«Η αχαριστία της Ελλάδας» είναι ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύεται στην πλέον φιλοκυβερνητική εφημερίδα της Τουρκίας, τη Sabah, στην αγγλική της έκδοση, όπου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ότι η Ελλάδα χρωστάει το σημερινό δημοκρατικό της καθεστώς στην Τουρκία.
Σύμφωνα με τον Ozan Ceyhun, «μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 πολλές χώρες και ειδικά η Γερμανία και το Βέλγιο σχεδόν έστρωσαν κόκκινο χαλί στην οργάνωση FETO (Φετουλάχ Γκιουλέν).
Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες η Ελλάδα οφείλει το σημερινό δημοκρατικό της καθεστώς στην Τουρκία. Η Δημοκρατία της είχε πληγεί από το φασιστικό καθεστώς των Συνταγματαρχών μετά από το πραξικόπημα του 1967. Τώρα όμως έγινε ξενοδοχείο για όλους τους μαχητές της FETO. Κάποιος θα περίμενε από την Ελλάδα που έχει υποφέρει από την φασιστική στρατιωτική εξουσία να καταλάβει καλύτερα πως αυτοί οι στρατιωτικοί είναι εχθροί της Δημοκρατίας, αλλά αντίθετα αρνείται να τους εκδώσει στην Τουρκία και τους έδωσε άσυλο.
Ελλάδα και Κύπρος πράγματι οφείλουν τα δημοκρατικά τους καθεστώτα στην Τουρκία που έσωσε τις δύο χώρες από τα χέρια των φασιστών πραξικοπηματιών».
Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στο πραξικόπημα της Κύπρου και τον Νίκο Σαμψών στις 15 Ιουλίου 1974 που με την βοήθεια των συνταγματαρχών της Ελλάδας και έλληνες στρατιώτες στο νησί πήρε την εξουσία.
«Καθώς οι ζωές Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων που δεν υποστήριζαν το πραξικόπημα κινδύνευε η Τουρκία εκτέλεσε τις επιχειρήσεις στην Κύπρο ως εγγυήτρια της Δημοκρατίας της Κύπρου
Ο φασίστας Σαμψών ηττήθηκε χάριν στην τουρκική παρέμβαση και αν και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ομοσπονδία ακόμα στην Κύπρο, δύο δημοκρατικά καθεστώτα συνυπάρχουν με τα κοινοβούλιά τους και τις δημοκρατικές τους εκλογές. Χιλιάδες ζωές σώθηκαν. Παράλληλα το καθεστώς των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα τελείωσε χάριν στη μάχη του τουρκικού στρατού ενάντια στους πραξικοπηματίες στην Κύπρο», προσθέτει ο αρθρογράφος.
Καταλήγει γράφοντας: «Η στάση της Ελλάδας μπορεί να περιγραφεί ως αχαριστία και δεν μπορώ να καταλάβω πως το ανέχονται αυτό οι δημοκρατικοί στην Ελλάδα».
Ισχύει μόνο για την χειμερινή περίοδο! Σαν βόμβα έρχεται να πέσει η είδηση ότι η Ryanair ακυρώνει τα δρομολόγια από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πάφο προς και από Χανιά!
Μετά από επικοινωνία που είχαμε με την εταιρεία, μας ανέφεραν ότι από 29 Οκτωμβρίου παύουν οι πτήσεις από Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάφο με προορισμό τα Χανιά.
Η εταιρεία μας επισήμανε ότι ο λόγος που προχωρούν σε αυτή την κίνηση είναι λόγω ενός νέου πλάνου της εταιρεία, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει, ενώ τόνισαν ότι οι πτήσεις “από και προς” αυτούς τους προορισμούς θα “ανοίξουν” μετά τον χειμώνα και συγκεκριμένα από τις 25 Μαρτίου και μετά.
Ήδη εξάλλου, αν επισκεφτείτε το site της Ryanair, θα διαπιστώσετε ότι είναι αδύνατο να κάνετε κράτηση από Χανιά ή προς Χανιά από τους παραπάνω προορισμούς.
