Ο γερμανικός ποιμενικός με τα καμένα πατουσάκια του που βρέθηκε στη Νέα Μάκρη, μετά τις φονικές πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου υιοθετήθηκε από ζευγάρι με μεγάλη εμπειρία στη ράτσα με κατάλληλο σπίτι και κατάλληλες συνθήκες για τον σκύλο.
«Δεν εχουμε κανει καλύτερη υιοθεσία φέτος! Το λυκόσκυλο για το οποιο όλοι ενδιαφερθήκατε ειναι με τη νεα του οικογένεια, λαμβάνει ολη την αγαπη του κοσμου και περνάει καταπληκτικά! Σας ευχαριστουμε ολους», ήταν η δημοσίευση στο Facebook από τη Dog’s Voice.
Ένα από τα εντυπωσιακότερα τοπία της χώρας κρύβεται στης κορυφές της Ηπείρου, και δεν είναι άλλο από την Δρακόλιμνη και το Πάπιγκο, το οποίο αποτελεί και τον τελευταίο σταθμό κάθε ορειβάτη – περιπατητή, πριν πάρει τον μακρύ δρόμο για την Δρακόλιμνη.
Το σκηνικό είναι σίγουρο πως θα ενθουσιάσει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Με το όνομα Δρακόλιμνη αναφέρονται οι αλπικές λίμνες που σχηματίζονται κυρίως σε βουνά της Ηπείρου. Η μία Δρακόλιμνη βρίσκεται σε αλπικό λιβάδι της Τύμφης, σε υψόμετρο 2.050 μ., βορειοδυτικά της κορυφής Πλόσκος (2.377 μ.), βορειοανατολικά της κορυφής Αστράκας (2.436 μ.), νότια της μονής Στομίου από την οποία απέχει 3,5 ώρες και βορειοδυτικά της κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.), η οποία είναι και η υψηλότερη κορυφή της Τύμφης.
Αποτελεί πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό και είναι γνωστή για τους αλπικούς Τρίτωνες που φιλοξενεί στα νερά της.
Η λίμνη απέχει μία ώρα πεζοπορίας από το οργανωμένο καταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας και τέσσερις ώρες πεζοπορίας από το Μικρό Πάπιγκο.
Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια.
Η Ζάκυνθος στο επίκεντρο των συζητήσεων για μια υπόθεση που προκαλεί πολλές συζητήσεις τόσο στο νησί όπου εκτυλίχθηκε όσο και στη Βρετανία. Ο λόγος για μια καταγγελία τουριστών που υπέστησαν δηλητηρίαση από ποτά – μπόμπες όπως υποστηρίζουν. Σύμφωνα με τα όσα γράφουν η Sun και η Daily Mail, που φιλοξενούν δηλώσεις και φωτογραφίες τους, πρόκειται για παρέα 17 ατόμων ηλικίας 17 με 18 ετών, που πήγαν στη Ζάκυνθο για να γιορτάσουν την αποφοίτησή τους.
Τα παιδιά κατανάλωσαν ποτά και ύστερα από λίγες ώρες κατέληξαν σε νοσοκομείο με ασθενοφόρα. Όλοι τους εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι δηλητηριάστηκαν από τα ποτά που ήπιαν και μπήκε σε κίνδυνο η ζωή τους. Τα αγόρια βρίσκονταν στο Λαγανά και μόλις το δεύτερο βράδυ τους εκεί παρουσίασαν όλοι συμπτώματα δηλητηρίασης και πήγαν στο νοσοκομείο. Όπως λένε, είχαν πιει μόλις τρία ποτά ο καθένας όλη τη νύχτα.
«Είναι απάνθρωπο αυτό που κάνουν στη Ζάκυνθο»
«Είναι απάνθρωπο. Είμαι 100% σίγουρος ότι δηλητηριαστήκαμε λόγω τους αλκοόλ και δεν έχω λόγια για να περιγράψω πόσο θυμωμένος είμαι που κάποιοι έβαλαν τις ζωές μας σε κίνδυνο για να βγάλουν λίγα παραπάνω λεφτά», δήλωσε στην Sun ο 18χρονος Cole Brunton.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η παρέα πήγε βόλτα στα μπαρ και κάποιοι από αυτούς παρήγγειλαν ποτά, κάποιοι μπύρες και κάποιοι κοκτέιλ. Τότε όπως λένε δεν φαντάζονταν τα όσα θα ακολουθούσαν τις επόμενες ώρες. Μετά το τρίτο μπαρ όπως περιγράφουν, κάποιοι από την παρέα επέστρεψαν στο ξενοδοχείο, αφού δεν ένιωθαν καλά. Ο ίδιος νεαρός που έκανε τις δηλώσεις, είπε ότι ξύπνησε στις 03.00 τα ξημερώματα με κρύο και ζεστό ιδρώτα, αλλά και φοβερό πόνο στο στομάχι του, για να διαπιστώσει ότι ένας άλλος φίλος του ήταν ήδη άρρωστος.
«Ο εμετός μας ήταν κόκκινος και μαύρος»
«Βγήκα στο διάδρομο του ξενοδοχείου και είδα ότι όλοι οι υπόλοιποι είχαν αρρωστήσει. Ο εμετός μας ήταν κόκκινος και μαύρος, ενώ ένας φίλος άρχισε να έχει σπασμούς», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Ο ρεσεψιονίστας, όπως λέει ο 18χρονος κάλεσε δύο ασθενοφόρα που τους μετέφεραν στο νοσοκομείο, ενώ πάντα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, ο γιατρός τους είπε ότι ήταν πολύ τυχεροί που απέφυγαν τα χειρότερα.
Η προσφορά των 10 ευρώ σε μπαρ του Λαγανά
Οι Βρετανικές εφημερίδες επισημαίνουν ότι η περιοχή του Λαγανά είναι κακόφημη, τα προβλήματα στα μπαρ αλλεπάλληλα και τα εγκλήματα διαχρονικά. Ο 18χρονος Cole Brunton τονίζει ακόμα πως σε πολλά μπαρ τις περιοχής υπάρχουν δελεαστικές προσφορές για κατανάλωση ποτών που κρύβουν κινδύνους.
«Την πρώτη μας νύχτα στον Λαγανά πήγαμε σε ένα μπαρ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Υπήρχε προσφορά που έλεγε ότι με 10 ευρώ μπορούσες να πιεις όσο ήθελες για μία και μόνο ώρα. Τώρα καταλαβαίνουμε τι κρύβουν αυτές οι προσφορές» δηλώνει ο 18χρονος που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά κατά των υπευθύνων.
Η κοπέλα που τυφλώθηκε από νοθευμένο κοκτέιλ στον Λαγανά
Η 22χρονη Βρετανίδα που τυφλώθηκε από το νοθευμένο κοκτέιλ στον Λαγανά Ζακύνθου, είχε μιλήσει για τον εφιάλτη και για τη μητέρα της, που της δώρισε το νεφρό της για να σωθεί. Ενα και μόνο κοκτέιλ «μπόμπα» στον Λαγανά ήταν αρκετό για να χάσει την όραση και τα νεφρά της, η 22χρονη σήμερα Βρετανίδα, για την οποία οι ονειρεμένες διακοπές στη Ζάκυνθο το 2016, εξελίχθηκαν σε εφιάλτη. Η Χάνα Πάουελ από το Μίντλεσμπρο έναν χρόνο μετά την τραγική περιπέτεια που άλλαξε τη ζωή είχε μιλήσει στην εφημερίδα «The Sun» για τη συνταρακτική στιγμή που ανακάλυψε την απώλεια της όρασής της από την κατανάλωση κοκτέιλ βότκας, νοθευμένης με μεθανόλη. 
