Μεγάλη φωτιά μαίνεται σε αγροτοδασική έκταση στον Ωρωπό – Οι φλόγες βρίσκονταν κοντά στο χωριό Ασπροχώρι και πλέον γίνονται προσπάθειες να μην περάσουν μέσα σε αυτό
Πυρκαγιά ξέσπασε το απόγευμα της Τετάρτης σε αγροτοδασική έκταση στην περιοχή Ασπροχώρι Ωρωπού Αττικής. Δίνεται μάχη από την Πυροσβεστική από αέρος και εδάφους για την κατάσβεσή της.
Λίγο πριν τις 21:00 οι φλόγες βρίσκονταν κοντά στο χωριό και πλέον γίνονται προσπάθειες να μην περάσουν μέσα σε αυτό. Το μέτωπο εξαπλώνεται και απομακρύνονται πολίτες.
Πύρινη κόλαση
Το πύρινο μέτωπο που βρίσκεται κοντά στο Ασπροχώρι καίει πυκνό δάσος και έχει λάβει μεγάλη δυναμική. Οι φλόγες είναι τεράστιες καίγοντας μεγάλα πεύκα.
«Στο νεκροταφείο Ασπροχωρίου έφτασε το πύρινο μέτωπο»
Μιλώντας στο in ο δήμαρχος Ωρωπού αναφέρει ότι «φούντωσε επικίνδυνα το μέτωπο, οι άνεμοι έπεσαν αλλά το μέτωπο πρόλαβε να γίνει μεγάλο και σταμάτησαν και τα εναέρια μέσα. Πλέον η φωτιά έφτασε στο νεκροταφείο Ασπροχωρίου»
Η εικόνα της φωτιάς αυτή την ώρα
Το ένα μέτωπο έχει κατεύθυνση προς Συκάμινο-Ωρωπό και το άλλο είναι κοντά στο Ασπροχώρι περίπου σε απόσταση ενός χιλιομέτρου.
Το να πεις αντίο στις μύγες, τα κουνούπια και τις κατσαρίδες μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά υπάρχουν φυσικοί και πρακτικοί τρόποι για να κρατήσεις μακριά αυτά τα ενοχλητικά έντομα χωρίς τη χρήση χημικών. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας εύκολες διαδικασίες και συνηθισμένες ουσίες που πιθανότατα έχετε ήδη στο σπίτι σας, μπορείτε να κατασκευάσετε απωθητικά και παγίδες που θα εξαλείψουν αυτά τα παράσιτα.
Γιατί να επιλέξετε φυσικές λύσεις;
Τα εμπορικά εντομοαπωθητικά είναι συχνά αποτελεσματικά, αλλά περιέχουν χημικές ουσίες που είναι τοξικές για την ανθρώπινη υγεία, τα κατοικίδια ζώα και το περιβάλλον. Η χρήση φυσικών απωθητικών δεν είναι μόνο ασφαλέστερη, αλλά μπορεί επίσης να εξοικονομήσει χρήματα. Η καταπολέμηση των παρασίτων με τη χρήση οικιακών προσεγγίσεων είναι βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον.
Μόνο για επεξηγηματικούς σκοπούς.
Τα κουνούπια δεν είναι μόνο δυσάρεστα, αλλά μπορούν επίσης να μεταδώσουν ασθένειες. Ευτυχώς, με μια απλή παγίδα DIY, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τον πληθυσμό τους.
Οδηγίες:
1. Διαλύστε 5 κουταλιές της σούπας ζάχαρη σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό.
2. Προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας μαγιά και ανακατέψτε καλά.
3. Κόψτε ένα πλαστικό μπουκάλι 2 λίτρων στη μέση κατά μήκος του λαιμού.
4. Ρίξτε το μείγμα στο κάτω μέρος του μπουκαλιού.
5. Δημιουργήστε ένα χωνί τοποθετώντας το πάνω μέρος του μπουκαλιού ανάποδα στο κάτω μέρος.
6. Τοποθετήστε την παγίδα σε περιοχές όπου έχετε δει κουνούπια, όπως κοντά σε παράθυρα ή σε μπαλκόνι.
Βήμα 2: Απωθητικό για κατσαρίδες και μύγες
Μόνο για επεξηγηματικούς σκοπούς.
Οι κατσαρίδες και οι μύγες προσελκύονται συχνά από τα υπολείμματα τροφών και τις υγρές τοποθεσίες. Για να τα κρατήσετε μακριά, δοκιμάστε αυτό το φυσικό απωθητικό.
Οδηγίες:
1. Σε μια κατσαρόλα βράζουμε 15 φύλλα δάφνης και 10 γαρύφαλλα σε ένα φλιτζάνι νερό.
2. Αφήστε το μείγμα να βράσει για περίπου 10 λεπτά πριν το αποσύρετε από τη φωτιά και κρυώσει.
3. Αφού κρυώσει, μεταφέρετε το μείγμα σε ένα μπουκάλι ψεκασμού.
4. Χρησιμοποιήστε αυτό το απωθητικό σε περιοχές όπου έχετε συναντήσει κατσαρίδες ή μύγες, όπως η κουζίνα, το ντουλάπι ή το μπάνιο.
Βήμα 3: Πολυεντομοαπωθητικό σπρέι
Μπορείτε να φτιάξετε ένα σπρέι από σαμπουάν, φυτικό έλαιο και λευκό ξύδι για να διώχνετε πιο αποτελεσματικά τα κουνούπια, τις κατσαρίδες και τις μύγες.
Οδηγίες:
1. Συνδυάστε 1/2 φλιτζάνι σαμπουάν, 1/2 φλιτζάνι φυτικό λάδι και 1/2 φλιτζάνι λευκό ξύδι σε μια λεκάνη ή δοχείο.
2. Ανακατέψτε μέχρι να ενσωματωθούν πλήρως όλα τα συστατικά.
3. Τοποθετήστε το διάλυμα σε ένα καθαρό μπουκάλι ψεκασμού.
4. Εφαρμόστε αυτό το σπρέι σε σημεία επιρρεπή σε έντομα, όπως κοντά σε πόρτες, παράθυρα και γωνίες κουζίνας.
Σίγουρα κάθε ζώδιο έχει τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά του. Ωστόσο, το να είναι κάποιος χειριστικός είναι ομολογουμένως ένα τοξικό χαρακτηριστικό που πρέπει όλοι να αποφεύγουμε.
Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιο ζώδιο είναι το πιο χειριστικό από όλα; Ποιο είναι εκείνο που θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο και να κινεί τις σκέψεις των άλλων, ώστε να πετυχαίνει τους στόχους του;
Ζώδια: Ποιο είναι χειριστικό και εκδικητικό
Ενώ δυνάμει είμαστε όλοι και όλες χειριστικοί και χειριστικές, οι άνθρωποι που ανήκουν στο συγκεκριμένο ζώδιο εκβιάζουν τα συναισθήματα των γύρω τους, απαιτούν υποταγή και πίστη, ενώ αν υποψιαστούν (χωρίς να επιβεβαιώσουν) ότι κάτι που δεν τους αρέσει συμβαίνει, τότε ο εκδικητικός τους χαρακτήρας θα βγει μπροστά.
Έχουν πολύ καλό ένστικτο και μπορούν να βλέπουν μπροστά, ικανότητα που τους επιτρέπει -σε έναν βαθμό- να ελέγχουν το μυαλό και τη σκέψη των άλλων. Ποτέ δεν είναι τόσο διακριτικοί όσο νομίζουν ότι είναι και η προσπάθεια χειραγώγησής τους το ίδιο. Είναι επιδέξιοι στο να διαβάζουν ανθρώπους και καταστάσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν πάντα προς όφελός τους και δεν έχουν πρόβλημα, αν εντοπίσουν την αδυναμία του άλλου να τη χρησιμοποιήσουν υπέρ τους. Είναι πολύ πειστικοί όταν μιλούν και μπορούν εύκολα να κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι έχουν λάθος, ακόμα κι όταν δεν κάνει απολύτως τίποτα.
Το πιο χειριστικό που μπορούν να κάνουν; Να εκβιάζουν τα συναισθήματά σας και να σας κάνουν να πιστεύετε πως θα τους χάσετε από τη ζωή σας. Συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται πέρα από χειριστική και τοξική.
Ωστόσο, δεν διστάζουν να αναλάβουν ευθύνες και να δείχνουν γενναιότητα, επειδή θέλουν να έχουν τον έλεγχο, αλλά και να προστατεύσουν τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής τους.
