Πριν από μια εβδομάδα, το Μπουένος Άιρες που αποτελεί την πρωτεύουσα της Αργεντινής, χτυπήθηκε από μια σοβαρή καταιγίδα. Τότε, ένας ντόπιος οδηγός λεωφορείου είδε στην βροχή 2 τρομαγμένα σκυλιά και σταμάτησε για να τα βοηθήσει. Μετέφερε τα τετράποδα που έτρεμαν μέσα στο λεωφορείο και τους προσέφερε μια δωρεάν βόλτα.
Η Στέλλα Μαρίς Σαν Μαρτίν που έγινε μάρτυρας της όμορφης πράξης καλοσύνης είπε στην Minuto Uno: «Ποτέ δεν προσπάθησε να τα απομακρύνει. Τους μιλούσε σαν να ήταν δικά του.» Η γυναίκα έβγαλε φωτογραφία το ένα από τα δύο σκυλιά να ξεκουράζεται στα πόδια του οδηγού.
Ο άνδρας έχει γίνει ήρωας αλλά η ταυτότητά του παραμένει μυστήριο. Ακόμα κι αν τα κατοικίδια ζώα συνήθως δεν επιτρέπονται στα λεωφορεία, οι αρχές των οδηγών λεωφορείων στο Μπουένος Άιρες έχουν επαινέσει τις δράσεις του οδηγού. Αναφέρουν πως πρόκειται για πράξη αλληλεγγύης.
Το Μπουένος Άιρες χτυπήθηκε από μια σοβαρή καταιγίδα. Τότε, ένας ντόπιος οδηγός λεωφορείου είδε στην βροχή 2 τρομαγμένα σκυλιά.
Stella Maris San Martin
Τα μετέφερε ως το λεωφορείο για να τους προσφέρει ζεστασιά και μια δωρεάν βόλτα.
Stella Maris San Martin
«Ποτέ δεν προσπάθησε να τα απομακρύνει. Τους μιλούσε σαν να ήταν δικά του.»
1. Οι γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια από ότι οι άνδρες.
2. Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πάνω από 1 δραστηριότητα ταυτόχρονα (πληκτρολόγηση με τυφλό σύστημα και παράλληλα τηλεφώνημα με την κολλητή για να αναλύσουν το πάρτι του Σαββάτου).
3. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, (π.χ. σε κάποιο ναυάγιο), πρώτα βγαίνουν οι γυναίκες (και τα παιδιά).
4. Οι γυναίκες μπορούν κα κρύψουν τις ατέλειές τους με κονσίλερ.
5. Οι γυναίκες ωριμάζουν πιο γρήγορα από τους άντρες (μερικοί άντρες δεν ωριμάζουν ποτέ… μα ποτεεεε!)
6. Μερικές φορές η λύση στα προβλήματά μας είναι τόσο εύκολη και οικονομική: ΣΟΚΟΛΑΤΑ.
7. Οι γυναίκες, με τη γοητεία τους, μπορούν να γλιτώσουν ακόμη και κλήσεις της Τροχαίας (εεεε??? Φανταστικέ Τροχονόμεεεεεε….!!!!!!)
8. Οι γυναίκες δεν έχουν να ανησυχούν μήπως τραυματιστούν ανεβάζοντας το φερμουάρ του τζιν τους!
9. Η γυναίκα είναι πιο ανθεκτική στον πόνο (αχχχχχ από μικρά κοριτσάκια θα λέγαμε…..)
10. Όταν μία γυναίκα κλαίει, είναι ευαίσθητη. Όταν ένας άντρας κλαίει είναι αδύναμος.
11. Οι γυναίκες χρησιμοποιούν και τα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια.
12. Οι γυναίκες ξέρουν ποια είναι τα παιδιά τους. Δεν χρειάζονται τεστ DNA!
13. Είναι cool να είσαι το κορίτσι του μπαμπά! Είναι ξενέρωτο να είσαι το αγόρι της μαμάς.
14. Οι γυναίκες δεν χρειάζεται να νιώθουν κοντές. Υπάρχουν πάντα τα πανύψηλα τακούνια και οι πλατφόρμες.
