Μία οικογένεια από τη Βιρτζίνια επέστρεφε σπίτι, όταν βρήκε τα πατώματα και τους τοίχους γεμάτους αίματα. Υπεύθυνος ήταν ο γερμανικός ποιμενικός τους, που επιτέθηκε σε έναν διαρρήκτη όσο εκείνοι ήταν έξω.
Στην αρχή, ο Τρίσταν Μούριν και η μητέρα του δεν παρατήρησαν κάτι ασυνήθιστο όταν πρωτομπήκαν στο σπίτι ένα βράδυ.
Όμως μόλις είδε τον αγαπημένο του σκύλο, Όντεν, να τους περιμένει με ανυπομονησία στην εξώπορτα, ο Τρίσταν κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Ο Τρίσταν Μούριν και η μητέρα του τρομοκρατήθηκαν όταν μπήκαν στο σπίτι τους στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια και βρήκαν τα πατώματα και τους τοίχους καλυμμένους με αίμα.
Συνειδητοποίησαν πως ο γερμανικός ποιμενικός τους, Όντεν, είχε επιτεθεί σε έναν διαρρήκτη που μπήκε στο σπίτι τους όσο εκείνοι έλλειπαν.
Τότε είδαν σταγόνες αίματος στον πρώτο όροφο. Όταν κοίταξαν στον επάνω όροφο, βρήκαν μια σκηνή βγαλμένη από ταινία τρόμου.
“Ψάξαμε στον επάνω όροφο και το μόνο που βλέπαμε, ήταν ίχνη αίματος που κατευθύνονταν προς τα κάτω”, ανέφερε ο Τρίσταν.
Μεγάλες ποσότητες αίματος βρέθηκαν και στους τοίχους.
Ο Μούριν ανέφερε πως τίποτα δεν κλάπηκε από το σπίτι και ο διαρρήκτης δεν βρισκόταν πια στο εσωτερικό του όταν εκείνος και η μητέρα του επέστρεψαν.
Υπήρχαν αρκετές παρόμοιες διαρρήξεις στη γειτονιά, όμως αυτή τη φορά, το μόνο πράγμα που κατάφερε να πάρει μαζί του ο κλέφτης, ήταν η ζωή του.
Υπήρχε αίμα στα πατώματα και τους τοίχους του σπιτιού, με ένα μονοπάτι στις σκάλες να κατευθύνεται προς τον κάτω όροφο.
Ματωμένα αποτυπώματα υπήρχαν στις πόρτες του επάνω ορόφου, στην προσπάθεια του διαρρήκτη να ξεφύγει.
Υπήρχαν λίμνες αίματος μπροστά από τις σκάλες του δεύτερου ορόφου του σπιτιού.
Ο ίδιος ανέφερε πως αν και ο Όντεν είναι ένας μεγαλόσωμος σκύλος, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έγινε επιθετικός. “Παίζει με τα παιδιά, όλη η γειτονιά τον ξέρει. Ο κόσμος τον λατρεύει, τα παιδιά τον πλησιάζουν και θέλουν να τον αγγίξουν και να παίξουν μαζί του”, συνέχισε.
Είπε πως είναι υπερήφανος για τον σκύλο του, που αποκαλεί καλύτερό του φίλο και προστάτεψε το σπίτι τους. “Νομίζω πως ο σκύλος την έκανε τη δουλειά του. Ήξερε πως κάποιος -που δεν έπρεπε να είναι εκεί- μπήκε στο σπίτι, γνωρίζοντας πως κανείς δεν είναι μέσα και θα έκανε κάτι που δε θα έπρεπε να κάνει”.
Ο Μούριν (στα δεξιά) ανέφερε πως είναι περήφανος για τον σκύλο που “έκανε τη δουλειά του” και προστάτεψε το σπίτι τους.
Ανέφερε πως αν και είναι ένας μεγαλόσωμος σκύλος, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έγινε επιθετικός. Παίζει πολύ συχνά, μάλιστα, με τα παιδιά της γειτονιάς.
“Έτσι, ήξερε πως κάτι πρέπει να κάνει γι’ αυτό.”
Είπε πως η οικογένεια πλέον μοιράζεται την ιστορία της ελπίζοντας πως έτσι θα βρει τον διαρρήκτη, που πιστεύει ότι χρίζει σοβαρής ιατρικής παρακολούθησης.
Πόσταρε ένα βίντεο του φρικτού σκηνικού στο Facebook, που έχει ήδη προβληθεί πάνω από 16 εκατ. φορές.
“Ο καλύτερός μου φίλος, Όντεν – ένας γερμανικός ποιμενικός, προστάτεψε το σπίτι μου και τα υπάρχοντά μου, όταν εγώ δεν βρισκόμουν εκεί. Δε θα μπορούσα να είμαι περισσότερο υπερήφανος γι’ αυτόν”, έγραψε στη λεζάντα.
“Τόσο υπέροχη ράτσα! Γι’ αυτό όσοι δεν έχουν σκύλο στο σπίτι πρέπει να σκεφτούν σοβαρά να υιοθετήσουν ή να αγοράσουν έναν. Παρακαλώ, κοινοποιήστε για να εξαπλωθεί η ιστορία”.
Η αστυνομία διερευνά το περιστατικό, αλλά καμία σύλληψη δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής.
Είπε πως η οικογένεια πλέον μοιράζεται την ιστορία της ελπίζοντας πως έτσι θα βρει τον διαρρήκτη, που πιστεύει ότι χρίζει σοβαρής ιατρικής παρακολούθησης.