Τώρα για όσους έχουν ήδη “κλείσει” εισιτήρια από το προηγούμενο χρονικό διάστημα προφανώς και οι πτήσεις τους θα ακυρωθούν.
Σε άσχημο χρονικό σημείο η Ryanair υπενθύμισε ότι θα προβεί σε αλλαγές στην πολιτική παράδοσης αποσκευών των επιβατών. Με μία απεργία πιλότων της εταιρείας να αιωρείται την περίοδο των γιορτών (σ.σ. ήδη έχει ανακοινωθεί για τις 20 Δεκεμβρίου χωρίς να έχουν γίνει ακόμη γνωστές οι συνέπειες) φαίνεται να μπαίνει σε μία ιδιαίτερη θερμή περίοδο που σίγουρα στο Δουβλίνο απεύχονται να φτάσει στα επίπεδα του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Η νέα πολιτική αποσκευών της Ryanair θα τεθεί σε εφαρμογή σε ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 15 Ιανουαρίου 2018. Όπως ανακοίνωσε η εταιρεία από εκείνη την ημερομηνία: Μόνο οι επιβάτες με Προτεραιότητα Επιβίβασης (συμπεριλαμβανομένων των επιβατών με ναύλους Plus, Flexi Plus & Family Plus) θα έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν δύο χειραποσκευές στην καμπίνα. Η προτεραιότητα επιβίβασης μπορεί να προσκομιστεί έναντι 5 ευρώ την ώρα της κράτησης ή να προστεθεί στην κράτηση έως και μία ώρα πριν την ώρα αναχώρησης έναντι 6 ευρώ.
Όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες (χωρίς προτεραιότητα) θα μπορούν να μεταφέρουνε μόνο μία μικρή χειραποσκευή στην καμπίνα, ενώ η δεύτερη (μεγαλύτερη) χειραποσκευή θα παραδίδεται στην πύλη επιβίβασης, δωρεάν.
Παράλληλα η νέα πολιτική αποσκευών της Ryanair, συμπεριλαμβάνει μειωμένες χρεώσεις για παραδοτέες αποσκευές (από 35€ σε 25€) και αυξημένο μέγιστο περιθώριο κιλών από 15 σε 20 κιλά.
Προσφορά της Ryanair με εκπτώσεις για 200.000 θέσεις σε πτήσεις εντός και εκτός Ελλάδας
Μεγάλη προσφορά άνοιξε η γνωστή low cost αεροπορική εταιρεία, Ryanair, με μεγάλες εκπτώσεις σε 200.000 εισιτήρια για πτήσεις από ελληνικά αεροδρόμια. Οι πτήσεις αφορούν ταξίδια που θα πραγματοποιηθούν μεταξύ 01/02/22 και 25/03/2022.
Ειδικότερα, για τη Θεσσαλονίκη τα εισιτήρια ξεκινούν από τα 4 ευρώ και αφορούν πέντε προορισμούς. Από Θεσσαλονίκη προς Βιέννη η πτήση κοστίζει από 4,49 ευρώ, στα 7,49 ευρώ η πτήση για Βενετία, στα 7,99 ευρώ για Ζάγκρεμπ , από 9,99 ευρώ για Τελ Αβίβ και 10,99 για Λονδίνο.
Παράλληλα, από τα Χανιά βρίσκουμε στα 6,99 ευρώ την πτήση για Πάφο και στα 11,09 ευρώ την πτήση προς Θεσσαλονίκη.
Δείτε τον πίνακα με τις τιμές.
Αντίστοιχα μεγάλες προσφορές και για πτήσεις από την Αθήνα, με την Βιέννη να φιγουράρει στην πρώτη θέση με 3,99 ευρώ, ενώ Λονδίνο, Μάλτα, Ρώμη, Κατόβιτσε, Κρακοβία, Μπολόνια, Μιλάνο, Βουδαπέστη, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Κολωνία, Φρανκφούρτη, Βαρκελώνη, Δουβλίνο, Βαρσοβία, Κίεβο και Τελ Αβίβ κοστίζουν από 7 έως 20 ευρώ.
