Όλοι πιστεύουμε πως είμαστε αρκετά ενημερωμένοι σχετικά με τους νόμους που διέπουν τις περισσότερες χώρες. Ωστόσο, ανάμεσα στους φαινομενικά λογικούς κανόνες που δίνουν στην κοινωνία μας μια δομή, υπάρχουν και μερικοί, θα λέγαμε… αρκετά περίεργοι.
Στη λίστα που ακολουθεί, θα δείτε μερικά από τα πιο ασυνήθιστα απαγορευμένα πράγματα που κυκλοφορούν ακόμη. Τα γνωρίζατε;
Δε μοιάζει με κάτι που συμβαίνει συχνά στην καθημερινότητά μας, σωστά; Όμως στο 1898, το βρετανικό δίκαιο αναγκάστηκε να θεσπίσει την “Πράξη Αδικημάτων των Βιβλιοθηκών”, απαγορεύοντας στους ανθρώπους να παίζουν τυχερά παιχνίδια στις βιβλιοθήκες, ενώ επιβαλλόταν και πρόστιμο 40 σελινίων.
Ο νόμος αυτός εφαρμοζόταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Έντουαρντ ΙΙ και αποσκοπούσε στην αποτροπή των ευγενών να χρησιμοποιούν βίαιες απειλές (και τα εκφοβιστικά τους βλέμματα), για την επικράτηση των διατάξεών τους στο Κοινοβούλιο.
Τουλάχιστον, όχι όσο βρίσκονται σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων από τις βρετανικές ακτές. Όλες οι φάλαινες, τα δελφίνια, οι οξύρρυγχοι και οι φώκαινες στην έκταση αυτή, ανήκουν στη βασίλισσα.
Είναι τεχνικά ακόμη παράνομο το να μεταφέρει κανείς μπύρα και οινοπνευματώδη ποτά στις διάφορες επαρχίες. Προέρχεται από την εποχή της αμερικάνικης ποτοαπαγόρευσης, άλλα είναι προφανές ότι παραβιάζεται συχνά… ειδικά από τους φοιτητές!
Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο: προσπαθούμε απεγνωσμένα να απαλλαγούμε από τα ψιλά μας δίνοντάς τα σε κάποιον καημένο υπάλληλο. Όμως τεχνικά, στο καναδικό δίκαιο, υπάρχουν νομικοί περιορισμοί για τα ποσά που μπορεί κανείς να ξεχρεώσει μόνο με κέρματα. Αν για παράδειγμα, πληρώνετε σε πεντάρες, το όριο είναι 5 δολάρια.
Αυτή η καναδική νομοθεσία δεν ανατράπηκε μέχρι τον Μάρτιο του 2010, που σημαίνει πως όλα τα μη-σκουρόχρωμα αναψυκτικά μέχρι τότε, αποτελούνταν απλά από ζάχαρη και νερό. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, υπάρχουν περιορισμοί για την ποσότητα της καφεΐνης που μπορεί να περιέχεται σε ένα καναδικό αναψυκτικό.
Κανένα απ’ τα δύο δε μοιάζει αληθινό, σωστά; Το 1989 όμως, η Φλόριντα κήρυξε παράνομη την παραχώρηση ή τη συμμετοχή ενός μπαρ σε οποιονδήποτε διαγωνισμό ρίψης νάνων, ενώ η Μινεσότα έθεσε αυστηρά εκτός νόμου τα παιχνίδια που σχετίζονταν με το πιάσιμο και το λάδωμα γουρουνιών.
Αυτό φαίνεται λογικό, έτσι δεν είναι; Ο κανιβαλισμός αποδοκιμάζεται από τις περισσότερες κοινωνίες. Ωστόσο, το Αϊντάχο είναι η ΜΟΝΗ πολιτεία που τον απαγορεύει ως πρακτική. Υπάρχει όμως και μία εξαίρεση… η περίπτωση που ο κανιβαλισμός είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης μια συγκεκριμένη περίοδο.
Μικρά σοκολατένια αυγουλάκια, με ένα παιχνίδι-έκπληξη στο εσωτερικό… ποιο θα μπορούσε να είναι το παράνομο; Λοιπόν, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα γλυκά με ενσωματωμένα παιχνίδια έχουν απαγορευτεί από το 1938, εξαιτίας της ανησυχίας που υπήρχε για πνιγμό των παιδιών. Τα Κίντερ-έκπληξη πάντως, είναι νόμιμα σε όλη την Ευρώπη.
Σίγουρα, τα παιδιά είναι χαριτωμένα και έχουν πλάκα. Μερικές φορές, όμως μπορούν να μας φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση. Ο αυθορμητισμός και η έλλειψη διακριτικότητας είναι ικανά να κάνουν τους γονείς να κοκκινίσουν από ντροπή και να θέλουν να ανοίξει η γη να τους καταπιεί.
Δείτε παρακάτω 16 ξεκαρδιστικές φράσεις παιδιών που έφεραν τους γονείς τους σε πολύ άβολη και αμήχανη θέση.
1. Μια από τις φίλες μου είχε ένα χρόνιο πρόβλημα στο να μάθει την κόρη της να πίνει σκέτο νερό. Κάθε φορά που η μικρή δεχόταν να πιει ένα ποτήρι νερό ενθουσιάζοταν και την χειροκροτούσε δυνατά. Μια μέρα όταν ένα τέτοιο σκηνικό συνέβη σε ένα εστιατόριο η μικρή είπε με δυνατή φωνή “Το ποτό κάνει την μαμά μου ευτυχισμένη!”
2. Μια μέρα ο 4χρονος γιος μου αποφάσισε, ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι χρειάζονταν μια υπενθύμιση ότι δεν τους απομένει πολύς χρόνος ζωής. Οπότε, πήγε σε μια γυναίκα σε ένα εμπορικά κατάστημα και είπε “Όλοι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι πεθαίνουν. Απλά ήθελα να σας πω, ότι δεν φαίνεστε πολύ καλά.”
