Όλοι οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων είναι ικανοί να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δουν ευτυχισμένα και χαρούμενα τα αγαπημένα τους κατοικίδια. Κάποιες φορές, όμως, βιώνουν κάποιες περίεργες καταστάσεις που πραγματικά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την αλλόκοτη συμπεριφορά των τετράποδων φίλων τους.
Δείτε παρακάτω 15 σημάδια με τα οποία τα κατοικίδιά σας σας ζητούν βοήθεια.
1. Συνήθεια να κρύβονται
Αν το κατοικίδιό σας αρχίζει να αποφεύγει κάθε επαφή, να κρύβεται και να επιδεικνύει περίεργη συμπεριφορά, τότε πρέπει να το εξετάσετε για κάποια σοβαρή σωματική ζημιά ή ασθένεια.
2. Ανεξήγητος λήθαργος
Μια τέτοια συμπεριφορά δείχνει, ότι υπάρχουν προβλήματα στην καρδιά. Επίσης, μπορεί να είναι ένδειξη για μόλυνση από τσιμπούρια ή άλλα παράσιτα.
3. Άρνηση να φάνε
Η συνεχής άρνηση φαγητού υποδεικνύει ένα ευρύ φάσμα ασθενειών και γι’ αυτό πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως τον κτηνίατρο.
4. Σκύψιμο και άλλες αφύσικες στάσεις
Μια έντονα τοξωτή ή χαλαρή σπονδυλική στήλη και η ουρά ανάμεσα στα πόδια είναι σημάδια που χρησιμοποιούν τα ζώα για να μας δείξουν, ότι βρίσκονται σε μεγάλο πόνο. Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να υποδεικνύει κάποια πάθηση στα νεφρά.
5. Όταν γλείφονται συνέχεια σε ένα συγκεκριμένο σημείο
Αυτό το σημάδι είναι δύσκολο να το διακρίνουμε, γιατί όλα τα ζώα έχουν αυτή την συνήθεια. Αν όμως δείτε, ότι ο τετράποδος φίλος γλείφει παρατεταμένα και έντονα ένα συγκεκριμένο σημείο, πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρο σας.
6. Φούσκωμα, πρήξιμο, εμετός
Αυτά τα συμπτώματα οφείλονται ή σε προσβολή από σκουλήκια ή σε πεπτικές διαταραχές, όπως προβλήματα με το πάγκρεας ή το συκώτι και δηλητηρίαση.
7. Δύσπνοια
Αν η δύσπνοια δεν προέρχεται από έντονη σωματική δραστηριότητα, τότε ίσως υποδεικνύει καρδιακά προβλήματα.
8. Σφύριγμα, Βρυχηθμός και κλαψούρισμα
Είναι γνωστό, ότι τα ζώα φέρονται επιθετικά, όταν πονάνε. Οι αιτίες για αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι φλεγμονές με υψηλό πυρετό και άλλες καταστάσεις πόνου που προκαλούν ένταση, όπως η εγκεφαλοπάθεια.
9. Δυσφορία, όταν πηγαίνει τουαλέτα
Αν παρατηρήσετε, ότι το κατοικίδιό σας κάνει κύκλους γύρω από την άμμο του ή ζορίζεται είναι ένδειξη παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος.
10. Όταν πιέζει το κεφάλι του στον τοίχο
Αυτή η περίεργη συμπεριφορά οφείλεται σε πρόβλημα στο νευρικό σύστημα και πρέπει να πάτε το κατοικίδιό σας στον κτηνίατρο αμέσως.
11. Δυσκολία στην αναπνοή
Αν ακούσετε συριγμό στην αναπνοή του κατοικίδιου σας και η αναπνοή έχει μετατοπιστεί από το στήθος στην κοιλιά, τότε πηγαίνετε αμέσως στον κτηνίατρο.
12. Πρηξίματα
Πρέπει να ψάχνετε το κατοικίδιο σας για διάφορα οιδήματα και αν βρείτε κάτι περίεργο, επισκεφθείτε αμέσως τον κτηνίατρο.
13. Χωλότητα
Αν δεν ξέρετε σίγουρα, ότι το κατοικίδιο σας χτύπησε κάπου στο σπίτι, τότε θα πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρο για να γλιτώσετε το τετράποδο φίλο από πιθανά μελλοντικά προβλήματα.
14. Όταν γίνεται ορατό το τρίτο βλέαφαρο
Κανονικά, το τρίτο βλέφαρο εμφανίζεται μόνο όταν μια γάτα πέφτει για ύπνο. Αν παραμένει ορατό όλη την ώρα και καλύπτει περίπου το ήμισυ του βολβού του ματιού του κατοικίδιου σας θα πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρο. Σε περιπτώσεις όπου το τρίτο βλέφαρο καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του βολβού του ματιού, οι ειδικοί τείνουν να υποπτεύονται μολύνσεις από ιούς (όπως πανλευκοπενίας).
15. Διαταραχές εντέρου ή δυσκοιλιότητα
Οι χρόνιες παθήσεις του εντέρου ή η δυσκοιλιότητα μπορεί να είναι σημάδι διάφορων σοβαρών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων τραυμάτων του νωτιαίου μυελού, όγκων και σοβαρών δηλητηριάσεων.
Υπάρχουν αρκετές ανθρώπινες ιστορίες που μπορούν να αποκαταστήσουν την πίστη σας στην ανθρωπότητα. Παρακάτω θα βρείτε μια λίστα με εμπνευσμένες ιστορίες ανθρώπων που έσωσαν και βοήθησαν διάφορα ζώα που είχαν ανάγκη.
Θα μάθετε για τον μονόφθαλμο άνδρα που υιοθέτησε ένα μονόφθαλμο σκυλάκι, ένα παράλυτο κουνελάκι που απέκτησε το δικό του σκέιτμπορντ και πολλά άλλα.
Αν νιώθετε την ανάγκη να μάθετε για τους ανθρώπους και την καλοσύνη, όλες οι παρακάτω ιστορίες αποτελούν μια απίθανη απόδειξη.
#1 Αυτή η ελληνική σκυλίτσα μετατρεπόταν σε πέτρα και φοβόταν το ανθρώπινο άγγιγμα, σήμερα θέλει χάδια. Η ιστορία της έκανε παγκόσμια αίσθηση
#9 Ένα πουλί δημιούργησε φωλιά σε ένα αστυνομικό όχημα. Οι αστυνομικοί έβαλαν μια ομπρέλα για να το κρατούν ασφαλές από διάφορα στοιχεία και ταινία ώστε να μην το ενοχλήσει κανείς.
#15 Αυτό το κουτάβι αφέθηκε να πεθάνει αφού έπεσε σε ζεστή πίσσα. Ένας καλόκαρδος άνδρας άκουσε το κλάμα του και έτριψε τον σκύλο για 3 ώρες μέχρι που απομάκρυνε την πίσσα εντελώς.
#16 Αυτή η στρατιώτης αρνήθηκε να αφήσει στο Αφγανιστάν αυτή την άρρωστη γάτα. Οπότε, περίμενε μήνες ώστε να γίνει καλά για να μπορεί να πετάξει ως τις ΗΠΑ και πλήρωσε 2.000 δολάρια σε μεταφορικά.
