Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες για την 35χρονη μητέρα που πέθανε την Παρασκευή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο Σισμανόγλειο, μετά τα σοβαρά εγκαύματα που υπέστη στην πυρκαγιά στο Μάτι και ακολούθησε στον θάνατο το έξι μηνών βρέφος της, το οποίο επρόκειτο να βαφτιστεί τον Σεπτέμβριο.
Η τραγική ειρωνεία είναι πώς ανάμεσά στους πυροσβέστες που έσπευσαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς ήταν και σύζυγός της.
Όπως δηλώνουν μάρτυρες, η 35χρονη, ενώ ήδη είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα, προσπαθούσε απεγνωσμένα να κρατήσει στη ζωή το αγοράκι της και επιχείρησε να το θηλάσει ενώ βρισκόταν μέσα στη θάλασσα.
Ο άνθρωπος που προσπάθησε να σώσει τη Μαργαρίτα με το 6 μηνών αγοράκι της δήλωσε στο Star:
«Βρήκαμε τη Μαργαρίτα με το μωράκι στη θάλασσα. Ήταν ήδη στη θάλασσα σοκαρισμένη η γυναίκα με το μωρό στην αγκαλιά. Η Μαργαρίτα είχε καεί, μαζί και το μωρό. Η μητέρα έτρεμε, έκλαιγε και το μωράκι έκλαιγε και πιστεύαμε ότι όλα θα πάνε καλά. Η κατάσταση, όμως χειροτέρευε. Κρατούσαμε αγκαλιά κι εμείς το μωρό για να μην κλαίει. Την πρώτη φορά η μητέρα του το θήλασε μέσα στη θάλασσα αλλά τη δεύτερη φορά βλέπαμε ότι το μωράκι δυσκολευόταν να φάει. Ο πρώτος που έφτασε με το ασθενοφόρο ήταν ο άντρας της, κάναμε τεχνητές αναπνοές στο παιδί και έφυγαν γρήγορα για το νοσοκομείο Παίδων. Ήταν τραγική η κατάσταση για όλους μας».
«Αποτελεσματικά λειτούργησε το σύνολο των μηχανισμών του κράτους, όσο και αν ο τελικός αριθμός των θυμάτων “θολώνει” την εικόνα», τονίζει σε συνέντευξη του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, εξηγώντας ότι την ημέρα της φονικής πυρκαγιάς, εκκενώθηκε συνολικός πληθυσμός 13.500 ανθρώπων από την περιοχή και μεταξύ αυτών απομακρύνθηκαν με ασφάλεια από τον κίνδυνο 1.200 παιδιά από κατασκηνώσεις και 1.000 περίπου άτομα εγκλωβισμένα σε παραλίες.
Ωστόσο, ο Π. Πολάκης παραδέχεται ότι «λάθη και αστοχίες μπορεί να έγιναν μέσα στο ξεδίπλωμα της γιγαντιαίας αυτής επιχείρησης έκτακτης ανάγκης, αλλά ακόμα κι αυτά θα αξιολογηθούν και θα αποδοθούν ευθύνες (όπου υπάρχουν) αμέσως μετά το πέρας της γενικής κατάστασης συναγερμού», η οποία συνεχίζεται.
Ερωτώμενος για την ΠΟΕΔΗΝ, η οποία υποστηρίζει ότι οι πρώτοι νεκροί από την πυρκαγιά είχαν μεταφερθεί στο Σισμανόγλειο πριν την ενημέρωση του Συντονιστικού, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας εξηγεί πως «μετά την επίσημη διαπίστωση για νεκρό σε κάποιο νοσοκομείο, η διαδικασία ενημέρωσης από τον γιατρό υπηρεσίας στον διευθυντή του και από εκεί στη διοίκηση του νοσοκομείου και από τη διοίκηση στην αντίστοιχη ΥΠΕ και τέλος στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου, χρειάζεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα».
Η διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ δεν νομιμοποιείται να υποστηρίζει όλα αυτά τα ανυπόστατα, κυρίως γιατί λογοδοτεί σε κομματικά γραφεία και όχι στον ελληνικό λαό, αναφέρει ο κ. Πολάκης και διερωτάται αν η αυτονόητη «ενεργοποίηση του μηχανισμού Διαχείρισης Μαζικών Απωλειών Ζωής για προετοιμασία υποδομών και χώρων για τα νεκρά θύματα της πυρκαγιάς -παρά την τραγικότητα της- συνιστά πρόβλημα άξιο να καταγγελθεί».
«Την ώρα δε που δοκιμάζονταν σκληρά τα αντανακλαστικά του συστήματος Υγείας, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννακός, αντί να βοηθήσει δια του θεσμικού του ρόλου, “έφερνε βόλτες” έξω από το Σιμανόγλειο για να καταγράφει τις ώρες διακομιδών τραυματιών για να ΄χει να λέει την επομένη μέρα. Ο ανθρώπινος πόνος και ο θάνατος δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί μέσο πολιτικής επίπλευσης ακόμα και για πολιτικούς “φελλούς”», αναφέρει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας και παραθέτει στοιχεία για τη λειτουργία των υγειονομικών υπηρεσιών το κρίσιμο βράδυ της Δευτέρας.
Σύμφωνα με αυτά, στα Κέντρα Υγείας της Ραφήνας, Σπάτων και Νέας Μάκρης, εργαζόταν πριν την εκδήλωση της καταστροφικής πυρκαγιάς συνολικά 183 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων τα 86 ήταν γιατροί. Τα 10 από τα πιο σοβαρά περιστατικά τέθηκαν απρόσκοπτα σε νοσηλεία σε κρεβάτια εντατικής (ΜΕΘ) από το πρώτο βράδυ. «Όλοι αντιμετωπίστηκαν με υποδειγματικό θα έλεγα τρόπο. Μέσα από τη διαδικασία αυτή σώθηκαν δεκάδες ανθρώπινες ζωές ή αποσοβήθηκαν μόνιμες βλάβες» επισημαίνει ο αν. υπουργός Υγείας.
Τέλος, ο Παύλος Πολάκης, εξηγεί ότι οι δομές παραμένουν σε διαρκή ετοιμότητα στην περιοχή και ήδη «οι πληγέντες από τις πυρκαγιές που δέχτηκαν βοήθεια στο σπίτι τους, μιας και παραμένει ακόμα δύσκολο να μετακινούνται, μέχρι και την 31-7-2018 ανέρχονται συνολικά σε 267 άτομα»
Αναλυτικά η συνέντευξη του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλο Πολάκη στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει ως εξης:
Η ΠΟΕΔΗΝ υποστηρίζει ότι πριν από το συντονιστικό που έγινε τα μεσάνυχτα, προσωπικά γνωρίζατε ότι ήδη είχε μεταφερθεί ένας νεκρός στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο, αλλά και ότι υπήρχαν και άλλοι νεκροί που επρόκειτο να μεταφερθούν εκεί. Εκείνη την ώρα επρόκειτο για πληροφορία, εκτίμηση ή βεβαιότητα;
Όπως έχει πολλές φορές διευκρινιστεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που διαθέτουν οι υπηρεσίες μας, η ώρα τέλους της διακομιδής του πρώτου νεκρού από το ασθενοφόρο Α-26 στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο είναι η 23:29, ενώ αντίστοιχα η ώρα τέλους της παράδοσης της δεύτερης σορού είναι η 00:17 της 24ης Ιουλίου 2018. Οι παραπάνω διακομισθέντες σοροί είναι δύο εκ των τριών τις οποίες διακόμισε συνολικά το ΕΚΑΒ, το βράδυ της καταστροφής, στο Σισμανόγλειο, και αυτό τα λέει όλα. Οι παραπάνω ώρες εξάγονται ως επίσημα στοιχεία από τις κάρτες περιστατικών τις οποίες διατηρεί στο αρχείο του το ΕΚΑΒ και τα στοιχεία αυτά είναι έγκυρα και μη αμφισβητήσιμα. Από εκεί και πέρα και μετά την επίσημη διαπίστωση για νεκρό σε κάποιο νοσοκομείο, η διαδικασία ενημέρωσης από τον γιατρό υπηρεσίας στον διευθυντή του και από εκεί στη διοίκηση του νοσοκομείου και από τη διοίκηση στην αντίστοιχη ΥΠΕ και τέλος στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου, όπως και να το κάνει κανείς, χρειάζεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Κατά συνέπεια, θεωρούμε ατυχή και ύποπτη κάθε σπέκουλα, παραφιλολογία και προσπάθεια γίνεται, προκειμένου να συσκοτιστούν τα γεγονότα και να αξιοποιηθούν αντιπολιτευτικά, πάνω σε κρίσιμες ώρες και στο διάχυτο πόνο για τα θύματα. Κάθε άλλη διάσπαρτη πληροφορία που τυχόν είχα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος υπηρεσιακός παράγοντας, δεν μπορεί να οδηγεί σε επίσημη και έγκυρη ενημέρωση, πόσο μάλλον σε ανακοινώσιμες «βεβαιότητες». Η διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ δεν νομιμοποιείται να υποστηρίζει όλα αυτά τα ανυπόστατα, κυρίως γιατί λογοδοτεί σε κομματικά γραφεία και όχι στον ελληνικό λαό.
Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία κάνουν λόγο για προετοιμασία ειδικών θαλάμων για την τοποθέτηση νεκρών από τη φονική πυρκαγιά εκείνο το βράδυ. Άλλοι φορείς του υπουργείου, μέσω των εργαζομένων τους, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ και το ΕΚΑΒ ισχυρίζονται ότι είχαν ενημερώσει για νεκρούς και μάλιστα ότι τους είχε ζητηθεί να διαθέσουν ειδικούς σάκους. Είναι πάγια τακτική σε τέτοιου είδους καταστροφές να γίνονται όλα αυτά;
Καταρχήν αρμόδιες να ενημερώνουν επίσημα είναι οι διοικήσεις των φορέων και όχι οι παραταξιακοί εκπρόσωποι των σωματείων εργαζομένων. Όσο για την ουσία, οι δομές της Δημόσιας Υγείας λειτούργησαν υποδειγματικά τις δύσκολες εκείνες ημέρες, με αυξημένη ετοιμότητα και επιφυλακή σε όλες τις υγειονομικές μονάδες υποδοχής θυμάτων, με έγκαιρη ενημέρωση προς την Πολιτική Προστασία για ενεργοποίηση του μηχανισμού Διαχείρισης Μαζικών Απωλειών Ζωής και φυσικά με την επιβεβλημένη στις περιπτώσεις αυτές εντολή του ΕΚΕΠΥ (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) για προετοιμασία υποδομών και χώρων για τα νεκρά θύματα της πυρκαγιάς. Από πότε όλα αυτά, παρά την τραγικότητα ακόμα και μιας απλής παράθεσής τους, συνιστούν πρόβλημα άξιο να καταγγελθεί;
Τα Κέντρα Υγείας της περιοχής που επλήγη λειτούργησαν σωστά κατά γενική ομολογία και κατάφεραν να διαχωρίσουν τα σοβαρά περιστατικά και να τα μεταφέρουν στα νοσοκομεία. Ωστόσο υπάρχει κριτική από την ΠΟΕΔΗΝ για την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών υγείας και δυσκολία (στην αρχή τουλάχιστον) διαχείρισης αλλά και περίθαλψης των τραυματιών στα νοσοκομεία. Ποια είναι η δική σας εικόνα, καθώς συντονίζατε εκείνο το βράδυ;
Και η δική μου εικόνα συμπλέει με τη γενική εκτίμηση για την άμεση και αποτελεσματική ανταπόκριση των δομών Υγείας και του προσωπικού στις πληγείσες περιοχές. Απολύτως καμία δυσκολία διαχείρισης αλλά και περίθαλψης τραυματιών δεν σημειώθηκε από τα συνολικά 187 περιστατικά που διακομίστηκαν στα Νοσοκομεία, περιλαμβανομένων και 25 παιδιών. Από αυτά τα περιστατικά, 10 τέθηκαν απρόσκοπτα σε νοσηλεία σε κρεβάτια εντατικής (ΜΕΘ) από το πρώτο βράδυ. Όλα αντιμετωπίστηκαν με υποδειγματικό θα έλεγα τρόπο. Μέσα από τη διαδικασία αυτή σώθηκαν δεκάδες ανθρώπινες ζωές ή αποσοβήθηκαν μόνιμες βλάβες. Αυτό μέσα στον γενικευμένο πόνο για τις χαμένες ψυχές της καταστροφής είναι κατανοητό σε ένα βαθμό να μην τονίζεται ιδιαίτερα, αλλά θα πρέπει να διαχωριστεί από υποβολιμαίες και κακόβουλα υποκινούμενα υπονοούμενα που μόνο μικροπολιτικά ελατήρια έχουν. Την ώρα δε που δοκιμάζονταν σκληρά τα αντανακλαστικά του συστήματος Υγείας, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννακός, αντί να βοηθήσει δια του θεσμικού του ρόλου, «έφερνε βόλτες» έξω από το Σιμανόγλειο για να καταγράφει τις ώρες διακομιδών τραυματιών για να ΄χει να λέει την επομένη μέρα. Ο ανθρώπινος πόνος και ο θάνατος δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί μέσο πολιτικής επίπλευσης ακόμα και για πολιτικούς «φελλούς».
Πότε γνωρίσατε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή κατάσταση με δεκάδες νεκρούς; Αυτό άλλαξε το σχεδιασμό σας μέσα στη νύχτα ως υπουργείο Υγείας; Έγιναν ενδεχομένως εκτιμήσεις και για μεγάλο αριθμό τραυματιών;
Μετά και τις επίσημα επιβεβαιωμένες περιπτώσεις των τεσσάρων (4) πρώτων νεκρών γύρω στα μεσάνυχτα και βάσει της συνεχόμενης ροής πληροφοριών από τους επιχειρούντες στα μέτωπα της φωτιάς, είχαμε τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε το πιθανό μέγεθος της ανθρωπιστικής καταστροφής και να προετοιμάσουμε/ενεργοποιήσουμε έγκαιρα τις υποδομές και το στελεχικό δυναμικό του δημόσιου συστήματος Υγείας, για να ανταποκριθεί κατάλληλα. Άλλωστε υπάρχει πάγιος σχεδιασμός στις δομές του συστήματος που προβλέπει τέτοια ενδεχόμενα, όχι μόνο εν μέσω κρίσης, αλλά καθημερινά. Σκεφτείτε μόνο ότι στα Κέντρα Υγείας της Ραφήνας, Σπάτων και Νέας Μάκρης, που είχαν εγγύτητα με τα γεγονότα, εργαζόταν πριν την εκδήλωση της καταστροφικής πυρκαγιάς συνολικά 183 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων τα 86 γιατροί. Κι αυτό λειτούργησε ικανοποιητικά. Σήμερα όλοι γνωρίζουν και παραδέχονται ότι δεν είχαμε απώλειες από ολιγωρίες ή ελλείψεις του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Είμαστε ήδη στην επόμενη ημέρα. Έχουν ενισχυθεί με προσωπικό ή άλλα μέσα οι δομές Υγείας στις περιοχές που δοκιμάστηκαν από τις πυρκαγιές; Με δεδομένο ότι οι τραυματίες έχουν αντιμετωπιστεί, το βάρος των υπηρεσιών υγείας πέφτει πλέον στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας που εμφανίζουν οι κάτοικοι, με κυρίαρχο φαντάζομαι την ψυχολογική τους υποστήριξη;
Η αυξημένη ετοιμότητα παραμένει ακόμα και σήμερα (και θα παραμείνει για καιρό ακόμα) στο υπουργείο Υγείας για την υποστήριξη των πολιτών στις πυρόπληκτες περιοχές. Με εντολή μας και υπό τον συντονισμό του ΕΚΕΠΥ, κλιμάκια του ΚΕΕΛΠΝΟ, των «Γιατρών του Κόσμου» και των «Γιατρών χωρίς Σύνορα» προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη στους πληγέντες από την πυρκαγιά. Έτσι, εκτός από τη σταθερή υπηρεσία των δύο (2) ψυχολόγων του ΚΕΕΛΠΝΟ που υποδέχονται καθημερινά πληγέντες στο Κέντρο Υγείας Ραφήνας, τα στοιχεία που λαμβάνουμε καθημερινά από το ΕΚΕΠΥ αναφέρουν ότι οι πληγέντες από τις πυρκαγιές που δέχτηκαν βοήθεια στο σπίτι τους, μιας και παραμένει ακόμα δύσκολο να μετακινούνται, μέχρι και την 31-7-2018 (από τα στοιχεία που έχω μέχρι τώρα) ανέρχονται συνολικά σε 267 άτομα. Το πρόγραμμα αυτό συνεχίζεται καθημερινά και η σχετική ενημέρωση από το ΕΚΕΠΥ θα δίνεται σε τακτά διαστήματα.