3. Όταν ο γιος μου ήταν μικρός, αισθανόταν άβολα με το γεγονός ότι μερικές φορές δεν μπορούσε να πάει στην τουαλέτα μόνος του. Για να τον κάνω να νιώσει καλύτερα του είπα, ότι αυτό συμβαίνει σε όλους ακόμα και σε μένα. Το επόμενο πρωί όταν εγώ και ο γιος φτάσαμε στον παιδικό σταθμό το πρώτο πράγμα που είπε στις δασκάλες του ήταν “Τα έκανα πάνω μου, αλλά η μαμά λέει ότι δεν πειράζει. Εκείνη το κάνει όλη την ώρα!”
4. Κατά την διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης μου εξηγούσα στην μεγάλη μου κόρη, ότι υπάρχει ένα μωρό στην κοιλιά μου και ότι με βοήθησε ο μπαμπάς της να το βάλω εκεί. Εκείνη την περίοδο η κόρη μου προσπαθούσε να με μιμηθεί σε όλα, οπότε άρχισε να λέει σε όλους, ότι υπάρχει ένα μωράκι στην κοιλιά της και ότι την βοήθησε ο μπαμπάς της να το βάλει εκεί. Δεν μπορείτε καν να φανταστείτε τις εκφράσεις των ανθρώπων όταν την άκουγαν να το λέει αυτό.
5. Μια μέρα η φίλη μου περπατούσε στον δρόμο μαζί με την μικρή της κόρη και η μικρή έδειξε έναν αστυνομικό και φώναξε: “Μαμά, αυτός ο αστυνομικός έχει χειροπέδες όπως αυτές που έχεις και εσύ στο δωμάτιό σου.”
6. Παλιά είχα περάσει από ένα πολύ εξαντλητικό διαζύγιο και επέτρεπα περιστασιακά στον εαυτό μου να κλαίει παρέα με ένα ποτήρι κρασί. Μια φορά ενώ ήμασταν στο σούπερ μάρκετ η κόρη μου με είδε να βάζω ένα μπουκάλι κρασί στο καρότσι και είπε: “Η μαμά θα είναι πάλι στεναχωρημένη σήμερα.”
7. Μια μέρα ο άντρας μου, ο μικρότερος γιος μας και εγώ πήγαμε να δούμε την μεγαλύτερη κόρη μας σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Στον δρόμο για το γήπεδο ο γιος μας μας ζήτησε να του εξηγήσουμε πως γεννήθηκε. Ο πατέρας του είπε μια ιστορία για ωάρια και τα σπερματοζωάρια. Κάποια στιγμή αργότερα, όταν ήμασταν μαζί με τους υπόλοιπους γονείς ο γιος μας είπε με δυνατή φωνή “Μπαμπά, το σπέρμα σου είναι ακόμα μέσα μου;”
8. Όταν έκοψα το κάπνισμα, η κόρη μου είπε στην δασκάλα της στο νηπιαγωγείο, ότι ήταν πολύ περήφανη για μένα επειδή κατάφερα να κόψω τα ναρκωτικά.
9. Ο άντρας μου πήγε τον 4χρονο γιο μας στην κηδεία του θείου του. Καθώς μετέφεραν το φέρετρο έξω από την εκκλησία όλοι άκουσαν τον γιο μας λέει “Μπαμπά, τι έχει μέσα αυτό το κουτί;”
10. Μια μέρα όταν ήμουν μικρή η μαμά μου και εγώ παραλίγο να τρακάρουμε. Η μαμά μου έβγαλε το κεφάλι έξω από το αυτοκίνητο, πάτησε την κόρνα και φώναξε στον μοτοσικλετιστή “Είσαι ηλίθιος” και μετά επιτάχυνε. Λίγες εβδομάδες αργότερα όταν φεύγαμε από τους παππούδες μου η μαμά μου πάτησε πάλι την κόρνα για να τους αποχαιρετήσει. Τότε, εγώ παίρνοντας άνοιξα το παράθυρο, έβγαλα το κεφάλι μου έξω και φώναξα “Ηλίθιοι”, κάνοντας και την αντίστοιχη χειρονομία.
11. Όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί μου η μεγαλύτερη κόρη μου αναρωτιόταν, γιατί η κοιλιά μου είχε μεγαλώσει τόσο πολύ. Της εξήγησα ότι υπήρχε ένα παιδί μέσα στην κοιλιά μου. Λίγο καιρό αργότερα η κόρη μου είδε μια πολύ σωματώδη γυναίκα να περνάει από το τραπέζι μας και είπε “Κοίτα μαμά! Υπάρχει ένα μωρό στα οπίσθια αυτής της κυρίας.”
12. Μια μέρα η κόρη μου και εγώ είχαμε πάει σούπερ μάρκετ και περάσαμε από τα ράφια με τα κρασιά. Τότε, η μικρή γύρισε και μου είπε δυνατά “Μαμά, κοίτα όλα αυτά τα μπουκάλια με τον αγαπημένο σου χυμό!”
13. Μετά την εγχείρηση σκωλικοειδίτιδας η κόρη μου έβαλε καθετήρα. Όταν οι γιατροί άρχισαν να της βγάζουν τα ράμματα το παρατήρησε για πρώτη φορά. Τότε, είπε μια φράση που μας άφησε όλους άφωνους “Αντίο σκωλικοειδίτιδα. Γεια σου, πέος!”
14. Όταν ήμουν 6 ετών, ο μπαμπάς μου με πήρε μαζί του σε ένα πικ νικ της εταιρίας. Μόλις φτάσαμε εκεί με σύστησε στο αφεντικό του. Αλλά, αντί να τον χαιρετήσω του είπα ότι ο μπαμπάς μου τον αποκαλεί κάθαρμα. Κατά την διάρκεια του υπόλοιπου πικ νικ όλοι οι συνάδελφοι του μπαμπά μου μου έφερναν παγωτό.
