Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 11576

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο Τάκης, η Κατίνα και το ταξίδι..

0

Ο Τάκης και η Κατίνα πετούν προς Αυστραλία για δύο εβδομάδες διακοπές για να γιορτάσουν την 40ή επέτειό τους.

Ξαφνικά, ακούγεται ο κυβερνήτης από τα μεγάφωνα: “Κυρίες και κύριοι, φοβάμαι ότι έχω κάποια πολύ άσχημα νέα…

Οι μηχανές μας σταμάτησαν και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε προσγείωση έκτακτης ανάγκης. Για καλή μας τύχη βλέπω ένα αχαρτογράφητο νησί κάτω από εμάς και μάλλον θα καταφέρουμε να προσγειωθούμε στην παραλία. Το άσχημο της υπόθεσης είναι ότι θα είναι από πολύ δύσκολο εως αδύνατον να μπορέσουν ποτέ να μας εντοπίσουν και θα πρέπει να ζήσουμε για πάντα στο νησί”

Χάρη στην ικανότητα του πληρώματος, το αεροπλάνο προσγειώνεται με ασφάλεια στο νησί. Μετά από μια ώρα, ο Τάκης γυρίζει στη γυναίκα του και την ρωτά: «Κατίνα, εξοφλήσαμε την κάρτα της American Express;»

«Όχι, γλυκέ μου», του απαντά η Κατίνα. Ο Τάκης, που είναι ακόμη ταραγμένος από την προσγείωση, ρωτά στη συνέχεια: «Κατίνα, την πληρώσαμε την MasterCard;» «Ω, όχι! Συγγνώμη.

Ξέχασα να κάνω την κατάθεση», λέει η Κατίνα «Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο ρε Κατίνα. Μήπως θυμάσαι αν εξόφλησες την Visa αυτό το μήνα;» «Συχώρα με Τάκη», λέει η Κατίνα κλαίγοντας, «αλλά ούτε αυτή πρόφτασα να ξοφλήσω».

Ο Τάκης την αρπάζει και της δίνει το μεγαλύτερο φιλί εδώ και 40 χρόνια. Η Κατίνα, τραβιέται και τον ρωτά με απορία, «Τι ήταν αυτό;»

Και ο Τάκης απαντά: Σωθήκαμε. Θα μας βρούνε !

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο Τάκης, η Κατίνα και το νησί…

Ο Τάκης και η Κατίνα πετούν προς Αυστραλία για δύο εβδομάδες διακοπές για να γιορτάσουν την 40ή επέτειό τους.

Ξαφνικά, ακούγεται ο κυβερνήτης από τα μεγάφωνα:

“Κυρίες και κύριοι, φοβάμαι ότι έχω κάποια πολύ άσχημα νέα…

Οι μηχανές μας σταμάτησαν και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε προσγείωση έκτακτης ανάγκης.

Για καλή μας τύχη βλέπω ένα αχαρτογράφητο νησί κάτω από εμάς και μάλλον θα καταφέρουμε να προσγειωθούμε στην παραλία.

Το άσχημο της υπόθεσης είναι ότι θα είναι από πολύ δύσκολο εως αδύνατον να μπορέσουν ποτέ να μας εντοπίσουν και θα πρέπει να ζήσουμε για πάντα στο νησί”

Χάρη στην ικανότητα του πληρώματος, το αεροπλάνο προσγειώνεται με ασφάλεια στο νησί.

Μετά από μια ώρα, ο Τάκης γυρίζει στη γυναίκα του και την ρωτά: «Κατίνα, εξοφλήσαμε την κάρτα της American Express;» «Όχι, γλυκέ μου», του απαντά η Κατίνα.

Ο Τάκης, που είναι ακόμη ταραγμένος από την προσγείωση, ρωτά στη συνέχεια: «Κατίνα, την πληρώσαμε την MasterCard;»

«Ω, όχι! Συγγνώμη. Ξέχασα να κάνω την κατάθεση», λέει η Κατίνα «Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο ρε Κατίνα.

Μήπως θυμάσαι αν εξόφλησες την Visa αυτό το μήνα;» «Συχώρα με Τάκη», λέει η Κατίνα κλαίγοντας, «αλλά ούτε αυτή πρόφτασα να ξοφλήσω».

Ο Τάκης την αρπάζει και της δίνει το μεγαλύτερο φιλί εδώ και 40 χρόνια. Η Κατίνα, τραβιέται και τον ρωτά με απορία, «Τι ήταν αυτό;»

Και ο Τάκης απαντά: Σωθήκαμε! Θα μας βρούνε!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο παππούς, ο γιατρός και η 25άρα ξανθία.

