«Η κεφαλή του παλιού Δράκου». Έτσι ονομάζεται το σημείο όπου καταλήγει το Σινικό Τείχος, εκεί όπου το πετρόχτιστο τείχος συναντά τη θάλασσα Μποχάι.
Το σημείο αυτό, αν και από τα εντυπωσιακότερα, είναι από το πιο λιγοτέρο φωτογραφημένα και έχει ονομαστεί «Η κεφαλή του παλιού Δράκου», καθώς από μακριά μοιάζει με το κεφάλι ενός δράκου που σκύβει να πιει νερό.
Το Σινικό Τείχος χτίστηκε σε πολλές… δόσεις και κατά τη διάρκεια διαφορετικών δυναστειών, και το κομμάτι που καταλήγει στη θάλασσα ανακατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80.
Η παραλία στην οποία καταλήγει είναι τεράστια και οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να κάνουν τη βουτιά τους στον ωκεανό και να δουν την… ιστορία από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Επισκέφτηκε τη χώρα μας, πριν ακόμη γίνει βασίλισσα, νιόπαντρη και ήδη δύο φορές μητέρα – Η παραμονή στο Τατόι, οι βόλτες στην Ακρόπολη και στη Νίκαια
Η ιδιαίτερη σχέση της Ελισάβετ με την Ελλάδα ήταν πάντα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, ίσως και με μία δόση «μυστηρίου», θέματα συζήτησης επί δεκαετίες. Και τώρα, μετά το θάνατό της, ως μέρος ενός απολογισμού, αυτή η σχέση αποτελεί από τα κεφάλαια που χρωματίζονται ιδιαίτερα, αφού πρόκειται για μία από κείνες τις παλιές ιστορίες, που ακούγονται σαν παραμύθι.
Το αξιοπερίεργο ήταν ότι ως Βασίλισσα η Ελισάβετ Β’ δεν επισκέφτηκε ποτέ την Ελλάδα, παρότι είχε καταφέρει να περάσει από 200 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το ακριβές είναι ότι δεν ταξίδεψε επίσημα ποτέ της στη χώρα μας αφότου ανέλασβε βασιλικά καθήκοντα, ωστόσο ως πριγκίπισσα και διάδοχος του Βρετανικού θρόνου κατέφθασε στην Ελλάδα στις αρχές Δεκεμβρίου του 1950.
Δείτε το βίντεο του BBC για την επίσκεψη της Ελισάβετ στην Ελλάδα το 1950:
Ήταν μόλις 24 χρονών, νιόπαντρη από τριετίας και ήδη δυο φορές μητέρα. Δεν σκοτωνόταν κιόλας στη δουλειά η νεαρή πριγκίπισσα στο Μπάκιγχαμ, όποτε αποδέχθηκε την πρόσκληση του ελληνικού βασιλικού ζεύγους Παύλου και Φρειδερίκης για μια ιδιωτική επίσκεψη στην αθάνατη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Περιμάζεψε από τη βρετανική, τότε, κτήση της Μάλτας τον σύζυγό της Φίλιππο, δούκα του Εδιμβούργου, ο οποίος υπηρετούσε εκεί ως αξιωματικός του Βρετανικού πολεμικού ναυτικού, μαζί σάλπαραν με πολεμικό σκάφος από τη Βαλέτα και αριβάρισαν στο Φάληρο. Στη προκυμαία του το εγχώριο βασιλικό ζεύγος υποδέχτηκε με τιμές το πριγκιπικό ζευγάρι της Αγγλίας. Μια ηλιόλουστη Τετάρτη, λοιπόν, της 6ης Δεκεμβρίου του 1950, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, εκατοντάδες πολίτες, προφανώς ελεγμένοι για τα φιλομοναρχικά φρονήματα τους, είχαν στηθεί από νωρίς για να αντικρύσουν από κοντά και να επευφημήσουν την γαλαζοαίματη διάδοχο της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών.
Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος σε ανοιξιάτικο περίπατο
Στην Ελλάδα είχε μόλις λήξει ο εμφύλιος, και οι ηττημένοι κομμουνιστές είχαν πάρει αναγκαστικά το δρόμο της εξορίας, των εκτοπισμών και των διώξεων, όποτε η τάξη δεν διασαλεύτηκε από αποδοκιμασίες κατά την άφιξή της. Σε ήρεμο περιβάλλον με πινελιές συγκρατημένου ενθουσιασμού η πριγκίπισσα και ο σύζυγος της επιβιβάστηκαν σε ανοιχτή λιμουζίνα και οδηγήθηκαν στα θερινά ανάκτορα στο Τατόι. Ούτε λίγο ούτε πολύ θα διέμεναν στην Αθήνα επί μία εβδομάδα, με ένα τσούρμο Άγγλων δημοσιογράφων και ένα μεγαλύτερο μπουλούκι ανδρών της Σκότλαντ Γιαρντ, ολημερίς στο κατόπι τους.
Η πρώτη τους βόλτα στην Αθήνα έγινε συνοδεία έφιππων αξιωματικών. Στο δρόμο οι ευγενικοί Αθηναίοι του καλωσόρισαν, ενώ ο Φίλιππος ανέλαβε χρέη μεταφραστή προς τη σύζυγο του. Δεδομένου ότι ο ίδιος ήταν ελληνικής καταγωγής, γεννημένος στο Μον Ρεπό της Κέρκυρας, γιός του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδας ο οποίος αφότου κρίθηκε ότι ως στρατηγός διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού τα έκανε μπάχαλο στη Μικρασιατική εκστρατεία, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Με παρέμβαση, όμως, λυτών και δεμένων γαλαζοαίματων και κυρίως εξαιτίας της επιρροής στη χώρα του Αγγλικού βασιλικού Οίκου των Γουίντσορ, τελικά, απλώς εξορίστηκε από τη χώρα. Τον ακολούθησε η οικογένεια του, ενώ ο μικρότερος γιος του Φίλιππος, βρέφος τότε, μεταφέρθηκε στο καράβι που την φυγάδευε μέσα σε μια αυτοσχέδια κούνια από χαρτόνι.
Ο πρίγκιπας Φίλιππος ντυμένος τσολιάς πριν ακόμα η οικογένειά του εγκαταλείψει την Ελλάδα.
Ο πρίγκιπας Φίλιππος ντυμένος τσολιάς πριν ακόμα η οικογένειά του εγκαταλείψει την Ελλάδα.
