Πες την αλήθεια, πόσες φορές το σκέφτηκες και πόσες φορές κρυφοκοίταξες μέχρι να βρεις τη σωστή απάντηση;
Το βλέπεις παντού το λογότυπο της Apple, ακόμα κι αν μετράς λίγες ώρες επάνω στο πλανήτη γη. Στο δρόμο, σε κάποια στάση λεωφορείου, όλου και κάπου θα δεις να ξεπροβάλλει ένα iPhone, ξέρεις αυτό με τις κεραίες στη πίσω πλευρά… Πάμε όμως στοίχημα ότι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το logo της Apple ανάμεσα σε παρόμοιες εικόνες;
(μην κρυφοκοιτάξεις και μην δεις τη συνέχεια του άρθρου!)
Έχεις ακόμα μια ευκαιρία:
Μέχρι να σκεφτείς ποια είναι η τελική σου απάντηση να σου εξηγήσουμε γιατί ενδεχομένως σε δυσκολεύει τόσο…
Τη περασμένη χρονιά, το πανεπιστήμιο της California διεξήγαγε έρευνα που απέδειξε ότι το 53% των ανθρώπων (χειριστές Mac και PC) δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το logo της Apple, ανάμεσα σε παρόμοιες εικόνες.
Σύμφωνα με την ομάδα της σχετικής έρευνας, αυτή η αδυναμία οφείλεται σε ένα σύνδρομο που ονομάζεται «κορεσμός προσοχής», δηλαδή «παρατηρώντας διαρκώς το ίδιο πράγμα, ξανά και ξανά, οι εγκέφαλοι μας διαπιστώνουν πως δεν είναι σημαντικό να θυμούνται συγκεκριμένες λεπτομέρειες, γιατί αν ποτέ τις χρειαστούμε, αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας.»
Είσαι έτοιμος να μάθεις την απάντηση;
ΙΔΟΥ!
Αυτό συμβαίνει και με άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση, όπως τα πληκτρολόγια και τα χρήματα. Έλα τώρα, πες την αλήθεια, πόσες φορές το σκέφτηκες και πόσες φορές κρυφοκοίταξες μέχρι να βρεις τη σωστή απάντηση;
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν η μεγαλύτερη συμφορά που χτύπησε όλες τις πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Η Αθήνα ηττήθηκε και κυριεύτηκε από τους Πελοποννήσιους, αλλά και η Σπάρτη δεν ωφελήθηκε από την νίκη της.
Τόσο πολύ είχε εξαντληθεί από τον πολύχρονο πόλεμο που αναγκάστηκε να αποδεχτεί τη διαιτησία του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων, του Πέρση βασιλιά. Μέσα από τα γεγονότα αυτού του φρικτού εμφυλίου πολέμου, ο Θουκυδίδης καταγράφει τη συμπεριφορά των αντιπάλων και αντλεί πολύτιμα συμπεράσματα, χρήσιμα όχι μόνο στον πόλεμο, αλλά και στις καθημερινές μάχες της ζωής.
Ο καλός σχεδιασμός
Ο πόλεμος δεν διεξάγεται τόσο με τα όπλα όσο με τα χρήματα (1.83 – Ομιλία του Αρχίδαμου)
Με τον πιο ασφαλή τρόπο ζει εκείνος που έχει μεταμεληθεί τις λιγότερες φορές επειδή χαρίστηκε στους εχθρούς του. (1.34 – Ομιλία των Κερκυραίων)
Ισχυρότερος είναι εκείνος που αντιμετωπίζει τον εχθρό του με σωφροσύνη από εκείνον που ασυλλόγιστα του επιτίθεται βίαια (3.48 – Ομιλία Διόδοτου)
Ο πόλεμος συμβαίνει ότανρ οι μεν θεωρούν το κέρδος από αυτόν μεγαλύτερο από τα δεινά που θα φέρει, οι δε προτιμούν να υποστούν τους κινδύνους του πολέμου από μία άμεση ζημιά. Αν όμως αυτές οι επιδιώξεις εμφανιστούν σε ακατάλληλη εποχή, τότε είναι ωφέλιμες οι συμβουλές για διαπραγματεύσεις.