Η Treehouse λειτουργεί μόλις τέσσερα χρόνια και τα εταιρικά της κέρδη φθάνουν τα 8 εκατομμύρια δολάρια
Είναι 36ετών, έχει δύο παιδιά, έχει αναπτύξει μία διαδραστική εκπαιδευτική πλατφόρμα για την κατασκευή ιστοσελίδων ή mobile apps που κάνει θραύση παγκοσμίως και έχει εφαρμόσει το πιο ελαστικό ωράριο στον κόσμο, καταργώντας τους managers.
Πρόκειται για τον Ryan Carson και την ιστοσελίδα της Treehouse, με πάνω από 70.000 καταγεγραμμένους πελάτες-χρήστες και υπόσχεται ότι μπορεί να μετατρέψει σερβιτόρες και ηλεκτρολόγους σε εισοδηματίες χιλιάδων δολαρίων και ότι θα γίνουν φοβεροί προγραμματιστές σε μόλις δύο χρόνια! Η εταιρεία έχει μόλις τέσσερα χρόνια από την έναρξη λειτουργίας της και τα εταιρικά της κέρδη φθάνουν τα 8 εκατομμύρια δολάρια.
Ο ίδιος δηλώνει ότι είναι αρκετά “κακός” στη διαχείριση των οικονομικών και για αυτό το λόγο χρησιμοποιεί το αγαπημένο του app Mint!
Δεν διαβάζει, αλλά βλέπει πολλά ντοκιμαντέρ. Όπως έχει δηλώσει δεν μπορεί να τελειώσει τα βιβλία τα οποία αγοράζει…
Δηλώνει εσωστρεφής και μοναχικός, με αγαπημένη συνήθεια να βλέπει ταινίες στο σινεμά μόνος ή στο σπίτι. Λατρεύει το πρωινό ξύπνημα στις 5 και προσπαθεί να να κοιμάται επτά ώρες.
Στο χωμάτινα κορτ του τουρνουά του Roland Garros παίζουν οι μεγαλύτερες τενίστριες του κόσμου. Εκτός όμως από πολύ καλές αθλήτριες είναι και πολύ σέξι γυναίκες. Είναι όμορφες, με καλλίγραμμα κορμιά και εντυπωσιακές επιδόσεις στο τένις.
Genie Bouchard – Νούμερο 6 στην Παγκόσμια κατάταξη
Caroline Wozniacki – Νούμερο 5 στην Παγκόσμια κατάταξη
Andreea Mitu – Νούμερο 99 στην Παγκόσμια κατάταξη
Ana Ivanovic – Νούμερο 99 στην Παγκόσμια κατάταξη
Maria Sharapova – Νούμερο 2 στην Παγκόσμια κατάταξη
Sorana Cirstea – Νούμερο 145 στην Παγκόσμια κατάταξη
Serena Williams – Νούμερο 1 στην Παγκόσμια κατάταξη
Victoria Azarenka – Νούμερο 27 στην Παγκόσμια κατάταξη
Tsvetana Pironkova – Νούμερο 47 στην Παγκόσμια κατάταξη
Sabine Lisicki – Νούμερο 20 στην Παγκόσμια κατάταξη
Amandine Hesse – Νούμερο 261 στην Παγκόσμια κατάταξη
Paula Kania – Νούμερο 162 στην Παγκόσμια κατάταξη
Nicole Gibbs – Νούμερο 97 στην Παγκόσμια κατάταξη
Julia Goerges – Νούμερο 68 στην Παγκόσμια κατάταξη
Elena Vesnina – Νούμερο 95 στην Παγκόσμια κατάταξη
Aleksandra Krunić – Νούμερο 25 στην Παγκόσμια κατάταξη
Για πρώτη φορά η Αθήνα άνοιγε τις πόρτες της σε μία συναυλία παγκοσμίου κλάσεως, δεν κατάφερε όμως να σταθεί αντάξια του μεγέθους της.