Ποιο είναι το πιο χειριστικό ζώδιο;
Ο Σκορπιός! Φυσικά, στην ίδια λίστα βρίσκονται και άλλα ζώδια με τον Ζυγό να προκαλεί μεγάλη έκπληξη, καθώς θεωρείται ένα δίκαιο και χωρίς πολλές εκρήξεις ζώδιο.
Η μικρή Λίνι Μακάουν ήταν ένα 8χρονο κορίτσι που έχασε τη ζωή της σε μια τραγική πλημμύρα κοντά στο καλοκαιρινό κάμπινγκ Camp Mystic στο Τέξας, όταν ξαφνική καταιγίδα προκάλεσε μοιραίες πλημμύρες.
Η οικογένειά της επιβεβαίωσε τον θάνατό της, περιγράφοντάς την ως “ένα φως στη ζωή μας, γεμάτο ανείπωτη χαρά” .
Η τραγωδία που εκτυλίχθηκε στο Camp Mystic στέρησε τη ζωή από πολλά μικρά παιδιά, όλα σε τρυφερή ηλικία, γεμάτα όνειρα και ζωντάνια. Ήταν κορίτσια που είχαν πάει στο καλοκαιρινό κάμπινγκ για να ζήσουν στιγμές ανεμελιάς, φιλίας και παιχνιδιού, όμως βρέθηκαν αντιμέτωπα με τη δύναμη της φύσης, εγκλωβισμένα από την ξαφνική πλημμύρα. Οι ζωές τους κόπηκαν απότομα και άδικα, αφήνοντας πίσω βαθιά θλίψη στις οικογένειές τους, στους φίλους και σε ολόκληρη την κοινότητα που τώρα παλεύει να διαχειριστεί την απώλεια και το σοκ.
Η είδηση έπληξε βαθιά την κοινότητα του Camp Mystic, όπου μαθήτριες και σύμβουλοι είχαν συγκεντρωθεί για το καλοκαιρινό πρόγραμμα. Η Linnie, φορώντας το χαμόγελό της και γεμάτη ενθουσιασμό, βρέθηκε μεταξύ αρκετών παιδιών και στελεχών που παγιδεύτηκαν στα ορμητικά νερά και δεν κατάφεραν να σωθούν.
REST IN PEACE 💔 Linnie McCown was one of the many lives tragically lost in Texas after devastating floodwaters tore through the summer camp she was attending. pic.twitter.com/L8XqNMcUya
Οι γονείς της, κατακλυσμένοι από πόνo, ζήτησαν ιδιωτικότητα καθώς βιώνουν ένα αβάσταχτο πένθος. Η τραγωδία της Linnie αναδεικνύει τον απρόβλεπτο κίνδυνο των φυσικών καταστροφών και πόσο γρήγορα μια φαινομενικά ασφαλής εμπειρία –όπως ένα camp– μπορεί να μετατραπεί σε τραγικό σκηνικό. Η κοινότητα του Τέξας βρίσκεται σε κατάσταση πένθους, καθώς συνεχίζονται οι έρευνες και αναζητήσεις επιζώντων ().
Η μνήμη της Linnie τιμάται ήδη μέσα από αφιερώματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συλλογές για οικονομική στήριξη (όπως το ίδρυμα A Voice For The Voiceless που δημοσίευσε συγκινητική ανάρτηση μνήμης) (). Ο θάνατός της υπενθυμίζει την ευαλωτότητα των παιδιών και την ανάγκη για αυστηρότερους κανόνες ασφάλειας στα camps, ειδικά όταν το καιρικό φαινόμενο αναμένεται να επιδεινωθεί μελλοντικά λόγω κλιματικής αλλαγής.
Rest easy, sweet Linnie.
Please keep the McCowns in your prayers tonight as they grieve the loss of their daughter, a camper at Camp Mystic.
“It’s with the heaviest of hearts we must share that our sweet little Linnie is with the Lord in heaven,” – Michael McCown pic.twitter.com/m8usHCFwvC
Ας κρατήσουμε στη σκέψη μας τη Linnie, την μικρή αυτή ψυχή που με το γέλιο και την παρουσία της άγγιξε όσους την γνώρισαν – και ας προσπαθήσουμε όλοι να συμβάλλουμε ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιες τραγωδίες.
Οι ψυχές των νεκρών που φεύγουν από τη ζωή δεν μας ξεχνούν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί μας.
Τα πνεύματα των αγαπημένων μας σε καμία περίπτωση δεν μας εγκαταλείπουν όταν φεύγουν από την ζωή. Αντίθετα, επιδιώκουν να κρατούν επικοινωνία μαζί μας με ποικίλους τρόπους. Γι’ αυτό είναι καλό να προσέξουμε τα κάτωθι 10 σημάδια που προαναγγέλλουν ότι οι νεκροί θέλουν μας στείλουν ένα μήνυμα.
Μέσω των ονείρων
Όταν κοιμόμαστε, η δονητική μας ενέργεια αυξάνεται και αντιστοιχεί με την ανώτερη ενέργεια των πνευμάτων. Το υποσυνείδητο μυαλό μας είναι πολύ πιο δεκτικό όταν κοιμόμαστε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα πνεύματα μπορούν να μας επηρεάσουν εύκολα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Τα όνειρα που σχετίζονται με ένα αποθανόντα είναι συνήθως πολύ ζωντανά και δεν μοιάζουν τόσο με τα συνηθισμένα όνειρα. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να τα θυμάστε αφού ξυπνήσετε.
Αν έχετε τέτοια όνειρα, τότε πρέπει να τους δώσετε προσοχή, γιατί είναι ένα μήνυμα από την άλλη πλευρά…
Μυρωδιές
Η αίσθηση της οσμής συνδέεται στενά με την μνήμη. Συνήθως μια μυρωδιά θα μπορούσε να συνοδεύει την παρουσία ενός πνεύματος. Θα μπορούσε να είναι το άρωμα του αγαπημένου λουλουδιού ή φαγητού του αποθανόντα.
Χάνετε πράγματα
Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι κάποια από τα πράγματα σας εξαφανίζονται μυστηριωδώς από ένα μέρος και εμφανίζονται σε ένα άλλο. Τις περισσότερες φορές είναι το πνεύμα των αγαπημένων μας που μετατοπίζει τα πράγματα από το ένα μέρος στο άλλο. Συνήθως λείπουν αντικείμενα όπως κοσμήματα, μπουκάλια, πίπες καπνού ή πράγματα που χρησιμοποιούσαν όσο ζούσαν.
Τραγούδια
Μερικές φορές μπορείτε επίσης να λάβετε ένα μήνυμα με τη μορφή τραγουδιών. Ίσως οδηγείτε και καθώς ακούτε μουσική συνειδητοποιείτε ότι τα τραγούδια δεν είναι κατανεμημένα τυχαία. Αν παρατηρήσετε κάποιο μοτίβο τότε είναι σίγουρα το πνεύμα του αγαπημένου σας που προσπαθεί να σας δώσει ένα μήνυμα.
Μέσα από τις σκέψεις
Μερικές φορές επηρεαζόμαστε από σκέψεις που μας γνωστοποιούν ένα συγκεκριμένο πράγμα, όπως όταν οδηγείτε γρήγορα και εμφανίζεται η σκέψη ότι πρέπει να επιβραδύνετε.
Τέτοιες σκέψεις δεν είναι δικές μας. Ναι, είναι η φωνή του αγαπημένου σας προσώπου και όχι η φωνή στο κεφάλι σας. Ένας εύκολος τρόπος για να το αναγνωρίσετε είναι επειδή η φωνή δεν θα είναι σε πρώτο πρόσωπο. Δεν θα σκεφτείτε δηλαδή «θα αργήσω», αλλά «θα αργήσεις».
Απροσδόκητα δώρα
Δεν χρειάζεται να είναι μια Πόρσε. Θα μπορούσατε να λάβετε απροσδόκητα δώρα με τη μορφή αγάπης και φροντίδας όταν δεν το περιμένετε καθόλου. Θυμάστε την στιγμή που νιώσατε στεναχωρημένοι και ξαφνικά είχατε μια κλήση από έναν φίλο ή συγγενή που σας έκανε ευτυχισμένους και συνεχίσατε τις δουλειές σας; Ναι, αυτά είναι τα συμπτωματικά δώρα και λαμβάνονται με αγάπη.
Ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή
Πιστεύετε ότι απλώς τυχαίνει να συναντάτε τους κατάλληλους ανθρώπους όταν τους χρειάζεστε περισσότερο; Σκεφτείτε το ξανά επειδή θα μπορούσε να είναι ο αγαπημένος σας που προσπαθεί να σας βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζετε.