Καθώς η ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση επιδεινώνεται, η στάση των πολιτών της ΕΕ έναντι των εθνικών μειονοτήτων συνεχίζει να μεταβάλλεται και να εξελίσσεται. Αλλά πόσο άνετα θα αισθάνονταν οι Ευρωπαίοι με το παιδί τους, αν είχε σχέση με κάποιον από διαφορετική πολιτιστική ομάδα;
Το 2015, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε σε πολλά από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ το ίδιο ερώτημα, μεταξύ πολλών άλλων, και συγκέντρωσε τα δεδομένα που προέκυψαν για να δημιουργήσει μια εκπληκτικά καταδικαστική έκθεση. Στις 12 Αυγούστου 2017, ένας χρήστης του Reddit που ονομάζεται Μπέζλφορντ, ο οποίος είναι γνωστός για τη δημιουργία στατιστικών (και μερικές φορές χιουμοριστικών) χαρτών, αποφάσισε να συντάξει μια οπτική συνιστώσα της έκθεσης, η οποία τελικά απέσπασε πάνω από 18.000 θετικές ψήφους μετά την αναδημοσίευσή της από τον Λετονό χρήστη blueeyedblonde69.
Αν και αυτές οι αποχρώσεις του κόκκινου και του πράσινου μπορεί να προκαλέσουν σοκ σε ορισμένους, αυτό που είναι χειρότερο, είναι ότι αντιπροσωπεύουν μόνο 4 από τις ερωτήσεις που τίθενται. Σύμφωνα με την αρχική μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες δήλωσαν ότι θα έδιναν έγκριση στα παιδιά τους αν είχαν σχέση με ένα άτομο Ρομά ή ένα τρανσέξουαλ άτομο.
Παρόλο που οι διακρίσεις σαφώς παραμένουν ευρέως διαδεδομένες σε ορισμένες περιφέρειες, η πλειονότητα των ερωτηθέντων συμφώνησε επίσης ότι πρέπει να εισαχθούν νέα μέτρα για την προστασία των ορατών μειονοτήτων, αποδεικνύοντας ότι η ΕΕ εξακολουθεί να αποτελεί καλό παράδειγμα για τον υπόλοιπο κόσμο σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δείτε μόνοι σας ποιες χώρες θα ήταν πιο άνετες αν τα παιδιά τους ήταν σε σχέση με ένα έγχρωμο ή ασιατικό άτομο, έναν Μουσουλμάνο ή έναν Εβραίο.
Το 1949 η Judith ήταν μόλις 6 χρονών. Μια μέρα αρρώστησε πολύ. Τόσο πολύ που θυμάται τους γονείς της να την ντύνουν γρήγορα και να την βάζουν στο αυτοκίνητο τρέχοντας για το νοσοκομείο. Μόλις έφτασε στο Englewood Hospital στο Bridgeport οι γιατροί την τοποθέτησαν αμέσως μέσα στον «σιδερένιο πνεύμονα».
Μια μηχανή που την κρατούσε στη ζωή παρέχοντάς της οξυγόνο αφού το σώμα της ξαφνικά παρέλυσε από το λαιμό και κάτω. Χρόνια αργότερα η μητέρα της θα της έλεγε πως εκείνο το βράδυ, οι γιατροί τούς είχαν προειδοποιήσει πως δεν θα άντεχε ως το πρωί. Ο φόβος των γιατρών δεν ήταν υπερβολικός. Τη χρονιά που αρρώστησε η Judith, 42.000 παιδιά στην Αμερική κόλλησαν πολιομυελίτιδα και πάνω από 3000 πέθαναν.
Η Judith επέζησε. Επέζησε με μια σιδερένια πλατίνα στα πόδια και μόνιμη σκολίωση που δεν της επέτρεψε ποτέ να χαρεί παιχνίδι και τρέξιμο.
Χρειάστηκαν 8 χρόνια, από το μοιραίο βράδυ που αρρώστησε η Judith, για να ανακοινωθεί η επιτυχής δημιουργία του πρώτου αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου για την πολιομυελίτιδα. Χιλιάδες παιδιά ευθύς εμβολιάστηκαν και ο αριθμός των θυμάτων έπεσε από 35 χιλιάδες το 1953, στις 5,6 χιλιάδες μέχρι το 1957 στα 162 μόνο παιδιά μέχρι το 1961.
Σήμερα, η εμφάνιση πολιομυελίτιδας έχει πέσει κατά 99%, με κρούσματα πια μόνο σε χώρες όπως το Πακιστάν και το Αφγανιστάν.
Σήμερα η πολιομυελίτιδα, είναι μόνο μία από τις ποικίλες μολυσματικές ασθένειες που οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να τιθασεύσουν. Μαζί με την Διφθερίτιδα, τον Τέτανο, τον Κοκκύτη, την Ιλαρά, την Παρωτίτιδα, την Ερυθρά αποτελούν απλά λέξεις στα βιβλιάρια υγείας των παιδιών μας. Στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν όμως οι λέξεις αυτές συγκροτούσαν το χειρότερο εφιάλτη για τον κάθε γονιό. Βλέπετε, τον καιρό της Judith, δεν υπήρχε αντιεμβολιαστικό κίνημα. Υπήρχε απλά παιδικός θάνατος.
Σήμερα είμαστε πια τόσο υγιείς, που έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε αβάσιμες επιθέσεις στα μεγαλύτερα όπλα που διαθέτουμε για την πρόληψη και την προαγωγή της υγείας μας: Τα εμβόλια.