0

Ένας παππούς 80 χρονών πάει στο γιατρό για γενικό τσεκ απ, και ο γιατρός τον ρωτάει:

– Πώς αισθάνεστε;

– Ποτέ δεν ένοιωσα καλύτερα! Είμαι παντρεμένος με μια 25χρονη ξανθιά θεά, με την οποία περνάω θαυμάσια, και μάλιστα είναι και έγκυος! Μου ετοιμάζει παιδί!

Ο ιατρός αφού τον κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός, του λέει:

– Να σας πω μια ιστορία… Ήταν ένας φίλος μου κυνηγός, ο οποίος καθώς έφευγε από το σπίτι του, αντί να πάρει το όπλο του, πήρε την ομπρέλα.

Αφού περπατούσε για κάμποση ώρα στο δάσος, είδε μπροστά του ξαφνικά μια τεράστια αρκούδα.

Σηκώνει λοιπόν την ομπρέλα του και κάνει να πυροβολήσει, αλλά ΦΡΑΠ! ανοίγει η ομπρέλα. Παρόλα αυτά η αρκούδα έπεσε κάτω νεκρή, τέζα!

– Αποκλείεται! φωνάζει ο παππούς, κάποιος άλλος την πυροβόλησε!

– Και εγώ βασικά παππού, εκεί το πήγαινα…

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο παππούς και η Σβετλάνα…

0

Τρεις ηλικιωμένοι συζητούν στο πάρκο για τα γεράματά τους…

– Καταραμένα γεράματα να πάρει ο διάολος! Χτες έρχεται η εγγονούλα μου με το βιβλίο της και με ρωτάει: “Τι σημαίνει αυτό που γράφει εδώ παππού;” και δεν μπορούσα να τη βοηθήσω γιατί πια δεν βλέπω καλά… δεν βλέπω… εγώ που ήμουν αϊτός, στο κυνήγι πάντα ο καλύτερος δεν έχανα ούτε κοτσύφι… αααχ.. δεινόν το γήρας…

– Ααα να δείτε εγώ τι έπαθα χτες… πάω να ανέβω τα σκαλιά στο ΙΚΑ γιατί είχε χαλάσει το ασανσέρ και στον πρώτο όροφο λαχάνιασα, άναψα και τα πόδια μου δεν με βαστούσαν! Ποιος, εγώ που ήμουν αθλητής μεγάλος και έτρεχα μαραθώνιους έτσι για προθέρμανση και τώρα δεν μπορώ να ανέβω τις σκάλες να πάρει…

– Αααχ να δείτε εμένα τι μου’ τυχε προχτές… Είχε έρθει σπίτι η Σβετλάνα να καθαρίσει και τη βλέπω να ανεβαίνει στο σκαμπό να ξεσκονίσει τα πάνω ράφια της βιβλιοθήκης… εε πάω από κάτω και την τσιμπάω και την αρχίζω στα χαδάκια και τα παιχνιδάκια και τότε γυρνάει και μου λέει πονηρά..

“Κύριε Λεονίντα πάλι;;; είναι η τρίτη φορά σήμερα!!!”

– Τί έχω πάθει ρε παλικάρια… δεν θυμάμαι πια… ξεχνάω!!!!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο παπάς και η γυναίκα στο τελωνείο

0

Στον έλεγχο αποσκευών από Νέα Υόρκη προς Αθήνα, μια κυρία περιμένει στην ουρά πίσω από έναν παπά.

-Πάτερ, μπορώ να σας πω;

-Τι είναι τέκνο μου;

-Ξέρετε, έχω αγοράσει ένα επαγγελματικό σεσουάρ για τα μαλλιά μου και φοβάμαι ότι θα με αναγκάσουν να πληρώσω τέλος εισαγωγής γιατί η αξία του είναι κάπως μεγάλη.

-Κι εγώ τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό;

-Μήπως μπορείτε να το κρύψετε κάπου στα ράσα σας; Εσείς είστε ιερωμένος, δεν πρόκειται να σας κάνουν έλεγχο.

-Μα τι λες, τέκνον μου; Μπορώ εγώ να παρανομήσω;

-Μα δε θα παρανομήσετε. Απλά εκμεταλλευόμαστε λίγο το γεγονός ότι δε θα σας ψάξουν!

-Κι αν με ψάξουν;

-Ε, πείτε ένα ψεματάκι!