15. Οι γυναίκες μπορούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο «μονόφρυδος», απλά χρησιμοποιώντας το τσιμπιδάκι των φρυδιών. Αν ένας άντρας βγάλει το φρύδι του, θα του βγει και το όνομα!
16. Οι γυναίκες μεθάνε πιο γρήγορα (και άρα πιο οικονομικά) από τους άντρες.
17. Οι γυναίκες φτάνουν πιο γρήγορα στον προορισμό τους. Οι άντρες ντρέπονται να ρωτήσουν.
18. Οι γυναίκες δεν πάνε στρατό.
19. Ladies nights. Έχετε ακούσει εσυ ποτέ για Mens nights;
20. Οι γυναίκες ντύνονται νύφες! Oι άντρες απλά φορούν κοστούμι.
21. Οι γυναίκες δεν θα αναρωτηθούν ποτέ αν ο σύντροφός τους προσποιήθηκε οργασμό!
22. Οι γυναίκες μπορούν να επικαλούνται τους εξής λόγους για να τρώνε ό,τι θέλουν: ροεμμηνορυσιακό σύνδρομο, περίοδος, ωορρηξία. Για τις υπόλοιπες μέρες μπορούν να ισχυρίζονται ότι τρώνε σαν σπουργίτια!
23. Οι γυναίκες γίνονται μητέρες.
24. Οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες στην πλάτη.
25. Οι γυναίκες δεν ενοχλούνται όταν ο σύντροφός τους βγάζει παραπάνω λεφτά (το αντίθετο θα έλεγααααααα!)
Το τηλέφωνο του Αδόλφου Χίτλερ, που ανακτήθηκε από το καταφύγιο Fuhrerbunker και φυλασσόταν σε ένα κουτί σε μια αγγλική εξοχική κατοικία από το 1945, πρόκειται να δημοπρατηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες αργότερα αυτό το μήνα.
Alexander Historical Auctions
Το συγκεκριμένο τηλέφωνο το έδωσε η Βέρμαχτ στον Χίτλερ και χρησιμοποιήθηκε από τον ναζιστή ηγέτη για να εκτελέσει τις περισσότερες από τις διαταγές του κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με την περιγραφή στον κατάλογο του οίκου δημοπρασιών Alexander Historical Auctions στο Μέριλαντ.
Alexander Historical Auctions
Φτιαγμένο από την Siemens ως ένα μαύρο τηλέφωνο, αργότερα βάφτηκε κόκκινο και επάνω του χαράχτηκε το όνομα του Χίτλερ και μία σβάστικα, αναφέρει επίσης ο κατάλογος. Ο οίκος δημοπρασιών περιγράφει το τηλέφωνο ως «κινητή συσκευή καταστροφής του Χίτλερ» και το αποκαλεί ως «αναμφισβήτητα το πιο ‘καταστροφικό’ όπλο όλων των εποχών, που έστειλε εκατομμύρια στο θάνατο σε όλο τον κόσμο».
Alexander Historical Auctions
Ο Βρετανός αξιωματικός Ραλφ Ράινερ, ανέκτησε το τηλέφωνο από το καταφύγιο του Χίτλερ, όταν βρισκόταν στο Βερολίνο υπό τις διαταγές του Στρατάρχη Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, μόλις λίγες ημέρες μετά το τέλος του πολέμου, σύμφωνα με τον προσωπικό του λογαριασμό και ναυτιλιακά έγγραφα από αυτό το χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών. Ο 82χρονος γιος του Ράνουλφ Ράινερ, κληρονόμησε το τηλέφωνο μετά το θάνατο του πατέρα του το 1977.