#20 Το αδέσποτο σκυλί πήρε μέρος σε έναν αγώνα δρόμου 250 χιλιομέτρων δίπλα σε έναν αθλητή. Όταν το τετράποδο εξαφανίστηκε, ο άνδρας επέστρεψε στην Κίνα για να το βρει και να το πάρει μαζί του.
#32 Αυτό το πλάσμα βρέθηκε καλυμμένο με λάσπη και δεν μπορούσε κανείς να το αναγνωρίσει μέχρι που το καθάρισαν οι διασώστες. Είναι μια μικρή όμορφη κόκκινη αλεπού.
Για τα λιγότερο τυχερά παιδιά του κόσμου που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αφήνοντας πίσω τα δωμάτιά και τα παιχνίδια τους.
Αγαπητά μου παιδιά,
Ήλπιζα ότι μέχρι τώρα θα ήμουν έτοιμος να παραδώσω τα χριστουγεννιάτικα δώρα σε όλους σας. Τα ξωτικά έχουν εργαστεί σκληρά όλο το χρόνο φτιάχνοντας παιχνίδια και η κυρία Άη-Βασίλη τα τύλιγε με κορδέλες και φιόγκους. Κανονικά, η ομάδα μου στο Βόρειο Πόλο θα ήταν γεμάτη ενθουσιασμό, προετοιμάζοντας τους ταράνδους και το έλκηθρο και ελέγχοντας προσεκτικά τη λίστα μου, ώστε κανένα παιδί να μη μείνει χωρίς δώρο.
Αυτή τη χρονιά όμως, συνέβη κάτι τρομερό και δεν μπορώ να σας φέρω δώρα.
Φέτος είχα να κάνω μια ειδική στάση. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν είναι τόσο τυχερά όσο τα περισσότερα από εσάς. Μερικά παιδιά αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω τα δωμάτιά και τα παιχνίδια τους. Μερικά παιδιά είναι αναγκασμένα να αφήσουν ακόμη και τους γονείς τους και να μην τους ξαναδούν ποτέ.
Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα το ετήσιο ταξίδι μου για το γύρο του κόσμου με πρώτη στάση τη Συρία. Διέσχισα τον ουρανό πετώντας μέσα στη νύχτα, με τα φώτα της πόλης να λάμπουν από κάτω· πέρασα σαν αστραπή μέσα από τα σύννεφα με τον Ρούντολφ να ανοίγει το δρόμο.
Όταν έφτασα στη Συρία όμως, χτυπήθηκα και έπεσα από τον ουρανό. Μην με ρωτάτε από ποιον ή με τι. Δεν έχω ιδέα. Το έλκηθρό μου σωριάστηκε στο έδαφος, οι τάρανδοι και όλοι μαζί πέσαμε στην έρημο, κοντά σε μια πόλη. Είπα στον Ρούντολφ και στους άλλους ταράνδους να πετάξουν μακριά και να βεβαιωθούν ότι είναι ασφαλείς.
Πυροβολισμοί και εκρήξεις ηχούσαν παντού γύρω μου. Κρύφτηκα στα ερείπια ενός κοντινού κτιρίου μαζί με κάποιες οικογένειες που με αναγνώρισαν. Αλλά αυτό που είδα με γέμισε βαθιά θλίψη. Είδα φόβο και απελπισία. Είδα θλίψη στα μάτια τους. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία αχτίδα ελπίδας πια. Ωστόσο, αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους μου έδωσαν θάρρος, δείχνοντάς συμπόνια σε εμένα – έναν ξένο.
Είδα φόβο και απελπισία. Είδα θλίψη στα μάτια τους. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία αχτίδα ελπίδας πια. Ωστόσο, αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους μου έδωσαν θάρρος, δείχνοντάς συμπόνια σε εμένα – έναν ξένο
Με πήραν μαζί τους όταν βρήκαν τρόπο να διαφύγουν. Είπαν ότι έπρεπε να περάσουμε μέσα από την Τουρκία. Τα παιδιά κρύωναν και πεινούσαν. Αλλά ήταν γενναία και ποτέ δεν έκλαψαν και δεν παραπονέθηκαν. Το μικρότερο κορίτσι τούς εμψύχωνε όλους, μαζί κι εμένα. Έλεγε διαρκώς ότι σχεδόν φτάσαμε, ότι πλησιάζαμε στην ασφάλεια. Κρατούσε το ηθικό μας ψηλά.
Περπατήσαμε για εβδομάδες και χρειάστηκε να περάσουμε με δυσκολία κάτω από φράχτες και να κρυφτούμε μέσα σε ετοιμόρροπα κτίρια.
Τελικά φτάσαμε στην ακτή! Ήταν σκοτεινά, φυσούσε κι έκανε κρύο. Εκεί μας περίμενε ένα φουσκωτό σκάφος με μερικούς αγριωπούς άνδρες που το φρουρούσαν.
Όταν πλησιάσαμε, μας ζήτησαν χρήματα. Εγώ δεν είχα καθόλου. Οι άνδρες άρχισαν να με χλευάζουν για την εμφάνισή μου. “Αυτός ο τύπος πρέπει να είναι τρελός· νομίζει ότι είναι ο Άγιος Βασίλης”. Δεν είπα τίποτα. Έτρεμα ότι θα έμενα πίσω, αλλά οι άλλοι συνεισέφεραν και πλήρωσαν για τη θέση μου στη βάρκα. Δεν ήθελαν να με αφήσουν μόνο μου εκεί.
Μας έβαλαν στο φουσκωτό σκάφος και διασχίσαμε τη θάλασσα. Ήταν η πιο τρομακτική στιγμή της ζωής μου. Κρατούσαμε σφιχτά ο ένας τον άλλον, καθώς η βάρκα κλυδωνιζόταν πάνω – κάτω. Πέρασε μισή ώρα. Αρχίσαμε να βλέπουμε στο βάθος ένα νησί. Ήμασταν μούσκεμα και τρέμαμε μέσα στον κρύο αέρα.
Ξαφνικά, οι άνδρες μας πέταξαν από το σκάφος 20 μέτρα από την ακτή. Έπρεπε να κολυμπήσουμε στο παγωμένο νερό, βάζοντας τα δυνατά μας για να μη χάσουμε τα παιδιά και να βοηθήσουμε εκείνους που ήταν πολύ αδύναμοι ή πολύ τρομοκρατημένοι για να κινηθούν.
Πέσαμε πάνω στις βραχώδεις ακτές. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν στην Ευρώπη, στην Ελλάδα. Επιτέλους, σκέφτηκα. Τα προβλήματά μου θα τελείωναν εκεί. Θα μπορούσα να εξηγήσω ποιος είμαι και μετά θα φρόντιζαν να επανενωθούμε με την κυρία Άη-Βασίλη, τους ταράνδους και τα ξωτικά μου.
Κανείς όμως δεν με άκουγε. Δεν είχα πάνω μου ταυτότητα ή κάποιο άλλο έγγραφο και κανένας δεν με πίστευε όταν προσπαθούσα να εξηγήσω ποιος ήμουν. Τα ρούχα μου ήταν ξηλωμένα, σκισμένα και βρώμικα. Δεν είχα πλυθεί για εβδομάδες. Όταν μας μετέφεραν στον καταυλισμό, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε ζεστό νερό και μας δόθηκε μόνο μία κουβέρτα. Τα παιδιά κλαίνε τη νύχτα, επειδή κρυώνουν πάρα πολύ. Εδώ και μερικές μέρες έχω αρχίσει να βήχω και ο λαιμός μου πονάει. Είμαι άρρωστος και πεινασμένος. Μου λείπει η κυρία Άη-Βασίλη.
