Η Γουέντι και ο Νταν είναι ένα ζευγάρι που μετράει 10 χρόνια σχέση και μέσω Instagram μοιράζεται τη μεταμόρφωσή του.
Ο Νταν πόσταρε στο Instagram φωτογραφία με το πώς ήταν πριν 10 χρόνια ο ίδιος και η σύντροφός του, δείχνοντας πως με σωστή διατροφή, άσκηση και θέληση, ο καθένας μπορεί να αποκτήσει το σώμα που επιθυμεί και να είναι υγιής.
Η αλβανική εθνική αφύπνιση, γνωστότερη ως “Αλβανική Εθνική Αναγέννηση” (rilindja), ξεκίνησε τις δεκαετίες του 1830 και του 1840. Τουλάχιστον στο ξεκίνημά του, το αλβανικό εθνικό κίνημα, ήταν παρόμοιο με τα άλλα εθνικά κινήματα της ευρύτερης περιοχής. Ξεκίνησε από μια μικρή ελίτ διανοούμενων που ζούσαν, κυρίως, σε μεγάλες πόλεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας αλλά και την Ευρώπη.
Αυτοί άντλησαν τις ιδέες και τα οράματά τους, κυρίως από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό.
Ο 19ος αιώνας, βρήκε τους Αλβανούς, ως έναν από τους πλέον καθυστερημένους και απομονωμένους λαούς της Ευρώπης. Ήταν αποκομμένοι και χωρίς επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο. Υπήρχε υποτυπώδες οδικό δίκτυο (μουλαρόδρομοι θα λέγαμε καλύτερα) και πλήρης αναρχία, ως τις αρχές του 20ου αιώνα, όπως γράφει ο Αλβανός ποιητής Ασντρένι που ζούσε στο Βουκουρέστι και χρειάστηκε δύο μέρες για να μεταβεί από το Δυρράχιο στα Τίρανα, που απέχουν περίπου 40 χιλιόμετρα!
Άλλο βασικό πρόβλημα της Αλβανίας, ήταν η έλλειψη ενός μεγάλου διοικητικού, οικονομικού και πολιτιστικού κέντρου. Υπήρχε μεγάλος αριθμός περιφερειακών κέντρων τα οποία είχαν διαμάχες μεταξύ τους και αποτελούσαν έτσι, παράγοντες διχόνοιας.
Από την άλλη πλευρά, οι Οθωμανοί, ιδίως μετά τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζί (1774), που υπογράφτηκε έπειτα από την συντριπτική τους ήττα από τους Ρώσους και σήμανε την αρχή του εδαφικού κατακερματισμού της αυτοκρατορίας, υιοθέτησαν απέναντι στους Αλβανούς μια πολιτική υποκίνησης εσωτερικών τοπικών και θρησκευτικών διαιρέσεων και διαφορών. Θεωρούσαν τους Αλβανούς απλώς ως “Τούρκους” ή «Ορθόδοξους», κάτι που αποτέλεσε ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια που συνάντησαν οι Αλβανοί στη δημιουργία της εθνικής τους ταυτότητας.
Παράλληλα, μεγάλο πρόβλημα αντιμετώπιζαν οι Αλβανοί και στην εκπαίδευση. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα, σε ολόκληρη την Αλβανία υπήρχαν μόνο 2 αλβανικά σχολεία, ενώ τα ελληνικά και τα τουρκικά, έφταναν τα 5.000. Το αλβανικό αλφάβητο καθιερώθηκε μόλις το 1908! Λίγο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ολόκληρη περιοχή της Miredita, μόνο τρεις (!) άνθρωποι μπορούσαν να γράφουν και να διαβάζουν σε συνολικό πληθυσμό 18.000.
Ο Σέρβος, πρώην πρωθυπουργός, Vladan Georgevitch στο βιβλίο του “Les Albanais et les Grandes Puissances”, που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1913 και μεταφράστηκε και στα γερμανικά, προσπαθούσε να πείσει τους αναγνώστες του, ότι οι Αλβανοί ήταν τόσο υποανάπτυκτοι, που εξακολουθούσαν να έχουν ουρές!
Αλλά και ο Ιταλός E. Guicciardini, στο βιβλίο του “Impressioni d’ Albania. Nuova Antologia” εξηγεί ότι: “Η Τουρκία συμπεριφέρεται στους Αλβανούς Μουσουλμάνους χειρότερα από τους Χριστιανούς, εξαιτίας του φόβου που έχει ότι η ενότητα του Ισλάμ θα δοκιμαστεί αν δημιουργηθεί εθνική συνείδηση σε ένα μέρος του μουσουλμανικού κόσμου, προβάλλοντας τη θρησκευτική αλληλεγγύη.
Στην Αλβανία, αυτή η αποτρεπτική πολιτική εκτείνεται επίσης και στον χριστιανικό πληθυσμό (η μόνη περίπτωση), καθώς οι Τούρκοι φοβούνται ότι θα έχουν αρνητική επιρροή επάνω στους Αλβανούς μουσουλμάνους”
Οι θεωρητικοί του αλβανικού εθνικού κινήματος
Ο Naum Vedilarxhi (1767 – 1846), ήταν ο πρώτος ιδεολόγος του αλβανικού εθνικού κινήματος. Συνέκρινε την κατάσταση των Αλβανών, με εκείνη της προνύμφης που μια μέρα θα γίνει πεταλούδα.
Ο Πάσχο Βάσα ήταν πατριώτης, πολιτικός και μυθιστοριογράφος από τη Σκόδρα. Στο ποίημα του “O moj Shqypni” (“Ω φτωχή μου Αλβανία”), γράφει:
“Αφυπνισθείτε Αλβανοί, ξυπνήστε από το βαθύ ύπνο σας. Ας ορκιστούμε όλοι μας, σαν αδέλφια, να μην νοιαζόμαστε για εκκλησίες και τζαμιά. Η πίστη των Αλβανών είναι ο Αλβανισμός!”
Ο Naim Frasheri (1846 – 1900), ήταν Αλβανός εθνικιστής, μουσουλμάνος (Μπεκτασής), σημαντικός ρομαντικός ποιητής και σημαίνουν στέλεχος της “Αλβανικής Αναγέννησης”
Ο Fan Noli (Theofan Stilian Noli), (1882 – 1965), ήταν Αλβανός εθνικιστής, συγγραφέας, λόγιος, διπλωμάτης, πολιτικός και ιερωμένος, ιδρυτής της Αλβανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1924.
Τέλος, ο Gjergi Fishta (1871 – 1940), ήταν Αλβανός εθνικιστής, Φραγκισκανός μοναχός, ποιητής και μεταφραστής.