Η Πάουελ βρισκόταν στον Λαγανά, που φημίζεται για τα μπαρ και τα άγρια πάρτι του. Το τελευταίο ανέμελο βράδυ των διακοπών της η παρέα της πήγε για κοκτέιλ. Η βραδιά της έληξε «κανονικά» και έπεσε για ύπνο χωρίς να αισθάνεται άσχημα, όπως διευκρινίζει. Ο εφιάλτης άρχισε όταν ξύπνησε. «Το πρωί οι φίλοι μου ήρθαν για να με ξυπνήσουν και αυτό που είδα μπροστά μου ήταν πηχτό σκοτάδι. Τους ζήτησα να ανοίξουν τις κουρτίνες και με διαβεβαίωσαν πως ήταν ήδη τραβηγμένες και ο ήλιος έμπαινε στο δωμάτιο. Κατέρρευσα. Ημουν τυφλή. Ηταν καταστροφικό». 
Οπως απεδείχθη, ο οργανισμός της υπέστη δηλητηρίαση από τη θανατηφόρα μεθανόλη με την οποία ήταν νοθευμένο το κοκτέιλ. Η κοπέλα μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Ζακύνθου μαζί με ακόμη δύο φίλους της που αρρώστησαν κι αυτοί από τη νοθευμένη βότκα, αλλά όχι τόσο σοβαρά. Εκεί κρίθηκε απαραίτητη η διακομιδή της στην Εντατική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου στην Πάτρα.
Ειδοποιήθηκαν οι γονείς της, οι οποίοι έμαθαν ότι «το πρόβλημα ήταν πολύ σοβαρότερο από μία δηλητηρίαση από μεθανόλη», όπως τους αποκάλυψε ο δρ Δημήτρης Γούμενος, επικεφαλής της Κλινικής Νεφρού στο νοσοκομείο. Το μοιραίο μείγμα δεν την τύφλωσε μόνο, της προκάλεσε και νεφρική ανεπάρκεια. Προκειμένου να αποφύγει τη διά βίου αιμοκάθαρση, προέβη σε μεταμόσχευση ενός νεφρού με δότρια τη μητέρα της. «Η μητέρα μου είναι ο ήρωάς μου. Η μεταμόσχευση ήταν σωτήρια για να πάρω λίγη από τη ζωή μου πίσω» δηλώνει η ίδια με πικρία και προειδοποιεί τους συμπολίτες της να μην πέσουν στην ίδια παγίδα στις διακοπές τους. 
Πηγή: thesun
Μία ανάρτηση ήταν αρκετή για να χάσει χιλιάδες followers της μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Ο λόγος για την διάσημη τραγουδίστρια της country μουσικής Jessie James Decker, η οποία προκάλεσε σάλο στο Instagram με την φωτογραφία που ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό. Η Αμερικανίδα σταρ πόζαρε στον καναπέ του σπιτιού της πίνοντας ένα ποτήρι σαμπάνια, ενώ παράλληλα… θήλαζε τον τεσσάρων μηνών γιο της.
Όπως ήταν επόμενο, η συγκεκριμένη ανάρτηση προκάλεσε ποικίλα σχόλια, μιας και οι περισσότεροι θαυμαστές της βρήκαν την τραγουδίστρια απαράδεκτη που έπινε αλκοόλ, την ώρα που θήλαζε το μωρό της.
“Ο σκοπός του θηλασμού είναι να δίνεις στο παιδί σου ένα υγιεινό ξεκίνημα στην ζωή του. Δεν είναι αποδεκτό αυτό που κάνεις”, έγραψε ένας διαδικτυακός της φίλος.
«H ζωή είναι σκληρή αγάπη μου. Το ίδιο και εσύ». Τάδε έφη Ελένη Χατζίδου. H γνωστή τραγουδίστρια με σούπερ καλοκαιρινή διάθεση ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια σούπερ σέξι της φωτογραφία.
Ατενίζοντας το πέλαγος η Ελένη μας δείχνει την πίσω της όψη η οποία ομολογουμένως είναι εντυπωσιακή. Η τραγουδίστρια φοράει ολόσωμο μαγιό και είναι πολύ μαυρισμένη. Τα σχόλια και τα likes πέφτουν βροχή…
Ο Τόνι Σφήνος παρουσιάζει στον Ant1, Το Ταίρι Ξέρει, το οποίο σημειώνει επιτυχία στους πίνακες τηλεθέασης. Με αφορμή αυτό παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο περιοδικό Gala, και μεταξύ άλλων, αποκάλυψε ποιες είναι οι αλλαγές που του ζητούν οι γυναίκες να κάνει, σχετικά με την εμφάνιση του.
– Όταν σταματά το ταξίδι και επιστρέφεις στην καθημερινότητα τι σου αρέσει να κάενις;
«Να πηγαίνω βόλτες, να βγαίνω με φίλους για ουζάκια και να παίζω τάβλι κοντά στη θάλασσα».
– Σου αρέσει όταν ο κόσμος σου μιλάει;
«Ναι, δεν θέλω να τους απογοητεύσω. Και φωτογραφίες βγάζω και τους μιλάω. Όσο κι αν είναι κουραστικό κάποιες φορές, το κάνω με πολλή χαρά».
– Σου έχει ζητήσει κάποιος δικός σου να αλλάξεις;
«Κατά καιρούς κάποιες γυναίκες μου λένε να ξυρίσω το μουστάκι, αλλά καμία δεν το έχει καταφέρει ακόμη».
* Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Τόνι Σφήνου στο περιοδικό Gala που κυκλοφορεί με το Πρώτο Θέμα
Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ αρχηγός στην ΕΛΑΣ ο Αριστείδης Ανδρικόπουλος – Ο Βασίλης Ματθαιόπουλος στην Πυροσβεστική – Ως κίνηση επικοινωνιακής τακτικής ερμηνεύεται η απόφαση αποπομπής των Τσουβάλα και Τερζούδη – Ποιοι είναι οι νέοι αρχηγοί
Στην καρατόμηση των αρχηγών της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής Κ.Τσουβάλα και Σ.Τερζούδη, αντίστοιχα, προχώρησε το απόγευμα της Κυριακής το ΚΥΣΕΑ. Οι δύο αρχηγοί στην συνέντευξη – Τύπου παρωδία, παρουσία του παραιτηθέντος υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα και του κυβερνητικού εκπροσώπου Δμήτρη Τζανακούδη είχαν υποστηρίξει ότι δεν είχαν διαπιστώσει λάθη στην αντιμετώπιση της φονικής πυρκαγιάς και ότι θα έκαναν ξανά ό,τι έκαναν το βράδυ της Μαύρης Δευτέρας της 23ης Ιουλίου. Η αντίστροφη μέτρηση για την καρατόμηση των δύο αρχηγών ξεκίνησε ουσιαστικά την Παρασκευή, όταν ο πρωθυπουργός έκανε δεκτή με 11 μέρες καθυστέρηση την παραίτηση του Νίκου Τόσκα.