Alexander Historical Auctions
«Ο πατέρας μου δεν το έβλεπε ως ένα απομεινάρι των ένδοξων ημερών του Χίτλερ, αλλά σαν ένα κακοποιημένο απομεινάρι της ήττας του, ένα είδος πολεμικού τροπαίου» δήλωσε στο CNN. «Ποτέ δεν πίστευα πως θα γίνει ένα σημαντικό αντικείμενο». Απεσταλμένος στη γκρεμισμένη γερμανική πρωτεύουσα για να έρθει σε επαφή με τις ρωσικές δυνάμεις που είχαν καταλάβει την πόλη, ο Ραλφ Ράινερ, ήταν πιθανότατα ο πρώτος μη-σοβιετικός που εισήλθε στο καταφύγιο του Χίτλερ.
Alexander Historical Auctions
«Μπορούσε να μυρίσει την καμμένη σάρκα» δήλωσε ο Ρανούλφ Ράινερ, υπενθυμίζοντας την περιγραφή του πατέρα του για το υπόγειο καταφύγιο όπου ο Χίτλερ πέρασε τις τελευταίες ημέρες του. Σύμφωνα με τα ακριβή λόγια του ήταν ένα «φοβερό κολαστήριο». Αρχικά οι Ρώσοι του προσέφεραν το μαύρο τηλέφωνο που βρέθηκε στο δωμάτιο της Εύα Μπράουν, της συντρόφου του Χίτλερ, αλλά ο Ραλφ Ράινερ επέλεξε αντ’ αυτού το κόκκινο τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι του Χίτλερ.
Alexander Historical Auctions
«Είπε στους Ρώσους πως το κόκκινο ήταν το αγαπημένο του χρώμα» δήλωσε ο Ρανούλφ Ράινερ «κάτι που όπως φαίνεται δέχτηκαν οι Ρώσοι». Σε επιστολή του προς τη σύζυγό του Ελισάβετ στις 18 Μαϊου 1945, ο Ραλφ Ράινερ έγραψε για την «απόλυτη φρίκη» που είδε στο Βερολίνο, αλλά δεν ανέφερε τίποτα για το αξιοσημείωτο σουβενίρ που είχε στην κατοχή του.
Αν οι Βρετανοί στρατιώτες συλλαμβάνονταν να έχουν στην κατοχή τους λεηλασίες από τους Γερμανούς, ο Ραλφ Ράινερ θα ανακρινόταν και θα περνούσε από στρατοδικείο. Όταν επέστρεψε στο Ντέβον της δυτικής Αγγλίας, ο Ραλφ είχε μαζί του το τηλέφωνο και ένα πορσελάνινο μοντέλου ενός σκύλου Αλσατίας, που πήρε επίσης από το καταφύγιο, κρυμμένα μέσα στη βαλίτσα του.
Ο σκύλος, που φτιάχτηκε από σκλάβους εργάτες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου και πιθανόν παρουσιάστηκε στον Χίτλερ από τον Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγό των SS, αναμένεται επίσης να δημοπρατηθεί. Ο γιος του Ράινερ ελπίζει πως τα αντικείμενα θα αγοραστούν από ένα μουσείο αντί για έναν ιδιώτη συλλέκτη. «Δε θέλω να παραμείνουν και πάλι κρυμμένα» δήλωσε. «Θέλω να υπενθυμίσω στον κόσμο τη φρίκη του πολέμου». Ο οίκος δημοπρασιών εκτιμά πως το τηλέφωνο θα πουληθεί για 200.000 – 300.000 δολάρια ενώ ο γλυπτό για 25.000 – 35.000 δολάρια.
Η μαγεία της όπερας αντικατοπτρίζεται και στην σκηνή που λαμβάνει χώρα. Για αιώνες η όπερα ήταν το σημείο συνάντησης των ανθρώπων της καλής κοινωνίας, οπότε καταλαβαίνετε ότι και οι ίδιες οι σκηνές έπρεπε να καθρεφτίζουν την αίγλη της υψηλής κοινωνίας, αλλά και το ταλέντο των ανθρώπων που ανέβαιναν πάνω στην σκηνή.
Αν και οι περισσότερες όπερες χτίστηκαν πολύ καιρό πριν, όπως η Margravial που κατασκευάστηκε μεταξύ 1746 και 1750 και αυτή την στιγμή είναι μνημείο παγκόσμια κληρονομιάς της UNESCO, υπάρχουν και άλλες πιο σύγχρονες, όπως η Harbin, στην Κίνα.