Ζητήστε από τους γονείς σας, τους δασκάλους σας και όλους τους ενήλικες που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα, να εξασφαλίσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ασφαλή και προστατευμένα. Και αν τύχει και συναντήσετε κάποιο από αυτά, πείτε ένα γεια, αγκαλιάστε τα και κάνετέ τα να νιώσουν ευπρόσδεκτα
Έχω εγκλωβιστεί σε αυτό το ελληνικό νησί, ανήμπορος να φύγω. Απευθύνθηκα στην ελληνική κυβέρνηση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά λένε ότι πρέπει να περιμένω. Ωστόσο δεν είμαι σίγουρος τι περιμένω. Κάποιοι λένε ότι μπορεί να χρειαστεί να πάω πίσω στην Τουρκία. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να πάω σπίτι. Εκεί θα είμαι ασφαλής και ζεστός. Μετά όμως σκέφτομαι – τουλάχιστον εγώ έχω κάπου να επιστρέψω. Ξέρω ότι μια μέρα αυτό θα συμβεί. Οι άνθρωποι όμως με τους οποίους ταξίδευα μαζί, δεν έχουν κανένα σπίτι. Πόσο καιρό θα πρέπει να περιμένουν αυτοί;
Λοιπόν παιδιά – η κυρία Άη-Βασίλη, ο Ρούντολφ και τα ξωτικά θα κάνουν τα πάντα για να παραδώσουν τα δώρα σας χωρίς εμένα φέτος, αλλά θέλω να σας ζητήσω να κάνετε κάτι για μένα. Κρατήστε στη σκέψη σας τα παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους, να εγκαταλείψουν τα παιχνίδια τους και είναι τώρα εγκλωβισμένα στα σύνορα της Ευρώπης. Ζητήστε από τους γονείς σας, τους δασκάλους σας και όλους τους ενήλικες που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα, να εξασφαλίσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ασφαλή και προστατευμένα. Και αν τύχει και συναντήσετε κάποιο από αυτά, πείτε ένα γεια, αγκαλιάστε τα και κάνετέ τα να νιώσουν ευπρόσδεκτα.
Ίσως, με λίγη τύχη, η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη – για όλους μας.
Σας εύχομαι χαρούμενα Χριστούγεννα,
Άγιος Βασίλης
***
Το γράμμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δημοσιεύθηκε στο news247.gr. Μετά από πεντέμισι χρόνια σφοδρών συγκρούσεων, η κατάσταση στη Συρία συνεχίζει να επιδεινώνεται. Από την αρχή του πολέμου το 2011, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν έναν αυξανόμενο αριθμό ιατρικών δομών στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο. Στην Ελλάδα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αυτή τη στιγμή, δραστηριοποιούνται σε πάνω από 20 διαφορετικά σημεία σε ολόκληρη τη χώρα. Περισσότερες πληροφορίες msf.gr
Το σκίτσο είναι του OSAMA HAJJAJ / [email protected]
Ο αμερικανός λοχίας Άλβιν Γιορκ που μετατράπηκε στον μεγαλύτερο ήρωα πολέμου του Α’ Παγκοσμίου αιχμαλωτίζοντας μεμιάς 132 Γερμανούς.
Ένας νεαρός σιδεράς δεν θέλει να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, μιας και είναι πασιφιστής και αντιρρησίας συνείδησης.
Η Ιστορία είχε ωστόσο άλλα στον νου της για το γέννημα-θρέμμα του Τενεσί, Άλβιν Γιορκ, ο οποίος στρατεύεται άρον-άρον για τις ανάγκες του Μεγάλου Πολέμου, όταν και θα μεταμορφωνόταν σε σκυλί του πολέμου και μαχίμι φοβερό!
Υπηρετώντας στη 82η Μεραρχία Πεζικού στη Γαλλία, ήταν μεταξύ των 17 αντρών που διατάχθηκαν τον Οκτώβριο του 1918 να βγάλουν από τη μέση σειρά γερμανικών πολυβολείων που ανέκοπταν την προέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων.
Έχοντας χάσει τους μισούς της άντρες, η μικρή ομάδα καθηλώθηκε από βαριά εχθρικά πυρά όταν ανέλαβε τα ηνία ο δεκανέας Γιορκ. Την ώρα που οι υπόλοιποι κρύβονταν όπως μπορούσαν για να γλιτώσουν τις ζωές τους, ο Γιορκ πήρε το όπλο του και επιτέθηκε μόνος του!
Με φονική ακρίβεια και μέσα σε καταιγισμό πυρών, ο δεκανέας σκότωσε κάνα-δυο ντουζίνες εχθρούς, αναγκάζοντας τους άλλους Γερμανούς να παραδοθούν! Επιστρέφοντας μάλιστα πίσω στη μεραρχία του, ο Γιορκ έπιασε και μερικούς ακόμα αιχμαλώτους, στέλνοντας τον συνολικό αριθμό των Γερμανών του στους 132!
Τον προήγαγαν αμέσως σε λοχία, γεννώντας έτσι τον θρύλο του λοχία Γιορκ που τόσο θα λάτρευε το κοινό όσο και ο ίδιος ο κινηματογράφος. Αργότερα του έδωσαν και το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου και τον βράβευσαν τόσο οι Γάλλοι και οι Ιταλοί όσο και πολλοί ακόμα.
Μετά τον πόλεμο, ο πρώιμος αυτός Ράμπο καταλάγιασε στο κτηματάκι που του έδωσε τιμητικά το αμερικανικό κράτος και ζούσε πλέον ως αγρότης. Αφού βοήθησε στην ίδρυση μιας γεωργικής σχολής αλλά και μιας χριστιανικής ένωσης για την αγωγή των νέων, έγραψε την αυτοβιογραφία του και ως ήρωας πολέμου τα ανδραγαθήματά του έπαιξαν και στο σινεμά («Sergeant York») το 1941.
Όταν πέθανε το 1964, ήταν ο κορυφαίος αμερικανός ήρωας του Μεγάλου Πολέμου, ο πιο πολυπαρασημοφορημένος στρατιωτικός αλλά και ένας από τους τρομακτικότερους στρατιώτες που είχε δει η σύγχρονη πολεμική ιστορία. Εκείνη την αξιομνημόνευτη ημέρα του 1918 είχε βγάλει εκτός 35 γερμανικά πολυβόλα, είχε σκοτώσει τουλάχιστον 30 φαντάρους και είχε βάλει στο χέρι άλλους 132. Αν κι αυτό δεν ήταν όλο…
Πρώτα χρόνια
Ο Άλβιν Κάλουμ Γιορκ γεννιέται στις 13 Δεκεμβρίου 1887 σε αγροτική κωμόπολη του Τενεσί μέσα σε πολύτεκνη οικογένεια. Ήταν το τρίτο από τα έντεκα παιδιά μιας φαμίλιας χωρικών και μπήκε στα κτήματα από πολύ τρυφερή ηλικία, λαμβάνοντας ελάχιστη σχολική εκπαίδευση.