Το Συνέδριο του Βερολίνου – Η Λέγκα του Πρίζρεν
Μετά τη Συνθήκη Ειρήνης του Αγίου Στεφάνου και τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε, συγκλήθηκε το Συνέδριο του Βερολίνου (1878) με σκοπό ένα πιο ορθολογικό διαχωρισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στις άλλες αποφάσεις του Συνεδρίου, αποφασίστηκε το μοίρασμα επαρχιών που κατοικούνταν από Αλβανούς σε άμεσους γείτονες. Το Συνέδριο δεν αναγνώριζε καν ότι υπήρχε “Αλβανικό Ζήτημα” και ο Γερμανός καγκελάριος Μπίσμαρκ, έστειλε ένα άλλο, πολύ πιο ανησυχητικό σήμα, λέγοντας ότι η “Αλβανία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια γεωγραφική έκφραση”. Δύο Αλβανοί Εθνικιστές ηγέτες ο Abdyl Frasheri και ο Υani Vreto που πήγαν στο Συνέδριο, δεν κατάφεραν να συναντήσουν κανένα σημαντικό πρόσωπο.
Αυτή η αποτυχημένη προσπάθεια, είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της Λέγκας του Πρίζρεν, μίας πολιτικο -στρατιωτικής οργάνωσης, που σήμανε ουσιαστικά τη μετάβαση του “ρομαντικού” εθνικού κινήματος, σε ένα πραγματικά εθνικό κίνημα με εθνική αλβανική ιδεολογία.
Παρά την στρατιωτική ήττα της Λέγκας από τους Οθωμανούς, η ίδρυσή της αποτελεί μια ιστορική καμπή στην ιστορία των Αλβανών.
Η αυστριακή και ιταλική διείσδυση στην Αλβανία – Η ίδρυση του αλβανικού κράτους
Πάγιος στόχος της Ρωσίας κατά τον 19ο αιώνα, όπως έχουμε δει και σε άλλα άρθρα, ήταν η κάθοδος της στο Αιγαίο. Από την άλλη πλευρά, η Αυστροουγγαρία είχε εδαφικές βλέψεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και άλλες βορειοδυτικές περιοχές των Βαλκανίων. Η δε Ιταλία, δεν μπορούσε να δεχτεί μια μεγάλη Ελλάδα και θεωρούσε την Αλβανία, περίπου ως προτεκτοράτο της. Με την ίδρυση σχολείων, τη συνδρομή του Βατικανού αλλά και με πολιτιστικές παρεμβάσεις, οι Ιταλοί είχαν πετύχει να διεισδύσουν στην Αλβανία.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, Ιταλία και Αυστροουγγαρία έκαναν τα πάντα για να δημιουργήσουν αλβανικό κράτος, σε βάρος της Σερβίας στον βορρά και της Ελλάδας στο νότο.
Παρά την καθυστέρηση στην κατάληψη των Ιωαννίνων, οι ελληνικές δυνάμεις στη συνέχεια, κατέλαβαν την Κορυτσά, την Πρεμετή, το Αργυρόκαστρο και το Τεπελένι, ενώ Σέρβοι και Μαυροβούνιοι προέλαυναν προς το Δυρράχιο (οι πρώτοι) και τη Σκόδρα, την οποία και κατέλαβαν (οι δεύτεροι).
Παράλληλα, ελληνικές δυνάμεις ξεκίνησαν από την Πρέβεζα για την Αυλώνα. Οι Ιταλοί που το πληροφορήθηκαν, υποκίνησαν τους Αλβανούς να ανακηρύξουν ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την Αυλώνα(26/11/1912). Αρχηγός της κίνησης αυτής, ήταν ο Τούρκος Ισμαήλ Κεμάλ, ο οποίος “αυτοχρίστηκε” Αλβανός και ζήτησε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, να αποτρέψουν την κατάληψη από τις ελληνικές δυνάμεις της Αυλώνας, κάτι που πέτυχε.
Ασφυκτικές πιέσεις ασκήθηκαν προς τους Σέρβους να οπισθοχωρήσουν, αλλά και τους Μαυροβούνιους, να εγκαταλείψουν τη Σκόδρα.
Με τη Συνθήκη του Λονδίνου, στις 17/5/1913 και το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, στις 17/12/1913, καθορίστηκαν τα σύνορα του νέου αλβανικού κράτους, παρά τις διαμαρτυρίες και τις προσπάθειες της ελληνικής πλευράς, που έβλεπε ένα μεγάλο κομμάτι της Βόρειου Ηπείρου να προσαρτάται στην Αλβανία.
Οι Αλβανοί και η Ιλλυρία
Το όνομα “Αλβανία”, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα μέσα του 11ου αιώνα στην “Ιστορία” του Μιχαήλ Ατταλειάτη. Στην ίδια “Ιστορία”, υπάρχει και η λέξη “Αρβανίτης”. Στον Γ. Ακροπολίτη, οι τίτλοι αυτοί πολλαπλασιάζονται, παρουσιάζονται σαν “Άλβανον” και “Αλβανίτης”, ενώ στον Εφραίμ (1313), βρίσκουμε τις λέξεις “Αλβανούς” και “Άλβανον”.
Η λέξη «Αρβανίτης» εμφανίζεται και στην «Αλεξιάδα», της Άννας Κομνηνής.
Ο Peter Lock, στο έργο του «Οι Φράγκοι στο Αιγαίο, 1204-1500», γράφει ότι η πρώτη αναφορά σε οργανωμένες επιθέσεις Αλβανών στην Ελλάδα, υπάρχει σε βενετικά αρχεία.
Συγκεκριμένα, η πρώτη μαζική επίθεση, έγινε στον Πτελεό της Θεσσαλίας το 1350.
Τον 17ο – 18ο αιώνα, οι Σκιπετάρ, όπως αποκαλούνταν οι ίδιοι ως τότε, άλλαξαν το όνομα τους σε «Αλβανοί».
Οι δύο, σκοτεινοί αυτοί αιώνες, της αλβανικής ιστορίας, ο 17ος και ο 18ος , είναι επίσης συνδεδεμένοι με τον προσηλυτισμό της πλειονότητας των Αλβανών στο Ισλάμ.
Αρχικά, η αλβανική ελίτ, υποστήριξε ότι ήταν απόγονοι των Πελασγών! Στη συνέχεια όμως, οι Πελασγοί αντικαταστάθηκαν από τους Ιλλυριούς. Ειδικά μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πολλοί Αλβανοί διανοούμενοι βρέθηκαν στις Η.Π.Α., η προπαγάνδα τους, άγγιξε τα όρια της γελοιότητας.