Θα ήθελα, τέλος, να σας ρωτήσω όχι ως αναπληρωτή υπουργό Υγείας αλλά ως άνθρωπο που βίωσε από κοντά τη δύσκολη εκείνη νύχτα, θα έπρεπε ίσως κάποια πράγματα να γίνουν διαφορετικά; Αν ναι, ήταν ευθύνη των δήμων, της Περιφέρειας ή της Πολιτικής Προστασίας;
Επειδή βρέθηκα από τις πρώτες στιγμές μέσα στις εξελίξεις και έζησα από κοντά όλη εκείνη τη νύχτα, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι το σύνολο των μηχανισμών του κράτους, από τα ένστολα τμήματα (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό, Ένοπλες Δυνάμεις κ.λπ.), μέχρι την Περιφέρεια, τους δήμους, την Πολιτική Προστασία, τις υγειονομικές δομές κ.λπ., ανταποκρίθηκαν θετικά και λειτούργησαν αποτελεσματικά, όσο και αν ο τελικός αριθμός θυμάτων «θολώνει» την εικόνα. Πρέπει να υπολογίσετε ότι εκκενώθηκε συνολικός πληθυσμός περίπου 13.500 ανθρώπων από την περιοχή και μεταξύ αυτών απομακρύνθηκαν με ασφάλεια από τον κίνδυνο 1.200 παιδιά από κατασκηνώσεις και 1.000 περίπου άτομα εγκλωβισμένα σε παραλίες. Λάθη και αστοχίες μπορεί να έγιναν μέσα στο ξεδίπλωμα της γιγαντιαίας αυτής επιχείρησης έκτακτης ανάγκης, αλλά ακόμα κι αυτά θα αξιολογηθούν και θα αποδοθούν ευθύνες (όπου υπάρχουν) αμέσως μετά το πέρας της γενικής κατάστασης συναγερμού, ετοιμότητας και αντιμετώπισης των συνεπειών, στην οποία είμαστε ακόμα.
Τους κινδύνους που κρύβουν τα δαγκώματα από τα φίδια έφερε στο προσκήνιο η περίπτωση του βρέφους στο Πήλιο, που δαγκώθηκε από οχιά.
Το μωράκι ευτυχώς σώθηκε («από καθαρή τύχη», όπως καταγγέλλουν οι συγγενείς του), αλλά η περίπτωσή του δείχνει πόσο σημαντικό είναι να ξέρουμε τι να κάνουμε αν βρεθούμε αντιμέτωποι με ανάλογα συμβάντα.
Σύμφωνα με στοιχεία από το Κέντρο Δηλητηριάσεων, κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότερα από 190 περιστατικά με δαγκώματα φιδιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, το 2014 είχαν γίνει 191 κλήσεις στο Κέντρο, ενώ το 2015 είχαν γίνει 195.
Σύμφωνα, εξάλλου, με παλαιότερη έρευνά του (2010), από τις κλήσεις που δέχεται κάθε χρόνο τουλάχιστον οι 20 αφορούν παιδιά ηλικίας 15 μηνών έως 14 ετών.
Οι έχιδνες (οχιές)
Απ’ όλα τα φίδια που υπάρχουν στον κόσμο, το 10% είναι δηλητηριώδη. Στη χώρα μας (και στην Ευρώπη) τα δηλητηριώδη φίδια είναι 4-5 είδη έχιδνας (οχιάς), σύμφωνα με το Κέντρο Δηλητηριάσεων.
Τα δαγκώματα από δηλητηριώδη φίδια είναι επικίνδυνα και μπορεί να αποβούν θανατηφόρα. Το δάγκωμα της οχιάς αναγνωρίζεται από τα δύο σημαδάκια που αφήνει.
Σύμφωνα με το εγχειρίδιο πρώτων βοηθειών του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), η βαρύτητα της δηλητηρίασης εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες.
Στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας, η θέση και το βάθος του δήγματος.
Ρόλο παίζει επίσης το μέγεθος του φιδιού και το αν μετακινήθηκε ή όχι το θύμα.
Τα συμπτώματα
Οι επιδράσεις των δηλητηρίων των φιδιών χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
* Στα τοπικά συμπτώματα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται πόνος, οίδημα, μελανιές και φυσαλίδες που επεκτείνονται μέσα σε λίγες ώρες. Οι φυσαλίδες μπορεί να επιμολυνθούν από μικρόβια και να εξελιχθούν σε γάγγραινα.
* Στα γενικευμένα συμπτώματα. Εκδηλώνονται σε περίπτωση που απορροφηθεί το δηλητήριο και είναι τα πιο ανησυχητικά. Συμπεριλαμβάνουν έμετο, αδυναμία, ζάλη, ρίγος με πυρετό, εφιδρώσεις και αιμορραγικές εκδηλώσεις. Επίσης μπορεί να παρατηρηθούν ταχυκαρδία, υπόταση, shock, πνευμονικό οίδημα και οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
Η αντιμετώπιση
Πρώτο μέλημα μετά το δάγκωμα είναι να ακινητοποιηθεί το θύμα, για να μην μπει το δηλητήριο στην κυκλοφορία του αίματος. Το ΕΚΑΒ συνιστά τα εξής:
* Όχι περπάτημα.
* Καθησυχασμός του θύματος.
* Αφαίρεση κοσμημάτων και στενών ρούχων (π.χ. κάλτσα), πριν αρχίσει το οίδημα.
* Ακινητοποίηση του άκρου (όπου συνέβη το δάγκωμα) σε θέση χαμηλότερη από το ύψος της καρδιάς.
* Καθαρισμός της πληγής με νερό και σαπούνι.
* Όχι πάγος στο τραύμα.
* Όχι ίσχαιμος περίδεση. Η σύσταση να δένουμε σφιχτά με έναν επίδεσμο ή ύφασμα το μέλος πιο ψηλά από το σημείο της πληγής, για να εμποδίσουμε τη διάχυση του δηλητηρίου, είναι λανθασμένη.
* Όχι χορήγηση καφέ και αλκοόλ.
* Όχι σύλληψη του φιδιού. Προσπαθήστε να απομνημονεύσετε το χρώμα και το σχήμα του φιδιού, για να το περιγράψετε στους γιατρούς.
* Διακομιδή στο νοσοκομείο.
Η θεραπεία
Μετά από το δάγκωμα φιδιού, χρειάζεται να γίνει αντιτετανικός ορός. Αντιοφικός ορός γίνεται μόνο στο νοσοκομείο και δεν είναι πάντοτε απαραίτητος, αναφέρεται στο εγχειρίδιο του ΕΚΑΒ.
Επιπλέον, η χορήγηση αντιοφικού ορού μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση ή ακόμα και αναφυλαξία σε άτομα που είναι αλλεργικά.
Κέντρο Δηλητηριάσεων
Σημειώνεται ότι το Κέντρο Δηλητηριάσεων αποτελεί τμήμα του Παθολογικού Τομέα του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού».
Λειτουργεί όλες τις ημέρες και ώρες, δίνοντας πληροφορίες και οδηγίες στο τηλέφωνο 210 77.93.777.
Στις 4 Αυγούστου 1936 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς με τη συγκατάθεση του βασιλιά Γεωργίου Β’ αναστέλλει βασικά άρθρα του Συντάγματος και κηρύσσει δικτατορία. Θα επιβάλλει ένα αυταρχικό καθεστώς με κάποια φασιστικά στοιχεία, που δεν θα οδηγήσουν όμως στη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού κράτους. Το καθεστώς αποδείχτηκε ότι ήταν προσωποπαγές και θα καταρρεύσει μετά τον θάνατό του, στις 29 Ιανουαρίου 1941.