Μπορεί το έξυπνο εισιτήριο να είναι ήδη εδώ και λίγες ώρες σε εφαρμογή, ωστόσο η φάση δεν γίνεται χωρίς προβλήματα.
Το πρωί της Τετάρτης 1 Φλεβάρη, 40 άτομα αφαίρεσαν από τα λεωφορεία στις αφετηρίες των γραμμών 220 και 608 στου Ζωγράφου 14 καινούρια και 7 παλιά μηχανήματα επικύρωσης εισιτηρίων με την χρήση ηλεκτρικού κατσαβιδιού. Ταυτόχρονα ακόμα μια ομάδα προκάλεσε φθορές σε 2 μηχανήματα στα Ιλίσια.
Τα περιστατικά αυτά έρχονται να προστεθούν σε παλαιότερα σκηνικά όπως αυτό μερικές ημέρες πριν και πάλι στου Ζωγράφου, οπού ομάδα αγνώστων βγήκε από την Πανεπιστημιούπολη και κατέστρεψε 4 ακυρωτικά μηχανήματα σε λεωφορεία.
Ίσως ήδη να το έχεις μαντέψει όμως οι χρήστες του διαδικτύου έχουν ήδη μπει στο χορό με εικόνες σπασμένων μηχανημάτων να κάνουν την εμφάνισή τους κι εκεί.
To Zalipie είναι ένα αγροτικό χωριουδάκι 68 χλμ. δυτικά της πρωτεύουσας Κρακοβίας στην Πολωνία, διάσημο σε όλο τον κόσμο για τα παραμυθένια ζωγραφιστά σπίτια του.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι μόνο τα σπίτια ζωγραφισμένα μέσα-έξω, αλλά ο,τιδήποτε είναι ακίνητο, από τους φράχτες, τους τοίχους και τα γεφυράκια ως τα πηγάδια, τα κοτέτσια και τα σπιτάκια για τους σκύλους.
Η παράδοση ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα. Ως τότε οι ξυλόσομπες δεν διέθεταν μπουριά και ο καπνός έβρισκε διέξοδο από μικρά σωληνάκια στο ταβάνι. Οταν αντικαταστάθηκαν με καινούργιες που είχαν καμινάδες και οι νοικοκυρές συνειδητοποίησαν πως ξεμπέρδεψαν με τους μαυρισμένους από τον καπνό τοίχους, άρχιζαν να ασβεστώνουν τα σπίτια τους.
Αλλά δεν περιορίστηκαν σ’ αυτό. Σιγά – σιγά άρχιζαν να ζωγραφίζουν πολύχρωμα λουλουδάτα μοτίβο πάνω στις καπνισμένες επιφάνειες και στη συνέχεια ό,που αλλού μπορούσαν να δημιουργήσουν.
Σε λιγότερο από 100 χρόνια μεταμόρφωσαν ολόκληρο το χωριό, δημιουργώντας μια παράδοση που διατηρείται ως σήμερα και κάνει το Zalipie ένα από τα πιο πολυσύχναστα αξιοθέατα της Πολωνίας.
Η Ιταμπαγιανίνια (Itabaianinha) έχει ασυνήθιστα μεγάλο πληθυσμό ενηλίκων που το ύψος τους είναι μικρότερο από 1,45 μέτρα.
Η Μαρία έχασε τους γονείς της σε ηλικία επτά χρόνων. Μέχρι τα 80 της χρόνια, εκείνη και τα αδέρφια της έφερναν χρήματα στην οικογένεια δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ στη φυτεία καλαμποκιού που είχαν κοντά στην πόλη Ιταμπαγιανίνια, στην πολιτεία Σερτζίπε της Βραζιλίας. Η Μαρία δεν ξεπέρασε ποτέ τα 90 εκατοστά σε ύψος.
