώσεων…

Η Γενοκτονία της Ρουάντα

Εκατό μερόνυχτα κράτησε η καλά σχεδιασμένη σφαγή 800.000 Τούτσι και μετριοπαθών Χούτου από τους σκληροπυρηνικούς εξτρεμιστές της φυλής των Χούτου. Η πρωτοφανής και συστηματική αιματηρή εκστρατεία εξόντωσης της κοινότητας των Τούτσι, όπως και των πολιτικών αντιπάλων των Χούτου ανεξαρτήτως εθνοτικής ταυτότητας, ξεκίνησε στις 7 Απριλίου 1994, μία ημέρα μετά την κατάρριψη του ιδιωτικού αεροπλάνου του προέδρου της χώρας Ζιβενάλ Χαμπιαριμάνα, αν και προσχεδιαζόταν τουλάχιστον από το 1992, καθώς από τότε ο βέλγος πρεσβευτής προειδοποιούσε για τα ζοφερά σχέδια των Χούτου.

Έτερος βέλγος καθηγητής είχε εμφανιστεί μάλιστα ενώπιον του βελγικού Κοινοβουλίου για να προειδοποιήσει τη Δύση ότι τα τάγματα θανάτου των Χούτου είχαν πιάσει δουλειά. Ακόμα και τον ηγέτη των εξτρεμιστών κατονόμασε ο καθηγητής, αν και μάταια.

Τον Ιανουάριο του 1994 μάλιστα ο βέλγος διοικητής των δυνάμεων του ΟΗΕ στην περιοχή απέστειλε ένα φαξ (που έμεινε στην Ιστορία ως «φαξ της γενοκτονίας») στο στρατηγείο των Ηνωμένων Εθνών μιλώντας ξεκάθαρα για την επαπειλούμενη εθνοκάθαρση των Τούτσι. Ο διοικητής ζητούσε επιτακτικά ενισχύσεις αλλά και την άδεια να επιτεθεί σε παραστρατιωτικούς θύλακες των Χούτου.

Ο ΟΗΕ όχι μόνο αρνήθηκε να στείλει κυανόκρανους αλλά τον διέταξε να ενημερώσει για τη γενοκτονία την κυβέρνηση της Ρουάντα, τους ίδιους ανθρώπους δηλαδή που προετοίμαζαν τη σφαγή! Και σαν να μη φτάνει αυτό, δυο-τρεις γιάφκες γεμάτες με όπλα που ξετρύπωσαν οι κυανόκρανοι παραδόθηκαν τελικά στους κρατικούς της Ρουάντα, παρά το γεγονός ότι ήταν οι κυβερνητικοί αυτοί που εκπαίδευαν και όπλιζαν τους αντάρτες…

Παρ’ ό,τι Ηνωμένα Έθνη και Βέλγιο διατηρούσαν δυνάμεις στη Ρουάντα, δεν δόθηκε ποτέ εντολή να κινητοποιηθούν μπας και μπει φρένο στη γενοκτονία. Οι Βέλγοι και οι περισσότεροι κυανόκρανοι αποσύρθηκαν, την ίδια ώρα που οι Γάλλοι -σύμμαχοι της κυβέρνησης των Χούτου- έστειλαν μεν δυνάμεις για να δημιουργηθεί μια ζώνη ασφαλείας, κατηγορήθηκαν ωστόσο βάσιμα ότι όχι μόνο ότι δεν έκαναν αρκετά για να σταματήσουν τη σφαγή, αλλά και ότι συνέδραμαν σε αυτή…

Όλος ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Όπως ξέρουμε, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε επισήμως το 1919 με την υπογραφή της Συνθήκης των Βερσαλλιών, της εξαντλητικής και δυσβάσταχτης για τη Γερμανία συμφωνίας ειρήνης που έψαχνε να τη συντρίψει οικονομικά ώστε να μην ξανασηκώσει πολεμικό κεφάλι. Αν και όπως είναι επίσης γνωστό, το μόνο που έκανε είναι να θέσει τα θεμέλια για τον επόμενο παγκόσμιας εμβέλειας πόλεμο και μάλιστα αρκετά σύντομα.