Μην ξεγελιέστε όμως. Δεν είμαστε υγιείς επειδή οι ιοί και τα βακτήρια με τα οποία συγκατοικούμε σε αυτό τον πλανήτη, έγιναν «απολιθώματα». Είμαστε υγιείς επειδή υπάρχει μία κρίσιμη μάζα εμβολιασμένων ατόμων που προφυλάσσει από εξάπλωση μιας πανδημίας από τους ίδιους ιούς και βακτήρια που κάποτε θέριζαν. Και όσο το αντιεμβολιαστικό κίνημα αυξάνεται, όσο η κρίσιμη αυτή μάζα πέφτει, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να εμφανιστούν κρούσματα «vintage» ασθενειών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξηγεί πως προκειμένου να επιτευχθεί συλλογική ανοσία ενάντια σε λοιμώδη νοσήματα και να αποφευχθεί η εκδήλωση επιδημιών, η εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού πρέπει να φθάνει στο 95%.
Το παράδοξο με τα εμβόλια είναι πως τελικά έγιναν θύματα της ίδιας της επιτυχίας τους.
Και κατανοώ. Το όνειρο κάθε γονιού είναι να προσφέρει στα παιδιά του το καλύτερο δυνατό σε όλους τους τομείς, πόσον μάλλον στον τομέα της υγείας.
Όμως ως γονείς, ας ενημερωθούμε σωστά για να μην γίνουν τελικά τα παιδιά μας θύματα της αμάθειάς μας.
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επισκεφτείτε τον ιστότοπο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σχετικά με τους μύθους γύρω από τα εμβόλια εδώ.
Υγ 1: Oχι. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν χρηματίζεται από τις Φαρμακοβιομηχανίες
ΥΓ 2: Όχι. Ως μητέρα/πατέρας δεν γνωρίζεις εσύ καλύτερα τι είναι πιο σωστό για το δικό σου παιδί όσον αφορά στον εμβολιασμό. Το ότι έγινες γονιός δε σε κάνει αυτομάτως και ειδικό στην Ανοσολογία και Παιδιατρική. Ούτε το «youtube» θωρείται πηγή έγκυρης άντλησης των πληροφοριών σου.
ΥΓ 3: Ναι. Όλα τα φάρμακα μπορεί να έχουν παρενέργειες. Ακόμα και το Panadol. Όπως και κάθε φορά που οδηγείς υπάρχει περίπτωση να βρεθείς σε ατύχημα. Η ζώνη θα σου σώσει τη ζωή. Σε κάποιες πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί η ίδια η ζώνη να σε πληγώσει. Τι αποφασίζεις;
Οι συμβουλές ενός παιδιάτρου όταν έξω κάνει πολλή ζέστη.
Οι υψηλές θερμοκρασίες είναι συχνό φαινόμενο στην χώρα μας και σπάνια περνά καλοκαίρι χωρίς αυτές.
Τα μωρά και τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια σώματος από μάζα σώματος, οπότε νιώθουν τη ζέστη πιο γρήγορα από τους ενήλικες. Αν, δηλαδή, έξω έχει ζέστη, το μωρό σας θα αρχίσει να ζεσταίνεται πριν από εσάς.
Τα παιδιά έχουν ταχύτερους μεταβολικούς ρυθμούς από τους ενήλικες, έτσι όταν κινούνται ζεσταίνονται αμέσως. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κατά τη διάρκεια της άσκησης, τα παιδιά παράγουν 20% με 25% περισσότερη θερμότητα, ανάλογα με το βάρος τους, από τους ενήλικες.
Ο παιδίατρος Αντώνιος Δαρζέντας δίνει πολύτιμες συμβουλές σε γονείς και κηδεμόνες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται σε βρέφη και παιδιά όταν έξω καταγράφονται υψηλές θερμοκρασίες.
1. Τα κλιματιστικα δεν προκαλούν νόσους. Δεν έχει πυρετό ή ρινική καταρροή ή βηχα ή διαρροϊκές κενώσεις το παιδί σας επειδή ανάψατε το κλιματιστικό. Έχει ιωση.
2. Σας παρακαλώ αφήστε τα νεογνά και τα πολύ μικρά βρέφη ιδίως κάτω των 6 μηνών, μακριά από ζέστη και ηλιοφάνεια. Μην τα σέρνετε στις παραλίες με τους 35 βαθμούς. Τα μικρά βρέφη είναι απολύτως ευαίσθητα στις υψηλές θερμοκρασίες και μπορεί να παρουσιάσουν ακόμα και πυρετό εξαιτίας της έκθεσής τους σε αυτές.
3. Κρατήστε τα σε δροσερούς κλιματιζομενους χώρους και μακριά από ηλιοφάνεια. Τα μικρά βρέφη ή τα νεογνά μπορεί να παρουσιάσουν ηλιακό έγκαυμα ακόμα και αν είναι πολλές ώρες στη σκιά από την αντηλιά.
4. Τα μεγαλύτερα βρέφη ή νήπια πρέπει να είναι πάντα στη σκιά και πάντα με αντιηλιακό που πρέπει να ανανεώνεται τακτικά.
Από το βενετσιάνικο λιμάνι με το φάρο, όπου συγκεντρώνεται ο περισσότερος κόσμος που το επισκέπτεται, μέχρι τα Φαλάσαρνα, τον Μπάλο με τα γαλαζοπράσινα του νερά και το Ελαφονήσι με τη ροζ αμμουδιά, τα Χανιά αποτελούν έναν από τους πιο γοητευτικούς τόπους της ελληνικής γης, υψώνουν τη ρακή για να καλωσορίσουν κάθε ταξιδιώτη και του υπόσχονται μοναδικές εμπειρίες.
