Το Icehotel χτίζεται κάθε χειμώνα και λιώνει την άνοιξη
Οκτώ εβδομάδες χρειάζονται για να χτιστεί το εκθαμβωτικό Icehotel, στο Jukkasjärvi της Σουηδίας, το μοναδικό ξενοδοχείο στον κόσμο, που χτίζεται κάθε χρόνο τον χειμώνα και λιώνει την άνοιξη.Γιορτάζοντας φέτος τα 25 του χρόνια, το πιο διάσημο κατάλυμα του κόσμου, φτιαγμένο εξ’ ολοκλήρου από πάγο και χιόνι, θα υποδεχθεί τους επισκέπτες του τον Δεκέμβριο με 61 νέα δωμάτια, εντυπωσιακά έργα τέχνης και ένα θέατρο.
Το Icehotel βρίσκεται 200 χμ βόρεια του Αρκτικού Κύκλου και αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό και θαύμα!Κάθε χρόνο, εκατοντάδες καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο καλούνται να δημιουργήσουν τα πιο ευφάνταστα σχέδια τους για την κατασκευή κάθε μιας από τις σουίτες.Στη συνέχεια, η κριτική επιτροπή επιλέγει τους καλύτερους, οι οποίοι ταξιδεύουν στη Σουηδία το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο δίνοντας «σάρκα και οστά»στο όραμά τους.
Η φετινή συλλογή δωματίων περιλαμβάνει θεματικά δωμάτια, όπως μια σουίτα – τροπικό δάσος, με ουρακοτάγκους από πάγο!Κάθε δωμάτιο διαθέτει ένα κρεβάτι, που χτίστηκε από κομμάτια πάγου, ένα παχύ στρώμα, δέρματα ταράνδων, καθώς και ζεστούς υπνόσακους, που θα κρατήσουν μακριά τους -7 βαθμούς Κελσίου.Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα δωμάτια εκτίθενται σε επισκέπτες, που θέλουν να απολαύσουν από κοντά αυτά τα έργα τέχνης.Μια από τις καινοτομίες της νέας χρονιάς είναι και το Aurora Hall, όπου θα πραγματοποιούνται γαμήλιες τελετές!
Ο χώρος θα διαθέτει ιδιωτική είσοδο, σκηνή για μουσικό συγκρότημα και εσωτερικά τοιχώματα κατασκευασμένα από στερεό πάγο, για φυσικό φως και τέλεια ακουστική.Το Icehotel θα διαθέτει ακόμα το δημοφιλές Icebar, ένα γκουρμέ εστιατόριο και ένα θέατρο, ενώ θα διοργανώνονται για τους επισκέπτες δραστηριότητες, όπως εκδρομές με snowmobile, έλκηθρο με σκύλους και σκι.Η φετινή σεζόν θα διαρκέσει έως το Μάρτιο, πριν το ξενοδοχείο αρχίσει να λιώνει τον Απρίλιο.
Τα Μεστά αποτελούν σήμα κατατεθέν για τη Χίο και είναι από τους πλέον γνωστούς προορισμούς των επισκεπτών.Είναι το πιο καλοδιατηρημένο «μαστιχοχώρι» της Χίου. Είναι μεσαιωνικό χωριό, από τα ωραιότερα καστροχώρια του νησιού.
Το χωριό, το οποίο δεσπόζει σε μια μικρή κοιλάδα, κτίστηκε στα βυζαντινά χρόνια, σε πενταγωνικό και κλειστό τετράπλευρο σχήμα με δαιδαλώδη εσωτερικά δρομάκια, ενώ τα σπίτια που ήταν χτισμένα από την εξωτερική πλευρά έπαιζαν τον ρόλο τείχους, έτσι δεν είχαν παράθυρα προς τα έξω.
Οι Γενουάτες βελτίωσαν την οχύρωση του χωριού, το οποίο δεχόταν επιδρομές πειρατών. Στις εξωτερικές γωνίες του χωριού υπήρχαν μικροί κυκλικοί πύργοι. Η άμυνα γινόταν από τα δώματα, όπως και η υποχώρηση προς τον κεντρικό πύργο.