Η Συνθήκη των Βερσαλλιών κατηγορούσε τη Γερμανία για την πρόκληση του Μεγάλου Πολέμου και την υποχρέωνε σε απίστευτα ποσά ως πολεμικές αποζημιώσεις, ρίχνοντας στον λαό τη σκιά τόσο της οικονομικής εξαθλίωσης όσο και της εθνικής ντροπής. Με την τοπική οικονομία σμπαράλια και τον πληθωρισμό και την ανεργία να παίζουν χωρίς αντίπαλο, η ναζιστική ρητορεία εκμεταλλεύτηκε τη δυσμενή οικονομική συγκυρία προπαγανδίζοντας υπέρ του εθνικού γοήτρου και της άρνησης για καταβολή οποιασδήποτε αποζημίωσης.

Παρά το γεγονός ότι οι Σύμμαχοι είχαν πολλά να κερδίσουν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, δεν ήταν λίγοι αυτοί που έβλεπαν τα μελλούμενα του συμφώνου ειρήνης αλλά και τη ζοφερή του κληρονομιά. Ένας από αυτούς δεν ήταν άλλος από τον διαπρεπή οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς, ο οποίος ισχυρίστηκε από την πρώτη στιγμή ότι η συνθήκη είχε πεθάνει πριν καλά καλά γεννηθεί (χαρακτηρίζοντάς τη «καρχηδονιακή ειρήνη»). Την ίδια ώρα, ο εξέχων γάλλος στρατάρχης του Μεγάλου Πολέμου, Φερντινάντ Φος, είχε προειδοποιήσει ότι η συνθήκη δεν ήταν το τέλος του πολέμου, αλλά ένα μικρό διάλειμμα, λέγοντας περιβόητα: «Αυτή δεν είναι ειρήνη. Είναι ανακωχή για είκοσι χρόνια».

Και φυσικά είχε δίκιο, καθώς 20 χρόνια αργότερα η Γερμανία θα ξεκινούσε τις εχθροπραξίες που θα έμεναν γνωστές ως Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος! Ο Φος προειδοποίησε ότι η Γερμανία θα ήταν ακόμα πιο δυνατή τη δεύτερη φορά που θα αιματοκυλούσε την Ευρώπη, όταν θα εισέβαλε λέει σε Γαλλία και Αγγλία. Οι Γερμανοί έκαναν ακριβώς αυτό, αφήνοντας πίσω την ίδια ώρα κάπου 50 εκατ. νεκρούς…

Πηγή: Newsbeast.gr

Οι ιστορίες για τους κολοσσιαίους προγόνους μας έχουν κατακλύσει μυθολογίες και λαϊκούς θρύλους, καθώς κάθε αρχαίος πολιτισμός διέθετε το δικό του σώμα «γνώσης» για τους γίγαντες που όργωναν άλλοτε την οικουμένη.

Κι έτσι τα τελευταία 200 χρόνια (και ειδικά από τις αρχές του 20ού αιώνα) η αρχαιολογική σκαπάνη φέρεται να αποκαλύπτει συχνά πυκνά γιγαντιαίους σκελετούς ή απολιθωμένα αποτυπώματα, υποδεικνύοντας ότι ενδεχομένως να υπάρχει κάτι περισσότερο από την απλή μυθιστορία.

Κάθε τέτοια αναφορά συνοδεύεται βέβαια πάντα από θεωρίες συνωμοσίας και πλεκτάνες, αφήνοντας πρόδηλους υπαινιγμούς για «θάψιμο» των ανακαλύψεων ή αντιθέτως για απάτες που στήνονται εις βάρος της επιστήμης.