Ειδικότερα, η απόφαση του ΚΥΣΕΑ έχει ως εξής:
«Κατόπιν απόφασης του ΚΥΣΕΑ, νέος αρχηγός της Πυροσβεστικής αναλαμβάνει ο μέχρι
σήμερα Υπαρχηγός, Αντιστράτηγος Ματθαιόπουλος Βασίλειος και νέος αρχηγός της
Αστυνομίας, ο μέχρι σήμερα Υπαρχηγός, Αντιστράτηγος Ανδρικόπουλος Αριστείδης».
Σύμφωνα με πληροφορίες μέσα στην εβδομάδα αναμένεται να ανακοινωθεί το νέο κυβερνητικό σχέδιο για την Πολιτική Προστασία, γεγονός που θα δείξει την πόρτα της εξόδου από την υπηρεσία στον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Γιάννη Καπάκη. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι προ των πυλών βρίσκονται και αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα σε μια προσπάθεια κατευνασμού της κοινής γνώμης και ενώ ο απολογισμός των φονικών πυρκαγιών έχει φτάσει ήδη στους 90 νεκρούς.
Ποιός είναι ο νέος αρχηγός της Αστυνομίας αντιστράτηγος Αριστείδης Ανδρικόπουλος
Γεννήθηκε στην Πάτρα, το έτος 1960.
Αποφοίτησε από το 1ο Λύκειο Αρένων Πατρών το έτος 1978.
Κατατάχθηκε στο Σώμα της πρώην Αστυνομίας Πόλεων, το έτος 1982 και αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, το έτος 1988.
Παρακολούθησε το Τμήμα Επαγγελματικής Μετεκπαίδευσης Επιτελών Στελεχών της Αστυνομικής Ακαδημίας το έτος 2000.
Υπηρέτησε ως Αξιωματικός σε μάχιμες Υπηρεσίες στις Γενικές Περιφερειακές Αστυνομικές Διευθύνσεις Δυτικής Ελλάδος, Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων.
Τον Απρίλιο του 2014 προήχθη στο Βαθμό του Υποστρατήγου και τοποθετήθηκε στην Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Ιονίων Νήσων.
Τον Αύγουστο του 2014 έως το 2015, τοποθετήθηκε ως Αναπληρωτής Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αττικής και το Μάρτιο του 2015 έως το 2016, ως Γενικός Περιφερειακός Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδος.
Έχει διατελέσει επί δώδεκα έτη Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Αστυνομίας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ως Α΄ Αντιπρόεδρος στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας (Π.Ο.ΑΞΙ.Α.), καθώς και σε άλλα αξιώματα αυτής. Το 2002 εκλέχθηκε ως Αναπληρωτής Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αστυνομικών (C.E.S.P.).
Την 17/02/2016 προήχθη στο βαθμό του Αντιστρατήγου και τοποθετήθηκε Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδος.
Την 21/01/2017 τοποθετήθηκε στη θέση του Υπαρχηγού του Σώματος.
Είναι έγγαμος και πατέρας δύο τέκνων, που έχουν αποφοιτήσει από Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας.
Ποιός είναι ο νέος αρχηγός της Πυροσβεστικής
Ο Αντιστράτηγος ΠΣ Βασίλειος Κων. Ματθαιόπουλος, γεννήθηκε το 1966, στην Καμενίτσα Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας.
Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών.
Κατετάγη στο Πυροσβεστικό Σώμα το έτος 1987 και αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας το 1992 με το βαθμό του Ανθυποπυραγού. Το 2006 φοίτησε στη Σχολή Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης της Πυροσβεστικής Ακαδημίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του υπηρέτησε στο 2ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών, 2ο Πυροσβεστικό Σταθμό Πειραιά, στο Ανακριτικό Τμήμα της Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πειραιά, στην 1η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών, στο Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Βυτίνας, στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Τρίπολης και επί σειρά ετών στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Κιάτου.
Το 2011 τοποθετήθηκε ως Διοικητής στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ζακύνθου.
Tο 2012 τοποθετήθηκε ως Πύραρχος Διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Νομού Κορινθίας.
Το 2015 προήχθη στο βαθμό του Αρχιπυράρχου και τοποθετήθηκε ως Διοικητής της Περιφερειακής Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Δυτικής Ελλάδας.
Το 2017 προήχθη στο βαθμό του Υποστρατήγου και του ανατέθηκαν καθήκοντα Συντονιστή Επιχειρήσεων Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων.
Το 2018 προήχθη στο βαθμό του Αντιστρατήγου αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του Υπαρχηγού Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος.
Ευρισκόμενος πάντοτε στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων έχει λάβει μέρος, διαχειριστεί και συντονίσει πλήθος πυροσβεστικών επιχειρήσεων, αστικών, δασικών πυρκαγιών, εξειδικευμένων διασώσεων και συμβάντων μεγάλης έκτασης. Ειδικότερα κατά τα τελευταία έτη:
Ως Αρχιπύραρχος στις μεγάλες πυρκαγιές στην Αχαΐα, Ηλεία και Αιτωλοακαρνανία, το καλοκαίρι του 2015 και του 2016.
Ως Υποστράτηγος-Συντονιστής Επιχειρήσεων τέθηκε επικεφαλής στις μεγάλες πυρκαγιές της Ζακύνθου, Ζευγολατιού και Σοφικού Κορινθίας, στην Άρλα Αχαΐας, στο Κρανίδι Αργολίδας και στις πυρκαγιές της Λακωνίας κατά την αντιπυρική περίοδο του 2017.
Προήχθη σε όλους τους βαθμούς κατ’ επιλογή και τιμήθηκε με διάφορα μετάλλια, παράσημα και διαμνημονεύσεις, μεταξύ άλλων, με τον ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα, τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής, το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα και το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής.
Σ’ αυτές τις αγροτικές φυλακές στο Βόλο, όπου τα μέτρα ασφαλείας είναι υποτυπώδη και οι κρατούμενοι διαβιούν, όπως προβλέπει ο νόμος, σε συνθήκες ανοικτής φυλακής, δηλαδή εργάζονται και κυκλοφορούν σε μεγάλη έκταση μεταφέρθηκε ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια Δημήτρης Κουφοντίνας – Δείτε φωτογραφίες
Στις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας Βόλου βρίσκεται από την Παρασκευή 3/8/2018 το πρωί ο πολυισοβίτης Δημήτρης Κουφοντίνας, μετά από αίτησή του που έγινε δεκτή με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών που ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο άνθρωπος που συμμετείχε στην άνανδρη δολοφονία του βουλευτή Ευρυτανίας Παύλου Μπακογιάννη, ο άνθρωπος που ποτέ δεν μετάνιωσε για τις στυγνές δολοφονίες αθώων, στο όνομα μιας «επανάστασης» που «ζει» στο θολωμένο του μυαλό, θα ζει πλέον ελεύθερος στα ανοιχτά χωράφια του Αλμυρού Βόλου.
>Το Ειδικό Αγροτικό Κατάστημα Κράτησης Νέων (ΕΑΚΚΝ) Κασσαβέτειας, όπως είναι ο πλήρης τίτλος των Αγροτικών Φυλάκων, βρίσκεται σε οπτική επαφή από την Εθνική Αθηνών – Θεσσαλονίκης (ΠΑΘΕ), κοντά στο αεροδρόμιο Αγχίαλου στην πεδιάδα της Μαγνησίας.