Ο Μεταξάς δεν συνάντησε σοβαρή αντίσταση στη διάρκεια της εξουσίας του. Η τετραετία πολιτικής αστάθειας, στρατιωτικών κινημάτων και οξύτητας των παθών που προηγήθηκαν είχαν κουράσει τον λαό, ο οποίος αποζητούσε τάξη και ασφάλεια. Επιπλέον, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της εποχής, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παναγής Τσαλδάρης και Γεώργιος Κονδύλης είχαν εκλείψει και η νέα πολιτική ηγεσία δεν είχε αναδειχθεί ακόμη…
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου
Το πρωί της 4ης Αυγούστου ο Μεταξάς συγκαλεί έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, δίνοντας αρχικά την εντύπωση πως αντικείμενό του θα ήταν η αντιμετώπιση της πανεργατικής απεργίας που είχε κηρυχθεί για την επομένη, 5 Αυγούστου. Εκείνο το Υπουργικό Συμβούλιο έληξε με την υπογραφή δύο διαταγμάτων, που αυθημερόν προωθήθηκαν στο Βασιλιά Γεώργιο και υπογράφηκαν αμέσως για να δημοσιευθούν χωρίς καθυστέρηση στην «Εφημερίδα της Κυβέρνησης». Προέβλεπαν την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος για την προστασία των ατομικών ελευθεριών και την κήρυξη δικτατορίας. Τρία μέλη της κυβέρνησης, ο Γεώργιος Μαντζαβίνος (Υπουργός Οικονομικών), ο Δημήτριος Ελευθεριάδης (Υπουργός Προνοίας) και ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (Υφυπουργός Οικονομικών), αρνήθηκαν να υπογράψουν τα διατάγματα και παραιτήθηκαν. Τα νέα μέλη της κυβέρνησης ορκίστηκαν στις 5 Αυγούστου.
Οι πολιτικές εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Εκδόθηκαν τα διατάγματα για τη διάλυση των κομμάτων και οι εφημερίδες δεν κυκλοφόρησαν την επομένη, 5 Αυγούστου. Η πολιτική τάξη, που είχε αιφνιδιαστεί πλήρως, τότε μόνο συνειδητοποίησε ότι είχε συντελεστεί συνταγματική εκτροπή, όταν άρχισαν οι πρώτες συλλήψεις. Μεταξύ των πρώτων συλληφθέντων ήταν και οι Αλέξανδρος Σβώλος, Δημήτριος Γληνός, Iωάννης Σοφιανόπουλος, Θεμιστοκλής Τσάτσος και Κωνσταντίνος Γαβριηλίδης.
Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, τα κόμματα αποφάσισαν να αντιδράσουν. Κι ενώ το Κόμμα των Φιλελευθέρων παρέμενε σιωπηλό, ηγέτες των δημοκρατικών κομμάτων (Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Γεώργιος Καφαντάρης, Γεώργιος Παπανδρέου και Aλέξανδρος Μυλωνάς) συσκέφθηκαν το απόγευμα της 5ης Αυγούστου με την τριμελή ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος (Ντίνος Τσαλδάρης, Πέτρος Ράλλης και Βασίλειος Σαγιάς). Αποφάσισαν να επισκεφθούν τον Βασιλιά και να τον θέσουν ενώπιον των ευθυνών του. Πράγματι, την επομένη, 6 Αυγούστου, σε επαφή που είχαν μαζί του διαμαρτυρήθηκαν για τη συγκατάθεσή του στις αντιδημοκρατικές πρωτοβουλίες του Μεταξά. Ο Γεώργιος προσποιήθηκε τον αμέτοχο, προτείνοντας μία απευθείας συνάντηση των πολιτικών ηγετών με τον Μεταξά και ο Καφαντάρης αντέτεινε, λέγοντας ότι η δικτατορία «ιδικόν σας έργον είναι».
Οι αντιδράσεις των πολιτικών ηγετών παρέμειναν αναποτελεσματικές και χωρίς συνέχεια. Το νέο καθεστώς με τις «ευλογίες» του Γεωργίου αποβαίνει όλο και πιο σταθερό. Η ύστατη φωνή διαμαρτυρίας ήλθε στις 24 Αυγούστου, από το δεδηλωμένο βασιλόφρονα και φανατικό αντιβενιζελικό πολιτικό Ιωάννη (Τζον) Θετόκη, που ζούσε την περίοδο αυτή στο εξωτερικό. Σε επιστολή του προς τον Γεώργιο, αφού ασκεί κριτική για την ευθυγράμμιση του Στέμματος με τον Μεταξά, προτείνει εκλογές με πλειοψηφικό σύστημα και ευρύτατη περιφέρεια, ώστε η Βουλή που θα προέκυπτε να δώσει σταθερή κυβέρνηση.
Όμως, παρά τις όποιες απόψεις κατά του καθεστώτος, που ήταν μεμονωμένες και δεν είχαν τη δύναμη να καθορίσουν την πορεία των πραγμάτων, το κέντρο εξουσίας αισθάνεται πως δεν απειλείται και, αποφεύγοντας κάθε συνεννόηση με τον «παλαιό» πολιτικό κόσμο, συνεχίζει το έργο του.
Ο δικτάτορας θα συνοψίσει τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του καθεστώτος του στο «Ημερολόγιό» του: «Η Ελλάς έγινε από τις 4ης Αυγούστου Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό. Κράτος με βάσι αγροτική και εργατική, και κατά συνέπεια αντιπλουτοκρατικό. Δεν είχε βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά. Αλλά κόμμα ήτανε ο Λαός, εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστάς και αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς». Απώτερος στόχος του ήταν ο λεγόμενος «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός», που θα έφερνε την αναγέννηση της χώρας. Ο πρώτος ήταν της αρχαίας Ελλάδας, ο δεύτερος του Βυζαντίου και ο τρίτος… του Iωάννη Μεταξά.
Αμέσως μετά τη στερέωση της εξουσίας του, ο Μεταξάς εξαπέλυσε άγριους διωγμούς κατά των αντιπάλων του. Οι πολιτικοί αρχηγοί, οι βουλευτές, τα στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος και κάθε δημοκρατικός πολίτης που ήταν αντίθετοι στη δικτατορία υπήρξαν θύματα διώξεων. Τα νησιά του Αιγαίου, οι φυλακές και τα στρατόπεδα γέμισαν εξόριστους και κρατουμένους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του διακεκριμένου πολιτικού και πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου, που εξορίστηκε στην Πάρο, παρά την επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας του, και πέθανε το 1938.
Οι αστυνομικές αρχές και ιδιαίτερα η Ασφάλεια, υπό την καθοδήγηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, επιδίδονταν σε άγριο κυνηγητό των αντιπάλων της δικτατορίας. Ο Μανιαδάκης μετέφερε στην οργάνωση των ιδεολογικών, πολιτικών και κατασταλτικών μηχανισμών του «Νέου Κράτους» τις μεθόδους του ναζισμού και του φασισμού. Ιδιαίτερα και ειδικά διώχθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα οι κομουνιστές, οι οποίοι βασανίζονταν με επιστημονική σκληρότητα για να αποκηρύξουν τις ιδέες τους, που είχαν ήδη τεθεί «εκτός νόμου». Το καθεστώς μπορεί να εξάρθρωσε την κομματική οργάνωση του ΚΚΕ, δημιουργώντας παράλληλες κομματικές γραμμές και προκαλώντας σύγχυση σε οπαδούς και στελέχη του, δεν κατόρθωσε όμως να εξαλείψει την κομουνιστική ιδεολογία, όπως φάνηκε τα κατοπινά χρόνια.
