Τα μαθήματα μαγειρικής στους παίκτες του Master Chef και την κριτική άφησε για λίγο ο Πάνος Ιωαννίδης και βγήκε έξω να διασκεδάσει.
Συγκεκριμένα, ο φωτογραφικός φακός τον συνέλαβε στο μαγαζί όπου παίζει μουσική ο Πέτρος Κωστόπουλος στην Γλυφάδα.
Αν και δεν μας έχει συνηθίσει στις νυχτερινές εξόδους, ο Πάνος Ιωαννίδης βρέθηκε εκεί και διασκέδασε με καλή παρέα, ενώ μάλιστα φωτογραφήθηκε και με την Τόνια Φουσέκη.
Οι εκπλήξεις δεν σταματούν. Μπορεί κάποιοι να χάρηκαν πολύ με την αποχώρηση κάποιον παικτών από τον διαγωνισμό μαγειρικής του MasterChef ή κάποιοι να στεναχωρήθηκαν πολύ με άλλους, όμως να που θα έχουν την ευκαιρία να δουν κάποιους από αυτούς, να τους βαθμολογήσουν και να τους βάλουν ξανά στο παιχνίδι!
Στο απόσπασμα που προβλήθηκε στο χθεσινό masterclass του MasterChef οι κριτές ανακοίνωσαν στους παίκτες πως πρόκειται να γίνουν οι ίδιοι κριτές στην επόμενη δοκιμασία.
Στο τρέιλερ του MasterChef βλέπουμε ξανά στην κουζίνα τον Βασίλη Χατζόπουλο, τη Μάγκυ Ταμπακάκη, τον Χαράλαμπο Χατζηπροδρόμου, τον Κωνσταντίνο Σεφερίδη, τη Γωγώ Κωστάκη, τη Νικολέτα Ταβουλάρη και τον Μάριο Βραχάτη να παίρνουν θέσεις στους πάγκους έτοιμοι για δράση.
«Ξενέρωσα που είδα και την Μάγκυ» αναφέρει ο Χρήστος Γλωσσίδης.
«Το μόνο που μας εκνευρίζει αυτή τη στιγμή και μας στεναχωρεί, είναι ότι ξαναβλέπουμε την Μάγκυ», λέει ο Δημήτρης Τσίκιλης, παίρνοντας ανοιχτά θέση εναντίον της.
κείνους που δεν είδαμε στο τρέιλερ όμως να διαγωνίζονται ξανά για μια θέση στο MasterChef ήταν ο Σελίμ Σελτσούκ, η Νικολέτα Γασπαράτου, η Χριστίνα Αργυρούδη, η Μάγια Τζουμούτια, ο Κωνσταντίνος Βάχος και η Χριστίνα Σπυράκου.
Η υπουργός Εργασίας τονίζει στη «Ναυτεμπορική» πως η κυβέρνηση έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μετά το τέλος του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής τον ερχόμενο Αύγουστο την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δηλαδή την αρχή της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Η κα Αχτσιόγλου θεωρεί ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και στην Ελλάδα η πορτογαλική εμπειρία για τη διαδικασία αύξησης του κατώτατου μισθού με τεκμηριωμένο και μελετημένο τρόπο και σε διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και τους εργαζόμενους.
Επίσης, στο μείζον ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας εκτιμά ότι «η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης» είναι μία ασπίδα για τις κλαδικές αμοιβές και συνολικά τα δικαιώματα των εργαζομένων ενός κλάδου, ώστε αυτές οι αμοιβές και τα δικαιώματα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, να μην «ψαλιδίζονται» από επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις με δυσμενέστερους όρους.
Λίγες ημέρες πριν από την επιστροφή των εκπροσώπων των θεσμών στη χώρα μας εν όψει της τέταρτης αξιολόγησης, η κα Αχτσιόγλου επισημαίνει ότι η μοναδική υποχρέωση εντός του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που σχετίζεται με τη διαιτησία είναι η παράδοση μιας νομικής μελέτης σχετικά με τον ρόλο του θεσμού στη λειτουργία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τονίζει πως «οποιαδήποτε τυχόν μεταβολή υπάρξει στα ισχύοντα θα σέβεται απολύτως το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία».
Κυρία υπουργέ, από το 2012 ο κατώτατος μισθός παραμένει νομοθετικά καθηλωμένος στα 586 ευρώ και η κυβέρνηση παρά τις δεσμεύσεις του 2014 δεν έχει προχωρήσει στην αύξησή του. Πώς εξηγείται αυτό για μια αριστερή κυβέρνηση;
«Η μείωση του κατώτατου μισθού στο σημερινό του επίπεδο, αλλά και ο μισθολογικός διαχωρισμός μεταξύ των εργαζομένων με τη θεσμοθέτηση του λεγόμενου υποκατώτατου μισθού για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών αναδεικνύουν τη μεροληπτικότητα των προγραμμάτων προσαρμογής που επιβλήθηκαν στη χώρα. Τόσο οι θεσμοί όσο και οι κυβερνήσεις 2010-2014 είχαν την άποψη ότι με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και δημιουργείται ευνοϊκό περιβάλλον για νέες επενδύσεις. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μια λογική που είναι και κοινωνικά επιζήμια, αλλά και οικονομικά αναποτελεσματική και αυτό έχει αποδειχτεί τόσο στη χώρα μας όσο και ιστορικά.
Η μείωση των μισθών δεν είναι ο καταλληλότερος τρόπος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής -ή οποιασδήποτε άλλης- οικονομίας. Η τόνωση της ανάπτυξης και η προσέλκυση επενδύσεων δεν μπορεί και δεν πρέπει να στηρίζονται στη συντριβή της εργασίας. Αντίθετα, πρέπει να στηρίζονται στην αναδιαμόρφωση του παραγωγικού μοντέλου σε μια κατεύθυνση βελτίωσης της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος και της θέσης της χώρας στην αλυσίδα αξίας, αλλά και στη στήριξη της καινοτομίας που συνεπάγεται την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν έκρυψε ποτέ αυτή την άποψη και διεκδίκησε από την πρώτη στιγμή στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς την αύξηση του κατώτατου μισθού. Ο συσχετισμός δύναμης μέχρι στιγμής δεν έχει επιτρέψει να προχωρήσουμε σε αυτή την παρέμβαση. Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν παραιτούμαστε από αυτόν τον κεντρικό πολιτικό στόχο, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, καθώς μία από τις κύριες στοχεύσεις της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση της θέσης της εργασίας και η αντιστροφή της τάσης μείωσης των μισθών συνολικά».
Σκοπεύετε λοιπόν να θέσετε σε λειτουργία τη νέα διαδικασία αναπροσαρμογής, που προβλέπει τη διαβούλευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και της κυβέρνησης με την επιστημονική υποστήριξη εξειδικευμένων επιστημονικών φορέων και εμπειρογνωμόνων; Και πώς θα αξιοποιήσετε την εμπειρία από το πρόσφατο ταξίδι σας στην Πορτογαλία, η οποία ήδη προχώρησε σε τρεις αυξήσεις των κατώτατων μισθών μετά την έξοδο από τα μνημόνια;
«Τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση της θέσης της εργασίας, αλλά και για την έμπρακτη αλλαγή των προτεραιοτήτων της οικονομικής πολιτικής. Πρώτη προϋπόθεση είναι η επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων (επεκτασιμότητα και ευνοϊκότερη ρύθμιση), δεύτερη η αύξηση του κατώτατου μισθού και τρίτη η καταπολέμηση της παραβατικότητας στους χώρους εργασίας. Η κυβέρνηση έχει καταφέρει να εξασφαλίσει το πρώτο για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος, ενώ για την αύξηση του κατώτατου μισθού σάς είπα προηγουμένως ότι δεν κρύβουμε πως αποτελεί σταθερή επιδίωξή μας. Θεωρώ εξάλλου ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε και σε αυτό μετά το τέλος της επιτροπείας. Αναφορικά με την επιβολή της νομιμότητας στην αγορά εργασίας, ήδη έχουμε σημαντικά αποτελέσματα, αν και μένει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει.