Θολοσκεπείς στοές με θυρίδες για τόξα διαμορφώνονταν στις θέσεις που το περιμετρικό όριο της άμυνας περιοριζόταν σε ένα τοίχο. Το ιδιαίτερο στοιχείο του χωριού είναι η αρχιτεκτονική του, καθώς τα σπίτια είναι χτισμένα πολύ κοντά το ένα στο άλλο, ενώ επικοινωνούν μεταξύ τους με πολύ στενά, σκεπαστά δρομάκια, τους «θόλους».
Λόγοι αμυντικοί επέβαλαν την δυνατότητα κινήσεως πάνω στα δώματα των σπιτιών, την ενιαία δηλαδή στάθμη τους σ΄ όλο τον οικισμό. Οι δρόμοι που συνδέουν την κεντρική πλατεία του πύργου και στις πύλες του οικισμού είναι λίγοι και στενοί. Απ” αυτούς ξεκινούν άλλοι, ακόμα στενότεροι που καταλήγουν σε αδιέξοδο ή σε cul-de sac και από τους οποίους γίνεται η προσπέλαση των σπιτιών.
Όταν το 1977 ο άγνωστος τότε και νεαρός Σάμι Φάις έκλεινε συμφωνία με την μικρή Nike και την έφερνε στην Ελλάδα, κανείς, μάλλον ούτε ο ίδιος, δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε.
Ο επιχειρηματίας στα 19 του μόλις χρόνια ζήτησε δανεικά από τον πατέρα του, έκλεισε τη συμφωνία με μια άγνωστη και μικρή τότε εταιρεία αθλητικών ειδών στο Όρεγκον, τη Nike, και προχώρησε στην εισαγωγή 5.000 ζευγαριών παπουτσιών το χρόνο που έμελλε να αλλάξουν την ελληνική πραγματικότητα.
Η πορεία του στη συνέχεια είναι γνωστή με σκαμπανεβάσματα, περιπέτειες και τη μεγάλη επιστροφή των τελευταίων ετών, ωστόσο αυτό που δεν είναι και τόσο γνωστό, τουλάχιστον στους νέους, είναι ότι η μόδα της Nike ήταν αυτή που εξόρισε από τη χώρα τις περίφημες «ελβιέλες».
Μια λέξη που για πολλούς, κυρίως έως την ηλικία των 40 ετών σήμερα, παραμένει άγνωστη, αλλά θυμίζει πολλά στους παλαιότερους.
Κανείς δεν μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα γιατί οι Έλληνες έβγαλαν από τις ντουλάπες τους τα αθλητικά παπούτσια «ΕΛ.ΒΙ.ΕΛΑ» , αλλά το γεγονός είναι το περιβόητο ελληνικό, αθλητικό παπούτσι κάπου εκεί στο τέλος της δεκαετίας του 1970 πέρασε στην ιστορία.
Το τέλος της «ελβιέλας»
Μέχρι τα τέλη του ’70, οι «ελβιέλες» κυριαρχούσαν στην ελληνική αγορά στον τομέα των αθλητικών ειδών. Το παπούτσι είχε τη φήμη ότι ήταν ανθεκτικό και βεβαίως δεν ήταν για βραβείο σχεδιασμού.
Ήταν ένα παπούτσι που βρισκόταν σε κάθε ελληνικό σπίτι γέννημα θρέμμα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ελαστικών (ΕΛ.ΒΙ. ΕΛΑ.). Εκείνα τα χρόνια ήταν η απόλυτη ελληνική λύση στην οποία κατέφευγαν όσοι ασχολούνταν με τον αθλητισμό, αλλά και όλοι όσοι προτιμήσουν τη νέα τάση.
Συνδέθηκαν με ενδυματολογικές τάσεις και μόδες διαφόρων εποχών, ως χαρακτηριστικό των «άγριων νιάτων» και του ελεύθερου πνεύματος.