Ωστόσο οι συγγενικοί δεσμοί του Φίλιππου-που δεν του κακόπεσε η απόδραση από τη πατρώα γη- με τους συγγενείς του γαλαζοαίματους εκπροσώπους της βασιλευόμενης δημοκρατίας της Ελλάδας έμειναν άρρηκτοι. Εξάλλου ήταν πρώτος ξάδελφος του τότε βασιλιά των Ελλήνων Παύλου. Και φυσικά μέλος της δυναστείας Σλέσβιχ – Χολστάιν – Σόντερμπουργκ – Γλίξμπουργκ.
Στη συνέχεια το πριγκηπικό ζεύγος, με ή χωρίς διερμηνείς, και δίχως επίσημο πρόγραμμα, επισκέφτηκε τη Βουλή των Ελλήνων και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου και κατέθεσε στεφάνι. Ανέβηκε πρόθυμο στην Ακρόπολη και συγκινημένο επισκέφθηκαν το εκκλησάκι του Αγίου Φιλίππου στον λόφο της Δεξαμενής στην Νίκαια, το οποίο είχε ανεγερθεί προς τιμήν τους μετά τον αρραβώνα τους. Εκεί τον υποδέχτηκε ο δήμαρχος της Νίκαιας Κ. Παναγιωτόπουλος ο οποίος τους χάρισε με πρωτοφανή γαλαντομία, λες και προέρχονταν από το τσιφλίκι του δυο αρχαία σκεύη τα οποία είχαν βρεθεί κατά τις ανασκαφές του χώρου, πριν οικοδομηθεί ο ναός.
Με παρόμοια απλόχερη γενναιοδωρία και ο τότε υπηρεσιακός δήμαρχος Αθηναίων Αντώνης Ραγκούσης δώρισε στο πριγκιπικό ζεύγος μια σπάνια βυζαντινή εικόνα του Αγίου Φιλίππου, σε τελετή στο δημαρχιακό μέγαρο παρουσία του ενάρετου Αρχιεπίσκοπου Αθηνών Σπυρίδωνα και πολλών πρέσβεων. Και αφού βαρέθηκαν τιμές, ξεναγήσεις και δώρα θεωρείται, όχι όμως εξακριβωμένα, ότι η Ελισάβετ και ο Φίλιππος φιλοξενήθηκαν σε κρουαζιέρα πιάνω στην «Κρεολή», την περίφημη τρικάταρτη θαλαμηγό από έβενο μήκους 55 μέτρων, ιδιοκτησίας Σταύρου Νιάρχου. Μόλις πέρασε η εβδομάδα των χαρισμένων διακοπών στη Ελλάδα το τιμώμενο ζεύγος επέστρεφε στα ανάκτορα του Λονδίνου και έκτατε η Ελισάβετ έριξε μαύρη πέτρα πίσω της. Τρία χρόνια αργότερα, ύστερα από το θάνατο του πατέρα της Γεωργίου ΣΤ, θα στεφόταν βασίλισσα Ηνωμένου Βασιλείου, στις 2 Ιουνίου 1953 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
Ο πρίγκιπας Ανδρέας με την γυναίκα του Αλίκη, πριγκίπισσα του Μπάττενμπεργκ, εγγονή της Βασίλισσας Βικτώριας της Αγγλίας. Στην αγκαλιά της κρατά τον πρίγκιπα Φίλιππο.
Το ότι απέφευγε να ξαναέλθει στην Ελλάδα την δεκαετία του 50, σίγουρα οφείλεται στον αγώνα της Κύπρου για ανεξαρτησία και ένωση με την Ελλάδα. Ούσα βασίλισσα την εποχή που οι βρετανικές δυνάμεις κατοχής στη μαρτυρική Μεγαλόνησο αποφάσισαν τον απαγχονισμός των αγωνιστών Καραολή και του Δημητρίου, έλαβε πολλά διαβήματα ώστε να τους απονείμει χάρη και να εκτίσουν ποινή φυλάκισης αντί να εκτελεστούν. Με πρόσχημα ή, τέλος πάντων, από υποχρέωση που δεν επιτρέπει στη βασίλισσα να εμπλέκεται στην πολιτική, η χάρη δεν απονεμήθηκε ποτέ.
Λογικά μια επίσκεψη της εκείνη τη περίοδο στην Ελλάδα κρινόταν αδιανόητη, επειδή θα σήμανε γενικό ξεσηκωμό στη χώρα. Την δεκαετία του 60 πάλι αρνητικό ρόλο έπαιξε η άφρων συμπεριφορά απέναντι στη Δημοκρατία και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της από τον τέως βασιλιά, Κωνσταντίνο. Κατόπιν ήρθε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τέλος το άδοξο και ατιμωτικό φινάλε της βασιλείας στην Ελλάδα που επικυρώθηκε με δημοψήφισμα κατά τη μεταπολίτευση. Αναπόδραστα μάλλον πικαρίσθηκε.
Οπωσδήποτε, πάντως, δεν ίσχυε ότι κρατούσε γινάτι στους Έλληνες επειδή ο βασιλικός σύζυγος ζορίστηκε εξ απαλών ονύχων από τη περιπέτεια του πατέρα του στην χώρα. Κατ’ αρχήν το συγκριμένο ιστορικό παρελθόν δεν στρίμωξε τον ίδιο το Φίλιππο, ο οποίος το 1964, μαζί με τα μεγάλα πλέον παιδιά του τον πρίγκιπα Κάρολο και τη πριγκίπισσα Άννα, παρευρέθηκε στον γάμο του βασιλιά Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας. Χώρια που προσκύνησαν οικογενειακά και δημοσίως σε κοινή θεά τουριστών και φλας στην Ακρόπολη. Λέγεται ακόμη ότι ο Φίλιππος ήρθε μυστικά σε επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα μετά την επιβολή της χούντας τον Μάιο του 1967 για να μεταφέρει την ηλικιωμένη μητέρα του Αλίκη στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.
Εκεί όπου, έως ότου απεβίωσε το 1969, φρόντιζε τα εγγόνια της, τα μικρότερα παιδιά δηλαδή της Ελισάβετ Β’. Σε ό,τι αφορά, τέλος, τη μακροβιότερη βασίλισσα στην παγκόσμια ιστορία, είτε επειδή σε κάποια φάση «στράβωσε» με τους Έλληνες είτε επειδή με τα χρόνια ξέχασε ότι υπάρχει και μια χώρα ονόματι Ελλάδα, προτίμησε σιωπηρά επί 72 συναπτά χρόνια χρόνια το «κάλιο μακριά και αγαπημένοι».