Αποτελεί σχεδόν παραθεριστική φυλακή, σχετικά με τις συνθήκες φύλαξης του Κορυδαλλού όπου μέχρι σήμερα από το 2003 κρατείτο ο Νο 1 Έλληνας τρομοκράτης, ο εκτελεστής της 17Ν.
Εντύπωση προκαλούν και οι περιφράξεις της φυλακής όπως φαίνονται στις φωτογραφίες από το View Street της Google. Απλό συρματόπλεγμα ύψους περίπου 1,60 μ. δίπλα στον δρόμο του χωριού με ένα απλό κυκλικό αγκαθωτό συρματόπλεγμα στο πάνω μέρος, τέτοιο βέβαια που ο επικίνδυνος Κουφοντίνας μπορεί να παραβιάσει πανεύκολα με την βοήθεια άλλων «έμπειρων» από έξω συνεργατών του.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ηγετικό στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης της 17Ν που έχει καταδικαστεί για σειρά δολοφονιών θυμάτων της οργάνωσης σε 11 φορές ισόβια, μετήχθη στις αγροτικές φυλακές του Βόλου όπου οι κρατούμενοι διαβιούν, όπως προβλέπει ο νόμος, σε συνθήκες ανοικτής φυλακής, δηλαδή εργάζονται και κυκλοφορούν σε μεγάλη έκταση, καθώς η φυλακή έχει κτήματα και κτηνοτροφικές μονάδες, ενώ προβλέπεται ότι όσοι κρατούμενοι είναι σε αγροτικές φυλακές έχουν καλύτερο υπολογισμό ημερομισθίων από εκείνους που κρατούνται σε φυλακές κλειστού τύπου όπως ο Κορυδαλλός.
«Στα κρυφά»
Την αποκάλυψη της μεταφοράς στο Βόλο του «Λουκά» της «17Ν» έκανε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος απευθύνθηκε και στον πρωθυπουργό ρωτώντας τον «την ώρα που η Ελλάδα θρηνεί και οι πολίτες σας επιρρίπτουν προσωπικές ευθύνες για ανικανότητα, κυνισμό και συγκάλυψη, είναι προτεραιότητα η εξυπηρέτηση του κατά συρροή δολοφόνου;».
Ο κ. Σταύρος Κοντονής επισημαίνει ότι ο Κουφοντίνας μεταφέρθηκε στις αγροτικές φυλακές στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης των φυλακών. Όπως αναφέρει, οι φυλακές Κορυδαλλού θα μετατραπούν σε κατάστημα κράτησης υποδίκων και σταδιακά όλοι οι ισοβίτες θα μεταφερθούν σε άλλες φυλακές.
Αλεξία Μπακογιάννη: Ο Τσίπρας είτε εκβιάζεται είτε συναλλάσσεται
Δριμεία κριτική προσωπικά προς τον Αλέξη Τσίπρα άσκησε και η κόρη του Παύλου Μπακογιάννη, Αλεξία.
«Αυτό που γίνεται συνεχόμενα από την κυβέρνηση, με αποκορύφωμα το σημερινό, δεν στέκει λογικά. Ο κ. Τσίπρας είτε εκβιάζεται είτε συναλλάσσεται. Το κόμμα του είχε παραδοσιακά σχέσεις με αυτή την οργάνωση και ηθικά πάντα ήταν υπόλογο για αυτό το ζήτημα. (…) Μένουν στη φυλακή παιδάκια για λίγα ναρκωτικά και ο μεγαλύτερος δολοφόνος που δεν έχει μετανιώσει για τίποτα, μεταφέρεται σε αγροτικές φυλακές. (…) Έχω κι εγώ ένα αίτημα στον Τσίπρα, να μου φέρει πίσω τον πατέρα μου αλλά δεν μπορεί. Καλό θα είναι να εξετάζει καλύτερα τα αιτήματα που ικανοποιεί», είπε η κυρία Μπακογιάννη.
Πηγή: Ευρυτανικά Νέα
Ο 21χρονος πολίστας του Παλαιού Φαλήρου Ιάσονας Πανταζής σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στην εθνική οδό Μεθώνης – Πύργου στην Πεολοπόννησο.
Την είδηση του τραγικού θανάτου ανακοίνωσε ο ΑΟ Παλαιού Φαλήρου, αποχαιρετώντας τον Έλληνα αθλητή.
Ολόκληρη η συγκινητική ανακοίνωση του Συλλόγου:
«Πώς να σε αποχαιρετήσουμε μετά από δεκαέξι χρόνια συνεχής παρουσίας στα νερά της έδρας μας, το «Ρέστειο» κολυμβητήριο; Οι πρώτες φθινοπωρινές προ-εφηβικές αναμνήσεις είναι ανεξίτηλα νοτισμένες από τον «υγρό αέρα» του Φαλήρου. Συζητήσεις, νίκες, γέλια, χαρές που σε κάνουν να νιώθεις άτρωτος ακόμη κι όταν ναυαγούν τα περισσότερα σχέδια. Όσο και να είσαι προετοιμασμένος, τελικά πάντα ο θάνατος σε πιάνει απροετοίμαστο!
Το βράδυ της Παρασκευής 3/8 έπεσε σαν κεραυνός σε φίλους, συναθλητές και σε όλους όσους σε γνώρισαν η είδηση της άδικης απώλειάς σου. Φεύγεις και αφήνεις σε όλους ένα μεγάλο κενό και ένα αναπάντητο, γιατί; Τώρα είμαστε όλοι εδώ, για να σου πούμε πόσο πολύ σ’ αγαπήσαμε και πόσο σημαντικός ήσουν όλα αυτά τα χρόνια δίπλα μας. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Ιάσονα, θα είσαι πάντα στο μυαλό μας, στην ψυχή και την καρδιά μας.
«Στα ενενήντα περπατώ, στα εκατό θα φτάσω, και μόνο τότε θα σκεφτώ αν πρέπει να γεράσω» είναι τα πρώτα λόγια που ακούω από τη λαμπρή βυζαντινολόγο Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, όπου είναι και πρόεδρος του ΔΣ. Και είναι μια πνευματώδης εισαγωγή για τη συνέντευξη αλλά και μια θαυμαστή αντιμετώπιση για να νιώθει κανείς πάντα νέος. Γιατί την κυρία Αρβελέρ μοιάζει να μην την ακουμπά ο χρόνος. Ο λόγος της ρέει ανεμπόδιστος, η μνήμη της είναι τερατώδης, το χιούμορ της ακαταμάχητο, η σπιρτάδα της και οι γκριμάτσες της εφηβικές, και οι αλήθειες της διάπλατες σε κάθε κρίση, καθώς δεν λείπουν και οι αντίπαλοί της.