Είναι στην ανθρώπινη φύση να θέλει κάποιος να εξουσιάζει εκείνον που μένει απαθής και να αμύνεται όταν δέχεται επίθεση (4.59,61 – Ερμοκράτης από τις Συρακούσες)
Κανείς δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τον σχεδιασμό και την εκτέλεση ενός έργου, αλλά όταν σχεδιάζουμε νιώθουμε ασφαλείς, ενώ κατά την εφαρμογή του σχεδίου εξ αιτίας του φόβου υστερούμε. (1.120 – Ομιλία των Κορινθίων)
Είναι ανοησία να εκστρατεύει κανείς εναντίον τέτοιων εχθρών που ακόμα και αν τους κατακτήσει δεν θα κατορθώσει να τους εξουσιάσει, ενώ αν δεν τους κατακτήσει δεν θα είναι πια στην ίδια θέση που ήταν πριν την επιχείρηση.
Εκείνα που προκαλούν περισσότερο τον θαυμασμό είναι όσα παραμένουν σε απόσταση και η φήμη τους δεν έχει επαληθευτεί. (6.11 – Ο Νικίας στην Εκκλησία του Δήμου)
Ο ψυχολογικός παράγοντας
Πολλοί, ενώ ήταν ακόμα σε θέση να προβλέψουν σε τι κινδύνους πάνε να μπλέξουν, τους παρέσυρε η ισχύς μιας γοητευτικής λέξης, της λεγόμενης ντροπής, και αφού νικήθηκαν από αυτήν, με τη θέλησή τους έπαθαν συμφορές ανήκεστες και επέφεραν στον εαυτό τους ατίμωση, η οποία επειδή ήταν αποτέλεσμα της μωρίας τους, αποδείχθηκε πιο ταπεινωτική από εκείνη που θα προκαλούσε η κακοτυχία. (5.111 – Οι Αθηναίοι στους Μηλίους)
Δεν αληθεύει πως θυσιάζει ευκολότερα τη ζωή του εκείνος που είναι δυστυχής και δεν ελπίζει σε καλύτερη τύχη. Την θυσιάζουν εκείνοι που κινδυνεύουν να εξευτελιστούν περισσότερο, αν προσπαθώντας να σώσουν τη ζωή τους νικηθούν. Για τον άνδρα με γενναίο φρόνημα χειρότερος είναι ο εξευτελισμός της δειλίας από τον γενναίο και απρόσμενο θάνατο. (2.43– Ομιλία Περικλή)
Συνήθως, οι πολιτείες που αποκτούν αιφνιδίως ευημερία, γίνονται αλαζονικές. Πιο ασφαλές είναι να έρχεται η ευημερία με μέτρο και όχι ξαφνικά στους ανθρώπους, και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ευκολότερη η αντίσταση στις δυσχέρειες από τη διαφύλαξη της ευτυχίας (3.39 – Ομιλία Κλέωνα)
Εκείνοι που φοβούνται εξαιτίας της καχυποψίας τους, παρασύρονται προσωρινώς από ευχάριστα λόγια, αλλά όταν φτάσει η ώρα της δράσης, ενεργούν σύμφωνα με το συμφέρον τους (6.83 – Εύφημος ο Αθηναίος στους Συρακούσιους)
Φαίνεται πως οι άνθρωποι όταν αδικούνται οργίζονται περισσότερο απ’ όταν δέχονται βία. Διότι στην πρώτη περίπτωση θεωρούν πως εξαπατήθηκαν από ισάξιό τους, ενώ στη δεύτερη υποτάσσονται σε ανώτερό τους. (1.77 – Ομιλία Αθηναίων)
Από τη φύση τους οι άνθρωποι υποχωρούν ευκολότερα σε έναν μετριοπαθή εχθρό και να αγωνίζονται πεισματικά εναντίον εκείνου που είναι ανένδοτος, ακόμα κι αν αυτό είναι παράλογο. (4.19 – πρέσβεις των Σπαρτιατών)