Κάποιες φορές συναντάτε ανθρώπους όταν είστε στην χειρότερη κατάσταση που μπορεί να βρίσκεστε και έρχονται σαν μια ακτίνα φωτός για να μεταδώσουν λίγο φως στη ζωή σας. Δώστε προσοχή σε τέτοιους ανθρώπους!
Κατά τη διάρκεια της κηδείας
Κατά τον μέντιουμ Τζέιμς Βαν Πραα, οι άνθρωποι παρακολουθούν την κηδεία τους αφού πεθάνουν και προσφέρουν παρηγοριά στην οικογένεια και στους φίλους τους. Θα πρέπει να αναζητήσετε σημάδια όπως ένα άγγιγμα στον ώμο ή ένα χάδι στο μάγουλο κατά τη διάρκεια της κηδείας τους, προκειμένου να αισθανθείτε το πνεύμα τους.
Κατοικίδια
Τα ζώα είναι ιδιαίτερα δεκτικά σε οποιαδήποτε υπερφυσική παρουσία. Έτσι, αν ο σκύλος σας αρχίσει να κουνά την ουρά του προς το κενό τότε αυτό σημαίνει ότι υπάρχει εκεί κάποιος που αγαπούσε ως ανθρώπινο ον που τώρα έρχεται με τη μορφή πνεύματος.
Ακόμα και τα κατοικίδια που έχουν πεθάνει επισκέπτονται τους ιδιοκτήτες τους και πολλοί έχουν αναφέρει ότι άκουσαν το γάβγισμα του σκύλου τους ή το νιαούρισμα της γάτας τους.
Παλιές συνήθειες
Αν ο παππούς σας γκρίνιαζε για τα αναμμένα φώτα τότε οι πιθανότητες είναι ότι μπορεί να σβήσει τα φώτα στο σπίτι ως πνεύμα. Μερικές φορές, τα πνεύματα προσπαθούν να κάνουν τα ίδια πράγματα που έκαναν όσο ζούσαν.
Προθεσμία για να απολογηθεί την προσεχή Κυριακή, 13 Ιουλίου, ενώπιον της ανακρίτριας Πατρών, ζήτησε και πήρε το μεσημέρι η Ειρήνη Μουρτζούκου, η οποία οδηγήθηκε στο δικαστικό μέγαρο της πόλης κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου μεταφέρθηκε από την Αθήνα συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος.
Μόλις έφθασε στο δικαστικό μέγαρο συγκεντρωμένοι πολίτες άρχισαν να την αποδοκιμάζουν, ενώ το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και κατά την έξοδό της από τα δικαστήρια.
Σε δηλώσεις που έκανε έξω από το δικαστικό μέγαρο της Πάτρας ο συνήγορος υπεράσπισης της Ειρήνης Μουρτζούκου, Νίκος Αλεξανδρής, ανέφερε ότι “είπε την αλήθεια χθες τα ξημερώματα στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών”.
Συγκεκριμένα, ο κ. Αλεξανδρής σημείωσε: “Όποιος παρακολουθούσε προσεκτικά τις δηλώσεις μου αυτές τις ημέρες, μπορούσε να καταλάβει προς τα πού πήγαινε όλη αυτή η ιστορία. Δημοσίως λέγαμε ότι εφόσον η εντολέας μου υποστηρίζει ότι είναι αθώα, ήμασταν αναγκασμένοι να την υποστηρίξουμε.
Σε όλες τις ατελείωτες συζητήσεις που κάναμε, και ειδικά την ημέρα που συνελήφθη, εκείνο το οποίο προσπαθούσα ως άνθρωπος, ως πατέρας και ως δικηγόρος ήταν να της μεταδώσω το μήνυμα ότι πρέπει να πει την αλήθεια. Αυτήν την αλήθεια την είπε χθες τα ξημερώματα στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών. Εκείνο το οποίο θέλω να καταστήσω σαφές είναι ότι πρόκειται για μία γυναίκα, η οποία προφανώς είναι ιδιάζουσα προσωπικότητα. Ο νομικός μας πολιτισμός επιβάλλει να έχει την υποστήριξη που χρειάζεται. Στο πλαίσιο της ανάκρισης θα διευκρινίσουμε και όλες τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκε στις πράξεις τις οποίες ομολόγησε και από εκεί και πέρα θα φανούν και οι ευθύνες των υπολοίπων και οι λεπτομέρειες των πράξεών της”.
Σημειώνεται, ότι η Ειρήνη Μουρτζούκου θα επιστρέψει στη ΓΑΔΑ, όπου θα συνεχιστεί η κράτησή της μέχρι να οδηγηθεί εκ νέου στην Πάτρα, την Κυριακή, για να απολογηθεί.
Πώς οι αστυνομικοί κατάφεραν να αποσπάσουν την ομολογία της
Τα ξημερώματα της Τετάρτης άρχισε η εξέταση της Ειρήνης Μουρτζούκου από τους αστυνομικούς που χειρίζονταν την υπόθεση της Αμαλιάδας.
Μπορεί επί έναν χρόνο να αρνούνταν πεισματικά κάθε εμπλοκή της με τους θανάτους των βρεφών, ωστόσο όταν έφτασε η ώρα της σύλληψης και της κατάθεσής της, η 25χρονη “έσπασε” και ομολόγησε τις πράξεις της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά τη μεταγωγή της χθες στον Εισαγγελέα, η 25χρονη είχε δείξει στοιχεία ότι ήθελε να μιλήσει. Ωστόσο, η ομολογία της έγινε κατά τη διάρκεια ανωμοτί εξέτασης για την υπόθεση της αδελφής της.
Οι αστυνομικοί είχαν ανοικτή την προκαταρκτική της εισαγγελίας Ναυπλίου για τις συνθήκες θανάτου της αδερφής της και στο πλαίσιο αυτής πήραν ανωμοτί κατάθεση που θα συμπεριληφθεί στη δικογραφία.
Όμως, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, οι έμπειροι αστυνομικοί του Ανθρωποκτονιών ζήτησαν από την εισαγγελία λίγο χρόνο παραπάνω, καθώς εκτιμούσαν ότι η 25χρονη μπορεί να ομολογούσε τις αποτρόπαιες πράξεις της.
Αντιλαμβανόμενη ότι η προβληματική της συμπεριφορά προερχόταν από το αίσθημα απόρριψης που αισθανόταν από τη μητέρα της, οι αστυνομικοί άρχισαν να της μιλούν γι’ αυτό που νιώθει, να δείχνουν ότι την καταλαβαίνουν, φέρνοντας την κουβέντα τεχνηέντως στην αδελφή της.
Τότε φέρεται να της είπαν πως αν ο θάνατός της ήταν έγκλημα έχει παραγραφεί και η Ειρήνη Μουρτζούκου έριξε τις άμυνές της και ομολόγησε όλη την αλήθεια.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου ομολόγησε πάνω σε ένα ξέσπασμα συνομιλώντας με αξιωματικό της αρμόδιας υπηρεσίας, έκλαιγε και του είπε “θα σου τα πω όλα, ό,τι θέλεις”.
Σημαντικό ρόλο στο να “σπάσει” η νεαρή γυναίκα, έπαιξε και το γεγονός ότι η υπόθεση έχει τραβήξει πολύ καιρό, σχεδόν έναν χρόνο, με ατελείωτες ώρες προβολής σε τηλεοπτικές εκπομπές, με αμέτρητες συνεντεύξεις και δηλώσεις της ίδιας της Ειρήνης Μουρτζούκου, η οποία έπεφτε σε αντιφάσεις που ενίσχυαν στο αίσθημα της κοινής γνώμης την εντύπωση ότι είναι ένοχη…
Η αδίστακτη δράση της Ειρήνης Μουρτζούκου: Πώς δολοφόνησε τα τέσσερα μωρά
“Αδίστακτη δράση” αποδίδουν οι δικαστικές Αρχές στην Ειρήνη Μουρτζούκου, στο λεπτομερές κατηγορητήριο που καλείται να αντικρούσει.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της ανακρίτριας Πατρών, η 25χρονη κατηγορούμενη φέρεται να επιχείρησε τέσσερις φορές να θανατώσει το ένα από τα δύο παιδιά της, ενώ στο δικαστικό έγγραφο αναφέρονται προσπάθειες “με εμμονή και επιμονή” να δολοφονήσει τόσο το δικό της παιδί όσο και εκείνο της φίλης της.