Είναι όμως όλες οι ανασκαφές πλαστές ή μήπως υπάρχει κάτι που δεν εμπίπτει στην επικράτεια της εξαπάτησης;

Οι παρακάτω ανακαλύψεις γιγάντων έχουν δεχτεί φυσικά την κριτική τους και παραμένουν ακραία αμφιλεγόμενες, φαίνεται πάντως πως επιμένουν να αψηφούν τις απόπειρες να αποδειχτούν ολότελα ιστορίες για αγρίους…

• Τα γιγαντιαία απομεινάρια της βουλγαρικής Βάρνα (2015)

Η «Θερινή Πρωτεύουσα της Βουλγαρίας» και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της έχει πλούσια ιστορία με θρύλους γιγάντων, κι έτσι όταν κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2015 η είδηση για ανακάλυψη πελώριων απομειναριών, πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον.

Η ανακάλυψη έγινε μάλιστα συμπτωματικά, όταν η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε έναν αμφορέα του 5ου αιώνα και μια σειρά από αρχαίες οχυρώσεις, στα θεμέλια των οποίων βρέθηκε ο γιγαντιαίος σκελετός. Τα χέρια του ήταν ακουμπισμένα στη μέση και το κεφάλι του στραμμένο στην Ανατολή, κάτι που κάνει τους αρχαιολόγους να υποθέσουν ότι ο συμβολικός τρόπος ταφής του υποδεικνύει ότι ήταν σημαντικό μέλος της κοινωνίας.

Παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ γνωστό το πραγματικό ύψος του σκελετού, ο υπεύθυνος της αρχαιολογικής ομάδας τον χαρακτήρισε «εντυπωσιακό» και «πολύ ψηλό». Διάσπαρτες αναφορές ήθελαν την ανακάλυψη απάτη και κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι έφερε (κι αν έφερε κάτι) στο φως η σκαπάνη στη Βάρνα…

• Τα πελώρια οστά του Ισημερινού (1964)

Ήταν το 1964 στο Εκουαδόρ όταν ο ιερωμένος Κάρλος Βακά κλήθηκε από τους ντόπιους για να δει με τα μάτια του τα περίεργα κόκαλα που είχαν βρει πάνω σε ένα ορεινό συγκρότημα. Το περίεργο του πράγματος ήταν φυσικά το κολοσσιαίο μέγεθός τους! Ο ιερέας πήρε δείγμα από τα οστά και το κράτησε στο σπίτι του μέχρι τον θάνατό του.

Χρόνια αργότερα, ο αυστριακός ερευνητής Κλάους Ντόνα πήρε τα απομεινάρια στην Αυστρία για να τα εξετάσει και να τα εκθέσει φυσικά στα «Ανεξιχνίαστα Μυστήριά» του. Κατά τον ίδιο, πάμπολλοι παλαιοντολόγοι και αρχαιολόγοι τα εξέτασαν και όλοι συμφώνησαν ότι ήταν ανθρώπινα. Από το μέγεθος των οστών (μεταξύ των οποίων και μια πλήρης κνήμη), οι ειδικοί εκτίμησαν το μέγεθος του σκελετού στα 7,6 μέτρα!

Το γεγονός ότι δεν μπόρεσε η ομάδα των ειδικών να εντοπίσει ίχνη DNA στα οστά τούς κάνει να υποθέτουν ότι τα κόκαλα είναι ηλικίας τουλάχιστον 10.000 ετών. Την ίδια ώρα, το μέρος απ’ όπου ξεθάφτηκαν αποκαλείται από την ντόπια φυλή του Ισημερινού ως «νεκροταφείο γιγάντων». Κι αυτή η υπόθεση λογίστηκε αμφιλεγόμενη…

• Οι τιτάνιες μούμιες του ποταμού Κολοράντο (1909)

Όπως πληροφορούμαστε από την εφημερίδα «Arizona Gazette» τον Απρίλιο του 1909, ο εξερευνητής Κίνκεϊντ έκανε μια σπουδαία ανακάλυψη κατεβαίνοντας το ποτάμι: αποκάλυψε ένα σπήλαιο που τον πήγε κάπου 1,6 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης.

Εκεί, στο τέλος της σήραγγας, συνάντησε μια οχυρωμένη περιοχή γεμάτη από χάλκινα όπλα και εργαλεία, ένα μεγάλο άγαλμα (που ο ίδιος ο εξερευνητής παρομοίασε με τις αναπαραστάσεις του Βούδα), αρχαίες επιγραφές με περίεργα ιερογλυφικά και, το καλύτερο όλων, αρκετές μούμιες τυλιγμένες σε σκουρόχρωμα σάβανα. Όσο για το ύψος τους, ήταν τουλάχιστον 2,7 μέτρα!