Η λήψη αποφάσεων
Στη λήψη ορθών αποφάσεων δύο είναι πιο βλαπτικά στοιχεία: η βιασύνη και η οργή. Η πρώτη συντροφεύεται από την ανοησία και η δεύτερη από την αμορφωσιά και την στενομυαλιά. (3.42 – Ομιλία Διοδότου)
Ο καλός πολίτης δεν πρέπει να εκφοβίζει εκείνους που έχουν αντίθετη γνώμη, αλλά να τους κερδίζει με επιχειρήματα. (3.42 – Ομιλία Διόδοτου)
Εκεί όπου προβλέπονται σπουδαία βραβεία για την ανδρεία, εκεί βρίσκονται οι άριστοι πολίτες.(2.46 – Επιτάφιος λόγος Περικλή)
«Εκείνος που γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, αλλά δεν είναι ικανός να το εξηγήσει σαφώς στους άλλους, είναι σαν να μην έχει σκεφτεί τίποτα.
Εκείνος που έχει και τα δύο, αλλά δεν αγαπά την πατρίδα του, επίσης δεν μπορεί να συμβουλέψει ορθά.
Αν αγαπά και την πατρίδα του, αλλά δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στο χρήμα, για να το κερδίσει, μπορεί να πουλήσει τα πάντα.» (2.60 – Ομιλία Περικλή)
Η νεότητα και το γήρας, χωριστά το ένα απ’ το άλλο δεν κατορθώνουν τίποτα. Η δύναμη προέρχεται από την ανάμειξη της κρίσης του ανώριμου, του μέσου και του ακριβούς. (6.18 – Αλκιβιάδης στην Εκκλησία του Δήμου)
Ήταν άσσος των πολεμικών τεχνών. Μπορεί να είχε ύψος μόλις 1,68, αλλά «γέμιζε για τα καλά» τα μάτια των αντιπάλων του. Με τεράστιο θώρακα και τριγωνικό σώμα, ο Yang Sze (γνωστός ως Μπόλο Γιουνγκ) ήταν για 10 συνεχόμενα χρόνια, ο απόλυτος πρωταθλητής του μπόντι μπίλντινγκ στο Χονγκ Κονγκ.
Φίλος με τον Μπρους Λι και αργότερα με τον Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ, υπήρξε στον κινηματογράφο το αντίπαλο δέος και ο τρομακτικός αντίπαλός τους. Και όχι μόνο αυτών, καθώς έδερνε κόσμο και κοσμάκη σε ταινίες, για περίπου 40 χρόνια.
Η απόδραση από το «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός» του Μάο
Ο Μπόλο Γιουνγκ (Bolo Yeung) γεννήθηκε το 1946 στην κινεζική Guangzhou. Από παιδί έδειχνε μια κλίση στις πολεμικές τέχνες και ασχολούνταν συνεχώς με ξύλα, κλωτσιές και μπουνιές, τα οποία ενίοτε χρησιμοποιούσε εναντίον πεζών.
Σε ηλικία 10 ετών άρχισε να εκπαιδεύεται από τους μεγάλους μάστερς της περιοχής, στο Tai Chi και στο Wing Chun. Γρήγορα συνδύασε τις τέχνες με το ακροβατικό στυλ ενώ άρχισε να τραβάει το ενδιαφέρον του και το μπόντι μπίλντινγκ.
Στις αρχές του 1960 ακολούθησε όπως πολλοί άλλοι, τη Μεγάλη Έξοδο στο Χονγκ Κονγκ, καθώς δεν του άρεσε η ζωή στην κομμουνιστική Κινα του Μάο. Ήταν η περίοδος του Μεγάλου άλματος προς τα μπρος.