Ο Άλβιν μεγαλώνει με σκληρή δουλειά στη φάρμα και κυνήγι, κάτι που θα τον κάνει άσο στο σημάδι. Όταν δεν έκοβε δέντρα και δεν όργωνε, μαθήτευε σε σιδηρουργό της περιοχής, καθώς κάθε δολάριο ήταν απαραίτητο για το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα.
Σε ηλικία 24 ετών έχασε τον πατέρα του και πλέον ήταν αυτός η κεφαλή της οικογένειας. Τώρα δούλευε ως ξυλοκόπος, οικοδόμος και ανειδίκευτος εργάτης στα μήκη και τα πλάτη της πολιτείας για να συντηρεί την πολυμελή οικογένεια. Οι δυσκολίες του καθημερινού βίου θα τον ρίξουν μάλιστα στο ποτό ήδη από την εφηβεία του και η ταραγμένη αυτή περίοδος θα χαρακτηριστεί από καυγάδες στα μπαρ και βίαια γεγονότα.
Παρά τις συστάσεις της μητέρας του να ξεκόψει, ο Άλβιν είχε πάρει τον κακό τον δρόμο, αν και στις υποχρεώσεις του ήταν πάντα εντάξει. Το ποτό και η έξαλλη νεανική συμπεριφορά συνεχίστηκαν μέχρι τον χειμώνα του 1914, όταν ένας καλός του φίλος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου μπροστά στα μάτια του σε μπαρ του Κεντάκι.
Ο Άλβιν βγήκε από το τραγικό περιστατικό εμφανώς αλλαγμένος. Έκοψε το ποτό και τις ολονύκτιες εξόδους και στράφηκε στον δρόμο του θεού. Έγινε μάλιστα μέλος μιας σκληροπυρηνικής χριστιανικής ένωσης που απαγόρευε τη βία και το αλκοόλ και κήρυττε τα αυστηρά χριστιανικά ιδεώδη.
Εκεί θα γνωρίσει τη μέλλουσα σύζυγό του, που ήταν κι εκείνη μέλος του ποιμνίου της Εκκλησίας του Χριστού…
Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και αντιρρησίας συνείδησης
Όταν μπήκαν οι ΗΠΑ στον Μεγάλο Πόλεμο τον Απρίλιο του 1917, ο Άλβιν ανησυχούσε πολύ ότι θα τον καλούσαν να υπηρετήσει τη θητεία του. Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν στις 5 Ιουνίου, όταν του ήρθε το χαρτί της στράτευσης. Εκείνος όμως ήταν μέλος μιας φανατικής χριστιανικής εκκλησίας που απαγόρευε κάθε βία, κι έτσι έγραψε στο κάλεσμα του στρατού πως «δεν θέλω να πολεμήσω».
Ο αμερικανικός στρατός τού αρνήθηκε ωστόσο το καθεστώς του αντιρρησία συνείδησης, μιας και η αίρεση που ανήκε δεν αναγνωριζόταν επισήμως από το κράτος. Είμαστε εξάλλου στα χρόνια που οι αμερικανοί αντιρρησίες συνείδησης στρατεύονταν κανονικά και υπηρετούσαν απλώς σε βοηθητικές θέσεις.
Ο 30άρης πια Γιορκ τοποθετήθηκε στο 328ο Σύνταγμα Πεζικού της 82ης Μεραρχίας και εκπαιδεύτηκε σε κέντρο νεοσυλλέκτων της Τζόρτζια. Οι εκπαιδευτές του μάλιστα έξυναν το κεφάλι τους πώς αυτός ο δεινός σκοπευτής δεν ήθελε να κρατήσει όπλο!
Ήταν ο διμοιρίτης και ο διοικητής του τάγματός του αυτοί που τον έπεισαν να εγκαταλείψει την ειρηνική του στάση, μιας και η πατρίδα τον χρειαζόταν. Ο λοχαγός Ντάνφορθ και ο ταγματάρχης Μπάξτον έπαιξαν αναμφίβολα τον δικό τους ρόλο στη γέννηση του σκυλιού του πολέμου Άλβιν Γιορκ!
Το ανδραγάθημα της Γαλλίας
Η μονάδα του Άλβιν σάλπαρε για Γαλλία τον Μάιο του 1918 και έφτασε εκεί έναν μήνα αργότερα, έπειτα από μια σύντομη στάση στην Αγγλία. Τώρα ήταν δεκανέας Γιορκ και είχε πειστεί να πιάσει το όπλο. Η πρώτη του μάχη θα λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς και θα λήξει μάλιστα νικηφόρα για τους Αμερικανούς.
Τότε ήταν που η 82η στάλθηκε βορειότερα, για να συνδράμει στις επιχειρήσεις της Meuse-Argonne. Λίγο αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου συγκεκριμένα, η ομάδα του Άλβιν διατάχθηκε να καταλάβει μέχρι το επόμενο πρωινό το Ύψωμα 223 και να θέσει μετά εκτός λειτουργίας την παρακείμενη σιδηροδρομική γραμμή.
Μέχρι τις 6:00 τα ξημερώματα, το μικρό απόσπασμα είχε καταφέρει να καταλάβει τον λόφο, εγκλωβίστηκε ωστόσο στην προέλασή του μέσα σε μια κοιλάδα, δεχόμενο βαριά πυρά από γερμανικά πυροβόλα από τους γύρω λόφους. Δεν ήταν μόνο ότι η ομάδα καθηλώθηκε στη θέση της, ήταν ότι γνώριζε βαριές απώλειες.
Τότε, σε μια απέλπιδα κίνηση, 17 άτομα επιλέχθηκαν προσεκτικά για μια αποστολή αυτοκτονίας: να υπερφαλαγγίσουν τα γερμανικά πολυβόλα! Ο λοχίας Έρλι και οι 16 γενναίοι του έπρεπε να περάσουν πίσω από τα εχθρικά πυρά για να βγάλουν εκτός τα πολυβόλα, επιτρέποντας έτσι στο υπόλοιπο αμερικανικό σώμα να περάσει από την κοιλάδα του θανάτου.
Το απόσπασμα του Έρλι εκμεταλλεύτηκε την ορεινή φύση του εδάφους και κατάφερε πράγματι να τρυπώσει πίσω από τη γερμανική εμπροσθοφυλακή. Στην πορεία τους έπεσαν τυχαία πάνω σε ένα γερμανικό στρατηγείο βλέποντας τον ταγματάρχη και την ομάδα του να παίρνουν το πρωινό τους! Τους έπιασαν εύκολα αιχμαλώτους (οι Γερμανοί παραδόθηκαν πιστεύοντας ότι ήταν περικυκλωμένοι), όταν και άρχισαν να δέχονται καταιγισμό πυρών από τα γειτονικά πολυβολεία.
Έξι αμερικανοί στρατιώτες έπεσαν αμέσως νεκροί και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν βαριά, μεταξύ αυτών και ο λοχίας Έρλι. Ο Γιορκ τέθηκε επικεφαλής των οχτώ Αμερικανών που απέμειναν αξιόμαχοι. Κάποιοι έπρεπε να φυλάνε όμως τους γερμανούς αιχμαλώτους και κάποιοι άλλοι παραήταν λιπόψυχοι για να βγουν από την κρυψώνα τους. Κι έτσι απέμεινε ο Άλβιν να βγάλει τα κάστανα από τα φωτιά.