Οι επαφές και οι συζητήσεις που είχαμε λοιπόν στην Πορτογαλία είναι χρήσιμες, με δεδομένη την εμπειρία της χώρας αυτής τη μεταμνημονιακή περίοδο. Εξάλλου οι πυλώνες της εργατικής πολιτικής στην Πορτογαλία -επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων, αύξηση κατώτατου μισθού, καταπολέμηση της επισφάλειας στην αγορά εργασίας- είναι ταυτόσημοι με τις δικές μας προτεραιότητες.
Τα βήματα εξάλλου που ακολούθησαν οι Πορτογάλοι για την αύξηση του κατώτατου μισθού και ο μηχανισμός που εφάρμοσαν, δείχνουν ότι μπορεί να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί μία τέτοια πορεία και στην Ελλάδα, με τεκμηριωμένο και μελετημένο τρόπο, σε διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και τους εργαζόμενους».
Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας στον περιορισμό της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας, ειδικά στους κλάδους που διαπιστώνεται συστηματική παραβατικότητα;
«Η καταπολέμηση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας, σε κάθε της μορφή, είναι βασικός στόχος του υπουργείου και τούτο για λόγους που έχουν να κάνουν τόσο με την προστασία των εργαζομένων και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής τους δύναμης όσο όμως και με την αύξηση των εσόδων του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς η μείωση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας συμβάλλει καθοριστικά στην πλεονασματική λειτουργία του ΕΦΚΑ.
Οι επιτυχίες του ΣΕΠΕ σε αυτό το πεδίο επιβεβαιώνονται από τα επίσημα στοιχεία. Στους κλάδους υψηλής παραβατικότητας, όπως προέκυψε από τους στοχευμένους ελέγχους, το ποσοστό αδήλωτης εργασίας έχει μειωθεί στο 12,48% το διάστημα Ιανουαρίου – Αυγούστου 2017, από 19,17% το 2014.
Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά σήμερα επιβάλλονται υψηλά πρόστιμα για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας σε μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες επί των ημερών της Ν.Δ. απολάμβαναν ασυλία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα τραπεζών. Μένει όμως πολλή δουλειά να γίνει ακόμα. Για τον σκοπό αυτό επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας στην ενίσχυση της ελεγκτικής δράσης του ΣΕΠΕ, ενώ πέρυσι το φθινόπωρο ψηφίσαμε σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της αδήλωτης, υποδηλωμένης και απλήρωτης εργασίας.
Οι στοχευμένοι έλεγχοι, ο εντοπισμός κλάδων υψηλής παραβατικότητας, η αξιοποίηση των πληροφοριακών συστημάτων, οι ρυθμίσεις για την εκ των προτέρων δήλωση των υπερωριών, η καταβολή μισθού μέσω τράπεζας, είναι εργαλεία που αξιοποιούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Με στόχο τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας σχεδιάζουμε και την αλλαγή στην αρχιτεκτονική του προστίμου για αδήλωτους εργαζόμενους.
Στόχος μας είναι στη νέα αρχιτεκτονική του προστίμου να υπάρχει η δυνατότητα μείωσής του αν ο εργοδότης προχωρήσει σε άμεση πρόσληψη πλήρους απασχόλησης του αδήλωτου εργαζόμενου. Ταυτόχρονα η βεβαίωση της παράβασης θα δημιουργεί αυτόματα και την οφειλή ασφαλιστικών εισφορών προς τον εργαζόμενο. Σε περιπτώσεις όμως υποτροπής, οι χρηματικές ποινές θα γίνουν πιο αυστηρές και θα συνδυάζονται με την προσωρινή αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης».
Δεχθήκατε έντονη κριτική για την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες, επιστήμονες και αγρότες. Έναν χρόνο μετά τη λειτουργία του ΕΦΚΑ ποια είναι τα αποτελέσματα για τις συγκεκριμένες κατηγορίες ασφαλισμένων σε ό,τι αφορά το ύψος των εισφορών που πληρώνουν; Για ποιους ασφαλισμένους μειώθηκαν και για ποιους αυξήθηκαν οι εισφορές;
«Ξέρετε ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ποτέ διστάσει να παραδεχτεί και λάθη και αδικίες που προκύπτουν από το πρόγραμμα προσαρμογής. Όμως στην περίπτωση του ΕΦΚΑ έχουμε μια άνευ προηγουμένου διαστρέβλωση της πραγματικότητας και από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από μερίδα του Τύπου. Τα αποτελέσματα για το 2017 σκιαγραφούν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Όχι μόνο οι εισφορές για τη συντριπτική πλειονότητα των ελεύθερων επαγγελματιών έχουν μειωθεί, όχι μόνο τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν παρουσιάζουν μείωση, αλλά ταυτόχρονα ενισχύονται εκθετικά και τα έσοδα του ΕΦΚΑ, πράγμα που συνέδραμε αποφασιστικά και στη δημοσιονομική υπεραπόδοση.
Οι μη μισθωτοί καταβάλλουν πλέον χαμηλότερες και δικαιότερες εισφορές με βάση το εισόδημα και όχι επί πλασματικών και αυτόματα αυξανόμενων, ανά τριετία, ασφαλιστικών κλάσεων, που ήταν η αιτία για την αδυναμία πληρωμών, την αύξηση χρεών και την απώλεια κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Άρα η νέα κατάσταση συνέβαλε ώστε να εξορθολογιστεί το σύνολο του συστήματος. Ειδικότερα, από τα ειδοποιητήρια των εισφορών του ΕΦΚΑ, τον Ιανουάριο του 2018, προκύπτει ότι το 2016 το ποσοστό των μη μισθωτών που πλήρωσε εισφορές έως 200 ευρώ μηνιαίως ήταν 27%. Το 2017, με την κατάργηση των ασφαλιστικών κλάσεων, το αντίστοιχο ποσοστό ανήλθε σε 86,8% και το 2018 σε 87,7% (περίπου 1,23 εκατομμύρια ασφαλισμένοι).
Η αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού των εισφορών δεν προκάλεσε καμία γενικευμένη τάση απόκρυψης εισοδημάτων, καθώς η διαστρωμάτωση των εισοδημάτων παρέμεινε για τη συντριπτική πλειονότητα των μη μισθωτών στα επίπεδα που ήταν πριν από την ψήφιση και εφαρμογή του Ν. 4387/16.
Το 75% του συνολικού αριθμού των μη μισθωτών θα συνεχίσει να καταβάλλει την κατώτατη εισφορά που αντιστοιχεί στον κλάδο του. Η μέση μηνιαία εισφορά των μη μισθωτών για τον ΕΦΚΑ μειώνεται κατά 5,6% τον Ιανουάριο του 2018, σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2017. Ο αριθμός των μη μισθωτών, υπόχρεων για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, αυξήθηκε στο διάστημα Ιανουαρίου 2017 – Ιανουαρίου 2018 κατά 23.588 άτομα. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και όποιος καταφεύγει στην καταστροφολογία μάλλον έχει στόχο την υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων».
Συλλογικές συμβάσεις
Κα Αχτσιόγλου, τι αλλαγές θα συμβούν στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας μετά το τέλος του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα λειτουργήσει η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων εργασίας;
«Όπως έχει ήδη νομοθετηθεί με την έξοδο από το πρόγραμμα τον ερχόμενο Αύγουστο θα επανέλθουν οι δύο βασικές αρχές των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης είναι μία ασπίδα για τις κλαδικές αμοιβές και συνολικά για τα δικαιώματα των εργαζομένων ενός κλάδου, ώστε αυτές οι αμοιβές και τα δικαιώματα να μην «ψαλιδίζονται» από επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις με δυσμενέστερους όρους. Το επίπεδο των αμοιβών και των δικαιωμάτων που θα καθορίζει μία κλαδική σύμβαση θα μπορεί μόνο να βελτιώνεται και όχι να χειροτερεύει σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Επίσης, η επεκτασιμότητα μίας κλαδικής σύμβασης θα εξασφαλίσει την εφαρμογή της στο σύνολο των εργαζομένων και των επιχειρήσεων ενός κλάδου, χωρίς να μένουν “τυφλά” και ακάλυπτα σημεία.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι το βασικό εργαλείο διεκδίκησης από τους εργαζόμενους καλύτερων αμοιβών και όρων εργασίας. Οι αρχές που διασφαλίζουν την ισχύ και την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι απαραίτητες για να έχουν αποτέλεσμα η συλλογική οργάνωση και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων».