Η Ιταμπαγιανίνια, όπως εξηγεί η Βραζιλιάνα φωτογράφος Λουίζα Ντορ, αποκαλείται μερικές φορές «η πόλη των νάνων», λόγω του ασυνήθιστα μεγάλου πληθυσμού της σε ενήλικες που το ύψος τους είναι μικρότερο από 1,45 μέτρα.
Στην πόλη των 40.000 κατοίκων εκτιμάται ότι κατοικούν 70 με 150 νάνοι –προτιμούν αυτόν τον όρο από το «ανθρωπάκια»– που σημαίνει ότι ένας στους 266 κατοίκους έχει μικρό ανάστημα. Η αναλογία στην υπόλοιπη Βραζιλία είναι ένας νάνος για 10.000 ανθρώπους συνηθισμένου αναστήματος.
O 65χρονος Βαλέριο Φονσέκα Μέλο έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί, όμως παλιά ήταν αγρότης και ποδοσφαιριστής.
Η φωτορεπόρτερ, η οποία πέρασε τρεις μέρες στη Ιταμπαγιανίνια γνωρίζοντας τους νάνους, αρχικά συνάντησε προβλήματα στην προσπάθειά της να εξηγήσει τις προθέσεις της στην κοινότητα. Πολλοί υπέθεσαν ότι εκείνη, όπως τόσοι πριν από αυτή, ήταν μια ακόμη παραγωγός που ήθελε να κάνει μια επιτυχημένη κωμωδία στην τηλεόραση. Κάποιοι ζήτησαν χρήματα για να ποζάρουν στις φωτογραφίες. Αν και η πληρωμή των μοντέλων δεν είναι ενάντια στις αρχές της Ντορ, επέλεξε να μην το κάνει.
Η φωτογράφος κατάφερε να έρθει κοντά με αρκετούς από αυτούς, λίγες μόλις ώρες μετά την άφιξή της. Δέθηκε με έναν νάνο αγοράζοντας χοτ-ντογκ από το σνακ μπαρ του και πιάνοντάς του την κουβέντα. Βρήκε μέσω Facebook έναν άνδρα που λεγόταν Σέρτζιο, ο οποίος την ξενάγησε μαζί με τους φίλους του στην πόλη και την προσκάλεσε σε έναν τοπικό ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ νάνων.
Η Ιταμπαγιανίνια έχει καύσωνα τον Μάρτιο, την περίοδο δηλαδή που την επισκέφτηκε η φωτογράφος. Απέφευγε να βγάζει φωτογραφίες τις ώρες που ο ήλιος έκαιγε, όμως είδε από κοντά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κάποιες από αυτές τις οικογένειεςστη δουλειά τους. Αν και προσαρμόζουν τα σπίτια και τα αυτοκίνητά τους στο μέγεθός τους, οι νάνοι κάνουν τις ίδιες δουλειές με όλους μας.
Η 75χρονη Μπεατρίς Νασιμεντόντα Κρουζ είναι ιδιοκτήτρια δημοφιλούς καταστήματος στην Ιταμπαγιανίνια, το οποίο πουλάει γλυκά, παγωτά, νερό κλπ. Ο 71χρονος αδερφός της Τζοάο Νασιμεντόντα Κρουζ, είχε κάποτε ένα μπαρ, όμως πλέον το έχει κλείσει. Η Μπεατρίς είναι παρθένα – λέει ότι δεν είχε ποτέ της αγόρι και ότι στις μέρες της οι νάνοι δεν παντρεύονταν. Η ίδια συνεχίζει την παράδοση μέχρι και σήμερα.
Ο νανισμός που έχουν οι περισσότεροι στην Ιταμπαγιανίνια, δεν είναι ο συνηθέστερος τύπος που απαντάται στον κόσμο. Έχουν μια γενετική μετάλλαξη που τους κάνει κοντύτερους, έχοντας τις ίδιες αναλογίες με τους ανθρώπους με τον μέσο όρο ύψους.