Με το παροιμιώδες καλό σημάδι του, ο Γιορκ άρχισε να ξεκάνει τους εχθρούς. Είχε ένα τουφέκι κι ένα πιστόλι ανά χείρας και κάθε πυροβολισμός ισοδυναμούσε με έναν νεκρό γερμανό στρατιώτη. Οι αμερικανοί συνάδελφοί του είπαν μετά πως κάποια στιγμή τον είδαν όρθιο να σκοπεύει ατάραχα τους γερμανούς πολυβολητές μέσα στον καταιγισμό των σφαιρών που δεχόταν.
Κάποια στιγμή έξι γερμανοί οπλίτες βγήκαν από τις κρυψώνες τους και του επιτέθηκαν με τις ξιφολόγχες τους. Ο Γιορκ τους έριξε όλους κάτω με το πιστόλι του πριν τον φτάσουν. Κατόπιν επέστρεψε στο τουφέκι του και πολύ σύντομα είχε σκοτώσει καμιά εικοσαριά γερμανούς φαντάρους. Μη θέλοντας να σκοτώσει περισσότερους, άρχισε να τους καλεί να παραδοθούν. Όταν έκανε το ίδιο και ο αιχμάλωτος γερμανός ταγματάρχης, τα πολυβόλα του εχθρού σταμάτησαν να ξερνούν σφαίρες.
Όταν ολοκλήρωσαν την καταμέτρηση των γερμανών αιχμάλωτων πολέμου, ο Γιορκ και οι άντρες του είχαν μετρήσει λίγο περισσότερους από εκατό νοματαίους. Επιστρέφοντας μάλιστα πίσω στο τάγμα του, ο Γιορκ αιχμαλώτισε άλλους τριάντα στρατιώτες, παραδίδοντας έτσι στις αμερικανικές γραμμές όχι λιγότερους από 132 γερμανούς οπλίτες, μεταξύ αυτών και έναν ταγματάρχη!
Με την αποστολή του να κρίνεται υπερεπιτυχημένη, ο αμερικανικός στρατός διάβηκε την κοιλάδα χωρίς πρόβλημα και κατέστρεψε τη σιδηροδρομική γραμμή σχεδόν ανενόχλητος. Το προσωπικό δελτίο του δεκανέα Γιορκ περιλάμβανε 28 γερμανούς πολυβολητές νεκρούς και 35 πολυβόλα είτε εκτός λειτουργίας είτε σε αμερικανικά χέρια!
Οι Αμερικανοί έσωσαν την παρτίδα στην ευρύτερη συμμαχική επίθεση της Meuse-Argonne, μέρος μόνο του ολοκληρωμένου σχεδίου του γάλλου στρατάρχη Φερντινάν Φος για να παραβιάσει τη γραμμή άμυνας Χίντενμπουργκ και να υπερισχύσει στην κατανομή δυνάμεων του Α’ Παγκοσμίου. Τα γερμανικά στρατεύματα σύντομα θα συνθηκολογούσαν.
«Δεν προλάβαινα να καλυφθώ πίσω από κάποιο δέντρο ή να πηδήξω στους θάμνους, δεν προλάβαινα καν να γονατίσω ή να ξαπλώσω. Το μόνο που προλάβαινα ήταν να σηκώσω το όπλο μου και να τα παίξω όλα για όλα. Όποτε έβλεπα Γερμανό, απλά τον σκότωνα. Όταν τα κατάφερα, έπεσα σε θέση πρηνηδόν. Ήταν σαν να κυνηγώ γαλοπούλες στο Τενεσί. Πλέον όμως οι στόχοι ήταν μεγαλύτεροι, κάτι που έκανε το έργο μου πιο εύκολο. Δεν ήταν δυνατόν να αστοχήσω από τέτοια απόσταση», έγραψε αργότερα στο ημερολόγιό του ο ήρωας Γιορκ.
Έτσι κάπως επιβεβαίωσε το περιστατικό και αιχμάλωτος γερμανός στρατιώτης χρόνια μετά: «Σηκώσαμε τα χέρια ψηλά γιατί ήμασταν σίγουροι ότι υστερούσαμε σε αριθμό. Ακόμα και όταν τον πλησιάσαμε με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, νιώθαμε ότι χιλιάδες ελεύθεροι σκοπευτές μας σημαδεύουν. Όταν μάθαμε ότι ήταν μόνο ένας, ντραπήκαμε. Όμως, ακόμα και τόσα χρόνια αργότερα, πιστεύω ότι ήταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Θα μας σκότωνε όλους»!
Όταν ο Γιορκ παρέδωσε λίγο αργότερα τους 132 αιχμαλώτους του στα αμερικανικά στρατεύματα έξω από το Στρασβούργο, ο αντισυνταγματάρχης Γουντς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι όλο αυτό ήταν έργο ενός ανθρώπου. Ενός ειρηνιστή μάλιστα που δεν τον άφησαν να γίνει αντιρρησίας συνείδησης…
Κατοπινά χρόνια
Ο Γιορκ προάχθηκε αμέσως σε λοχία και του απονεμήθηκαν μια σειρά από βαρύτιμα πολεμικά μετάλλια του αμερικανικού στρατού. Συνέχισε να πολεμά στις τελευταίες αυτές βδομάδες του Α’ Παγκοσμίου και στις 18 Απριλίου 1919 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου. Γάλλοι, Ιταλοί, Μαυροβούνιοι και άλλοι Σύμμαχοι έσπευσαν να κάνουν το ίδιο, μιας και το κατόρθωμά του είχε ευρύτερες επιπτώσεις στη συμμαχική επιχείρηση κατά των χαρακωμάτων της οχυρωματικής γραμμής Χίντενμπουργκ.
Ο λοχίας Άλβιν Γιορκ επέστρεψε στις ΗΠΑ στα τέλη Μαΐου ως ήρωας πολέμου. Στο λιμάνι της Νέας Υόρκης τον περίμεναν αγήματα, παρελάσεις αλλά και τα «επίκαιρα» του κινηματογράφου.
Παρά το γεγονός ότι παραγωγοί και διαφημιστές τού έδιναν γη και ύδωρ για να γίνει η ιστορία του ταινία ή να παίξει το πρόσωπό του πάνω σε προϊόντα, ο Γιορκ λαχταρούσε να επιστρέψει στην ήρεμη ζωή του στο Τενεσί. Εκεί θα παντρευτεί την αρραβωνιαστικιά του τον Ιούνιο και θα στεριώσει, επιστρέφοντας σε μια ζωή χριστιανικής εγκράτειας.
Ο Άλβιν θα αποκτούσε στα επόμενα χρόνια εφτά παιδιά. Ως ζωντανός θρύλος, όργωνε τις ΗΠΑ δίνοντας ομιλίες και ψάχνοντας τρόπους να βελτιώσει τις δυνατότητες εκπαίδευσης των αγροτόπαιδων της Αμερικής. Οι προσπάθειές του αυτές κατέληξαν στη Γεωργική Σχολή που έφερε το όνομά του το 1926. Τώρα είχε και κάποιες μικρές πολιτικές φιλοδοξίες, οι οποίες αποδείχτηκαν ωστόσο άκαρπες.