Μέχρι τότε στην Αθήνα είχαν πραγματοποιηθεί μεγάλες συναυλίες μόνο «αντιιμπεριαλιστικής αλληλεγγύης» στον δοκιμαζόμενο λαό της Χιλής και συμπαράστασης στην Κύπρο. Το «Rock in Athens» που έλαβε χώρα πριν από τριάντα χρόνια ακριβώς στις 26 και 27 Ιουλίου 1985 στο Καλλιμάρμαρο ήρθε να βάλει την ελληνική πρωτεύουσα στον χάρτη των μεγάλων διεθνών συναυλιών.
Φυσικά δεν ήταν όλα ρόδινα – μάλλον το αντίθετο – στην πρώτη αυτή προσπάθεια η οποία εντάχθηκε στον θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης που ξεκίνησε εκείνη την χρονιά από την Αθήνα σε ένα σχέδιο που είχε η τότε Υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη. Όπως σε πολλές άλλες περιστάσεις, η προετοιμασία και η οργάνωση ήταν κατά πολύ κατώτερη από το μέγεθος του γεγονότος.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ήδη από τις αρχές του χρόνου τα μεγάλα ονόματα που θα συμμετείχαν (Τhe Stranglers, Depeche Mode, The Cure, Nina Hangen, The Clash, Talk Talk, Culture Club κ.α.) διαφημίζονταν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό σε ένα γεγονός που φιλοδοξούσε να γίνει το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς.
Το σκεπτικό του Υπουργείου Πολιτισμού εκείνης της εποχής παραπέμπει σε κομουνιστικό κράτος που κάνει ανοίγματα στον δυτικό πολιτισμό. Σε ανακοίνωση του ανέφερε: “Η μεγάλη εκδήλωση συναυλίας ‘Ροκ’ στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανταποκρίνεται έμπρακτα στο δικαίωμα της ελληνικής νεολαίας να γνωρίσει νέα ρεύματα στη σύγχρονη μουσική”.
Το ελληνικό νεανικό κοινό είχε την δυνατότητα να δει από κοντά τους καλλιτέχνες που θαύμαζε μέσα από τις σελίδες του “Ποπ & Ροκ” και από το “Μουσικόραμα” και οι Ευρωπαίοι θαυμαστές τους να συνδυάσουν τον τερπνόν με διακοπές στα ελληνικά νησιά. Το εισιτήριο των 1200 δραχμών (περίπου 3,5 ευρώ) μπορεί να ακούγεται σήμερα ως ευκαιρία αλλά για την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων εκείνης της εποχής ήταν τουλάχιστον “αλμυρό”.
Παρασκευή 26 Ιουλίου 1985: Η Αθήνα γνωρίζει μία από τις πλέον θερμές της ημέρες του καλοκαιριού. Τίποτα όμως δεν σταμάτησε μουσικόφιλους να μαζευτούν από τις 3 το μεσημέρι στα εκτυφλωτικά, εκείνη τη ώρα, μάρμαρα του ειδικά διαμορφωμένου για την συναυλία, Παναθηναϊκού Σταδίου.
Λίγο πριν εμφανισθεί το support, οι Γάλλοι “Téléphone” (σ.σ. διαλύθηκαν λίγους μήνες αργότερα, μετά από 10 χρόνια πορείας) το μεγαλύτερο μέρος του σταδίου ήταν ήδη γεμάτο. Οι διοργανωτές με μία αυτοσχέδια μάνικα προσπαθούσαν να δροσίσουν όσους βρίσκονταν στην πλατεία την ίδια ώρα που τα αναψυκτικά δεν τιμούσαν το όνομα τους καθώς ήταν ζεστά και πανάκριβα.
Το διάλειμμα που ακολούθησε για να εισέλθουν στην σκηνή οι Stranglers, τα πράγματα πήραν μία παράξενη τροπή. Τριακόσιοι περίπου νεαροί, τους οποίους οι εφημερίδες ανάλογα με την “προοδευτικότητα τους” τους χαρακτηρίζουν “αναρχοπάνκ”, “φρικιά”, “ταραξίες” επιχειρούν να “κάνουν ντου” και να εισέλθουν χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο.