15. Για αρχή να πω, ότι μεγάλωσα σε μια πολύ θρησκευόμενη οικογένεια. Μια φορά, όταν ήμουν 4 ετών η μαμά μου και εγώ πήγαμε στην τράπεζα. Κάποια στιγμή, η μαμά μου έκατσε στον πάγκο μπροστά από το παράθυρο του ταμία. Κοιτώντας προσεχτικά την ταμία είπα στην μαμά μου “Μαμά, γιατί μου είπες, ότι ο Θεός δεν δημιουργεί άσχημους ανθρώπους;”
16. Αυτή η ιστορία μου συνέβη στην πρώιμη παιδική μου ηλικία, αλλά ντρέπομαι ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. Η μαμά μου έλεγε συχνά στον εαυτό της, ενώ κοιταζόταν στον καθρέπτη “Είμαι η πιο χοντρή γυναίκα του κόσμου.” Οπότε, μια μέρα που ήμασταν στο σούπερ μάρκετ είδα μια πολύ μεγαλόσωμη γυναίκα και είπα φωναχτά στην μαμά μου “Μαμά, κοίτα. Από ότι φαίνεται δεν είσαι εσύ η πιο χοντρή γυναίκα του κόσμου. Είναι αυτή η κυρία εκεί πέρα!”
Περπατώντας στην Καισαριανή, στο ύψος του Κοιμητηρίου, μια παράξενη εικόνα ξαφνιάζει τους περαστικούς. Ενα αυτοσχέδιο νεκροταφείο κατοικίδιων ζώων έχει στηθεί, ανάμεσα στα δέντρα, στην άκρη του πεζοδρομίου.
Μερικές πλάκες με χαραγμένα ονόματα, λίγες πετρούλες, λουλούδια και μηνύματα αγάπης: Εδώ είναι θαμμένα τα κατοικίδια της κρίσης.
Με το κόστος για μια απλήταφή να κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 150 ευρώ και να φτάνει στα 500 ευρώ για την αποτέφρωση μιας γάτας ή ενός σκύλου, αρκετοί φιλόζωοι αναγκάζονται να καταφύγουν σε δημόσιους χώρους για να θάψουν τα αγαπημένα τους ζώα.
Είναι μια πράξη που απαγορεύεται από την ελληνική νομοθεσία και που συχνά μετατρέπει τα νεκρά κατοικίδια σε βορά άγριων ζώων, όμως αποτελεί μονόδρομο για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ακολουθήσουν την ενδεδειγμένη οδό.
Από το ιδιωτικό κοιμητήριο μικρών ζώων Cats n’dogs στο Κορωπί
Μερικές πλάκες με χαραγμένα ονόματα, λίγες πετρούλες, λουλούδια και μηνύματα αγάπης: Εδώ είναι θαμμένα τα κατοικίδια της κρίσης. Με το κόστος για μια απλή ταφή να κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 150 ευρώ και να φτάνει στα 500 ευρώ για την αποτέφρωση μιας γάτας ή ενός σκύλου, αρκετοί φιλόζωοι αναγκάζονται να καταφύγουν σε δημόσιους χώρους για να θάψουν τα αγαπημένα τους ζώα.
Βίντεο από το ιδιωτικό κοιμητήριο μικρών ζώων Cats n’dogs
Είναι μια πράξη που απαγορεύεται από την ελληνική νομοθεσία και που συχνά μετατρέπει τα νεκρά κατοικίδια σε βορά άγριων ζώων, όμως αποτελεί μονόδρομο για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ακολουθήσουν την ενδεδειγμένη οδό.
Ο νόμος
Οπως και για εκείνους που αγνοούν τις δυνατότητες που τους παρέχει ο νόμος. Και δεν είναι λίγοι. Στην Καισαριανή, στον Υμηττό, στην Πεντέλη τα αυτοσχέδια «μνήματα» που συναντά κανείς προκαλούν θλίψη παρά την τρυφερότητα με την οποία έχουν στηθεί: «Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ αγαπημένο μας Ριράκι. Εφυγες 26-10-2016», γράφει ένα από αυτά ή «Ρέμπελος, ένας πολύτιμος φίλος, 1/3/11» κάποιο άλλο.
Στην Ελλάδα λειτουργούν ιδιωτικοί χώροι ως νεκροταφεία μικρών ζώων, όπου τα κατοικίδια θάβονται με ομαδικές ή μεμονωμένες ταφές. Η τιμή της διαδικασίας εξαρτάται από το μέγεθος του ζώου και ξεκινά από τα 100-150 ευρώ ευρώ για ατομική ταφή.
Στο κόστος περιλαμβάνεται μνήμα, το οποίο παραμένει για δύο ή τρία χρόνια, και στη συνέχεια γίνεται εκταφή, ενώ όποιος επιθυμεί να το διατηρήσει πέραν του προβλεπόμενου θα πρέπει να καταβάλλει ετήσιο «ενοίκιο» στον χώρο. Για κοινόχρηστη ταφή το κόστος μειώνεται σχεδόν στο μισό.
Η αποτέφρωση
Το τελευταίο χρονικό διάστημα αρκετοί χώροι έχουν καθιερώσει και την αποτέφρωση. Ενας από τους φορείς που παρέχει τέτοιου είδους υπηρεσίες είναι το Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αγριων Ζώων, το οποίο καλύπτει τους Δήμους Αγίας Βαρβάρας, Αγίων Αναργύρων – Καματερού, Αιγάλεω, Αχαρνών, Κηφισιάς, Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Κορυδαλλού, Μοσχάτου – Ταύρου, Νέας Σμύρνης, Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Πειραιά, Περάματος, Περιστερίου και Σαλαμίνας.