Η εταιρεία ΕΛ.ΒΙ. ΕΛΑ. ιδρύθηκε το 1928 από τους Νικόλαο Μαυροφίδη και Νικόλαο Αγνιάδη, κι οι δυο με καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Αυτό που έφτιαχνε ήταν ελαστικά. Εξού και το όνομα Ελληνική Βιομηχανία Ελαστικού. Η έδρα της εταιρείας βρισκόταν στην Καλλιθέα στην οδό Καλυψούς.
Ο ιδρυτής της εταιρείας Νικόλαος Μαυροφίδης, πέθανε το 1944 και το μερίδιό του πέρασε στους γιους του Αιμίλιο και Στέφανο Μαυροφίδη.
Ωστόσο το είδος για το οποίο είναι διάσημη είναι τα πάνινα αθλητικά παπούτσια με λαστιχένια σόλα, τα οποία παρήγαγε κατά κόρο.
Τα παπούτσια που σήμερα όλοι λένε «σταράκια».
Οι περιβόητες «ελβιέλες» έβγαιναν μόνο σε άσπρο χρώμα και τα φορούσαν μικροί και μεγάλοι από τη γυμναστική στο σχολείο μέχρι τις παρελάσεις και τα σαλόνια.
Ποιο ήταν το όνομα των παπουτσιών δεν το ξέρει κανείς. Ήταν τα μόνα αθλητικά παπούτσια που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα και έτσι επικράτησε ο όρος «ελβιέλες» από το όνομα της εταιρείας.
Η εταιρεία σταμάτησε οριστικά τη λειτουργία της στις αρχές του 1960, ωστόσο δεν έμεινε στα αζήτητα. Το όνομα, μετά το κλείσιμό της πωλήθηκε από τους πιστωτές στη μεγάλη υποδηματοποιία «Αλυσίδα», η οποία είχε την έδρα της στη Θεσσαλονίκη και η εταιρεία μετονομάστηκε σε «Αλυσίδα-ΕΛΒΙΕΛΑ».
Η «Αλυσίδα» κινούνταν άλλωστε στα ίδια πατήματα. Χτίστηκε στη δεκαετία του 1930 από βιοτέχνες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι κατασκεύαζαν παπούτσια. Στην κατοχή το εργοστάσιο επιτάχθηκε και επαναλειτούργησε το 1945. Από το 1980 οι εγκαταστάσεις της «Αλυσίδα Ελβιέλα» μεταφέρθηκαν στη Θέρμη. Τότε περίπου είχε αρχίσει και η είσοδος των πολυεθνικών και τελικά το εργοστάσιο έμεινε να ρημάζει, ενώ κατά καιρούς λειτούργησαν εκεί νυχτερινά κέντρα.
Η Ζίτα Ελλάς και τα Strike
Ήδη από τα μέσα του 1970 ιδρύθηκε στην Ελλάδα η «Sportex» που λειτουργούσε ως αντιπροσωπεία της γαλλικής εταιρείας αθλητικών υποδημάτων, η οποία άρχισε να εισάγει σε μεγάλες ποσότητες τέτοια παπούτσια στη χώρα μας.
Τα παπούτσια που εισήγαγε η αντιπροσωπεία της Sportex όπως και εκείνα που παρήγαγε η Ζίτα Ελλάς έβγαιναν σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και όχι μόνο σε άσπρο και μπλε όπως οι «ελβιέλες» και είχαν μεγαλύτερη ζήτηση.
Στα μέσα της δεκαετία του ’80, κάθε συσχετισμός με αθλητικά παπούτσια περιορίζονταν σε Zita και Strike και αργότερα σε Sportex.
Η Zita Hellas, ήταν ιδιοκτησίας του Ανδρέα Ζαφειρόπουλου και ο ίδιος αναφερόταν από τα ΜΜΕ ως «μίστερ Ζήτα» ή απλά «Ζήτα», λόγω της εταιρείας του.