Διακοπές στα Χανιά σημαίνει δεκάδες επιλογές για κάθε προτίμηση: αξιοθέατα και μνημεία για όσους αγαπούν τις ιστορικές αναδρομές, εξωτικές παραλίες με σμαραγδένια ή καταγάλανα νερά που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν αυτές του εξωτερικού, γαστρονομικές δημιουργίες που παντρεύουν τις παραδοσιακές με τις μοντέρνες γεύσεις και φυσικά κρητική φιλοξενία σε όλο της το μεγαλείο.
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις αμέτρητες όμως ομορφιές των Χανίων έχει το Critamo Cottage των Aria Hotels, ένα παραδοσιακό σπίτι που μετρά 300 χρόνια ζωής, αφού χτίστηκε το 1724, στις αρχές της Οθωμανικής διακυβέρνησης του νησιού.
Οι περισσότεροι κάνουν λόγο για το στολίδι των Χανίων. Βρίσκεται στον Αγιο Παύλο, ένα μικρό γραφικό χωριουδάκι κοντά στο Γαβαλοχώρι. Το Critamo Cottage ήταν κάποτε γνωστό ως «το σπίτι του Αμβρόσιου», όμως πήρε το όνομά του από το πολυετές φυτό (Crithmum maritimum) των παραθαλάσσιων βράχων που ευδοκιμεί κυρίως στη Μεσόγειο. Οι σπόροι του συγκεκριμένου φυτού έχουν μεγάλη ομοιότητα με το κριθάρι, γι’ αυτό οι αρχαίοι Ελληνες το ονόμαζαν «κρίθμον», ενώ οι ευεργετικές του ιδιότητες ιδίως στον τομέα της φαρμακευτικής είναι γνωστές από την αρχαία Ελλάδα.
Το παραδοσιακό κρητικό σπίτι αυτό πέρασε από γενιά σε γενιά, ανακαινίστηκε με αγάπη και μεράκι από τους ιδιοκτήτες του και κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτη την πολύτιμη ιστορία που «κουβαλάει» συνδυάζοντας την με το διαχρονικό του χαρακτήρα. Κάπως έτσι η ιστορία αυτού του κτιρίου γράφεται ξανά με πρωταγωνιστές εσάς.
Οι περισσότεροι κάνουν λόγο για το στολίδι των Χανίων. Βρίσκεται στον Αγιο Παύλο, ένα μικρό γραφικό χωριουδάκι κοντά στο Γαβαλοχώρι. Το Critamo Cottage ήταν κάποτε γνωστό ως «το σπίτι του Αμβρόσιου», όμως πήρε το όνομά του από το πολυετές φυτό (Crithmum maritimum) των παραθαλάσσιων βράχων που ευδοκιμεί κυρίως στη Μεσόγειο. Οι σπόροι του συγκεκριμένου φυτού έχουν μεγάλη ομοιότητα με το κριθάρι, γι’ αυτό οι αρχαίοι Ελληνες το ονόμαζαν «κρίθμον», ενώ οι ευεργετικές του ιδιότητες ιδίως στον τομέα της φαρμακευτικής είναι γνωστές από την αρχαία Ελλάδα.
Το παραδοσιακό κρητικό σπίτι αυτό πέρασε από γενιά σε γενιά, ανακαινίστηκε με αγάπη και μεράκι από τους ιδιοκτήτες του και κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτη την πολύτιμη ιστορία που «κουβαλάει» συνδυάζοντας την με το διαχρονικό του χαρακτήρα. Κάπως έτσι η ιστορία αυτού του κτιρίου γράφεται ξανά με πρωταγωνιστές εσάς.
Ο παλιός στάβλος και αποθήκη με την ενετική καμάρα και το ξύλινο ταβάνι του Critamo Cottage έχει μετατραπεί σε έναν ευρύχωρο και άνετο χώρο που φιλοξενεί ένα σαλόνι με τραπεζαρία, στον οποίο μια παρέα ή μια οικογένεια έχει την ευκαιρία να απολαύσει το φαγητό της ή να χαλαρώσει, διαφορετικά μπορεί να επιλέξει τη μεγάλη αυλή που κάποτε έλαβαν χώρα γλέντια, γιορτές και άλλες χαρές.
Η βασική κρεβατοκάμαρα βρίσκεται στη σοφίτα και διαθέτει ένα διπλό κρεβάτι, ενώ στο ισόγειο υπάρχει μια δεύτερη κρεβατοκάμαρα με ημίδιπλο κρεβάτι και ένας καναπές – μονό κρεβάτι στο χώρο του σαλονιού.
Το παραδοσιακό κρητικό σπίτι Critamo Cottage διαθέτει επίπλωση με χειροποίητα ξύλινα έπιπλα, που κάνουν το περιβάλλον το ακόμα πιο οικείο, φιλόξενο και άνετο ενώ παράλληλα η πέτρα το καθιστά ιδανικά δροσερό για τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού. Στη διακόσμηση του προστίθενται πινελιές σε γήινες αλλά και κάποιες πιο ζωηρές αποχρώσεις, όπως για παράδειγμα τα τα αφράτα μαξιλάρια.