Η φωτογράφος γνώρισε νάνους που ένιωθαν άνετα με το ύψος τους. Η Μαρία ήταν μία από αυτούς – γεμάτη αυτοπεποίθηση, δεν θα ήθελε να είχε το ίδιο ύψος με τον μέσο όρο. Παρ’ όλα αυτά, ο πληθυσμός των νάνων στην Ιταμπαγιανίνια μειώνεται, κατά πάσα πιθανότητα λόγω των περισσότερων πλέον γάμων με ανθρώπους συνηθισμένου αναστήματος. Οι περισσότεροι από τους εναπομείναντες νάνους είναι μεγαλύτερης ηλικίας.
Όταν τους επισκέφτηκε η Ντορ, μοιράστηκε τις φωτογραφίες της με όσους γνώρισε στον δρόμο. «Είναι μια φτωχική περιοχή της Βραζιλίας», λέει, «πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν είχαν καμία τυπωμένη φωτογραφία τους».
Η Ντορ έμαθε πριν από μερικούς μήνες ότι η Μαρία έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 101 ετών. Ανατρέχοντας στις αναμνήσεις της από την ημέρα που πέρασε στη φυτεία της Μαρία, η φωτογράφος γράφει: «Ήταν μια απλή οικογένεια, με μια πανέμορφη ιστορία. Αν και δούλευαν σκληρά σε όλη τους τη ζωή, ήταν ευτυχισμένοι και ευγνώμονες».
Ο Φρανσίσκο Τζοσέντος Σάντος, γνωστός ως Ντοντίνια, είναι 91 ετών και είναι ο γηραιότερος νάνος στην Ιταμπαγιανίνια. Ο Ντοντίνια επέζησε μετά από μια άσχημη πτώση που είχε καθώς προσπαθούσε να ανέβει στο άλογο του, η οποία παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή. Το πάθος του για τα άλογα παραμένει αμείωτο, παρ’ όλα αυτά.
Η Μαρία ντας Πιάμπα, η οποία είναι 101 ετών στη φωτογραφία, έφυγε πέρυσι από τη ζωή. Είχε χάσει τους γονείς της πολύ μικρή, στην ηλικία των επτά και το σπίτι της οικογένειάς της χτίστηκε με μικρές δωρεές από τους ντόπιους κατοίκους. Στην οικογενειακή τους φάρμα καλλιεργούν φασόλια.
Ο 52χρονος Κρουζ Χουάρεζ έδινε μάχη με τον αλκοολισμό και έκοψε το ποτό πριν από τρεις μήνες, μετά από ένα ατύχημα που τον άφησε σε κώμα για τρεις μέρες.
Το κουδούνι στο 1ο Δημοτικό Σχολείο του Νέου Ικονίου Περάματος χτύπησε χτες (2 Φεβρουαρίου) για να μπουν οι μαθητές στην τάξη αλλά από τους 130 μπήκαν μόνο οι 10. Οι υπόλοιποι έμειναν σπίτι. Δεν τους έστειλαν οι γονείς τους στο σχολείο.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο του Νέου Ικονίου Περάματος έγινε πανελληνίως γνωστό όταν πριν από λίγες ημέρες χρυσαυγίτες με τον υπόδικο βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Γιάννη Λαγό επιχείρησαν βίαια να μπουν κατά την διάρκεια γενικής συνέλευσης που γινόταν για να συζητηθεί το θέμα της φοίτησης προσφυγόπουλων σε αυτό.
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος χτες έχει πολύ κόσμο αλλά όχι μαθητές. Σήμερα, ετοιμάζεται να υποδεχθεί τα προσφυγόπουλα στους χώρους του αλλά τελικά για κάποιους τα παιδιά αυτά είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Και δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν και οι ίδιοι παιδιά. Και επέλεξαν να μην τα στείλουν σήμερα στο σχολείο. Για να μην μολυνθούν;
Πληροφορίες αναφέρουν ότι από τους 130 μαθητές που φοιτούν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος οι γονείς των 76 έχουν ζητήσει να αλλάξουν σχολείο! Πληροφορίες από το υπουργείο Παιδείας αναφέρουν ότι αυτό θα αντιμετωπισθεί υπηρεσιακώς….