Aπό το σοκ της απώλειας στο σοκ της απανθρωπιάς… Η κυρία Δεκαρίστου μοιράζεται την εμπειρία της
Ο τιμοκατάλογός του είναι ενδεικτικός: Η αποτέφρωση νεκρών ζώων ιδιοκτησίας πολιτών που είναι δημότες των περιοχών αυτών κοστίζει 150 ευρώ για ομαδική αποτέφρωση και 400 ευρώ για μεμονωμένη αποτέφρωση, ενώ όταν τα ζώα ανήκουν σε μη δημότες οι τιμές διαμορφώνονται στα 250 και 500 ευρώ αντίστοιχα…
Το κόστος καθίσταται απαγορευτικό για τους περισσότερους στην παρούσα οικονομική συγκυρία. Ομως το δέσιμο με τα ζώα συντροφιάς είναι τόσο μεγάλο που η απώλεια οδηγεί σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες. Αρκετοί δεν γνωρίζουν πού πρέπει να απευθυνθούν.
Και η απουσία κρατικών κοιμητηρίων συνιστά σοβαρό πρόβλημα σύμφωνα με τους φιλόζωους. «Συνήθως οι κτηνίατροι είναι εκείνοι που κατευθύνουν τους ιδιοκτήτες στις επόμενες κινήσεις τους μετά την απώλεια ενός κατοικιδίου», λέει στο «Εθνος» ο κ. Στράτος Σεφερόπουλος, ιδιοκτήτης του κοιμητηρίου ζώων Cats n’Dogs στο Κορωπί, ενός από τα λίγα στη χώρα που λειτουργούν με ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Ενας χώρος ο οποίος αποτελεί την τελευταία κατοικία για σκύλους, γάτες, κουνέλια και χάμστερ.
Αυτοσχέδιοι τάφοι στο άτυπο νεκροταφείο μικρών ζώων στην Καισαριανή
«Καθημερινά κάνουμε περίπου τρεις ταφές, ενώ στα επτά χρόνια που λειτουργούμε έχουμε κάνει χιλιάδες», λέει. «Το κοιμητήριο βρίσκεται σε έναν χώρο έκτασης τριών στρεμμάτων, ο οποίος είναι επισκέψιμος τα Σαββατοκύριακα. Ανάλογα με την επιθυμία του ιδιοκτήτη υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής αναμνηστικών μνημάτων από το πιο απλό μέχρι και το πιο απαιτητικό, ενώ μετά τα δύο χρόνια υπάρχει η δυνατότητα εκταφής και καθαρισμού των οστών και η φύλαξή τους σε οστεοφυλάκιο», προσθέτει.
Κι αν όλα αυτά φαίνονται υπερβολικά σε κάποιους ο κ. Σεφερόπουλος επισημαίνει πως «τα Σαββατοκύριακα που γίνονται επισκέψεις, ειδικά όταν ο καιρός είναι καλός, έχουμε πάρα πολύ κόσμο, ακόμη και οικογένειες ολόκληρες, που έρχονται αναπολούν και συγκινούνται. Η οικονομική κρίση υπάρχει, όμως τα αυτοσχέδια νεκροταφεία οφείλονται κυρίως στην άγνοια του κόσμου…».
«Ζητείται ευπρεπής λύση από το κράτος»
«Τον περασμένο Μάιο χάσαμε το πολυαγαπημένο μας κόκερ, τον Εκτορα, σε ηλικία 15 ετών. Οταν συνήλθα από το σοκ και κατάφερα να σκεφθώ ψύχραιμα, άρχισα να αναζητώ λύσεις. Βλέπετε δεν ανήκω στην κατηγορία των τυχερών που διαθέτουν μονοκατοικία με κήπο κι έχουν μια διέξοδο, αν κι από τον νόμο απαγορεύεται να θάψεις το ζώο σε κατοικημένη περιοχή για λόγους υγιεινής.
Ούτε είναι λύση να το θάψεις στο βουνό, γιατί συχνά αγέλες με αγριόσκυλα πηγαίνουν και το ξεθάβουν και το διαμελίζουν. Δυστυχώς υπήρξα αρκετές φορές μάρτυρας σε αυτό το φριχτό θέαμα όταν παλιότερα είχα θάψει στο βουνό το σκυλάκι της κόρης μου», περιγράφει στο «Εθνος» την εμπειρία της σχετικά με τις ταφές κατοικιδίων ζώων στην Ελλάδα η φιλόζωη και πρόεδρος του Κυνοφιλικού Ομίλου Σπάνιελ Ελλάδος, κ. Μαρία Μαριόνκα Δεκαρίστου.
«Αλλες φορές πάει ξαφνικά ο Δήμος, ξηλώνει τους υποτυπώδεις τάφους, εξαφανίζει τα πτώματα και αναρτά μια ταμπέλα που λέει «απαγορεύεται η ταφή ζώων». Ετσι έγινε στον Υμηττό από τον Δήμο Καισαριανής στο άτυπο νεκροταφείο ζώων που είχε δημιουργηθεί και λειτουργούσε σε μια πλαγιά στο βουνό… Κι όλα αυτά χωρίς το κράτος να δίνει μια ευπρεπή λύση ή να προτείνει κάτι… Γιατί το να πετάξεις το πτώμα στα σκουπίδια να το πολτοποιήσει η σκουπιδιάρα και να καταλήξει στη χωματερή είναι και απάνθρωπο και ανθυγιεινό…», συνεχίζει η κ. Δεκαρίστου.