Λες και δεν ήταν αρκετά αμφιλεγόμενες από μόνες τους οι ανακαλύψεις του, ο Κίνκεϊντ πρόσθεσε λίγο ακόμα λάδι στη συνωμοσιολογική πυρά όταν δήλωσε πως η αμερικανική κυβέρνηση σφράγισε και απέκλεισε εντελώς την περιοχή ώστε να παραμείνει για πάντα άγνωστη στο κοινό. Αν μετανάστευσαν στην Αμερική πανύψηλοι άντρες από την Ασία (ή την Αφρική) εδώ και χιλιάδες χρόνια, κανείς δεν ξέρει, καθώς η ιστορία «θάφτηκε» έκτοτε και αφέθηκε βορά στη συνωμοσιολογική πένα…

• Το επιβλητικό ανθρώπινο δάχτυλο της Αιγύπτου (2012)

Ήταν Μάρτιος του 2012 όταν βούιξε ο Παγκόσμιος Ιστός για μια σειρά φωτογραφιών που εμφάνιζαν υποτίθεται τα μουμιοποιημένα απομεινάρια ενός πελώριου δαχτύλου που εντοπίστηκε στην Αίγυπτο. Το μήκος του υπολογίστηκε στα 38 εκατοστά, κάτι που σημαίνει πως αν αποδεικνυόταν αυθεντικό, τότε θα ανήκε στα σίγουρα σε γίγαντα.

Βέβαια, παρά τις φωτογραφικές αποδείξεις, η αυθεντικότητα του δαχτύλου μένει να αποδειχτεί, καθώς αυτός που τράβηξε τις εντυπωσιακές εικόνες δεν είχε στην κατοχή του το δάχτυλο. Σύμφωνα με την ιστορία που αναδύθηκε τόσο σε συνωμοσιολογικά μπλογκ και σκανδαλοθηρικές φυλλάδες όσο και καθιερωμένα ειδησεογραφικά δίκτυα, οι φωτογραφίες μάς έρχονται από το 1988 από κάποιον Γκρέγκορ Σπόρι, ο οποίος είχε πληρώσει 300 δολάρια σε έναν αιγύπτιο τυμβωρύχο (της «μεγάλης δυναστείας των τυμβωρύχων», όπως είπε χαρακτηριστικά) για να εξασφαλίσει τις αποκλειστικές εικόνες του δαχτύλου.

Ο άγνωστος τυμβωρύχος του έδειξε λέει και μια ακτινογραφία αλλά και ένα επίσημο κιτάπι που αποδείκνυε ότι το δάχτυλο που είχε περιέλθει στην κατοχή του κατά τη δεκαετία του 1960 ήταν αυθεντικό. Ο Σπόρι επέστρεψε στην Αίγυπτο το 2009 για να ξαναβρεί τον τυμβωρύχο, αλλά μάταια. Όπως ήταν φυσικό, η ιστορία πυροδότησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον μελετητών και συνωμοσιολόγων, καθώς η αρχαία Αίγυπτος είναι γεμάτη από θρύλους για γιγαντόσωμους ανθρώπους, μύθους που φαίνεται να επιβεβαιώνει και ο ιστορικός του 1ου αιώνα μ.Χ. Φλάβιος Ιώσηπος στο «Περί του Ιουδαϊκού Πολέμου», όταν λέει «Υπήρχαν γίγαντες. Πολύ μεγαλύτεροι και τελείως διαφορετικού σχήματος από τους κανονικούς ανθρώπους. Τρομακτικοί στην όψη!»…

• Οι γίγαντες του Καυκάσου (2008)

Η λαμπρή οροσειρά της Ευρασίας πρωταγωνιστεί σε αυτή την ιστορία, που θέλει τοπικό βοσκό να σκοντάφτει πάνω σε τάφο γιγάντων. Ομάδα ερευνητών από τη Γεωργία έσπευσε στο απομονωμένο σημείο για να ελέγξει το γεγονός και βρήκε την κρύπτη, μέσα στην οποία διατεινόταν ο βοσκός ότι υπήρχαν δύο πελώριοι σκελετοί, αν και μέχρι τότε είχε καταρρεύσει.