Ένα πρόγραμμα που άρχισε το 1958 και αποσκοπούσε στον εκμοντερνισμό της Κίνας, σε μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί την οικονομία της καπιταλιστικής Δύσης.
Κατά την εφαρμογή του η αχανής χώρα σύρθηκε σε έναν πυρετό παραγωγής χάλυβα, από κάθε είδους κατασχεθέν μεταλλικό αντικείμενο, όπως κάγκελα, κρεβάτια, καραβάνες και χύτρες. Η αγροτική παραγωγή τινάχτηκε στον αέρα. Οι ιδιωτικές καλλιέργειες απαγορεύτηκαν και οι Κινέζοι της υπαίθρου, πέθαιναν κατά εκατομμύρια από ασιτία.
Ήταν μια βαρβαρότητα που συνοδεύτηκε από ανθρωπιστική, οικονομική και οικολογική καταστροφή. Ο Bolo Yeung δεν ήθελε να ζει έτσι και έπαιξε τη ζωή του κορώνα – γράμματα για να γλιτώσει. Για να το καταφέρει αυτό κολύμπησε από το Shenzhen στο Χονγκ Κονγκ, όπου οι περισσότεροι πνίγονταν κατά τη διάρκεια της προσπάθειας.
Ο Κινέζος Ηρακλής
Μετά την εγκατάστασή του στο Χονγκ Κονγκ, άρχισε να εργάζεται ως γυμναστής. Παράλληλα ασχολούνταν και με τα βάρη και καθημερινά «έχτιζε» το σώμα του. Η σωματοδομή του τράβηξε το ενδιαφέρον της εταιρείας παραγωγής «Shaw Brothers», που γύριζε ταινίες πολεμικών τεχνών.
Έπαιζε κατά κανόνα τον κακό και τρομακτικό τύπο που ξυλοκοπούσε τους αντιπάλους του. Όσο περισσότερο ο Bolo Yeung φούσκωνε από τα βάρη, τόσο περισσότερο μεγάλωναν οι ατάκες και η παρουσία του στα κινηματογραφικά πλάνα.
Το 1970 αποφάσισε να κατέβει στους αγώνες μπόντι μπίλντινγκ του Χονγκ Κονγκ, που θεωρούνταν σε δόξα αντίστοιχο του αμερικανικού Mr. Olympia. Κέρδισε και για τα επόμενα 9 χρόνια ήταν ο απόλυτος και αδιαφιλονίκητος «Mr. Hong Kong». Για τον κόσμο και τον Τύπο, ήταν ο Κινέζος Ηρακλής, όπως τον αποκαλούσαν.
Γύρω από τη φήμη του όμως, υπήρχαν και πολλοί ψίθυροι για το πως κατάφερνε και βελτίωνε συνεχώς το σώμα του. Αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι έπαιρνε αναβολικά, ποτέ δεν αποδείχτηκε η κατηγορία.
Η φιλία με τον Μπρους Λι
Το 1971 μετά τη δεύτερη κατάκτηση του τίτλου στο μπόντι μπίλντινγκ, ο Yang έφυγε από τους «Shaw Brothers». Λίγο πριν, σε ένα διαφημιστικό για τα τσιγάρα Winston, ο Yang Sze, γνωρίστηκε με τον ανερχόμενο αστέρα Μπρους Λι.
Αμέσως έγιναν φίλοι και όποτε μπορούσαν έκαναν μαζί προπόνηση. Μιλούσαν για τις πολεμικές τέχνες και είχαν πολλά κοινά ενδιαφέροντα.
Όταν ετοιμαζόταν η θρυλική ταινία «Enter the Dragon», ο Μπρους Λι του πρότεινε ένα ρόλο, που ήταν από τους χαρακτηριστικότερους του έργου. Αν και στην ταινία τον παρουσίαζαν ως πρωταθλητή στην πολεμική τέχνη Σότοκαν, ποτέ δεν υπήρξε γνώστης της.