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή η ομάδα ασφαλείας ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και απαγόρευε στους εισερχόμενους να περάσουν ακόμη και μπουκάλια με νερό για να αποφευχθούν εκσφενδονισμοί προς την σκηνή ή ανάμεσα σε διαφορετικές “μουσικές ταξιαρχίες”. Καθώς λοιπόν οι υπεύθυνοι της συναυλίας δεν δείχνουν την αναμενόμενη κατανόηση, οι νεαροί αρχίζουν να εκτοξεύουν πέτρες, μπουκάλια και μολότοφ προς την είσοδο.
Έντρομοι οι αστυνομικοί υποχωρούν τρέχοντας μέσα στον αγωνιστικό χώρο του σταδίου, ενώ την ίδια ώρα ένα αυτοκίνητο καίγονταν στον εξωτερικό χώρο δημιουργώντας ένα μάγκωμα σε όσους ήταν μέσα και δεν ήξεραν τι πραγματικά συνέβαινε. Οι μνήμες των γεγονότων του Χέιζελ που είχαν συμβεί ελάχιστες εβδομάδες νωρίτερα ήταν νωπές. Πυροσβεστικό ρόλο έπαιξε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος την προηγούμενη ημέρα είχε ορκιστεί υφυπουργός Πολιτισμού. Κατεύνασε τα πνεύματα και βοήθησε να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Το πρόγραμμα συνέχισε κανονικά και μάλλον υποτονικά με μεγάλα διαλείμματα ανάμεσα στις μπάντες και τα πνεύματα άναψαν πάλι όταν ανέβηκε στην σκηνή με ένα λαμέ κιμονό ο Boy George. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής: η εμφάνιση του Μπόυ Τζώρτζ και του συγκροτήματος του, των “Κάλτσουρ Κλαμπ” έσωσε την συναυλία.
Ο ήχος, η εμφάνιση του, ακόμη και ο διάλογος που άνοιξε με το κοινό, έδωσε μια άλλη όψη στην συναυλία , αφού κατάφερε στην κυριολεξία να ξεσηκώσει το πλήθος. Τότε ήταν που άρχισε το “πανηγύρι”. Με το γνωστό εκκεντρικό του ντύσιμο και τις άνετες κινήσεις του έδωσε ένα πραγματικό ρεσιτάλ που θα μείνει αξέχαστο σε όσους το παρακολούθησαν.
Κι ενώ οι κερκίδες αποθέωσαν τον Μπόυ Τζώρτζ, ο κόσμος που είχε μαζευτεί μπροστά στη σκηνή τον αποδοκίμασε έντονα, ενώ του πέταγε πλαστικά μπουκάλια γεμάτα άμμο και του έκανε διάφορες όχι και τόσο αθώες, χειρονομίες.
Κι ο εκκεντρικός καλλιτέχνης δείχνοντας αξιοθαύμαστη ψυχραιμία μπροστά στα ιπτάμενα μπουκάλια “διάνθισε” την εμφάνιση του με χυδαιολογίες, κοροϊδευτικά γέλια και χειρονομίες. Απόδειξη ότι έμαθε πολύ γρήγορα ελληνικά είναι το “είσαι μαλακ…” που είπε κάποια στιγμή.
Οι διοργανωτές, για να τον προστατέψουν, ύψωσαν μπροστά του, προστατευτικά κόντρα πλακέ όμως τόσο ο Τζώρτζ όσο και τα άλλα μέλη του συγκροτήματος δέχτηκαν αρκετά μπουκάλια στο κεφάλι.
To Rock in Athens πέρασε στην ιστορία πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια με την δεύτερη ημέρα να κυλλά πιο ήρεμα και πιο οργανωμένα με την Nina Hangen να κερδίζει το μεγαλύτερο χειροκρότημα. Οι βάσεις για να περάσουν στις επόμενες δεκαετίες μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής από την χώρα μας μόλις είχαν μπει.