Η διαδικασία της διαιτησίας
Κα Αχτσιόγλου, πότε θα ξεκινήσει η επανεξέταση της διαδικασίας διαμεσολάβησης και διαιτησίας;
«Η μοναδική υποχρέωση εντός του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που σχετίζεται με τη διαιτησία είναι η παράδοση μιας νομικής μελέτης σχετικά με τον ρόλο του θεσμού στη λειτουργία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η συζήτηση σχετικά με παρεμβάσεις που θα συμβάλουν στην αποτελεσματικότερη λειτουργία του. Να διευκρινίσω ότι οποιαδήποτε τυχόν μεταβολή υπάρξει στα ισχύοντα θα σέβεται απολύτως το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία, όπως εξάλλου έχει κρίνει το ανώτατο δικαστήριο της χώρας και όπως προβλέπεται ρητά στη συμφωνία με τους θεσμούς».
Πηγή: naftemporiki.gr
Οι κάτοικοι, με την ομάδα «Τα παράπονά σου στο Δήμαρχο», προέβησαν σ’ αυτήν την πρωτότυπη διαμαρτυρία για το κακό οδικό δίκτυο που υπάρχει στο νησί
Μπορεί ο καιρός να μην βοήθησε, ωστόσο, αρκετοί Κερκυραίοι πήραν μέρος στην πρωτοβουλία της ομάδας «Τα παράπονά σου στο Δήμαρχο» και γέμισαν τις λακκούβες με… λουλούδια.
Παρ’ όλο που οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικές για την πραγματοποίηση της πρωτοβουλίας, δεν ήταν λίγοι εκείνοι τις αψήφισαν, βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης (περιμετρικά του Σαρόκο) και προχώρησαν στην υλοποίησή της πρωτότυπης, επί της ουσίας, διαμαρτυρίας για το κακό οδικό δίκτυο που υπάρχει στο νησί.
[corfupress] [enimerosi]
Ο σερβιτόρος έφερε την απόδειξη στην παρέα, που άρχισε να διαβάζει. Η συνέχεια έγινε θέμα συζήτησης στα κοινωνικά δίκτυα.
Η παρέα κάθισε σε εστιατόριο στην Κρήτη, έφαγε και αμέσως μετά πήρε στα χέρια της αυτή την απόδειξη, που κάνει το γύρο του διαδικτύου.
5,60 ευρώ χρεώνεται το… καλωσόρισμα όπως βλέπουμε !Όπως λέει ο πελάτης, έτριβε τα μάτια του και προσπαθούσε να καταλάβει από που προκύπτει η χρέωση.
Όπως υποστηρίζει δεν είχε παραγγείλει κάτι που να δικαιολογεί τα 5,60 ευρώ που έγραφε η απόδειξη.
«Λογικά μαζί με το κουβέρ χρεώνουν και την καλησπέρα» έγραφε στην επίμαχη ανάρτηση.
Η επίμαχη απόδειξη του εστιατορίου στην Κρήτη
Η απόδειξη και η… ελάχιστη κατανάλωση
Της κακομοίρας πριν από 2 μήνες έγινε σε κατάστημα εστίασης στην Πάτρα, του οποίου ο καταστηματάρχης, όχι μόνο απεδείχθη φοροφυγάς αλλά προκάλεσε και επεισόδιο. Έφτασε στο σημείο να προπηλακίσει νεαρή φοιτήτρια η οποία με την παρέα της το είχαν επιλέξει για να γευματίσουν!
Η παρέα των νεαρών παρήγγειλε ποτά και φαγητά, και αφού ολοκλήρωσαν το δείπνο τους… ήρθε ο λογαριασμός! Υπήρξε μία απόδειξη 28,5 ευρώ και ένα δελτίο παραγγελίας 35 ευρώ, προφανώς θα είχαν πάρει και κάποια άλλα είδη που προστέθηκαν αργότερα.
Και ενώ πλήρωσαν και ήταν έτοιμοι να φύγουν, ο καταστηματάρχης τους δηλώνει πως έπρεπε να πληρώσουν… 70 ευρώ αφού το κατάστημά του έχει… ελάχιστη κατανάλωση! Μάλιστα έγραψε με το χέρι του στο δελτίο παραγγελίας «Ε.Κ. 70 ευρώ» αγνοώντας φυσικά τη νόμιμη απόδειξη!
Η απόδειξη που άναψε φωτιές
Η παρέα αντέδρασε, του δήλωσε ότι θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί για το ότι το κατάστημα έχει «ελάχιστη κατανάλωση» και άλλωστε θα έπρεπε να είχε κοπεί και η σχετική απόδειξη! Κάποια στιγμή τα μέλη της παρέας αποχώρησαν, όμως ο καταστηματάρχης επέμενε.
Βγήκε έξω και μάλιστα εν μέσω διαμάχης… έσπρωξε μία κοπέλα. Και τότε έγινε το έλα να δεις. Απαντες κατέληξαν στο Αστυνομικό Τμήμα όπου φυσικά ο «νταής» καταστηματάρχης άρχισε να ζητά συγγνώμες και να προσπαθεί να βρει απίστευτες δικαιολογίες για να μην καταλήξει… στο αυτόφωρο!
Τα μέλη της παρέας των νεαρών αποφάσισαν να δώσουν… τόπο στην οργή! Δεν ήθελαν να το «τραβήξουν» κι έτσι δεν υπέβαλαν μήνυση. Ούτε η νεαρή την οποία ο καταστηματάρχης είχε σπρώξει και προπηλακίσει!
Η συστηματική γυμναστική όχι μόνο χαρίζει νεανική λάμψη στο δέρμα αλλά μπορεί και να αντιστρέψει τα σημάδια της ηλικίας σε όσους αρχίζουν να γυμνάζονται μετά τα 40. Όπως πολλοί γνωρίζουν εκ πείρας, το δέρμα αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου. Εμφανίζει ρυτίδες, σακούλιασμα και σημάδια που οφείλονται στις φυσιολογικές μεταβολές των στιβάδων του.
Στην πραγματικότητα, γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», στην ηλικία των περίπου 40 χρόνων παρατηρείται στους περισσότερους ανθρώπους πάχυνση της κερατίνης – της εξωτερικής, προστατευτικής στιβάδας της επιδερμίδας, που είναι αυτή που βλέπουν και αισθάνονται οι άνθρωποι.
Η στιβάδα αποτελείται κυρίως από νεκρά δερματικά κύτταρα και κολλαγόνο και καθώς περνάνε τα χρόνια γίνεται ολοένα και πιο ξηρή, ξεφλουδίζει και σκληραίνει.
Ταυτόχρονα, η στιβάδα του δέρματος κάτω από την επιδερμίδα (που επιστημονικά ονομάζεται χόριο) αρχίζει να λεπταίνει, να χάνει κύτταρα και να παρουσιάζει μείωση της ελαστικότητας της, με αποτέλεσμα να αποκτά το δέρμα μια πιο σακουλιασμένη όψη.
Οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν εξαιτίας του χρόνου και είναι ανεξάρτητες από τις τυχόν βλάβες του δέρματος, λόγω των εξωτερικών παραγόντων όπως η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, το κάπνισμα, η ρύπανση κα.
Ωστόσο επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο ΜακΜάστερ, στο Οντάριο Καναδά, θέλησαν να διαπιστώσουν εάν οι φθορές στο δέρμα είναι αναπόφευκτες ή αν μπορούν να αναχαιτιστούν με τη βοήθεια της γυμναστικής, καθώς σε προγενέστερη μελέτη τους σε ποντίκια είχαν διαπιστώσει πως στο δέρμα τους η άσκηση παρέχει σημαντικά οφέλη.