Τα «περίεργα»
«Μια κάποια λύση υποτίθεται ότι σου δίνουν τα άτυπα νεκροταφεία ζώων που λειτουργούν σε ιδιωτικούς χώρους και κοστίζουν 200-250€. Ομως κι εδώ στην έρευνά μου συνάντησα πολλά περίεργα. Αλλοι αρνούνται να είσαι παρών στην ταφή, άρα δεν μαθαίνεις αν πραγματικά γίνεται ή αν το ζώο πετιέται στα σκουπίδια. Ενας φίλος θέλησε να κάνει εκταφή του σκύλου του μόλις έναν μήνα αργότερα, αλλά δεν του το επέτρεψαν, μέχρι που μετά από φασαρία παραδέχτηκαν ότι μετά την ταφή -που είχε γίνει παρουσία του- ξεφορτώθηκαν το πτώμα. Αλλοι θάβουν ζώα και από πάνω εκπαιδεύουν άλλα σκυλιά. Είχα βρεθεί σε απελπισία. Τελικά βρήκαμε τη λύση σε ένα ιδιωτικό νεκροταφείο μικρών ζώων στο Κορωπί.
Δεν περίμενα τέτοια ευλάβεια με τόσα που είχα διαβάσει. Ηρθε ασθενοφόρο και το παρέλαβε από το σπίτι, το κράτησαν στο ψυγείο πριν γίνει η καύση, με ειδοποίησαν να παραστώ, οι τάφοι είναι αριθμημένοι και φτιαγμένοι με τσιμέντο όπως προβλέπεται επισήμως, ενώ έχουμε και δικαίωμα επίσκεψης…». «Ως διεθνής κριτής μορφολογίας σκύλων γνωρίζω τι γίνεται στο εξωτερικό», λέει η κ. Δεκαρίστου. «Ετσι θα έπρεπε να είναι και εδώ. Να υπάρχουν κρατικά νεκροταφεία με μικρό κόστος και όσοι θέλουν να μπορούν να απευθύνονται σε ιδιωτικούς χώρους…», καταλήγει.
Η λέξη που δε λες είναι η νέα μεγάλη παραγωγή του Alpha που έκανε όταν έκανε πρεμιέρα είχε χτύπησε κόκκινο στα κοινωνικά δίκτυα.
Η νέα σειρά του Θοδωρή Παπαδουλάκη ήρθε για να ανεβάσει την αισθητική στην ελληνική τηλεόραση, σε όλα τα επίπεδα και να περάσει μηνύματα για θέματα που συνήθως αποφεύγουμε να μιλήσουμε.
Η σειρά διαδραματίζεται στην Κρήτη του 2016. Μια οικογένεια σαν όλες τις άλλες. Ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Ή μήπως όχι; Ο μικρός Παυλής έχει χτίσει έναν δικό του «διαφορετικό» κόσμο, έναν κόσμο με μουσικές, χρώματα και συναισθήματα. Η Ελένη και ο Γιάννης, οι γονείς του, τον φωνάζουν «διάνοια».
Ο ερχομός, όμως, του Βασίλη, του μικρότερου αδελφού της Ελένης και της γυναίκας του Ιωάννας θα ανατρέψει την «κανονικότητα» της ζωής τους. Η Ιωάννα επιμένει πως κάτι τρέχει με τον μικρό. Ο Παύλος, ο παππούς, είναι ο μόνος που αποφασίζει να δει την αλήθεια κατάματα και ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου.
Η οικογένεια αντιμέτωπη με την αλήθεια. Τον αυτισμό του γιου της. Κυρίως, όμως, αντιμέτωπη με τα δικά της προβλήματα επικοινωνίας. Κι εκεί, αρχίζει η πάλη της για να καταλάβει και να αποδεχτεί.
Όλοι δοκιμάζονται, καθώς οι νέες συνθήκες τους αναγκάζουν να επαναπροσδιορίσουν το τι σημαίνει ευτυχία και αγάπη. Τελικά, πόση δύναμη θέλει για να αποδεχτείς ότι η ζωή σου δε θα ‘ναι ποτέ ξανά η ίδια; Και πώς αυτή η αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε πιο ανοιχτούς δρόμους;
Ο μικρός… μεγάλος πρωταγωνιστής που έκλεψε τις εντυπώσεις από την πρώτη, κιόλας, σκηνή, είναι ο Γιώργος Στεντούμης που υποδύεται τον Παυλή. Ο Γιώργος είναι 9 χρονών, από τα Χανιά, έχει έναν αδελφό και επιλέχθηκε σε καστ όπου συμμετείχαν 170 παιδιά.
Ο μικρός Γιώργος πηγαίνει στο γύρισμα μετά το σχολείο του, για 4 ώρες, και η παραγωγή της σειράς έχει μια συνοδό που είναι συνέχεια μαζί του για να κάνουν πρόβα στις σκηνές του αλλά και για να του κάνει συντροφιά και να τον απασχολεί δημιουργικά όταν έχει γίνει η λήψη των σκηνών του. Όλοι είναι προστατευτικοί μαζί του, τον φροντίζουν σαν να είναι δικό τους παιδί.
Ο Γιώργος είναι ένας μικρός «στρατιώτης», είναι πειθαρχημένος, ακούει με μεγάλη προσοχή τις οδηγίες του σκηνοθέτη, και αυτό που έχει κάνει μεγάλη εντύπωση σε όλους είναι ότι έχει διαβάσει πολύ καλά τις σκηνές του.
Σε εξέλιξη βρίσκονται οι κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία.
Μέχρι στιγμής από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχουν ανακοινωθεί μόνο οι κρίσεις των αντιστρατήγων του σώματος.
Ωστόσο, με ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο facebook, ο υποστράτηγος Μανώλης Σφακιανάκης προανήγγειλε την αποστρατεία του.
Μεταξύ άλλων ο ίδιος που έχει συνδέσει το όνομα του με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έγραψε ότι «η Αστυνομία σήμερα αποφάσισε ότι δεν θέλει άλλο τις υπηρεσίες μου».
Είναι πολύ ωραίο να χρησιμοποιούμε κάθε μέρα μια φρεσκοπλυμένη πετσέτα, έτσι δεν είναι; Όμως, σοβαρά, πόσο συχνά θα πρέπει να πλένουμε τις πετσέτες του μπάνιου μας; Εξάλλου, είναι εκείνες που μας στεγνώνουν και μας καθαρίζουν, όμως εκείνες βρομίζονται.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα δείτε τον κύριο λόγο που πρέπει να πλένετε τις πετσέτες του μπάνιου σας πιο συχνά απ’ ό,τι μάλλον πιστεύετε.