-Συγνώμη τέκνον μου, ψέματα εγώ δε λέω!

-Καλά, τέλος πάντων, είμαι σίγουρη ότι κάτι θα σκεφτείτε. Κι αν δεν τα καταφέρουμε, πληρώνω το τέλος στην …τελική (-:

Ο παπάς το σκέφτεται λίγο και δέχεται.

Όταν έρχεται λοιπόν η σειρά του να περάσει από τον έλεγχο, γίνεται ο εξής διάλογος:

-Έχετε να δηλώσετε τίποτα, πάτερ;

-Από τη μέση και πάνω όχι, τέκνο μου!

-Ε; Γιατί, από τη μέση και κάτω δηλαδή;

-Ομολογώ ότι κουβαλάω ένα υπέροχο εργαλείο που σχεδιάστηκε για τις γυναίκες. Δυστυχώς είναι ακόμα αχρησιμοποίητο!

Ο υπάλληλος χαμογελάει και τον αφήνει να περάσει.

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός τα 100 ευρώ και οι… από μηχανής πιλότοι!

0

Ήταν σε ένα αεροπλάνο ο Πρωθυπουργός και δύο υπουργοί. Σκύβει ο ένας υπουργός και βρίσκει ένα 200ευρο.

Λέει λοιπόν στους άλλους δυο:

Έχω μια ιδέα. Γιατί δεν το ρίχνουμε από το αεροπλάνο να κάνουμε έναν Έλληνα ευτυχισμένο;

– Όχι, λέει ο άλλος.

Γιατί δεν τα κάνουμε δύο 100ευρα να κάνουμε δύο Έλληνες ευτυχισμένους;

– Όχι, λέει ο Πρωθυπουργός. Γιατί δεν τα κάνουμε τέσσερα 50ευρα να κάνουμε τέσσερις Έλληνες ευτυχισμένους;

– Εντωμεταξύ αυτή τη συζήτηση την άκουγαν οι δύο πιλότοι. Έτσι, λέει ο ένας στον άλλο:

«Ρε Μήτσο, να συντρίψω τώρα το αεροπλάνο να κάνω 11.000.000 Έλληνες ευτυχισμένους;».

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο μικρός και ο… ταξιτζής!

0

Μπαίνει μέσα σ ενα ταξί ένα πιτσιρικάς και αφού στρογγυλοέκατσε στο πίσω κάθισμα άρχισε να μονολογεί:

– “Αν ο μπαμπάς μου ήταν ελέφαντας και η μαμά μου ελεφαντίνα, εγώ θα ήμουνα ελεφαντάκι”.
Τον κοιτάζει ο ταξιτζής απο τον καθρέφτη και σκέφτεται ότι θα τα έχει χαμένα ο μικρός.

Ο μικρός συνέχισε:

– “Αν ο μπαμπάς μου ήταν λιοντάρι και η μαμά μου λιονταρίνα, εγώ θα ήμουνα λεονταράκι”.
Ξανακοιτάζει ο ταξιτζής απο τον καθρέφτη και κάνει τον σταυρό του.

Ο μικρός συνεχίζει με το ίδιο τρόπο να μιλάει για όλα τα ζώα του ζωικού βασιλείου.

Μετά από καμιά ώρα τα παίρνει στο κρανίο ο ταξιτζής, σταματά το ταξί, γυρίζει τσαντισμένος προς τον πιτσιρικά και του λέει:

– “Δεν μου λες ρε τσογλανάκι εάν ήταν ο πατέρας σου πούστης και η μητέρα σου πουτάνα εσύ τι θα ήσουν;”

– “Ταξιτζής”, του λέει ο πιτσιρικάς!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο Ινδός, ο Αμερικάνος και ο Έλληνας στην κόλαση.

0

Βρέθηκαν μια μέρα στη κόλαση ένας Έλληνας , ένας Αμερικάνος κι ένας Ινδός. Τους συναντάει ο διάβολος και τους λέει:

– Σε όσους έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στον παράδεισο.
Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο λέγοντας:
– Όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει, θα πάει στον παράδεισο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ασπίδα ό,τι θέλετε.

Πρώτος πηγαίνει ο Αμερικανός.
– Τί θα έχεις για ασπίδα;, ρωτάει ο διάβολος.

Ο Αμερικάνος σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει:
– Θα χρησιμοποιήσω αυτή την πέτρα! Είμαι έτοιμος!