Η ομάδα των ειδικών βρήκε ωστόσο μέσα στα συντρίμμια πληθώρα οστών που φαίνονταν ανθρώπινα, αν και σαφώς πολύ μεγαλύτερα από το σύνηθες. Δείγμα από τα οστά τέθηκε κάτω από το μικροσκόπιο του διαπρεπούς καθηγητή Βέκουα, ο οποίος εκτίμησε το μέγεθος του σκελετού στα 2,5-3 μέτρα. Πριν ωστόσο εκδώσει την τελική ετυμηγορία του για την αυθεντικότητα των οστών, ο καθηγητής πέθανε και έκτοτε τα οστά χάθηκαν από τις αποθήκες του μουσείου όπου φιλοξενούνταν!

Δεύτερη ομάδα προσπάθησε να ανασύρει από τον Καύκασο δείγμα από τα οστά, αν και μέχρι τότε η κρύπτη είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Αυτοί οι ερευνητές ανακοίνωσαν σχετικά πρόσφατα πως προτίθενται να προβούν σε κανονική ανασκαφή για να εντοπίσουν τυχόν υπολείμματα του σκελετού. Παρά την ξεκάθαρη συνωμοσιολογική αύρα, η ιστορία δεν πρέπει να είναι πλαστή (ή εντελώς πλαστή τουλάχιστον), καθώς φαίνεται να υπάρχει αρχαιολογικό ενδιαφέρον για το επίμαχο σημείο…

• Μπόνους: Τα γιγαντιαία «αποτυπώματα» που συναντάμε παντού στον κόσμο

Πάμπολλα αποτυπώματα γιγάντων εμφανίζονται συχνά πυκνά να εντοπίζονται στην οικουμένη, αν και τα περισσότερα αποδεικνύονται είτε απάτες είτε φυσικοί σχηματισμοί που πρέπει να θέλεις πολύ για να μπερδέψεις με γιγαντόσωμο ανθρώπινο ίχνος. Το πιο γνωστό είναι το «Αποτύπωμα του Γολιάθ» της Νότιας Αφρικής, που ανευρέθηκε κοντά στα σύνορα με τη Σουαζιλάνδη, και πρόκειται για μια γιγαντιαία ανθρώπινη πατημασιά μήκους 1,2 μέτρων!

Παρά το γεγονός ότι συναίνεση δεν υπάρχει για το πόσο παλιά είναι, οι εκτιμήσεις την τοποθετούν κάπου μεταξύ 200 εκατομμυρίων και τριών δισεκατομμυρίων ετών. Η ιστορία των γιγαντιαίων αποτυπωμάτων είναι πολύ παλιά, καθώς από το 1925 και το 1926 άρχισαν να κυκλοφορούν μαζικά υποθέσεις ανακάλυψης τέτοιων χναριών. Το 1976 μάλιστα η διαπρεπής παλαιοανθρωπολόγος Μαίρη Λίκι αποκάλυψε το πιο παλιό στιγμιότυπο της ζωής των προγόνων μας, τα απολιθωμένα ίχνη πατημασιών ανθρωπιδών στην Τανζανία που χρονολογήθηκαν στα 3,6 εκατομμύρια χρόνια!