O Fan Noli, έγραφε το 1916: “Οι Αλβανοί είναι οι μόνοι νόμιμοι κάτοικοι της Αλβανίας. Κατέχουν αυτή τη χώρα προ αμνημονεύτων χρόνων πολύ πριν τους Έλληνες και τους Σλάβους που ήρθαν στη Βαλκανική Χερσόνησο” .
Ο Kristo Dako, έγραφε: “(Οι Αλβανοί), είναι οι απόγονοι των αρχικών κατόχων του εδάφους” (1917)
Τον Σεπτέμβριο του 1918, στην αμερικανική εφημερίδα “New York Evening Sun”, δημοσιεύεται ένα άρθρο με τίτλο “Οι αρχαίοι Ιλλυριοί στην Αντάντ: Μετά 2.000 χρόνια μοναχικού αγώνα οι Αλβανοί ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους στρατιώτες της δημοκρατίας – Το λυκόφως ενός γλαφυρού λαού” (όλα αυτά είναι οι Αλβανοί, όπως καταλαβαίνετε…)
Οι Fan Noli, Faik Konitsa, Kostadin Cekrezi και Kristo Dako, που βρέθηκαν στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην παρουσίαση της Αλβανίας στον υπόλοιπο κόσμο.
Το 1919, ο Cekrezi, έγραφε ότι “σήμερα είναι γενικώς αναγνωρισμένο (σημ: από ποιους;) ότι οι Αλβανοί είναι η πιο αρχαία φυλή στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Όλες οι ενδείξεις (σημ: ποιες είναι αυτές;), τονίζουν το γεγονός ότι είναι απόγονοι των πρώτων ινδοευρωπαίων μεταναστών που εμφανίστηκαν στους ιστορικούς χρόνους από τους συγγενείς Ιλλυριούς, Μακεδόνες και Ηπειρώτες”.
Παράλληλα, η αλβανική προπαγάνδα, διατυμπανίζει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Πύρρος ήταν Αλβανοί, η Θέτις (μητέρα του Αχιλλέα), πήρε το όνομά της από το det (θάλασσα), η θεά Ήρα από το ere (άνεμος), ο Δευκαλίων από το dhe Ka lene (αυτός που άφησε τη Γη), ενώ ο Cekrezi πάλι, αναφέρεται στον “Αλβανό Δία (!), του οποίου η ανάμνηση επιβιώνει ακόμα και σήμερα με την ονομασία του θεού ως Zot από τους σύγχρονους Αλβανούς”…
Μια πρώτη απάντηση στις αλβανικές θεωρίες
Ένας από τους πρώτους που αμφισβήτησαν την καταγωγή των Αλβανών από τους αρχαίους Ιλλυριούς της Βαλκανικής, ήταν ο Νικόλαος Νικοκλής, στο έργο του “Περί της Αυτοχθονίας των Αλβανών ήτοι Σκιπετάρ”, που έγραψε στη Γερμανία το 1855. Ο Νικοκλής, θεωρούσε ότι οι Αλβανοί κατάγονται από την περιοχή του Καυκάσου.
Στον εκτενή πρόλογό του, στο βιβλίο της Μαρίας Μιχαήλ – Δέδε, “Οι Έλληνες Αρβανίτες”, ο Αχιλλέας Γ. Λαζάρου, αναφέρεται σε μια σειρά επιστημόνων οι οποίοι αρνούνται την εντοπιότητα των Αλβανών στο έδαφος της σημερινής Αλβανίας. Αυτοί είναι μεταξύ άλλων, ο Ρουμάνος Th. Capidan, οι επίσης Ρουμάνοι Al. Rosetti και Radu Vulpe, ο Βούλγαρος Vl. Georgiev κ.α.
Στο θέμα αυτό, με τις αντίθετες απόψεις από αυτές των Αλβανών, θα επανέλθουμε σύντομα. Κλείνουμε αυτό το κεφάλαιο με, ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γάλλου διπλωμάτη Ρενέ Πιο (1883-1951), με τίτλο ‘’Η Δυστυχισμένη Ήπειρος’’:
‘’Η Ευρώπη πρόκειται να επιτρέψει τη διάπραξη ενός εγκλήματος και η τύχη των μερών της Β. Ηπείρου θα είχε ήδη κανονιστεί. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, υποκλινόμενα προ των ιταλικών ορέξεων θα έχουν παραχωρήσει εις το υποθετικόν βασίλειον της Αλβανίας εδάφη κατοικημένα από Έλληνες πατριώτες, παραδίδουσι αυτούς εις την τυραννίαν των Αλβανών. Η Ιταλία ζητούσα να κάμει την Αλβανίαν όσο δυνατόν μεγάλην, προς μόνον σκοπόν να την μοιραστεί αργότερον με την Αυστροουγγαρίαν, νομίζοντας ότι η συνένοχος της θα την αφήσει να εγκατασταθεί εις τον Αυλώνα και να τον κάμει πρωτεύουσα της Ιταλικής αποικίας εις Αλβανίαν’’.
Έλληνες και Αλβανοί τον 19ο αιώνα – Προσπάθειες προσέγγισης
Τον Απρίλιο του 1847, ξεσηκώθηκαν οι εξισλαμισμένοι Έλληνες μουσουλμάνοι της περιοχής της Αυλώνας, ενάντια στον σουλτάνο, αφού ήρθαν σ’ επαφή με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας μας, Ιωάννη Κωλέττη. Αρχηγός του κινήματος, ήταν ο καταγόμενος από το Κούτσι της Αυλώνας Ζεϊνέλ (μπέης) Γκιώνη Λέκα, ο οποίος είχε προσωπική φιλία με τον Κωλέττη, από τον οποίο και επηρεάστηκε στις παράτολμες ενέργειές του.
Αρχικά, το κίνημα είχε πολλές επιτυχίες και εξαπλώθηκε από το Μπεράτι μέχρι την Κόνιτσα και τη Θεσπρωτία. Τελικά, οι Τούρκοι μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, συγκέντρωσαν ισχυρές δυνάμεις από τα Γιάννενα και το Μοναστήρι και συνέτριψαν τους επαναστάτες. Το κίνημα, είχε διάρκεια 5 μήνες (Απρίλιος- Αύγουστος 1847). Ο Γκιώνη Λέκα, κρύφτηκε μερικούς μήνες και αφού είδε ότι δεν υπήρχε σωτηρία, παραδόθηκε τον Οκτώβριο του 1848. Στις 15 Αυγούστου 1847, στο χωριό Κουρλέσι της Αυλώνας, 47 μπέηδες και άρχοντες της περιοχής, συνέταξαν ένα έγγραφο το οποίο έστειλαν στο Κωλέττη, με τον σύνδεσμο τους Στέφανο Τσάλη , από το Κηπαριό της Χειμάρρας. Σ’ αυτό, οι μουσουλμάνοι της περιοχής, δηλώνουν ότι είναι απόγονοι Ελλήνων και ζητούν βοήθεια της μητέρας Ελλάδας! Ουσιαστικά δηλαδή, την ένωση με τη χώρα μας.