Η ιστορία παρακάτω μιλά για μια γυναίκα που βλέπει έναν άγνωστο σκύλο να μπαίνει στην αυλή της. Είναι ένας γέρικος σκύλος που φαινόταν εξαντλημένος αλλά έδειχνε να τρώει καλά.
Ο σκύλος την ακολουθεί μέσα στο σπίτι και στη συνέχεια κουλουριάζεται στο χαλί και αρχίζει να κοιμάται! Το ίδιο γίνεται και την επομένη ημέρα.
Ο σκύλος συνέχιζε να έρχεται, να κοιμάται για λίγο και να φεύγει πρόθυμα μετά.
Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές εβδομάδες μέχρι που η γυναίκα σκέφτηκε να γράψει ένα σημείωμα και να το βάλει στο κολάρο του σκύλου, με την ελπίδα πως ο ιδιοκτήτης του θα το έβλεπε και θα απαντούσε.
Αυτή ήθελε να ξέρει γιατί ο σκύλος κάποιου άγνωστου, χρησιμοποιεί το σπίτι της για να κοιμάται. Όταν ο σκύλος επέστρεψε με ένα καινούργιο σημείωμα στο κολάρο του, η γυναίκα επιτέλους έμαθε την αλήθεια. Μια αλήθεια που δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί. Δεν μπορεί παρά να γελάσει κανείς με τον πραγματικό λόγο για την εξάντληση του σκύλου.
Συνεχίστε παρακάτω το διάβασμα για να δείτε τι συνέβαινε και ο σκύλος κουρασμένος, έπαιρνε έναν ύπνο στο σπίτι της γυναίκας.
“ Ένα ηλικιωμένο, κουρασμένο σκυλί περπατούσε μέσα στην αυλή μου. Μπορούσα να καταλάβω από το κολάρο στον λαιμό και την κοιλιά, ότι είχε ιδιοκτήτες και μάλιστα τον φρόντιζαν καλά.”
“ Ήρεμα ήρθε προς το μέρος μου, τον χάιδεψα στο κεφάλι και αυτός με ακολούθησε μέσα στο σπίτι αργά, κουλουριάστηκε στο πάτωμα πάνω στο χαλάκι και το έριξε στον ύπνο. Μια ώρα αργότερα, σηκώθηκε,πήγε προς την πόρτα και εγώ τον άφησα να φύγει.”
“ Την επόμενη ημέρα ήταν πάλι στην αυλή μου, με χαιρέτησε, μπήκε στο σπίτι μου,πήρε πάλι την θέση του στο χαλί και κοιμήθηκε για μια ώρα. Αυτό γινόταν συνεχώς για μερικές εβδομάδες.”
“ Γεμάτη περιέργεια, καρφίτσωσα ένα σημείωμα στο κολάρο του σκύλου: ‘ Θα ήθελα να ξέρω ποιος είναι ο ιδιοκτήτης αυτού του υπέροχου, γλυκού σκύλου και να ρωτήσω εάν γνωρίζετε πως σχεδόν κάθε απόγευμα ο σκύλος σας έρχεται στο σπίτι μου για να κοιμηθεί λίγο.”
“ Την άλλη μέρα έφτασε ο σκύλος για τον καθημερινό ύπνο του έχοντας στο κολάρο ένα νέο σημείωμα : ‘ Ζει με μια οικογένεια που έχει 6 παιδιά, τα δυο εκ των οποίων είναι κάτω από 3 χρονών και προσπαθεί να χορτάσει λίγο ύπνο. Μπορώ να έρθω μαζί του αύριο;”
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με σκύλους είναι τυχερά που έχουν τέτοια προστατευτικά και υπέροχα τετράποδα μέλη στην οικογένεια. Αλλά και οι τριχωτοί φίλοι μερικές φορές, όμως και οι γονείς, χρειάζονται ένα διάλειμμα από το χάος που επικρατεί όταν μεγαλώνει κανείς πολλά παιδιά. Τι γλυκιά ιστορία! Δεν νομίζετε;
Γιατί… τρέμει η Αττική; Το άγνωστο ρήγμα κάτω από τα πόδια μας
Οι 36 μικροί σεισμοί από τις 11 Δεκεμβρίου και το άγνωστο ρήγμα στη ζώνη Χαλανδρίου – Χολαργού.
Δεκάδες σεισμοί καταγράφονται στην Αττική τις τελευταίες εβδομάδες. Και προκαλούν ανησυχία.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2024 οι περισσότεροι κάτοικοι της Αθήνας βρίσκονταν εν κινήσει, όταν ένας σεισμός, έντονα αισθητός, ταρακούνησε τη γη.
Η ανακοίνωση του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου που εκδόθηκε λίγο αργότερα προκάλεσε απορία και ανησυχία σε αρκετούς: η δόνηση ήταν μικρού μεγέθους, μόλις 2,8 Ρίχτερ, όμως το επίκεντρό της είχε εντοπιστεί στην Αττική – σε μια περιοχή που ο Εγκέλαδος σπανίως επισκέπτεται – και συγκεκριμένα μεταξύ Χαλανδρίου και Χολαργού.
Από τότε μέχρι σήμερα, επί έναν ολόκληρο μήνα, η σεισμική ακολουθία στην Αττική, την πιο πυκνοδομημένη περιοχή της χώρας, συνεχίζεται με δεκάδες δονήσεις.
Σεισμοί: Αγνωστη κατάσταση
Οι επιστήμονες που μιλούν στα «ΝΕΑ» επισημαίνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια άγνωστη κατάσταση, καθώς η ύπαρξη του ρήγματος που προκαλεί τους συγκεκριμένους σεισμούς, δεν ήταν γνωστή μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου, όμως τονίζουν πως όσο τα μεγέθη των σεισμικών δονήσεων παραμένουν χαμηλά, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
«Η σεισμική ακολουθία που ξεκίνησε στις 11 Δεκεμβρίου 2024 έχει δώσει μέχρι στιγμής 36 σεισμούς μεγέθους από 0,5 έως 2,8 Ρίχτερ.
Η πιο πρόσφατη σημειώθηκε προχθές, Δευτέρα, στις 05.46 το πρωί, με μέγεθος 2,3 Ρίχτερ.
Ολοι οι σεισμοί είναι επιφανειακοί με εστιακό βάθος 6-8 χιλιομέτρων», λέει ο σεισμολόγος και διευθυντής Ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο δρ Αθανάσιος Γκανάς. «Τα επίκεντρα όλων αυτών των μικροσεισμών συγκεντρώνονται σε μία ζώνη που ξεκινά από το Κάτω Χαλάνδρι και φτάνει στου Παπάγου, με μήκος περίπου 4 χιλιομέτρων.