Το 1941, έπειτα από χρόνια πιέσεων, είπε τελικά το «ναι» στο να γυριστεί η γαλλική περιπέτειά του σε ταινία, με τον Γκάρι Κούπερ να τον ενσαρκώνει ιδανικά στο πανί. Ο Άλβιν Γιορκ συμφώνησε για τον «Λοχία Γιορκ» μιας και είμαστε τώρα στην περίοδο που οι ΗΠΑ ετοιμάζονταν να μπουν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γκάρι Κούπερ τιμήθηκε με Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και η ταινία έλαβε συνολικά 11 υποψηφιότητες, αναγκάζοντας το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου να την κατατάξει στην 57η θέση της λίστας με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών…
Παρά το γεγονός ότι ως γνήσιος πασιφιστής που ήταν δεν ήθελε καθόλου την αμερικανική εμπλοκή στον Β’ Παγκόσμιο πριν από το Περλ Χάρμπορ, μετά την αιφνιδιαστική ιαπωνική επίθεση προσπάθησε κι αυτός να εξηγήσει με απλό τρόπο στους Αμερικανούς τον λόγο για τον οποίο θα άξιζε να πολεμήσει κανείς για την πατρίδα του.
Το 1941 δούλεψε πυρετωδώς για να ιδρυθεί η Εθνοφυλακή του Τενεσί, στην οποία υπηρέτησε ως συνταγματάρχης του 7ου Συντάγματος. Όταν μπήκαν μάλιστα οι ΗΠΑ στον πόλεμο, ο Γιορκ προσπάθησε να καταταγεί και πάλι στις ένοπλες δυνάμεις, τώρα όμως του το αρνήθηκαν λόγω ηλικίας και περιττών κιλών.
Αφού δεν μπορούσε να πολεμήσει, όργωνε και πάλι τις ΗΠΑ για τη σύναψη πολεμικών δανείων και την παρώθηση των νιάτων να πιάσουν τα όπλα. Μετά τον πόλεμο μαστίστηκε από οικονομικά προβλήματα, καθώς δεν δέχθηκε ποτέ καμιά οικονομική επιβράβευση για τον ηρωισμό του. Είπε μόνο ναι σε πρωτοβουλία επιχειρηματιών του Τενεσί να αγοράσουν ένα κτηματάκι για κείνον και την πολυάριθμη φαμίλια του.
Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε σε κακή οικονομική κατάσταση αλλά και υγεία. Η όρασή του έφθινε συνεχώς και μετά το εγκεφαλικό που υπέστη το 1954 δεν επανήλθε ποτέ.
Ο ατρόμητος λοχίας Γιορκ έκλεισε τα μάτια του δέκα χρόνια αργότερα, στις 2 Σεπτεμβρίου 1964, χτυπημένος από δεύτερο εγκεφαλικό στο Νάσβιλ του Τενεσί. Τον έθαψαν στο μικρό κοιμητήριο της γενέτειράς του Παλ Μαλ, αν και μέχρι τότε είχε δανείσει το όνομά του και τη φήμη του σε πάμπολλα δημόσια κτίρια των ΗΠΑ, σε δρόμους και πλατείες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, έπειτα από χρόνια ερευνών, ένας αμερικανός στρατιωτικός κατάφερε να ανακαλύψει την ακριβή τοποθεσία που έκανε ο λοχίας Γιορκ τον πολεμικό του άθλο, η οποία περιλαμβάνει πια τιμητικές πλακέτες, αγάλματα και οργανωμένες ξεναγήσεις…
Κάθε μέρα μαθαίνουμε και κάτι καινούργιο για τον εαυτό μας. Ο Κέι Πάκαρντ, επικεφαλής της Αμερικανικής Ακαδημίας για την ανάλυση του χεριού, είναι σίγουρος ότι οι παλάμες μας μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για την προσωπικότητά μας και υποστηρίζει, ότι κάθε δάχτυλο έχει την δική του ξεχωριστή σημασία.
Δείτε παρακάτω τι σημασία έχει το κάθε δάχτυλο.
1.Καθορίστε ποιο είναι το δυνατό σας χέρι
Αυτό είναι απλό: είστε αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας; Η παλάμη και τα δάχτυλα του δυνατού χεριού σας αντικατοπτρίζουν την δουλειά και τις ποιότητες του χαρακτήρα σας, ενώ τα δάχτυλα του άλλου χεριού αποκαλύπτουν πολλά για την στάση στους κοντινούς σας ανθρώπους.
2.Καθορίστε τα δυνατά και αδύναμα δάχτυλά σας
Κάθε άνθρωπος έχει δυνατά και αδύναμα δάχτυλα και όσο πιο δυνατά είναι τα δυνατά σας δάχτυλα, τόσο πιο έντονα εκφράζονται κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σας. Αν ένα δάχτυλο είναι λυγισμένο, γέρνει σε κάποιο άλλο δάχτυλο ή μπροστά ή δεν μπορεί να κάνει κάποια πράγματα είναι αδύναμο. Αν ένα δάχτυλο είναι μακρύ και ίσιο τότε είναι δυνατό.
Ένας δυνατός αντίχειρας στο δυνατό σας χέρι υποδεικνύει, ότι αναζητάτε την επιτυχία στην δουλειά σας.
Ένας δυνατός δείκτης δείχνει, ότι σας αρέσει η εξουσία, η δύναμη του χαρακτήρα και η εξυπνάδα.
Το μεσαίο δάχτυλο αντιπροσωπεύει την υπευθυνότητα, την αποτελεσματικότητα, την εμπιστοσύνη, την ανάπτυξη, και τη σοφία.
Ο παράμεσος αντιπροσωπεύει την καλλιτεχνική φύση και την αυτο- έκφραση.
Το μικρό δάχτυλο αντιπροσωπεύει τις επικοινωνιακές δεξιότητες.
Παράδειγμα: Αν έχετε έναν δυνατό αντίχειρα και μεσαίο δάχτυλο στο δυνατό σας χέρι, τότε είστε αποτελεσματικοί, υπεύθυνοι και επαγγελματίες που δεν τους ενδιαφέρει μόνο να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες τους.
3.Παρατηρήστε το σχήμα των δαχτύλων σας
Ένα στρογγυλό σχήμα μιλά για την επιθυμία σας να συνυπάρχετε ειρηνικά με τους άλλους και φοβάστε την απόρριψη.
Ένα πλατύ και επίπεδο σχήμα σημαίνει, ότι είστε ακριβείς και δεν σας αρέσει η ανασφάλεια.
Το μυτερό σχήμα δείχνει, ότι σας αρέσει να αφήνετε στην άκρη τις πρακτικές εργασίες για ασυνήθιστες εσωτερικές διεργασίες.
Ένα επιτραπέζιο σχήμα δείχνει, ότι είστε εφευρετικοί και απεχθάνεστε τα συνηθισμένα μονοπάτια.
4.Παρατηρήστε τα κενά ανάμεσα στα δάχτυλά σας
Βάλτε το χέρι σας σε μια επίπεδη επιφάνεια και κρατήστε το μπροστά σας άνετα.
Αν τα δάχτυλά σας είναι μακριά το ένα από το άλλο, είστε ανεξάρτητοι και περήφανοι για τα κατορθώματά σας.