Το μυθικό στέκι του Κολωνακίου ανοίγει ξανά τις πόρτες του στον χώρο που άρχισαν όλα τον Δεκέμβριο του 1987, εκεί όπου ο Λάτσιος μίλησε πρώτη φορά με την Μενεγάκη και «έφαγε» πόρτα η κόρη του Αμερικανού πρέσβη
Ξημερώματα Κυριακής 3 Απριλίου του 2011, έξω από την οδό Λουκιανού, άνθρωποι αγκαλιάζονται και κλαίνε, παρέες λένε ιστορίες από τα παλιά και νέα παιδιά προσπαθούν να συνέλθουν από το τελευταίο βράδυ που άναψε ο μυθικός πολυέλαιος του «Rock ‘n’ Roll».
Μέσα, το σκηνικό θυμίζει κατεδάφιση, αφού οι θαμώνες έχουν σπάσει τραπέζια, καρέκλες και ότι τέλος πάντων σπάζεται σε ένα μέρος, όπου επί δύο και πλέον δεκαετίες έδωσαν το παρόν απλά όλοι.
Η είδηση ότι το Rock επισρέφει στον χώρο από όπου άρχισαν όλα, μόνο χαρά σκόρπισε στους φανατικούς του, πολλοί από τους οποίους είναι πια 60ρηδες, οι οποίοι έζησαν τις μεγάλες του στιγμές.
Αυτές που γράφτηκαν από το βράδυ της 11ης Δεκεμβρίου του 1987, όταν το εμβληματικό στέκι άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του στο Κολωνάκι, αλλάζοντας δια παντός, το αθηναϊκό nightlife.
Ατέλειωτες ιστορίες, έρωτες και πάθη
Εμπνευστές του τα αδέρφια Ανδρέας και Γιώργος Πιτσιλής μαζί με τον Ισίδωρο Οδυσσέως, λάτρεις του καλού rock και συλλέκτες εμπειριών-επαγγελματικών και μη-στην νύχτα της πρωτεύουσας.
Το Rock ανοίγει λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1987 και σε λίγες ημέρες είναι το μαγαζί στο οποίο θέλει να μπει όλη η Αθήνα, αφού εκεί μαζεύονται από την Αλίκη Βουγιοκλάκη και τον Μπονάτσο, μέχρι τον Λαζόπουλο, τους Κανελόπουλους της «ΤΙΤΑΝ», εφοπλιστές, εκδότες και όλοι αυτοί που ήταν η έγιναν σταδιακά “κάποιοι.”
Τότε χτίσθηκε και μύθος για την πιο «σκληρή» πόρτα της Αθήνας, με τους πορτιέρηδες αλλά και τον Ανδρέα Πιτσιλή, να «θερίζουν» κόσμο και κοσμάκη που στηνόταν στην ουρά για να μπει στο μαγαζί.
Ο τελευταίος εντόπιζε στα δέκα μέτρα αυτούς που δεν ταίριαζαν με την ατμόσφαιρα του Rock και πολύ ευγενικά τους έκοβε, αρνούμενος να κάνει υποχωρήσεις.
Οι κομμένοι κατέφευγαν στην Αστυνομία, αφού πρώτα έβριζαν φεύγοντας, ενώ η νύχτα που έμεινε αξέαχστη ήταν, όταν ο Πιτσιλής δεν έβαλε μέσα μια παρέα από «αμερικανάκια». Αναμεσά τους και μια έφηβη η οποία όπως κατάλαβαν όλοι μετά, ήταν «κάποια».
Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίζονται αυτοκίνητα με διπωματικές πινακίδες και περιπολικά της Αστυνομίας.
Από τα πρώτα βγαίνουν θηριώδεις τύποι οι οποίοι ήταν ασφάλεια της κόρης του τότε Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Μάικλ Σωτήρχου, η οποία ήταν η έφηβη που «έκοψε» ο Πιτσιλής.
Χρόνια αργότερα ο επιχειρηματίας Γιάννης Μωράκης που μπήκε μέτοχος στο Rock’ n’ Roll της πλατείας Κολωνακίου έλεγε χαμογελώντας ότι «έγινα συνεταίρος στο μαγαζί που έτρωγα πόρτα».