Σεισμοί: Ενα καινούργιο ρήγμα
Το ρήγμα που έχει ενεργοποιηθεί κλίνει προς το Νότο και συγκεκριμένα προς τους Αμπελοκήπους και το Γουδί. Δεν γνωρίζαμε την ύπαρξή του, είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε να ενεργοποιείται».
Αραιή σεισμική δραστηριότητα
Ο Αθ.Γκανάς επισημαίνει πως η Αττική είναι μια περιοχή με αραιή σεισμική δραστηριότητα και με μικρά σεισμικά μεγέθη. Είναι χαρακτηριστικό, όπως λέει, ότι την τελευταία 10ετία – και μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου 2024 – στο Λεκανοπέδιο είχαν εκδηλωθεί μόλις δύο «αξιοσημείωτες» σεισμικές δονήσεις.
«Στις 12 Σεπτεμβρίου 2021 είχαμε σεισμό 3,6 Ρίχτερ στη Μεταμόρφωση ενώ το 2015 είχαμε σεισμό 3,2 Ρίχτερ στο Γαλάτσι. Επειδή η δόνηση του 2015 σημειώθηκε βόρεια από τα Τουρκοβούνια, κοντά στην περιοχή που έχει ενεργοποιηθεί αυτές τις μέρες, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι προήλθε από ίδιο ρήγμα με αυτό που μας απασχολεί σήμερα, όμως δεν έχουμε τα στοιχεία για να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο» αναφέρει.
Συστάδες σεισμών
«Αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη σεισμικότητας της Ελλάδας θα δει πολλές περιοχές στις οποίες εντοπίζονται τέτοιες συστάδες σεισμών. Από αυτή την άποψη δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Από τη στιγμή, όμως, που γίνεται στην Αθήνα, σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, δικαίως ο κόσμος έχει μια ανησυχία. Μέχρι στιγμής η εξέλιξη του φαινομένου δείχνει ότι δεν έχουμε πλησιάσει την «κόκκινη γραμμή επικινδυνότητας», λέει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος, σεισμολόγος, μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου.
Το ρήγμα
«Παρ’ όλ’ αυτά, θέλω να επισημάνω κάτι: Δεν είναι ορθή η άποψη ότι αυτό που έχει ενεργοποιηθεί είναι ένα μικρό ρήγμα και άρα δεν μπορεί να δώσει μεγάλους σεισμούς, Μικρό, δηλαδή μήκους λίγων χιλιομέτρων, είναι το τμήμα που έχει ενεργοποιηθεί – κανείς, όμως, δεν γνωρίζει αν αυτό αποτελεί κομμάτι ενός μεγαλύτερου ρήγματος.
Αρα, επειδή είμαστε πραγματικά σε θέση ελλιπούς γνώσης, χρειάζεται μικρή επιφύλαξη και κατά συνέπεια πολύ καλή αξιολόγηση και επαναξιολόγηση του συνόλου των δεδομένων μετά από κάθε νέα δόνηση στην περιοχή».
Αλλωστε, ο Εγκέλαδος μας εκπλήσσει. Και ενίοτε, όπως έχει αποδειχθεί, με καταστροφικά αποτελέσματα. Παρότι η Αττική είναι μια περιοχή χαμηλής σεισμικότητας, δεν εξαιρείται από αυτόν τον κανόνα.
Ο σεισμός της Πάρνηθας, που τον Σεπτέμβριο του 1999 αφαίρεσε τη ζωή 142 ανθρώπων, αποτελεί μια τραγική υπενθύμιση αυτής της αλήθειας ενώ στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και ο φονικός σεισμός που έπληξε τον Ωρωπό στις 20 Ιουλίου 1938 με μέγεθος 6 ρίχτερ αφήνοντας πίσω του 18 νεκρούς, περισσότερους από 100 τραυματίες, 8.000 άστεγους και τεράστιες υλικές ζημιές.
H Volkswagen είναι μια από τις κορυφαίες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο έχοντας υπό τη σκέπη της και άλλα σημαντικά brand names της παγκόσμιας αυτοκίνησης όπως η Audi, η Bentley, η Lamborghini, η Bugatti, η Skoda, η SEAT και άλλες.
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η εταιρεία από το Βόλφσμπουργκ δεν παράγει μόνο οχήματα, αλλά δραστηριοποιείται και σε έναν άλλο χώρο που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη βασική της ενασχόληση.
Ένα από τα αγαπημένα εδέσματα των Γερμανών είναι τα λουκάνικα και ναι είναι αυτό που φαντάζεστε. Η Volkswagen παράγει εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες δικά της λουκάνικα τα οποία είναι γνωστά ως «Currywurst».
Τα γλυκά και πικάντικα λουκάνικα έχουν ως βασικό συστατικό το χοιρινό και τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, ιδιαίτερα στα γήπεδα τις ημέρες των ποδοσφαιρικών αγώνων. Συνοδεύονται από την δική τους καυτερή κέτσαπ με κάρυ, ενώ για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και η πιο καυτερή έκδοση που αποκαλείται «Heaven and Hell» (σ.σ. παράδεισος και κόλαση).
«Τα λουκάνικά μας περιέχουν μόλις 20% λίπος, τη στιγμή που η περιεκτικότητα στις περισσότερες περιπτώσεις είθισται να είναι 35%», αναφέρει ο επικεφαλής χασάπης της εταιρείας, Φράνκο Λο Πρέστι που φτιάχνει λουκάνικα για την Volkswagen από το 1979. Υπάρχουν βέβαια και εκδοχές χωρίς κρέας που απευθύνονται σε χορτοφάγους.
Η εταιρεία ξεκίνησε να παράγει λουκάνικα το 1973, με σκοπό να ταΐζει αποκλειστικά τους υπαλλήλους της. Σήμερα, 45 χρόνια μετά, η ετήσια παραγωγή αγγίζει ή και ξεπερνά κατά περιπτώσεις τα 7 εκατομμύρια λουκάνικα -6,8 εκ. τεμάχια παρήχθησαν το 2017-, τα οποία εξάγονται σε τουλάχιστον 11 χώρες.
Στη Γερμανία μπορεί κανείς να βρει σε παντοπωλεία, ενώ σε κατά τόπους αντιπροσωπείες τα δίνουν ως δώρο σε πελάτες σε πακέτο που περιλαμβάνει πέντε συσκευασίες. Μάλιστα, τα περίφημα λουκάνικα της Volkswagen έχουν αποκτήσει και το δικό τους ειδικό αριθμό όπως τα διάφορα ανταλλακτικά, ενώ στη συσκευασία τους αναφέρονται ως «Original Volkswagen Part» δηλαδή «αυθεντικό εξάρτημα της Volkswagen».