Αυτή την ώρα είναι σε εξέλιξη η τελετή υποδοχής των προσφυγόπουλων στο σχολείο. Και δυστυχώς, παιδιά δεν υποδέχονται παιδιά… Φωτεινή εξαίρεση μαθητές λυκείου του Περάματος που βρέθηκαν εκεί με σχολικά είδη για να τα δώσουν στα ταλαιπωρημένα αυτά παιδιά.
Περίπου στις 2 το μεσημέρι, οι συγκεντρωμένοι υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα και αγκαλιές τα προσφυγόπουλα που έφτασαν στο σχολείο. Από μακριά παρακολουθούσαν εκείνοι που αντιδρούν υπο το διακριτικό βλέμμα της αστυνομίας…
Τα περίφημα κουτιά μητρότητας της Φιλανδίας, συμβολίζουν την ισότητα όλων των παιδιών στο ξεκίνημά τους και έχουν συμβάλει στη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας.
Από τον περασμένο Ιανουάριο, το Νιου Τζέρσεϊ των Η.Π.Α. προσφέρει στους νέους γονείς μια ακαταμάχητη προσφορά: Δωρεάν πακέτα μητρότητας που είναι γεμάτα με πάνες, μωρομάντηλα και ρούχα, όλα συσκευασμένα μέσα σε ένα κουτί από χαρτόνι, το οποίο διπλασιάζεται και γίνεται κρεβατάκι για το μωρό.
Με άλλα λόγια, γίνεται η πρώτη αμερικανική πόλη που υιοθετεί τα περίφημα κουτιά μητρότητας της Φιλανδίας, που συμβολίζουν την ισότητα όλων των παιδιών στο ξεκίνημά τους και μειώνουν τη βρεφική θνησιμότητα.
Τα βρεφικά κουτιά της Φιλανδίας και η ιστορία τους
Τα κουτιά μητρότητας είναι ένα concept με προέλευση από τη Φιλανδία, όπου τα μαιευτήρια μοιράζουν ανάλογα πακέτα από το 1938. Τα χάρτινα αυτά κουτιά είναι γεμάτα με ρούχα ουδέτερου χρώματος, πάνες, παιχνίδια και άλλα αντικείμενα που θα χρειαστούν οι νέοι γονείς τους πρώτους μήνες ζωής του παιδιού τους.
Παράλληλα, το πακέτο περιλαμβάνει ένα μικρό στρώμα, σεντόνια και κουβέρτες, ενώ το ίδιο το κουτί είναι μια ασφαλής κούνια για το νεογέννητο.
Πρόκειται για μια παράδοση που χρονολογείται από τη δεκαετία του ’30 και σχεδιάστηκε για να δώσει σε όλα τα παιδιά στη Φιλανδία ένα ίσο ξεκίνημα στη ζωή, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους προέλευση.
Πακέτο μητρότητας από το 1947
Χιλιάδες παιδιά, από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, έχουν περάσει τις πρώτες μέρες ή τους πρώτους μήνες της ζωής τους στην ασφάλεια των τεσσάρων τοίχων ενός χάρτινου κουτιού.
Ομως, το πιο επαναστατικό χαρακτηριστικό αυτών των κουτιών, είναι ότι έχουν μειώσει το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας σε ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο.
Οταν η Φιλανδία εισήγαγε για πρώτη φορά τα κουτιά, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας ήταν περίπου 65 θάνατοι (σε βρέφη ηλικίας κάτω του ενός έτους) ανά 1.000 γεννήσεις.
Το 2016, υπήρχαν μόνο 2,5 θάνατοι βρεφών ανά 1.000 γεννήσεις στη Φινλανδία, σε σύγκριση με 5,3 στις ΗΠΑ και 4,3 στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στα 75 του χρόνια, το μωρουδιακό κουτί είναι πλέον μια καθιερωμένη πρακτική της φινλανδικής ιεροτελεστίας μετάβασης προς τη μητρότητα, ενώνοντας πολλές γενιές γυναικών. Και τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερες χώρες.
Alexander Historical Auctions
Alexander Historical Auctions
Πακέτο μητρότητας από το 1947