Όλοι ήθελαν να κάτσουν στα τέσσερα προνομιούχα τραπέζια του ισογείου, ειδικά αυτό με τον καναπέ, το οποίο κατέληγε κάποια στιγμή να έχει πάνω από είκοσι άτομα στριμωγμένα!
Κανείς όμως δεν παραπονιόταν, αφού όλοι πέρναγαν καλά, τόσο που ξέχναγαν στο τέλος αν ήρθαν με παρέα ή μόνοι τους.
Σε αυτό το μαγαζί μίλησε για πρώτη φορά ο Γιάννης Λάτσιος στην Ελένη Μενεγάκη στήνοντας την αρχή του ειδυλλίου τους, εκεί έτρωγαν-τότε που μίλαγαν φυσικά-ο Λάκης Λαζόπουλος και η Μιμή Ντενίση και εκεί δόθηκαν τα απίστευτης έντασης αποκριάτικα πάρτι.
Τζάμπα ποτά για όλους!
Το τελευταίο βράδυ της Αποκριάς, είχε απαραίτητα τζάμπα ποτά για όλους τους πελάτες, οι οποίοι προσέρχονταν αυστηρά με στολές για να πάρουν μέρος σε άν διονυσιακό πάρτι που τέλειωνε μετά τις εφτά το πρωί!
Ο Μίμης Φούκας-γνωστός από το Sea Satin-που δούλεψε στο Rock είχε πει σε συνέντευξή του: «Τα πάρτι τελείωναν ξημερώματα με φοβερά μπουγέλα και το μαγαζί να έχει μετατραπεί σε γήπεδο. Βγαίναμε στην Λουκιανού με τις στολές ή ότι είχε απομείνει από αυτές, είχε βγει ο ήλιος και ο κόσμος που πήγαινε στις δουλειές του, μας κοίταζε σαν να έβλεπε εξωγήϊνους. Κι μιλάμε για τον καλύτερο κόσμο της Αθήνας που στην διάρκεια αυτών των πάρτι γινόταν μια παρέα. Πλούσιοι και διάσημοι, γυναίκες θεές, celebrities και wannabe, ροκάδες και προσωπικό, χορεύαμε σαν σεληνιασμένοι».
Τις συνήθεις καθημερινές δεν άλλαζαν και πολύ τα πράγματα. Πήγαινες ας πούμε γύρω στις εννιά και δεν μπορούσες να σπρώξεις την πόρτα της εισόδου από τον κόσμο.
Κάποια στιγμή, οι μιλημένοι έμπαιναν από την είσοδο της κουζίνας για βρεθούν κατευθείαν μέσα στον χαμό, με τους Guns’ n’ Roses να βρυχώνται από τα ηχεία.
Τα ελληνικά απαγορεύονταν δια ροπάλου μέχρι την στιγμή που οι ιδιοκτήτες διαπίστωσαν ότι έπρεπε να διαβούν το Ρουβίκωνα, παρά τις προσωπικές τους ενστάσεις.
Οι Κυριακές με τα ελληνικά πάρτι είναι οι πιο κερδοφόρες για το μαγαζί, με τον κόσμο να στριμώχνεται ασφυκτικά και να τραγουδάει τα ρεφρέν του Ρέμου και του Σφακιανάκη.
Η κάμψη και το αντίο
Το 2011 δεν μπήκε με τους καλύτερους οιωνούς για το στέκι της Λουκιανού, σε ένα Κολωνάκι όπου υπήρχαν πλέον δεκάδες μαγαζιά.
Πλεόν η πόρτα του άνοιγε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή αφού η κρίση κατήργησε τις καθημερινές.
Ακόμη και τα Σάββατα όμως, δεν θύμιζαν πια εκείνα τα παλιά, όπου οι σακούλες με τα ψώνια των πελατών σχημάατιζαν ένα μικρό βουνό και κάποιοι αναζητούσαν την Καλλιόπη στην γκαρνταρόμπα όταν ήθελαν να φύγουν.