Επιστράτευσαν 29 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 20 έως 84 χρόνων, άλλοι εκ των οποίων έκαναν καθιστική ζωή και άλλοι γυμνάζονταν τουλάχιστον για 3 ώρες την εβδομάδα. Οι ερευνητές πήραν δείγματα δέρματος από τους γλουτούς των εθελοντών, διότι αυτό το σημείο του σώματος κατά κανόνα δεν εκτίθεται στον ήλιο και συνήθως έχει μόνο τα σημάδια από τη φυσιολογική φθορά της ηλικίας.
Όπως είπε ο επικεφαλής ερευνητής δρ. Μαρκ Ταρνοπόλσκι, καθηγητής Επιστήμης της Άσκησης στο ΜακΜάστερ, η εξέταση των δειγμάτων στο μικροσκόπιο με βάση μόνο την ηλικία έδειξε το αναμενόμενο: οι πιο ηλικιωμένοι εθελοντές είχαν πιο παχιά εξωτερική στιβάδα και σημαντικά πιο λεπτό χόριο απ’ ό,τι οι πιο νέοι.
Όταν όμως οι ερευνητές αξιολόγησαν το δέρμα και με βάση το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας των εθελοντών, διαπίστωσαν ότι στις ηλικίες άνω των 40, άνδρες και γυναίκες που γυμνάζονταν συστηματικά, είχαν πολύ πιο λεπτή, υγιή εξωτερική στιβάδα και πολύ πιο παχύ χόριο.
Στην πραγματικότητα, το δέρμα των ασκούμενων εθελοντών έμοιαζε πολύ περισσότερο με το δέρμα των 20άρηδων και των 30άρηδων εθελοντών, ακόμα κι αν οι πρώτοι είχαν περάσει τα 65 τους χρόνια!
Οι αγύμναστοι
Επειδή, όμως, οι διαφορές αυτές θα μπορούσαν να οφείλονται σε αστάθμητους παράγοντες, όπως η γενετική προδιάθεση ή η διατροφή, οι ερευνητές συνέχισαν την έρευνά τους σε μια άλλη ομάδα εθελοντών που δεν γυμνάζονταν καθόλου. Οι ερευνητές πήραν δείγματα δέρματος από τους γλουτούς και μετά τους ζήτησαν να αρχίσουν ένα πρόγραμμα συστηματικής γυμναστικής. Οι εθελοντές ηλικίας 65 χρόνων και παραπάνω, στην έναρξη της μελέτης είχαν το δέρμα που θα περίμενε κανείς για την ηλικία τους.
Επί τρεις μήνες γυμνάζονταν δύο φορές την εβδομάδα 30 λεπτά τη φορά, κάνοντας τζόκινγκ ή ποδήλατο, με μέτρια ένταση (οι καρδιακοί παλμοί τους έφταναν το 65% του μεγίστου). Στο τέλος του τριμήνου οι ερευνητές πήραν πάλι δείγματα δέρματος από τους γλουτούς για να τα ελέγξουν στο μικροσκόπιο και με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψαν πως είχαν σημαντικές διαφορές από τα αρχικά δείγματα, καθώς οι εσωτερικές στιβάδες έμοιαζαν πάρα πολύ με εκείνες ατόμων ηλικίας 20 – 40 ετών.
«Το θέαμα ήταν εκπληκτικό» παραδέχτηκε ο δρ. Ταρνοπόλσκι. «Το δέρμα τους έμοιαζε πολύ πιο νεανικό απ’ ό,τι τρεις μήνες νωρίτερα και το μόνο που είχαν αλλάξει στη ζωή τους ήταν η γυμναστική».
Οι ερευνητές δεν ξέρουν πώς ακριβώς επηρεάζει η συστηματική γυμναστική το δέρμα, αλλά εικάζουν πως παίζει ρόλο η παραγωγή ορισμένων ουσιών που λέγονται μυοκίνες και παράγονται από τους μυς όταν γυμναζόμαστε. Οι ουσίες αυτές είναι γνωστό ότι απελευθερώνονται στο αίμα και επηρεάζουν κύτταρα που βρίσκονται πολύ μακριά από τους μυς που τις παράγουν.
[bovary]
Οι Ευρωπαίοι εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους και την υποστήριξή τους στην Ελλάδα, έναντι των τουρκικών προκλήσεων…Τους ευχαριστούμε πολύ αλλά δεν μας λέει τίποτα η έκφραση αλληλεγγύης…
Οι Ευρωπαίοι μπορεί να παριστάνουν τους θιγμένους από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο Ερντογάν. Παρόλα αυτά συζητούν μαζί του και απαιτούν επί της ουσίας από την Ελλάδα να κάνει το ίδιο.
Οι Ευρωπαίοι μπορεί να θέλουν να συνεχίσουν να παριστάνουν τους ανήξερους για όσα συμβαίνουν στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ. Στα ευρωπαϊκά σύνορα που ταυτίζονται με τα ελληνικά… Γίνεται πόλεμος κι ας κάνουν πως δεν το γνωρίζουν. Πόλεμος από τον οποίο η Ελλάδα θρηνεί κάθε τόσο νεκρούς. Πόλεμος για τον οποίο η Ελλάδα και οι πολίτες της πληρώνουν κάθε μέρα πολλά χρήματα και κάθε τόσο πολλά δις για να εξοπλιστεί και να ξανα-εξοπλιστεί η χώρα. Αναφερόμαστε και στο οικονομικό κόστος ,γιατί μάλλον αυτό θα ενδιαφέρει περισσότερο κάποιους στις Βρυξέλλες παρά οι νεκροί μας…
Το βίντεο που κυκλοφορεί στο youtube, περιγράφει τις ανορθόδοξες και άναδρες μεθόδους των Τούρκων στο Αιγαίο… “Διηγείται” δύο απ΄ αυτές τις περιπτώσεις, επικεντρώνοντας σε δύο χειριστές της ΠΑ που χάθηκαν ενώ πετούσαν για να υπερασπιστούν τον εναέριο χώρο και τον όρκο που είχαν δώσει. Ο ένας είναι ο άνανδρα δολοφονημένος Κώστας Ηλιάκης και ο δεύτερος ο Σήφης Αναστασάκης, ο οποίος είχε ζήσει από πρώτο χέρι πως οι Τούρκοι πιλότοι πετούν με τρόπο δολοφονικό. Κάποια από τα πλάνα είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικά για το πως οι Τούρκοι πετούν στο Αιγαίο και πως επιδιώκουν το ατύχημα και το θάνατο Ελλήνων χειριστών.
Το βίντεο πολύ χρήσιμο για τους αλληλέγγυους…Ευρωπαίους και μη.
“Γνωρίζουν όλοι ότι η Ελλάδα είναι μια ισχυρή χώρα. Και σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική της δύναμη είναι μια πολύ ισχυρή χώρα”, τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων “Πρακτορείο 104,9 FM”.
“Τα προβλήματα που έχει εσωτερικά και εξωτερικά η Τουρκία προσπαθεί να τα ‘λύσει’ με μια προκλητικότητα, μια επιθετικότητα και μια αναθεωρητική θεώρηση των διεθνών συνθηκών. Αυτό το πράγμα δεν πρόκειται να της περάσει. Έχει απέναντί της ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα” είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας.
“Την παρακολουθούμε και παίρνουμε όλα τα μέτρα. Η δική μου άποψη είναι ότι οφείλεται (η προκλητικότητα) σε εξωτερικά και εσωτερικά προβλήματα που έχει η Τουρκία, όχι σε σχέση με την Ελλάδα. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή έχει ανοίξει πολλά μέτωπα με κυρίαρχο μέλημα το κουρδικό και μέτωπο στη Συρία και θέλει να συμμετάσχει ή να πιέσει σε κάτι που δεν της ανήκει, δηλαδή στην κυπριακή ΑΟΖ” ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Βίτσας.