Όπως σημειώνεται στο ένταλμα, προκύπτουν “σοβαρές ενδείξεις για επανειλημμένη αδίστακτη τέλεση της πράξης της ανθρωποκτονίας, τετελεσμένη τρεις φορές και μία σε απόπειρα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με πλήρη απάθεια, ψυχρότητα, σκληρότητα και παντελή απαξία για το έννομο αγαθό της ζωής, με μεγάλο αριθμό παθόντων μεταξύ των οποίων τρία βρέφη, ήτοι εναντίον αδύναμων ατόμων ανίκανων να αντισταθούν, εκ των οποίων τα δύο ήταν τα βιολογικά τέκνα της κατηγορουμένης”.
Στο κατηγορητήριο περιγράφεται αναλυτικά η τραγική πορεία του δεύτερου παιδιού της προς τον θάνατο, μία πορεία που ξεκίνησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.
“Στις 14-9-2023 στην Κάτω Αχαΐα και βραδινές ώρες πριν τις 00:00 π.μ. εντός της οικίας ενώ ήσουν μόνη με τo ανήλικο θήλυ βρέφος σου Μαρία Φρειδερίκη αγνώστου πατρός επιχείρησες να σκοτώσεις αυτό, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) με αδιευκρίνιστο ακόμη κατά την ανάκριση τρόπο, πλην όμως δεν ολοκλήρωσες την πράξη σου επειδή ήλθε η μητέρα σου και κάλεσε το ΕΚΑΒ.
Στις 7-10-2023 και περί ώρα 20:30 εντός θαλάμου του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία” στην Αθήνα όπου νοσηλευόταν το ως άνω ανήλικο θήλυ βρέφος σου Μαρία Φρειδερίκη επιχείρησες να σκοτώσεις αυτό, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) με αδιευκρίνιστο ακόμη κατά την ανάκριση τρόπο, πλην όμως δεν ολοκλήρωσες την πράξη σου επειδή επενέβη το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου.
Στις 9-10-2023 περί ώρα 18:00 και ώρα 22:00 εντός θαλάμου του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία” στην Αθήνα, όπου νοσηλευόταν το ως άνω ανήλικο θήλυ βρέφος σου Μαρία Φρειδερίκη επιχείρησες να σκοτώσεις αυτό, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) με αδιευκρίνιστο ακόμη κατά την ανάκριση, πλην όμως δεν ολοκλήρωσες την πράξη σου επειδή επενέβη το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου.
Στις 12-10-2023 και περί ώρα 20:30 εντός θαλάμου του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία” στην Αθήνα, όπου νοσηλευόταν το ως άνω ανήλικο θήλυ βρέφος σου Μαρία Φρειδερίκη, επιχείρησες να σκοτώσεις αυτό, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) με αδιευκρίνιστο ακόμη κατά την ανάκριση, πλην όμως δεν ολοκλήρωσες την πράξη σου επειδή επενέβη το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου” αναφέρεται στο κατηγορητήριο, το οποίο αναλύει και την τελική “επιτυχή” δράση της μητέρας σε βάρος της Μαρίας-Φρειδερίκης:
“Στις 17-10-2023 και περί ώρα 3:30 πμ, εντός θαλάμου του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία” στην Αθήνα, όπου νοσηλευόταν το ως άνω ανήλικο θήλυ βρέφος σου Μαρία Φρειδερίκη, σκότωσες το ανωτέρω ανήλικο θήλυ βρέφος που, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) προκαλώντας του υποξία με ασφυκτικό υποξικό μηχανισμό, από την οποία ως μόνη ενεργό αιτία επήλθε ο θάνατός του, γνωρίζοντας ότι του αφαιρούσες τη ζωή και θέλοντας να επέλθει ο θάνατός του”.
Πώς δολοφόνησε το πρώτο της παιδί και το μωρό της φίλης της
Επίσης, περιγράφεται λεπτομερώς η μία προσπάθεια θανάτωσης του παιδιού της φίλης της, στις 11/12/2020 εντός του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων στην Πάτρα, όπου η 25χρονη κατηγορουμένη κλήθηκε να μείνει με το μωρό μέχρι η μητέρα του να επιστρέψει αλλά και η μοιραία για τη ζωή του παιδιού απόφραξη των αναπνευστικών οδών του στις 4/2/2021.
Για τον θάνατο του πρώτου παιδιού της, το 2022, στο κατηγορητήριο σημειώνεται: “Στην Κάτω Αχαΐα στις 18-6-2022, σε αδιευκρίνιστο ακόμη χρόνο και πάντως πριν τις 23:30 μ.μ., ενεργώντας με πρόθεση, ευρισκόμενη σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, τέλεσες το έγκλημα της ανθρωποκτονίας, όντας μέλος οικογένειας, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειάς σου. Ειδικότερα, κατά τον ανωτέρω χρόνο, σκότωσες το ανήλικο θήλυ βρέφος σου αγνώστου πατρός, που γεννήθηκε την 1-6-2022, φράσσοντας εντελώς τις αναπνευστικές οδούς (μύτη και στόμα) προκαλώντας του υποξία με ασφυκτικό υποξικό μηχανισμό, από την οποία ως μόνη ενεργό αιτία επήλθε ο θάνατός του, γνωρίζοντας ότι του αφαιρούσες τη ζωή και θέλοντας να επέλθει ο θάνατός του”.
Η απόπειρα δολοφονία της ανήλικης συντρόφου της
Τέλος για την απόπειρα δολοφονίας της φίλης της που της αποδίδεται, στο κατηγορητήριο περιγράφεται ότι είχε αποφασίσει σε ήρεμη ψυχική κατάσταση να σκοτώσει την τότε μόνιμη σύντροφό της ενώ αυτή κοιμόταν:
“… της έβαλες στο πρόσωπο ένα μαξιλάρι προκειμένου να φράξεις εντελώς τις αναπνευστικές οδούς ώστε να μη μπορεί να αναπνεύσει, πλην όμως δεν κατόρθωσες να επιτύχεις τον ανθρωποκτόνο σκοπό σου, από λόγους εξωτερικούς και ανεξάρτητους της θελήσεώς σου, διότι η παθούσα ξύπνησε και έτσι δεν επήλθε ο θάνατός της, τον οποίο εσύ επεδίωκες”.
Ο Χριστόφορος είναι μόλις 4 ετών, όμως στα μάτια του λάμπει η αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου που ξέρει τι θέλει από τη ζωή.
Παρά τη μάχη που δίνει με ένα πιλοκυτταρικό αστροκύττωμα, έναν όγκο του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο μικρός ήρωας δεν σταματά να ονειρεύεται. Και το όνειρό του δεν είναι απλό: θέλει να γίνει Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.).
Μέσα από τη σπουδαία δράση της οργάνωσης Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), το παιδικό του όνειρο πήρε σάρκα και οστά, γεμίζοντας συγκίνηση, χαρά και θαυμασμό όσους το έζησαν από κοντά.
«Θέλω να γίνω Αρχηγός της Αστυνομίας!»
Όπως περιγράφει η ίδια η οργάνωση, η απόφαση του Χριστόφορου ήταν σαφής και αμετάκλητη. Όταν οι «νεράιδες» του Make-A-Wish επισκέφθηκαν το σπίτι του, εκείνος τις κοίταξε στα μάτια και τους είπε χωρίς δισταγμό:
«Θέλω να γίνω Αρχηγός της Αστυνομίας!»
Και το ταξίδι ξεκίνησε.
Η εκπαίδευση ενός… Αρχηγού
Πρώτη αποστολή: η στολή. Όχι μια απλή στολή, αλλά η επίσημη στολή αρχηγού, φτιαγμένη στα μέτρα του, με όλα τα σύμβολα και τις λεπτομέρειες που απαιτεί η υψηλή θέση.
Και έπειτα, ήρθε η μεγάλη μέρα.
Ο μικρός Χριστόφορος έφτασε στη Σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας με τη σοβαρότητα ενός ανθρώπου που αναλαμβάνει καθήκοντα. Εκεί, εκπαιδεύτηκε από αστυνομικούς, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο: έμαθε για τα κράνη, τους ασυρμάτους, τα σήματα, τα φακοί. Όλα τον ενδιέφεραν – τίποτα δεν τον ξέφευγε.
Ξαφνικά… εμφανίζεται ένας «κακός». Ο Χριστόφορος αναλαμβάνει δράση: δίνει εντολές, τρέχει, καταδιώκει, συνεργάζεται με την ομάδα του. Και τελικά, συλλαμβάνει τον ύποπτο και του περνά χειροπέδες.