Αυτό το θρεπτικό, νόστιμο και μυθικό φρούτο προσφέρει μια σειρά από οφέλη για την υγεία, αν και παραμένει σχετικά άγνωστο στις μέρες μας.
Δεν αναφερόταν μόνον στην Οδύσσεια, υπάρχουν ενδείξεις ότι καλλιεργούνταν στην Ελλάδα ήδη από την αρχαιότητα. Ο Θεόφραστος, ο Έλληνας φυσιολόγος και φιλόσοφος του 4ου αιώνα π.Χ., ανέφερε το μυθικό φρούτο στο έργο του “Περί Φυτών Ιστορίας”.
Σήμερα, καλλιεργείται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Θράκης, της Αττικής, της Πελοποννήσου και των Κυκλάδων. Είναι ένα δημοφιλές φρούτο στην ελληνική κουζίνα και χρησιμοποιείται σε διάφορα πιάτα, όπως σαλάτες, σούπες, γλυκά και επιδόρπια.
Λωτός: το μυθικό φρούτο με τα πολλά οφέλη
Ο λωτός (Diospyros lotus) είναι ένα φρούτο που ανήκει στην οικογένεια των Εβενοειδών (Ebenaceae). Είναι εγγενές στην Κίνα, αλλά καλλιεργείται πλέον σε πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ιαπωνίας, της Κορέας, της Ινδίας, της Ταϊλάνδης και της Ελλάδας. Ο λωτός έχει πορτοκαλί χρώμα, στρογγυλό σχήμα και σκληρό εξωτερικό περίβλημα. Το εσωτερικό του είναι τρυφερό και ζουμερό, με γλυκιά γεύση. Ο λωτός είναι ένα θρεπτικό φρούτο που περιέχει μια ποικιλία θρεπτικών συστατικών, όπως:
Βιταμίνες: Βιταμίνη C, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Α
Τα θρεπτικά συστατικά του λωτού προσφέρουν μια σειρά από πιθανά οφέλη για την υγεία, όπως:
Προσφέρει αντιοξειδωτική προστασία
Ο λωτός είναι πλούτος σε αντιοξειδωτικά, όπως β-καροτένιο, βιταμίνη C και φλαβονοειδή. Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από βλάβη από τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών, όπως καρδιακές παθήσεις, καρκίνος και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Προστατεύει την όραση
Ο λωτός είναι καλή πηγή βιταμίνης Α, η οποία είναι απαραίτητη για την υγιή όραση. Η βιταμίνη Α βοηθά στη διατήρηση της υγιεινής της βλεννογόνου μεμβράνης των ματιών και στην προστασία από τη νυχτερινή τύφλωση. Δύο ακόμα καροτενοειδή αντιοξειδωτικά που βοηθούν την όραση και τα βρίσκουμε στον λωτό είναι η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη. Η επαρκής κατανάλωση τροφών που περιέχουν αυτές τις δύο ουσίες έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο εκφυλιστικών νοσημάτων των ματιών που σχετίζονται με την ηλικία.
Αγαπάει την καρδιά μας
Τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκουμε στον λωτό, τον καθιστούν τροφή που… αγαπάει πολύ την καρδιά μας. Μία από τις επιδράσεις που έχει ο συνδυασμός αυτών των θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό μας είναι η μείωση της αρτηριακής πίεσης, όπως και η μείωση της “κακής” LDL χοληστερόλης.
Ο λωτός είναι μια καλή πηγή καλίου, το οποίο είναι ένα απαραίτητο μέταλλο για την υγεία των καρδιακών μυών.
Μειώνει τη δυσκοιλιότητα
Ο λωτός είναι καλός τροφοδότης φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν στη διατήρηση της υγιούς πέψης. Οι φυτικές ίνες βοηθούν στη ρύθμιση του εντέρου, στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και στη μείωση του κινδύνου για ορισμένες μορφές καρκίνου του παχέος εντέρου.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα
Ο λωτός είναι καλή πηγή βιταμίνης C, η οποία είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Η βιταμίνη C βοηθά το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις και να επουλώσει πληγές.
Ο λωτός μπορεί να καταναλωθεί ωμός, μαγειρεμένος ή αποξηραμένος. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορα πιάτα, όπως φρούτα, σαλάτες, σούπες, γλυκά και επιδόρπια.
Εχει μόνο 35 σπίτια και 86 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2010. Κυρίως όμως, είναι ένα από τα πλουσιότερα μέρη του πλανήτη.
Πρόκειται για το Indian Creek Village, το «χωριό» που βρίσκεται σε ένα μικροσκοπικό νησί στο Μαϊάμι και στο οποίο μένουν αποκλειστικά και μόνο εκατομμυριούχοι. Μεγιστάνες των κτηματομεσιτικών και όχι μόνο, σούπερ μόντελ όπως η Αντριάνα Λίμα και η Ελ ΜακΦέρσον, ή σταρ της μουσικής, όπως ο Χούλιο Ιγκλέσιας και παλιότερα η Beyonce είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ονόματα που έχουν βρει εκεί την ηρεμία τους.
Το «καταφύγιο των δισεκατομμυριούχων», όπως έχει ονομαστεί καθώς κατά μέσο όρο η αξία των σπιτιών εκεί είναι 21,48 εκατ. δολάρια, το νησί είναι από τα πιο δύσκολα προσβάσιμα μέρη- χωρίς πρόσκληση- αφού η μοναδική είσοδος φυλάσσεται και στελέχη ιδιωτικής αστυνομίας κάνουν διαρκώς περιπολίες με αυτοκίνητα, σκάφη και jet ski.
Το Business Insider δημοσίευσε τη λίστα μερικών από των κατοίκων αυτού του νησιού.
Αυτό είναι το νησί Indian Creek. Είναι μία από τις μικρότερες, πλουσιότερες και πιο αποκλεισμένες κοινότητες στις ΗΠΑ.
Το πρώτο σπίτι στο νησί ανήκει στον Νόρμαν Μπράμαν, ένας μεγιστάνα των αντιπροσωπειών αυτοκινήτων. Αγόρασε την έπαυλη των 8 υπνοδωματίων για 3,9 εκατ. δολάρια το 1991.
Ενας Ρώσος, το όνομα του οποίου δεν έχει γίνει γνωστό, αγόρασε το διπλανό σπίτι τον Αύγουστο του 2012 για 47 εκατομμύρια δολάρια, που τότε αποτελούσε το μεγαλύτερο ποσό για αγορά σπιτιού στο Μαϊάμι.