Συνέντευξη στην Σόνια Ζαχαράτου
Οι τίτλοι της, οι βραβεύσεις και τα παράσημά της είναι τόσα, που θα χρειαζόταν μια σελίδα για να παρατεθούν, αλλά ξεχωρίζουν αυτοί της επιτίμου πρυτάνεως της Ακαδημίας του Παρισιού και της καγκελαρίου των Πανεπιστημίων του Παρισιού, καθώς και το μεγαλύτερο παράσημο του γαλλικού κράτους, το Grand-Croix, το οποίο της ενεχείρισε ο πρόεδρος Ολάντ. Ωστόσο, αυτή η μικροσκοπική κυρία με την τόσο ισχυρή προσωπικότητα και το τεράστιο μυαλό, διάσημη στους κύκλους των ιστορικών της παγκόσμιας κοινότητας, συγκινείται όταν θυμάται την τελετή – παρούσης της βασίλισσας Ελισάβετ – ανακήρυξής της σε επίτιμο διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Η κυρία Αρβελέρ, που μιλά με πάθος για την Ελλάδα όπου κι αν βρίσκεται, έχει συνδιαλεχθεί με τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης πολιτικής και της τέχνης, έχει γράψει έναν ικανό αριθμό βιβλίων για το Βυζάντιο, ετοιμάζει τα ποιήματά της για την Πόλη, που είναι «πρωτεύουσα στην οικουμένη όλη», καθώς λέει, και μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg και το «Πόσο ελληνικό είναι το Βυζάντιο; Πόσο Βυζαντινοί οι Νεοέλληνες;».
Εχετε τις ρίμες στην άκρη της γλώσσας, κυρία πρύτανη! Και το όνομά σας, Ελένη…
«…Από τη λέξη «σελήνη” βγαίνει. Δεν το διάλεξα, μου το έδωσαν».
Η άλλη εκδοχή, από το αιρέω-αιρώ (κατακτώ), κι όπως η Ελένη κατέκτησε την Τροία, εσείς, με άλλον τρόπο, την Πόλη.
«Αφήστε τα αυτά. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι ήμουν «η Ωραία Ελένη”, αφού η αδελφή μου ήταν μια καλλονή κι εγώ, «το μικρό, το άσχημο και το γρουσούζικο”. Γιατί στις 29 Αυγούστου 1926 που γεννήθηκα, βούλιαξαν, στις Σπέτσες από μελτέμι, τα δύο παλιοκάικα που με αυτά είχε φέρει ο πατέρας μου την οικογένεια με τα πέντε αδέλφια μου, από τη Μικρασία. Και όταν ο Χρήστος Λαμπράκης με κάλεσε να δώσω μια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής, διάλεξα για θέμα «Ελένη, ο αντινάρκισσος”. Γιατί διατείνομαι ότι η Ωραία Ελένη δεν ήξερε ότι ήταν ωραία. Ενώ ο Νάρκισσος το ήξερε».
Ζωντανός πάντα ο αρχαίος λόγος. Με τις γυναίκες της Συρίας σκέφτομαι τις Τρωάδες.
«Βεβαίως σκέφτεστε τις Τρωάδες, άλλωστε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έχει τις ίδιες αναφορές. Αλλά δεν θέλουμε να ξέρουμε αυτό που ο Ευριπίδης γράφει στον Ορέστη: «Βεβαρβάρομαι επεί χώριος εκτός Ελλάδος γέγονα”. Πώς να το πεις αυτό σήμερα; Οτι ο Ορέστης είναι εκτός Ελλάδος, ευρισκόμενος στη Μακεδονία;».
Φέρνετε την κουβέντα στο θέμα του «ξένου» όπου είμαστε ρατσιστές;
«Πολύ. Εχετε δει κανέναν μορφωμένο να συναναστρέφεται κάποιον αγράμματο ή έναν πολύ πλούσιο τον απένταρο; Οχι. Οι συμπαγείς κοινωνικές ομάδες με τα σύνορά τους, λοιπόν, είναι ο πρώτος ρατσισμός. Επειτα, έχουμε την ετερότητα. Αν είναι θρησκευτική, η δυσκολία είναι μεγάλη. Αν είναι και εθιμική, γίνεται μεγαλύτερη, για να γιγαντωθεί με τη διαφορά της γλώσσας. Δεν μπορεί, επομένως, η συμπαγής ταυτότητα των γηγενών να δεχτεί εύκολα την επιμιξία και να βρει κοινό σημείο με τον πολιτισμό του άλλου, αν και είναι το μόνο μοίρασμα που σε κάνει πλουσιότερο. Παγκόσμιο αγαθό που το καταναλώνεις, χωρίς να το στερείς από κανέναν».
Στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι δύσκολα.
«Επειδή οι ετερότητες φτάνουν σε τέτοιο ποσοτικό σημείο, που η χώρα δεν μπορεί να τις αφομοιώσει. Η μεγαλύτερη και καλύτερη αφομοίωση έγινε με τους Αρβανίτες που έκαναν και την Επανάσταση μαζί με τους Ελληνες. Αλλά με ποιους Ελληνες; Τους Ρωμιούς. Ολοι Ρωμιοί είχαν γίνει, είχαν όμως κοινή οπτική για το μέλλον. Το έθνος δεν είναι παρελθόν. Είναι μέλλον. Δεν είναι από πού έρχεσαι, αλλά πού πας. Αυτό λέγεται αφομοίωση. Τώρα, τα μεταναστευτικά ρεύματα θέλουν να κρατήσουν την οντότητά τους και, ει δυνατόν, να αφομοιώσουν εμάς. Οταν ήμουν πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής, απαιτούσαν να μην έχει σταυρό ο Ερυθρός Σταυρός».
Στη Γαλλία αντιμετωπίζετε τρομοκρατία και ακρότητες.
«Ο Μιτεράν έλεγε ότι αν έχεις πάνω από 16% ξένους, δεν μπορείς να τους αφομοιώσεις. Και η Γαλλία, έχοντας έξι εκατομμύρια, δεν τα κατάφερε. Το πρόβλημα που αντιμετώπισα ως πρύτανης Παρισιού – ο τίτλος σημαίνει ότι έχω την ευθύνη όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, μέχρι και τη Γαλλική Ακαδημία – ήταν ότι σε όποιο σχολείο μαθήτευαν περισσότερα μουσουλμανάκια από γαλλάκια, το επίπεδο έπεφτε και οι γονείς ζητούσαν να μεταγράψουν τα παιδιά τους αλλού. Εκεί, όμως, έχουμε γεωγραφική κατάταξη μαθητών· και έρχεται στο γραφείο μου ο Ζοσπέν και μου λέει: «Αν πάψετε τη γεωγραφική κατάταξη, δεν θα βγει πια κανένας αριστερός βουλευτής στο Παρίσι”».
Αυτό το σκηνικό έρχεται σε αντίθεση με την παγκοσμιοποίηση;
«Η μεγάλη έννοια σήμερα είναι ο ουνιβερσαλισμός, δηλαδή το άνοιγμα σε όλον τον κόσμο. Στον ουνιβερσαλισμό, ο οποίος ζητά μια αρμονία, οι θρησκείες δεν έχουν θέση, γιατί η καθεμία νομίζει ότι εκφράζει την απόλυτη αλήθεια, και ξεχνούν ότι το αντίθετο της αλήθειας είναι μια άλλη αλήθεια».
Φοβάστε μήπως διαρραγεί η Ευρώπη;
«Οχι, γιατί έχει τη συνοχή της πολύ πριν από την Ενωση. Κάποτε, ο Ντελόρ μού είχε πει ότι στην Ευρώπη κάθε δυσκολία βοηθά για να γίνει κάτι καλύτερο. Ημουν υπέρ του Brexit εγώ, γιατί διατείνομαι ότι όλες οι δυσκολίες δημιουργήθηκαν από τις τρικλοποδιές των Αγγλων. Ο κίνδυνος είναι ένας· οι κύκλοι. Ο κύκλος των πλουσίων χωρών και των υπολοίπων».