Αποστολή εξετελέσθη. Και φυσικά, όπως αρμόζει σε κάθε αρχηγό, του απονεμήθηκε το επίσημο πιστοποιητικό εκπαίδευσης, μέσα σε χειροκροτήματα και επευφημίες.
Ένα χαμόγελο, μια νέα αρχή
«Τον είδαμε ξανά να χαίρεται, να αισθάνεται ελεύθερος και απόλυτα χαρούμενος. Είχε καιρό να το νιώσει έτσι», είπε συγκινημένη η μητέρα του.
Ο πατέρας του συμπλήρωσε: «Ξεκινάει πάλι από εκεί που σταμάτησε. Γιατί, αυτά τα παιδιά σταματούν κάποια στιγμή την κανονικότητα και τη ροή της ζωής τους, και αυτό τους δίνει μία αρχή, ένα νέο ξεκίνημα ότι όλα μπορούν να γίνουν και ξεκινάμε πάλι».
Ο Χριστόφορος γύρισε σπίτι με το πιστοποιητικό του στην τσάντα και το χαμόγελο της νίκης στο πρόσωπο. Ήταν μια μέρα που θα μείνει αξέχαστη – όχι μόνο για εκείνον, αλλά και για όλους όσοι τον συνάντησαν.
O Τσίπρας σήκωσε το «γάντι» και απάντησε στον Μητσοτάκη: «Μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις»
Τσίπρας: Ερχεται η Νέμεσις για τον Μητσοτάκη – «Εγώ δεν έχω να ξεπλυθώ από κάτι, μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο;» – «Ανέκδοτο ότι τον πολεμάνε τα συμφέροντα» – «Παρέλαβε μια χώρα έξω από τα μνημόνια»
Ο Αλέξης Τσίπρας, για πρώτη φορά δεν αφήνει αναπάντητη την επίθεση που του εξαπέλυσε ο Κ. Μητσοτάκης. «Να ξεπλυθεί ζητάει όποιος είναι λερωμένος. Εγώ, πάντως, δεν είμαι σίγουρα. Μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο για τον εαυτό του;» αναφέρει στη σκληρή ανακοίνωση, ενώ χαρακτηρίζει το «συντομότερο ανέκδοτο» την αναφορά Μητσοτάκη ότι τον πολεμούν τα συμφέροντα.
Με σκληρό και μεστό λόγο απαντά ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής. Με την αντιπαράθεση των δύο ανδρών να περνά πλέον σε άλλο επίπεδο. Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας αντιδρά τόσο άμεσα σε επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη, κίνηση βέβαια που δικαιολογείται από τη σφοδρότητα και το περιεχόμενο των αναφορών του πρωθυπουργού στο πρόσωπό του.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίζεται το έργο του και κατακεραυνώνει την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που παρά το κεφαλαιακό μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ και το ρυθμισμένο χρέος που παρέλαβε από την κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά και τον πακτωλό των ευρωπαϊκών κονδυλίων που διαχειρίστηκε «κατάφερε σήμερα να μετατρέψει τη χώρα σε μαύρο πρόβατο της Ευρώπης».
«Η σχέση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αφορά σχεδόν αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή εισαγγελία», λέει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας, καρφώνοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον πρώην πρωθυπουργό να έχει κάνει πλήθος παρεμβάσεων τον τελευταίο καιρό για τη λειτουργία του κράτους Δικαίου, τη διαφθορά και τα σκάνδαλα.
«Την καταστροφική πορεία για τη χώρα, δεν μπορεί πλέον να την κρύψει πίσω από τους μύθους που κατασκεύασε για το παρελθόν» τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας, καταρρίπτοντας για άλλη μια φορά τα αφηγήματα που επιστρατεύει κάθε φορά που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο ο Κυριάκος Μητσοτάκης περί καταστροφικής κυβέρνησης της Αριστεράς ή διαχρονικών παθογενειών.
Με ειρωνικό δε τρόπο σχολιάζει ο Αλέξης Τσίπρας την προσπάθεια θυματοποίησης του πρωθυπουργού που δεν δίστασε να πει στη Βουλή ότι τον πολεμούν τα συμφέροντα.
Η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα
Σήμερα στη Βουλή ακούσαμε από τα χείλη του πρωθυπουργού το συντομότερο ανέκδοτο: ότι τον πολεμάνε τα συμφέροντα. Θα ήταν πολύ αστείο όλο αυτό, αν δεν ήταν κωμικοτραγικό.
Πριν από έξι χρόνια παρέλαβε μια χώρα έξω από τα μνημόνια της χρεοκοπίας, με 37 δισ. ευρώ “μαξιλάρι” στα δημόσια ταμεία, με ρυθμισμένο το δυσβάσταχτο χρέος της και αποκατεστημένη τη διεθνή της αξιοπιστία.
Και κατάφερε σήμερα, παρά τον πακτωλό των ευρωπαϊκών κονδυλίων που διαχειρίστηκε, να την μετατρέψει εκ νέου σε μαύρο πρόβατο της Ευρώπης.
Που εισπράττει χλεύη ακόμη και από τους πολέμαρχους της Λιβύης, ενώ η σχέση της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αφορά σχεδόν αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή εισαγγελία.
Αυτήν την καταστροφική πορεία για τη χώρα, δεν μπορεί πλέον να την κρύψει πίσω από τους μύθους που κατασκεύασε για το παρελθόν.
Ούτε πίσω από τα εκατοντάδες εκατομμύρια που μοίρασε προεκλογικά για να εξασφαλίσει την εκλογική του νίκη.
Μετά την ύβρη, έρχεται η Νέμεσις.
Και κάτι τελευταίο: Να ξεπλυθεί ζητάει όποιος είναι λερωμένος. Εγώ, πάντως, δεν είμαι σίγουρα.
Στην Αγιοκατάταξη του ιερέα Δημητρίου Γκαγκαστάθη προέβη το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Χαρμόσυνα χτυπούν από σήμερα οι καμπάνες στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης με τα νέα που έρχονται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έκανε σήμερα, Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025 αποδεκτό τον σχετικό φάκελο και ανέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον Πρωτοπρ. Δημήτριο Γκαγκαστάθη.
Να σημειωθεί ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη συνεδρίαση αυτής τη 11η Μαρτίου 2025, είχε αποδεχθεί ομόφωνα την εισήγηση για την κατάταξη του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη εις τας Αγιολογικάς Δέλτους της Εκκλησίας, και είχε υποβάλει σχετικό αίτημα προς την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Π ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE.
Γεννήθηκε στις αρχές του αιώνος μας, και συγκεκριμένα γεννήθηκε το 1902 στο χωριό Πλάτανος, όπου αργότερα, επί 42 συναπτά έτη, εχρημάτισε ο καλός ποιμήν των λογικών προβάτων. Εκοιμήθη το 1975, στις 29 Ιανουαρίου εν ειρήνη. Πρόκειται για μια οσιακή μορφή, καίτοι έζησε ως έγγαμος στον κόσμο.
Υπήρξε προικισμένος με πολλά χαρίσματα, με πολλή επιμέλεια, καθαρότητα συνειδήσεως, άλαλο πίστη, βαθειά ταπείνωση και με πληρότητα αγάπης στο Θεό και τον πλησίον. O Πλάτανος είναι μια μικρή κωμόπολη, ένα μεγάλο χωριό, 15 χιλιόμετρα δεξιά από την πόλη των Τρικάλων, στη Θεσσαλία. Ο πατήρ Δημήτριος είχε σημεία θαυμαστά από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Κι αυτά που παρέλαβε από το Θεό τα καλλιέργησε με φιλότιμο, τα αύξησε και πάντοτε ταπεινά και για τη δόξα του Θεού και μόνον. Όταν ο Θεός βρει τέτοια σκεύη τα αξιοποιεί, τα πλουτίζει και χαριτώνεται η ζωή τους και κοντά σ’ αυτούς και όσοι πλησιάζουν σ’ αυτές τις πνευματικές θερμάστρες, σ’ αυτά τα λιμάνια.
Ο παπα-Δημήτρης δεν έτυχε σπουδών. Με δυσκολίες τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του. Ήταν βοσκός προβάτων. Όπου κι αν βρισκόταν είχε μνήμη Θεού, μνήμη θανάτου και έκλεινε τα πρόβατα στη στάνη και πήγαινε με δάκρυα και εκκλησιαζόταν. Όταν αυτό δεν μπορούσε να το κάνει, γονάτιζε εκεί που ήταν στα βουνά και έκλαιγε, ζητώντας το έλεος του Θεού, διότι βρισκόταν μακράν του οίκου του Θεού.