Δίπλα είναι το σπίτι του Χούλιο Ιγκλέσιας. Κατεδάφισε την αρχική έπαυλη όταν δεν κατάφερε να το πουλήσει το 2008 και πλήρωσε 15,2 εκατ. για το διπλανό, το 2012.
Το 2014, ο μεγιστάνας του ατσαλιού Λιρόι Σέκτερ πούλησε την έπαυλή του, σε κάποιον που δεν κατονομάστηκε για 28 εκατομμύρια δολάρια.
Ο επενδυτής Εντι Λάμπερτ ξόδεψε 38,4 εκατ. δολάρια για αυτό το σπίτι το Μάρτιο του 2012. Η ιταλικού στιλ έπαυλη είναι σε έκταση 2,7 στρεμμάτων.
Το σπίτι του Λάμπερτ βρίσκεται δίπλα στο Indian Creek Country Club με το τεράστιο γήπεδο γκολφ.
Το σπίτι του Ιργουϊν Τάουμπερ, CEO κατασκευαστικής εταιρείας είναι τεράστιο. Είναι 2.296 τετραγωνικά, με 8 κρεβατοκάμαρες και γήπεδο τένις. Το αγόρασε για 7 εκατ. δολάρια το 2001.
Ενας από τους πιο γνωστούς προπονητές αμερικανικού ποδοσφαίρου, ο Ντον Σούλα, ζει σε αυτό το σπίτι με τη σύζυγό του για 20 χρόνια. Οπως τα περισσότερα του νησιού, έχει ιδιωτική προβλήτα.
Ο επενδυτής Τσαρλς Τζόνσον πούλησε την έπαυλη των 5 υπνοδωματίων σε έναν αγοραστή, το όνομα του οποίου δεν αποκαλύφθηκε, τον περασμένο Φεβρουάριο. Το σπίτι έχει ακόμη και ιδιωτικό κινηματογράφο.
Το σούπερμοντελ Αντριάνα Λίμα και ο- πρώην πλέον- σύζυγός της Μάρκο Γιάριτς είχαν αγοράσει αυτή την έπαυλη για 9 εκατομμύρια δολάρια το 2009.
Ο δισεκατομμυριούχος Καρλ Ικαν αγόρασε αυτό το 1.300 τετραγωνικών μέτρων σπίτι για 7,5 εκατ. δολάρια το 1997.
Ο μεγιστάνας των κτηματομεσιτικών Τζέφρι Σόφερ και η σύζυγός του, το πασίγνωστο μοντέλ Ελ ΜακΦέρσον, ζουν σε αυτή την τεράστια έπαυλη των 9 υπνοδωματίων.
Ο πάμπλουτος κτηματομεσίτης Αλεξ Μερουέλο είχε αγοράσει αυτό το σπίτι των 6 υπνοδωματίων το 2008 για 7 εκατ. δολάρια.
Ο προπονητής του μπάσκετ Ρικ Πιτίνο και η σύζυγός του έχουν ένα σπίτι κοντά στη γέφυρα, που το είχαν αγοράσει 5,4 εκατ. δολάρια το 1999.
Ο Ολλανδός επιχειρηματίας Γκέερτ Γιαν Μπάκερ έκανε δικό του το προτελευταίο σπίτι του νησιού, που το αγόρασε για 9,3 εκατομμύρια δολάρια το 2010 από τον Jay-Z και την Beyonce.
Στο νησί μπορεί να πατήσει κάποιος μόνο με πρόσκληση. Αυτή η γέφυρα είναι ο μόνος τρόπος να φτάσει εκεί και φυλάσσεται.
Λιλιπούτειο μεν, το μεγαλύτερο του Κορινθιακού δε. Και το μοναδικό κατοικημένο. Ενα άγνωστο νησί σε ένα σημείο-πέρασμα. Μικρό, πολύχρωμο, ήσυχο. Μόλις 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με μέγιστο μήκος τα 3 χλμ., διεκδικεί επάξια τον τίτλο ενός από τα μικρότερα νησιά της χώρας. Ο λόγος για τα Τριζόνια που βρίσκονται στον νομό Φωκίδας.
Τα χρωματιστά του σπίτια, οι ελιές και ατελείωτες πικροδάφνες συνθέτουν τον χρωματικό πίνακα. Οσον αφορά την… ησυχία; Λείπει η βουή, καθώς οι μοναδικοί ήχοι που ακούει κανείς στα Τριζόνια είναι αυτοί των σκαφών που φθάνουν συνεχώς, των τζιτζικιών και των κυμάτων. Και των χαρούμενων επισκεπτών του. Τα αυτοκίνητα απαγορεύονται διά νόμου στο αγαπημένο νησί των ντόπιων και από τις δύο πλευρές – και από τη Φωκίδα και από την Αχαϊα.
Τα Τριζόνια βρίσκονται μια δρασκελιά από τη στεριά, σε απόσταση μόλις 500 μέτρων από τις ακτές της Φωκίδας και συγκεκριμένα από τα χωριά Σπηλιά και Γλυφάδα. Τα καΐκια μεταφέρουν το ένα πίσω από το άλλο, σε μερικά λεπτά, όσους αποζητούν να απολαύσουν λίγες στιγμές ηρεμίας και να κάνουν και τη βουτιά τους στις πεντακάθαρες ακτές του μικρού αυτού νησιού με τις γωνιές που μοιάζουν να βγαίνουν από άλλη εποχή.
Ενας μικρός οικισμός 50 σπιτιών (οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 160), ένα μικρό λιμάνι, μια εκκλησία, μια μαρίνα, μερικές ταβέρνες που απλώνουν τα τραπέζια τους μέχρι εκεί που χτυπάει το κύμα και τέσσερις παραλίες.
Και αυτές στα… μέτρα του νησιού. Μια ακρογιαλιά μπροστά από το λιμανάκι, η Πούντα, 2 χλμ. νοτιοανατολικά από το λιμάνι και δυο ακόμη με θέα την Πελοπόννησο, τα Ασπρα Χαλίκια και οι Καψάλες. Αυτό είναι όλο και όλο το άγνωστο αυτό νησί του Κορινθιακού.
Ενα νησί-ιδανικός προορισμός για μονοήμερες αποδράσεις, για οικογενειακές διακοπές και για όσους αποζητούν την ηρεμία, ένας τόπος που χρησιμεύει ως ενδιάμεσος σταθμός για σκάφη αναψυχής που κατευθύνονται από τον Σαρωνικό και το Αιγαίο προς τον Πατραϊκό Κόλπο και το Ιόνιο και αντίστροφα.