Ο Bolo, όπως τον ονόμασε ο σεναριογράφος, έδερνε με ιδιαίτερο στυλ και αποτελούσε φόβο και τρόμο, για λογαριασμό του κακού Χαν, που οργάνωνε τους αγώνες.
Το όνομα του άρεσε και έτσι το κράτησε για πάντα. Για πολλούς η μοναδική απογοήτευση του έργου είναι ότι, δεν υπάρχει μάχη σώμα με σώμα μεταξύ των δύο ανδρών.
«Θα σε σκοτώσω στο επόμενο φιλμ», έλεγε χαριτολογώντας ο Μπρους Λι στον Bolo, εννοώντας στην ταινία Game of Death. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Πριν ακόμη κυκλοφορήσει το «Enter the Dragon», ο Μπρους Λι πέθανε. «Είχα πάντως την τιμή να με αποκαλεί φίλο του», έλεγε με απόλυτο σεβασμό ο Bolo, για το μεγάλο δάσκαλο των πολεμικών τεχνών.
Η επάνοδος με τον Jean-Claude Van Damme
Ο Bolo Yeung μετά την επιτυχία του Enter the Dragon έπαιξε σε αμέτρητες ταινίες καράτε.
Η ποιότητα αρκετών ταινιών ήταν τραγική. Για ένα διάστημα ο Bolo, άρχισε να τρώει κινηματογραφικό ξύλο, από διάφορους κλώνους του Μπρους Λι, όπως ο Bruce Li, ο Bruce Le και ο Dragon Lee.
Ήταν ακόμη ένας εντυπωσιακός καρατέγκα, που έπαιζε σε κακογυρισμένες ταινίες. Όλα αυτά μέχρι το 1988, οπότε κλήθηκε να παίξει το ρόλο του κακού, απέναντι στον Jean-Claude Van Damme, στην ταινία Bloodsport.
Ο Bolo Yeung έσπαγε λαιμούς και πάλι με τα χέρια του και ο Van Damme εξόντωνε με το σπαγγάτο του, όλους τους αντιπάλους. Μέχρι τον τελικό, όπου ο Bolo, με δόλια μέσα, τσάκισε στο ξύλο τον Van Damme, αλλά έχασε τον τίτλο του πρωταθλητή, από τον τίμιο και ταλαντούχο αντίπαλό του.
Η ταινία ήταν μικρού προϋπολογισμού αλλά με πολύ μεγάλα κέρδη. Η μεγάλη έκπληξη ήταν ο Κινέζος μπόντι μπίλντερ, που είπε δεν είπε είκοσι κουβέντες σε όλο το έργο. Ήξερε πάντως να χαρίζει θέαμα και αυτομάτως έγινε γνωστός και εκτός Ασίας.
Ακολούθησαν και άλλες ταινίες με τον Βέλγο ηθοποιό, με τον οποίο μέχρι σήμερα, παραμένουν στενοί φίλοι. Το μεγάλο του όνειρο παραμένει να καταφέρει να γυρίσει το σίκουελ του Enter the Dragon.
Ο νέος είναι ωραίος ή ο παλιός ωραιότερος; Η σαραντάρα ίσον δύο εικοσάρες;
Και πιάνουμε το κρίσιμο θέμα της ηλικίας. Υπάρχουν οι φανατικοί υποστηρικτές της άποψης ότι η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο. «Είμαστε όσο αισθανόμαστε». Ισχύει; Απόλυτα όχι, αν δε θέλουμε να αποτελέσουμε θέαμα «τσίρκο».
Η ηλικία είναι ενδεικτική για το χαρακτήρα και την εμφάνιση, αλλά όχι 100% καθοριστική. Παρόλα αυτά, το πέρασμα του χρόνου είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ίσως επιρροή στην προσωπικότητα μας, αφενός αρνητικά στην εμφάνιση λόγω της φυσιολογικής φθοράς που επέρχεται και αφετέρου θετικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας με την απόκτηση πείρας και επομένως οξύτερης αντίληψης.