Διάβαζε με πολλή κατάνυξη βίους αγίων και τους αισθανόταν φύλακες, ευεργέτες και προστάτες. Είχε αίσθηση ζώσα της παρουσίας των. Τους κρατούσε κοντά του η καθαρότης του βίου του. Και όπως ετόνιζε η εργασία φέρνει την αξία. Αισθανόταν πώς θα πρέπει να τον προστατεύουν οι άγιοι και δεν έκανε τίποτε εάν δεν ξεκινούσε από το Θεό κι εάν δεν κατέληγε στο Θεό.
Δηλαδή, αν έφευγε το πρωί για να φυλάξει τα πρόβατα, θα περνούσε πρώτα από τους Ταξιάρχες, ένα ναό του 1600, κατανυκτικό, με τοιχογραφίες, που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του. Εκεί, έμαθε για το Θεό και από την ευλαβέστατη γιαγιά του και τους ευσεβείς γονείς του τα ιερά γράμματα και του Θεού τα πράγματα. Έλεγε: «να με προστατεύετε, να με φυλάξετε, να γυρίσω και πάλιν στον οίκο σας, να σας πω το ευχαριστώ». Πρώτα στον οίκο του Θεού και μετά στις δουλειές και πάλιν στον οίκο του Θεού και μετά στο σπίτι. Αυτό ήταν το πρόγραμμα της ζωής του.
Η ζωή του ήταν Ευχαριστιακή. Όπου κι αν ήταν είχε αναφορά στο Θεό. Στο χωράφι και παντού, στο βουνό, έψαλλε και ευχαριστούσε αδιαλείπτως. Εύρισκε το απερίγραπτο, τη χαρά του Θεού, την ευλογία Κυρίου. Ερχόταν, δηλαδή, στην μακαριά κατάνυξη, στο χαροποιό πένθος, για το οποίο ομιλούν οι Πατέρες.
Φυσικά, ο Γέροντας είχε δικό του τρόπο με τον οποίο βίωνε τα του Θεού. Εμείς είμαστε αμέτοχοι αυτών των καταστάσεων και πολλές φορές ούτε καν τα πιάνουμε, σαν να ’ναι μια ξένη γλώσσα. Θ’ αναφέρω ένα περιστατικό που δείχνει ότι τον είχε κατά κάποιο τρόπο εκλέξει ο Θεός για την ιερή του πορεία και την ευλογημένη αποστολή του. Με συνέπεια ευαρέστησε το Θεό. Και τούτο με την άμεμπτο και καθαρή κατά Χριστό πολιτεία του.
Ένα βράδυ ενώ αναπαυόταν στο φτωχό σπίτι του ήρθε ένας γέροντας και τον ξύπνησε, λέγοντας του: «σήκω παιδί μου γρήγορα, το σπίτι θα πέσει». Ξανά, δεύτερη φορά, τον ξύπνησε. Και στο τέλος, τον ξύπνησε κανονικά. Βγαίνουν από το σπίτι και αμέσως το σπίτι έπεσε! Ο γέροντας ήταν ο άγιος Νικόλαος. Είχαν στο χωριό ναό αφιερωμένο στον άγιο Νικόλαο. Αυτός ήρθε και τον προστάτευσε. Μόλις βγήκε ο παπα-Δημήτρης, αμέσως το σπίτι κατέρρευσε.
Ούτε τρίχα δεν πέφτει από τον άνθρωπο που τον προστατεύει ο Θεός. Κι’ όταν επιτρέψει κάτι για να φανεί η πίστη του, η υπομονή του, το μεγαλείο της αρετής του, θα του δώσει και τα μέσα να το ξεπεράσει: την υπομονή, την μακροθυμία, την αγάπη, τα πνευματικά όπλα, που οι Γέροντες έχουν σε πλεονασμό και έτσι ξεπερνούν και την μεγαλύτερα δοκιμασία και θλίψη. Παρέλειψα να πω ότι ο παπα-Δημήτρης νυμφεύθηκε την Ελισάβετ και απέκτησε εννέα θυγατέρες.
Κι όταν ήρθε η ώρα να πάει στο στρατό επήγε στους Ταξιάρχες, προσκύνησε και έκανε συμφωνητικό λέγοντας: «σας ζητώ μια χάρη. Εγώ σας υπηρετώ από μικρό παιδί. Καθαρίζω καντήλια, κάνω ό,τι μπορώ. Θέλω να με φέρετε πίσω χωρίς να με αγγίξει κανένα κακό. Είστε υποχρεωμένοι. Ζητώ κι’ εγώ ένα ρουσφέτι».
Επήγε στη Μικρά Ασία. Σε όλους τους κινδύνους που αντιμετώπιζε, τον έσωζαν. Έλεγε: «στη Σμύρνη σφάζουν, κάνουν, εμένα έρχονται, μου δίνουν ένα άλογο και μου λένε: φύγε στον Τζεσμέ. Βρίσκομαι στο τάδε μέρος με τρεις άλλους” σκοτώνονται δύο από 150 ιππείς. Εμένα μου λένε, μη φοβάσαι, εμείς είμαστε μαζί σου. Θα πας εννιά παρά τέταρτο στο τάδε μέρος να προλάβεις το τελευταίο πλοίο για να πας για τη Χίο. Κι όπως είπαν, ούτε ένα μπάτσο από πουθενά».
Αργότερα πέρασε ισχυρές δοκιμασίες, στην εποχή του εμφυλίου πολέμου, επειδή αυτός μιλούσε για Χριστό, πατρίδα, οικογένεια, τον έβαλαν στο στόχαστρο, τον απείλησαν, τον αποκήρυξαν και πολλές φορές αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν και όλο σωζόταν.
Αναφέρω, μια από τις πολλές θαυμαστές περιπτώσεις. Είναι όλα καταγραμμένα στο ημερολόγιο που κρατούσε από μικρό παιδί, το οποίο μας έδωσε σε χειρόγραφα χαριτωμένα, απέριττα, αλλά με μεγαλείο ψυχής και ηρωικό φρόνημα: «Ήρθα, λέει, Κυριακή πρωί. Μόλις πρόλαβα και βγήκα από την εκκλησία. Ήταν 10 ιππείς και μαζί με τον αρχηγό τους 11 και με κυνηγούσαν στον κάμπο. Οι χωρικοί από την μια πλευρά έβλεπαν το θέαμα και οι απέναντι, από το άλλο χωριό, βγήκαν από την εκκλησία, κι’ έβλεπαν επίσης το θέαμα.
Με έβριζαν ελεεινά και τρισάθλια. Δεν μπορώ να πω. Τραγόπαπα και άλλα ελεεινά κλπ., και πυροβολούσαν με τα στην συνέχεια. Οι σφαίρες με τρυπάνε τα ράσα, δεν με τσίμπαγε καμιά. Σαν με φτάσαν στα 50 μέτρα και με περικύκλωσαν, τότε γονάτισα. Σήκωσα τα χέρια στον ουρανό και φώναξα από το βάθος της ψυχής μου. Μιχαήλ αρχιστράτηγε, κινδυνεύω, βοηθήσατε με. Αυτοστιγμεί και οι 11 έγιναν κόκκαλο και άγαλμα.
Ο αρχηγός πέφτει από το ζώο κάτω, σπάζει η σπονδυλική του στήλη και αφού είδα εγώ ότι είναι ακίνητοι, ευχαρίστησα το Θεό, τους Ταξιάρχας και τους είπα: να μετανοήσετε, να γίνετε καλοί άνθρωποι, να λέγετε την αλήθεια, να ’χετε το Θεό βοήθεια και αφού τους ευλόγησα -χωρίς να με πειράξουν- πήγα απέναντι, όπου περίμενε το χωριό και μπήκα με όλο το λαό μέσα στην εκκλησία και δώσαμε δόξα στο Θεό που έκανε σήμερα θαύμα».
Όλη η ζωή του ήταν μέσα σε τέτοια γεγονότα χωρίς να έχει καθόλου ιδέα για τον εαυτό του. Υπέγραφε ο τελευταίος, ο μικρός παπαδάκος, το σκύβαλο της γης. Το πίστευε, το αισθανόταν. Σε κάθε δυσκολία δεν τάχανε. Όταν του έλεγε η πρεσβυτέρα: «Δεν νοιάζεσαι; τι θα γίνουν αυτά τα κορίτσια; οι άλλοι κάνουν αυτό».