Την έβρισκαν να χορεύει μαζί με φίλους οπότε ακουγόταν η περίφημη φράση: «Καλλιόπη, συγνώμη που σε ενοχλούμε, αλλά μήπως μπορούμε να έχουμε τα παλτά μας;».
Όταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου ζητάει αύξηση της τάξης του 25% οι Πιτσιλήδες όπως τους έλεγαν όλοι, παίρνουν την απόφαση να κλείσουν με ένα τελευταίο πάρτι.
Κόσμος ήρθε από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη για την συγκεριμένη βραδιά, που τέλειωσε με το σπάσιμο του μαγαζιού, μετά από μια νύχτα που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει.
Λίγο μετά της έξι και μισή το πρωί, ο Πέτρος Πιτσιλής, γιος του Γιώργου ξεκρεμάερι τελετουργικά την πινακίδα και οι νύχτες στο Κολωνάκι γίνονται φτωχότερες…
Ο Robin Williams σε κάθε ταινία που πρωταγωνιστούσε, είχε ως όρο στο συμβόλαιο του η παραγωγή να προσλάβει τουλάχιστον 10 άστεγους ανθρώπους.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έδωσε δουλειά σε παραπάνω από 1520 ανθρώπους.
Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν κάνει τον κόσμο να γελάσει όσο ο Robin Williams. Ο θρυλικός κωμικός ψυχαγωγούσε το κοινό για δεκαετίες. Στις 11 Αυγούστου του 2014, η αυτοκτονία του συγκλόνισε τόσο τους fans όσο και τους συμπρωταγωνιστές του.
Σε ένα blog post που έγραψε ο Brian Lord, πρόεδρος του Premiere Speakers Bureau, μοιράστηκε μια ελάχιστα γνωστή ιστορία για τον Robin Williams.
“Πριν χρόνια έμαθα ένα πολύ ωραίο πράγμα για τον Robin Williams, κι από τότε δεν μπορούσα να δω ταινία του χωρίς να το σκέφτομαι”, έγραψε ο Lord.
“Δεν έκλεισα ποτέ τον Robin Williams για κάποιο event, αλλά πλησίασα αρκετά ώστε το γραφείο να λάβω τη λίστα με τις απαιτήσεις του”. Σε αντίθεση με οτιδήποτε περίμενε ο Lord, ο Williams είχε την εξής περίεργη απαίτηση. “Για κάθε εκδήλωση ή ταινία που έκανε, η εταιρεία που τον προσλάμβανε έπρεπε επίσης να προσλάβει ένα συγκεκριμένο αριθμό άστεγων ανθρώπων και να τους δώσει δουλειά”.
Όπως ήταν φυσικό, ο Lord δεν κατάφερε ποτέ να δει τις ταινίες του Williams με τον ίδιο τρόπο.
“Είμαι σίγουρος ότι στον ελεύθερό του χρόνο, με δικά του λεφτά, δούλευε με όσους είχαν ανάγκη, αλλά είχε επίσης αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του ως κωμικός για να διασφαλίσει ότι οι εταιρείες παραγωγής και οι οργανωτές των εκδηλώσεων θα μάθουν την αξία του να δίνεις στους ανθρώπους την ευκαιρία να δουλέψουν για να τα καταφέρουν ξανά”, έγραψε ο Lord.
Κατέληξε λέγοντας: “Ήταν ένας άνθρωπος που πολλαπλασίαζε τον αντίκτυπό του. Ας ελπίσουμε ότι αυτός ο αντίκτυπος θα συνεχίσει και χωρίς αυτόν. Σε ευχαριστούμε Robin Williams – όχι μόνο για τις στιγμές γέλιου, αλλά και για το καλό παράδειγμα”.
Έργα που μοιάζουν σαν να έχουν βγει από φουτουριστική ταινία φαντασίας!
Ο Robert Chew δημιουργεί εκπληκτικά έργα τέχνης με εικόνες που ξεπηδούν από το γεμάτο φαντασία μυαλό του. Πρόκειται για δημιουργίες που απεικονίζουν σκηνές από έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο που δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι τώρα.