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι στις πετσέτες που χρησιμοποιούμε καθημερινά για να στεγνώσουμε το δέρμα μας μετά το μπάνιο μας, εξαπλώνονται όλα τα είδη των μικροβίων και βακτηριδίων, παρέχοντας τις ιδανικές συνθήκες γι’ αυτά: υγρασία, υψηλή θερμοκρασία, οξυγόνο και ουδέτερο pH.
Η επιφάνεια του σώματός σας φιλοξενεί χιλιάδες είδη μικροοργανισμών. Όταν στεγνώνετε το κορμί σας με μια πετσέτα, τα μικρόβια και οι εκκρίσεις μεταφέρονται στο ύφασμα. Τα περισσότερα από αυτά δεν είναι επιβλαβή για την υγεία σας, όμως και πάλι… Ζουν στην πετσέτα σας και πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς.
Όμως αυτό που είναι ακόμα χειρότερο, είναι ότι οι πετσέτες συγκεντρώνουν άλλα μικρόβια και βακτήρια που υπάρχουν στο μπάνιο, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που προέρχονται από τη λεκάνη, ειδικά αν δεν κατεβάζετε το καπάκι πριν τραβήξετε καζανάκι.
Και αυτή η μουχλιασμένη μυρωδιά, είναι σίγουρα ένα κακό σημάδι: αν η πετσέτα σας μυρίζει έτσι, σημαίνει ότι αποτελεί γόνιμο έδαφος για τα βακτήρια αρκετό χρονικό διάστημα και ήρθε η ώρα να την πλύνετε.
Οι περισσότεροι έχετε ακουστά την ιστορία για την Coco-Cola, που κάποτε περιείχε σημαντική δόση κοκαΐνης μέχρι που αφαιρέθηκε από τη συνταγή το 1903.
Όμως, λιγότερο γνωστή είναι η ιστορία για το πώς η Coca-Cola προέρχεται από ένα αλκοολούχο ποτό με βάση την κοκαΐνη και το κρασί, το Μπορντό για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, ένας συνδυασμός που έγινε για ένα τοξικό ποτό, γνωστό ως Coca Wine.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όλοι το έπιναν αυτό το πράγμα. Ακόμα και ο Πάπας «φτιαχνόταν» απ’ αυτό το κοκτέιλ αλκοολούχου ποτού με ναρκωτικό.
Η Coca Wine αναπτύχθηκε πρώτη φορά το 1863 από τον Κορσικανό επιχειρηματία Angelo Mariani. Το εμπορικό σήμα του «Vin Mariani», που αποτελούνταν από περουβιανά φύλλα κοκαΐνης και το κρασί Μπορντό, έγινε επιτυχία μέσα σε μια νύχτα.
Οι διαφήμιση στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ υποστήριζαν ότι το τονωτικό «θεράπευε την μελαγχολία… αποκαθιστούσε την υγεία, τη δύναμη, την ενέργεια και τη ζωτικότητα».
Πράγματι, όταν το αλκοόλ ενωθεί με την κοκαΐνη, σχηματίζουν μία χημική ουσία η οποία παράγει ένα πιο ισχυρό και μεγαλύτερης διάρκειας αίσθημα ευφορίας απ’ όσο μπορεί να προκαλέσει η κοκαΐνη από μόνη της.
Το Vin Mariani ήταν ένα από τα αγαπημένα ποτά των διάσημων της εποχής όπως ο Τόμας Έντισον, ο Ιούλιος Βερν, η Σαρά Μπερνάρ, ο Οδυσσεύς Γκραντ αλλά και της βασίλισσας Βικτωρίας. Ο πάπας Λέων ΙΓ’ ενέκρινε προσωπικά το κρασί, δάνεισε το πρόσωπό του σε μια διαφημιστική καμπάνια της μάρκας και το τίμησε με το χρυσό μετάλλιο του Βατικανού.
Σε μια εκστρατεία μάρκετινγκ, το Vin Mariani έδειξε τους αξιοσημείωτους πελάτες του και δημοσίευσε δερματόδετα φυλλάδια με φωτογραφίες και αποσπάσματα των προσωπικοτήτων που ήταν φανατικοί του ποτού.
Έτσι, ενώ η κοινωνία «φτιαχνόταν» με το Coca Wine του Mariani, η αγορά αυξήθηκε και άρχισαν να εμφανίζονται μιμητές.
Στα 1880, στην Τζόρτζια των ΗΠΑ, ο φαρμακοποιός John Pemberton ανέπτυξε ένα δημοφιλές ποτό με βάση την έκδοση του Mariani, που ονόμασε Pemberton’s French Wine Coca.
Όταν η πολιτεία του πέρασε τις νομοθεσίες περί Ποτοαπαγόρευσης το 1886, ο Pemberton έψαξε να βρει μια μη-αλκοολούχα εκδοχή του ποτού και θα αντικαθιστούσε το κρασί με σιρόπι. Το νέο ποτό το ονόμασε Coca-Cola (η κοκαΐνη παρέμεινε το κύριο συστατικό του νέου ποτού για σχεδόν δύο δεκαετίες ακόμη).
Παρά την απαγόρευση του αλκοόλ στην Ατλάντα, το French Wine Coca συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του Pemberton το 1888, ξεπερνώντας και τη μη αλκοολούχα έκδοση του, την Coca-Cola. Ο Pemberton, που ήταν εξαρτημένος από τη μορφίνη μετά από έναν τραυματισμό στον Αμερικάνικο Εμφύλιο, έβγαλε στην αγορά το French Wine Coca για την ανώτερη τάξη των διανοουμένων, όπως οι επιστήμονες, οι μελετητές, οι δικηγόροι και οι γιατροί.