«Θα πεθάνω παπάς, όχι μασκαράς. Για το Χριστό θυσιάζομαι, υπέρ των προβάτων. Τί σήμερα, τί αύριο. Μια ψυχή έχουμε. Θα την παραδώσω στα χέρια του Δημιουργού μου». Είχε συνέπεια. Τον καλούσαν να τον πάνε στη Μέση Ανατολή. «Εσείς δεν με σώσατε. Οι Ταξιάρχες με σώσαν και θα αφήσω τους προστάτες μου και το λαό μου για να πάω στη Μέση Ανατολή και στην Αθήνα; Όχι εκεί».
Και πράγματι τον σκέπαζε ο Θεός και τον φύλαγε: «Εγώ έχω τον Χριστό κυβερνήτη στη ζωή μου. Δεν τον βαλαν οι άνθρωποι καλά στην καρδιά τους για να νιώσουν το μεγαλείο του. Είναι γλυκύς. Δεν τον αλλάζω με τίποτα. Μια ζωή τον παρακαλώ να με αξιώσει κι’ εγώ να χύσω το αίμα μου γι’ Αυτόν. Κοιμάμαι τόσο αμέριμνα, όπως το πουλί στο αγκάθι και τα ρυθμίζει όλα Αυτός’ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο».
Είχε εξ’ ολοκλήρου εμπιστοσύνη στο Θεό, όπως ένα μικρό παιδί. Εξομολογείτο δε με τέτοια καθαρότητα και ειλικρίνεια, που δεν την συναντάμε ούτε και στα μικρά παιδάκια. Όταν επήγαμε μια φορά να συναντήσουμε τον πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο (με τον πατέρα Δημήτριο) (πήγαμε 2 φορές και ήρθε ο πατήρ Φιλόθεος 2 φορές στο χωριό και συλλειτούργησαν), του λέει ο πατήρ Φιλόθεος.
«Είσαι ασθενής. Γιατί έκανες τόσο κόπο και ήρθες μέχρις εδώ; (στην Πάρο)»
«Εγώ είμαι ο τελευταίος και ο αμαρτωλός» είπε ο πατήρ Φιλόθεος.
«Τα Τρίκαλα έχουν καλούς πατέρες και άξιους».
«Ήρθα όχι μόνος μου. Με έφερε ο Θεός. Ήρθα να ξεπλύνω και να ξεκαθαρίσω την ψυχή μου».
Όταν δε εξομολογείτο ήταν σαν άγγελος. Η χαρά ήταν ζωγραφισμένη και έκδηλος στο πρόσωπο του.
«Τέτοια καθαρή και τελεία εξομολόγηση δεν συνήντησα στα 70 χρόνια που εξομολογώ», είπε ο π. Ζερβάκος. Υπήρξε ένας ζων άγιος.
Εις δε το βιβλίο του πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη, το οποίον προλογίζει ο πατήρ Φιλόθεος (στο τέλος γράφει και ο καθηγούμενος της Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας, πατήρ Αιμιλιανός), ο οποίος τον έζησε από κοντά και ξέρει πολλές εμπειρίες θαυμαστές τον αποκαλεί «ο άγιος παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης».
Όταν τον ρωτήσαμε, «γιατί Γέροντα αρχίζετε έτσι τον πρόλογο;» απάντησε.
«Διότι, παιδί μου, είναι άγιος. Όταν μου είπαν για την κοίμηση του, άρχισα να προσεύχομαι και να νηστεύω και να ζητώ απ’ τον Θεό να με πληροφορήσει εις ποίαν κατάσταση βρίσκεται. Και κατόπιν από ημέρες μου έδειξε τη δόξα στην οποία ευρίσκεται. Πρόκειται περί αγίου».
Και κάτι για τον π. Φιλόθεο, μια και μιλάμε γι’ αυτόν. Στην κοίμηση του πατρός Φιλόθεου μια οικογένεια δικαστικών, είπε στον πατέρα Πορφύριο: «εκοιμήθη ο πατήρ Φιλόθεος». Εκείνος τους είπε: «να πάτε, κι’ εγώ απ’ εδώ θα παρακολουθήσω τη νεκρώσιμο ακολουθία. Η Εκκλησία μας απέκτησε ακόμα ένα άγιο λείψανο».
Γυρίζοντας εμείς από την κηδεία, μεσάνυκτα, πήγαμε στον πατέρα Πορφύριο. Ήταν η ώρα 2 μετά τα μεσάνυκτα. Μόλις πήγαμε είπε: «ο παπα-Δημήτρης είναι άγιος άνθρωπος κι’ ας μην πέρασαν πολλά χρόνια. Δεν έχει σχέση. Η αγιότης δεν γίνεται από τα πολλά χρόνια. Για μας τους αδυνάτους αργεί η Εκκλησία. Να φροντίσετε να γίνει επίσημα πλέον, για όλη την Ορθοδοξία η ανακομιδή των λειψάνων του».
Οι άνθρωποι του Θεού που γνώρισαν τον π. Δημήτριο τον θεωρούσαν ως σύγχρονο ζώντα άγιο. Μεταξύ αυτών των προσωπικοτήτων που σήμερα λάμπουν στο χώρο της Ορθοδοξίας με την ακτινοβόλο κατά Θεόν πολιτεία τους υπήρξε και ο π. Αμφιλόχιος της Πάτμου, που είχε και αλληλογραφία με τον παπα-Δημήτρη.
Θεωρούσαν άγιο τον π. Γκαγκαστάθη οι: πατήρ Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο πατήρ Γεώργιος Καψάνης της Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου ο ηγούμενος, ο ηγούμενος επίσης Αιμιλιανός και άλλοι σεβαστοί της Ορθοδοξίας σύγχρονοι πατέρες.
…Ο παπα-Δημήτρης είχε το χάρισμα της ζώσης πίστεως, το χάρισμα της υπομονής, της ταπεινώσεως, της αγάπης και έφερνε αποτελέσματα. Όταν πάρεις την αγάπη του Χριστού μέσα σου είναι σαν να παίρνεις την μητέρα όλων των αρετών, γεγονός που δεν το είχαν οι μεγαλύτεροι όλου του κόσμου σοφοί.
Να σας πω ένα περιστατικό, απ’ τα πολλά. Δεν θα αναφέρω δικά μου περιστατικά, γιατί θα πρέπει να αναφέρω κάποιων άλλων προσώπων, σεβαστών και γνωστών, που έχω σύνδεσμο μαζί τους. Ο ένας εκοιμήθη, ήτο διευθυντής τελωνείου, ευλαβέστατος, σοφότατος, πνευματικοπαίδι του παπα-Δημήτρη και του πατρός Φιλόθεου, ονόματι Αθανάσιος Μουρμούρης. Περνούσε μια σκληρή δοκιμασία, δηλαδή μια συκοφαντία, που αν μπορούσε να βγει θα βρισκόταν στις φυλακές. Έπεσε στο Θεό και τους δύο αυτούς ανθρώπους.
«Μη στενοχωριέσαι, του είπε ο π. Δημήτριος. Ησύχασε, έχει ο Θεός τρόπους. Εμείς το καθήκον μας. Διά της προσευχής, θα δοθεί απάντηση». Η απάντηση θα διδόταν μετά από ένα μήνα στο δικαστήριο. Ο παπα-Δημήτρης έπεσε σε προσευχή. Ήξερε το αποτέλεσμα εκ των προτέρων. Κι’ έγινε, όπως το είπε ο παπα-Δημήτρης.
Ένα άλλο πρόσωπο που ζει ακόμη, ήταν έπαρχος στο Σιδηρόκαστρο, ονόματι Γεώργιος Σαϊδίνης. Εχρημάτισε διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών. Επέρασε μια μεγάλη δοκιμασία επί στρατιωτικής κυβερνήσεως. Πήρε δυσμενή μετάθεση στα Χανιά και στη Σπάρτη. Πήγε δεξιά-αριστερά και δεν πήρε τις προαγωγές του. Έκανε προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας.
Ο παπα-Δημήτρης βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της ζωής του. Δοκιμάσθηκε με τον καρκίνο. Στέλνει γράμμα στο Γέροντα και του λέει: «αυτό το πρόβλημα έχω, τί να κάνω». Πέφτει στην προσευχή ο Γέροντας. Είχε δικό του τρόπο.