Και οι εξωτερικοί εχθροί για την Ελλάδα; Υπάρχει κίνδυνος;
«Μεγάλος. Αν οι Ευρωπαίοι – και σωστά – βοηθήσουν τους Κούρδους να έχουν κράτος, ο Ερντογάν θα στραφεί στη Δύση. Στα νησιά. Κι ας λέει ό,τι θέλει ο Ζουράρις. Νευρίασα και με τα «σύνορα της καρδιάς”, που είπε ο Ερντογάν. Σε μια διάλεξη που έδωσα για την Κωνσταντινούπολη, στο Τορόντο, ένας Τούρκος μού είπε: «Ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και πρέπει να είναι οθωμανική πόλις”. Του λέω: «Η μάνα μου γεννήθηκε στην Πόλη και πρέπει να είναι ελληνική πόλις”. Τον Μάρτιο, θα κάνουμε στη Γαλλία ένα συνέδριο με τίτλο «Από τον έναν Κωνσταντίνο στον άλλον”, δηλαδή από τον Μέγα στον Παλαιολόγο· για να φανεί όλη η ελληνική Ιστορία».
Τι μας συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα;
«Είναι που όσα ζούμε έχουν πολύ παλιά ρίζα. Από την αρχαιότητα, μας χαρακτηρίζει το διχαστικό φρόνημα. Από τον Τρωικό Πόλεμο, αφού είχαμε ίδια γλώσσα και ίδια θρησκεία, από όσα λέει ο Ομηρος. Και ο Αριστοτέλης γράφει ότι «στασιαστικόν το μη ομόφυλον”. Κι εγώ λέω: «Μόνον οι Ελληνες εις την υφήλιον διεξάγουν ηρωικώς πόλεμον εμφύλιον”. Τον ορισμό για το έθνος τον έδωσε ο Δημάρατος μιλώντας για το ομόθρησκο, το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόηθες. Το όμαιμο, βεβαίως, δεν υπάρχει, γιατί έχουμε τέτοιες εισβολές, που έκαναν τον Ελύτη να γράψει: «Kι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ’ επιστρώσεις διαδοχικές φράγκικες ή σλαβικές που αν τύχει και βαλθείς για να την αποκαταστήσεις πας αμέσως φυλακή και δίνεις λόγο”».
Φταίει η δημαγωγία;
«Πάντοτε. Να τα πούμε απλά: όταν λέμε «αρχαίος ελληνικός πολιτισμός”, κυρίως είναι ο αθηναϊκός, που κράτησε το πολύ έναν αιώνα, και η πόλη είχε γύρω στους 40.000 ανθρώπους. Από εκεί και πέρα αρχίζει η δημαγωγία και έχουμε την εικόνα του διχαστικού γένους. Αν σταμάτησε κάπου, ήταν όταν δεν υπήρχε δημοκρατία. Και στο Βυζάντιο, όπου η αυτοκρατορία κάλυπτε τα πάντα και ο χριστιανισμός σού έδινε τον ουρανό, και υπάκουες στον νόμο και έδινες φόρους, ήσουν δηλαδή συντελεστής, έχουμε ένα είδος ειρήνης. Το μη διχαστικόν, λοιπόν, υπό την κυριαρχία ολοκληρωτικών καθεστώτων, δεν είναι πράγμα το οποίο πρέπει να συμβουλεύσουμε».
Μα το Βυζάντιο είναι βουτηγμένο στο αίμα. Εικονομαχίες, Στάση του Νίκα, ιερείς που, με τα αιρετικά, βάζουν τον στρατό να σκοτώσει αντ’ αυτών…
«Οι εικονομαχίες δεν είναι πολιτικό θέμα. Η Στάση του Νίκα δεν είναι επανάσταση, είναι σαν να καίνε την Αθήνα. Καίνε την Πόλη, σκοτώνουν τους πάντες, αλλά δεν υπάρχει το διχαστικόν του γένους. Και είναι βουτηγμένο στο αίμα, επειδή αυτοκρατορία και χριστιανισμός είναι δύο πόλοι που κάνουν την αρμονία του Βυζαντίου, και όσοι δεν συμφωνούν, εκεί δεν έχουμε αστεία».
Αρμονία, με τους αυτοκράτορες να κάνουν τόσους φόνους;
«Οι φόνοι είναι του Κωνσταντίνου, για τον οποίον εμείς οι κακοί βυζαντινολόγοι λέμε ότι δεν βαφτίστηκε ποτέ».
Και η Ειρήνη η Αθηναία τύφλωσε το παιδί της. Τα γράφετε κι εσείς στα ποιήματά σας και βγάζετε μιαν άλλη Αρβελέρ.
«Δεν είναι άλλη Αρβελέρ, είναι άλλη ιστορία. Μου ζήτησε κάποτε το υπουργείο Παιδείας – ο Αρσένης νομίζω – να κοιτάξω το βυζαντινό εγχειρίδιο. Του απάντησα ότι δεν μπορώ ποτέ να γράψω ότι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν στις επάλξεις της Πόλης κι έκανε όλον τον πόλεμο εναντίον των Τούρκων με δίπλα του καθολικούς, και ο Σχολάριος του έδωσε ανάθεμα, επειδή προηγουμένως είχε κάνει ενωτική Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά. Δεν μπορούμε να ξανακάνουμε την Ιστορία, αλλά την κάνω ποιήματα. Οπότε, η πραγματική Ιστορία είναι τα ποιήματα».
Γιατί δεν μπορείτε;
«Γιατί θα πρέπει να τα πω όλα. Να πω και για τον Σχολάριο, που ο Μωάμεθ τον έκανε αρχηγό του Μιλιέτ, δηλαδή όλων των ορθοδόξων, και του έδωσε όλους τους φετφάδες για την περιουσία της Εκκλησίας… Πώς έσωσε τα κτήματα η Εκκλησία; Γιατί μόνον ο Αθως έχει κτήματα βυζαντινά; Δεν πήγε ο Σχολάριος με τα ψέματα εκεί…».
Λέτε ότι έπρεπε να μας λένε Ρωμιούς. Γιατί; Ελληνίδα νιώθω.
«Εχετε άδικο για την ονομασία. Οι Ελληνες ποιοι ήταν; Το «ίτε παίδες Ελλήνων” το γράφει μόνον ο Αισχύλος στους «Πέρσες”. Οι Αθηναίοι ήταν Αθηναίοι, οι Θηβαίοι Θηβαίοι, οι Μακεδόνες Μακεδόνες. Το Βυζάντιο ήταν η ελληνική μονοπολιτιστική αυτοκρατορία, μετάλλαξη της ρωμαϊκής σε χριστιανική, ανατολική, με την Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα· και όλοι έγιναν Ρωμιοί. Από πού προέρχεται, λοιπόν, η ρωμιοσύνη; Οι Ρωμαίοι είναι οι Βυζαντινοί, αλλά η λέξη «Βυζαντινός” δεν υπάρχει στο Βυζάντιο».
Και η λέξη Ελληνας εξαφανίζεται.