Το ονόμασε «ένα υπέροχο ενδυναμωτικό μέσο των γεννητικών οργάνων», έχοντας προσθέσει συστατικά που έλειπαν από το Vin Mariani, όπως η δαμιάνα, ένα φημισμένο βότανο για την θεραπεία της ανικανότητας, καθώς και μια πηγή καφεΐνης. Και τα δύο αργότερα συμπεριλήφθηκαν στην Coca-Cola.
Καθώς ο αυξανόμενος φόβος για την κατάχρηση ναρκωτικών έκανε τα ποτά με βάση την κοκαΐνη λιγότερο δημοφιλή, οι διάδοχοί του Pemberton αφαίρεσαν προληπτικά την κοκαΐνη από το ποτό (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του) το 1903, 11 χρόνια πριν απαγορευτεί επίσημα το ναρκωτικό το 1914, αναγκάζοντας το Vin Mariani και άλλα Coca Wine να ξεμείνουν από δουλειά. Εν τω μεταξύ, η Coca-Cola γινόταν το αγαπημένο ποτό της Αμερικής και αργότερα όλου του κόσμου.
Παρά τις ιστορικές μαρτυρίες, η Coca-Cola Company αρνείται επίσημα την παρουσία κοκαΐνης σε κάποιο από τα προϊόντα της, είτε τώρα ή στο παρελθόν.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου τότε χρειάζεται να ξέρεις ποια είναι τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις σου απέναντί του ώστε να γίνεται πιο πλούσια η ζωή σου καθημερινά.
1. Το ναι και το όχι στη ζωή μας είναι επιλογή κι όχι υποχρέωση. Χρειάζεται να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις και να έχεις το θάρρος να εκφράσεις την αλήθεια σου. Ποτέ μην δέχεσαι να κάνεις κάτι που δεν θέλεις και ποτέ να μην πιέζεις να κανει κάποιος «κάτι» αν πραγματικά δεν το επιθυμεί. Μην αναλαμβάνεις την ευθύνη κανενός άλλου παρά μόνο του εαυτού σου!
2. Μην γίνεσαι ο ¨κάδος απορριμμάτων¨ για τα ενεργειακά απόβλητα, τους φόβους, την δυστυχία, τις καταστροφικές εικόνες και τις ¨πονεμένες¨ ιστορίες που σε αποπροσανατολίζουν, σε αποκόπτουν από το κέντρο σου και σε απομακρύνουν από την πραγματική σου δύναμη. Όσο αυτοί προσπαθούν να σε εκπαιδεύσουν στη δυστυχία εσύ εκπαίδευσε τον εαυτό σου στη χαρά!
3. Η υπευθυνότητα είναι το καθήκον της καρδιάς. Ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού σου και προχώρα χωρίς να του υψώνεις το δάχτυλο. Χωρίς να κρίνεις και να επικρίνεις συνέχεια τον εαυτό σου. Αγάπησε τα λάθη σου, έτσι κι αλλιώς αυτά είναι οι πιο μεγάλοι σου δάσκαλοι, και προχώρα ¨ασυννέφιαστα¨ στο μονοπάτι της ζωής σου.
4. Μην αφήνεις εκκρεμότητες με τους ανθρώπους γιατί έτσι αφήνεις εκκρεμότητες με τη Ζωή. Μην κανείς τη ζωή σου ένα κακοκουρντισμένο γραμμόφωνο που επαναλαμβάνει το ίδιο τραγούδι, από τον ίδιο γρατζουνισμένο δίσκο. Κλείσε τις πόρτες στο παρελθόν και άνοιξε καινούριες στο μέλλον
5. Μάθε να εργάζεσαι κι όχι να δουλεύεις. Μη γίνεσαι ¨δούλος¨ της δουλειάς σου. Μη λες ¨δεν προλαβαίνω¨! Χάρισε στον εαυτό σου στιγμές ξεκούρασης, χαράς, απόλαυσης και μοιράσματος, καθημερινά και νιώσε ότι αυτές οι στιγμές σου αξίζουν!
6. Δεν χρειάζεσαι στη ζωή σου τοξικούς ανθρώπους. Μην δίνεις χώρο σε ενεργειακά βαμπιράκια να σου ρουφάνε την ενέργεια παίρνοντας εσύ το ρολό του αμετανόητου ¨Σωτήρα¨ και μην εμπλέκεσαι σε τοξικές καταστάσεις επιτρέποντας να συμβαίνουν στη ζωή σου χαμηλής δόνησης καταστάσεις (γκρίνια, κουτσομπολιό, αντιπαλότητα κ.α). Μη σπαταλάς τη ζωή σου σπαταλώντας τον Εαυτό σου…
7. Το σπίτι σου είναι ο καθρέφτης του εσωτερικού σου κόσμου. Κάνε τον χώρο σου ένα πραγματικό καταφύγιο γαλήνης, ομορφιάς και έμπνευσης. Δεν χρειάζονται πολλά χρήματα γι΄αυτό. Διώξε ότι δεν χρειάζεσαι από ρούχα και αντικείμενα. Μην κρατάς πράγματα που σε κρατάνε πίσω σε ένα αρρωστημένο και πονεμένο παρελθόν.
Φρόντιζε να κρατάς την ενέργειά του καθαρή. Λιβάνιζε τακτικά. Βάλε γύρω σου χρώματα που σου ανοίγουν την καρδιά και γέμισε το με ευχάριστους ήχους και μουσικές. Οργάνωσε το έτσι που να σε γεμίζει αγάπη!