«Φοράει Strike και καρφώνει», έλεγε το δημοφιλές σλόγκαν.
Η Zita, έγραψε ιστορία και με το cult σποτ: «Μέσα στη ντίσκο γυρνάς, για ένα φλερτ ξενυχτάς, με τα Zita, πάντα Zita».
Τα Strike φτιάχνονταν από το παλιό εργοστάσιο της Αλυσίδας στην Παπαναστασίου στη Θεσσαλονίκη, ενώ σε ότι αφορά την Zita, η οικογένεια Ζαφειρόπουλου είχε φροντίσει να την απογειώσει κάνοντας την σημείο αναφορά στην Ελλάδα (Zita Hellas), αλλά και στα Βαλκάνια (Zita International).
Η επέλαση πολυεθνικών brand names που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 παρέσυρε τις ελληνικές εταιρίες, οι οποίες αναπόφευκτα έχασαν το μεγάλο μερίδιο που κατείχαν στην αγορά.
Το εικονιζόμενο διαμέρισμα, με την υπογραφή των LAAB Architects, βρίσκεται στο Χονγκ Κονγκ, σε μια από τις πιο ακριβές περιοχές για να ζει κανείς.
Οι δημιουργοί του συμπύκνωσαν στο σχεδιασμό του το σλόγκαν «Μικρό Σπίτι Έξυπνο Σπίτι», «προικίζοντάς» το με ανέσεις εξοικονόμησης χώρου που δεν φαντάζεται κανείς πως μπορεί να διαθέτει στα 29 τετραγωνικά μέτρα του.
Έχει λοιπόν πλήρη κουζίνα, μεγάλο μπάνιο, home cinema (!), γυμναστήριο και η πλήρης αξιοποίηση των λίγων τετραγωνικών του ήταν πολύ σημαντική αφού στην περιοχή όπου βρίσκεται το κόστος στέγασης είναι τεράστιο.
Οι ιδιοκτήτες Andy Knight και Michelle Tennant αμφιταλαντεύονταν ανάμεσα στην αγορά νέου σπιτιού εμβαδού άνω των 100 τετραγωνικών μέτρων ή στην ανακαίνιση του μικρότερου σπιτιού τους.
Το ζευγάρι προσέγγισε το γραφείο LAAB το οποίο πρότεινε να κατασκευάσει το διαμέρισμα στη φιλοσοφία «Form Follows Time», που προβλέπει χώρους να ανοίγουν και να κλείνουν ανάλογα με το σκοπό τους και την ώρα της ημέρας.
Το μπάνιο, για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κρεβάτι για φιλοξενούμενο επισκέπτη.
Η χρήση έξυπνης τεχνολογίας προσφέρει στους ιδιοκτήτες την ευκαιρία να «αναπαριστούν» την ανατολή του ήλιου με ειδικούς λαμπτήρες αλλά και να δίνουν «ηλεκτρονικά κλειδιά» στους φίλους τους ώστε να μπαίνουν και να ταΐζουν τις γάτες τους.
«Το πιο σημαντικό είναι το πόσο άνετο είναι το σπίτι», τονίζει ο Andy.
Στο Παγκράτι ανεβαίνοντας την οδό Υμηττού ξεπροβάλλει μια πολυκατοικία του 1953. Σε αυτήν υπάρχει πολύ μικρό διαμέρισμα. Πολύ μικρό. Μόλις 11 τμ! Αλλά είναι τόσο περιποιημένο που μπορεί να χωρέσει τα πάντα!
Τι λέει ο ιδιοκτήτης για το μικρό διαμέρισμα
“Ήμουν πολύ τυχερός γιατί όταν έκανα τις αποξηλώσεις στο μπάνιο, εντόπισα ότι η μεσοτοιχία του είναι κατασκευασμένη από πέτρα. Ευτυχώς για εμένα όταν κατασκευάστηκε η πολυκατοικία ο τοίχος που συνορεύει με το διπλανό οικόπεδο/ διπλανή πολυκατοικία ήταν πετρόχτιστος και δεν τον κατεδάφισαν, έτσι αποφάσισα να τον εμφανίσω σε όλη την πλευρά του τοίχου, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί κάτι πολύ όμορφο και κομψό. Αξιοποίησα κάθε εκατοστό του χώρου ώστε η εκμετάλλευση του ακινήτου να αξιοποιείται τόσο για βραχυχρόνια (RBNB) αλλά και για μακροχρόνια χρήση” λέει ο Χαρίσιος Καφτεράνης, ιδιοκτήτης.