Ο θάνατος του Κωλέττη (31 Αυγούστου 1847), έδωσε τέλος σε οποιαδήποτε σκέψη για περαιτέρω κινήσεις, ενώ ήταν καθοριστικός και για την αποτυχία του κινήματος του Γκιώνη Λέκκα . Μια δεύτερη προσπάθεια, φαίνεται ότι έγινε αργότερα, στα χρόνια του Γεώργιου Α’! Καθώς στη χώρα μας υπήρχε η άποψη ότι η Αλβανία δεν μπορεί ν’ αποτελέσει ξεχωριστό κράτος, έγιναν προσπάθειες δημιουργίας δυαδικού βασιλείου, με ηγεμόνα τον Γεώργιο Α! Ο Leonidas Embirikos στο ‘’Histoire de la Langue albanaiseen Grece de la Greation de l’ Etact Hellenidue Jusdn’ a nos Jours’’(2002), δημοσιεύει δυο σχέδια συντάγματος του σχεδιαζόμενου ελληνοαλβανικού κράτους.
Η προοπτική δημιουργίας ενιαίου ελληνοαλβανικού κράτους, υποχωρεί μετά την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα και παύει μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την ίδρυση της Αλβανίας .
Πηγές: ‘’ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1913- 2011- Εκατό Χρόνια θύελλες και Χίμαιρες ‘’, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ , Θεσσαλονίκη, 2012
ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ‘’ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, Η συνεχιζόμενη ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ.
Μαρία Μιχαήλ-Δέδε, ‘’Οι Ελληνες Αρβανίτες ‘’, Εκδόσεις Δωδώνη 1977
Stephanie Schwander- Sierers, Bernd J.Fischer (επιμέλεια),’’Αλβανικές Ταυτότητες , Μύθος και Ιστορία’’, Εκδόσεις Παπαζήση 2012
Νικόλαος Νικοκλής, ‘’Περί της Αυτοχθονίας των Αλβανών ήτοι Σκιπιτάρ ‘’, Α’ έκδοση 1855, Επανέκδοση Αναστατικές Εκδόσεις Διονυσίου Νότη Καραβία Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος, ‘’Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού – Ήπειρος’’ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΔΕΛΦΩΝ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ 1992
«Εδώ και τρία χρόνια αλλάζουμε συστηματικά το πρόσωπο της Αττικής, προς όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων η Περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή της. Η Περιφερειάρχης καταγράφει τα έργα υποδομής και τις κοινωνικές παρεμβάσεις της Περιφέρειας Αττικής, τονίζοντας ότι παράλληλα επιχειρείται και η αλλαγή του υποδείγματος άσκησης διοίκησης.
Η ίδια, με αφορμή τη Μάνδρα, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, μιλώντας για «ωρολογιακές βόμβες», για υπαρκτές προϋποθέσεις «νέων τραγωδιών», αναφέρεται «σε συγκεκριμένα μπαζωμένα ρέματα και σε αυθαίρετες πολυκατοικίες, εργοστάσια, που ουδείς αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος να κατεδαφίσει» και τονίζοντας ότι πρόκειται για «φαινόμενα είτε νόμιμης είτε παράνομης αυθαίρετης δόμησης ή μπαζώματος ρεμάτων, ωρολογιακές βόμβες έτοιμες να ενεργοποιηθούν από μια ισχυρή βροχόπτωση…».
Η Περιφερειάρχης επισημαίνει ότι: «Η ευθύνη για τη διευθέτηση και την οριοθέτηση των ρεμάτων, όπως και οι ευθύνες για την ύπαρξη αυθαιρέτων κτισμάτων, δεν είναι της Περιφέρειας, αλλά των υπηρεσιών Πολεοδομίας των Δήμων, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και του Υπουργείου, της εκτελεστικής εξουσίας, που έχει και τη νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου να σπάσει ένας φαύλος κύκλος λαϊκισμού δεκαετιών. Αν δεν σπάσει αυτή η αλυσίδα ανευθυνο-υπεύθυνων, τότε είναι βέβαιο ότι θα θρηνήσουμε και άλλες Μάνδρες».
Αναφερόμενη στην τραγωδία της Μάνδρας, η Ρένα Δούρου επισημαίνει ότι «βρισκόμαστε μπροστά σε δύο γεγονότα». «Αφενός την απόπειρα διαστρέβλωσης της πραγματικότητας με fake news. Και αφετέρου την προσωπική μου στοχοποίηση. Οι απαντήσεις προκύπτουν από την ίδια την πραγματικότητα. Όπως, για παράδειγμα, το πρόσφατο Πόρισμα της Γενικής Επιθεωρήτριας Δημόσιας Διοίκησης. Θα διαβάσατε ίσως ότι σύμφωνα με αυτοψία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, τα αποδυτήρια και το αντλιοστάσιο του δημοτικού γηπέδου ποδοσφαίρου της Μάνδρας, ήσαν κτισμένα σε μπαζωμένο ρέμα με αποτέλεσμα να κριθούν, μετά την καταστροφή, κατεδαφιστέα! Και αυτή δεν είναι μια κατάσταση που διαμορφώθηκε χθες. Ήδη το 2003 είχε υπογραφεί από την τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, με τη σύμφωνη γνώμη Δήμου και τότε Νομαρχίας, η επέκταση του κέντρου της πόλης… πάνω στο ρέμα. Νόμιμα».
«Αυτό το σύστημα που παράγει νόμιμες αυθαιρεσίες και αυθαίρετες νομιμοποιήσεις επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε. Να θυμίσω τέλος, ότι ήταν η πρώτη φορά που εν ενεργεία αιρετός, χωρίς τη βολική ασυλία του υπουργού ή του βουλευτή, ζήτησε, όπως έπραξα, από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την πλήρη διερεύνηση των αιτίων της τραγωδίας» συνέχισε η ίδια, προσθέτοντας ότι «στην υπόθεση της Μάνδρας, επιχειρήθηκε η στοχοποίηση της Περιφέρειας Αττικής, ενώ το πραγματικό πρόβλημα είχε να κάνει με τη λειτουργία και τις καθυστερήσεις φορέων της Δημόσιας Διοίκησης, στο πλαίσιο μιας γραφειοκρατικής διαδικασίας που δεν ιεράρχησε, ως όφειλε, ως πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια των συμπολιτών μας».