Τα παλιά χρόνια, μάλιστα, ήταν πραγματικά κομβικό σημείο στον Κορινθιακό κόλπο (αναφέρεται ότι απέχει το ίδιο από τη Λευκάδα και τον Πειραιά, 89 μίλια και από τα δύο μέρη). Στο απάνεμο φυσικό λιμάνι του νησιού παλαιότερα διανυκτέρευαν οι ναυτικοί προκειμένου να συνεχίσουν με ασφάλεια το ταξίδι τους την επομένη, ενώ σήμερα τα κότερα και τα γιοτ χρησιμοποιούν τη μαρίνα των Τριζονιών ως σταθμό ξεκούρασης.
Το νησί που ήθελε να αγοράσει ο Ωνάσης
Για την προέλευση του ονόματος του νησιού υπάρχουν τρεις εκδοχές. Η μία θέλει να το οφείλει στο συμπαθές ομώνυμο έντομο, μια άλλη από παραφθορά της λέξης «τριονήσια», καθώς με αυτό το όνομα περιέγραφαν οι ντόπιοι το σύμπλεγμα των Τριζονίων που περιλαμβάνει τα τρία μεγαλύτερα νησιά, και μια τρίτη σχετίζεται με την ύπαρξη τριών θαλάσσιων ζωνών, απ’ όπου μπορεί κανείς να επισκεφτεί το νησί, δηλαδή από Ιόνιο (δυτικά), από Πειραιά (ανατολικά) και από Πελοπόννησο (νότια).
Το σίγουρο είναι ότι το νησί ξελόγιασε και τον τον Αριστοτέλη Ωναση, ο οποίος, όπως θέλουν οι αναφορές, την περίοδο που έψαχνε να αγοράσει ένα δικό του νησί, επισκεπτόταν συνεχώς τα Τριζόνια και αναζητούσε τρόπο να τα αποκτήσει.
Κάποιοι παλαιότεροι θυμούνται ακόμη τις επισκέψεις του με τη θαλαμηγό «Χριστίνα» και το υδροπλάνο. Ο Ελληνας κροίσος όμως, όσο κι αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να αποκτήσει το μικρό αυτό νησάκι του Κορινθιακού και έβαλε πλώρη για το Σκορπιό.
Μια απλή κίνηση με ένα κέρμα μπορεί να μας γλιτώσει από τα περιττά έξοδα μειώνοντας την κατανάλωση καυσίμου και το κόστος κίνησης με το αυτοκίνητό μας.
Ένας από τους κρισιμότερους παράγοντες που μας επιτρέπουν να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή οικονομία καυσίμου στο αυτοκίνητο και τη μοτοσικλέτα μας είναι η κατάσταση των ελαστικών μας.
Δεν αναφερόμαστε αποκλειστικά στη φθορά του πέλματος, η οποία απειλεί όχι μόνο την τσέπη μας αλλά και τη σωματική μας ακεραιότητα, αλλά και στην πίεση του αέρα, η οποία με το πέρασμα των ημερών μεταβάλλεται, καθιστώντας επιτακτικό τον συχνό έλεγχο από τον χρήση του αυτοκινήτου.
Ένα ελαστικό το οποίο δεν διαθέτει την ενδεδειγμένη πίεση αέρα στο εσωτερικό του είναι εξίσου επικίνδυνο με ένα φθαρμένο ελαστικό, καθώς το πέλμα δεν «πατάει» με τον ενδεδειγμένο τρόπο στην άσφαλτο με αποτέλεσμα να μειώνεται η πρόσφυση.
Την ίδια στιγμή η παραμόρφωση που προκαλεί η έλλειψη πίεσης σε ένα ελαστικό αυξάνει και μάλιστα σημαντικά την αντίσταση κύλισης και ως εκ τούτου την ενέργεια που χρειάζεται το όχημα να ξοδέψει για να παραμείνει σε κίνηση.
Με λίγα λόγια η λάθος πίεση των ελαστικών σημαίνει αυξημένη κατανάλωση καυσίμου και σαφώς μεγαλύτερο κόστος για εκείνους που για τον έναν ή τον άλλο λόγο κινούνται καθημερινά με αυτοκίνητο.
Ο μοναδικός τρόπος για να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες που μπορούν να προκύψουν από τα ελαστικά του οχήματός μας είναι ο τακτικός έλεγχος. Ιδανικά ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να γίνεται με το γνωστό σε όλους μανόμετρο, ενδεχομένως σε κάποιο πρατήριο καυσίμων, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να προσθέσουμε και αέρα αν αυτό κριθεί απαραίτητο και πάντα βάσει των προτάσεων του κατασκευαστή.
Εναλλακτικά, βέβαια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ένα κέρμα με το οποίο μπορούμε να πάρουμε μια εικόνα για το αν ένα ελαστικό χρειάζεται αέρα ή όχι.
Για να ελέγξουμε τα ελαστικά μας με ένα κέρμα θα πρέπει να έχουμε επιλέξει το κέρμα θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και να έχουμε πραγματοποιήσει με αυτό μια «μέτρηση» με τις σωστές πιέσεις, για να έχουμε μια μέτρηση αναφοράς.
Με το κέρμα μπορείτε να τσεκάρετε οπτικά την πίεση των ελαστικών σας τοποθετώντας το στο κέντρο του ελαστικού, στην κορυφή του. Στην πρώτη μέτρηση αναφοράς που θα κάνετε, έχοντας τοποθετήσει το κέρμα στο κέντρο το κοιτάζετε από το πλάι.
Για να σιγουρευτείτε ότι το κάνετε σωστά βεβαιωθείτε ότι κοιτάζοντας από το πλάι δεν βλέπετε το πέλμα του ελαστικού (την χάραξή του), αλλά μόνο το κέρμα. Έπειτα σημειώνετε είτε νοητά, είτε με κάποιο σημάδι πάνω στο κέρμα το σημείο όπου τελειώνει το πέλμα και αρχίζετε να βλέπετε το νόμισμα.
Αυτό το σημάδι πάνω στο κέρμα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε με τον εξής τρόπο όταν θελήσετε να ελέγξετε στο μέλλον την πίεση στα ελαστικά σας και δεν έχετε άλλο τρόπο να το κάνετε: τοποθετείτε το κέρμα ξανά στο κέντρο, στην κορυφή του ελαστικού.