Στο μικρό διαμέρισμα υπάρχουν τα πάντα
“Έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο ο χώρος κάτω από το κρεβάτι, έχουν δημιουργηθεί κουτιά αποθήκευσης αλλά και συρτάρια στα οποία γίνεται καθημερινή χρήση. Υπάρχει μεγάλη ντουλάπα με πολλούς αποθηκευτικούς χώρους”.
Στο χώρο των 10τ.μ. κάποιος μπορεί να πάρει το πρωινό του και να φωνάξει και παρέα, χρησιμοποιώντας ένα συρτάρι μέσα από το οποίο εξέρχεται ένα τηλεσκοπικό συρόμενο τραπεζάκι 80cm, υπάρχει μια μεγάλη επιφάνεια εργασίας που μπορείς να δουλέψεις με τον υπολογιστή σου, καθώς και χώρος για την τοποθέτηση βιβλίων (μικρή βιβλιοθήκη). Επίσης ο εξοπλισμός της κουζίνας είναι πλήρης.
Στο χώρο, υπάρχουν όλες οι ηλεκτρολογικές συσκευές – από τοστιέρα, φουρνάκι και βραστήρα, μέχρι κουζίνα, ψυγείο, πλυντήριο, μαγειρικά σκεύη και σίδερο!
Πραγματικά εντυπωσιακό πώς ένα τόσο μικρό σπίτι περικλύει τόση ζεστασιά!
Απίστευτο κι όμως αληθινό: Σπίτι μόλις 11 τμ μοιάζει με δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου
Ένα διαμέρισμα που βρίσκεται στο Παγκράτι μπορεί να είναι μόλις 11 τετραγωνικά μέτρα και να μην ελκύει κανέναν, ωστόσο είναι πανέμορφο, άνετο και θυμίζει δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου.
Ακούγεται απίστευτο, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό το γεγονός ότι ένα μικρό διαμέρισμα στο Παγκράτι είναι τόσο περιποιημένο και προσεγμένο που παρέχει άνεση και δίνει την εντύπωση ότι μιλάμε για ένα δωμάτιο ένος πολύ καλού και προσεγμένου ξενοδοχείου.
Ανεβαίνοντας την Υμηττού, κοντά στο συντριβάνι του Παγκρατίου θα βρεις μια πολυκατοικία του 1953 κι εκεί, ένα πολύ μικρό διαμέρισμα. Πολύ μικρό. Μόλις 11 τ.μ.! Κι όμως είναι τόσο καλοφτιαγμένο που μπορεί να χωρέσει τη ζωή σου.
«Ήμουν πολύ τυχερός γιατί, όταν έκανα τις αποξηλώσεις στο μπάνιο, εντόπισα ότι η μεσοτοιχία του είναι κατασκευασμένη από πέτρα. Ευτυχώς για εμένα όταν κατασκευάστηκε η πολυκατοικία ο τοίχος που συνορεύει με το διπλανό οικόπεδο/ διπλανή πολυκατοικία ήταν πετρόχτιστος και δεν τον κατεδάφισαν, έτσι αποφάσισα να τον εμφανίσω σε όλη την πλευρά του τοίχου, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί κάτι πολύ όμορφο και κομψό. Αξιοποίησα κάθε εκατοστό του χώρου ώστε η εκμετάλλευση του ακινήτου να αξιοποιείται τόσο για βραχυχρόνια (RBNB) αλλά και για μακροχρόνια χρήση», λέει ο Χαρίσιος Καφτεράνης, ιδιοκτήτης.
«Έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο ο χώρος κάτω από το κρεβάτι, έχουν δημιουργηθεί κουτιά αποθήκευσης αλλά και συρτάρια στα οποία γίνεται καθημερινή χρήση. Υπάρχει μεγάλη ντουλάπα με πολλούς αποθηκευτικούς χώρους», συνεχίζει.
Στον χώρο των 11 τ.μ. κάποιος μπορεί να πάρει το πρωινό του και να φωνάξει και παρέα, χρησιμοποιώντας ένα συρτάρι μέσα από το οποίο εξέρχεται ένα τηλεσκοπικό συρόμενο τραπεζάκι 80cm, υπάρχει μια μεγάλη επιφάνεια εργασίας που μπορείς να δουλέψεις με τον υπολογιστή σου, καθώς και χώρος για την τοποθέτηση βιβλίων (μικρή βιβλιοθήκη). Επίσης, ο εξοπλισμός της κουζίνας είναι πλήρης.
Στο χώρο, υπάρχουν όλες οι ηλεκτρολογικές συσκευές – από τοστιέρα, φουρνάκι και βραστήρα, μέχρι κουζίνα, ψυγείο, πλυντήριο, μαγειρικά σκεύη και σίδερο!
Το λέμε απλώς γιαουρτογλυκό και είναι το ελαφρύ γλυκό του καλοκαιριού μας. Αν το έχετε στο ψυγείο σας δεν θα σου λείψει η ζάχαρη και θα μείνεις μακριά από θερμίδες.
Ένα γρήγορο αλλά αναλυτικό βίντεο για το πώς θα φτιάξετε πανεύκολα το πιο δροσερό και ελαφρύ γλυκό του καλοκαιριού.
Σε λιγότερο από 5 λεπτά, το έχετε στο ψυγείο σας.
Δείτε το ελληνικό βίντεο με την συνταγή από το greek vazaki:
Τη δολοφονία του 36χρονου άτυχου Αντώνη από το πλήρωμα της Blue Horizon στον Πειραιά το βράδυ της Τρίτης (5/9) σχολίασε με την οργή της να ξεχειλίζει, η Καίτη Γαρμπή.
Συγκινεί η Καίτη Γαρμπή για τον 36χρονο Αντώνη
«Απορούν γιατί άνθρωποι με εξουσία τους φέρονται άσχημα και όταν αποκτούν οι ίδιοι εξουσία φέρονται ακόμη χειρότερα. Τα χέρια που έσπρωξαν τον Αντώνη χωρίς δεύτερη σκέψη στη θάλασσα δεν ανήκουν σε κάποιον αόρατο κρατικό οργανισμό αλλά σε έναν εργαζόμενο μιας εταιρείας, έναν άνθρωπο από αυτούς που συναντάμε στο σούπερ μάρκετ ή σε κάποιο φιλικό σπίτι.
Αποφάσισε με τον δικό του τρόπο να πετάξει έναν άνθρωπο κι έπειτα ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Ανενόχλητοι, χωρίς ευθύνη, χωρίς έγνοια. Το θηρίο δεν είναι δίπλα μας, είναι μέσα μας και πλέον τρώει τα πάντα με πρώτο πράγμα την ανθρωπιά μας. Άνθρωπος στη θάλασσα υπήρξε στη στεριά όμως πουθενά», έγραψε η ίδια στον προσωπικό της λογαριασμό ξεσπώντας!
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη είναι ανάμεσα σε εκείνους που θέλησαν να αποχαιρετίσουν την πρέσβειρα καλής θέλησης και ιδρύτρια της ΕΛΠΙΔΑΣ
Χωρίς εσένα τι Ελπίδα;
Η πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unesco έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω το σπουδαίο έργο της, με τον πολιτικό, τον δημοσιογραφικό και καλλιτεχνικό κόσμο να βυθίζεται στο πένθος.