“Όπως και να το πάρει ο καθένας”, πρόσθεσε, “η Κύπρος είναι -και με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται από τη διεθνή κοινότητα- ένα κράτος. Ένα κράτος με πρόβλημα θα πει κάποιος, να το δεχθώ. Αλλά είναι ένα κράτος πάνω στο οποίο προσπαθούμε να βρούμε λύση. Γι’ αυτό γίνονται και οι συζητήσεις. Κι αυτό το κράτος έχει ΑΟΖ που διεθνώς εκπροσωπείται από την Κυπριακή Δημοκρατία με πρόεδρο τον κ. Αναστασιάδη”.
Ερωτηθείς για τη “νωχελική” έως τώρα αντίδραση της Ευρώπης στο ζήτημα, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας απάντησε: “Για διάφορους λόγους και με βάση το γεγονός ότι ζούμε την εποχή των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, με νωχελικό τρόπο κάποιες φορές αντιμετωπίζεται και η αναθεωρητική λογική και η προκλητικότητα. Γι αυτό άλλωστε και ο Έλληνας πρωθυπουργός θα ξαναβάλει και σήμερα αυτά τα ζητήματα στο συμβούλιο των ηγετών της Ευρώπης. Αυτό που εμείς θέλουμε είναι μια καθαρή θέση”.
Σχετικά με το αν η ελληνική αντίδραση θα είναι ανάλογη σε περίπτωση που η Τουρκία ξεπεράσει τα όρια, ο κ. Βίτσας απάντησε θετικά, υπογραμμίζοντας: “Εμείς έχουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Εκεί είναι κι ένα επίπεδο των ορίων μας και μ’ αυτή την έννοια έχουμε και τη διπλωματική και τη στρατιωτική δύναμη να αντιδράσουμε. Δεν θέλουμε τα πράγματα να φτάσουν σ’ ένα τέτοιο σημείο αλλά γνωρίζουν όλοι ότι η Ελλάδα είναι μια ισχυρή χώρα. Και σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική της δύναμη είναι μια πολύ ισχυρή χώρα”.
Αναφορικά με την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας κατά δύο μονάδες από τον οίκο Moody’s, ο κ. Βίτσας επισήμανε πως “το γεγονός ότι αναβαθμίζεται η χώρα μας και μάλιστα κατά δύο θέσεις δείχνει ότι όλη η οικονομική προσπάθεια πάει καλά και ότι θα έχουμε μια σίγουρη έξοδο από τη μνημονιακή περίοδο τον Αύγουστο του 2018”.
Σημείωσε δε πως πεποίθηση και άποψή του είναι ότι “δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ούτε πρέπει να υπάρξει προληπτική γραμμή (στήριξης). Θα υπάρχει η δυνατότητα ρευστότητας της δικής μας χώρας ώστε γρήγορα αυτή την επιτυχία να τη μετατρέπουμε σε απτή πραγματικότητα για τη ζωή των Ελληνίδων και των Ελλήνων και ιδιαίτερα για εκείνους που είναι στα χαμηλότερα στρώματα”.
Για την υπόθεση Novartis δήλωσε αισιόδοξος ότι θα ριχθεί φως “γιατί ξεκίνησε και προχωράει ορθά” και σημείωσε πως “είναι στόχος μας το μαχαίρι να μπει και να καθαριστεί η πληγή μέχρι και το κόκαλο”, ενώ επισήμανε την ανάγκη “ο νόμος περί ευθύνης υπουργών να είναι πρώτη προτεραιότητα στην αλλαγή του Συντάγματος”.
“Βασικός στόχος”, τόνισε ο κ. Βίτσας, “είναι να αποκαλυφθούν τα πράγματα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει απρόσωπο σκάνδαλο. Άρα υπάρχει πολιτική ευθύνη, δεν έχει αναληφθεί από τα κόμματα τα οποία εξουσίαζαν την πολιτική ζωή του τόπου εκείνη την εποχή κι ένα από τα ζητήματα που τα ενοχοποιεί πολιτικά είναι το γεγονός ότι δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν -ορισμένες φορές δεν έκαναν και τίποτα- ώστε το σκάνδαλο αυτό να διαλευκανθεί. Υπάρχει η πολιτική ευθύνη. Αναζητείται πλέον και αν υπάρχει και ποινική ευθύνη και αφορά αυτό τα πολιτικά πρόσωπα”.
*Τη συνέντευξη πήραν η Σοφία Παπαδοπούλου και ο Κώστας Παπαδάκης
[onalert]
Με ένα ακόμα…επίμαχο και πολυσυζητημένο θέμα θα ασχοληθούμε σήμερα. Με τους Βλάχους. Με την καταγωγή και την ιστορία τους. Τις αναφορές γι’ αυτούς σε βυζαντινές πηγές. Την προέλευση της ίδιας της λέξης «Βλάχος» αλλά και της λέξης «Αρμάνοι» με την οποία αυτοπροσδιορίζονται οι ίδιοι. Αλλά και την «πορεία» τους στο πέρασμα των αιώνων.
Ποιοι είναι οι Αρμάνοι – Βλάχοι;
Όπως γράφει ο πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαος Μέρτζος, βλάχος κι ο ίδιος στην καταγωγή, στο βιβλίο του «Οι Αρμάνοι Βλάχοι», έκδ. της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης, 2010, «ο όρος Βλάχοι αποτελεί ετεροπροσδιορισμό. Έτσι ορίζονται από τρίτους όσοι αυτόχθονες αρχαίοι πληθυσμοί, προ πάντων ορεσίβιοι αλλά και αστοί, λατινοφώνησαν στην προφορική αποκλειστικά λαλιά τους επειδή υπηρέτησαν όλη τη ζωή τους ως στρατιώτες και αξιωματούχοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ελλάδα και στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής. Επί μακρούς αιώνες παρέμειναν επίμονα ενδογαμικοί, δηλαδή παντρεύονταν μονάχα μεταξύ τους, και, γι’ αυτό, διατήρησαν ανόθευτη τη γηγενή καταγωγή τους. Ανέκαθεν εμείς οι αποκαλούμενοι Βλάχοι αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Αρμάνοι, δηλαδή Ρωμαίοι πολίτες της καθ’ ημάς Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που κατά τους τελευταίους αιώνες της επονομαζόταν και Ρωμανία. Ως Ρωμαίοι, άλλωστε, αυτοπροσδιορίζονται επί χίλια διακόσια και άνω χρόνια όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες οι οποίοι ακόμη μέχρι σήμερα αυτοπροσδιορίζονται, επίσης, ως Ρωμιοί. Αρειμάνιοι στην ελληνική γλώσσα σημαίνει αγέρωχοι πολεμιστές. Και ανέκαθεν οι Βλάχοι ήμασταν πολεμιστές».
Στον πρόλογο του ίδιου βιβλίου, ο Πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης, Καθηγητής Ιατρικής του ΑΠΘ, Θεόδωρος Ι. Δαρδαβέσης, γράφει: «…οι Βλάχοι δεν πρέπει να θεωρούνται ως μια εξελληνισμένη εθνοτική ομάδα ή ως μια πληθυσμιακή ομάδα διχασμένη από τις εθνικές προπαγάνδες των αρχών του 20ου αιώνα, αλλά ως μια γνήσια έκφραση της ρωμιοσύνης, που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας».
Η άποψη αυτή, που θεωρείται σήμερα η πλέον ορθή, δεν ήταν πάντα αποδεκτή.
Ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, ο Ν. Α. Βέης, ο Π. Αραβαντινός κ.ά. έχοντας ως μοναδικό κριτήριο τη γλώσσα των Βλάχων και την ομοιότητά της με τη ρουμανική, θεωρούσαν ότι οι βλαχόφωνοι Έλληνες Ηπείρου, Μακεδονίας και Θεσσαλίας, έχουν κοινή καταγωγή με τους Βλάχους των περιοχών γύρω από τον Δούναβη και τον Αίμο της Βουλγαρίας. Αντλώντας επιχειρήματα από τους βυζαντινούς χρονογράφους Κίνναμο, Κεκαυμένο και Χαλκοκονδύλη, δέχονται ότι οι βλαχόφωνοι της Βόρειας Ελλάδας, μετοίκησαν σ’ αυτή από την περιοχή του Δούναβη.