Η περιοχή γύρω από το Critamo Cottage
Ο Αγιος Παύλος Γαβαλοχωρίου, είναι ένα γραφικό χωριό στο κέντρο της χερσονήσου του Αποκόρωνα, στο οποίο υπάρχουν ταβέρνες, καφέ, μίνι μάρκετ και καταστήματα. Πέρα από το κολύμπι στις αμμώδεις παραλίες της περιοχής, κάθε επισκέπτης μπορεί να κάνει περιπάτους και να γνωρίσει την άγρια φύση.
Ακόμη, μια βόλτα στο Γαβαλοχώρι θα σας ανταμείψει. Πρόκειται για ένα εξίσου όμορφο παραδοσιακό χωριό, με 350 κατοίκους, που οφείλει το όνομα του στην οικογένεια Γαβαλά που κατοικούσε στην περιοχή από την Ενετοκρατία και διαθέτει πολλά αξιοθέατα, όπως ο αψιδωτός μύλος για την παραγωγή ελαιόλαδου που είναι χτισμένος από το 1360, τα ενετικά πηγάδια, οι 14 εκκλησίες, οι καμάρες, το παλιό σχολείο και αναπαλαιωμένα κτίρια, ενώ διαθέτει και Λαϊκό Μουσείο.
Η τοποθεσία του Critamo Cottage δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στη Λίμνη Κουρνά, τη μοναδική φυσική λίμνη σε νησί της Μεσογείου, τη Γεωργιούπολη και το λιμάνι με τις πολύχρωμες βάρκες του και το γλυκό νερό του που προέρχεται από τον ποταμό Αλμυρό, το παραδοσιακό χωριό Βάμος, ένα καταπράσινο, ημιορεινό χωριό, σε ύψος 250μ.με τα έξοχα δείγματα παραδοσιακής και νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, την αρχαία πόλη της Απτερας και άλλα πολύ σπουδαία και ενδιαφέροντα μέρη.
Τέλος, η πόλη των Χανίων είναι προσβάσιμη οδικώς σε 25 λεπτά από το κατάλυμα, ενώ η το Διεθνές Αεροδρόμιο των Χανίων απέχει 30χλμ. από το Critamo Cottage.
Μια αστεία προσέγγιση στην ανθρωπολογία της πόλης επιχειρεί να κάνει ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ, θέλοντας να διασκεδάσει το γεγονός ότι βρίσκεται (καλοκαιριάτικα) στην Αθήνα.
Με ένα εξαιρετικά χιουμοριστικό ποστ το οποίο ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Αύγουστος Κορτώ μας έκανε έστω και για λίγο να πιστέψουμε ότι είμαστε ο 8ος άνθρωπος. You are not alone Αύγουστε!
Διαβάστε την ανάρτηση του:
Αυτή τη στιγμή έχουμε μείνει στην Αθήνα ακριβώς εφτά άνθρωποι: εγώ, η κυρά-Θοδώρα στην Κυψέλη που κλείστηκε στο ασανσέρ και περιμένει απ’ την Παρασκευή να τη βγάλουν, ο Ανέστης Μποχώρης στο Γαλάτσι που του ‘ρθε το εγκεφαλικό όπως έβγαζε τα σκουπίδια και στέκεται τρεις μέρες στο χολ με τη σακούλα στο χέρι επαναλμαβάνοντας τη λέξη “Μυδοπίλαφο”, η θεία Αμέρσα στο Κουκάκι που έσπασε το πόδι της πάνω στο ξύρισμα και κείτεται ανήμπορη καθώς την τρώνε λίγο-λίγο οι 27 γάτες της, ο Φώντας Λέγμπελος στην Κοκκινιά που έχει αποφασίσει ότι αν δεν τελειώσει τον Οδυσσέα του Τζόις δεν πρόκειται να πάει πουθενά, ο ταρίφας ο Θράσος που χάθηκε κάπου στη Φιλοθέη και πλέον τρέφεται με ρετσίνι πεύκων, κι η γειτόνισσα στον 3ο που έχει άλλα 40 επεισόδια Kara Sevda και δεν ξεκουνάει απ’ τον καναπέ άμα δε μάθει τι θα γίνει με τη Νιχάν και τον Νεϊμάρ.
Πόσες φορές δεν έχει τύχει να ξεκινάτε να γράφετε μια πρόταση και να κολλάτε για λίγο σε μία λέξη;
Εντάξει, μπορεί να συμβεί επειδή είστε κουρασμένες ή επειδή γράφετε πάρα πολύ (αν το απαιτεί η δουλεία σας όπως και η δική μας). Ενα ηχηρό παράδειγμα οι ομόηχες λέξεις γλείφω και γλύφω που συχνά πυκνά χρησιμοποιούνται λάθος.
Ποιο είναι το σωστό; Πού να χρησιμοποιήσεις το ένα και πού το άλλο; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Και οι δύο λέξεις είναι σωστές. Είναι ομόηχες αλλά με διαφορετική ετυμολογία και σημασία.
Γλείφω ή γλύφω;
Γλείφω το παγωτό, «λείχω» στα αρχαία (εξού και τα: γλειφιτζούρι, γλείψιμο, γλείφτης) και γλύφω την πέτρα, δηλαδή την σκαλίζω (εξού και τα: γλύπτης, γλυφίδα, οδοντογλυφίδα). Αρκετοί, όμως, αγνοούν τη λέξη «γλύφω» και τη θεωρούν λάθος έχοντας στο μυαλό τους μόνο τη λέξη «γλείφω», ή το αντίθετο. Γλωσσικά μπερδέματα! Ειρωνεία ή ειρωνία;
Γράφονται με -εια τα θηλυκά:
-που παράγονται από ρήματα σε -εύω: ειρωνεύομαι –> ειρωνεία
-που παράγονται από επίθετα σε -ης: ευγενής –> ευγένεια
-που παράγονται από επίθετα σε -είος: ανδρείος –> ανδρεία
-παροξύτονα που παράγονται από επίθετα σε -υς: ευθύς –> ευθεία
-προπαροξύτονα που παράγονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας και τάξης: ωφελώ –> ωφέλεια
-προπαροξύτονα κύρια ονόματα: Ιφιγένεια (Αλλά τα παροξύτονα –> -ια εξού και Ευγενία)
* Ορισμένες λέξεις θεωρούνται σωστές με διαφορετική ορθογραφία: εταιρία και εταιρεία ενώ άλλες λέξεις με διαφορετική ορθογραφία μπορεί να έχουν και άλλο νόημα: εφορία και εφορεία.