Με άρθρο του στην Καθημερινή ο Μανώλης Γλέζος παίρνει θέση για το Σκοπιανό. Τονίζει ότι οι κυβερνώντες υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξoφλήσουν, οδηγούνται σε λύσεις μέσα σε πλαίσιο εκβιασμών, και επισημαίνει ότι θα πρέπει να βγάλουν οι Σκοπιανοί την λέξη Μακεδονία από το μυαλό τους.
Το άρθρο του Μανώλη Γλέζου:
Για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος, ως κράτος, οδηγείται σε κρίσιμες και ιστορικές αποφάσεις, μέσα σε ένα πλαίσιο εκβιασμών. Εκβιασμό από το ΝΑΤΟ και τις ιδιοκτήτριες αυτού, τις ΗΠΑ.
Οδηγείται σε αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά του Μάθιου Νίμιτς.
Και είναι για αυτούς άλλο ένα τρόπαιο να υποχρεώνουν μια κυβέρνηση, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, να ακολουθήσει, δεχόμενη αυτές τις αποφάσεις για να μπορέσει να γίνει διεύρυνση ενός αμαρτωλού στρατιωτικού συνασπισμού σαν αυτόν του ΝΑΤΟ.
Όμως, μια χώρα που έχει παραχωρήσει τα πάντα στους δανειστές της, ακόμα και την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έχει και πολλά περιθώρια να αντιδράσει.
Το μόνο από τα όπλα που της έχουν απομείνει είναι ένα αρραγές μέτωπο του λαού, που θα ορθώσει ενωμένος το ανάστημά του, μαζί με όλους τους φορείς που τον εκφράζουν, εκτός από τους νοσταλγούς του Χίτλερ.
Οι χειρισμοί από την αρχή ήσαν ατυχείς. Αντί της άμεσης σύγκλησης ενός, διευρυμένου και από προσωπικότητες, συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, ακολουθήθηκε μια μυστική διπλωματία με διαρροές.
Αντί μιας ευρύτερης συναίνεσης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπάθησαν να καρπωθούν κομματικά οφέλη, όρισαν το δικό τους συμφέρον πάνω από τη Μακεδονία, πάνω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν, και επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, εθνικό συμφέρον.
Αντί για ενότητα, διχασμός, αντί για «παλλαϊκή εθνική έξαρση», παραληρήματα μίσους.
Έζησα αρκετές φορές, μαζί με αυτόν τον λαό, αυτό που αποκαλούν «παλλαϊκό ξεσηκωμό». Το έπος του 1940, τη γερμανική εισβολή, τη μάχη της Κρήτης, τα μεγάλα γεγονότα της Κατοχής, την Απελευθέρωση, τη δεκαετία του 1960, μετά την πτώση της χούντας, αλλά και τη συνέχεια, τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν σε νίκες αλλά και σε πικρές ήττες.
Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει σήμερα και υπάρχει εξήγηση. Η πλειοψηφία των πολιτών βλέπει τους κομματικούς σχηματισμούς να νοιάζονται, δυστυχώς, για το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Είναι αντιληπτό σε μεγάλη μερίδα πολιτών ότι το πάθος για την εξουσία είναι πάνω από ό,τι συμφέρει τη χώρα και τον λαό της.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται, αδιαφορώντας για τη Μακεδονία. Δεν καταλαβαίνουν ότι υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξοφλήσουν.
Δυστυχώς, οι κατακερματισμένες αριστερές δυνάμεις αδυνατούν προς το παρόν να παρέμβουν, να δείξουν τον υπεύθυνο αυτής της νέας κρίσης για το όνομα των γειτόνων, αναζητούν να υψώσουν λόγο που να ενώνει τον λαό.
Η συμμετοχή του κόσμου στα δύο συλλαλητήρια ήταν μεγάλη, αλλά δεν αρκεί. Οι δυνάμεις που τον κάλεσαν έκρυψαν τον πραγματικό υπεύθυνο και προσπάθησαν να κατευθύνουν τη δίκαιη οργή του σε κατευθύνσεις που συνέφεραν αυτούς και όχι σε αυτό που θα βοηθήσει σε μια λύση αποδεκτή από τους πολίτες αυτής της χώρας.
Πώς να τους εμπιστευθεί ξανά ο λαός, που έχει αλάθητο αισθητήριο. Προκύπτει άμεση ανάγκη να ξεκαθαρίσουν οι στόχοι ενός κινήματος που θα το αγκαλιάσει όλος ο λαός και που θα καταγγείλει τις δυνάμεις που σέρνουν την κυβέρνηση σε μια επώδυνη λύση.
Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που απλώς θα κάνουμε πλάτες στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ παραχωρώντας ό,τι αυτό μας ζητήσει.
Αν δεν το πετύχουμε, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και εις βάρος της χώρας μας.
Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στους γείτονες: ο κάθε λαός προσδιορίζεται από 1) τη γλώσσα του, 2) τα ήθη και τις κοινές παραδόσεις του, 3) τον τρόπο που θρησκεύεται, 4) τη θέλησή του να αποκτήσει εθνική ανεξαρτησία, 5) τη βούληση όλου του λαού και όχι ελαχίστων.
Ένας λαός μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται, χάνει όμως την επαφή με τη δική του ιστορία όταν ετεροπροσδιορίζεται. Βγάλτε λοιπόν από τον νου σας τη λέξη Μακεδονία με οποιαδήποτε μορφή και βάλτε αυτό που σας προσδιορίζει η ιστορία σας, η γλώσσα σας, τα ήθη και οι παραδόσεις σας, η θέληση για μια ειρηνική συνύπαρξη με όλους τους γείτονές σας, αυτό που εκφράζει το σύνολο του λαού σας και όχι μέρος αυτού.
Πηγή: Καθημερινή
Μια αγελάδα υιοθετήθηκε από μία φάρμα, όμως η οικογένεια παρατήρησε ότι κάτι της έλειπε. Τα κλάματα της δεν σταματούσαν…
Για να μεγαλώσει τη φάρμα της, η οικογένεια του παρακάτω βίντεο πήρε μία αγελάδα από ένα καταφύγιο ζώων φάρμας. Η αγελάδα όμως δε σταματούσε να κλαίει και η οικογένεια αναρωτιόταν τι πρέπει να κάνει για αυτό…
Το ζευγάρι που την υιοθέτησε παρατήρησε ότι έβγαζε γάλα! Η αγελάδα είχε γίνει πρόσφατα μητέρα και αναζητούσε το μικρό της! Μόλις το πήραν είδηση, οι διασώστες της θέλησαν να κάνουν χαρούμενη την αγελάδα.
