Αν νομίζετε ότι οι γενιές που ζούσαν πριν από την επινόηση των υπολογιστών είχαν μια βαρετή ζωή, κάνετε λάθος. Τόσο οι αριστοκράτες όσο και οι αγρότες ήταν πάντα πρόθυμοι να διασκεδάσουν και οι τρόποι ψυχαγωγίας τους δεν ήταν πάντα τόσο ανθρώπινοι και ασφαλείς. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα μπορούμε να βρούμε ανθρώπους που δεν συμπεριφέρονται λογικά, επιλέγοντας τους δικούς τους τρόπους διασκέδασης και θα το μάθετε στο τέλος του άρθρου.
Παρακάτω θα μάθετε για 10 δραστηριότητες διασκέδασης που άρεσαν στις προηγούμενες γενιές. Πολλά από αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα σε ελαφρά μεταβαλλόμενες μορφές, ενώ άλλα εξαφανίστηκαν εντελώς.
#10 Επιτραπέζια παιχνίδια
Τα πρώτα επιτραπέζια παιχνίδια εφευρέθηκαν στην αρχαιότητα. Για παράδειγμα, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι από την αρχαία Αίγυπτο που ονομάζεται Σενέτ, είναι ένα από τα παλαιότερα παιχνίδια με πιόνια, του κόσμου. Οι λεπτομέρειες των κανόνων είναι άγνωστες, αλλά προφανώς ήταν ένα παιχνίδι 2 ατόμων, όπως το σύγχρονο σκάκι.
Σύμφωνα με τους μύθους, το Σενέτ εφευρέθηκε από τον Θωθ, τον θεό της σοφίας, ο οποίος αμφισβήτησε τον Χονσού τον θεό της Σελήνης, και κέρδισε μερικές επιπλέον ημέρες για το έτος. Ο Θωθ το έκανε για την Νουτ, τη θεά του ουρανού, που δεν μπορούσε να γεννήσει ένα παιδί μια οποιαδήποτε ημέρα του έτους λόγω της κατάρας του Ρα.
Λόγω της νίκης του Θωθ, το έτος παρατάθηκε για επιπλέον 5 ημέρες και οι Αιγύπτιοι απέκτησαν ένα νέο παιχνίδι.
#9 Ο μονομάχος που παλεύει
Σχεδόν όλοι έχουμε ακούσει για τα αιματηρά δημόσια θεάματα, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι δεν μάχονταν μόνο οι άνδρες μεταξύ τους και με τα άγρια ζώα στην αρένα. Υπήρχαν και γυναίκες μεταξύ των μονομάχων, που συνήθως τους υποδύονταν και ήταν κυρίως ψυχαγωγοί και όχι πραγματικοί μαχητές.
Οι θανατηφόρες μάχες ήταν τόσο δημοφιλείς, ώστε όλες οι προσπάθειες για την απαγόρευσή τους απέτυχαν μέχρι το έτος 404. Τότε ο Τηλέμαχος, ένας χριστιανός μοναχός από την Ανατολή, προσπάθησε να σταματήσει έναν αγώνα μεταξύ των μονομάχων. Αυτή η ενέργεια του κόστισε τη ζωή του. Έπεσε νεκρός μπροστά στο θυμωμένο πλήθος.
Η θυσία του δεν έγινε άδικα, μιας και ο αυτοκράτορας Ονώριος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το μαρτύριο του μοναχού, που απαγόρευσε για πάντα τις μάχες των μονομάχων.
#8 Τσέρκι (Στεφάνι)
Αυτό το παιχνίδι ήταν αρκετά γνωστό στην Αρχαία Ελλάδα και υπάρχουν πολυάριθμες παραλλαγές του σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως στην Ευρώπη, την Κίνα, την Αμερική και την Αφρική.
Το πιο δημοφιλές είχε τους ακόλουθους κανόνες: Ο παίκτης έπρεπε να ρίξει ένα στεφάνι στον αέρα με ένα ραβδί και να το πιάσει με το ίδιο ραβδί. Σε ορισμένες παραλλαγές, υπήρχαν 2 παίκτες που γύριζαν και προσπαθούσαν να πιάσουν το στεφάνι.
#7 Παιχνίδι «κολλάω-τραβάω»
Ήταν ένα αρκετά κοινό χόμπι στη Ευρώπη, κατά τον 13 και 14 αιώνα. Υπάρχουν 2 βασικές παραλλαγές του:
1) Ένα ξύλινο ραβδί χρησιμεύει ως εμπόδιο μεταξύ των συμμετεχόντων. Η νίκη δίνεται στο διαγωνιζόμενο που κατορθώνει να κάνει τον αντίπαλό του να κάμψει τα γόνατά του.
2) Οι συμμετέχοντες προσπαθούν να τραβήξουν τον αντίπαλό τους πάνω από το οριζόντιο διαχωριστικό που υπάρχει μεταξύ τους. Αυτός που καταφέρνει να το κάνει πρώτος, είναι ο νικητής. Σήμερα αυτό το παιχνίδι είναι γνωστό ως Mas-wrestling, και είναι ένα άθλημα της Γιακουτία.
#6 Συνεδρίες φρενολογίας
Η φρενολογία, η μελέτη που διακηρύσσει ότι η δομή ενός κρανίου καθορίζει τον χαρακτήρα ενός ατόμου, έχει αντιμετωπιστεί ως ψευδοεπιστήμη από τότε που εμφανίστηκε, όπως η αστρολογία και ο πνευματισμός.