* Οι παρασύνθετες λέξεις γράφονται -ια: ανανδρία, πρωτοπορία, ειδωλολατρία (δεν σχηματίζονται δηλαδή από τα συνθετικά, αλλά από τα αντίστοιχα ουσιαστικά τους: άνανδρος, πρωτοπόρος, ειδωλολάτρης)
Δωσίλογος ή δοσίλογος;
Πολλοί μπερδεύονται ίσως επειδή έχουν στο μυαλό τους τις λέξεις: δόση, δοσολογία. Ωστόσο, το σωστό είναι δωσίλογος από το θέμα “δως” του ρήματος δίδωμι, όπως για παράδειγμα και το δωσίδικος. Αυτός που δίνει λόγο, δίνει δίκη.
Ορκομωσία ή ορκωμοσία;
Το σωστό είναι ορκωμοσία. Η “συνθετική έκταση”, ένας κανόνας της αρχαίας ελληνικής, εξηγεί την ορθογραφία αυτής της λέξης, όπως και πολλών άλλων. Η ερμηνεία αυτού το φαινομένου έχει ως εξής: όταν έχουμε μια λέξη με δύο συνθετικά που το πρώτο τελειώνει σε φωνήεν και το δεύτερο αρχίζει με φωνήεν, τότε γίνεται απαλοιφή του τελικού φωνήεντος από το πρώτο και το αρχικό φωνήεν του δεύτερου τρέπεται στο αντίστοιχο μακρό:
Βραχύ –> Μακρό
ε, α –> η
ο –> ω
Παραδείγματα:
επί + όνυμος < όνυμα (άλλος τύπος για το όνομα) –> επί + ώνυμος –> επώνυμος
όρκο + όμνυμι –> ορκωμοσία
στρατό + άγω –> στρατηγός
υπό + ερέτης –> υπηρέτης
Έπειτα αυτός ο κανόνας μεταφέρθηκε και σε λέξεις των οποίων το πρώτο συνθετικό τελείωνε σε σύμφωνο, εξού και η συνωμοσία. Ωστόσο, κάθε κανόνας έχει και εξαιρέσεις. Σημαντική παρατήρηση είναι, λόγου χάριν, πως ο κανόνας δεν ισχύει για κάποια σύνθετα που σχηματίστηκαν αφού έληξε ο νόμος και για λέξεις των οποίων το αρχικό φωνήεν του β’ συνθετικού ακολουθείται από δύο και περισσότερα σύμφωνα, π.χ επίορκος.
Γλυκιά ή γλυκειά;
Υπάρχουν και οι δύο ορθογραφίες: γλυκιά/γλυκεία (αρχαίο, λόγιος τύπος) αλλά με διαφορετικό τονισμό, όπως παρατηρείτε. Δηλαδή η λέξη “γλυκειά”, με αυτήν την ορθογραφία, είναι λάθος εφόσον τονίζεται στη λήγουσα.
“Οι φωτιές είναι ένα δύσκολο φυσικό φαινόμενο, ο νότος είναι πιο συνηθισμένος στις δασικές πυρκαγιές” δήλωσε στον ΣΚΑΙ η σύμβουλος της περιφέρειας Αττικής, Γιάννα Τσούπρα την ώρα που η πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική απλώνεται σε ένα μέτωπο 25 χιλιομέτρων που κατακαίει ό, τι βρει στο διάβα της.
“Έτσι αντιμετωπίζονται (ως φυσικό φαινόμενο) κι έτσι είναι καταγεγραμμένο στην παγκόσμια βιβλιογραφία γιατί έχουν σχέση με τον άνεμο και τις συνθήκες κάθε περιοχής” δήλωσε η κυρία Τσούπρα.
Η Περιφερειακή Σύμβουλος της Ρένας Δούρου προσπαθώντας να υποβαθμίσει το μέγεθος της φωτιάς είπε ότι ναι μεν πρόκειται για μεγάλη η πυρκαγιά, αλλά η Αττική έχει ζήσει κι άλλες φωτιές.
Τέλος σύμφωνα με την ίδια “ο νότος όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία είναι πιο συνηθισμένος στις δασικές πυρκαγιές γι’ αυτό υπάρχει συντονισμός και δράση”.
Aλέν Ντελόν. Ένας από τους πιο σημαντικούς και πιο γοητευτικούς πρωταγωνιστές του σινεμά. Ο άνδρας που θα ήθελαν όλες οι γυναίκες, πριν λίγο καιρό ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την καριέρα του, με μια ταινία και ένα θεατρικό έργο.