Αν τα δάχτυλά σας είναι κοντά το ένα στο άλλο, είστε προσεκτικός, συνετός και αυτοδύναμος.
Αν ο μέσος και ο παράμεσος έχουν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, είναι δύσκολο να σας επηρεάσουν και να σας παρασύρουν. Αν είναι κοντά, έχετε την τάση να ανταποκρίνεστε στις κοινωνικές προσδοκίες και να ακολουθείτε τους κανόνες.
Παρατηρήστε την απόσταση ανάμεσα στον παράμεσο και το μικρό δάχτυλο. Αν είναι μεγάλη, έχετε την τάση να αποφεύγετε τις σοβαρές συζητήσεις και αποφάσεις κάτι που επιδρά και στην επαγγελματική και την προσωπική σας ζωή. Αν η απόσταση είναι μέτρια, τότε είστε ανεξάρτητο πνεύμα και περιπετειώδης.
Μόνο οι πραγματικοί γνώστες της κουζίνας μπορούν να κόψουν ένα μήλο χωρίς μαχαίρι, να ξεφλουδίσου ένα αβγό με μια κίνηση και να μην δακρύζουν όταν καθαρίζουν κρεμμύδια. Ξέρουν τα κόλπα της μαγειρικής και μπορούν να τα μοιραστούν μαζί μας.
Παρακάτω θα δείτε 11 ενδιαφέροντα γαστρονομικά μυστικά που θα σας βοηθήσουν με τις εκδηλώσεις της Πρωτοχρονιάς.
Είναι ένα νόστιμο και υγιεινό σνακ για τα παιδιά. Μπορείτε να τις φτιάξετε εύκολα: Βάλτε ένα γιαούρτι σε μια πλαστική σακούλα ή σύριγγα ζαχαροπλαστικής και πιέστε ώστε να δημιουργηθούν σταγόνες σε μια λαδόκολλα. Βάλτε το ταψί στην κατάψυξη για 1 ώρα.
Τα βραστά αβγά θα ξεφλουδιστούν ευκολότερα αν βάλετε μια φέτα λεμόνι στο σκεύος κατά το μαγείρεμα. Επίσης, ½ κουταλάκι του γλυκού μαγειρικής σόδας, θα δημιουργήσει το ίδιο αποτέλεσμα.
Αν θέλετε να φτιάξετε κουλουράκια ή άλλα γλυκά αλλά έχουν τελειώσει τα αβγά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μπανάνες. 1 αβγό ισούται με μισή μπανάνα. Η γεύση σίγουρα δεν θα είναι άσχημη.
Αυτό το κόλπο θα εκτιμηθεί από τους λάτρεις του καφέ και εκείνους που ξυπνώντας θέλουν ένα φλιτζάνι φρέσκο εσπρέσο. Προσθέστε μια πρέζα αλάτι και κανέλα στον αλεσμένο καφέ πριν τον ψήσετε. Το αλάτι βοηθά να απαλλαγείτε από την πίκρα του καφέ και η κανέλα προσθέτει εκπληκτική γεύση.
Για να εξοικονομήσετε χρόνο από το ξεφλούδισμα του σκόρδου, τοποθετήστε το για 15 δευτερόλεπτα στον φούρνο μικροκυμάτων. Έτσι, ο φλοιός θα αφαιρεθεί ευκολότερα.
Όταν αγοράζετε μια πιπεριά, αναποδογυρίστε την και κοιτάξτε στο κάτω μέρος. Αν δείτε 3 φουσκώματα, είναι ένα «αρσενικό» πιπέρι. Αν δείτε 4 σημαίνει ότι είναι «θηλυκό». Τα «θηλυκά» είναι γλυκά και είναι καλύτερο να τα χρησιμοποιήσετε φρέσκα. Τα «αρσενικά» είναι πιο σταθερά και η γεύση τους είναι πιο βαθιά, έτσι είναι πολύ καλά ως συστατικά για διάφορα πιάτα.
Αν νομίζετε ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τις τηγανιτές πατάτες, δοκιμάστε να τις μαγειρέψετε έτσι: Κόψτε σε λεπτές φέτες τις πατάτες, πασπαλίστε με ελαιόλαδο, βάλτε φέτες βουτύρου στις περικοπές και προσθέστε αλάτι και πιπέρι. Βάλτε τες σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 ° C για 40 λεπτά. Οι πατάτες με αυτό τον τρόπο, έχουν κάθε πιθανότητα να γίνουν το αγαπημένο σας πιάτο.
«Χρησιμοποιούμε μόνο τρία πράγματα για να δημιουργήσουμε τα ονειρικά πλεκτά Ohhio: τα χέρια μας, 100% μαλλί μερινός, και, το σημαντικότερο, την έμπνευσή μας»
Σαν να είναι βγαλμένες από παραμύθι, αυτές οι υπερμεγέθεις πλεκτές κουβέρτες της Anna Marinenko είναι η νέα τάση στο χουχούλιασμα (cocooning).
H Oυκρανή σχεδιάστρια φαίνεται σαν να έχει λεηλατήσει την ντουλάπα κάποιου άτυχου γίγαντα, αλλά στην πραγματικότητα έχει χρησιμοποιήσει φυγοκεντρημένο μαλλί και βελόνες, για να δημιουργήσει την πλέξη που χαρακτηρίζει τη συλλογή της από κουβέρτες, κασκόλ, κουκούλες, και περιστασιακά, πουλόβερ.
Σήμερα είναι απλά μία ιδέα, που θα μπορούσε όμως αύριο να γίνει πρόταση και μετά πράξη, όχι μόνο στις σκανδιναβικές χώρες που διακρίνονταν εδώ και πολλά χρόνια για την κοινωνική αλληλεγγύη τους και την κοινωνική τους ευαισθησία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η φινλανδική κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα φιλόδοξο πείραμα: τον επόμενο χρόνο θα επιλέξει τυχαία 2.000 ανέργους και θα τους προσφέρει ένα κοινωνικό επίδομα, απευθείας χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και άλλου είδους προσκόμματα. Και μετά θα κάνει την αυτοκριτική της, εκ του αποτελέσματος.
Θα προσπαθήσει δηλαδή να διαπιστώσει εάν αυτή η έξτρα βοήθεια προσέφερε στους ανέργους κίνητρο να αναζητήσουν εργασία ή να συστήσουν μία επιχειρηματική δραστηριότητα ή εάν τους ώθησε να δαπανήσουν τα χρήματα σε εκπαίδευση, σε καταναλωτικά αγαθά, σε αλκοόλ κ.λπ.
Οι απαντήσεις θα μπορούσαν να διαμορφώσουν μία πολιτική κοινωνικής πρόνοιας πέραν των φινλανδικών συνόρων.
Σε διάφορα μέρη του πλανήτη εξετάζεται η θεσμοθέτηση ενός βασικού εισοδήματος ως μέσου για να περιοριστούν οι κίνδυνοι από την έκθεση των εργαζομένων στις ιδιομορφίες και στα τρωτά του παγκόσμιου εμπορίου, της αυτοματοποίησης και της παγκοσμιοποίησης.
Ουσιαστικά, η ιδέα είναι να δημιουργηθεί ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα από τις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, ανεξαρτήτως από το εάν οι πολίτες μιας κοινωνίας εργάζονται ή όχι.