Πώς; Πήγαν πίσω στο καταφύγιο και αναζήτησαν το μωρό της! Αμέσως το πήραν μαζί τους στη φάρμα και το επανασύνδεσαν με την μαμά του. Το απίστευτο είναι ότι το μωρό λιποθύμησε από τη χαρά του και η μητέρα δεν έκλαψε ποτέ ξανά.
Μαμά και μωρό είναι πλέον μαζί και περνούν ανέμελες στιγμές στη νέα τους φάρμα!
Δείτε το βίντεο
Ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου (μεταβατική έδρα Κω) θα εκδικαστεί την 14η Φεβρουαρίου 2018 υπόθεση με κατηγορούμενη μια 77χρονη Ελληνογαλλίδα, κάτοικο Κω, που κρίθηκε πρωτοδίκως ένοχη απόπειρας δωροδοκίας αστυνομικού που υπηρετεί στο αστυνομικό τμήμα Καλύμνου και για πλαστογραφία.
Η 77χρονη, που έχει καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 14 μηνών με 3ετή αναστολή, επεδίωξε να εκδώσει νέα ταυτότητα και να αλλάξει την εμφανιζόμενη σ’ αυτήν ηλικία της, κατά 10 έτη!!
Προανακρινόμενη η 77χρονη υποστήριξε ότι ήθελε να επωφεληθεί ευεργετικής νομοθεσίας για συνταξιούχους από τη χώρα καταγωγής της.
Η 77χρονη, χήρα και μητέρα ενός 35χρονου με ειδικές δεξιότητες, προέρχεται από μια εξαιρετικά εύπορη οικογένεια.
Ενώπιον του Αυτοφώρου υποστήριξε ότι δεν είχε συνείδηση της σοβαρότητας των πράξεών της και τελούσε σε διαταραχή λογικής. Ισχυρίστηκε ότι περνά εξαιρετικά δύσκολες ώρες ως χήρα και μητέρα ενός ΑΜΕΑ και ότι από φιλαρέσκεια και απερισκεψία επιχείρησε να φαίνεται νεότερη στην ταυτότητά της.
Η 77χρονη παρουσιάστηκε στο ΑΤ Καλύμνου και προσκόμισε, μεταξύ άλλων δικαιολογητικών για την έκδοση νέας ταυτότητας, λόγω απώλειας και ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, στο οποίο εμφανιζόταν με ηλικία 67 ετών, αντί του ορθού 77.
Κατά τη διαδικασία ταυτοποίησης των στοιχείων της, ο αστυνομικός αντιλήφθηκε ότι το πιστοποιητικό ήταν πλαστό και η 77χρονη του παρέδωσε έναν φάκελο με 15.000 ευρώ προκειμένου να κάνει τα “στραβά μάτια”.
Η πλαστογραφία του εγγράφου ήταν οφθαλμοφανής, ενώ περαιτέρω όταν διαπιστώθηκε η πραγματική ηλικία της, από τον έλεγχο στο σύστημα ταυτοτήτων, η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη.
Σημειώνεται ότι δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να χρησιμοποιήσει την ταυτότητα, που θα την εμφάνιζε μικρότερη, στη Γαλλία, για λόγους συνταξιοδότησης, αφού τα στοιχεία της είναι ήδη καταχωρημένα στη χώρα μετά τον γάμο της με Γάλλο.
Ως συνήγορος υπεράσπισής της παρέστη στον πρώτο βαθμό ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Κουζουκάκης.
Επιβαρυντικά για τις συνέπειες του ηλεκτρονικού τσιγάρου είναι τα πορίσματα νέας έρευνας καθώς διαπιστώνει ότι οι χρήστες του εκτίθενται σε κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιοαγγειακές παθήσεις καθώς και καρκίνους του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστεως.
Καίτοι προκαταρκτικά, τα συμπεράσματα της έρευνας υποδεικνύουν ότι το κάπνισμα με τις συγκεκριμένες συσκευές ίσως δεν είναι τόσο ασφαλές όσο προηγουμένως θεωρείτο.
Την έρευνα διεξήγαγαν επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου ης Νέας Υόρκης (NYU), οι οποίοι εξέθεσαν ποντίκια στον καπνό ηλεκτρονικού τσιγάρου για διάστημα 12 εβδομάδων και σε δόση και διάρκεια ανάλογες αυτών που εισπνέει ένας μέτριος καπνιστής για 10 χρόνια.
Στο τέλος του πειράματος ο καπνός προκάλεσε στον οργανισμό των ποντικιών βλάβες στο DNA των πνευμόνων, στην ουροδόχο κύστη και στην καρδιά, καθώς και μείωση των πνευμονικών πρωτεϊνών και της δυνατότητας ανάπλασης του γενετικού υλικού.
Τα στοιχεία κατατείνουν στο «σχεδόν αναμφίβολο» συμπέρασμα ότι η νικοτίνη μπορεί να μετατραπεί σε καρκινογενές στοιχείο από την ώρα που θα εισέλθει στον ανθρώπινο οργανισμό, λέει η καθηγητρια περιβαλλοντικής ιατρικής και παθολογίας στο NYU, Μουν Σονγκ Τανγκ.
«Η νικοτίνη δεν είναι τόσο αθώα όσο η συμβατική σοφία πρεσβεύει», προσθέτει.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα περί τα 18 εκατομμύρια Αμερικανών είναι καπνιστές ηλεκτρικού τσιγάρου, εκ των οποίων το 16% είναι μαθητές Λυκείου.
Τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του «ατμίσματος» έχουν βάλει στο μικροσκόπιό τους πάμπολλες έρευνες, τα πορίσματα των οποίων είναι, όμως, μικτά.
Το 2013 ένα πείραμα έδειξε ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι εξίσου αποτελεσματικό με τη διακοπή του καπνίσματος με τα επιθέματα νικοτίνης. Άλλη έρευνα, δημοσιευθείσα τον Αύγουστο του 2017, συνέκρινε
τις καρκινικές πιθανότητες των ηλεκτρονικών τσιγάρων με τον καπνό του συμβατικού τσιγάρoυ και βρήκε ότι οι πιθανότητες ο καπνός του ηλεκτρονικού τσιγάρου να προκαλέσει καρκίνο είναι μόνο κατά 1% λιγότερες σε σχέση με αυτές του καπνού του κοινού τσιγάρου.