Αυτό δεν ισχύει βέβαια πάντα και στον ίδιο βαθμό για όλους, κυρίως όσον αφορά το χαρακτήρα. Με το πέρασμα του χρόνου κάποιοι «ωριμάζουν» περισσότερο, κάποιοι λιγότερο και υπάρχουν και αυτοί που αρνούνται να ωριμάσουν.
Αρνούνται να ωριμάσουν τόσο στο χαρακτήρα, όσο στην εμφάνιση. Δε θέλουν να φέρονται ανάλογα με την ηλικία τους, το οποίο συνιστά να φέρονται πιο υπεύθυνα σε ανθρώπους και καταστάσεις, αρνούνται να συμμορφώνονται με τη φθορά του σώματός τους και να ντύνονται ανάλογα, και παρεμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό στην εικόνα τους, που στο τέλος αποτελούν προϊόν γέλιου.
Διότι είναι εντελώς διαφορετικό το να αισθάνομαι πιο μικρός, υπό την έννοια του ότι έχω περισσότερη ενέργεια και όρεξη για ζωή από το μέσο όρο των ενηλίκων της ηλικίας μου και ενδεχομένως μοιάζω και φυσιογνωμικά νεότερος, από το “μπεμπέκισμα” στη συμπεριφορά και τον στόχο του να «κλέψω» τριάντα χρόνια, πράγμα που όσο και να έχει προχωρήσει η επιστήμη, είναι προς το παρόν ανέφικτο.
Δεν είναι όντως τραγικό να βλέπεις έναν πενηντάρη να φέρεται επιπόλαια σαν εικοσάρης ή μία πενηντάρα αντίστοιχα ντυμένη με φούστα σύρριζα στα οπίσθια και ντεκολτέ με το μισό μπούστο έξω; Η επιπολαιότητα και η κακογουστιά σε μικρή ηλικία έχει το ακαταλόγιστο και μπορεί να θεωρηθεί και χαριτωμένη.
Στα πενήντα μόνο χαριτωμένο δεν είναι. Είναι θλιβερό ένας άνθρωπος να μην έχει καμία εξέλιξη στο χρόνο και ακόμα περισσότερο να την αρνείται συνειδητά, θεωρώντας ότι όσο χαριτωμένο κάνει η ανωριμότητα τον εικοσάρη κάνει και τον πενηντάρη ή την πενηντάρα. Ή να νομίζει ότι εμφανισιακά μπορεί να συναγωνιστεί τον ή την είκοσι χρόνια μικρότερο/μικρότερη. Tragic…
Παιδιά… Όσο και να μην μας αρέσει, φαίνεται ποιο είναι το «φρέσκο» και ποιο το «μπαγιάτικο». Μία ωραία γυναίκα σαράντα χρόνων ας έχει σαν στόχο να φαίνεται σαν μία ωραία γυναίκα σαράντα χρόνων και όχι σαν μία ωραία εικοσάρα.
Αν έχει σαν στόχο το δεύτερο, εκτός από το ότι εκπέμπει την ανασφάλεια της άρνησης συμβιβασμού με το χρόνο, στοχεύει στο ανέφικτο. Κυνηγώντας χίμαιρες όμως, τόσο πιο μεγάλος τραγέλαφος εμφανισιακά θα γίνεται και άλλο τόσο μεγαλύτερη ανασφάλεια θα αποκτά.
Και η ανασφάλεια είναι ένα από τα πράγματα που θέλει να αποφύγει όποιος έλκεται από μεγαλύτερους ανθρώπους. Ο νέος έχει ζωντάνια, ομορφιά, αυθορμητισμό. Αυτά σε ελκύουν κυρίως σε έναν νεότερο άνθρωπο. Ο παλιός έχει σταθερότητα στο χαρακτήρα, εμπειρία, λιγότερες ανασφάλειες, περισσότερη οικονομική άνεση. Αυτά είναι τα συνήθη αντίστοιχα και λογικά ατού του.