Η δικτατορία πασχίζει με μέτρα άμεσης οικονομικής ελάφρυνσης των λαϊκών στρωμάτων (χάρισμα αγροτικών χρεών κτλ) να εξασφαλίσει, τουλάχιστον, την ανοχή τους. Χρησιμοποιώντας ως υπουργό Εργασίας έναν παλιό κομουνιστή, τον Αριστείδη Δημητράτο, παίρνει μέτρα για τη λύση διάφορων προβλημάτων των εργαζομένων: συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κοινωνική περίθαλψη και ασφάλιση (ΙΚΑ), υποχρεωτική άδεια, κατώτατα όρια ημερομισθίου με την εφαρμογή του οκταώρου. Πολλά από τα μέτρα αυτά είχαν ψηφιστεί και είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται από τις προηγούμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις.
Ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς επιθεωρεί σχολικές επιδείξεις θηλέων-μελών της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΟΝ)
Ο Μεταξάς, όπως και όλοι οι δικτάτορες, προσπάθησε με πάθος να προσεταιριστεί τους νέους. Ίδρυσε την Εθνική Οργάνωση Νέων (ΕΟΝ) και με διάφορους τρόπους – της πειθούς ή της βίας – προσπάθησε να στρατολογήσει σ’ αυτή όλη την ελληνική νεολαία. Παράλληλα, προχώρησε στη διάλυση του σώματος των Προσκόπων, ως ξενόφερτης οργάνωσης, προκαλώντας την αντίδραση του πρίγκηπα και μετέπειτα βασιλιά Παύλου, που ήταν αρχηγός της. Η υποχρεωτική ένταξη των νέων στην ΕΟΝ δεν απέδωσε τους καρπούς που ανέμενε ο δικτάτορας. Αντίθετα, η οργάνωση έγινε φυτώριο εγκληματικότητας και ανηθικότητας.
Η δικτατορία εκτέλεσε μία σειρά έργων υποδομής, ενώ έλαβε μέτρα για την πολεμική προετοιμασία της χώρας («Γραμμή Μεταξά») και την αναδιοργάνωση των ένοπλων δυνάμεων. Το έργο αυτό της δικτατορίας ήταν και ο προκαταβολικός λόγος για τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος θεώρησε θετική τη συμμετοχή του Iωάννη Μεταξά στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή.
Η θετική στάση του Μεταξά απέναντι στη Γερμανία είχε οικονομική ανταπόκριση από μέρους της, με αποτέλεσμα την αύξηση του ύψους των εμπορικών ανταλλαγών μεταξύ των δύο χωρών. Παρά τη συγγένειά του με τα καθεστώτα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, ο Μεταξάς τοποθετείται από ανάγκη με ρεαλισμό στις διαφαινόμενες εξελίξεις και στον επικείμενο κίνδυνο έκρηξης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Τήρησε τακτική αποχής από τις εξελίξεις και τις ανακατατάξεις, ενώ αντιμετώπισε με εφεκτικότητα τις προκλήσεις της Ιταλίας. Παράλληλα, βελτίωσε τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Γιουγκοσλαβία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία.
Η έκρηξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου (1 Σεπτεμβρίου 1939) τοποθέτησε τη χώρα σε ουδέτερη και προσεκτική στάση απέναντι στην Αγγλία, αλλά και στις χώρες του Άξονα. Η Ελλάδα, μετά την κατάληψη της Αλβανίας από την Ιταλία (Απρίλιος 1939), είχε κατανοήσει ότι η εμπλοκή της σε πολεμική περιπέτεια ήταν πια θέμα χρόνου. Παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της Ιταλίας, ο Iωάννης Μεταξάς έλαβε ως ένα ικανοποιητικό βαθμό μέτρα για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής. Ο τορπιλισμός και η βύθιση του πολεμικού πλοίου μας «Έλλη» στις 15 Αυγούστου 1940 στο λιμάνι της Τήνου επιβεβαίωσε τις υποψίες ή τις προβλέψεις για τα ιταλικά σχέδια. Η Ελλάδα, όμως, περιορίστηκε σε ήπια καταγγελία της πράξης.
Πολεμικό Συμβούλιο
Ο ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι βιαζόταν να «απαντήσει» στις πολεμικές επιτυχίες του συνεταίρου του Αδόλφου Χίτλερ και στις 28 Οκτωβρίου 1940, στις 3 το πρωί, ο ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα επέδωσε στον Μεταξά τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε να καταλάβει την Ελλάδα. Ο Μεταξάς αρνήθηκε να δεχθεί το τελεσίγραφο του Μουσολίνι και απάντησε στον ιταλό πρεσβευτή: «Λοιπόν έχομεν πόλεμον;». Η απάντηση αυτή του Μεταξά, που κωδικοποιήθηκε στο γνωστό μας «ΟΧΙ», άνοιγε νέες σελίδες ηρωισμού, δόξας και θυσίας για την πατρίδα μας. Ο Ιωάννης Μεταξάς, πάνω στο ζενίθ της δόξας του, πέθανε ξαφνικά στις 29 Ιανουαρίου 1941. Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο τραπεζίτης Αλέξανδρος Κορυζής, οποίος αυτοκτόνησε στις 18 Απριλίου 1941, λίγες ημέρες προτού ολοκληρωθεί η κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορικής εξουσίας του, ο Μεταξάς δεν συνάντησε σοβαρή αντίσταση. Ο ελληνικός λαός, αρκετά κουρασμένος από τα πολιτικά γεγονότα της τετραετίας 1932- 1936 και απογοητευμένος από την όχι ιδιαίτερα υπεύθυνη στάση και συμπεριφορά των κοινοβουλευτικών ανδρών του τόπου, αντέταξε μόνο παθητική αντίσταση, όταν δεν τηρούσε ευμενή στάση απέναντι στο καθεστώς. Εξαίρεση αποτέλεσαν μεμονωμένες πράξεις ενεργητικής αντίστασης κατά της δικτατορίας (βενιζελική στάση στην Κρήτη το 1938, παράνομος τύπος, ήπιες λαϊκές κινητοποιήσεις). Επιπλέον, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της εποχής Ελευθέριος Βενιζέλος, Παναγής Τσαλδάρης και Γεώργιος Κονδύλης είχαν εκλείψει και η νέα πολιτική ηγεσία δεν είχε ακόμη αναδειχθεί.
Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ήταν ένα αυταρχικό καθεστώς με κάποια φασιστικά στοιχεία, που δεν θα οδηγήσουν όμως στη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού κράτους. Παρουσίαζε ορισμένες ιδιοτυπίες που την διαφοροποιούσαν από τα παρόμοια καθεστώτα της τότε Ευρώπης, όπως της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας. Δεν ήταν στρατιωτική δικτατορία, δεν είχε επιβληθεί από ένα μαζικό κόμμα, όπως στην Ιταλία το 1922 και τη Γερμανία το 1933, ούτε κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα τέτοιο κόμμα, ενώ δεν προσπάθησε να καλλιεργήσει εθνικιστικές – επεκτατικές τάσεις, όπως άλλα παρόμοια καθεστώτα στην Ευρώπη.
Διαφάνεια και ενημέρωση για όσα προσφέρονται στους πυρόληκτους απαιτεί η Αγγελική Νικολούλη και ξεσπά, μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο Instagram.
Η ανάρτηση της Αγγελικής Νικολούλη για τη φωτιά που προκαλεί ερωτηματικά. Τι κατέγραψαν οι δορυφόροι;
«Όταν τα παιδιά καλλιεργούν στις στάχτες την ελπίδα, η ζωή ξανάρχεται… Απαιτούμαι διαφάνεια, ενημέρωση και για όσα προσφέρονται στους πυρόπληκτους. Όποιος εντοπίζει λαμόγια, να ενημερώνει…», έγραψε η Αγγελική Νικολούλη.
Με τις ψήφους και των 25 παρευρισκομένων εκ των 33 δημοτικών συμβούλων Μαραθώνα, το Δημοτικό Συμβούλιο, ενέκρινε ομόφωνα το ψήφισμα που ζητά την παραίτηση του Δημάρχου, Ηλία Ψινάκη, για τη στάση του κατά την φονική πυρκαγιά που άφησε πίσω της δεκάδες θύματα.
«Ψινάκη παραιτήσου το θέλουν οι νεκροί σου» φώναζαν πολίτες που μπήκαν στην αίθουσα και ζήτησαν την παραίτηση σύσσωμου του συμβουλίου.