Μόλις είχε κατάνυξη, έπαιρνε την απάντηση. Ήταν αυτό σίγουρο. Δεν άλλαζε με τίποτα. Ήταν σαν να το προϋπέγραφε ο Θεός και του το φανέρωνε. Του λέει: «θα τα πάρεις όλα μαζεμένα. Θα πέσουν στο κενό οι μέχρι τώρα διαβολές και θα σου πει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου αυτά και αυτά τα πράγματα».
Ο παπα-Δημήτρης ήταν με πυρετό και βαριά άρρωστος. Έγινε η προσφυγή και είδε ο κύριος Σαϊδίνης τον π. Δημήτριο πίσω από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να του λέει τα λόγια αυτά που είχε γράψει στο γράμμα. Και κατόπιν τον προήγαγαν και τον έκαναν Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών.
…Η γνωριμία μας υπήρξε όντως δάκτυλος Θεού. Βγάζαμε ένα περιοδικό τότε, τον Άγιο Νεκτάριο, και ο παπα-Δημήτρης είχε πάει στη Μητρόπολη. Εκεί στη Μητρόπολη του λέει ένας κληρικός: «Εσύ αγαπάς τον άγιο Νεκτάριο, δεν το παίρνεις; Έχει καλά πράγματα».
«Μόλις το πήρα», λέει, «κατάλαβα ότι έχετε αγώνα και έχετε δυσκολίες και είπα: παπα-Δημήτρη, να κηρύξεις δεν ξέρεις, να γράψεις δεν ξέρεις, γιατί είσαι αγράμματος και πέφτεις όξω. Να προσευχηθείς δεν ξέρεις». Και μας γράφει ένα γράμμα και μας λέει: «παιδιά μου να με συγχωράτε. Θέλω κι’ εγώ μια χάρη. Να μου δώκετε τα ονόματα σας, γιατί εγώ θα τα μνημονεύω, και αισθάνομαι χαρά Θεού, ευλογία Κυρίου, κάτι που δεν περιγράφεται. Μεγάλη υπόθεση».
…Κάποτε πήγαμε με ένα πούλμαν από τη Θεσσαλονίκη σε διάφορα προσκυνήματα αλλά και στον Άγιο Νεκτάριο. Έκανε την ακολουθία του με πολλή κατάνυξη. Τότε του είπαμε: δεν φεύγουμε εάν δεν μας πεις λόγο Θεού. Αντέδρασε ως εξής: «Είμαι αγράμματος, δυσκολεύομαι, δεν ξέρω».
Εκοκκίνησε. «Άμα θέλεις διώξε μας». Ανοιξε το στόμα του και πέρασαν ώρες και μιλούσε. Κανείς δεν είπε, φτάνει. Μία ώρα; δύο ώρες; τρεις ώρες; κουραστήκαμε; Όλοι ήμασταν αποσβολωμένοι. Κι’ αυτός μέσα στην κατάνυξη, μέσα στο δάκρυ. «Ζωντανή η θρησκεία μας παιδιά μου. Την βλέπετε αυτή την άγια Τράπεζα; Όταν λειτουργώ γεμίζει άρωμα. Ούτε το εκκλησίασμα το αισθάνεται.
Έφερα εδώ τον πατέρα Φιλόθεο, έφερα τον τάδε και μου είπαν: «τούτο είναι ειδικό χάρισμα για τους διωγμούς που πέρασες για το όνομα του Χριστού, για να σε παρηγορεί. Και όντας έρχομαι εδώ, μεθάω παιδιά μου. Δεν ξέρω τί γίνεται. Ούτε ξέρω εάν έκανα τη λειτουργία. Γι’ αυτό με συγχωρνάτε. Δεν περιγράφεται. Ό,τι αντικείμενο βάζω στην Αγία Τράπεζα, όχι αλλού, γεμίζει άρωμα. Ξέρετε, παιδιά μου, το αισθάνομαι στο «τά Σά εκ των Σών» ή «στό “Αξιον εστί». Τότε κατέρχεται η χάρις. Ούλλο τον κόσμο να σου δώσουν δεν τον θεωρείς τίποτας».
«Μια άλλη φορά ήμουν μέσα στα βουνά διωγμένος; ταλαιπωρημένος. Με κυνηγούσανε για να με σκοτώσουν. Με πήρε ο Ζέρβας. Με εγκατέλειψαν. Παπά άνθρωπο, δεν τον θέλανε. Αλλά ο Θεός δεν με εγκατέλειψε και βρέθηκα σε ένα μέρος, γεμάτο ομίχλη, κι’ ο ποταμός πλημμυρισμένος. Δεν μπορούσα να περάσω απέναντι, έκλαιγα σαν μικρό παιδί και έλεγα: «Θεέ μου ή βγάλε με ή πάρε με. Κινδυνεύω, πείνα, ψείρα…»
«Εκεί που προσευχόμουν έρχεται ένας νεαρός μ’ ένα άλογο και σαν συνήλθα είδα ότι ήμουν στην απέναντι πλευρά του ποταμού. Λέω, τί συνέβηκε σε μένα τον αμαρτωλό; Δοξολόγησα τον Κύριο, κι’ έψαχνα τον ευεργέτη. Ένα βράδυ παρουσιάζεται ένας νέος και μου λέει: «παπα-Δημήτρη, με ξέχασες». «Όχι παιδί μου, εγώ ψάχνω τον ευεργέτη μου». «Είμαι ο Γεώργιος. Θυμάσαι το 19… τάδε, στο τάδε μέρος που έκλαιγες κλπ. Ποιος σε έσωσε; Δεν ξέρω. Ψάχνω.
Εγώ σε έσωσα και δεν ήρθες ούτε μια φορά να λειτουργήσεις το εξωκκλήσι. Ξυπνάω, κτυπώ την καμπάνα του χωριού, μαζεύω το χωριό, νηστεύουμε και πάμε στο μέρος αυτό. Αυτό το μέρος είχε θαύμα. Ένα δέντρο είχε, ένα κλωνάρι ξερό και στη γιορτή του έτρεχε νερό. Μόνο στη γιορτή του. Και το παίρναμε για αγιασμό. Μετά, επειδή ο κόσμος ήταν αμαρτωλός σταμάτησε το θαύμα. Διότι το θαύμα θέλει πίστη.
Όντας επήγα εγώ κι’ έκαμα την Ακολουθία, δηλαδή, το πρωί στη Λειτουργία, είπα στους χωρικούς: «τί λέτε, είναι ο άγιος Γεώργιος εδώ ή δεν είναι; Ζει ο Θεός και βασιλεύει και τον κόσμο προστατεύει; Ελάτε όλοι εδώ. Μαζεύτηκαν. Άη Γιώργη, δεν το κάνω από απιστία, ούτε από περιέργεια, το κάνω για να δυναμώσω την πίστη. Θέλω να ’ρθείς να παρουσιαστείς, δηλαδή, να κινήσεις το ξερό ξύλο για να ρίξεις τον αγιασμό όπως παλιά.
Εκεί, λοιπόν, που προσευχόμουν, άρχισε να τρέχει λίγο λίγο το νερό. Δεν ευχαριστιόμουν, ήθελα περισσότερο, κι’ έγινα ενοχλητικός. Θέλω πιο πολύ’ και έπεσε, όπως γέμιζαν τα μπουκάλια, βραχήκαν. Αυτή είναι η πίστη μας. Ζωντανή».
Φωτιά τώρα στον Ωρωπό – Επιχειρούν 13 πυροσβεστικά αεροπλάνα και ισχυρές επίγειες δυνάμεις – Μήνυμα 112 για προληπτική εκκένωση
Πυρκαγιά ξέσπασε σε αγροτοδασική έκταση στην περιοχή Ασπροχώρι Ωρωπού Αττικής.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική Υπηρεσία κινητοποιήθηκαν 60 πυροσβέστες με 3 ομάδες πεζοπόρων της 4ης ΕΜΟΔΕ, 20 οχήματα, εθελοντές, 13 πυροσβεστικά αεροπλάνα και 6 Ε/Π. Υπάρχει συνδρομή από μηχανήματα έργου και υδροφόρες ΟΤΑ.
Φωτο: George Dimitriadis
Φωτογραφία: Chris Petrou
Φωτογραφία: Katerina Stefanopoulou
#Πυρκαγιά σε αγροτοδασική έκταση στην περιοχή Ασπροχώρι Ωρωπού Αττικής. Κινητοποιήθηκαν 60 #πυροσβέστες με 3 ομάδες πεζοπόρων της 4ης ΕΜΟΔΕ, 20 οχήματα, εθελοντές, 13 Α/Φ και 6 Ε/Π. Συνδρομή από μηχανήματα έργου και υδροφόρες ΟΤΑ.