Ο Γιώργης Έξαρχος, στο δίτομο έργο του «Οι Ελληνόβλαχοι (Αρμάνοι)», θεωρεί ως ορθότερη ερμηνεία της προέλευσης των Βλάχων, αυτή που έδωσε το 1832 ο Κωνσταντίνος Κούμας. Γράφει λοιπόν ο μεγάλος Λαρισαίος εκπαιδευτικός και Διδάσκαλος του Γένους: «Ό,τι συνέβη εις τους επέκεινα του Ίστρου, Δάκας και Γέτας, είχεν πολύ πρότερον να γίνεται εις τους εντεύθεν του Ίστρου (=Δούναβη) λαούς […]. Αποτέλεσμα τούτων ήτο, ότι Μακεδόνες, Θετταλοί, Έλληνες, έμαθον την γλώσσαν των νικητών των (ενν. των Ρωμαίων) και πολλοί έχασαν την ιδικήν των. Εις μόνον τας μεγάλας πόλεις αντείχεν η Ελληνική Γλώσσα. Όλοι ούτοι οι λαοί ονομάζονται με κοινόν όνομα ΒΛΑΧΟΙ» (Κωνσταντίνος Μ. Κούμας, «Ιστορίαι των Ανθρωπίνων Πράξεων», εν Βιέννη 1832, τόμος ΙΒ’ σελ. 520-521).
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πάρα πολλές απόψεις ακόμα. Αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε. Ας δούμε τώρα την προέλευση της λέξης «Βλάχοι».
Η ετυμολογία της λέξης Βλάχος
Για την προέλευση της λέξης Βλάχος, έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. Θα αναφέρουμε εδώ, τις κυριότερες από αυτές.
i. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη Βλαχά (ή βληχή) = το βέλασμα
ii. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη βλαχάν ή βλίχαν(ος) ή βλίκανον = ο βάτραχος
iii. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη βλάχνον ή βλάχρον ή βλαχρόν ή βλάθρον ή βλήχρα ή βλήχρον = το φυτό φτέρη
iv. Προέρχεται από τη λατινική λέξη flaccus = αυτός που έχει μεγάλα αφτιά
v. Προέρχεται από την ελληνική λέξη Βράχος
vi. Προέρχεται από την αιγυπτιακή λέξη φελάχος = ποιμένας, βοσκός. Η θεωρία αυτή, με βασικό υποστηρικτή τον διαπρεπή αρχαιολόγο και εθνολόγο Αντώνιο Κεραμόπουλλο (1870-1961), φαίνεται ότι δεν ευσταθεί.
Μια άλλη εκδοχή, θέλει τη λέξη Βλάχοι να προέρχεται από τη γερμανική λέξη Volci. Έτσι ονόμαζαν οι Γερμανοί πρώτα τους Κέλτες και μετέπειτα όλους τους λατινόγλωσσους Ρωμαίους και μη Ρωμαίους γείτονές τους.
Ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης στο «Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας», εκδ. ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, 2009, γράφει τα εξής:
Βλάχος < σλαβ. Vlaha < παλ.γερμ. Wal(a)h < λατ. Volcae (> ελυστ. Ουάλκαι), ονομασία κελτικού φύλου που είχε εκλατινιστεί και ζούσε υπό γερμανική κυριαρχία.
Και συνεχίζει με μία «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ»
Οι Βλάχοι ή Αρωμούνοι (Arman «Ρωμαίοι») του ελληνικού χώρου προέρχονται από πληθυσμούς που είχαν εκλατινιστεί κατά τη ρωμαϊκή περίοδο και μιλούν λατινογενή διάλεκτο, συγγενή προς τα Ρουμανικά. Η λατ. ονομασία Volcae (απ’ όπου το μεσν. Βλάχοι), που αναφερόταν στους Κέλτες υπηκόους της Ρωμαϊκής και αργότερα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελεί την αφετηρία στην οποία ανάγονται τα ονόματα διαφόρων σημερινών κελτικών υπολειμμάτων στην Ευρώπη, π.χ. Ουαλοί (Welsh, Μ. Βρετανία), Βαλόνοι (Wallons, γαλλόφωνοι του Βελγίου), Γαλάτες (Gaylois, Γαλλία).
Οι Γερμανοί, και στη συνέχεια όλοι οι Σλάβοι, ονόμαζαν Βλάχους όλους τους λατινόφωνους λαούς ανεξάρτητα από την καταγωγή καθενός απ’ αυτούς. Η δε Πολωνία μέχρι σήμερα, ονομάζει Wloshy, δηλαδή Βλαχία, την Ιταλία!
Βυζαντινές πηγές για τους Βλάχους και τη γλώσσα τους
Ο πρώτος που χρησιμοποιεί βλάχικες λέξεις, στο έργο του «Περί Κτισμάτων», είναι ο ιστορικός Προκόπιος, που έζησε στα χρόνια του Ιουστινιανού 6ος αιώνας.
Περίπου την ίδια εποχή, ο Ιωάννης Λυδός, λατινομαθής, νομικός και φιλόσοφος (περ. 490-578), αποκαλύπτει την ύπαρξη λατινόφωνων πληθυσμών στις ευρωπαϊκές χώρες. Στο έργο του «Περί των Αρχών της Ρωμαίων Πολιτείας», αναφέρει ότι: «Υπήρχε παλιός νόμος όσα γίνονταν από τους επάρχους, ακόμα και από τις άλλες αρχές, να λέγονται στην ιταλική γλώσσα…και όσα γίνονται στην περιοχή της Ευρώπης (έτσι ονομαζόταν εκείνη την εποχή η Βαλκανική) διαφύλαξαν την αρχαιότητα από ανάγκη, διότι οι κάτοικοί της, αν και ήταν στο μεγαλύτερο μέρος έλληνες, μιλούσαν ιταλικά («τη των Ιταλών φθέγγεσθο φωνή», γράφει στο πρωτότυπο) και ιδιαίτερα οι δημόσιοι υπάλληλοι».
Διαπιστώνει λοιπόν ο Λυδός, ότι κατά τον 6ο αιώνα, στα Βαλκάνια ομιλείται η ιταλική (λατινική) γλώσσα, όχι μόνο από τους Έλληνες, που αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού της Χερσονήσου του Αίμου αλλά κι από τους υπόλοιπους.
Το γεγονός αυτό, αποδεικνύει την ελληνικότητα των λατινόφωνων – βλαχόφωνων πληθυσμών, πράγμα που καταρρίπτει τη ρουμανική προπαγάνδα ότι οι λατινόφωνοι λαοί των Βαλκανίων είναι ρουμανικής καταγωγής.
Επόμενη μαρτυρία για βλάχικες λέξεις, προέρχεται από τον Θεοφύλακτο Σιμοκάττη, ο οποίος άκμασε μεταξύ 610 και 640. Αναφερόμενος σε εκστρατεία του στρατού της Ρωμανίας (Βυζαντίου), υπό τον στρατηγό Κομεντιόλο εναντίον των επιδρομέων Αβάρων, στην περιοχή Κορνομπάτ Αετού (δυτικά της Μεσημβρίας), που έγινε το 589, γράφει τα εξής:
Θέλοντας να αιφνιδιάσει τους Αβάρους, ο Κομεντίολος, διέταξε τους στρατιώτες του να τους επιτεθούν πριν ξημερώσει. Κάποια στιγμή, το φορτίο ενός από τα μεταγωγικά ζώα έγειρε και κάποιος φώναξε στον οδηγό του ζώου «ρετόρνα, ρετόρνα, φράτερ». Η φράση αυτή σημαίνει στα αρμάνικα – βλάχικα «γέρνει, γέρνει (ενν. το φορτίο) αδελφέ».