Ο θρύλος του γαλλικού και του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, έχει γυρίσει συνολικά περίπου 100 ταινίες που πολλές ανήκουν στα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρξε ένας από τους ωραιότερους και πιο γοητευτικούς άντρες του κινηματογράφου. Όλες οι γυναίκες τον ερωτεύονταν και εκείνος. τις “άλλαζε” σαν τα πουκάμισα…
To 1958, γνωρίζει τη Ρόμι Σνάιντερ–τη Γερμανο-Αυστριακή, πάμπλουτη, μεγαλοαστή κόρη ενός ζευγαριού διάσημων ηθοποιών. Εκεινη ήταν μόλις 20 χρονών αλλά ήταν ήδη μια μεγάλη ευρωπαϊκή βεντέτα. Το πανέμορφο κορίτσι διαπρέπει στο ρόλο της θλιμμένης αυτοκράτειρας Σίσσυ.Η Paramount της έχει προτείνει τριετές συμβόλαιο, ωστόσο η Ρόμι διστάζει.
Μαζί με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ “Χριστίνα”, έχει το δικαίωμα να επιλέξει εκείνη τον παρτενέρ της. Μέσα από φωτογραφίες επιλέγει έναν άσημο 23χρονο Γάλλο ηθοποιό, τον Αλέν Ντελόν. Δεν τον γνωρίζει, αλλά τη γοητεύει σε τόσο μεγάλο βαθμό που αρχίζει να τον ερωτεύεται…
Οι κοινές φωτογραφίες τους με τα χαμόγελα, τα φιλιά και τις χειραψίες προδίδουν μια αμοιβαία έλξη…
Ωστόσο, η πρώτη τους συνάντηση είναι καταστροφική..
Ο Αλέν τη θεωρεί “εμετική”, μια “παραφουσκωμένη Γερμανίδα χήνα”.
Η Ρόμι πιστεύει ότι ο Αλέν “παραείναι ωραίος, παραείναι νέος, παραείναι καλοχτενισμένος , ντυμένος σαν τζέντλεμαν, με γραβάτα και κοστούμι, υπερβολικά της μόδας”. Την εκνευρίζουν ακόμα και τα τριαντάφυλλά του καθώς τα βρίσκει “Υπερβολικά κόκκινα”.
Ένα βράδυ δειπνούν μαζί στο Lido. Η Ρόμι – που συνοδεύεται από τη μητέρα της, Μάγδα – δεν μιλάει λέξη γαλλικά και ο Αλέν συλλαβίζει κάποια υποτυπώδη αγγλικά. “Είχε μάθει τις λέξεις ichliebedich και το έβρισκε διασκεδαστικό να μου τις επαναλαμβάνει συνέχεια, με κακή προφορά”, γράφει η Ρόμι, στο ημερολόγιό της. Ο Αλέν δεν έχει χρήματα, οπότε εκείνη θα κάνει το τραπέζι.
Το κασέ του, για το έργο “Χριστίνα” μετά βίας αγγίζει τις 30.000 φράγκα, ενώ η Σνάιντερ θα εισπράττει 750.000.
Οι εντάσεις μεταξύ τους συνεχίζονται και στα γυρίσματα της ταινίας. Η Ρόμι, που είναι μεγαλωμένη με άψογους τρόπους κι έχει έμφυτη ευγένεια, είναι φανερά ενοχλημένη από “αυτόν τον νεαρό, τον ντυμένο με μπλουτζίν και σπορ πουκάμισο, κακοχτενισμένο, που μιλάει γρήγορα, που είναι απολίτιστος που έρχεται πάντα αργοπορημένος στο στούντιο”.
Μπορεί να γκρινιάζει με την αγένειά του και να του μουτρώνει, ωστόσο, τον συνοδεύει στις τρελές του περιπλανήσεις, στο Παρίσι, όπου ο Αλέν “οδηγεί σαν τρελός το πράσινο MG του, γράφοντας τα φανάρια στα παλιά του τα παπούτσια.”
“Δεν πίστευα ποτέ ότι η ζωή μου θα `παιρνε αυτή την αισθηματική τροπή μαζί της. Δεν επρόκειτο για τον μεγάλο έρωτα, αλλά για τον πρώτο, τον έρωτα των 20 χρόνων, τον έρωτα της νεότητας. Ήμασταν πολύ διαφορετικοί. Είχα εντός μου πράγματα που δεν έβλεπε κανείς.
Είχα το παρελθόν μου, της Ινδοκίνας, τη δύσκολη παιδική μου ηλικία, αλλά αυτό δεν φαινόταν στο πρόσωπό μου. Εκείνη ήταν μια Ευρωπαία σταρ, αλλά εσωτερικά ήταν ένα παιδί. Υπήρχε μια χτυπητή αντίθεση μεταξύ μας. (…)
Ήταν πολύ ωραίο και αγνό. H Ρόμι είχε την ηλικία μου. Ως τότε, οι γυναίκες που αγαπούσα ήταν μεγαλύτερές μου κατά δέκα χρόνια. Αυτή τη φορά δεν ήταν μία από τα ίδια Μπορώ να πω ότι ήταν ο πρώτος μεγάλος μου έρωτας: ο έρωτας των είκοσι χρόνων είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Μετά, δεν είναι ποτέ το ίδιο…” θα πει ο Ντελόν για τη Σνάιντερ αργότερα…
Όσο περνάει ο καιρός το ειδύλλιό τους φουντώνει.. Μετά το τέλος των γυρισμάτων, η Ρόμι συνοδεύει τον Αλέν στο αεροδρόμιο, αποχαιρετώντας τον με κλάματα. Δύο μέρες αργότερα φεύγει κρυφά να τον συναντήσει στο Παρίσι καθώς δεν μπορεί να είναι μακριά του…
Στην Αυστρία, ο Τύπος μιλά για την αρπαγή της “αυτοκράτειρας” από τον “αχρείο Γάλλο ζεν πρεμιέ” και η λίστες δημοφιλίας της Ρόμι κατρακυλούν από την 1η στην 20η θέση.