Αν βλέπετε μέρος του κέρματος κάτω από το σημάδι και τα ελαστικά σας είναι σχετικά καινούργια, τότε αυτό σημαίνει ότι έχουν περισσότερο αέρα και υψηλότερη πίεση από όσο θα έπρεπε. Αν δεν βλέπετε το σημάδι τότε τα ελαστικά έχουν χαμηλότερη πίεση από το ιδανικό.
Με το ίδιο νόμισμα μπορείτε επίσης να ελέγξετε και το πάχος του πέλματος του ελαστικού -όσο αυτό παλιώνει- για να βεβαιωθείτε ότι βρίσκεται στα επιτρεπτά από το νόμο επίπεδα και να γνωρίζετε πότε πλησιάζει η στιγμή της αντικατάστασής του.
Να σημειωθεί τέλος ότι τα ελαστικά του αυτοκινήτου μας χάνουν την πίεσή τους με την πάροδο του χρόνου, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό, λόγω, μεταξύ άλλων, της αυξομείωσης στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες απώλεια ενός με δύο psi το μήνα -ακόμη και ελαφρώς μεγαλύτερη- θεωρείται φυσιολογική και αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να ελέγχουμε τα ελαστικά μας τουλάχιστον μια φορά κάθε δύο εβδομάδες και πάντα πριν ξεκινήσουμε για μια μεγάλη διαδρομή.
Το άγνωστο κoλπο που υπάρχει για να διώχνεις τους ενoχλητικούς οδηγούς που κολλάνε πίσω από το αυτοκίνητό σου – Ποιον διακόπτη πρέπει να πατήσεις
Για να γλιτώσετε από τους οδηγούς που έχουν την κακή συνήθεια να κολλάνε στον προφυλακτήρα σας, αρκεί μια απλή κίνηση με τα δάχτυλα του χεριού σας.
Το tailgating ή στα ελληνικά “η συνήθεια να μην αφήνει το πίσω αυτοκίνητο επαρκή απόσταση από το προπορευόμενο όχημα” είναι μια πράξη που εκνευρίζει τους περισσότερους οδηγούς και ταυτόχρονα τους προκαλεί άγχος.
Πολλές έρευνες έχουν επιβεβαιώσει την επικινδυνότητα της συγκεκριμένης πρακτικής, δείχνοντας ότι έως και 50% των τροχαίων θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν τηρούνταν σωστά οι αποστάσεις. Ταυτόχρονα, έχουν αποδείξει ότι ο οδηγός που “δέχεται” την πίεση γίνεται πιο απρόσεκτος και απρόβλεπτος, αφού η προσοχή του επικεντρώνεται στο πίσω αυτοκίνητο, ενώ οι καρδιακοί του παλμοί μπορεί να αυξηθούν έως και 30%.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ η μη σωστή τήρηση αποστάσεων επιφέρει διοικητικό πρόστιμο 80 ευρώ, ο Κ.Ο.Κ. δεν ορίζει την απόσταση, αφήνοντας το στη διακριτική ευχέρεια της τροχαίας να επιβάλει κυρώσεις και του οδηγού να κρίνει πόσο μακριά πρέπει να βρίσκεται από το προπορευόμενο όχημα.
Αυτό το παραθυράκι εκμεταλλεύονται οι περισσότεροι και κολλάνε απροκάλυπτα στον μπροστινό, ο οποίος αρκετές φορές, για να αποθαρρύνει τους “διώκτες” του, πατάει φρένο. Αυτή η αντίδραση, εκτός του ότι εγκυμονεί κινδύνους και συνήθως αυξάνει τα νεύρα, είναι και παράνομη, αφού το αναίτιο φρενάρισμα επιφέρει επίσης πρόστιμο 80 ευρώ.
Ένα κόλπο που μπορεί να σας αποσυμφορήσει από μια τέτοια κατάσταση, χωρίς να παραβιάσετε τον Κ.Ο.Κ ή να κλιμακώσετε την επιθετικότητα στο δρόμο, βρίσκεται στα δάχτυλα του ενός χεριού σας.
Όταν κάποιος σας πλησιάσει πολύ, μπορείτε απλά να ενεργοποιήσετε τους υαλοκαθαριστήρες και το σύστημα πλύσης του παρμπρίζ. Οι σταγόνες από τα ακροφύσια συνήθως πέφτουν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου που σας ακολουθεί, κάνοντας ενστικτωδώς τον πίσω οδηγό να αυξήσει την απόσταση από εσάς. Μάλιστα, αν το αυτοκίνητο είναι λίγο παλαιότερο και τα πιτσιλιστίρια δεν είναι σωστά ρυθμισμένα, τότε δεν μιλάμε για μόνο μερικές σταγόνες.
Δυστυχώς, το κόλπο αυτό δεν λειτουργεί σε ορισμένα νεότερα και ακριβότερα αυτοκίνητα, στα οποία τα ακροφύσια είναι ενσωματωμένα στις ίδιες τις λεπίδες των υαλοκαθαριστήρων.
Φυσικά, αυτή την τακτική καλό είναι να την χρησιμοποιείτε μόνο εντός αστικών περιοχών ή σε επαρχιακούς δρόμους, όπου δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος για να κάνετε δεξιά ώστε να αφήσετε τον πίσω να προσπεράσει. Σε αυτοκινητόδρομο, είναι πιο ασφαλές και λογικό, απλά να αλλάξετε λωρίδα και να συνεχίσετε το ταξίδι σας με ηρεμία.
Τώρα για να είστε κι εσείς σίγουροι ότι κρατάτε σωστά τις αποστάσεις από τον μπροστινό, υπάρχουν δύο τρόποι για να την υπολογίζετε. Ο πρώτος ονομάζεται ο “κανόνας του τετραγώνου”, με τον υπολογισμό του να είναι αρκετά απλός, αφού το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο οδηγός είναι να πολλαπλασιάσει το πρώτο ψηφίο που υπάρχει στο όριο ταχύτητας με τον εαυτό του για να βρει την απόσταση.
Ο δεύτερος είναι ο κανόνας των 3 δευτερολέπτων, όπου ο οδηγός πρέπει να ορίσει ένα σταθερό σημείο αναφοράς (π.χ. μια πινακίδα) και μόλις το προπορευόμενο όχημα περάσει από εκεί, να αρχίσει να μετράει 3 δευτερόλεπτα, λέγοντας «χίλια ένα», «χίλια δύο», «χίλια τρία». Αν δεν έχει περάσει το σημείο αναφοράς μέχρι να τελειώσει το μέτρημα, τότε η απόστασή σας είναι καλή, αλλιώς θα πρέπει να την αυξήσετε.