Για παράδειγμα, μία γυναίκα που πλησιάζει έναν μεγαλύτερο άντρα, το πιο λογικό είναι να επιζητά τα άνωθεν. Δε θα αποτελούσε καμία έκπληξη λοιπόν το να τραπεί σε φυγή αν διαπιστώσει ότι ο αυτός που προσδοκούσε να είναι ώριμος την έχει δει «γκομενάκι»:
Αντιμετωπίζοντας την κατάσταση εντελώς επιπόλαια και χωρίς καμία διάθεση τελικά (όσο και αν αρχικά δίνει άλλη εντύπωση) να αξιοποιήσει τα ατού του μεγαλύτερου, φέρεται σαν πιτσιρικάς, αδυνατώντας να σκεφτεί λογικά το ότι αν η άλλη ήθελε πιτσιρικά θα στόχευε στο γνήσιο και όχι στον τύπο που παλιμπαιδίζει.
Φυσικά όσο μιλάμε για τον πολυσύνθετο άνθρωπο τίποτα δεν είναι απόλυτο και οι εξαιρέσεις κάνουν τους κανόνες. Όσο μεγαλώνω όμως, αντιλαμβάνομαι ότι η σωφροσύνη επιβάλλει την επιβεβαίωση του κανόνα και όχι την ανεύρεση της εξαίρεσης. Καλοδεχούμενη η εξαίρεση, όταν εμφανιστεί, αλλά ας βαδίζουμε έχοντας μπούσουλα τον κανόνα πρωτίστως. Όχι γιατί πρέπει…Για να μην τρώμε τα μούτρα μας συχνότατα κυρίως…
Αυτός ο μικρός είναι πολύ τυχερός και σίγουρα περνάει υπέροχα με τον μπαμπά του. Τα βίντεο που θα δείτε είναι πολύ ξεχωριστά. Όταν ο μπαμπάς σου (Daniel Hashimoto) εργάζεται στην DreamWorks Animation, η παιδική σου καθημερινότητα μπορεί να γίνει ταινία κινουμένων σχεδίων!
Υπάρχει κάποιος που να μην του αρέσουν τα πάρτυ; Φίλοι, μουσική, φαγητό και ποτό, δεν υπάρχει περίπτωση να πας σε ένα πάρτυ και να μην περάσεις καλά. Εκτός αν πιεις πολύ και πέσεις ξερός, τότε οι φίλοι σου δεν θα χάσουν ευκαιρία και θα σε κάνουν να ντρέπεσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου!
Δείτε 21 ανθρώπους που λιποθύμησαν σε ένα πάρτι και το μετάνιωσαν πικρά. Με τέτοιους φίλους που έχουν, θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί με την κατανάλωση αλκοόλ!
Ο επαγγελματίας αρσιβαρίστας Kenneth Leverich τρέλανε τους ανθρώπους που γυμνάζονταν σε ένα υπαίθριο παραλιακό γυμναστήριο με έναν απίθανο τρόπο. Μετά από μια μεταμφίεση που χρειάστηκε 4 ώρες και τον έκανε να μοιάζει με 80χρονο, ο φαρσέρ έκανε τους φουσκωτούς που γυμνάζονταν εκεί να τον κοιτούν με ανοιχτό το στόμα!
Όλοι μας λατρεύουμε και έχουμε δείτε λίγο πολύ τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϋ και ως παιδιά αλλά και ως μεγάλοι. Σε αυτό το όμορφο κουίζ θα προσπαθήσετε να μαντέψετε τις ταινίες της Ντίσνεϋ κοιτώντας μόνο τα εικονίδια.
Αρχίστε και κοιτάξτε από αριστερά το πρώτο και συνεχίστε ενώνοντας το κάθε εικονίδιο στο μυαλό σας με το προηγούμενο έτσι ώστε να καταλάβετε τι θέλει να πει η ιστορία και έτσι να βρείτε την ταινία!
Το ENR ανακοίνωσε τα Global Best Projects για το 2016. Σημαντική πρωτιά για την Ελλάδα της κρίσης.