«Επειδή στα βυζαντινά σήμαινε ειδωλολάτρης. Απαγορευμένη, μέχρι τον 12ο αιώνα περίπου. Οταν, όμως, οι Φράγκοι ήρθαν και τα έκαναν λίμπα εδώ, η λέξη επανήλθε. Γράφει ο Πλήθων στον Μανουήλ Παλαιολόγο: «Ελληνες γαρ το γένος εσμέν, ως η ημετέρα γλώσσα και παιδεία μαρτυρεί”. Εμένα δεν με νοιάζει Ελλην ή Ρωμιός, αλλά με νοιάζει η ρωμιοσύνη που είναι σύγκαιρη, δηλαδή αιωνία. Και ο Παλαμάς και ο Ρίτσος και άλλοι τα ίδια, δεν μπορούμε να τα σβήσουμε. Και όταν θυμόμαστε τη ρωμιοσύνη, πρέπει να σκεπτόμαστε μόνον το Βυζάντιο, το οποίο ούτε διδάσκουμε».
Είναι απίστευτο πώς οι ιστορικοί γράφουν την Ιστορία.
«Λέτε κάτι τελείως σοβαρό. Αν θεωρώ τον εαυτό μου καλό ιστορικό, είναι γιατί δεν έχω άποψη, αλλά πληροφορώ. Ξέρω τα κείμενα της εποχής τόσο καλά, που δεν με ενδιαφέρει τι γράφουν οι διάφοροι, γιατί μπορώ να τους πω τι γραφόταν τότε. Αυτό δεν συμβαίνει στις ημέρες μας, όπου διδάσκουν μόνο βιβλιογραφία και όχι τι γράφουν οι πηγές. Γιατί για να διαβάσεις Χωνιάτη ή Παχυμέρη, πρέπει να ξέρεις καλά την ελληνική γλώσσα στη συνέχειά της. Και αν υπάρχει κάτι το ανάδελφον, είναι η ελληνική γλώσσα. Γιατί δεν έπαψε να μιλιέται και να γράφεται ποτέ. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν ελληνογενείς γλώσσες, παρά μόνο διάλεκτοι».
Με το θέμα της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, υπάρχει μεγάλη σύγχυση.
«Εχετε δίκιο. Διατείνομαι μαζί με πολλούς άλλους, Σβορώνο κ.λπ., ότι η Ελλάδα ως απτή πραγματικότητα, είναι μετά το 1261, όταν τέλειωσε η Φραγκοκρατία, δηλαδή όταν ξαναπήραν την Πόλη οι Βυζαντινοί, και το ελληνικό κράτος δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη· είναι Βυζάντιο. Εγώ θα τοποθετούσα την ίδρυσή του το 1830, όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα».
Να έρθουμε σ’ εσάς. Ως γυναίκα, αντιμετωπίσατε προβλήματα στην εξέλιξή σας;
«Αν ζούσα στην Ελλάδα, το πολύ να ήμουν βοηθός καθηγητή. Αλλά και στη Γαλλία, δεν είναι πιο ανοιχτοί στο θέμα του φύλου. Οταν ακόμη ήμουν μονάχα πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, ρωτούσαν δημοσιογράφοι τους υπαλλήλους πώς τα βγάζω πέρα. Και εκείνοι απαντούσαν «La présidente est un homme” (Η πρόεδρος είναι άνδρας)! Γιατί για να τα βγάλεις πέρα έπρεπε να ήσουν άνδρας. Σε μία επίσκεψη του αλγερινού προέδρου Τσαντλί Μπεντζεντίτ στη Γαλλία, με σύστησε ο Μιτεράν λέγοντας «Κάναμε πρύτανη όλων των πανεπιστημίων και της Ακαδημίας του Παρισιού, γυναίκα. Πρώτη γυναίκα!”. Απάντησα στον Μιτεράν: «Δεν έχει αξία αυτό που λέτε. Οι γυναίκες δεν έχουμε το δικαίωμα να αποτύχουμε. Αν μία αποτύχει, πάνε όλες”».
Πρέπει να σας τράβηξαν πολλές φορές το χαλί.
«Πολλές, αλλά δεν ήμουν εύκολη. Στο Μπομπούρ, όπου ήμουν πρόεδρος και οι υπάλληλοι δεν ήταν δημόσιοι όπως στα πανεπιστήμια – εκεί ήταν δύσκολο να πω «Φύγετε” και απλώς τους άλλαζα θέσεις -, υπήρχαν 1.500 υπάλληλοι όταν πήγα, και όταν έφυγα, 1.000. Με μένα τέλειωσαν και οι αυθαιρεσίες».
Βυζαντινή μέθοδος, κυρία Αρβελέρ;
«Το σωστό. Εκαναν μια μεγάλη απεργία οι καθαριστές ζητώντας αυξήσεις, ενώ έπαιρναν περισσότερα από τους βοηθούς καθηγητή, εξαιτίας των συνεχών απεργιών τους. Τους έδιωξα όλους και έδωσα την καθαριότητα σε τέσσερις επιχειρήσεις – δεν είχε καμία πάνω από πενήντα καθαριστές, οπότε δεν μπορούσαν να συνδικαλιστούν. Και μου λέει η υπουργός Εργασίας Μαρτίν Ωμπρύ: «Εχετε καταλάβει ότι όσοι διώξατε είναι μουσουλμάνοι; Δεν γίνεται”. Της απάντησα: «Αν θέλετε, τους προσλαμβάνω, αλλά θα πω ότι μου το είπατε εσείς”».
Σας βοήθησε κάποιος σε αυτή την εντυπωσιακή πορεία σας;
«Ο σύζυγός μου, βεβαίως, γιατί, κατά πρώτον, με τον γάμο μας με έκανε Γαλλίδα. Ο Ζακ ήταν από οικογένεια μεγαλοαστών. Παντρεύτηκα άνδρα με… μεγάλη προίκα! Εδώ μένω στον Βύρωνα, αλλά στο Παρίσι στον ακριβότερο δρόμο, που δεν είναι η Αvenue Foch αλλά η Rue Guynemer, πάνω στον κήπο του Λουξεμβούργου. Κυρίως με βοήθησε, επειδή είχε μεγάλες σχέσεις. Ηταν πολύ φίλος με την Μποβουάρ, με τον συγγραφέα Κλωντ Ρουά, με τον Αραγκόν και άλλους. Μπήκα εύκολα στη γαλλική κοινωνία και από φίλους που είχα πριν από τον άνδρα μου, γιατί παντρεύτηκα μεγάλη, 33 χρόνων».
Ποια πρόσωπα ξεχωρίζετε από όσα έχετε γνωρίσει;
«Την Ιντιρα Γκάντι. Τη μεγαλύτερη, κατ’ εμέ, δημοσιογράφο, Φρανσουάζ Ζιρού. Την Ντανιέλ Μιτεράν, που είχε ιδρύσει το «France Libertés” και έκανε πολλά για τους Κούρδους, τους Αφρικανούς, μέχρι και τον Δαλάι Λάμα δέχτηκε, όταν η κυβέρνηση αρνιόταν, φοβούμενη τους Κινέζους. Από τους πολιτικούς, τον πρόεδρο της Γερμανίας, Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ, που ήταν πολύ μορφωμένος, όπως ήταν και ο Μιτεράν».