Ο δημοτικός σύμβουλος Αλέξανδρος Σόμογλου, είπε μεταξύ άλλων για τον δήμαρχο Μαραθώνα: «Ακόμη και σήμερα σκηνοθετεί τον εαυτό του. Αυτό το ανδρείκελο είχε το θράσος να αναρτά προσωπική του δήλωση στα σόσιαλ μίντια και να κάνει λόγο για συμπαραστάση. Μπορώ να του χρεώσω την παντελη έλλειψη σεβασμού σστους ανθρώπους που χάθηκαν».
Ο δημοτικός σύμβουλος κ.Γεωργάτος είπε πως «η απαίτηση είναι αύριο το πρωί κιόλας να τον στείλουν στο καμένο του σπίτι μια ώρα αρχύτερα» και πρόσθεσε: «Ποτέ δεν περίμενα ότι αυτός ο Δήμος θα έφτανε σε αυτή τη κατάντια. Λειτουργεί μόνο με τη προσπάθεια των δημοτικών υπαλλήλων. Υπέγραψα και εγώ για την παραίτηση του δημάρχου γιατί αυτός ο δήμαρχος δεν πόνεσε ποτέ αυτόν τον τόπο».
Ένταση στη συνεδρίαση
Ακόμα και το ψήφισμα όμως κατά του Δημάρχου, δεν έφτανε για να κατευνάσει τους αγανακτισμένους πολίτες της περιοχής. Εκείνοι, έστρεψαν τα «βέλη» τους, όχι μόνο στον απόντα δήμαρχο αλλά και στο σύνολο των Δημοτικών Συμβούλων.
Όσοι δημοτικοί σύμβουλοι παρευρέθηκαν στη σημερινή συνεδρίαση καταδίκασαν την στάση του Ηλία Ψινάκη χαρακτηρίζοντας τον «ανεπαρκή, απόντα κι ανίκανο» κι επιρρίπτοντας του ευθύνες για «πλήρη απουσία κι απαξίωση».
Μάλιστα ο κ. Γιάννης Μπούσουλας, δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του κ. Ψινάκη ο οποίος μάλιστα πριν από δύο χρόνια ήταν και αντιδήμαρχος στον Μαραθώνα, υπέβαλε την παραίτησή του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Από την πλευρά του ο Αλέξης Αστρινάκης, δημοτικός σύμβουλος του Μαραθώνα, επισήμανε ότι: «είναι προκλητική η απουσία του δημάρχου καθώς δεν επιμελήθηκε σχέδιο πολιτικής προστασίας. Οφείλουμε τώρα να σκύψουμε στα προβλήματα του κόσμου».
Η δημοτική σύμβουλος, Αναστασία Ρίζου εξέφρασε τα βαθιά συλλυπητήρια της στις οικογένειες των θυμάτων και χαρακτήρισε τη συνεργασία με τον κ. Ψινάκη «ανύπαρκτη», υπογραμμίζοντας ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας τους είναι περιχαρακωμένος στο επιτελείο του».
Ολόκληρο το ψήφισμα
Τέλος, το ψήφισμα που κατατέθηκε και ψηφίστηκε ομόφωνα από τους παρόντες επισήμανε τα εξής: ««Ο Δήμος μας βιώνει από το απόγευμα της Δευτέρας 23 Ιουλίου 2018 μια ανείπωτη τραγωδία που όμοιά της δεν έχει ζήσει ποτέ στο παρελθόν. Δυστυχώς, ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Ο πόνος για την απώλεια ψυχών δεν μπορεί να μετριαστεί.
Ωστόσο, όλοι εμείς που εκπροσωπούμε ως δημοτικοί σύμβουλοι τους συμπολίτες μας στο ανώτατο όργανο διοίκησης του Δήμου, έχουμε ορκιστεί να υπηρετούμε αποκλειστικά το δικό τους συμφέρον και να τους προστατεύουμε από κάθε είδους απειλή. Και, δυστυχώς, αποτύχαμε.
Αφήσαμε το Δήμο μας ανοχύρωτο και έρμαιο στα χέρια ενός Δημάρχου που, πλέον, δεν αποδεικνύεται μόνο εξαιρετικά ανίκανος και επικίνδυνος για την πόλη μας, αλλά προσβάλλει με τη συμπεριφορά του και τις δημόσιες εμφανίσεις του την ηθική και την αξιοπρέπεια κάθε κατοίκου του Βαρνάβα, του Γραμματικού, του Μαραθώνα και της Νέας Μάκρης.
Ο Ηλίας Ψινάκης δεν είναι απλά ένας ανίκανος Δήμαρχος. Είναι πλέον ένας επικίνδυνος Δήμαρχος για τον τόπο μας. Σε μια περίοδο που η πόλη μας χρειάζεται συνετή διοίκηση και οργανωμένο πλάνο, προκειμένου να σταθεί ξανά στα πόδια της, να κλείσει πληγές και να διαχειριστεί μια πελώρια αγκαλιά αγάπης που φτάνει καθημερινά από κάθε γωνιά της χώρας έχουμε ανάγκη η συγκεκριμένη διαχείριση να πραγματοποιηθεί από ανθρώπους που πονάνε αυτόν τον τόπο, που νιώθουν τον πόνο και την οδύνη των συμπολιτών μας και που αντιλαμβάνονται το μέγεθος της ευθύνης για την τραγωδία που ζήσαμε.
Ο νόμος, καλώς ή κακώς, δεν μας παρέχει τη δυνατότητα οιασδήποτε μορφής καθαίρεσης ενός δημάρχου από τα καθήκοντά του. Βασιζόμαστε στην ευθιξία του, αν μπορεί να τη βρει έστω και την ύστατη στιγμή.
Με το συγκεκριμένο ψήφισμα το Δημοτικό Συμβούλιο Μαραθώνα καθιστά τον Ηλία Ψινάκη ανεπιθύμητο και άκρως επικίνδυνο ακόμη και για τη σωματική υγεία των πολιτών του Δήμου μας και τον καλεί να παραιτηθεί από τη θέση του Δημάρχου».
Ψινάκης: Δεν παραιτούμαι, δεν μετέχω σε μια μεθοδευμένη αντισυνταγματική διαδικασία
Την άρνησή του να παραιτηθεί έχει διαμηνύσει ο δήμαρχος Μαραθώνα, Ηλίας Ψινάκης. Ο κ. Ψινάκης που αρνήθηκε σήμερα να παρευρεθεί στο δημοτικό συμβούλιο, είχε κάνει σαφή τη θέση του, μετά την έξοδό του από την Ευελπίδων όπου είχε καταθέσει για τις φονι8κές πυρκαγιές.
«Δεν θα ακολουθήσω αυτόν τον αδιέξοδο και καταστροφικό δρόμο. Δεν θα νομιμοποιήσω με την παρουσία μου μια μεθοδευμένη αντισυνταγματική διαδικασία που δεν προβλέπεται από κανένα νόμο, καμία διάταξη και δεν έχει κανένα νομικό προηγούμενο. Έχει μόνο ένα στόχο: Τη διαπόμπευση και την ανθρωποφαγία», τόνισε ο κ. Ψινάκης, σε δελτίο τύπου που εξέδωσε.
Ο δήμαρχος Μαραθώνα χαρακτήρισε την 23η Ιουλίου ως την ημέρα «που η εμπειρία της εθνικής τραγωδίας σημάδεψε το μέλλον του Μαραθώνα και όλης της Ελλάδας», τις συνέπειες της οποίας «ο δήμος μας βίωσε και θα βιώνει για καιρό μια τραγωδία σε κλίμακα, αντίστοιχης ενός πολέμου».
Κάποιοι λένε ότι πρέπει να κατάγεσαι από μία χώρα για να την αγαπάς. Ή μήπως όχι τελικά;
Υπάρχει μία μικρή χώρα, όπου αρκετοί χιλιάδες άνθρωποι μιλούν, πέρα από την μητρική τους γλώσσα, και την ελληνική. Τα παιδιά μαθαίνουν την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό ενώ τόσο την 25η Μαρτίου όσο και την 28η Οκτωβρίου οι κάτοικοι γιορτάζουν σαν να είναι Έλληνες.