Σηκώνει ο διάβολος το μαστίγιο, χτυπάει μια και φεύγει η πέτρα. Χτυπάει δεύτερη και ουρλιάζει σαν τρελός ο Αμερικάνος, οπότε χάνει την ευκαιρία να πάει στον παράδεισο.
Στη συνέχεια ήταν σειρά του Ινδού.
– Τί θα έχεις για ασπίδα;, τον ρωτάει ο διάβολος.
– Τίποτα, λέει ο Ινδός. Έκανα πενήντα χρόνια γιόγκα και δε νιώθω καθόλου πόνο!

Στο πρώτο χτύπημα ο Ινδός ήταν ατάραχος. Στο δεύτερο έκανε κάποιους μορφασμούς και στο τρίτο χτύπημα λίγο περισσότερους. Αλλά δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα του!
– Να πάρει, λέει ο διάβολος, πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν, είσαι ελεύθερος
να πας στον παράδεισο. Το αξίζεις.
– Όχι, λέει ο Ινδός. Θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας τη βγάζει καθαρή. Θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει!
– Εντάξει, μείνε να βλέπεις, του λέει ο διάβολος.
Έρχεται λοιπόν η σειρά του Έλληνα και τον ρωτάει:
– Εσύ τί θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα;
Και απαντάει ο Έλληνας:
– Τον Ινδό!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο Έλληνας, ο Γερμανός και τα χρησιμοποιημένα πρoφυλακτικά!

0

Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το δείπνο σε ένα εστιατόριο, όταν ένας Γερμανός τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του.

Ο΄Έλληνας τον αγνοεί, και ο Γερμανός δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.

Γερμανός: Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;

Έλληνας (βαριεστημένα): Φυσικά.

Γερμανός: Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.

Γερμανός: Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;

Έλληνας: Φυσικά.

Γερμανός: Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του.

Έλληνας: Τα πρoφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;

Γερμανός: Τα πετάμε φυσικά.

Έλληνας: Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Γερμανός. Αυτά με άρωμα φρούτων γίνονται ανάρπαστα!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Νομίζω ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα…

Ειναι ο Τοτος και ετοιμάζεται να βγει ραντεβού με την Αννούλα. Πριν φυγει απο το σπιτι τον ρωτα ο πατερας του :

– Τοτε πρ0φυλακτικο μαζί σου πήρες;

– Εχω πάρει μπαμπα αμα γίνει τίποτα με την Αννούλα θα το βάλω.

– Και που ξέρω εγω ρε κερατούκλη οτι θα το φορέσεις? Αμα δεν το βάλεις τωρα εξω απο το σπίτι δεν βγαίνεις.

– Ελα ρε μπαμπα τι βλακείες ειναι αυτες;

– Οχι παιδι μου αν δεν το φορέσεις δεν πάς πουθενά!

– Καλά αμα είναι να με ζαλίσεις θα το φορέσω.

Το φορα ο Τοτός και παει με την Αννούλα στην παραλία και μετα απο λίγη ώρα χαμουρέματος λέει ο Τοτός :

– Αννούλα μωρό μου;

– Ναι, απαντάει η Αννούλα

– Θέλεις να κανουμε ερωτα;

– Ναι Τοτέ μου νομιζω οτι ηρθε η κατάλληλη ώρα.

Ετσι λοιπον ο Τοτός παιρνει την Αννούλα και πανε σε ενα ξενοδοχειο για να ολοκληρωσουν τη σχέση τους. Κάποια στιγμή και έχοντας μεινει μόνο με τα εσώρουχα αρχίζουν να τα βγαζουν και αυτα  λεει η Αννουλα :

– Τοτέ, τα βλεπεις αυτα τα ζουμερα  στηθακια;

– Ναι, απαντάει ο Τοτός.

– Μονο ο καυτος ηλιος του καλοκαιριου τα εχει αγγίξει, του λέει η Αννούλα.

Αυτό το τουρλωτό κ*λαράκι το βλεπεις;

– Ναι, ξαναλεέι ο Τοτός

– Μόνο ο ανεμος κατω απο την φουστα το εχει αγγίξει.

Αυτό το ”τρυφερό” ανάμεσα το βλεπεις;

– Ναι, ξαναλεέι ο Τοτός

– Μόνο το τρεχούμενο νερό του ντους το εχει αγγίξει.

Κατεβαζει και ο Τοτος το μποξεράκι και τις λεει :

– Αννούλα, αυτό εδώ το βλεπεις;

– Ναι, απαντάει η Αννούλα

– Ακόμα στη ζελατίνα το έχω…!!!

scmal-thumb-large