Η ηθοποιός ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram μια φωτογραφία της Μαριάννας Βαρδινογιάννη και τη συνόδευσε με τη λεζάντα:
«Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Λατρεμένη μου. Παράδειγμα ανθρώπου. Το όνομά σου δε θα σβήσει ποτέ γιατί είναι μέσα σε όλες τις Παιδικές ψυχές που εσύ βοήθησες ..αλλά και στις δικές μας ! Καλό σου ταξίδι Μαριάννα μου. Χωρίς εσένα ΕΛΠΙΔΑ τι ???».
Σε απροσδόκητη θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου αναδεικνύεται το πράσινο τσάι με νεα κλινική έρευνα να δείχνει βελτιωμένο μεταβολικό προφίλ και μειωμένο σάκχαρο αίματος μετά από ένα μήνα καθημερινής λήψης
Η κατανάλωση εκχυλίσματος πράσινου τσαγιού επί τέσσερις εβδομάδες από άτομα με βεβαρημένο καρδιαγγειακό προφίλ φαίνεται ότι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος και να βελτιώσει την υγεία του εντέρου, μειώνοντας τη φλεγμονή.
Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, πρόκειται για την πρώτη έρευνα που αξιολογεί κατά πόσο οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του πράσινου τσαγιού στο έντερο μπορούν να βελτιώσουν τους κινδύνους του μεταβολικού συνδρόμου.
«Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν ότι η μεγαλύτερη κατανάλωση πράσινου τσαγιού σχετίζεται με καλύτερες τιμές χοληστερόλης, σακχάρου και τριγλυκεριδίων, ωστόσο δεν υπάρχουν έρευνες που να συσχετίζουν τα οφέλη του στο έντερο με αυτούς του παράγοντες υγείας» είπε ο πρώτος συγγραφέας Richard Bruno καθηγητής διατροφής του ανθρώπου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε 40 άτομα στο πλαίσιο μελέτης follow-up έρευνας του 2019, που είχε δείξει χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας και κινδύνων υγείας με παράλληλη βελτίωση της εντερικής υγείας σε ποντίκια που τρέφονταν με συμπληρώματα πράσινου τσαγιού.
Στη νέα κλινική μελέτη το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού μείωσε το σάκχαρο του αίματος, τη φλεγμονή του εντέρου καθώς και τη διαπερατότητά του σε υγιείς ενήλικες – ευρήματα απροσδόκητα.
Οι συμμετέχοντες – 21 με μεταβολικό σύνδρομο και 19 υγιείς ενήλικες – κατανάλωναν καθημερινά επί 28 μέρες ένα εκχύλισμα πράσινου τσαγιού πλούσιο σε αντιφλεγμονώδεις κατεχίνες – το ημερήσιο ανάλογο πέντε φλιτζανιών πράσινου τσαγιού. Στην τυχαιοποιημένη διπλή διασταυρούμενη μελέτη όλοι οι συμμετέχοντες πέρασαν άλλες 28 μέρες παίρνοντας εικονικό φάρμακο (placebo) με μια διακοπή ενός μήνα ανάμεσα στις δυο θεραπείες όπου δεν λαμβάνονταν άλλα συμπληρώματα.
«Τα ευρήματα μας λένε ότι μέσα σε ένα μήνα μπορούμε να μειώσουμε τη γλυκόζη αίματος τόσο σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο όσο και σε υγιή άτομα, και η μείωση του σακχάρου φαίνεται να σχετίζεται με τη μείωση της φλεγμονής του εντέρου», είπε ο καθηγητής Bruno.
Αν και οι ερευνητές δεν φιλοδοξούν να δηλώσουν ότι βρήκαν τη θεραπεία για το μεταβολικό σύνδρομο με θεραπεία διάρκειας ενός μήνα, εντούτοις αναγνωρίζουν τη δυναμική που έχει το πράσινο τσάι ως μέσο για την μείωση του κινδύνου εκδήλωσης του μεταβολικού συνδρόμου ή αναστροφής του εάν έχει ήδη εκδηλωθεί.