Η χρονολόγηση ανέτρεψε όπως ήταν φυσικό όλα τα επιστημικά δεδομένα για τη ζωή του ανθρώπου στη Γη, θέτοντας κατά μερικά εκατομμύρια χρόνια πρωτύτερα την ύπαρξη του ανθρώπου στην Αφρική. Αν λοιπόν αγνοούμε βασικά χαρακτηριστικά για την ιστορία των προγόνων μας, ισχυρίζονται οι μελετητές, τότε μπορεί οι πρώτοι άνθρωποι να συνυπήρχαν με γίγαντες, φτάνει βέβαια να αποδειχθεί έστω και ένα απολίθωμα ή υπόλειμμα σκελετού αυθεντικό πέραν αμφιβολίας…

Πηγή: Newsbeast.gr

Όταν εμφανίζονται σιγά σιγά στην οθόνη τα τελικά credits, κάποιοι κοιμούνται, κάποιοι ξεπηδούν από τις θέσεις του και εσύ κάθεσαι ήσυχος και συνεχίζεις να κοιτάς στο πουθενά. Εκείνη την στιγμή περνάνε από το μυαλό σου φράσεις, ιδέες και σκέψεις.

Σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά στις παρακάτω ταινίες που θα σας προκαλέσουν ακριβώς αυτό το αίσθημα: οι καλύτερες φιλοσοφικές ταινίες του νέου αιώνα σύμφωνα με την ιστοσελίδα Tasteofcinema.

Το Δέντρο της Ζωής / The Tree of Life
imdb

Ένας άντρας θυμάται τα παιδικά του χρόνια ως δεύτερο παιδί μιας πενταμελούς οικογένειας στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ του ’50.

Η συνεκδοχή της Νέας Υόρκης / Synecdoche, New York
imdb

Ένας θεατρικός σκηνοθέτης σε δημιουργικό και προσωπικό αδιέξοδο κάνει μέσα σε μια αποθήκη πρόβες για το καινούργιο του έργο, τα σκηνικά του οποίου είναι ένα αντίγραφο της Νέας Υόρκης σε… φυσικό μέγεθος.

Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού / Eternal Sunshine of the Spotless Mind
imdb

Ο Τζόελ απευθύνεται σε μια κλινική “διαγραφής της μνήμης” για να του σβήσουν κάθε ανάμνηση από τη σχέση του με την πρώην αγαπημένη του Κλεμεντάιν. Όμως στη διάρκεια της διαδικασίας αλλάζει γνώμη και προσπαθεί να κρύψει τις μνήμες από την ερωτική τους σχέση στο λαβύρινθο του εγκεφάλου του! Ένα ακόμα παλαβό σενάριο του Τσάρλι Κάουφμαν, που θα μπορούσε να λέγεται “Στο μυαλό του Τζιμ Κάρεϊ”. Το πιο επιτυχημένο του.

Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους / No Country for Old Men
imdb

Ένας Τεξανός εργάτης βρίσκεται στον τόπο συμπλοκής εμπόρων ναρκωτικών και αποφασίζει να κρατήσει για τον εαυτό του μια “ορφανή” βαλίτσα με 2 εκατομμύρια δολάρια. Τα ίχνη της, όμως, θα ακολουθήσουν οι ιδιοκτήτες της, ο τοπικός σερίφης κι ένας επαγγελματίας δολοφόνος.

Η πηγή της ζωής / The fountain
imdb

Τον 16ο αιώνα ένας μισθοφόρος αναζητά στην Αμερική την πηγή της αιώνιας νιότης για χάρη της βασίλισσας της Ισπανίας. Στο σήμερα, ένας επιστήμονας προσπαθεί απεγνωσμένα να βρεί μια θεραπεία για τον καρκίνο, ενώ, στο μακρινό μέλλον, ένας κοσμοναύτης ταξιδεύει στο αχανές διάστημα.

Melancholia
imdb

Ο Μάικλ και η Τζαστίν παραθέτουν το μεγαλοπρεπές γαμήλιο πάρτι τους στην έπαυλη της αδερφής της, ενώ ο πλανήτης Μελαγχολία βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη.

Το σκάφανδρο και η πεταλούδα / Le scaphandre et le papillon
imdb

Η πραγματική ιστορία του Ζαν – Ντομινίκ Μπομπί, αρχισυντάκτη του γαλλικού Εlle, ο οποίος έμεινε παράλυτος στα 43 του μετά από εγκεφαλικό και κατάφερε, ανοιγοκλείνοντας το ένα του μάτι να υπαγορεύσει την αυτοβιογραφία του.