Τα χρήματα αυτά θα διασφαλίζουν την τροφή και τη στέγη, δίδοντας στους πολίτες τη δυνατότητα αυτοβελτίωσης αλλά και συνεισφοράς στην ίδια την κοινωνία. Γιατί η κοινωνική αλληλεγγύη μπορεί να δημιουργήσει κοινωνική συνοχή, ενώνοντας τον κόσμο σε δράσεις και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και στην πρόοδο μιας κοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο και τον θέλουμε τώρα, έναν κόσμο που θα μπορούσε να αναστρέψει τις σημερινές πολιτικές και δογματικές εμμονές για λιτότητα που ισοπέδωσαν το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
Οι πολίτες δεν θέλουν φιλανθρωπία, αλληλεγγύη θέλουν. Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, από πάνω προς τα κάτω, ενώ η αλληλεγγύη οριζόντια, σέβεται τον άλλον.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» πλήρωσε 23.845,38€ για τα τέλη κυκλοφορίας που αφορούν στα ασθενοφόρα και τα οχήματα του Οργανισμού, που εξυπηρετούν καθημερινά χιλιάδες παιδιά που έχουν ανάγκη.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του «Το Χαμόγελο του Παιδιού» μέχρι σήμερα «δεν βρέθηκε καμία λύση και δυστυχώς αναγκαστήκαμε να προχωρήσουμε στην πληρωμή των τελών».
Συγκεκριμένα, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» κατέβαλλε το ποσό των 23.845,38€ για τα τέλη κυκλοφορίας για τη λειτουργία των εξής οχημάτων:
● εξειδικευμένων Κινητών Ιατρικών Μονάδων Εντατικής θεραπείας για νεογνά και παιδιά (Ασθενοφόρα) που δρουν υπό το συντονισμό του Ε.Κ.Α.Β.
οχημάτων Άμεσης Επέμβασης και υποστήριξης παιδιών που διατρέχουν άμεσο κίνδυνο που δρουν κατόπιν εισαγγελικών εντολών και σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία
● Κινητών Ιατρικών Μονάδων Προληπτικής Ιατρικής που δρουν σε συνεργασία των Υπουργείων Υγείας και Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων
● οχημάτων που καθημερινά μεταφέρουν στα σχολεία τους τα 278 παιδιά από τα 10 Σπίτια μόνιμης διαμονής και τα 38 παιδιά από τα 3 Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας του Οργανισμού
● φορτηγών ψυγείων και άλλων εξειδικευμένων οχημάτων για την ασφαλή μεταφορά αγαθών και φαρμάκων που διανέμονται στις οικογένειες που στηρίζει ο Οργανισμός
Αναλυτικά φωτογραφίες και πληροφορίες για κάθε όχημα μπορείτε να βρείτε εδώ.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι σε μία χώρα στην οποία ο ήλιος δύει τον χειμώνα στις 4 το απόγευμα είναι η πιο ευτυχισμένη χώρα στη γη; Οι Δανοί, πράγματι, φαίνεται να είναι σχεδόν προκλητικά εύθυμοι.
Όχι μόνο η χώρα τους κατέλαβε την πρώτη θέση στο World Happiness Report (WHR), αλλά ξεπέρασε τον δείκτη ευημερίας και ευτυχίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για 40 συνεχή χρόνια. Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω αυτή την αρκτική ευδαιμονία;
Ο πληθυσμός της Δανίας είναι περίπου μόνο το 2% των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της προηγείται κατά τέσσερις θέσεις από τις ΗΠΑ καταλαμβάνοντας την 6η θέση στον κόσμο.
Οι πολίτες της απολαμβάνουν υγειονομική περίθαλψη, χαμηλή εγκληματικότητα, υψηλή ισότητα των δύο φύλων και σχετικά καθαρό αέρα (το ήμισυ των κατοίκων της Κοπεγχάγης μετακινείται με ποδήλατο).
Πέρα από όλα αυτά, η Δανία υπομένει τους καταθλιπτικούς χειμώνες με τη βοήθεια μίας απόκρυφης πολιτιστικής έννοιας που είναι γνωστή ως “hygge”. Το hygge προφανώς δεν έχει αντίστοιχη λέξη στην ελληνική γλώσσα, ενώ σχετικές λέξεις όπως “θαλπωρή”, “συντροφικότητα” και “ευημερία” καλύπτουν μόνο ένα μέρος του ορισμού της.
Το hygge, αρχικά μια νορβηγική λέξη για την «ευημερία», εμφανίστηκε για πρώτη φορά κοντά στο τέλος του 18ου αιώνα στη Δανία και από τότε έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της.
Οι σκοτεινοί χειμώνες της μετέτρεψαν το hygge από μια απλή λέξη σε ένα είδος πολιτιστικής πανάκειας, και εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους για να αντιμετωπίσουν οι Δανοί το κρύο, τη μοναξιά και το στρες.
«Σε άλλες γλώσσες η λέξη hygge ή θαλπωρή συνδέεται με μία φυσική κατάσταση, ενώ το hygge συνδέεται περισσότερο με μία διανοητική κατάσταση» εξηγεί ο Lotte Hansen, ένας φοιτητής βιβλιοθηκονομίας στη Δανία.
«Είναι σαν ένα συναίσθημα, και αυτό ενδυναμώνεται την περίοδο Χριστουγέννων. Τα κεριά, το φαγητό, οι ώρες με την οικογένειά.» Βέβαια, δεν είναι μόνο για τα Χριστούγεννα, προσθέτει, σημειώνοντας ότι το πνεύμα του hygge είναι διάχυτο όλο τον χρόνο.
Η ευελιξία του όρου hygge είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο ελληνικές λέξεις όπως το “ζεστό” δεν μπορούν να τον αποδώσουν. Η θαλπωρή αφορά το φυσικό περιβάλλον, μια φανέλα μπορεί να είναι ζεστή ή το κρεβάτι να είναι ζεστό.
Το hygge έχει περισσότερο να κάνει με τη συμπεριφορά των ανθρώπωναπέναντι στους άλλους. Είναι η τέχνη της δημιουργίας της οικειότητας: Η αίσθηση της συντροφικότητας και η ευθυμία.
«Η ψυχική υγεία είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που επηρεάζει την ευτυχία σε κάθε χώρα» σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια Earth Institute προσθέτοντας ότι «η σταθερή οικογενειακή ζωή και οι γάμοι είναι σημαντικοί για την ευτυχία των γονιών και των παιδιών.»
Και ενώ οι πιο ευτυχισμένες χώρες τείνουν να είναι πλούσιες «πιο σημαντικό για την ευτυχία από ό, τι το εισόδημα είναι οι κοινωνικοί παράγοντες, όπως η δύναμη της κοινωνικής υποστήριξης.»
Αν η ευτυχία της Δανίας είναι πραγματικά ένα προϊόν του hygge, μήπως θα μπορούσε να εξαχθεί σε λιγότερο χαρούμενα έθνη; Νομίζω ότι θα πρέπει να υιοθετηθεί καθολικά. Οι έντονες συνθήκες ζωής και το στρες μας αποσυντονίζουν και μας απομακρύνουν πολλές φορές από την ευτυχία.