Στην μακρινή Ουρουγουάη των 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων, ζουν άνθρωποι που λατρεύουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το αποδεικνύουν. Όχι με βαρύγδουπες εκφράσεις και μεγαλειώδεις λόγους αλλά με δρόμους και πλατείες που έχουν ελληνικά ονόματα και με αγάλματα αρχαίων φιλοσόφων να κοσμούν τα δημόσια κτίρια της χώρας.
Η Ουρουγουάη είναι χώρα της Λατινικής Αμερικής και έχει χαρακτηριστεί ως η «Ελβετία της Αμερικής». Αν και λόγω του μικρού μεγέθους της δεν υπολογίζεται ως ένας σοβαρός οικονομικός παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο, σε εθνικό επίπεδο έχει ξεπεράσει πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Η Ουρουγουάη διαθέτει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα με το επίπεδο των σπουδαστών να είναι αρκετά υψηλό. Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι φοιτητές από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής που επιλέγουν την Ουρουγουάη και φοιτούν στα πανεπιστήμια της χώρας.
Αυτό όμως που κάνει εντύπωση με αυτή τη μακρινή χώρα είναι το πόσο πολύ αγαπάει και εκτιμάει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Είναι γεγονός ότι η χώρα, τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, δέχτηκε πολλούς Έλληνες μετανάστες. Στο λιμάνι έφτασαν πλοία με Έλληνες ναυτικούς και μετανάστες οι οποίοι θέλησαν να δημιουργήσουν μια καλύτερη ζωή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Η εγκαρδιότητα με την οποία έγιναν δεκτοί ήταν, κατά πολλούς, ένας αποφασιστικός παράγοντας για την εγκατάστασή τους και τη μετέπειτα ζωή τους εκεί.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η ελληνική κοινότητα Ουρουγουάης, έχει κλείσει ένα αιώνα ζωής και ήταν η πρώτη επίσημα αναγνωρισμένη οργανωμένη δομή των Ελλήνων στη Νότια Αμερική. Σήμερα στην Ουρουγουάη, υπάρχουν πάμνω από 3.500 χιλιάδες Έλληνες μετανάστες δεύτερης ή τρί της γενιάς, αλλά και ένας μεγάλος αριθμός αυτοχθόνων που μιλούν την ελληνική γλώσσα.
Οι ίδιοι οι πολίτες δεν δηλώνουν φιλέλληνες, αλλά ελληνολάτρες. Σύμφωνα με έρευνα της «Eurostat», το μεγαλύτερο ποσοστό των Ουρουγουανών απάντησε ότι ταυτίζεται πολιτιστικά με την Ευρώπη, με την πρώτη χώρα που να τους έρχεται στο μυαλό να είναι η Ελλάδα.
Τον Μάρτιο του 1978, ο καπετάνιος Παναγιώτης Ν. Τσάκος, ίδρυσε το «Ίδρυμα Τσάκου», με σκοπό τη διάδοση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Το 2002 μετονομάστηκε σε ίδρυμα «Μαρία Τσάκου», στη μνήμη της μητέρας του.
Το Ίδρυμα προσφέρει δωρεάν μαθήματα νεοελληνικής γλώσσας, χορών, τραγουδιού, ιστορίας της τέχνης, λογοτεχνίας, μυθολογίας, φιλοσοφίας και ελληνικής κουζίνας. Διαθέτει, επίσης, μια μεγάλη βιβλιοθήκη με τίτλους στην ελληνική και ισπανική γλώσσα από διάφορους τομείς του ελληνικού πολιτισμού. Περίπου 400 άτομα εγγράφονται συνολικά κάθε χρόνο στα μαθήματα που προσφέρονται. Βασικός στόχος του ιδρύματος είναι η γνώση της αρχαίας ελληνικής ποίησης και ιστοριογραφίας, μέσα από τα ομηρικά έπη και τον «Επιτάφιο» του Περικλή.
Αξιοσημείωτο είναι και τό ότι σε κάθε βιβλιοπωλείο της χώρας, ακόμη και στο πιο μικρό, μπορεί κανείς να βρει τα άπαντα του Νίκου Καββαδία, του Καβάφη και του Ρίτσου.
Τα παιδιά των Ουρουγουανών, δεν διστάζουν κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου να γιορτάζουν τις εθνικές εορτές των Ελλήνων, πραγματοποιώντας σχολικές εκδηλώσεις, τραγουδώντας και απαγγέλοντας ποιήματα. Οι μαθητές του «Grecia», ενός δημόσιου σχολείου της χώρας, έχουν μάθει να λένε και τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας του Διονύσιου Σολωμού.
Στο Μοντεβιδέο, επίσης, υπάρχουν 23 δρόμοι που έχουν δανειστεί τα ονόματά τους από αρχαίους φιλόσοφους, ενώ ο κεντρικότερος δρόμος ονομάζεται κι αυτός «Grecia». Δύο πλατείες της πρωτεύουσας έχουν ονομαστεί πλατεία της Αθήνας και πλατεία της Ελλάδας.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Μοντεβιδέο έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με τον αρχαιοελληνικό δωρικό αρχιτεκτονικό ρυθμό.
Έξω από την είσοδο του κτιρίου, το άγαλμα του Σωκράτη, υποδέχεται τους επισκέπτες ενώ σε πάρκο που βρίσκεται παραλιακά της πρωτεύουσας υπάρχει μια προτομή του Ομήρου.
Αξιοσημείωτη είναι η συνδρομή της ελληνικής κοινότητας στην Ουρουγουάη. Το 2016, η ελληνική κοινότητα της χώρας, γιόρτασε έναν αιώνα από την ίδρυσή της. Ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1916 και αποτέλεσε την πρώτη επίσημα αναγνωρισμένη δομή των Ελλήνων στη Νότια Αμερική.
Οι πρώτοι Έλληνες που μετανάστευσαν στη μικρή λατινοαμερικανική χώρα βρήκαν εργασία στην Ουρουγουάη και αργότερα άνοιξαν τις δικές τους επιχειρήσεις. Δεν έλειψαν όμως και μεγάλες προσωπικότητες της Ελλάδας που επισκέφτηκαν ή επένδυσαν στην Ουρουγουάη. Για μικρό χρονικό διάστημα, έζησε στη χώρα ο θρυλικός «Ηρακλής», ο Παναγής Κουταλιανός, και έγινε γνωστός στα ρινγκ στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης.
Τη δεκαετία του 1920, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο επίσης Σμυρνιός Νικόλας Κονιαλίδης, που εγκαταστάθηκαν στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, διεύρυναν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στη γειτονική Ουρουγουάη.
Η μικρή αυτή χώρα ήταν από τις πρώτες που αναγνώρισαν το νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821.
Η εθνική σημαία της Ουρουγουάης, που καθιερώθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1828, μοιάζει αρκετά με την αντίστοιχη ελληνική σημαία που καθιερώθηκε επίσημα το 1970. Και οι δύο σημαίες αποτελούνται από εννέα οριζόντιες λωρίδες, χρωμάτων μπλε και άσπρου εναλλάξ. Η μόνη διαφορά είναι ότι η σημεία της Ουρουγουάης έχει στην αριστερή γωνία ένα ήλιο με 16 ακτίνες, ενώ η ελληνική σημαία ένα σταυρό.
Ίσως τελικά και να μην χρειάζεται να κατάγεσαι από μία χώρα για να την εκτιμάς και να την αγαπάς, αρκεί να γνωρίζεις και να κατανοείς την ιστορία της, όσα βίωσε, βιώνει και θα βιώσει στο μέλλον και πρωτίστως να αγαπάς τους ανθρώπους της.
Μια πολύ σοβαρή καταγγελία κάνει η Ομοσπονδία των Λιμενικών (ΠΟΕΠΛΣ) σχετικά με την… τιμωρία σε λιμενικό- σκοπό στην πύλη του Υπουργείου Ναυτιλίας, επειδή δεν χαιρέτισε- όπως έπρεπε- τον υπουργό Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Ειδικότερα και σύμφωνα με την καταγγελία της ΠΟΕΠΛΣ, που έφερε στη δημοσιότητα το bloko.grένας από τους λιμενικούς -σκοπούς στην πύλη του Υπουργείου Ναυτιλίας διώκεται πειθαρχικά και μετατίθεται άρον-άρον γιατί… δεν σηκώθηκε από την θέση του να χαιρετήσει τον Υπουργό Παναγιώτη Κουρουμπλή την ώρα που έφευγε από το κτήριο (το περιστατικό έγινε μάλιστα σε προχωρημένη νυχτερινή ώρα τις ημέρες της μεγάλης αναταραχής με τις πυρκαγιές στη Ν.Αττική)!