To αμερικανικό Engineering News – Record (ENR) αποτελεί την κορυφαία έκδοση στον χώρο των κατασκευών και αντίστοιχα τα βραβεία Global Best Project τα οποία έχει θεσμοθετήσει αποτελούν μία από τις υψηλότερες αναγνωρίσεις που μπορεί να έχει κάποιος για τα έργα που έχει πραγματοποιήσει. Η ανάδειξη των νικητών γίνεται από ανεξάρτητη επιτροπή αναγνωρισμένων επαγγελματιών του κατασκευαστικού τομέα οι οποίοι διαθέτουν πολύχρονη, σφαιρική και διεθνή γνώση και εμπειρία πάνω στα έργα. Ανάμεσα στα κριτήρια που πρέπει να πληρεί ένα έργο είναι η ασφάλεια, η καινοτομία, η συνεισφορά στην παγκόσμια κοινότητα, η αισθητική και η “μαστοριά”.
Πριν απο λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν οι νικητές των Global Best Project οι οποίοι θα βραβευθούν σε ειδική εκδήλωση στην Νέα Υόρκη στις 11 Οκτωβρίου. Ανάμεσα στους νικητές – Global Best Project στην κατηγορία Πολιτισμός – είναι και η ελληνική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ η οποία σε κοινοπραξία με την ιταλική Impregilo S.p.A. έκαναν πραγματικότητα το όραμα του Renzo Piano για το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα από τα μεγαλύτερα έργα που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα στα χρόνια της ύφεσης.
Για τον όμιλο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ η κατασκευή του Κ.Π.Ι.Σ.Ν. αποτελεί το “πετράδι του στέμματος” στον χώρο της κατασκευής κτηρίων πολιτισμού και τέχνης καθώς από το χαρτοφυλάκιο των έργων της ξεχωρίζουν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το Μουσείο Γουλανδρή, το Θέατρο Παλλάς και άλλα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για το δεύτερο βραβείο που αποσπά η κοινοπραξία για το συγκεκριμένο έργο καθώς είχε προηγηθεί το Βραβείο Ασφάλειας για το 2015 από το Βρετανικό Συμβούλιο Ασφάλειας. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι στα τρία και πλέον χρόνια που διήρκεσαν οι κατασκευές στο εργοτάξιο που απασχολήθηκαν πάνω από 6.000 άτομα δεν υπήρχε ούτε ένα θανατηφόρο περιστατικό.
Αυτoί είναι οι νικητές των Global Best Projects για το 2016:
Πολιτισμός: Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Αθήνα (Impregilo – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ)
Τα σημερινά κλασικά νυφικά άρχισαν να γίνονται δημοφιλή μετά τον 19ο αιώνα, χάρη στην βασίλισσα Βικτώρια. Ήταν η πρώτη που φόρεσε λευκό φόρεμα για νυφικό.
Πριν από αυτή, οι γυναίκες επέλεγαν παραδοσιακές ενδυμασίες ή φορέματα που ήταν τότε στη μόδα.
Κάναμε λοιπόν μία συλλογή από φωτογραφίες με νυφικά μιας άλλης εποχής, από διάφορες χώρες του κόσμου.
Ιαπωνία
Στους ιαπωνικούς γάμους, οι γυναίκες φορούσαν δύο ή περισσότερα φορέματα.
Γκάνα
Τα παραδοσιακά νυφικά της Γκάνα ήταν πάντοτε πολύχρωμα και με διάφορα μοτίβα.
Ρουμανία
Σρι Λάνκα
Μπορεί στις περισσότερες χώρες, στο γάμο, το κέντρο της προσοχής να είναι η νύφη, σίγουρα όμως δεν θα μπορείτε να πάρετε τα μάτια σας από τη στολή του γαμπρού.
Τουρκία
Λαπωνία
Ινδία
Σκωτία
Στη Σκωτία, το κιλτ του γαμπρού κλέβει πάντα την παράσταση.