Στη Γαλλία αντιθέτως, στην χαρακτηρίζουν “το ωραιότερο γερμανικό δώρο από την εποχή της Μάρλεν Ντίτριχ”. Στις 22 Μαρτίου του 1959, Ρόμι και Αλέν αρραβωνιάζονται.
Για λίγο καιρό ζουν τον μεγάλο έρωτά τους. Εκείνος τη φωνάζει “ma puppelle”- κουκλίτσα μου κι εκείνη τον αποκαλεί πειρακτικά “grandpa”- παππού.
Ο Αλέν, τη γνωρίζει στον Λουκίνο Βισκόντι, τον μετρ που θα σκηνοθετήσει το πέρασμά της στο ποιοτικό σινεμά καθώς και το ντεμπούτο και των δυο τους στο θέατρο. Στο “Κρίμα που είναι πόρνη” υποδύονται το τραγικό αιμομικτικό ζευγάρι. Ο Λουκίνο, άλλωστε, επιμένει πως μοιάζουν σαν αδέλφια.
Η Ρόμι όμως έχει ανησυχίες. Το νέο κύμα του γαλλικού σινεμά και τα παθιασμένα νοήματα των Γάλλων διανοούμενων την τρομάζουν.
Ο Αλέν μπορεί να την αγαπά αλλά δεν αντέχει τη μονογαμία. Οι καβγάδες μεταξύ τους είναι έντονοι πια…
“Η Ρόμι, προερχόταν από μια κοινωνική τάξη που μισώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Δεν ήταν βέβαια δικό της σφάλμα. Μέσα σε πέντε χρόνια δεν κατάφερα να απαλείψω τίποτα απ’όλα αυτά που της είχαν εντυπωθεί τα 20 χρόνια της προηγούμενης ζωής της. Στη ουσία ζούσα με δυό γυναίκες. Με την μία ήμουν τρελά ερωτευμένος. Τη δεύτερη, την απεχθανόμουν το ίδιο έντονα…” λέει για εκείνη μετά από χρόνια…
Το 1963, είναι μια ιδιαίτερα άσχημη χρονιά για την όμορφη Ρόμι. Υποφέρει βλέποντας τις φωτογραφίες από τα παρασκήνια των γυρισμάτων της “Μαύρης Τουλίπας”.
“Είδα σε όλες τις εφημερίδες την ίδια φωτογραφία: ο Αλέν, καθισμένος στην πτυσσόμενη πολυθρόνα με το όνομά του, με μια κοπέλα καθισμένη στα γόνατά του».- είναι η Ναταλί Μπαρτελεμί, μέλλουσα κυρία Ντελόν.”λέει…
Υποφέρει όχι μόνο για το χωρισμό της αλλά και για την ήττα της…
Περνάει ο καιρός, γνωρίζει το γιο του, ξαναβρίσκονται και γίνονται φίλοι. Η Ρόμι παντρεύεται τον σκηνοθέτη Χάρι Μέγιεν και γεννά ένα αγόρι. Το 1969 ο Αλέν την καλή ως συμπρωταγωνίστριά του στην ταινία “Η πισίνα”.
“Ο Ντελόν; Δεν υπάρχει τίποτα πιο κρύο από μια νεκρή αγάπη“, δηλώνει η Ρόμι γελώντας στους δημοσιογράφους. Ωστόσο, το κινηματογραφικό τους φιλί στη συγκεκριμένη ταινία θα ψηφιστεί αργότερα ως “ένα από τα πιο σέξι, όλων των εποχών”.
Το 1972 συμπρωταγωνιστούν στη “Δολοφονία του Τρότσκι”. Ο Αλέν της συμπαραστέκεται όταν εκείνη χάνει το μοναχογιό της στα 14 του σε ένα τραγικό δυστύχημα και είναι εκείνος που θα οργανώσει την κηδεία του.
Όταν η Ρόμι φεύγει από τη ζωή από αλκοόλ, βαρβιτουρικά και ραγισμένη καρδιά, είναι πάλι εκείνος που αναλαμβάνει τις διατυπώσεις και φροντίζει να ταφεί δίπλα στο γιο της.
Την αποχαιρετά με ένα σπαρακτικό γράμμα στο Paris Match: “Μa Puppele, σε κοιτώ ξανά και ξανά. Θέλω τα μάτια μου να σε χορτάσουν, να σου πω ξανά και ξανά πως ποτέ δεν ήσουν πιο όμορφη, πιο γαλήνια.
Ξεκουράσου. Είμαι εδώ. Έμαθα λίγα γερμανικά μαζί σου. Ichliebedich. Σ’αγαπώ. Σ’αγαπώ ma Puppele.”
Στα 76 του χρόνια, ο Αλέν Ντελόν, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στην Corriere della Sera, αποκαλύπτει…
“Δεν μπορώ να δω την ταινία ‘Πισίνα’. Με πονάει πολύ“…
“Λυπάμαι που δεν την παντρεύτηκα ποτέ”
Η Ρόμι Σνάιντερ είχε γράψει για εκείνον ότι ήταν “ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου.
Όποτε τον χρειάζομαι είναι εκεί να μου κρατήσει το χέρι. Εξακολουθεί να είναι το μόνο άτομο που μπορώ να βασίζομαι πάνω του.”
