Οταν ο Μάικλ Μπράουν έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικού, ξεσηκώθηκε το Φέργκιουσον. Το περιστατικό έδειχνε ότι ο ρατσισμός υποβόσκει ακόμη στις ΗΠΑ, καθώς ο 18χρονος μαύρος δέχθηκε έξι σφαίρες χωρίς να κάνει τίποτα. Αυτό το περιστατικό, έκανε έναν πατέρα να προβληματιστεί βαθιά.

Ο Κάλβιν Χένικ είναι λευκός, ο γιος του- όπως και η σύζυγός του- είναι μαύρη. Και ο Αμερικανός πατέρας άρχισε να σκέφτεται τι θα αντιμετωπίσει το τρίχρονο αγόρι μεγαλώνοντας, εξαιτίας του χρώματός του. «Οι ΗΠΑ είναι ακόμη ένα μέρος στο οποίο φοβούνται τους μαύρους άνδρες και δεν θέλω αυτός ο φόβος να στραφεί στο γιο μου και να οδηγήσει στη σύλληψη ή το θάνατό του», λέει ο Χένικ.

Εγραψε λοιπόν ένα κείμενο, για τα πράγματα που ο ίδιος μπορεί να κάνει, αλλά όχι και ο μαύρος γιος του. Στον επίλογο, καταλήγει ότι φοβάται πως η κόρη του- μόλις τριών μηνών σήμερα- θα μεγαλώσει αντιμετωπίζοντας ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα, καθώς είναι γυναίκα. «Δεν θέλω να δημιουργήσω στα παιδιά μου κόμπλεξ για όλα αυτά, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω μακριά τους αυτά τα προβλήματα. Δεν μπορώ να εξαλείψω τα άδικα εμπόδια που υπάρχουν στον κόσμο. Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να μεγαλώσω τα παιδιά μου έτσι ώστε να μπορούν να τα περάσουν», γράφει.

Τα επτά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας λευκός πατέρας, αλλά όχι ο μαύρος γιος του, όπως τα έγραψε ο Χένικ:

Μπορώ να πω σε ένα κατάστημα, χωρίς να ακολουθούν
Για παράδειγμα, στο Macy’s στη Νέα Υόρκη πρόσφατα έγινε συμβιβασμός με τον ηθοποιό Ρόμπερτ Μπράουν, ο οποίος βρέθηκε με χειροπέδες, εξευτελίστηκε και κατηγορήθηκε ότι έκανε απάτη με πιστωτική κάρτα, όταν αγόρασε ένα ακριβό ρολόι από το κατάστημα. Ποτέ δεν ανησυχώ ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί σε εμένα.

Μπορώ να πετύχω χωρίς να το αποδώσουν στη φυλή μου
Οταν η σύζυγός μου, που είναι μαύρη, έλαβε την επιστολή αποδοχής στο Boston College, κάποιος υποψήφιος της είπε ότι την ευνόησαν εξαιτίας του χρώματός της. Οταν εγώ πέτυχα, οι υπόλοιποι πίστευαν ότι το κέρδισα με το σπαθί μου.

Εμαθα την ιστορία των προγόνων μου στο σχολείο
Μπορώ να σας πω τα πάντα για τον Λουδοβίκο και τον Σωκράτη, αλλά πάντα αναρωτιόμουν πότε επιτέλους θα μάθουμε αφρικανική ιστορία, πέρα από τους Φαραώ και τις πυραμίδες.

Μπορώ να χάσω την ψυχραιμία μου στην κίνηση
Κάποτε, μία γνωστή μου που έμπλεξε σε καβγά ενώ οδηγούσε, μου είπε πόσο φοβόταν τον άλλο οδηγό, τον οποίο περιέγραψε ως «μεγάλο μαύρο τύπο». Οταν εγώ εκνευρίζομαι, κανείς δεν το αποδίδει στη φυλή μου.

Μπορώ να περιπλανιέμαι σε πλούσιες γειτονιές
Κανείς δεν έχει καλέσει ποτέ την αστυνομία για να με αναφέρει ως «ύποπτο πρόσωπο». Η σύζυγός μου δεν μπορεί να πει το ίδιο.

Μπορώ να παραπονιέμαι για τον ρατσισμό
Οταν αναφέρω ότι είναι ανησυχητικός ο αριθμός των μαύρων που φυλακίζονται, ή που αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους σε υποβαθμισμένα σχολεία ή που αντιμετωπίζουν συστηματικά διακρίσεις ψάχνοντας για δουλειά και σπίτι, κανείς δεν με κατηγορεί ότι εκμεταλλεύομαι το επιχείρημα για το ρατσισμό.

Μπορώ να είμαι σίγουρος ότι με κρίνουν για αυτό που είμαι
Οταν μου φέρονται άσχημα, δεν αναρωτιέμαι αν αυτό οφείλεται στη φυλή μου. Αλλά αν δεν κάνουμε με κάποιο τρόπο ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός, ο γιος μου πάντα θα το αναρωτιέται.

iefimerida.gr