Πολλοί ερευνητές ανησυχούν μήπως το «άτμισμα» αποτελεί μία «εναλλακτική» λύση για να αρχίσουν το κάπνισμα οι νέοι άνθρωποι
«Δεν θα συνιστούσα το άτμισμα σε μη καπνιστές», λέει η Τανγκ, επικεφαλής ερευνήτρια του NYU. «Μη θεωρείτε ότι άτμισμα είναι αβλαβές
Όσον αφορά για όσους καπνιστές σκέφτονται να μεταπηδήσουν στο ηλεκτρονικό η ίδια εμφανίζεται διστακτική: «Δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο είναι πιο επιβλαβές».
[Bloomberg] [kathimerini]
“Το Κόσοβο είναι αναμφισβήτητα τμήμα της Σερβίας”, τονίζει σε σημερινή συνέντευξή του στην σερβική εφημερίδα “Politika”, ο Αυστριακός αντικαγκελάριος και αρχηγός του συγκυβερνώντος – με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς – ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, ο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, ο οποίος μεταβαίνει απόψε στο Βελιγράδι για συνομιλίες με την σερβική κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα επισημαίνει πως το κόμμα του, είχε επικρίνει έντονα, πριν από χρόνια, την αναγνώριση του Κοσόβου από την Αυστρία, κάτι που τώρα είναι γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει.
Κατά την άποψή του, η αναγνώριση του Κοσόβου από το Βελιγράδι είναι υπόθεση της Σερβίας, και θα ήταν ο λάθος δρόμος να ασκηθεί σχετικά με αυτό πίεση στη Σερβία, ενώ η Αυστρία, ως ουδέτερη χώρα, θα πρέπει να αναλάβει έναν διαμεσολαβητικό ρόλο.
Στη συνέντευξή του στην Politika, ο Στράχε χαρακτηρίζει ως “επιθυμητό” το δικαίωμα για “αυτοδιάθεση και αυτονομία” των Σέρβων που ζουν στα βόρεια του Κοσόβου, για το οποίο όμως, όπως σημειώνει, θα απαιτούνταν μακρές και περίπλοκες διαπραγματεύσεις, και ο ίδιος έχει το αίσθημα πως το Κόσοβο σε αυτό το ζήτημα κρατά “πολύ αδυσώπητη” στάση.
Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στο Βελιγράδι, ο Αυστριακός αντικαγκελάριος θα έχει από αύριο συναντήσεις με την πρωθυπουργό της Σερβίας Άνα Μπράναμπιτς, τον υπουργό Περιφερειακής Διοίκησης Μπράνκο Ρούζιτς και τον υπουργό Εξωτερικών Ιβίτσα Ντάτσιτς, ενώ δεν είναι γνωστό εάν θα υπάρξει συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος θα πραγματοποιήσει αρχές της εβδομάδας επίσκεψη στην Κροατία και την περασμένη εβδομάδα είχε επισκεφθεί επίσημα την Αυστρία.
Από τους Αυστριακούς συνομιλητές του, τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν και τον Αυστριακό καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς, ο Σέρβος πρόεδρος είχε λάβει διαβεβαιώσεις για δυναμική υποστήριξη της ενταξιακής πορείας της Σερβίας στην ΕΕ, από την Προεδρία της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο εξάμηνο του 2018.
Έχοντας στόχο την ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ το 2025, το Βελιγράδι έχει “ανοίξει” έως τώρα 12 από τα 35 κεφάλαια με τις Βρυξέλλες, με τα δύο από αυτά να έχουν “κλείσει” προς το παρόν, ενώ ιδιαίτερα δύσκολο φέρεται να εμφανίζεται για τη σερβική πλευρά το Κεφάλαιο 35, που αναφέρεται στην εξομάλυνση των σχέσεων με την πρώην γιουγκοσλαβική επαρχία του Κοσόβου, της οποίας την ανεξαρτητοποίηση, πριν από σχεδόν δέκα χρόνια, εξακολουθεί να απορρίπτει το Βελιγράδι.
Η Αυστρία είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη Σερβία, των οποίων το ύψος ανέρχονταν το 2016 σε 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ στενές είναι και οι κοινωνικές διασυνδέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, καθώς στην Αυστρία ζουν σήμερα 118.669 Σέρβοι οι οποίοι αποτελούν, μετά τους Γερμανούς, την πολυπληθέστερη ξένη κοινότητα ευρωπαϊκής χώρας.
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό κυριαρχεί εδώ και πάνω από δύο χρόνια τις πολιτικές ανταλλαγές ανάμεσα σε Αυστρία και Σερβία, την οποία Αυστριακοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν χαρακτηρίσει στο παρελθόν ως τον “κεντρικό εταίρο” της Βιέννης στα Βαλκάνια, ενόψει και της πολύ στενής συνεργασίας τους στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης το 2015.
Να διαλευκανθεί η υπόθεση Novartis ζήτησε από το βήμα της 7ης συνεδρίασης ΜΕ.ΣΥ.Α., δηλαδή της Κ.Ε. του Ποταμιού, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο πολύκροτο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Ο επικεφαλής του κόμματος ήταν ξεκάθαρος για τον τρόπο που χειρίζεται το ζήτημα η κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι η ίδια εμπλέκει πολιτικά πρόσωπα σε υποθέσεις χωρίς αποδεικτικά στοιχεία.
«Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι οι αντίπαλοι της είναι ένοχοι, επειδή απλώς είναι αντίπαλοι», τονίζει μεταξύ άλλων ο κ. Θεοδωράκης.