Ωστόσο, η φρενολογία ήταν ένα ευρέως διαδεδομένο λαϊκό κίνημα από το 1850 ως το 1890. Λόγω της δημοτικότητάς του, εμφανίστηκαν πολλοί ταξιδιώτες φρενολόγοι και πάντα τραβούσαν την προσοχή των ανθρώπων. Διαβεβαίωναν ότι αυτή η επιστήμη θα μπορούσε να προσφέρει μια βιολογική εξήγηση των διανοητικών διαδικασιών.
#5 «Γιγαντιαία βήματα»
Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ασφαλές, αυτό το είδος ψυχαγωγίας ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ των νέων της Αμερικής και της προ-επαναστατικής Ρωσίας. Τα «γιγαντιαία βήματα» περιλάμβαναν ένα στύλο με ένα κινούμενο δακτύλιο στην κορυφή, στο οποίο στερεώνονταν πολλά κομμάτια σχοινιού. Οι παίκτες έπιαναν τα σχοινιά, έτρεχαν και μετακινούνταν γύρω από το στύλο.
Μερικές φορές η κατασκευή ήταν τόσο μεγάλη, που τα παιδιά έκαναν πραγματικά τεράστια «βήματα» και αν έπεφτε κάποιο από αυτά, ήταν δυνατόν να τραυματιστεί σοβαρά.
#4 Επιδείξεις τεράτων
Οι επιδείξεις τεράτων ήταν ακόμα πιο δημοφιλείς από τις σύγχρονες τηλεοπτικές εκπομπές. Στις προηγούμενες γενιές άρεσε να παρατηρούν άτομα με σωματική αναπηρία και δυστυχώς αστειευόντουσαν εις βάρος τους.
Αυτές οι εμφανίσεις παρείχαν ένα μεγάλο πλεονέκτημα στους συμμετέχοντες. Τα «τέρατα» μπορούσαν να κερδίσουν πολλά χρήματα δείχνοντας τα ελαττώματά τους σε κάθε γωνιά του κόσμου. Για παράδειγμα, η Τζούλια Παστράνα από το Μεξικό, ήταν πολύ δημοφιλής ερμηνεύτρια και τραγουδίστρια τον 19ο αιώνα.
#3 Επίδειξη πρόωρων μωρών
Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά ήταν απαραίτητο για τους γονείς επειδή τους βοήθησε να σώσουν τη ζωή των μωρών τους. Σκοπός ήταν να προσελκύσουν την προσοχή του κόσμου, καθώς εκείνη την περίοδο τα νοσοκομεία δεν ήταν εξοπλισμένα με ειδικές θερμοκοιτίδες για τη σωστή θεραπεία των μωρών και οι υπηρεσίες δεν ήθελαν να τις αγοράσουν.
Για το λόγο αυτό, οι γονείς έπρεπε να λάβουν δραστικά μέτρα για τη διάδοση του απαραίτητου εξοπλισμού. Οι άνθρωποι επισκέπτονταν με μεγάλο ενδιαφέρον μερικά μωρά σε γυάλινα κιβώτια και τα χρήματα που έδιναν, δαπανούνταν για τους νοσηλευτικούς μισθούς και τον εκσυγχρονισμό των θερμοκοιτίδων.
Ως αποτέλεσμα, σώθηκαν χιλιάδες ζωές και κάθε μαιευτήριο έλαβε τις δικές του θερμοκοιτίδες.
#2 Εμφανίσεις του «ακέφαλου κοριτσιού»
Οι ασυνήθιστες εμφανίσεις με «ζωντανές γυναίκες χωρίς κεφάλι», εμφανίστηκαν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Οι γυναίκες αυτές ήταν γνωστές ως Όλγα, Τίνα και Ματμαζέλ Ιβέτ. Οι «γιατροί» προσπάθησαν να διαβεβαιώσουν το ακροατήριο ότι οι γυναίκες έχασαν το κεφάλι τους σε κάποια ατυχήματα, αλλά μπορούσαν να κινηθούν με τη βοήθεια ανεξήγητων τεχνολογιών.
Προφανώς, τα κορίτσια είχαν τα δικά τους κεφάλια στο σωστό μέρος και η ψευδαίσθηση της απουσίας τους δημιουργήθηκε με καθρέφτες και μια συγκεκριμένη γωνία αντανάκλασης.
#1 Γέμισμα τηλεφωνικού θαλάμου
Μια ασυνήθιστη τάση εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1950 σε ολόκληρο τον κόσμο: Οι νέοι προσπαθούσαν να μπουν στους τηλεφωνικούς θαλάμους, ο ένας μετά τον άλλον, ώσπου κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να χωρέσει. Κάνανε το ίδιο πράγμα με τα αυτοκίνητα. Για παράδειγμα, το επιχειρούσαν με ένα μικροσκοπικό όχημα Beetle της Volkswagen (Σκαραβαίος). Είναι δύσκολο να πούμε από πού προήλθε αυτή η τάση, αλλά ήταν αρκετά διασκεδαστική για τους συμμετέχοντες.
Επιπλέον: Μια παράξενη μόδα
Ότι και αν έκαναν οι προηγούμενες γενιές για να διασκεδάσουν, φαίνεται ότι κανείς δεν σκέφτηκε να φάει δηλητηριώδεις ουσίες (εκτός από ψυχοδραστικά μανιτάρια και φυτά).
Σήμερα, αρκετοί νέοι άνθρωποι προσπαθούν να προκαλέσουν τον εαυτό και τους συνομηλίκους τους, βρίσκοντας όλο και πιο επικίνδυνες δραστηριότητες. Πρόσφατα έγινε γνωστή μια τάση που περιελάμβανε την κατανάλωση απορρυπαντικού σε κάψουλες, ως ένα είδος ανταγωνισμού.