Χωρίς ίχνη / Gone Baby Gone
imdb

Σε μια φτωχική συνοικία της Βοστώνης ένα τετράχρονο κοριτσάκι εξαφανίζεται, αλλά οι έρευνες της αστυνομίας δεν οδηγούν πουθενά. Οι συγγενείς προσλαμβάνουν δύο νεαρούς ντετέκτιβ, οι οποίοι θ’ ανακαλύψουν ότι η υπόθεση είναι πολύ πιο σκοτεινή απ’ όσο αρχικά φαντάζονταν.

Μεγαλώνοντας / Boyhood
imdb

Από την αρχή του σχολείου ως αυτή του κολεγίου, δώδεκα χρόνια από τη ζωή του Μέισον, ενός αγοριού που μεγαλώνει στο Τέξας με τη χωρισμένη μητέρα του και τη μικρότερη αδελφή του.

Ένας σοβαρός άνθρωπος / A Serious Man
imdb

Στη Μινεσότα του 1967, ο καθηγητής φυσικής Λάρι Γκόπνικ, αξιοσέβαστο μέλος της εβραϊκής κοινότητας, βλέπει, μέρα με τη μέρα, τη ζωή του ν’ αλλάζει δραματικά. Χωρίς να μπορεί να δώσει λύσεις, αναζητά βοήθεια στη σοφία των ραβίνων, των οποίων οι συμβουλές τον μπερδεύουν ακόμα περισσότερο.

Ο Κανένας / Mr. Nobody
imdb

O Nemo Nobody είναι ο τελευταίος θνητός άνθρωπος σε έναν μελλοντολογικό κόσμο οπού το ανθρώπινο είδος θα πάψει να υπάρχει μετά τον θάνατό του. Την ημέρα των 118 γενεθλίων του ο Nemo θα κάνει μια ‘βουτιά’ στις αναμνήσεις του, και θα φέρει στην επιφάνεια πράγματα και καταστάσεις που έγιναν, αλλά και όσα θα μπορούσαν ως εναλλακτική να έχουν γίνει, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ…

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί / The Man Who Wasn’t There
imdb

Ο Εντ Κρέιν, μπαρμπέρης στην Καλιφόρνια του 1949, αποπειράται να εκβιάσει τον εραστή της γυναίκας του, τον οποίο και δολοφονεί ύστερα από μια διένεξη. Η αστυνομία, όμως, συλλαμβάνει ως ύποπτη για το φόνο τη γυναίκα του Κρέιν, ο οποίος βλέπει σύντομα τη ζωή του να τυλίγεται μέσα σ’ ένα φαύλο κύκλο.

Και ένα… και δύο… οικογενειακοί ρυθμοί
imdb

Ο 45χρονος Ζιάν, συνεταίρος σε μια εταιρεία κομπιούτερ στην Ταϊπέι, ο οποίος θέλει να κάνει νέο άνοιγμα με έναν Ιάπωνα επιχειρηματία, συναντά ύστερα από 20 χρόνια την πρώτη του αγαπημένη. Κι ενώ η γυναίκα του εξαφανίζεται σ’ ένα χώρο θρησκευτικής λατρείας, η έφηβη κόρη του έχει την πρώτη της ερωτική απογοήτευση.

Νώε / Noah
imdb

Ο Νώε, ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης και ο μόνος εναπομείνας δίκαιος ανάμεσα στους ανθρώπους, επιλέγεται από τον Θεό για να σώσει τη γήινη πανίδα από μια επερχόμενη γιγαντιαία πλημμύρα.

Interstellar
imdb

Καθώς μια ολοένα κι εντονότερη ξηρασία απλώνεται σε όλη τη Γη, το μέλλον της ανθρωπότητας μοιάζει ζοφερό. Τελευταία της ελπίδα ένα ταξίδι σε τρεις πιθανούς κατοικήσιμους πλανήτες ενός μακρινού γαλαξία. Οι τολμηροί αστροναύτες της αποστολής όμως, ανάμεσά τους και ο χήρος πατέρας δύο μικρών παιδιών, δεν ξέρουν αν και πότε θα επιστρέψουν.