«Οι πολίτες όμως θέλουν στοιχεία, αποδείξεις και τεκμήρια. Θα ζήσουν για μερικές μέρες, μια καταιγίδα από καταγγελίες, φήμες, διαρροές, βρισιές, λάσπη, μηχανορραφίες, στοιχεία που δεν θα ξέρεις αν είναι αληθινά ή κατασκευασμένα, και τελικά θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά μη μπορώντας να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα. Αυτό άλλωστε, βολεύει ως ύστατη λύση και τους κυβερνώντες. Μπορεί να μην έχουμε ενόχους, αλλά δεν θα έχουμε και αθώους, θα έχουμε μόνο σκιές! Και αυτό είναι το χειρότερο για μια κοινωνία που δεν αντέχει να βλέπει άλλες σκιές», συμπλήρωσε μεταξύ άλλων ο Σταύρος Θεοδωράκης, ζητώντας:
«Να σταματήσει η αντισυνταγματική εμπλοκή υπουργών και λοιπών κυβερνητικών, κομματικών και εξωθεσμικών παραγόντων στο έργο της Δικαιοσύνης και να καταθέσουν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής οι τρεις προστατευόμενοι μάρτυρες και οι βουλευτές-ανακριτές να ενημερωθούν για το σύνολο της αλληλογραφίας και των επαφών, μεταξύ των ελληνικών αρχών και των αμερικανικών υπηρεσιών, που διερευνούν εδώ και χρόνια το σκάνδαλο Novartis».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανέφερε πως η ζημιά φτάνει τα 3 δισεκ. ευρώ και πρότεινε «να αναζητήσουμε τις δικαστικές και πολιτικές ευθύνες, δίχως να χαριστούμε σε κανέναν».
Παράλληλα, υπογράμμισε πως για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεπεράσει τη κρίση και τις παθογένειες απαιτείται τόλμη και ευθύνη απ΄όλους στέλνοντας μήνυμα στις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις που μετέχουν στο Κίνημα Αλλαγής.
«Το Κίνημα Αλλαγής ή θα υπάρξει ως Κίνημα τόλμης κι ευθύνης ή δεν θα υπάρξει. Θέλουμε μια συμμαχία, που δίνει δύναμη στις λύσεις. Μια συμμαχία, που σπάει τους κομματικούς μηχανισμούς. Μια συμμαχία χωρίς επετηρίδα. Τα παλιά αναγνωστικά της πολιτικής δεν λένε τίποτε πια γι’ αυτά που ζούμε. Είμαστε λοιπόν διατεθειμένοι να γράψουμε νέες σελίδες; Τις επόμενες εβδομάδες, τους επόμενους μήνες θα φανεί. Δέκα χρόνια μετά την κρίση, κάποιοι συνεχίζουν να βρίσκουν σιγουριά στο παρελθόν» τόνισε.
Για τον κ. Θεοδωράκη το μέτωπο σε κάθε αντίληψη όσων θέλουν με αφορμή το Σκοπιανό να εκμεταλλευτούν τις κινητοποιήσεις για δικό τους όφελος είναι αδιαπραγμάτευτο. «Αυτοί που θέλουν να συνυπάρξουν στις νέες πλατείες με τους εθνικιστικά αγανακτισμένους δεν είναι σύμμαχοι μας, είτε λέγονται κεντρώοι, είτε λέγονται κεντροαριστεροί, είτε λέγονται κεντροδεξιοί».
Επί της ουσίας της διαπραγμάτευσης για το όνομα της ΠΓΔΜ ο επικεφαλής του Ποταμιού τάχθηκε υπέρ της αποδοχής του όρου Γκόρνα-Μακεντόνιγια. «Ζητάμε να αλλάξουν τα σχολικά τους βιβλία, να απαλλαχθούν από αλυτρωτισμούς, αλλά όταν αυτά γίνουν θα δώσουμε τα χέρια, γιατί όπως έλεγε ο Καμύ: «Αγαπώ υπερβολικά την πατρίδα μου για να είμαι εθνικιστής», πρόσθεσε.
Ο κ. Θεοδωράκης ζήτησε τόλμη και ευθύνη και στην οικονομία και τις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα με αιχμή τη Δημόσια Διοίκηση και την Παιδεία ασκώντας έντονη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ για την πολιτική που ακολουθούν.
Πηγή: protothema.gr
Νεκροί εντοπίστηκαν τελικά οι δύο ορειβάτες που αγνοούνταν από το μεσημέρι του Σαββάτου στο όρος Βόρας (Καϊμακτσαλάν).
Οι άτυχοι ορειβάτες, που προέρχονταν από την ΠΓΔΜ, έπεσαν το μεσημέρι του Σαββάτου σε χαράδρα βάθους περίπου δεκαπέντε μέτρων, εν μέσω χιονοθύελλας, γεγονός που έκανε ακόμη πιο δύσκολες τις έρευνες.
Παρά τις ολονύκτιες προσπάθειες των πυροσβεστών, οι δύο νεαροί ορειβάτες, που ήταν ζευγάρι, εντοπίστηκαν από τα σωστικά συνεργεία το πρωί της Κυριακής, σε απόσταση σχεδόν τριάντα μέτρων, ο ένας από τον άλλον, χωρίς τις αισθήσεις τους.
Η επιχείρηση εντοπισμού τους ξεκίνησε από χθες το μεσημέρι και διεκόπη το βράδυ του Σαββάτου εξαιτίας της έντονης χιονοθύελλας στην περιοχή, ενώ από το πολύ νωρίς σήμερα το πρωί 14 πυροσβέστες με τέσσερα οχήματα από την Π.Υ. Έδεσσας, τη Π.Υ Αριδαίας και τη 2η Ε.Μ.Α.Κ. ξεκίνησαν και πάλι τις προσπάθειες εντοπισμού των τουριστών.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, στις έρευνες συμμετείχαν και δύο άτομα από το χιονοδρομικό κέντρο οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα το βουνό.
Οι αγνοούμενοι, ένας νέος άντρας και μία νέα γυναίκα ηλικίας περίπου 30 ετών, συμμετείχαν σε ομάδα πεζοπόρων αλλά φαίνεται ότι κάποια στιγμή έχασαν τον προσανατολισμό τους και αποκόπηκαν από την υπόλοιπη ομάδα με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους.
Οι σοροί τους μεταφέρονται στο νοσοκομείο Έδεσσας.
Το tweet της Πυροσβεστικής
Φωτογραφία του edessaikanews από την επιχείρηση εντοπισμού τους το βράδυ του Σαββάτου
Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως τον περασμένο Δεκέμβριο δύο ορειβάτες έχασαν τη ζωή τους στον Όλυμπο. Ο πρώτος ήταν ένας 26χρονος νέος, φοιτητής στη Θεσσαλονίκη που στις αρχές Δεκεμβρίου βρήκε τραγικό θάνατο πέφτοντας σε γκρεμό 200 μέτρων στον Όλυμπο.
Ο 26χρονος είχε πάει μαζί με τον 25χρονο φίλο του Σ.Δ. για ορειβασία κοντά στο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός». Ο άτυχος νεαρός έπεσε από μονοπάτι σε χαράδρα βάθους 200 μέτρων και βρήκε τραγικό θάνατο. Λίγες μέρες αργότερα, ένας ακόμη άντρας, 55 ετών, έχασε τη ζωή του πάλι στον Όλυμπο.
[thema]