Δημιουργήθηκε αδικαιολόγητος πανικός στο στράτευμα, καθώς «οι στρατιώτες νόμισαν ότι τους διατάσσουν να κάνουν μεταβολή λόγω αιφνιδιαστικής εμφάνισης άλλου εχθρού. Γύρισαν λοιπόν τότε προς τα πίσω κραυγάζοντας «επιχωρίω γλώττη…ρετόρνα».
Αυτό οφειλόταν, στο ότι η λέξη ρετόρνα, εκλήφθηκε από πολλούς ως εντολή να γυρίσουν πίσω, ενώ είχε τη σημασία «έλα πίσω» (να δεις τις αποσκευές που θα πέσουν από το ζώο). Το ίδιο περιστατικό, περιγράφει και ο Θεοφάνης, σπουδαίος Βυζαντινός ιστορικός: «Τόρνα, τόρνα, φράτρε και ο μεν κύριος του ημιόνου την φωνήν ουκ ήσθετο οι δε λαοί ακούσαντες και τους πολεμίους επιστήναι αυτοίς υπονοήσαντες, εις φυγήν ετράπησαν τόρνα, τόρνα μεγίσταις φωνές ανακράζοντες».
Η περιγρφή του Θεοφάνη και η χρήση της λέξης «τόρνα», είναι πιο κοντά στην ιστορική πραγματικότητα και το γλωσσικό ιδίωμα των Βλάχων.
Ο αυτοκράτορας, λόγιος, συγγραφέας και διανοούμενος, Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος (912-953), γράφει για «ελληνίζοντες (που) και την πάτριον Ρωμαϊκήν γλώσσαν αποβαλλόντες».
Ο Πορφυρογέννητος αναφέρεται σε πληθυσμούς που επί των ημερών του απέβαλαν την πατρική τους γλώσσα, τη ρωμαϊκή. Δεν δίνει περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτούς ωστόσο από όσα γράφει διαπιστώνουμε ότι από εκείνη την εποχή αρχίζει μια διαδικασία “γλωσσικού απολατινισμού” πληθυσμών που είχαν εκλατινιστεί γλωσσικά τους προηγούμενους αιώνες.
Η πρώτη μνεία στην ύπαρξη Βλάχων γίνεται από τον Γεώργιο Κεδρηνό (11ος αιώνας) ο οποίος αναφερόμενος στον ηγεμόνα των Βουλγάρων Συμεών και την οικογένειά του γράφει:
“Τούτων δε των τεσσάρων αδελφών Δαβίδ μεν ευθύς απεβίω αναιρεθείς μέσον Καστορίας και Πρέσπας κατά τας λεγομένας Καλάς Δρυς μετά τινών Βλάχων οδιτών”.
Βέβαια δεν γνωρίζουμε ποιους ακριβώς εννοούσε με τη λέξη “Βλάχοι” ο Κεδρηνός.
Ο Σωκράτης Λιάκος γράφει:
“Εις την στενωπό Πισοδερίου έλαβε χώραν κατά το έτος 980 μ.Χ. περίπου και το γεγονός του φόνου του Δαυίδ, πρωτότοκου υιού του κόμητος Νικολάου, μέγα ισχύοντος παρά τοις Βουλγάροις όπως μας λέγει ο Σκυλίτζης εις την θέση Καλάς Δρυς, από Βλάχους οδίτας. Το όνομα τούτο Καλάς Δρυς ή Καλαί Δρυς ταυτίζεται με τα τοιούτα: Κάλεα ντι Ντούρους (Οδός Δυρραχίου) και Κάλεα ντι Ρίσσον (Δρόμος του Λυγκός) στη γλώσσα των τότε και σήμερα αρμανόγλωσσων (Βλαχόφωνων-Λατινομακεδονόγλωσσων) φυλάκων αυτής, γεγονός που αποκαλύπτει ότι οι οδοφύλακες της στενωπού αυτής ήσαν Αρμανόφωνοι= Βλαχόφωνοι= Λατινομακεδονόγλωσσοι, ό, τι είναι και μέχρι σήμερα”.
Ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος (976-1925) σε έγγραφο με την υπογραφή του (1020) που βρέθηκε στο Σινά, γράφει: “Θεσπίζομεν ταύτα πάντα κατέχειν τον αυτόν αγιώτατον Αρχιεπίσκοπον και λαμβάνειν το κανονικόν αυτών πάντων και τον ανά πάσαν Βουλγαρίαν Βλάχων και των περί τον Βαρδάρειον Τούρκων όσοι εντός Βουλγαρικών όρων εισί…”.
Ούτε όμως ο Βασίλειος διευκρινίζει ποιοι ακριβώς ήταν οι “ανά πάσαν Βουλγαρίαν Βλάχοι”, με αποτέλεσμα οι ιστορικοί να δώσουν διάφορες εκδοχές.
Ο Βυζαντινός ιστορικός Ιωάννης Κεκαυμένος (11ος αι.) στο έργο του “Στρατηγικόν”, δεν μιλά καθόλου κολακευτικά για τους Βλάχους, χαρακτηρίζοντάς τους γένος άπιστο, απειθάρχητο αλλά και ότι αποτελούσαν ξεχωριστό έθνος, συγγενικό με τους Δακορουμάνους.
Γράφει μεταξύ άλλων: “Ουδέποτε εφύλαξε πίστιν (το γένος των Βλάχων) προς τινά ουδέ προς τους αρχαιοτέρους βασιλείς των Ρωμαίων. Πολεμηθέντες παρά του βασιλέως Τραϊανού και παντελώς εκτριβέντες, εάλωσαν (…) ούτοι γαρ εισίν οι λεγόμενοι Δάκαι και Βέσαι ώκουν δε πρότερον πλησίον του Δουναβίου ποταμού και του Σάου (…) ένθα νυν Σέρβοι αρτίως οικούσιν, εν οχυροίς και δυσβάτοις τόποις”.
Οι απόψεις του Κεκαυμένου προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις στα νεότερα χρόνια. Ο Αντώνιος Κεραμόπουλλος γράφει:
“Δεν γνωρίζομεν αν ο βασιλεύς προήγαγε αυτόν εις ανώτερο αξίωμα δια τούτο” (την εμπαθή δηλαδή στάση του απέναντι στους Βλάχους. Και σε άλλο σημείο: “Ο Κεκαυμένος… τυφλούται εκ του μίσους κατά των αποστατούντων Βλάχων και αποδιοπομπούμενος μέχρι Δακίας και Σαύου το μισητόν γένος υβρίζει συλλήβδην Κουτσοβλάχους τε και Δάκας”.
Το λάθος του Κεκαυμένου, είναι ότι ταυτίζει τους Βλάχους με τους Δακορουμάνους, γιατί τους θεωρεί ομόφυλους.
Η Άννα Κομνηνή, στο έργο της “Αλεξιάδα”, δίνει πληροφορίες για τους Βλάχους της Θεσσαλίας:
«Και τοις μέρεσι της Λαρίσσης εγγίσας και διελθών δια του βουνού των Κελλίων και την δημοσίων λεωφόρον δεξιόθεν καταλιπών και του βουνού τον ουτωσί εγχωρίως καλούμενον Κίσσαβον, κατήλθεν εις Εζεβάν, χωρίο δε τούτον Βλαχικόν της Ανδρωνείας έγγιστα διακείμενου».
Σε άλλο σημείο, αναφέρεται στους Βλάχους του Αίμου, της Μακεδονίας και των περιοχών του Δούναβη:
“Νυκτός δε καταλαβόντος Πουδίλου τινός εκκρίτου των Βλάχων και την των Κομάνων δια του Δανούβεως διαπεραίωσιν απαγγείλοντος, δέον έκρινε αναζούσης της ημέρας μετακαλεσάμενος τους εκκρίτους των συγγενών τε και ηγεμόνων βουλεύασθαι ό,τι δει ποείν…Των γουν Κομάνων παρά των Βλάχων τας δια των κλεισουρών ατραπούς μεμαθηκότων και ούτω τον Ζυγόν ραδίως διεληλυθότων άμα τω τη Γολόνη προσπελάσαι ευθύς οι έποικοι ταύτης δεσμήσαντες τον την φυλακήν του κάστρου πεπιστευμένον παραδεδώκασι τοις Κομοίνοις…”
Και παρακάτω: “… και οπόσοι τον νομάδα βίον είλοντο (Βλάχους τούτους καλείν οίδε διάλεκτος) (και τους άλλοθεν εξ απασών των χωρών ερχομένους ιππέας τε και πεζούς”.