8. Μην μένεις σε καταστάσεις που σε ¨ματώνουν¨ και δεν σε αφήνουν να ξεδιπλώσεις τα φτερά σου για να απολαύσεις πως είναι να πετάς σε έναν ελεύθερο ουρανό. Κάνε απεξάρτηση από την συνήθεια και το βόλεμα στο ¨γνωστό¨ δοκιμάζοντας πως δονούν την καρδιά σου οι ¨αχαρτογράφητες ¨ διαδρομές…
9. Τίποτα δεν μένει το ίδιο.Όλα αλλάζουν συνέχεια. Όλοι αλλάζουν συνέχεια. Ακόμα και εσύ ο ίδιος. Μην επιμένεις να κρατάς υποσχέσεις που δεν έχουν πια λόγω ύπαρξης. Παρατήρησε με ποιο τρόπο ίσως αυτές σε ακινητοποιούν… Νιώσε τι συμβαίνει μέσα σου και επικοινώνησε την αλήθεια σου εκεί που είναι απαραίτητο…
10. Η Συγχώρεση είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές της καρδιάς.Συγχώρησε όποιον και ότι χρειάζεται να συγχωρέσεις όχι γιατί με αυτόν τον τρόπο γίνεσαι καλός άνθρωπος, όχι γιατί οι άλλοι αξίζουν την συγχώρεση αλλά γιατί Εσύ ο ίδιος δικαιούσαι να αναπνέεις ελεύθερα και να έχεις περισσότερο χώρο μέσα σου ώστε να σε πλημμυρίσει η αγάπη.
Η Αλεσάντρα Γκαρσία Λορίντο δηλώνει ότι νιώθει πολύ άνετα με το σώμα της και μόλις έκανε μια απόλυτα σέξι φωτογράφηση για μεγάλη εταιρεία εσωρούχων.
Ως κόρη του Άντι Γκαρσία, είναι σίγουρο ότι καλλιτεχνικό αίμα τρέχει στις φλέβες της. Όμως, η 24χρονη Αλεσάντρα Γκαρσία, δεν έχει ακολουθήσει τον δρόμο του πατέρα της αν και έχει παίξει σε 2 ταινίες, αλλά έναν άλλο εξίσου δύσκολο:
Η νεαρή κοπέλα χαράσσει την δική της πορεία ως μοντέλο για μεγάλα μεγέθη. Και αυτή δεν είναι μια εύκολη πορεία.
Εχει ήδη υπογράψει συμβόλαια σε μεγάλα πρακτορεία σε Νέα Υόρκη (IMG New York), σε Λος Αντζελες (Natural Models LA), σε Λονδίνο (Milk Management London), και σε Μιλάνο (D’management Milan).
Πρόσφατα, υπέγραψε το πρώτο της μεγάλο συμβόλαιο για μια τεράστια καμπάνια εσωρούχων στη Βρετανία.
Η Αλεσάντρα, η οποία φοράει μέγεθος 16 (αγγλικό) και 12 Αμερικάνικο, δηλώνει ότι νιώθει πολύ άνετα με το σώμα της και αυτό φαίνεται στη φωτογράφηση που μόλις κυκλοφόρησε.
Κουβαλώντας ένα βαρύ όνομα στην πλάτη της, η Αλεσάντρα έχει αφήσει γρήγορα το στίγμα της στη βιομηχανία της μόδας, οικοδομώντας σταδιακά μια διεθνή καριέρα.
Μάλιστα, οι εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας η 24χρονη βαδίζει σταθερά προς το να γίνει ένα κορυφαίο μοντέλο διεθνώς.
Η Αλεσάντρα, αποφοίτησε πρόσφατα από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με πτυχίο κινηματογράφου, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει σε λαμπερά αφιερώματα στο ιταλικό Glamour, το οποίο βοήθησε να γίνει γνωστή.
Και ενώ επί του παρόντος έχει επικεντρωθεί στην σταδιοδρομία της ως μοντέλο, έχει κάνει και ντεμπούτο στον κινηματογράφο, παίζοντας στο «The Lost City» (2005), και στο «Just the Ticket» (1999).
Επίσης, έχει εμφανιστεί σε διάφορα περιοδικά μόδας, ενώ πρόσφατα την χαρακτήρισαν ως την απόλυτη καλλονή.
«Μας αρέσει να φωτογραφίζουμε εσώρουχα με μοντέλα που αγαπούν τις καμπύλες τους και έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η Αλεσάντρα τα έχει όλα αυτά και είναι η ιδανική επιλογή».
Όταν ένας άνδρας προσπαθεί να επιμεληθεί τη διακόσμηση του σπιτιού, στο παρακάτω βίντεο θα θαυμάσετε το απίστευτο αποτέλεσμα. Είμαστε σίγουροι πως αν στη θέση του ήταν γυναίκα, όλα θα ήταν στην απόχρωση του ροζ, τώρα όμως;
Δεν χωρά αμφιβολία πως το γούστο περισσεύει στην προκειμένη περίπτωση και το αντικείμενο δεν είναι άλλο παρά το αυτοκίνητο. Είναι σαν να φοράς παραμορφωτικά γυαλιά, μέσα από τα οποία όλα τα βλέπεις και τα συγχέεις με το αυτοκίνητο και τα εξαρτήματά του.
Και τι δεν βλέπεις στο ανδρικό σπίτι. Από κλασικό Mini που έχει μετατραπεί σε μπάρμπεκιου ή επαγγελματικό γραφείο, Opel Ascona σε ρόλο κούνιας, τροχοί αντί νιπτήρων, λεκάνη τουαλέτας σε κάθισμα τύπου bucket, Mustang-τραπέζι μπιλιάρδου, Volkswagen Beetle με χρέη κρεβατιού-αιώρας και άλλα πολύ ενδιαφέροντα, πάντα αυτοκινητικά.
Πεινάσατε; Μην περιμένετε να έρθουν σερβίτσια από κλασικά πιάτα μπροστά σας, όχι. Σμιλεμένες ζάντες ελαφρού κράματος τοποθετημένες ανάποδα, προκειμένου μόνιμα να είσαστε μέσα στο θέμα, ακόμη και στην ιερή ώρα του γεύματος…
Δείτε το βίντεο με την εκπληκτική συλλογή φωτογραφιών