Από τους καλλιτέχνες;
«Ο Ιονέσκο. Πανέξυπνος. Για μένα, ο καλύτερος ήταν ο εικαστικός Φερνάν Λεζέ. Πήγαιναν με τον άνδρα μου σε μουσεία και του έλεγε: «Τον βλέπεις αυτόν τον πίνακα του τάδε, δικός μου είναι, εγώ τον έχω κάνει”. Για να ζήσει έκανε αντιγραφές και τα μουσεία τις εξέθεταν. Ιδρυσαν, όμως, στο όνομά του, ένα μεγάλο μουσείο στο Μπιγιότ. Φτάσαμε με τον Ζακ – μόλις είχα παντρευτεί -, ήταν κλειστό. Μας άνοιξε ο φύλακας, έλεγα μέσα μου «Ε, ρε, μεγαλεία ο Ζακ! Και τα μουσεία ανοίγουν για χάρη του” και φεύγοντας μας είπε: «Αντίο, κύριε και κυρία Κανβελέρ”. Νόμιζε ότι ήμασταν οι μεγάλοι αμερικανοί γκαλερίστες!».
Ποιο είναι το απόσταγμα της ζωής σας;
«Τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό».
Ετσι βαδίσατε;
«Ναι. Και αυτά που με έκαναν ό,τι είμαι, είναι η Κατοχή· η Αντίσταση. Οταν μπήκαν οι Εγγλέζοι, κάθε μέρα είχαμε διαδήλωση κι εγώ έκανα τον κράχτη. Ημουν Επονιτάκι, 14 χρόνων. Περίμενα ότι θα με σκοτώσουν, καθώς έμπαινα πάντα στην πρώτη γραμμή. Πήγαινα σπίτι μου μόνο για να πλυθώ. Με κυνηγούσαν ταγματασφαλίτες, χίτες. Η Αντίσταση με έκανε να λέω ότι καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός. Η Ιστορία δεν με νίκησε».
Σας συνέλαβαν καμιά φορά;
«Μια που τα λέμε όλα, με συνέλαβαν ταγματασφαλίτες και με πήγαν στο Γουδί. Ποιος με πρόδωσε; Ο καλύτερός μου φίλος. Και ξαφνικά, την ώρα της ανάκρισης, μπαίνουν γερμανοί στρατιώτες, και οι ταγματασφαλίτες με βάζουν σε ένα αυτοκίνητο και με αφήνουν στο Παγκράτι. Σκέφτηκα ότι θα μου τραβούσαν μία από πίσω, γι’ αυτό προχωρούσα αγέρωχα. Σαν έφυγα από το οπτικό πεδίο τους, κουτρουβάλησα τον δρόμο…».
Στον Εμφύλιο, αναμειχθήκατε;
«Οχι, τα Δεκεμβριανά ήταν το τέλος της αριστεροσύνης μου. Ο δημοσιογράφος Χρήστος Πασαλάρης ήταν καθοδηγητής μου με το συνθηματικό Αλέξης, κι εγώ ήμουν η Νίκη. Ανεβήκαμε με τον Μάνο Χατζιδάκι στην Πεντέλη, ο οποίος στο Σχηματάρι σταμάτησε. Είχε γράψει κι ένα ορατόριο: «Δεν είμαστε σκλάβοι, δεν είμαστε δούλοι, στα στήθη η καρδιά μας ελεύθερη κτυπά”. Αν είχα φωνή, θα σας το τραγουδούσα. Μετά πήγα στη Στυλίδα και όταν επέστρεψα στον Βύρωνα, έπειτα από πολλές περιπέτειες, η μάνα μου μού είπε ότι με έψαχναν. Κρύφτηκα, μέχρι τη συμφωνία της Βάρκιζας».
Αλλες αντιστάσεις, κυρία Αρβελέρ;
«Αντιστάθηκα σε πολλά ερωτικά. Γιατί όταν διδάσκεις σε δύο χιλιάδες παιδιά και είσαι νέα και ωραία ακόμη, ήταν – δεν ξέρω πόσοι – ερωτευμένοι μαζί μου. Φοιτητές και φοιτήτριες. Εκεί υπέφερα».
Με τη Φρειδερίκη, πώς κάνατε επαφή;
«Ημουν φοιτήτρια και φτωχαδάκι, όταν μια μέρα ήρθε απεσταλμένος από τα Ανάκτορα στο Πανεπιστήμιο και ζητούσε για την Αυτού Μεγαλειότητα κάποιον που να ξέρει καλά ελληνικά και ξένες γλώσσες για να δουλέψει στην Εθνική Πρόνοια. Πήγα στη Φρειδερίκη, ήταν εκεί όλες οι κυράδες, Λελούδα, Κορυζή, Μεγαπάνου, Μελά, Λεβίδη… Εγώ τις οργάνωνα. Κάποια στιγμή, έφτασε ένα γράμμα από συμφοιτήτριά μου που πληροφορούσε τη βασίλισσα ότι είχε στην υπηρεσία της τη μεγαλύτερη κομμουνίστρια του πανεπιστημίου, αναφέροντας το όνομά μου. Η Φρειδερίκη είπε να της απαντήσω ότι εκείνη αποφασίζει ποιος είναι κομμουνιστής και ποιος όχι. Είπα: «Μεγαλειοτάτη, αυτό θα το απαντήσετε εσείς”».
Πώς νιώθατε δίπλα στη Φρειδερίκη, που ήσασταν αριστερών αντιλήψεων;
«Τι μ’ ένοιαζε; Ημουν το φτωχαδάκι του Πανεπιστημίου και ήταν η μόνη δυνατότητα να βγάλω κανένα φράγκο. Είχα να βοηθήσω τον γέρο πατέρα μου, τη μάνα μου… Μιλάω για το 1950. Τη Φρειδερίκη την έβλεπα και στο Παρίσι, όταν έρχονταν με τον Παύλο. Με τη Σοφία συναντηθήκαμε όταν αναγορεύσαμε στη Σορβόννη επίτιμο διδάκτορα τον Χουάν Κάρλος. Με αντίκρισε και είπε: «Δεν είναι αλήθεια!”. Χαλασμός, επειδή υπήρχαν τα δύο πρωτόκολλα, το γαλλικό και το ισπανικό, κι εμείς μιλούσαμε ελληνικά! Δεν με ρωτήσατε όμως τίποτα για το ’68, όταν μόλις είχα γίνει καθηγήτρια στη Σορβόννη».
Το ’68, λοιπόν!
«Είδα την Ιστορία να δημιουργείται. Να διαδηλώνουν χιλιάδες παιδιά, κι ούτε ένα θύμα. Τον Σαρτρ, να του λένε: «Προδότη, έξω!”. Τις κόκκινες σημαίες, χωρίς πλέον σφυροδρέπανο. Πήγαιναν οι καθηγητές στη Σορβόννη για να μην μπει η αστυνομία και αρχίσει να κτυπά. Εκεί τέθηκαν οι βάσεις για τα καινούργια μαθήματα και τον τρόπο διδασκαλίας, εκεί η όλη εργασία για το «μετά”. Εζησα το πέρασμα: τα παιδιά, αντί να δέχονται τα πράγματα, να τα δημιουργούν. Ηταν η μεγάλη στιγμή της Ευρώπης».
Και τι μας άφησε;
«Τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να πω ότι το κατεστημένο έχει αποτύχει. Ακούστε: Ερχεται ο Μιτεράν στη Σορβόννη, το 1988, και του λέω να βάλουμε μια ταμπέλα ότι «εδώ έγιναν τα γεγονότα του ’68”. Απάντησε: «Ποτέ”. Ηταν τελείως αντίθετος με το ’68».
Σας ευχαριστώ πολύ για όσα μας είπατε.
«Είπαμε πολλά. Κι εγώ ευχαριστώ».