Η διαδικασία εναντίον του μάλιστα, ξεκίνησε κατ’ απαίτηση του ίδιου του Υπουργού ο οποίος ωρυόμενος, λένε οι πληροφορίες του bloko, ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του λιμενικού ( σύμφωνα και με την τελευταία νομοθεσία άλλωστε, τον τελικό λόγο στις μεταθέσεις την έχει ο Υπουργός Ναυτιλίας!).
«Πυρ και μανία» οι συνδικαλιστές των λιμενικών παρενέβησαν στο θέμα ζητώντας να σταματήσει η δίωξη του συναδέλφου τους από τον…. Αρχιναύαρχο Κουρουμπλή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους:
«Η Ομοσπονδία με έκπληξη ενημερώθηκε για την πραγματοποίηση απόσπασης στελέχους από την Κεντρική υπηρεσία εν μια νύχτα, με αφορμή την πλημμελή άσκηση καθηκόντων του, ως προς τον προβλεπόμενο χαιρετισμό στον κύριο Υπουργό.
Αν αυτό έχει έστω και ένα ψεγάδι αλήθειας, τότε με την ανοχή του αριστερού Υπουργού και φυσικά την υπογραφή του, δημιουργούνται συνθήκες ακραίων συμπεριφορών εις βάρος των συναδέλφων, που θυμίζουν άλλες εποχές.
Και αυτό δεν θα γίνει ανεκτό.
Επανερχόμαστε ειδικά στις διατυπωμένες αντιρρήσεις μας σε συγκεκριμένα άρθρα του νόμου 4505/17 που αφορούν τις μεταθέσεις και ζητάμε μια γενναία πολιτική πρωτοβουλία από την Κυβέρνηση για ένα δίκαιο διάταγμα μεταθέσεων που θα αντιμετωπίζει όλα τα στελέχη, ισότιμα, ισόνομα και με πλήρη διαφάνεια, χωρίς τα δεσμευτικά πλαίσια του νόμου που βρίσκονται σε αντιδιαστολή με αυτές τις αρχές.
Προς ενημέρωση, από το νόμο 4504/2017 και τα άρθρα του που αφορούν τις μεταθέσεις, το μοναδικό άρθρο που είχε άμεση ισχύ είναι η τελική υπογραφή από τον κύριο Υπουργό των μεταθέσεων – αποσπάσεων – διαθέσεων στελεχών Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., υποβαθμίζοντας το ρόλο του Αρχηγείου και αναβαθμίζοντας τον Κύριο Υπουργό σε Αρχιναύαρχο».
Στην Espresso και την Δήμητρα Δάρδα έδωσε συνέντευξη ο Μάρκελλος Νύκτας, ο οποίος μίλησε για την περίοδο που έμενε στη Νέα Υόρκη, τα καλοκαίρια στη Μύκονο, ενώ έκανε αναφορά και στα… ενδότερα της προσωπικής του ζωής.
Εκεί πώς ήταν η ζωή σας;
Απίθανη! Η αγάπη μου για το σχέδιο και τη δημιουργία με οδήγησε στον ιταλικό κολοσσό ρούχων Fiorucci. Παράλληλα διασκέδαζα πολύ, σύχναζα στο Studio 54, δίπλα στον Άντι Γουόρχολ, στη Μπιάνκα Τζάγκερ, τη Λίζα Μινέλι. Και τα καλοκαίρια, Μύκονο.
Ήταν από τότε πόλος έλξης για τους celebrities;
Πάτησα στο νησί σε ηλικία 15 χρόνων. Ήμασταν οι πρώτοι νέοι που κάναμε γυμνισμό στις παραλίες, χωρίς τις ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες. Ήταν ένα Super Paradise και μεταμορφώθηκε σε σουβλατζίδικο με πολλή δουλειά.
Ένιωθα μια ανάσα ελευθερίας, γιατί οι νησιώτες ήταν πολύ φιλόξενοι και αγκάλιασαν εξαρχής τους gay. Εγώ, όπως και πολλοί άνδρες, δεν είχα κανένα πρόβλημα να κάνω έρωτα με άλλον άντρα και καθόλου δεν με ενδιέφερε η γνώμη των τρίτων.
Χρειάστηκε να υπερασπιστείτε τη σεξουαλική σας προτίμηση;
Βεβαίως, στα χρόνια της χούντας μαζί με πολλούς άλλους δημιουργήσαμε ένα κίνημα με υποστηρικτές ανθρώπους της διανόησης, όπως τη Μελίνα Μερκούρη και τον Μάνο Χατζιδάκι, με σκοπό να ενημερωθεί ο κόσμος για το θέμα μας. Με τα χρόνια δημιουργήθηκαν νόμοι υπέρ μας. Ψηφίστηκαν και στη χώρα μας, αλλά ο Έλληνας δεν τον θέλει τον π@@@@η!
Οι Μυκονιάτες συγκέντρωσαν και απέστειλαν μέσα σε λίγα 24ωρα αρκετούς τόνους τροφίμων και λοιπών αγαθών, ως ελάχιστο δείγμα συμπαράστασης προς τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας στο Μάτι Αττικής.
Ο Δήμος Μυκόνου και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο οργάνωσαν, συνέλεξαν και απέστειλαν σημαντική ανθρωπιστική βοήθεια στις πυρόπληκτες περιοχές της Αττικής, ύστερα από δημόσια έκκληση του Δημάρχου κ. Κωνσταντίνου Κουκά, λίγες ώρες μετά την είδηση της τραγωδίας.
Οι Μυκονιάτες ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στο κάλεσμα του Δήμου Μυκόνου, απέδειξαν για ακόμη μια φορά τις ανθρωπιστικές αξίες που τους διακατέχουν και την αγάπη τους προς την πατρίδα και τους συνανθρώπους τους στην πράξη, και με την καταλυτική συνδρομή των εθελοντών του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου – με επικεφαλής τον κ. Νίκο Ροσολάτο – οργάνωσαν την άμεση αποστολή και διανομή των προϊόντων που συλλέχτηκαν.
Η Μεταφορική Εταιρία «Σκαγιάς» ανέλαβε τη μεταφορά των αγαθών με τριαξονικό όχημα – μήκους 11 μέτρων και ύψους 4 μέτρων – από τη Μύκονο στο ΟΑΚΑ, όπου και το υποδέχτηκε ομάδα εθελοντών με επικεφαλής την κα. Χριστίνα Νικολοπούλου.
Η Διοίκηση του ΟΑΚΑ φιλοξένησε την ανθρωπιστική βοήθεια της Μυκόνου στους χώρους του ποδηλατοδρόμιου, όπου οι εθελοντές προχώρησαν σε διανομή των αγαθών εντός 24 ωρών σε πυρόπληκτες περιοχές που υπήρχε άμεση ανάγκη.
Τα αγαθά πρώτης ανάγκης και όχι μόνο που συνέλεξαν οι Μυκονιάτες ήταν:
Η ανθρωπιστική βοήθεια των Μυκονιατών διανεμήθηκε στα εξής σημεία:
Λύρειο Ίδρυμα
Κέντρο Υγείας Ραφήνας
Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ματιού
Ι.Ν. Αναλήψεως Ραφήνας
Ναυτικός Όμιλος στο Μάτι
Ιδιαίτερες ευχαριστίες για τη συνδρομή τους προς τον Πρόεδρο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού κ. Δημήτρη Μιχελακάκη και τον κ. Άγγελο Φραντζέτη και την ομάδα του από την Destination Services.
Η Δημοτική Αρχή Μυκόνου εκφράζει τις ιδιαίτερες ευχαριστίες της σε όσους συμμετείχαν ενεργά σε αυτή την αποστολή, ενώ δεσμεύεται ότι θα στηρίξει ποικιλοτρόπως τους πληγέντες από την φονική πυρκαγιά στην Αττική.