Από όσα γράφει η Άννα Κομνηνή, προκύπτουν τα εξής:
Βορειότερα της Λάρισας, υπήρχε Βλαχοχώρι, που ονομαζόταν Εζεβάν. Υπήρχαν Βλάχοι κοντά στον Δούναβη, που ήταν γείτονες με τους Κουμάνους. Οι Βλάχοι ζούσαν ή κινούνταν κοντά στον Αίμο. Οι Βλάχοι έκαναν νομαδική ζωή, δεν διευκρινίζει όμως αν ήταν ή όχι λατινόγλωσσοι.
Ο Ιωάννης Κίνναμος, (1143 – 1185), θεωρεί τους Βλάχους αποίκους από την Ιταλία. Γράφει χαρακτηριστικά:
“Λέοντα δε τινά Βατάτζην επίκλησιν, ετέροθεν στράτευμα επαγόμενον άλλοτε συχνόν και δη και Βλάχων πολύν όμιλο οι των εξ Ιταλίας άποικοι πάλαι είναι λέγονται, εκ των προς τω Ευξείνω καλουμένω Πόντω χωρίων εμβαλείν εκέλενεν εις Ουννικήν”.
Ο Νικήτας Ακομινάτος – Χωνιάτης (13ος αι.), αναφέρεται σε Βλάχους της περιοχής του Αίμου, γράφοντας τα εξής:
“Και έλαθε δια σμικροπρέπειαν και άλλας μεν πόλεις καλαμησάμενος, αι κατ ‘ Αγχίαλον συνωκίζοντο, εαυτώ δε μάλιστα και Ρωμαίοις εκπολεμώσας τους κατά τον Αίμον το όρος Βαρβάρους, οι Μυσοί πρότερον ωνομάζοντο, νυνί δε Βλάχοι κικλήσκονται”
Στο ποιητικό του έργο “Χρονική Ιστορία”, ο μοναχός Εφραίμ Αίνιος, αναφέρεται συχνά στη Βλαχία και τους Βλάχους.
“Ων χάριν Μυσών εκταραχθέν πως έθνος κατ’ Αίμον οικούν, οι κικλήσκονται Βλάχοι”
Αναφορές γίνονται ακόμα στον “Κώδικα Νόμων”, του Στέφανου Δουσάν και στο ποίημα “Πουλολόγος” (14ος αι)
“Και αν τύχουν εκ την Ζαγοράν Βούλγαροι είτε Βλάχοι”.
Ο ποιητής Ιωάννης Κατράρης, στο “Προς τον φιλόσοφον και ρήτορα Νεόφυτον”, γράφει:
“Βούλη και μορφή ακούσαι;
Την μεν γέννην έστι Βλάχος,
Αλβανίτης δεν την όψιν,
Του δε σώματος την θέσιν.
Βουλγαροαλβανιτόβλαχος”
Μνεία για τους Βλάχους, γίνεται και σε λαϊκό τραγούδι του 10ου αιώνα.
Τέλος, ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης (15ος αιώνας), θεωρεί (δεν αναφέρει πηγές ή αποδεικτικά στοιχεία), ότι το έθνος που κατοικεί στην Πίνδο της Θεσσαλίας, εγκαταστάθηκε εκεί από την Δακία. Το έθνος αυτό ονομάζεται Βράχοι. Στην Πίνδο, κατοικούν Βλάκοι, που είναι ομόγλωσσοι με τους Δάκες του Δούναβη και μοιάζουν μεταξύ τους. Οι Βράκοι ή Βλάκοι (Βλάχοι) ζουν ως ένοπλοι είναι διαιρεμένοι σε δύο περιοχές χώρες, η μία κοντά στον Δούναβη και η άλλη στην Μπογδανία (σημ. Μολδαβία!)
Η εμφάνιση του όρου “Βλαχία”
Ο όρος “Βλαχία”, πρωτοεμφανίζεται στο “Οδοιπορικό” του Ισπανοεβραίου περιηγητή Βενιαμίν εκ Τουδέλης, που το 1160, βρέθηκε ως περιηγητής στην Ελλάδα.
Επισκεπτόμενος τη Φθιώτιδα, συνάντησε Βλάχους που κατοικούσαν στα βουνά γύρω από τη Λαμία, τη δε Λαμία, που αποκαλεί Sinon Potamo= Ζητούνι, “κείται εις τους πρόποδας των αρέων της Βάχίας”. δηλαδή στις υπώρειες της Όθρνος.
Σε χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ (1195 – 1203), αναφέρεται η “Provincia Valachie”, ως τμήμα της Θεσσαλίας.
Τέλος, στο κείμενο της “Partitio Romanie” (1204), όπου αναφέρονται οι περιοχές και οι χώρες που δόθηκαν μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους στον Βονιφάτιο Μομφερατικό, γίνεται μνεία στην “Provintia Blachie”, τμήμα της Θεσσαλίας.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Βυζαντινές πηγές (πλην Κεκαυμένου και Χαλκοκονδύλη) δεν αναφέρονται σε κάθοδο Βλάχων από τη Δακία προς την Ελλάδα, κάτι που αποτέλεσε βασικό επιχείρημα της προπαγάνδας των Ρουμάνων, που ήθελαν να “οικειοποιηθούν” τους Βλάχους και να δημιουργήσουν μειονοτικό ζήτημα στην Ελλάδα.
Από παντού προκύπτει ότι οι Βλάχοι είναι λατινόφωνοι Έλληνες. Όσο για τη Βλαχία, τον όρο αυτό συναντάμε τον 12ο αιώνα, και αναφέρεται σε τμήματα της Θεσσαλίας και την περιοχή της Φθιώτιδας. Δεν υπάρχει ιστορική πηγή που να αναφέρει τον όρο Βλαχία σε περιοχές πάνω από τον Δούναβη ή σε περιοχές μεταξύ του Δούναβη και Αίμου μέχρι και τον 12ο αιώνα.
Σε άλλες επιστημονικές απόψεις για τους Βλάχους, στην πολιτική της Ρουμανίας στο θέμα αυτό, στο περιβόητο “πριγκιπάτο της Πίνδου” (1917) και τη “Ρωμαϊκή ή Βλάχικη Λεγεώνα” (1941), θα αναφερθούμε σύντομα, σε άρθρο στο protothema. gr
Πηγές: Γιώργης Έξαρχος, “ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΒΛΑΧΟΙ ΑΡΜΑΝΟΙ” εκδόσεις Καστανιώτη 2001 (2 τόμοι)
Ορέστης Κουρέλης, “Βλαχόφωνοι Έλληνες”, ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ Αδελφών Κυριακίδη α.ε., 2010
Ντούσαν Πόποβιτς, “ΑΡΜΑΝΟΙ ΒΛΑΧΟΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ”
“Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών”, 2010.
Νικόλαος Μέρτζος, “Οι Αρμάνοι Βλάχοι”, έκδ.
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΑΝΔΡΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 2010.
Πως ακούγονταν οι ψαλμωδίες 1500 χρόνια πριν Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης
Περιγραφή Ψηφιακή αναπαραγωγή, ψαλμωδιών, με την αυθεντική ακουστική της Αγίας Σοφίας, από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του stranford, σε συνεργασία με την χορωδία Capella Romana.
Να αναφερθεί ότι την εποχή του Ιουστινιανού η Αγία Σοφία είχε χίλιους κληρικούς 80 πρεσβύτερους, 152 διακόνους, 40 διακόνισσες, 70 υποδιακόνους, 160 αναγνώστες, 25 ψάλτες, 75 θυρωρούς.